PL178344B1 - Urządzenie łączące rozporę z płytą odeskowania w zespole do deskowania wykopów złożonym z dwóch płyt - Google Patents

Abstract

1 Urzadzenie laczace rozpore z plyta odeskowania w zespole do deskowania wykopów zlozonym z dwóch plyt, skladajace sie z gniazda umieszczonego w plycie oraz z polaczonego przegubowo 1 rozlacznie z tym gniazdem - sprezystego trzewika podporowego rozpory, umieszczonej miedzy dwiema plytami zespolu odeskowa- nia, przy czym rozpora laczona jest z obsada trzewika podporowego za pomoca trzpienia osadzonego poprzecznie we wspólosiowych otworach koncówki rozpory 1 plytek ustalajacych trzewika, równo- leglych do osi podluznej gniazda, znamienne tym, ze scianki bocz- ne (23) 1 scianki poprzeczne (22) gniazda (18) tworza wystajace ponad powierzchnie blaszanego plata pokrywajacego (2) kolnierza (21), w kierunku do wnetrza wykopu, plyty (1), tworzace w srodku gniazda (20) srodkowe wyciecie (24), w które wchodza elementy ustalajace (27) trzewika podporowego (20), tworzace gniazdo kon- cówki rozpory (17), oraz trzpien rozporowy (34) laczacy te plytki z koncówka rozpory (17), przy czym przynajmniej jeden kolnierz (21) jest zaopatrzony w przelotowy otwór do przetkniecia trzpienia (25) trzewika (20), natomiast scianki boczne (32) obsady trzewika podporowego (20) sa wyposazone w kolnierze (31) ze srodkowymi wycieciami, odpowiadajacymi wycieciom (24) kolnierzy (21) gnia- zda (18), przy czym przynajmniej jeden z tych kolnierzy (31) jest zaopatrzony w przelotowy otwór do przetkniecia trzpienia (25) trzewika (20) Fig. 3 PL

Description

Przedmiotem wynalazkujest urządzenie łączące rozporę z płytą odeskowania w zespole do deskowania wykopów złożonym z dwóch płyt, składające się z gniazda umieszczonego w płycie oraz z połączonego przegubowo i rozłącznie z tym gniazdem - sprężystego trzewika podporowego rozpory, umieszczonej między dwiema płytami zespołu odeskowania, przy czym rozpora łączona jest z obsadą trzewika podporowego za pomocą trzpienia, osadzonego poprzecznie we współosiowych otworach końcówki rozpory i płytek ustalających trzewika, równoległych do osi podłużnej gniazda.

Gniazdo trzewika rozpory zespołu płyt odeskowania, znane z niemieckiego opisu patentowego nr DE 4209675, ma postać skrzynki, osadzonej w płycie odeskowania i nie wystającej poza powierzchnię tej płyty. Do zamocowania trzewika rozpory w gnieździe potrzebne są ponadto trzpienie lub śruby o osiach równoległych do powierzchni płyty odeskowania, zaś do ich osadzenia i zamocowania konieczne są wycięcia blachy w płycie, umożliwiające „dojście” do trzpieni lub śrub.

Z nieopublikowanego niemieckiego zgłoszenia patentowego nr P 4341628.8 znane sąrozpory zaopatrzone w trzewiki podporowe sprężysto-obrotowego mechanizmu jej mocowania w płycie do deskowania wykopu, w którym elementy ustalające rozpór sąułożyskowane po obydwu stronach trzpieni rozpory przy użyciu sprężyn dociskanych za pomocą śrub, przy czym trzpień służący do mocowania trzewika podporowego w płycie odeskowania stanowi jednocześnie oś jego obrotu.

Celem wynalazkujest opracowanie konstrukcji urządzenia łączącego rozporę z płytą odeskowania w zespole do deskowania wykopów, złożonym z dwóch płyt, wyposażonego w trzewik podporowy ze sprężynowo-obrotowym mechanizmem mocowania rozpory według nieopublikowanego zgłoszenia patentowego nr P 4341626.8, które umożliwi łączenie trzewika podporowego z gniazdem oraz rozpory z trzewikiem - ponad powierzchnią płyty.

Cel ten zrealizowano w konstrukcji urządzenia łączącego rozporę z płytą odeskowania według wynalazku, które charakteryzuje się tym, że ścianki boczne i ścianki poprzeczne gniazda tworzą wystające ponad powierzchnię blaszanego płata pokrywającego kołnierza, w kierunku do wnętrza wykopu, płyty, tworzące w środku gniazda środkowe wycięcie, w które wchodzą elementy ustalające trzewika podporowego, tworzące gniazdo końcówki rozpory, oraz trzpień rozporowy łączący te płytki z końcówką rozpory, przy czym przynajmniej jeden kołnierz jest zaopatrzony w przelotowy otwór do przetknięcia trzpienia trzewika, natomiast ścianki boczne obsady trzewika podporowego są wyposażone w kołnierze ze środkowymi wycięciami, odpowiadającymi wycięciom kołnierzy gniazda, przy czym przynajmniej jeden z tych kołnierzy jest zaopatrzony w przelotowy otwór do przetknięcia trzpienia trzewika.

Osie trzpienia trzewika podporowego oraz trzpienia rozpory są korzystnie położone nad powierzchnią wewnętrznego płata blaszanego płyty odeskowania i są korzystnie równoległe względem siebie.

Poprzeczne ścianki gniazda są przy tym nachylone do prostopadłej do powierzchni wewnętrznego blaszanego płata płyty odeskowania, wskutek czego gniazdo jest otwarte na zewnątrz, zaś w dnie gniazda znajduje się otwór odpływowy.

Ścianki poprzeczne oraz ewentualnie ścianki boczne gniazda są korzystnie przyspawane do sąsiadujących blaszanych profili, tworzących ramiona ramy (5), natomiast kołnierze wystających nad powierzchnię wewnętrznego blaszanego płata ścianek poprzecznych i ścianek bocznych gniazda są zaopatrzone w przyspawane do nich nakładki wspornikowe, które z kolei są przyspawane do stykających się z nimi blaszanych profili, tworzących ramiona ramy.

Nakładki wspornikowe mają korzystnie kierunek prostopadły do osi podłużnych blaszanych profili i stanowią przedłużenie ścianek kołnierza gniazda. Każda nakładka jest przy tym zaopatrzona co najmniej w jeden otwór. Między dwiema sąsiednimi nakładkami wspornikowymi jest przymocowany trzpień do zaczepienia haka, względnie liny dźwigu.

Dzięki opisanej konstrukcji urządzenia według wynalazku, trzpienie służące do mocowania podporowego w gnieździe znajdująsię ponad powierzchnią odeskowania i są rozmieszczone w taki sposób, że po włożeniu trzewika podporowego w gniazdo mogą być osadzone w odpo4

178 344 wiednich otworach trzewika i gniazda i zabezpieczone przed wypadnięciem. Wynalazek umożliwia więc łatwiejszy montaż i demontaż rozpór z płytami odeskowania, przy czym rozpory nie wystają ponad płyty odeskowania do wnętrza ściany wykopu.

Ponadto, w rozwiązaniu według wynalazku, gniazdo trzewika podporowego usytuowane jest w takiej odległości od końca zespołu odeskowania w kierunku płaszczyzny płyty, że czerpak koparki może sięgnąć w wykopie pod rozporę, sąsiadującą z tym końcem.

Aby nie osłabić wytrzymałości i stabilności płyty odeskowania, gniazda trzewików podporowych wpuszcza się w wycięcia tej płyty, obok blaszanych profili tworzących ramę i przyspawa je do tych profili. Dodatkowe zwiększenie wytrzymałości tego połączenia, zwłaszcza na działanie momentów skręcających, uzyskuje się przez zastosowanie nakładek wspornikowych, przyspawanych zarówno do gniazda trzewika podporowego, jak i do blaszanych profili tworzących ramę.

Wynalazek jest uwidoczniony w przykładzie rozwiązania konstrukcyjnego na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia płytę odeskowania w widoku od wnętrza wykopu; fig. 2 - zespół odeskowania złożony z dwóch płyt przedstawionych na fig. 1, w przekroju wzdłuż linii II-II na fig 1; fig. 3 - zamocowane w płytach odeskowania według fig. 2 gniazdo trzewika wraz z osadzonym w mm trzewikiem podporowym rozpory, w powiększonym przekroju wzdłuż linii Π-Π na fig. 1, a fig. 4 - gniazdo trzewika podporowego w przekroju wzdłuż linii IV-IV na fig. 3.

Przedstawiona na fig. 112 płyta odeskowania 1 składa się z dwóch prostokątnych, blaszanych płatów pokrywających 2 i 3, usztywnionych za pomocą umieszczonych między nimi i nieuwidocznionych na rysunku kształtowników blaszanych, z zespawanej na obrzeżu z tymi płatami 2 i 3 ramion, wykonanych z wydrążonych profili blaszanych 7,8 i 9 tworzących ramę 5. Stykające się ze sobą końce profili 7 do 9 są ze sobą zespawane, tworząc narożniki 6 sztywnej, prostokątnej konstrukcji ramowej. Zamknięte, wydrążone profile 7 do 9 są wykonane z blachy spawanej wzdłużnie albo też ciągnione bez szwu.

Rama 5 płyty składa się z górnego ramienia, utworzonego z usztywnionego profilu blaszanego, którego górna powierzchnia stanowi górną krawędź 10 płyty, z pionowych ramion, wykonanych z usztywnionych, prostokątnych profili blaszanych 8, tworząc boczne krawędzie 11 płyty, oraz z dolnego ramienia, wykonanego z wydrążonego profilu blaszanego 9 o przekroju w kształcie trójkąta prostokątnego, tworzącego klin 12 na dolnej krawędzi 13 płyty. Jedna z przyprostokątnych 14 trójkątnego profilu 9 leży w płaszczyźnie płata 3, tworzącego tylną ściankę płyty, druga przyprostokątna 15 tego trójkąta jest prostopadła do płaszczyzny blaszanych płatów pokrywających 2 i 3, a przeciwprostokątna 16 jest skierowana do ściany wykopu.

Górne gniazda 18, służące do zamocowania w nich trzewików podporowych 20 rozpór 17, są wpuszczone w otwory wykonane w wewnętrznym blaszanym płacie pokrywającym 2 płyt odeskowania, w miejscu zetknięcia się ramienia górnego i obydwu ramion bocznych, utworzonych odpowiednio z profili 7 i 8 ramy 5, przy czym otwory te są styczne do wewnętrznych powierzchni tych ramion. Natomiast otwory w wewnętrznym płacie 2, w które są wpuszczone dolne gniazda 18, są styczne do ramion bocznych ramy 5, utworzonych przez profile blaszane 8, lecz znajdują się w niewielkiej odległości nadjej ramieniem dolnym, utworzonym przez profil 9. Jednakże otwory na dolne gniazda 18 mogą również znajdować się w wewnętrznych narożnikach, utworzonych przez te profile blaszane 8 i 9. W każdym przypadku odstęp obrzeży gniazd 18 od krawędzi 11 płyty odeskowania winien być tak duży, aby czerpak koparki przy wybieraniu gruntu mógł wejść pod rozporę zespołu płyt odeskowania (fig. 2), nie powodując obsuwania się gruntu z boków wykopu. W każdym gnieździe 18 znajduje się trzewik podporowy 20, połączony z końcem 19 rozpory 17. Szczegóły przedstawiono dokładniej na fig. 3 i 4.

Gniazdo 18 trzewika podporowego 20 ma postać blaszanej skrzynki, osadzonej w otworze wewnętrznego płata blaszanego 2 płyty odeskowania, utworzonej z dwóch równoległych ścianek bocznych 23 (fig. 2), z dwóch korzystnie nachylonych względem siebie ścianek poprzecznych 22 oraz z dna łączącego te ścianki 23 i 22 i stykającego się z wewnętrzną powierzchnią blaszanego płata 3. Część ścianek bocznych 23 i ścianek poprzecznych 22, wystająca ponad powierzchnię wewnętrznego płata 2, tworzy kołnierze 21, natomiast w środku długości gniazda jego ścianki boczne 23 sięgajątylko do powierzchni wewnętrznego blaszanego płata 2 płyty ode178 344 skowania, tworząc po obydwu stronach wycięcie 24 kołnierza 21. Ponadto, obydwie ścianki boczne 23 są zaopatrzone, po obydwu stronach wycięcia 24, w przelotowe otwory, służące do włożenia przez nie sworznia 25 trzewika.

Nachylone, otwarte do wnętrza wykopu ścianki poprzeczne 23 gniazda 18 ułatwiają jego oczyszczanie. Ponadto, w dnie gniazda 18 oraz w tym samym miejscu w zewnętrznym płacie blaszanym 3 znajduje się otwór odpływowy 26, który zapobiega gromadzeniu się wody w gnieździe.

W gnieździe 18 jest osadzony trzewik podporowy 20, połączony przegubowo z rozporą 17. Trzewik podporowy 20 składa się z płyty podporowej 28, połączonej (korzystnie przez spawanie) z jednej strony z płytkami ustalającymi 27, tworzącymi rodzaj gniazda przeznaczonego do wsunięcia do niego rozpory 17, z drugiej zaś z łożyskiem 29, w którym jest obrotowo osadzony wałek 33, połączony ze ściankami bocznymi 32 obsady trzewika 20. Płyta podporowa jest ponadto zaopatrzona w trzpieniowe występy, na których osadzone są dwie pary sprężyn śrubowych 30. Natomiast ścianki boczne 32 obsady trzewika 20 sązaopatrzone w wystające ponad płytę podporową 28, a częściowo również ponad powierzchnię wewnętrznego płata blaszanego 2 - kołnierze 31 z otworami współosiowymi względem odpowiednich otworów w kołnierzu 21 gniazda 18 trzewika. Kołnierze 21 gniazda 18 i kołnierze 31 ścianek bocznych 32 obsady trzewika 20 są ze sobą przegubowo połączone za pomocą trzpienia 25 trzewika.

Trzpienie 25 służą więc do połączenia trzewika 20 z gniazdem 18, natomiast sam trzewik 20 jest połączony przegubowo, za pośrednictwem płyty podporowej 28 i łożyska 29, w którym jest osadzony obrotowo wałek 33, a także trzpienia 34, osadzonego w otworach płytek ustalających 27 z rozporą 17.

Konstrukcja umożliwia wstępne zmontowanie trzewika 20 jako całości, a następnie zamocowanie go za pomocą obydwu trzpieni 25 w gnieździe 18 i wreszcie osadzenie końcówki rozpory 17 w gnieździe samego trzewika 20, utworzonym przez płytki ustalające 27 oraz zablokowanie jej w tym położeniu za pomocą trzpienia rozporowego 34. Wszystkie trzpienie 25 i 34 winny być zabezpieczone przed wypadnięciem za pomocą zawleczek. Należy podkreślić, że osie wszystkich trzpieni 25 i 34 leżą w tej samej płaszczyźnie, na zewnątrz powierzchni płyty odeskowania 1, dzięki czemu zarówno montaż, jaki demontaż trzewika podporowego 20 i rozpory 17 odbywa się odpowiednio przez włożenie i zabezpieczenie lub wyjęcie tych trzpieni 25 i 34.

W celu dobrego i stabilnego osadzenia w płycie odeskowania gniazda 18 spawa się korzystnie w narożniku 6 dwóch profili rurowych 7 i 8, dzięki czemu ma ono odpowiednio wysoką wytrzymałość na skręcanie. Jest to szczególnie ważne, gdyż w czasie eksploatacji zespołu odeskowania złożonego z dwóch płyt (fig. 2), na gniazdo 18 trzewika podporowego działają znaczne siły poprzeczne o różnym kierunku.

W celu przeciwdziałania działającym na gniazdo 18 momentom skręcającym o znacznej wartości, korzystne jest przyspawanie zarówno do ścianek poprzecznych 22, jak i ścianek bocznych 23 gniazda 18 - nakładek wspornikowych 35,36, stanowiących przedłużenie tych ścianek poprzecznych 22 lub ścianek bocznych 23 i biegnących prostopadle (albo ukośnie) do powierzchni wewnętrznego płata blaszanego 2, przy czym nakładki te mogą również wystawać ponad powierzchnie wydrążonych profili 7 i 8, tworzących ramiona ramy 5. Obrzeża nakładek wspornikowych 35 i 36, stykające się z powierzchnią wewnętrznego płata blaszanego 2, sąkorzystnie zespawane z przylegającądo nich blachą tego płata 2. Dzięki temu, działające na gniazda momenty skręcające nie powodują odchylenia położenia tych gniazd.

W przypadku, gdy płyta jest stosowana w systemie odeskowania z szynami jezdnymi, przynajmniej jednąjej krawędź boczną 11 wykonuje się z szyny lub T-ówki. W takim przypadku nakładki wspornikowe 35 powinny być krótsze, zapewniając określony odstęp od szyny.

Nakładki wspornikowe 35 i 36 są ponadto korzystnie zaopatrzone przynajmniej w jeden otwór 37, służący do sprzęgania, za pomocą nie pokazanych na rysunku łączników, sąsiadujących ze sobąpłyt 1 w wykopie. Otwory 37 mogą być również wykorzystane do osadzenia w nich trzpienia 38, stanowiącego zaczep dla haka dźwigu lub liny, służącej do wyciągania płyty z wykopu lub jej przeciąganie w wykopie.

178 344

W celu zwiększenia wytrzymałości gniazda 18 na skręcenie, korzystne jest przyspawanie ścianek 22 i 23 jego obudowy do blaszanych profili 7, 8 tworzących ramę 5 płyty odeskowania albo też do przyspawanej do tych profili, za pomocą płaskiego szwu spawalniczego 40, ścianki wewnętrznej 39 (fig. 4). Korzystne jest również zastosowanie żebra 43 przyspawanego do dolnej części 41 nachylonej ścianki poprzecznej 22 gniazda 18 oraz do ścianki wewnętrznej 42 profilu blaszanego 7 (fig. 3).

Wystające z powierzchni płyty wycięcie kołnierza 21 umożliwia uproszczony montaż w gnieździe 18 trzewika podporowego 20 rozpory 17, również zaopatrzonego w kołnierz 31 z wycięciem 24, pokrywającym się z wycięciem kołnierza 21 gniazda 18.

178 344

37 22 2] 3125 19

31 21 22

Ί U U 1*3 30 26332928 3020 3 ł>

Fig, 3 L—iy

3 29 26 30 33

Fig. 4178 344

Fig. 1 i « I Fig.2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie łączące rozporę z płytą odeskowania w zespole do deskowania wykopów złożonym z dwóch płyt, składające się z gniazda umieszczonego w płycie oraz z połączonego przegubowo i rozłącznie z tym gniazdem - sprężystego trzewika podporowego rozpory, umieszczonej między dwiema płytami zespołu odeskowania, przy czym rozpora łączona jest z obsadą trzewika podporowego za pomocą trzpienia osadzonego poprzecznie we współosiowych otworach końcówki rozpory i płytek ustalających trzewika, równoległych do osi podłużnej gniazda, znamienne tym, że ścianki boczne (23) i ścianki poprzeczne (22) gniazda (18) tworzą wystające ponad powierzchnię blaszanego płata pokrywającego (2) kołnierza (21), w kierunku do wnętrza wykopu, płyty (1), tworzące w środku gniazda (20) środkowe wycięcie (24), w które wchodzą elementy ustalające (27) trzewika podporowego (20), tworzące gniazdo końcówki rozpory (17), oraz trzpień rozporowy (34) łączący te płytki z końcówką rozpory (17), przy czym przynajmniej jeden kołnierz (21) jest zaopatrzony w przelotowy otwór do przetknięcia trzpienia (25) trzewika (20), natomiast ścianki boczne (32) obsady trzewika podporowego (20) są wyposażone w kołnierze (31) ze środkowymi wycięciami, odpowiadającymi wycięciom (24) kołnierzy (21) gniazda (18), przy czym przynajmniej jeden z tych kołnierzy (31) jest zaopatrzony w przelotowy otwór do przetknięcia trzpienia (25) trzewika (20).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że osie trzpienia (25) trzewika podporowego (20) oraz trzpienia (34) rozpory (17) są położone nad powierzchnią wewnętrznego płata blaszanego (2) płyty odeskowania (1) i są korzystnie równoległe względem siebie.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że poprzeczne ścianki (22) gniazda (18) są nachylone do prostopadłej do powierzchni wewnętrznego blaszanego płata (2) płyty (1) odeskowania, wskutek czego gniazdo (18) jest otwarte na zewnątrz.
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w dnie gniazda (18) znajduje się otwór odpływowy (26).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że ścianki poprzeczne (22) oraz ewentualnie ścianki boczne (23) gniazda (18) są przyspawane do sąsiadujących blaszanych profili (7,8,9), tworzących ramiona ramy (5).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 5 znamienne tym, że kołnierze (21) wystających nad powierzchnię wewnętrznego blaszanego płata (2) ścianek poprzecznych (22) i ścianek bocznych (23) gniazda (18) są zaopatrzone w przyspawane do nich nakładki wspornikowe (35,36), które z kolei są przyspawane do stykających się z nimi blaszanych profili (7,8,9), tworzących ramiona ramy (5).
7. 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że nakładki wspornikowe (35,36) mają kierunek prostopadły do osi podłużnych blaszanych profili (7, 8, 9).
8. 8. Urządzenie według zastrz. 6 albo 7, znamienne tym, że nakładki wspornikowe (35,36) stanowią przedłużenie ścianek kołnierza (21) gniazda (18).
9. 9. Urządzenie według zastrz. 7 albo 8, znamienne tym, że nakładka wspornikowa (35,36) jest zaopatrzona co najmniej w jeden otwór (37).
10. 10. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że między dwiema sąsiednimi nakładkami wspornikowymi (35, 36) jest przymocowany trzpień (38) do zaczepienia haka, względnie liny dźwigu.

    * * *

    178 344