PL175842B1 - Środek farmaceutyczny przeznaczony do działania na ludzkie komórki nowotworowe i sposób wytwarzania środka farmaceutycznego przeznaczonego do działania na ludzkie komórki nowotworowe - Google Patents

Środek farmaceutyczny przeznaczony do działania na ludzkie komórki nowotworowe i sposób wytwarzania środka farmaceutycznego przeznaczonego do działania na ludzkie komórki nowotworowe

Info

Publication number
PL175842B1
PL175842B1 PL94309915A PL30991594A PL175842B1 PL 175842 B1 PL175842 B1 PL 175842B1 PL 94309915 A PL94309915 A PL 94309915A PL 30991594 A PL30991594 A PL 30991594A PL 175842 B1 PL175842 B1 PL 175842B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
temozolomide
atase
cancer cells
cells
inhibitor
Prior art date
Application number
PL94309915A
Other languages
English (en)
Other versions
PL309915A1 (en
Inventor
John C. Baer
Azadeh A. Freeman
Edward S. Newlands
Amanda J. Watson
Joseph A. Rafferty
Geoffrey P. Margison
Original Assignee
Cancer Res Campaign Tech
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Cancer Res Campaign Tech filed Critical Cancer Res Campaign Tech
Publication of PL309915A1 publication Critical patent/PL309915A1/xx
Publication of PL175842B1 publication Critical patent/PL175842B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/395Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/495Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with two or more nitrogen atoms as the only ring heteroatoms, e.g. piperazine or tetrazines
    • A61K31/505Pyrimidines; Hydrogenated pyrimidines, e.g. trimethoprim
    • A61K31/519Pyrimidines; Hydrogenated pyrimidines, e.g. trimethoprim ortho- or peri-condensed with heterocyclic rings
    • A61K31/52Purines, e.g. adenine
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/70Carbohydrates; Sugars; Derivatives thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Measuring Or Testing Involving Enzymes Or Micro-Organisms (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Medicines Containing Plant Substances (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)

Abstract

1. Srodek farmaceutyczny przeznaczony do dzialania na ludzkie komórki nowotworowe takie jak komórki nowotworowe raka sutka, komórki nowotworowe gwiazdziaka, ko- mórki nowotworowe jelita grubego, komórki nowotworowe czerniaka, komórki nowo- tworowe ziarniaka grzybiastego, albo komórki nowotworowe glejaka, znamienny tym, ze zawiera efektywna ilosc inhibitora ATazy i efektywna ilosc temozolomidu, jeden lub wiecej farmaceutycznie dopuszczalnych nosników i ewentualnie konwencjonalne sub- stancje pomocnicze, przy czym ilosc substancji czynnej w jednostkowej postaci leku a korzystnie jest w zakresie od okolo 0,1 mg do 1000 mg. 7. Sposób wytwarzania srodka farmaceutycznego przeznaczonego do dzialania na ludzkie komórki nowotworowe, znamienny tym, ze efektywne ilosci temozolomidu i inhibitora ATazy razem lub oddzielnie miesza sie z jednym lub wiecej farmaceutycznie dopuszczalnym nosnikiem i ewentualnie konwencjonalnymi substancjami pomocniczymi, przy czym ilosc substancji czynnej w jednostkowej postaci leku korzystnie jest w zakresie od okolo 0,1 mg do 1000 mg. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest środek farmaceutyczny przeznaczony do działania na komórki nowotworowe i sposób wytwarzania środka farmaceutycznego przeznaczonego do działania na komórki nowotworowe.
Stwierdzono, że temozolomid czyli 8-karbamilo-3-metyloimidazo[5,l-d]-tetrazyno4-(3H)-on, (CCRG 81045, NSC 362856) posiada cenne własności przeciwnowotworowe, patrz Newlands i in., Br. J. Cancer 65:287 (1992). W badaniach klinicznych wykazano aktywność temozolomidu w stosunku do gwiaździaka, glejaków, czerniaka i ziarniaka grzybiastego. Lek jest najbardziej skuteczny gdy podaje się go według schematu uwzględniającego powtarzanie dawki.
175 842
Metylowana O -alkiloguanina, n.p. z reakcji z MTIC (aktywny metylowany rodzaj termozoloamidu), jest naprawiana przez białko alkilotransferazę DNA O6-alkiloguaninową (ATazę). Wykazano że, traktowanie środkami metylującymi, komórek ekspresjonujących ATazę (n.p. Zlotogoski i in., Carcinogenesis 5:83, 1984; Gibson i in., Cancer. Res. 46:4995,1986), O6-metyloguaniną (n.p. Dolan i in., Biophys. Res. Commun. 132:178 1985) lub O-benzyloguaniną (OĆ-BG, Dolan i in., Proc. Natl. Acad. Sci. IJSA 87:5368, 1990) powoduje zwiększenie efektu cytotoksycznego środków chloroetylujących, podczas gdy obserwowano słabe lub żadne uwrażliwienie komórek nie ekspresjonujących ATazy. Moshel, Dolan i Pegg w U. S. Patent 5,091,430, zauważyli, że przejściowe zmniejszenie aktywności ATazy wystarcza do zwiększenia efektywności środków chloroetylujących. W opublikowanym zgłoszeniu patentowym PCT WO 91/13898 zauważono 3.8-krotne zmniejszenie EDso dla Me CCNU w połączeniu z O6-benzyloguanidyną na komórkach SF767. Tak więc, Moschel i in. wykazali ogólne zwiększenie aktywności przeciwnowotworowej środków alkilujących w połączeniu ze środkami znoszącymi aktywność alkilotransferazy. W artykule Tavema i in., Anti-Cancer Drugs 1992, (3) 4:401-405, autorzy zbadali działanie temozolomidu na linie komórkowe mysiej białaczki L1210 i jej podlinię L1210/BCNU oporną na chloroetynylonitrozomocznik. Jednakże, dane dotyczą tylko wyników doświadczeń na linii L1210/BCNU, która charakteryzuje się stosunkowo wysokim poziomem aktywności ATazy. Fakt, że aktywność cytotoksyczna temozolomidu wobec linii L1210/BCNU nie wzrosła po uprzednim potraktowaniu jej O6mGue stanowi dla specjalisty informację raczej odwodzącą go od dalszych prób łączenia temozolomidu z inhibitorem ATazy w leczeniu ludzi. Środek farmaceutyczny według wynalazku pozwala w sposób nieoczekiwany i nieoczywisty w świetle wcześniejszych prac, nadzwyczajnie zwiększyć efekt chemioterapeutyczny temozolomidu (do 300 razy dla komórek MAWI) przez zastosowanie szczególnego schematu leczenia obejmującego podawanie inhibitora ATazy. Tak więc, ludzkie komórki nowotworowe, które nie były dotąd wrażliwe lub były średnio wrażliwe na leczenie temozolomidem, mogą mogą być leczone połączeniem temozolomidu z inhibitorem ATazy.
Podstawowym celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie środka farmaceutycznego, który rozszerza użyteczność terapeutyczną temozolomidu jako leku przeciwnowotworowego dzięki skojarzeniu ze wzmacniaczem, który jest inhibitorem enzymu alkilotransferazy DNA O6-alkiloguaninowej.
Niniejszy wynalazek pozwala na wzmocnienie toksyczności temozolomidu dla ludzkich komórek nowotworowych przy użyciu inhibitorów alkilotransferazy DNA O6-alkiloguaninowej (ATazy).
Środek farmaceutyczny według wynalazku zawiera efektywną ilość inhibitora ATazy i efektywną ilość temozolomidu, jeden lub więcej farmaceutycznie dopuszczalnych nośników i ewentualnie konwencjonalne substancje pomocnicze, przy czym ilość substancji czynnej w jednostkowej postaci leku korzystnie jest w zakresie od około 0,1 mg do 1000 mg.
Krótki opis rysunków
Figura 1 jest wykresem cytotoksyczności (IC50) temozolomidu (□) i CCNU (x) do poziomów ATazy komórkowej w ludzkich nowotworowych liniach komórkowych (w kierunku zwiększających się poziomów ATazy): ZR-75-1, U87MG, U373, LS174T, LOVO, MCF-7 i MAWI.
Figura 2 jest wykresem cytotoksyczności temozolomidu dla linii otrzymanych z komórek XP transfekowanych wektorem pZipneoSV(X)l ( O, B) lub phAT ( V, A ), w obecności ( S, A ) lub pod nieobecność ( O, V ) 10 μΜ BG. Słupki oznaczają ± 1 s. d.
Figura 3 jest wykresem cytotoksyczności powtarzanych codziennych dawek temozolomidu dla ludzkich linii komórek nowotworowych MAWI (x), MCF-7 ( v ) lub U373 (#) samego leku, IC50 (-BG), w porównaniu z preinkubacją z BG, IC50 (+BG).
175 842
Figura 4 jest wykresem wpływu zwiększania stężenia temozolomidu na poziomy ATazy w liniach ludzkich komórek nowotworowych: LOVO (□ ), MAWI (x), MCF-7 (ν'), U373 (#).
Figura 5 jest wykresem wychwytu znacznika radioaktywnego w temperaturze 4°C przez komórki poddane działaniu 14C-temozolomidu. MAWI ( □ ), ZR-75-1 (x).
Szczegółowy opis wynalazku
Toksyczność temozolomidu, leku przeciwnowotworowego użytecznego w leczeniu ludzkich nowotworów, może być znacznie zwiększona przez zastosowanie połączenia ze wzmacniaczem będącym inhibitorem enzymu alkilotransferazy DNA O6-alkiloguaninowej (ATazy). Bardziej szczegółowo, zastosowanie inhibitorów ATazy jak n.p. O6-benzyloguanina (BG) może zwiększyć toksyczność temozolomidu dla n.p. linii komórkowej MAWI, 300 krotnie gdy jest stosowana w opisanym poniżej schemacie leczenia środkiem według niniejszego wynalazku i umożliwia zastosowanie temozolomidu w chemioterapii ludzkich nowotworów dotąd niewrażliwych lub tylko średnio wrażliwych na takie leczenie.
Porównywalna toksyczność temozolomidu i lomustyny (CCNU) (po jednogodzinnej ekspozycji) może być zademonstrowana na szeregu ludzkich linii nowotworowych, korelując z ich zawartością ATazy. Metylacja guaniny w DNA w pozycji O6- przez temozolomid powoduje cytotoksyczność. Przez badanie ludzkich komórek nowotworowych na ich względną produkcję ATazy, można oznaczyć ich wrażliwość na temozolomid. Komórka wytwarzająca znaczną ilość ATazy będzie mniej wrażliwa na sam temozolomid niż komórka wytwarzająca minimalne poziomy ATazy.
Poddanie komórek działaniu pojedynczej dawki BG powoduje umiarkowane (<4 kromę) zwiększenie toksyczności temozolomidu. Stopień wzmocnienia dla temozolomidu i lomustyny (CCNU) jest podobnego rzędu wielkości. W teście tworzenia kolonii, fibroblasty transfekowane cDNA ludzkiej ATazy poddane działaniu BG stawały się bardziej oporne na temozolomid niż transfekowane fibroblasty kontrolne, jakkolwiek wyeliminowano białko ATazy. Nie wydaje się prawdopodobne by spowodowane to było różnicami w transporcie temozolomidu i może jedynie odzwierciedlać resyntezę ATazy przez fibroblasty transfekowane phAT w celu zmniejszenia efektu ekspozycji na inhibitor.
Jednakże, najbardziej zaskakujące było, największe wzmocnienie toksyczności temozolomidu (do około 300 razy) przez BG, w linii komórek MAWI po pięciu dniach ekspozycji. Podobny stopień wzmocnienia obserwowano na komórkach MCF-7, które również posiadały wysoki poziom ATazy, ale jedynie słaby efekt na komórkach U373 posiadających niski poziom. Wyniki w badaniach nad liniami komórek MAWI i MCF-7 pozwalają wnioskować, że długotrwała obecność inhibitorów ATazy umożliwia wzrost uszkodzenia DNA.
Niniejszy wynalazek dostarcza preparatu do równoczesnego, oddzielnego lub kolejnego podawania w leczeniu komórek ludzkich nowotworów, zawierającego temozolomid i inhibitor ATazy. Korzystnie, podawanie inhibitora ATazy powtarzane jest w ciągu kilku lub wielu dni, i poprzedza podanie dawek temozolomidu. Powtarzane dawki mogą być podawane w dniach 1,2, 3, 4 i 5, przy czym dni 4 i 5 są korzystnym okresem leczenia. Dalej i najkorzystniej, temozolomid podawany jest pacjentowi w powtarzanych dawkacli w ciągu dni, zaś hamująca ATazę ilość inhibitora ATazy podawana jest przed każdą dawką temozolomidu, co powoduje znaczne zwiększenie toksyczności temozolomidu na ludzkie komórki nowotworowe, n.p. około 300 razy dla linii komórek MAWI.
W najkorzystniejszym wykonaniu, inhibitor ATazy podawany jest w ilości hamującej ATazę t.zn. ilości wystarczającej do uczulenia nowotworu in vivo bez powodowania uczulenia tkanek normalnych, gdy inhibitor ATazy stosowany jest równocześnie z temozolomidem.
Ilość inhibitora ATazy stosowanego w niniejszym wynalazku różni się w zależności od stopnia ilości efektywnej potrzebnej do leczenia komórek nowotworowych. Odpowiednie dawkowanie powoduje gromadzenie się inhibitora ATazy w komórkach nowotworowych,
175 842 które mają być leczone, co powoduje usuwanie aktywności ATazy, Łzni około 1-2000 mg/kg, zaś najkorzystniej około 10-800 mg/kg, przed chemioterapią. '
Nowotwory, w stosunku do których leczenie temozolomidem jest szczególnie korzystne, obejmują raki, czerniaki, mięsaki, chłoniaki i białaczki, ze szczególnym uwzględnieniem gwiaździaka, glejaków, czerniaka, ziaminiaka grzybiastego, mięsaka Ewinga, przewlekłej białaczki limfocytamej, oraz nowotworów płuca i sutka. Szczególnie duże zwiększenie aktywności temozolomidu przez inhibitory ATazy stwierdzono w komórkach nowotworów sutka, jelita grubego i gwiaździaka.Typowe dawkowanie zawiera się pomiędzy 0.1 i 200, korzystniej 1 i 20 mg/kg masy ciała na dzień, lub wyrażając w kategoriach powierzchni ciała, około 40-400, korzystniej 150-300 mg/m2 na dzień.
Wielkość wzmocnienia przez inhibitory ATazy zależy od ilości ATazy normalnie obecnej w szczególnym typie komórek nowotworowych. W komórkach nowotworowych posiadających wysokie poziomy ATazy wzmocnienie będzie przebiegać bardziej dramatycznie przez wstępne podanie inhibitora ATazy.
Inhibitory ATazy możliwe do zastosowania w niniejszym wynalazku są to znane z posiadania tej aktywności, przykładowo, Oć- alkiloguaniny jak O6- metyloguanina, alkenyloguaniny jak OĆ- alhloguanina oraz związki Oć- benzylowanej guaniny, guanozyny i 2' -dezoksyguanozyny opisane w PCT International Application WO 91/13898 (opublikowanego 19 września 1991). Szczególnie odpowiednia do zastosowania w niniejszym wynalazku jest OĆ- benzyloguanina.
Indywidualne dawkowanie inhibitora ATazy zależy od ilości ATazy normalnie spotykanej w komórce nowotworowej, która ma być leczona, wieku i stanu pacjenta oraz konkretnego użytego inhibitora ATazy.
Stwierdzono, że temozolomid najkorzystniej podawany jest w powtarzanych dawkach w kolejne dni, oraz że ogromne spotęgowanie efektu uzyskuje się w najkorzystniejszym schemacie leczenia obejmującym podawanie hamującej ATazę ilości inhibitora ATazy przed lub równocześnie z podaniem każdej podawanej dawki temozolomidu. Korzystnie, jako inhibitora ATazy używa się OĆ- benzyloguaniny równocześnie z temozolomidem podawanym w dziennej dawce rzędu 150-300 mgm'2 w czterech lub pięciu dawkach podzielonych w ciągu czterech do pięciu kolejnych dni (dawka całkowita 750-1500 mg/m2). Korzystnie, każda dawka inhibitora ATazy podawana jest 2-8 godzin przed każdą dawką temozolomidu. Powoduje to największe potęgowanie toksyczności temozolomidu, i daje w wyniku najefektywniejsze leczenie określonego nowotworu pacjenta. Najkorzystniej, schemat ten powtarzany jest po okresie około czterech (4) tygodni.
Alternatywny schemat podawania temozolomidu z O -benzyloguaniną stanowi schemat ciągły, w którym leki podawane są na zasadzie codziennego podawania przez okres czterech (4) lub więcej dni. To leczenie złożone może być przedłużane jeśli trzeba na zasadzie ciągłej dopóki nie zostanie uzyskana remisja.
Dodatkowo, produkcja ATazy konkretnej ludzkiej komórki nowotworowej może być wykorzystywana jako metoda przesiewowa w celu określenia wzmożenia toksyczności temozolomidu w stosunku do wspomnianej komórki. W korzystnej metodzie, badana jest zawartość ATazy w szczególnej linii komórkowej np. przy użyciu metody opisanej przez Lee i in., Cancer Res. 51:619 (1991) i określana jest potencjalna wrażliwość na temozolamid. Oznaczenie to umożliwia odpowiednie połączenie temozolomidu i zahamowania ATazy podawanego w schemacie leczenia.
Wynalazek obejmuje też, sposób wytwarzania opisanych powyżej środków farmaceutycznych według wynalazku. Sposób polega na tym, że stosowane do wytwarzania środka nośniki mogą być zarówno stałe jak i płynne. Postacie użytkowe preparatów obejmują proszki, tabletki, rozpuszczalne granulki, kapsułki, opłatki i czopki. Proszki i · tabletki mogą się składać z od około 5 do około 70 % substancji czynnej. Odpowiednie stałe nośniki znane są w dziedzinie, np. węglan magnezu, stearynian magnezu, talk, cukier, laktoza. Tabletki, proszki, opłatki i kapsułki mogą być użyte jako postacie użytkowe odpowiednie do podawania doustnego.
175 842
W celu przygotowania czopków, wosk o niskiej temperaturze · topnienia, jak np. mieszanina glicerydów kwasów tłuszczowych lub masło kakaowe, jest topione, po czym substancja czynna rozpraszana jest w nim homogennie przez mieszanie. Roztopiona, homogenna mieszanina wlewana jest do foremek o odpowiedniej wielkości, po czym pozostawiana do ochłodzenia i tym samym stwardnienia.
Płynne postacie użytkowe obejmują roztwory, zawiesiny i emulsje. Przykładowo może być wymieniona woda lub roztwór glikolu propylenowego w wodzie do wstrzyknięć pozajelitowych.
Obejmuje to również postacie użytkowe stałe, które w zamierzeniu mają być zmienione, krótko przed użyciem, w płynne postacie użytkowe do stosowania zarówno doustnego jak i pozajelitowego. Owe postacie użytkowe obejmują roztwory, zawiesiny i emulsje. Środki według wynalazku mogą być również podawane przezskómie.
Postacie użytkowe przezskóme mogą przyjmować postać kremów, toników, aerozoli i/lub emulsji i mogą obejmować plastry przezskórne typu zrębowego lub zbiornika, jak to jest zwykle stosowane dla tych celów.
Korzystnie, preparat farmaceutyczny jest w postaci użytkowej jednostkowej. W takiej postaci, preparat jest podzielony na jednostkowe dawki zawierające odpowiednie ilości substancji czynnej, tzn. ilość odpowiednią do uzyskania pożądanego celu.
Ilość substancji czynnej w dawce jednostkowej preparatu może być różna lub dostosowana od około 0.1 mg do 1000 mg, bardziej korzystnie od około 1 mg do 500 mg, w zależności od konkretnego zastosowania.
Dokładne stosowane dawkowanie może być różne w zależności od zapotrzebowania pacjenta i ciężkości stanu, który ma być leczony. Określenie odpowiedniego dawkowania dla konkretnej sytuacji jest możliwe dla znawców dziedziny. Dla wygody, całkowita dawka dzienna może zostać podzielona na porcje przyjmowane w ciągu dnia.
Temozolomid może być podawany przy użyciu zwykłych technik jak np. opisana w Wassermann i in., Cancer 36:1258-1268 (1975). Gdzie to możliwe, wielce korzystne jest podawanie doustne w dawce 40-400 mgm'2 dziennie, i korzystnie 150-300 mgm'2 dziennie w 1-5 dawkach, korzystnie 4-5 dawkach, przez 1-5, zaś korzystnie 4-5 kolejnych dni. Podawanie dożylne w dawkach dziennych rzędu 25-250 mgm'2 jest korzystne dla schematu leczenia ciągłego. Podawanie doustne może być wykorzystane do schematu powtarzanych dawek.
Inhibitor ATazy może być podawany osobno przed, lub równocześnie z temozolomidem. Gdzie jest to pożądane, inhibitor ATazy i temozolomid mogą zostać połączone w jedną postać dawkowania jednostkowego, tak by umożliwić dawkowanie odpowiednie dla pacjenta. Takie połączone postacie użytkowe mogą przyjmować każdą z wymienionych powyżej postaci użytkowych, ale jak to zaznaczono powyżej korzystne są postaci do stosowania doustnego i dożylnego.
Temozolomid i inhibitor ATazy mogą być zapakowane w postaci zestawu. W zestawie takim, temozolomid i inhibitor ATazy mogą być osobno przygotowane w konkretnej postaci użytkowej do szczególnej drogi podania, oraz zawierać mogą instrukcje dotyczące podawania zawartości. W typowym wykonaniu postaci użytkowej do stosowania doustnego, zestaw taki może być w postaci opakowania typu saszetek z osobno przygotowanymi postaciami użytkowymi do stosowania doustnego temozolomidu i inhibitora ATazy.
Każde konieczne dostosowanie dawki może być łatwo wykonane przez doświadczonego lekarza praktyka, aby spełnić wymagania leczenia chemioterapeutycznego konkretnego pacjenta.
Wynalazek tu wyjawiony zilustrowany jest poniższymi przykładami, które nie powinny być interpretowane jako zawężenie zakresu wynalazku.
Przykład 1. Materiały i metody
Pożywka do hodowli tkankowej została nabyta od ICN Biomedicals Ltd. (High Wycombe, UK) zaś surowica płodowa cielęca od Gibco Ltd. (Paisley, UK). 06-benzyloguanina (BG)
175 842 została udostępniona przez Dr. R. C. Moschel (NCI-Frederick Cancer Research & Development Center, Frederick, Maryland, USA). Temozolomid i jego chloroetylowany analog, mitozolomid (8-karbamoiio-3-(2-chloroetylo)imidazi)[5,l-d]-l,2,3,5-tetrazyn-4-(3H)-on), wykonany został przez May and Baker Ltd. (Dagenham, UK) i był przechowywny jako roztwór w DMSO w temperaturze -70°C. Wszystkie pozostałe substancje chemiczne zostały nabyte od Sigma Chemical Co. Ltd. (Poole, UK).
Badanie cytotoksyczności
Linie komórkowe rutynowo hodowano w postaci pojedynczej warstwy w DMEM z dodatkiem 10% surowicy płodowej cielęcej, 25 mM HEPES, glutaminy i penicyliny/streptomycyny. Badanie cytotoksyczności przeprowadzono w pożywce bez HEPES w atmosferze 5% CO2. Na płytkę 96-studzienkową wysiano po 750-1000 komórek na studzienkę i, po inkubacji przez noc, poddano lub nie działaniu przez 2 godziny 33 //M BG. Następnie dodano temozolomid lub CCNU na 1 godzinę w tej samej pożywce, nie przekraczając końcowego stężenia DMSO rzędu 1%. Komórki hodowano przez następne 7 dni w świeżej pożywce i badano na zawartość białka testem sulforodaminowym NCl opisanym przez Skehan i in., J. Natl. Cancer Inst. 82:1107 (1990); badania wzrostu wykazały, że komórki były w logarytmicznej fazie wzrostu w trakcie trwania badania. W celu zbadania schematu powtarzanych dawek temozolomidu, komórki poddawano kolejnym 24 godzinnym działaniom, codziennie zmieniając pożywkę na świeżą. Testy wykonywano przynajmniej w powtórzeniach.
Komórki XP kontrolne lub transfekowane cDNA ludzkiej ATazy (Fan i in., Nuci. Acids Res. 18:5723 (1990)) hodowno w MEM i wysiewano w gęstości 1000 komórek/studzienkę. Po 3 godzinach inkubacji dodawano temozolomid świeżo rozcieńczony w MEM i inkubowano płytki przez 5 dni. Przeżywalność badano tak jak to opisano przez Morten i in., Carcinogenesis 13:483 (1992). W doświadczeniach z użyciem BG, wysiewano po 300 komórek, w trzykrotnym powtórzeniu, na płytki 9 cm i pozostawiano w celu zakotwiczenia się do podłoża przez 5 godzin. Dodawano BG (10 μ M w MEM) 3 godziny przed ekspozycją na temozolomid, świeżo rozcieńczony MEM zawierającym 10 μ M BG. Po 7 dniach kolonie barwiono metodą Giemzy i liczono.
Test alkilotransferazy DNA O -alkiloguaninowej
Test przeprowadzono jak to opisano przez Lee i in., Cancer Res. 51:619 (1991). Różne ilości ekstraktów komórkowych inkubowano z DNA zawierającym O6 -metyloguaninę znakowaną [3H] w grupach metylowych, korzystnie w 37°C przez 2 godziny w objętości końcowej 300 fil roztworu 1 mg/ml albuminy surowicy wołowej w buforze 1. Po inkubacji, dodawano kolejno albuminę surowicy wołowej (100 μΐ roztworu 10 mg/ml w buforze 1) i kwas nadchlorowy (100 μ l roztworu 4 M). Dodano dalsze 2 ml 1 M kwasu nadchlorowego i podgrzano mieszaninę do 75°C przez 40 minut w celu zdegradowania DNA do postaci rozpuszczalnej w kwasach. Białko, zawierające metylowaną ATazę, zebrano przez odwirowanie, przemyto 4 ml 1M kwasu nadchlorowego, po czym zawieszono w 300 μ\ 0.01 M wodorotlenku sodowego, rozpuszczono w 3 ml wodnego płynu scyntylacyjnego (Ecoscint A: National Diagnostics) i zliczono. Zawartość białka komórkowego określono przy użyciu zestawu do oznaczania białka, BioRad protein assay kit, używając albuminy surowicy wołowej jako standardu. Aktywność ATazy wyrażono jako Ifmcole grup metylowych przeniesionych na białko na mg białka całkowitego w ekstrakcie.
Wychwyt komórkowy temozolomidu znakowanego [14C]
8-karbamoilo-3- [14C]metyloimidazo[5,'1-d]-1,2,3,5-tetrazyn-4-(3H)-on (aktywność właściwa 26.3 mCi/mmol) został udostępniony przez Dr. John Slack (Aston- Molecules Ltd, Birmingham, UK). Zawiesiny komórek (5x107ml) doprowadzono do temperatury 4°C i poddano działaniu 200 uM znakowanego leku. 106 komórek przeniesiono do eppendorfówek i
175 842 odwirowano przez 250 μΐ mieszaniny olejowej (4:1 Three-in-One/olej silikonowy Dow Corning). Warstwę wodną zebrano zaś warstwę olejową delikatnie przemyto dalszymi 300 fil roztworu soli. Po odwirowaniu obie warstwy zebrano, peletkę komórek rozpuszczono w rozpuszczalniku tkankowym jak np. Protosol® (wodorotlenek amonu w toluenie) i umieszczono w naczynkach scyntylacyjnych zawierających Optiphase® (95-99% diizopropylonaftalen).
Wyniki badania cytotoksyczności Wyniki pokazane są poniżej w Tabeli I.
TABELA I
Cytotoksyczność Pojedynczej Dawki
LINIA KOMÓRKOWA TEMOZOLOMID CCNU ATaza (fmol/mg białka)
IC50 [-BG] (mM) IC50 [+BG] μ M) Stosunek1 IC50 [-BG] (MM) ICso [+BG] (mM) Stosunek1
Sutek ZR-75-1 32 23 1.4 12 25 0.5 <10
MCF-7 325 171 1.9 70 31 2.2 581.3
Gwiaździak
U87MG 172 131 1.3 28 8.8 3.2 21.9
U373 131 78 1.7 15 12 1.2 53.2
J. grube LS174T 873 632 1.4 73 13 5.7 199.6
LOVO 848 323 2.6 92 32 2.9 529.0
MAWI 1173 335 3.5 133 30 4.4 992.3
Linie XP
pZip 232 - - (0.8)2 - - <2
phAT 1002 - - (4.2)2 - - 1240
Komórki, w hodowli tkankowej, poddano działaniu +/- O^-benzyloguaniny (BG) przed pojedynczą dawką Temozolomidu lub CCNU. 1. IC50 [-BGJ/IC50 [+BG]
Wyniki uzyskane w teście MITWasserman i in., InL J. RadiaL Oncol. BioL Phys. 15:699 (1988).
Liczby w nawisach odnoszą się do mitozolomidu.
Dane Tabeli I, przedstawione graficznie w Figurze 1 pokazują korelację pomiędzy wrażliwością (mierzoną stężeniem dającym 50% wzrostu lub IC50) linii komórek nowotworowych na temozolomid (r = współczynnik korelacji = 0.87) lub CCNU (r = współczynnik korelacji = 0.92) i ich zawartością ATazy. Nachylenia krzywych są prawie równoległe z wyjątkiem tego, że CCNU jest prawie pięciokrotnie bardziej toksyczny w oparciu o stężenia molame. Jedynym wyjątkiem była linia MCF-7, która jest umiarkowanie wrażliwa na temozolomid oraz posiada względnie wysoką aktywność ATazy. Linie komórkowe wstępnie poddane działaniu nietoksycznych dawek BG były 3.5 raza bardziej wrażliwe na temozolomid i 6 razy bardziej wrażliwe na CCNU.
Kontrolne komórki XP (komórki xeroderma pigmentosum transfekowane pZipneoSV(X)l (Fan i in., Nuci. Acids Res. 18:5723, 1990), ekspresjonujące trudno wykrywalne poziomy ATazy, były 4-5 razy bardziej wrażliwe na temozolomid lub spokrewniony z CCNU mitozolomid, niż komórki transfekowane cDNA ludzkiej ATazy (patrz Tabela I). W teście tworzenia kolonii badającym cytotoksyczność temozolomidu (patrz Figura 2), wstępna ekspozycja na BG powodowała podobny stopień wzmożenia dla komórek XP
175 842 transfekowanych ludzką ATazą jak dla komórek nowotworowych, ale nie wywierała mierzalnego efektu na kontrolne komórki XP, nie ekspresjonujące ATazy. Jakkolwiek, BG usuwała aktywność ATazy we wcześniej wspomnianych komórkach (patrz niżej), pozostawały one bardziej oporne na temozolomid niż kontrolne fibroblasty transfekowane pZip.
Wyniki schematu powtarzanej dawki pokazane są niżej w Tabeli II.
TABELA II
Cytotoksyczność Powtarzanych Dawek Temozolomidu [IC50 («M)]
Linia komórkowa Dzień 1 Dzień 2 Dzień 3 Dzień 4 Dzień 5
-BG +BG -BG +BG -BG +BG -BG +BG -BG +BG
U373 51 18
MAWI 319 196 350 21 383 21 383 7.2 326 1.0
MCF-7 319 89 319 51 375 11
Komórki, w hodowli tkankowej, eksponowano na +/- O^ -benzyloguanmę (BG) przed powtarzanymi dawkami temozolomidu.
Schemat powtarzanych dawek wykazywał bardzo duże wzmaganie toksyczności temozolomidu przez BG na komórkach MAWI 1 MCF-7 (patrz również Figura 3)
Po traktowaniu pięcioma 24 godzinnymi dawkami, komórki linii MAWI były około 300 razy bardziej wrażliwe na temozolomid gdy obecna była BG. Wielokrotne dawki temoadlomidu nie były same bardziej toksyczne niż pojedyncza 24 godzinna dawka w tej linii komórkowej. W podobnym doświadczeniu na komórkach U373, które mają niski poziom ATazy, obecność BG powodowała tylko 3 krotne wzmożenie, po czterech 24 godzinnych dawkach.
Poziomy alkilotransferazy
Stężenia używanej BG gwałtownie zmniejszały do poziomów nieoznaczalnych początkowo wysoką zawartość ATazy komórek MaWi i fibroblastów XP transfekowanych cDNA ludzkiej ATazy. Analiza metodą HPLC wykazała, że BG była stabilna w pożywce do hodowli tkankowej przez przynajmniej 24 godziny w temperaturze 37°C.
Temozolomid, w następstwie trzygodzinnej inkubacji, powodował zmniejszenie zawartości ATazy w liniach komórkowych U373, MCF-7, LÓVO i MAWI. Obserwowano 50% zmniejszenie przy 50-100 μ M dla każdej linii (patrz Figura 4), pomimo 3-4 krotnej różnicy w cytotoksyczności pojedynczej dawki temozolomidu pomiędzy komórkami linii MCF-7 i liniami jelita grubego (LÓVÓ i MAWI). Podobne zmniejszenie odkryto w bardziej wrażliwej linii U373, jakkolwiek, poziomy ATazy były zbliżone do granicy wykrywalności testu.
W celu wykluczenia możliwości różnic w transporcie, badano wychwyt komórkowy związku znakowanego [14C], na najbardziej wrażliwej i najmniej wrażliwej linii (odpowiednio ZR-75-1 i MAWI). Wyniki pokazane w Figurze 5 pokazują, że wychwyt był bardzo gwałtowny w temperaturze 4°C, i zakończony po 5 minutach w obu liniach komórkowych. Podobne ilości leku znaleziono w obu liniach komórkowych po dostrojeniu pod względem stężenia białka. Gwałtowny wychwyt przy 4°C był zgodny z dyfuzją bierną temoaplomidu obserwowanego na dwóch liniach limfoidalnych przez Buli i in., Biochem. Pharmacol. 36:3215, (1987).
175 842
Przykład 2
Preparat Doustny mg. na Kapsułkę
Temozolomid 100
Laktoza USP 213
Celuloza mikrokrystaliczna 30
Laurylosiarczan sodu 20
Skrobia kukurydziana 25
Stearynian magnezu 2
Zmieszano temozolomid i laktozę, celulozę mikrokrystaliczną, laurylosiarczan sodowy i skrobię kukurydzianą. Przepuszczono przez sito No 80. Dodano stearynianu magnezu, zmieszano i zamknięto w odpowiedniej wielkości, dwuczęściowej kapsułce żelatynowej.
Przykład 3
Preparat Doustny mg. na Kapsułkę
O6-benzyloguanina 100
Laktoza USP 213
Celuloza mikrokrystaliczna 30
Laurylosiarczan sodu 20
Skrobia kukurydziana 25
Stearynian magnezu 2
Zmieszano 06-benzyloguaninę, laktozę, celulozę mikrokrystaliczną, laurylosiarczan sodowy i skrobię kukurydzianą. Przepuszczono przez sito No 80. Dodano stearynianu magnezu, zmieszano i zamknięto w odpowiedniej wielkości, dwuczęściowej kapsułce żelatynowej.
Przykład 4
Preparat Doustny mg. na Kapsułkę
Temozolomid 100
06-benzyloguanina 100
Laktoza USP 213
Celuloza mikrokrystaliczna 30
Laurylosiarczan sodu 20
Skrobia kukuiydziana 25
Stearynian magnezu 2
Zmieszano temozolomid i 06-benzyloguaninę, laktozę, celulozę mikrokrystaliczną, laurylosiarczan sodowy i skrobię kukurydzianą. Przepuszczono przez sito No 80. Dodano stearynianu magnezu, zmieszano i zamknięto w odpowiedniej wielkości, dwuczęściowej kapsułce żelatynowej.
175 842
Przykład 5
Preparat Dożylny mg/ml
Temozolomid 100
Wodorosiarczyn sodu USP 3.2
Edetan disodu USP 0.1
Woda do wstrzyknięć, q.s. do 1.0 ml
Przykład 6
Preparat Dożylny mg/ml
Temozolomid 100
Wodorosiarczyn sodu USP 3.2
0 6-benzyloguanina 100
Edetan disodu USP 0.1
Woda do wstrzyknięć, q. s. do 1.0 ml
175 842
FIG.Z % WZROSTU
SAWKA (jiH)
175 842
IC50 Z-BG/// IC50 ΛβοΖ
FIG.3
CZAS EKSPOZYCJI NA TEMOZOLOMID (DNI)
175 842
ALKILOTRANSFERAZA (fmol/og białka)
FIG.4
STĘŻENIE TEMOZOLOMIDU (ąM)
175 842
WYCHWYT KOMÓRKOWY (pwol/mg białka)
FIG.5
CZAS (minuty)
175 842
FIG.I (HU') 0431
Departament Wydawnictw UP RP Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (9)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Środek farmaceutyczny przeznaczony do działania na ludzkie komórki nowotworowe takie jak komórki nowotworowe raka sutka, komórki nowotworowe gwiaździaka, komórki nowotworowe jelita grubego, komórki nowotworowe czerniaka, komórki nowotworowe ziarniaka grzybiastego, albo komórki nowotworowe glejaka, znamienny tym, że zawiera efektywną ilość inhibitora ATazy i efektywną ilość temozolomidu, jeden lub więcej farmaceutycznie dopuszczalnych nośników i ewentualnie konwencjonalne substancje pomocnicze, przy czym ilość substancji czynnej w jednostkowej postaci leku korzystnie jest w zakresie od około 0,1 mg do 1000 mg.
  2. 2. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera inhibitor ATazy wybrany spośród grupy składającej się z 06-alkiloguanin, 06-alkenyloguanin, O6-aryloguanin, i O6-benzvlowanej guaniny, guanozyny i 2'-dezoksyguanozyny.
  3. 3. Środek według zastrz. 2, znamienny tym, że jako inhibitor ATazy zawiera O6-benzyloguaninę.
  4. 4. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że ma postać zestawu obejmującego farmaceutyczną postać temozolomidu i oddzielnie farmaceutyczną postać 'inhibitora ATazy.
  5. 5. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera w mieszaninie temozolomid i inhibitor ATazy. t
  6. 6. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku gdy ma postać proszku lub tabletki zawiera od około 5 do około 70% substancji czynnej.
  7. 7. Sposób wytwarzania środka farmaceutycznego przeznaczonego do działania na ludzkie komórki nowotworowe, znamienny tym, że efektywne ilości temozolomidu i inhibitora ATazy razem lub oddzielnie miesza się z jednym lub więcej farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem i ewentualnie konwencjonalnymi substancjami pomocniczymi, przy czym ilość substancji czynnej w jednostkowej postaci leku korzystnie jest w zakresie od około 0,1 mg do 1000 mg.
  8. 8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że stosuje się inhibitor ATazy wybrany spośród grupy składającej się z O6-alkiloguanin, O6-alkenyloguanin, O6-aryloguanin, i O6-benzylowanej guaniny, guanozyny i 2'-dezoksyguanozyny.
  9. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że jako inhibitor ATazy stosuje się O6-benzyloguaninę.
PL94309915A 1993-01-14 1994-01-13 Środek farmaceutyczny przeznaczony do działania na ludzkie komórki nowotworowe i sposób wytwarzania środka farmaceutycznego przeznaczonego do działania na ludzkie komórki nowotworowe PL175842B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US475493A 1993-01-14 1993-01-14
PCT/GB1994/000065 WO1994015615A1 (en) 1993-01-14 1994-01-13 Potentiation of temozolomide in human tumour cells

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL309915A1 PL309915A1 (en) 1995-11-13
PL175842B1 true PL175842B1 (pl) 1999-02-26

Family

ID=21712364

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL94309915A PL175842B1 (pl) 1993-01-14 1994-01-13 Środek farmaceutyczny przeznaczony do działania na ludzkie komórki nowotworowe i sposób wytwarzania środka farmaceutycznego przeznaczonego do działania na ludzkie komórki nowotworowe

Country Status (20)

Country Link
EP (2) EP0922458A1 (pl)
JP (1) JPH08505615A (pl)
KR (1) KR100352046B1 (pl)
CN (1) CN1277541C (pl)
AU (1) AU5838494A (pl)
CA (1) CA2153775C (pl)
CZ (1) CZ286550B6 (pl)
FI (1) FI953423A (pl)
HU (1) HUT72665A (pl)
IL (1) IL108328A (pl)
MX (1) MX9400434A (pl)
MY (1) MY116474A (pl)
NO (1) NO952781L (pl)
PL (1) PL175842B1 (pl)
RU (1) RU2148401C1 (pl)
SK (1) SK282452B6 (pl)
TW (1) TW414710B (pl)
UA (1) UA29466C2 (pl)
WO (1) WO1994015615A1 (pl)
ZA (1) ZA94248B (pl)

Families Citing this family (22)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5731304A (en) * 1982-08-23 1998-03-24 Cancer Research Campaign Technology Potentiation of temozolomide in human tumour cells
US5942247A (en) * 1996-07-31 1999-08-24 Schering Corporation Method for treating pediatric high grade astrocytoma including brain stem glioma
US5939098A (en) * 1996-09-19 1999-08-17 Schering Corporation Cancer treatment with temozolomide
US6251886B1 (en) 1998-12-07 2001-06-26 Schering Corporation Methods of using temozolomide in the treatment of cancers
WO2000033823A2 (en) * 1998-12-07 2000-06-15 Schering Corporation Methods of using temozolomide in the treatment of cancers
US6465448B1 (en) * 1999-08-13 2002-10-15 Case Western Reserve University Methoxyamine potentiation of temozolomide anti-cancer activity
US6635677B2 (en) 1999-08-13 2003-10-21 Case Western Reserve University Methoxyamine combinations in the treatment of cancer
DE60321450D1 (de) * 2002-02-22 2008-07-17 Schering Corp Pharmazeutische zubereitungen von antineoplastischen wirkstoffen, insbesondere temozolomid, verfahren zu ihrer herstellung und deren verwendung
MXPA04011871A (es) * 2002-05-31 2005-07-26 Transmolecular Inc Quimioterapia en combinacion con clorotoxina.
CN100402091C (zh) * 2005-02-03 2008-07-16 山东蓝金生物工程有限公司 一种抗癌药物组合物
CN100350974C (zh) * 2005-02-03 2007-11-28 山东蓝金生物工程有限公司 一种抗癌药物组合物
CN100350975C (zh) * 2005-02-03 2007-11-28 山东蓝金生物工程有限公司 抗癌药物组合物
CN100431605C (zh) * 2005-02-03 2008-11-12 山东蓝金生物工程有限公司 一种抗癌药物组合物
GB0502573D0 (en) * 2005-02-08 2005-03-16 Topotarget As Therapeutic compounds
WO2008022535A1 (fr) * 2006-08-09 2008-02-28 Tian Jin Tasly Group Co., Ltd. Composition pharmaceutique pour traiter le gliome du cerveau, son procédé et sa préparation pharmaceutique
BRPI0912683A2 (pt) 2008-05-15 2016-01-26 Transmolecular Inc tratamento de tumores metastáticos
CN102844044B (zh) 2010-02-04 2016-10-26 摩尔弗泰克有限公司 氯毒素多肽和结合物及其应用
EP2569330B1 (en) 2010-05-11 2016-09-28 Fred Hutchinson Cancer Research Center Chlorotoxin variants, conjugates, and methods for their use
CN103169664B (zh) * 2011-12-25 2015-04-22 复旦大学 一种rgd肽修饰的双层载药纳米粒及其制备方法
AU2013359429A1 (en) 2012-12-10 2015-07-09 Fred Hutchinson Cancer Research Center Methods for screening
US11559580B1 (en) 2013-09-17 2023-01-24 Blaze Bioscience, Inc. Tissue-homing peptide conjugates and methods of use thereof
CA3021011A1 (en) 2016-04-15 2017-10-19 Blaze Bioscience, Inc. Methods of treating breast cancer

Also Published As

Publication number Publication date
EP0922458A1 (en) 1999-06-16
SK89295A3 (en) 1996-06-05
CA2153775A1 (en) 1994-07-21
EP0679086A1 (en) 1995-11-02
KR100352046B1 (ko) 2003-09-03
UA29466C2 (uk) 2000-11-15
RU2148401C1 (ru) 2000-05-10
JPH08505615A (ja) 1996-06-18
NO952781L (no) 1995-09-13
FI953423A (fi) 1995-08-23
FI953423A0 (fi) 1995-07-13
MY116474A (en) 2004-02-28
CN1117711A (zh) 1996-02-28
HUT72665A (en) 1996-05-28
IL108328A0 (en) 1994-04-12
IL108328A (en) 2010-05-31
PL309915A1 (en) 1995-11-13
CN1277541C (zh) 2006-10-04
CZ286550B6 (cs) 2000-05-17
NO952781D0 (no) 1995-07-13
HU9502117D0 (en) 1995-09-28
CA2153775C (en) 2000-11-14
WO1994015615A1 (en) 1994-07-21
AU5838494A (en) 1994-08-15
MX9400434A (es) 1994-07-29
TW414710B (en) 2000-12-11
SK282452B6 (sk) 2002-02-05
KR960700063A (ko) 1996-01-19
CZ179795A3 (en) 1996-04-17
ZA94248B (en) 1994-07-13

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL175842B1 (pl) Środek farmaceutyczny przeznaczony do działania na ludzkie komórki nowotworowe i sposób wytwarzania środka farmaceutycznego przeznaczonego do działania na ludzkie komórki nowotworowe
Ishikawa et al. Positive correlation between the efficacy of capecitabine and doxifluridine and the ratio of thymidine phosphorylase to dihydropyrimidine dehydrogenase activities in tumors in human cancer xenografts
McKeown et al. AQ4N: an alkylaminoanthraquinone N-oxide showing bioreductive potential and positive interaction with radiation in vivo
US5731304A (en) Potentiation of temozolomide in human tumour cells
US6552059B2 (en) Pharmaceutical composition for and method of treating leukemia
US7705049B2 (en) Methods for treating non-melanoma cancers with PABA
Mordente et al. Anthracycline secondary alcohol metabolite formation in human or rabbit heart: biochemical aspects and pharmacologic implications
US20020156023A1 (en) Lometrexol combination therapy
EP1817079B1 (en) Treatment of inflammation
Costanza et al. Amonafide: An active agent in the treatment of previously untreated advanced breast cancer--a cancer and leukemia group B study (CALGB 8642).
Byfield et al. Mice, men, mustards and methylated xanthines: the potential role of caffeine and related drugs in the sensitization of human tumours to alkylating agents
PL204716B1 (pl) Produkt zawierający inhibitor transdukcji sygnałów heterotrimerycznego białka G w kombinacji z innym środkiem przeciwrakowym do stosowania terapeutycznego w leczeniu raka
MX2008016125A (es) Compuestos organicos.
KR19990036136A (ko) 암 성장을 억제하기 위한 1h-1,2,4-트리아졸 유도체의 용도
Schold Jr et al. Treatment of human brain tumor xenografts with O 6-benzyl-2′-deoxyguanosine and BCNU
US20090203719A1 (en) Enhancing treatment of mdr cancer with adenosine a3 antagonists
WO2009126274A2 (en) Methods and compositions for the treatment of cancers, such as melanomas and gliomas
Li et al. Bryostatin 1 (bryo1)-induced monocytic differentiation in THP-1 human leukemia cells is associated with enhanced c-fyn tyrosine kinase and M-CSF receptors
AU721950B2 (en) Potentiation of temozolomide in human tumour cells
Pollack et al. The efficacy of tamoxifen as an antiproliferative agent in vitro for benign and malignant pediatric glial tumors
ZA200401450B (en) Enhancing treatment of MDR cancer with adenosine A3 antagonists.
JP2007527428A (ja) トポイソメラーゼii阻害剤、ビス−ジオキシピペラジン及び放射線を用いた癌治療
Talley et al. Phase II evaluation of chlorozotocin (NSC-178248) in advanced human cancer
CN117083061A (zh) 用于治疗癌症的组合物和方法
Dasmahapatra et al. Prevention of adriamycin (ADR)-induced cardiotoxicity in rats using methylprednisolone (MP)

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20080113