PL175132B1

PL175132B1 - Preparat do pobudzania przepływu krwi i sposób wytwarzania preparatu do pobudzania przepływu krwi

Info

Publication number: PL175132B1
Application number: PL94310982A
Authority: PL
Inventors: Leonhard Zastrow; Dagmar Hülsenberg; Karin Golz; Klaus Stanzl
Original assignee: Lancaster Group Ag
Priority date: 1993-07-19
Filing date: 1994-07-19
Publication date: 1998-11-30
Also published as: AU7344294A; IL110314A; KR960700735A; DE4325071A1; BR9406299A; JP3955090B2; DE59406230D1; DK0710113T3; HU220373B; IL110314A0; CA2157393A1; NZ269795A; GR3027779T3; SK279930B6; CZ284269B6; SK129795A3; JPH09500141A; HUT73321A; CA2157393C; PL310982A1

Abstract

1. Preparat do pobudzania przeplywu krwi zawierajacy ferromagnetyczne substan- cje oraz farmaceutyczne lub kosmetyczne nosniki i dodatki, znamienny tym, ze zawiera 0,01 do 70% wagowych rozdrobnionych, magnetycznie twardych czastek monokryszta- lów o jednakowej orientacji magnetycznej i o wysokim natezeniu pola koercyjnego oraz uziarnieniu w zakresie 600 do 1200 nm. PL PL PL

Description

W jednym ze studiów zbadano między innymi stosowanie impulsywnych pól elektromagnetycznych jako potencjalnie korzystną terapię w przypadku pachirurgicznega leczenia bólów i obrzęków (H. N. Mayrovitz, P. B. Larsen, WOUNDS, tom 4, nr 5 197 (1992). Z Beauty Forum 2/93, str. 46, znane jest stosowanie sztyftu, którym użytkownik przesuwa w skórze i w przypadku którego pole magnetyczne działa na powierzchnię skóry. Według wypowiedzi wytwórcy nie w pełni zdolne do funkcjonowania komórki stymuluje się polem magnetycznym, dzięki czemu rozpoczyna się proces samo uzdrawiania skóry i skóra staje się znowu mocna i elastyczna.

Ponadto w opisach patentowych US-A-4501726, US-A-4335094 i US-A-5039559 opisano stosowanie magnetycznych cząstek polimerycznych, z którymi związane są po części związki farmakologicznie czynne. Według tych opisów patentowych kapsułkuje się magnetycznie miękkie cząstki ferrytu albo ferro-gliniany z substancjami polimerycznymi wprowadza do organizmu. .

Magnetyczny preparat kosmetyczny opisany jest w JP-A-4-108710 (Yoko Shiga). Rozprowadza się w preparacie kosmetycznym substancje ferromagnetyczne, takie jak np. magnetyt, mangan-cynk-ferryt (wszystkie magnetyczne ferryty są miękkie) w stanie aZmagketyzowanym i preparat po kosmetycznym użyciu magnetyzuje się na skórze. Ta forma użytkowa ma mieć działanie pobudzające ukrwienie i w doświadczeniach na zwierzętach przy 0,1% udziale magnetytu uzyskano podwyższony przepływ krwi o 3,4%. Inne dane nie są w opisie podane.

Celem wynalazku jest opracowanie nowego preparatu o znacznie polepszonym działaniu pobudzającym przepływ krwi. Według wynalazku preparat do pobudzania przepływu krwi zawierający ferromagnetyczne substancje oraz farmaceutyczne lub kosmetyczne nośniki i dodatki, charakteryzuje się tym, że zawiera 0,01 do 70% wagowych rozdrobnionych magnetycznie twardych cząstek monokryształów o jednakowej orientacji magnetycznej i o wysokim natężeniu pola koercyjkega oraz uziarnieniu w zakresie 600 do 1200 nm.

Magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów o jednakowej orientacji magnetycznej korzystnie stanowią heksaferryty baru i/lub strontu, najkorzystniej nie zawierające w siatce krystalicznej innych elementów heksaferryty baru i/lub strontu.

Jako magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów o wysokim natężeniu pola kanrcyjnnga preparat korzystnie zawiera heksaferry baru, lub heksaferryty baru i/lub strontu, wytworzone w procesie krystalizacji szkła poprzez wydzielenie monokryształów z ochłaZzaknga stopu szklanego.

Wielkość magnetycznie twardych cząstek monokryształów korzystnie utrzymywana jest w zakresie 750-1000 nm, najkorzystniej 800-950 nm.

Preparat korzystnie zawiera magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów powleczone warstwą dermatologicznie dopuszczalnego związku nieorganicznego, która nie zmniejsza lub zmniejsza w niewielkim stopniu natężenie pola koercyjnego i zapobiega lub hamuje uwalnianie jonów baru i/lub strontu.

Preparat korzystnie zawiera magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów zdyspergowane z asymetrycznymi lamelowymi agregatami składającymi się z fosfolipidów o zawartości fosfatydylocholiny w ilości 30-99% wagowych i z nasyconych tlenem fluorowanych związków węgla w ilości 0,2-1(00% wagowo objętościowych, których krytyczna temperatura rozpuszczalności w n-heksanie jest funkcją penetracji w skórze, przy czym % wagowo-objętościowy = ilość g/100 ml x 100.

Fosfolipidy korzystnie wybrane są z grupy składającej się z naturalnych fosfolipidów, takich jak lecytyna sojowa i lecytyna jajowa oraz z syntetycznych fosfolipidów i/lub częściowo uwodornionych fosfolipidów.

Obok fosfatydylocholiny preparat korzystnie zawiera lizolecytyny w ilości 1-10% wagowych i korzystnie jest umieszczony w opatrunku, w plastrze lub w zwykłych nośnikach dermatologicznych takich jak: kremy, lotony, wody, wyciągi alkoholowe, pasty, żele, pudry, tinktury, spray'e.

W wykonaniu alternatywnym preparat dodatkowo zawiera farmaceutycznie czynne związki takie jak: cytostatyczne, rakostatyczne, imunomodulatory, szczepionki, wirusostatyczne, wirucidowe, wirusobójcze, przeciwgrzybicze, heparyny, antybiotyki, kortykoidy, antyinfekcyjne, przeciwtrądzikowe, miejscowo-znieczulające, przeciwzapalne, przeciwhistaminowe, przeciwłuszczycowe, niesteroidowe środki przeciwbólowe, niesteroidowe środki przeciwreumatyczne, agonisty i antagonisty opiatowych receptorów, antagonisty histaminy, insuliny, regulujące i hamujące peptydy, uspakajające, hipnotyczne, kwas rozmarynowy i inne roślinne substancje wirusobójcze lub wirusostatyczne, witaminy E, A, B, C, oligopeptydy lub polipeptydy, pigment melaniny i korzystnie jest umieszczony w opatrunku, w plastrze lub w zwykłych nośnikach dermatologicznych takich jak: kremy, lotony, wody, wyciągi alkoholowe, pasty, żele, pudry, tinktury, spray' e.

Według wynalazku sposób wytwarzania preparatu do pobudzania przepływu krwi zawierającego ferromagnetyczne substancje oraz farmaceutyczne lub kosmetyczne nośniki i dodatki oraz magnetycznie twarde cząstki monokryształów, charakteryzuje się tym, że do farmaceutycznych lub kosmetycznych nośników i/lub dodatków wprowadza się 0,01-70% wagowych magnetycznie twardych cząstek monokryształów o wysokim natężeniu pola koercynego i uziarnieniu w zakresie 600-1200 nm i całość dysperguje się, korzystnie z dodatkiem zwykle stosowanych pomocniczych środków dyspergujących i ewentualnie dodaje się farmaceutycznie czynne związki.

Do nośnika kosmetycznej lub dermatologicznej kompozycji korzystnie dodaje się magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów razem z asymetrycznymi lamelowymi agregatami składającymi się z fosfolipidów o zawartości fosfatydylocholiny w ilości 30-99% wagowych i z nasyconych tlenem fluorowanych związków węgla w ilości 0,2-100% wagowo objętościowych.

Pod pojęciem cząsteczek monokryształów rozumie się monokryształy o jednolitej orientacji magnetycznej. Szczególnie korzystnymi magnetycznie twardymi cząsteczkami monokryształów według wynalazku są heksaferryty baru lub strontu, które korzystnie nie mają w siatce krystalicznej innych elementów. Te monokrystaliczne heksaferryty baru lub strontu wytwarza się w znany sposób, na przykład podczas krystalizacji ciekłego szkła, które ochładza się do temperatury powstawania monokryształów, które następnie oddziela się od pozostałej sieci macierzystej. Odpowiednie do tego celu szkło znajduje się w układzie trójskładnikowym BaO-Fe2-O3-B₂O3 składającym się korzystnie z 20-50% wagowych Fe₂O3, 30-50% wagowych BaO i 20-50% wagowych B2O3.

175 132

Stosunek średnicy do gęstości kryształów heksaferrytu baru lub heksaferrytu strontu wynosi na ogół 3:1 do 10:1.

Uziarnienie cząstek monokrystalicznych wynosi korzystnie w zakresie 750-1000 nm, zwłaszcza w zakresie 800-950 nm. W tym zakresie cząstki mają szczególnie korzystne duże natężenie pola koercyjnego. Natężenie pola koercyjnego wynosi korzystnie w zakresie 300-5000 erstedów, zwłaszcza w zakresie 4000-5000 erstedów i może mieć wyższą wartość.

Cząsteczki monokrystaliczne są łatwe do dyspergowania w farmaceuiycznie/kosmetycznie dopuszczalnym nośniku i w substancjach dodatkowych za pomocą znanych metod i ponadto w dyspersji nie dochodzi do żadnych agregacji. Jest to szczególnie nieoczekiwane, ponieważ ze wszystkich publikacji stanu techniki wynika, że magnetycznie twarde cząstki zawsze mają skłonność do agregacji i w związku z tym muszą być wprowadzane do dyspersji z określonymi organicznymi polimerami albo substancjami nieorganicznymi, przy czym te nieorganiczne lub organiczne dodatki działają jako substancje sieciowe, w których umieszczone zostają magnetycznie twarde cząstki, albo zachodzi sprzęganie z tymi substancjami dodatkowymi i w związku z tym nie następuje agregacja. W preparacie według wynalazku nie jest to potrzebne i można dodawać magnetycznie twarde cząstki monokrystaliczne, a zwłaszcza otrzymane techniką krystalizacji ciekłego szkła zawierającego heksaferryty baru lub strontu. Otrzymuje się dyspersję, która ewentualnie z dodatkiem określonych pomocniczych środków dyspergujących jest bezproblemowo trwała.

Nowe preparaty wykazują doskonałe działanie pobudzające przepływu krwi. Można je na przykład przerabiać za pomocą zwykłych kosmetycznych lub dermatologicznych nośników na środek nanoszony na skórę, albo też produkować w dojelitowych lub pozajelitowych postaciach użytkowych stosując znane metody i znane układy nośników. Przy stosowaniu preparatów według wynalazku na skórę unika się na przykład zaczerwienień albo podrażnień skóry i podrażnienia oczu, które występują przy stosowaniu znanych substancji rozszerzających naczynia, co stanowi znaczną zaletę w praktycznym stosowaniu preparatów dermatologicznych. W związku z działaniem pobudzającym przepływ krwi przy odpowiednich stężeniach obserwuje się także działanie stymulujące wzrost włosów.

Udział magnetycznie twardych monokrystalicznych cząsteczek według wynalazku w dyspersji wynosi na ogół 0,01-70% wagowych, korzystnie 0,01-15% wagowych, zwłaszcza 0,01-10% wagowych w przeliczeniu na łączną wagę dyspersji.

Zgodnie z wynalazkiem szczególnie korzystne dla stosowania skórnego, kosmetycznego, jest jeżeli magnetycznie twarde monokrystaliczne cząsteczki występują w zestawieniu z asymetrycznymi lamelowymi agregatami, które składają się z fosfolipidów o zawartości fosfatydylocholiny 30-99% wagowych i nasyconych tlenem - fluorowanych związków węgla w zakresie 0,2-100% wagowo-objętościowych otrzymanych według DE-4221255. Asymetryczne agregaty lamelowe wykazują przy tym penetrację skóry w zależności od krytycznej temperatury rozpuszczalności stosowanych fluorowanych związków węgla albo mieszanin fluorowanych związków węgla. Za pomocą takiej kombinacji uzyskuje się efekt addycyjny, a częściowo efekt synergistyczny pod względem zaopatrzenia skóry w tlen. Krytyczna temperatura rozpuszczalności CST sfluoryzowanych węglowodorów w n-heksanie koreluje z ich rozpuszczalnością w lipidach i jest miernikiem szybkości przechodzenia przez skórę oraz absorpcji w skórze. Na przykład perfluorodekalina i bromek perfluoroktylu mają małe wartości CST i dużą szybkość przechodzenia przez skórę i dużą absorpcję w skórze, natomiast F-trójbutyloamina ma wysokie CST - 59°C i długi okres połowicznej absorpcji w skórze. Zależnie więc od potrzeb składa się odpowiednią mieszankę fluorowanych związków węgla mającą wymaganą absorpcję i szybkość przechodzenia przez powierzchnię skóry. Za pomocą asymetrycznych lamelowych agregatów magnetycznie twarde monokrystaliczne cząsteczki wprowadza się w postaci kapsułkowanej do powierzchni skóry w której wykazują one prawdopodobnie wskutek swej siły magnetycznej działanie ssące wobec znajdujących się we krwi cząstek hemoglobiny, które są 'wciągane aż do końców ostatnich włośniczek krwi. Uzyskuje się przez to wyższe zaopatrzenie skóry w tlen, co wzmacnia się jeszcze przez tlen wprowadzony do skóry z zewnątrz za pomocą asymetrycznych agregatów lamelowych.

Stosowane do asymetrycznych lamelowych agregatów fosfolipidy wybrane są korzystnie z grupy składającej się z naturalnych fosfolipidów, takich jak lecytyna sojowa i lecytyna jajeczna, oraz syntetycznych fosfolipidów i/lub częściowo uwodornionych fosfolipidów.

Szczególnie korzystnym jest, jeżeli stosowana frakcja lipidowa zawiera fosfatydylocholinę w bardzo wysokich ilościach, zwłaszcza w ilości 70-99% wagowych. Obok fosfatydylocholiny może też występować lizolecytyna w zakresie stężeń 1-10% wagowych.

Dla uzyskania powolnej penetracji skóry mogą też być zawarte fluorowane związki węgla lub mieszaniny fluorowanych związków węgla o wyższej krytycznej temperaturze rozpuszczalności.

Pod stosowanym tu pojęciem fluorowane związki węgla rozumie się perfluorowane lub wysoko fluorowane związki węgla albo mieszaniny, które są nośnikiem gazów, takich jak tlen i dwutlenek węgla. Wysoko fluorowanymi związkami węglowodorowymi są w myśl tego wynalazku takie związki, w których większość atomów wodoru jest zastąpiona atomami fluoru, tak aby przy dalszym zastępowaniu nie podwyższać zdolności do transportu gazu. Uzyskuje się to najczęściej wtedy, gdy w przybliżeniu do 90% atomów wodoru jest zastąpione przez atomy fluoru. Korzystne w myśl niniejszego wynalazku jest, gdy atomy fluoru zastępują co najmniej 95% atomów wodoru, korzystnie 98%, a najbardziej korzystnie 100%.

Można stosować liczne fluorowane związki węgla, na przykład alifatyczne proste i rozgałęzione fluoroalkany, mono- lub bicykliczne i ewentualnie fluoroalkilopodstawione fluorocykloalkany, perfluorowane alifatyczne lub dicykliczne aminy, bis-/perfluoro-alk.ilo/eteny, perfuoropolietery albo ich mieszaniny. Szczególnie korzystne są takie fluorowane związki węgla, jak pefluorodekalina, perfluorobutylotetrahydrofuran, perfluorotrójbutyloamina, bromek perfluorooktylowy, bis-fluoro/butylo/-eten albo bis-fluoro-/heksylo/-eten albo C6-C9-perfluoroalkany.

Jak już wspomniano, obok fosfatydylocholiny można stosować też lizolecytynę i/lub fosfolipidy, takie jak fosfatydyloetanoloamina, N-acetylo-fosfatydyloetanoloamina lub kwas fosfatydowy w zakresie stężeń 0,1-30% wagowych.

Można ewentualnie magnetycznie twarde monokrystaliczne cząsteczki pokrywać warstwą dermatologicznie dopuszczalnego związku nieorganicznego, która tylko trochę zmniejsza natężenie pola koercyjnego, lecz zapobiega lub hamuje uwalnianie jonów baru i/lub strontu. Może to być pożądane wtedy, gdy występuje konieczność stosowania tylko takich preparatów, w przypadku których powinno się unikać ługowania jonów baru lub strontu w określonym czasie, zgodnie z wymaganiem władz higieny.

Bierze się tu na przykład pod uwagę takie związki nieorganiczne jak dwutlenek tytanu, dwutlenek cyrkonu lub hydroksylo-apatyt. Można jednak stosować też inne substancje, jeżeli spełniają takie same funkcje, to jest utrzymują w dopuszczalnej wartości uwalnianie jonów baru lub strontu podczas gotowania z kwasem solnym w ciągu trzydziestu minut.

W sposobie według wynalazku magnetyczne, monokrystaliczne cząsteczki ewentualnie z dodatkiem pomocniczego środka dyspergującego dysperguje się w znanym nośniku w preparatach farmaceutycznych lub kosmetycznych i ewentualnie z dalszymi dodatkami w urządzeniach z silnymi mieszadłami albo w mieszalnikach ultradźwiękowych, na przykład przy prędkości obrotowej w zakresie 10000-27000 obr./min. lub wyższej. Wielkość magnetycznie twardych cząsteczek monokrystalicznych wynosi przy tym 600-1200 nm. Niespodziewanie otrzymuje się trwałą dyspersję bez tworzenia oczekiwanych zazwyczaj agregatów i unika się przez to zbrylania się produktu końcowego co jest bardzo ważne przy kosmetycznym/dermatologicznym stosowaniu preparatu, a przy stosowaniu pozajelitowym, na przykład dożylnym, jest to konieczne dla zapewnienia trwałego

1715132 koloidalnie dyspersyjnego układu. Unika się zgodnie z wynalazkiem niezbędnej dla ostatniej postaci aplikowania przeróbki preparatu, na przykład z substancjami polimerycznymi.

W przypadku, gdy magnetycznie twarde monokrystaliczne cząsteczki według wynalazku mają być zestawiane z asymetrycznymi lamelowymi agregatami, to najpierw wytwarza się asymetryczne lamelowe agregaty drogą wstępnego emulgowania fluorowanych związków węgla w wodnym roztworze fosfolipidów przy około 12000-15000 obr./min. Następnie miesza się metodą wysokociśnieniowej homogenizacji z magnetycznie twardymi cząsteczkami monokrystalicznymi, przy czym powstają odpowiednie sferyczne struktury lamelowe. W celu uniknięcia procesów samoutleniania w nienasyconej reszcie kwasowej rodzimych lipidów, można dodawać przeciwutleniacze, na przykład α-tokoferol. Zawartość fluorowanych związków węgla i tym samym dyspozycyjność tlenowa może się zmieniać w szerokich granicach.

Nadający się do aplikowania preparat farmaceutyczny lub kosmetyczny składający się z nośnika i ewentualnie dalszych dodatków i subtelnie w nich rozprowadzonych magnetycznie twardych monokrystalicznych cząsteczek o wysokim natężeniu pola koercyjnego i o uziarnieniu w zakresie 600-1200 nm, wprowadza się do organizmu albo nanosi na skórę. Ilość monokrystalicznych cząsteczek, które na przykład w przypadku stosowania kosmetycznego/skórnego wnikają w skórę i tam wytwarzają odpowiednie pole magnetyczne, określa działanie pod względem pobudzania przepływu krwi. Wykorzystywanie magnetycznych właściwości krwi do polepszania jej krążenia, zwłaszcza w cienkich kapilarach prowadzi do lepszego zaopatrzenia w tlen, do lepszego zaopatrzenia w substancje odżywcze i do lepszego ewakuowania substancji niestrawionych. Prowadzi to do zaniku uwarunkowanych wiekiem zmarszczek skóry, do polepszonej elastyczności, do odmłodzenia skóry i w przypadku cellulitis do istotnie polepszonego obrazu chorobowego. Stwierdza się również działanie stymulujące porost włosów.

Pomiary w warunkach fizjologicznych i stałych wskazują, że można uzyskać podwyższenie mikrokrążenia do 200%. Pod pojęciem mikrokrążenia rozumie się skórny przepływ krwi w naczyniach włosowatych. Ten wynik udawadnia wyższość preparatów według wynalazku wobec dotychczasowych osiągnięć stanu techniki.

Dodatkowy efekt można uzyskać, jeżeli w przypadku preparatów farmaceutycznych, na przykład dermatologicznych, do preparatów wprowadza się żądane środki lecznicze. Można to przeprowadzać w znany sposób, jednak szczególnie korzystne jest wprowadzanie farmaceutycznie czynnych związków do asymetrycznych lamelowych agregatów razem z magnetycznie twardymi monokrystalicznymi cząsteczkami co zapewnia głębokie wnikanie ich w skórę.

Jako farmaceutycznie czynne związki bierze się pod uwagę farmakologiczne substancje czynne w postaci systemicznych substancji czynnych (działających w systemie transportowym całego organizmu), włączając substancje cytostatyczne, rakostatyczne, immunomodulatory i szczepionki, zwłaszcza z następującej grupy: dermatologiczne substancje czynne, jak na przykład substancje wirusostatyczne lub wirusobójcze środki lecznicze, substancje przeciwgrzybicze, heparyny (na przykład wapniowa pochodna heparyny, sodowa pochodna heparyny, niżej cząsteczkowe heparyny), antybiotyki, kortykoidy, substancje antyinfekcyjne, przeciwtrądzikowe substancje czynne, substancje miejscowo znieczulające, środki przeciwzapalne, środki przeciwhistaminowe lub przeciwłuszczycowe; systemiczne substancje czynne (działające w całym organizmie - w jego systemie transportowym), jak na przykład niesteroidowe środki przeciwbólowe/przeciwreumatyczne (na przykład sodowa pochodna diclofena'cu, sól dwuetyloaminowa diclofenac'u, etofenamat, kwas flufenaminowy, salicylan 2-hydroksyetylowy, ibuprofen, indometacyna, piroksykam), substancje agonistyczne i antagonistyczne wobec receptorów opiatowych (na przykład buprenorfina, fentanyl, pentazocyna, petydyna, tilidyna, tramadol, nalokson), substancje antagonistyczne wobec histaminy (na przykład mleczan bamipiny, chlorowodorek chlorofenoksaminy, wodorofumaran klemastyny, maleinian dwuimetindenu, wodoromaleinian feniraminy),

175 132 insuliny, regulujące peptydy i ich substancje hamujące (na przykład hormony przedniego płata przysadki i ich inhibitory, hormony tylnego płata przysadki, hormon podwzgórza), środki uspokajająco-nasenne (na przykład diazepam); substancje czynne z grupy środków cytostatycznych, rakostatycznych, immunomodulatorów, szczepionek.

Korzystną dermatologiczną substancją czynną jest na przykład kwas rozmarynowy, albo inna występująca w roślinach substancja wirusobójcza lub wirusostatyczna. Korzystną systemiczną substancją czynną jest na przykład niżej cząsteczkowa lub wysokocząsteczkowa heparyna, oligopeptyd albo polipepetyd.

Dalszymi korzystnymi substancjami czynnymi są witaminy (A, E, B, C), muramylopeptydy, doksorubicyna, gentamycyna, gramicydyna, deksmetazon, hydrokortizon, progesteron, prednisolon względnie wywodzące się od nich pochodne i/lub sole addycyjne z kwasami względnie z zasadami oraz melanina. Przy użyciu odpowiednich substancji czynnych i kombinacji substancji czynnych przy odpowiednich wskazaniach możliwa jest terapia przeciwnowotworowa, terapia przeciwbakteryjna i przeciwwirusowa oraz dalsze rodzaje terapii, co wskutek lepszego zaopatrzenia skóry w tlen za pomocą preparatów według wynalazku prowadzi też do lepszego poboru farmaceutycznych substancji czynnych i jest zatem skuteczniejsze.

Na ogół ilości substancji czynnej pod względem terapeutycznym są bardzo znikome, tak, że na przykład w przypadku rozpuszczalnych substancji czynnych rozpuszczalności 0,5-12 g/100 ml są wystarczające do stosowania w medycynie. Jeżeli substancje te nie są rozpuszczalne, to możliwe jest ich emulgowanie w fluorowanych związkach węgla i fosfolipidach przy zastosowaniu znanych sposobów otrzymywania odpowiedniej kompozycji galenowej. Dlatego też substancje czynne w ilości terapeutycznie wystarczającej można wrabiać do nowych nośników.

Jako nośniki dla magnetycznie twardych monokrystalicznych cząsteczek w preparacie kosmetycznym można stosować substancje zwykle używane dla mydeł, kremów, płynów do zmywań, emulsji, roztworów, wyciągów, past, żelów, pudrów, nalewek, przy czym mogą one ewentualnie występować też w postaci opatrunków, plastrów, albo jako preparaty do rozpylania.

Wynalazek jest poniżej bliżej wyjaśniony w przykładach jego wykonania. Na załączonym rysunku fig. 1 przedstawia graficznie mikrokrążenie przy różnych próbach testowych, przy czym próba M 101 została otrzymana w Przykładzie 30, a próbki M 100, M 102, M 103 oznaczają znane handlowe preparaty, zawierające miękkie cząstki ferromagnetyczne, których wyniki badań przedstawiono dla porównania.

Przykład 1. Wytwarzanie zawiesiny z magnetycznie twardymi proszkami z heksaferrytu strontu

Do mieszaniny glikolu propylenowego, gliceryny, wody destylowanej w stosunku mieszaniny 1:1:2 dodaje się 5% wagowych magnetycznie twardych cząstek proszku heksaferrytu strontu w stosunku objętościowym 5:1 o uziarnieniu 700-1000 nm i homogenizuje. Proces prowadzi się za pomocą homogenizatora Turrax: 15000 obr./minutę w ciągu 30 minut.

Przykład 2. Wytwarzanie aawissiny z manet^t^cznie twardych proszków z heksaferrytu baru

Do mieszaniny glikolu propylenowego i wody destylowanej w stosunku mieszaniny 1:1 dodaje się 15% wagowych magnetycznie twardych cząstek proszku heksaferrytu baru w stosunku objętościowym 10:1 o uziarnieniu 600-800 nm i homogenizuje w dezyntegratorze ultradźwiękowym: 400 W

Amplituda: :50

Czas: 40 minut

175 132

Przykład 3. Wytwarzanie zawiesiny magnetycznie twardych proszków z heksaferrytu baru i heksaferrytu strontu

Do mieszaniny glikolu propylenowego i wody destylowanej w stosunku mieszaniny 1:1 dodaje się 30% wagowych heksaferrytu baru i heksaferrytu strontu w stosunku 1:1. Stosunek objętościowy w przypadku ferrytu strontu wynosi 4:1, a w przypadku ferrytu baru 5:1. Toleruje się zakres uziarnienia pomiędzy 700 a 1000 nm.

Parametry homogenizacji:

Dezyntegrator ultradźwiękowy: 400 W

Amplituda: 50

Czas: 45 minut

Przykład 4.1. Wytwarzanie liposomów z magnetycznie twardymi proszkami heksaferrytu baru i heksaferrytu strontu

W 29% wagowych syntetycznego fosfolipidu zawierającego 1% wagowy lizolecytyny dysperguje się 0,8% wagowych magnetycznie twardych cząstek proszku heksaferrytu baru w stosunku objętościowym 6:1 o uziarnieniu 600-800 nm.

Homogenizator Turrax: 20000 obr.iminutę

Czas: 7 mmut

W takich samych warunkach technologicznych wyimennie można stosować: 0,8% wagowych heksaferrytu strontu w stosunku x% do (100-x). Na koniec dodaje się 10% etanolu i uzupełnia do 100% wag. wodą destylowaną.

Homogenizator Turrax: 15000 obr./minutę

Czas 20 mmut

Przykład 4.2. Wytwarzanie liposomów z magnetycznie twardymi proszkami z heksaferrytu baru Ulub heksaferrytu strontu

W 20% wagowych częściowo uwodornionych fosfolipidów i syntetycznych fosfolipidów zmieszanych w stosunku mieszaniny 1:1 i zawierających 10% wagowych lizolecytyny, dysperguje się 70% wagowych magnetycznie twardych cząstek proszku heksaferrytu baru w stosunku objętościowym 7:1, uziarnienie 800-1000 nm.

Dezyntegrator ultradźwiękowy: 400 W

Amplituda: 550

Czas: 30 minut

W takich samych warunkach technologicznych wymiennie można stosować: 70% wagowych heksaferrytu strontu względnie mieszaniny heksaferrytu baru: heksaferrytu stronu w stosunku x% do (100-x). Na koniec dodaje się 10% etanolu i uzupełnia do 100% wag. wodą destylowaną.

Dezyntegrator ultradźwiękowy: 400 W

Amplituda: 550

Czas: 770 minut

Przykład 5. Wytwarzanie asymetrycznych lamelowych agregatów z magnetycznie twardymi proszkami z heksaferrytu baru i/lub heksaferrytu strontu

W 8% wagowych fosfolipidów (lecytyna jajowa o zawartości fosfatydylocholiny 30% wagowych) dysperguje się 0,01% wagowych magnetycznie twardego proszku heksaferrytu baru w stosunku objętościowym 3:1, uziarnienie 750-900 nm.

Homogenizator Turrax: 27000 obr./minutę

Czas: 5 minut

W takich samych warunkach technologicznych wymiennie można stosować: 0,01% wagowych heksaferrytu strontu względnie mieszaninę heksaferrytu baru: heksaferrytu strontu w stosunku x% do (100-x). Na koniec dodaje się 6,0% wagowych gliceryny, 6% wagowych

17(5 132 glikolu propylenowego, 0,2% wagowych nasyconych tlenem fluorowanych związków węgla i uzupełnia do 100% wag. wodą destylowaną.

Homogenizator Turrax: 25000 obr./minutę

Czas: 20 minut

Przykład 6. Wytwarzanie asymetrycznych lamelowych agregatów z magnetycznie twardymi proszkami heksaferrytu baru i/lub heksaferrytu strontu

W 10% wagowych fosfolipidów (lecytyna sojowa o zawartości fosfatydylocholiny 99% wagowych) dysperguje się 1,0% wagowy magnetycznie twardych cząstek proszku heksaferrytu baru w stosunku objętościowym 10:1, uziarnienie 800-950 nm.

Homogenizator Turrax: 27000 οΟΓ./ηώηης

Czas: 10 minut

Wymiennie można stosować: 1,0% wagowy heksaferrytu strontu względnie mieszaninę heksaferrytu baru: heksaferrytu strontu w stosunku x% do (100-x) w takich samych warunkach technologicznych. Na koniec dodaje się 6,0% wagowych gliceryny, 6% wagowych glikolu propylenowego, 50% wagowych nasyconych tlenem fluorowanych związków węgla i uzupełnia do 100% wag. wodą destylową.

Homogenizator Turrax: 27000 t^lrr.mnh^tt^

Czas: 20 minnt

Przykład 7. Wytwarzanie dyspersji fluorowanych związków węgla z magnetycznie twardymi proszkami heksaferrytu baru i/lub heksaferrytu strontu

W 100% wag. objętościowych nasyconych tlenem fluorowanych związków węgla zawierających 90% wag. perfluorodekaliny i 10% wag. F-dwubutylometyloaminy i mających krytyczną temperaturę rozpuszczalności CST 26°C, dysperguje się 4,0% wagowych magnetycznie twardych cząstek proszku heksaferrytu baru w stosunku objętościowym 4:1, uziarnienie 850-1000 nm.

Dezyntegrator ultradźwiękowy: 400 W

Amplituda: 50

Czas: 25 mimu

W takich samych warunkach technologicznych wymiennie można stosować: 4,0 wagowych heksaferrytu strontu w stosunku x% do (100-x).

Przykład 8. Wytwarzanie dyspersji fluorowanych związków węgla z magnetycznie twardymi proszkami heksaferrytu baru i/lub heksaferrytu strontu

W 100% wag. objętościowych nasyconych tlenem fluorowanych związków węgla zawierających perfluorodekalinę (CST = 22°C) dysperguje się 60% wagowych magnetycznie twardych cząstek proszku heksaferrytu strontu w stosunku objętościowym 9:1, uziarnienie 900-1200 nm.

Dezyntegrator ultradźwiękowy: 400 W

Amplituda: 50

Czas: 60 minut

W takich samych warunkach technologicznych wymiennie można stosować: 60% wagowych heksaferrytu baru względnie mieszaninę heksaferrytu baru: heksaferrytu strontu w stosunku x% do (100-x).

Przykład 9. Maść dermatologiczna

Faza A:

Wosk pszczeli 8% wag.

Lanolina syntetyczna 10% wag.

175 132

Faza B:

Gliceryna 10% wag.

Woda destylowana do 100% wag.

Faza C:

Dyspersja fluorowanych związków węgla według Przykładu 7 50% wag. Wytwarzanie: Fazę A ogrzewa się, mieszając, do 65⁶C. Fazę B również ogrzewa się do 65°C i w warunkach stałej temperatury dodaje, mieszając, do fazy A. Czas homogenizowania wynosi 10 minut. Następnie mieszaninę chłodzi się, a gdy osiągnie się temperaturę < 30°C, powoli mieszając dodaje się fazę C.

Przykład 10. Pasta dermatologiczna Faza A:

Alkohol cetylo-stearylowy 5%

Wosk pszczeli 15% wag.

Lanolina syntetyczna 20% wag.

Faza B:

Glikol propylenowy 5% wag.

Gliceryna 5% wag.

Woda destylowana do 100 wag.

Faza C:

Dyspersja fluorowanych związków węgla według Przykładu 6 30% wag. Wytwarzanie: Fazę A ogrzewa się mieszając, do 65°C. Fazę B również ogrzewa się do 65°C i w warunkach stałej temperatury dodaje, mieszając, do fazy A. Czas homogenizowania wynosi 10 minut. Następnie mieszaninę chłodzi się, a gdy temperatura osiągnie < 30°C, powoli mieszając dodaje się fazę C.

Przykład 11. Pasta dermatologiczna Gliceryna 10% wgg.

Glikol propylenowy 5% wg..

Dyspersja fluorowanych związków węgla według Przykładu 7 85% wag.

Przykład 12. Nalewka dermatologiczna Gliceryna 5% wag.

Glikol propylenowy 5% wag.

Woda do 100% wag.

Zawiesina z magnetycznym twardym proszkiem według Przykładu 1 1% wg..

Wszystkie surowce w temperaturze pokojowej miesza się w wodzie. Kolejność można dobierać dowolnie.

Przykład 13. Emulsja W/O

Układ emulgatorów - ester kwasu fosforowego, palmitynian izopropylu stosunek 35%:65% 8,2% wag.

Parafina 12,2% wag.

Gliceryna 5,3% wag.

Środek konserwujący 0,3% wag.

Woda do 100% wag.

Dyspersja z magnetycznie twardym proszkiem według Przykładu 5 100^% wag.

Wytwarzanie na zimno: Surowce miesza się kolejno i następnie homogenizuje w ciągu około 10 minut.

175 132

Emulsja O/W

Przykład 14.

Faza A:

Stearynian glicerylowy Kwas stearynowy Masło kakaowe Alkohol cetylowy Alkohol oleilowy Dimnthiacok

Dwusodowa pochodna EDTA Butyl^octan hydroksytoluenu Faza B:

Woda destylowana Karbomer Glikol propylenowy Gliceryna

Środek konserwujący Faza C:

TEA (trejntanalaamika)

Faza D:

Olejek zapachowy

Dyspersja z magnetycznie twardym proszkiem według Przykładu 5 5,05% wag.

Wytwarzanie: Fazę A ogrzewa się, mieszając, do 89°C. Fazę B również ogrzewa się do 80°C.

1,0% wgg. 2,0% wgg. 3,0% wgg. 1,5% wgg. 0,5% wgg. 105% wgg. 0,15% wgg. 0,055% wgg.

do 100% wg.. 0,5% wgg. 3,5% wg.. 2,5% wg.. 0,5% wg.. 0,5% wg.. 0,5% wg..

Przykład 15. Żel kosmetyczny

Woda destylowana Karbomer

TEA (trójetanalaamina) Środek konserwujący Glikol propylenowy Gliceryna Olej naturalny do 110% wag. 0,6% wag. 0,6% wag. 0,3% wag. 3,5% wag. 4,0% wag. 2,0% wag. 0,5% wag.

Olej zapachowy

Zawiesina z magnetycznie twardym proszkiem według Przykładu 2 2,5% wwg.

Wytwarzanie na zimno: wodę i karbomer homogenizuje się w temperaturze pokojowej. Pozostałe surowce dodaje się kolejno, mieszając.

Przykład 16. Płyn do zmywań

Kwas poliakrylowy mol 4 ml	0,5% wag.
Trejetakolaamika	0,5% wag.
Alkohol cntylo-stnarylagy	2,0% wag.
Glikol propylowy	2,0% wag.
Gliceryna	1,5% wag.
Witamina E	1,0% wag.
Woda destylowana	do 1109% wg..

Olejek zapachowy 0,5% wag. Środek konserwujący 0,3% wag.

Dyspersja z magnetycznie twardym proszkiem według Przykładu 5 3,5% wag.

Wytwarzanie na zimno prowadzi się według Przykładu 14.

175 132

Przykład 17. Płyn do włosów

Woda destylowana do 100% wag.

Karbomer 0,05% wag.

TEA (trójetanoloamina) 0,11% wag.

Witamina B 1,0% wag.

Glikol propylenowy 2,0% wag.

Olejek zapachowy 0,,)1% wag.

Zawiesina z magnetycznie twardym proszkiem według Przykładu 3 1,5% wag.

Wytwarzanie na zimno prowadzi się według Przykładu 15.

Przykład 18. Okład na włosy i skórę głowy do 100% wag. 3,0% wag. 6,5% wag.

3,5% wag. 6,0% wag. 5,0% wag. 1,0% wag.

Woda destylowana Alkohol cetylowy Ester kwasu fosforowego Izopropyloamid Kokologlicerydy 0 Kwas stearynowy Gliceryna Lecytyna

Liposomy według Przykładu 4.1 20,0% wag. Wytwarzanie na zimno prowadzi się według Przykładu 15.

Emulsja specjalna O/W

1,5% wag.

do 100% wag. 0,3% wag. d,2%o wag. 0,3% wag.

2,0% wag. 3,0% wag. 0,5% wag. 2,0% wag. 1,0% wag. 2,0% wag. 0,3% wag.

Przykład 19.

Podłoże - Faza A Alkohol cetearylowy Alkohol cetearylowy i olej rącznikowy PEG-40, (polietylenoglikol) stosunek 1:1 3,0% wag. Laurynian heksylowy 1,5% wag.

Adypinian dibutylowy 4,0% wag.

Ester oleilowy kwasu erukowego 1,5% wag.

Faza B

Woda destylowana Karbomer Alantoina Faza C

TEA (trójetanoloamina)

FaraD Aloe vera Olej silikonowy D-pantenol Olej babassu Palmitynian witaminy A Oliwa z oliwek Środek konserwujący Asymetryczne lamelowe agregaty z magnetycznie twardymi proszkami 15,0% wag.

Wytwarzanie prowadzi się według Przykładu 14.

175 132

Przykład 20. Żel Żel Aloe vera Żel z alg Etanol

Woda destylowana Proszek magnetyczny według Przykładu 1

10,0% wag. 5,0% wag. 10,0% wag. do 100% wag. 55,0% wag.

Wytwarzanie prowadzi się według Przykładu 11.

Przykład 21. Płyn do nóg Faza A

Alkohol cetearylowy	^,5%⁰ wvag.
Alkohol cetearylowy	1,0% wag.
Faza B
Karbomer	0,5% wag.
Woda destylowana	do 100% wag,
Środek konserwujący	0,3% wag.
Faza C
TEA (trójetanoloamina)	0,5% wag.
Faza D
Aloe vera	1,5% wag.

Liposomy z magnetycznie twardymi proszkami według Przykładu 6 30,0% wag.

Wytwarzanie prowadzi się według Przykładu 14.

Przykład 22. Szampon

Faza A

Eterosiarczan sodowolaurylowy 38,0% wag. Laurylosiarczan monoetanoloamoniowy Oktametylocyklotetrasiloksan Olej jojoba Woda destylowana Środek konserwujący Tłuszcze

Olejek zapachowy

10,0% wag. 5,0% wag. 0,5% wag. do 100% wag. 0,3% wag. 0,01% wag. 0,5% wag.

Zawiesina z magnetycznie twardymi proszkami według Przykładu 2 3,5% wag.

Przy wytwarzaniu surowce miesza się w wodzie w temperaturze pokojowej.

Przykład 23.

Talk

Kaolin

Stearynian magnezu Węglan magnezu Stearynian cynku Zestawienie barwników w zależności od odcienia barwy Zawiesina z magnetycznie twardymi proszkami

Puder dekoracyjny do 100% wag. 9,5% wag. 21,5% wag. 21,5% wag. 1,5% wag.

3,5% wag.

5,0% wag.

Przy wytwarzaniu surowce kolejno miesza się do uzyskania jednorodnej masy.

175 132

Przykład 24. Krem do kąpieli pod prysznicem

Eterosiarczan sodowolaurylowy 35,0% wag.

Stearynian glicerylowy i Ceteareth-20 stosunek 1:1 2,0% wag.

Izostearynian glicerylowy 3,0% wag.

Olej jojoba 1,0% wag.

Środek konserwujący 0,3% wag.

Olejek zapachowy 0,35 wag.

Zawiesina z magnetycznie twardymi proszkami według Przykładu 1 1,5% wag.

Przy wytwarzaniu surowce miesza się w temperaturze pokojowej.

Przykład 25. Ciekły preparat do makijażu

Układ emulgatorów składający się z: stearynian glicerylowy, Ceteareth-20, Ceteareth-12, alkohol ceterylowy, palmitynian cetylowy w stosunku w przybliżeniu równym 6,5% wag.

Gliceryna

Glikol propylenowy Ekstrakt Aloe vera Witamina E Barwniki

2,5% wag. 1,5% wag. 0,5% wag. 1,0% wag. 3,5% wag.

Dyspersja z magnetycznie twardymi proszkami według Przykładu 7 10,5% wag.

Woda do 100% wag.

Wytwarzanie prowadzi się według Przykładu 14.

Przykład 26. Kredka do

Olej rycynowy

Wosk pszczeli

Wosk Carnauba

Lanolina

Parafina

Środek konserwujący Pigmenty o perłowym połysku warg do 100% wag. 1^0)% wag. 8,5% wag. 5,0% wag. 3,0% wag. 0,05% wag. 5,0% wag.

Dyspersja z magnetycznie twardymi proszkami według Przykładu 8 1,0% wag.

Pigmenty barwne 3,0% wag.

Wywarzanie: intensywnie mieszając ogrzewa się stop do 80°C. Pigmenty dodaje się w temperaturze 60°C. Temperatura zalewania wynosi 60°C.

Przykład 27. Maseczka do twarzy Układ emulgatorów składający się z: ester poliglicerynowy - stabilizatory

w stosunku 2:1	9,5% wag.
Parafina	12,% wag.
Gliceryna	5,3% wag.
Talk	2,0% wag.
Ton	1,0% wag.
Środek konserwujący	0,3% wag.
Woda destylowana	do 100% wag.

Dyspersja z magnetycznie twardymi proszkami według Przykładu 8 30% wag.

175 132

Przy wytwarzaniu surowce dodaje się kolejno w temperaturze pokojowej i miesza do uzyskania jednorodnej masy.

Przykład 28. Preparat przeciwsłoneczny

Układ emulgatorów składający się z:

ester kwasu fosforowego - palmitynian izopropylowy w stosunku 1:1 Ester izopropylowy kwasu palmitynowego Wazelina Parafina MgSOą · 7H2O Gliceryna Talk

Środek konserwujący

Filtr UV

TiO₂

10,5% wgg.

1,5% wag. 5,5% wag. 5,0% wag. 0,5% wag. 1,5% wag. 2,0% wag. 0,5% wag. 6,0% wag.

3,0% wag.

Dyspersja z magnetycznie twardymi proszkami według Przykładu 7 4,0% wag.

Woda destylowana do 100% wag.

Przy wytwarzaniu surowce dodaje się kolejno w temperaturze pokojowej i miesza do uzyskania jednorodności.

Przykład 29. Talk Kaolin

Stearynian magnezu Tlenek cynku Węglan magnezu

Puder farmaceutyczny do 100% wag. 15,5% wgg. 5,0% wag. 2,0% wag. 2,0% wag.

Zawiesina z magnetycznie twardymi proszkami według Przykładu 1 1,55% wa..

Przy wytwarzaniu surowce miesza się kolejno do uzyskania jednorodności.

Przykład 30. Otrzymane według Przykładu 19 preparaty kosmetyczne poddaje się testowi zastosowania, w którym mierzy się mikrokrążenie w skórze po naniesieniu próbki w postaci maści.

Jak wiadomo, przepływ krwi w skórze wynika ze strumienia krwi oraz objętości naczynia. Naczynia włoskowate obok rozszerzania i zwężania naczyń ulegają pulsującej zmianie kalibru naczyń, którą określa się jako tętno włośniczkowe. Do ilościowego oznaczania mikrokrążenia stosuje się laserowy pomiar strumienia Dopplera za pomocą urządzenia periflux (Perimet KB, Szwecja). Helowoneonowy laser 2 mW kieruje się poprzez giętki przewodnik światła na miejsce pomiaru. Włóknisty układ optyczny mocuje się za pomocą uchwytu tak, że zapewnia się głębokość wnikania światła laserowego w tkankę skóry 1,5-2 mm. Mierzy się napięcie jako sygnał wyjściowy i wejściowy, który jako względna miara ukrwienia tkanki jest wprost proporcjonalny do ilości erytrocytów i prędkości erytrocytów. Tym sposobem można prowadzić ciągłą, bezdotykową i ilościową rejestrację ukrwienia skóry. Ponieważ temperatura skóry ma wielki wpływ na skórne mikrokrążenie względnie na zdolność do reakcji naczyń włosowatych, warunki otoczenia muszą być zbliżone do fizjologicznie obojętnych zakresów i utrzymywane na stałym poziomie w ciągu całego przebiegu doświadczenia. Te warunki doświadczenia wynosiły dla badanych osób 26°C ± 1 i 36% ± 1 wilgotności względnej, przy czym osoby badane zostały dopasowane do tych warunków już na 30 minut przed badaniem. Po pomiarze zerowym nanosi się próbki maści w nadmiarze w ciągu 30 minut na powierzchnię skóry na wewnętrznej stronie przedramienia. Poziom wynosi p < 0,05.

W przypadku badanych osób, które reagowały na naniesioną maść, stwierdzono podwyższenie mikrokrążenia do 200%. Na figurze 1 przedstawiono wyraźne podwyższenie ponad wartość wyjściową mikrokrążenia w przypadku próbek z udziałem magnetycznie twardych cząsteczek monoktystalicznych, w tym przypadku próbki M 101.

Claims

1. Preparat do pobudzania przepływu krwi zawierający ferromagnetyczne substancje oraz farmaceutyczne lub kosmetyczne nośniki i dodatki, znamienny tym, że zawiera 0,01 do 70% wagowych rozdrobnionych, magnetycznie twardych cząstek monokryształów o jednakowej orientacji magnetycznej i o wysokim natężeniu pola koercyjnego oraz uziarnieniu w zakresie 600 do 1200 nm.

2. Preparat według zastrz. 1, znamienny tym, że magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów o jednakowej orientacji magnetycznej stanowią heksaferryty baru i/lub strontu, korzystnie nie zawierające w siatce krystalicznej innych elementów.

3. Preparat według zastrz. 2, znamienny tym, że jako magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów zawiera heksaferryt baru.

4. Preparat według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów o wysokim natężeniu pola koercyjnego zawiera heksaferryty baru i/lub strontu, wytworzone w procesie krystalizacji szkła poprzez wydzielenie monokryształów z ochłodzonego stopu szklanego.

5. Preparat według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że wielkość magnetycznie twardych cząstek monokryształów utrzymywana jest w zakresie 750-1000 nm, korzystnie 800-950 nm.

6. Preparat według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że zawiera magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów powleczone warstwą dermatologicznie dopuszczalnego związku nieorganicznego, która nie zmniejsza lub zmniejsza w niewielkim stopniu natężenie pola koercyjnego i zapobiega lub hamuje uwalnianie jonów baru i/lub strontu.

7. Preparat według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że zawiera magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów zdyspergowane z asymetrycznymi lamelowymi agregatami składającymi się z fosfolipidów o zawartości fosfatydylocholiny w ilości 30-99% wagowych i nasyconych tlenem fluorowanych związków węgla w ilości 0,2-100% wagowo objętościowych.

8. Preparat według zastrz. 7, znamienny tym, że fosfolipidy wybrane są z grupy składającej się z naturalnych fosfolipidów, takich jak lecytyna sojowa i lecytyna jajowa oraz z syntetycznych fosfolipidów i/lub częściowo uwodornionych fosfolipidów.

9. Preparat według zastrz. 7 albo 8, znamienny tym, że obok fosfatydylocholiny zawiera lizolecytyny w ilości 1-10% wagowych.

10. Preparat do pobudzania przepływu krwi zawierający ferromagnetyczne substancje oraz farmaceutyczne lub kosmetyczne nośniki i dodatki, znamienny tym, że zawiera 0,01 do 70% wagowych rozdrobnionych magnetycznie twardych cząstek monokryształów o jednakowej orientacji magnetycznej i o wysokim natężeniu pola koercyjnego oraz uziarnieniu w zakresie 600 do 1200 nm oraz dodatkowo zawiera farmaceutycznie czynne związki takie jak: cytostatyczne, rakostatyczne, imunomodulatory, szczepionki, wirusostatyczne, wirucidowe, wirusobójcze, przeciwgrzybicze, heparyny, antybiotyki, kortykoidy, antyinfekcyjne, przeciwtrądzikowe, miejscowo-znieczulające, przeciwzapalne, przeciwhistaminowe, przeciwłuszczycowe, niesteroidowe środki przeciwbólowe, niesteroidowe środki przeciwrumatyczne, agonisty i antagonisty opiatowych receptorów, antagonisty histaminy, insuliny, regulujące i hamujące peptydy, uspakajające, hipnotyczne, kwas rozmarynowy i inne roślinne substancje wirusobójcze lub wirusostatyczne, witaminy E, A, B, C, oligopeptydy lub polipeptydy, pigment melaniny.

11. Sposób wytwarzania preparatu do pobudzania przepływu krwi zawierającego farmaceutyczne lub kosmetyczne nośniki i dodatki oraz magnetycznie twarde monokryształy, znamienny tym, że do farmaceutycznych lub kosmetycznych nośników i/lub dodatków wprowadza się 0,01 - 70% wagowych magnetycznie twardych cząstek monokryształów o wysokim natężeniu pola koercyjnego i uziarnieniu w zakresie 600-1200 nm i całość dysperguje się, korzystnie z dodatkiem zwykle stosowanych pomocniczych środków dyspergujących i ewentualnie dodaje się farmaceutycznie czynne związki.

12. Sposób webług zastrz. 1.1, znamienny tym, że do nośnika nosmetyczney lub dermatologicznej kompozycji dodaje się magnetycznie twarde cząsteczki monokryształów razem w asymetrycznymi lamelowymi agregatami składającymi się z fosfolipidów o zawartości fosfatydylocholiny w ilości 30-99% wagowych i z nasyconymi tlenem fluorowanymi związkami węgla fluorokarbonami w ilości 0,2-100% wagowo objętościowych.

Wynalazek dotyczy preparatu do pobudzania przepływu krwi zawierającego farmaceutyczne lub kosmetyczne nośniki i dodatki oraz sposobu jego wytwarzania polegającego na dyspergowaniu magnetycznie twardych cząstek monokiystalicznych.

Pobudzanie ukrwienia skóry jest zadaniem, dla którego wykonano szereg badań i zaproponowano różne sposoby rozwiązania. Zwłaszcza w ostatnich latach badano również wpływ sił magnetycznych.