PL169861B1 - Platforma kolejowa do kombinowanego transportu ladunków PL - Google Patents

Abstract

1. Platforma kolejowa do kombinowanego trans- portu ladunków w pociagach towarowych, stosowana zwlaszcza do transportu naczep siodlowych i zlozona z rozbieralnych zespolów konstrukcyjnych stanowiacych: zestaw nosny w postaci ramy, skladajacej sie z wzdluznic i poprzecznie oraz przynajmniej dwa wózki, przy czym zestaw nosny jest korzystnie jednym koncem zdejmo walny z jednego wózka, a drugim opierany o podloze, a nastepnie po zaladowaniu jednostki ladunkowej podno- szony za pomoca polaczonego z nim urzadzenia podnos- nikowego wraz z ta jednostka 1 ponownie osadzony na wózku, znamienna tym, ze poprzecznice (4) jej rozbieral- nego zestawu nosnego (5) oraz ewentualnie polaczone z nimi wsporniki stanowia podpory jednostki ladunkowej, zwlaszcza naczepy siodlowej (6), przy czym poprzecznice (4) sa polaczone z wzdluznicami bocznymi (3), przestaw- nie w kierunku pionowym, zaleznie od wysokosci tej jednostki ladunkowej, a ponadto zestaw nosny (5) jest wyposazony w elementy ustalajace i mocujace jednostke ladunkowa, zwlaszcza naczepe siodlowa (6) oraz korzyst- nie w urzadzenia techniki kolejowej Fig 2a Fig 2b PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest platforma kolejowa do kombinowanego transportu ładunków w pociągach towarowych jednogrupowych lub scalonych, stosowana zwłaszcza do transportu naczep siodłowych.

W czasopiśmie „Die Bundesbahn 11/90 na stronie 1075 i następnych podano, że naczepy siodłowe są obecnie transportowane koleją przy użyciu wagonów z zagłębioną podłogą lub wagonów niskopodłogowych. Wagony niskopodłogowe stanowią bardzo niskie platformy, które połączone w pociąg podjeżdżają do rampy czołowej, z której wjeżdżają następnie na pociąg ciągniki z naczepami lub przyczepami. Utworzony przez nie pociąg drogowy przejeżdża przez cały pociąg do określonej pozycji transportowej i stojąc na pociągu jest transportowany do miejsca

169 861 przeznaczenia. Wadą tego systemu transportowego jest fakt, że ciągnik musi byś transportowany pociągiem, przy czym w czasie transportu nie może on być wykorzystany, stanowiąc równocześnie dodatkowy ciężar do transportu. Poza tym poszczególne pojazdy pociągu, stojącego przy rampie czołowej nie imogą być oddzielnie załadowywane lub rozładowywane lecz każdorazowo .musi być opróżniony cały pociąg. Ponadto ze względu na wysokość ładunku nie wszystkie odcinki linii kolejowej mogą być wykorzystane do takiego transportu, a bardzo niskie wagony mają małe koła, dopuszczające tylko ograniczone prędkości.

Wagony z zagłębioną podłogą są zaopatrzone w zagłębienia, w które naczepy siodłowe wstawia się za pomocą żurawia. Podczas transportu kolejowego naczepa spoczywa na swoim zespole jezdnym, a z przodu opiera się na swym sprzęgu siodłowym. Jednocześnie za pomocą czopa głównego jest zabezpieczona przed przesunięciami poziomymi.

We francuskim opisie patentowym nr 1476665 omówiona jest konstrukcja platformy z obniżoną podłogą do przewożenia naczep, w której podłoga jest w celu załadowania naczepy zdejmowana z wózków, zaś po najechaniu na nią naczepy podnoszona razem z nią, za pomocą dźwigu bramowego i ustawiana razem z zamocowaną na niej naczepą na wózkach platformy.

Jednakże wszystkie omówione konstrukcje wagonów z zagłębioną podłogą stwarzają trudności w ich budowie i wskutek - tego są stosunkowo drogie. Ładowana naczepa musi być wstawiona między podwozia wagonu, co stwarza konieczność odpowiedniego zwiększenia jego długości. Konstrukcja zagłębienia, w którym stoi zespół jezdny naczepy, zwłaszcza zaś jego części nośnych, powoduje zmianę profilu całego wagonu. Ponadto ze względu na przekroczenie przepisanej wysokości ładunku, nie wszystkie odcinki linii kolejowej, zwłaszcza na terenie Alp, mogą być dla tego systemu transportu przejezdne.

Obok wyżej omówionych konstrukcji w europejskim opisie patentowym nr 134614A2 przedstawiono system, w którym naczepy siodłowe są tak łączone z wózkami kolejowymi, że tworzą rodzaj wagonów, które mogą być zestawione w pociąg. Obok istotnej zalety tego systemu polegającej na tym, że naczepa siodłowa, zależnie od potrzeb, może jechać po drogach jako normalny pociąg drogowy lub jechać po szynach jako wagon, w rozwiązaniu tym występuje jednak problem umieszczenia w takim wagonie technicznych urządzeń kolejowych, na przykład zbiornika sprężonego powietrza. Ponadto niewątpliwie wadą powyższego rozwiązania jest to, że pociąg zestawiony jest z jednostek, które nie podlegają kontroli i ochronie kolei. Aby zmniejszyć ryzyko jazdy muszą być więc przeprowadzane odpowiednie kontrole, a pojazdy drogowe są dopuszczane do ruchu nie tylko przez Stworzenie Nadzoru Technicznego (TUR), lecz również przez odpowiednie służby kolejowe albo też są poddawane specjalnym kontrolom bieżącym, co stanowi dodatkowe obciążenie dla pracowników transportu.

Z europejskiego opisu patentowego nr 0476180A1 znana jest również konstrukcja lekkiej platformy, złożonej z ramy nośnej z osadzonym na niej torze jezdnym i opartej na dwóch wózkach. Wzdłużnice ramy tej platformy mogą być zdejmowane jednym swym końcem z wózka i oparte o ziemię, umożliwiając dzięki łagodnemu nachyleniu ramy nośnej - bezpośredni wjazd przeznaczonych do transportu dwu- lub wieloosiowych wózków jezdnych na osadzony na platformie tor jezdny. Jak wynika z tego opisu przeznaczeniem platformy jest zwłaszcza transport kilku stosunkowo lekkich wózków jezdnych, a jej konstrukcja umożliwia bezpośredni wjazd tych wózków z toru na ramę nośną platformy. Konstrukcja ta mimo pozornych podobieństw z przedmiotem wynalazku nie jest przystosowana do transportu lub załadunku naczep siodłowych, kontenerów i innych tego typu ciężkich jednostek ładunkowych, a ponadto nie umożliwia załadunku bocznego tzn. bezpośredniego załadunku z bocznicy na platformę.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie konstrukcji platformy kolejowej do kombinowanego transportu ładunków, która stworzyłaby przy zastosowaniu zwykłych wózków kolejowych możliwość transportu szynowego, zarówno naczep siodłowych jak i kontenerów lub innych pojemników, bez konieczności technicznych ograniczeń wysokości ładunku lub prędkości pociągu umożliwiając równocześnie zmniejszenie nakładów na kontrolę i nadzór.

Zadanie to rozwiązuje platforma kolejowa według wynalazku stosowana zwłaszcza do transportu naczep siodłowych złożona z zespołów konstrukcyjnych, stanowiących zestaw nośny, utwo4

169 861 rzony z wzdłużnie i poprzecznie oraz przynajmniej z dwóch wózków. Zestaw nośny platformy według wynalazku jest rozbieralny, przy czym jego poprzecznice oraz ewentualnie połączone z nimi wsporniki stanowią podpory jednostki ładunkowej, zwłaszcza naczepy siodłowej, przy czym poprzecznice są połączone z wzdłużnicami bocznymi, przestawnie w kierunku pionowym, zależnie od wysokości tej jednostki ładunkowej, a ponadto zestaw nośny jest wyposażony w elementy ustalające i mocujące jednostkę ładunkową, zwłaszcza naczepę siodłową oraz korzystnie w urządzenia techniki kolejowej.

W typowym rozwiązaniu według wynalazku stosuje się zestaw nośny w kształcie ramy, która swymi obydwoma końcami wspiera się na wózkach, przy czym poprzecznice są łączone z wzdłużnicami bocznymi zależnie od wysokości jednostki ładunkowej powyżej lub poniżej wzdłużnie. W tym drugim przypadku możliwe jest osadzenie opartej na poprzecznicach jednostki ładunkowej o dużej wysokości między wzdłużnicami bocznymi zestawu nośnego. W przypadku gdy jednostką ładunkową jest naczepa siodłowa jej zestawy kołowe mogą zwisać pomiędzy znajdującymi się po obu jej obu bokach wzdłużnicami. Zgodnie z wynalazkiem przewiduje się również możliwość wyposażenia wzdłużnie i poprzecznie zestawów nośnych w odpowiednie wsporniki, tworzące podpory do spełniania wielu funkcji i wielu różnych zastosowań platformy. W tych celu wsporniki te są wyposażone w odpowiednie występy oraz/lub krawędzie prowadzące zabezpieczające przed przesunięciem również takie naczepy, które nie mają odpowiednich okuć lub uchwytów na swych narożach i krawędziach. Jako podpory można również zgodnie z wynalazkiem stosować wsporniki przymocowane do wzdłużnie za pomocą zawiasów tak, że mogą przyjmować położenie odchylone. Poprzecznice lub wsporniki, które przejmują obciążenie przekazują je na wzdłużnice boczne opierające się bezpośrednio na wózkach. W przypadku gdy transportowany ładunek opiera się bezpośrednio na wzdłużnicach lub na połączonych z nimi wspornikach - poprzecznice pełnią tylko funkcję usztywniającą utworzonej konstrukcji ramowej, a nawet mogą być w ogóle wyeliminowane.

Celem dopasowania platformy według wynalazku do różnych wymiarów transportowanych naczep, elementy zestawu nośnego zaopatrzone w występy i krawędzie prowadzące winny być przestawne. Poprzecznice lub wsporniki i podpory zaopatrzone w występy lub krawędzie prowadzące zabezpieczające naczepę przed przesunięciem, są wyposażone w urządzenia przestawne, korzystnie umieszczone po wewnętrznej stronie wzdłużnie.

Platforma kolejowa według wynalazku jest korzystnie wyposażona w konstrukcję wsporczą z kołami szynowymi, przymocowaną rozłącznie do zestawu nośnego, która w przypadku uszkodzenia wózka przejmuje zastępczo jego funkcje. W celu szybkiego rozwiązania problemów związanych z brakiem wózków, ich uszkodzeń trudnościami demontażu zespołów nośnych, korzystnie jest przewozić w pociągu zamiast stosunkowo wielu zestawów nośnych - konstrukcję wsporczą z kołami szynowymi.

W celu zwiększenia uniwersalności platformy i możliwości jej dostosowania do różnych długości i rodzaju przewożonych jednostek ładunkowych, zwłaszcza naczep siodłowych, zgodnie z wynalazkiem przewiduje się, że zestaw nośny platformy może być wyposażony w wymienne wzdłużnice boczne o różnej długości.

Korzystne rozwiązanie wynalazku przewiduje zastosowanie jednostronnie odłączanego zestawu nośnego, którego jeden z wózków jest zaopatrzony w czop stanowiący punkt obrotu zestawu nośnego zdjętego z drugiego wózka w celu wychylenia na bok opuszczonego końca tego zestawu. Dzięki temu pociąg w trakcie załadowania nie musi być rozciągany. Konstrukcja ta umożliwia załadowanie naczepy na zestaw nośny zarówno po jednej jak i po obydwu stronach pociągu. Odchylony zestaw nośny winien być nachylony pod niewielkim kątem względem osi pociągu i znajdować się w dostatecznym odstępie od sąsiedniego zestawu, aby zapewnić wystarczająco dużo miejsca do załadowania lub wyładowania naczepy.

Platforma kolejowa według wynalazku jest odpowiednio krótsza od wagonu z zagłębioną podłogą, a przez to również lżejsza, dzięki czemu przy przepisanej długości pociągu (na przykład przy przewozach promowych lub przy przejeździe przez tunel pod kanałem), może on zawierać odpowiednio więcej jednostek przy równoczesnym zmniejszeniu martwego obciążenia.

169 861

Ponadto krótsze odstępy pomiędzy sprzęgami poprawiają aerodynamikę pociągu, zaś dzięki zamkniętym przez zestaw nośny drzwiami w ścianie czołowej naczepy zwiększa się zabezpieczenie przed kradzieżą.

Ponieważ siła ciężkości oraz siły' bezwładności mchu i hamowania nie są przekazywane na wózki bezpośrednio, lecz poprzez wsporniki zestawów nośnych, wynalazek umożliwia wykorzystanie zalet elastycznej konstrukcji, równocześnie eliminując przekazywanie na naczepy sił pochodzących od pociągu. Dzięki temu zwiększone jest bezpieczeństwo ruchu całego pociągu. Równocześnie oddzielenie konstrukcyjne platformy od ładunku stwarza sytuację, w której wszystkie kolejowe urządzenia techniczne pozostają pod kontrolą służb kolejowych.

Natomiast dla transportu drogowego nie powstają żadne dodatkowe przestoje lub koszty, ponieważ konserwacja naczepy siodłowej może być przeprowadzona w zwykły sposób. Nie ma również potrzeby stosowania dodatkowych elementów konstrukcyjnych w celu usztywniania naczep, co powoduje odpowiednie zmniejszenie pojemności ładunkowej.

Zastosowanie platformy kolejowej według wynalazku nie powoduje również żadnych utrudnień dla użytkowników kolei, zaś nakłady inwestycyjne są niewielkie w porównaniu do innych porównywalnych systemów. Możliwość prostego i szybkiego montażu platform według wynalazku, na przykład za pomocą podnośników widłowych oraz możliwość przechowywania ich ułożonych jedna na drugiej oraz transportu na innych platformach kolejowych, zwiększają mobilność transportu towarowego i rozszerzają w korzystny sposób jego zastosowanie i wykorzystanie.

W transporcie towarowym spotyka się często konieczność transportu towarów o bardzo dużej objętości i niewielkim ciężarze, co wiąże się ze stosowaniem naczep o dużej pojemności (Jumbo), jak również kontenerów o dużej wysokości, przystosowanych do transportu części samolotowych. Dotychczas nie są one przewożone koleją, gdyż na normalnych platformach przekraczałyby dopuszczalną wysokość. Natomiast platformy kolejowe według wynalazku umożliwiają ich transport, bowiem wielkie naczepy lub wysokie kontenery mogą być w nich zawieszone od dołu pomiędzy wzdłużnicami zestawów nośnych, nie przekraczając dopuszczalnej wysokości.

Naczepy i kontenery przewidziane do załadowania na platformę kolejową winny być przystosowane do przenoszenia za pomocą dźwigu, na przykład być zaopatrzone w naroża lub krawędzie z uchwytami. Ponadto istnieje możliwość aby naczepa, zamiast stosowanego zwykle w przypadku sprzęgu siodłowego podparcia w trzech punktach - była podparta w czterech punktach narożach, umożliwiając przez to lepsze i sztywniejsze zamocowanie zabezpieczające przed skręceniem.

Platformy według wynalazku umożliwiają również transport szynowy naczep siodłowych względnie naczep do przewozu kontenerów, bez konieczności załadowywania ich na platformę za pomocą dźwigu. W tym celu znajdujący się w składzie pociągu zestaw nośny platformy według wynalazku, zawieszony pomiędzy dwoma wózkami, zostaje odłączony od jednego wózka i odciągnięty od niego. Odłączenie dokonuje się przez otwarcie sprzęgu, tworzącego połączenie pomiędzy wózkiem i zestawem nośnym lub przez podniesienie zespołu nośnego na jego odłączonym końcu i podparciu go w uniesionym położeniu. Do podparcia służy w tym przypadku urządzenie podnośnikowe, połączone rozłącznie z zestawem nośnym i wyposażone w pomocnicze koła szynowe (jezdne) co umożliwia zastąpienie w razie awarii uszkodzonego wózka.

Po podparciu opuszcza się zespół nośny pozostawiając go w pozycji nachylonej, dzięki czemu naczepa może być wtaczana tyłem swym podwoziem w zestaw nośny. Gdy zestaw nośny skierowany jest w kierunku osi pociągu, to w celu umożliwienia manewrowania pojazdu z naczepą, obie części pociągu muszą być wzajemnie rozsunięte.

Szczególnie korzystnie można wykonać operację wjeżdżania w zestaw nośny platformy według wynalazku. W tym celu zestaw nośny swą węższą stroną winien spoczywać na ziemi albo też będąc zawieszony w powietrzu może być połączony z odpowiednią konstrukcją w postaci rampy, ułatwiającą wjeżdżanie naczepy. Przed jej wjazdem podpora zestawu nośnego, na tym jego końcu, który spoczywa na drugim wózku, zostaje opuszczona, dzięki czemu naczepa po wprowadzeniu jej przez ciągnik nie musi być dodatkowo wsuwana na ramę. Przy wjeździe naczepa zostaje tak

169 861 nakierowana przez ciągnik, aby przy ponownym podnoszeniu zestawu nośnego, oparła się we właściwym położeniu na poprzecznicach względnie wspornikach.

Ponieważ poprzecznice lub wsporniki tworzące podpory platformy według wynalazku mogą być przesuwane w płaszczyźnie pionowej za pomocą połączonych z nimi urządzeń podnośnikowych - przed wjazdem naczepy, ten koniec zestawu nośnego, który spoczywa na drugim wózku nie musi być opuszczany, natomiast zamiast tego należy przestawić podpory tak, aby naczepa mogła nad nimi przejechać swą dolną krawędzią. Jeżeli naczepa jest wyposażona w unoszone zawieszenie pneumatyczne, można ją dodatkowo unieść ponad zestaw nośny.

Zgodnie z wynalazkiem poprzecznice i wsporniki tworzące podpory, mogą być łączone z wzdłużnicami zestawów nośnych w ich różnych położeniach pionowych. Przewiduje się również możliwość mocowania poprzecznie pomiędzy końcami wzdłużnie tak, aby górne powierzchnie poprzecznie i wzdłużnie znajdowały się na tej samej wysokości, a zestaw nośny miał postać ramy, przystosowanej do transportu kontenerów i różnych pojemników, na przykład silosów, zbiorników itp.

Dla pojemników, których długość jest mniejsza od długości zestawu nośnego umieszcza się w prosty sposób dodatkowe wsporniki po wewnętrznej stronie wzdłużnie, umożliwiając transport dwóch krótszych jednostek ładunkowych na jednym zestawie nośnym.

Na zestawie nośnym platformy według wynalazku można po zamontowaniu dodatkowych poprzecznie, względnie wsporników mocowanych do dolnej powierzchni wzdłużnie, transportować również naczepy lub pojemniki o ponadprzeciętnej wysokości opuszczając je odpowiednio do wnętrza ramowego zestawu nośnego. Dzięki temu maksymalna wysokość ładowania, odpowiadająca górnej krawędzi naczepy jest nie większa niż w jednostkach ładunkowych normalnej wysokości, w przypadku podparcia ich na górnej powierzchni ramowego zestawu nośnego. Podczas operacji podnoszenia i przesuwania załadowanego zestawu nośnego platformy, naczepa musi być zabezpieczona przed przesunięciem. Do tego celu służą wystające do góry czopy, które wchodzą w odpowiednie wycięcie, w okucia naczepy lub kontenera.

Wynalazek jest przykładowo wyjaśniony na rysunku, na którym:

fig. 1 - przedstawia platformę kolejową z osadzoną na niej naczepą siodłową - połączoną z innymi platformami tworzącymi pociąg;

fig. 2a - uproszczony przekrój wzdłuż linii A-A na fig. 1, w przypadku gdy poprzecznice zestawu nośnego są oparte na wzdłużnicach;

fig. 2b - ten sam przekrój, w przypadku gdy poprzecznice są podwieszone na wzdłużnicach; fig. 3a - platformę niezaładowaną;

fig. 3b - platformę w trakcie ładowania w położeniu, w którym zestaw nośny został jednym końcem odłączony od jednego z wózków, a drugim końcem - opuszczony;

fig. 3c - platformę w położeniu jak na fig. 3b, w trakcie wjeżdżania z naczepy siodłowej na zestaw nośny;

fig. 3d - tę samą platformę załadowaną po podniesieniu i podparciu jej na drugim wózku; fig. 4 - odchylony w bok zestaw nośny odmiany platformy przygotowanej do załadunku w widoku z góry;

fig. 5 - wielką naczepę załadowaną na platformę kolejową w położeniu podwieszonym, w widoku z boku;

fig. 6 - platformę z załadowanymi dwoma kontenerami;

fig. 7 - platformę załadowaną zestawami nośnymi i wózkami wagonowymi innych platform, a fig. 8 - załadowaną platformę kolejową, której wzdłużnice obrócone są wzmocnieniami do góry.

Platforma kolejowa 1 przedstawiona na fig. 1 składa się z dwóch wzdłużnie 3 tworzących zewnętrzne podłużne boki zestawu nośnego oraz z co najmniej dwóch poprzecznie 4, łączących wzdłużnice 3 i tworzących łącznie ramę zestawu nośnego. Zestaw nośny jest podparty na znajdujących się na jego końcach dwóch wózkach i połączony z sąsiednimi platformami.

Przy transporcie bardzo ciężkich ładunków liczba wózków może być oczywiście odpowiednio powiększona albo też mogą być stosowane wózki o liczbie osi większej niż dwie.

169 861

Naczepa siodłowa 6 spoczywa bezpośrednio na kilku poprzecznicach 4 lub na połączonych z poprzecznicami 4 i nie przedstawionych na rysunku - wspornikach. Poprzecznice 4 przenoszą obciążenie naczepy na wzdłużnice 3, oparte swymi końcami na elementach oporowych lub poprzecznicach w^rózk ów wagonowych 2 albo też są połączone z tymi wózkami. Na swym przednim końcu naczepa siodłowa 6 jest przymocowana do poprzecznej podpory 5 za pomocą czopów przytwierdzonych do tej podpory 5 i wchodzących w odpowiednie otwory naroża 7 kontenera naczepy lub krawędzi uchwytowej 8. Również na swym tylnym końcu naczepa 6 jest zamocowana za pomocą nie przedstawionych na rysunku czopów, wystających z poprzecznicy 4 i wchodzących w odpowiednie otwory naroża kontenera 7 naczepy siodłowej 6.

Szerokość transportowanych naczep siodłowych 6, służących zwłaszcza do przewozu kontenerów (fig. 2a i 2b), winna być mniejsza od szerokości platformy 1. Również szerokość wielkich naczep 6a, typu Jumbo, winna być mniejsza od szerokości 11 między wzdłużnicami 3, umożliwiając zawieszenie naczepy 6a na zestawie nośnym platformy.

W przypadku gdy naczepa 6a ma bardzo dużą wysokość, można obniżyć płaszczyznę ładunkową przez odpowiednie obniżenie wysokości zamocowania poprzecznie 4 lub wsporników, dzięki czemu całkowita wysokość załadowanej platformy nie przekracza dopuszczalnej wysokości, co jest szczególnie ważne przy przejazdach przez tunele (fig. 2b). Zmianę wysokości załadunku uzyskuje się w przedstawionym na fig. 2a i 2b przykładzie rozwiązania wynalazku przez nakładanie (fig. 2a) lub podwieszanie (fig. 2b) poprzecznie 4 na wzdłużnicach 3.

Pod naczepą siodłową 6 zwisa jej zestaw osiowy 9 z kołami 10, w odpowiedni sposób zabezpieczone podczas transportu.

Na fig. 3a, 3b, 3c i 3d przedstawiono operację załadowania naczepy siodłowej 6 na platformę 1, po której obydwu końcach znajdują się już załadowane platformy. Jednostki ładunkowe 6 spoczywają na ramowych zestawach nośnych 5 opierając się na poprzecznicach 4, względnie na wspornikach utworzonych po węższej stronie 14 (fig. 4) zestawu nośnego 5, przy czym zarówno poprzecznice 4 jak i wsporniki przymocowane są do wzdłużnie bocznych 3 zestawu nośnego 5.

W położeniu przedstawionym na fig. 3c lewy, węższy koniec zestawu nośnego 5 został zdjęty z odpowiadającego mu wózka i opuszczony na ziemię, co umożliwia wjazd naczepy 6a na ramę zestawu nośnego 5 (fig. 3c) kołami 10 własnego zestawu osiowego 9, przy czym dolna powierzchnia naczepy 6a znajduje się nad poprzecznicą 4 węższego końca 14 zestawu nośnego 5. Po całkowitym umieszczeniu naczepy 6a nad zestawem nośnym 5 podnosi się jego lewy, węższy koniec 14, a następnie podstawia się pod ten koniec i mocuje wózek wagonowy 2 (fig. 3d).

Załadunek platformy przedstawionej na fig. 4 odbywa się przez obrót i odchylenie na bok zestawu nośnego 5, po uprzednim odłączeniu jego węższego końca 14 do wózka 2, przy czym ruch obrotowy odchylania zestawu 5 następuje wokół punktu 15 stanowiącego korzystnie oś czopa. Przy tego rodzaju załadunku staje się zbędne wzajemne rozsuwanie obydwu części pociągu, bowiem po uprzednim uniesieniu węższego końca 14 zestawu nośnego 5 i zdjęciu go z wózka 2, może on być następnie odchylony, bez konieczności zmiany położenia i wzajemnego odstępu wózków 2 załadowanej platformy.

Na fig. 5 przedstawiono załadunek naczepy siodłowej 6b o dużej wysokości, zawieszonej na zestawie nośnym 5a platformy. Naczepa 6b opiera się w tym przypadku na poprzecznicach 4, względnie wspornikach przymocowanych w pobliżu dolnej krawędzi wzdłużnie bocznych 3a, przy czym dolna powierzchnia 13 naczepy 6b znajduje się nieco ponad dolną krawędzią wzdłużnie 3a. Należy zaznaczyć, że poprzecznice 4, względnie wsporniki montuje się w tym przypadku, już po wjechaniu naczepy 6b, lecz przed podniesieniem zestawu nośnego 5a.

Do transportu wielkich naczep siodłowych 6b o dużej wysokości, które jak w opisanym przypadku wiszą pomiędzy wzdłużnicami bocznymi, a nie spoczywają na ramie zestawu nośnego, winny być stosowane zestawy nośne 5a o długości konstrukcyjnie dostosowanej do długości transportowanej jednostki ładunkowej.

Zestaw nośny 5a platformy według fig. 5 może być również wykorzystany do załadowania dwóch „krótkich kontenerów 6c (fig. 6), które z jednej strony opierają się o poprzecznice 4, względnie wsporniki znajdujące się na końcach zestawu nośnego 5, zaś pośrodku są podparte przez

169 861 belkę lub podporę środkową 12, przytwierdzoną obustronnie do wewnętrznych powierzchni obu wzdłużnie bocznych 3a. Kontenery 6c są wyposażone w naroża 7, służące do ich zamocowania na zestawie nośnym 5a.

Jeszcze inne zastosowanie platformy według fig. 3 i 6 przedstawia fig. 7. W tym przypadku służy ona do transportu niewykorzystanych zestawów nośnych 5,5a, łącznie z niewykorzystanymi wózkami 2. Zestawy nośne 5,5a i wózki 2 są w tym przypadku układane na platformie tworząc stos, dzięki czemu puste platformy nie wydłużają pociągu.

Przedstawiony na fig. 8 przykład zestawu nośnego 5b platformy według wynalazku ma wzdłużnice boczne 3b skierowane rozszerzoną częścią środkową do góry, dzięki czemu dolna powierzchnia 13 wysokiej naczepy 6a, umieszczonej pomiędzy tymi wzdłużnicami 3b, znajduje się ponad ich dolną krawędzią zabezpieczając naczepę 6a przed przesunięciem. Zespół nośny 5b z tak ukształtowanymi wzdłużnicami 3b, przy opuszczaniu go z jednej strony na ziemię, nie napotyka przeszkód jakie występują przy zetknięciu się z ziemią rozszerzonych części wzdłużnie, które w tym przypadku skierowane są do góry. Dzięki temu koła 10 wjeżdżającej na zestaw nośny 5b naczepy 6a nie napotykają na opór „sterczącego końca zestawu.

Fig 2a Fig 2b

Fig 3α

169 861

169 861

<*3

Fig8

Figi

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Platforma kolejowa do kombinowanego transportu ładunków w pociągach towarowych, stosowana zwłaszcza do transportu naczep siodłowych i złożona z rozbieralnych zespołów konstrukcyjnych stanowiących: zestaw nośny w postaci ramy, składającej się z wzdłużnie i poprzecznie oraz przynajmniej dwa wózki, przy czym zestaw nośny jest korzystnie jednym końcem zdejmowalny z jednego wózka, a drugim opierany o podłoże, a następnie po załadowaniu jednostki ładunkowej podnoszony za pomocą połączonego z nim urządzenia podnośnikowego wraz z tą jednostką i ponownie osadzony na wózku, znamienna tym, że poprzecznice (4) jej rozbieralnego zestawu nośnego (5) oraz ewentualnie połączone z nimi wsporniki stanowią podpory jednostki ładunkowej, zwłaszcza naczepy siodłowej (6), przy czym poprzecznice (4) są połączone z wzdłużnicami bocznymi (3), przestawnie w kierunku pionowym, zależnie od wysokości tej jednostki ładunkowej, a ponadto zestaw nośny (5) jest wyposażony w elementy ustalające i mocujące jednostkę ładunkową, zwłaszcza naczepę siodłową (6) oraz korzystnie w urządzenia techniki kolejowej.
2. 2. Platforma według zastrz. 1, znamienna tym, że poprzecznice (4) oraz połączone z nimi wsporniki podpierające tę jednostkę są umieszczone powyżej wzdłużnie bocznych (3).
3. 3. Platforma według zastrz. 1, znamienna tym, że w przypadku przewożenia jednostki ładunkowej, zwłaszcza naczepy (6a) o dużej wysokości, poprzecznice (4) oraz połączone z nimi wsporniki podpierające tę jednostkę są umieszczone poniżej wzdłużnie bocznych (3) zestawu nośnego (5), zaś transportowana jednostka jest osadzona między wzdłużnicami (3).
4. 4. Platforma według zastrz. 1, znamienna tym, że poprzecznice (4) oraz wzdłużnice (3) są zaopatrzone w układ wsporników tworzących podpory i wyposażone w występy oraz w krawędzie prowadzące.
5. 5. Platforma według zastrz. 4, znamienna tym, że występy oraz krawędzie prowadzące podpór są połączone z urządzeniami przestawnymi, zamocowanymi korzystnie po stronie wewnętrznej do wzdłużnie bocznych (3), dopasowującymi położenie punktów podparcia do podłużnych i poprzecznych wymiarów transportowanej naczepy siodłowej (6a, 6b).
6. 6. Platforma według zastrz. 1, znamienna tym, że jej zestaw nośny (5,5a, 5b) jest wyposażony w rozłączalną konstrukcję wsporczą z kołami szynowymi.
7. 7. Platforma według zastrz. 1, znamienna tym, że jej zestaw nośny (5) jest wyposażony w wymienne wzdłużnice boczne (3) o długości dostosowanej do długości i rodzaju przewożonej jednostki ładunkowej, zwłaszcza naczepy siodłowej (6).
8. 8. Platforma według zastrz. 1, znamienna tym, że przynajmniej jeden z jej wózków (2) jest zaopatrzony w punkt obrotu (15) zestawu nośnego (5,5a, 5b), który to zestaw po jednostronnym zdjęciu go z drugiego wózka (2) jest wychylany wokół punktu (15), a następnie jego węższy koniec (14) jest opuszczany na podłoże.