PL167824B1

PL167824B1 - Sposób rozdrabniania mialkiego materialów oraz kruszarka do rozdrabniania mialkiegomaterialów© Pierwszenstwo: PL

Info

Publication number: PL167824B1
Application number: PL91292358A
Authority: PL
Inventors: Rene Durinck; Alain Cordonnier; Bernard Boussekey; Yves Verbaere
Original assignee: Fcb
Priority date: 1990-11-12
Filing date: 1991-11-12
Publication date: 1995-11-30
Also published as: GR3020457T3; DE69120027D1; ES2087267T5; CZ287037B6; DE69120027T2; JP2554804B2; EP0486371B1; RU2040968C1; DE69120027T3; EP0486371B2; CA2055227A1; CA2055227C; CZ341491A3; ES2087267T3; US5205494A; EP0486371A3; EP0486371A2; DK0486371T3; PL292358A1; JPH0691188A

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób rozdrabniania miałkiego materiałów, oraz kruszarka do rozdrabniania miałkiego materiałów. Wynalazek stosuje się do rozdrabniania miałkiego surowców do wytwarzania cementu klinkier, niektórych minerałów, itp.

Znane są sposoby rozdrabniania miałkiego materiałów, w których stosuje się zazwyczaj rurowe kruszarki kulowe. Znany sposób rozdrabniania miałkiego materiałów polega na tym, że

167 824 materiał przepuszcza się pod krążnikami wielokrotnie i każdorazowo zawraca się produkty z powrotem do obiegu, na ogół na drodze pneumatycznej.

Znane są również kruszarki do rozdrabniania miałkiego materiałów, na przykład kruszarki-kołognioty. Kruszarki-kołognioty nadają się do jednoczesnego kruszenia i suszenia surowców, jednak nie do kruszenia klinkieru, ponieważ nie pozwalają uzyskiwać cementu o zadowalającej jakości. Do wstępnego rozdrabniania klinkieru stosuje się głównie prasy walcowe.

Znane kruszarki kulowe mają bardzo małą sprawność energetyczną, głównie dlatego, że nie pozwalają przeprowadzać rozdrabniania w sposób systematyczny, gdyż posuw materiału w kruszarce i działanie kul na materiał są zawodne.

Kruszarki-kołognioty mają większą sprawność rozdrabniania. Jednakże, ponieważ w celu uzyskania żądanej miałkości, należy przepuszczać materiał pod krążnikami dużą liczbę razy. W związku z tym urządzenia te wyposaża się w szereg krążników, kul lub walców, zaś fakt, że przeprowadza się zawracanie produktów z powrotem do obiegu, powoduje 10-krotne na ogół przekraczanie wydajności nominalnej. Urządzenia te, zawierające dużą liczbę elementów rozdrabniających, są ciężkie i kosztowne, a zawracanie do obiegu dużej ilości materiału na drodze pneumatycznej pochłania dużą ilość energii, co ogranicza w dużej mierze jej oszczędność na samo rozdrabnianie. Pionowe kruszarki wahaczowe oraz poziome kruszarki pierścieniowe wykazują te same niedogodności, co kruszarki krążnikowe.

Prasy walcowe, w których rozdrabniany materiał poddaje się działaniu ciśnienia średniego powyżej 50 MPa w ciągu jednego przejścia, dają produkt wstępnie rozdrobniony i zaglomerowany i aby uzyskać produkt o żądanej miałkości, należy poddać wstępnie rozdrobniony materiał rozdrabnianiu uzupełniającemu w innym urządzeniu, np. w kruszarce kulowej. W urządzeniach tych aglomeracja materiału, uwarunkowana dużymi ciśnieniami, przykładanymi do niego, pochłania część energii w postaci czystej straty, przy czym z powodu bardzo wysokich ciśnień rozdrabniania, elementy czynne, zwłaszcza łożyska i powłoki walców, podlegają bardzo dużym naprężeniom mechanicznym, wymagającym kosztownej konserwacji i częstych remontów. Wreszcie ich zakres stosowaniajest ograniczony do rozdrabniania materiałów kruchych, o małej wilgotności i niezbyt ściernych.

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu rozdrabniania i kruszarki, zapewniających systematyczne kruszenie, pozwalające zwiększyć sprawność energetyczną przez zmniejszenie energii, niezbędnej do zawracania materiału do obiegu, a także ograniczyć koszty konserwacji i ryzyko przestoju przez użycie umiarkowanych ciśnień.

Sposób rozdrabniania miałkiego materiałów pomiędzy bieżnią okrężną, utworzoną przez pierścień o poziomej osi, a krążnikiem toczącym się po tej bieżni, według wynalazku polega na tym, że przykłada się siłę do krążnika, poddaje się materiał działaniu ciśnienia zawartego w granicach od 10 do 40 MPa, i reguluje się przemieszczenie poprzeczne materiału od jednej krawędzi bieżni do drugiej, przepuszczając go wielokrotnie pod krążnikiem przed opuszczeniem bieżni.

Kruszarka do rozdrabniania miałkiego materiałów zawierająca pierścień obrotowy o poziomej osi, który tworzy bieżnie okrężną i jest osadzony na podporach, krążnik zdolny do toczenia się wewnątrz pierścienia, oraz urządzenie dociskające krążnik do wewnętrznej powierzchni pierścienia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera ponadto krótki cylinder, zamocowany sztywno i współosiowo z pierścieniem otaczającym krążnik i tworząc komorę do doprowadzania kruszonego materiału najedną stronę pierścienia, oraz urządzenie do skokowego posuwu materiału, umieszczone w wymienionej komorze i wewnątrz pierścienia.

Korzystnie wewnątrz pierścienia umieszcz.one są dwa krążniki, rozstawione wzajemnie pod pewnym kątem, zaś urządzenie do skokowego posuwu materiału jest umieszczone przed każdym krążnikiem, biorąc pod uwagę kierunek obracania się pierścienia.

Korzystnie każda podpora jest umieszczona pod krążnikiem.

Korzystnie każda podpora jest utworzona przez poduszkę lub płozę, połączoną z układem smarowania.

Korzystnie urządzenie do skokowego posuwu materiału jest utworzone przez zgarniak, biegnący równolegle do osi pierścienia w pobliżu jego powierzchni wewnętrznej, oraz przez co najmniej jedną płytę odchylającą, umieszczoną pod cylindrem z odstępem od tego ostatniego.

167 824

Korzystnie płyta odchylająca jest osadzona obrotowo.

Korzystnie płyta odchylająca jest sprężona z urządzeniem sterującym obrotem płyty odchylającej.

Korzystnie krążnik ma średnicę, zmieniającą się od jednego jego końca do drugiego.

Korzystnie powierzchnia wewnętrzna pierścienia ma średnicę, która zmienia się od jednej krawędzi pierścienia do drugiej.

Korzystnie stosunek średnic powierzchni wewnętrznej pierścienia i krążnika pozostaje w danym przekroju poprzecznym stały na całej długości osiowej krążnika.

Próby rozdrabniania klinkieru, przeprowadzone w zespole doświadczalnym, wyposażonym w kruszarkę tego typu, wykazały, że jakość produktu finalnego jest porównywalna z jakością elementu, uzyskiwanego za pomocą kruszarki kulowej, krzywe granulometryczne są bardzo podobne, a testy, wykonane na zaprawie i betonie, dają takie same lub wyższe wyniki. Jednocześnie jednostkowe zużycie energii jest mniejsze o około 40% w porównaniu z kruszarką kulową i bliskie zużyciu w prasie walcowej.

W tym typie kruszarki urządzenie do posuwu materiału może być utworzone przez zespół łopatek, których szerokość, mierzona równolegle do osi pierścienia, stanowi część szerokości bieżni, których płaszczyzny tworzą pewien kąt z płaszczyzną, prostopadłą do osi pierścienia, oraz które są rozmieszczone tak, aby wchodzić w warstwę materiału, przytrzymywaną na bieżni siłą odśrodkową wówczas, gdy pierścień wykonuje ruch obrotowy.

Urządzenie do skokowego posuwu materiału może być również utworzone przez zgarniak, umieszczony równolegle do osi pierścienia w pobliżu wewnętrznej powierzchni pierścienia i wchodzący w warstwę materiału, przytrzymywaną na powierzchni wewnętrznej pierścienia za pomocą siły odśrodkowej, aby je od niej oderwać, oraz przez płyty odchylające, umieszczone pod zgarniakiem i ukierunkowane tak, aby przechwytywać materiały oderwane przez zgarniak, oraz odchylać je ku wylotowi kruszarki i przemieszczać równolegle do osi pierścienia na odległość równą części rozpiętości osiowej bieżni. Każda płyta odchylająca, jest tak osadzona, aby móc obracać się dokoła osi, zazwyczaj pionowej, oraz jest nachylona np. pod kątem 45° bądź tak, aby odchylać ruch materiałów ku osi pierścienia, bądź też, przeciwnie, tak, aby prowadzić materiały z powrotem ku ściance kruszarki. Elementy sterujące umożliwiają zmianę ukierunkowania płyt odchylających, w celu regulacji prędkości posuwu materiałów na bieżni rozdrabniania. To urządzenie do skokowego przesuwania materiałów umożliwia (przez powodowanie spadania materiałów deszczem z pierścienia na płyty odchylające) pneumatyczne odciąganie drobnych cząstek i suszenie materiałów za pomocą strumienia powietrza, ewentualnie gorącego, obiegającego wewnątrz kruszarki.

Pierścień może być osadzony na współosiowym cylindrze tworzącym przed pierścieniem komorę do doprowadzania rozdrabnianego materiału i podlegającym działaniu siły odśrodkowej, a urządzenie do posuwu materiału jest tak rozwiązane, aby doprowadzać materiał z komory doprowadzającej na bieżnię pierścienia, służącą do rozdrabniania.

Średnica krążnikajak również średnica bieżni rozdrabniania, będącajednocześnie średnicą powierzchni wewnętrznej pierścienia może zmieniać się progresywnie lub skokowo odpowiednio od jednego końca krążnika do drugiego i/lub od jednej krawędzi bieżni do drugiej, tak, aby odstęp pomiędzy krążnikiem a bieżnią malał progresywnie lub skokowo od wejścia do wyjścia strefy rozdrabniania. Można np. stosować bieżnię walcową oraz krążnik złożony z dwóch lub więcej części o różnych średnicach, lub krążnik w kształcie stożka ściętego, przy czym koniec krążnika mający mniejszą średnicę, jest zwrócony ku wylotowi kruszarki. Można też stosować bieżnię o kilku średnicach lub w kształcie stożka ściętego, współpracującą z krążnikiem walcowym, w kształcie stożka ściętego.

Stosunek średnic bieżni i krążnika w tym samym przekroju poprzecznym pozostaje stały na całej długości osiowej bieżni i krążnika.

Ciśnienie średnie, jakim krążnik działa na materiał, stanowi iloraz siły całkowitej (ciężar + siły zewnętrzne), przyłożonej do krążnika, przez powierzchnię warstwy materiału, na którą działa nacisk krążnika.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia kruszarkę pierścieniową według wynalazku z usuniętą obudową od strony wylotu, w celu uwidocznienia wnętrza pierścienia w rzucie pionowym; fig. 2 - kruszarkę według fig. 1, w przekroju wzdłuż osi A-A, fig. 3 - inny przykład wykonania kruszarki według wynalazku w rzucie pionowym, fig. 4 - kruszarkę według fig. 3, w przekroju wzdłuż osi B-B, fig. 5 kruszarkę według wynalazku, wyposażoną w krążnik stopniowany i w urządzenie do posuwu materiału z płytami odchylającymi, w ujęciu schematycznym; w przekroju pionowym, fig. 6 - rzut poziomy w ujęciu schematycznym, uwidaczniający ukierunkowanie płyt odchylających, fig. 7 - kruszarkę według fig. 5, w widoku wzdłuż strzałki F, fig. 8 - kruszarkę według fig. 1, w przekroju wzdłuż osi C-C na fig. 5, a fig. 9, 10, 11 przedstawiają warianty wykonania w przekroju pionowym.

Kruszarka, przedstawiona na fig. 1 i 2 zawiera obrotowy korpus 10, utworzony przez krótki cylinder 12 o osi poziomej oraz współosiowy pierścień 14, zamocowany wewnątrz cylindra i stanowiący bieżnię rozdrabniania.

Korpus 10 jest niesiony przez stojak 16, na którym spoczywa on za pośrednictwem podpory w postaci poduszki 18 położonej pod pierścieniem 14, która ma kształt cylindra i umożliwia obracanie się go dokoła jego osi. Nie uwidoczniony na rysunku układ smarowniczy doprowadza, podczas obracania się korpusu 10, olej pod ciśnieniem do poduszki 18 tak, aby utrzymywać na skutek efektu hydrodynamicznego warstewkę oleju pomiędzy powierzchniami ślizgowymi poduszki i cylindra. Korpus 10 jest obracany za pomocą nie uwidocznionego na rysunku zespołu motoreduktorowego, którego wał wyjściowy niesie zębate koło 20, zazębiające się zębatym wieńcem 22, osadzonym na cylindrze.

Jeden z końców cylindra jest zamknięty za pomocą nieruchomej ścianki 24, zaopatrzonej w otwór, do którego przyłączone jest zasilające koryto 26. Przestrzeń, zawarta pomiędzy ścianką 24 a pierścieniem, tworzy komorę do doprowadzania rozdrabnianego materiału, który podlega działaniu siły odśrodkowej i jest doprowadzany do wnętrza pierścienia przez urządzenie, opisane poniżej. Drugi koniec uchodzi do obudowy 28, która jest połączona w swej górnej części z obwodem pneumatycznym, umożliwiającym odprowadzanie drobnej frakcji rozdrobnionych produktów, i której dno odbiera inną frakcję tych produktów umożliwiając ich usunięcie poprzez nie uwidocznioną śluzę. Odprowadzanie pneumatyczne można przeprowadzać za pomocą powietrza chłodzącego lub gorących gazów suszących, omiatających wnętrze cylindra, gdy rozdrabniany materiał zawiera wilgoć. Obydwie frakcje rozdrobnionych produktów doprowadza się do separatorów, gdzie produkt finalny o żądanej granulometrii jest oddzielany od odpadów, które są zawracane z powrotem do obiegu.

Wewnątrz pierścienia 14, ponad stojakiem 16, osadzony jest krążnik 30, który toczy się po wewnętrznej powierzchni pierścienia 14, gdy korpusowi 10 nada się ruch obrotowy. Krążnik 30 jest osadzony luzem na wale 32, równoległym do osi pierścienia 14.

Końce wału 32, znajdujące się na zewnątrz cylindra, są prowadzone przez pionowe ślizgowe prowadnice 33, połączone trwale ze stojakiem 16, lub przez dźwignie, osadzone przegubowo na tym stojaku. Sprężyny lub dźwigniki 35, skojarzone z układem hydropneumatycznym, pozwalają wywierać na końce wału naciski, które są przenoszone na krążnik i dociskają ten ostatni do pierścienia 14. Przewidziane są klasyczne środki do regulacji sił, jakimi działają sprężyny lub dźwigniki.

Krążnik 30 może mieć walcową lub nieco wypukłą powierzchnię zewnętrzną. Powierzchnia wewnętrzna pierścienia stanowiąca bieżnię może być walcowa lub nieco wklęsła.

Urządzenie 34, do skokowego posuwu materiału od jednego końca cylindra 12 do drugiego, jest umieszczone w górnej połowie korpusu 10, na schodzącej w dół części toru okrężnego, wzdłuż którego przemieszczają się rozdrabniane materiały, utrzymywane na bieżni siłą odśrodkową. Urządzenie 34 jest utworzone przez nieruchomą poprzeczkę 36, która ciągnie się od ścianki 24 do dna obudowy 28 i która niesie na całej swej długości łopatki 38, rozmieszczone w równomiernych odstępach wzajemnych, przy czym płaszczyzny tych łopatek są równoległe do siebie i tworząc kąt a z płaszczyzną prostopadłą do osi cylindra. Koniec łopatek 38 znajduje się w małej odległości od powierzchni pierścienia 14, tak, iż łopatki 38 wchodzą w warstwę materiałów rozdrabnianych i zapewniają wskutek swego nachylenia przemieszczanie materiału równolegle do osi cylindra, od jednej krawędzi bieżni do drugiej. Łopatki, znajdujące się z obu

167 824 stron pierścienia, umożliwiają w jednakowy sposób doprowadzanie rozdrabnianych materiałów na bieżnię oraz odprowadzanie materiałów już rozdrobnionych.

Mierzona równolegle do osi pierścienia odległość pomiędzy przednią i tylną krawędzią każdej łopatki stanowi część szerokości bieżni rozdrabniania, tak, iż przy każdym obrocie pierścienia materiał, znajdujący się na bieżni, jest przemieszczany za pomocą łopatek o skok, równy tej części szerokości bieżni; przechodzi on zatem kilka razy pomiędzy krążnikiem a pierścieniem i podlega kilku operacjom rozdrabniania przed usunięciem z bieżni i odprowadzeniem.

Łopatki 38 są osadzone na poprzeczce 36 w taki sposób, aby była możliwa zmiana ich ukierunkowania (kąt a), a tym samym regulacja czasu przebywania materiału na bieżni rozdrabniania. Środki, umożliwiające taką regulację, które mogą być sterowane zdalnie, nie są uwidocznione.

W przykładzie wykonania, przedstawionym na fig. 3 i 4, korpus 110 kruszarki jest utworzony przez cylinder 112, wewnątrz którego osadzone są dwa pierścienie 116, pokryte ścieralnymi płytkami 114 i tworzące dwie bieżnie rozdrabniania. Korpus 110 jest niesiony przez cztery płozy 118 - dwie pod każdym pierścieniem, spoczywające za pośrednictwem przegubów kulistych na stojakach 120. Płozy te są smarowane w taki sam sposób, jak poduszka 18 w pierwszej, opisanej powyżej postaci wykonania. Zębaty wieniec 122, zamocowany na cylindrze, pozwala nadawać kruszarce ruch obrotowy.

Cztery krążniki 124 są osadzone wewnątrz cylindra w taki sposób, aby mogły toczyć się po bieżniach utworzonych przez pierścienie 116 pokryte płytkami 114 wówczas, gdy kruszarce nadawany jest ruch obrotowy. Każdy krążnik 124 znajduje się nad jedną płozą 118. Krążniki 124 są osadzone luzem na swych osiach, a osie krążników każdej pary, które toczą się po tej samej bieżni, są zamocowane na orczyku 126, osadzonym przegubowo na belce 128 umieszczonej podłużnie wewnątrz cylindra i przechodzącej przez niego od jednej strony do drogiej. Końce belki 128 są prowadzone za pomocą prowadnic ślizgowych, połączonych trwale ze stojakami 130, lub za pomocą dźwigni, osadzonych przegubowo na tych stojakach. Sprężyny lub dźwigniki, skojarzone z układem hydropneumatycznym, działają na końce belki lub na dźwignie, umożliwiając dociskanie krążników do bieżni. W wykonaniu wariantowym sprężyny lub dźwigniki mogą być umieszczone pomiędzy krążnikami a orczykami lub pomiędzy tymi ostatnimi a belką 128.

Urządzenie 132 do skokowego posuwu materiału, o takim samym rozwiązaniu jak urządzenie 34, zaopatrzone w łopatki, przeznaczone do posuwu materiału odjednego końca kruszarki do drugiego, jest umieszczone w górnej połowie korpusu.

Koniec wlotowy cylindrajest zamknięty za pomocą nieruchomej ścianki 144, zaopatrzonej w otwór do przepuszczania zasilającego koryta 146, natomiast jego drugi koniec uchodzi do obudowy 148, przez którą rozdrobnione materiały są odprowadzane.

W rozwiązaniu wariantowym kruszarka może być wyposażona w dwa koryta zasilające i w dwa urządzenia do posuwu materiału, umieszczonego przed każdym krążnikiem, rozpatrując kierunek obrotów kruszarki. Zamiast niesienia przez poduszkę lub płozy korpus obrotowy kruszarki może być niesiony przez rolki. Krążnikowi lub krążnikom można nadawać ruch obrotowy np. za pomocą łącznika przegubowego, przy czym pierścień lub pierścienie są wówczas napędzane przez tarcie. Rolki mogą być diametralnie przeciwległe, przy czym ich osie znajdują się w tej samej płaszczyźnie pionowej.

Kruszarka, przedstawiona na fig. 5,6,7,8, jest utworzona przez cylinder 210, stanowiący bęben o osi poziomej, który jest niesiony przez dwie płozy 212, umożliwiające jego obracanie dokoła jego osi; płozy te mogą być zastąpione przez poduszkę lub rolki. Bębnowi jest nadawany ruch obrotowy za pomocą klasycznych środków, nie uwidocznionych na rysunku, na przykład za pomocą zespołu motoreduktorowego, którego wał wyjściowy niesie małe koło zębate, współpracujące z wieńcem zębatym, zamocowanym na cylindrze.

Bęben jest utworzony przez cylinder 210, wyłożony od wewnątrz płytkami ścieralnymi, które w części środkowej tworzą pierścień 214 stanowiący bieżnię rozdrabniania. W ten sposób wnętrze bębna jest podzielone na strefę 211 zasilania, strefę 213 rozdrabniania i strefę 215 odprowadzania.

167 824

Krążnik 216 jest osadzony wewnątrz cylindra 210, tak, aby toczył się po bieżni utworzonej przez pierścień 214 wówczas, gdy cylindrowi 210 nadaje się ruch obrotowy. Krążnik 216 jest osadzony luzem na wale, którego końce są prowadzone przez pionowe prowadnice ślizgowe lub przez dźwignie oraz są poddane działaniu sprężyn lub dźwigników hydropneumatycznych, pozwalających dociskać krążnik do bieżni rozdrabniania z zadaną i regulowaną siłą. Ten klasyczny układ nie jest przedstawiony na rysunku, aby go nie zaciemniać.

Można stosować ' szereg krążników, rozmieszczonych wewnątrz kąta oparcia β bębna, wyznaczonego przez płozy 212. W przypadku, gdy bęben jest niesiony przez poduszkę, kąt ten odpowiada kątowi rozpiętości poduszki. Na swym końcu, zwróconym ku wlotowi kruszarki, krążnik 216 zawiera część 217 o zmniejszonej średnicy, która pozwala miażdżyć duże kawałki rozdrabnianych materiałów, zanim dotrą one do warstwy tych materiałów, po której toczy się główna część krążnika, a tym samym zwiększać jednorodność tej warstwy i efektywność rozdrabniania.

W tym samym celu można w przypadku materiałów o bardzo niejednorodnej granulometrii uzyskiwać systematyczne rozdrabnianie przez zastosowanie krążnika stopniowanego, złożonego z kilku odcinków o średnicach, rosnących od wlotu do wylotu lub - w przypadku granicznym krążnik w kształcie stożka ściętego, którego mniejsza średnica znajduje się od strony wlotu, natomiast większa średnica - od strony wylotu. Ten sam wynik można osiągnąć przez zastosowanie krążnika walcowego oraz bieżni rozdrabniania stopniowanej lub w kształcie stożka ściętego zjego większą średnicą od strony wlotu, natomiast z mniejszą średnicą od strony wylotu. W przypadku jednoczesnego stosowania bieżni i krążnika stopniowanych lub w kształcie stożka ściętego, mających w każdym przekroju poprzecznym, prostopadłym do osi kruszarki, stały stosunek pomiędzy średnicami bieżni i krążnika miażdżenie dużych kawałków rozdrabnianej warstwy następuje bez naprężeń ścinających i wzajemnego poślizgu, które stanowią źródła ścierania powierzchni roboczych bieżni i krążnika. Figury 9,10,11 uwidaczaniają trzy przykłady zastosowania tej zasady. Na fig. 9 bieżnia 214a i krążnik 216a zawierają po dwa odcinki o róż-nych średnicach, przy czym odcinek od strony wlotu kruszarki ma największą średnicę i rozpiętość osiową, wyraźnie mniejszą od drugiego odcinka. W postaci wykonania według fig. 10 bieżnia 214b i krążnik 216b zawierają po jednym odcinku w kształcie stożka ściętego od strony wlotu kruszarki oraz odcinek walcowy o większej rozpiętości osiowej. Natomiast fig. 11 uwidacznia jeszcze inny przykład wykonania wynalazku, w której bieżnia 214c i krążnik 216c mają kształt stożków ściętych, przy czym ich większa średnica znajduje się od strony wlotu kruszarki. Na tych figurach strzałka E wskazuje kierunek ruchu materiałów. Należy odnotować, że rozdrabnianie systematyczne jest możliwe jedynie dzięki urządzeniu do posuwu skokowego, które zapewnia posuw progresywny materiałów na bieżni w kierunku osiowym.

Podczas użytkowania bębnowi nadaje się ruch obrotowy w kierunku strzałki R z prędkością większą od prędkości krytycznej, tak, aby cały materiał podlegał działaniu siły odśrodkowej i był rozkładany płasko na powierzchni wewnętrznej bębna na całym jego obwodzie.

Urządzenie, 218, 220 do skokowego posuwu materiału od jednego końca bębna do drugiego, jest umieszczone w górnej połowie bębna, na zstępującej w dół części okrężnego toru ruchu materiałów.

Urządzenie to jest utworzone przez nieruchomy zgarniak 218, ciągnący się na całej długości bębna i utrzymywany w stanie styku z jego powierzchnią wewnętrzną lub w pobliżu niej. oraz przez odchylające płyty 220, umieszczone obok siebie pod zgarniakiem, tak aby przechwytywały strumień materiałów, oderwanych przez ten ostatni od bębna. Każda z płyt odchylających 220 jest osadzona na podstawie 222, tak, aby mogła obracać się dokoła pionowej osi 224 i jest sprzężona z urządzeniem 226, 228 sterującym jej obrotem. Urządzenie 226, 228 sterujące obrotem płyt odchylających 220 stanowi silnik 226, w postaci na przykład dźwignika, z którym płyta 220 jest połączona za pomocą prowadniczego drążka 228. Płyty te są nachylone pod kątem około 45° i są ustawione bądź tak, jak to jest uwidocznione na fig. 7 w celu odchylania materiałów, oderwanych za pomocą zgarniaka, w kierunku osi bębna, bądź też tak, jak to jest uwidocznione na fig. 8, w celu ich prowadzenia z powrotem ku cylindrowi 210.

167 824

W postaci wykonania, przedstawionej na rysunku, urządzenie zawiera trzy płyty odchylające: płytę 220a, umieszczoną w części przedniej bębna, która stanowi strefę 211 zasilania, płytę 220b, umieszczoną w części środkowej, która stanowi strefę 213 rozdrabniania, oraz płytę 220c w części tylnej, która stanowi strefę 215 odprowadzania rozdrobnionych materiałów. Płyty 220a i 220b są ustawione tak, aby kierować materiały, odłączone za pomocą zgarniaka ku cylindrowi 210, natomiast płyta 220c jest ustawiona tak, aby odchylać materiały w kierunku osi bębna.

Liczba i układ płyt odchylających mogą być różne w zależności od wymiarów kruszarki oraz od żądanych wyników.

Figura 6 uwidacznia ukierunkowanie płyt odchylających. Materiały, oderwane od bębna za pomocą zgarniaka 218, spadają na płyty i zsuwają się po nich, wzdłuż linii o największym pochyleniu w kierunku strzałek P. Materiały posuwają się zatem przy każdym obrocie bębna w kierunku równoległym do jego osi, na odległość, która stanowi ułamek szerokości (rozpiętości osiowej) bieżni i która zależy od ukierunkowania płyt odchylających i może być dowolnie regulowana. W ten sposób materiały doprowadza się skokowo od punktu wprowadzania w strefie zasilania aż do bieżni rozdrabniania, a następnie przemieszcza się je po tej bieżni i wreszcie odprowadza z żądaną prędkością. Ponieważ ukierunkowanie płyt 220a, 220b i 220c można regulować indywidualnie, przeto możliwe jest ustalanie różnych prędkości posuwu w trzech strefach kruszarki.

W strefie rozdrabniania posuw przy każdym obrocie bębna stanowi część szerokości bieżni, tak, iż materiały podlegają szeregowi operacji rozdrabniania przed odprowadzeniem na zewnątrz.

Regulację ukierunkowania płyt odchylających można przeprowadzać zdalnie podczas biegu kruszarki.

Poniższa tabela umożliwia porównanie jakości cementu, otrzymanego w wyniku rozdrabniania klinkieru w kruszarce pierścieniowej według wynalazku, z jakością cementu standardowego (Ciment CPA 425) - 95% klinkieru, 5% kamienia gipsowego, rozdrobnionego w sposób klasyczny w zespole, wyposażonym w kruszarkę kulową. Stwierdza się, że wynalazek pozwala uzyskać cement równie wysokiej jakości przy jednostkowym zużyciu energii, mniejszym o 40% od zużycia w kruszarce kulowej.

Tabela

Rodzaj kruszarki	Energia jednostkowa kWh/t	Mialkość	Urabialność w %	Masa normalna % wody
% odpadów przy 28 pm	właściwa 2 wcm /g
kulowa	33	40,6	2844	103	29
pierścieniowa	29	35,6	2880	96	28,6

Rodzaj kruszarki	Wytrzymałość w kg/cm²
na zginania	na ściskanie
1j	3j	7j	28j	1j	3j	7j	28j
kulowa	31	54	68	89	130	250	343	520
pierścieniowa	30	54	69	93	140	300	410	557

167 824

Flg.2

Flg.3

167 824

Fig .6

167 824

Fig. 8

167 824


			2160
			214a
		/	/ 21 Oe /

Fie.9


E	Γ-		216b ^214b
	/	/ 21 Ob

Fig.10


E	-	er· —	216c 214c / 21 Oc 2=

Fig.11

167 824

Fig.l

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 1,50 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób rozdrabniania miałkiego materiałów pomiędzy bieżnią okrężną utworzoną przez pierścień o poziomej osi akrążnikiem, toczącym się po tej bieżni, znamienny tym, że przykłada się siłę do krążnika, poddaje się materiał działaniu ciśnienia zawartego w granicach od 10 do 40 MPa i reguluje się przemieszczenie poprzeczne materiału od jednej krawędzi bieżni do drugiej, przepuszczając go wielokrotnie pod krążnikiem przed opuszczeniem bieżni.
2. Kruszarka, do rozdrabniania miałkiego materiałów zawierająca pierścień obrotowy o poziomej osi, który tworzy bieżnię okrężną i jest osadzony na podporach; krążnik, zdolny do toczenia się wewnątrz pierścienia oraz urządzenie dociskające krążnik do wewnętrznej powierzchni pierścienia, znamienna tym, że zawiera ponadto krótki cylinder (12,112,210), zamocowany sztywno i współosiowo z pierścieniem (14,116,214) otaczającym krążnik (30,124,216) i tworzący komorę do doprowadzania kruszonego materiału najedną stroną pierścienia (14,116, 214) oraz urządzenie (34, 132, 218, 220) do skokowego posuwu materiału, umieszczone w wymienionej komorze i wewnątrz pierścienia (14,116,214).
3. Kruszarka według zastrz. 2, znamienna tym, że wewnątrz pierścienia (116) umieszczone są dwa krążniki (124), rozstawione wzajemnie pod pewnym kątem, zaś urządzenie (132) do skokowego posuwu materiału jest umieszczone przed każdym krążnikiem (124) biorąc pod uwagę kierunek obracania się pierścienia.
4. Kruszarka według zastrz. 2, znamienna tym, że każda podpora (18,118) jest umieszczona pod krążnikiem (30,124).
5. Kruszarka według zastrz. 4, znamienna tym, że każda podpora (18,118) jest utworzona przez poduszkę (18) lub płozę (118,212), połączoną z układem smarowania.
6. Kruszarka według zastrz. 2, znamienna tym, że urządzenie (218,220) do skokowego posuwu materiału jest utworzone przez zgarniak (218), biegnący równolegle do osi pierścienia (214) w pobliżu jego powierzchni wewnętrznej, oraz przez co najmniej jedną płytę odchylającą (220) umieszczoną pod cylindrem z odstępem od tego ostatniego.
7. Kruszarka według zastrz. 6, znamienna tym, że płyta odchylająca (220) jest osadzona obrotowo.
8. Kruszarka według zastrz. 7, znamienna tym, że płyta odchylająca (220) jest sprzężona z urządzeniem (22<6, 228) sterującym obrotem płyty odchylającej (220).
9. Kruszarka według zastrz. 2, znamienna tym, że krążnik (216) ma średnicę, zmieniającą się od jednego jego końca do drugiego.
10. Kruszarka według zastrz. 2, znamienna tym, że powierzchnia wewnętrzna pierścienia (214) ma średnicę, która zmienia się od jednej krawędzi pierścienia do drugiej.
11. Kruszarka według zastrz. 9 albo 10, znamienna tym, że stosunek średnic powierzchni wewnętrznej pierścienia i krążnika pozostaje w danym przekroju poprzecznym stały na całej długości osiowej krążnika.