PL167739B1 - do mieszanki paiiwowo-powietrznej silnika spalinowego PL - Google Patents

Abstract

1. Zawór do dawkowanego dodawania paliwa, przeprowadzonego w stan pary do mieszanki paliwowo- powietrznej silnika spalinowego ze zbiornika paliwo- wego do doprowadzonej do tego silnika poprzez rure ssaca mieszanki paliwowo-powietrznej, z obudowa, która zawiera króciec doplywowy do przylaczania do krócca odpowietrzajacego zbiornika paliwowego lub do wlaczonego za nim zasobnika z weglem aktywnym na przeprowadzone w stan pary paliwo, a takze króciec odplywowy do przylaczania do rury ssacej, oraz z zawo- rem gniazdowym, umieszczonym wewnatrz wymienionej obudowy pomiedzy króccem doplywowym i odplywo- wym oraz zawierajacym podwójne gniazdo zaworowe, otaczajace pierscieniowy otwór zaworowy, i wspólpracu- jacy z nim pierscieniowy element zaworowy, który jest obciazony za pomoca sprezyny do zamykania zaworu w kierunku jego zamykania oraz jest uruchamiany w kie- runku otwierania zaworu przez elektromagnes, który zawiera obudowe garnkowa, umieszczona wspólosiowo wzgledem otworu zaworowego, cylindryczny rdzen magnetyczny, umieszczony w tej obudowie po srodku, cewke wzbudzajaca, polozona w przestrzeni pierscienio- wej pomiedzy rdzeniem magnetycznym a obudowa mag- nesu, oraz zwore z materialu magnetycznego tworzaca wymieniony element zaworowy, znamienny tym, ze otwór zaworowy jest umieszczony w jarzmie zwierania zwrot- nego (27) jako pierscieniowa dysza szczelinowa (34), a podwójne gniazdo zaworowe (32) jest wykonane na zwróconej ku króccowi doplywowemu (11) stronie jarzma zwierania zwrotnego (27) oraz ze cylindryczny rdzen magnetyczny (15) jest wkrecany w gwint nastawczy (19, 20), wykonany w dnie obudowy (14) magnesu i utrzymuje lozysko oporowe (50) na sprezyne (49) do zamykania zaworu, opierajaca sie o zwore (37). Fig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zawór do dawkowanego dodawania paliwa, przeprowadzonego w stan pary, do mieszanki paliwowo-powietrznej silnika spalinowego, z obudową, która zawiera

167 739 króciec dopływowy do przyłączania do króćca odpowietrzającego zbiornika paliwowego lub włączonego za nim zasobnika z węglem aktywnym na przeprowadzone w stan pary paliwo, a także króciec odpływowy do przyłączania do rury ssącej, oraz z zaworem gniazdowym umieszczonym wewnątrz obudowy pomiędzy króćcem dopływowym i odpływowym oraz zawierającym podwójne gniazdo zaworowe, otaczające pierścieniowy otwór zaworowy i współpracujący z nim pierścieniowy element zaworowy, który jest obciążony za pomocą sprężyn do zamykania zaworu oraz jest uruchamiany w kierunku otwierania zaworu przez elektromagnes, który zawiera obudowę garnkową, umieszczoną współosiowo względem otworu zaworowego, cylindryczny rdzeń magnetyczny, umieszczony w tej obudowie po środku, cewkę wzbudzającą położoną w przestrzeni pierścieniowej pomiędzy rdzeniem magnetycznym, a obudową magnesu, oraz zworę z materiału magnetycznego, tworzącą element zaworowy.

Na mocy przepisów prawnych, dotyczących ochrony środowiska, w niektórych krajach nie wolno paliwa przechodzącego w stan pary w zbiorniku paliwowym, czyli tak zwanych par benzyny odprowadzać do otoczenia, lecz należy spalać przez wprowadzanie do silnika spalinowego. W tym celu króciec odpowietrzający zbiornika paliwowego jest przyłączony do napełnionego węglem aktywnym zasobnika, który odbiera przeprowadzone w stan pary paliwo podczas bezruchu silnika spalinowego, natomiast oddaje z powrotem podczas jego biegu. W związku z tym zasobnik jest połączony przewodem zasysającym z rurą ssącą silnika spalinowego, gdzie pary paliwa są dodawane do mieszanki paliwowo-powietrznej. Możliwe wskutek tego, zwiększenie emisji spalin wymaga dodawania par paliwa jedynie przy określonych stanach roboczych silnika spalinowego i w określonych ilościach. Osiąga się to za pomocą podanego na wstępie tzw. zaworu do odpowietrzania zbiornika, który jest włączony w przewód zasysający pomiędzy zasobnikiem a rurą ssącą i jest taktowany przez elektroniczny układ sterujący w zależności do stanu roboczego silnika spalinowego oraz który jest otwierany lub zamykany w zależności od emisji spalin, mierzonej za pomocą sondy lambda. Aby zapobiec odprowadzeniu par benzyny z silnika spalinowego podczas jego unieruchamiania, w zaworze do odpowietrzania zbiornika znajduje się gniazdo zaworowe, wykonane jako zamknięte w stanie bezprądowym. Podwójne działanie pierścieniowego elementu zaworowego, tworzącego jednocześnie zworę elektromagnesu, umożliwia uzyskanie małej masy ruchomej zwory, a tym samym krótkich czasów włączania zaworu gniazdowego.

W takich zaworach do odpowietrzania zbiornika pożądane jest, aby dopasować skok elementu zaworowego do różnicy ciśnień pomiędzy ciśnieniem z prądem i pod prąd w gnieździe zaworu, mianowicie w ten sposób, że wymieniony skok jest mały przy biegu luzem silnika spalinowego (duża różnica ciśnień), natomiast zwiększa się stale wraz ze wzrostem obciążenia silnika (malejąca różnica ciśnień). Przez takie dopasowanie skoku oraz dzięki uzyskanej w ten sposób zmianie taktowego przepływu osiąga się większą dokładność przy sterowaniu małych ilości przepuszczanych przy dużej różnicy ciśnień w gnieździe zaworowym (bieg luzem silnika spalinowego), co nie wymaga ekstremalnie krótkich czasów włączania, jakie byłyby konieczne w przypadku stałego skoku zaworu do sterowania takich małych ilości przepuszczanych. Dzięki temu można wykonać elektromagnes małym i lekkim.

Tego rodzaju dopasowanie skoku uzyskuje się w znanym zaworze do odpowietrzania zbiornika wymienionego na wstępie rodzaju (opis patentowy RFN nr 38 44 453 Al) w ten sposób, że podwójne gniazdo zaworowe z otworem zaworowym jest wykonane w pierścieniu pośrednim, osadzonym w obudowie, a po stronie pierścienia pośredniego, zwróconej ku króćcowi dopływowemu, zamocowany jest jedną swą powierzchnią czołową mieszek falisty, którego druga powierzchnia czołowa jest osadzona na dnie garnka, otaczającego ten mieszek z odstępem promieniowym. Obrzeże garnka przechodzi w opaskę pierścieniową, wystającą promieniowo poza pierścieniowy otwór zaworowy i zawierającą pewną liczbę rozłożonych w kierunku promieniowym otworów osiowych, które leżą w kierunku osiowym w jednej linii z otworem zaworowym. Na swej zwróconej ku garnkowi stronie pierścień pośredni ma szczelne gniazdo, otaczające otwór zaworowy wewnątrz i na zewnątrz oraz współpracujące z opaską pierścieniową garnka, działającą jako element zamykający. Gdy wzrasta podciśnienie w króćcu dopływowym, wówczas mieszek falisty kurczy się. Opaska pierścieniowa przybliża się do gniazda szczelnego i przekrój poprzeczny przepływu ulega tam zmniejszeniu. Granica jest osiągnięta wtedy, gdy opaska pierścieniowa garnka spoczywa na gnieździe szczelnym. Otwory osiowe w opasce pierścieniowej określają wówczas pozostały przekrój poprzeczny otwarcia zaworu gniazdowego.

167 739

Takie wykonanie konstrukcyjne zaworu do odpowietrzania zbiornika paliwowego jest konstrukcyjnie bardzo złozone i wymaga w związku z tym stosunkowo wysokich kosztów wytwarzania.

Celem wynalazku jest opracowanie takiego zaworu, który będzie prosty w konstrukcji, łatwy w wykonaniu i skuteczny w działaniu.

Zgodnie z wynalazkiem cel ten osiągnięto dzięki temu, Że otwór zaworowy został wykonany w jarzmie zwierania zwrotnego jako pierścieniowa dysza szczelinowa, a podwójne gniazdo zaworowe jest wykonane na zwróconej ku króćcowi dopływowemu stronie jarzma zwierania zwrotnego, oraz że cylindryczny rdzeń magnetyczny jest wkręcany w gwint nastawczy, wykonany w dnie obudowy magnesu i utrzymuje łożysko oporowe na sprężynę do zamykania zaworu, opierającą się o zworę.

Zawór do odpowietrzania zbiornika paliwowego według wynalazku ma tę zaletę, że uzyskuje się w nim przy małym nakładzie produkcyjnym zamknięty bezprądowo zawór gniazdowy ze skokiem elementu zaworowego, dopasowanym w dużej mierze do różnicy ciśnienień pod prąd i z prądem w gnieździe zaworowym. Wskutek działania ssącego pierścieniowej szczeliny dyszowej wraz ze wzrostem podciśnienia w rurze ssącej silnika spalinowego, a tym samym w króćcu odpływowym zaworu do odpowietrzania zbiornika paliwowego, element zaworowy lub zwora jest silniej zasysana w kierunku podwójnego gniazda zaworu. Ta siła ssąca przeciwdziała sile elektromagnesu. Przez zintegrowanie pierścieniowej szczeliny dyszowej z jarzmem zwierania zwrotnego zaoszczędza się oddzielny element nośny gniazda zaworowego i dzięki temu zawór staje się tańszy. Dzięki działaniu ssącemu pierścieniowej szczeliny dyszowej można także zmniejszyć bardzo znacznie wymiary sprężyny do zamykania zaworu, działającej w kierunku zasysania. Połączenie śrubowe pomiędzy rdzeniem magnesu a jego obudową umożliwia proste przesuwanie osiowe tego rdzenia, a tym samym bardzo prostą regulacją zderzaka skoku zwory.

Według zalecanej postaci wykonania wynalazku dysza w postaci szczeliny pierścieniowej jest umieszczona na dnie wgłębienia w jarzmie do zamykania zwrotnego, a element zaworowy lub zwora jest przesuwany osiowo z małym odstępem promieniowym we wgłębieniu za pomocą sprężyny płytkowej, osadzonej w obudowie zawora, która to sprężyna jest wykonana na korzystnie z materiału niemagnetycznego. Dzięki temu zapewnione jest proste prowadzenie zwory. Sprężyna płytkowa jest wykonana z taką tolerancją, że zapobiega się bocznemu skośnemu ustawieniu magnetycznemu zwory.

Przeprowadzone w stan pary paliwo, przepływające od króćca dopływowego przez zawór gniazdowy do króćca odpływowego, jest prowadzone według dalszej postaci wykonania wynalazku zarówno przez cylindryczny rdzeń magnetyczny, jak i przez kanały osiowe pomiędzy obudową magnesu a obudową zaworu. Dzięki temu odprowadzane jest prawidłowo ciepło, wytwarzane podczas pracy taktowej elektromagnesu.

W przypadku stosowania zaworu do odpowietrzania zbiornika paliwowego w tzw. silnikach z doładowaniem niezbędny jest zawór zwrotny, który otwiera się w kierunku króćca odpływowego. Według innej jeszcze postaci wykonania wynalazku tego rodzaju zawór zwrotny wstawia się w prosty sposób do obudowy zaworu pomiędzy gniazdo zaworowe a króciec odpływowy. Gniazdo zaworu zwrotnego jest wykonane w obudowie zaworowej, a jego element zamykający jest dociskany do gniazda zaworowego za pomocą sprężyny, opierającej się przy króćcu odpływowym.

Wynalazek jest poniżej objaśniony bliżej w przykładzie wykonania, na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zawór do odpowietrzania zbiornika paliwowego w przekroju podłużnym, fig. 2 -jarzmo zwierania zwrotnego elektromagnesu w zaworze do odpowietrzania zbiornika według fig. 1, w przekroju wzdłużnym, a fig. 3 - jarzmo zwierania zwrotnego według fig. 2 w widoku z góry.

Przedstawiony schematycznie na fig. 1 w przekroju podłużnym zawór do dawkowanego dodawania paliwa, przeprowadzonego w stan pary ze zbiornika paliwowego silnika spalinowego, do mieszanki paliwowo-powietrznej doprowadzanej do tego silnika przez rurę ssącą, zwany dalej zaworem do odpowietrzania zbiornika paliwowego, stosuje się w układzie odprowadzającym do wprowadzania paliwa, przeprowadzonego w stan pary, do silnika spalinowego. Zawór do odpowietrzania zbiornika paliwowego zawiera dwudzielną obudowę 10 z garnkową częścią 101 oraz z zamykającą ją częścią kołpakową 102. Część 101 obudowy posiada króciec dopływowy 11 do przyłączania do króćca odpowietrzającego zbiornika paliwowego lub do zasobnika na przeprowadzone w stan pary paliwo włączonego za tym ostatnim i napełnionego węglem aktywnym, natomiast część 102 obudowy zaopatrzona jest w króciec odpływowy 12 do przyłączania do rury ssącej

167 739 silnika spalinowego. Zarówno króciec dopływowy 11, jak i króciec odpływowy 12 są umieszczone osiowo w częściach 101 i 102 obudowy. Wewnątrz garnkowej części 101 obudowy znajduje się elektromagnes 13. Zawiera on w garnkowej obudowie 14 współosiowy cylindryczny rdzeń magnetyczny 15, przechodzący przez dno garnka, oraz walcową cewkę wzbudzającą 16, która jest osadzona na elemencie nośnym 17 i otacza w obudowie 14 rdzeń magnetyczny 15. Na dnie obudowy 14 magnesu wykonany jest jednodzielny, wystający na zewnątrz króciec nagwintowany 18 z gwintem wewnętrznym 19, w który wkręcony jest odcinek 20 cylindrycznego rdzenia magnetycznego 15, zaopatrzony w gwint zewnętrzny. Przez obracanie rdzenia magnetycznego 15 można przesuwać osiowo ten ostatni w obudowie 14 magnesu. Rdzeń magnetyczny 15 leży na jednej linii z króćcem dopływowym 11 tak, iż dopływające tu paliwo, przeprowadzone w stan pary, dociera bezpośrednio do rdzenia magnetycznego 15 i przepływa przez niego. Obudowa 14 magnesu z rdzeniem magnetycznym 15jest przy tym tak wstawiona do garnkowej części 101 obudowy ogólnej, że pomiędzy zewnętrzną powierzchnią boczną obudowy 14 magnesu a wewnętrzną powierzchnią boczną obudowy 10 zaworu pozostają kanały osiowe, które są przesunięte względem siebie w kierunku obwodowym o jednakowe kąty.

W przekroju wzdłużnym fig. 1 widoczne są jedynie obydwa przeciwległe diametralnie kanały osiowe 21, 22. Kanały osiowe 21, 22 łączą się z jednej strony za pośrednictwem przestrzeni pierścieniowej 23, pozostałej pomiędzy obudową 10 zaworu a odcinkiem 20 rdzenia magnetycznego 15, zaopatrzonym w gwint zewnętrzny, z króćcem dopływowym 11, z drugiej zaś strony za pośrednictwem otworów 24, które są wykonane w obudowie 14 magnesu w pobliżu jej otwartego końca, z wnętrzem obudowy 14. Przez te kanały osiowe 21, 22 przepływa wychodzące z króćca dopływowego 11 paliwo, przeprowadzone w stan pary, również dokoła obudowy 14 magnesu i odprowadza powstające tu ciepło.

Obrzeże obudowy 14 magnesu jest odgięte do zewnątrz do postaci pierścieniowego kołnierza podporowego 25, który jest wygięty od strony końca w wystającą osiowo opaskę pierścieniową 26. Kołnierz podporowy 25 służy do przyjęcia jarzma zwierania zwrotnego 27, które przykrywa obudowę 14 magnesu i przylega od strony obrzeża do opaski pierścieniowej 26. Jarzmo zwierania zwrotnego 27, przedstawione w sposób powiększony w przekoju i widoku z góry, jest osadzone za pomocą dwóch otworów pasowych 28 na dwóch czopach przytrzymujących 29 w kołpakowej części 102 obudowy, które wystają osiowo na spodniej powierzchni, zwróconej ku części 101 obudowy. Przy unieruchamianiu kołpakowej części 102 obudowy w jej garnkowej części 101 wkłada się z dokładnością pasowania jarzmo zwierania zwrotnego 27 w kołnierz podporowy 25 z opaską pierścieniową 26 oraz zaciska się je w nim. Pomiędzy kołnierzem podporowym 25 a jarzmem zwierania zwrotnego 27 zamocowuje się przy tym jeszcze sprężynę płytkową 30 z materiału niemagnetycznego, np. z brązu, która jest wycentrowana na czopach przytrzymujących 29, i na której jest osadzona zwora 37 elektromagnesu 13.

Elektromagnes 13 służy do taktowanego włączania zaworu gniazdowego 31, który jest umieszczony pomiędzy króćcem dopływowym 11, a króćcem odpływowym 12. Zawór gniazdowy 31 zawiera podwójne gniazdo zaworowe 32 (fig. 2), które jest umieszczone na dnie wgłębienia 33 w jarzmie zwierania zwrotnego 27 po jego stronie, zwróconej ku króćcowi dopływowemu 11. Wgłębienie 33 jest przy tym tak wykonane, że jego dno, posiadające podwójne gniazdo zaworowe 32, jest zwrócone ku rdzeniowi magnetycznemu. Podwójne gniazdo zaworowe 32 otacza współosiowo na zewnątrz i wewnątrz pierścieniową dyszę szczelinową 34, która ma postać dwóch symetrycznych, półokrągłych szczelin łukowych 35,36 w jarzmie zwierania zwrotnego 27. Z podwójnym gniazdem zaworowym 32 współpracuje zwora 37 wykonana z materiału magnetycznego, która tworzy część elektromagnesu 13 i jednocześnie element zaworowy w postaci tarczy pierścieniowej. Zwora 37 przechodzi z centrowaniem 38 przez wybranie kołowe 39 w sprężynie płytkowej 30 i jest w nim zamocowna. Zwora 37 jest tak wykonana, że jej grubość osiowa jest nieco mniejsza od głębokości w świetle wgłębienia 33, a jej średnica jest nieco mniejsza od średnicy w świetle wgłębienia 33, tak, że pomiędzy obwodem zewnętrznym zwory 37 i wewnętrzną powierzchnią boczną wgłębienia 33 pozostaje tylko mała szczelina pierścieniowa 40. Sprężyna płytkowa 30 jest wykonana z taką tolerancją, że zapobiega się w sposób niezawodny bocznemu skośnemu ustawieniu magnetycznemu zwory 37. Na stronie, zwróconej ku podwójnemu gniazdu zaworowemu 32, zwora 37 ma uszczelkę gumową 41.

167 739

W stanie zamknięcia zaworu gniazdowego 31 zwora 37 jest dociskana do podwójnego gniazda zaworowego 32 swą powierzchnią, zaopatrzoną w uszczelkę gumową 41, za pomocą sprężyny 49 do zamykania zaworu. Sprężyna 49 do zamykania zaworu opiera się w tym celu z jednej strony o zworę 37, z drugiej zaś strony o pierścieniowe odsądzenie wsporcze 50, które jest wykonane na wewnętrznej ściance cylindrycznego rdzenia magnetycznego 15. Swobodna powierzchnia czołowa rdzenia magnetycznego 15 tworzy zderzak dla ruchu posuwisto-zwrotnego zwory 37. Za pomocą gwintu regulacyjnego, utworzonego przez gwint wewnętrzny 19 i odcinek 20 gwintu zewnętrznego, można przesuwać osiowo zderzak 51 i w ten sposób określać natężenie przepływu przy maksymalnie otwartym zaworze gniazdowym 31. Sprężyna 49 do zamykania zaworu ma małe wymiary, ponieważ przy różnicy ciśnień pomiędzy króćcem odpływowym 12, a króćcem dopływowym 11 pierścieniowa dysza szczelinowa 34 wywiera działanie ssące na zworę 37 w kierunku zamykania zaworu, a zatem wspomaga działanie zamykające sprężyny zaworowej 49.

Tylna powierzchnia jarzma zwierania zwrotnego 27, odwrócona od podwójnego gniazda zaworowego 32, jest uszczelniona względem części 102 obudowy za pomocą pierścienia uszczelniającego 42, tak, iż zostają wyeliminowane straty przeciekowe poprzez połącznie jarzma zwierania zwrotnego 27 i obudowy 14 magnesu. Króciec odpływowy 12 jest unieruchomiony w elemencie króćcowym 43, uformowanym współosiowo w części 102 obudowy. Króciec odbiorczy 43 zawiera na odsądzeniu pierścieniowym, wystającym promieniowo do wewnątrz, gniazdo zaworowe 44 zaworu zwrotnego 45, do którego dociskane jest zawieradło 46 za pomocą sprężyny zaworowej 47. Sprężyna 47 zaworu opiera się w łożysku oporowym 48, przewidzianym w króćcu odbiorczym 43. Zawór zwrotny 45 jest niezbędny wówczas, gdy zawór do odpowietrzania zbiornika paliwowego ma być stosowany w tzw. silnikach z doładowaniem.

Poniżej opisany jest sposób działania omówionego powyżej zaworu do odpowietrzania zbiornika paliwowego.

Przy bezprądowym elektromagnesie 13 zawór gniazdowy 31 jest zamknięty, ponieważ zwora 37 jest dociskana swą uszczelką gumową 41 do podwójnego gniazda zaworowego 32 przez sprężynę 49 do zamykania zaworu. Podczas pracy silnika spalinowego elektromagnes 13 podlega sterowaniu taktowemu przez elektroniczny układ sterujący. Częstotliwość taktowania jest przy tym zadawana przez stan roboczy silnika spalinowego tak, iż jest odpowiednio dawkowana ilość przeprowadzonego w stan pary paliwa, przepływająca przez zawór gniazdowy od 31 króćca dopływowego 11 - do króćca odpływowego 12. Na to sterowanie elektromagnetyczne zaworu gniazdowego 31 nakłada się oddziaływanie na skok zwory 37 w wyniku działania ssącego pierścieniowej dyszy szczelinowej 34. Im większa jest różnica ciśnień pomiędzy króćcem odpływowym 12 a króćcem dopływowym 11, osiągająca maksimum podczas biegu luzem silnika spalinowego, tym większe jest działanie ssące pierścieniowej dyszy szczelinowej, a tym samym siła ssania, działająca na zworę 37 przeciw sile elektromagnesu 13. Wraz ze wzrostem obciążenia silnika spalinowego maleje ciśnienie ssące w króćcu odpływowym 12 i przy pełnym obciążeniu jest ono minimalne. Różnica ciśnień pomiędzy króćcem dopływowym 11 a króćcem odpływowym 12 jest mała i odpowiednio do tego działanie ssące pierścieniowej dyszy szczelinowej 34. Przy wzbudzonym elektromagnesie 13 zwora 37 wykonuje swój całkowity skok aż do zderzaka 51. Natężenie przepływu przez przekrój poprzeczny otworu można bardzo dokładnie regulować przez obracanie rdzenia magnetycznego 15 w gwincie nastawczym 19, 20.

Wynalazek nie ogranicza się do opisanego przykładu wykonania. I tak centrowanie sprężyny płytkowej 30 można przeprowadzać zamiast w części 102 obudowy również w jarzmie zwierania zwrotnego 27 za pomocą podobnych czopów.

32 \ 28

Fig. 2

Fig.3

167 739

Fig. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 1,50 zł

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zawór do dawkowanego dodawania paliwa, przeprowadzonego w stan pary do mieszanki paliwowo-powietrznej silnika spalinowego ze .zbiornika paliwowego do doprowadzonej do tego silnika poprzez rurę ssącą mieszanki paliwowo-powietrznej, z obudową, która zawiera króciec dopływowy do przyłączania do króćca odpowietrzającego zbiornika paliwowego lub do włączonego za nim zasobnika z węglem aktywnym na przeprowadzone w stan pary paliwo, a także króciec odpływowy do przyłączania do rury ssącej, oraz z zaworem gniazdowym, umieszczonym wewnątrz wymienionej obudowy pomiędzy króćcem dopływowym i odpływowym oraz zawierającym podwójne gniazdo zaworowe, otaczające pierścieniowy otwór zaworowy, i współpracujący z nim pierścieniowy element zaworowy, który jest obciążony za pomocą sprężyny do zamykania zaworu w kierunku jego zamykania oraz jest uruchamiany w kierunku otwierania zaworu przez elektromagnes, który zawiera obudowę garnkową, umieszczoną współosiowo względem otworu zaworowego, cylindryczny rdzeń magnetyczny, umieszczony w tej obudowie po środku, cewkę wzbudzającą, położoną w przestrzeni pierścieniowej pomiędzy rdzeniem magnetycznym a obudową magnesu, oraz zworę z materiału magnetycznego tworzącą wymieniony element zaworowy, znamienny tym, że otwór zaworowy jest umieszczony w jarzmie zwierania zwrotnego (27) jako pierścieniowa dysza szczelinowa (34), a podwójne gniazdo zaworowe (32) jest wykonane na zwróconej ku króćcowi dopływowemu (11) stronie jarzma zwierania zwrotnego (27) oraz że cylindryczny rdzeń magnetyczny (15) jest wkręcany w gwint nastawczy (19,20), wykonany w dnie obudowy (14) magnesu i utrzymuje łożysko oporowe (50) na sprężynę (49) do zamykania zaworu, opierającą się o zworę (37).
2. 2. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że pierścieniowa dysza szczelinowa (34) jest umieszczona na dnie wgłębienia (33) w jarzmie zwierania zwrotnego (27) oraz że zwora (37) jest osadzona osiowo przesuwnie we wgłębieniu (33) z małym odstępem promieniowym.
3. 3. Zawór według zastrz. 2, znamienny tym, że zwora (37) jest przymocowana do sprężyny płytkowej (30), zamocowanej w obudowie (10) zaworu, oraz że sprężyna płytkowa (30) jest wykonana z tolerancją zapobiegającą w sposób niezawodny skośnemu ustawianiu się zwory (37) we wgłębieniu (33).
4. 4. Zawór według zastrz. 3, znamienny tym, że sprężyna płytkowa (30) jest wykonana z materiału niemagnetycznego, korzystnie z brązu miedziowego.
5. 5. Zawór według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy obudową (14) magnesu a obudową (10) zaworu wykonane są kanały osiowe (21, 22), które łączą się z jednej strony z króćcem dopływowym (11), z drugiej zaś strony z wnętrzem obudowy (14) magnesu poprzez otwory przepływowe (24), umieszczone w obudowie (14) w pobliżu jarzma zwierania zwrotnego (27).
6. 6. Zawór według zastrz. 1 albo 5, znamienny tym, że pomiędzy króćcem odpływowym (12), a zwróconą ku niemu stroną jarzma zwierania zwrotnego (27) w obudowie (10) zaworu umieszczony jest zawór zwrotny (45), którego gniazdo (44) jest wykonane w obudowie (10) i którego zawieradło (46) jest dociskane do gniazda (44) za pomocą sprężyny zaworowej (47), opierającej się o króciec odpływowy (12).