PL156716B1 - Kolek rozprezny PL PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Kolek rozprezny zaopatrzony w stozek rozpierajacy wciagany do tulei rozpreznej i majacy na drugim koncu trzpienia element mocujacy w postaci nakretki lub tym podob- nej, znamienny tym, ze na stozku rozpieraja- cym (4) wykonany jest od strony trzpienia (3) wystajacy opór (9), o który w sparta jest tulejka slizgowa (8), zalozona przed stozkiem rozpie- rajacym (4) i odksztalcana przez tuleje rozpre- zna (5), przy czym tuleja rozprezna (5) nasu- wana jest na stozek rozpierajacy (4) poprzez tulejke slizgowa (8). PL PL PL PL PL PL

Description

RZECZPOSPOLITA

POLSKA

© OPIS PATENTOWY © PL © 156716 © BI

Numer zgłoszenia: 274134

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej

Data zgłoszenia: 08.08.1988 £7 IntCl⁵:

F16B 13/04 E04B 1/49

Kołek rozprężny

Pierwszeństwo:

09.09.1987,DE,3730211.6

Zgłoszenie ogłoszono:

17.04.1989 BUP 08/89

O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.04.1992 WUP 04/92

Uprawniony z patentu:

Fischerwerke Artur Fischer GmbH und Co. KG,

Waldachtai, DE

Pełnomocnk:

PHZ ” Polservice”, Warszawa, PL

56716 BI

57) 1. Kołek rozprężny zaopatrzony w stożek rozpierający wciągany do tulei rozprężnej i mający na drugim końcu trzpienia element mocujący w postaci nakrętki lub tym podobnej, z.namienny tym, że na stożku rozpierającym (4) wykonany jest od strony trzpienia (3) wystający opór (9), o który wsparta jest tulejka ślizgowa (8), założona przed stożkiem rozpierającym (4) i odkształcana przez tuleję rozprężną (5), przy czym tuleja rozprężna (5) nasuwana jest na stożek rozpierający (4) poprzez tulejkę ślizgową (8).

S-Gl

KOŁEK ROZPRĘŻNY

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Kołek rozprężny zaopatrzony o stożek rozpierający ooiągany dt tulei rozprężnej i mający na drugim końcu trzpienia element mocujący » postaci nala-ętki lub tym podobnej, znamienny tym, że na stożku rozpierającym /4/ w^lconany jest od strony trzpienia /3/ wystający opór /9/, o który wsparta jest tulejka śliggooa /8/, założona przed stożkiem rozpierajcG^ /4/ i odkształcana przez tuleję rozprężną /5/, przy czym tuleja rozprężna /5/ nasuwana jest na stożek rozpierający /4/ poprzez tulejkę śizzgooą /8/.
2. 2. Kołek według zastrz. 1, znamienny tym, że tulejka śl.zzgi^oa /8/ wystaje przy oporze /9/ ponad ograniczającą powierzchnię zewnętrzną stożka rozpierającego /4/.
3. 3. Kołek według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że tulejka ślizgooa /8/ ma stożkową powierzchnię zewnętrzną.
4. 4. Kołek według zaatrz. 3, znamienny tym, że nachylenie powierzchni stożka rozpierającego /4/ i tulejki ślizgowej /8/ jest w przybliżeniu takie samo.
5. 5. Kołek według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że opór /9/ tworzy powierzchnia pierśoieniwa odsadzki /10/ na stożku rozprężnym /4/.
6. 6. Kołek według zastrz. 1, znamienny tym, że tuleja rozprężna /5/ ma stożkową ρtwOθrEchnię wewwęęrzną dostosowaną do nachylenia powierzchni stożka rozpierającego /4/.
7. 7. Kołek według zastrz. 1, znamienny tym, że tulejka ślizgooa /8/ wykonana jest z odkształcalnego materiału o dobrych właściwościach ślizgowych.
8. 8. Kołek według zastrz. 7, znamienny tym, że tulejka ślizgowa /8/ wykonana jest z poliamidu lub podobnego tworzywa sztucznego.

   * * *

   Przedmiotem wyna lazku jest kołek rozprężny do osadzania w ścianie lub podłożu.

   Z opisu patentowego REN nr DB-OS 34 20 375 znany jest kołek rozprężny, który na końcu trzpienia zaopatrzony jest w stożek rozpierający» wciągany do rozprężnej tulei kołka, ściąganie stożka do tulei następuje w ten sposób, że nakrętka na drugim nagwintowacym końcu trzpienia kołka opiera się na mocowanym przedmiocie tak, iż przy jej przykręcaniu trzpień kołka wraz ze stożkiem roiplerającyi wyciągane są z wrwOβrconigo otworu w ścianie, do którego wetknięty jest kołek. Tuleja rozprężna kołka pozostaje przy tym nie poruszona w otworze, tyle że zostaje w nim utwierdzona przez wymiiniony stożek rozpierający, przy czym tuleja rozprężna kołka zostaje dociśnięta do ścianek otworu w ścianie.

   Tego rodzaju kołki rozprężne osadzane są z powodzeniem w podłożu betonowym. Jeśli jednak otwory ulegną następnie poszerzeniu, na przykład wskutek pęknięć ściany, to konieczne jest rozprężanie się samoczynne kołków, by mogły one spełniać nadal niezawodnie swe funkcje moccjące. Na takie rozprężanie się kołka zαm:cim3nezo w wywwerconym otworze wpływa jednak niekorzystnie stłaczanie go między stożkiem rozprężnym i tuleją. Przy odpowiednio dużych siłach rozprężających może bowiem dojść do zakleszczenia się tulei rozprężnej na stożku rozpieraąccym.

   Celem wynalazku jest opracowanie takiego kołka rozprężnego, w którym utrcyiane byłyby właściwości ślizgooi, między iθtalowyi stożkiem rozpierającyi i również re^al^ową tuleją rozprężną.

   Cel ten osiąga się według wynalazku w kołku rozprężnym dzięki temu, że na 3tożku rozpiirającyi utworzony jest od strony trzpienia kołka opór, na którym opiera się założona przed stożkiem tulejka śizzgowa, odkształcana pod działaniem tulei rozprężnej kołka, oraz że tuleja ta nasuwa się na stożek rozpierający poprzez wymienioną tulejkę ślizgową.

   156 716

   Tulejka ślizgowa wykonana jest z mteriału odkształcającego się w trakcie zabiegu rozpierania kołka tak, że część mattritłu tej tulejki, przytizzymywana przez tuleję rozprężną, jest rozgniatana na powierzchni rozpierającego stożka. Pory w powierzchni tego stożka zostają przy tym zatkane przez matriał tulejki, jak również zatkane zostają pory wewnętrznej powierzchni tulei rozprężnej otaczającej stożek. W wyniku tego zwiększa się w znacznym stopniu zdolność ślizgania się stożka rozpierającego po tulsi rozprężnej, co odpowiednio polepsza warunki późniejszego samoczynnego rozpierania się kołka w otworze.

   ’W zalecanym wykonaniu kołka przewiduje się, że tulejka ślizgoiα w pobliżu wymienionego oporu wystaje ponad przyległą ukośną powierzchnię zewnętrzną stożka. Ten wystający materiał rozgniatany jest podczas zabiegu rozpierania kołka pod działaniem dużego nacisku między tuleją rozprężną i tulejką ^Wagową na powierzchni stożka rozpierającego. Zależnie od zastosowanego mteriału tulejki ślizgowej i wymiarów tej tulejki można między stożkiem rozpierającym i tuleją rozprężną utworzyć cieńszą lub grubszą warstwę ślizgową. Szczególnie dobre w^ni^Iki badań uzyskano z tulejką ślizgową w^lcor^^ną z poliamidu, która miała powierzchnię iiwnętrzną stożkową, odpowiadającą nachyleniu ukośnej powierzchni stożka rozpierającego.

   Jako opór, na którym utrzyiywana jest tulejka ślizgoiα przed stożkiem rozp^^ąccm służy najlepiej powierzchnia pierściβniiwa odsadzki na tym stożku. Ha takiej odsadzce opiera się tulejka ślizgowa swoją powierzchnią czołową od strony trzpienia kołka.

   Tuleja rozprężna może mieć wβwiętΓiną powierzchnię ściętą ukośnie w dostosowaniu do nachylenia powierzchni stożka rozprężnego. Taka stożkowa powierzchnia iewnętrzna tulei rozprężnej wzmaga też pożądany efekt, jako że część matriału tulejki ślizgowej rozgniatana jest przy rozpieraniu kołka równoraiernee cieniutką warstewką na stożku rozpierającym·

   W miejsce tulejki z tworzywa sztucznego można by też zastosować tulejkę z miękkiego mef^lu, np. z ołowiu. Przedmiot wynalazku jest dokładniej wyjaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym jest pokazany kołek osadzony w otworze ściany.

   Osadzony w otworze 1 w murze 2 kołek rozprężny składa się z trzpienia 3, z połączonego z nim stożka rozpiera jącego 4, z tulei rozprężnej 5 i nakrętki mocującej 6. Między tuleją rozprężną 5 i trzpieniem 3 założony jest element zabezpieczający w postaci sprężynującego pierścienia 7, który utwierdza tuleję rozprężną 5 w otworze 1 przed zabiegiem rozpierania kołka.

   Między stożkiem roipierającym 4 i tuleją rozprężną 5 umieszczona jest tulejka ślizgowa 8, opierająca się na pierścieniowej powilΓ^chni 9 odsadzki ograniczającej 10 stożek rozpierający 4. Wyyiβnionα powierzchnia pieΓŚeiθni1l7t 9 stanowi jednocześnie opór dla tulejki ślizgowej 8. Tulejka 8 ma średnicę wewnętrzną idpowiadatącą średnicy odcinka 11 trzpienia 12 przechodzącego przez tuleję Rozprężną.

   Część rozprężna kołka ze stożkiem rozpeirającym 4 połączona jest sztywno z trzonem 3 kołka poprzez trzpień 12 i część 13 nagwintowaną. Przy dokręcaniu nakrętki moo^jącej 6 trzon 3 kołka wraz ze stożkiem roipiiΓającym 4 pociągany jest w kierunku wylotu otworu.

   A że tuleja rozprężna osadzona jest w otworze nieruchomo przez element zabezpieczający 7, tulejka ślizgowa 8 i stożek rozpierający 4 wchodzą do tulei rozprężnej 5 i rozszerzają ją aż zostanie dociśnięta do ścianek otworu z pożądaną siłą.

   Przy rozpieraniu kołka część iateriału tulejki śliggowej w obszarze ponad odsadzką 10 rozgniatana jest pod dużym naciskiem na tulei rozprężnej 5 przez powierzchnię stożka rozpierającego 4. Wskutek tego przynajmniej pory powierzchni stożka zostają zatkane, przez co silnie wzrasta zdolność ślizgania się tulei rozprężnej 5 po stożku riiplerającym 4. Efektem tego jest nie tylko zyniljsiinii morentu obrotowego, z jakim przy rozpieraniu kołka msi być dokręcana nakrętka mocująca 6, ale też poprawia się znacznie samoczynne rozprężanie się kołka przy późnlejszyy poszerzaniu się otworu 1. Element zabezpieczający 7 musi być uerziiywany z pewną siłą, aby zapobiec wysuwaniu się tulei rozprężnej 5 e otworu 1.

   W przeda^Nionym przykładzie w^lcoi^anla kołka tulejka ślizgowa 8 wykonana jest z poliamidu, podczas gdy pozostałe części kołka rozprężnego są mtalowe.