PL151828B1 - Pesticidal compounds. - Google Patents

Pesticidal compounds.

Info

Publication number
PL151828B1
PL151828B1 PL1986261501A PL26150186A PL151828B1 PL 151828 B1 PL151828 B1 PL 151828B1 PL 1986261501 A PL1986261501 A PL 1986261501A PL 26150186 A PL26150186 A PL 26150186A PL 151828 B1 PL151828 B1 PL 151828B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
group
trioxabicyclo
formula
octane
phenyl
Prior art date
Application number
PL1986261501A
Other languages
English (en)
Other versions
PL261501A1 (en
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from US06/779,167 external-priority patent/US4772624A/en
Priority claimed from GB858523582A external-priority patent/GB8523582D0/en
Priority claimed from GB868600201A external-priority patent/GB8600201D0/en
Priority claimed from GB868606131A external-priority patent/GB8606131D0/en
Application filed filed Critical
Publication of PL261501A1 publication Critical patent/PL261501A1/xx
Publication of PL151828B1 publication Critical patent/PL151828B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D493/00Heterocyclic compounds containing oxygen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system
    • C07D493/02Heterocyclic compounds containing oxygen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D493/08Bridged systems
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A01AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01NPRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N43/00Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing heterocyclic compounds
    • A01N43/90Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing heterocyclic compounds having two or more relevant hetero rings, condensed among themselves or with a common carbocyclic ring system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A01AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01NPRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N55/00Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators, containing organic compounds containing elements other than carbon, hydrogen, halogen, oxygen, nitrogen and sulfur
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P33/00Antiparasitic agents
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D497/00Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having oxygen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D497/02Heterocyclic compounds containing in the condensed system at least one hetero ring having oxygen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D497/08Bridged systems
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07FACYCLIC, CARBOCYCLIC OR HETEROCYCLIC COMPOUNDS CONTAINING ELEMENTS OTHER THAN CARBON, HYDROGEN, HALOGEN, OXYGEN, NITROGEN, SULFUR, SELENIUM OR TELLURIUM
    • C07F7/00Compounds containing elements of Groups 4 or 14 of the Periodic Table
    • C07F7/02Silicon compounds
    • C07F7/08Compounds having one or more C—Si linkages
    • C07F7/0803Compounds with Si-C or Si-Si linkages
    • C07F7/081Compounds with Si-C or Si-Si linkages comprising at least one atom selected from the elements N, O, halogen, S, Se or Te
    • C07F7/0812Compounds with Si-C or Si-Si linkages comprising at least one atom selected from the elements N, O, halogen, S, Se or Te comprising a heterocyclic ring

Landscapes

  • Organic Chemistry (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Plant Pathology (AREA)
  • Dentistry (AREA)
  • Environmental Sciences (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Pest Control & Pesticides (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Agronomy & Crop Science (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Nitrogen And Oxygen Or Sulfur-Condensed Heterocyclic Ring Systems (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Oxygen Or Sulfur (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Fats And Perfumes (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Pyrrole Compounds (AREA)
  • Indole Compounds (AREA)
  • Pyridine Compounds (AREA)

Description

RZECZPOSPOLITA OPIS PATENTOWY 151 828
POLSKA
URZĄD
PATENTOWY
RP
Patent dodatkowy do patentu nr--Int. Cl.5 C07D 493/08
Zgłoszono: 86 09 22 (P. 261501) C07D 495/08
C07D 497/08
Pierwszeństwo: 85 09 23 dla zastrz. 6-8
Stany Zjednoczone Ameryki CZYTELNIA
03 12 dla zastrz. 9-11 η p ή l I I
Wielka Brytania 0 G U L M A
Zgłoszenie ogłoszono: 88 05 12
Opis patentowy opublikowano: 1991 05 31
Twórcy wynalazku: John E. Casida, Christopher J.Palmer, John P. Larkin, łan H.Smith
Uprawniony z patentu: The Wellcome Foundation Ltd., Londyn (Wielka Brytania), The Regents of the University of California,
Berkeley (Stany Zjednoczone Ameryki)
Sposób wytwarzania nowych pochodnych bicyklooktanu
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych pochodnych bicyklooktanu, które dzięki aktywności szkodnikobójczej są użyteczne jako substancje czynne środków szkodnikobójczych.
Z europejskiego zgłoszenia patentowego nr 152229 znane jest zastosowanie pewnych 2,6,7triksabicyklo[2,2,2]oktanów jako substancji czynnych środków szkodnikobójczych.
Obecnie stwierdzono, że pochodne tych związków mają interesującą aktywność szkodnikobójczą.
Zgodnie ze sposobem według wynalazku wytwarza się związki o wzorze 1, w którym R oznacza grupę C2-ioalkilową, alkenylową lub alkinylową, z których każda może być ewentualnie podstawiona lub metylopodstawioną atomem chlorowca lub grupą C3-iocykloalkilową albo R oznacza grupę C3-iocykloalkilową, C3-iocykloalkenylową lub fenylową, z których każda może być ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, R1 oznacza atom wodoru, grupę cyjanową, grupę metylową, lub etylową, z których każda może być ewentualnie podstawiona grupą cyjanową, metoksylową lub grupą metylotio, atomem chloru, bromu lub fluoru, R3 oznacza atom wodoru lub grupę metylową, R2 oznacza grupę fenylową podstawioną w pozycji 4 grupą o wzorze -/C = C/nR5, przy czym grupa fenylowa R2 jest ewentualnie podstawiona w jednej lub kilku pozycjach 2,3,5 lub 6 pierścienia fenylowego atomem chlorowca, grupą cyjanową, azydową, nitrową, Ci -ealkilową lub chlorowcoalkilową, Ci-3alkoksylową, lub chlorowcoalkoksylową, C2-3alkenylową lub chlorowcoalkenylową albo C2-3alkinylową lub chlorowcoalkinylową, natomiast we wzorze -/C=C/nR5 n jest liczbą 1 lub 2, a R5 oznacza atom wodoru, bromu, chloru lub jodu, albo grupę o wzorze S/O/„R4x, w którym R4x oznacza grupę trifluorometylową lub grupę R4, czyli grupę Ci-4alkilową, a n oznacza liczbę 0,1 lub 2, grupę alifatyczną lub cykloalifatyczną, zawierającą do 9 atomów węgla ewentualnie podstawioną grupą hydroksylową lub Ci -4alkoksylową (ewentualnie podstawioną grupą Ci-4alkoksylową), Ci-4acyloksylową (ewentualnie podstawioną grupą aminową,którajest
151 828 grupą fenylową), albo grupą o wzorze OSO2R10x, w którym R10x oznacza grupę Ci-4iilkilową, fenylową lub tolilową, albo grupą o wzorze SCOR4 lub o wzorze S/O/mR4, w których to wzorach odpowiednio m jest zero, 1 lub 2, a R4 oznacza grupę Ci-4alkilową, albo grupą o wzorze NR11R12, w którym R11 oznacza atom wodoru lub grupę Ci-4alkilową, a R12 oznacza atom wodoru, grupę Ci-4alkilową lub grupę o wzorze COR13 w którym R13 oznacza grupę Ci-4alkilową lub Ci-4alkoksylową, albo R5 oznacza grupę o wzorze -CXRe, w którym X oznacza atom tlenku lub siarki, a Re oznacza grupę Ci-6węglowodorową lub hydrokarbyloksylową ewentualnie podstawioną atomem fluoru lub grupą aminową ewentualnie podstawioną jedną lub dwiema grupami Ci-4alkilowymi, albo R5 oznacza grupę cyjanową lub sililową podstawioną trzema grupami Ci-4alkilowymi lub dwiema grupami Ci -4alkilowymi i grupą fenylową, Y i Y1 są takie same lub różne, przy czym każdy z nich wybrany jest spośród atomu tlenu i grupy o wzorze S/O/m, w którym m jest zero, 1 lub 2, Z oznacza grupę CH2CH2, CH2O lub CH2S, przy czym atom węgla jest połączony bezpośrednio z pozycją C-4 pierścienia bicyklooktanowego, pod warunkiem, że jeżeli R5 oznacza atom wodoru lub grupę sililową podstawioną trzema grupami alkilowymi, Y i Y1 oznaczają atomy tlenu, a Z oznacza grupę CH2O, to R1 i R3 oznaczają atomy wodoru.
Termin „grupa hydrokarbylowa“ oznacza grupę alkilową, alkenylową (włącznie z cyklicznymi alkilami i alkenylami, a także alkilami i alkenylami podstawionymi alkilami i alkenylami), alkinylową, arylową i aryloalkilową. Grupa „hydrokarbyloksylową to grupa hydrokarbylowa zdefiniowana powyżej połączona z tlenem.
Związki wytwarzane sposobem według wynalazku różnią się zasadniczo od związków znanych, gdyż są nową generacją 1,4-dwupodstawionych bicyklooktanów, w których podstawnikiem w pozycji 1 jest grupa fenylowa podstawiona w pozycji 4 ewentualnie podstawioną grupą etynylową. Związki o tej budowie nie były ujawnione we wspomnianym, europejskim zgłoszeniu patentowym nr 152229.
Stwierdzono, że nowe bicyklooktany wytwarzane sposobem według wynalazku, zawierające nowy podstawnik w pozycji 1, mają znacznie lepsze właściwości w porównaniu ze związkami znanymi ze wspomnianego opisu europejskiego, co zostanie dokładnie omówione poniżej.
W definicji Z pierwszy wymieniony atom sąsiaduje z pozycją 4 bicyklicznego układu pierścieniowego.
Odpowiednim podstawnikiem R jest propyl, butyl, pentyl, C-i-salkenyl lub alkinyl, Cs-zcykloalkil lub fenyl, z których każdy może być ewentualnie podstawiony atomem fluoru, chloru lub bromu. Najbardziej odpowiednim R jest n-propyl, n-butyl, izobutyl, Il-rzęd.butyl, ΙΙΙ-rzęd.butyl, cyklopentyl lub cykloheksyl, a najlepszym R jest n-propyl, n-butyl, izobutyl, ΙΙΙ-rzęd.butyl lub cykloheksyl.
Odpowiednim podstawnikiem R1 jest atom wodoru, grupa metylowa, grupa cyjanowa, trifluorometylowa lub etylowa. Najlepszym podstawnikiem R1 jest atom wodoru, grupa metylowa, cyjanowa lub triflurometylowa.
Odpowiednimi podstawnikami grupy fenylowej w podstawniku R2 są atomy chlorowca, grupa cyjanowa, azydowa, nitrowa, jak również wymienione wcześniej grupy alkilowa, alkoksylowa, alkenylową i alkinylowa, ewentualnie podstawione atomem chlorowca. Najlepszym podstawnikiem chlorowcowym będzie fluor, chlor lub brom. Odpowiednią ilością podstawników są najwyżej dwa w pozycjach 3 /lub 5, ale fluor może znajdować się także w pozycjach 2 i/lub 6.
Najbardziej odpowiednim podstawnikiem R3 jest atom wodoru.
Najlepszą wartością n jest 1.
Odpowiednim podstawnikiem R5 jest atom wodoru, ewentualnie podstawiona grupa metylowa lub etylowa, grupa cyjanowa, tri-Ci-4alkilosylilowa lub grupa o wzorze COR6, w którym R6 oznacza Ci -4alkil lub alkoksyl ewentualnie podstawiony grupą aminową podstawioną ewentualnie jedną lub dwiema grupami Ci-4alkilowymi. Najbardziej odpowiednim podstawnikiem R5 jest atom wodoru, grupa trimetylosililowa lub podstawiona hydroksylem lub metoksylem grupa metylowa lub etylowa.
Najlepszym Z jest grupa -CH2S- lub -CH2O-, przy czym heteroatom sąsiaduje z pozycją 1 pierścienia bicyklooktanowego.
Odpowiednimi Y i Y1 są atomy tlenu.
Najlepsze są następujące związki wytwarzane sposobem według wynalazku:
l-[3-nitro-4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2,2,2]oktan,
151 828 l-[4-etynylofenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-n-butylo-l-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-izobutylo-l-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan, l-/4-etynylofenylo/-4-n-pentylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-n-pentylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan, l-[3-chloro-4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-propylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan, l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-n-butylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-izobutylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan, l-[4-/3-etoksyprop-l-inylo/fenylo]4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-metoksy-l-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2-okt-l-ylo/-fenylo]but-l-yn,
4-izobutylo-l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
N-[3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/fenylo]-prop-2-inyloacetamid,
4-/2-dimetylopropylo/-l-/4-etynylofenylo/2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]okt-l-ylo/fenylo]-etynokarboksylan metylu, l-/3-choro-4-etynylofenylo/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan, l-/4-etynylo-3-nitrofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan, l-/4-etynylo-3-nitrofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-III-rzęd.butylo-l-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-cykloheksylo-l-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-III-rzęd.butylo-l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-cykloheksylo-l-/4-/2-trimetylosililoetnylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-etylo-l-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-III-rzęd.butylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-[3-chloro-4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo--2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-cykloheksylo[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-n-butylo-1 -[4-/3-metoksyprop-1 -inylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan, l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-pentylo-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan, l-/4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-3-trifluorometylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
3- cyjano-l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo,2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4- /2,2-dimetylopropylo/-l-[4-/3-metoksyprop-l-ylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan,
4-/2,2-dimetylopropylo/-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/-fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo-[2.2.2]oktan, karbominian N-metylo-3-[4-n-/4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/fenylo]prop2-inylu,
3- /4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]fenylo]-prop-2-in-l-ol, octan-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]prop-2-inylu,
4- n-propylo-l-[4-/prop-l-inylo/-fenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6-dioksa-6-tiabicyklo[2.2.2]oktan, l-[4-/2-III-rzęd.butylodimetylosililoetynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
3- [4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/fenylo]-prop-inylometanosulfonian, N-metylo-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-2-ylo/fenylo]-etynokarboksylamid,
N-metylo-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]-etynokarboksytioamid,
4- n-butylo-l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-3-trifluorometylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktan, l-[4/pent-l-ynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-/4-etynylofenylo/-4-fenylo--2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktan, 4-fenylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylofenylo/]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
151 828
4-n-propylo-l-[2/2-trimetylosililoetynylofenylo/]-2,6-dioksa-7-triabicyklo[2.2.2]oktan, l-/4-etynylofenylo/-4-n-propylo-2,6-dioksa-tiabicyklo-[2.2.2]oktan.
Sposób wytwarzania związku o wzorze 1 według wynalazku polega na reakcji związku zawierającego jod w miejsce grupy -C=C-R5 ze związkiem o wzorze HC=CR5, w którym R5 jest takie, jak to zdefiniowano powyżej. Reakcję tę prowadzi się w obecności odpowiedniego katalizatora palladowego stosowanego do reakcji tego typu, na przykład dichlorku bis-trifenylofosfonopalladu i katalitycznych ilości halogenku miedziowego, takiego jak jodek miedziowy. Reakcję normalnie prowadzi się w obecności zasadowego rozpuszczalnika, takiego jak dietyloamina lub trimetyloamina, w temperaturze bliskiej normalnej, na przykład pomiędzy -50° a 100°C, najwygodniej w temperaturze pokojowej. Substrat, to jest jodofenylobicykloalkan, w którym Y i Y1 oznaczają atomy tlenu, a Z oznacza grupę CH2O, można otrzymać przez cyklizację związku o wzorze 2, w którym R, R1 i R3 są takie, jak to zdefiniowano powyżej, a R2 oznacza podstawioną jodem grupą fenylową, w obecności kwasowego katalizatora. Szczególnie zalecanym, kwasowym katalizatorem tej cyklizacji jest eterat trifluorku boru, a samą reakcję prowdzi się zwykle w rozpuszczalniku obojętnym, takim jak chlorowcowany węglowodór, szczególnie dichlorometan, w temperaturze poniżej pokojowej, na przykład pomiędzy -100 a 0°C, a najwygodniej pomiędzy -70 a -50°C.
Związki o wzorze 2 można otrzymać w reakcji związków o wzorach 3 i R2x-C/ = O/L, w których to wzorach R oznacza to, co grupa R , natomiast R, R , R i R mają wyżej podane znaczenie, a L oznacza grupę odszczepialną, taką jak atom chlorowca. Reakcję najlepiej prowadzi się w rozuszczalniku obojętnym, w obecności zasady, w umiarkowanej temperaturze. Szczególnie odpowiednimi rozuszczalnikami są choro wco węglowodory, takie jak dichlorometan, odpowiednią zasadą jest pirydyna, a reakcję najwygodniej prowadzić w temperaturze pomiędzy -50 a 100°C, najlepiej w 0°C.
Związki o wzorze 3 można z kolei otrzymać ze związków o wzorze 4, w którym R, R1 i R3 są takie, jak to zdefiniowano powyżej, Y i Y1 oznaczają atomy tlenu, a Z oznacza grupę CH2OH, w reakcji z węglanem dietylu, w obecności mocnej zasady, na przykład wodorotlenku potasowego, w polarnym rozuszczalniku, takim jak alkohol, na przykład etanol, w podwyższonej temperaturze, na przykład pomiędzy 50 a 100°C. Jest to zalecany sposób wytwarzania związków o wzorze 3, w którym R1 = R14 = CF3.
Związki o wzorze 3 można także otrzymać w reakcji odczynnika Grignarda R1MgHal ze związkiem o wzorze 5, w którym R, R1 i R3 są takie, jak to zdefiniowano powyżej, a Hal oznacza atom chlorowca, taki jak brom lub jod. Reakcję tę najwygodniej prowadzić w obojętnym rozpuszczalniku, najlepiej eterze, na przykład eterze dietylowym, w umiarkowanej temperaturze, na przykład pomiędzy -50 a 50°C, a najlepiej pomiędzy -10 a 10°C. Związki o wzorze 5 można otrzymać utleniając związki o wzorze 3, w którym R14 oznacza atom wodoru, stosując chlorek oksalilu i dimtylosulfotlenek w rozpuszczalniku obojętnym, takim jak chlorowcowęglowodór, na przykład dichlorometan, a następnie zasadę, taką jak trietyloamina, lub stosując chlorochromian pirydyny w rozpuszczalniku obojętnym, takim jak chlorowcowęglowodór, na przykład dichlorometan.
Związki o wzorze 3, w którym R14 oznacza atom wodoru, można otrzymać ze związków o wzorze 4, w taki sam sposób, jak związki o wzorze 3, w którym R14 oznacza trifluorometyl.
Triol o wzorze 4 otrzymuje się następująco:
(a) W pewnych przypadkach może być wygodne otrzymanie pochodnych triolu o wzorze 4, w którym R1 i R3 oznaczają atomy wodoru, a jedna z grup hydroksylowych jest chroniona, przez rdukcję estsru o wzorze 6, w którym R15 oznacza grupę zabezpieczającą grupę hydroksylową, taką jak benzyl, a R16 oznacza Ci-4alkil. Redukcję tę prowdzi się wygodnie stosując kompleksowy wodorek, taki jak wodorek litowo-glinowy, w obojętnym rozpuszczalniku, najwygodniej eterze. Związek o wzorze 6 można otrzymać z odpowiedniego związku o wzorze RCH/CC>2R16/2 w reakcji ze związkiem o wzorze XCH2OR15, w którym X oznacza grupę odszczepialną, taką jak atom chlorowca, w obecności mocnej zasady, takiej jak wodorek sodowy.
(b) Przy wytwarzaniu związku o wzorze 1, w którym R3 oznacza atom wodoru, otrzymuje się triol, w reakcji redukcji związku o wzorze 7, w którym R, R1 i R16 są takie, jak to zdefiniowano
151 828 5 powyżej. Redukcję tę wygodnie prowadzi się stosując złożony wodorek, taki jak wodorek litowoglinowy, w rozpuszczalniku obojętnym, takim jak eter, na przykład eter etylowy.
Inne związki o wzorze 7 można wygodnie otrzymać w reakcji związku o wzorze RCH/CO2R16/2 ze związkiem o wzorze hal CCbR1, w których to wzorach R, R1, R16 i hal są takie, jak to opisano powyżej, lub z bezwodnikiem triflurooctowym. Reakcję tę wygodnie prowdzić w obecności mocnej zasady, takiej jak wodorek metalu, w niepolarnym rozpuszczalniku, na przykład węglowodorze aromatycznym, takim jak benzen lub toluen.
Związki zawierające jod w miejsce -C=C-R5 można także otrzymać z odpowiednich związków bromowych. Reakcja ta biegnie poprzez etap pośredni reakcji związku bromowego ze związkiem alkilolitowym, na przykład n-butylolitem, w rozpuszczalniku obojętnym, takim jak eter, najlepiej eter etylowy, w umiarkowanej temperaturze, na przykłd pomiędzy -80° a 20°C, a najwygodniej pomiędzy -70°C a 0°C, dając odpowiedni pośredni związek litowy, poddawany reakcji z jodem, w rozpuszczalniku obojętnym, takim jak eter, najlepiej eter etylowy. Reakcję wygodnie jest prowadzić in situ, nie wyodrębniając pośredniego związku litoorganicznego.
Związek bromowy można otrzymać przez cyklizację związku o wzorze 2, w którym R2x oznacza podstawioną bromem grupę fenylową, w warunkach opisanych poprzednio dla odpowiedniego związku jodowego. Alternatywnie można go wytwarzać w reakcji związku analogicznego do związku o wzorze 5, w którym R, R1, R3, Y, Y 1 Z są takie, jak to zdefiniowano dla wzoru 1, z orto węglanem o wzorze R2xC/OR17/3, w którym R2x oznacza podstawioną bromem grupę fenylową, a R17 oznacza grupę Ci-4alkilową, fenylową lub C7-earyloalkilową. Odpowiednim R17 jest etyl lub metyl, najlepiej metyl. Reakcję prowadzi się zwykle w obecności kwasu, takiego jak kwas mineralny, zwykle solny, albo kwasu sulfonowego lub jego pochodnej, takiej jak kwas toluenosulfonowy lub żywica kwasowa, albo w obecności trialkiloaminy, takiej jak trietyloamina, w podwyższonej temperaturze, na przykład pomiędzy 50 a 200°C, a najwygodniej pomiędzy 120 a 170°C. Reakcję wygodnie prowadzić bez rozpuszczalnika, ale w razie potrzeby można dodać odpowiedniego rozpuszczalnika. Wytwarzanie takich bromofenylopodstawionych bicyklooktanów opisano w opublikowanym europejskim zgłoszeniu patentowym nr 152229.
(2) Niekiedy wygodne jest wytwarzać związki o wzorze 1 drogą wymiany z innych związków o wzorze 1, na przykład:
(a) Jeśli trzeba wytworzyć związek o wzorze 1, w którym R5 nie oznacza atomu wodoru, to przeprowadza się reakcję odpowiedniego związku, w którym R5 oznacza atom wodoru, ze związkiem o wzorze hal R5, w którym hal oznacza atom chlorowca, a R5 nie oznacza atomu wodoru. Reakcja ta jest szczególnie przydatna do wytwarzania takich związków, w których R5 oznacza Ci-4alkil lub grupę o wzorze COR , w którym R oznacza Ci-6alkoksyl. Reakcję prowadzi się zwykle w obecności mocnej zasady, takiej jak alkilolit, a najwygodniej butylolit, w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak eter, na przykład w tertrahydrofuranie, w umiarkowanej temperaturze, na przykład pomiędzy -50 a 50°C, a najwygodniej pomiędzy-10 a 30°C. Substrat, to jest niepodstawiony alkinylofenylobicykloalkan, można otrzymać zgodnie z tym, co podano poprzednio, natomiast.
(b) jeśli trzeba wytworzyć związek o wzorze 1, w którym R5 oznacza atom wodoru, przez desililację związku o wzorze 1, w którym R5 oznacza grupę tri-Ci-4alkilosililową, to reakcję tę można prowadzić znanymi metodami, na przykład działając fluorkiem tetrabutyloamoniowym w eterze, takim jak tetrahydrofuran, w umiarkowanej temperaturze, na przykład pomiędzy 0° a 70°, a najwygodniej w temperaturze pokojowej.
Związki o wzorze 1 stosuje się do zwalczania stawonogów, a więc szkodników z gromady owadów i roztoczy. Sposób zwalczania stawonogów polega na podawaniu stawonogowi lub wprowdzaniu do jego środowiska skutecznej ilości związku o wzorze 1. Sposób zwalczania i/lub tępienia zakażeń związanych ze stawonogami u zwierząt i ludzi polega na podawaniu zwierzęciu skutecznej ilości związku o wzorze 1. Wytwarzane sposobem według wynalazku związki o wzorze 1 mają zastosowanie do zwalczania szkodników typu stawonogów w medycynie i weterynarii.
Związki o wzorze 1 można także stosować do ochrony i leczenia roślin, podając skuteczną dawkę owadobójczą lub roztoczobójczą składnika aktywnego. Dawka będzie się wahała w zależności od wybranego związku, rodzaju mieszanki, sposobu podawania, gatunku rośliny, gęstości sadzenia, prawdopodobnego zakażenia i innych podobnych czynników.
151 828
Następujące przykłady ilustrują sposób według wynalazku.
Przykład 1.4-etylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktan.
(1) Mieszaninę 2-etylo-2-hydroksymetylopropano-l ,3-diolu (13,4 g) otrzymanego w podobny sposób, jak 2-n-propylo-2-hydroksymetylopropano-l,3-diol (przykład III, 1), węglanu dietylu (12.3 ml), wodorotlenku potasowego (0,1 g) i suchego etanolu (1 ml) ogrzewano łagodnie w temperaturze wrzenia (łaźnia olejowa 110-120°C), w strumieniu azotu, przez 30 minut. Następnie powstały metanol usunięto przez destylację pod ciśnieniem atmosferycznym (łaźnia olejowa 130140°C, temperatura głowicy niższa niż 76°C). Ciśnienie obniżono do 2,6 kPa i podwyższono temperaturę łaźni do 230°. Oddestylowano 3-etylo-3-hyroksymetyloetan jako bezbarwną ciecz (9,1 g przy temperaturze głowicy 150°C).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV-210 w temperaturze 100°C dała jeden pik.
Widomo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCI3, Jhz): 4,40, 4H, s; 3,70, 2H, m; 1,7, 2H, q, S; 0,9, 3H, t, s.
(2) Roztwór chlorku 4-jodobenzoilu (11,5 g) w suchym eterze (50 ml) dodano do mieszanego roztworu 3-etylo-3-hydroksymetyloksyetanu (5 g) i pirydyny (3,5 ml) w eterze (100 ml), w temperaturze 0°C. Powstałej mieszaninie pozwolono ogrzać się do temperatury pokojowej i mieszano ją przez 24 godziny. Po tym czasie przemyto mieszaninę wodą i solanką. Organiczne ekstrakty osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczszczono metodą chromatografii kolumnowej na krzemionce (przemytej wstępnie 1 % trietyloaminą w heksanie), eluując 5% roztworem octanu etylu w heksanie. Otrzymano 3-etylo3-/4-jodobenzoiloksymetylo/oksetan (8,1 g) w postaci bezbarwnego oleju.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR):1H /ppm z TMS w CDCI3, JHz: 7,60, 4H, s; 4,60-4,35, 6H, m; 1,8, 2H, q, 8; 0,95, 3H, q 8.
(3) Eterat trifluorku boru (0,44 ml), dodano do mieszanego roztworu 3-etylo-3-/4-jodobenzoiloksymetylo/-oksetanu (4,9 g) w suchym dichlorometanie (30 ml), w temperaturze -70°C, w atmosferze azotu. Pozwolono powstałej mieszaninie ogrzać się do temperatury pokojowej i mieszano ją przez 80 godzin. Po tym czasie dodano 2 ml trietyloaminy. Mieszaninę reakcyjną przemyto wodą, warstwę organiczną osuszono nad bezwodnym węglanem potasowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym, eluując 40% roztworem heksanu w dichlorometanie nasyconym amoniakiem. Otrzymano 4-etylo-l-/4-jodofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan jako białe ciało stałe (2,9 g).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV-210 w temperaturze 230°C dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (MMR):1H-/ppm z TMS w CDCI3, Jhz/: 7,60, 2H, s; 7,30 /2H, d, 8; 4,05, 6H, s; 1,50-0,7, 5H, m.
(4) Dichlorek bis-trifenylofosfinopalladu (60 mg) i jodek miedziowy (10 mg) dodano do mieszanego roztworu 4-etylo-l-/4-jodofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu (1,4g) i trimetylosililoacetylenu (0,92 ml) w suchej dietyloaminie (40 ml), w atmosferze azotu. Powstałą mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Następnie rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahowano eterem etylowym. Roztwór eterowy przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym, eluując 30% roztworem dichlorometanu w heksanie nasyconym amoniakiem. Otrzymano 4-etylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan (1,2 g) jako białe ciało stałe po rekrystalizacji z heksanu.
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV-210 w temperaturze 230°C dała jeden pik.
Stosując opisaną powyżej metodologię i używając odpowiednich jodków arylowych i trimetylosililoacetylenu otrzymano następujące związki:
4-etylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-o-propylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-n-butylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-III-rzęd.butylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-III-rzęd.butylo-l-[3-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-izobutylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-n-pentylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
151 828 7 l-[3chloro-4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-[3-nitro-4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, 4-fenylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, 4-cykloheksylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan. Będące substratami kwasy 3-chloro-4-jodobenzoesowy i 3-nitro-4-jodobenzoesowy otrzymano metodą Hodgsona i Bearda (J.Chem.Soc., 1987, 20).
Przykład II. 3-[4-/4-etylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/fenylo]etynokarboksylan etylu.
(1) Roztwór fluorku tetrabutyloamoniowego (3,3 ml, IM w tetrahydrofuranie) dodano do mieszanego roztworu 4-etylo-l-[2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu (0,87 g) w tetrahydrofuranie (15 ml). Mieszaninę mieszano przez 30 minut w temperaturze pokojowej i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość umieszczono w eterze i przemyto wodą i solanką. Roztwór eterowy osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Rekrystalizacja z heksanu dała 4-etylo-l-/4etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan jako blado białe ciało stałe (0,66 g).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV-210 w temperaturze 230°C dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H /ppm z TMS w CDCI3/: 7,50,4H, m; 4,1, 6H, s; 3,1, 1H, s; 1,6-0,7, 5H, m.
(2) Roztwór n-butylolitu (0,67 ml, 1,6 M w heksanie) dodano do mieszanego roztworu 4-etylol-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu (200 mg) w tetrahydrofuranie (5 cm3), w temperaturze 0°C w atmosferze azotu. Roztwór utrzymywano w temperaturze 0°C przez 10 minut, po czym dodano 0,1 cm3 czystego chloromrówczanu etylu. Roztworowi pozwolono ogrzać się do temperatury pokojowej w ciągu 1,5 godziny. Do mieszaniny dodano wody (lcm3) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość umieszczono w eterze i przemyto wodą i solanką. Roztwór eterowy osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość ekstrahowano wrzącym heksanem i po ochłodzeniu otrzymano 3-[4-/4-etylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/fenylo]etynokarboksylan etylu (67 mg) jako białe krystaliczne ciało stale.
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV-17 w temperaturze 230°C dała jeden pik.
Stosując metodologię opisaną w punkcie (1) powyżej i używając odpowiednich analogów trimetylosililoetynylu otrzymanych w przykładzie I otrzymano następujące związki:
l-/4-etynylofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-n-butylo-l-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-izobutylo-l-/-4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-/-4-etynylofenylo/-4-n-pentylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-/2,2-dimetylopropylo/-l-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-/3-chloro-4-etynylofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, l-/4-etynylo-3-nitrofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-fenylo-1 -/-4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-III.rzęd.butylo-l-/3-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,
4-III-rzęd.butylo-l-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
Stosując metodologiję opisaną w punkcie (2) powyżej i używając l-/4-etynylofenylo/-4-npropylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu i chloromrówczanu metylu otrzymano 3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/-fenylo]etynylokarboksylan metylu.
Dane magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR) dla tych związków umieszczono w tabeli poza 4-III.rzęd.butylo-l-/3-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanem, który miał następujące widmo NMR: 1H /ppm z TMS w CDCI3/: 7,75-7,20 m; 4,15, 6H, s; 3,0, 10 s; 0,90, 9H s.
Przykład III. l-[4-/3-Metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
(1) Do mieszanej mieszaniny aldehydu n-walerianowego (172 g) i wody (2 ml) dodano stałego wodorotlenku wapniowego (112g) i roztworu formaldehydu (1,4 ml 40% roztworu wodnego). Temperatura mieszaniny była niższa niż 40°C, a dodawanie trwało około 45 minut. Mieszaninę utrzymywano w temperaturze 60°C przez 5 godzin. Następnie przesączono ją przez ziemię okrzemkową i odparowano przesącze pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość potraktowano
151 828 gorącym metanolem (2 ml) i przesączono mieszaninę przez ziemię okrzemkową. Przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymany oleisty produkt (458 g) oczyszczono w następujący sposób:
Roztwór surowego produktu w kwasie octowym (200 ml) mieszano w temperaturze pokojowej. Po 4 godzinach dodano 1,21 bezwodnika octowego. Temperatura wzrosła do 65°C. Kontynuowano mieszanie przez 12 godzin. Mieszając, dodano w ciągu 3 godzin mieszaninę reakcyjną do 31 zimnej wody. Mieszano jeszcze przez 3 godziny. Mieszaninę wodną ekstrahowano eterem dietylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego, a następnie solanką. Ekstrakty osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem.
Destylacja dała 238g trioetanu 2-n-propylo-2-hydroksymetylopropano-l,3-diolu w postaci bezbarwnego oleju (temperatura wrzenia 120-140°C pod ciśnieniem 200 Pa).
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H /ppm z TMS w CDCI3/: 4,00,6H, s; 2,10, 9H, s; 1,40, 4H, m; 1,00, 3H, m.
Do mieszanego roztworu otrzymanego trioetanu (230 g) w metanolu (2,5 ml) dodano sodu (0,5 g). Mieszaninę ogrzewano, mieszając, w temperaturze wrzenia przez 72 godziny. Następnie odparowano mieszaninę pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 2-n-propylo-2-hydroksymetylopropano-l,3-diol (87g) w postaci bezbarwnych kryształów /temperatura topnienia 93°C (W.E.Conrad, L.A.Levasseur, R.F.Murphy, M.L.Hare i H.E.Conrad J.Org.Chem. 1962, 27, 2227).
2-n-Butylo-2-hydroksymetylopropanol-1,3-diol i 2-n-pentylo-2-hydroksymetylopropano-1,3diol otrzymano odpowiednio z n-heksanolu i n-heptanolu, w taki sam sposób, jak 2-n-propylo2-hydroksymetylopropano-1,3-diol.
2- Cykloheksylo-2-hydroksymetylopropano-l ,3-diol i 2-izobutylo-2-hydroksymetylopropano1,3-diol otrzymano odpowiednio z cykloheksylomalonianiu dietylu i izobutylomalonianiu dietylu, w taki sam sposób, jak 2-/2,2 dimetylopropylo/-2-hydroksymetylopropano-l,3-diol (przykład V). 2-III-rzęd.butylo-2-hydroksymetylopropano-l,3-diol otrzymano według Y.Ozoe i M.Eto Agric.Biol.Chem. 1982, 46,411-418.
(2) l-/4-Jodofenylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z 2-n-propylo2-hydroksymetylopropano-l,3-diolu i chlorku 4-jodobenzylu stosując metodę opisaną w przykładzie I w punkach (1) - (3).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV-210 w temperaturze 230°C dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H /ppm z TMS w CDCI3, Jhz/: 7,65, 2H, d, s; 7,30, 2H, d, s; 4,1, 6H, s; 1,5-0,8, 7H, m.
(3) Dichlorek bis-trifenylofosfinopalladu (15 mg) i jodek miedziawy (5 mg) dodano do mieszanego roztworu l-/4-jodofenylo-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu (0,25 g) i eteru metylopropargilowego (0,09 ml) w suchej dietyloaminie (5 ml) w atmosferze azotu.
Powstałą mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Następnie odparowano rozuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ekstrahowano eterem etylowym. Roztwór eterowy przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na tlenku glinowym, eluując 30% roztworem dichlorometanu w heksanie nasyconym amoniakiem. Otrzymano po rekrystalizacji z heksanu 67 g l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu w postaci bladobiałego ciała stałego.
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV-17 w temperaturze 240°C dała jeden pik.
W identyczny sposób otrzymano z l-/4-jodofenylo/-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu i odpowiednich związków acetylenowych (podanych w nawiasach) następujące związki:
4-propylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan,/trimetylosililoetylen/,
3- [4-/4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktylo/fenylo]-prop-2-yn-l-ol, /alkohol propargilowy), l-[4-/2-fenyloetynylo/fenylo]-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, /fenyloacetylen), l,l-dimetylo-3-[4-/4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okta-l-ylo/fenylo]prop-2-yn-l-ol, /1, l-dimetyloprop-2-yn- l-ol/,
151 828
4-[4-/4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktylo/fenylo]but-3-yn-l-ol, /but-3-yn-l-ol/, l-[4-/2-III.rzęd.butyloetynylo/fenylo]-4-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, /3,3-dimetylobut- 1-yn/.
W podobny sposób otrzymano poniższe związki z odpowiedniego l-/4-jodofenylo/-4podstawionego-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu i odpowiedniego związku acetylenowego (podanego w każdym przypadku w nawiasach)
4-III-rzęd.butylo-l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, /eter metylowopropargilowy/, l-[3-chloro-4-/3-metoksyprop-l-ynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, ter metylowopropargilowy/ 4-cykloheksylo-l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan /eter metylowopropargilowy/, l-[4-/3-etoksyprop-l-inylo/fenylo]4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, /eter etylowopropargilowy/, 4-metoksy-l-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]but1-yn, /4-metoksybut-l-yn/ 4-izobutylo-l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, /eter etylowopropargilowy/,
N-[3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]okt-l-ylo/fenylo]prop-2-inylo]acetamid,/Nprop-2-inyloacetamid - Chem. Ais., 54; 3178h/,
4-n-butylo- l-[4-/3-metoksyprop- l-inylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, /eter metylowopropargilowy/, l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo/-4-n-pentylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan /eter metylowopropargilowy/, l-[4-/pent-l-ynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan, /pent-l-yn/.
Przykład IV. l-[4-/3-Metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-3-trifluorometylo-2,6,7trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
(1) Wodorek sodowy (8,0g, 60% zawiesiny w oleju) dodano do mieszanego roztworu npropylomalonianu dietylowego (40 g) w suchym benzenie (200 ml). Całość mieszano przez godzinę w temperaturze 60°C. Mieszaninę ochłodzono i ostrożnie dodano 28 ml bezwodnika trifluorooctowego. Następnie mieszano ją przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Dodano wody i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarszanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem.
W wyniku destylacji otrzymano 35 g 2-n-propylo-2-trifluoroacetylomalonianiu dietylu w postaci bezbarwnego oleju (temperatura wrzenia 73°C pod ciśnieniem 26 Pa).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV 210 w temperaturze 130°C dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H /ppm z TMS w CDCbJHz/: 4,30, 4H, q; 8; 2,00 /2H, m; 1-50-0,70, 11H, m.
(2) Roztwór wodorku litowo-glinowego (5,5 g) w suchym eterze etylowym (200 ml) mieszano w temperaturze 0°C w strumieniu azotu. Dodano 2-n-propylo-2-trifluoroacectylomalonian dietylu (25,0g) w suchym eterze dietylowym (50 ml) i mieszano meiszaninę w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Następnie mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 4 godziny. Po ochłodzeniu dodano ostrożnie roztwór wodorotlenku sodowego (20 g) i wodorofosforanu potasowego (20 g) w wodzie (150 ml). Ciało stałe odsączono i osuszono na powietrzu. Przesącz odparowano do suchej masy pod zmniejszonym ciśnieniem. Wszystkie produkty stałe połączono i ekstrahowano gorącym chloroformem przez 48 godzin (ekstrakcja Soxhleta). Ekstrakty odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 3,3-di/hydroksymetylo/1,1,1 -trifluoroheksan-2-ol, w postaci żółtego oleju o dużej lepkości (11,0 g), i użyto go bez dalszego oczyszczania.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstwa cieczy): 3340 (silne i szerokie), 1155 (s), 1100 (s), 1040 (m), 1020 (m).
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H /ppm z TMS w CDCI3/: 4,20,1H, m; 4,00-3,10, 7H, m; 1,30, 4H, m; 0,90, 3H, m.
(3) Mieszaninę 3,3-di/hydroksymetylo/-l,l,l-trifluroheksan-2-olu (2,8g), węglanu dietylu (1,6 g), wodorotlenku potasowego (0,1 g) i suchego etanolu (4,0 ml) ogrzewano łagodnie, w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną (łaźnia olejowa 110°C), pod strumieniem azotu, przez 30 minut. Następnie oddestylowano etanol. Destylacja dała 3-/l-hydroksy-2.2.2-trifluorofenylo/-310
151 828 n-propyloksyetan (1,7 g) w postaci bezbarwnego oleju (temperatura wrzenia 112°C pod ciśnieniem 2,6-3,2kPa).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV 210 w temperaturze 120°C dała jeden pik.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstwa cieczy): 3450/s, br/, /1300/s/, 1170/s/, 1130/s/, 1045/s/.
(4) Roztwór chlorku 4-jodobenzoilu (2,1 g) w suchym dichlorometanie (25 ml) dodano do mieszanego roztworu 3-/l-hydroksy-2,2,2-trifluoroetylo/-3-n-propyloksetanu (1,55 g) i pirydyny (1,0 ml) w suchym dichlorometanie w temepraturze 0°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 24 godziny w temperaturze pokojowej. Następnie wylano mieszaninę do wody i ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na tlenku krzemu, eluując 1% roztworem trietyloaminy w heksanie.
3-[l-/4-Jodobenzoiloksy/-2,2,2-trifluoroetylo]-3-n-propyloksetan otrzymano w postaci bezbarwnego oleju (2,4 g).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV 210 w temperaturze 200°C dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H /ppm z TMS w CDCI3/: 7,70, 4H, m; 4,80-4,20, 5H, m; 2,20-0,80, 7H, m.
(5) Eterat trifluorku boru (0,54 ml) dodano do mieszanego roztworu 3-[l-/4-jodobenzoiloksy/-2,2,2-trifluroetylo]-3-n-propyloksetanu (2,3 g) w suchym dichlorometanie (50 ml) w temperaturze -70°C. Mieszaninie pozwolono ogrzać się powoli do temperatury pokojowej i mieszano ją następnie przez 12 godzin. Dodano trietyloaminę (1,0 ml) i wylano mieszaninę na wodę. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem dietylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na tlenku glinowym, eluując mieszaniną 1:4 dichlorometanu z heksanem nasyconą amoniakiem.
Otrzymano l-/4-jodofenylo/-4-n-propylo-3-frifluorometylo-2,6,7- trioksabicyklo[2.2.2]oktan w postaci bezbarwnego ciała stałego (0,53 g).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV 210 w temepraturze 220°C dała jednej pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H /ppm z TMS w CDCUJhz/: 7,70, 2H, d, 8; 7,30, 2H, d, 8; 4,80-3,80, 5H m; 1,40, 4H, m; 1,00, 3H, m.
(6) l-[4-/3-Metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-3-trifluorometylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z l-4-jodofenylo/-4-n-propylo-3-trifluorometylo-2,6,7- trioksabicyklo[2.2.2]oktanu i eteru metylowopropargilowego metodą, opisaną w przykładzie III. 4-n-butylo1 -[4-/3-metoksyprop-1 -inylo/fenylo]-3-trifluorometylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano z m-butylomalonianu dietylu w sposób analogiczny do syntezy l-[4-/3-metoksyprop-linylo/fenylo]-4-n-propylo-3- trifluorometylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
Przykład V. 4-/2,2-Dimetylopropylo/-l-[4-/3-metoksyprop-l-ylo/fenylo ]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
(1) 2,2-Dimetylopropylomalonian dietylu (18,0 g) (Brandstrom), Acta Chem.Scand., 1958,13, 615/ dodano do mieszanej zawiesiny wodorku sodowego (4,0 g, 50% zawiesina w oleju) w suchym tetrahydrofuranie (150 ml), w temperaturze 0°C w atmosferze azotu. Mieszaninę ogrzewano, mieszając, przez 1 godzinę w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Mieszaninę ochłodzono i dodano kroplami roztwór eteru benzylochlorometylowego (13,3 g) w suchym tetrahydrofuranie (50 ml). Następnie mieszano ją przez 24 godziny i wylano do zimnej wody. Wodą mieszaninę ekstrahowano eterem dietylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą i osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem.
Otrzymano 2-benzyloksymetylo-2-/2,2-dimetylopropylo/malonian dietylu w postaci oleju (28,8 g) i użyto go bez dalszego oczyszczania.
(2) 2-Benzyloksymetylo-2-/2,2-dimetylopropylo/malonian dietylu (15 g) w suchym eterze etylowym (50 ml) dodawano powoli do mieszanej zawiesiny wodorku litowo-glinowego (7,0 g) w suchym eterze etylowym (200 ml) w temperaturze 0°C w atmosferze azotu. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 godzin, po czym ostrożnie dodano roztwór wodny wodorotlenku sodowego (25 ml, 10% roztwór). Mieszaniną przesączono i ciało stałe przemyto eterem etylowym.
151 828
Przesącz osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatogranicznie na tlenku krzemu eluując mieszaniną 1:4 octanu etylu z heksanem. Otrzymano 2-benzyloksymetylo-2,2,2-dimetylopropylo-propano-l,3diol w postaci bezbarwnego oleju (5,5 g).
(3) 2-Benzyloksymetylo-2-/2,2-dimetylopropylo/propano-l,3-diol (5,5g) w suchym eterze etylowym (50 ml) dodano do ciekłego amoniaku (200 ml) w temperaturze -70°C. Do mieszanego roztworu dodano 2,5 g sodu. Mieszanie w temperaturze -70°C kontynuowano przez godzinę. Następnie pozwolono mieszaninie ogrzać się do temperatury -30°C i dodano ostrożnie stały chlorek amonowy (15 g). Amoniak usunięto z mieszaniny reakcyjnej w strumieniu azotu. W celu rozłożenia pozostałości sodu dodano do mieszanej mieszaniny reakcyjnej metanolu (25 ml). Następnie dodano dichlorometanu (400 ml) i przesączono mieszaninę. Przesącze odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 2-/2,2-dimetylopropylo/-2-hydroksymetylopropano-1,3diol w postaci bezbarwnego ciała stałego (3,5 g).
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H /ppm z TMS w CDCI3/: 4,20, 3H, szerokie, wymiana z D2O; 3,80, 6H, s; 1,40, 2H, s; 1,21, 9H, s.
(4) 4-Bromoortobenzoesan trimetylu (1,5 g) (Mc Elvein i Venerable, J. Amer.Chem.Soc., 1950, 72, 1961) doano do 2-/2,2-dimetylopropylo/-2-hydroksymetylopropano-l,3-diolu (l,0g). Dodano następnie jedną kroplę stężonego kwasu solnego i utrzymywano mieszaninę w temperaturze 140°C w atmosferze azotu przez 1 godzinę. Lotne składniki odpędzono pod zmniejszonym ciśnieniem (130 Pa) w temperaturze 140°C.
Pozostałość oczyszczono chromatogranicznie na tlenku glinowym (Alumina Koelm TSG), eluując mieszaniną 1:20 dichlorometanu z heksanem, nasyconą amoniakiem. Otrzymano 1-/4bromofenylo/-4-/2,2-dimetylopropylo/-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktan w postaci bezbarwnego ciała stałego (0,70 g).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV 101 w temperaturze 250°C dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCI3): 7,50,4H, s; 4,20, 6H, s; 1,20, 2H, s; 1,00, 9H, s.
Widmo masowe (MS): jonizacja chemiczna: Μ + 1 341 343.
(5) n-Butylolit (5,0ml/l,6 roztworu w heksanie) dodano do mieszanego roztworu 1-/4bromofenylo/-4-/2,2-dimetylopropylo/-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktanu (0,5 g) w suchym eterze etylowym (50 ml) w temperaturze -70°C w strumieniu azotu. Pozwolono mieszaninie reakcyjnej ogrzać się do temperatury pokojowej, a postępy reakcji śledzono dokonując analiz metodą chromatografii gazowo-cieczowej. Gdy zniknęła cała ilość substsratu, do mieszaniny reakcyjnej dodano jodu (1,0 g) w suchym eterze etylowym (50 ml). Po dziesięciu minutach dodano wodnego roztworu tiosiarczanu sodowego (3g w 40 ml wody). Wodną mieszaniną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym, eluując 5% roztworem dichlorometanu w heksanie, nasyconym amoniakiem. Otrzymano
4-/2,2-dimetylopropylo/-l-/4-jodofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktan w postaci bezbarwnego ciała stałego.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDC13): 7,70,2H, s; 7,35, 2H, d; 4,20, 6H, s; 1,30, 2H, s; 1,00, 9H, s.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna: M + 1389.
(6) stosując metodologię opisaną w przykładzie III otrzymano 4-/2,2-dimetylopropylo/-l[-4/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan z 4-/2,2-dimetylopropylo/-l-/4-jodofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktanu i eteru metylowopropargilowego.
(7) Stosując metodologię opisaną w przykładzie I otrzymano 4-/2,2-dimetylopropylo/-1-[4/2-trimetylosililoetynylo/-fenylo]-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan z 4./2,2-dimetylopropylo/-1 /4-jodofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktanu i trimetylosililoacetylenu.
Przykład VI. Karbaminian N-metylo-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-oktl-ylo/fenylo]prop-2-inylu.
Roztwór 3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-oktylo/fenylo]prop-2-in-l-olu (0,5 g), izocyjanianu metylu (0,2 g) i trietyloaminy (0,1 g) w suchym benzenie (50 ml) ogrzewano
151 828 w temperaturze wrzenia pod chłodnią zwrotną przez 6 godzin. Roztwór ochłodzono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym, eluując mieszaniną 1:5 dichlorometanu z heksanem, nasyconą amoniakiem. Otrzymano karbaminian N-metylo-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]prop-2-inylu wpostaci bezbarwnego ciała stałego (0,25 g o temperaturze topnienia 136,2°C).
Przykład VII. Octan 3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]prop2-ynylu.
Chlorek acetylu (0,33 ml) dodano do mieszanego roztworu 3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-oktylo/fenylo]prop-2-in-l-olu (1,1 g) i trietyloaminy (0,8 ml) w suchym eterze etylowym w temperaturze 0°C w atmosferze azotu. Mieszaninę mieszano przez 12 godzin w temperaturze pokojowej i wylano do wody. Mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym, eluując mieszaniną 3:2 dichlorometanu z heksanem nasyconą amoniakiem. Otrzymano octan 3-[4-/4n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]-okt-l-ylo/-fenylo]prop-2-ynylu wpostaci bezbarwnych kryształów (0,90 g o temperaturze topnienia 98,0°C).
N,N-Dimetylo-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]prop-2-ynamid i N,N-dimetylo-3-[4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-okt-1 -ylo/fenylo]prop-2-yntioamid otrzymano, stosując podobny sposób odpowiednio z l-/4-etynylofenylo/-4-n-propylo-2,6,7trioksabicyklo] oktanu i chlorku dimetylokarbamoilu i chlorku dimetyloriokarbamoilu.
Przykład VIII. 4-n-propylo-l-[4-/prop-l-inylo/fenylo]-2,6,7- trioksabicyklo[2.2.2]-oktan. n-Butylolit (0,79 ml 18M roztworu w heksanie) dodano do mieszanego roztworu 1-/4etynylofenylo/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-oktanu (0,55 g) w suchym tetrahydrofuranie w temperaturze 0°C w atmosferze azotu. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C przez 10 minut. Dodano jodku metylu (0,09 ml) i mieszano mieszaninę w temperaturze pokojowej przez 5 godzin. Rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Dodano wody i wodną mieszaniną ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 4-n-propylo-l-[4-/prop-l-inylo/fenylo]-2,6,7- trioksabicyklo[2.2.2]-oktan w postaci bezbarwnych kryształów (0,20 g, przekrystalizowany z mieszaniny dichlorometanu z heksanem).
Przykład IX. 3-Cyjano-l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]-oktan.
(1) Mieszaninę 2-n-propylo-2-hydroksymetylopropano-l,3-diolu (24,6g), węglanu dietylowego (20,1 ml), wodorotlenku potsowego (0,3 g) i suchego etanolu (2 ml) ogrzewano łagodnie, w temperaturze wrzenia, pod chłodnicą zwrotną (łaźnia olejowa 110-120°C), w strumieniu azotu przez 30 minut. Następnie powstały etanol usunięto przez destylację pod ciśnieniem atmosferycznym (łaźnia olejowa 130-140°C, temperatura głowicy 76°C). Ciśnienie zmniejszono do 2,6 kPa, a temperaturę łaźni podwyższono do 230°C. Oddestylowano 3-hydroksymetylo-3-n-propylooksetan w postaci bezbarwnej cieczy (16,7 g, temperatura głowicy 120-126°C).
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV-210 w temperaturze 120°C dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCI3): 4,55,4H, s; 3,60, 2H, m; 1,8-0,8, 7H, m.
(2) Roztwór dimetylosulfotlenku (12 ml) w suchym dichlorometanie (4,0 ml) dodano do mieszanego roztworu chlorku oksalilu (7,4 ml) w dichlorometanie (23 ml), w temperaturze -70°C, w atmosferze azotu. Po zakończeniu dodawania otrzymaną mieszaninę przez 5 minut mieszano w temperaturze -70°C, po czym, w ciągu 10 minut, dodano kroplami roztwór 3-hydroksymetylo-3-npropyloksetanu (10,0 g) w dichlorometanie (25 ml). Całość mieszano przez 30 minut, po czym w ciągu 30 minut dodano 54 ml czystej trietyloaminy. Pozwolono mieszaninie reakcyjnej ogrzać się do temperatury pokojowej w ciągu 3 godzin, po czym wylano ją do wody. Oddzielono fazę organiczną, a fazę wodną ekstrahowano świeżym dichlorometanem. Połączone ekstrakty organiczne przemyto rozcieńczonym kwasem solnym, nasyconym roztworem węglanu sodowego i solanką. Powstałą fazę organiczną osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 3-fromylo-3-n-propyloksetan (10,5 g) w postaci żółtego oleju.
151 828
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV-210 w temperaturze 120°C dała jeden pik.
Widmo w podczerwieni (IR) (warstwa cieczy): l730cm_1.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCU): 9,0, 1H, s; 4,90, 2H, d, 6; 4,60, 2H, d, 6; 2,30-1,0, 7H, m.
(3) Do mieszanego roztworu 3-formylo-3-n-propyloksetanu (3,0 g) i chlorku 4-jodobenzoilu (6,2 g) w eterze etylowym (75 ml), w atmosferze azotu, dodano roztworu cyjanku sodowego (1,6 g) w wodzie (2,0 ml). Całość mieszano przez noc. Następnie wylano ją do wody (50 ml) i ekstrahowano eterem etylowym. Roztwór eterowy osuszono nad bezwodnym siarczanem sodowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość poddano chromatografii na tlenku krzemu traktowanym uprzednio trietyloaminą i eluowano mieszaniną 1:3 heksanu z chlorofermem. Otrzymano 4-jodobenzoesan 3-/a-cyjano-hydroksymetylo/-3-n-propyloksetanu w postaci bezbarwnego ciała stałego (6,5 g o temperaturze topnienia 90°C).
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCUJhz): 7,90,
2H, d, 7; 7,80, 2H, d, 7; 5,70, 1H, s; 4,65, 4H, m; 1,95, 2H, m; 1,50, 2H, m; 1,00, 3H, t, 6.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna: Μ + 1 386.
(4) Stosując metodologię opisaną w punkcie (3) przykładu I otrzymano 3-cyjano-1-/4jodofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-oktan (bezbarwne kryształy), (temperatura topnienia 129°C) z 4-jodobenzoesanu 3-/a-cyjano-hydroksymetylo/-3-n-propyloksetanu.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCI3, Jhz): 7,75, 2H, d, 7; 7,35, 2H, d, 7; 4,95, IR, d, 2; 4,40, 1H, m; 4,15, 3H, m; 1,60-140, 4H, m; 1,00, 3H, t, 6.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna: Μ + 1 386.
(5) Stosując metodologię opisaną w przykładzie III otrzymano 3-cyjano-l-[4-/3-metoksyprop-1 -inylo/fenylo]-4-n- propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan z 3-cyjano-1 -/4-jodofenylo/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-oktanem.
Przykład X. l-[4-/3-Metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo- 2,6-dioksan-7-tiabicyklo[2.2.2]oktan.
(1) n-Propylomalonian dietylu (20,0 g) dodano do mieszanej zawiesiny wodorku sodowego (4,8 g 50% zawiesiny w oleju) w suchym toluenie (200 ml) w atmosferze azotu. Mieszaninę mieszano w temperaturze 80°C przez godzinę. Ochłodzono ją następnie i dodano tioeteru benzylochlorometylowego (J.L.Wood i V.du Vigneaud, J.Biol.Chem. 1939, 131, 267), (16,Og) w suchym toluenie (50 ml), po czym mieszano ją w temperaturze 80°C przez dwie godziny. Mieszaninę ochłodzono i wylano do wody. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 2-benzylotiometylo-2-n-propylomalonian dietylu (30 g) w postaci żółtego oleju, po czym użyto go bez dalszego oczyszczania.
(2) 2-Benzylotiometylo-2-n-propylomalonian dietylu (30,0 g) w suchym eterze etylowym (60 ml) dodano do mieszanej zawiesiny wodorku litowo-glinowego (7,0 g) w suchym eterze etylowym (400 ml) w temperaturze 0°C w atmosferze azotu. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez trzy godziny, a następnie ogrzewano ją, wciąż mieszając, w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez dalsze trzy godziny. Następnie ochłodzono ją i dodano ostrożnie 10% wodny roztwór wodorotlenku sodowego (25 ml). Mieszaninę odsączono i osad przemyto eterem. Przesącze osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 2-benzylotiometylo-2-n-propylopropano-l,3-diol (20,0g) w postaci bezbarwnego ciała stałego, po czym użyto go bez dalszego oczyszczania.
(3) 2-Benzylotiometylo-2-n-propylopropano-l,3-diol (7,0g) w suchym eterze dietylowym (150 cm3) dodano do ciekłego amoniaku w temperaturze -70°C. Do mieszanego roztworu dodano sodu (1,8 g). Całość mieszano przez godzinę w temperaturze -70°C. Następnie pozwolono mieszaninie ogrzać się do temperatury -30°C i doano ostrożnie 10 g stałego chlorku amonowego. Amoniak usunięto z mieszaniny reakcyjnej w strumieniu azotu. Pozostałość przemyto suchym dichlorometanem i odparowano przesącz pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 2,2-di-hydroksymetylo-pentano-l-tiol (3,2 g) w postaci bezbarwnego, wydzielającego zapach oleju, po czym użyto go bez dalszego oczyszczania.
(4) Stosując sposób analogiczny do opisango w punkcie (4) przykładu V poddano reakcji 2,2-di-hydroksymetylo-pentano-l-tiol z 4-bromo-ortobenzoesanu trimetylu otrzymując 1-/4bromofenylo/-4-n-propylo-2,6-dioksa-7-tiabicyklo[ 2.2.2]oktan (bezbarwne ciało stałe).
151 828
Chromatografia gazowo-cieczowa: OV 210 w temperaturze 200°C dała jeden pik.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCI3): 7,50,4H, s; 4,20, 4H, m; 3,20, 2H, m; 1,40, 4H, m; 1,00, 3H, m.
Widmo w podczerwieni (IR) próbka ucierana z nujolem: 1080/s/, 1040/s/, 1020/m/.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna: Μ + 1 329, 331.
(5) n-Butylolit (16 ml, 1,6M roztwór w heksanie) dodano do mieszanego roztworu 1-/4-/ bromofenylo/-4-n-propylo-2,6-dioksa-7-tiabicyklo[ 2.2.2]oktanu (l,7g) w suchym eterze etylowym (150 ml) w temperaturze -70°C w atmosferze azotu. Mieszaninie reakcyjnej pozwolono ogrzać się powoli do temperatury pokojowej, a postępy reakcji śledzono wykonując analizy metodą chromatografii gazowo cieczowej. Gdy zniknęła cała ilość substratu, dodano jodu (6,6 g) w suchym eterze dietylowym (50 ml), po czym natychmiast dodano wodnego roztworu tiosiarczanu sodowego (10 g w 70 ml wody). Mieszaninę ekstrahowano octanem etylu. Warstwę organiczną przemyto wodą i osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym. Rozpuszczalnik odpędzono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym (Alumina Woelm TSC), eluując mieszaniną 1:10 dichlorometanu z heksanem, nasyconą amoniakiem/. Otrzymano l-/4-jodofenylo/4-n-propylo-2,6-dioksa-7-triabicyklo [2.2.2]-oktan w postaci bezbarwnych kryształów (0,8 g o temperaturze topnienia 128-132°C.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCI3, Jhz): 7,70, 2H, d, 7; 7,40, 2H, d, 7; 4,15, 4H, m; 3,10, 2H, m; 1,30, 4H, m; 0,95, 3H, m.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna: Μ + 1 377.
(6) Mieszaninę l-/4-jodofenylo/4-n-propylo-2,6-dioksa-7-triabicyklo [2.2.2]-oktanu (0,20 g), eteru metylowopropargilowego (0,067 ml), chlorku bis trifenylofosfinopalladu (II) (50 mg) i jodku miedziawego (25 g) w suchej trietyloaminie (10 ml) mieszano w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu przez 24 godziny. Rozuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość ekstrahowano eterem etylowym, a ekstrakty eterowe przemyto wodą. Osuszono je następnie nad bezwodnym siarczanem magnezowym i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym (Alumina Woelm TSC) eluując mieszaniną 1:5 dichlorometanu z heksanem, nasyconą amoniakiem. Otrzymano l-[4-/3-metoksyprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6-dioksa-7-tiabicyklo[2.2.2]-oktan w postaci bezbarwnego ciała stałego (20 mg).
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCI3, Jhz): 7,60,
2H, d, 6; 7,45,2H, d, 6; 4,30,2H, s; 4,20,4H, m; 3,50,3H, s; 3,10,2H, m; 1,30,4H, m; 0,95, 3H, m.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna: Μ + 1 319.
Stosując podany wyżej sposób postępowania otrzymano 4-n-propylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenylo] -2,6-dioksa-7-tiabicyklo[2.2.2]oktan z l-/4-jodofenylo-4-n-propylo-2,6-dioksa-7tiabicyklo[2.2.2 joktanu i trimetylosililoacetylenu stosując dietyloaminę zamiast trietyloaminy jako rozuszczalnik. 4-n-Propylo-l-[4-/2-trimetylosililoetynylo/fenyloj- 2,6-dioksa-7-tiabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano jako bezbarwne, krystaliczne ciało stałe.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCI3, Jhz): 7,50,
4H, m; 4,20, 4H, m; 3,15, 2H, m; 1,35, 4H, m; 1,05, 3H, m; 0,40, 9H, m.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna: Μ = 1 347.
l-/4-Etynylofenylo/-4-n-propylo-2,6-dioksa-7-tiabicyklo[2,2,2]oktan otrzymano z 4-n-propylo-1 -[4-/2-trimetylosililoetylo/fenylo]-2,6-dioksa-7-tiabicyklo-[2.2.2]oktanu stosując sposób podany w pk (1) przykładu II. l-/4-Etynylofenylo/-4-n-propylo-2,6-dioksa-7-tiabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano jako bezbarwne ciało stałe.
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR): 1H (ppm z TMS w CDCI3, Jhz): 7,50,
4H, m; 4,20, 4H, m; 3,20, 3H, m; 1,30, 4H, m; 1,00, 3H, m.
Widmo masowe (MS), jonizacja chemiczna: Μ = 1 275.
Przykład XI. l-[4-/2-III-rzęd.butylodimetylosililoetynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2] oktan.
N-Butylolit (0,79 ml, 1,6M roztworu w heksanie) dodano do mieszanego roztworu l-[4etynylofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktanu (0,25 g) w suchym tetrahydrofuranie (15 ml) w temperaturze 0°C w atmosferze azotu. Mieszaninę reakcyjną mieszano151 828 w temperaturze 0°C przez 10 minut. Następnie dodano chlorku ΙΙΙ-rzęd. butylo-dimetylosililu (0,23 g) i mieszano mieszaninę w temperaturze pokojowej przez 6 godzin. Po tym czasie odparowano mieszaninę pod zmniejszonym ciśnieniem. Dodano wody i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym (Alumina Woelm TSC), eluując mieszaniną 2:3 dichlorometanu z heksanem nasyconą amoniakiem. Otrzymano l-[4-/2-butylodimtylosililoetynylo/fenylo]-4-npropylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan w postaci bladożółtych kryształów (0,32g). Stosując podany wyżej sposób postępowania otrzymano l-[4-/2-metylotioetynylo/fenylo]-4-n-propylo2.6.7- trioksabicyklo[2.2.2]oktan z l-/etynylofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2 ]oktanu i metanotiosulfonianu-S-metylu (Fluka A.C.).
Przykład XII. N-Metylo-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]prop-2-ynamid.
n-Butylolit (1,6 ml 1,6M roztworu w heksanie) dodano do mieszanego roztworu 1-/4etynylofenylu/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2 ]oktanu (0,5 g) w suchym tetrahydrofuranie (15 ml), w atmosferze azotu, w temperaturze 0°C. Mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez 10 minut, po czym dodano izocyjanian metylu (0,17 ml). Po godzinie mieszaninę odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Dodano wody i wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym (Alumina Woelm TSC), eluując mieszaniną 1:4 dichlorometanu z heksanem nasyconą amoniakiem. Otrzymano N-metylo-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]-okt- 1-ylo/fenylo]prop-2-imamid w postaci bezbarwnych kryształów (0,095 g).
N-Metylo-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]prop-2-ynotioamid otrzymano z l-/4-etynylofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2 joktanu i izocyjanianu metylu w sposób analogiczny do syntezy N-metylo-3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]okt-1 -ylo/fenylo]-prop-2-ynamidu.
Przykład XIII. Metanosufonian 3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2] okt-l-ylo/fenylo]prop-2-ynylu.
Chlorek metanosulfonylu (0,19 ml), dodano do mieszanego roztworu-3-[4-/4-n-propylo2.6.7- trioksabicyklo [2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]-prop-2-yn- 1-olu (0,6 g) w suchej pirydynie (0,34 ml) i suchym dichlorometanie (20 ml) w temperaturze 0°C w atmosferze azotu. Mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez godzinę, a następnie wylano do wody. Wodną mieszaninę ekstrahowano eterem etylowym. Ekstrakty eterowe przemyto wodą, osuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie na tlenku glinowym (Alumina Woelm TSC) eluując mieszaniną 1:1 dichlorometanu z heksanem nasyconą amoniakiem. Otrzymano metanosulfonian 3-[4-/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]-okt-l-ylo/fenylo]prop-2-ynylu w postaci bezbarwnych kryształów (0,18 g).
Przykład XIV. l-[4-/3-Etylotioprop-l-ynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
Do roztworu etanotiolu (0,053 ml) w suchym tetrahydrofuranie (20 ml) dodano w temperaturze 0°C, w atmosferze azotu, m-butylolit (0,45 ml 1,6M roztwór w heksanie). Całość mieszano 10 minut i dodano kroplami roztwór metanosulfonianu 3-[4-/2-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2] -okt-l-ylo/fenylo]prop-2-ynylu (0,25 g) w suchym tetrahydrofuranie (5 ml). Po 2 godzinach mieszaninę odparowano w próżni. Dodano wodę i mieszaninę wodną ekstrahowano eterem etylowym. Wyciągi eterowe przemyto wodą, suszono bezwodnym siarczanem magnezu i odparowano w próżni. Pozostałość czyszczono chromatograficznie na tlenku glinu (Alumina Woelm TSC) eluowanym mieszaniną 1:1 dichlorometan, heksen nasyconą amoniakiem. Otrzymano l-[4-/3Etylotioprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan jako kremowe, woskowe ciało stałe (0,21 g).
Przykład XV. l-[4-/3-Etylosulfinyloprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan.
Roztwór l-[4-/3-etylotioprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu (0,20 g) i kwasu 3-chloronadbenzoesowego (0,18 g) w dichlorometanie (25 ml) mieszano 30 minut
151 828 w temperaturze pokojowej. Roztwór przemyto kolejno nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, wodą, a w końcu solanką. Roztwór dichlorometanowy suszono bezwodnym siarczanem magnezu, a następnie odparowano w próżni. Pozostałość oczyszczano chromatograficznie na tlenku glinu (Alumina Woelm TSC) eluowanym mieszaniną 1:1 dichlorometanu:heksanu, nasyconą amoniakiem. Otrzymano l-[4-/3-Etylosulfinyloprop-l-inylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7trioksabicyklo[2.2.2]oktan jako kremowe ciało stałe (0,08 g).
-[4-/2-Metylosulfinyloetynylo/fenylo]-4-n-propylo -2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan otrzymano opisaną wyżej metodą z l-[4-/2-metylotioetynylo/fenylo]-4-n-propylo-2,6,7- trioksabicyklo[2.2.2]oktanu.
W natępującej tbeli podano widma magnetycznego rezonansu jądrowego, temperatury topnienia i widma masowe różnych związków wytwarzanych w przykładach, które zidentyfikowano kolejnymi numerami.
Tabela wzór 8
Numer związku Rb Ra Rc Rd Temperatura topnienia °C Widmo masowe jonizacja chemiczna Μ + 1 Numer przykładu
1 2 3 4 5 6 7 8
1 Et CO2Et H N ciało stałe 317 II
2 nPr CH2OMe H H ciało stałe 303 III ;
3 nPr CHzOH H H ciało stałe 289 III
4 nPr fenyl H H ciało stałe 335 III
5 nPr IH-rzęd.butyl H H ciało stałe 315 III
6 nPr C/CH3/2OH H H ciało stałe 317 III
7 nPr IIIrząd.CH2CH2OH H H ciało stałe 303 III
8 nPr S1/CH3/3 H H ciało stałe 331 I
9 nPr Si-III-rzęd.Me2 H H 140 373 XI
10 nPr CONHMe H H 206 316 XII
11 IIIrzęd.Bu Si/Me/3 H H 345 I
12 III-rzęd.Bu CH2OMe H H 161-163 317 III
13 Et Si/Me/3 H H ciało stałe 317 I
14 nPr Si/Me/ 3 H Cl ciało stałe 365 I
15 nPr nPr H H ciało stałe 301 III
16 nPr CH2OMe H Cl ciało stałe 337 III
17 nPr SiMe3 H NO2 ciało stałe 376 I
18 cykloheksyl CHzOMe H H 171 343 III
19 nPr CO2Me H H 176 317 II
20 cykloheksyl SiMe3 H H 225 371 I
21 nPr CH2OEt H H ciało stałe 317 III
22 nPr CH2CH2-OMe H H ciało stałe 317 III
23 izo-Bu SiMe3 H H 149,0 345 I
24 izo-Bu CHzOMe H H 103,5 317 III
25 nPr CH2NH-COMe H H ciało stałe 330 III
26 nBu SiMe H H 128,6 345 I
27 nBu CH2OMe H H 104,8 317 III
28 n-Pent. SiMe3 H H 166,3 359 I
29 n-Pent. CHzOMe H H 120,7 331 III
30 n-Pr CH2OAc H H 98 330 VII
H H M+jonizacja elektryczna!
31 2,2-dimetylopropyl CHzOMe H H ciało stałe V
32 2,2-dimetylopropyl SiMe H H ciało stałe 359 V
33 n-Pr Me H H ciało stałe 273 VIII
34 n-Pr CHzOCO-NHMe H H 136,2 346 VI
35 n-Pr CHzOMe cf3 H ciało stałe 371 IV
36 n-Pr CHzOMe CN H 85 328 IX
37 Et H H H ciało stałe 245 I + II
38 n-Pr H H H ciało stałe 259 I + II
39 n-Bu H H H 90 273 I + II
40 izo-Bu H H H 122,5 273 I + II
41 n-Pent H H H 91,5 287 I + II
42 2,2-dimetylopropyl H H H ciało stałe 287 I + II
151 828
1 2 3 4 5 6 7 8
43 n-Pr H H Cl ciało stałe 293 I + II
44 n-Pr H H ho2 ciało stałe 304 I -r II
45 n-Pr CNHMe H H ciało stałe rozkład podczas ogrzewania 332 XII
46 n-Pr CH2OSO2-Me H H ciało stałe 367 XIII
47 n-Bu CH2OMe CFa H ciało stałe 385 IV
48 III-rzęd.Bu SiMea H H 345 I
49 Ph H H H 196-197 293 I + II
50 Ph SiMe3 H H 220-222 I
51 n-Pr CONMe2 H H woskowe ciało stałe 330 VII
52 n-Pr CSNMe2 H H 155 346 VII
53 n-Pr CH2SEt H H ciało stałe 333 XV
54 n-Pr CH2SOEt H H ciało stałe XV
55 n-Pr SMe H H ciało stałe 305 XI
56 n-Pr SOMe H H ciało stałe 321 XV
Widmo magnetycznego rezonansu jądrowego NMR: 1H w CDCI3 i wyrażone w ppm z TMS, liczba protonów, liczba pików, Jhz (jeśli występuje):
Nr 1 - 7,60, 4H, s; 4,3, 2H, q, 7; 4,1, 6H, s; 1,75, 3H, t, 7; 1-0,7, 5H, m.
Nr 2 - 7,5, 4H, m; 4,35, 2H, s; 4,1, 6H, m; 3,5, 3H, s; 1,5-0,8, 7H, m.
Nr 3 - 7,55, 2H, d, 8; 7,35, 2H, d, 8; 4,45, 2H, br, s; 4,1, 6H,1,4-0,8, 7H, m.
Nr 4 - 7,7-7,1, 9H, m; 4,1, 6H, s; 1,4-0,8, 7H, m.
Nr 5 - 7,55, 2H, d, 8; 7,35, 2H, d, 8; 4,1, 6H, s; 1,4, 9H, s; 1,4-0,8, 7H, m.
Nr 6 - 7,45, 2H, d, 8; 7,20, 2H, d, 8; 4,1, 6H, s; 1,65, 6H, s; ,4,1-0,8, 7H, m.
Nr 7 - 7,55,2H, d, 8; 7,35,2H, d, 8; 4,1,6H, s; 3,8,2H, m; 2,7,2H,t, 4; 1,7,1H, t, 4; 1,35-1,15,
4H, m; 0,95, 3H, br, t, 5.
Nr 8 - 7,40, 4H, m; 4,1, 6H, s; 1,4-0,8, 7H, m; 0,3, 9H, s.
Nr 12 - 7,60, 2H, d, 7; 7,45, 2H, d, 7; 4,80, 2H, s; 4,20, 6H, s; 3,45, 3H, s; 0,90, 9H, s.
Nr 13 - 7,50, 4H, m; 4,10, 6H, s; 1,60-0,80, 5H, m; 0,30, 9H, s.
Nr 14 - 7,80, 1H, m;, 7,50, 2H, m; 4,20, 6H, s; 1,50-0,80, m; 0,30, 9H, s.
Nr 9 - 7,50, 4H, m; 4,10, 6H, s; 1-60,0,80, 16H, m; 0,20, 6H, s.
Nr 10 - 7,60,2H, d, 6; 7,50,2H, d, 6; 5,90 1H s/szeroki/; 4,10,6H, s; 2,90,3H, d, 6; 1,25,4H, m; 0,95, 3H, t.
Nr 15 - 7,55, 2H, d, 7; 7,35, 2H, d, 7; 4,10, s; 2,35, 2H, t, 7; 1,60-0,80, 12H, m.
Nr 16 - 7,70, 1H, m; 7,50, 2H, m; 4,40, 2H, s; 4,20, 6H, s; 3,50, 3H, s; 1,50-0,90, 7H, m.
Nr 17 - 8,30, 1H, m; 4,20, 6H, s; 1,50-0,80, 7H, m; 0,25, 9H, s.
Nr 18 - 7,45, 4H, m; 4,40, 2H, s; 4,20, 6H, s; 3,45, 3H, s; 2,00-0,80, 11H, m.
Nr 19 - 7,65, 2H, d, 7; 7,45, 2H, d, 7; 4,10, 6H, s; 3,80, 3H, s; 1,25, 4H, m; 0,95, 3H, t, 7.
Nr 20 - 7,35, 2H, d, 7; 7,45, 2H, d, 7; 4,10, 6H, s; 1,90-0,90, 11H, m; 0,25, 9H, s.
Nr 21 - 7,50, 4H, m; 4,40, 2H, s; 4,10, 6H, s; 3,65, 2H, q, 6; 1,50-0,90, 10H, m.
Nr 22 - 7,40, 4H, m; 4,10, 6H, s; 3,60, 2H, t, 6; 3,40, 3H, s; 2,65, 2H, t, 6; 1,40-0,80, 7H, m Nr 23 - 7,55, 2H, d, 7; 7,45, 2H, d, 7; 4,10, 6H, s; 1,70, 1H, m; 1,15, 2H, d, 7; 0,95, 6H, d, 7. Nr 24 - 7,50,4H, m; 4,40,2H, s; 4,20,6H, s; 3,60, 3H, s; 1,80,1H, m; 1,15,2H, d, 7;
1,05,6H,d, 7.
Nr 25 - /,50, 2H, d, 7; 7,30, 2H, d, 7; 6,10, 1H, szeroki; 4,20, 2H, d, 6; 4,10, 6H, s; 2,00, 3H, s;
1-40-0,80, 7H, m.
Nr 26 - 7,55, 2H, d, 7; 4,15, 6H, s; 1,30, 6H, m; 0,95, 3H, t, 7; 0,30, 9H, s.
Nr 27 - 7,55,2H, d, 7; 7,45,2H, d, 7; 4,30,2H, s; 4,10,6H, s; 3,50,3H, s; 1,30,6H, m;
0,95,3H,t, 6.
Nr 28 - 7,55, 2H, d, 7; 7,45, 2H, d, 7; 4,10, 6H, s; 1,25, 8H, m; 0,90, t, 6; 0,25, 9H, s.
Nr 29 - 7,55,2H, d, 7; 7,45,2H, d, 7; 4,30,2H, s; 4,10,6H, s; 3,45,3H, s; 1,25,8H, m;
0,90,3H,t, 6.
Nr 30 - 7,40, 4H, m; 4,85, 2H, s; 4,05, 6H, s; 2,10, 3H, s; 1,40-0,80, 7H, m.
Nr 31 - 7,55,2H, d, 7; 7,45,2H, d, 7; 4,30,2H, s; 4,20,6H, s; 3,45,3H, s; 1,25, H, s; 1,00,9H, s. Nr 32 - 7,55, 2H, d, 7; 7,45, 2H, d, 7; 4,20, 6H, s; 1,25, 2H, s; 1,00, 9H, s; 0,25, 9H, s.
151 828
Nr 33 - 7,55, 2H, d, 7; 7,40, 2H, d, 7; 4,10, 6H, s; 2,05, 3H, s; 1,25, 4H, m; 0,95, 3H, m.
Nr 34 - 7,65, 4H, m; 5,10, 2H, s; 4,15, 6H, s; 2,95, 3H, d, 6; 1,60-0,80, 7H, m.
Nr 35 - 7,60,2H, d, 7; 7,40,2H, d, 7; 4,50,1H, m; 4,40,1H, m; 4,35,2H, s; 4,10,3H, m; 3,45,3H, s; 1,60-1,20, 4H, m; 0,95, 3H, t, 6.
Nr 36 - 7,50, 4H, m; 5,00, 1H, d, 2; 4,50-4,00, 6H, m; 3,50, 3H, s; 1,60-0,90, 7H, m.
Nr 37 - 7,50, 4H, m; 4,10, 6H, s; 3,05, 1H, s; 1,60-0,80, 5H, m.
Nr 38 - 7,50, 4H, m; 4,10, 6H, s; 3,05, 1H, s; 1,40-0,80, 7H, m.
Nr 39 - 7,60, 2H, d, 7; 7,40, 2H, d, 7; 4,10, 6H, s; 3,05, 1H, s; 1,30, 6H, m; 0,90, 3H, t, 7.
Nr 40-7,60, 2H, d, 7; 7,45, 2H, d, 7; 4,10, 6H, s; 3,10, lH,s; 1,70, lH,m; 1,15, 2H, d, 6; 0,95,
6H, d, 6.
Nr 41 - 7,60,2H, d, 7; 7,45,2H, d, 7; 4,10,6H, s; 3,10,1H, s; 1,70,1H, m; 1,15, d, 6; 0,95,6H, d,
6.
Nr 42 - 7,55, 2H, d, 7; 7,40, 2H, d, 7; 4,20, 6H, s; 3,10, 1H, s; 1,25, 2H, s; 1,00, 9H, s.
Nr 43 - 7,70, 1H, m; 7,50, 2H, m; 4,20, 6H, s; 3,40, 1H, s; 1,25, 4H, m; 0,95, 3H, t, 6.
Nr 44 - 8,30,1H, s; 7,80,1H, d, 7; 7,65,1H, d, 7; 4,10,6H, s; 3,55,1H, s; 1,30,4H, m; 0,95,3H,
m.
Nr 45 - 7,60, 2H, d, 6; 7,50, 2H, d, 6; 4,15, 6H, s; 3,25, 3H, d, 6; 1,25, 4H, m; 0,95, 3H, t, 6. Nr 46 - 7,60,2H, d, 6; 7,50,2H, d, 6; 5,10,2H, s; 4,10,6H, s; 3,15,3H, s; 1,15,4H, m; 0,95,3H,
m.
Nr 47 - 7,60,2H, d, 6; 7,45,2H, d, 6; 4,40,1H, m; 4,35,3H, m; 4,10,3H, m; 3,45,3H, s; 1,30,6H, m; 0,90, 3H, m.
Nr 48 - 7,55,-740, 4H, q, 4,15, 6H, s; 0,90, 9H, s; 9H, s.
Nr 49 - 7,65-7,15, 9H, m; 4,50, 6H, s; 3,10, 1H, s.
Nr 50 - 7,60-7,15, 9H, m; 4,50, 6H, s; 0,25, 9H, s.
Nr 51 - 7,60,2H, d, 7; 7,50,2H, d, 7; 4,10,6H, s; 3,30,3H, s; 3,05,3H, s; 1,25,4H, m; 0,95,3H, m.
Nr 52 - 7,40, 4H, m; 3,95, 6H, s; 3,40, 3H, s; 3,30, 3H, s; 1,10, 4H, m; 0,80, 3H, m.
Nr 53 - 7,55,2H, d, 7; 7,40,2H, d, 7; 4,10,6H, s; 3,50,2H, s; 2,80,2H, q, 6; 1,35,3H, t, 6; 1,25,
4H, m; 0,95, 3H, m.
Nr 54 - 7,60, 2H, d, 7; 7,45, 2H, d, 7; 4,10, 5H, s; 3,80,2H, m; 3,00,2H, m; 1,40, 3H, t, 6; 1,30, 4H, m; 0,95, 3H, m.
Nr 55 - 7,55, 2H, d, 7; 7,40, 2H, d, 7; 4,10, 6H, s; 2,50, 3H, s; 1,25, 4H, m; 0,95, 3H, m.
Nr 56 - 7,65, 2H, d, 7; 7,50, 2H, d, 7; 4,10, 6H, s; 3,05, 3H, s; 1,25, 4H, m; 0,95, 3H, m.

Claims (11)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób wytwarzania nowych pochodnych bicyklooktanu o wzorze 1, w którym R oznacza grupę C2-ioalkilową, alkenylową lub alkinylową, z których każda może być ewentualnie podstawiona lub metylopodstawiona atomem chlorowca lub grupą C3-4cykloalkilową, albo R oznacza grupę C3-iocykloalkilową, C4-iocykloalkenylową lub fenylową, z których każda może być ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, R1 oznacza atom wodoru, grupę cyjanową albo grupę metylową, lub etylową, z których każda może być ewentualnie podstawiona grupą cyjanową, metoksylową lub grupą metylotio, atomem chloru, bromu lub fluoru, R3 oznacza atom wodoru lub grupę metylową, R2 oznacza grupę fenylową podstawioną w pozycji 4 grupą o wzorze -/C=C/nR5, przy czym grupa fenylowa R2 jest ewentualnie podstawiona w jednej lub kilku pozycjach 2,3,5 lub 6 pierścienia fenylowego atomem chlorowca, grupą cyjanową, azydową, nitrową, Ci-3alkilową lub chlorowcoalkilową, Ci-3-alkoksylową lub chlorowcoalkoksylową, C2-3alkenylową lub chlorowcoalkenylową, albo C2-3alkinylową lub chlorowcoalkinylową, natomiast we wzorze -C=CnR5 n jest liczbą 1 lub 2, a R5 oznacza atom wodoru, bromu chloru lub jodu, albo grupę o wzorze S/o/nR4x, w którym R4x oznacza grupę trifluorometylową lub grupę R4, czyli grupę Ci-4alkilową, a n oznacza liczbę 0,1 lub 2, grupę alifatyczną lub cykloalifatyczną, zawierającą do 9 atomów węgla ewentualnie podstawioną grupą hydroksylową lub Ci-4alkoksylową, przy czym grupa alkoksylowa może być ewentualnie podstawiona grupą Ci-4alkoksylową, albo grupą Ci-4acyloksylową,
    151 828 19 przy czym grupa acyloksylowa ewentualnie może być podstawiona grupą aminową, która jest jedno- lub dwupodstawioną grupami Ci -4alkilowymi lub jednopodstawioną grupą fenylową, albo wymienione grupy alifatyczne lub cykloalifatyczne są podstawione grupą o wzorze OSO2R10x, w którym R1 °x oznacza grupę Ci ^alkilową, fenylową lub tolilową, albo grupą o wzorze SCOR4 lub o wzorze S/O/mR4, w których to wzorach odpowiednio m jest zero, 1 lub 2, a R4 oznacza grupę Ci-4alkilową, albo grupą o wzorze NR11R12, w którym R11 oznacza atom wodoru lub grupę Ci-4alkilową, a R12 oznacza atom wodoru, grupę Ci-4alkilową lub grupę o wzorze COR13, w którym R13 oznacza grupę Ci-4alkilową lub Ci-4alkoksylową, albo R5 oznacza grupę o wzorze -CXR6, w którym X oznacza atom tlenu lub siarki, a R6 oz nacza grupę Ci-6węglowodorową lub hydrokarbyloksylową ewentualnie podstawioną atomem fluoru lub grupą aminową ewentualnie podstawioną jedną lub dwiema grupami Ci-4alkilowymi, albo R5 oznacza grupę cyjanową lub sililową podstawioną trzema grupami Ci -4alkilowymi lub dwiema grupami Ci -4alkilowymi i grupą fenylową, Y i Y1 są takie same lub różne, przy czym każdy z nich wybrany jest spośród atomu tlenu i grupy o wzorze S/O/n, w którym n jest zero, 1 lub 2, Z oznacza grupę CH2CH2, CH2O lub CH2S, przy czym atom węgla jest połączony bezpośrednio z pozycją C-4 pierścienia bicyklooktanowego, pod warunkiem, że jeżeli R5 oznacza atom wodoru lub grupę sililową podstawioną trzema grupami alkilowymi, Y i Y1 oznaczają atomy tlenu, a Z oznacza grupę CH2O, to R1 i R3 oznaczają atomy wodoru, znamienny tym, że związek o wzorze 9, w którym R, R1, R3, Y, Y1 i Z mają wyżej podane znaczenie, a R2x ma znaczenie podane wyżej dla R2, z tym wyjątkiem, że podstawnikiem w pozycji 4 pierścienia fenylowego jest atom jodu, poddaje się reakcji z acetylenem o wzorze R5-C=CH, w którym R5 ma wyżej podane znaczenie.
  2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że reakcji poddaje się związek o wzorze 9, w którym R oznacza grupę n-propylową, n-butylową, izobutylową, Ill-rzęd.butylową lub cykloheksylową, a R1, R3, Y, Y1 i Z i R2x mają znaczenia, podane w zastrz. 1 z acetylenem o wzorze R5-C=CH, w którym R5 ma znaczenie, podane w zastrz. 1.
  3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że reakcji poddaje się związek o wzorze 9, w którym R1 oznacza grupę trifluorometylową, a R, R3, Υ, Y1, Z i R2x mają znaczenie, podane w zastrz. 1 z acetylenem o wzorze R5-C=CH, w którym R5 ma znaczenie, podane w zastrz. 1,
  4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że reakcji poddaje się acetylen o wzorze R5C=CH, w którym R5 oznacza grupę trimetylosililową, albo podstawioną grupę metylową, lub podstawioną grupę etylową, przy czym podstawnikiem jest co najmniej jedna grupa hydroksylowa lub metoksylową ze związkiem o wzorze 9, w którym R, R1, R3, Y, Y1, Z i 2X mają znaczenia, podane w zastrz. 1.
  5. 5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się związek o wzorze 9, w którym w podstawniku R2x obejmującym grupę o wzorze -/C=C/nR5 n jest równe 1, a grupa fenylowa R2x jest dodatkowo podstawiona w pozycjach 3 i/lub 5 atomem chlorowca, grupą cyjanową, azydową, nitrową, Ci-3alkilową lub chlorowcoalkilową, Ci-3alkoksylową, lub chlorowcoalkoksylową, C2-3alkenylową lub chlorowcoalkenylową lub C2-3alkinylową lub chlorowcoalkinylową, a R, R1, R3, Y, Y1 i Z mają znaczenia, podane w zastrz. 1.
  6. 6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania l-/4-etynylofenylo/4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu l/4-jodofenylo/-4-n-propylo-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2 joktan poddaje się reakcji z acetylenem.
  7. 7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania 4-IIIrz.-butylo-l-/4-etynylofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo [2.2.2]oktanu 4-IIIrz.-butylo-l-/4-jodofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[ 2.2.2]oktan poddaje się reakcji z acetylenem.
  8. 8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypadku wytwarzania 4-cykloheksylo-l/4-etynylofenylo/-2-6,7-trioksabicyklo[ 2.2.2]oktanu 4-cykloheksylo-l-/4-jodofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[ 2.2.2]oktan podaje się reakcji z acetylenem.
  9. 9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypdku wytwarzania 4-n-propylo-1 -[4-/2trimetylosililoetynylo/fenylo/-2,6,7- trioksabicyklo[2.2.2]oktanu 4-n-propylo-l-/4-jodofenylo/2.6.7- trioksabicyklo[2.2.2 ]oktan poddaje się reakcji z trimetylosililoacetylenem.
  10. 10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypdku wytwarzania l-[4-/3-metoksypropyn-l-ylo/fenylo]-4-n-propylo- 2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktanu 4-n-propylo-l-/l-jodofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2]oktan poddaje się reakcji z 3-metoksypropynem-l.
  11. 11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w przypdku wytwarzania 3-[4-/4-n-propylo2.6.7- trioksabicyklo[2.2.2]oktano/fenylo]propyn-2-olu-l 4-n-propylo-1-/4-jodofenylo/-2,6,7-trioksabicyklo[2.2.2 ]oktan poddaje się reakcji z propyn-2-olem.
    R2
    Wzór 1
    R1 <°γ*χ
    R1 O Wzór 2
    R16O2Ć
    CO2R
    Wzór 6
    R
    R,6O2C-CO2R16 0
    Wzór 7
    Rb
    I I I
    Wzór 6
    Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 100 egz.
    Cena 3000 zł
PL1986261501A 1985-09-23 1986-09-22 Pesticidal compounds. PL151828B1 (en)

Applications Claiming Priority (4)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US06/779,167 US4772624A (en) 1985-01-23 1985-09-23 1,4-bis-substituted-2,6,7-trioxabicyclo(2.2.2)-octanes having ethynyl substituted phenyl group
GB858523582A GB8523582D0 (en) 1985-09-24 1985-09-24 Insecticidal compounds
GB868600201A GB8600201D0 (en) 1986-01-06 1986-01-06 Pesticidal compounds
GB868606131A GB8606131D0 (en) 1986-03-12 1986-03-12 Pesticidal compounds

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL261501A1 PL261501A1 (en) 1988-05-12
PL151828B1 true PL151828B1 (en) 1990-10-31

Family

ID=27449695

Family Applications (3)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL1986261501A PL151828B1 (en) 1985-09-23 1986-09-22 Pesticidal compounds.
PL27010286A PL270102A1 (en) 1985-09-23 1986-09-22 Insecticide,acaricide or pesticide
PL27010186A PL270101A1 (en) 1985-09-23 1986-09-22 Method of obtaining novel derivatives of bicyclic heptane,octane or nonane

Family Applications After (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL27010286A PL270102A1 (en) 1985-09-23 1986-09-22 Insecticide,acaricide or pesticide
PL27010186A PL270101A1 (en) 1985-09-23 1986-09-22 Method of obtaining novel derivatives of bicyclic heptane,octane or nonane

Country Status (17)

Country Link
EP (1) EP0216624B1 (pl)
JP (1) JPH07121948B2 (pl)
KR (1) KR870003117A (pl)
AT (1) ATE118776T1 (pl)
AU (1) AU6302886A (pl)
DE (1) DE3650240T2 (pl)
DK (1) DK452286A (pl)
ES (1) ES2002364A6 (pl)
FI (1) FI863813A (pl)
GR (1) GR862417B (pl)
HU (1) HUT44555A (pl)
IL (1) IL80115A0 (pl)
MC (1) MC1767A1 (pl)
NZ (1) NZ217655A (pl)
PL (3) PL151828B1 (pl)
PT (1) PT83414B (pl)
TR (1) TR22986A (pl)

Families Citing this family (9)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
AU3933285A (en) * 1984-01-30 1985-08-09 Regents Of The University Of California, The A new class of pesticides comprising 1,4-bis-substituted-2,6,7-trioxabicyclo (2.2.2) octanes
IL79532A0 (en) * 1985-07-30 1986-10-31 Wellcome Found Substituted trioxabicyclooctanes,their preparation and their use as pesticides
US5116862A (en) * 1985-09-24 1992-05-26 The Wellcome Foundation Limited Pesticidal compounds
IL80116A0 (en) * 1985-09-24 1986-12-31 Wellcome Found Bicyclic compounds,their preparation and their use as pesticides
IL85826A0 (en) * 1987-03-26 1988-09-30 Wellcome Found Substituted phenyl-bicycloalkanes,their preparation and their use as pesticides
BR8803652A (pt) * 1987-07-22 1989-02-14 Wellcome Found Processo para a preparacao de um composto,formulacao pesticida;e processos para a preparacao da mesma,para o controle de pragas de artropodes e helmintos e para o controle de infestacoes em animais e/ou plantas e/ou produtos armazenados e/ou no meio ambiente
US5466710A (en) * 1988-03-21 1995-11-14 Roussel Uclaf Heterobicycloalkanes as pesticidal compounds
US5204333A (en) * 1989-01-24 1993-04-20 Larkin John P Pesticidal compounds
US5026874A (en) * 1989-01-24 1991-06-25 Wellcome Foundation Limited Pesticidal compounds

Family Cites Families (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3686224A (en) * 1970-02-24 1972-08-22 Gulf Research Development Co 2,6,7-trioxabicyclo(2.2.2)octane compounds
AU3933285A (en) * 1984-01-30 1985-08-09 Regents Of The University Of California, The A new class of pesticides comprising 1,4-bis-substituted-2,6,7-trioxabicyclo (2.2.2) octanes
GB8519212D0 (en) * 1985-07-30 1985-09-04 Wellcome Found Pesticidal compound
IL79532A0 (en) * 1985-07-30 1986-10-31 Wellcome Found Substituted trioxabicyclooctanes,their preparation and their use as pesticides

Also Published As

Publication number Publication date
PT83414A (en) 1986-10-01
ES2002364A6 (es) 1988-08-01
NZ217655A (en) 1990-04-26
JPH07121948B2 (ja) 1995-12-25
EP0216624B1 (en) 1995-02-22
DE3650240T2 (de) 1995-06-14
FI863813A (fi) 1987-03-24
EP0216624A3 (en) 1988-08-17
DK452286D0 (da) 1986-09-22
TR22986A (tr) 1989-01-02
DK452286A (da) 1987-06-10
GR862417B (en) 1987-01-23
IL80115A0 (en) 1986-12-31
PL270102A1 (en) 1988-09-15
HUT44555A (en) 1988-03-28
PL270101A1 (en) 1988-09-15
EP0216624A2 (en) 1987-04-01
DE3650240D1 (de) 1995-03-30
KR870003117A (ko) 1987-04-15
ATE118776T1 (de) 1995-03-15
FI863813A0 (fi) 1986-09-22
MC1767A1 (fr) 1987-07-17
AU6302886A (en) 1987-03-26
PT83414B (pt) 1988-07-29
PL261501A1 (en) 1988-05-12
JPS62111987A (ja) 1987-05-22

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US4816063A (en) Thiadiazabicyclononane derivatives, processes for their production and herbicidal compositions
FR2483406A1 (fr) Composes 3-isoxazolidinones, leur procede de preparation et compositions herbicides les contenant
JPS62258344A (ja) アクリル酸誘導体、その製造法及びそれを含有する殺菌剤組成物
PL151828B1 (en) Pesticidal compounds.
JPS60158192A (ja) 殺菌・殺カビ性イミダゾール及びトリアゾール
AU604212B2 (en) Pesticidal compounds
JPH0375558B2 (pl)
EP0527817A1 (en) Gamma-butyrolactol ether derivatives
HU207279B (en) Process for producing naphtalene derivatives
FR2649612A1 (fr) Medicaments a base de derives de 1h-benzoxadiazine-4,1,2 nouveaux derives et leurs procedes de preparation
PL157467B1 (pl) Sposób wytwarzania nowych pochodnych ditianu PL PL PL PL
SE455095B (sv) Derivat av n-allyl-bensotienylalkyl-amin, sett att framstella derivaten samt kemoterapeutisk komposition innehallande nemnda derivat med antimykotisk verkan
JPS6253970A (ja) ピラゾ−ル誘導体及びその製法
CZ285271B6 (cs) Způsob výroby insekticidně, akaricidně a nematocidně účinných sloučenin 2-aryl-5-(trifluormet hyl)pyrrolu
CS268171B2 (en) Method of phenoxyalkanoltriazoles&#39; derivatives production
JP2616989B2 (ja) 2,4―オキサゾリジンジオン化合物
JPH05112545A (ja) 新規なα−メチレン−5−チアゾール酢酸誘導体、それらの製造法及びこの製造法の中間体、それらの殺菌剤としての使用並びにそれらを含む組成物
JPS62201855A (ja) カルボキサミド類、その製法及び農業用殺菌剤
HU209128B (en) Method for producing bicyclooctane derivatives, insecticidal, acaricidal and nematocidal preparatives containing them as active substance and meghod for producing medical preparatives as well
FR2720395A1 (fr) Nouveaux composés de la famille des benzohétérocycles.
WO1997013765A1 (fr) Derives de 2-cyano-1,3-dione et herbicides dont ils constituent le principe actif
JPS61134371A (ja) 縮合複素五員環化合物
JPH04243888A (ja) イミダゾ[1,2−a]ピリジン誘導体、その製造方法及びその中間体としてのα−ハロケトン誘導体
JPH06145151A (ja) ベンゾヒドロキシモイルアゾール誘導体及び殺虫剤
RU2014326C1 (ru) Производные имидазола