PL125844B1 - Process for preparing 4,4'-dinitrosobenzo-2,2'-disulfonic acid and its salts - Google Patents

Process for preparing 4,4'-dinitrosobenzo-2,2'-disulfonic acid and its salts Download PDF

Info

Publication number
PL125844B1
PL125844B1 PL1980224776A PL22477680A PL125844B1 PL 125844 B1 PL125844 B1 PL 125844B1 PL 1980224776 A PL1980224776 A PL 1980224776A PL 22477680 A PL22477680 A PL 22477680A PL 125844 B1 PL125844 B1 PL 125844B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
acid
oxidation
mixture
dimethylformamide
disulfonic acid
Prior art date
Application number
PL1980224776A
Other languages
English (en)
Other versions
PL224776A1 (pl
Original Assignee
Ciba Geigy Ag
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Ciba Geigy Ag filed Critical Ciba Geigy Ag
Publication of PL224776A1 publication Critical patent/PL224776A1/xx
Publication of PL125844B1 publication Critical patent/PL125844B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C309/00Sulfonic acids; Halides, esters, or anhydrides thereof

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Low-Molecular Organic Synthesis Reactions Using Catalysts (AREA)

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodw usulfono- wego-2,2' i jego soli.
Sposoby przemyslowego wytwarzania kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' i jego soli sa ogólnie znane i polegaja na utleniajacej kondensacji 2 moli kwasu 4- nitrotoluenosulfonowego-2 w wodnych warunkach alkalicznych. Jako utleniacze wskazywano tlen (powietrze) w obecnosci katalizatora lub podchloryn sodowy (porównaj np. A. G. Green i A. R.
Wahl,B. 30,3097-3101 (1897); 31,1079 (1898) niemiecki opis patentowy nr 106 961;C 19001,1085; niemiecki opis patentowy nr 113 514 i C. 1900II, 703).Sposoby te, pomimo nowoczesnych ulepszen technicznych, dostarczaja jednak kwas 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowy-2,2* i jego sole tylko z relatywnie niska wydajnoscia rzedu 60-75% (porównaj np. opis patentowy Republiki Federalnej Niemiec DOS nr 22 58 530).
W ostatnich 15 latach podjeto liczne starania dla polepszenia wydajnosci tej kondensacji stosujac metody fizykochemiczne, matematyczne i analityczne oraz modele komputerowe. Starania te jednak nie odniosly skutku (porównaj np. C. A. 83, 113.377h (1975); C. A. 85, 192.288z, 192.289a, 192.290n (1976); C. A. 86, 16029c (1977); Chimie Analytiaue 50, 251-254 (1968) i Chimie et Industrie, Genie Chimiaue 101, 1439-1447 (1969).
Stosowanie wodnych roztworów podchlorynu sodowego jako utleniacza wiaze sie z licznymi niedogodnosciami. Utlenianie przebiega bardzo szybko i musi byc bardzo szybko przeprowa¬ dzone, aby wydajnosc wskutek tworzenia barwnych produktów ubocznych nie ulegla niekorzyst¬ nym wplywom. Poniewaz to utlenianie takze przebiega silnie egzotermicznie, nalezy dodatkowo rozwiazac problemy odprowadzenia ciepla. Ponadto nalezy transportowac, przetwarzac i sklado¬ wac duze ilosci cieczy, których aktywnosc stale zmienia sie w zaleznosci od temperatury, od konstrukcyjnego tworzywa zbiornika magazynujacego i od nieznaczynch ilosci zanieczyszczen, które sa zawsze obecne w wodnych roztworach podchlorynu sodowego. Nietrwalosc ta jest szczególnie wyrazna podczas cieplej pory roku.
Nadto duze ilosci NaCl, stale obecne w wodnych roztworach podchlorynu sodowego, wyka¬ zuja niekorzystne dzialanie ekologiczne i ekonomiczne. Utlenianie to zatem, z powodu ogranicze-2 125 844 nia stezenia dopuszczalnego produktów posrednich i ubocznych, tworzonych podczas utleniania, moze byc przeprowadzane tylko za pomoca silnie rozcienczonych roztworów, co wplywa nieko¬ rzystnie na zdolnosc przerobowa.
Stosowanie tlenu lub powietrza jako utleniacza jest powodem licznych innych w;ad. Utlenianie to przebiega bardzo wolno, dlatego nawet w przypadku obecnosci katalizatorów konieczne sa bardzo dlugie czasy obiegu. Tymsamym wywiera sie niekorzystny wplyw na zdolnosc przerobowa.
Podczas utleniania, aby nie wywierac niekorzystnego wplywu na wydajnosc wskutek tworzenia sie zabarwionych produktów ubocznych, musi roztwór reakcyjny byc stale nasycony tlenem (porów¬ naj Chimie et Industrie, Genie Chimiaue 101, 1439-1447 /1969/).
Wszystkie dotychczas znane z literatury utleniajace kondensacyjne kwasu 4-nitrotoluenosul- fonowego-2 do kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' — ijego soli przeprowadzono z zasfósowaniemukladów wodnych.
Z literatury równiez wiadomo, ze nitro-, dwunitro- i trójnitrotolueny mozna w srodowisku organicznych rozpuszczalników w obecnosci mocnych zasad i w obecnosci lub w nieobecnosci katalizatorów utleniac tlenem (powietrzem) do kompleksowych mieszanin produktów, które zawieraja odpowiednie zwiazki nitrostylbenowe [porównaj C. A. 84, 58886n (1976); Acta Chem.
Scand. 25, 3509-3516 (1971); J. Org. Chem. 32 137-46 (1967); Advan. Chem. Ser. 51, 112-71 (1965)].
Utleniania te zachodza jednak z niska wydajnoscia zwiazków nitrostylbenowych i towarzyszy im zawsze tworzenie pokaznych ilosci produktów ubocznych.
Niespodziewanie stwierdzono, ze kwas 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowy-2,2' i jego sole mozna z wysoka wydajnoscia i unikajac wyzej wspomnianych wad wytwarzac na drodze utleniania kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2, jesli postepowanie prowadzi sie sposobem wedlug wynalazku.
Sposób wytwarzania kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' lubjego soli o wzorze ogólnym 1, w którym M oznacza atom wodoru lub jon metalu alkalicznego, polega wedlug wynalazku na tym, ze utlenianie powietrzem lub tlenem prowadzi sie w srodowiskuaprotonowego rozpuszczalnika dipolarnego o wzorze 2, w którym R oznacza nizszy rodnik alkilowy o 1-4 atomach wegla, Ri oznacza rodnik niskoczasteczkowegp kwasu karboksylowego o 1-4 atomach wegla lub rodnik kwasu fosforowego, w oznacza zasadowosc kwasu, w v oznacza liczbe 0,1 lub 2, albo w srodowisku N-metylopirolidonu, sulfotlenku dwumetylowego, sulfolanu, acetonitrylu, czterometylomocznika lub mieszaniny tych rozpuszczalników, albo w srodowisku tego rozpu¬ szczalnika lub tej mieszaniny zmieszanych z niskoczasteczkowym alkoholem, w obecnosci moc¬ nych zasad i w obecnosci katalizatorów w temperaturze od -20°C do temperatury wrzenia stosowanego rozpuszczalnika.
Jako jony M metalu alkalicznego wchodza w rachube zwlaszcza jony sodowe i potasowe.
Stosowany jako substancja wyjsciowa kwas 4-nitrotoluenosulfonowy-2 jest zwiazkiem zna¬ nym, który bardzo latwo wytwarza sie droga sulfonowania 4-nitrotoluenu.
Jako aprotonowe rozpuszczalniki dipolarne o wzorze 2 wchodza w rachube np. dwumetylo- sulfonamid, dwumetyloformamid, dwumetyloacetamid, dwuetyloacetamid i szesciometylotrója- mid kwasu fosforowego.
Rozpuszczalniki te mozna stosowac pojedynczo lub jako mieszaniny rozpuszczalnikowe.
Stosowanie mieszanin jednego lub kilku takich rozpuszczalnikówz alifatycznymi niskoczasteczko- wymi alkoholami o 1-4 atomach wegla, zwlaszcza z metanolem, okazalo sie szczególnie korzystne.
Stosowane rozpuszczalniki moga, ale nie musza byc bezwodne. Male ilosci wody, takiejakie znajduja sie w technicznych rozpuszczalnikach, nie zaklócaja utleniania.
Jako mocne zasady wchodza zwlaszcza w rachube metale alkaliczne lub metale ziem alkali¬ cznych, ich silnie zasadowe zwiazki oraz silnie zasadowe zwiazki glinu, np. wodorotlenki, amidki, wodorki, alkoholany, siarczki oraz silnie zasadowe jonity.
Jako alkoholany stosuje sie te, które wywodza sie z otwartolancuchoych, rozgalezionych lub cyklicznych nizszych alkoholi alifatycznych o 1-8 atomach wegla, korzystnie o 1-4atomach wegla.
Te alkoholany stosuje sie korzystnie jako odpowiednie roztwory alkoholowe.
Korzystnie stosuje sie odpowiednie zwiazki sodowe lub potasowe, szczególne znaczenie praktyczne maja ich wodorotlenki, amidki i alkoholany.125844 3 Omówione mocne zasady stosuje sie korzystnie w stanie bezwodnym, pojedynczo lub w postaci mieszaniny, male ilosci wody, takie jakie sa w mocnych zasadach technicznych, nie zaklócaja utleniania.
Stosowane ilosci zasad mozna zmieniac w szerokim zakresie. Chociaz zasada podczas reakcji nie zuzywa sie, a tym samym bylaby wystarczajaca jej katalityczna ilosc, to jednak korzystnie stosuje sie ja co najmniej w ilosci równowaznikowej. Ilosc wielokrotnie wieksza od równowazniko¬ wej stosuje sie zwlaszcza wtedy, gdy prowadzi sie postepowanie w takiej temperaturze, w której czesc ilosci zasady zuzywa sie w reakcji z rozpuszczalnikiem.
Optymalna ilosc dodawanej zasady mozna jednakze latwo ustalic droga prób wstepnych, a ilosc ta jest bardzo czesto ograniczona przez rozpuszczalnosc tej zasady w stosowanym w reakcji rozpuszczalniku.
Jako katalizatory wchodza w rachube sole, tlenki lub wodorotlenki zwiazków metali ciezkich i/lub zwiazków metaloorganicznych metalu ciezkiego, takich jak zwiazki Co, Mn, Cr, Ce, Fe, Ni, Cu, Ru, Pd, Pt lub Ir (porównaj np.Homogenous Catalysis by Metal Complexes. tom 1, rozdzial 2: Activation of molecular oxygen, strona 79, Academie Press New York and London 1974). Szcze¬ gólne znaczenie jako katalizatory maja jednak sole, tlenki lub wodorotlenki manganu i/lub zwiazków manganoorganicznych, takich jak siarczan manganu i/lub octan manganu.
Ilosci stosowanego katalizatora mozna zmieniac w szerokim zakresie. W niektórych przypad¬ kach wystarcza, gdy katalizator wystepuje w ilosciach sladowych, na ogól jednak katalizator stosuje sie korzystnie w ilosci 0,1-15% wagowych, liczac na ilosc kwasu 4-nitrotoluenosulfonowe- go-2.
Temperatura reakcji na ogól nie stanowi ograniczenia, a reakcje mozna prowadzic korzystnie w temperaturze od -10°C do 50PC, zwlaszcza w temperaturze 0-25°C.
Jako utleniacze wchodza w rachube czysty tlen lub jego mieszaniny z gazami obojetnymi, takimi jak azot itp., zwlaszcza powietrze, przy czym utlenianie to mozna prowadzic pod cisnieniem atmosferycznym lub pod cisnieniem podwyzszonym. Inne utleniacze, takie jak bezwodne podchlo¬ ryny lub chinony mozna tez stosowac w pewnych przypadkach.
Utlenianie sposobem wedlug wynalazku jest reakcja bardzo slabo egzotermiczna i przebiega dosc szybko takze w niskich temperaturach i bez tworzenia zabarwionych produktów ubocznych.
Unikniecie tworzenia sie zabarwionych produktów ubocznych pozwala na to, ze wytworzony sposobem wedlug wynalazku wynalazku kwasu 4,4*-dwunitrostyIbenodwusulfonowy-2,2' i jego sole bez wyodrebniania mozna w znany sposób dalej redukowac do kwasu 4,4'- dwuaminostyIbenodwusulfonowego-2,2', waznego produktu posredniego do wytwarzania barwni¬ ków i rozjasniaczy optycznych, albo mozna w znany sposób poddawac dalszej reakcji w celu wytwarzania barwników [porównaj Kirk-Othmer, Encyclopedia of Chemical Technology,19,1-14 (1969)].
Podane nizej przyklady objasniaja blizej wynalazek, nie ograniczajacjego zakresu. W przykla¬ dach tych procenty, o ile nie zaznaczono inaczej, oznaczaja procenty wagowe.
P r z y k l a d I. 50 ml dwumetyloformamidu chlodzi sie do temperatury 0°C i w tej temperatu¬ rze mieszajac i chlodzac rozciencza sie 108 g metanolowego 30% roztworu metanolu sodowego.
Otrzymany roztwór zadaje sie 1 g jednowodzianu siarczanu manganu i w temperaturze 0°C nasyca sie w ciagu 15 minut powietrzem wprowadzajac strumien bezwodnego powietrza o natezeniu przeplywu 5 litrów/godzine przez zanurzona w roztworze belkotke spiekowa.
Do tego roztworu mieszajac w temperaturze 0-5°C wciagu 1 godziny wkrapla sie roztwór 48 g soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 o wzorze 3 w 150 ml dwumetyloformamidu, podczas gdy przez belkotke spiekowa zanurzona w roztworze nadal przepuszcza sie strumien bezwodnego powietrza o natezeniu przeplywu 5 litrów/godzine. Mieszanine reakcyjna, utworzona podczas dodawania soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 do ciemnozielonej zawie¬ siny, nadal miesza sie w ciagu 5 godzin w temperaturze 0-5°C wprowadzajac 5 litrów/godzine suchego powietrza.
Juz po uplywie okolo 3 godzin znika zielona barwa, a mieszanina reakcyjna przeksztalca sie przez czesciowe wytracenie utworzonego produktu reakcji w zólta zawiesine, która po uplywie dalszych 2 godzin zobojetnia sie 108 ml ukladu stezony kwas solny-woda (1:1) w temperaturze 0-5°C, rozpuszczalnik odpedza sie pod próznia, a pozostalosc rozpuszcza sie w 200 ml wody.
Produkt reakcyjny wysala sie za pomoca 200 ml solanki, stracony produkt odsacza sie na nuczy, przemywa 100ml mieszaniny solanka-woda (2:1) i suszy do stalej wagi. Otrzymuje sie 55 g soli4 125 844 dwusodowej kw;isu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2, o wzorze 4 w postaci zóltego proszku krystalicznego o temperaturze topnienia powyzej 300°C, wykazujacego zawartosc 16,2% NaCI i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa 94,8%.
Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' wynosi 92,1% wydajnosci teorel>cznej.
Podobne re/ultaly otrzymuje sie stosujac szesciometylotrójamid kwasu fosforowego, dwuety- loformamid, dwuetyloacetamid lub dwumetyloacetamid zamiast dwumetyloformamidu.
Przyklad II. Prz\klad I powtarza sie, lecz z ta róznica, ze mieszanine reakcyjna po dodaniu roztworu dwumetyloformamidowego soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 nadal mie¬ sza sie tylko w ciagu 3 godzin, zamiast w ciagu 5 godzin, w temperaturze 0-5°C przepuszczajac 5 litrów/godzine suchego powietrza. Otrzymuje sie 53,2g soli dwusodowej kwasu 4,4'- dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazujacego 16,4% zawartosci NaCI i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa94%.
Wydajnosc soli dwusodowej kwasu ^'-dwunitrostylbenodwusulfonowego^T wynosi 88,2% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad III. Postepowanie z przykladu I powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) zamiast 108g metynolowego 30% roztworu metynolu sodowego stosuje sie 72g tego roztworu; b) zamiast strumienia 5 litrów/godzine suchego powietrza stosuje sie strumien 8 litrów/go¬ dzine suchego powietrza; c) mieszanine reakcyjna po dodaniu roztworu dwumetyloformamidowego soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 nadal miesza sie tylko w ciagu 4 godzin, zamiast w ciagu 5 godzin, w temperaturze 0-5°C przepuszczajac 8 litrów/godzine suchego powietrza.
Otrzymuje sie 51,5g soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 340°C, wykazujacego 12,1% zawartosci NaCI i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfio¬ lecie) równa 86,6%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego- 2,2' wynosi 82,7%.
Przyklad IV. Postepowanie z przykladu I powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) zamiast 50 ml chlodzi sie 100 ml dwumetyloformamidu do temperatury 0°C; b) zamiast 108 g metanolowego 30% roztworu metanolanu sodowego stosuje sie 72 g tego roztworu; c) zamiast strumienia 5 litrów/godzine suchego powietrza stosuje sie strumien 8 litrów/go¬ dzine suchego powietrza; d) mieszanine reakcyjna po dodaniu dwumetyloformamidowego roztworu soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 nadal miesza sie tylko w ciagu 4 godzin, zamiast w ciagu 5 godzin, w temperaturze 0-5°C przepuszczajac 8 litrów/godzine suchego powietrza.
Otrzymuje sie 46g soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 340°C, wykazujacego 11,1% zawartosc NaCI i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiole¬ cie) równa 98,2%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4*-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' wynosi 84,7% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad V. Postepowanie z przykladu I powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) zamiast 50 ml chlodzi sie 100 ml dwumetyloformamidu do temperatury 0°C; b) zamiast 108g metanolowego 30% roztworu metanolanu sodowego stosuje sie 36 g tego roztworu; c) zamiast strumienia 5 litrów/godzine suchego powietrzu stosuje sie strumien 8 litrów/go¬ dzine suchego powietrza; d) mieszanine reakcyjna po dodaniu dwumetyloformamidowego roztworu soli sodowej kwasu 4-nitrotolueno$ulfonowego-2 miesza sie nadal w ci$gu 6godzin, zamiast w ciagu 5 godzin, w temperaturze 0-5°C przepuszczajac 8 litrów/godzine suchego powietrza.
Otrzymuje sie 35 g soli dwusodowej kwasu 4,4,Kiwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2, w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej S^O^ %kan^cego125844 5 93,8% zawartosc NaCI i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiole¬ cie) równa 96,7%. Wydajnosc soli sodowej kwasu ^'-dwunitrostylbenodwusuIfonowego-ZT wynosi 61,6% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad VI. 27,8 g sproszkowanego metanolanu sodowego 97% rozprowadza sie w 190 ml dwumetyloformamidu. Otrzymana zawiesine uzupelnia sie 1 gjednowodzianu siarczanu manganu i 7g bromku benzylo-trój-n-butyloamoniowego i chlodzi do temperatury 0°C. Zawiesine te miesza¬ jac w temperaturze 0-5°C nasyca sie w ciagu 15 minut powietrzem przepuszczajac strumien 10 litrów/godzine suchego powietrza pod cisnieniem (w kolbie reakcyjnej) 7,33 kPa przez zanurzona w zawiesinie belkotke spiekowa.
Do zawiesiny tej mieszaniny w temperaturze 0-5°C wkrapla sie w ciagu 2 godzin roztwór 48 g soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 w lOOml dwuetyloformamidu, podczas gd> przez zanurzona w zawiesinie belkotke spiekowa nadal wprowadza sie strumien 10 litrów/godzine suchego powietrza pod cisnieniem (w kolbie reakcyjnej) 7,33 kPa. Mieszanine reakcyjna, utwo¬ rzona podczas dodawania soli sodowej kwasu 4-nitrotoulenosulfonowego-2 do ciemnozielonej zawiesiny, nadal miesza sie w ciagu nastepnych 6 godzin w temperaturze 0-5°C wprowadzajac 10 litrów/godzine suchego powietrza pod cisnieniem (w kolbie reakcyjnej) 7,33 kPa.
Ciemnobrunatna mieszanine reakcyjna zobojetnia sie roztworem 45 ml stezonego kwasu solnego w 90 ml wody w temperaturze 0-5°C, dwumetyloformamid odpedza sie pod próznia, a pozostalosc rozprowadza sie w 150 ml wody. Produkt reakcji odsacza sie w temperaturze pokojo¬ wej na nuczy, przemywa 50 ml 7,5% roztworu NaCI i suszy do stalej wagi. Otrzymuje sie 47,07 g soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazujacego 1,8% zawartosc NaCI, 1,6% zawartosc H2O i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa 45,7%. Wydajnosc soli sodowej kwasu 4,4*-dwunitrostylbenodwusuIfonowego-2.2* wynosi 43,7% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad VII. 37,5g sproszkowanego wodorotlenku potasowego (90%) rozpuszcza sie na goraco w 100 ml metanolu. Otrzymany klarowny roztwór chlodzi sie do temperatury 10°C, uzupelnia 1 g jednowodzianu siarczanu manganu i rozciencza 100ml dwumetyloformamidu, przy czym wodorotlenek potasowy czesciowo straca sie w postaci subtelnej zawiesiny. Mieszanine reakcyjna chlodzi sie do temperatury 0-5°C, przy czym równoczesnie nasyca sieja w ciagu 15 minut powietrzem wprowadzajac strumien 8 litrów/godzine suchego powietrza przez zanurzona w zawiesinie belkotke spiekowa. Tenstrumien 8 litrów/godzine powietrza utrzymuje sie staly pod¬ czas calego utleniania.
Do powstalej gestej brzeczki mieszajac w temperaturze 0-5°C wkrapla sie w ciagu 2 godzin roztwór 48 g soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 w 100 ml dwumetyloformamidu. przy czym mieszanina reakcyjna natychmiast zabarwia sie na ciemnozielono. Mieszanine reakcyjna nadal miesza sie w ciagu 6 dalszych godzin w temperaturze 0-5°C, przy czym produkt wobec powolnego zaniku zabarwienia ciemnozielonego — to ciemnozielone zabarwienie znika calkowicie po uplywie okolo 4 godzin — wytraca sie coraz intensywniej. Nastepnie przemywa sie doprowadza¬ nie strumienia powietrza, a powstala ciemnozólta, krystaliczna brzeczke reakcyjna zobojetnia sie w temperaturze 0-5°C roztworem 52 ml stezonego kwasu solnego w 90 ml wody.
Jasnozólta krystaliczna zawiesine pod próznia uwalnia sie od rozpuszczalników, rozprowadza w 200 ml wody, wysala za pomoca 200 ml nasyconego roztworu chlorku potasowego, wytracony produkt odsacza sie na nuczy, przemywa w 100 ml roztworu nasyconego ukladu chlorekpotasowy- woda (2:1) i suszy do stalej wagi. Otrzymuje sie 50,01 g soli dupotasowej kwasu 4,4'- dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazujacego 4,1% zawartosci KC1 i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa 69,4%. Wydajnosc soli dwupotasowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2* wynosi 67% wydajnosci teoretycznej.
Podobne wyniki otrzymuje sie na drodze stosowania dwuetyloformamidu, dwuetyloaceta- midu lub szesciometylotrójamidu kwasu fosforowego zamiast dwumetyloformamidu.
Przyklad VIII. 24,5 g (98%) sproszkowanego wodorotlenku potasowego rozpuszcza sie na goraco w 90ml metanolu. Otrzymany prawie klarowny roztwór chlodzi sie do temperatury 10°C,6 125844 I zadaje Ig jednowodzianu siarczanu manganu i rozciencza za pomoca lOOml dwumetyloforma- midu, przy czym wodorotlenek sodowy czesciowo wytraca sie w postaci subtelnej zawiesiny.
Mieszanine reakcyjna chlodzi sie do temperatury 0-5°C, przy czym równoszesnie nakyca sieja w ciagu 15 minul powietrzem wprowadzajac strumien 8 litrów/godzine suchego powietrza przez zanurzona w roztw orze belkotke spiekowa. Tenstrumien 8 litrów /godzine powietrza utrzymuje sie staly podczas calego utleniania.
Do powstalej gestej brzeczki mieszajac w temperaturze 0-5°C wkrapla sie w ciagu 2 godzin roztwór 48g soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 w lOOml dwumetyloformamidu, przy czym mieszanina reakcyjna natychmiast barwi sie na ciemnozielono. Mieszanine reakcyjna nadal miesza sie w ciagu nastepnych 6 godzin, przy czym produkt reakcji w obec powolnego zaniku ciemnozielonego zabarwienia — to ciemnozielone zabarwienie znika calkowicie po uplywie okolo 3 godzin — wytraca sie coraz intensywniej.
Nastepnie przerywa sie doprowadzanie strumienia powietrza, a powstala ciemnozólto krysta¬ liczna brzeczke reakcyjna zobojetnia sie w temperaturze 0-5°C roztworem 104 ml ukladu stezony kwas solny-woda (1:1). Z otrzymanej jasnozóltej krystalicznej zawiesiny odpedza sie rozpuszczal¬ nik pod próznia, a pozostalosc rozprowadza sie w 200ml wody. Produkt reakcyjny wysala sie za pomoca 200 ml solanki, saczy na nuczy, przemywa 100ml ukladu solanka-woda (2:1) i suszy do stalej wagi. Otrzymuje sie 50,2gsoli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego- 2,2' w postaci jasnozóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazujacego 9,3% zawartosci NaCl i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometry- cznej w nadfiolecie) równa 99,2%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwu- sulfonowego-2,2* wynosi 95,2% wydajnosci teoretycznej.
Widmo w podczerwieni tego produktu pokrywa sie z widmem w podczerwieni analitycznie czastej próbki wzorcowej soli dwusodowej kwsu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2\ Podobne wyniki otrzymuje sie stosujac szesciometylotrójamid kwasu fosforowego, dwuetylo- formamid lub dwuetyloacetamid zamiast dwumetyloformamidu.
Przyklad IX. Postepowanie z przykladu VIII powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) sproszkowany wodorotlenek sodowy rozpuszcza sie na goraco w 100 ml metanolu zamiast w 90 ml metanolu; b) mieszanine reakcyjna po dodaniu dwumetyloformamidowego roztworu soli sodowej kwasu 4~nitrotoluenosulfonowego-2 miesza sie nadal w ciagu tylko 4 godzin, zamiast w ciagu 6 godzin, w temperaturze 0-5°C przepuszczajac 8 litrów/godzine suchego powietrza. Otrzymuje sie 50,1 g soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci jasnozóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazujacego 11,1% zawartosc NaCL i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa 99,0%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunirostylbenodwusulfonowego-2,2l wynosi 92,9% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad X. Postepowanie z przykladu VIII powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) zamiast 24,5 g sproszkowanego wodorotlenku sodowego stosuje sie 32 g sproszkowanego wodorotlenku sodowego; b) utlenianie prowadzi sie w temperaturze 20-25°C zamiast w temperaturze 0-5°C Otrzymuje sie 48,0g soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci ciemnozóltego krystalicznego proszkuo temperaturze topnienia powyzej 340°C, wykazuja¬ cego 20,9% zawartosci NaCl i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa 89,4%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfono- wego-2,2* wynosi 71,6% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad XI. Postepowanie z przykladu VIII powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) zamiast 24,5 g sproszkowanego wodorotlenku sodowego stosuje sie 16 g sproszkowanego wodorotlenku sodowego; b) sproszkowany wodorotlenek sodowy rozpuszcza sie na goraco nie w 90ml, lecz tylko w 50 ml metanolu; c) sól sodowa kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 rozpuszcza sie w 150ml zamiast w 100 ml dwumetyloformamidu.125844 7 Otrzymuje sie 48,0g soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,21 w postaci jasnozltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazuja¬ cego 9,3% zawartosc NaCL i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie)równa 98,0%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfono- wego-2,2' wynosi 90,1% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad XII. Postepowanie z przykladu VIII powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) zamiast 24,5 g sproszkowanego wodorotlenku sodowego stosuje sie 12,2 g sproszkowanego wodorotlenku sodowego; b) sproszkowany wodorotlenek sodowy rozpuszcza sie na goraco w 90ml, lecz w 50 ml metanolu; c) mieszanine reakcyjna rozciencza sie nie za pomoca 100ml, lecz za pomoca 140 ml dwumetyloformamidu; d) d wumetyloformamidowy roztwór soli kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 wkrapla sie nie w ciagu 2 godzin, lecz w ciagu 1 godziny, a mieszanine reakcyjna nadal miesza sie w ciagu 7godzin zamiast w ciagu 6 godzin.
Otrzymuje sie 44,4g soli dwusodowej kwasu 4,4,-nitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazujacego 40,6% zawartosc NaCl i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiole¬ cie) równa 99,7%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' wynosi 83,6% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad XIII. Postepowanie z przykladu VIII powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) sproszkowany wodorotlenek sodowy rozpuszcza sie na goraco nie w 90ml, lecz w 100 ml metanolu; b) utlenianie przeprowadza sie bez katalizatora.
Otrzymuje sie 42,04 g soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazujacego ,2% zawartosc NaCl i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiole¬ cie) równa 98,5%. Wydajnosc soli dwusodowej 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2l wynosi 78,5% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad XIV. Postepowanie z przykladu VIII powtarza sie, lecz z ta róznica, ze zamiast 1 g jednowodzianu siarczanu manganu stosuje sie 0,5 g katalizatora. Otrzymuje sie 50,63 gsoli dwuso¬ dowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci zóltego, krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazujacego 11,7% zawartosc NaCl i zawar¬ tosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa 96,9%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' wynosi 91,4% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad XV. Postepowanie z przykladu VIII powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) zamiast 24,5g sproszkowanego wodorotlenku sodowego stosuje sie 8,2g sproszkowanego wodorotlenku sodowego; b) sproszkowany wodorotlenek sodowy rozpuszcza sie na goraco nie w 90 ml, lecz tylko w 50 ml metanolu; c) jako katalizator stosuje sie nie tylko 1 g jednowodzianu siarczanu manganu, lecz 1 g jednowodzianu siarczanu manganu i 1 g trójwodzianu octanu olowiawego.
Otrzymuje sie 48,28 g soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 300°C, wykazujacego 12,3% zawartosc NaCl i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiole¬ cie) równa 99,3%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2* wynosi 88,7% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad XVI. Postepowanie z przykladu VIII powtarza sie, lecz z ta róznica, ze zamiast 1 g jednowodzianu siarczanu manganu stosuje sie jako katalizator 1 g czterowodzianu azotanu manganowego.
Otrzymuje sie 47,75 g soli dwusodowej kwasu 4,4*-dwunitrostylbenodwusulfonowego*2,2' w postaci zóltego krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 300°C, wykazujacego8 125 844 7,3% zawartosc NaCL i zawartosc czynna (okreslona na drodze stektrofotometi ycznej) równa 97.4%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' wynosi 9.10% wydajnosci teoretycznej.
Podobne wyniki otrzymuje sie wówczas, gdy postepowanie z przykladu VIII powtarza sie, lecz z ta róznica, ze zamiast jednowodzianu siarczanu manganu jako katalizator stosuje sie dwutlenek manganu, szesciowodzian nadchlorku manganu (II), jednowodzian octanu manganu (III), acety- loacetoanian manganu (II), wegla manganu (II), czterowodzian chlorku manganu (II), szesciowo¬ dzian siarczanu niklu, czterowodzian octanu niklu (II), trójwodzian bromku niklu (II), nikloftalocyjanine, szesciowodzian siarczan kobaltu (II), czterowodzian octanu kobaltu (II).
Przyklad XVII. 20,4 g grysiku (98%-owego) wodorotlenku sodowego rozpuszcza sie na goraco w 90 ml metanolu. Otrzymany prawie klarowny roztwór chlodzi sie do temperatury 10°C, zadaje 1 g jednowodzianu siarczanu manganu i rozciencza 100 ml dwumetyloformamidu, przy czym wodorotlenek sodowy czesciowo sraca sie w postaci subtelnej zawiesiny. Mieszanine reak¬ cyjna chlodzi sie do temperatury 0-5°C, przy czym równoczesnie nasyca sieja w ciagu 15minut powietrzem wprowadzajac przez zanurzona w roztworze belkotke spiekowa strumien 10 litrów- /godzine powietrza pod nadcisnieniem (w kolbie reakcyjnej) 73,3 kPa. Tenstrumien 10 litrów/go¬ dzine powietrza i nadcisnienie powietrza w kolbie reakcyjnej 73,3 kPa otrzymuje sie stale podczas calego utleniania.
Do powstalej gestej brzeczki mieszajac w temperaturze 0-5°C wkrapla sie w ciagu 1 godziny roztwór 48 g soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2 w 100 ml dwumetyloformamidu, przy czym mieszanina reakcyjna natychmiast zabarwia sie na ciemnozielono. Te mieszanine reakcyjna miesza sie w ciagu 2 godzin i 45 minut w temperaturze 0-5°C, przy czym produkt reakcji wobec zaniku zabarwienia ciemnozielonego — to ciemnozielone zabarwienie znika calkowicie po uplywie okolo 2 godzin i 15 minut przy energicznym mieszaniu wytraca sie coraz gesciej.
Nastepnie przerywa sie doprowadzanie strumienia powietrza, a pozostala krystaliczna, cie¬ mnozólta brzeczke zobojetnia sie w temperaturze 0-5°C pod cisnieniem normalnym za pomoca roztworu 445 ml stezonego kwasu solnego w 90 ml wody. Otrzymana jasnozólta, krystaliczna zawiesine zateza sie pod próznia w wyprawce obrotowej do sucha.
Sucha mieszanine reakcyjna rozprowadza sie w 150 ml wody i nadal miesza sie w ciagu 15 minut w wyprawce obrotowej w temperaturze 90°C bez prózni. Goraca, krystaliczna zawiesine pozostawia sie az do ochlodzenia do temperatury pokojowej, po czym odsacza sieja na nuczy i przemywa za pomoca 50 ml 7,5%-wego roztworu chlorku sodowego oraz suszy pod próznia w temperaturze 100°C do stalej wagi.
Otrzymuje sie 48,65 g soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci jasnozóltego, krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazuja¬ cego 4,2% zawartosc NaCl i 1,3% zawartosc wody oraz zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa 98,7%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4'- dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' wynosi 95,6%.
Widmo w podczerwieni tego produktu pokrywa sie z widmem w podczerwieni analitycznie czystej próbki wzorcowej soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2\ Przyklad XVIII. Postepowanie z przykladu XVII powtarza sie, lecz z ta róznica, ze utlenia¬ nie zamiast pod nadcisnieniem powietrza 73,3kPa przeprowadza sie w autoklawie szklanym pod cisnieniem powietrza 98,07 kPa.
Otrzymuje sie 49,8g soli dwusodowej kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' w postaci jasnozóltego, krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 300°C, wykazuja¬ cego 12,9% zawartosc NaCl, 1,3% zawartosc wody i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa 100%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4'- dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' wynosi 90,3% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad XIX. Postepowanie z przykladu XVII powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) utlenianie przeprowadza sie nie za pomoca powietrza, lecz za pomoca tlenu; b) utlenianie prowadzi sie nie pod nadcisnieniem, lecz pod cisnieniem atmosferycznym; c) po dodaniu dwumetyloformamidowego roztworu soli sodowej kwasu 4-nitrotoluenosulfo- nowego-2 nadal miesza sie mieszanine reakcyjna nie w ciagu 2 godzin i 45 minut, lecz tylko w ciagu 1 godziny w temperaturze 0-5°C.125844 9 Otrzymuje sie 45,11 g soli dwusodowej kwasu 4,4,-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2, w postaci zóltego, krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazujacego 3,5% zawartosc NaCl, 1,8% zawartosc w ody i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofoto- metrycznej w nadfiolecie) równa 97,0%. Wydajnosc soli sodowej kwasu 4,4,-dwunitrostyIbeno- dwusuIlonowego-2,2' wynosi 87,4% wydajnosci teoretycznej.
Przyklad XX. Postepowanie z przykladu XVII powtarza sie z nastepujacymi róznicami: a) utlenianie prowadzi sie w obecnosci 4,4g eteru koronowego 15-koronoeter-5. b) utlenianie to prowadzi sie bez metanolu.
Otrzymuje sie 45,37g soli dwusodowej kwasu ^'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-^' w postaci jasnozóltego, krystalicznego proszku o temperaturze topnienia powyzej 320°C, wykazuja¬ cego 3,9% zawartosc NaCl, 3,2% zawartosc wody i zawartosc czynna (okreslona na drodze spektrofotometrycznej w nadfiolecie) równa 44,8%. Wydajnosc soli dwusodowej kwasu 4,4'- dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2' wynosi 39,8% wydajnosci teoretycznej.
Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2, i jego soli o wzo¬ rze 1, w którym M oznacza atom wodoru lub kation metalu alkalicznego, na drodze utleniania kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2, znamienny tym, ze utlenianie powietrzem lub tlenem prowa¬ dzi sie w srodowisku aprotonowego rozpuszczalnika dipolarnego o wzorze 2, w którym R oznacza nizszy rodnik alkilowy o 1-4 atomach wegla, Ri oznacza rodnik niskoczasteczkowy kwasu karbo- ksylowego o 1-4 atomach wegla lub rodnik kwasu fosforowego, w oznacza zasadowosc kwasu, a v oznacza liczbe 0, 1 lub 2, albo w srodowisku N-metylopirolidonu, sulfotlenku dwumetylowego, sulfolanu, acetonitrylu, czterometylomocznika lub mieszaniny tych rozpuszczalników, albo w srodowisku tego rozpuszczalnika lub tej mieszaniny zmieszanych z niskoczasteczkowym alkoho¬ lem, w obecnosci mocnych zasad i w obecnosci katalizatorów w temperaturze od -20°C do temperatury wrzenia stosowanego rozpuszczalnika. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako aprotonowy rozpuszczalnik dipolarny stosuje sie dwumetyloformamid, szesciometylotrójamid kwasu fosforowego, dwuetyloformamid, dwumetyloacetamid lub dwuetyloacetamid. 3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie mieszanine dwumetyloformamidu i/lub dwumetyloacetamidu i metanolu. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako mocna zasade stosuje sie wodorotlenki, amidki, wodorki, alkoholany lub siarczki metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych lub glinu, albo mieszaniny tych zwiazków.
. Sposób wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze jako mocne zasady stosuje sie wodorotlenki, amidki i alkoholany sodowe lub potasowe. 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie mocne zasady w ilosciach co najmniej równowaznikowych. 7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze utlenianie prowadzi sie w temperaturze 0-25°C. 8. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako katalizatory stosuje sie sole, tlenki lub wodorotlenki zwiazków metalu ciezkiego i/lub zwiazków metaloorganicznych metalu ciezkiego. 9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako utleniacz stosuje sie tlen w mieszaninie z obojetnymi gazami lub powietrzem.
. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze utlenianie prowadzi sie pod zwiekszonym cisnieniem.125844 °l* -CVCH-CH-0-N02 S03M W Wzórl Ri Wzór 2 0^^-CH3 SOjNa 0^1 -Q-CH-CH-p-N02 SO^ia SO3NC1 Wzór 4 Pracownia Poligraficzna UP PRL. Naklad 100 egz.
Cena 100 zl

Claims (10)

Zastrzezenia patentowe
1. Sposób wytwarzania kwasu 4,4'-dwunitrostylbenodwusulfonowego-2,2, i jego soli o wzo¬ rze 1, w którym M oznacza atom wodoru lub kation metalu alkalicznego, na drodze utleniania kwasu 4-nitrotoluenosulfonowego-2, znamienny tym, ze utlenianie powietrzem lub tlenem prowa¬ dzi sie w srodowisku aprotonowego rozpuszczalnika dipolarnego o wzorze 2, w którym R oznacza nizszy rodnik alkilowy o 1-4 atomach wegla, Ri oznacza rodnik niskoczasteczkowy kwasu karbo- ksylowego o 1-4 atomach wegla lub rodnik kwasu fosforowego, w oznacza zasadowosc kwasu, a v oznacza liczbe 0, 1 lub 2, albo w srodowisku N-metylopirolidonu, sulfotlenku dwumetylowego, sulfolanu, acetonitrylu, czterometylomocznika lub mieszaniny tych rozpuszczalników, albo w srodowisku tego rozpuszczalnika lub tej mieszaniny zmieszanych z niskoczasteczkowym alkoho¬ lem, w obecnosci mocnych zasad i w obecnosci katalizatorów w temperaturze od -20°C do temperatury wrzenia stosowanego rozpuszczalnika.
2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako aprotonowy rozpuszczalnik dipolarny stosuje sie dwumetyloformamid, szesciometylotrójamid kwasu fosforowego, dwuetyloformamid, dwumetyloacetamid lub dwuetyloacetamid.
3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie mieszanine dwumetyloformamidu i/lub dwumetyloacetamidu i metanolu.
4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako mocna zasade stosuje sie wodorotlenki, amidki, wodorki, alkoholany lub siarczki metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych lub glinu, albo mieszaniny tych zwiazków.
5. Sposób wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze jako mocne zasady stosuje sie wodorotlenki, amidki i alkoholany sodowe lub potasowe.
6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie mocne zasady w ilosciach co najmniej równowaznikowych.
7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze utlenianie prowadzi sie w temperaturze 0-25°C.
8. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako katalizatory stosuje sie sole, tlenki lub wodorotlenki zwiazków metalu ciezkiego i/lub zwiazków metaloorganicznych metalu ciezkiego.
9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako utleniacz stosuje sie tlen w mieszaninie z obojetnymi gazami lub powietrzem.
10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze utlenianie prowadzi sie pod zwiekszonym cisnieniem.125844 °l* -CVCH-CH-0-N02 S03M W Wzórl Ri Wzór 2 0^^-CH3 SOjNa 0^1 -Q-CH-CH-p-N02 SO^ia SO3NC1 Wzór 4 Pracownia Poligraficzna UP PRL. Naklad 100 egz. Cena 100 zl
PL1980224776A 1979-06-08 1980-06-06 Process for preparing 4,4'-dinitrosobenzo-2,2'-disulfonic acid and its salts PL125844B1 (en)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
CH536979 1979-06-08

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL224776A1 PL224776A1 (pl) 1981-03-27
PL125844B1 true PL125844B1 (en) 1983-06-30

Family

ID=4292399

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL1980224776A PL125844B1 (en) 1979-06-08 1980-06-06 Process for preparing 4,4'-dinitrosobenzo-2,2'-disulfonic acid and its salts

Country Status (16)

Country Link
US (1) US4719051A (pl)
EP (1) EP0026154B1 (pl)
JP (1) JPS5629561A (pl)
AR (1) AR226180A1 (pl)
AT (1) ATE3974T1 (pl)
AU (1) AU538454B2 (pl)
BR (1) BR8003536A (pl)
CA (1) CA1159082A (pl)
DD (1) DD152545A5 (pl)
DE (1) DE3063958D1 (pl)
ES (1) ES492243A0 (pl)
MX (1) MX153817A (pl)
PL (1) PL125844B1 (pl)
SU (1) SU927112A3 (pl)
YU (1) YU148580A (pl)
ZA (1) ZA803393B (pl)

Families Citing this family (9)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE3263947D1 (en) * 1981-12-31 1985-07-04 Ciba Geigy Ag Process for the preparation of p-nitrotoluene sulfonic acid
DE3519552A1 (de) * 1985-05-31 1986-12-04 Bayer Ag, 5090 Leverkusen Verfahren zur herstellung von 4,4'-dinitrostilben-2,2'-disulfonsaeuresalzen
ES2015100B3 (es) * 1987-08-12 1990-08-01 Ciba-Geigy Ag Proceso de produccion del acido 4,4'- dinitrostilbeno 2,2'disulfon
US4952725A (en) * 1988-03-08 1990-08-28 Ciba-Geigy Corporation Process for the preparation of 4,4'dinitrostilbene-2,2'-disulfonic acid and its salts
US5021132A (en) * 1990-08-07 1991-06-04 Sandoz Ltd. Electrochemical process for preparing 4,4'-dinitrostilbene-2,2'-disulfonic acid and the salts thereof
DE4330377A1 (de) * 1993-09-08 1995-03-09 Bayer Ag Verfahren zur Herstellung von 4,4'-Dinitrostilben-2,2'-disulfonsäure
DE4418305A1 (de) * 1994-05-26 1995-11-30 Bayer Ag Verfahren zur Herstellung von 4.4'-Dinitrostilben-2.2'-disulfonsäure und ihren Salzen
CN103626681B (zh) * 2012-08-20 2015-09-09 中国中化股份有限公司 一种制备4,4′-二硝基二苯乙烯-2,2′-二磺酸的方法
TWI567051B (zh) * 2015-11-06 2017-01-21 財團法人工業技術研究院 二苯乙烯化合物的製備方法

Family Cites Families (3)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US2212084A (en) * 1940-08-20 Nucleak alkylated diaminostilbene
US2821550A (en) * 1956-12-27 1958-01-28 Gen Aniline & Film Corp Process of preparing 4-nitro-2-stilbene sulfonic acid salts
BE792103A (fr) * 1971-12-01 1973-05-30 Clayton Aniline Co Ltd Nouveau procede de fabrication de l'acide dinitrostilbene disulfonique a l'echelle industrielle

Also Published As

Publication number Publication date
US4719051A (en) 1988-01-12
MX153817A (es) 1987-01-19
YU148580A (en) 1983-02-28
JPH025741B2 (pl) 1990-02-05
ZA803393B (en) 1981-05-27
AR226180A1 (es) 1982-06-15
AU5910380A (en) 1980-12-11
EP0026154A1 (de) 1981-04-01
ES8104213A1 (es) 1981-04-01
AU538454B2 (en) 1984-08-16
BR8003536A (pt) 1981-01-05
DE3063958D1 (en) 1983-08-04
ATE3974T1 (de) 1983-07-15
DD152545A5 (de) 1981-12-02
SU927112A3 (ru) 1982-05-07
JPS5629561A (en) 1981-03-24
ES492243A0 (es) 1981-04-01
PL224776A1 (pl) 1981-03-27
CA1159082A (en) 1983-12-20
EP0026154B1 (de) 1983-06-29

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL125844B1 (en) Process for preparing 4,4'-dinitrosobenzo-2,2'-disulfonic acid and its salts
JP3752077B2 (ja) オキソン酸カリウムの製造方法
CN109603796A (zh) 一种固体碱催化剂及其制备方法和应用
JPH0460098B2 (pl)
US4276187A (en) Oxidation-reduction reagents for a wet desulfurization process and a process for preparing same
CN101823003A (zh) 一种催化剂及其用于制备4,4’-二硝基二苯乙烯-2,2’-二磺酸及其盐的方法
CN111499517B (zh) 一种间硝基三氟甲苯的制备方法
CN101466664A (zh) 制备二羟基苯二磺酸金属盐的方法
CN101745411B (zh) 一种钌基卤素取代羟基磷灰石催化剂及其制备和应用
EP0051984B1 (en) A method for the production of acrylamide
AU676351B2 (en) Process for preparing 4,4'-dinitrostilbene-2,2'-disulphonic acid
JP2512532B2 (ja) 4,4´−ジニトロスチルベン−2,2´−ジスルホン酸の製造方法
GB2136430A (en) Production of 4,4'-Dinitrostilbene-2,2'-disulfonic Acid or a Salt Thereof
JPS61282355A (ja) 4,4’−ジニトロスチルベン−2,2’−ジスルホン酸塩の製造法
CN109535040A (zh) 一种清洁型产品氨基c酸的制备方法
SU1736336A3 (ru) Способ получени солей 4,4 @ -динитростильбен-2,2 @ -дисульфокислоты
CN115677651A (zh) 一种烷基磺酸内酯的制备方法
US4427601A (en) Process for preparing 1-amino-2-naphthol-4-sulphonic acid (amidol acid)
CN117551005A (zh) 一种2-溴苯磺酰氯及其衍生物的合成方法
US6077941A (en) Method for producing 1,2-naphthoquinone-2-diazide derivatives
Zalomaeva et al. Thioether oxidation with tert-butyl hydroperoxide catalysed by Zr (iv)-substituted polyoxometalates
JP4625644B2 (ja) フタロシアニン化合物及びその中間体の製造方法並びにその中間体化合物
JP3553706B2 (ja) メタノールの製造方法
CN108752242B (zh) 针对低电子云密度芳烃的磺化方法
US4007220A (en) Preparation of phthalaldehydic acid from α,α,α,α',α'-pentachloro-o-xylene