Przedmiotem wynalazku jest urzadzenie do wytwarzania przedzy, zawierajace dwa obrotowe, wspólpracujace ze soba bebny perforowane, któ¬ rych strefy roboczego zasysania tworza obszar kli¬ nowy, przez który jest prowadzony rozciagniety niedoprzed od aparatu rozciagowego do jednej czolowej powierzchni bebna i do urzadzenia obcia¬ gowego znajdujacego sie po drugiej stronie czo¬ lowej bebna.Pomimo, ze niedoprzed daje sie dosc trudno rozciagac i w stanie rozciagnietym nie daje sie sam prowadzic, to jednak mozna go przasc bez¬ posrednio po wyprowadzeniu z aparatu rozciago¬ wego, przy czym predkosc obciagania przedzy wy¬ twarzanej z niedoprzedu bezposrednio po wypro¬ wadzeniu z aparatu rozciagowego jest niewielka i wynosi okolo 50 m/min, a tym samym wydaj¬ nosc jest niewystarczajaca.W zwiazku z tym, w celu uzyskania zwiekszo¬ nej wydajnosci w znanym urzadzeniu przedzalni¬ czym, opisanym w austriackim opisie patentowym nr 345 701, doprowadzono dodatkowo wlókna prze¬ znaczone na oitoczke z agragaltu rozdzielczego do obszaru klinowego pomiedzy dwa wspólpracujace, obTotowe bebny perforowane, gdzie byl prowa¬ dzony niedoprzed. Z uwagi na to, ze z jednej strony skrecanie rozciagnietego niedoprzedu utrud¬ nial aparat rozciagowy umieszczony przy bebnie perforowanym, a z drugiej strony para walków obciagowych znajdujacych sie za bebnami perfo- 10 15 20 25 30 rowanymi, dochodzilo do otrzymywania zauwazal¬ nego falszywego skretu tasiemki wlókien, znajdu¬ jacych s.e pomiedzy obydwoma bejbnaimi z powo¬ du odkrecania sie tasiemki niedoprzedu wówczas, gdy wytwarzany skret nie byl wzmocniony przez dolatujace w obszar klinowego zasysania pojedyn¬ cze wlókna, które owijaly sie wokól tasiemki nie¬ doprzedu. Zatem mozna bylo uzyskiwac duza pred¬ kosc obciagania aparatu rozciagowego i znaczne rozciagniecie niedoprzedu bez uzyskiwania spójno¬ sci przedzy z uwagi na to, ze w obszarze robo¬ czym bebnów perforowanych, majacym postac kli¬ na, na skutek zasysania bebnów, nadlatujace po¬ jedyncze wlókna osiadaly na niedoprzedzie.Niewlasciwy, ponowny skret rozciagnietego nie¬ doprzedu, który wystepowal pomiedzy rowkiem na koncu bebna perforowanego od strony aparatu rozciagowego i para walków obciagowych, byl uzalezniony od kata pochylenia, pod jakim po- jedyncze wlókna otoczki owijaly niedoprzed, for¬ mujac sie srubowo, a im ten kat byl mniejszy, tym skuteczniej zapobiegal tworzeniu ponownego, falszywego skretu. Jednakze luzne, pojedyncze wlókna, tworzace otoczke, padajac w obszar kli¬ nowy z aparatu rozciagowego, nie byly odpowied¬ nio zorientowane i dlatego niewielka ich liczba posiadala ulozenie równolegle i tym samym kat pochylenia tych padajacych, pojedynczych wlókien na tasiemke niedoprzedu byl rózny podczas prze¬ suwania tasiemki niedoprzedu, co nie zapobiegalo 117 8043 117 804 4 odkrecaniu sie niedoprzedu. Tak wiec skret tak wytwarzanej przedzy nie posiadal jednakowej ja- ." koscir Zadaniem wynalazku jest opracowanie urzadze¬ nia, w którym powyzsze niedogodnosci zostana usuniete, i bedzie to urzadzenie pracowac ze zwiekszona predkoscia obciagania i bedzie dostar¬ czac "przedze jednakowej jakosci.Zadanie to zostalo rozwiazane wedlug wynalazku przez wprowadzenie dodatkowego, co najmniej jednego ukladu walków rozciagowych, które znaj¬ duja sie nad obszarem klinowym zasysania bebnów perforowanych, dzieki czemu wlókna otoczki sa doprowadzane co najmniej jako jedna rozciagnie¬ ta tasiemka wlókien skosnie do tasiemki niedo¬ przedu prowadzonej w kierunku osi wzdluznej bebnów perforowanych, "Wlókna otoczki, sluzace do wzmocnienia tasiem¬ ki niedoprzedu," prowadzonej w kierunku osi wzdluznej bebna perforowanego, nie sa wiec juz dostarczane jako luzno spadajace, pojedyncze wlókna w obszar klinowy pomiedzy bebnami per¬ forowanymi, lecz sa one doprowadzane do nie¬ doprzedu w celu owiniecia go w postaci rozciag¬ nietej tasiemki wlókien, przy czym te wlókna otoczki w tasiemce, dzieki jej rozciagnieciu, sa ulozone równolegle wzgledem siebie w sposób za¬ mierzony i skosnie wzgledem niedoprzedu, który zostaje przez nie owijany. Dzieki temu otrzymuje sie mozliwie jak najmniejszy skok srubowy owi¬ niecia wlókien otoczki, co gwarantuje trwalsze za¬ cisniecie tasiemki niedoprzedu za pomoca jak najmniejszej liczby wlókien otoczki.Z uwagi na to, ze walki rozciagowe i ich obrót dla przemieszczania wlókien otoczki odbywa sie nad obszarem klinowym, dostarczanie tych wlókien nastepuje od pary walków wydajacych aparatu rozciagowego w kierunku niedoprzedu, przemie¬ szczonego w kierunku osi wzdluznej bebna'w spo- &ób swobodny i nie zaklócany przez ruch wirowy bebnów perforowanych, dzieki czemu unika sie tworzenia powietrznych Wirów i podobnych za¬ klócen podczas owijania tasiemki niedoprzedu, któ¬ ry stanowi rdzen przedzy. Mozna zatem pracowac przy duzej predkosci obciagu, a oprócz tego istnie¬ je mozliwosc wytwarzania bardzo cienkiej przedzy Jflk i przedzy o wysokiej numeracji, poniewaz ta¬ siemka wlókien otoczki sklada sie z wlókien ulo¬ zonych równolegle. Nie ma tutaj znaczenia czy tasiemka wlókien otoczki jest doprowadzana w postaci niedoprzedu.W celu stworzenia jak najlepszych warunków dla wytworzenia równomiernej, cienkiej przedzy przed ^polaczeniem wlókien otoczki z tasiemka niedoprzedu, stanowiaca rdzen przedzy tasiemka niedoprzedu przeznaczona na otoczke powinna byc w znacznym sttoprcfti rozluzniona dla równo- miernego, równoleglego ulozenia poszczególnych wlókiem, Dla osiagniecia tego celu pomiedzy para walków wydajacych aparatu rozciagowego prze¬ widziano szczeline prowadzaca, powodujaca obrót taHemki wlókien otoczki pomiedzy walkami.Wskutek poslizgu pomiedzy para walków wyda¬ jacych aparatu rozciagowego pojedyncze wlókna otoczki najpierw zostana przemieszczone dalej, natomiast druga para walków uwalnia te wlókna.Dlatego dalej przemieszczone wlókna zostaja jed¬ noczesnie wyciagane z tasiemki, poniewaz pozo¬ stale wlókna w tasiemce sa jeszcze zatrzymywa¬ ne przez druga pare walków. Dzieki temu gwa¬ rantuje sie z jednej strony bezpieczne zbieranie wlókien, a z drugiej strony potrzebny poslizg, gdy wlókna sa jeszcze zatrzymywane przez druga pa¬ re walków i gdy szerokosc szczeliny prowadzacej pomiedzy para walków wydajacych aparatu roz¬ ciagowego jest ustalona w zaleznosci od grubosci wlókien otoczki. Szerokosc szczeliny prowadzacej jest wieksza 1,5 raza od srednicy wlókien otoczki.W prakityce zadowalajaca szerokosc szczeliny pro¬ wadzacej wynosi od 0,1 do 0,2 mm.Zerwanie niedoprzedu jest uzaleznione oczywi¬ scie takze od odleglosci pomiedzy para . walków wydajacych aparatu rozciagowego i druga para walków, to tez nie uchwycone wlókna przez pare walków wydajacych sa zatrzymywane jeszcze przez dodatkowa druga pare walków. Takie prze¬ noszenie tasiemki wlókien jest lejpsze wówczas, gdy odleglosc pomiedzy para walków wydajacych a para walków aparatu rozciagowego jest mniej¬ sza od dlugosci wlókien otoczki. Tego rodzaju przechwytujace prowadzenie wlókien mozna rów¬ niez osiagac, gdy wspomniana odleglosc bedzie nieco dluzsza od dlutgosci wlókien. Najkorzystniej¬ sza odleglosc pary walków wydajacych w apara- racie rozciagowym od miejsca zacisku drugiej pa¬ ry walków jest w przyblizeniu równa dlugosci wlókien, dzieki czemu poslizg jest maly i utrzy¬ muje sie niewielkie obciazenie wlókien. Wyciaga¬ nie wlókien zwolnionych z tasiemki niedoprzedu powoduje nie tylko rozprostowanie wlókien, lecz takze ulozenie równolegle wiekszej liczby wló¬ kien.W celu dobrego rozdzielenia wlókien tasiemki przemieszczonej przez pare walków wydajacych predkosc obwodowa pary walków wydajacych po¬ winna byc wieksza niz predkosc obwodowa dru¬ giej pary walków — co ma miejsce w przy¬ padku aparatów rozciagowych. Natomiast zwykle dziesieciokrotne do 30-krotnego zwiekszenie pred¬ kosci obwodowej pary walków wydajacych jest niewystarczajace dla optymalnego rozdzielenia ta¬ siemki na pojedynczo ulozone równolegle wlókna.Predkosc obwodowa pary walków, wydajacych po¬ winna zwiekszac sie co najmniej sto razy, ko¬ rzystnie powinna byc 400 do 600 razy wieksza, niz predkosc obwodowa pary walków aparatu rozciagowego.Uchwycone przez pare walków wydajacych po¬ szczególne wlókna ulozone równolegle sa prze¬ mieszczane w obszar klinowy pomiedzy bebny perforowane Przewidziano pomiedzy para wal¬ ków wydajacych aparatu rozciagowego i bebnami perforowanymi dwie oslaniajace scianki, tworza¬ ce kanal prowadzacy, rozciagajacy sie od pary walków wydajacych do bebnów perforowanych.W kanale prowadzacym, dzieki jego zwezeniu, ma miejsce zwiekszony ruch strumienia powie¬ trza, którego predkosc w nim jest wieksza w porównaniu z predkoscia w obszarze klinowym.Ruch powietrza pomiedzy sciankami prowadni-117 804 czyimi dziala przyspieszajaco na przemieszczenie sie oddzielonych z tasiemki wlókien, co powodu¬ je dodatkowe obciazenie przedniego konca wló¬ kien otoczki, które znajduja sie pod dzialaniem dodatkowej sily prostujacej tak, ze równolegle ulozenie tych wlókien jest osiagane w wysokim stopniu.Kanal prowadzacy pomiedzy oslaniajacymi sciankami wplywa takze korzystnie na warunki, w jakich odbywa sie ruch powietrza w obszarze roboczym pary walków wydajacych, poniewaz powstaje wir powietrzny w sposób korzystny dla prowadzenia wlókien, które sa zasysane.Gdy co najmniej jeden" walek pary walków wydajacych ma na swej powierzchni zeby, to wyciaganie, wlókien z tasiemki jest zatrzymane, w znacznej mierze jeist mozliwe energiczne dzia¬ lanie ruchu powietrza, dzieki korzystnemu zasy¬ saniu wirów powietrznych i1p. od strony pary walków wydajacych.Aby skret wlókien rdzenia przedzy w obszarze klinowym pomiedzy bebnami perforowanymi za pomoca doprowadzonych tam wlókien otoczki nie byl utrudniony i nie zalezal od predkosci wyda¬ wania wlókien otoczki przez pare walków wy¬ dajacych, odleglosc pary walków wydajacych apa¬ ratu rozciagowego od prowadzonej tasiemki wló¬ kien niedoprzedu w kierunku osi wzdluznej be¬ bna perforowanego jest wieksza niz dlugosc wló¬ kien.Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykla¬ dzie wykonania Jia rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urzadzenie do wytwarzania przedzy wedlug wynalazku w rzucie bocznym, a fig. 2 — urzadzenie wedlug wynalazku w rzucie pio¬ nowym o duzym powiekszeniu.Na figurze 1 pomiedzy aparatem rozciagowym 1 skladajacym sie z kilku par walków, w których predkosc abwodowa« walków wydajacych jest znacznie wieksza, a walkami obciagowymi 2 sa Umieszczone dwa obrotowe, wspólpracujace bebny perforowane 3, umieszczone obok siebie i obra¬ cajace sie .w tym samym kierunku, przy czym kazdy z nich jest zaopatrzony we wkladki ssace 4, które dzialaja w obszarze tworzacym klin po¬ miedzy bebnami perforowanymi 3, a ich strefy robocze stykaja sie ze soba. Ponad bebnami per¬ forowanymi 3 jest umieszczony zespól walków rozciagowych 6, którego walki znajduja sie nad obszarem klinowym pomiedzy obydwoma. bebna¬ mi perforowanymi 3. Do rozciagnietej tasiemki niedoprzedu 8 w aparacie rozciagowym 1, po¬ miedzy bebnami perforowanymi 3 doprowadzane sa z zespolu walków rozciagowych 6 wlókna o- toczki w postaci niedoprzedu 9, dla owiniecia niedoprzedu 8. Zamiast niedoprzedu 9 moze byc zastosowana równiez inna tasiemka wlókien. Wy¬ twarzanie przedzy mozliwe jest takze przez do¬ prowadzanie pojedynczych wlókien z tasiemki niedoprzedu 9 (fig. 2). Zespól walków rozciago¬ wych 6 pozwala na dokladne rozdzielanie ta¬ siemki wlókien. W tym celu przewidziano po¬ miedzy walkami 7 ukladu wydajacego szczeline prowadzaca 10 umozliwiajaca poslizg pomiedzy walkami wlókien tworzacych otoczke przedzy.Prócz tego predkosc obwodowa pary walków wydajacych 7 jest korzystnie 400 do 600 raza wieksza .niz ' predkosc obwodowa pary walków 11, to tez wydawanie tasiemki niedoprzedu 9 przez 5 pare walków 11 odbywa sie wraz z wyciaganiem wlókien przez pare walków wydajacych 7, co fcowoduje dobre, równolegle ulozenie wlókien.Ponadto tylko uchwycone wlókna tasiemki przez pare walków wydajacych 7 sa wyciagane z ta- 10 siemki, a pozostale wlókna sa zatrzymywane przez pare walków 11. W tym celu konieczna jest nie tylko znaczna róznica predkosci obwodowej pa¬ ry walków 7 i 11, lecz takze okreslony najwiek¬ szy odstep pomiedzy tymi parami walków. Gdy M odstep 12 pomiedzy para walków wydajacych 7 i miejscem zakleszczenia drugiej pary walków 11 wynosi okolo 1,5 dlugosci wlókien otoczki, to wlókna pochwycone przez walki wydajace 7 i pewna nieznaczna czesc wlókien jeszcze nie 20 |ochwyconych przez te pare walków zabierana jest razem, z uwaigi na to, ze nie sa dluzej za¬ trzymywane przez pare walków 11. Pewnosc, ze wszystkie jeszcze nie uchwycone wlókna przez tare walków wydajacych 7 bedzie przyjeta przez 25 pare walków 11 bedzie tylko wówczas, gdy od¬ step 1Z bedzie mniejszy niz dlugosc wlókna. Jed¬ nak z powodu wystepujacego tarcia wlókna sa znacznie obciazone. Jezeli odstep 12 bedzie równy dlugosci wlókna taki odstep zapewnia korzystne 30 dzialanie zatrzymujace wlókna przez pare wal- \ków 11. W celu dzialania dodatkowego rozcia¬ gania, orientujacego wlókna otoczki, znajduja sie pomiedzyipara walków wydajacych 7 i bebnami ^perforowanymi 3 dwie oslaniajace scianki 13, 35 rozciagajace sie w obszarze klina roboczego be¬ bnów perforowanych 3, które wyznaczaja dla wlókien otoczki kanal prowadzacy 14, zwezaja¬ cy sie miedzy bebnami perforowanymi, przebie¬ gajacy od pary walków wydajacych 7. Podci- 40 snienie panujace w obszarze klinowym na zasa¬ dzie stref ssania roboczego bebnów perforowa¬ nych powoduje to, ze w kanale prowadzacym 14 jest prad powietrzny, którego predkosc utrzy¬ muje sie w nim nieamdennie, dziejki temu, ze 45 kanal prowadzacy zweza sie naprzeciw bebnów perforowanych, a wlókna znajdujace sie w tym jaradzie powietrznym pomiedzy walkami 7 podle¬ gaja sile obciazenia, która powoduje ich zorien¬ towanie w kierunku równoleglym az do owiraie- 50 cia sie ich wokól rdzenia przedzy.Wytworzony prad .powietrza w kanale prowa¬ dzacym 14 dziala takze pomiedzy prowadzaca szczelina 10 na stronie wejscia tasiemki pomie¬ dzy walki 7 wskutek czego zaklócenia- odpo- 55 wiedniego prowadzenia wlókien przez wiry po¬ wietrzne itpw zostaja eliminowane. Temu sku¬ tecznemu eliminowaniu wirów powietrznych sprzyja wyposazenie walków 7 w zeby 15, przy czym te zeby 15 zapobiegaja takze wypadaniu eo pojedynczych wlókien z tasiemki wlókien.Aby ulozone poziomo wlókna otoczki mogly bez przeszkód owinac niedoprzed 8 podczas skre- jtu, odstep 16 pary walków wydajacych 7 od nie¬ doprzedu 8 powinien byc taki jak dlugosc wlókna, 65 poniewaz wówczas nie moze dzdalac sila zatrzymu-117 804 jaca, wywierana na wlókna otoczki przez pare walków 7.Zastrzezenia patentowe 1. Urzadzenie do wytwarzania przedzy, zawie¬ rajace dwa obrotowe, wspólpracujace bebny per¬ forowane, których strefy zasysania roboczego tworza obszar klinowy, przez który jest prowa¬ dzony rozciagniety niedoprzed od aparatu roz¬ ciagowego do jednej czolowej powierzchni bebna i do urzadzenia obciagowego, znajdujacego sie po drugiej stronie czolowej bebna, znamienne tym, ze ma dodatkowy uklad walków rozciago¬ wych (6), których para walków wydajacych (7) znajduje sie nad obszarem klinowym zasysania, do którego doprowadza sie wlókna w postaci rozciagnietej tasiemki (9) skosnie do wlókien nie¬ doprzedu (8) prowadzonych w kierunku osi wzdluznej bebna perforowanego (3). 2. Urzadzenie wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze pomiedzy para walków wydajacych (7) zespolu walków rozciagowych (6) znajduje sie prowadzaca szczelina (10). 10 15 20 3. Urzadzenie wedlug zastrz. 2, znamienne tym, ze szerokosc prowadzacej szczeliny (10) jest wiek¬ sza 1,5 raza od srednicy wlókien. 4. Urzadzenie wedlug zastrz. 2 albo 3, zna¬ mienne tym, ze odleglosc (12) pomiedzy srodkiem pary walków wydajacych (7) a para walków (11) zespolu walków rozciagowych jest w przyblize¬ niu równa dlugosci wlókien. 5. Urzadzenie wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze ma dwde oslaniajace scianki (13) tworzace ka¬ nal prowadzacy (14) rozciagajacy sie od pary walków wydajacych (7) do bebnów perforowa¬ nych (3). 6. Urzadzenie wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze co najmniej jeden walek pary walków wyda¬ jacych (7) ma na swej powierzchni zeby (15). 7. Urzadzenie wedlug zastrz. 1, znamienne tym, ze odleglosc (16) pary walków wydajacych (7) zespolu walków rozciagowych (6) od prowadzo¬ nej tasiemki wlókien niedoprzedu (8) w kierun¬ ku osi wzdluznej bebna perforowanego (3) jest wieksza niiz dlugosc wlókien.117 804 FIG. 2 PL PL PL