PL110022B1 - Method of superimposing sweetening agent on food products - Google Patents

Description

Opis patentowy opublikowano: 15.08.1981 110022 Int. Cl.2 A23L 1/236 A23L 1/164 CL f ItLNiA Urzedu Patentowego Twórca wynalazku Uprawniony z patentu: General Foods Corporation, White Plains (Stany Zjednoczone Ameryki) Sposób nakladania silnie slodzacego srodka na wyroby spozywcze Przedniioitern wynalazku jest sposób nakladania silnie slodzacego srodka na wyroby spozywcze, zwlaszcza dwupeptydów na suchych, zwykle go¬ towych do spozywania, sniadaniowych wyrobach zbozowych.Znane sa sposoby nakladania silnie slodzacych srodków, takich jak na przyklad dwupeptydowy srodek w postaci estru metylowego L-asparagino- -L-fenyloalaniny, który nastepnie jest okreslany jako APM, oraz podobnych nizszych estrów alki¬ lowych asparagino-fenyloalaniny na powierzchnie gotowych do spozywania, sniadaniowych wyrobów zbozowych i podobnych artykulów zywnosciowych.Tego typu srodek slodzacy sluzy jako substytut cukrów, takich jak sacharoza, która obecnie sto¬ suje sie do powlekania wyrobów spozywczych.Isitnieje zapotrzebowanie na wyroby, w których jest mniejsza ilosc nakladanych na powierzchnie cukrów lub sa one wyeliminowane calkowicie.Zmniejszenie zawartosci sacharozy zmniejsza groz¬ be powstawania chorób zebów. Ogólnie rzecz bio¬ rac istnieje rosnace zaipotrzebowanie na zmniej¬ szenie zawartosci sacharozy w produktach zyw¬ nosciowych, które wstepnie sie slodzi. Jednakze wrazenia organoleptyczne sprawiaja, ze istnieje potrzeba slodzenia tych produktów, zwlaszcza wy¬ robów zbozowych. Silnie dzialajace srodki slodza¬ ce sa niskokaloryczne i dobrze nadaja sie do wstepnego slodzenia produktów zywnosciowych.Jednakze takie srodki slodzace dwupeptydowe, jak 2 na przyklad ester metylowy APM, maja inten¬ sywnosc slodzenia 150—200 razy wieksza od sa¬ charozy i dlatego nierównomierne nakladanie ta¬ kich srodków moze wywolac w ustach odczucie 5 ognisk silnej slodkosci, które moze trwac dosc dlugo.Stosowanie dwupeptydów w roztworze z odpo¬ wiednim nosnikiem; takim jak maltodekstryna zapewnia wyrazne polepszenie wlasnosci organo- io leptycznych, gdyz nosnik ujednolica i wyrównuje slodkosc oraz pomaga w rozcienczeniu silnie slo¬ dzacego srodka i ujednorodnieniu jego zawartosci na wyrobie zbozowym lub podobnym artykule zywnosciowym. W rzeczywistosci taka powloka is uzupelnia wrazenia smakowe polepszajac smak przy minimailnym pozostawieniu go w pózniej¬ szym okresie.Przy nakladaniu takiej powloki niezaleznie od wyeliminowania miejscowych obszarów o duzej 20 intensywnosci slodkosci pozadane jest takze for¬ mowanie oszronionej krystalicznej powierzchni przypominajacej powierzchnie popularnych wyro¬ bów zbozowych powleczonych sacharoza. Powlo¬ ka dekstrynowoHdwupeptydowa normalnie nie ma 25 wygladu krystalicznego po wyschnieciu, a naj¬ czesciej wysycha jako powloka szklista. Próby formowania pseuidokrystailicznej powloki przy za¬ stosowaniu silnie slodzacych srodków napotykaja na trudnosci techniczne. Dodawanie do powloki 30 wybielaczy takich .jak dwutlenek tytanu powo- 1100223 110 022 4 duje tylko wybielenie masy lecz nie zapewnia krystalicznego wygladu przypominajacego gotowe do spozywania sniadaniowe wyroby zbozowe o po¬ wierzchni oszronionej. Stosowanie takich wybie¬ laczy w duzych ilosciach niekorzystnie wplywa na smak i zapach produktu.Jak dotad, zastosowanie dwupeptydów w roz¬ tworze z odpowiednim nosnikiem, takim jak mal- todekstryna wprowadza znaczne poprawienie wla¬ snosci organoleptycznych, poniewaz nosnik powo¬ duje wygladzenie smaku slodkiego i pomaga w ypy/^n^iSf7.p.n,i\\ silnie slodzacych srodków z ich jed- njolktyin JroMzialenJ la wyrobie zbozowym lub in- njym produkcie sppzywczym. W rzeczywistosci drzypuszcza sie, ze lafcie pokrycie uzupelnia aro- irai''wyir'S6u z5ózowego i wprowadza przyjemny abftak^^-^nindjnalrlia^rzedluzonyim posmakiem, jak opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczo¬ nych Ameryki nr 3 955 000 na drodze nanoszenia zawiesiny srodka slodzacego na powierzchnie i su¬ szenia. Chociaz takie intensywnie slodkie powloki dekstrynowe sa zdolne do schniecia w sposób, który sugeruje nieco krystaliczny charakter po¬ wloki przy bialym wygladzie, stasowane sposoby wymagaja odpowiednio przedluzonej lub zlozonej techniki powlekania.Celem wynalazku bylo opracowanie sposobu po¬ wlekania, który pozwolilby na latwe wytworzenie pseudokrystalicznych. pokryc o oszronionym wy¬ gladzie na produktach spozywczych, jak wskazano powyzej, pokryc zawierajacych silnie slodzacy srodek z grupy dwupeptydowych srodków slodza¬ cych i podobnych pochodnych kwasu L-aspara- gdnówegó jako glówne zródlo slodkosci, chociaz mozna nakladac inne podobne srodki slodzace, lacznie z sacharyna, cyklaminianem sodowym lub wapniowym, mieszaniny sacharyny i cyklaminia- nów oraz mieszaniny pochodnych kwasu L-aspa- raiginowego z sacharyna Huib cylklaminianami. Cel ten zastal zrealizowany przez to, ze roztwór po¬ wlokowy zawierajacy dekstryne lub podobna sub¬ stancje blonotwórcza i silmy srodek slodzacy na¬ tryskuje sie na wyroby zbozowe lub inne arty¬ kuly zywnosciowe powodujac czesciowe odparo¬ wanie kropelek roztworu na jego drodze od pun¬ ktu rozpylania do miejsca zetkniecia z wyroba¬ mi, przy czyim odparowywanie prowadzi sie na¬ dal podczas nakladania kolejnych porcji kropelek rozpylonego roztworu w postaci oddzielnych mi- krokapsulek. W ten sposób naklada sie na siebie skupiska roztworu powlokowego formujac powlo¬ ke pianowa, która suszy sie nadajac jej oszro¬ niony wyglad, jak równiez jednolicie rozprowa¬ dzona slodkosc na artykule zywnosciowym.Sposób nakladania silnego srodka slodzacego, takiego jak ester metylowy L-asparagino^L-feny- loalaniny, na artykuly zywnosciowe przez nakla¬ danie roztworu powlokowego i suszenie wedlug wynalazku polega na wytwarzaniu nosnikowego roztworu wymienionego srodka slodzacego i dek¬ stryny, ogrzewaniu roztworu do temperatury oko¬ lo 93°C i natryskiwaniu roztworu pod cisnieniem 4,2 atn za pomoca dyszy rozpylowej na artykul zywnosciowy uprzednio ogrzany do temperatury okolo tf5^105°C, czesciowo odparowujac z roz- 65 10 15 20 25 30 35 40 45 50 60 tworu rozpuszczalnik, przy czym srodek slodzacy oraz jego nosnik osadza sie na powierzchni arty¬ kulu zywnosciowego w postaci nieciaglych sku¬ pisk, kontynuowania procesu powlekania, powo¬ dujacego laczenie sie skupisk ze soba i formowa¬ nie powloki z nosnika i srodka slodzacego, przy czym na powierzchni porcje srodka slodzacego gromadza sie tworzac piane, po czym usuwaniu nadmiaru rozpuszczalnika z uformowaniem po¬ wierzchni o wygladzie szronu.Natryskiwanie prowadzi sie na wstepnie pod¬ grzane podloze artykuiu zywnosciowego w strefie nakladania powloki, przy czym podgrzewanie pro¬ wadzi sie do temperatury przewyzszajacej zwykla temperature pokojowa, dzieki czemu nastepuje dostateczne odwodnienie podczas drogi roztworu od miejsca rozpylania do powlekanego podloza oraz podczas gromadzenia skupisk przy tworzeniu powlok j. pianowej. Typowo operacje te prowadzi sie w podgrzewanym bebnie do nakladania po¬ wloki, w którym miesza sie wyrób podczas obro¬ tu bebna. Kolejne porcje powlokowego roztworu naklada sie w ten sposób na powlekane podloze albo cyklicznie albo w sposób ciagly. W praktyce dila formowania powierzchni o maksymalnie pseu- dokrystalicznym wygladzie najkorzystniej stosuje sie mieszanie w bebnie. Mieszanie to czastek po¬ krytych piana powoduje scieranie ze schnacych powierzchni piany zwiekszajac tym samym nie- regularnosc powierzchni i umozliwiajac rozpra¬ szanie swiatla. Jednakze nie nalezy przedluzac tego mieszania poza moment, w którym przestaje powstawac powloka.Blonotwórczyrn koloidem stosowanym do for¬ mowania powloki jest zwykle maltodekstryna lub równowazna rozpuszczalna w wodzie wielowodo- rowa skrobia, które stanowia silnie dzialajacy srodek slodzacy. Gdy rozpuszczalnik z roztworu ulega odparowaniu podczas nanoszenia go na wy¬ rób spozywczy, wówczas zwieksza sie stezenie ciala stalego w mikrokapsulkach, dzieki czemu pozostalosc ciala stalego osiada na powierzchni tego artykulu nie przenikajac do jego wnetrza.Przy biezacym gromadzeniu sie podobnie schna¬ cych kropel roztworu powlokowego powstaja pól- wysuszone czastki tworzac w ten sposób nieregu¬ larna lecz ciagla powierzchniowa powloke, która jest jednakze jednolita pod wzgledem slodkosci.Po koncowym wysuszeniu produktu do wilgot¬ nosci 6% oraz usunieciu nadmiaru wilgoci lub innego rozpuszczalnika z jego powierzchni i uzy¬ skaniu stabilnej oszronionej powierzchni, te nie¬ regularna nierówna powierzchnie mozna stwier¬ dzic pod mikroskopem. Pod stereomikroskopem widac, ze pod zewnetrzna powierzchnia znajduje sie siatkowa piana utworzona przez wiele peche¬ rzyków o róznym stanie zgniecenia tworzac wy¬ glad pseudokrystaliczny. Korzystnie powleczony produkt ma slodkosc podobna do slodkosci wyro¬ bów zbozowych i innych podobnych produktów wstepnie slodzonych sacharoza.Roztwór powlokowy korzystnie . zawiera olej roslinny lub podobny trójgliceryd, który reguluje wchlanianie mleka i wilgoci, dzieki czemu pod¬ stawowy produkt zachowuje slodkosc i miekkosc5 110 022 6 oraz charakteryzuje sie ograniczona chlonnoscia wody w czasie spozywania lub paczkowania.Obecnosc takiej substancji hydrofobowej w po¬ wloce nie stanowi jednak zasadniczego problemu, poniewaz artykul zywnosciowy moze byc pokryty podkladowa warstwa takiej substancji oraz moze byc przykryty wierzchnia warstwa dowolnej ta¬ kiej substancji wplywajac na regulacje hydra¬ tacji i absorpcji wody. Nakladanie podkladowej lufo wierzchniej warstwy moze zmieniac wyglad oszronionej powierzchni zmniejszajac nieco jej pseudokrystaliczny charakter. Z drugiej strony korzystnie wedlug wynalazku stosuje sie emul¬ gowanie oleju roslinnego lub równowaznego srod¬ ka hydrofobowego stanowiacego czesc blonotwór- czego ciala stalego formujacego mifcrokapsulki i stosowanego wraz z salinie slodzacym srodkiem.Podczas rozprowadzania srodka blonotwórczego w jego rozpuszczalniku z silnie slodzacym srod¬ kiem nie obserwuje sie zadnych negatywnych zja¬ wisk. Po prostu nalezy tylko dobrze zmieszac sro¬ dek blonotwórczy i silnie slodzacy srodek oraz dobrze rozprowadzic je w rozpuszczalniku wy¬ twarzajac roztwór powlokowy. Poniewaz korzyst¬ nym rozpuszczalnikiem jest woda lub czynnik wodny, w którym zasadniczo rozpuszczony jest silnie slodzacy srodek, przyjmujac, ze czesc srod¬ ka slodzacego moze pozostac nierozpuszczona, wiec mozna stosowac dowolne sposoby efektywnego wymieszania skladników roztworu. Tak wiec sto¬ suje sie intensywnie mieszanie w ciagu kilku mi¬ nut dla równomiernego wymieszania skladników w roztworze powlokowym, po czym dodaje sie ewentualnie srodek hydrofobowy, to jest olej ros¬ linny, mieszajac calosc z mniejsza predkoscia.Nastepnie mieszanine emuiliguje sie przy wiek¬ szej predkosci dla równomiernego wprowadzenia do powlokowego roztworu powietrza i oleju. Tak wiec w przypadku zastosowania hydrofobowych substancji, takich jak trójglicerydy do roztworu powlokowego pozadane jest emulgowanie roztwo¬ ru. W zwiazku z tym mattodekstryna oraz rów¬ nowazne srodki blonotwórcze posiadaja wlasnosci emulgujace, które wplywaja na jednorodnosc dys¬ persji. W praktyce dla dalszego zwiekszenia emul¬ gowania i jednorodnosci rozprowadzania skladni¬ ków do roztworu powlokowego mozna dodawac emulgatory, takie jak jedno- i dwuglicerydy. Ty¬ powa ilosc oleju roslinnego w roztworze powlo¬ kowym wynosi 1—15°/o, korzystnie 10%. Jednakze praktycznie nie ma górnej granicy tego zakresu, która ogranicza tylko nadmierna smarriosc lub efekt organoleptyczny, które sa spowodowane nad¬ miarem oleju na powierzchni podstawowego pro¬ duktu.Stosowane dwupeptydy stanowia intensywnie dzialajace srodki slodzace ogólnie okreslane jako slodzace pochodne kwasu L-a¶ginowego, z których najbardziej korzystnym jest ester mety¬ lowy L-asparagilo-L-fenyloalahiny. Przykladowo zwiazki te opisane sa w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych nr 3 475 403, 3 492131, 3 642 491, opisach patentowych Zwiazku Afryki Poludniowej nr 695 083, 696 910, opisie patento¬ wym Republiki Federalnej Niemiec nr 2 054 545 i brytyjskim opisie patentowym nr 1042 488.Ogólnie zwiazki te okreslone sa wzorem 1, w któ¬ rym R oznacza nizsze rodniki alkilowe, nizsze rodniki alikiloarylowe i rodniki cykloaikiiowe; n oznacza liczbe calkowita 0—5; Ri oznacza grupe fen,yIowa, nizsze rodniki alkilowe, rodniki cyklo- alkilowe, zwiazek o wzorze 2, w którym R2 ozna¬ cza grupke hydroksy, nizsza grupe alkoksy, nizsza grupe alkilowa, atom chlorowca,- S<0)m, przy czym n oznacza 1 lub 2, a m oznacza 0, 1 lub 2, zwiazek o wzorze 3, w którym Rs oznacza grupe hydroksy lub alkoksy, zwiazek o wzorze 4 lub 5, które stanowia jedno lub podwójnie nasycone cykloalkile zawierajace do 8 atomów wegla.Ze zwiazków tych najkorzystniejsze sa estry niskoalkilowe asparagilo-fenyloalaniny opisane w cpisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 3 492 131, których wzór stereochemiczny jest na¬ stepujacy DL^L, L-DL, DL-DL lub L-L.W sposobie wedlug wynalazku moga byc sto¬ sowane takze inne pochodne kwasu L-asparagino- weigo, takie jak estry metylowe L-asparagino-2,5- -dwuhydro-L-fenyloalaniny, L-asparagino-L-/l-cy- kloheksano-l/-aianiny, L-asparaigino-L-fenyiloglice- ryny, L-asparaginowe, L-2,5-dwuhydro-fenylogli- cyny, które opisano w opisie patentowym Repu¬ bliki Federalnej Niemiec nr 2 054 545. Mozna sto¬ sowac takze metylo-L-asparagino-L-ia-fenyloglicy- daze oraz jej sole opisane w opisie patentowym Francji nr 2 077486, estry niskoalkilowe L-aspara- gLno-L-/p-cykioheksylo/-alaniny opisane w opisie patentowym Zwiazku Poludniowej Afryki nr 6 695 910, estry alkilowe okreslane jako a-L, lub DL-asparagino-L lub DL-podstawiona glicyna opi¬ sana w opisie patentowym Holandii nr 7 007176.Stosowac mozna takze uwodornione estry dwu- peptydowe, takie jak etery metylowe, L-aspara- gino-O-eterowej seryny, opisane we francuskim opisie patentowym nr 2 105 896 oraz L-asparagino- -L-l,4Kiwumietylopentylo-amidy opisane w opisie patentowym Republiki Federalnej Niemiec nr 2 306 909.W powyzszej liscie nie podano wszystkich po¬ chodnych kwasu L-asparaginowego i nie ograni¬ cza ona zakresu wynalazku, poniewaz mozna sto¬ sowac inne podobne pochodne, które zapewniaja wytwarzanie nowej oszronionej .powloki.W rzeczywistosci w sposobie wedlug wynalazku stosuje sie srodek slodzacy o wysokiej intensyw¬ nosci dzialania i dlatego moga byc stosowane srodki slodzace, których poziom slodkosci odpo¬ wiada wrazeniom organoleptycznym zwykle od¬ czuwanym przy spozywaniu wyrobów zbozowych powleczonych sacharoza i podobnych produktów.Stosowane moga byc aminokwasy, takie jak gli¬ cyna, histydyna, leucyna, tyrozyna, fenyloalandma, D-tryptofan, gjlicyryizyna z korzenia lukrecji, ®te- wiozyd z ziola paragwajskiego, frakcje bialkowe wyizolowane z owocu Miracle oraz jagód Seren-' dipity, sacharyna, slodkie poliole, takie jak gli¬ cerol, cyklaminian w postaci soli sodowej lub soli wapniowej oraz kombinacja cyklaminianu z sacharyna, dwuwodorocbalkony.W idealnych' warunkach powlokowym nosni¬ kiem jest skrobia bdzyskdwana podczas kwasowej 10 15 20 25 30 35 40 45 5* 55 607 110 022 8 lub enzymatycznej hydrolizy amylowej substancji korzysitnie o niskim równowazniku dekstrozoiwym i zawierajaca oligosacharydy skladajace sie z ele¬ mentarnych jednosacharydów, dwu-, trój-, cztero-, ptiecio- i szesciosacharyidów, które moga miec rózny równowaznik dekstrozowy, lecz które zwy¬ kle maja równowaznik dekstrozowy DE ponizej 30, korzystnie ponizej 20, w granicach od 10 do 20, tak, ze powoduje to zmnieijiszenie higroskopij- nosei stalej powloki z nosnikiem dekstrynowym..W rzeczywistosci mozna stosowac dekstryne o war¬ tosci DE 1—2. Tego typu dekstrynowe substancje wyrównuja korzystnie wrazenie smakowe wytwa¬ rzane przez srodek slodzacy oraz kazda niejedno¬ litosc wynikajaca z niemieszalnosci jego roztworu lub niejednorodnosci jego dyspersji. Stwierdzono, ze powloka wytworzona z wysuszonego roztworu produktu hydrolizy wyrobów zbozowych o duzej' dyspersji pochodnej kwasu L-asparaginowego wy¬ równuje wrazenie smakowe, które nie jest jedno¬ lite ze wzgledu na niemieszalnosc roztworu APM lub niejednorodnosc jego dyspersji. Taki roztwór w przypadku nakladania go na wyroby zbozowe, takie jak platki kukurydziane, dmuchane pro¬ dukty zbozowe, pieczone wyroby takie jak mie¬ szanka cukiernicze oraz wiele cukierniczych wy¬ robów, które slodzi sie nadajac smak sacharozy, zapewnia jednolity rozklad slodkosci tak, ze w przypadku spozywania wyrobu zmniejsza sie do minimum mozliwosc wystepowania ognisk tej slodkosci. Produkt hydrolizy skrobi przyczynia sie w znacznym stopniu do wyrównania odczucia slodkosci.W ponizszych przykladach zilustrowano bardziej szczególowo wynalazek.Przyklad I. 9,65 g hydrolizowanych stalych wyrobów zbozowych MOR-REX o równowazniku dekstrozowym 10—13 i zawierajacych nastepujace weglowodany stosuje sie do wytwarzania roztwo¬ ru dodajac je do 14 g wody w temperaturze 43°C i 1,08 g APM. Udzialy wagowe weglowodanów podano w przeliczeniu na sucha substancje.Sklad i wlasnosci MOR-REX DE pH weglowodan w dekstroza dwusacharyd trójsacharyd czterosacharyd pieciosacharyd szesciosacharyd 10- V °/o wagowych i powyzej 1 4 5 4 4 82 Korzystnie roztwór deksitrynowy przygotowuje sie mieszajac cieply roztwór co pozwala na zli¬ kwidowanie .grudek oraz ulatwia dobre wymie¬ szanie roztworu dekstryny. Do roztworu dekstry- nowego dodaje sie APM oraz jednolicie miesza sie go i homogenizuje w cyklicznym homogeni- zatorze z g6rnym ladowaniem wytwarzajac jed¬ norodna zawiesine czastek APM, które pozosta¬ wia sie do oziebienia do temperatury otoczenia to jest 22°C. W tym stanie roztwór nadaje sie do natryskiwania. W ten sposób wytworzony roz¬ twór natryskuje sie w temperaturze okolo 90°C za pomoca dyszy rozpylowej pod cisnieniem oko¬ lo 4,2 atn na 444,5 g platków kukurydzianych, a nastepnie calosc suszy sie w temperaturze 82°C w ciagu 25 minut, az do osiagniecia wilgotnosci okolo 2,5%.Homogenizowanie mieszaniny w wodzie zapew¬ nia powstanie bardzo drobnej i ciaglej dyspersji APM tak, ze mozliwe jest nakladanie jej w po¬ staci zawiesiny na platki kukurydziane za pomoca rozpylania. Dla jednolitego powleczenia calosci platków kukurydzianych stosuje sie 24 g powloki w wyniku czego w powloce pozostaje okolo 0,24*/o wagowego srodka slodzacego.Powleczone wyroby zbozowe charakteryzuja sie slodkoscia porównywalna do slodkosci platków kukurydzianych powleczonych sacharoza i ko¬ rzystnie maja zewnetrzna oszroniona powloke.W przypadku paczkowania stwierdzono, ze smak utrzymuje sie na stalym poziomie w ciagu co najmniej trzech miesiecy magazynowania, gdy próby prowadzi sie w przyspieszonych warunkach paczkowania o duzej i malej wilgotnosci wzgled¬ nej reprezentatywnej dla kontynentu.Wynalazek nie jest ograniczony tylko do kon¬ kretnego przykladu wykonania opisanego powy¬ zej, poniewaz mozna stosowac w ramach grupy .pochodnych kwasu L-asparaiginowego wiele srod¬ ków slodzacych. Tak wiec z uwagi na rózny po¬ ziom ich slodnosci oraz na róznice w preferencji wlasnosci organoleptycznych, które sa zalezne od rodzaju artykulów zywnosciowych nie ma po¬ trzeby zapewniania krystalicznosci. Wystarczy po¬ wiedziec, ze stosuje sie dekstrynowy produkt hy¬ drolizy wyrobów zbozowych o masie wiekszej od samego zwiazku slodzacego w postaci pochodnej kwasu L-asparaginowego. W rzeczywistosci zwia¬ zek slodzacy stosuje sie zwykle w ilosci ponizej 36°/o wagowych masy powloki z produktu hydro¬ lizy skrobi, zwykle w granicach 4—18%, który to zakres podany jest tylko dla ilustracji i nie ogranicza wynalazku.Ilosc stosowanego produktu hydrolizy skrobi jest podyktowana w wiekszym stopniu zamierzo¬ nym wygladem powloki platków lub innych arty¬ kulów zywnosciowych niz funkcjonalnoscia samej powloki. Tak wiec dla pewnych sniadaniowych wyrobów zbozowych moze byc pozadane stoso¬ wanie wiekszej ilosci produktu hydrolizy dla uzy¬ skania polysku przypominajacego polysk wyrobu zbozowego pokrywanego cukrem o malej zawar¬ tosci redukujacych sacharydów, co w, duzym stop¬ niu przypomina niekrystaliczna powloke cukro¬ wa. Z drugiej strony w innych zastosowaniach pozadane jest dodawanie takich substancji jak tluszcze, skrobie i takie, które tworza matowy lub krystaliczny wyglad przypominajacy inne slo¬ dzone wyroby zbozowe o gladkim pomad/kowym lub oszronionym wygladzie do cienkiej lekko kry¬ stalicznej powloki charakteryzujacej sie piaskowa powierzchnia zwykle wystepujaca w wielu obec¬ nie stosowanych gotowych do spozycia sniadanio¬ wych wyrobach zbozowych. Nalezy wiec podkres¬ lac, ze górna granica ilosci stosowanego produktu hydrolizy skrobi nie jest czynnikiem ograniczaja¬ cym, a jego ilosc musi byc dostateczna do osiag- 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60\ 9 niecia zamierzonych funkcjonalnych wlasnosci opisanych powyzej, to znaczy wyrównania wla¬ snosci organoleptycznych wywolywanych pochod¬ nymi kwasu L-^asparaginowego w calej-objetosci.Przyklad II. W przykladzie tym opisano wytwarzanie powloki o oszronionym wygladzie na artykulach zywnosciowych.Przyklad ten zilustrowano bardziej szczególowo na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia typo¬ wy beben do nakladania powloki w widoku z bo¬ ku, fig. 2 — przekrój wzdluz linii 2—2 na fig. 1, fig. a — uklad dyszowy pokazany na fig. 1 i 2 sluzacy do natryskiwania roztworu powlokowego w powiekszonym widoku, fig. 4 — dysze pokazana na fig. 3 w czesciowym przekroju.Beben do nakladania powloki zawiera cylin¬ dryczny beben 10 o srednicy 63,5 cm zamocowa¬ ny obrotowo jednym koncem w oporowym lozy¬ sku 12 zamontowanym na podpierajacej ramie 14. Bejben ten przystosowany jest do obrotu wo¬ kól poziomej osi oraz do przechylania go za po¬ moca nie pokazanych elementów. Moze on byc obracany wokól wzdluznej osi za pomoca nie po¬ kazanej przekladni zebatej, która wspóldziala z uzebieniem pierscieniowego pierscienia £2 na beb¬ nie 10 obracajac go z predkoscia obrotowa 19 obr/minute. Beben .10 jest plomieniowo ogrzewany za pomoca strumieni gazu wydmuchiwanych z ga¬ zowego przewodu rozgaleznego 28 polaczonego ze zródlem gazu. Wykorzystujac to cieplo podwyzsza sie temperature produktu podczas natryskiwania powloki oraz bebnowania do temperatury okolo 77QC, przy czyim zakres temperatur, który moze byc ogólnie stosowany, wynosi 66—93°C.Roztwór, powlokowy doprowadza sie za pomoca dyszy 30 zamontowanej w ukladzie zasilania 32, który, zawiera wewnetrzna rure 34 doprowadzaja¬ ca ciekly roztwór powlokowy do rury 35, w któ¬ rej rozpylone powietrze pod cisnieniem 4,2 atn doprowadza sie do dyszy, przy czym zaikres sto¬ sowanego cisnienia moze wynosic 3,5—5,6 atn.Beben 10 jest napedzany w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, jak widac na fig. 2 i jest przystosowany do bebnowania porcji snia¬ daniowych dmuchanych wyrobów zbozowych prze¬ znaczonych do powlekania, przy czym wyroby te podnoszone sa do góry za pomoca przegród 38 i spadaja do dolu na droge plaskiego, strumienia natryskujacego majacego ogólnie ksztalt pokaza¬ ny na fig. 1 i 2. W ten sposób dochodzi do zetkniecia powlekanych wyrobów z roztworem powlokowym. Tak wiec podczas podnoszenia wy¬ robów za pomoca przegród zaczyna sie formowac zloze danej porcji; które nastepnie opada w dól na droge rozpylania roztworu powlokowego. Przy kontynuowaniu obracania powstajaca piana, która zbiera sie. na dmuchanych wyrobach, tworzy po¬ zadana strukture.Przygotowuje sie roztwór powlokowy zawiera¬ jacy 55,6% maltodefestryny (Frodex—DR = 15), 0,4% wysuszonej substancji smakowej, lO,O0/o ole¬ ju roslinnego, 0,17% dwupeptydu APM i 33,3% Wody. Po wymieszaniu na sucho dekstryny, sub¬ stancji smakowej i APM dodaje sie wode oraz powoli sie miesza calosc. Nastepnie mieszanine )022 10 miesza sie intensywnie w ciagu 2 minut dla rów¬ nomiernego rozprowadzenia skladników. Wówczas zmniejsza sie predkosc mieszania i dodaje sie olej roslinny. Mieszanine zawierajaca olej roslinny 3 miesza sie intensywnie w ciagu 1 minuty dla jednorodnego zemulgowania oleju.W pokazanym na rysunku cyklicznym urzadze¬ niu do nakladania powloki wprowadza sie do bebna okolo 2,27 kg czasteczek gotowego do spo- io zycia sniadaniowego wyrobu zbozowego, który podgrzewa sie wstepnie do temperatury okolo 80°C (przy stosowanym zakresie temperatur 66— 107°C) oraz natryskuje sie na nie 1,36 kg roz¬ tworu powlokowego w ciagu 12—15 minut. Kon- 15 tynuujac obracanie bebna ze stala predkoscia wy¬ twarza sie spieniona strukture na powierzchni dmuchanych wyrobów.Dla realizowania zamierzonego wzoru natryski¬ wania pokazanego na fig. 1 i 2 stosuje sie zespól 20 rozpylajacy 40 do plaskiego rozpylania, który po¬ kazano na fig. 4, na przyklad zespól o nazwie Slpray Systems Air Atomizing Nozzle Assembly pokazany w katalogu nr 44 firmy Spray System Company, Illinois, Stany Zjednoczone, wydanie 25 1973, w którym zastosowano powietrzna nasadke nr 125340 i cieczowa nasadke nr 40100. Dla lepszego i pelniejszego zrozumienia zasady dziala¬ nia ukladu natryskujacego na fig. 4 pokazano ze¬ spól zawierajacy oteczowa' nasadke 42, radelko- 30 wana powietrzna nasadke 44 oraz radelkowany oporowy pierscien 46. Powietrzna nasadka 44 za¬ wiera otwór sluzacy do wytwarzania plaskiego strumienia i utworzony przez szczeline 48. Po¬ wietrze doprowadzone do przewodu rozgaleznego 35 50 przechodzi przez trzy otwory 52 w powietrznej nasadce 44 i miesza sie w niej z roztworem po¬ wlokowym. Roztwór powlokowy wplywa do prze¬ wodu rozgaleznego 50, przeplywa przez cieczowa nasadke 42 i wplywa do powietrznej nasadki 44, 40 w której miesza sie z powietrzem tworzac roz- * pylony strumien.Powleczone piana wyroby suszy sie czesciowo do zawartosci wilgoci 6,5%. Po powstaniu piany powleczony produkt suszy sie nastepnie dalej do 45 temperatury 77°C powietrzem w ciagu 15 minut usuwajac z produktu wiigoc do koncowej zawar¬ tosci 1,5%, przy czym szerszy jej zakres wynosi 1—6%, korzystnie 4,5%. Koncowy produkt oslo¬ dzony dwupeptydem ma wyglad oszroniony oraz 50^ slodkosc podobne jak w przypadku wyrobów zbo¬ zowych slodzonych sacharoza* Chociaz ¦ wynalazek zostal opisany w odniesieniu do konkretnego sposobu wytwarzania, to dla fa¬ chowca oczywista jest sprawa, ze mozna stoso- w wac takze inne czynnosci i skladniki dla uzyska¬ nia podobnej powloki. Odpowiednio w ramach wynalazku mozna stosowac w szerokim zakresie równowazne roztwory powlokowe, urzadzenia do nakladania powloki oraz warunki jej nakladania, eo których zakres jest okreslony w zastrzezeniach.Z powyzszego opisu korzystnego sposobu wy¬ twarzania wedlug wynalazku widac, ze mozna w f praktyce stosowac wiele odmian. Mikrokapsulki wytwarzane w wysokocisnieniowym ukladzie na- 05 tryskiwania i osadzane na wyrobach zbozowycht 110 022 11 12 jako oddzielne krople osiadaja na powierzchni wyrobów przy minimalnym przenikaniu do wne¬ trza tych wyrobów, jezeli w ogóle takie przeni¬ kanie istnieje. Oczywista jest sprawa, ze czynni¬ kiem wplywajacym na te ceche jest stezenie roz¬ puszczalnika w roztworze powlokowym. Uwaza sie, ze w roztworach powlokowych zawierajacych glówmde dekstryne wodny rozpiuszczalnik w znacz¬ nym stopniu ulega odparowaniu od miejsca po¬ wstawania kropelek do miejsca ich zastosowania.Oprócz wody moga byc stosowane inne rozpusz¬ czalniki, takie jak na przyklad alkohole. Prak¬ tyczna" górna granica dla temperatury rozpusz¬ czalnika wynosi okolo 93°C, zas itemperatae po¬ wyzej 93°C "uwaza sie jako niebezpieczna ze wzgledu na mozliwosc pogorszenia jakosci, utraty wlasnosci i powstawania niepozadanego produktu ubocznego.Rozmiar rozpylanych kropel roztworu powloko¬ wego odgrywa pewna role przy efektywnym od¬ parowywaniu rozpuszczalnika z powlokowego roz¬ tworu. Przy drobniejszych mikrokapsulkach moz¬ liwosc maksymalnego odparowania jest wieksza i dlatego w wynalazku korzystnie stosuje sie wy¬ sokocisnieniowy uklad natryskiwania. Przy niz¬ szych cisnieniach od podanych w korzystnym przykladzie wykonania powstaja stosunkowo wiek¬ sze czastki, przy których mozliwosc odparowania rozpuszczalnika, to jest wody, jest mniejsza i po¬ wstaly produkt ma bardziej gladki wyglad. Jed¬ nakze w przypadku potrzeby uzyskania bialej lsniacej powloki mozna takze korzystnie stoso¬ wac niskie cisnienia.Podobnie odgrywa role temperatura srodowiska, w którym nakladana jest powloka. Z tego wzgle¬ du pozadane jest wstepne podgrzewanie wyrobu zbozowego lub podobnego artykulu zywnosciowe¬ go tworzac w ten sposób ciagla strefe, w której zapewnia sie odparowanie i osiadanie kropel na powierzchni artykulów zywnosciowych.Przy zwiekszeniu zawartosci cial% stalych zwiek¬ sza sie takze lepkosc, tiksotropowosc jak równiez wlasnosci adhezyjne stalej powloki. Ogólnie rzecz biorac najkorzystniejszym i praktycznym sposo¬ bem zapewnienia tych warunków dobrego rozpy¬ lania przy jednoczesnie dostatecznej adhezji cza¬ stek jest podgrzewanie strefy nakladania powlo¬ ki, to jest bebna 10 lub jego odpowiednika do temperatury powyzej 66°C, zwykle powyzej 80°C, która mierzy sie za pomoca termoelektrody wpuszczonej do pustej strefy nakladania powlo¬ ki w zamierzonym miejscu rozpylonego strumie¬ nia roztworu. Niewielka korzysc uzyskuje sie przez podwyzszenie temperatury tej strefy znacz¬ nie powyzej 121°C. W warunkach tych nastepuje karmelizowanie oraz utrata wlasnosci smakowych jak równiez mozliwe jest pogorszenie jakosci srodka slodzacego.Na slodkosc jak równiez na oszroniony wyglad produktu maja wplyw wlasnosci powlekanego ar¬ tykulu zywnosciowego. Ogólnie rzecz biorac wy¬ nalazek* korzystnie stosuje sie do gotowych do spozywania sniadaniowych wyrobów zbozowych, takich jak wyroby dmuchane, wytlaczane, prepa¬ rowane w prózni oraz platkowe, które opieka sie dla uzyskania wyrózniajacej i tradycyjnej tekstu¬ ry oraz wygladu. Wszystkie te wyroby mozna po¬ dobnie powlekac roztworem powlokowym. Powlo¬ ka o wygladzie oszronionym ma nieregularna po^ J wierzchnie powstala w wyniku zbierania sie wielu skupisk powlokowych kropelek podczas ich przy¬ wierania do powierzchni oraz nakladania sie na siebie. Powierzchnie te latwo mozna zobaczyc pod mikroskopem. Zalamanie swiatla jak równiez jego odbicie od powierzchni powloki stwarza wrazenie szronu, co jest wynikiem krystalizacji sacharozy.Wynalazek nie opiera sie na zadnej szczególnej teorii, nie podano takze teoretycznej jego podsta¬ wy. Jednakze pewne obserwacje eksperymentów, które wykazaly nieoczekiwane wlasnosci wytwo¬ rzonej powloki pozwalaja na zrozumienie struktu¬ ry tej powloki wytwarzanej przez nakladanie roz¬ tworu powlokowego w formie skupisk kropel oraz stabilizowanie na powleczonym artykule zywnos¬ ciowym. Po wytworzeniu nieciaglych skupisk roz¬ tworu powlokowego za pomoca wysokocisnienio¬ wego natryskiwania formuja sie mikrokapsulki zlozone z kropel roztworu powlokowego. Krople te otaczaja powietrze lub inny gaz stosowany do ich wytwarzania w dyszy, wewnatrz której na¬ stepuje mieszanie tych skladników. Napiecie po¬ wierzchniowe roztworu powlokowego, które dziala na rozpylana ciecz zapewnia utrzymywanie po¬ wloki w nieciaglej postaci. Przy tego typu na¬ tryskiwaniu czesc pecherzy ulega zgnieceniu na¬ wet przed zetknieciem z powlekanym materialem.W rzeczywistosci pekanie pecherzy stanowi waz¬ ny czynnik przy wytwarzaniu pianowej struktury na powierzchni powlekanego wyrobu. Sam srodek slodzacy dwupeptydowy ma sklonnosc do formo¬ wania blony, co przy wlasnosciach malitodekstryn i przy obecnosci trójglicerydów ewentualnie wply¬ wa na tworzenie sie piany.Gdy pecherzyki ulegaja przeksztalcaniu od swe¬ go poczatkowego stanu do powierzchni artykulu zywnosciowego ich poczatkowa lepkosc wynosza¬ ca okolo 1250 cps ulega zwiekszeniu o okolo 5— 20*Vo, to znaczy do okolo 130 cps. Mikrokapsulki ulegaja odwodnieniu tak, ze skupiska roztworu powlokowego stykajacego sie z artykulem zyw¬ nosciowym osiagaja dostateczna lepkosc dla za¬ pewnienia wytrzymalosci powierzchniowej po¬ trzebnej do formowania piany in situ na po¬ wierzchni produktu podczas jego. powlekania ko¬ lejnymi kroplami roztworu powlokowego.Mikrokapsulki stykajace sie z artykulem zyw¬ nosciowym poczatkowo zbieraja sie na nim w postaci nieciaglych skupisk, które nastepnie ule¬ gaja rozbudowywaniu draz przy obracaniu w beb¬ nie i ciaglym natryskiwaniu roztworu powloko¬ wego zapewniaja pseudokrystaliczny wyglad ko- cowego produktu. W zwiazku z tym niepozadana jest lekka siatkowa i delikatna piana, poniewaz w takim przypadku roztwór powlokowy moze za¬ padac sie dajac w efekcie szklisty i mniej oszro* niony wyglad. Ponadto lekka delikatna piana mo¬ ze byc w stanie juz zestalonym za krucha i moze ulegac scieraniu podczas operowania suchym ar¬ tykulem zywnosciowym podczas jego paczkowa¬ nia lub w innych okolicznosciach. Piana wytwa- 15 20 25 30 35 40 45 50 55 00110 022 13 14 rzana w miejscu powloki powinna byc dostatecz¬ nie mocna i powinna miec wlasnosci blonotwórcze tak, zeby zatrzymywac lub otaczac czesc gazów zebranych w pecherzykach jak równiez gazy z otoczenia.Przy badaniu mikroskopowym widac, ze struk¬ tura powloki po wysuszeniu takiej piany jest dosc nieregularna a jednak powloka jest pól¬ przezroczysta zaleznie od charakteru otaczajacego koloidu. Pod mikroskopem mozna takze obserwo¬ wac powlekany wyrób dmuchany lub inny arty¬ kul zywnosciowy. Widac pewne odbicie swiatla.W konsekwencji nieregularnosci powierzchni utworzonej przez wiele skupisk roztworu powlo¬ kowego podczas jego stykania sie z wyrobem czesc utworzonych pecherzy ulega zgnieceniu i przyczynia sie do tworzenia nieregularnej blony ze znajdujacymi sie pod nia pecherzykami, która otacza gaz i zachowuje stabilnosc piany. Biale swiatlo stykajace sie z powyzej opisana struktura po jej odwodnieniu ulega wiec zalamaniu i kie¬ rowane jest do oka obserwatora zupelnie przy¬ padkowo symulujac optyczny efekt krystalicznej powloki sacharozowej.Stwierdzono, ze ta sama mieszanina nakladana za pomoca rozpylania wysokocisnieniowego two¬ rzy szklista niekrystafliczna powloke gdy umozli¬ wi sie opadanie piany. Gdy strefa natryskiwania znajduje sie zbyt blisko miejsca zetkniecia, wów¬ czas zostaje zmniejszona mozliwosc czesciowego wysychania nieciaglych pecherzyków i ich gro¬ madzenia sie na powierzchni wyrobu tak, ze for¬ mowana powierzchnia nie ma postaci piany lecz ma charakter bardziej lub mniej ciaglej blony, która odbija swiatlo i przez która widac barwe zasadniczego artykulu zywnosciowego, na przy¬ klad wyrobu dmuchanego. Tak wiec punkt roz¬ pylania powinien byc poczatkowo dostatecznie od¬ suniety od powlekanego artykulu tak, aby umozli¬ wic gromadzenie sie miikrokapsulek i tworzenie struktury pianowej opisanej powyzej, która za¬ pewnia transmisje swiatla do oka obserwatora zarówno po zalamaniu jak i odbiciu.Maksymalnie oszroniony wyglad uzyskuje sie w przypadku zastosowania maltodekstryn o równo¬ wazniku dekstrazowym DE zwykle ponizej 30, ko¬ rzystnie ponizej 20 lecz w ramach wynalazku mozna stosowac takze maltodekstryny o DE rów¬ nym 1—2. Okazuje sie, ze tluszcz wprowadzony bezposrednio do roztworu powlokowego i stano¬ wiacy jego czesc korzystniej dziala na koncowa strukture pianowa przyczyniajac sie do uzyski¬ wania bardziej oszronionej powierzchna niz to ma miejsce w przypadku oddzielnego jego nakladania jako warstwy podkladowej lub wierzchniej. Stad widac, ze ten sam rodzaj oszronionej powierzchni uzyskuje sie niezaleznie od tego czy trójgliicerydu nie ma w ogóle w roztworze powlokowym czy tez jest do niego wprowadzony. Obecnosc tlusz¬ czu zapewnia lepsza slodkosc, gdy stanowi on czesc powloki, niz gdy stanowi on warstwe pod¬ kladowa lub wierzchnia.W praktycznym zastosowaniu wynalazku do roz¬ tworu powlokowego mozna wprowadzac inne do¬ datki lub substancje ulepszajace takie jak wita¬ miny, dodatki mineralne i/lub bialkowe, które maja korzystne oddzialywanie na wlasnosci kon¬ cowej powloki. Tak wiec mozna stosowac dowol¬ ne emuisyfikatory lub srodki pianotwórcze, takie 5 jak albumina jaja kurzego w ilosci ponizej 3% wagowych roztworu powlokowego w przeliczeniu na sucha substancje, korzystnie okolo 1/4%. Do¬ datek taki pomaga w tworzeniu sie struktury pia¬ nowej o zamierzonej stabilnosci. io Podczas gdy wynalazek opisano szczególowo w korzystnym przykladzie wykonania przy wykorzy¬ staniu czesciowego suszenia rozpylowego roztworu powlokowego podczas nakladania go na wyroby zywnosciowe dmuchane oraz stosujac podwyzszo- 15 na temperature otoczenia powlekanych wyrobów, to w zakresie wynalazku poprzez zastosowanie emulsyfikatorów piany, na przyklad wspomnianej albuminy jaja kurzego, mozna zmniejszyc rozmia¬ ry czesciowego suszenia. Powloke mozna nakla- 20 dac wieloetapowo. W pewnym etapie naklada sie mikrpkapsulki i miesza sie wyroby w bebnie, a w drugim pózniejszym etapie suszy sie piane uzyskujac koncowa strukture o cechach opisanych powyzej. 25 Ponadto chociaz pochodne kwasu L-asparagino- wego najlepiej nadaja sie do stosowania jako srodki slodzace, to w ramach wynalazku mozna czesciowo lub calkowicie zastepowac je innymi srodkami slodzacymi. Tak wiec mozna stosowac 30 sacharyne i/lub cyklaminiany zamiast lub w po¬ laczeniu z dowolnymi dwupeptydami o porówny¬ walnym poziomie slodkosci. W rzeczywistosci ta¬ kie „sztuczne" srodki slodzace sa dosc synergiczne w polaczeniu z APM zapewniajac porównywalna 35 slodkosc przy zmniejszonej ilosci APM. Ogólnie rzecz biorac w gotowym produkcie zywnosciowym calkowoita ilosc stalych srodków slodzacych sta¬ nowi znacznie mniejsza czesc powloki i zwykle wynosi 0,1—l,5°/o wagowych, który to zakres za- 40 lezy od pozadanych cech organoleptycznych i nie ma decydujacego znaczenia. PL

Claims (12)

1. Zastrzezenia patentowe 45 1. Sposób nakladania silnie slodzacego srodka, takiego jak ester metylowy L-asparagioo-L-fe- nyloalaniny, na wyroby spozywcze, przez nakla¬ danie roztworu powlokowego i suszenie, znamien¬ ny tym, ze wytwarza sie nosnikowy rozitwór^wy- 50 mienionego srodka slodzacego i dekstryny, odgrze¬ wa otrzymany roztwór do temperatury okolo 93°C i natryskuje roztwór pod cisnieniem okolo 4,2 atn, za pomoca dyszy rozpylowej na wyrób spozyw¬ czy uprzednio ogrzany do temperatury okolo 65— 56 105°C, czesciowo odparowujac z niego rozpuszczal¬ nik, przy czym srodek slodzacy oraz jego nosnik osadza sie na powierzchni wyrobu w postaci nie¬ ciaglych skupisk, kontynuuje proces powlekania powodujac laczenie sie skupisk ze soba i formu- 60 jac powloke z nosnika i srodka slodzacego, przy czym na powierzchni tego wyrobu gromadza sie nastepne porcje srodka tworzac piane, nastepnie z powleczonego wyrobu usuwa sie nadmiar roz¬ puszczalnika formujac powierzchnie o wygladzie15 110 022 16

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze do powlekania stosuje sie wodny roztwór srodka slodzacego i dekstryny.

3. Sposób wedlug zastrz. 2, znamienny tym, ze wyrób zywnosciowy miesza sie w bebnie pod¬ czas nakladania powloki.

4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze w roztworze stosuje sie dekstryne o DE ponizej 30.

5. Sposób wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze w roztworze stasuje sie dekstryne o DE ponizej 20.

6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie roztwór powlokowy zawierajacy sub¬ stancje hydrofobowa.

7. Sposób wedlug zastrz. 6, znamienny tym, ze jako substancje hydrofobowa stosuje sie olej ro¬ slinny.

8. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze wytwarza sie roztwór powlokowy zawierajacy olej roslinny, którego udzial wagowy w porównaniu do nosnika w stanie stalym jest maly.

9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze wytwarza sie roztwór powlokowy zawierajacy po¬ nizej 5

10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze nierozpuiszczone czastki srodka slodzacego poddaje sie zdyspergowaniu ¦ w wodnym roztworze powlo¬ kowym hyidroilizowanej amylowanej dekstryny w ilosci potrzebnej do wytworzenia zawiesiny, na¬ nosi sie roztwór powlokowy na wyrób zywnoscio¬ wy i suszy sie roztwór powlokowy do stabilnego poziomu wilgotnosci.

11. Sposób wedlug zastrz. 10, znamienny tym, ze temperature roztworu utrzymuje sie na niskim poziomie wystarczajacym do zdyispergowania w nim nierozpuszczalnych uwodnionych czastek srod¬ ka slodzacego.

12. Sposób wedlug zastrz. 10, znamienny tym, ze stosuje sie srodek slodzacy w ilosci 2-^36°/o stalej powlokowej dekstryny. 10 15110 022 FIG. 3 FIG. 4 HjN-CH-CONH-CH-COOR I I CH2-COOH- (CH2)nR, WZÓR 1 WZÓR 2 WZÓR 3 WZÓR L WZÓR 5 PL