PL102530B1 - Sposob wytwarzania nowego benzodwupiranokarboksyamidotetrazolu - Google Patents

Sposob wytwarzania nowego benzodwupiranokarboksyamidotetrazolu Download PDF

Info

Publication number
PL102530B1
PL102530B1 PL1973167040A PL16704073A PL102530B1 PL 102530 B1 PL102530 B1 PL 102530B1 PL 1973167040 A PL1973167040 A PL 1973167040A PL 16704073 A PL16704073 A PL 16704073A PL 102530 B1 PL102530 B1 PL 102530B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
group
formula
alkoxy
compound
alkyl
Prior art date
Application number
PL1973167040A
Other languages
English (en)
Original Assignee
Fisons Ltd
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Fisons Ltd filed Critical Fisons Ltd
Publication of PL102530B1 publication Critical patent/PL102530B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D405/00Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom
    • C07D405/14Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing three or more hetero rings
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D493/00Heterocyclic compounds containing oxygen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system
    • C07D493/02Heterocyclic compounds containing oxygen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D493/04Ortho-condensed systems

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Oxygen Or Sulfur (AREA)

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowego benzodwupiranokarboksyamidotetetrazolu o ogólnym wzo¬ rze 1, w którym R9 i R10 sa takie same lub rózne, przy czym gdy R9 i R10 sa rózne to jeden oznacza atom wodoru, a drugi oznacza grupe alkilowa o 1—6 atomach wegla, 5 grupe alkenylowa o 2—6 atomach wegla, grupe fenylowa, grupe fenyloalkilowa której czesc alkilowa zawiera 1—6 atomów wegla, grupe alkanoilowa o 2—6 atomach wegla lub grupe alkoksylowa o 2—6 atomach wegla w grupie karbonylowej, jedna lub wiecej sasiednich par podstawni- io ków P, Q, R i T oznaczaja lancuch o wzorze 2, w którym R, i R10 maja wyzej podane znaczenie a te z podstawników P, Q, R i T które nie tworza pierscienia o wzorze 2 moga byc takie same lub rózne grupy i oznaczaja atom wodoru, grupe alkilowa, alkoksylowa, alkenylowa, alkenyloksylowa, 15 grupe alkilowa lub alkoksylowa podstawiona grupa hydro¬ ksylowa, alkoksylowa, arylowa lub atomem chlorowca, grupe aminowa, nizsza grupe jedno- lub dwualkiloaminowa aminoalkoksylowa, grupe aminoalkoksylowa podstawiona nizsza grupe alkilowa, grupe nitrowa, hydroksylowa, atom 20 chlorowca, grupe acylowa lub aryloksylowa oraz dopusz¬ czalnych pod wzgledem farmakologicznym soli.
Stosowany w opisie termin nizsza grupa alkilowa oznacza, ze zawiera ona 1—6 atomów wegla.
Wedlug wynalazku, zwiazek o wzorze 1 lub jego dopusz- 25 czalna farmakologicznie pochodna otrzymuje sie przez reakcje zwiazku o wzorze 11 lub jego halogenku kwasowego, estru lub mieszanego bezwodnika, w którym P, Q, R, T maja wyzej podane znaczenie z zabezpieczeniem, ze para sasiednich podstawników oznacza lancuch o wzorze -O-C/ 30 /COOH/ = CHCO- ze zwiazkiem o ogólnym wzorze 3, w którym R9 i R10 maja wyzej podane znaczenie i jezeli to pozadane lub niezbedne, przeprowadza sie zwiazek o wzo¬ rze 1 w jego farmakologicznie dopuszczalna sól lub odwrot¬ nie.
Korzystniejest, jesli bezwodnikiemjest bezwodnikmiesza¬ ny, który rozpada sie w taki sposób, ze daje pozadany benzo- dwupiranokarboksyamidotetrazol jako glówny produkt reakcji ze zwiazkiem o wzorze 3.
Odpowiednimi kwasami, z których mozna uzyskac mie¬ szane bezwodniki, sa kwasy sulfonowe, na przyklad kwas benzenosulfonowy, rozbudowane przestrzennie kwasy kar¬ boksylowe, takie jak kwas trójmetylooctowy, kwas izowale- rianowy, kwas dwuetylooctowy lub trójfenylooctowy, kwasy alkoksykarboksylowe, na przyklad nizszy kwas alkoksykarboksylowy, taki jak kwas etoksykarboksylowy lub izobutoksykarboksylowy. W przypadku gdy uzywa sie halogenku kwasowego, wygodnie jest uzyc chlorku kwaso¬ wego.
Reakqe prowadzi sie korzystnie w srodowisku bez¬ wodnym, w rozpuszczalniku, który nie raeguje ani ze zwiazkiem o wzorze 3, ani z mieszanym bezwodnikiem lub halogenkiem kwasowym. Rozpuszczalnikiem takim jest, na przyklad, pirydyna lub dwumetyloformamid. Jednakze, w przypadku, gdy reakcje prowadzi sie w rozpuszczalniku nie posiadajacym wlasnosci kwasowych, na przyklad w dwumetyloformamidzie, nalezy dodac korzystnie odpo¬ wiednia ilosc akceptora protonowego, takiego jak, trój- etyloamina. Reakcje prowadzi sie korzystnie w tempera¬ turze od okold —15° do +20°C. 102 530102 530 3 W przypadku uzycia estru, korzystnie jest uzyc nizszego estru alkoksylowego i prowadzic reakcje w rozpuszczalniku — obojetnym w warunkach reakcji, na przyklad, w lodo¬ watym kwasie octowym, w temperaturze od okolo 100° do 200°C. Gdy jako substancji wyjsciowej uzywa sie kwasu karboksylowegp reakcje prowadzi sie, ogrzewajac kwas karboksylowy i zwiazek 3, w rozpuszczalniku — obojetnym w warunkach reakcji — na przyklad, w dwumetyloacetami- 4»e, w temperaturze od okolo 100° do 200 °C.
Reakcje mozna prowadzic równiez w obecnosci srodka zageszczajacego, takiego jak: N, N'-karbonylodwuimidazol lub dwucykloheksylokarbodwuimid, w aprotonowym roz¬ puszczalniku (tzn. takim, który ani nie oddaje, ani nie pobiera protonów), na przyklad, w dwumetyloformamidzie, w temperaturze od okolo 10° do 40 °C.
Zwiazki a wzorze 1 mozna odzyskiwac z mieszaniny reakcyjnej przy uzyciu konwencjonalnych sposobów.
Halogenki kwasowe, estry i mieszane bezwodniki kwasów karboksylowyeh stanowiacych zwiazki wyjsciowe sa albo znane albo moga byc wytworzone znanymi sposobami, stosowanymi dowytwarzania podobnych,znanych zwiazków.
Niektóre z grup P, Q, R i T mozna uzyskiwac w warun¬ kach reakqi opisanej powyzej. W przypadku, gdy jest to niezbedne lub pozadane, reakcje mozna prowadzic uzywajac takich pochodnych reagantów, w których grupy te sa zabezpieczone.
Farmakologicznie dopuszczalnymi solami wlaczajac sole rozpuszczalne w wodzie sa sole z zasadami nieorganicznymi, takie jak sole metali alkalicznych oraz sole metali ziem alkalicznych,na przyklad,sole potasu,litu, wapnia, a w szcze¬ gólnosci sole sodu. Naleza do nich równiez sole z zasadami organicznymi, na przyklad z zasadami zawierajacymi atomy zarówno azotu jak i tlenu. Mozna tu wymienic szczególnie sole z alkanoloaminami, na przyklad z trójetanoloamina i dwuetanoloamina z hydroksyalkilo-alkiloaminami, na /. przyklad z trój- (hydroksymetylo)metyloamina,ze zwiazkami zawierajacymi 5 lub 6 czlonowa grupe heterocykliczna zawierajaca atom azotu, na przyklad z morfolina oraz z cu¬ krami podstawionymi grupa N-alkiloaminowa, na przyklad z N-metyloglutamina.
Ten z podstawników P, Q, R lub T, który nie tworzy grupy o wzorze 2 korzystnie zawiera 10 lub mniej atomów wegla i oznacza korzystnie atom wodoru,nizsza grupe alkilo¬ wa, nizsza grupe alkoksylowa, nizsza grupe alkenylowa, nizsza grupe alkenyloksylowa, nizsza grupe alkilowa lub nizsza grupe alkoksylowa podstawiona grupa hydroksylowa, fenylowa, nizsza grupa alkoksylowa lub atomem chloru, grupe aminowa, nizsza grupe alkiloaminowa lub nizsza grupe dwualkiloaminowa, nizsza grupe aminoalkoksylowa, grupe nitrowa, hydroksylowa, atom chloru, bromu lub nizsza grupe acylowa.
Preferuje sie te zwiazki, w których para grSp R9 i R10 jest taka sama. Preferuje sie równiez takie zwiazki, w których podstawniki R9 i R10 sa rózne i stanowia atom wodoru, nizsza grupe alkilowa, na przyklad grupe metylowa lub niz¬ sza grupe fenyloalkilowa, na przyklad grupe benzylowa, R9 i Rio moga równiez oznaczac grupe alkilowa, acetylowa i etoksykarbonylowa. Korzystnie, jesli w kazdej parze pod¬ stawników R9 i R10 jeden z nich stanowi atom wodoru.
Szczególna grupe zwiazków o wzorze 1 stanowia zwiazki o wzorach 4, 5 i 6, w których R9, R10, P i Q maja wyzej podane znaczenie.
Grupy tetrazolilokarbonamidowe moga istniec w odmia¬ nach tautomerycznych o wzorach 7, 8, 9 i 10. 4 Sposobem wedlug wynalazku wytwarza sie równiez^ dopuszczalne farmakologicznie sole zwiazku o wzorze 1,. przez reakcje zwiazku o wzorze 1 lub jego soli, ze zwiazkiem zawierajacym dopuszczalny farmakologicznie latwy do- wymiany kation, na przyklad z zasada lub z odpowiednia so¬ la, stosujac reakcje podwójnej wymiany.
Zwiazki o wzorze 1 i ich dopuszczalne farmakologicznie^ sole sa uzyteczne, gdyz wykazuja dzialanie farmakologiczne w stosunku do zwierzat. Sa one uzyteczne szczególnie z tego powodu, ze inhibituja uwalnianie i/lub dzialanie mediatorów farmakologicznych wynikajace z polaczenia in vivo pewnych rodzajów przeciwciala i okreslonego antygenu, na przy¬ klad polaczenie aktywnego przeciwciala z okreslonym anty¬ genem. (Patrz podany przyklad A).
U ludzi, zarówno podmiotowe, jak i przedmiotowe zmia¬ ny wynikajaee z inhalowania okreslonego antygenu przez uczulone organy, sa inhibitowane przez wczesniej podane,, nowe zwiazki. Tak wiec, uzywanie nowych zwiazków wskazane jest przy leczeniu astmy, na przyklad, astmy na tle uczuleniowym. Wskazane jest równiez stosowanie nowych zwiazków w leczeniu tak zwanej, astmy „wewnetrz¬ nej" (która moze nie wykazywac zadnej wrazliwosci na pobudzenie zewnetrzne); stosowanie nowych zwiazków wskazane jest równiez przy leczeniu innych chorób wywola¬ nych przez oddzialywanie antygen-przeciwcialo, chorób,, takich jak: goraczka sienna, pewne choroby oczu, na przy¬ klad, jaglica; pokrzywka, oraz uczulenie zoladkowo-jelitowe,. szczególnie u dziecka, na przyklad, uczulenie na mleko.
Wielkosc dawki stosowanej w wymienionych wyzej przy¬ kladach bedzie sie, oczywiscie, wahac, w zaleznosci od uzy¬ tego zwiazku, sposobu podawania i leczenia. Jednakze, na ogól uzyskuje sie zadawalajace wyniki podajac zwiazki w dawce o wielkosci od 0,1 do 30 mg na kilogram ciala zwierzecia; tak jak w badaniu, które przedstawiono w przy¬ kladzie A. Dla ludzi, dzienna dawka wynosi od okolo 1 mg do 3500mg. Dawka taka moze byc podawana czesciami, od 1 do 6 razy dziennie lub w sposób podtrzymujacy objawy.
Wielkosc dawki odpowiedniej do podawania (poprzez n inhalaqe lub przez przelyk) wynosi od okolo 0,17 mg 40 do 600 mg zwiazku zmieszanego ze stalym lub cieklym,, dopuszczalnym z farmaceutycznego punktu widzenia, nos¬ nikiem lub fozczynnikiem.
Mieszanka farmaceutyczna zawierajaca zwiazki wytwa- 45 rzane sposobem wedlug wynalazku lub ich dopuszczalne farmakologicznie sole zawiera ponadto dopuszczalne far¬ makologicznie wypelniacze, rozczynniki i nosniki.
Przykladami odpowiednich wypelniaczy, rozczynników i nosników, sa: — stosowane do tabletek i drazetek — lakto- 50 za, skrobie, talk lub kwas stearynowy; do kapsulek — kwas winowy lub laktoza, do czopów i masci — naturalne lub utwardzane oleje lub woski; do mieszanek do inhalacji — ' surowa laktoze. Korzystnie, jesli uzywane do mieszanek do inhalacji (lub do innych mieszanek) zwiazki o wzorze 55 1 lub ich dopuszczalne z farmaceutycznego punktu widzenia sole, wystepuja w postaci drobnych ziarenek o srednicy od 0,01 do 10 mikronów i moga byc w razie potrzeby, uzyte w polaczeniu z lekiem rozszerzajacym oskrzela, na przyklad, z izoprenalina. Takie rozdrobnienie zwiazku 60 mozna uzyskac, na przyklad, przez roztarcie lub zmielenie.
Mieszanka moze równiez zawierac odpowiednie srodki kon¬ serwujace, stabilizujace i zwilzajace, srodki ulatwiajace rozpuszczanie, srodki slodzace i barwiace, oraz srodki zapachowe. 65 Mieszanki do inhalowania moga stanowic równiez roz- >J102 530 twór, na przyklad, roztwór wodny zwiazku o wzorze J. lub jego dopuszczalnych z farmaceutycznego punktu wi¬ dzenia soli, lub moga stanowic mieszanine zwiazku ze skro¬ plonym pod cisnieniem gazem; mieszanine umieszczona ^w pojemniku zaopatrzonym w wentyl przystosowany do wypuszczania odmierzonej dawki.
Do okreslenia skutecznosci zwiazku W inbibitowaniu .uwalniania mediatorów farmakologicznych anafilaksji, moze byc stosowany przedstawiony nizej sposób postepowania.
W niniejszym tescie, oznacza sie skutecznosc zwiazku w iunhibitowaniu anafilaksji biernego odczynu skórnego.
Stwierdzono, ze taki sposób badania daje godne zaufania wskazania jakosciowe zdolnosci badanych zwiazków do inhibitowania oddzialywan przeciwcialo — antygen.
Do badan uzywa sie szczurów (samców i samice) hodo¬ wlanych rasy Charlec River France (Fisons q wadze od 100 do 150 gram. Szczury zakaza sie podskórnie, w tygod¬ niowych odstepach, larwa N-brasiliensis, w dawkach wzrastajacych od okolo 2000larw na jedno zwierze do 1:2000 Jarw na jedno zwierze, w celu wprowadzenia infekcji. Po 8 tygodniach z serca kazdego szczura pobiera sie, przez naklucie, 15—20 ml krwi. Próbki krwi odwirowuje sie w ciagu 30 minut z szybkoscia 3500 obrotów/minute, w celu oddzielenia komórek krwi od osocza. Uzyskana suro¬ wice gromadzi sie i uzywa do wytwarzania surowicy za¬ wierajacej przeciwcialo N-brasilierisis.
Wstepne badanie wrazliwosci przeprowadza sie w celu okreslenia najmniejszej ilosci surowicy potrzebnej óo wy¬ wolania, w opisanej nizej próbie babla o srednicy 2 cm na skórze badanych zwierzat. Stwierdzono, ze optymalna wrazliwosc szczurów o wadze w granicach 100—130 g uzyskuje sie, stosujac surowice rozcienczona osmioma czes¬ ciami fizjologicznego roztworu soli. Taki rozcienczony roztwór zostal nazwany: przeciwcialo w surowicy A.
Antygen do reakcji z przeciwcialem w surowicy A wy¬ twarza sie przez usuniecie robaków N. brasiliensis z jelita zarobaczonych szczurów, odwirowanie jednorodnej cieczy i zebranie górnej warstwy cieczy. Ciecz te rozciencza sie solanka, uzyskujac roztwór o zawartosci protein 1 mg/ml zwany roztworem B.
Szczury hodowlane Charles River France/Fisons o wadze -ciala w granicach od 100 do 130 g sa uczulane przez srod- skórne wstrzykiwanie 0,1 ml surowicy A w prawy bok.
Uczelenie rozwija sie w ciagu 24 godzin, po czym w szczury wprowadza sie dozylnie 1 ml/100 g wagi cial, mieszaniny roztworu B (0,25 ml), roztworu barwnika Evens Blue (0,25 ml) oraz roztwór badanego zwiazku (0,5 ml roztworu o róz¬ nej zawartosci procentowej czynne) substancji). Zwiazki nierozpuszczalne poddawane sa osobno, dootrzewnowo, ~5 minut przed dozylnym wprowadzeniem roztworu B i bar¬ wnika Evans Blue. Dla kazdego stezenia badanego zwiazku w roztworze poddaje sie próbie piec szczurów. W kazdej próbie uzywa sie piec szczurów do badan kontrolnych.
Dawki badanego zwiazku sa tak dobrane, zeby uzyskac pewien zakres skutecznosci inhibitowania. W trzy minuty po wstrzyknieciu roztworu B szczury zabija sie, zdejmuje skóryi odwraca.
Intensywnosc reakcji anafilaktycznej ocenia sie przez porównanie wielkosci charakterystycznego, niebieskiego "babla utworzonego przez rozprzestrzenianie barwnika Evans Blue od miejsca uczulenia, z wielkoscia babla wytwo¬ rzonego u szczura w badaniu kontrolnym.
Wielkosc babla ocenia sie w zakresie od 0 (nie stwierdza Lsic zadnego babla; oznacza to 100 % inhibicje (do 4) nie ma zadnej róznicy w wielkosci babli; oznacza to brak inhibi¬ towania). Procentinhibicji dla kazde] wielkosci dawki oblicza sie ze wzoru:*__ ^ v (ilosc punktów grupy kontrolnej — ilosc % inhibicji =;; punktów grupy leczonej) x 100 40 45 50 55 60 65 ilosc punktów grupy kontrolnej Dla kazdego zwiazku robi sie wykres: procent, inhibicji w zaleznosci od wielkosci dawki. Z tego wykresu mozna okreslic wielkosc dawki niezbednej dla uzyskania 50 % inhibicjireakcji anafilakcji (ID50).
W powyzszy sposób mozna równiez oceniac skutecznosc dzialania zwiazków podawanych do jelita i do zoladka.
Przyklad I. a) 5-metoksy-4, 10-dwuketo -4H, 10H- -benzo [, 2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwukarbonyha i 7,2 g 5-amino-l-metylotetrazolu rozpuszcza sie razem w bezwodnej pirydynie i mieszanine miesza w ciagu nocy w temperaturze 21 °C. Wytracony produkt odsacza sie, przemywa pirydyna i odsacza do sucha, a nastepnie, roz¬ ciera z zakwaszona woda, odsacza i przemywa woda, ace¬ tonem i eterem. Otrzymany osad suszy sie pod próznia, uzyskujac 13,0 g substancji o temperaturze topnienia 253—258 °C. Po przekrystalizowaniu z mieszaninydwumety- lesulfotlenku i wody uzyskuje sie czysty 5-meto£sy-4, -dwuketo-4H, lOH-benzo [2-b: 3,4-b'] dwupirenp /2,8-dwu-[N-/l-metylo-5-tetrazolilo/] karbonamid, który utrzymuje sie w ciagu 3 godzin w 150 ml wrzacego acetonu pod chlodnica zwrotna, odsacza i suszy w ciagu 24 godzin w temperaturze 100 °C i pod cisnieniem 0>01 mm, uzyskujac 8,6 g produktu o temperaturze wrzenia 267—268,5 °C (rozklad).
Wartosci oznaczone: C — 45,8%, H — 3,2%, N — 28,1 . o/r " ¦ " ¦ /o- Wartosci obliczone dla C19H14N10O7 : C —46,1%, H —2,9 %,N —28,3 %.
Budowa przestrzenna. Widmo NMR w szesciodeutero- dwumetylosulfotlenku wykazuje 6 proton, singlet, rezonans przy t = 5,98 dla dwóch grup N-metylowych, 3 proton, singlet przy f == 5,91 dla grupy 5-metoksy, oraz 3,1 proton, singlet, rezonans przy t -3,05, 2,97 i 2,80 dla protonów 3, 9 i 6. b) Sól dwusodowa 5-metoksy^4, 10-dwuketo-4H, 10H- -benzo [2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwU[N-/l-nietylo- -5-tetrazolilo)J-karbpnamidu. 7,0 g 5-metosky-4, 10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu- [N/l-metyio-5-tetrazoIilo/] karbonamidu i 2,381 g kwasnego weglanu sodowego ogrze¬ wa sie w 350 ml wody do temperatury 100 °C, az do calko¬ witego rozpuszczenia. Uzyskany goracy roztwór przesacza sie i przesacz odparowuje pod próznia do sucha. Pozostalosc rozciera sie z etanolem, odsacza i przemywa etanolem i eterem. Po wysuszeniu pod próznia, w temperaturze 95 °C, w ciagu 24 godzin, uzyskuje sie 6,0 g jasno-zóltego osadu soli dwusodowej 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupiranb-2,8-dwu ^ [N-(l-metylo-5-te- trazolilo)] karbonamidu.
Wartosci oznaczone: C — 59,7, H —3,1 i N — 24,5 %.' Wartosci obliczone dla ^H^N^OyS^ zawierajacego 6,6 % wody: C — 39,6,H — 2,8 iN — 24,3%. ...'. ^'^ Analiza widmowa: Widmo NMR w tlenku deuteru wykazuje.trzy singlety, rezonans przy 6,38; 6,25 i 6,18 x dla dwóch grup N-metylowych, oraz grupy 5-metoksylpwej; ponadto trzy singlety 1 protonowe przy 3,2i, 3,15 i 3,02 t dla protonów 3,9 i 6.
Przyklad II. 5-metoksy-4, i0-dwuketq-4H, 10H-102 530 . 7 ^ -benzo [2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8^dwu [N-(1-metylo- -5-tetrazolilo)] -karbonamid. a) Do zawiesiny 1,0 g chlorku 5-metoksy-4,10-dwukato- -4H, lOH-benzo [, 2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwukarbo- nylu w 20 roi bezwodnego dwumetyloacetamidu dodaje sie 0,6 g 5-metyloaminotatrazolu i mieszanine miesza w tem¬ peraturze pokojowej podczas ukraplania 0,8 ml trójetylo- aminy, oraz w ciagu dalszych 18 godzin. Nastepnie miesza¬ nine wylewa sie do 200 ml wody, odsacza 0,7 g wytraconego osadu, który przemywa dokladnie goracym etanolem i suszy.
Widmo w podczerwieni uzyskanego produktu wykazuje silne pasmo przy 2160 cm-1 wskazujac ha wystepowanie otwartego pierscienia (typu imino-azydowego), krórym jest pozadany pierscien amidotetrazolowy. b) 0,6 g osadu uzyskanego w czescr (s) rozpuszcza sie W, 10 ml nasyconego roztworu wodnego kwasnego weglanu sodowego i ogrzewa w ciagu jednej godziny w temperaturze 100 °G. Wytracony osad odsacza sie, przemywa dokladnie woda i suszy, uzyskujac 0,5 g wymienionego w tytule zwiaz¬ ku w postaci bialego osadu o temperaturze topnienia 266—268°C.
Analiza widmowa: Widmowpodczerwieni jest identyczne z autentyczna próbka tego zwiazku (patrz przyklad 1).
¦Równiez identyczne jest widmo NMR dwóch próbek w szesciodeuterodwumetylosulfotleriku.
Przyklad III. 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, 10H- -benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu- [N- (1-benzylo- -5-tetrazolilo)] karbonamid. g chlorku 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, lOH-benzo [2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwukarbonylu i 11,7 g -amino-l-benzylotetrazolu rozpuszcza sie równoczesnie w 200 ml N, N-dwu-metyloacetamidu. Dodaje sie 12,2 ml trójetyloaminy i miesza w ciagu 18 godzin w temperaturze S)21°C. Nastepnie mieszanine ochladza sie do temperatury 0°C i odsacza chlorek trójetyloaminowy. Przesacz odparo¬ wuje sie pod próznia do sucha, uzyskujacy czerwony olej, który, nastepnie, rozciera sie z rozcienczonym kwasem chlorowodorowym. Uzyskany bialy osad odsacza sie, prze¬ mywa rozcienczonym kwasem chlorowodorowym, woda i suszy pod próznia. Nastepnie osad ogrzewa sie z 10% roztworem wodnym kwasnego weglanu sodowego, odsacza, przemywa woda, acetonem i eterem i suszy pod próznia.
Uzyskuje sie 10 g wymienionego w tytule zwiazku, w postaci kremowego proszku o temperaturze 250°C (rozklada sie beztopnienia).
Wartoki oznaczone: C — 56,0, H —3,5, N^21 %.
Wartosci obliczone dla Q3H22N10O7 : C — 57,5, H — .— 3,5, N — 21,5%.
Analiza widmowa: Widmo NMR w szesciodeuterodwu-- metylosulfotlenku wskazuje na singlet 3 protonowy przy ,95 T dla grupy 5-metoksylowej, dwa singlety 2-protonowe przy 4,36 i 4,27 t dla grup metylonobenzylowych, trzy singlety 1 protonowe przy 3,05, 3,00 i 2,80 x dla protonów 3,9 i 6, oraz singlet 10 protonowy przy 2,63 x dla protonów z pierscienia aromatycznego grup benzylowych. Widmo w podczerwieni wykazuje intensywne pasma przy 3250 (NH rozc.) cm-1, 1655 (4-keto/cm-1 i 1590 (wiazanie aromatyczne C-C rozc.) cm*1.
Przyklad IV. 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, 10H- -benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N-(3-tetrazo- lilo)] karbonamid. a) chlorek 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b] dwupirano-2, 8-dwukarbonylowy. 28,0 g kwasu 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, lOH-benzo 8 Jl,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2,8-dwukarboksyIowego i 22,4 g- chlorku tionylu utrzymuje sie w ciagu 16 godzin w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna w 800 ml dwuchloroetanu zawierajacego 16 kropli dwumetyloformamidu. Nastepnie- mieszanine schladza ste i przesacza, uzyskujac 25,0 g chlorku kwasu dwukarboksylowego w postaci bialych igiel o tem¬ peraturze topnienia 242—243 °C (rozklad.).
Wartosci oznaczone: C — 48,5 i H — 1,65%.
Wartosciobliczone dla C15H601207 :C — 48,8 iH — —1,6%.
Analiza widmowa: Przy pomocy spektrometru masowego- oznaczono, ze ciezar czasteczkowy zwiazku wynosi 368.
Widmo w podczerwieni wykazuje pasma karbonylowe przy 1760 cm-1 i 1650 cm-1 wywolane odpowiednio grupa; chlorku kwasowego i *grupa 4-ketonowa. Widmo NMR w deuterochloroformie wykazuje trzy singlety przy 2yS (H3 i H9), 3,1 (H6) i 5,93 (OCH3). Dalsze potwierdzenie struktury chlorku kwasowego uzyskano po wytworzeniu- i zbadaniu pochodnej dwuanilidowej. b) 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b']-dwupirano-2, 8-dwu [N-/5-tetrazolilo)] karbona¬ mid.
Do mieszanej mieszaniny 24,0 g chlorku 5-metoksy* -4,10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'J dwupirano-2 8-dwukarbonylu i 30,0 g bezwodnego 5-aminotetrazolu. w 200 ml dwumetyloacetamidu, dodaje sie 40 ml trój¬ etyloaminy (natychmiast pojawia sie roztwór) i ogrzewa sie w ciagu 1,5 godziny w temperaturze 100°C. Wytracony osad odsacza sie, przemywa goracym dwumetyloaceta- midem i suszy pod próznia w temperaturze 80 °C. Uzyskuje: sie 11,0 g wymienionego w tytule zwiazku w postaci plowo- zóltego osadu o temperaturze topnienia 300°C.
Wartosci oznaczone: C — 42,0, H — 2,8 i N — 29,0 %- Wartosci obliczone dla Q7H10N10O7 zawierajacego 4,1 % wody: C — 42,0, H — 2,6 i N — 28,8%.
Analiza widmowa: Widmo w podczerwieni wykazuje pasma — NH przy 3500 — 3260 cm-1, pasma grup karbo- nyloamidowych przy 1720 i 1705 cm-1 i silne pasmo przy^ 1660 cm-1 wywolane przez grupy 4-katonowe. Widmo 4 NMR w szesciodeuterodwumetyloaulfotlenku wykazuj e^ cztery singlety przy 2,95 i 3,12, 3,11 i 6,05 pik najwyzszy wywolany jest grupa metoksylowa. Protony NH daja sze¬ rokie i niskie pole sygnalów. / c) sól sodowa 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, 10H- 45 -benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2,8-dwu [N-(5-tetrazo- lilo)] karbonamidu.
Do mieszaniny 10,25 g 5-metoksy^4, l0-dwuketo-4H/ lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N-(5- -tetrazolilo)]-karbonamidu i 5,70 g kwasnego weglanu: sodowego dodaje sie 400 ml wody i chlodzac uzyskany roztwór w lazno lodowej, dodaje sie etanolu w nadmiarze.
Wytracony osad soli dwusodowej odsacza sie i krystalizuje z mieszaniny wody z etanolem, uzyskujacy 10,0 g trójwod- g5 nej, dwusodowej soli 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, 10H- -benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu[N-(3-tetrazo- lilo)] karbonamidu w postaci zóltego ofcadu.
Wartosci oznaczone: C — 36,3, H — 2,5 i N — 24,7%.
Wartosci obliczone dla Q7H8N10Na2O7 .3H20: C — 36,3* ^ H —2,45 i N —24,9%.
Analiza widmowa: Widmo w podczerwieni wykazuje szerokie pasmo przy 1700 cm-1 wywolane grupanu' amino- karbonylowymi i podobne pasmo przy 1660 cm-1 wywolane grupami 4-ketokarbonylowyrni. Widmo NMR w szescio- 65 ^euter°dwumetylosulfotlenku wykazuje cztery singlety-102 530 przy 2,65, 3,1, 3,22 i 6,05 x. Pole najwyzsze wywolane jest grupa metoksylowa.
Przyklad V. Sól dwu-trójetarioloaminowa 5-nieto- lay-4,10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupira¬ no-2, 8-dwu-[N-(5-tetrazolilo)] karbonamidu.
Do zawiesiny 2,5 g 5-matoksy-4, 10-dwuketo-4H, 10H- -benzo- [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2,8-dwu- [N-(59-tetrazo- lilo)] karbonamidu w 30 ml wody dodaje sie, mieszajac, ^roztwór 1,60 g trójetanoloaminy w 20 ml wody i mieszanine ogrzewa sie az do zakonczenia reakcji. Nastepnie mieszanine przesacza sie. Przesacz osusza sie metoda wy¬ mrazania, uzyskujacy, z wydajnoscia 78 %, 2,2 g pozadanej soli w postaci zóltego proszku o temperaturze topnienia 150—152°C (rozkl.).
Wartosci oznaczone: C — 44,58, H — 5,63 i N — 21,68 /o* Wartosci obliczone dla C^H^N^O^ zawierajacego 8,11 % wody: C — 44,58, H — 5,4 i N — 21,5%.
Analiza widmowa: Widmo w podczerwieni wykazuje pasma wywolane przy 1700 cm-1 grupa karbonyloamidowa, a przy 1650 cm-1 grupa piranokarbonylowa. Widmo NMR w szesciodeuterodwumetylosulfotlenku wykazuje singlety przy 2.76, 3.07, 3.2 i 6,0 w stosunku 1:1:1:3 i dwa triplety przy 6.3 i 6.83 wywolana grupami metylonowymi pozosta¬ losci trójetanoloaminowej.
Przyklad VI. Sól dwu-/N-metyloglutaminowa/-5- -metoksy-4, 10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] >dwupirano-2, 8-dwu [N-(5-tetrazolilo)] karbonamidu.
Do mieszanej zawiesiny 2,5 g 5-metoksy-4,10-dwuketo- -4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu[N^ -(5-tetrazolilo)] karbonamidu w 30 ml wody dodaje sie roztwór 2,095 g N-metyloglutaminy w 20 ml wody i miesza¬ nine ogrzewa az do zakonczenia reakcji, a nastepnie, prze¬ sacza. Przesacz osusza sie metoda wymrazania, uzyskujac, z wydajnoscia 85 %, 4,0 g pozadanej soli w postaci zóltego proszku o temperaturze topnienia 140—142 °C (rozkl).
Wartosci oznaczone: C — 43,0, H — 5,3 i N — 19,03 %.
Wartosci obliczone dla C31H44N12017 zawierajacego 1 % - -wody: C — 43,0, H — 5,2 i N — 19,4 %.
Analiza widmowa: Widmo w podczerwieni wykazuje bardzo szerokie pasmo w zakresie 3500—2000 cm"1 (rozsuniete NH i OH). Grupy karbonyloamidowe daja sygnaly przy 1700 cm-1, a grupy piranokarbonylowe przy 1650 cm-1. Widmo NMR w szesciodeuterodwumetylo- sulfotlenku wykazuje singlety przy 2.6,3.06 i 6.0 w stosunku 1:1:1:3. Multiplet przy 6.3 — 7.4t wywolany jest protona¬ mi z pozostalosci cukru.
Przyklad VII. Sól wapniowa 5-metoksy-4,10-dwu- keto-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N- (5-tetrazolilo)] karbonamidu.
Do mieszaniny 10,0 g 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H» lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N-(5- -tetrazolilo)] karbonamidu i 3,60 g kwasnego weglanu godowego dodaje sie 200 ml wody i miesza, ogrzewajac, az do zakonczenia reakcji. Nastepnie mieszanine przesacza : sie i dodaje roztworu 3,52 g azotanu wapniowego w 10 ml wody, mieszajac w temperaturze pokojowej. Po dodaniu •calej ilosci roztworu, mieszanine chlodzi sie w lazni lodowej i przesacza. Osad*przemywa sie dokladnie etanolem i suszy pod próznia w temperaturze 90°C, uzyskujac 10,4 g soli wapniowej w postaci zóltego proszku o temperaturze top¬ nienia 250 °C.
WartoscLoznaczone: C — 32,2, H — 3,2 i N — 22,5%.
Wartosci obliczone dla C17H8CaN10O zawierajacego .4 % wody: C — 32,2, H — 3,5 i N — 22,5%.
Analiza widmowa: Widmo w podczerwieni jest zgodne z zalozona budowa zwiazku, posiadajaca pasmo grupy karbo- nyloamidowej przy 1690 cm"1. Widmo NMR w szescio- deuterodwumetylósulfotlenku wykazuje cztery singlety przy 2.7, 3.09, 3.11 i 6.0 t w stosunku 1:1:1:3.
Przyklad VIII. Sól dwulitowa ~5-metoksy-4, 10- -dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N-(5-tetrazolilo)] karbonamidu.
Do mieszanej zawiesiny 1,00 g 5-metoksy-4,10-dwuketo- -4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N- (5-tetrazolilo)] karbonamidu w 40 ml wody dodaje sie roztwór 0,18 g jednowodnego wodorotlenku litowego w 10 ml wody. Roztwór przesacza sie, osad osusza sie na drodze wymrazania, uzyskujac 0,95 g soli dwulitowej w postaci zóltego proszku o temperaturze topnienia 250°C.
Wartosci oznaczone: C — 37,4, H — 2,8 i N — 25,5 %.
Wartosci obliczone dla C17H8Li2N10O7 zawierajacego 12,2 % wody: C — 37,5, H — 2,85, N — 25,7 %.
Analiza widmowa: Widmo NMR w szesciodeuterodwu- metylosulfotlenku wykazuje cztery singlety przy 2.65, 3.05,3.18 i 6.0 w stosunku 1:1:1:3. Widmo w podczerwieni dla soli zgodne jest z zalozona jej budowa posiadajaca pasmo grupy karbonyloamidowej przy 1690 cm-1, oraz inne pasma wywolane grupami 4-ketonowymi i pierscieniem aromatycz¬ nym.
Przyklad IX. Sól dwupotasowa 5-metoksy-4, 10- -dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N-(5-tetrazolilo)] karbonamidu.
Do mieszaniny 7,00 g 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N-(5- -tetrazolilo)] karbonamidu i 3,00 g kwasnego weglanu potasowego dodaje sie 350 ml wody i mieszanine ogrzewa az do uzyskania roztworu. Uzyskany roztwór przesacza sie i schladza. Po dodaniu acetonu uzyskuje sie 4,5 g pozadanej soli dwupotasowej w postaci zóltego osadu o temperaturze topnienia powyzej 250 °C.
Wartosci oznaczone: C — 33,3, H — 2,6 i N — 22,8 %. 40 Wartosci obliczone dla Ct7H8K2N10O7 zawierajacego 11.5 % wody: C — 33,3, H — 2,6 i N — 22,85 %.
Analiza widmowa: Widnio NMR w szesciodeuterodwu- metylosulfotlenku wykazuje cztery singlety przy 2.62, 3,08,3.2 i 6.0 t w stosunku 1:1:1:3. Widmo w podczerwieni 45 wykazuje bardzo duze rozszerzenie pasma grupy karbonylo¬ amidowej przy 1690 cm-1.
Przyklad X. Sól dwu-trój-(hydroksymetylo)-mety- ' loaminowa 5-metoksy-4,10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N-(5-tetrazolilo)] karbona¬ midu. 2,6 g tj. 0,02146 mola trój- (hydroksymetylo) metyloaminy i 5 g tj, 0,01073 mola 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, 10H- -benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu[N-(5-tetra¬ zolilo)] karbonamidu ogrzewa sie- w 100 ml wody az do calkowitego rozpuszczenia. Uzyskany roztwór przesacza sie, przesacz osusza na drodze wymrazania, uzyskujac, po wysuszeniu pod próznia. 7,0 g pozadanej soli o temperaturze topnienia 160—175°C (rozkl.). 60 Wartosci oznaczone: C — 39,9, H — 4,9 i N — 22,05%.
Wartosci obliczone dla C25H32N12013 zawierajacego ,8 % wody: C — 39,9, H — 4,9 i N — 22,3 %.
Analiza widmowa: Widmo w podczerwieni wykazuje piki przy 1700 (amid-I) cm"1, 1650 (4-keto) cm"1 i 1600 65 cm-1. 55102 530 11 Przyklad XI. Sól dwumorfoliriowa 5-metoksy-4, >10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu[N-(5-tetrazolilo)] karbonamidu.
Do zawiesiny 5,0 g tj, 0,010703 mola 5-metoksy-4, -dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [K-(5-tetrazolilo)] karbonamidu w 50 ml wody dodaje sie 1,87 g tj. 0,02146 mola morfoliny i mieszanine ogrzewa a? do calkowitego rozpuszczenia. Uzyskany roz¬ twór przesacza sie, przesacz osusza metoda wymrazania, uzyskujac, po wysuszeniu pod próznia w temperaturze 70 °C, 5,9 g pozadanej soli o temperaturze topnienia 70 °C, ,9 g^ozadanej soli otemperaturze topnienia231 °C (rozk.).
Wartosci oznaczone: C — 44,0, H — 5,1 i N — 24,4 %.
Wartosci obliczone dla C25H28N1209 .4H20: C — 44,9, H —5,0 i N —24,6%.
Analiza widmowa: Widmo w podczerwieni wykazuje piki przy 1700 (amid I) cm-1, 1650 (4-keto) cm"1 i 1600 (aromatyczna) cm-1: Przyklad XII. Sól dwuetamoloaminowa 5-metoksy- -4,10-dwuketo-4H, lOH-benzo [1,2-b: 3,4-b'] dwupirano- -2, 8-dwu [N-(5-tetrazolilo)] karbonamidu.
Do zawiesiny 5 g tj. 0,0107$ mola 5-metoksy-4, 10-dwu- keto-4H, lOH-benzo (1,2-b: 3,4-b') dwupirano-2, 8-dwu [N-(5-tetrazolilo)] karbonamidu w 75 ml wody dodaje sie 1.2 ml tj. 0,0286 etanoloaminy i mieszanine ogrzewa sie az do calkowitego rozpuszczenia. Uzyskany roztwór osusza sie przez wymrazanie. Uzyskuje sie, po wysuszeniu uzyska¬ nego osadu, przemyciu eterem i ponownym wysuszeniu pod próznia 5,2 g pozadanej soli o temperaturze topnienia 182°C (rozklad).
Wartosci oznaczone: C —41,4, H— 4,7 i N — 27,9%.
Wartosci obliczone dla C^H^N^O, zawierajacego 3,5 % wody: C— 41A H — 4,5 i N — 27,5 %.
Analiza widmowa. Widmo w podczerwieni wykazuje pik$ pr^y 1700 (amid I) cm"1, 1650 (4-keto) cm"1 i 1600 cm'-1.
Przyklad XIII. a) 4,6-dwuketo-10-propylo-4H, 6H- -benzo [1,2-b: 5,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N-tetrazolilo- -5)] karboksyamid. 2,0 g kwasu 4,6-dwuketo-10-propylo-4H, 6H-benzo [1^2-b:5,4-b'] dwupirano-2, 8-dwukarboksylowego, 30 ml 1,2-dwuchloroetanu, 3,4 g chlorku tionylu i 5 kropli dwu- metyloformamidu ogrzewa sie razem pod chlodnica zwrotna przez 3 godziny uzyskujac roztwór. Roztwór ten odparowuje sie i uzyskana stala pozostalosc rozciera sie na proszek z eterem etylowym,filtruje i suszy uzyskujac 2,0 g surowego chlorku kwasowego.
Do roztworu 2,0 g surowego kwasowego i 5-aminotet- razolu w 50 ml suchego dwumetyloacetamidu dodaje sie 1.3 g trójetyloaniliny po czym roztwór pozostawia sie w temperaturze pokojowej na kilkanascie godzin. Miesza¬ nine reakcyjnafiltruje sie, filtrat odparowuje sie prawie do suchosci i dodaje sie acetonu. Uzyskanie zólte cialo stale filtruje sie i rekrystalizuje z dwumetyloformamidu uzyskujac 4,6-dwuketo-10-propylo-4H,6H-benzo [l,2rb:5,4-b] dwu- pirano-2,8-dwu [N-tetrazolilo-5] karboksyamid jako smie- tankowo zabarwione cialo stale zawierajace dwumetylofor- mamid którego nie daje sie usunac przez suszenie. Cialo stale rozpuszcza sie w nasyconym roztworze kwasnego weglanu sodowego i zakwasza rozcienczonym kwasem chlorowodorowym. Uzyskany zel odwirowuje sie, przemywa woda, ponownie odwirowuje i suszy uzyskujac 0,62 g czystego 4,6-dwuketo-10-propylo-4H, 6H-benzo [1,2-b: 12 ,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu [N-tetrazolilo-5]-karboksy- amidu. ' Wydajnosc = 22%, temperatura topnienia —30Q°C.
NMR (C)-DMSO d6 1.0 (tryplet, 3H); 1,8 (multiplet,. 2H); 3,4 (tryplet, 2H); 7,3 (singlet, 2H); 8,5 (singlet, 1H). b) Sól dwusodowa 4,6-dwuketo-10-propylo-4H, 6H- -benzo [1,2-b:5,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu-[N-(tetrazo¬ lilo-5)] karboksyamidu. 0,62'g 4,6-dwuketo-10-propylo-4H, 6H-benzo [1,2-b: 5,4-b'] dwupirano-2, 8-dwu-[N-(tetrazolilo-5)] karbo¬ ksyamidu i 0,22 g kwasnego weglanu sodu rozpuszcza sie w 30 ml destylowanej wody i roztwór odparowuje sie ze stanu zamrozenia przez kilkanascie godzin uzyskujac 0,64 g zóltego ciala stalego stanowiacego sól dwusodowa 4,6- -dwuketo-10-propylo-4H, 6H-benzo [1,2-b:5,4-b'] dwu¬ pirano-2,8-dwu [N-(tetrazolilo-5)] karboksyamidu.
Analiza: dla C19H12N10Na2O6 + 17,1% wody oznaczono: C — 36,24; H — 3,67; N — 21,5 obliczono: C — 36,24; H — 3,8; N — 22,2.

Claims (10)

Zastrzezenia patentowe
1. Sposób wytwarzania nowego benzodwupiranokarbo- ksyamidotetrazolu o ogólnym wzorze 1, w którym R«, i R10 25 sa takie same lub rózne, przy czym gdy R9 i R10 sa róz¬ ne to jeden oznacza atom wodoru, a drugi oznacza grupe alkilowa o 1—6 atomach wegla, grupe alkenylo- wa o 2 — 6 atomach wegla, grupe fenylowa, grupe fenyloalkilowa, której czesc alkilowa zawiera 1—6 ato- 3q mów wegla, grupe alkanoilowa o 2—6 atomach wegla, grupe alkoksylowa o 2—6 atomach wegla grupy karbo- nylowej, jedna lub wiecej sasiadujacych ze soba par P, Q, R i T oznaczaja lancuch o wzorze 2, w którym R9 i Rl(h maja wyzej podane znaczenie, a te z podstawników P, Q, 35 R i T które nie tworza pierscienia o wzorze 2 moga byc tafcie same lub rózne i oznaczaja atom wodoru, grupe alkilowa, alkoksylowa, alkenylowa, alkenyloksylowa, grupy alkilowa lub alkoksylowa podstawione grupa hydroksylowa, alkoksy¬ lowa,arylowa lub atomem chlorowca,grupe aminowa, nizsza 40 grupe jedno lub _ dwualkiloaminowa, grupe aminoalko- ksylowa, grupe aminoalkoksylowa podstawiona nizsza grupe alkilowa, grupe nitrowa, hydroksylowa, atom «hlo- rowca, grupe acylowa lub aryloksylowa oraz jego dopuszczal¬ nych pod wzgledem farmakologicznym soli, znamienny 45 tym, ze halogenek kwasowy lub mieszany bezwodnik zwiazku o wzorze 11, w którym P, Q, R i T maja wyzej po¬ dane znaczenie z ograniczeniem, ze sasiadujaca para pod¬ stawników P, Q, R i T oznaczaja lancuch -O-C(COOH) = CHCO- poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze 3,, 50 w którym R9 i R1<} maja wyzej podane znaczenie i jezeli to pozadane lub niezbedne, przeprowadza sie zwiazek o wzorze 1 w jego farmakologicznie dopuszczalna sól lub odwrotnie..
2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze reakcje prowadzi sie w obecnosci akceptora kwasu w temperaturze- 55 od—15° do+20°C.
3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie mieszany bezwodnik pochodzacy z kwasu sulfonowego^ lub alkoksymrówkowego.
4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze reakcje 60 prowadzi sie w rozpuszczalniku, który ani nie reaguje ze zwiazkiem o wzorze 3 ani z mieszanym bezwodnikiem ani z halogenkiem kwasowym.
5. Sposób wytwarzania nowego benzodwupiranokarbo- ksyamidotetrazolu o ogólnym wzorze 1, w którym R9 i Rio, 65 sa jednakowe i oznaczaja atomy wodoru a jedna lub wiecej102 530 13 sasiadujacych ze soba par P, Q, R i T oznaczaja lancuch o wzorze 2, w którym R$ i R10 maja wyze; podane znaczenie, a te z podstawników P, Q, R i T, które nie tworza pierscie¬ nia o wzorze 2 moga byc takie same lub rózne.i oznaczaja atom wodoru, grupe alkilowa, alkoksylowa, alkenyIowa, alkenyloksylowa, grupy alkilowa lub alkoksylowa podsta¬ wione grupa hydroksylowa, alkoksylowa, arylowa lub ato¬ mem chlorowca, grupe aminowa, nizsza grupe jedno lub dwualkiloaminowa, grupe aminoalkoksylowa, grupe amino- alkoksylowa podstawiona nizsza grupa alkilowa, grupe nitrowa, hydroksylowa, atom chlorowca, grupe acylowa lub aryloksylowa oraz jego dopuszczalnych pod wzgledem farmakologicznym soli, znamienny tym, ze chlorek kwa¬ sowy zwiazku o wzorze 11, w którym P, Q, R i T maja wyzej podane znaczenie z ograniczeniem, ze sasiadujaca para podstawników P, Q, R i T oznaczaja lancuch-O-C (COOH)=CHCO- poddaje sie reakcji z 5-aminotetrazo- lem i jezeli to pozadane lub niezbedne przeprowadza sie zwiazek o/Wzorze 1 w jego farmakologicznie dopuszczalna sól lub odwrotnie. ¦ ' •
6. Sposób wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze reakcje prowadzi sie w warunkach bezwodnych w temperaturze 20—100 °C.
7. Sposób wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze jako halogenek kwasowy stosuje sie chlorek kwasowy.
8. Sposób wytwarzania 5-metoksy-4, 10-dwuketo-4H, lOH-benzo (l,2-b;3,4-b') dwupirano-2, 8-dwu[N-(5- -tetrazolilo)] karboksyamidu lub jego farmakologicznie dopuszczalnej soli, znamienny tym, ze 5-aminotetrazol poddaje sie reakcji z chlorkiem 5-metoksy-4, 10-dwuketo- -4H, lOH-benzo (1,2-b; 3,4-b') dwupirano-2, 8-dwukarbo- nylowym.
9. Sposób wytwarzania nowego benzodwupiranokarbo- ksyamidotetrazolu o ogólnym wzorze 1, w którym R9 i Rio 14 sa takie same lub rózne i oznaczaja atom wodoru, grupe alkilowa o 1—6 atomach wegla, grupe alkenylowa o 2—6 atomach wegla, grupe fenylowa, grupe fenyloalkilowa, której czesc alkilowa zawiera 1—6 atomów wegla, grupe 5 alkanoilowa o 2—6 atomach wegla, grupe alkoksylowa o 2—6 atomach wegla grupy karbonylowej, z ograniczeniem ze R9 musi byc atomem wodoru gdy R10 oznacza atom wo¬ doru, jedna lub wiecej sasiadujacych ze soba par P, Q, R i T oznaczaja lancuch o wzorze 2, w którym R, i R10 maja wyzej io podane znaczenia, a te z podstawników P, Q, R i T, którenie tworza pierscienia o wzorze 2 moga byc takie same lub rózne i oznaczaja atom wodoru, grupe alkilowa, alkoksy¬ lowa, alkenylowa, alkenyloksylowa, grupy alkilowa lub alkoksylowa podstawione grupa hydroksylowa, alkoksylowa, 15 arylowa lub atomem chlorowca, grupe aminowa, nizsza grupe jedno lub dwualkiloaminowa, aminoalkoksylowa, grupe aminoalkoksylowa podstawiona nizsza grupa alkilowa, grupe nitrowa, hydroksylowa, atom chlorowca, grupe acylowa lub aryloksylowa oraz jego dopuszczalny pod 20 wzgledem farmakologicznym soli, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 11, w którym P, Q, R i T maja wyzej po¬ dane znaczenie z ograniczeniem, ze sasiadujaca para pod¬ stawników P, Q, R i T oznaczaja lancuch -0-C(COOH)= =CHCO- lub ester zwiazku o wzorze 11 lub jego miesza- 25 ny bezwodnik gdy R9 i R10 we wzorze 1 maja oznaczac atomy wodoru poddaje sie reakcji ze zwiazkiem o wzorze 3, w którym R9 i R10 maja wyzej podane znaczenie i jezeli to pozadane lub niezbedne przeprowadza sie w zwiazek o wzorze 1 w jego farmakologicznie dopuszczalna sól lub 30 odwrotnie.
10. Sposób wedlug zastrz. 9 znamienny tym, ze reakcje prowadzi sie w rozpuszczalniku obojetnym w warunkach reakcji w temperaturze 100—200°C. *102 530 P O CONR-C-N-R WZÓR O -COCH = CCONRQ- C- N -R.n WZÓR 2 RnNH-C- N -R1A 9 // * 10 WZÓR 3102 530 Rin- N~C-RQNOC 10 / u 9 CONR-C-N-R.. 9 // \ 10 WZÓR k R10-N-C-RgNOC O P O CONRn-C-N-R1A 9 « \ 10 WZÓR 5102 530 Rin-N~C-RQNOC iu / w y N P O 2!i-CONRn-C-N-Rin 9 * v 10 N\f'N N WZÓR 6 OH 1 S' -C = N -C N —N N — i R10 WZÓR 7 NH N / -CON = C \ 10 WZÓR 8 N — N ) R.102 530 N N ¦CON=C / \ N—NH R 10 WZÓR 9 CONRn - C N —NH N=N WZÓR 10 P O Q R " "T "O" ^COOH WZÓR 11
PL1973167040A 1972-12-05 1973-12-04 Sposob wytwarzania nowego benzodwupiranokarboksyamidotetrazolu PL102530B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GB5599772 1972-12-05
GB3904673*[A GB1449810A (en) 1972-12-05 1973-08-17 Benzo-or naphtho-dipyran-di-n-tetrazolyl- -carboxamide derivative methods for their production and compositions containing them
GB3904773 1973-08-17

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL102530B1 true PL102530B1 (pl) 1979-04-30

Family

ID=27259543

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL1973167040A PL102530B1 (pl) 1972-12-05 1973-12-04 Sposob wytwarzania nowego benzodwupiranokarboksyamidotetrazolu

Country Status (17)

Country Link
JP (1) JPS4993366A (pl)
AR (1) AR210310A1 (pl)
CH (1) CH593277A5 (pl)
DD (1) DD109387A5 (pl)
DE (1) DE2360331A1 (pl)
ES (1) ES421132A1 (pl)
FR (1) FR2208670B1 (pl)
GB (1) GB1449810A (pl)
IE (1) IE38544B1 (pl)
IL (1) IL43709A (pl)
LU (1) LU68934A1 (pl)
MW (1) MW6873A1 (pl)
NL (1) NL7316658A (pl)
NO (1) NO141517C (pl)
PL (1) PL102530B1 (pl)
SE (1) SE409205B (pl)
SU (1) SU553934A3 (pl)

Families Citing this family (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4792547A (en) * 1985-12-26 1988-12-20 Hokuriku Pharmaceutical Co., Ltd. Pyrazine-2-carboxamide derivatives useful in treating allergic disease
JP4340545B2 (ja) * 2002-04-23 2009-10-07 ロレアル 毛髪の成長を促進し及び/又は抜毛を防止又は遅延化するための化粧品組成物

Family Cites Families (3)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB1354477A (en) * 1970-04-02 1974-06-05 Fisons Ltd Benzo di and tri-pyrones
GB1321879A (en) * 1970-12-30 1973-07-04 Fisons Ltd Di-carboxybenzopyrano-benzopyrans
BE789822A (fr) * 1971-10-08 1973-04-06 Allen & Hanburys Ltd Nouveaux composes heterocycliques

Also Published As

Publication number Publication date
MW6873A1 (en) 1974-07-10
CH593277A5 (pl) 1977-11-30
JPS4993366A (pl) 1974-09-05
AU6305073A (en) 1975-05-29
IE38544L (en) 1974-06-05
NL7316658A (pl) 1974-06-07
DE2360331A1 (de) 1974-06-06
GB1449810A (en) 1976-09-15
IL43709A0 (en) 1974-03-14
AR210310A1 (es) 1977-07-29
ES421132A1 (es) 1976-04-16
SU553934A3 (ru) 1977-04-05
NO141517B (no) 1979-12-17
FR2208670A1 (pl) 1974-06-28
IL43709A (en) 1977-04-29
LU68934A1 (pl) 1974-07-05
NO141517C (no) 1980-03-26
SE409205B (sv) 1979-08-06
IE38544B1 (en) 1978-04-12
FR2208670B1 (pl) 1978-01-13
DD109387A5 (pl) 1974-11-05

Similar Documents

Publication Publication Date Title
DK166084B (da) Imidazoquinolinyletherderivater og fremgangsmaade til deres fremstilling
JPH0248578A (ja) 複素環式化合物、その製造方法並びにその使用
PL166512B1 (pl) Sposób wytwarzania nowych pochodnych azaoksindolu PL PL PL
JPS63295570A (ja) キサンテノン−4−酢酸誘導体
PT86369B (pt) Processo para a preparacao de novos derivados dos acidos 5-pentilamino-5-oxopentanoico e 4-pentilamino-4-oxobutanoico com accao antagonica em relacao a colecistoquinina
JPS6126546B2 (pl)
PL96047B1 (pl) Sposob wytwarzania nowych pochodnych 4-hydroksy-3-nitrokumaryny
Cherkez et al. Synthesis, saludiuretic, and antihypertensive activity of 6, 7-disubstituted 1 (2H)-and 3, 4-dihydro-1 (2H)-phthalazinones
JPH0141637B2 (pl)
PL102530B1 (pl) Sposob wytwarzania nowego benzodwupiranokarboksyamidotetrazolu
DE2740836A1 (de) Anellierte indolderivate, verfahren zu ihrer herstellung und ihre verwendung als arzneimittel
SU578869A3 (ru) Способ получени 4-окси-3-нитрокарбостирилов
SU1279530A3 (ru) Способ получени замещенных пиррол или пиридо /2,1- @ / хиназолинов или их солей
US3804857A (en) Benzo-dithiapyrone dicarboxylic acids
SU1246895A3 (ru) Способ получени производных /1,2,4/ триазол/4,3-а/хиноксалин-4-амина или их солей
US3857856A (en) 4-oxo-4h-1-benzopyran and 4-oxo-4h-1-thiabenzopyran compounds
BE897208A (fr) Composes de carbostyryle
US3879411A (en) Ditetrazolyl-benzodipyrans
Blood et al. Attempted Syntheses of Compounds Containing the 1, 6-Diazacyclodecapentaene Ring
US4882354A (en) N-hydroxy-5-phenyl-2-furancarboximidamides useful as cardiotonic agents
JPS6042367A (ja) 抗腫瘍剤としてのフエニルキノリンカルボン酸および誘導体
JPH0234952B2 (pl)
US4085115A (en) Carboxamido tetrazoles
JPH01199909A (ja) 抗アレルギー用医薬組成物
Perkin et al. CLXXXVI.—Conditions of formation of rings attached to the o-, m-, and p-positions of the benzene nucleus. Part I. The action of sodium on o-phenylenediacetic ester