NL8901317A - Werkwijze voor het bereiden van aroma- en reukstoffen op basis van een of meer carotenoiden als uitgangsmateriaal. - Google Patents

Description

Werkwijze voor hst bereiden van aroma- en reukstoffen op basis van een of meer carotenoiden als uitganggnateriaal.

Aanvraagster noemt als uitvinders: H.T. de Heij, J.M. van Dort en H. Renes.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het bereiden van aroma- en reukstoffen, in het bijzonder aroma- en reukstofoomplexen op basis van een of meer carotenoiden als uitgangsmateriaal.

In J. Agric. Food Chem., 1982, 30, Nb. 6, blz. 1147-1151, in het bijzonder Tabel I, wordt een overzicht gegeven van o.a. de onderzoeksresultaten aangaande de axidatieve degradatie van in hoofdzaak β-cano-teen. Bijvoorbeeld betreft een door LaRoe en Shipley (J. Agric. Food Chem. 1970, 18, blz. 174) uitgevoerde proef het verhitten van β-caroteen in water bij 100 °C gedurende 30 minuten, hetgeen resulteerde in een reaktiemengsel, waarin a-icncn en β-ionon werden getraceerd. Eten tweede door LaRoe en Shipley (loc. cit.) uitgevoerde proef betreft het verhitten van β-caroteen in benzeen als oplosmiddel bij 188 °C gedurende 72 uren bij aanwezigheid van lucht. Bij deze laatstgenoemde proef werd een reaktiemengsel verkregen, waarin a-ionon, β-ioncn, tolueen, m-xyleen en dimethylnaftaleen werden geïdentificeerd.

Voorts verwijst de bovenaangeduide tabel naar de door Schreir et al. (Chem. Mikrobiol. Technol. Lebensm., 1979, 6, Nb. 3, blz. 90-9.1; Chem. Abstr. 92, (1980), 74636h) uitgevoerde experimenten, waarbij β-caroteen gedurende 10 minuten bij 190eC en 220°C bij aanwezig^ieid van stikstof of lucht werd gedegradeerd. Afhankelijk van de reaktiecmstan-digheden werden verschillende typen vluchtige verbindingen verkregen. Onder een stikstofatmosfeer werden voornamelijk tolueen, m-xyleen en ioneen gevormd en bij aanwezigheid van lucht werden in hoofdzaak β-ioncn, dihydroactimdiolide en 5,6-βρο«γ-β-ϊοηοη verkregen.

Met betrekking tot de bovenbesproken resp. de andere in J. Agric. Food Chem., 1982, 30, No. 6, blz. 1147-1151 vermelde onderzoeksresultaten kan worden gesteld, dat er bij de axidatieve degradatie van β-caroteen, afhankelijk van de reaktiecmstandigjheden, velerlei typen verbindingen worden verkregen. Van enkele verbindingen daarvan is de organoleptische waarde op zichzelf bekend, maar van anderen niet; sommige verbindingen zoals tolueen en m-xyleen dienen echter uit organo-leptisch oogpunt zelfs als ongewenst te worden beschouwd. Een aanwijzing of suggestie voor het eventueel op industriële schaal bereiden van aroma- of reukstofoomplexen op basis van β-caroteen of andere carotenoiden kan derhalve geenszins aan deze literatuurplaats worden ontleend.

In Nippen Nogei Kaguka Kaishi, 1982, 56, No. 10, blz. 917-921 (zie Chem. Abstr. 98, (1983) 52201 j) wordt o.a. zuiver β-caroteen bij een henperatuur van 90eC, 120°C en 150°C gedegradeerd. Meer in het bijzonder wordt 500 mg β-caroteen als suspensie in 2 liter water met behulp van > een roterende verdanper hij een badtenperatuur van 90°C, 120°C resp. 150°C onder verminderde druk tot een droog produkt omgezet en tegelijkertijd ontleed. De bij elk van deze temperaturen verkregen waterdestil-laten werden met ether geëxtraheerd, waarna de extracten met behulp van gaschromatografie werden onderzocht. Van de meer dan 40 gevonden verbin-) dingen bleek bij alle drie beproefde temperaturen dihydroacfcinidiolide steeds de in kwantitatief opzicht belangrijkste verbindirrr te zijn. Behalve dihydroactinidiolide worden in Tabel II van deze literatuur-plaats als voornaamste produkten 2,6,6-trixnethyl-2-hydroj^cyclchexance, β-cyclocitral, 2,6,6-1iimet±yl-2-hydrozycyclahexaan-l-aldéhyde, β-ίοηοη, I 5,6-epoxy-p-icncn en 2,6,6-trimethyl-2,3-epa^-cycQ.ohexylideen-l-aceet-aldehyde genoemd, welke alle van een eigen arema-aanduiding zijn voorzien.

Besmerend kan ten aanzien van de laatstgenoemde literatuurplaats worden gesteld, dat ondanks de vermelding van velerlei bijzonderheden aangaande de werkwijze en eigenschappen van de verkregen degradatiepro-dukten van in het bijzonder β-caroteen hierin geen enkele aanwijzing of suggestie wordt gegeven voor het bereiden van aroma- en/of reukstoffen op basis van β-caroteen als uitgangsmateriaal, welke ook daadwerkelijk op industriële schaal zouden kunnen worden toegepast.

Voorts is uit Chem. Abstr. 75, (1971), 4293u van Alekseev. E.V. et al. de auto-oxidatie van β-caroteen in oplossing bekend. Hierbij wordt synthetisch β-caroteen met een smeltpunt van 173-175°C in benzeen opgelost, waarna bij 50 °C zuivere zuurstof wordt dóórgeleid. Voor wat betreft de omzetting wordt slechts vermeld, dat de axidatiesnelheid van β-caroteen tijdens de oxidatie niet veranderde en de rol van de ontstane peroxides daarop tamelijk gering was. Enige indikatie voor het ontstaan van produkten met een mogelijke toepasbaarheid als aroma- en reukstof wordt ook weer in deze literatuurplaats niet gegeven.

Met betrekking tot de bovengeciteerde literatuur wordt benadrukt, dat daarin louter analytisch chemisch onderzoek naar de degradatie van enkele carotenoiden, en wel in hoofdzaak β-caroteen, wordt beschreven. Daarbij zijn veelal zeer verdunde oplossingen of suspensies gebruikt en vaak ingewikkelde mengsels van verbindingen verkregen. Van sommige van de verkregen verbindingen zijn de arganoleptischs eigenschappen weliswaar bekend, maar de beschreven processen zijn allerminst geschikt om deze verbindingen op preparatieve schaal te bereiden. Nog minder valt uit deze literatuur af te leiden dat door axidatieve degradatie van carotenoiden op industriële schaal een compleet aroma- of reukstof-complex kan warden bereid, dat zonder verdere scheiding of zuivering kan warden toegepast. In dit verband wordt nog verwezen naar de decennia lange bekendheid van het gegeven, dat β-carobeen de precursor is van icncnen (zie bijv. de eerstgenoemde literatuurplaats, welke naar data uit het jaar 1970 verwijst) maar dat er, ondanks de behoefte aan optimale aroma- en reukstoffen, nauwelijks of geen aandacht aan dit gegeven geschonken.

Verrassenderwijs heeft Aanvraagster nu een werkwijze gevonden, waarbij op basis van carotenoiden op industriële schaal aroma- en reuk-stofocnplexen kunnen warden bereid, welke o.a. voor het aromatiseren van velerlei voedingsprodukten resp. voor het parfumeren van artikelen in aanmerking komen.

De uitvinding heeft derhalve betrekking op een werkwijze voor het bereiden van aroma- en reukstofoonplexen op basis van een of meer carotenoiden als uitgangsmateriaal, welke gekenmerkt wordt doordat men een of meer carotenoiden bij aanwezigheid van een vloeibaar oplosmiddel resp. suspendeermiddel met een zuurstofhoudend gas bij een temperatuur in het trajékt van 20-250°C en onder een druk van ten hoogste 400 atm. in een reaktieprodukt met organoleptische eigenschappen omzet en vervolgens desgewenst het oplosmiddel resp. suspendeermiddel geheel of ten dele van het verkregen reaktieprodukt afscheidt.

Voor de bereiding van aroma- en reukstofoonplexen op industriële schaal verdient het aanbeveling cm van aanzienlijk geooroentreerde carotenoide-cplossingen of suspensies uit te gaan. In het algemeen past men een concentratie van ten minste 1 g, bij voorkeur ten minste 5 g, bijvoorbeeld 25-100 g carotenoide per liter oplos- of suspendeermiddel toe. Door variatie van de toegepaste hoeveelheid zuurstof resp. druk en temperatuur kan het organoleptisch karakter van het verkregen produkt naar wens in diverse gewenste richtingen warden gestuurd, zodat met de werkwijze volgens de uitvinding, uitgaande van een bepaald carotenoide, diverse verschillende aroma- of reukstof·-complexen kunnen worden bereid. Aldus kan door eveneens het uitgangsmateriaal te variëren een groot aantal verschillende aroma- en reukstof-complexen worden verkregen.

De als uitgangsmateriaal bij de werkwijze volgens de uitvinding toepasbare carotenoiden kunnen volgens Rcmpps Qiemie-Ijexikon, zevende uitgave (Uitgever: Franckh'sche Verlagshandlung Stuttgart), blz. 512, in vier groepen worden onderverdeeld, t.w. (a) de koolwaterstoffen (de carotenen, zoals α- en β-caroteen), (b) de keten- en hydroxylderivaten (de xanthophyllen zoals luteine), (c) de carobeenzuren en (d) de xan-tbophylesters zoals de dlpal mitaatesters.

Ben belangrijk voordeel van de werkwijze volgens de uitvinding is > dat de xanthophylesters direct als uitgangsmateriaal kunnen worden toegepast, zodat een omslachtige verzeping en zuivering van het verzeepte produkt overbodig is. De vetzuren leveren nl. bij de onderhavige oxidatie geen vettige noten op zoals bijv. van de verbinding nonenol, die de geur van stopverf bezit. Ban verdere toelichting op carotenoiden i van natuurlijke oorsprong wordt in Straub 0., "list of Natural Caro-tenoids" in Carotenoids 1971, vermeld.

Daar de werkwijze volgens de uitvinding met voordeel op industriële schaal wordt uitgevoerd, bezitten het op grote schaal voorradige synthetische β-caroteen, luteine of een extract van de algensoort Duna-3.iel la bardawil, wortelen, tagetes en van anattozadsn de voorkeur als uitgangsmateriaal. Andere uitgangsmaterialen zijn al dan niet geconcentreerde extracten van carotenoide-houdende plantaardige materialen, welke, indien gebruikt als uitgangsmateriaal voor arcmaoomplexen, voor menselijke consumptie aanvaardbaar dienen te zijn. Voorbeelden van dergelijke materialen zijn in het bijzonder eetbare plantedelen of vruchten, zoals groene thee, paprika's en tomaten. Andere minder voor de hand liggende voorbeelden zijn in dit verband bladeren van alle eetbare groene planten, zoals zelfs bladeren van de druivenplant, welke in principe voor wenselijke oonsunptie aanvaardbaar worden beoordeeld. Naast plantaardige materialen kunnen eveneens carotenoidehouderde micro-arganismen en algen, zoals de bovenvermelde soort Dunaliella bardawil, worden geëxtraheerd. Met name wordt hierbij gedacht aan microorganismen, die op vruchten voorkomen. Meer in het bijzonder wordt verwezen naar het Amerikaanse octrooischrift 2.959.521, waarin de microbiële produktie van β-caroteen door Cfroanepbora trispora wordt beschreven.

Een der essentiële aspekten van de werkwijze volgens de uitvinding is dat de zeaktie wordt uitgevoerd onder omstandigheden, waarbij het toegepaste oplosmiddel resp. suspendeermiddel in de vloeibare fase verkeert. De druk dient derhalve in elk geval hoger te zijn dan de partiële danpdruk van het toegepaste oplos- resp. suspendeermiddel en bedraagt voor bijv. ethanol 2 a 3 bar bij 125 °C. Met voordeel wordt de reaktie onder een druk van 5-100 bar uitgevoerd.

Met het oog cp de bij de werkwijze volgens de uitvinding toegepaste verhoogde druk kan de betreffende werkwijze in autoclaven warden uitgevoerd. Dergelijke autoclaven zijn algemeen bekend en worden bij- voorbeeld toegepast voor het hydrogeneren (harden) van vetten voor de margarine-bereiding.

Als oplos- resp. suspendeermiddelen worden bij voorkeur "food-grade" oplosmiddelen toegepast omdat arcmaccnposities eveneens met deze oplosmiddelen dienen te worden bereid. Voorbeelden van dergelijke oplosmiddelen zijn water en alkanolen met 1-3 koolstofatcmen, zoals in bet bijzonder ethanol en in mindere mate methanol. Voorts kunnen ook onder standaardomstandigheden vloeibare alkanen zoals pentaan en bezaan, paraffinen en cycloalkanen met 6-10 koolstofabomen zoals cyclohexaan worden genoemd.

Als zuurstofhoudend gas komt in principe elk type gasmengsel, waaronder zuivere zuurstof, in aanmerking. Bij voorkeur wordt echter lucht toegepast, aangezien dit in de levensmiddelensector als onverdacht wordt aangemerkt. In het algemeen past men een overmaat zuurstofhoudend gas toe, welke overeenkomt met ten minste 5 mol, bij voorkeur ten minste 20 mol en met voordeel ten minste 35 mol zuurstof per mol uitgangscaro-tenoide. Bij de werkwijze volgens de uitvinding is bet mogelijk de voor de omzetting benodigde hoeveelheid zuurstof portiegewijs aan de reaktor, zoals bijvoorbeeld een autoclaaf, toe te voeren. Normaliter wordt bij de werkwijze volgens de uitvinding geen homogene oplossing, maar een suspensie van het uitgangscarotenoide toegepast. Bijvoorbeeld is β-caroteen niet of nauwelijks oplosbaar in ethanol, terwijl het eindprodukt dit wel is. Dit verschijnsel markeert derhalve het eindpunt van de omzetting resp. geeft de benodigde hoeveelheid zuurstof aan. De werkwijze volgens de uitvinding kan met voordeel eveneens continu worden uitgevoerd.

De bij de werkwijze volgens de uitvinding toe te passen temperatuur ligt in het trajekt van 20-250°C. Meer in het bijzonder wordt de ondergrens van dit temperatuurtrajekt bepaald door de nog optredende reaktiesnelheid, terwijl de bovengrens ervan door o.a. veiligheidsaspecten zoals het vlanpunt van het toegepaste oplos- resp. suspendeermiddel wordt beheerst. Bij voorkeur voert men.de omzetting in een tenperatuurtrajekt van 60-180°C uit.

Zoals vermeld is een der opmerkelijke aspecten van de uitvinding gelegen in het feit, dat er - uitgaande van hetzelfde uitgangsmateriaal - blijkbaar een verband bestaat tussen enerzijds de temperatuur resp. druk en anderzijds het verkregen aroma resp. geur van het eindprodukt. Meer in het bijzonder levert de oxidatie van β-caroteen in ethanol (als suspensie) bij een temperatuur van 80°C een eindprodukt (als cplossirp in ethanol) met een vruchtenarana op, terwijl hetzelfde oxidatieprooes bij een temperatuur van 150°C een eindprodukt (als oplossing in ethanol) roet een houtig en tabakkig karakter oplevert.

Een belangrijk aspekt van de werkwijze volgens de uitvindirxj is voorts, dat deze op reproduceerbare wijze op g-schaal en zelfs op kg-schaal en derhalve op industriële schaal kan warden uitgevoerd. Slechts op deze wijze is het mogelijk voldoende aroma- en reukstoffen te verkrijgen voor het o.a. aromatiseren van grote hoeveelheden levensmiddelen.

Da tijdsduur, welke voor het uitvoeren van de werkwijze volgens de uitvinding benodigd wordt, kan van enkele toen tot enkele dagen variëren en hangt voornamelijk af van de gebruikte temperatuur, druk en het gewenste aroma resp. de beoogde geur van het eindprodukt. In dit verband wordt ten overvloede cpgemerkt, dat de onderhavige werkwijze in principe een CKidatieprooes is, waarvan de procesbesturing louter sensorisch is d.w.z. de procesbesturing wordt op basis van de gewenste arganoleptische eisen ingesteld.

Tenslotte is het mogelijk het ruwe reaktieprodukt, zoals verkregen bij de werkwijze volgens de uitvinding, aan een fraktioneringsbehande-ling, bijvoorbeeld een chromatografische of destillatieve methode, te onderwerpen. Op deze wijze worden produkben verkregen, welke veelal een "eigen" specifiek karakter bezitten.

Bij gebruik als reukstof- of parfungrcndstof kan het bij de werkwijze volgens de uitvinding verkregen produkt als zodanig als geur-verlenend middel, alsook als component in allerlei perfumconposities warden toegepast.

Met de uitdrukking "parfumoampositie" wordt hier bedoeld een mengsel van reukstoffen en eventueel hulpstoffen, desgewenst opgelost in een geschikt oplosmiddel of gemengd met een poedervormig substraat, dat wordt gebruikt cm een gewenste geur te verlenen aan de huid en/of allerlei produkten. Voorbeelden van zulke produkben zijn: zepen, detergenten, luchtverfrissers, ruimtesprays, pcmmanders, kaarsen, cosmetica zoals crèmes, zalven, toiletwaters, pre- en aftershave lotions, talkpoeders, haarverzorgingsmiddelen, lichaamsdeodorantia en anti-transpiratie-middelen.

Reukstoffen en reukstofmengsels, welke in kcmbinatie met het produkt volgens de uitvinding kunnen worden gebruikt voor de bereiding van parfumconposities zijn bij voorbeeld: natuurlijke produkben zoals etherische oliën, absolues, resinoïden, harsen, ooncrêtes enz., maar ook synthetische reukstoffen zoals koolwaterstoffen, alcoholen, aldehyden, ketenen, ethers, zuren, esters, aoetalen, ketalen, nitrilen enz., waaronder verzadigde en enderzadigde verbindingen, alifatische, carbocycli- sche en heterocyclische verbindingen. Voorbeelden van reukstoffen die kunnen worden gebruikt in konbinatie met de verbindingen volgens de uitvinding zijn: geraniol, geranylaoetaat, linalool, linalylaoetaat, tetrahydrolinalool, citronellol, citronellylaoetaat, dihydrcxiyroenol, dihydranyraenylacetaat, tetrahydrcnyrcenol, terpineol, terpinylacetaat, nopol, nopylaoetaat, 2-fenylethanol, 2-fenylethylaoetaat, benzylaloohol, ben2ylacetaat, benzylsalicylaat, styrallylacetaat, benzylbenzoaat, amylsalicylaat, dinetbylbenzylcarbinol, trichloormethyl-fenyl-carbinyl-aoetaat, p-tert. butyl-cyclohexylacetaat, iso-ncnylacetaat, vetiveryl-acetaat, vetiverol, α-hexylkaneelaldehyde, 2-metbyl-3- (p-tert. butyl-f enyl) -propanal, 2-methyl-3- (p-isopropylf enyl) -propanal, 3- (p-tert. fcutylfenyl-propanal, tricycLodecenylacetaat, txicyclodeoenylprcpio-naat, 4-(4-hydroxy-4-methylpentyl)-3-cyclóhexeencarbaldehyde, 4-(4-methyl-3-pentenyl) -3-cyclohexeencarbaldehyde, 4-acetoxy-3-pentyl-tetra-hydropyran, 3-carboxymethyl-2-pentylcyclopentaan, 2-n-heptylcyclo-pentanon, 3-metbyl-2-pentyl-2-cyclapentar)cn, n-decanal, n-dodecanal, 9-deoenol-1, fenoxyethylisobutyraat, fer^laceetaldebyde-dimethylacetaal, fenylaceetaldehyde-diethylaoetaal, geranylnitril, citronellylnitril, cedrylacetaat, 3-isokamfylcyclohexanol, aedrylmethyletber, isolcngi-folancn, aubepineni tril, aubepine, heliotropine, cumarine, eugenol, vanilline, difenyloxide, hydroxycitronellal, jononen, methyljononen, iscmetbylj ononen, ircnen, cis-3-hexenol en esters daarvan, indan-muskus-reukstoffen, tetralinemuskusreukstoffen, isochronanmuskusreukstoffen, necrocyclische ketonen, macrolactonmuskusreukstoffen, ethyleenbrassy-laat, aromatische nitranuskusreukstoffen.

Hulpstoffen en oplosmiddelen die in parfumoarposities, welke een produkt volgens de uitvinding bevatten, kunnen worden gebruikt zijn bijvoorbeeld: ethanol, isopropanol, diethyleenglycolmonoethylether, diethylftalaat enz.

De hoeveelheden waarin het produkt volgens de uitvinding in parfumoerrposities of te parfumeren materialen kan worden toegepast, kunnen binnen ruime grenzen variëren en hangen onder meer af van de aard van het materiaal waarin de reukstof wordt toegepast, van de aard en de hoeveelheden van de overige componenten in de parfumoerrposities en van het geureffekt dat wordt beoogd. Daarom is het slechts mogelijk zeer globale grenzen aan te geven, waarmee echter voor de deskundige voldoende informatie wordt verschaft cm de produkten volgens de uitvinding zelfstandig te kunnen toepassen. In de meeste gevallen zal een hoeveelheid van slechts 0,001 gew.% in een parfumccmpositie reeds voldoende zijn om een duidelijk waarneembaar geureffekt te verkrijgen. Anderzijds

Is het vootr het bereiden van speciale geureffekten mogelijk om een hoeveelheid van 30 gew.% of zelfs meer in een compositie toe te passen. In met behulp van parfumoonposities geparfumeerde materialen liggen deze concentraties evenredig lager, afhankelijk van de toegepaste hoeveelheid i compositie in het materiaal.

Voorts kunnen de produkten volgens de uitvinding als zodanig aan voedings- en genotmiddelen worden toegevoegd, of kunnen eerst met in de aroma-industrle gebruikelijke dragers of oplosmiddelen worden gemengd. Bij voorkeur worden zij echter opgenomen in arcmaocnposities. Met de uitdrukking "arcmaccnpositie" wordt in dit verband een mengsel van arcmaocnpanenten van natuurlijke en/of synthetische herkomst bedoeld, desgewenst opgelost in een geschikt oplosmiddel of gemengd met een poedervormig substraat, dan wel verwerkt tot een poedervormig produkt, dat wordt toegepast cm een gewenste smaak te verlenen aan allerlei voedings- ai genotmiddelen, onder "voedings- en genotmiddelen" warden verstaan: vaste of vloeibare produkten, bestemd voor menselijke consumptie, daaronder begrepen tabaksprodukten, geneesmiddelen en tandpasta.

Arcmaccmponenten van natuurlijke of synthetische herkanst, welke in arcmaocnposities met de produkten volgens de uitvinding kunnen worden gekarfoineerd, warden bijvoorbeeld genoemd in S.Arctander, Ferfuma and Flavar Chemicals (Montdair, N.J., 1969), in S.Arctander, Perfuma and Flavor Materials of Natural Origin (Elisabeth, N.J., 1960), in T.E. Furia et al., CRC Fenaroli's Handbook of Flavor Ingredients, 2nd Ed. (Cleveland, CRC Press Ine., 1975) en in H.B.Heath, Source Book of Flavors, (The AVI Publishing Gcmpany Ine., Wastport, Ccnnecticut, 1981).

De hoeveelheden, waarin de verbindingen volgens de uitvinding kunnen worden toegepast in arcmaocnposities of te aromatiseren produkten, kunnen binnen ruime grenzen variëren en hangen onder meer af van de aard van het produkt waarin de verbindingen warden toegepast, van de aard en de hoeveelheid van de overige aromaocnponenten in de aroma-ccnposities en van het arema-effekt dat beoogd wordt. Daarom is het slechts mogelijk zeer globale grenzen aan te geven, waarmee echter voor een deskundige voldoende informatie wordt verschaft om de verbindingen volgens de uitvinding zelfstandig te kunnen toepassen. Bijvoorbeeld kunnen de produkten volgens de uitvinding in een hoeveelheid van 0,01-100 dpm in de te aromatiseren voedings- of genotmiddelen worden cpgeno-msn.

De volgende voorbeelden dienen uitsluitend ter illustratie van de bereiding en toepassing van de verbindingen volgens de uitvinding. De uitvinding is hiertoe evenwel niet beperkt.

Voorbeeld I

In een autoclaaf met een inhoud van 0,5 1 werden 100 ml methanol en 5 g synthetisch β-caroteen gebracht. Vervolgens werd de autoclaaf onder een luchtdruk van ± 10 bar geschud bij 150°C. Tijdens het schudden werd de lucht in de autoclaaf zo vaak ververst, dat de inhoud ervan homogeen geworden was. De reaktietijd bedroeg ca 4 uur. Het verkregen produkt had een aromatisch, houtig en zoet karakter.

Voorbeeld II

In een autoclaaf met een inhoud van 0,5 1 werden 100 ml ethanol (96 %'s) en 5 g synthetisch β-caroteen gebracht. Na verwarmen op 80°C werd de luchtdruk op ± 100 bar ingesteld, waarna de autoclaaf 7 uur werd geschud. Men verkreeg een lichtgekleurd homogeen eindprodukt met een fris, jonenig en zoet karakter.

Voorbeeld III

Aan het volgens voorbeeld II bereide produkt werd 100 mg ascor-binezuur toegevoegd, waarna de ethanol onder vacuum werd afgedestilleerd. Het residu werd vervolgens aan een hoog vacuumdestillatie onderworpen, waarbij ca 2,5 g van een kleurloos olieachtig destillaat met Kp^ < 80°C werd verkregen. Het verkregen produkt had een zeer fris, jonenig "schoon" en zoet karakter.

Voorbeeld IV

In een autoclaaf met een inhoud van 0,5 1 werden 100 ml ethanol (96%’s) en 5 g wortelenextract, bevattende 10% van een mengsel van a- en β-caroteeniscmeren gebracht. Vervolgens werd de autoclaaf 5 uur onder een luchtdruk van 15 bar en bij 125°C geschud. Na het openen van de autoclaaf werd de inhoud ervan gefiltreerd. Men verkreeg een helder, lichtgekleurd produkt met een fris, jonenig en framboosachtig karakter.

Voorbeeld V

In een autoclaaf met een inhoud van 0,5 1 werden 200 ml propanol en 10 g gezuiverde luteine gebracht. Vervolgens werd de autoclaaf 20 uur onder een luchtdruk van 5 bar bij 135°C geschud. Het verkregen homogene produkt had een sterk zoet, jonenig, houtig en stoffig karakter.

Voorbeeld VT

In een autoclaaf met een irihoud van 3 1 werden 2 liter ethanol (95%'s) en 115 g xantbophyll ex tagetes gebracht. Bij 120°C en onder een luchtdruk van 80 bar werd de autoclaafinhoud gedurende ca 6 uur geroerd, waarbij de lucht in de autoclaaf 12 keer ververst werd ei de samenstelling van het reaktdsprodukt konstant was. Na het uitvoeren van een filtratie ter verwijdering van de wasachtige bestanddelen werd het heldere filtraat aan een rotatiewerdamper geconcentreerd. Het verkregen produkt had een sterk algemeen tabakkarakter.

Voorbeeld VII

In een autoclaaf met een inhoud van 0,5 1 werden 200 ml ethanol (96%'s) en 5 g cantihaxantine gebracht. Na een xeaktietijd van 7,5 uur bij 150°C onder een luchtdruk van 6 bar werd een produkt met een sterk droog, houtig en cognacachtig arana verkregen.

Voorbeeld VIII

In een autoclaaf met een irihoud van 50 1 werden 30 liter ethanol (96%’s) en 0,5 kg β-carobeen gebracht, Na opwarmen tot 120°C werd de luchtdruk in de autoclaaf op 15 bar ingesteld. De lucht boven de genoemde suspensie werd nu zo vaak ververst, totdat een homogeen reak-tieprodukt werd verkregen. Na concentratie werd een produkt met een sterk algemeen tabakkarakter verkregen.

Voorbeeld IX

In een autoclaaf met een inhoud van 0,5 1 werden 200 ml ethanol (96%'s) en 0,2 g "anatto"-extrakt gebracht. Na 42 uur schoeiden van de autoclaaf bij 110°C en onder een luchtdruk van 90 bar werd een produkt met een delicaat fris, kruidig en citruskarakter verkregen.

Voorbeeld X

In een autoclaaf met een irihoud van 250 ml wand een mengsel van 100 ml paraffine en 0,5 g synthetische β-caroteen bij 150°C gedurende 2 uur verhit. Na afkoelen en ontluchten werd wederom verhit gedurende 2 uur bij 150°C. Het verkregen, geklemde produkt heeft een metalig, ioro-nig en bloemig karakter.

Voorbeeld XI

In een autoclaaf met een inhoud van 250 ml werd een mengsel van 100 ml bexaan en 5 g synthetische β-caroteen bij 80°C gedurende 1 uur verhit. Na afkoelen tot kamertenperatuur en ontluchten werd wederom op 80°C gedurende 1 uur verhit. Deze cyclus werd herhaald totdat er een homogene, lichtgekleurde oplossing was ontstaan. Het aldus verkregen produkt heeft een aromatisch, zoet, bloemig en houtig karakber.

Voorbeeld XII

THEE-ARCMA

gew.dln

Tbee-extraot 700

Ethanol 256

Chiretbe tinctuur 12

Bergamot-olie 5

Foin abs. opl.* 5

Azijnzuur opl.* 5

Maté abs. opl.* 4

Davana olie opl.* 4

Sauge sclaree opl.* 4

Mengsel volgens Voorbeeld VI** _5_

Totaal 1000 * als 1% (w/v) oplossing in ethanol ** als 5% (w/v) oplossing in ethanol

Voorbeeld XIII

FRAMBOOS-AROMAMENOSEL

gew.dln

Benzylacetaat 500

Arnylacetaat 250

Benzylaloobol 182

Geraniol 5

Citronellol 4

Ethylvalerianaat 2

Isobutylaoetaat 2 /-undecalacton 2

Vanilline 2

Fer^lethylaloohol 1

Mengsel vlg. Voorbeeld IV* 50

Totaal 1000 * als 5% (w/v) oplossing in ethanol.

Voorbeeld XIV

PARFUM VOOR SHAMPOO

gew.dln

Berganot-olie 150 g-anylhaneelaldehyde 100

Muguet base 100

Benzylacetaat 70

Traseoliöe 50

Mstl^ldibydroj asmonaat 50 catroenolie 40

Benzylsallcylaat 35

Rozenolie Bulgaars 30

Uhdecanal * 20

Counarine 15

Benzoë Siam resinoide 15

Isoeugenylaoetaat 15 2-?fethylundecanal * 10

Dodecanal * 10

Oostus olie 10

Mousse de chêne absolue 5

Methyleugenol 5

Iris olie 5

Mengsel volgens Voorbeeld III ** 50

Totaal 800 * als 10% (w/v) oplossing in dipropyleenglycol ** als 5% (w/v) oplossing in ethanol

Voorbeeld XV

VIR5INIA AROMA

gew.dln

Benzylaloohol 263 } -Butyrolacrbon 250

Ethylpalmitaat 200

Azijnzuur 60 J-Valerolacbon 60

Famssol 25

Valeriaanzuur 20 /-Heptalacton 20

Ethyllauraat 20

Ethyldacanoaat 10

Mautextract (20% droge stof) 10

Koffie-extract 10

Furfural 10

Guajaool 5

Benzaldehyde 4

Aoetofenon 4

Matbylheptencn 4

Mangsel vlg. Voorbeeld VI * _

Totaal 1000 * als 5% (w/v) oplossing in ethanol.

Voorbeeld XVI

PAELLA ARCMA MENGSEL

gew.dln

Zout: NaCl 288

Paprika poeder 300

Knoflook poeder 250

Peper 100

Capsicum 10

Laurierblad 1

Thym 1

Mengsel vlg. Voorbeeld VII * 50

Totaal .1000 * als 5% (w/v) oplossing in ethanol (verkregen na verdere concentratie door indanpen)

Voorbeeld XVII

ROOS PARHJM

gew.dln

Fenylethylalcobol 465

Geraniol 100

Citronellol 100

Rosé absolue ** 50

Ferylethylaoetaat 40

Trichloornietbylfenylcarbinylacetaat 30 Geranium-olie 30

Ubdeoen-10-al * 25

Kruidnagelolie 20

Fenylaceetaldehydediiiethylaaetaal 20

Hydroxycitronellal 20

Uhdec-10-en-l-ol * 20

Ylang-olie 10

Benzylacetaat 10

Citronellylacetaat 10

Kaneelaloohol 10 Nönanol-1 * 10

Pfethylfenylaoetaat 5

Isobutylsalicylaat 5

Muskus-tinctuur 5

Mengsel vlg. Voorbeeld IV *** 15

Totaal 1000 * . als 10% (w/v) oplossing in dipropyleenglyool ** als 10% (w/v) oplossing in ethanol *** als 5% (w/v) oplossing in ethanol

Voorbeeld XVIII

TCMAAT ARCMA. MENGSEL

gew.dln 2- Ethylhexanol 200 I&methylsulfide * 130

Amylvalerianaat 130 CLs-3-hexenol 120 3- Mathylbutanal 100

Anyljbutyraat 50

IsdbutanaL 50

Butylhexanoaat 50

Hssanal 50

Methgisalicylaat 20 *

Hexylaoetaat 15

Anylaoetaat 15

Benzaldehyde 15

Linalooloxide 15

Geranylaoeton 3

Hsxen-2-al 3

Kaneelaldebyde 2

Citronellal 2

Methional 2 2-IsoJbutylthiazool 2 2-Aoetylthiazool 1

Mengsel vlg. Voorbeeld IX ** 25

Totaal 1000 * als 1% (w/v) oplossing in ethanol

** als 5% (w/v) oplossing in ethanol (verkregen na concentratie). Voorbeeld XIX

PIJPTABAK ARCMA MENGSEL

gew.dln

Ertpyleenglyool 536

Abrikoos olearesin 350

Vanilline 80

Ylang-olie* 5

Maltol 2

Cariander-olie 2

Mengsel vlg. Voorbeeld V ** 25

Totaal 1000 * als 1% (w/v) oplossing in ethanol ** als 5% (w/v) oplossing in ethanol (verkregen na concentratie).

Bij vervanging van het mengsel vlg. Voorbeeld V door een gelijke hoeveelheid van het mengsel vlg. Voorbeeld VIII werd eveneens een pijp-arana-mengsel met uitmuntende eigenschappen verkregen.

Voorbeeld XX

WITTE WIJN AROMA MENGSEL

gew.dln

Cariander-olie 355

Davana-olie 200

Sauge sclaree olie 200

Metbyl-N-methylantranilaat 100

Geranium-olie bourbon 100

Sureau pays abs. 40

Mengsel vlg. Voorbeeld III * _5_

Totaal 1000 * als 5% (w/v) oplossing in ethanol.

Claims (14)

1. Werkwijze voor het bereiden van arana- en reukstofoanplexen op basis van een of meer carofcenoiden als uitgangsmateriaal, met het kenmerk, dat men een of meer carofcenoiden bij aanwezigheid van een vloeibaar oplosmiddel resp. suspendeermiddel met een zuurstofhoudend gas bij een temperatuur in het trajekfc van 20-250°C en onder een druk van ten hoogste 400 bar in een zeactieprodukt met organoleptische eigenschappen anzet en vervolgens desgewenst het oplosniddel resp. suspendeermiddel geheel of ten dele van het verkregen reactieprodukt afscheidt.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men als uitgangsmateriaal een of meer carofcenen, xanthophyllen en/of daarvan afgeleide esters resp. een extract van de algensoort Dunaliella bardaroil, wortelen of van anatfcozaden toepast.

3. Vferkwijze volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat men als uitgangsmateriaal synthetisch β-caroteen, luteine, een tagebesextrakt of een bexaanextrakt van wortelen toepast.

4. Wërkwijze volgens een of meer der conclusies 1-3, met het kenmerk, dat men ten minste 5 g carotenoide per liter oplosmiddel resp. suspendeermiddel als uitgangsprodukt toepast.

5. Werkwijze volgons een of meer der conclusies 1-4, met het kenmerk, dat man de bereiding onder een druk van 5-100 bar uitvoert.

6. Werkwijze volgens een of meer der conclusies 1-5, met het kenmerk, dat mei als oplosmiddel resp. suspendeermiddel water, een alkanol met 1-3 koolstofatomen, een alkaan met 5-10 koolstofatcmen, een qycloalkaan met 6-10 koolstofatcmen of paraffine toepast.

7. Werkwijze volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat men als oplosniddel resp. suspendeermiddel water en/of een alkanol met 1-3 koolstofatcmen toepast.

8. Werkwijze volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat men als oplosniddel resp. suspendeermiddel ethanol toepast.

9. Werkwijze volgens een of meer der conclusies 1-8, met bet kenmerk, dat men als zuurstofhoudend gas lucht toepast.

10. Wterkwijze volgens een of meer der conclusies 1-9, met het kenmerk, dat men een hoeveelheid zuurstofhoudend gas gebruikt, welke overeenkomt met ten minste 20 mol zuurstof per mol als uitgangsmateriaal toegepast carotenoide.

11. Werkwijze volgens een of meer der conclusies 1-10, met het kenmerk, dat men de omzetting bij een temperatuur in het trajékt van 60-180°C uitvoert.

12. Werkwijze volgens een of meer der conclusies 1-11, met het kenmerk, dat men het bij de werkwijze volgens een of meer der rmninciAg 1-11 verkregen eindprodukt aan een fra)dd.oreringsbeharïdelirg onderwerpt.

13. Parfum- resp. arcmaoompositie, gekenmerkt door een gehalte aan een produkt, verkregen overeenkomstig de werkwijze volgens een of meer der conclusies 1-12.

14. Geparfumeerde en gearomatiseerde materialen, gekenmerkt door een gehalte aan een produkt, verkregen overeenkomstig de werkwijze volgens een of meer der conclusies 1-12, resp. een parfum- of aroma-ocnpositie volgens conclusie 12.