NL8502856A - Stoel. - Google Patents

Description

* 4 "* ' NL/33.153-tM/f.

Stoel.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een stoel/ bij voorkeur een werkstoel.

Het is bekend, dat de zithouding leidt tot fysiologische spanningen in het menselijk lichaam/ 5 die letsels kunnen veroorzaken. Speciaal is dit het geval wanneer de houding althans nagenoeg onveranderd is gedurende een lange tijd, zoals wanneer werkzaamheden worden verricht in de zithouding. Er zijn pogingen geweest voor het opheffen van deze nadelen in de vorm van vermoeidheid, 10 pijn en andere ongemakken in de rug, de hals en de schouders door het ontwerpen van stoelen, die zijn bedoeld om de beste houding uit het fysiologische gezichtspunt te geven en daardoor het minst mogelijke risico voor ongemakken en letsels. In de gewone zithouding op de stoel 15 rusten de zitting en het bovenste deel van de dijen tegen een horizontale of weinig achteroverhellende zitting en zonder dat de voeten een belangrijk gewicht dragen. De rug kan rusten tegen een steun voor de rug en de meest uitgebreide pogingen om een functionele werkstoel te ver-20 krijgen zijn gericht naar het ontwerp van deze steun voor de rug, zijn stand en zijn beweegbaarheid. Het is echter niet mogelijk gebleken op deze wijze een stoel te verkrijgen, die voldoet aan alle eisen.

De belangstelling is tot nu toe gericht 25 naar een ander type stoel, waar de houding van de rug meer gelijk wordt gemaakt aan die, welke men in staande houding heeft. Het zitten op deze stoel is niet horizontaal of achteroverleunend, maar inplaat^daarvan voorwaarts leunend zodat het bovenste deel van de dijen een omlaag hellende 30 hoek vormt. Bij deze uitvoering zal de ruggegraat recht worden gemaakt in vergelijking met de vorm bij zitten op het beschreven gebruikelijke stoeltype en zal althans nagenoeg in dezelfde stand zijn als in staande houding en zal leiden tot een overeenkomstig mindere spanning op de 35 wervelschijven. Het hoofd zal een stand hebben meer direct in lijn met de ruggegraat en in de verticale lijn boven het bekken, hetgeen niet het geval is bij het gebruikelijke stoeltype. In dit opzicht is de laatstgenoemde stoel voor- * * -2- deliger en zal daardoor het risico voor vermoeidheid en letsels beperken. Echter, andere moeilijkheden verschijnen. Een voorwaarts leunende stoel zal de neiging geven tot voorwaarts glijden, die moet worden geneutraliseerd door 5 steun door middel van de voeten en de onderste delen van de benen, wat vermoeidheid kan veroorzaken of anders moeten speciale inrichtingen worden gemaakt, zoals kniesteunen, die kunnen leiden tot ongemak in de vorm van zwelling en stasis als resultaat van de druk van de kniesteunen en 10 speciaal door het vasthouden van de stand van de benen.

De onderhavige uitvinding beoogt het verkrijgen van een stoel van het laatstgenoemde type, waarbij de twee functies om een neerwaarts voorwaarts hellende stand voor de dijen te verkrijgen en om een zekere 15 zithouding te vormen, zonder nadelen in de vorm van een neiging van voorwaarts glijden worden geoptimaliseerd, zodat het resultaat een zitinrichting is, die speciaal nuttig is als werkstoel.

Een ander doel van de uitvinding is het 20 verkrijgen van een stoel met een zithouding, maar zonder een vaste lichaamshouding maar integendeel zo, dat de stoel kan worden gebruikt voor verschillende typen zithoudingen.

In de bijgaande tekeningen is in fig. 1 schematisch een figuur afgeheeld in de vorm van een zij-25 aanzicht van de stoel volgens de uitvinding; in fig. 2 is een perspectivisch aanzicht van de stoel in een voorkeursuitvoering afgeheeld en in fig. 3 is een tweede uitvoering van een zitting voor de stoel afgeheeld.

Volgens fig. 1 heeft de zitting 1 van de 30 stoel aan zijn omhoog gekeerde zitvlak een eerste deel, dat zal worden aangeduid als het achterste deel 2 en een ander deel, dat zal worden aangeduid als het voorste deel 3. De zitting 1 met de delen 2 en 3 is in fig. 1 vanaf opzij, gezien, men kan de schematische figuur beschouwen als een zijaanzicht 35 of een doorsnede. Daaruit blijkt, dat het oppervlak van het deel 2 horizontaal is en in het algemeen moet de stoel dus worden aangepast om deze horizontale stand te verkrijgen, wanneer deze staat op een horizontale ondergrond 4. Het oppervlak van het deel 3, het voorste deel, heeft een hoek 40 ten opzichte van het oppervlak van het achterste deel 2, die tf50285o V : 1 -Βίε aangegeven als . Deze hoek is bij voorkeur 16-30° en 18° is aangegeven als een speciaal geschikte hoek.

Door de aanwijzing, dat het oppervlak voor het achterste deel 2 horizontaal moet zijn en dat het 5 oppervlak voor het voorste deel 3 voorwaarts moet leunen met een hoek van 16-30° is een betrekking verkregen met de aangegeven kijkrichting, die geldig is voor fig. 1. Dit betekent echter niet, dat de oppervlakken voor de delen 2, 3 vlak moeten zijn in de zijrichting van de stoel, dus in ver-10 schillende secties evenwijdig aan het vlak van het papier, maar verplaatst ten opzichte van elkaar. De zitting kan namelijk in de vorm van een kromme of een kom zijn uitgevoerd met een middelste verhoogd deel en opwaarts gebogen buitenste zijdelen met tussenliggende lagere delen. Daarom 15 heeft de genoemde richting van de zittingoppervlakken speciaal betrekking op de lagere delen, waarop de belasting van de zitting en de dijen van de zittende persoon althans nagenoeg wordt ondersteund.

De lengtemaat voor de oppervlakken van de 20 delen 2, 3 moet worden aangepast aan de persoon of de personen, die gebruik maakt van de stoel. Normaal is het mogelijk een maat aan te geven vai^ 10-15 cm voor de effectieve lengte van het achterste deel 'dus de lengte van het oppervlak, die wordt gebruikt als steun voor het zitten; het be-25 lang van hoe lang het deel zich achterwaarts uitstrekt zal later worden besproken. De lengte van het voorste deel 3 moet 23-30 cm in het normale geval zijn.Hier wordt bepaald de lengte van het eind van het deel 3 aan het deel 2 en de voorrand 5 van het deel 3 die zich niet zo ver mag 30 uitstrekken dat deze de holte achter de knie van de persoon 6, die gebruik maakt van de stoel, zal bereiken.

Op geschikte wijze wordt de lengte aangepast, zodat de steun wordt bereikt voor 2/3 van de lengte van de dij.

In fig. 2 is een perspectivisch aanzicht 35 van de stoel afgebeeld in een uitvoeringsvorm. De zitting 1 met zijn delen 2 en 3 en de voorrand van het deel 3 blijken uit de fig. De zitvlakken op de delen 2 en 3 zijn iets komvormig afgebeeld, hetgeen leidt tot enigszins omhoog gerichte randen. De zitting 1 wordt gedragen door een 350285^ -4- y 5 t standaard 7, die hier is af geheeld als een buisstandaard met twee opstaande delen 8 en een onderste gedeelte 9, dat moet rusten tegen de ondergrond.

Door de zithouding, die wordt verkregen 5 kan de steun voor de rug worden weggelaten. Een dergelijke steun kan echter de functie van het vasthouden van de zittende persoon in een correcte stand met betrekking tot de delen 2 en 3 vervullen, zodat de stand niet te ver achterwaarts zal zijn. Verder kan de steun voor de rug gunstig 10 zijn als men voor een ogenblik de zithouding wenst te veranderen van de rechtopzittende houding volgens fig. 1 in een achteroverleunende houding. Voor dit doel kan de steun voor de rug achterwaarts zwenkbaar zijn tegen de druk van een veer of na het vrijmaken van een vergrendeling. In fig. 15 2 is een steun 10 voor de rug instelbaar op zijn hoogte boven de zitting afgebeeld en van het achterover zwenksteun-type, welke steun wordt gedragen door een opstaande stang 11, die zich uitstrekt vanaf de standaard 7.

In de uitvoering volgens fig. 3 is een 20 zitting afgebeeld,. die is aangegeven bij 15. Deze toont de eerder genoemde delen 2 en 3, die zijn aangebracht in de bovengenoemde hoekstanden. Deze zitting is ook bedoeld om te worden ondersteund door een standaard, die echter niet is afgebeeld. Het verschil van de zitting 15 dient ten opzichte 25 van de zitting 1 is dat zijn achterrand, dus de rand van het achterste deel 2, eindigt in een opstaand deel 16. Het achterste deel 2 moet daarmee zo in zijn lengte zijn aangepast, dat de bovengenoemde maat is inbegrepen tussen de rand aan de voortzetting naar het voorste deel 3 en het 30 omhoog stekende deel 16.

Het omhoog stekende deel 16 geeft een correcte stand op de zitting als het eind van de rug daartegen wordt geplaatst. Het is dus niet nodig te vertrouwen op een steun voor de rug om een correcte stand te verkrijgen 35 en het direct vanaf de zitting omhoog stekende deel 16 zal ook een nauwkeuriger stand geven dan een steun voor de rug, die is geplaatst boven de zitting. Daar in de praktijk men geen behoefte heeft aan een steun voor de rug bij het type zithouding, waarvoor de stoel is bedoeld, kan de steun wor-40 den weggelaten. Anders kan een type steun voor de rug die de ö y ς r) $ -5- » »· mogelijkheid van een andere houding geeft, bijvoorbeeld een achterover leunende houding, worden aangebracht, terwijl bij de specifieke houding, die mogelijk is door de stoel een steun voor de rug niet zal worden toegepast als steun voor 5 het lichaam.

Een andere functie, waarvoor het omhoog stekende deel 16 kan worden ingericht als steun voor het bekken toegepast om te trachten die in een voorwaarts gezwenkte stand (tegen de richting van de wijzers van een 10 uurwerk in fig. 1) te drukken, zodat een concave buiging van de lendenen een lordosis en niet convexe buiging, kyphosis wordt verkregen. De zithouding verkregen door middel van de oppervlakken van de delen 2 en 3 van de zitting geven op zichzelf aanleiding tot een neiging tot vor-15 ming van een lordos, die echter verder kan worden bevorderd door middel van dit omhoog stekende deel. Voor dit doel is het echter nodig, dat het een zekere hoogte in de grootte van 5—10 cm heeft, terwijl als alleenbepaling van de stand het doel is de hoogte kleiner kan zijn, name-20 lijk kleiner dan 5 cm. In dit laatste geval kan het omhoog stekende deel alleen de vorm hebben van een beëindiging van een komvorm dan een werkelijk specifiek omhoog stekend deel.

Volgens fig. 1 zal de zittende persoon 6 25 een voorwaarts hellende stand van de dijen hebben wanneer ze rusten tegen het voorste deel 3. De onderste delen van de benen moeten om de bedoelde stand te verkrijgen en de verminderde belasting aan de ruggegraat worden gezwenkt in een scherpe hoek of tenminste niet in een uitgesproken 30 stompe hoek met de dijen zoals is afgebeeld in fig. 1.

De voeten kunnen rusten tegen de ondergrond 4. Door de genoemde hoek van 16-30° voor en een geschikte achterwaartse zwenking van de onderste delen van de benen verkrijgt een persoon van normale grootte een zithoogte, die geschikt is 35 voor een gebruikelijke hoogte van een werktafel (ongeveer 75 cm). De stoel kan echter zijn voorzien van speciale rust-steunen voor de voeten, zoals is afgebeeld in fig. 2.

Hier zijn dus voetrusten 12 afgebeeld met buitenwaarts uitstekende pennen 13. De bedoeling is, dat de pennen 13 40 zo worden gebruikt voor het rusten van de hiel van de schoen 3 " ^ ^ η.

D -J -£» -v “5 i « -6- of de boog van. de voet. Als de pennen enigszins over de hoogte zijn geplaatst, die nodig is om de voet te laten rusten tegen de pennen zonder druk tegen de ondergrond is het mogelijk de stand te veranderen door de voeten te 5 laten rusten tegen de pennen of tegen de ondergrond. Een dergelijke mogelijkheid voor verandering van de stand is gunstig voor het comfort.

Door de zithouding, die men natuurlijk inneemt bij deze stand op de stoel en die is afgebeeld in 10 fig. 1, is het bekken niet belast door krachten, die trachten dit achterwaarts (in de richting van de wijzers van een uurwerk in fig. 1) te draaien door middel van de spieren aan de achterzijde van de dijen. Een ontlasting van deze spieren is speciaal opmerkelijk in de afgebeelde stand met 15 de onderste delen van de benen naar achteren gezwenkt onder de zitting. Door te zitten op een horizontaal of achterwaarts hellend oppervlak anderzijds en speciaal wanneer men de onderbenen voorwaarts heeft gezwenkt is een spanning het resultaat, die tracht het bekken te draaien in een rich-20 ting, die het moeilijk zal maken om een lordosis te houden door de aanwezige spierspanning.

Bij deze en de in fig. 1 afgebeelde houding die men natuurlijk aanneemt, wordt de beoogde gunstige belasting verkregen. De belasting van de wervelschijven zal 25 dus laag zijn en ongeveer hetzelfde als in staande houding' gedeeltelijk door een lagere buigbelasting gericht naar de ruggegraat en inplaats daarvan een buigbelasting, die geschikt kan worden opgenomen door het binnenwaarts gebogen smalle gedeelte van de rug en gedeeltelijk door een vrij-30 wel volledige vermijding van het koppel van lichaamsdelen, die de rug belasten. Deze belastingen zijn het resultaat van lichaamsdelen, die werken met hun gewicht op een afstand van de dragende constructies. Zoals blijkt uit fig. 1 wordt bereikt, dat in de zithouding het hoofd met de atlaswervels, 35 de schouderverbinding, het centrale deel van het heupbeen en het heupgewricht zal worden geplaatst, althans nagenoeg op êën en dezelfde vertikale lijn (aangegeven door middel van stippen in fig. 1). Verder is de enkel geplaatst in dezelfde vertikale lijn. Hierdoor wordt het koppel vermin-40 derd. Daardoor wordt een lage schijfdruk verkregen met een Λ f· Λ Λ Λ ff Λ t-> ~ 1 ( · J Λ -7- lagere spierspanning. Onderzoekingen hebben aangetoond, dat j de spanning op de schijven in staande houding 3-4 maal lager j j is dan bij zitten in een rechtopzittende houding op een gebruikelijke stoel. Met de stoel volgens de uitvinding zal de 5 schijfbelasting gelijk zijn aan die in staande houding. Met de stoel volgens de uitvinding wordt een aanzienlijke vermindering van schadelijke belastingen op de rug verkregen. j

Dit heeft ook betrekking op spierspanningen met betrekking tot de rug-, hals- en schoudermusculatuur.

10 Zoals vermeld kan aan de zitvlakken op de delen 2 en 3 een wat gevarieerd ontwerp worden gegeven.

Volgens het ontwerp in het algemeen moet de zitting betrekkelijk stevig zijn maar enigszins veerkrachtig door middel van een stevig maar nog veerkrachtig materiaal, bijvoorbeeld j 15 hard celplastic, dat een verdeling van de oppervlaktedruk en een zekere aanpassing aan verschillende lichaamsvormen geeft. j

De oppervlakken mogen echter niet zo zwak zijn, dat een vervorming zal optreden,die een afwijking van de algemene vorm tot gevolg heeft. De structuur moet enigszins ruw zijn, 20 niet te glad en niet slipperig. De vorm van de zitting zal enige voorwaarts gerichte krachten geven wat betekent, dat » een glad oppervlak niet geschikt is. Deze belastingen zijn echter zo laag, dat ze kunnen worden tegengegaan door middel van een enigszins ruw oppervlak, dat wordt verkregen met 25 textielmateriaal en ook met een niet geheel elastomeer materiaal .

De voorgaande beschrijving is hoofdzakelijk gericht op een specifieke zithouding, die is afgeheeld in fig. 1 en die kan worden verkregen door middel van 30 een gebruikelijke stoel. Zelfs al is deze zithouding zoals is afgebeeld gunstig en lijkt deze in werkelijkheid de meest gunstige houding te zijn wanneer men werk moet verrichten, zijn er bij alle werkzaamheden, waar een zithouding wordt gebruikt, zoals bij tikken, onderbrekingen, waarbij het 35 voordelig is als men de zithouding kan veranderen. Een doel van de stoel volgens de uitvinding als genoemd in de inleiding is, dat niettegenstaande deze leidt tot de voordelige werkhouding deze niet het lichaam in deze houding zal fixeren maar variërende zithoudingen mogelijk maakt. Derhalve heeft 40 men met de aangegeven helling van de zitting mogelijkheden om w c £ B j i c -8- bijvoorbeeld voorwaarts leunend te zitten en ook om andere houdingen aan te nemen, die men gewend is aan te nemen op een gebruikelijke stoel. Daarbij kan men op geschikte wijze de onderste delen van de benen voorwaarts gericht houden.

5 Zoals vermeld, kan de stoel worden geconstrueerd met een normale zithoogte en is het ook mogelijk de benen voorwaarts te richten zonder deze vrij te laten hangen. De steun voor de rug van de stoel als deze is voorzien van een dergelijke steun, kan worden aangepast voor verschillende zithoudingen 10 met een achterover leunende houding voor de gevallen, waarbij men de zithouding tijdelijk wenst te veranderen. Een vergrendelde of verende ondersteuning voor de rug is mogelijk met instelling op de achterover leunende houding of een achterover leunende steun voor de rug, die niet wordt gebruikt met 15 de genoemde specifieke zithouding. Verder wordt opgemerkt, dat de zitting zelf kan worden ingesteld zodat men tijdelijk een stoel kan hebben met een horizontaal of achterwaarts leunende zitting.

Uit het voorgaande blijkt, dat de be-20 langrijkste kenmerken van de stoel betrekking hebben op de vorm van het zittingvlak. Deze vorm kan worden gecombineerd met vele verschillende uitvoeringen voor andere onderdelen zoals de standaard van de stoel, de steun tegen de ondergrond, voetsteunen, de steun voor de rug en ook armleuningen en 25 uitvoeringen om opstapelen mogelijk te maken. Een geschikte vorm van de stoel voor kantoorgebruik kan een standaard zijn met een centrale rechtopstaande stijl en een draagdeel met bijvoorbeeld vijf armen en wielen en ook een veersteun voor de rug. Een mogelijkheid voor het verstellen van de hoogte 30 van de zitting en de stand van de steun voor de rug kan worden verschaft zoals gebruikelijk bij stoelen van dit type. Anderzijds mag de helling van de zitting niet instelbaar zijn voor de beschreven zithouding, tenminste niet buiten een beperkt bereik, bijvoorbeeld 5°. Als de instelmogelijkheid 35 zodanig is, dat het voorste, deel 3 kan worden ingesteld op een horizontale of achterover leunende stand is het idee achter de stoel verloren.

Een belangrijk kenmerk van de stoel is de fixatie van de zittende persoon met de dijen voorwaarts 40 omlaag hellend zoals beschreven, terwijl de dragende delen 85 0 2 0 5 δ ' 1 -9- van het bekken bij de zithouding, het ischium zijn geplaatst op het horizontale vlak. Niettegenstaande de dijen zijn geplaatst op een hellend vlak, zal er dus geen of een zeer geringe neiging zijn voor het lichaam om voorwaarts te 5 glijden daar het gewicht ervan althans nagenoeg wordt gedragen door een horizontaal vlak. Hiertoe moet de stand van het lichaam zeer nauwkeurig zijn, zodat de dragende delen van het bekken zullen worden geplaatst op het hellende vlak of de rand tussen het hellende en het horizontale oppervlak 10 zal drukken tegen de dijen. Om deze nauwkeurige stand te bereiken kan een steun voor de rug of het omhoog stekende achterste deel 16 worden gebruikt, zoals beschreven is.

Het gunstigst is het gebruik te maken van een omhoog stekend deel, daar dit een nauwkeurige stand zal geven terwijl de 15 stand gefixeerd door middel van een steun .voor·de rug minder nauwkeurig zal zijn. Het omhoog stekende achterste deel kan instelbaar zijn op verschillende lichaansmaten en kan zijn voorzien van een bovenrand, die het bekken drukt' om voorwaarts (tegen de richting van de wijzers van een 20 uurwerk in fig. 1) te draaien, waardoor een convexe houding, kyphosis van de ruggegraat wordt verhinderd.

Dat de stoel deze eigenschappen moet hebben en niet buiten deze eigenschappen kan worden versteld, heeft betrekking op het zitten in de uitvoerig beschreven 25 specifieke zithouding. De stoel kan verstelbaar zijn voor andere zithoudingen, die tijdelijk worden aangenomen. Een dergelijke instelling is echter geenszins nodig om gebruik te maken van bepaalde voordelen van de stoel. Als de stoel instelbaar is op verschillende zithoudingen kan deze zijn 30 uitgevoerd, zodat er een bepaalde gedefinieerde instelhouding is voor de specifieke zithouding en met betrekking tot deze houding zijn de bovengenoemde bepaalde hoeken relevant.

Anderzijds kunnen er vrije instelmogelijkheden met betrekking tot de hoogtestand voor instelling op verschillende 35 lichaamsgrootten zijn.

P 3* A z3 Λ λ T* JH ^ ^^—

Claims (7)

1. Stoel omvattende een zitting met een zittingoppervlak en bij voorkeur gedragen door een standaard, met het kenmerk, dat het zittingoppervlak is verdeeld in delen, waarbij een achterste deel (2) bedoeld is om 5 een rustvlak voor de zitting te vormen in het gebied van het ischium van een persoon, die op de zitting zit, welk rustvlak is uitgevoerd als een althans nagenoeg horizontaal hoofdvlak met een als rust benutte doelmatige lengte van ongeveer 10-15 cm, en een voorste deel (3), dat bedoeld is 10 om een rustvlak te vormen voor de onderzijde van de dijen van een persoon en is uitgevoerd als een tweede hoofdvlak, 'dat voorwaarts omlaag helt volgens een hoek van ongeveer 16-30°, bij voorkeur 18-20° en met een lengte vanaf de rand van het achterste deel (2) aan de verbinding tussen 15 deze twee delen en naar de buitenrand van het voorste deel ongeveer gelijk aan 23-30 cm.

2. Stoel volgens conclusie 1, gekenmerkt door een standaard (7), die is voorzien van voetsteunen (13), die zijn geplaatst onder de zitting (1), 20 zodat door het gebruik van deze voetsteunen het onderste deel van de benen van de persoon achterwaarts naar binnen onder de zitting is gekeerd.

3. Stoel volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het achterste deel (2) achter- 25 waarts eindigt in een omhoog stekend deel (16), zodat de persoon met zijn zitvlak tegen de voorzijde daarvan komt aan te zitten om deze persoon in de juiste stand ten opzichte van het achterste deel (2) te ondersteunen.

4. Stoel volgens conclusie 3, m e t 30 het kenmerk, dat het omhoog stekende deel (16) een zodanige hoogte heeft en is voorzien van een bovenste steunrand, die is gevormd om te drukken tegen het bekken van de op de stoel zittende persoon om dit voorwaarts te drukken en daardoor de ruggegraat te dwingen een lordosis 35 te vormen.

5. Stoel volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het zittingoppervlak tenminste gedeeltelijk een ruwe structuur heeft, zodat δ ,% A O n x V 4, Q Q ö -11- r 1 de krachten, die de zittende persoon beïnvloeden tengevolge van de helling van het voorste deel (3) worden tegengewerkt door de wrijving van het zittingoppervlak.

6. Stoel volgens een der voorgaande conclu-5 sies, met het kenmerk, dat deze is voorzien van een steun voor de rug (10), die is uitgevoerd als te werken als steun ook in andere houdingen dan de specifieke houding, waarbij het voorwaarts hellende voorste deel (3) van het zitoppervlak de persoon naar binnen drukt, wanneer deze zit 10 op de stoel in achterover leunende houding door plaatsing van de steun voor de rug achter de stand van de rug van de persoon, wanneer deze in de specifieke houding zit,

7. Stoel volgens een der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de zitting (1; 15) 15 wordt gedragen door de standaard (7) door middel van instelmiddelen, die zijn aangebracht om de zitting behalve in de beschreven hoofdstand van de delen (2,3) ook te fixeren in andere standen, zoals een horizontale of achterwaarts hellende stand van het voorste deel (3). -----