NL8303562A - Inrichting voor het weergeven van informatie van een optisch uitleesbare registratiedrager. - Google Patents

Description

V

ft' ft" ƒ * EHN 10.806 i N.V. Philips1 Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Inrichting voer het weergeven van informatie van een optisch uitlees- -bare registratiedrager.

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor het weergeven van informatie van een optisch uitleesbare registratiedrager waarop informatie is opgeslagen in de vorm van een spoor van optisch detekteerbare gebiedjes die afgewisseld worden door tussengebiedjes, air* 5 vattende: een optisch stelsel voor het projékteren van een lichtbundel op de registratiedrager, een optische detektcr voer het detecteren van de door de registratiedrager gemoduleerde lichtbundel si het genereren van een door 10 die modulatie bepaald detekties ignaal, en spoorverliesdetéktientiddelen voor het genereren van een spocr-verliessignaal dat indikatief is voer een toestand waarbij de tref-plaats van de lichtbundel in bepaa3.de mate van het spoor geraakt is.

Een dergelijke inrichting is onder andere bekend als de in de 15 handel onder type nunmer CD 100 van de firma N.V. Philips* Gloeilampenfabrieken verkrijgbare nccnpact-disc-digital-aiiiolt-speler. Bij deze inrichting wordt de amplitude van het detekties ignaal, na filtering van dat de tekties ignaal met een hoogdoorlaatfilter cm laagfrequente variaties weg te filteren, gebruikt cm spocrverlies te detekt eren. Detekt ie op de 20 amplitude van het hoogfrequente signaal alleen heeft echter als bezwaar dat ook afname van de signaal-anplitude door andere oorzaken zoals vingerafdrukken op de registratiedrager als spocrverlies zouden worden aangemerkt. Om dit te voorkomen warden ook variaties van de gemiddelde waarde van het detektiesignaal bewaakt. Verder is het bij de hetende 25 methode bezwaarlijk dat een hoogdoorlaatfilter wordt toegepast omdat dat bij inpulsvcrmige signaalveranderingen zoals bij signaaluitval ten gevolge van een plaatdefekt een voortplanting van de fout geeft ten gevolge van de impulsrespens ie van dat filter.

De inrichting beoogt een inrichting van het in de aanhef ge-30 noemde type waarin op eenvoudige en betrouwbare wijze spoorverlies kan worden gedetekteerd.

De uitvinding heeft daartoe als kenmerk, dat de spocrverlies-detéktiemiddelen een vergelijking uitvoeren tussen een door de detektcr _ S3 03 5 62 ΡΗΝ 10.806 2 » » Λ t geleverd eerste signaal dat tijdens aftasting van de optisch detekteer-bare gebiedjes wordt verkregen en een door de detektar geleverd tweede signaal dat tijdens aftasting van de tussengebiedjes wordt verkregen, en het genereren van het spoorverliessignaal wanneer het eerste signaal 5 groter is dan een voorafbepaalde fraktie van het tweede signaal.

Deze manier cm spoorverlies te detekteren maakt automatisch onderscheid tussen signaalverandering ten gevolge van spoorverlies wat toename van het signaal tijdens aftasting Van de optisch detekteerbare gebiedjes tot gevolg heeft en signaalverandering ten gevolge van vinger-10 afdrukken wat afname van het signaal tijdens aftasting van de tussengebied j es geeft.

Voor wat betreft het vermijden van een foutieve spoarverlies-detektie tijdens signaaluitvalsstaringen (drop-out) wordt de inrichting volgens de uitvinding nader gekenmerkt, doordat de inrichting omvat 15 detektiemiddelen voer het detekteren van s ignaaluitvalsstcringen (drop-out) die gekarakteriseerd worden doordat het eerste signaal nagenoeg gelijk is aan het tweede signaal, waarbij de spoorverliesdetektiemiddelen zodanig zijn ingericht dat het spoorverliessignaal niet wordt gegenereerd tijdens het optreden van zo'n signaaluitvalsstoring.

20 Cm invloeden van variaties in parameters zoals laserlicht- intensiteit en plaatreflektiekoëfficiënt te reduceren kan de inrichting volgens de uitvinding nader worden gekenmerkt, doordat genoemde fraktie een modulatiefaktor die bepaald wordt door de gemiddelde sterkte van het eerste signaal en de gemiddelde sterkte van het tweede signaal omvat.

25 Bij de bekende inrichting worden qp analoge wijze uit de van de plaat afkomstige digitale signalen het spoorverliessignaal afgeleid dat daardoor vaak een erg lage signaal/ruisverhouding vertoont alsook vaak onnauwkeurig is omdat de informatie verstoord is door het onregelmatige datasignaal.

30 Een inrichting volgens de uitvinding waarbij de opwekking van het spoorverliessignaal verbeterd is heeft daartoe als kenmerk, dat de inrichting omvat: oscillatormiddelen voor het leveren van een kloksignaal, een analoog-naar-digitaal omzetter die door de oscillatar-35 middelen gekickt wordt voor het bemonsteren van het door de detektar gedetékteerde detektiesignaal zovel tijdens het aftasten van de optisch detekteerbare gebiedjes als tijdens het aftasten van de tussengebiedjes, detektiemiddelen voor het identificeren van de monsters als 8303562 PUN 10.806 3 « « zijnde afkomstig van óf een optisch detekteerbaar gebiedje óf van een tussengebiedj e, en signaalscheidingsmiddelen voor het cp katraando van de detek-tiemiddelen scheiden van de monsters genomen tijdens aftasting van de 5 optisch detekteerbare gebiedjes en de monsters genomen tijdens aftasting van de tussengebied jes.

Deze inrichting kan nader worden gekenmerkt, doordat de de-tektiemiddelen verder zijn ingericht ten behoeve van het detekteren van één monster per optisch detekteerbaar gebiedje en één monster per tussen-10 gebiedje waarbij de klokfrequentie gelijk is aan de bitfrequentie van de uitgelezen digitale informatie of een veelvoud daarvan.

Door het selekteren van één monster telkens varieert de momentane bencnsterfrequentie na selektie overeenkomstig de momentane infor-matiesignaalfrequentie waardoor overspraak van spektrale kaïpcnenten van 15 dat infarmatiesignaal naar die geselekteerde monsters minimaal is.

Deze inrichting volgens de uitvinding heeft verder als kenmerk, dat de de tektiemiddelen zijn ingericht voor het detekteren van dat ene monster uitsluitend wannneer de optisch detekteerbare gebiedjes ei tussengebiedj es langer zijn dan een voorafbepaald aantal perioden van 20 de bitfrequentie.

Door deze maatregel wordt bereikt, dat de invloed van de optische overdrachtsfunctie, dat is de anplitude van het uitgelezen signaal als funktie van de lengte van de optisch detekteerbare gebiedjes, cp de geselekteerde monsters minimaal is.

25 Een vocrkeursuitvoeringsvonn van een inrichting volgens de uitvinding wordt gekenmerkt, doordat de signaalscheidingsmiddelen omvatten eerste en tweede géheugenmiddelen waaraan de monsters warden toegevoerd, de eerste geheugenmiddelen door de de tektiemiddelen uitsluitend warden ingeschakeld bij detektie van genoemd ene monster wan-30 neer dat afkomstig is van een tussengebiedje en de tweede gebeugenmid-delen door de de tektiemiddelen uitsluitend worden ingeschakeld bij detektie van genoemd ene monster wanneer dat afkomstig is van een opr-tisch detekteerbaar gebiedje.

Voor wat betreft de detektiemiddelen kan de voorkeursuit-35 voeringsvoon nader worden gekenmerkt, doordat de detektiemiddelen omvatten telmiddelen die telkens bij een overgang tussen een optisch detekteerbaar gebiedje si een tussengebiedje gestart wordt en die is ingericht voor het tellen in het ritme van het kloksignaal met bitfrequentie 8303562 * * PHN 10.806 4 en het genereren van een stuursignaal voor de eerste geheugenmiddelen bij het bereiken van een voor afbepaalde telstand wanneer een tussenge-biedje wordt afgetast en een stuursignaal voor de tweede geheugenschake-ling bij het bereiken van die voor afbepaalde telstand wanneer een op-5 tisch detekt eer baar gebiedje wordt afgetast, waarbij de monsters een vooraf bepaald aantal klokperioden vertraagd aan de geheugenmiddelen worden toegevoerd.

De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van de tekening, waarin: 10 figuur 1 het blckschema van een inrichting waarin de maatre gelen volgens de uitvinding kunnen worden toegepast toont, figuur 2 een uitvoeringsvorm van de detektor 19 van de inrichting volgens figuur 1 toont, figuur 3 enkele diagrammen ter verklaring van de werking van . 15 de detektor volgens figuur 2 toont, figuur 4 een diagram ter verklaring van de werking van de schakeling volgens figuur 5 toont, en figuur 5 een uitvoeringsvorm van dat deel van de schakeling 37 (figuur 1) dat conform de uitvinding de signalen TL, DO en HEL levert, 20 toont.

Figuur 1 toont een inrichting waarin de maatregelen volgens de uitvinding kunnen warden toegepast. Hierin is schematisch een doorsnede van een plaatvormige registratiedrager 1 weergegeven. Deze omvat een substraat 2 met daarin een sporenstruktuur omvattende putten 3 en spie-25 gels 4. Deze reliëfvormige sporenstruktuur is bedekt met een reflecterende laag 5 en een doorzichtige beschermlaag 6. De in de reliëfvormige sporenstruktuur vervatte informatie wordt uitgelezen doordat een door een laser 7 gegenereerde laserbundel via een lenzenstelsel 8 op de sporen wordt geprojecteerd en gefokusseerd, waarbij de gereflecteerde bun-30 del via een halfdoorlatende spiegel 9 en een bundelsplitser 10 wordt geprojecteerd op vier in rij gelegen optische detectoren 11a, 11b, 11c ai 11d. De door die fotodetektoren geleverde stromen worden met behulp van een stroom-spanningsomzetter 12 in signaalspanningen v^, V2, en Vj omgezet.

35 Ten behoeve van een goede uitlezing wordt de fokussering van het lenzenstelsel 8 op verder niet getooide wijze geregeld, daartoe gestuurd door een fökusregelsignaal EE'. Ten behoeve van de radiale volging wordt de trefplaats van de laserbundel in radiale richting bestuurd 8 3 0 3 5 S 2 « · PHN 10.806 5 op karmando van een radiaal regelsignaal RE*. Deze regeling is een fijnregeling. Een grofregellng wordt verkregen door (op niet nader getoonde wijze) het hele optische stelsel 7, 8, 9, 10, 11 in radiale richting te verplaatsen cp karmando van een regels ignaal CE*.

5 De regelsignalen CE', RE' en EE' warden gewennen uit de sig- naalspanningen V^, V2, en V4> Hiervoor zijn nodig, behalve de som V.j + V2 + V3 + V4 ^31 behoeve van de winning van het hoogfrequente datasignaal, het signaal (V^ + Vj) - (V2 + Vg) voor het signaal EE' en het signaal (V^ + V2) - (V3 + V4) voor het signaal CE' en het signaal RE'.

10 Deze regelsignalen kunnen alle gegenereerd worden door uit te gaan van drie signalen A', B' en C’ die door kombinatie van de signalen Vy V2, V3 en V4 gewonnen warden. In dit uitvoeringsvoorbeeld is dat verband als volgt: A' = V1 + V2 15 B' = V, + V.

3 4

C' = V + V

U V1 4

De voorgaand beschreven kanbinatie van de signalen , V2, en V4 vindt plaats door middel van matrix 13. Deze kanbinatie heeft tot voerdeel dat slechts drie signalen in plaats van vier signalen gedigita-20 liseerd hoeven te worden waardoor een lagere klokfrequentie nodig is wanneer deze signalen in serie gedigitaliseerd worden. Hiertoe worden de signalen A', B' en C door middel van een multiplexer 14 in serie geplaatst, in een analoog^digitaal omzetter 15 gedigitaliseerd en door middel van een demultiplexer 16 weer naar parallel omgezet in de kcr-25 responderende digitale monsters A, B en C. De multiplexer 14, de ana-loog-digitaal omzetter 15 ai de demultiplexer 16 ontvangen kloksignalen van een kloksignaalgeneratieschakeling 17 die de benodigde kloksignalen in onderling karrekte faserelatie levert op koninando van een oscillator 18, zodanig, dat de monsters A, B ei C synchroon met de bitfrequen-30 tie van het datasignaal geleverd worden.

Voer het opwekken van de diverse regelsignalen is het van belang cm het datasignaalspektrum zoveel mogelijk te onderdrukken. Dit geschiedt door monsters te kiezen synchroon met het datapatroan (putten en spiegels) zodat de momentane bemonsteringsfrequentie gelijk wordt aan 35 de momentane frequentie van het datasignaal. Hiertoe wordt per put (3) én per spiegel (4) één monster uit elk van de monsters A, B en C gekozen en cm zo weinig mogelijk last te hebben van de optische overdrachts-funktie van de uitlezing (de signaalanplitude is een funktie van plaats 83035*? « k PHN 10.806 6 van de laserbundel met betrekking tot de putten en is zwakker aan de randen van de putten) warden uitsluitend monsters gekozen van putten en spiegels die langer zijn dan een bepaald aantal klokperioden, in dit voorbeeld langer dan vijf klokperioden. Hiertoe wordt met een detektar 19 5 (die in figuur 2 nader wordt toegelicht) aan een uitgang 20 een iirpuls gegenereerd wanneer het zesde monster in één put gedetekteerd wordt en aan een uitgang 21 een iirpuls wanneer het zesde monster in één en dezelfde spiegel gedetekteerd wordt. De detektar 19 ontvangt aan een ingang 22 de kloksignalen van oscillator 18 en aan een ingang 23 de met 10 schakeling 24 geëgaliseerde digitale som van de signalen A en B die met opteller 25 is verkregen.

De monsters A, B en C worden elk individueel met vertragings-netwarken 26, 27 respektievelijk 28 vertraagd over drie klokperioden (¾¾ van oscillator 18, geëgaliseerd met egalisataren 29, 30 respektievelijk 15 31 en toegevoerd aan houdschakelingen 32 en 33, 34 ei 35 respektievelijk 36. De houdschakelingen 32, 34 en 36 warden gekickt met het signaal aan uitgang 21 van detektar 19 en de houdschakelingen 33 en 34 met het signaal aan uitgang 20. Aan de uitgangen 38, 40 respektievelijk 42 van de houdschakelingen 32, 34 respektievelijk 36 verschijnt dan tijdens elke 20 spiegel die langer is dan vijf klokperioden het derde monster a, b respektievelijk c van de monsters A, B respektievelijk C en aan uitgangen 39 respektievelijk 41 van houdschakelingen 33 respektievelijk 35 verschijnt dan tijdens elke put die langer is dan vijf klokperioden het derde monster a respektievelijk b van de monsters A respektievelijk B.

25 De signalen a, a, b, b ai c warden aan een verwerkingsschake- ling 37 toegevoerd die aan uitgangen 43, 44 respektievelijk 45 de signalen RE, CE respektievelijk FE levert alsmede aan uitgangen 46, 47, 48 respektievelijk 49 een signaal TL dat spoorverlies aangeeft, een signaal DO dat signaaluitval ("drop-out") aangeeft, een signaal HEL dat een te 30 laag niveau van het hoog-frequente datasignaal aangeeft en een signaal SL dat een beslissingsniveau ten behoeve van de datasignaalverwerking is. De signalen RE, CE en FE warden met digitaal-analoog aanzetters 50, 51 en 52 in een analoog signaal omgezet en vervolgens met versterkers 53, 54 en 55 versterkt tot de analoge regelsignalen RE', CE' en FE' ten behoeve 35 van fokus- en spoorvolgregeling.

De door middel van opteller 25 en egalisatar 24 gewonnen san van de signalen A + B wordt behalve aan detektar 19 ode toegevoerd aan een kenparator 56, waaraan ook het beslissingsniveau SL wordt toegevoerd 8303532 * · PHN 10.806 7 cm het digitale datasignaal te herstellen en toe te voeren aan een uitgang 57 alsook aan een fasevergelijkschakeling 58 die de fase van de monsters A + B vergelijkt met de fase van het op de registratiedrager 1 aanwezige datasignaal en aan een uitgang 59 een signaal dat een maat is 5 voor die fase, levert alsmede aan een uitgang 60 een signaal dat een maat is voor de asymmetrie van het signaal A + B ten behoeve van schakeling 37 levert. Het fasefcutsignaal aan uitgang 59 stuurt via een laag-doarlaatfilter 61 de oscillator 18.

Figuur 2 tocnt een uitvoeringsvocrbeeld van de detektor 19 in 10 de inrichting volgens figuur 1 en figuur 3 tocnt een aantal diagrammen ter verduidelijking van de werking van de schakeling volgens figuur 2.

Bij de schakeling volgens figuur 2 wordt het signaal A + B afkomstig van egalisatar 24 via een ingang 23 toegevoerd aan een hoogdocrlaatfliter 62 om de laagfrequente kampenen ten te verwijderen opdat het digitale 15 datasignaal met een eenvoudige kaïparatcr 63 kan worden hersteld. Van het blokvormige datasignaal worden de flanken gedetecteerd met behulp van een schakeling 64, bijvoorbeeld een differentiator. Deze flankdetektor start telkens een teller 65 die de klckimpulsen (afkomstig van oscillator 18) aan zijn ingang 22 telt, telkens vanaf het door de impulsen van 20 flankdetektor 64 bepaalde moment. Met behulp van een dekodeerschakeling 66 wordt telkens een bepaalde telstand, in dit voorbeeld gelijk aan zes, uitgedekodeerd. De impulsen bij het bereiken van telstand 6 worden aan EN-pocrten 67 en 68 toegevoerd. Poort 67 ontvangt tevens het herstelde datasignaal aan een inverterende ingang en poort 68 aai een niet-inver-25 terende ingang. Hierdoor verschijnt aan uitgang 21 een impuls bij de telstand "zes" tijdens een positief datasignaal (3c) en aan uitgang 20 een impuls bij de telstand "zes" tijdens een negatief datasignaal.

Ter toelichting toont figuur 3a een stuk van een dataspoor op de registratiedrager met putten 3 en daartussen spiegels 4. Figuur 3b 30 toont de verkregen monsters A + B beherende bij het spoor volgens figuur 3a. Figuur 3c toont het herstelde datasignaal na kaïparatcr 63, wat bij benadering een blokvormig signaal is met een periode overeenkomstig de lengte van (te putten en spiegels. Figuur 3d toont de bij de flanken van dat datasignaal gevormde startpulsen voer teller 65 die de pulsen van 35 het kloksignaal volgens figuur 3e telt. Bij telkens de telstand "zes" wordt een impuls afgegeven door de teller 65 en voor een positief datasignaal (figuur 3c),,dat is tijdens een spiegel, verschijnt een impuls aan uitgang 21 (figuur 3f) en voor een negatief datasignaal, dit is tij- 8303562 * « * FHN 10.806 8 dens een put, verschijnt de irrpils aan uitgang 20 (figuur 3g). De over drie klokperioden vertraagde signalen A, B en C warden hiermee bemonsterd. Zo toont figuur 3h het over drie klokperioden vertraagde signaal A waarvan het derde monster van elke spiegel langer dan vijf klokperio-5 den in houdschakeling 32 (figuur 1) wordt vastgehouden (signaal volgens figuur 3i) en het derde monster van elk put langer dan vijf klokperioden in houdschakeling 33 wordt vastgehouden (signaal volgens figuur 3j).

Figuur 5 toont een uitvoer ingsvoarbeeld van dat deel van schakeling 37 (figuur 1) dat de signalen TL, DO en HEL levert, waarbij fi-10 guur 4 enkele mogelijke staringen tijdens het weergeven van de data van een plaat illustreert. In figuur '4 is uitgezet het verloop van de signalen a + b (de som van de monsters a en b, die tijdens lange spiegels zijn genomen) en de a + b (de som van de monsters a en b die tijdens lange putten zijn genomen). De gebieden V tonen de waarden van die sig-15 nalen tijdens ongestoorde weergave. In gebied I is sprake van spoarver-lies. Het signaal a + b afkomstig van de spiegels verandert niet terwijl het signaal a + b sterk toeneemt omdat er meer licht reflekteert van tussen de sparen. In gebied II is sprake van een vingerafdruk. De re-flektie van zowel putten als spiegels vermindert ai beide signalen zijn 20 kleiner geworden. In gebied III is sprake van een "zwart "-signaaluit-val ("drop-out") waarbij zowel van de spiegels als van de putten geen * licht reflekteert en dus het signaal a + b én het signaal a + b nul wordt. Een dergelijke signaaluitval kan bijvoorbeeld optreden bij het plaatselijk ontbreken van de reflekterende laag 5 van de plaat. In ge-25 bied IV is sprake van een "wit"-signaaluitval ("drop-out") waarbij het signaal a + b gelijk wordt aan het signaal a + b, hetgeen bijvoorbeeld optreedt bij het plaatselijk ontbreken van putten op de plaat.

Een bruikbaar kriterium voor het vaststellen van een signaal-uitvalsstoring is het kriterium dat de hoogfrequente signaalanplitude, 30 dit is het verschil tussen het signaal ter plaatse van een spiegel en ter plaatse van een put oftewel indien beperkt tot monsters gedurende lange putten en spiegels, het signaal (a + b ) - (a + b) in bepaalde mate afneemt. In de schakeling volgens figuur 5 wordt hiertoe met op-teller 115 de som van de signalen a en b bepaald en met qpteller 116 de 35 som van de signalen a en b terwijl met aftrekschakeling 116 het verschil-signaal (a + b) - (a + b) wordt verkregen. Om de afval van dit signaal te detekteren wordt met een laagdoorlaatf ilter 117 het gemiddelde van dit signaal bepaald wat in kcmparatar 118 wordt vergeleken met de marien- 8303562 PHN 10.806 9 tane waarde van dat signaal. Is die momentane waarde minder dan bijvoorbeeld 15% van de gemiddelde waarde, dan wordt een signaal (DO) aan uitgang 47 gegeven. Daarnaast wordt met een komparatar 119 bepaald of het momentane signaal (a + b) - (a + b) minder dan bijvoorbeeld 50% van de 5 gemiddelde waarde is en wanneer dat zo is, een signaal (HEL) aan uitgang 48 af gegeven ten teken dat bet datasignaal weggevallen is. Dit signaal HEL wordt dus behalve tijdens signaaluitval (situaties III ai IV in figuur 11) ook bij bijvoorbeeld vingerafdrukken (situatie III) en spocr-verlies (situatie I) afgegeven.

10 Omdat het zijn kan, dat bijvoorbeeld tijdens vingerafdrukken de verstoring minder ernstig is, is de tijdkcnstante van het filter 117 relatief klein zodat het gemiddelde (a + b) - (a + b) relatief snel afneemt bij bijvoorbeeld een vingerafdruk (situatie II) zodat bij langdurige verstoringen het signaal HEL weer verdwijnt. Bij signaaluitvals-15 storingen volgens situaties III en IV is dat niet geoorloofd. Daarom wordt met het signaal DO de tijdkcnstante van filter 117 naar een aanmerkelijk grotere waarde cmgeschakeld gedurende die storingen. Tijdens verstoringen waarbij het signaal dus af neemt tot een niveau tussen 15 en 50% van het ongestoorde niveau werkt filter 117 met een kleine tijd-20 kcnstante en tijdens verstoringen waarbij het signaal tot beneden 15% afneemt met een grote tijdkcnstante.

Ten einde spoarverlies te detekteren wordt bepaald of het signaal tijdens de putten (a + b) groter is dan een bepaalde fraktiea^ (bijvoorbeelden 0,5) van het signaal tijdens de spiegels (a + b) oftewel: 25 a + b>ö((a + b)

Ctodat echter vooral de sterkte van het signaal (a + b) in de putten afhankelijk is van de plaatkwaliteit alsook omdat deze signalen afhankelijk zijn van bijvoorbeeld de laser intensiteit moet ten einde de detektie onafhankelijk van die parameters te maken, de faktor afhankelijk zijn van 30 die parameters door deze afhankelijk van de modulatiefaktor te kiezen.

Die modulatiefaktor is bijvoorbeeld het gemiddelde van de gemiddelde waarde van het signaal a + b ei de gemiddelde waarde van het signaal a + b. In de inrichting volgens figuur 12 wordt hiertoe van de signalen a + b en a + b aan de uitgangen van de cptellers 115 respektievelijk 116 35 met laagdoorlaatfilter 120 respektievelijk 121 de gemiddelden bepaald en daarvan weer de sem met sarmeter 122. Het signaal a + b aan de uit-, gang van opteller 115 wordt met deler 123 gehalveerd ei vervolgens met vermenigvuldiger 124 met het uitgangssignaal van deler 122 vermenigvul- 8303562 PHN 10.806 10 digd. Het uitgangssignaal van die vermenigvuldiger 124 wordt in kanpara-tor 125 met het uitgangssignaal a + b van qpteller 116 vergeleken welke dus een uitgangssignaal geeft volgens voornoemd kriterium a + b>o( (a + b) meto^ = ½x ^gemiddelde van (a + b) + gemiddelde van (a + b)J. Daar aan 5 dit kriterium ook de signaaluitvalsstaring volgens situatie IV voldoet, wordt dit signaal in een EN-poart 126 gékanbineerd met het inverse van het signaal DO zodat aan uitgang 46 een signaal TL verschijnt dat uitsluitend indikatief is voor situatie I.

10 15 20 25 30 35 8303552

Claims (8)

1, Inrichting voor het weergeven van informatie van een optisch uitleesbare registratiedrager waarop informatie is opgeslagen in de vorm van een spoor van optisch detekteerbare gebiedjes die afgewisseld worden door tussengebied jes, omvattende: 5 een optisch stelsel voor het projekteren van een lichtbundel op de registratiedrager, een optische detektcr voor het detecteren van de door de registratiedrager gemoduleerde lichtbundel si het genereren van een door die modulatie bepaald detekties ignaal, en 10 spocrverliesdetektiemiddelen voor het genereren van een spoor- verliessignaal dat indikatief is voor een toestand waarbij de trefplaats van de lichtbundel in bepaalde mate van het spoor geraakt is, met het kamerk, dat de spocrverliesdetéktiemiddelen een vergelijking uitvoeren tussen een door de detektcr geleverd eerste signaal dat tijdens aftasting 15 van de optisch detekteerbare gebiedjes wordt verkregen ai een door de detektcr geleverd tweede signaal dat tijdens aftasting van de tussenge-biedjes wordt verkregen, en het genereren van het spocrverliessignaal wanneer het eerste signaal groter is dan een voer afbepaalde fraktie van het tweede signaal.

2. Inrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de in richting omvat detektiemiddelen voer het detekteren van signaaluitvals-storingen (drop-cut) die gekarakteriseerd werden doordat het eerste signaal nagenoeg gelijk is aan het tweede signaal, waarbij de spoarverlies-detektiemiddelen zodanig zijn ingericht dat het spocrverliessignaal niet 25 wordt gegenereerd tijdens het optreden van zo'n signaaluitvalsstcring.

3. Inrichting volgaas conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat ge noemde fraktie een modulatiefaktar die bepaald wordt door de gemiddelde sterkte van het eerste signaal en de gemiddelde sterkte van het tweede signaal omvat.

4. Inrichting volgens conclusie 1, 2 af 3, met het kenmerk, dat de inrichting omvat: oscillatcrmiddelen voor het leveren van een kicks ignaal, een analoog-naar-digitaal omzetter die door de oscillatcr-middelen geklokt wordt voor het bemonster ai van het door de detektcr ge-35 detekteerde detekt ies ignaal zowel tijdens het aftasten van de optisch detekteerbare gebiedjes als tijdens het aftasten van de tussengebiedjes, detektiemiddelen voor het identificeren van de monsters als zijde afkomst van óf een optisch detekteerbaar gebiedje óf van een ‘ 8303562 PHN 10.806 12 tussengebiedj e, en signaalscheidingsmiddelen voor bet op karmando van de detek-tiemiddelen scheiden van de monsters genomen tijdens aftasting van de optisch detekteerbare gebiedjes en de monsters genomen tijdens aftasting 5 van de tussengebiedjes.

5. Inrichting volgens conclusie 4, gekenmerkt, doordat de detek-tiemiddelen verder zijn ingericht ten behoeve van het detekteren van één manster per optisch detekteerbaar gebiedje en één monster per tussengebied je waarbij de klokfrequentie gelijk is aan de bitfrequentie van de 10 uitgelezen digitale informatie of een veelvoud daarvan.

6. Inrichting volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de de-tektiemiddelen zijn ingericht voor het detekteren van dat ene manster uitsluitend wanneer de optisch detekteerbare gebiedjes en tussengebiedjes langer zijn dan een voor afbepaald aantal perioden van de bitfrequentie.

7. Inrichting volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de sig- naalscheidingsmiddelen omvatten: eerste en tweede geheugenmiddelen . waaraan de monsters worden toegevoerd, de eerste geheugenmiddelen door de detektiemiddelen uitsluitend warden ingeschakeld bij detektie van genoemd ene monster, wanneer dat afkomstig is van een tussengebiedje en de 20 tweede geheugenmiddelen door de detektiemiddelen uitsluitend worden ingeschakeld bij detektie van genoemd ene manster wanneer dat afkomstig is van een optisch detekteerbaar gebiedje.

8. Inrichting volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat de de- tektiemiddelen omvatten telmiddelen die telkens bij een overgang tussen 25 een optisch detekteerbaar gebiedje en een tussengebiedje gestart wordt en die is ingericht voor het tellen in het ritme van het kloksignaal net bitfrequentie en het genereren van een stuursignaal voor de eerste geheugenmiddelen bij het bereiken van een voorafbepaalde telstand wanneer een tussengebiedje wordt afgetast en een stuursignaal voor de tweede 30 geheugenschakeling bij het bereiken van die voorafbepaalde telstand wanneer een optisch detekteerbaar gebiedje wordt afgetast, waarbij de monsters een voor afbepaald aantal klokperioden vertraagd aan de geheu-genmiddelen worden toegevoerd. 1 8303562