NL8302451A - Verbindingen met calciumblokkerende werking, werkwijze voor het bereiden daarvan en farmaceutische preparaten daarvan. - Google Patents

Description

% "It V

VO 4968

Verbindingen met calciumblokkerende werking, werkwijze voor het bereiden daarvan en farmaceutische preparaten daarvan.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op N-methyl-N-bis-(3,4-dimethoxy-fenyl-ethyl)amine met de algemene formule 1 van het formuleblad, welke verbinding calciumantagonistische werking heeft.

De verbinding volgens de uitvinding, die een zeer lage toxi-5 citeit heeft, is daarom bruikbaar in de therapie van cardiovasculaire ziekten en onregelmatigheden in de cerebrale circulatie.

Rosenmund, Külz, en Buth, in US 2006114, in Ber. 72 B 18-28, 1939 en in DE 617647 hebben de synthese vermeld van een reeks van bis-fenethylethylaminen welke papaverine-achtige en spasmolytische 10 eigenschappen bezitten, waarbij ook N-methyl-N-bis-(3,4-dimethoxy-fenyl)-ethyl)amine is beschreven.

In feite moet de door Rosenmund et al. genoemde verbinding (waarvoor de auteurs geen gegevens verstrekken die zijn structuur ondersteunen) een andere structuur hebben dan de verbinding volgens 15 de onderhavige uitvinding, omdat de auteurs voor zijn hydrochloride een smeltpunt van 230 of 242°C vermelden, terwijl het hydrochloride van de hier verkregen verbinding (waarvan de structuur wel is aangetoond met behulp van NMR gegevens) zelfs na herhaalde kristallisaties en in een toestand van hoge zuiverheid smelt bij 180-185°C. Zoals 20 hierna zal worden uiteengezet, is bovendien zelfs een uitgesproken verschil waargenomen in de farmacologische eigenschappen van de verbinding volgens de uitvinding en de door Rosenmund et al. genoemde verbinding. Waarschijnlijk moet de andere aard van de laatstgenoemde verbinding in verband worden gebracht met het feit dat het correspon-25 derende secondaire amine zonder N-methylgroep wordt verkregen volgens een nogal ongebruikelijke reactie, dat wil zeggen de hydrogenolyse van (3,4-dimethoxy-fenethyl)-amine met op P^/BaSO^ bij zeer hoge temperaturen, volgens het op het formuleblad weergegeven reactie-schema.

30 Bovendien wordt in het Duitse octrooi 617647 de methylering van het secondaire amine met formaldehyde beschreven, in afwezigheid van een reducerend middel; in het Amerikaanse octrooischrift 2006114 wordt de methylering uitgevoerd in tegenwoordigheid van mierezuur, maar het overeenkomstige hydrochloride heeft niettemin een nog hoger 8302451 -2- » ** smeltpunt (242°C) in vergelijking tot het hydrochloride van N-methyl-N-bis-(3,4-dimethoxy-feny1-ethyl)-amine, waarvan de structuur, zoals bovenstaand is onderstreept, hierin rigoreus is bevestigd. Daarentegen wordt volgens de aanwijzingen van de bovengenoemde publikaties een 5 andere verbinding verkregen, zoals is gevonden door dezelfde experimentele methoden dis daarin beschreven worden, te herhalen.

Bijgevolg moet de verbinding met formule 1 nieuw worden geacht.

Ook konden de farmacologische eigenschappen van de verbinding met formule 1 niet op grond van zijn aan papaverine verwante structuur 10 worden voorzien.

Het is in feite bekend dat de therapeutische werkingen van papaverine in twijfel zijn getrokken, waartoe gewezen wordt op bijvoorbeeld Goodman & Gilman's "Pharmacological Basis of Therapeutics" McMillan, New York, 830 Needleman en Johnson, waarin wordt opgemerkt 15 dat "niet is aangetoond dat papaverine in enige toestand van therapeutische waarde is".

Soortgelijke conclusies werden ook getrokken door een commissie van deskundigen van de U.S. Food and Drug Administration, die opmerkten dat er in geen van de door de producenten genoemde indicaties elementen 20 zijn die de werkzaamheid van papaverine bewijzen.

Op grond van deze conclusies heeft de FDA voorgesteld om papaverine van de markt te halen.(FDA Drug Buil. 9, 26, 1979; Fed. Reg. 44, 30443, 1979).

De in de bovengenoemde octrooien en publikatie beschreven ver-25 bindingen werden daarom nooit in therapie toegepast en uit de aanwijzingen van de stand van de techniek konden geen therapeutische indicaties worden afgeleid.

Thans is verrassenderwijze gevonden dat de verbinding met formule I een sterke calciumantagonistische werking vertoont, die ver-30 gelijkbaar is met die van nifedipine (een bekend en recent calcium-antagonistisch geneesmiddel) en niet gerelateerd is aan papaverine-achtige eigenschappen.

In feite zijn de werkingen van papaverine op de calciumionen complex en gekarakteriseerd door een stimulering van calciumionen-35 stromen bij de lagere concentraties (Carpenedo et al. J. Pharm.

Pharmacol. 1971, 23, 502-505) en door een antagonisme bij concentra- 8302451 -4 -3- ties van ongeveer 10 M (Sanguinetti en West, J. Phar,. Exp. Ther., 219, 715, 1981).

Dezelfde auteurs toonden ook aan dat papaverine en verapamil, een bekende calciumantagonist, wederzijds antagonistisch, zijn op de 5 langzame intreestromen die door calciumionen in geïsoleerde atria van cavia's worden ondersteund.

Papaverine is derhalve geheel verstoken van calciumantagonis-tische werking en dezelfde eigenschap zou men moeten verwachten voor structureel verwante verbindingen.

10 Bovendien is de belangrijkste biochemische werking van papa verine en enkele van zijn derivaten de inhibitie van fosfodiasterasen (Kukovetz en Poch, Naunyn Schmiedebergs Arch. Pharm., 267, 189-194, 1970). Daarentegen is thans verrassenderwijze gevonden dat N-methyl-N-bis-(3,4-dimethoxy-fenyl-ethyl)-amine naast het bezit van een 15 sterke calciumantagonistische werking, volledig verstoken is van een inhiberende werking op de fosfodiasterasen.

Het therapeutische en farmacologische profiel van de verbinding volgens de uitvinding moet om'die reden onvoorzienbaar worden geacht, om redenen van zowel de bovenstaand vermelde publikaties als 20 de farmacologie van papaverine, ondanks mogelijke structurele ana-logiin.

De verbindingen volgens de uitvinding zijn derhalve nieuwe therapeutische middelen die het intreden van calcium blokkeren, bruikbaar in de myocardiale ischemie en in cerebro-vasculaire ziekten die 25 door cerebrale oligoëmie worden veroorzaakt.

De verbinding volgens de uitvinding wordt bereid uit bis-(2-(3,4-dimethoxyfenyl)ethyl)amine onder omstandigheden van een reducerende aminering, dat wil zeggen door behandeling met formaldehyde in een reducerend medium.

30 Ter toelichting van de uitvinding wordt het volgende voorbeeld gegeven.

VOORBEELD

a) 3,4-dimethoxyfenylacetylchloride 3

Men loste 29,5 g 3,4-dimethoxy£enyl-azijnzuur op in 200 cm 35 watervrij chloroform, die vrij was van ethanol. Daarna werd 23,8 g thionylchloride toegevoegd. Men kookte het mengsel gedurende 4 uur 8302451 ί ·>» -4- onder terugvloeikoeling. Daarna verwijderde men onder verminderde druk het oplosmiddel en de overmaat reagens. Men destilleerde het olieachtige residu onder verminderde druk (10 mmHg) waarbij de fractie werd verzameld die bij 170-172°C overdestilleerde. Men verkreeg aldus 5 26 g van het zuivere zuurchloride in een opbrengst van 81%.

b) N- (2- (3,4-dimethoxyfenyl) ethyl) -3,4-dimethoxyfenyl-acetamide 3

Men loste 21,7 g 2-(3,4-dimethoxyfenyl) ethylamine op in 150 cm watervrije chloroform en voegde de oplossing daarna toe aan 15,2 g watervrij triëthylamine. Men koelde de oplossing op een temperatuur 10 tussen 5 en 10°C en voegde vervolgens onder roeren het in deel a) bereide 3,4-dimethoxyfenylacetylchloride in een hoeveelheid /van 26 g, 3 opgelost in 80 cm watervrije chloroform, toe. Men liet de temperatuur stijgen tot kamertemperatuur. Daarna kookte men gedurende 8 uur onder terugvloeikoeling. Na afkoeling van het mengsel door toevoe- 3 15 ging van een extra portie chloroform van 200 cm , werd de organische fase gewassen met water en daarna met 5% zoutzuur en een extra hoeveelheid water, vervolgens 5% natriumhydroxyde en uiteindelijk water.

De organische fase werd gedroogd boven watervrij natriumsulfaat en na filtreren werd het oplosmiddel onder verminderde druk verdampt.

20 De aldus verkregen vaste stof werd herkristalliseerd uit absolute ethanol. Het zuivere amide werd in een hoeveelheid van 36 g, een opbrengst van 84%, verkregen met een smeltpunt van 128°C. De stof geeft één enkele vlek bij chromatografie, waarbij als eluens ethanol werd toegepast, 25 c) Bis-(2-(3,4-dimethoxyfenyl)ethyl) amine

Men suspendeerde 37,7 g natriumborohydride in 1500 cm watervrije tetrahydrofuran in een inerte stikstofatmosfeer. Men voegde aan de suspensie 36 g van het in deel b) bereide amide toe, terwijl 3 men het mengsel roerde en koelde tot 10°C, en men voegde ook 58 cm 30 ijsazijn toe. Men kookte het mengsel onder terugvloeikoeling gedurende 4 uur. Aan het eind van deze periode werd het oplosmiddel onder verminderde druk- verdampt en werd het residu behandeld met water en daarna met verdund zoutzuur tot het volledig zuur was. Aan het mengsel werd vervolgens een oplossing toegevoegd van natriumhydroxyde totdat 35 de pH basisch was, en het materiaal werd vier keer met telkens 300 cm^ dichloromethaan geëxtraheerd. De organische fase werd geëxtraheerd 8302451 -5- met verdund zoutzuur, de zure oplossing werd gewassen met dichloro-methaan. Hij werd daarna gekoeld en basisch gemaakt met kaliumcarbo-naat en uiteindelijk opnieuw geëxtraheerd met vier porties dichloro-methaan, waarbij elke keer 200 cm^ werd gebruikt. De organische fase 5 werd gedroogd boven watervrij natriumsulfaat, gefiltreerd en verdampt. Het residu was het ruwe amine, dat uit ethanol werd herkristalliseerd waarbij een zuiver produkt werd verkregen in een hoeveelheid van 28,5 g, opbrengst 75%; smeltpunt 56-58°C. Bij dunnelaagchromatografie verkreeg men één enkele vlek (eluens: n-butanol, ethanol, azijnzuur, water 10 60:20:40:10).

Elementairanalyse: berekend % C = 69,54; H = 7,88; N = 4,05; gevonden % C = 69,77; H = 8,01; N = 4,16.

d) N-methy1-N-bis-(3,4-dimethoxy-fenyl-ethyl) amine 15 Men loste 10,4 g van de iii deel c) bereide verbinding op in 3 3 100 cm methanol en voegde 30 cm 37%-ig formaldehyde toe. Men kookte het mengsel gedurende 40 min onder roeren, koelde daarna af met een ijsbad tot 0°C en voegde 4 g NaBH^ toe in kleine porties. Men zette het roeren gedurende 1 1/2 uur bij kamertemperatuur voort en verdankte 20 vervolgens methanol onder verminderde druk. Het residu werd opgelost in water, aangezuurd met zoutzuur. Nadat men een paar minuten had geroerd, werd afgekoeld en werd de oplossing duidelijk basisch gemaakt met een natriumhydroxyde-oplossing. De basische oplossing werd met dichloromethaan geëxtraheerd, de organische fase werd geïsoleerd, 25 werd gewassen met water, en werd gedroogd boven . Daarna werd gefiltreerd en werd het oplosmiddel onder verminderde verdampt tot een droge toestand. Het residu werd twee keer uit n-hexaan gekristal- 3 liseerd, waarbij elke keer 100 cm werd gebruikt, waarbij aldus een zuiver produkt in een hoeveelheid van 6,7 g, opbrengst 62%; met een 30 smeltpunt van 67-69°C werd verkregen. Het produkt gaf bij dunnelaagchromatografie een enkele chromatografische vlek onder toepassing van hetzelfde eluens als in het geval van het amine onder c). Elementairanalyse voor C2iH29N04 a 359,47) berekend % C = 70,16; H = 8,13; N = 3,89; 35 gevonden % C = 70,23; H = 8,17; N = 3,85.

8302451 -6-

De aldus verkregen verbinding wordt onderstaand aangeduid met het symbool YS 035. De structuur van de verbinding is door spectroscopische gegevens bevestigd.

Spectrum H* NMR (opgenomen in CDCl^, onder toepassing van TMS 5 als interne referentie). De waarden van de chemische verschuivingen van de protonen worden uitgedrukt in .5: 2,35 (s, 3H, N-CH3); 2.7 (s, 8H, N-(CH2-CH2)2); 3.8 (s, 12H, 4(OCH3)); 10 6,7 (s, 6H aromatisch).

Het hydrochloride van de verbinding YS 035 vertoonde een smeltpunt van 180-185°C.

Elementairanalyse voor C^H^NO^Cl (mol.gew. = 395,93) berekend % C = 63,70; H = 7,63; N = 3,54; 15 gevonden % C = 63,42; H = 7,45; N = 3,39.

De verbinding YS 035 is onderworpen aan een reeks farmaco-toxicologische tests om de werking te bepalen in vergelijking met de bekende geneesmiddelen Nifedipine en Nicardipine die een calcium-antoganistische werking bezitten. De aldus verkregen resultaten worden 20 onderstaand vermeld.

Acute toxiciteit van YS 035

De acute toxiciteit is bepaald door de orale route, door de veneuze route in mannetjes-ratten volgens de methode vein Litchfield en Wilcoxon (J. Pharm. Exp. Therap., (1949), 96, blz. 99). De stof 25 YS 035 vertoonde een toxiciteit DL^^ van 177,9 mg/kg in het geval van de orale route en 19 mg/kg in het geval van de veneuze route. PHARMACOLOGIE

Calciumantagonistische werking 2+

Inhibitie van de Ca -opname in synaptosomen van de hersenen van ratten 30 De synaptosomen zijn bereid uit een homogenaat van de hersenen van ratten door centrifugeren in de gradiënt van Filcoll bij 3 23.500 omw/min in een periode van 30 min en verdund tot 1,5 mg/cm in het medium, gevormd door: 8302451 -7- *

NaCl 120 mM

KC1 30 mM

MgS04 1,2 mM

KH2P04 0,4 mM

5 NaHC03 5 mM

TES 20 mM

glucose 10 mM

De stof YS 035 en nifedipine en papaverine ter vergelijking zijn toegevoegd aan het medium in een uiteindelijke concentratie van 45

10 250 ^iM. Na 15 min preincubatie, werd CaCl^, eindconcentratie 1 mM

(0,2 ji Ci/cirf*) aan het medium toegevoegd.

De eerste bepaling werd 2 min na de toevoeging uitgevoercL.

De gevonden concentraties werden genomen als de waarden op het tijdstip 0. De andere controles werden na 5 min, 10 min en 15 min uitge-15 voerd. Na elke periode werd de reactie door centrifugeren gestopt en werd de radioactiviteit in de bovenstaande vloeistof en in de pellet bepaald. Laatstgenoemde was tevoren gedenatureerd met PCA, geneutraliseerd en daarna gecentrifugeerd.

De in de volgende tabel A getoonde resultaten zijn uitgedrukt 20 als de hoeveelheid calcium,, die per mg eiwit was overgebracht na de maximum incubatieperiode van 15 min.

TABEL A

2+

Verbinding Ca - opname (n g ionen/mg eiwit/15 min) controle 80+7 papaverine (250 jM) 79 + 5 nifedipine (250 ^iM) 42 ± 5 YS 035 (250 ^iM) 47 ± 4

Op basis van de gegevens in de tabel is het mogelijk om te constateren dat de inhibitore werking op de calciumopname, die wordt uitgeoefend door de nieuwe stof YS 035 in de synaptosomen van de 25 hersenen van ratten, vergelijkbaar is met de werking die door nifedi- 8302451 -8- pine wordt vertoond, terwijl papaverine geheel verstoken is van cal- ciumantagonistische werking.

2+

Inhibitie van Ca -opname in niercellen van pasgeboren hamsters.

Cellen van nieren van pasgeboren hamsters werden gewassen en 5 daarna verscheidene keren opnieuw gesuspendeerd in een concentratie 6 3 van 5.10 /cm in het medium met de volgende samenstelling:

NaCl' 120 mM

KC1 5,5 mM

glucose 5,5 mM

10 Na2HP04 0,7 mM

NaHC03 25 mM

MgCl2 1,3 mM

TRIS.HCl bij pH 7,4 10 mM

De stof YS 035 en nifedipine ter vergelijking werden toege- 15 voegd in een uiteindelijke concentratie van 250 ^iM.

Na 15 min prelncubatie bij 30°C, deed men de reactie beginnen 45 3 door toevoeging aan het medium van CaCl2 1 mM (0,1 yjCi/cm ).

De concentraties op tijdstip 0 waren de concentraties die 2 min na de toevoeging werden vastgesteld. De andere controles werden na 5 min, 2+ 20 10 min en 20 min uitgevoerd. De bepaling van [Ca 3 werd uitgevoerd als in het voorgaande experiment.

De resultaten worden getoond in tabel B als de hoeveelheid Ca g die per mg eiwit was overgebracht (1 mg eiwit = 5.10 cellen) na de maximale incubatieperiode van 15 min. De verkregen resultaten tonen 25 in dit experimentele model de inhibitore werking op de opname van Ca, die door zowel de verbinding YS 035 als door nifedipine wordt vertoond. De werking van de nieuwe verbinding in kwantitatieve termen is echter superieur aan de werking van nifedipine.

TABEL B

_ 2+ „ , . .. Ca opname

Verbinding (n g ionen/mg eiwit/15') 11,9 YS 035 7,5 (-36,9% inhibitie) nifedipine 7,9 (-33,6% inhibitie) 8302451 -9- 2+ f

Inhibitie van Ca -opname in mitochondria van de lever van ratten

Volgens klassieke methoden geprepareerde mitochondria werden 3 verdund tot een concentratie van 1,5 mg/cm in een incubatiemedium met de volgende samenstelling:

5 saccharose 200 mM

KCl 20 mM

TRIS.HC1 bij pH 7,4 10 mM

succinaat 2 mM

rotenone 1 ^iM

10 De verbinding YS 035 en nifedipine ter vergelijking werden aan het medium toegevoegd in een uiteindelijke concentratie van 45 250 ^iM. Na een periode van 15 min prelncubatie bij 20 °C werd CaC^ toegevoegd (50 n mol/mg eiwit).

Op een aan de voorgaande experimenten analoge wijze werden de 15 na 2 min bepaalde concentraties genomen als concentratie op het tijdstip 0. De andere controles werden na 5 min, na 10 en na 15 min uit- 2+ gevoerd. Voor de bepaling van Ca , werd het experiment op analoge wijze als de voorgaande experimenten uitgevoerd.

De resultaten worden in tabel C vermeld als de hoeveelheid Ca, 20 die per mg eiwit was overgebracht.

TABEL· C

_ 2+ „ , . Ca opname er in ng (n g ionen/mg eiwit) 14,3

Nifedipine 9,5 YS 035 11,0

De inhibitore werking van de verbinding YS 035 op de opname van Ca door de mitochondria van de lever van ratten volgt duidelijk uit deze resultaten, hoewel de werking onder deze experimentele omstandigheden iets slechter is dan de werking van nifedipine.

8302451 2+ -10- t

Studie op de Ca -efflux in mitochondria van de lever van ratten

De als in het voorgaande experiment geprepareerde mitochondria van de lever van ratten werden "beladen" met Ca en vervolgens in een medium gebracht dat verstoken was van deze ionen. In tegenwoordigheid 5 van een ontkoppelingsmiddel of "Ruthenium Red", treedt een stroom van 2+

Ca ionen uit de mitochondria in het medium op.

De stoffen YS 035 en nifedipine werden beide in een concentratie van 250 jM zowel in tegenwoordigheid van als in afwezigheid van de typen activatoren voor het binnenstromen van Ca toegevoegd.

10 De in tabel D vermelde resultaten zijn uitgedrukt als de hoe veelheid Ca, die uit de mitochondria per mg eiwit per minuut was overgebracht. Op basis van deze gegevens is een ontkoppelingswerking van nifedipine waargenomen, maar de stof YS 035 vertoond deze werking niet.

TABEL D 2+

Ca -efflux (n g ionen/min. mg/eiwit \ferbindmg _ . , .

* geïnduceerd door:

Ruthenium ontkoppelings- red middel 0,0 0,7 8,3

Nifedipine (250 ^iM) 3,8 2,2 . 8,5 YS 035 (250 yaM) 0,0 0,6 5,4

Antagonistische werking op de door arachidonzuur op de aorta van konijnen geproduceerde contracties_

Studie in vitro

De studie is uitgevoerd door vergelijking met nicardipine waarbij autoloog bloed als perfusievloeistof werd gebruikt. De toevoeging van 0,1 mg arachidonaat aan de vloeistof induceert een iso-metrische contractie van de aorta die door een transductor wordt geregistreerd. Uit de in tabel E vermelde resultaten is de inhibitore werking van de twee produkten op de door het arachidonaat geproduceerde contractie vergelijkbaar omdat beide moleculen een omleiding "by-pass" tussen de synthese van tromboxan Aj en de synthese van PGIj 8302451 ·♦ -11- kunnen induceren. Dit verschijnsel wordt getoond door de relactatie die volgt op de toevoeging van arachidonaat aan het perfusiebloed.

Dit effect kan worden waargenomen met 0,1 mg/kg YS 035 en 1 mg/kg nicardipine.

TABEL· E

Verbinding Contractie van de Contractie van de tweede en eerste portie van derde portie van de aorta de aorta -- -.......

(mm) N=4 dosis ^ % mg.kg N Variatie 0,01 3 -42 ± 31,0 YS 035 48 ± 6,7 0,1 4 (-60 ± 29,3) 1.0 1 -132 + 16,1 -16

Nicardipine 38 ± 4,9 0,01 1 -6 0,1 4 -48 ± 15,5 1.0 3 (-84) - 162 5 N = Totaal aantal onderzochte aortaporties.

( ) Waarden van de kleine contracties die soms voorafgaande aan de relaxatie werden waargenomen.

Inhibitie van de fosfodiasterase werking 10 De inhibitie van fosfodiasterase werking van YS 035 en van papaverine is geëvalueerd volgens de methode van K.G. Nair (Biochemistry, 5_, 150, 1966).

Het daarvoor gebruikte medium bevatte: 2,5 ml buffer tris-HCl 0,1 M pH 7,4; 15 50 ƒ11 MgS04-7H20 (10 jig/ml) ; 50 jxl CAMP “Sigma" (1 mg/ml); • 5 ƒ11 adenosine-deaminase (2 mg/ml); 20 ƒ11 basisch fosfatase "Sigma" (2,6 mg/ml); 15 ƒ11 fosfodiasterase (10 mg/ml).

8302451 -12- YS 035 werd toegevoegd tot een uiteindelijke concentratie van 100 mM en papaverine tot een concentratie van 10 mM. De ID^-waarden (inhiberende dosis 50%) bleken 0,04 mM voor papaverine te zijn, terwijl YS 035 volledig onwerkzaam bleek te zijn.

5 Studies in vivo

Beide stoffen YS 035 en nicardipine werden oraal toegediend gedurende een periode van drie opvolgende dagen aan konijnen op een zodanige wijze dat de laatste toediening van elke stof plaatsvond 1 uur voordat de dieren werden gedood. De aortaporties werden daarna 10 in PRP of in de Krebs-Henseleit vloeistof geïncubeerd.

De resultaten die men na de toevoeging van .arachidonzuur verkreeg, zijn in onderstaande tabel F vermeld.

TABEL F

Verbinding dosis amplitude ven de contractie (mm) mg. kg ’ - PRP medium Krebs P.0 ____

Individuele m ± ES Individuele m ± ES

waarden waarden +26 + 4 +48 +25 +23 +12

Controles - +20 30 + 8,0 +10 12 ± 2,3 +35 + 8 +37 + 8 +36 +18 +16 ' +12

Nicardipine 1 +24 - -30 +55 -10 YS 035 10 +28 - - 6 +28 + 7

Deze studie toont dat zowel YS 035 als nicardipine veeleer direct werken op de synthese van prostaglandine en in het bijzonder 8302451 -- -%i -13- PGI^ op het niveau van het aorta-endotheel dan dat zij werken op de vasoconstrictieve werking van tromboxan op de bloedplaatjes.

Effect op het multiple cerebrale infarct in ratten

De intracarotide injectie van natriumarachidonaat (0,1 mg) 5 veroorzaakt in ratten een oedeemreactie die gepaard gaat met een accumulatie van calcium in het hersenweefsel en aan de andere kant een daling van de cholesterolspiegel. De stof YS 035 verlaagt bij intraveneuze toediening 15 min voorafgaande aan het infarct in een dosis van 1; 3,3 en 10 mg/kg op gematigde wijze het intreden van 10 calcium bij het 1 mg/kg niveau maar vertoont geen invloed op de andere wijzigingen op het biochemische niveau.

Antagonistische werking op biochemische verstoringen en neurologische gebreken tijdens de post-oligemieperiode in ratten_ 15 Oligemie in ratten wordt veroorzaakt door gelijktijdige bilaterale occlusie van de carotide arteries, welke verbonden is met een lichte afname (8-9 kPa) van de bloeddruk en wordt gedurende 60 min gehandhaafd. Na verwijdering van de occlusie wordt de post-oligomie- periode gedurende verscheidene dagen gevolgd. In dit geval wordt de 20 observatie voortgezet totaan de derde dag, op de tijd waarbij de accumulatie van Ca++ ionen in de hersenen het maximum bereikt.

De stoffen YS 035 respectievelijk nicardipine worden aan ratten toegediend 1; 5; 18? 24? 42 en 71 uren nadat de carotide-occlusie was verwijderd. De ratten werden na 72 uren gedood en de weefsels 25 werden snel verwijderd om hun gehalte aan water, calcium en kalium te bepalen. De resultaten zijn samengeval in de volgende tabel G.

8302451 -14- .

TABEL G

. ....... » -1

Groep N mg.kg Cerebrale concentratie P.0--- 7x H20 K+' Ca++ % mmol.kg * droge stof

Controles 36 - 78,7 ± 0,05 499,3 ± 3,45 4,4 ± 0,20

Post-oligemie 80,1 ± 0,37 366,2 1 12,58 28,2 1 3,22 controles 11 ^ „ ΛΛ_ . _ ^ Λ /L_„ * 0,005 * 0,0001 * 0,0001 (+72 uur) ' ' '

Nicardipine 4 3 79,2 1 0,42 368,5 1 19,69 19,3 1 4,92

*NS **NS *0,01 **NS *NS **NS

¥S 035 .8 3 79,0 1 0,44 420,0 1 11,85 10,7 1 2,46 I * NS * 0,0000 * 0,0500 ** 0,0309 ** 0,004 ** 0,0004 N = aantal ratten voor elke groep P = 0,05 volgens de test van Student of Cochran * tegen de controles ** tegen de post-oligemie controles 5 De bovenstaande resultaten tonen YS 035 in staat is om de ernst van het celebrale oedeem te verminderen en in het bijzonder de intracellulaire accumulatie van Ca++ ionen aanzienlijk te verlagen. Nicardipine schijnt eveneens op dezelfde wijze te werken, hoewel zijn werking veel minder significant is, in het bijzonder met betrekking 10 tot de accumulatie van Ca ionen.

Anti— aritmiewerking en anti-ischemiewerking in ratten

De linker kransarterie induceert, wanneer hij is dichtgebonden, in onder anesthesie gebrachte ratten een vroegtijdige aritmie (30 min), in het bijzonder ectopische kloppingen, ventriculaire tachycardie 15 (VT), ventriculaire fibrillatie (VF) volgens de methoden Selye 1960, Clark 1980 en Parratt 1982.

8302451 •ar -15-

Door intraveneuze injectie van YS 035, 15 min voor het dichtbinden van de kransarterie in een dosis tussen 0,156 mg/kg en 20 mg/kg, werden de in onderstaande tabel H vermelde resultaten verkregen:

TABEL· H

Groep dosis N Significante waarden voor elke groep mg/kg —----- --- I.V. aan- V T V F aantal la- % latenbe tal sec. sec. fasen tente sterf- tijd ecto- ^ VF (%) tijd te sterf- pische te klop- (min) pingen

Controles - 12 1324 113 71 75 14 59 20 0,156 5 907 34 4 40 22 20 26 0,625 5 646 .9 0 0 30 0 >30 1,25 5 684 29 0 0 30 0 > 30 YS 035 ----------- 2,5 5 725 34 9 20 26 0 > 30 5 2 1287 62 5 50 21 0 > 30 10 3 474 9 0 0 30 0 > 30 20 2 777 22 10 50 20 0 > 30

Zoals uit de tabel blijkt, verhindert de toediening langs de 5 endoveneuze route van de stoffen YS 035 het beginnen van meest ernstige aritmieën zoals VF en VT en sterkte in een dosis tussen 0,625 en 10 mg/kg. Er bestaat geen verband tussen de dosis en de waargenomen werking omdat boven een bepaalde dosis van 10 mg/kg een teruggang van de resultaten plaatsvindt.

10 Werking op het myocardiale infarct in de subacute fase in honden

Het dichtbinden van de intravenfcriculaire kransarterie door de methode van Harris veroorzaakt de volgende werkingen: a) een daling in de coronaire bloedstroming b) een stijging van de coronaire vasculaire weerstand 15 c) een afname van de werkindex van de linker ventricel

d) een stijging van de verhouding DPTI/TTI

8302451 t

·.» "V

-16- e) een afname van de aortastromingsindex f) een afname van het glucose-, zuurstof-en lactaatverbruik op het deel van het myocardium g) een daling van de opname van vrije vetzuren door het myocardium.

5 De intraveneuze behandeling met YS 035 in een dosis van 0,1 mg/kg, uitgevoerd na dichtbinden van de kransarterie en drie keer binnen 48 uur in dezelfde dosis, gaf de volgende resultaten: a) De coronaire bloedstroming bleef vergelijkbaar met die van de Controlegroepen, of neigde op zijn hoogst tot een matige toename 10 tijdens het experiment.

b) De coronaire vasculaire weerstand wordt niet alleen verlaagd, maar wordt kleiner dan die van de controlegroep.

c) De werkindex van de linker ventricel is significant hoger dan die in de honden met het infarct.

15 d) De verhouding DPTI/TTI wordt niet gewijzigd, e) De aortastromingsindex wordt niet gewijzigd.

f > Het verbruik van glucose in het myocardium wordt niet gewijzigd, terwijl het verbruik van zuurstof aanzienlijk toeneemt en het verbruik van lactaat tot terugkeer naar normaliteit neigt.

•20 g) De opname van de vrije vetzuren neemt toe en bereikt ook een waarde van twee maal de basalstroming, gemeten in gezonde controledieren. De onderhavige uitvinding omvat ook alle van toepassing zijnde industriële aspecten die verbonden zijn aan het gebruik van verbindingen met formule 1 in de cardiovasculaire therapie.

25 Een essentieel aspect van de uitvinding is derhalve gelegen in farmaceutische preparaten die als actieve componenten een verbinding volgens formulé 1 bevatten, die ook samen met conventionele, gewoonlijk in preparaten toegepaste excipiëntia kan worden gebruikt.

De verbindingen volgens de uitvinding kunnen langs de orale of 30 parenterale route worden toegediend. In het geval van YS 035 bedraagt de gemiddelde dagelijkse dosis langs de orale route tussen 20 en 150 mg in twee of drie toedieningen.

De behandeling kan gedurende een lange tijdsperiode worden voortgezet. In het geval van een acute toestand, kan de stof YS 035 35 ook door een langzaam infuus in de aderen worden toegediend in een dosis tussen 10 en 20 mg/kg.

8302451 -17- t

Als voorbeelden vein de farmaceutische preparaten volgens de onderhavige uitvinding kunnen worden genoemd: - beklede gelatinecapsules die 10 mg YS 035 bevatten; - compressen die 20 mg YS 035 bevatten naast gewoonlijk in farmaceu-5 tische preparaten toegepaste excipiëntia; 3 - steriele flesjes, geschikt voor parenterale toediening die 1 mg/cm YS 035 hydrochloride in steriel apyrogeen gedestilleerd water bevatten.

* 8302451

Claims (2)

1. N-methyl-N-bis(3,4-dimethoxy-fenyl-ethyl)amine met formule 1 van het formuleblad, alsmede additiezouten daarvan met een farmaceutisch aanvaardbaar zuur.

2. Verbinding volgens conclusie 1, welke N-methyl-N-bis-(3,4-di-5 methoxy-fenyl-ethyl)aminehydrochloride is.

3. Farmaceutisch preparaat, werkzaam in de therapie van cardiovasculaire ziekten en verstoringen van de cerebrale circulatie, welk preparaat als actieve component ten minste één verbinding met formule 1 volgens conclusie 1 bevat in de vorm van een doseringseenheid en 10. inerte excipiëntia.

4. Werkwijze voor het behandelen van cardiovasculaire ziekten en verstoringen in de cerebrale circulatie, waarbij aan een levend individu (mens of dier), met genoemde cardiovasculaire ziekte of genoemde verstoring in de cerebrale circulatie, een effectieve dosis 15 van een verbinding volgens conclusie 1 wordt toegediend. 8302451 0Η3<χγ^ och3 cH3cr ch2~ch2—^-~gh2—ch2—v y—och3 ch3 W REACTIESCHEMA 0CH3 )~Λ BaSO /H

2 CH30-^0/-CH2-CH2NH2 -> OCH OCH CH30h^D)^H2"CH2~NH"CH2"CH2‘^O^—°CH3 p 8302451 Yason S j:.1. en SIR INTERNATIONAL S.A.