NL193340C

NL193340C - Farmaceutisch preparaat voor parenterale toediening gevormd uit een vetemulsie.

Info

Publication number: NL193340C
Application number: NL8802657A
Authority: NL
Original assignee: Nippon Shinyaku Co Ltd
Priority date: 1987-10-28
Filing date: 1988-10-28
Publication date: 1999-07-02
Also published as: GB2211408B; CH677605A5; FR2622442B1; ATE119031T1; CA1333993C; EP0315079B1; BE1001760A5; EP0315079A1; FR2622442A1; IL88076A; KR890006225A; KR960013281B1; NL193340B; GB2211408A; CN1042080A; DE3853191D1; DE3853191T2; AU623342B2; ES2012561A6; IL88076A0

Description

1 193340

Farmaceutisch preparaat voor parenterale toediening gevormd uit een vetemulsie

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een farmaceutisch preparaat voor parenterale toediening gevormd uit een vetemulsie in water met een emulsiedeeltjesgrootte kleiner dan 100 nm geschikt voor het 5 tegengaan van opname in weefsel met een ontwikkeld reticulo-endotheelsysteem, zoals de lever, met daarin een farmacologisch actieve verbinding, die in lipide oplosbaar is, een gezuiverd lipide als kerncomponent van het emulsiedeeltje en lecithine als oppervlaktelaagcomponent van het emulsiedeeltje.

Een dergelijke vetemulsie die helder kan zijn is bekend uit EP-A-0.211.258.

De toegepaste emulgator (fosfolipide) bedraagt 0,6% tot 10 gew.% en ongeveer 10 gew.% van een 10 lipoïde verbinding zoals een sterol of een plantaardige olie of een lipofiel geneesmiddel zonder lipide drager, met het nadelige gevolg dat de verkregen microdeeltjes recoaguleren in verloop van de tijd en de emulsie is derhalve instabiel, in vitro zowel als in vivo. Microemulsies worden verkregen door een microfluidisatietech-niek.

De uitvinding beoogt thans een vetemulsie in water te verschaffen, waarbij het bovengenoemde 15 instabilisatieprobleem is opgeheven, waarbij een nauwe deeltjesgrootteverdeling wordt verkregen en een effectieve afgifte van een geneesmiddel in een focale weefsel kan plaatsvinden.

Hiertoe wordt de uitvinding gekenmerkt, doordat de gemiddelde emulsiedeeltjesgrootte 15-50 nm is en dat de kerncomponent gevormd uit een neutraal lipide of een cholesterolester of een mengsel ervan aanwezig is in een hoeveelheid van 30-65 gew.% gebaseerd op het emulsiedeeltje en dat de oppervlakte-20 laagcomponent aanwezig is in een hoeveelheid van 35-70 gew.% betrokken op het emulsiedeeltje en de emulsie rechtstreeks wordt verkregen door het homogeniseren van het neutrale lipide of de cholesterolester of een mengsel ervan, en de farmacologische actieve verbinding met het lecithine totdat de gewenste deeltjesgrootte is bereikt en dat totale concentratie van deze verbindingen in de vetemulsie meer is dan 7,5 mg/ml.

25 Gebleken is, dat de farmaceutische preparaten de volgende eigenschappen hebben: 1. de farmacologische werking van een geneesmiddel als zodanig wordt niet aangetast; 2. er vindt een effectieve afgifte van een geneesmiddel in een focale weefsel plaats; 3. de opname door het reticulo-endotheliaal systeem wordt verminderd; 4. de concentratie van geneesmiddel in bloed wordt verlengd en 30 5. de totale dosis van het vereiste geneesmiddel wordt verlaagd.

Opgemerkt wordt, dat de vetemulsie volgens de uitvinding bijzonder geschikt is voor het opnemen daarin van lipide oplosbaar anti-inflammatoir middel, zoals dexamethasonpalmitaat, antikankermiddel of antibiotisch middel.

Een neutraal lipide is een triester van glycerol met een vetzuur (glyceriden).

35 Lecithine is een diglyceride met een choline ester van fosforzuur.

Opgemerkt wordt, dat door Ekman in Lipids, vol. 22 (9; 1987), blz. 657-663 microemulsies zijn beschreven met gemiddelde deeltjesgrootte van o.a. 20, 50 en 100 nm onder toepassing van eilecithine en cholesterol en cholesterolester. Deze microemulsies werden toegepast als een lipoproteine model ter bestudering van lipide transport en metabolisme.

40 In WO 87/01035 is een vetemulsie in water met een gemiddelde deeltjesgrootte van 30 nm (voorbeeld 1) die verkregen is door fractionering en daarvoor geen normale nauwe verdeling van de deeltjesgrootte bezit, beschreven met 6,5% tocopherol, 45,5% tocopherolacetaat en 48% lecithine. Vermeld is dat alle fracties vrij van liposomen zijn. Verder is deze publicatie gericht op farmacologische emulsies die geschikt zijn voor parenterale toediening van vetoplosbare vitaminen en farmacologisch actieve verbindingen en in het 45 bijzonder voor behandeling van leverziekten.

Bekend is dat vasopermeabiliteit verder toeneemt in diverse focale gebieden waaronder gebieden met ontsteking, tumor en atherosclerosis. In een dergelijk gebied wordt farmacologisch actieve verbinding met drager van het preparaat volgens de uitvinding selectief uit het bloedvat afgescheiden en wordt de aanwezige actieve verbinding vertraagd door de aanwezigheid van een neutraal lipide of cholesterolester, 50 afgestaan aan het beschadigde weefsel.

Voorbeelden van neutrale lipiden zijn geraffineerde sojaboonolie, katoenzaadolie, lijnzaadolie, sesamolie, maïsolie, pindaolie, saffloerolie, trioleïne, trilinoleine, tripalmitine, tristearine, trimyristine en triarachidonine.

De kerncomponent omvat ook cholesterolesters, zoals cholesteryloleaat, cholesteryllinolaat, cholesterylmy-ristaat, cholesterylpalmitaat en cholesterylarachidonaat. Dit is omdat neutrale lipiden relatief gemakkelijk 55 ontleden ten gevolge van de diverse lipasen, die in bijvoorbeeld het bloedvat-endothelium aanwezig zijn, terwijl cholesterolderivaten slechts met moeite door deze enzymen worden ontleed.

Producten, verkregen door hydrogenering van lecithine kunnen eveneens worden gebruikt. Onder hen 193340 2 kan als voorkeursvertegenwoordiger worden genoemd eidooierfosfatidylcholine.

Een farmacologisch actieve verbinding die onoplosbaar is of nauwelijks oplosbaar in water is kan worden gebruikt die in lipide oplosbaar is.

Een water-oplosbaar farmacologisch actieve verbinding kan volgens de uitvinding toegepast worden 5 indien een chemische binding aan een neutraal lipide wordt gevormd.

De farmacologisch actieve verbinding in de geneesmiddeldrager volgens de uitvinding is aanwezig in de oliedruppels in een zodanige toestand, dat die actieve verbinding van de omgeving wordt afgeschermd, zodat enzymatische of niet-enzymatische ontleding ervan voorkomen kan worden.

De farmacologisch actieve verbinding betreft in het algemeen middelen, die deelnemen aan ontsteking, 10 tumor, bloedvat of immune of lymfoïde systeem.

Bij de bereiding van het preparaat volgens de uitvinding kunnen diverse methoden voor de bereiding van emulsies hiertoe worden toegepast. Zo kunnen zij bijvoorbeeld worden bereid volgens een methode, waarbij alle bestanddelen met inbegrip van de farmacologisch actieve verbinding voldoende fijn worden verdeeld door middel van een homogeniseerapparaat van het Manton-Gaurintype, een microfluïdiseerapparaat, een 15 radio-golfhomogeniseerinrichting enz.

De vorm en deeltjesdiameter van de geneesmiddeldrager volgens de uitvinding wordt vastgesteld volgens een deeltjesmeteranalyseerinrichting van het lichtverstrooiingstype (zoals bijvoorbeeld beschreven door D.F. Nicoli, D.C. McKenzie, and J.S. Wu in American Laboratory, November 1991). Als eventuele componenten voor de medische preparaten volgens de uitvinding kunnen worden genoemd toevoegsels en 20 hulpstoffen, die gewoonlijk worden gebruikt voor injecties. Voorbeelden zijn antioxidantia, conserveermiddelen, stabiliseermiddelen, isotonische middelen en buffers. Vereiste en optimale hoeveelheden van deze toevoegsels, hulpstoffen en dergelijke kunnen variëren afhankelijk van hun doeleinden.

Het farmaceutisch preparaat volgens de uitvinding wordt in het algemeen intraveneus aan mens en dier toegediend, maar indien noodzakellijk kan de geneesmiddeldrager ook intra-arteriaal, intramusculair en 25 subcutaan worden toegediend.

In de voorbeelden is met geneesmiddel farmacologisch actieve verbinding bedoeld.

Voorbeeld I

Aan 100 mg trioleïne werden 100 mg eidooierlecithine en 4 mg van Dexamethasonpalmitaat (verkregen 30 door chemische binding van een vetzuur met Dexamethason (anti-inflammatoor middel)) toegevoegd gevolgd door toevoeging van 10 ml 0,24 M glycerine waterige oplossing aan het verkregen mengsel. Onder gebruikmaking van een geluidsgolfhomogeniseerinrichting (Branson Sonifier Model 185), werd het mengsel blootgesteld aan geluidsgolfbehandeling gedurende 60 minuten onder koeling met ijs. De gevormde geneesmiddeldrager met daarin Dexametasonpalmitaat was enigszins blauwwit en bleek helder te zijn. De 35 gemiddelde deeltjesdiameter van de geneesmiddeldrager bedroeg 29,9 nm bij meting door middel van een lichtverstrooiingsdeeltjesdiametermeetinrichting.

Opgemerkt wordt, dat de geneesmiddeldrager voor 100% een filtermembraan van 0,2 pm passeerde en bleek geen deeltjes van 0,2 pm of meer te bevatten.

40 Voorbeeld II

Aan 80 mg trioleïne werden 20 mg cholestryllinoleaat, 100 mg eidooierlecithine en 4 mg Dexamethasol-palmitaat toegevoegd. Dan werd aan het verkregen mengsel 10 ml 0,24 M glycerine waterige oplossing toegevoegd. Onder gebruikmaking van een buistype geluidsgolvenhomogeniseerinrichting (Branson Sonifier Model 185) werd het mengsel blootgesteld aan een geluidsgolfbehandeling gedurende 60 minuten onder 45 koeling met ijs. De gevormde geneesmiddeldrager met een daarin Dexamethasonpalmitaat was enigszins blauwwit en bleek helder te zijn. Een gemiddelde deeltjesdiameter van de geneesmiddeldrager was 30,6 nm bij meting door middel van een lichtverstrooiingsdeeltjesdiametermeetinrichting. Opgemerkt wordt, dat de geneesmiddeldrager voor 100% passeerde door een filtermembraan van 0,2 pm en bleek geen deeltjes van 0,2 pm of meer te bevatten.

50

Voorbeeld III

Aan 100 mg cholesteryllinolaat werden 100 mg eidooierlecithine en 4 mg Dexamethasolpalmitaat toegevoegd. Dan werd aan het verkregen mengsel 10 ml 0,24 M glycerine waterige oplossing toegevoegd. Onder gebruikmaking van een buistype geluidsgolvenhomogeniseerinrichting (Branson Sonifier Model 185) werd 55 het mengsel blootgesteld aan een gewenste golfbehandeling gedurende 60 minuten onder koeling met ijs. De gevormde geneesmiddeldrager met daarin Dexamethasonpalmitaat was enigszins blauwwit van kleur en was helder. Een gemiddelde deeltjesdiameter van de geneesmiddeldrager bleek 22,7 nm te zijn bij meting 3 193340 door middel van een lichtverstoringsdeeltjesdiametermeetinrichting. Opgemerkt wordt, dat de geneesmiddel-drager voor 100% passeerde door een filtermembraan van 0,2 pm en bleek geen deeltjes van 0,2 pm of meer te bevatten.

5 Voorbeeld IV

Aan 100 mg trioleïne werden 100 mg eidooierlecithine en 10 mg difenhydramine (antihistaminicum) toegevoegd. Dan werd aan het verkregen mengsel 10 ml 0,24 M glycerine waterige oplossing toegevoegd. Onder gebruikmaking van huistype geluidshomogeniseerinrichting (Branson Sonifier Model 185) werd het mengsel blootgesteld aan geluidsgolvenbehandeling gedurende 60 minuten onder koeling met ijs. De 10 gevormde geneesmiddeldrager met daarin Difenhydramine bleek enigszins blauwwit van kleur te zijn en was helder. Een gemiddelde deeltjesdiameter van de geneesmiddeldrager was 31,6 nm te zijn na meten met behulp van een lichtverstoringsdeeltjesdiametermeetinrichting. Opgemerkt wordt voorts, dat het geneesmiddel voor 100% passeerde door een filtermembraan van 0,2 pm en bleek geen deeltjes van 0,2 pm of meer te bevatten.

15

Voorbeeld V

Aan 100 mg trioleïne werden 100 mg eidooierlecithine toegevoegd. Dan werd 10 ml 0,24 M glycerine waterige oplossing aan het mengsel toegevoegd. Onder gebruikmaking van huistype geluidsgolfhomogeni-seerinrichting (Branson Sonifier Model 185), werd het mengsel blootgesteld aan geluidsgolfbehandeling 20 gedurende 60 minuten onder koeling met ijs. De gevormde geneesmiddeldrager bleek enigszins blauwwit van kleur te zijn en was helder. Een gemiddelde deeltjesdiameter van de geneesmiddeldrager bleek 47,2 nm te zijn na meten met behulp van een lichtverstrooiingsdeeltjesdiametermeetinrichting. Opgemerkt wordt, dat de geneesmiddeldrager voor 100% passeerde door een filtermembraan van 0,2 pm en bleek geen deeltjes van 0,2 pm of meer te bevatten.

25 Een verbinding (Vinblastine palmitaat), 500 pg, verkregen door chemisch binden van een vetzuur met Vinblastine (antikankermiddel) werd aan de geneesmiddeldrager, die boven werd verkregen toegevoegd.

Het mengsel werd langzaam vermengd en vervolgens gedurende 6 uur geroerd, teneinde het geneesmiddel in de drager op te nemen.

Ook 5-Fluorouracil palmitaat en Cytarabine levulinaat, 500 pg, verkregen door chemisch binden van het 30 vetzuur met 5-Fiuorouracil respectievelijk Cytarabine (antikankermiddel) werd als boven toegepast.

Onderzoekvoorbeeld l-l

Het in het bovengenoemde voorbeeld I verkregen mengsel wer onder stikstofgas in een bruine ampul van 1 ml gebracht. Na een steralisatiebehandeling van de ampul met stoom onder hoge druk werd de deeltjes-35 diameter van de emulsiedeeltjes gemeten door middel van een lichtverstrooiingsdeeltjes- diametermeetinrichting. Er bleek geen significant verschil te zijn tussen de diameters voor en na de stoombehandeling. Aggregatie noch toename in de deeltjesdiameter was waar te nemen. Voorts werden zij opgeslagen bij 4°C gedurende 6 maanden waarbij geen verandering optrad.

40 Onderzoekvoorbeeld /-//

Het bovenbeschreven in voorbeeld I verkregen monster werd op gebruikelijke wijze gevriesdroogd. Daarna werd aan het monster ten behoeve van een injectievloeistof gedestilleerd water toegevoegd, gevolgd door roeren. Dan werd de deeltjesdiameter van het monster gemeten door middel van een lichtverstrooiingsdeel-tjesdiametermeetinrichting. Een gemiddelde deeltjesdiameter bleek 28,3 nm te zijn. Er was geen significante 45 aggregatie noch toename in de deeltjesdiameter waar te nemen in tegendeel het monster werd uniform verstrooid.

(Onderzoek naar de bruikbaarheid van de onderhavige uitvinding).

Onderzoekvoorbeeld //-/ 50 De geneesmiddeldrager volgens de uitvinding, die het 3Ή gelabeld Dexamethasonpalmitaat bevat, en welke drager bereid is op een wijze zoals weergegeven in Voorbeeld I werd als onderzoekmonster gebruikt. Als vergelijkingsmonster werd gebruik gemaakt van een olie-emulsie in water met een diameter van 0,2 pm. Dit vergelijkingsmonster werd verkregen door toevoeging van 10 ml 0,24 M glycerine waterige oplossing aan 4 mg 3Ή gelabeld Dexamethasonpalmitaat, 100 mg geraffineerde sojaboonolie en 12 mg eidooierlecithine.

55 Het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster werden aan ratten intraveneus toegediend. Dan werd een verandering in hun bloedconcentratie onderzocht.

Verandering in de totale radioactiviteit in het plasma na toediening van zowel het te onderzoeken 193340 4 monster als het vergelijkingsmonster langs intraveneuze weg aan de staartvena van mannetjesratten van de SD-stam (met een gewicht van ca. 210 g) in een dosering van 0,05 mg/kg, berekend als Dexamethason is afgebeeld in figuur 1, door omrekening in Dexamethason.

Het vergelijkingsmonster verdween snel uit het plasma, waarbij echter de verdwijning van het te 5 onderzoeken monster gering was. Half-waarde-tijden bij de verdelingsfasen waren respectievelijk 10,5 min. en 5,5 min.

Figuur 1 toont de verandering van de totale radioactiviteit in plasma, wanneer het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster zijn onderzocht in onderzoekvoorbeeld ll-l na intraveneuze toediening aan ratten, waarbij de verticale as een concentratie van het geneesmiddel, berekend als Dexamethason 10 (ng/ml) weergeeft en de abscis het tijdsverloop (uur) na toediening weergeeft: een curve verbonden met · en een curve verbonden met O stellen respectievelijk het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster voor.

15 Onderzoekvoorbeeld //-//

Afgifte van het geneesmiddel in een ontstekingsgebied, geïnduceerd door carragenienoedeem werd vergeleken tussen het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster onder gebruikmaking van een preparaat volgens de uitvinding met daarin 3'H-gelabeld Dexamethasonpalmitaat, bereid op een wijze zoals weergegeven door Voorbeeld II als een te onderzoeken monster, terwijl hetzelfde vergelijkingsmonster werd 20 gebruikt als in Onderzoekvoorbeeld ll-l.

TABEL A

Afgifte van geneesmiddel aan carragenienontstekingsgebied 25 te onderzoeken monster vergelijkingsmonster poot met ontsteking (ng) 475 ± 175 154 ±17 (ng/g) 204 ± 53 64 ± 8 controlepoot (ng) 164 ± 19 89 ± 24 30 (ng/g) 94 ± 8 52 ±14 oedeemgebied (ng/g) 538 ± 142 94 ± 42 plasma (ng/g) 448 ± 38 122 ±12 35 Indicatie is (gemiddelde ± standaardafwijking)

Carrragenienoedeem werd geïnduceerd door subcutane toediening van 0,1 ml 0,5% λ-carragenien aan mannelijke ratten van de SD-stam (elk met een gewicht van ca. 195 g) welke toediening plaatsvond aan de hiel van één poot. Twee uur na de toediening van carragenien werden het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster intraveneus toegediend in de staartvena in een dosering van 0,5 mg/kg, berekend als 40 Dexamethason. 60 min. na de intraveneuze toediening werd het bloed verzameld uit de aorta in de abdomen onder oplevering van het plasma. Tegelijkertijd werd de poot met de ontsteking en de tegenovergestelde poot (controlepoot) afgesneden van het enkelgewricht. Radioactiviteit werd gemeten na behandeling met een monsteroxidatiemiddel.

In Tabel A bleken ten opzichte van het te onderzoeken monster grote hoeveelheden van het geneesmid-45 del te zijn overgegaan in het ontstekingsgebied (oedeemgebied), terwijl een sterke ophoping op het ontstekingsgebied was waargenomen vergeleken met het vergelijkingsmonster. Een geneesmiddel-concentratie van 5,7 keer van die van het vergelijkingsmonster werd in het oedeemgebied waargenomen, welk gebied door ontsteking werd geïnduceerd.

Figuur 2 is een dosis-responscurve van anti-inflammatore activiteit, verkregen door toepassing van een 50 carrageenin edema remmingsmate als de index, waarbij de verticale as een mate van remming van carrageneenin edema voorstelt als percentage, terwijl de abscis een dosis van het geneesmiddel voorstelt berekend als Dexamethason op een logarithmische schaal: een curve verbonden met ·, een curve verbonden met Δ en een curve verbonden met O stellen respectievelijk het te onderzoeken Dexamethason-fosfaat en het vergelijkingsmonster voor.

5 193340

Onderzoekvoorbeeld //-///

Tabel B toont de resultaten van de vergelijking in afgifte van een geneesmiddel in de hydrothorax en de voornaamste organen in ratten met pleurisymodel, waarbij gebruik werd gemaakt van hetzelfde te onderzoeken monster en vergelijkingsmonster als in het geval van het bovenbeschreven onderzoekvoorbeeld II—II.

5 2°/cA-carragenien, 0,1 ml, werd toegediend aan mannelijke ratten van de SD-stam (elk met een gewicht van ca. 300 g) bij de borstholte. 2½ uur na de toediening van carragenien werden het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster intraveneus toegediend in de staartvena in een dosering van 1,25 mg/kg, berekend als Dexamethason. 30 min. na de intraveneuze toediening werd het bloed uit de aorta in de abdomen opgevangen, terwijl de vloeistof in de borstholte werd uitgewassen met behulp van een 10 fysiologische zoutoplossing onder oplevering van het totaalvolume van 10 ml. Zijn radioactiviteit werd bepaald. Tegelijkertijd werden de voornaamste organen geëctomiseerd. Elke radioactiviteit werd gemeten na behandeling met een monster oxidatiemiddel.

TABEL B

15 Overdracht in het ontstekingsgebied en de voornaamste weefsels te onderzoeken monster vergelijkingsmonster vloeistof in de borstholte (pg) 2,65 0,68 20 diafragma pg/g 1,06 0,68 mild pg/g 3,05 27,34 lever pg/g 7,71 17,84 hart pg/g 1,53 1,53 long pg/g 2,36 1,93 25 nier pg/g 2,66 1,37 plasma pg/ml 10,07 2,37

De indicatie is een gemiddelde waarde, berekend op Dexamethason.

30 In Tabel B zijn met betrekking tot het te onderzoeken monster grote hoeveelheden van het geneesmiddel afgestaan aan het ontstekingsgebied (hydrothoraxgebied) terwijl een sterke ophoping bij het ontstekingsgebied werd waargenomen vergeleken met het vergelijkingsmonster. Een geneesmiddelconcentratie van 3,9 keer van die van het vergelijkingsmonster werd in de vloeistof genoteerd en wel in de thoraxholte.

35 Onderzoekvoorbeeld ll-IV

Hetzelfde te onderzoeken monster en vergelijkingsmonster als in het bovenbeschreven Onderzoekvoorbeeld II—II werden intraveneus toegediend aan BALB/C mannetjesmuizen (elk met een gewicht van ca. 25 g). 30 min. na de toediening werd een concentratie van het ongewijzigde geneesmiddel en een concentratie aan Dexamethason als zijn metaboliet in plasma en lever bepaald. De dosering van 5 mg/kg, berekend als 40 Dexamethason.

Tabel C toont elke concentratie van het ongewijzigde geneesmiddel (Dexamethasonpalmitaat, zijn concentratie werd berekend als Dexamethason) en zijn metaboliet (Dexamethason) hetgeen afzonderlijk kwantitatief werd bepaald.

In het geval van het te onderzoeken monster, bleek een concentratie in het plasma hoog te zijn en naast 45 een lage verdeling in de lever. Voorts bleek bij het te onderzoeken monster meestal in het plasma het ongewijzigde geneesmiddel aanwezig te zijn.

TABEL C

50 te onderzoeken monster vergelijkingsmonster

Mg/ml, g pg/ml, g onveranderd actieve verbinding in plasma 36,3 ±2,2 7,7 ±1,6

Dexamethason in plasma 4,6 ± 0,5 5,2 ± 0,9 55 onveranderd actieve verbinding in lever niet detecteerbaar niet detecteerbaar

Dexamethason in lever 24,0 ±1,2 41,0 ± 1,3 193340 6 TABEL C (vervolg) te onderzoeken monster vergelijkingsmonster lever/plasma-verhouding in concentratie 5 (totale hoeveelheid) 0,6 ± 0,0 3,0 ± 0,5

Indicatie is (gemiddelde ± standaardafwijking)

10 Onderzoekvoorbeeld II- V

Onder gebruikmaking van hetzelfde te onderzoeken monster en vergelijkingsmonster als in Onderzoekvoorbeeld ll-ll en een fysiologische zoutoplossing aan Dexamethasonfosfaat werden hun farmacologische effecten onderzocht onder gebruikmaking van carragenienoedeemremming als de index.

λ-Carragenien (0,5%, 1 ml) werd subcutaan toegediend aan mannetjesratten van de SD-stam (elk met 15 een gewicht van ca. 160 g) bij één poothiel. 30 min. hierna werd het te onderzoeken monster, het vergelijkingsmonster en Dexamethasonfosfaat intraveneus in de staartvena toegediend. Aan de controlegroep werd een fysiologische zoutoplossing toegediend. Een volume van de poot werd gemeten voorafgaande aan de toediening van carragenien en 5 uur na de toediening op een conventionele wijze voor het bepalen van de oedeemremmingsverhouding.

20 Het zal duidelijk zijn dat het te onderzoeken monster een anti-ontstekingsactiviteit had beter dan de vergelijkingsmonsters.

TABEL D

50% oedeemremming dosis 25 - ED 50 (mg/kg) te onderzoeken monster 0,012 vergelijkingsmonster 0,031 30 Dexamethasonfosfaat (vergelijking) 0,023

Indicatie is verschaft door berekening als Dexamethason)

35 Onderzoekvoorbeeld ll-VI

Ten behoeve van het confirmeren van de stabiliteit van de geneesmiddeldrager van de onderhavige uitvinding in het lichaam, waarin cholesteryllinoleaat de kern was van het preparaat van de uitvinding, verkregen in Voorbeeld III, gebruikt als te onderzoeken monster en een monster volgens Voorbeeld II.

Deze monsters werden intraveneus aan ratten toegediend. Verandering in bloedconcentratie werd 40 gemeten. Monsters bereid onder gebruikmaking van 3H-gelabeld Dexamethasonpalmitaat werden als de desbetreffende monsters gebruikt.

Verandering in totale radioactiviteit in plasma na intraveneuze toediening van het te onderzoeken monster en vergelijkingsmonster aan mannetjesratten van de SD-soort (elk met een gewicht van 250 g) in de staartvena in een dosering van 0,05 mg/kg, berekend als Dexamethason, is weergegeven in figuur 3, 45 door omzetting in Dexamethason. Het monster volgens voorbeeld III verdween uit het plasma langs een geleidelijkere weg dan het monster volgens voorbeeld II. Halfwaarde tijden voor de verdwijning in de verdelingsfase waren respectievelijk 21,6 min. en 11,5 min.

Figuur 3 stelt de verandering van de totale radioactiviteit in plasma voor wanneer het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster zijn onderzocht in proefvoorbeeld ll-VI na intraveneuze toediening aan 50 ratten, waarbij de verticale as een concentratie (ng/ml) aan Dexamethason voorstelt, berekend uit de radioactiviteit, terwijl de abscis het tijdsverloop voorstelt (uur) na toediening: een curve verbonden met A en een curve verbonden met · stellen respectievelijk het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster voor.

55 Onderzoekvoorbeeld ll-VII

De in Voorbeelden I, II en III verkregen te onderzoeken monsters en vergelijkingsmonster dat gebruikt werd in Onderzoekvoorbeeld ll-l werden gemengd met rattenplasma, teneinde de stabiliteit te onderzoeken. Er 7 193340 werd een concentratie van het monster in het plasma bereid van 23 pg/ml, berekend als Dexamethason. Zoals in Tabel G weergegeven bleek de hoeveelheid van het ongewijzigde geneesmiddel (Dexamethason-palmitaat) na incubatie bij 37°C gedurende 90 min., namelijk, stabiliteit in het plasma, duidelijk beter in het preparaat volgens de uitvinding te zijn dan het vergelijkingsmonster.

5 Bovendien werd ook vastgesteld, dat door gebruikmaking van cholesteryllinoleaat als kerncomponent in het preparaat volgens de uitvinding de stabiliteit toeneemt met toename van zijn gehalte.

TABEL G

Stabiliteit in plasma 10 - achtergebleven hoeveelheid onveranderd geneesmiddel te onderzoeken monster verkregen in Voorbeeld I 39,8% 15 te onderzoeken monster verkregen in Voorbeeld II 47,5% te onderzoeken monster verkregen in Voorbeeld III 68,1% te onderzoeken monster verkregen in Voorbeeld ll-l 20,1%

Onderzoekvoorbeeld ll-X

20 Onder gebruikmaking van de geneesmiddeldrager volgens de uitvinding met daarin anti-histamine Difenhydramine, verkregen in Voorbeeld IV als een te onderzoeken monster en een Difenhydraminehydrochloride-oplossing in een fysiologische zoutoplossing als vergelijkingsmonster werd een preventieve werking tegen accententuatie van vasopermeabiliteit, geïnduceerd door intracutane toediening van histamine, onderzocht.

25 Het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster werden intraveneus toegediend aan mannetjesratten van de SD-stam (elk met een gewicht van ca. 300 g). Na een bepaalde tijdsperiode werd 10 mg Evans Blue intraveneus toegediend, terwijl tegelijkertijd histaminehydrochloride (1 pg/50/μΙ) intracutaan werd ingespoten in de abdominale huid. Verder 30 min hierna werd de huid afgestroopt teneinde de in de huis afgescheiden Evans Blue kwantitatief te bepalen. Na het oplossen van de huid met 3 ml 30 geconcentreerd zoutzuur werd aan de oplossing 3 ml 10% benzarconiumchloride toegevoegd, waarna Evans Blue met 5 ml chloroform werd geëxtraheerd. Een hoeveelheid Evans Blue, afgescheiden in de huid, werd bepaald door absorptie bij 620 nm in de chloroformlaag.

Figuur 4 toont de tijds-afhankelijke verandering van de remming van de vasopermeabiliteit, geïnduceerd door intracutane inspuiting van histamine 15, 30 en 120 min na de toediening van beide monsters, waarbij 35 doseringen werden gebruikt van 2 mg/kg, berekend als Difenhydramine. Het te onderzoeken monster vertoonde de maximale werking reeds na 15 min na de toediening. De werking hield tot ca. 2 uur aan. Aan de andere kant was bij het vergelijkingsmonster zijn mate van remming lager dan die van het te onderzoeken monster. Het vergelijkingsmonster had een maximale werking van 30 minuten na de toediening, waarna de werking afnam. Het te onderzoeken monster had een remming van de vasopermeabiliteit van 3 keer of 40 meer dan het vergelijkingsmonster 2 uur na de toediening. Uit de resultaten volgt, dat het te onderzoeken monster niet alleen geneesmiddelwerking versterkt, doch ook een effect heeft op de duur in de geneesmiddelwerking.

Figuur 5 stelt tijdsverloop voor van de remming van de vasopermeabiliteit wanneer het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster zijn onderzocht in het onderzoekvoorbeeld ll-X intraveneuze toediening 45 aan de ratten, waarbij de verticale as de remming van de vasopermeabiliteit als procent voorstelt, terwijl abscis tijdsverloop (uur) na toediening van het monster voorstelt.

Een curve verbonden met · en een curve verbonden met O stellen respectievelijk het te onderzoeken monster en het vergelijkingsmonster voor.

Figuur 6 stelt een dosis-responscurve in de remming van de vasopermeabiliteit voor wanneer het te 50 onderzoeken monster en vergelijkingsmonster zijn onderzocht na intraveneuze toediening aan ratten, waarbij de verticale as de remming van de vasopermeabiliteit in procenten voorstelt en de abscis de dosis van het geneesmiddel, berekend als Difenyhydraminehydrochloride op een logarithmische schaal.

55 Figuur 7 toont een dosis-respons curve, waaruit de remming van de vasopermeabiliteit verkregen 30 minuten na toediening van het monster blijkt. Het zal duidelijk zijn, dat de mate van remming van de vasopermeabiliteit groter is dan van het vergelijkingsmonster.

Claims

193340 8 Farmaceutisch preparaat voor parenterale toediening gevormd uit een vetemulsie in water met een emulsiedeeltjesgrootte kleiner dan 100 nm, met daarin een farmacologisch actieve verbinding, die in lipide 5 oplosbaar is, een gezuiverd lipide als kerncomponent van het emulsiedeeltje en lecithine als oppervlakte-laagcomponent van het emulsiedeeltje, met het kenmerk, dat de gemiddelde emulsiedeeltjesgrootte 15-50 nm is en dat de kerncomponent gevormd uit een neutraal lipide of een cholesterolester of een mengsel ervan en de farmacologisch actieve verbinding aanwezig is in een hoeveelheid van 30-65 gew.% gebaseerd op het emulsiedeeltje en dat de oppervlaktelaagcomponent aanwezig is in een hoeveelheid van 10 35-70 gew.% betrokken op het emulsiedeeltje en de emulsie rechtstreeks wordt verkregen door het homogeniseren van het neutrale lipide of de cholesterolester of een mengsel daarvan, en de farmacologisch actieve verbinding met het lecithine totdat de gewenste deeltjesgrootte is bereikt en dat totale concentratie van deze verbindingen in de vetemulsie niet minder is dan 10 mg/ml. Hierbij 3 bladen tekening