NL1004474C2 - Werkwijze voor de vorming van een beschermlaag op een kopervrije reflecterende metaallaag. - Google Patents

Description

Werkwijze voor de vorming van een beschermlaag op een koper-vrije reflecterende metaallaag.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op methode voor het vervaardigen van reflecterende voorwerpen, waarbij een reflecterende metaallaag is afgezet op een lichtdoor-latend substraat.

5 Een reflecterende metaallaag kan patroongewijs wor den afgezet onder vorming van een decoratief voorwerp, waarbij de uitvinding in het bijzonder betrekking heeft op glassubstraten, voorzien van een continue reflecterende laag. De laag kan op een substraat van welke vorm dan ook worden aan-10 gebracht, bijvoorbeeld op een artistiek voorwerp, onder oplevering van enig gewenst decoratief effect, maar het ligt in de reden dat de uitvinding de grootste toepassing vindt wanneer de laag is aangebracht op een glasplaatsubstraat. De laag kan volledig reflecterend zijn derhalve onder vorming 15 van een spiegellaag.

Reflecterende metaallagen, bijvoorbeeld zilver hebben de neiging te worden aangetast door atmosferische verontreiniging met het gevolg, dat de zilverlaag dof wordt, zodat de vereiste optische eigenschappen van de laag verloren ra-20 ken. Het is derhalve bekend beschermlagen op een dergelijke zilverlaag aan te brengen, waarbij de aard van de beschermlaag wordt bepaald door de vereiste eigenschappen van het beklede substraat en door de kosten.

Conventioneel worden zilverspiegels als volgt ge-25 maakt. Het glas wordt eerst gepolijst en vervolgens gesensibiliseerd, typisch onder gebruikmaking van een waterige oplossing van SnCl2. Na spoelen wordt het oppervlak van het glas gewoonlijk geactiveerd door middel van een ammoniakale zil-vernitraatbehandeling. De zilveroplossing wordt vervolgens 30 aangebracht teneinde een ondoorzichtige zilverlaag te vormen. Deze zilverlaag wordt dan bedekt met een beschermlaag van koper en vervolgens één of meer verflagen teneinde de gerede spiegel te verkrijgen.

Het doel van de koperlaag is het dof worden van de 35 zilverlaag te vertragen, terwijl de koperlaag zelf beschermd 1004474 2 wordt tegen slijtage en corrosie door de verflaag.

Van de diverse verfmengsels, die gebruikt kunnen worden voor het beschermen van een spiegel bevatten die, welke de beste bescherming tegen corrosie van de koperlaag vor-5 men, loodpigmenten. Helaas zijn loodpigmenten toxisch, waarbij hun toepassing in toenemende mate wordt ontmoedigd om redenen van milieu gezondheid.

Voorgesteld is de zilverlaag te beschermen door behandeling met een aangezuurde waterige oplossing van Sn (II) 10 zout (zie Britse Octrooiaanvrage GB 2252568). Volgens dit voorstel heeft de reflecterende laag van zilver een opper-vlaktestratum met een populatie aan tinatomen, die groter is vergeleken met de populatie aan tinatomen (indien aanwezig) in een daaronder liggend suboppervlakstratum met ten minste 15 één tinatoom per honderd metaalatomen met het effect op een dergelijke metaallaag van een verhoogde bestendigheid tegen corrosie.

Volgens een ander recent voorstel (zie Britse Octrooiaanvrage GB 2254339) is de reflecterende laag van zil-20 ver behandeld met een oplossing, die ionen bevat van ten minste één van de groepen bestaande uit Al (III), Cr (II), V (II of III), Ti (II of III), Fe (II) en In (I of II).

Een belangrijke toepassing van de beschermingstoepassingen volgens GB 2252568 en GB 2254339 is de vorming van 25 zilverspiegels, zonder een conventionele beschermlaag van koper. Dergelijke kopervrije spiegels kunnen worden beschermd met loodvrije verven.

De verven worden in het algemeen in vloeibare vorm aangebracht, bijvoorbeeld met behulp van een kwast op het 30 oppervlak, dat beschermd dient te worden of door het doorhalen van het voorwerp in vloeistofgordijn. Het is soms lastig om een uniforme laag te verkrijgen wanneer men gebruik maakt van deze methode, welke methode resulteert hetzij in het gebruik van een extra hoeveelheid verf, hetzij in gebieden, 35 waar de verflaag onvoldoende dik is voor het verschaffen van de vereiste bescherming. Bovendien kunnen vloeibare verven vluchtige oplosmiddelen bevatten, die nadelig zijn bij toepassing en waarvan het lozen in de atmosfeer in het algemeen vermeden dient te worden om milieu redenen. Wanneer men ver- 1004474 3 ven gebruikt in vloeibare vorm blijkt de hechting aan het onderliggende oppervlak niet altijd zo goed te zijn als gewenst . Bovendien dienen vloeibare verven in het algemeen in twee stappen te worden aangebracht, aangezien twee lagen no-5 dig zijn voor het verkrijgen van voldoende bescherming.

Het is een doel van de onderhavige uitvinding het verschaffen van een beschermlaag boven de kopervrije reflecterende metaallaag van een reflecterend voorwerp op een wij -ze, waarbij één of meer van de bovengenoemde nadelen worden 10 vermeden.

Gevonden is, dat dit en andere bruikbare doeleinden kunnen worden gerealiseerd wanneer de beschermende verf wordt aangebracht in de vorm van een poeder met een specifieke samenstelling.

15 Het gaat derhalve volgens de onderhavige uitvinding om een werkwijze voor het vervaardigen van een reflecterend voorwerp, dat is voorzien van een kopervrije reflecterende metaallaag, gedragen op een lichtdoorlatend substraat, welke werkwijze omvat de volgende stappen te weten het vormen van 20 een bekleding van een laag van het reflecterende metaal op een oppervlak van het substraat en het aanbrengen van een verfpoeder bestaande uit een polymeer, alsmede het harden van het polymeer onder vorming van een beschermlaag van verf over de metaallaag.

25 Het lichtdoorlatende substraat kan een lichtdoorla tend stijf materiaal zijn, zoals kunststofmateriaal, maar het is bij voorkeur een glassubstraat, zoals glas zelf. Helder glas verdient de voorkeur ofschoon ook gekleurd glas kan worden gebruikt.

30 Gewoonlijk is het reflecterende metaal zilver. Of schoon zilver alleen bij voorkeur wordt gebruikt als reflecterend metaal, strekt zich de onderhavige uitvinding eveneens uit tot reflecterende voorwerpen, waarbij het reflecterende metaal een ander metaal is, zoals aluminium. In de volgende 35 algemene beschrijving dienen de verwijzingen naar zilver als het reflecterende metaal worden geïnterpreteerd als zijnde het reflecterende metaal dat wordt aangebracht op andere reflecterende metalen, behalve wanneer de beschrijving iets anders aangeeft.

1004474 4

Gewoonlijk is het reflecterende metaal voorwerp een spiegel, ofschoon de uitvinding zich ook uitstrekt tot andere reflecterende voorwerpen, die een reflecterend metaal dragen. In de volgende algemene beschrijving, verwijzingen naar spie-5 gels als reflecterend voorwerp dienen te worden geïnterpreteerd als ook andere reflecterende voorwerpen, behalve wanneer de context iets anders aangeeft.

Voorafgaande aan het aanbrengen van de reflecterende laag en het verfpoeder kan het substraat in aanraking worden 10 gebracht met een activerende oplossing met daarin ionen van ten minste één van bismut (III), chroom (II), goud (III), indium (III), nikkel (II), palladium (II), platina (II), rhodium (III), ruthenium (III), titaan (III), vanadium (III) en zink (II), zoals beschreven in de Britse Octrooiaanvrage GB 15 2289289. Voorafgaande aan het in contact brengen van sub straat met de activerende oplossing, wordt het substraat bij voorkeur gesensibiliseerd met een sensibiliseeroplossing, zoals SnCl2.

De spiegels, waarop de uitvinding betrekking heeft 20 kunnen worden vervaardigd via een methode, die bestaat uit de behandeling van de zilverlaag met een aangezuurde waterige oplossing van Sn (II) zout, zoals beschreven in de zo juist beschreven Britse Octrooiaanvrage GB 2252568.

Alternatief kunnen de spiegels worden vervaardigd 25 via een methode, zoals in de hierboven genoemde GB 2254339 beschreven.

Volgens een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding omvat de werkwijze voorafgaande aan het aanbrengen van het verfpoeder, het vormen van een metaallaag bestaande uit 30 een reflecterende laag van zilver op een oppervlak van het substraat (hetgeen bij voorkeur een schoon oppervlak is), het in aanraking brengen van de metaallaag met een behandelings-oplossing met daarin ionen van ten minste één van de groep bestaande uit Al (III), Cr (II), V (II of III), Ti (II of 35 III), Fe (II), In (I of II) en Sn (II). De aldus behandelde metaallaag kan worden gewassen en gedroogd. Gebleken is, dat de metaallaag van een reflecterend voorwerp volgens deze uitvoeringsvorm van de uitvinding heeft meegekregen een extra maatregel van bescherming tegen corrosie door behandeling met 1004474 5 de behandelingsoplossing. Deze werkwijze van vervaardigen van een dergelijk reflecterend voorwerp kan bovendien zeer eenvoudig en economisch worden uitgevoerd.

Dienovereenkomstig kan de methode bestaan uit het in 5 contact brengen van de metaallaag met een versbereide aangezuurde waterige behandelingsoplossing van een stannozout teneinde de populatie van tinatomen in het oppervlaktestratum van de metaallaag op te voeren, welke oplossing vrij is van opalescentie, waarna de aldus behandelde metaallaag wordt 10 gewassen en gedroogd. Gebleken is, dat het zilver van een voorwerp volgens deze uitvoeringsvorm van de uitvinding een extra maatregel van bescherming heeft meegekregen tegen corrosie door behandeling met een aangezuurde waterige oplossing van een stannozout. Aangenomen wordt, dat dit te danken is 15 aan het inbouwen van een populatie van tinatomen in het oppervlaktestratum van het metaal van het voorwerp. Het verdient aanbeveling een verse oplossing van een stannozout te gebruiken.

Oplossingen van tin (II) zouten kunnen eenvoudig en 20 economisch verantwoord gebruikt worden. Het in aanraking brengen van de bekleding van slechts 1 mg/m2 tin in oplossing is heel wel voldoende voor het verkrijgen van enige mate van bescherming, terwijl het aanbrengen van hoeveelheden groter dan 1500 mg/m2 geen noemenswaardige toename in de corrosiebe-25 stendigheid oplevert. Inderdaad toepassing van grotere hoeveelheden kan een nadelig effect hebben in de zin van afname van de hechting tussen de reflecterende laag en het verfpoe-der, dat vervolgens wordt aangebracht.

De onderhavige uitvinding strekt zich niet uit tot 30 spiegels vervaardigd volgens een methode, waarbij de zilverlaag wordt bekleed met een beschermlaag van koper. Gebleken is volgens de uitvinding dat de aanwezigheid van koper de hechting van het verfpoeder op de spiegel kan verminderen en het is derhalve om die reden dat de werkwijze volgens de uit-35 vinding in het bijzonder geschikt is voor kopervrije spiegels.

Bij voorkeur wordt silaan op de zilverlaag aangebracht voorafgaande aan het aanbrengen van het verfpoeder daarop ter verbetering van de hechting van verfpoeder op de 1004474 6 zilverlaag. Het in aanraking brengen van de zilverlaag met een silaan voorafgaande aan het verven kan de hechting van de verf op de behandelde metaallaag bevorderen, om zodoende de bestendigheid van het reflecterende voorwerp tegen slijtage 5 en corrosie te bevorderen. Het silaan kan zijn een amino- alkylalkoxysilaan, zoals γ-aminopropyltriëthoxysilaan, en kan worden aangebracht door middel van versproeien van een waterige oplossing ervan, gevolgd door spoelen en drogen.

Het is noodzakelijk, dat het verfpoeder een hardhaar 10 polymeer bevat voor welk doel een thermohardend polymeer de voorkeur verdient boven een thermoplastisch polymeer. Het thermohardende polymeer dient zodanig te zijn dat die na verhitting permanent wordt gehard. Dit bevordert het snijden en het assembleren van het voorwerp, bijvoorbeeld een spiegel, 15 zonder beschadiging van de verf. De glasovergangstemperatuur van het thermohardende polymeer dient voldoende hoog te zijn om aanbrengen van het poeder mogelijk te maken, waarbij echter de geharde verf voldoende flexibel dient te zijn om bestand te zijn tegen krachten, zoals mechanische krachten. Bij 20 voorkeur is de glasovergangstemperatuur (Tg) van het thermohardende polymeer in de orde van grootte van tussen 60 en 90°C en liefst tussen 60 en 75°C. Als thermohardende polymeer komen in aanmerking epoxy, polyester, polyurethaan, acryl of aminoharsen, zoals bijvoorbeeld melamine.

25 Het verfpoeder is bij voorkeur homogeen, in die ma te, dat elk deeltje ervan dezelfde ingrediënten bevat. Naast het thermohardende polymeer kan de verf andere bestanddelen bevatten, zoals vulmiddelen (bijvoorbeeld een carbonaat) en pigmenten. Elk pigment, als deze maar verenigbaar is met het 30 thermohardende polymeer, kan worden gebruikt. Het verfpoeder is echter bij voorkeur vrij van vluchtige bestanddelen en bij voorkeur is het volledig vrij van lood en loodverbindingen.

De granulometrie van het verfpoeder is belangrijk voor het verkrijgen van een uniform geharde verflaag. Bij 35 voorkeur is de verdeling van de grootte van de deeltjes relatief groot. Indien het granulometrische traject te nauw is, is er risico voor de vorming van een poederlaag met een significant aantal holtes. Dergelijke holtes kunnen lastig worden opgevuld tijdens harden van het poeder. Bovendien is de 1004474 7 granulometrie van de poederdeeltjes een belangrijke factor in het gemak waarmee het poeder door elektrostatisch opspuiten kan worden aangebracht. Volgens de uitvinding verdient derhalve de voorkeur dat de granulometrie van het verfpoeder 5 ligt tussen 0 en 200 μπι, bijvoorbeeld met 90 volume% van de deeltjes tussen 10 en 100 μπι.

Bij voorkeur wordt het verfpoeder door opspuiten aangebracht. Een geschikte spuitmethode is een elektrostatisch spuiten. Een elektrische generator verschaft een conti-10 nu hoge spanning van bijvoorbeeld 40 tot 80 kV, hetgeen bij toepassing van een spruitstuk van een kanon, een sterk elektrisch veld creëert, dat de lucht ioniseert en de poederdeel-tjes, die daar doorheen passeren, oplaadt. De opgeladen deeltjes worden gericht naar het te bekleden substraat toe, dat 15 de spiegel is, die geaard is. Het verfpoeder wordt afgezet op het substraat en is vervolgens gereed voor harding. Het verfpoeder wordt bij voorkeur bij kamertemperatuur aangebracht.

Bij voorkeur wordt het thermohardende polymeer gehard door het reflecterende voorwerp samen met het verfpoeder 20 daarop aan te brengen en wel in een oven. Een geschikte har-dingstemperatuur ligt tussen 150-180°C. Harding neemt gewoonlijk enkele minuten in beslag.

Bij voorkeur heeft de beschermverflaag een dikte van 50 μπι tot 80 μτη, zoals bijvoorbeeld circa 60 μπι.

25 Eén beschermverflaag is in het algemeen voldoende voor het beschermen van de reflecterende metaallaag.

De onderhavige uitvinding is in het bijzonder geschikt voor spiegels met onregelmatige configuratie, zoals gebogen spiegels, waar de verftechnieken van de stand der 30 techniek lastiger zijn om uitgevoerd te worden.

Gebleken is, dat het mogelijk is voor de corrosiebe-stendigheid en oplosmiddelbestendigheid van het voorwerp met daarop het verf, afgezet uit een poeder volgens de onderhavige uitvinding even goed of zelfs beter te zijn dan het het 35 geval zou zijn voor soortgelijke voorwerpen, die zijn behandeld met twee verflagen, aangebracht uit een vloeistof op bekende wijze. De spiegels volgens de onderhavige uitvinding kunnen bovendien goede bestendigheid vertonen tegen conventionele plakmiddelen.

t 004474 8

VOORBEELDEN

Voorbeelden I-III + Controle I

In voorbeeld I werden spiegels vervaardigd op een conventionele spiegelproduktielijn, waarbij de glasplaten 5 werden gevoerd langs een pad met behulp van een walstrans-portinrichting.

De glasplaten werden allereerst gepolijst, gewassen en vervolgens gesensibiliseerd met behulp van een tinchlori-de-oplossing, op gebruikelijke wijze, en vervolgens gespoeld. 10 Een zure waterige oplossing van PdCl2 werd vervolgens gesproeid over de glasplaten. Deze oplossing werd bereid uit een uitgangsoplossing met daarin 6 g PdCl2/l aangezuurd met HCl onder oplevering van een pH van circa 1, en vervolgens verdund met gedemineraliseerd water teneinde de sproeikoppen 15 te voeden, die de verdunde oplossing, welke circa 30 mg

PdCl2/l bevat, te richten op de glasplaten, waarbij circa 5,5 mg PdCl2/m2 glas werd gesproeid. De contacttijd van het pal-ladiumchloride op het oppervlak van het gesensibiliseerde glas was circa 15 seconden.

20 De aldus geactiveerde glasplaten werden vervolgens gevoerd naar een spoelstation, waar gedeminiraliseerd water werd opgesproeid en vervolgens naar het verzilveringsstation waar een traditioneel zilveroplossing werd opgesproeid met daarin een zilverzout en een reductiemiddel. De stroomsnel-25 heid en concentratie van de zilveroplossing, die op het glas werd gesproeid, werd zodanig afgeregeld onder conventionele produktiecondities dat er een laag werd gevormd, die circa 800 - 850 mg/m2 zilver bevatte. Waargenomen werd, dat de afgezette zilvermassa's circa 900 - 950 mg/m2 bedroeg.

30 Het glas werd vervolgens gespoeld. Direct na het spoelen van de zilverlaag werd een versgevormde aangezuurde oplossing van tinchloride gesproeid over de verzilverde glasplaten, die zich voorwaarts hebben bewogen, zoals beschreven in de Britse Octrooiaanvrage GB 2252568.

35 De spiegels werden vervolgens behandeld door het besproeien met een oplossing van 0,1 volume% γ-aminopropyl-triëthoxysilaan (Silane A 1100 van Union Carbide).

Voor Controle I werd een koperoplossing met gebruikelijke samenstelling opgesproeid na de afzetting van zilver 1004474 9 op de zilverlaag teneinde een laag te krijgen die circa 300 mg/m2 koper bevatte. Dit werd gerealiseerd door het simultaan opsproeien van een oplossing A en een oplossing B. Oplossing A werd bereid door het mengen van een ammonia oplossing met 5 een oplossing, die kopersulfaat en hydroxylaminesulfaat bevatte. Oplossing B bevatte citroenzuur en zwavelzuur. Het glas werd vervolgens gespoeld en gedroogd.

De verf, die vervolgens zowel in Voorbeeld I als in Controle I werd gebruikt was een thermohardend poederverf van 10 een epoxypolyesterhars met een Tg van circa 80°C (FF112 TRAL7001GL van de Firma OXYPLAST) met een grijze kleur. Deze verf werd door elektrostatisch opspuiten aangebracht. Bij deze werkwijze wekt een elektrische generator een continu hoge spanning op van circa 60 kV, die na te zijn aangebracht 15 op de spuitkop van een kanon, een sterk elektrisch veld creëert, dat de lucht ioniseert en de poederdeeltjes, die daar doorheen passeren, oplaadt. De opgeladen deeltjes werden vervolgens gericht tegen het te bekleden substraat, dat wil zeggen de spiegel, die geaard is. Het verfpoeder werd op het 20 substraat afgezet en was vervolgens klaar om te worden gehard. Het verfpoeder werd bij kamertemperatuur aangebracht.

De spiegel werd vervolgens overgebracht in een oven bij 150 tot 180°C, teneinde de verf te harden.

De spiegels volgens deze twee voorbeelden verschil-25 len significant wat betreft hun corrosie aan hun randen.

Voorbeelden II en III zijn vergelijkbaar met voorbeeld I met dien verstande, dat de thermohardende poederverf een epoxypolyesterhars was met een Tg van circa 90°C (FF160 94315CS, van OXYPLAST) met een beige kleur. De spiegel vol-30 gens voorbeeld II werd niet met silaan behandeld. Opgemerkt wordt, dat de kwaliteit van de spiegel behandeld met silaan (Voorbeeld III) beter was dan die van de spiegel dat niet met silaan werd behandeld (Voorbeeld II).

Spiegels vervaardigd op deze wijze werden onderwor-35 pen aan diverse versnelde verouderingsproeven.

Eén indicatie van de bestendigheid tegen veroudering van een spiegel met daarin opgenomen een metaal film, kan worden gegeven door het onderwerpen ervan aan een koperver-snelde azijnzuurzout sproeitest bekend als de CASS Test, 1004474 10 waarbij de spiegel wordt ondergebracht in een testkamer bij 50°C en wordt onderworpen aan de inwerking om een mist, gevormd door het versproeien van een waterige oplossing van 50 g/1 natriumchloride, 0,2 g/1 waterig cuprochloride met vol-5 doende ijsazijn teneinde de pH van de opgesproeide oplossing te brengen op een waarde tussen 3,0 en 3,1. Volledige details van deze test zijn te vinden in International Standard ISO 3770-1976. De spiegels kunnen worden blootgesteld aan de inwerking van zoutmist gedurende verschillende tijdsperioden, 10 waarna de reflecterende eigenschappen van de kunstmatig verouderde spiegel kunnen worden vergeleken met de reflecterende eigenschappen van de versgevormde spiegel. Gebleken is, dat een blootstellingstijd van 120 uur een bruikbare indicatie geeft wat betreft de bestendigheid van een spiegel tegen ver-15 oudering. De CASS Test werd uitgevoerd op spiegeltegels van 10 vierkante cm en na blootstelling aan de koper versnelde azijnzuurzoutsproeivloeistof gedurende 120 uur, waarbij elke tegel onderworpen werd aan microscopisch onderzoek. Het voornaamste zichtbare bewijs voor corrosie is het donker worden 20 van de zilverlaag en het afschilferen van de verf rond de randen van de spiegel. De mate van corrosie wordt onderzocht op vijf regelmatig van elkaar afliggende plaatsen op elk van twee tegenover gestelde randen van de tegel, waarbij het gemiddelde van deze tien metingen werd berekend. Men kan ook de 25 maximale corrosie meten, die aanwezig is aan de rand van de tegel onder oplevering van een resultaat, dat wederom in micrometers wordt gemeten.

Een tweede indicatie voor de bestendigheid tegen veroudering van een spiegel, die een metaalfilm heeft, kan 30 worden gegeven door blootstelling ervan aan een Zout Mist

Proef, bestaande uit het blootstellen van de spiegel aan de inwerking, in een kamer, die op 35°C wordt gehouden van een zoutmist gevormd door versproeien van de waterige oplossing van 50 g/1 natriumchloride. Gebleken is, dat een blootstel-35 lingstijd van 480 uur aan Zout Mist Proef een bruikbare indicatie voor de bestendigheid van een spiegel tegen veroudering geeft. De spiegel wordt vervolgens onderworpen aan microscopisch onderzoek, waarbij de aan de rand van de tegel aanwezige corrosie wordt gemeten onder oplevering van een resultaat 1004474 11 in micrometers, op dezelfde wijze als in de CASS Test.

Spiegels met een oppervlak van 10 vierkante cm volgens voorbeeld I en Controle I werden onderworpen aan de CASS en zoute misttest. De resultaten zijn opgenomen in de volgen-5 de Tabel A:

TABEL A

10 CASS testgemiddelde Zoutmist testgemiddelde Dikte van de __(μια)__(μπι)__verflaag (jm)

Controle I 20000 16000 75

Voorbeeld I 1733 46 63 15 Voorbeeld II verfafscheiding 60

Voorbeeld III__772__159__62_ 20 De achterzijde van elke spiegel werd vastgemaakt aan een glasplaat met behulp van een plakmiddel. Het geheel werd overgebracht in een oven bij 100°C gedurende 24 uur. Het reflecterende oppervlak van de spiegel werd vervolgens onderzocht . Indien de zilverlaag was aangetast door het plakmiddel 25 werd een imperfectie of dofheid waargenomen in de vorm van een diffuse reflectie.

Er werden twee plakmiddelen gebruikt, namelijk Sili-rub (een silconoxim) en Perenator (een alkoxysilicon. De resultaten waren als volgt: 30 ^^==========^^==^==========^^== __Silirub Perenator

Controle I dof OK

Voorbeeld I dof OK

35

Voorbeeld II OK OK

Voorbeeld III__OK__OK_ 40 De spiegels bleken derhalve een goede bestendigheid tegen plakmiddelen te vertonen, in het bijzonder spiegels volgens voorbeelden II en III. Soortgelijke spiegels, die van een verflaag werden voorzien op de klassieke manier, d.w.z. uit een vloeistof in plaats van poeder, vertoonden een soort- 1004474 12 gelijke bestendigheid als die van voorbeelden II en III.

Voorbeelden IV tot IX

In deze voorbeelden werd de behandeling met silaan 5 uitgevoerd door het opgieten van de oplossing van silaan in plaats van versproeien. De oplossing werd uitgegoten in een hoeveelheid van 1 liter per m2 verzilverd substraat. De oplossing liet men gedurende 30 tot 45 seconden inwerken, waarna de spiegel werd gespoeld en gedroogd voorafgaande aan het 10 opspuiten van de verf.

De gebruikte verf in voorbeelden IV tot IX was een thermohoudende poederverf van een epoxypolyesterhars met een Tg van circa 75eC (DFF112 RAL7001 3C van OXYPLAST). Deze verf bevatte dolomiet (CaMg(C03)2# bariet (BaSOJ , calciet (CaC03) 15 en rut iel (Ti02) als vulmiddelen en pigmenten. De behandelingen werden als volgt uitgevoerd.

Voorbeeld IV

De spiegels worden behandeld met een waterige oplos-20 sing van 0,1 volume% γ-aminopropyltriëthoxysilaan (Silane A 1100 van Union Carbide).

Voorbeeld V

Geen silaanbehandeling.

25

Voorbeeld VI

De spiegels werden behandeld met een azijnzuuroplos-sing van 0,1 volume% van een 20:80 volumemengsel Silane A 1100 en bis(trimethoxysilylpropyl)amine (Silane A 1170 van 30 Union Carbide).

Voorbeeld VII

De spiegels werden behandeld met een azijnzure oplossing van 0,1 volume% van 80:20 volumemengsel van Silane A 35 110-0 en Silane A 1170.

Voorbeeld VIII

De spiegels werden behandeld met een verdunde azijn-zuuroplossing van 0,1 volume% Silane A 1170 bij een pH van 4,5.

1004474 13

Voorbeeld IX

De spiegels werden behandeld met een verdunde zout-zuuroplossing van 0,1 volume% Silane A 1100 bij een pH van 4,5.

5 De dikte van elke verflaag bedroeg circa 59 μτα.

De resultaten van de twee verouderingsproeven op de spiegels van voorbeelden IV tot IX zijn uiteengezet in de hierna volgende TABEL B: 10

TABEL B

15 CASS testgemiddelde Zoutmist testgemiddelde __(μτη)__(μπι)_

Voorbeeld IV 1527 81

Voorbeeld V verfafscheiding afschilferen van de verf aan de randen 20

Voorbeeld VI 1724 97

Voorbeeld VII 1513 77 25 Voorbeeld VIII 1414 58

Voorbeeld IX__1170__139_ t 0044 74

Claims (20)

1. Werkwijze voor het vervaardigen van een reflecterend voorwerp voorzien van een kopervrije reflecterende me-taallaag, aangebracht op een lichtdoorlatendsubstraat, welke werkwijze is gekenmerkt door de volgende stappen: het vormen 5 van een laag bestaande uit een reflecterende zilverlaag op een oppervlak van het substraat, het in aanraking brengen van de metaallaag met een behandelingsoplossing met daarin ionen van ten minste één van de groepen bestaande uit Al (III), Cr (II), V (II of III), Ti (II of III), Fe (II) en In (I of II), 10 en Sn (II), gevolgd door het aanbrengen van een verfpoeder, dat een polymeer bevat, en het harden van het polymeer onder oplevering van een beschermverflaag over de metaallaag.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het polymeer een thermohardend polymeer is.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat het thermohardende polymeer wordt gehard door het reflecterende voorwerp, tezamen met het daarop aangebrachte verf-poeder, te plaatsen in een oven.

4. Werkwijze volgens conclusie 2 of 3, met het ken-20 merk, dat het thermohoudende polymeer een glasovergangstemperatuur heeft tussen 60 en 90°C.

5. Werkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat het thermohoudende polymeer een glasovergangstemperatuur heeft tussen 60 en 75°C.

6. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het verfpoeder wordt aangebracht door opspuiten. 1 7 /Γ

7. Werkwijze volgens volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat het verfpoeder wordt aangebracht door elektrostatisch opspuiten.

8. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, 5 met het kenmerk, dat de beschermverflaag een dikte heeft van 50 μτη tot 80 μτη.

9. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het verfpoeder vrij is van een vluchtig organisch oplosmiddel.

10. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het verfpoeder vrij is van lood en lood-verbindingen.

11. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het substraat een vlakke glasplaat is.

12. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat het reflecterende voorwerp een spiegel is.

13. Werkwijze volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat de spiegel gebogen is.

14. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat voorafgaande aan het aanbrengen van de reflecterende metaallaag het substraat wordt onderworpen aan een activerende oplossing van ionen van ten minste één van bismut (III), chroom (II), goud (III), indium (III), nikkel 25 (II), palladium (II), platina (II), rhodium (III), ruthenium (III), titaan (III), vandadium (III) en zink (II).

15. Werkwijze volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat voorafgaande aan het in aanraking brengen van het substraat met de activerende oplossing, het substraat wordt ge- 30 sensibiliseerd met een sensibiliseeroplossing. / 6

16. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat silaan wordt aangebracht op de reflecterende metaallaag voorafgaande aan het aanbrengen van verfpoe-der daarop.

17. Werkwijze volgens conclusie 16, met het kenmerk, dat het silaan zich bevindt in de vorm van een aminoalkylal-koxysilaan, zoals r-aminopropyltriëthoxysilaan en wordt aangebracht door versproeien van een waterige oplossing ervan.

18. Werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, 10 met het kenmerk, dat de verfpoed^rdeeltjes een deeltjesgrootte hebben van niet meer dan 200 μια.

19. Werkwijze volgens conclusie 18, met het kenmerk, dat het verfpoeder een granulometrie heeft, waarbij tenminste 90% van de deeltjes een deeltjesgrootte heeft tussen 10 en 15 100 μπι.

20. Reflecterend voorwerp voorzien van een koper-vrije reflecterende metaallaag aangebracht op een transparant substraat en voorzien van een beschermverflaag, gevormd over de reflecterende metaallaag, verkregen volgens de methode 20 volgens één der voorgaande conclusies.