Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych pochodnych kwasu indolilooctowego o wzorze 1, w którym Xt i X2 sa jednakowe lub rózne i oznaczaja atom tleniu albo grupe metyle¬ nowa, A oznacza niepodstawiony nasycony lan¬ cuch weglowodorowy zawierajacy do 5 atomów wegla, niepodstawiony, nienasycony lancuch weg¬ lowodorowy zawierajacy do 5 atomów wegla lub podstawiony nienasycony lanculch weglowodorowy zawierajacy do 5 atomów wegla, albo podstawiony atomami chlorowców badz grupa fenylowa, nasy¬ cony lub nienasycony lancuch weglowodorowy za¬ wierajacy do 5 atomów wegla, przy czym lancuchy te moga byc proste lub rozgalezione.We wzorze 1 m oznacza liczbe 0 lub 1, n oznacza liczbe 1 lub 2, zas Rj i R2 niezaleznie od siebie oznaczaja atom wodoru lub rodnik alkilowy za¬ wierajacy do 4 atomów wegla. R8 oznacza rodnik alkilowy zawierajacy do 4 atomów wegla, nie¬ podstawiona lub podstawiona grupe arylowa pod¬ stawiona nizszymi grupami alkilowymi, nizszymi grupami alkoksylowymi, nizszymi grupami alkilo- tiowymi, grupami nitrowymi, cyjanowymi, mety- lenodwuoksy, etylenodwuoksy lub atomami chlo¬ rowców, przy czym grupy alkilowe, alkoksylowe i aHcilotiowe bedace podstawnikami zawieraja do - 4 aitomów wegla.Rs moze oznaczac nasycona lub nienasycona grupe mono- lub policykliczna niepodstawiona lub skondensowana z pierscieniem benzenowym, albo podstawiona atomem chlorowca, grupa alkilowa badz fenylowa.R3 we wzorze 1 moze równiez oznaczac grupe alkilowa podstawiona wyzej opisana grupa alicyk- liczna albo piecio- lub szescioczlonowy pierscien heterocykliczny zawierajacy atom tlenu, siarki lub azotu, niepodstawiony lub podstawiony grupami metylowymi, etylowymi lub atomami chlorowców.R4 oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa za¬ wierajaca do 4 atomów wegla albo kation.Grupa okreslona wzorem 2 moze byc grupa me¬ tylenodwuoksy, etylenooksy, etylenodwuoksy, tr6j- metylenooksy, trójmetylenowa lub czterometyleno- wa: Z farmaceutycznego punktu widzenia korzyst¬ ne sa zwiazki o wzorze 1, w którym n = 1. Szcze¬ gólnie korzystne sa zwiazki o wzorze 1, w którym ugrupowanie o wzorze 2 stanowi rodnik metyle- nodwuoksy lub trójmetylenowy.W przypadku, gdy R3 oznacza grupe arylowa niepodstawiona lub podstawiona, korzystnie jest gdy obejmuje ona mniej niz 3 pierscienie skonden¬ sowane. Rodnik ten moze byc podstawiony- w pierscieniu aromatycznym grupami weglowodoro¬ wymi lub innymi grupami funkcyjnymi. Odpo¬ wiednimi grupami weglowodorowymi sa rodniki zawierajace do 9 atomów wegla, naleza do nich takze rodniki, jak fenylowy, benzylowy, tolilowy, a takze nizsze rodniki alkilowe, takie jak mety¬ lowy, etylowy, izopropylowy, Ill-rzed.foutylowy itp. Termin „grupa funkcyjna,, oznacza podstaw- 88 941s nik inny niz atom wodoru lub rodnik weglowo¬ dorowy. Korzystnymi rodnikami arylowymd sa rodniki: fenylowy i naftylowy. Pierscienie aroma¬ tyczne tych grup moga zawierac co najmniej Je¬ den podstawnik, taki jak rodnik alkilowy na przy¬ klad metylowy, etylowy, izopropylowy, III- -rzed.butylowy itp., rodnik alkoksylowy, taki jak rodnik metoksylowy, etoksylowy, izopropoksylowy, alliloksylotoy itp., grupe alkilotio, taka jak me- tylotio, etylotio lub propylotio, lub tez rodnik ni¬ trowy, Cyjanowy, trójfluorometylowy, metyleno- Awuoksy, etylenodwuoksy, badz atom chlorowca, taki jak atom chloru, bromu, fluoru lub jodu. W jKorsygtoycb zwiazkach rodnikiem arylowym jest pjdntk tf«*iy^ w pozycji pana.; W przypadku, gdy R3 oznacza nienasycona lub nasycona grupe mono- lub polialicykliczna, rodnik len' mdze byc grupa cykloalkilowa, cykloalkeny- fafofra lub...sk^faffisLwana z pierscieniem benzeno¬ wym grupa cykloalkilowa albo cykloalkehylowa.Grupa ta moze byc podstawiona w pierscieniu ali- cyklicznym i/lub benzenowym co najmniej jednym podstawnikiem. Podstawnik ten moze byc atomem chlorowca, takim jak atom chloru, bromu lub fluoru, rodnikiem alkilowym, takim jak rodnik metylowy, etylowy, izopropylowy lub III-rzed. bu¬ tylowy, badz tez rodnikiem fenylowym. Przykla¬ dami grup cykloalkilowych sa grupy: cyklopropy- lowa, cyklobutylowa, cyklopentylowa, cykloheksy- l Iowa, 2-metylo^cykkpropylowa, 3-metylo-cyklo- propylowa, 2-metylocyklopentylowa, 1-fenylo-l- -cyklopentylowa i dwumetylocyklopropylowa.Przykladami grup cykloalkenylowych sa grupy cykloheksenylowa, cyklopentenylowa, 3-metylocy- klotbeksenylowa, 4-metylocykloheksenylowa, cyklo- pentadienylowa i cykloheksadienylowa. Przyklada¬ mi grup alicyklicznych skondensowanych z pier¬ scieniem benzenowym sa grupy indanylowa, czte- . rowwdoronaftylowa, 1-metyloJndanykywa, indeny- lowa, metyloindenylowa i dwuwpdorooiaftylowa.Przykladami grup alkilowych podstawionych gru- ; •parni alicyklicznymi sa grupy cykloheksenyiome- , tylowa, 3-metylocykloheksenylometylowa, $ndeny- - lometylowa, l-/lndenydo-,2f/-etylówa i l^/indenylp- -37-etylowa.R, moze oznaczac nasycona lub nienasycona . grupe heterocykliczna o pdecio- lub szescioczlono- wym' pierscieniu zawierajacym atom tlenu, siarki . lub azotu. Przykladami takich rodników hetero¬ cyklicznych sa rodniki furylowy, tienylowy, piro- lilowy, tdazolilowy, tiadiazylowy, pirazynylowy, pi- rydylowy, pirazplidynylowy, piradazynyiowy, imi- dazolilowy, oksazoldlowy, pirymidynylowy i izo- , ksazplilowy. iRodndfei te moga byc podstawione w pierscieniu grupami metylowymi, etylowymi lub atomami chlorowców.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze a- cylowany w pozycji N1 zwiazek o wzorze 3, w którym Xu X2, A, m, n i R, maja wyzej podane znaczenie, a B oznacza 2 atomy wodoru lub uklad zabezpieczajacy atom azotu, poddaje sie dzialaniu pochodnej kwasu alifatycznego o wzorze 4, w któ¬ rym Rlt Rj i R4 maja wyzej podane znaczenie.Wynalazek ten obejmuje takze sposób wytwa¬ rzania pochodnych kwasu indolilooctowego o wzo- 8 941 ¦ V-- .. , * ; ';'..; , rze 1 i ich soli, polegajacy na t^m, ze N* — acy- lowana pochodna tenylGfoy&w^fc o w$|p*;;5, W którym Xlt X„ A, R*, m i n maja wyzej podane znaczenie poddaje sie reakcji z pochodna kwasu s alifatycznego o wzorze 4. - . Ponadto przedmiotem wynalazku Jest sposób wytwarzania pochodnych kwasu indolilooctowego o wzorze 1, polegajacy na reakcji zwiazku o wzo¬ rze 6, w którym Xlf X2, A, R,, m i n maja wyzej podane znaczenie, a Z oznacza uklad zabezpiecza¬ jacy atom azotu skladajacy sie co najmniej z je¬ dnej grufry dajacej sie tattwo usuwac za pomoca pochodnej kwasu alifatycznego o wzorze 4.Wynalazek dotyczy równiez sposobu otrzymywa- nia nowych pochodnych kwasu indolilooctowego o wzorze 1, polegajacego na reakcji zwiazku o wzo¬ rze 7, w którym Xlf X2, B i n maja wyzej podane znaczenie, z halogenkiem kwasowym o wzorze Ri--/A/m—CO—hal, w którym A, Rs i m maja wyzej podane znaczenie, a „hal" oznacza atom chlorowca. W wyniku tej reakcji otrzymuje sie R1-acylowana pochodna, która poddaje sie nastep¬ nie reakcji z pochodna kwasu alifatycznego o wzo¬ rze^.' Wzory 5 i 6 stanowia szczególne przypadki zwiazków o wzorze 3.We wzorach 3 16 uklad zabezpieczajacy B lub Z moze stanowic grupa lub grupy, które daja sie latwo usunac znanymi sposobami, opisanymi szcze- gólowo w literaturze. Uklad ten, stanowi np. resz¬ ta ketonowa lub aldehydowa, jeden atom wodoru i jedna grupa wegkrwodoro-acylowa lub jeden a- tom wodoru i jeden rodnik sulfonowy. Rodzaj reszty ketonowej lub aldehydowej nie jest tu czynnikiem szczególnie istotnym i mozna stoso¬ wac dowolna grupe tego typu. Odpowiednimi przykladami takich grup sa reszty pochodzace od aldehydu octowego, chloralu, aldehydu benzoeso¬ wego, acetalu, acetooctanu etylu, metoksyacetonu, 40 ketonu dwufenylowego itp. Inne znane reszty ke¬ tonowe i aldehydowe mozna równiez uzyc do tego celu. Weglowodorowa grupa acylowa stosowana w sposobie wedlug wynalazku zawiera mniej niz 12 atomów wegla i posiada budowe prosta, rozgale- 45 ziona, pierscieniowa lub pierscieniowo-lancuchowa.Grupy te moga byc nasycone, nienasycone lub aromatyczne. Moga byc dowolnie podstawione gru¬ pami funkcyjnymi, takimi jak grupa hydroksylo¬ wa, nitrowa, aminowa, halogenkowa itp. Przykla- 50 darni takich weglowodorowych grup acylowych sa grupy: formylowa, acetylowa, propionylowa, trój- fluoroacetylowa, benzoilowa itp. Przykladami rod¬ ników sulfonowych sa reszty kwasów sulfonowych, reszty sulfonianów metali alkalicznych lub metali 55 ziem alkalicznych oraz reszty sulfonianów amo¬ nowych.Zwiazek wyjsciowy o wzorze 7 mozna wytwa¬ rzac w znany sposób. Zwiazek o wzorze 7, w któ¬ rym B oznacza 2 atomy wodoru mozna otrzymac oo metoda opisana przez Macbetha i inny/ch (J. Chem.Cos., 1951, 2969). Zwiazki o wzorze 7, w którym B jest ukladem zabezpieczajacym atom azotu mozna otrzymac z odpowiednich pochodnych fenylohydra¬ zyny o wzorze 7, w ^którym B oznacza 2 atomy 65 wodoru, poprze* zabezpieczenie w znany sposób88 941 6 odpowiednim ukladem zabezpieczajacym skrajnej grupy aminowej. Na przyklad, zwiazki o wzorze « 7, w którym B oznacza 2 atomy wodoru poddaje sie reakcji z ketonem lub aldehydem, otrzymujac zwiazki o wzorze 7, w którym B stanowi reszta ketonowa lub aldehydowa.Zwiazki o wzorze 7, przeprowadza sie nastep¬ nie — na drodze reakcji z halogenkiem kwaso¬ wym o wzorze R3—/A/m—CO—hal— w odpowied¬ nie N1 — acylowane zwiazki o wzorze 3.Halogenkiem kwasowym o wzorze R3—/A/m— —CO—hal moze byc chlorek, bromek lub jodek; z ekonomicznego punktu widzenia najkorzystniej jest stosowac chlorki. Reakcje prowadzi sie w rozpuszczalniku w obecnosci srodka wiazacego chlorowcowodór, zwanego akceptorem. Takimi akceptorami moga byc aminy trzeciorzedowe, np. pirydyna, pikolina, trójetyloamina lub dwumety- loanilina. Srodki te moga jednoczesnie stanowic rozpuszczalnik. Jako rozpuszczalniki mozna rów¬ niez stosowac obojetne rozpuszczalniki, takie jak eter, benzen, toluen, ksylen i czterowodorofuran' wraz z równomolowa lub wieksza iloscia akcepto¬ ra chlorowcowodoru. W wiekszosci .przypadków reakcja zachodzi w temperaturze pokojowej, lub nawet — w niektórych rozpuszczalnikach — w temperaturze ponizej 0°C. Reakcja egzotermiczna zachodzi zasadniczo calkowicie w czasie od kilku minut do kilku godzin. Po zakonczeniu reakcji powstala chlorowcowodorowa sól akceptora chlo¬ rowcowodoru odsacza sie, zas filtrat zateza sie pod zmniejszonym cisnieniem. Mozna tez mieszanine reakcyjna przelac do wody i jesli zastosowano rozpuszczalny w wodzie rozpuszczalnik taki jak pirydyna, wówczas stanowiacy pólprodukt N1 — acylowany fenylohydrazon, otrzymuje sie w posta¬ ci krysztalów lub substancji oleistej.Jesli zwiazek o wzorze 7, w którym B oznacza 2 atomy wodoru, poddaje sie acylowaniu za po¬ moca halogenku kwasowego o wzorze R3—/A/m— —CO—hal, wówczas reakcji czesto towarzyszy po¬ wstawanie produktów ubocznych, takich jak zwiaz¬ ki acylowane w pozycji N2 lub dwuacylowane w pozycjach Nl i N2. Produkt glówny, pochodna a- . cylowana w pozycji N1 o wzorze 5 wydziela sie i oczyszcza za pomoca odpowiedniej metody jak np. kolumnowa chromatografie preparatywna. O- czyszczanie tego zwiazku nie jest jednak koniecz¬ ne, gdyz jedynie N1-acylowana pochodna poddaje sie dalszej reakcji w sposobie wedlug wynalazku.Jesli jako zwiazek o wzorze 7 uzyty zostanie zwiazek o wzglednie slabym wiazaniu —N = C < lub gdy reakcje prowadzi sie w ostrzejszych wa¬ runkach, to wówczas otrzymuje sie bezposrednio Ni — acylowana pochodna fenylohydrazyny o wzo¬ rze 5 zamiast N1 — acylowanej pochodnej fenylo- hydrazonu o wzorze 6.Zwiazki o wzorze 5 mozna równiez otrzymac ze zwiazków o wzorze 6 poprzez usuniecie w znany sposób ukladu zabezpieczajacego.Tak otrzymane zwiazki acylowane w pozycji N1 poddaje sie dzialaniu pochodnej kwasu alifatycz¬ nego o wzorze 4 i uzyskuje sie pochodne kwasu imdolilooctowego o wzorze 1. Reakcje te prowadzi sie ogrzewajac mieszanine w obecnosci lub bez rozpuszczalnika organicznego. Wydajnosc tej reak¬ cji jest bardzo wysoka.Opisana reakcja przebiega lagodnie bez rozpusz¬ czalnika, lecz w wielu przypadkach korzystne jest uzycie odpowiedniego rozpuszczalnika. W reakcji tworzenia pierscienia jako rozpuszczalniki stosuje sie kwasy organiczne, np. kwas octowy, mrówko¬ wy, propionowy, mlekowy i maslowy, miepolarne rozpuszczalniki organiczne, np. cykloheksan, n- -heksan, benzen i toluen oraz inne rozpuszczalni¬ ki organiczne, jak dioksan i NJl-dwuetyloform- amid. Jesli jako rozpuszczalnik w tej reakcji uzy¬ ty zostanie alkohol, wówczas powstaje odpowiedni ester kwasu indoliloalifatycznego.Na ogól reakcja zachodzi w temperaturze 50— —200°C, lecz najkorzystniej w temperaturze 65— —95°Cr Reakcja przebiega szybko i zachodzi za¬ sadniczo calkowicie w krótkim czasie, zwykle w ciagu 1 do 2 godzin. Obecnosc srodka ulatwiaja- cego kondensacje nie jest konieczna, lecz w nie¬ których przypadkach pozadane wyniki uzyskuje sie przy jego uzyciu. Srodkami takimi moga byc kwasy nieorganiczne, jak kwas solny, siarkowy i fosforowy, halogenki metali, jak chlorek cynku i chlorek miedzi, pyly metali ciezkich, jak pyl miedzi, zwiazki Grignarda, fluorki boru, kwas po- lifosforowy lub zywice jonowymienne. Kwas sol¬ ny itp. nalezy stosowac w ilosciach równomolo- *wych, natomiast pyl miedzi i substancje podobne mozna uzyc w mniejszych ilosciach. Mieszanine reakcyjna pozostawia sie nastepnie w temperaturze pokojowej lub w chlodziarce w temperaturze oko¬ lo 5°C, przy czym otrzymuje sie, znaczne ilosci produktu w postaci krysztalów.Jesli krysztaly sie nie wydziela, wówczas mie¬ szanine reakcyjna zateza sie pod zmniejszonym cisnieniem badz tez dodaje sie w odpowiedniej ilo¬ sci wode, mieszanine wody i kwasu octowego lub eter naftowy. Po takich zabiegach uzyskuje sie 40 prawidlowo uksztaltowane krysztaly. Najczesciej korzystnymi rozpuszczalnikami do rekrystalizacji uzyskanego produktu sa: eter, aceton, mieszanina acetonu i wody, ajkohpl, mieszanina alkoholu i wody, benzen oraz kwas octowy. Wytworzone 45 krysztaly oddziela sie za pomoca saczenia i przed wysuszeniem przemywa wodnym roztworem kwa¬ su octowego, mieszanina alkoholu i wody, woda lub eterem naftowym. Produkt koncowy ma zwy¬ kle postac krystaliczna, choc niekiedy uzyskuje 50 sie produkt oleisty w przypadku estrów.Rozpuszczalniki stosowane jako srodowisko reak¬ cji, warunki prowadzenia reakcji, srodki ulatwia¬ jace kondensacje oraz rozpuszczalniki do rekrysta¬ lizacji, które wymieniono powyzej stanowia . jedy- 55 nie .przyklady ilustrujace wynalazek, lecz nie ogra¬ niczaja jego zakresu.Pochodne kwasu /l-acyloindolilo-3/-octowego o wzorze 1, w którym UA oznacza atom wodoru, mozna przeprowadzic w odpowiednie sole poprzez 60 dzialanie na wolny kwas za pomoca zasady, przy czym reakcje prowadzi sie w lagodnych warun¬ kach. W ten sposób mozna otrzymac sole metali alkalicznych, takich jak sodu i potasu, sole" glinu lub magnezu oraz sole metali ziem alkalicznych, 65 takich jak bar lub wapn. Sole zasad organicznych,\ &&841 8 takich " jak dwumetyloamina, morfolina,. cholina, dwumetyloaminola, metylocykloheksyloamAna, hi- stydyna, argtinina, lizyna, tiamina, pirydoksamina lub glikozoamina,. otrzymuie sie w wyniku reakcji kwasu z zasada organiczna. Sole metali ciezkich, takie jak sole cynku i zelaza naleza równiez do zakresu niniejszego wynalazku.Wsród nowych pochodnych kwasu /indolilo-3/- -octawego,, wytwarzanych sposobem wedlug wyna¬ lazku wiele zwiazków jest cennych z ,uwagi na ich doskonaie- wlasciwosci" przeciwzapalne, przy j/edn^aesneji niewielkiej, toksycznosci. I tak np. kwas [l-^pH;hJx^obenzoilo/-2nnaetylo^5,6-metyleoo- dwuoksyindolilo-3]rOctowy, kwas '[l-Zp-chloroben- Mulo/-2-mjetylo-6,7-dwuwiodorofuo:o/2,3-f/indolilo-3]- -octowy,. kwas [l-/p-fluoxobeDzoilo/-2-metylo-5,6- -metyleno4wuoksyindolilo-3»]Hictowy, i kwas /1-cy- naracya^-2^raatylo-5^-metylenodwuoksyindolilo-3/- -oetowy wykazuja znaczne dzialanie inhibitujace w odniesieniu do obrzeku wywolanego karagenina u szczurów, a wartosc ED^ (idawka skuteczna) kazdego z. tych zwiazków wynosi odpowiednio 17, 45,. 14. i 25 nag/kg.W przeciwienstwie do powyzszych faiktów wie¬ le zwiazków wytwarzanych w sposób wedlug wy¬ nalazku wykazuje niewielka toksycznosc i nawet przy doustnym podawaniu tych zwiazków w ilosci powyzej 500. mg/kg myszom i szczurom, zwiazki te* ledwie wywoluja objawy toksycznosci, jprzy czym nie stwieirdza sie utajonego krwawienia w fekaliach. Niemniej jednak aktywnosc tych zwiaz¬ ków jest znacznie wyzsza niz aktywnosc dotych- ezas anaraych zwiazków, to jest l,2-dwufenyl6-3,5- -dwutleno-4-n-butylopiTazolidyny (fenylobutazon) i okj^Jenylobutazott-u.Nowe, wytwarzane sposobem wedlug wynalazku kwasy iindolilooctowe oraz ich sole sa substancja¬ mi skutecznie zapobiegajacymi i inhdbitujacymi tworzenie- sie tkanki ziarnistej. Sa one skuteczne w leczeniu zaburzen artretycznych i dermatolo¬ gicznych oraz podobnych schorzen, dajacych sie leezy£ za pomoca srodków przeciwzapalnych. W tym celu zwiazki te podaje sie w postaci kompo¬ zycji farmaceutycznych, zwykle doustnie, np. w postaci tabletek lub kapsulek, przy odpowiednich dawkach zaleznych oczywiscie od zastosowanego zwiazku oraz od typu leczonej dolegliwosci. Cho¬ ciaz odpowiednia dawka zwiazków bedacych przedmiotem wynalazku zalezy od wspomnianych czynników, to jednak stosowane wielkosci dawek doustnych wahaja sie w granicach 1,0—2000 mg dziennie, zaleznie od aktywnosci danego zwiazku i wrazliwosci pacjenta.Przyklad I. Do roztworu 13 g 3,4-metyleno- dwuoksyfenylohydrazyny w 100 ml eteru w ciagu minut, w temperaturze 0—5°C wkrapla sie 4,1 g 80%-wego roztworu aldehydu octowego.W ten sposób otrzymana ciecz miesza sie przez dalsze 2 godziny w temperaturze 0—5°C, a nastep¬ nie oddziela sie roztwór eterowy i suszy nad bez¬ wodnym siarczanem sodu. Odparowuje sie, a uzy¬ skana pozostalosc destyluje, uzyskujac 11^5 g 3,4- -metyLenodwuoksyfenylohydrazonu aldehydu octo-' wego o temperaturze wrzenia 113—115°C pod cis¬ nieniem 0,0.7 mm Hg. Absorpcja w* podczerwieni . Vm« = 330% 2850, 1620, 920 cm"1.Przyklad II. Do roztworu 2 g 3,4-mietyleno- dwuoksyfenylohydrazonu aldehydu octowego* w 2. g pirydyny i 50 ml eteru w temperaturze 0—5°C wkrapla sie 1,96 g chlorku p-chlorobenjsoilu. Mie¬ szanine reakcyjna miesza sie w temperaturze 0— —5-°C w ciagu 2 godzin, a nastepnie w tempera¬ turze pokojowej przez okres, dalszych 5 godzin.Nastepnie mieszanine wylewa sie do wody; uzy¬ skujac w ten sposób gotowy produkt. Uzyskany surowy produkt arekrystaliizuje sie z etanolu, uzys¬ kujac $ g Ii1-/^cjhlQ(robeflJTOiiO'/:.= 3-4-maetyleno- dwuoksyfenyLohydrazonu aldehydu octowego o temperaturze topnienia 143r—145°C. Ahsoarpejja w podczerwieni: Vm« = 1640^ 1620, 1580 cm-1.W sposób podobny do opasanego w przykladnie II utrzymuje sie nastepujace zwiazki: NWp-fkioro- benzoilo/-3y4-nietylenodwuoksyhydrazon aldehydu octowego/ absorpcja w podczerwieni: Vmax = 1660, 1620, 160G cm"1/, N1-€yna,moilo-3,4- . oksyfenylanydrazon aldehydu octowego (tempera¬ tura topnienia 140—il42pC), .N^/a^nn&etylenodwu- oksyibenz*)ilo/-3,4-raetyle;nxjdwu€to aldehydu ojcitojwegO' /absorjpeja w podczerwieni Vmax=Jy640, ilftlO, 1600/ cm-1/, N^/SMnldajaokartoony- lo/-^4-metylenodwudkisyfenyloh/ydrazon aldehyd u octowego {temperatura topnienia l&l—H53°C), N1- nmiketyiKHJtf-&,4-met^^^^ aldehydu, octcwego (Jtemiperatura topnienia 13&— —13fl5°Cl), óHMsaproila-3y4Hne-tyl*nodwuoksy!fe;nylo- hydrazon aldehydu octowego (temperatura topnie¬ nia 48-—49°Q, N^so-riboilo-a^-metylenodwuoksyie- nyloih^dirazon aldehydu octowego (temperatura •top- nienia IStf-^L^C), K1-/2,^uatanoakryloilo/-3r4-mety- lejnodwuokByfenylohydarazan aldehydu octowego, N1-/l,-indanokarboiiylo/-^4HMetylenodwaioksyfeny- lohydrazon aldehydu octowego, N^aaitenoilo-3,4- -metylenodwuoksyfenylofoydrazon aldehydu octo- 40 weg©,. N^yklapr^panokajrbonylo-S^metyleno- dwuaksyfenylohydrazon aldehydu octowego.Przyklad III. Gazowy chloanowodóf prze¬ puszcza sie parzez roztwór 1,8 g N^/p-chloro-ben- zoaJ^^,4-metylenfOdwiwksyfenylonyd^ alde- 45 hydu octowego w 40 ml etanolu w tenapesaburze 0—3°C w ciagu 3 godzin. Nastepnie usuwa sie nadmiar w temperaturze 20—25°C pod zmniejszo¬ nym cisnieniem. Do pozostalosci dodaje sie 300 ml eteru, uzyskujac chlorowodorek NWp-chloroben- 50 zoilo/-3,4-metylenodwuoksyfenylohydr.azyny o tem¬ peraturze topnienia 18.9—190°C (z rozkladem). Ab¬ sorpcja w podczerwieni: Vmn = 1670, 1580 ciut1.W podobmy sposób otrzymuje sie nastepujace ehlorowedorflci: Nl-/p-fLiaorotoenzollo/-#,4-metyleno- 55 dwuoksyfenylohydrazyny (absorpcja w podczer¬ wieni: Vm.R = 160% 1670 cm-1), NWp-metyloben- zoilo/-3,4-iuetylenodwuoksyhydrazyny (absorpcja w podczerwieni Ymac — 1660, 1600 cm-1), N^cyna- Biaoido-S^n^ty^nodwuoksyfenyloh-ydrazyny (tem- 60 peratura topnienia 190—191?C) N1-/3,,4,-metyleno- dwu zyny (absorpcja w podczerwieni: Ymajc—1680, 1690 cm-1),, Ni-S^indenokarbonylo-S^-metylenodwuoksy- tenylohydrazyny (temperatura tolpaienia 2Q3r—204°C), 65 N^nikotynoilo-34-n^tylenodwia^ksyfenylohydrazy-88941 9 zynf (temperatura topnienia 213—2i40C), N^ka- pmD^^^j^metyleirodwuoksyfenyaohydrazyiiy (tem¬ peratura topnienia 153—155°€), N^sorboild-S^-me- tytem^dwuoksyfenylohydrazyny (temperatura top¬ nienia 175—178°C), l^-/2,-rraanoakryloilo/-3,4-me- tylenodwuoksyfenyltfhydrazyny, ^-/l^-indanokar- banyla/-8,4-metylen^wuoksy^e^Miydrazyny N- -naftenoilo-S^-metyaenodwuofeytfenyloliydra^yny, Ni-cyfclaprcrpai^ai^^ fenylohydrazyny.Przyklad IV, Mieszanine 1,9 g chlorowodor- ku NMp-t&fkwrcbeaa&ia^^ nylony dirazyny i 20 g kwasu lewulinowego ogrze¬ wa sie w ciagu 1 godzimy w temperaturze 55—4J0°C oraz praez 3 igoctetaiy w temperaturze 80—90°C.Mieszanine 'reakcyjna chlodzi sie do temperatury pokojowej i wlewa $o 200 ml wody. Osad oddzie¬ la sie aia ^rod±e saczenia i praemywa woda. Otrzy¬ mane krjBKztaJy dwukrotnie rekrystaliteowuje z mies^miny «Deton-woda (5:1), otrzymujac 1,19 g kwasu [l^^ctoloTobenzoilo/-2-metylo-5,6^n^Btyle- nodwuoksyimdolilo-Spoctowego o tempertftuTze topnienia 217^2iL80C. Abaerpcja w podczerwieni: Vma,c=,17^0, ItfSO, 1-5*0 cm-1.W podobny sposób otrzymuje sie nastepujace kwasy: /l-cynamoriiLo-2-n^ylo-5,6-n^ oksyind©lilo-3/-ocfeOvwy (temperatura topnienia 190— —191°C), {l-/p-fluo«rofeenzoilo/-.2-metyk)-5,6-metyle- nodwuoksymdolilo-8]-octowy (temperatura topnie¬ nia 238—240°C), [l-/p-metylobenzoilo/-2-metylt^5^- -metylenodwuol^yindolUo-3.]-octowy (temperatura topnienia <2Q4^206°C), ^-^'^'-imetylenodwuoksyiben- zoiilo/^-n^etylo-5^-jiQetylenodwuoksyin'dollilo-3]-oc- towy (temperatura topnienia 198—200°C), {il-/5'-in- danokarbonylo/-2-metylo-5,6-metylenodwuoksyindo- lilo-3]-ocltowy -(temperatura topnienia l-dO—192°C), /l-kaproilo^-metylo-iS^-metyleriodwuoksyindolik)- -3/-octowy {temperatura topnienia 125—127°C), /l- -sorboilo^-m^tylo-5f6-'metylenodwuoksyindolilo-i3/- -octowy (temperatura topnienia 177—47fi°C), /l- -nikoitynoilo-2-metylo-5,6-metylenadwuoksyindoliio- -3/-©ctowy (temperatura (topnienia 229—229,5°C), [l-Zl^indanokanbonylo/^-metylo-Sje^metyilenodwu- oksyindolilo-3]-octowy /l-naftenoilo-2-metylO-5,6- -metylenodwuoksyindolilo-3/-octowy, /l-cyklopropa- nokarbonylo-2-metylo-5,6-metylenodwuoksyindolilo- -3/-octowy, {l-/2,-fuTanoakryloilo/-2jmetylo-5,6- -metylenodwuoksyindolilo-3]-0'CtoWy.Przyklad V. Do roztworu 1,2 g kwasu [l-/p- -chlorobenzoilo/-2-metylo-5,6-metylenodwuoksyin- dolilo-3]-octowego w 5 ml acetonu wkrapla sie roztwór 0432 g wodorotlenku sodowego w 10 ml wody w temperaturze 0—2°C. /Mieszanine reakcyjna miesza sie jeszcze w ciagu 2 godzin w (temperatu¬ rze 115—20°C, a nastepnie .saczy. Otrzymane osady przemywa dwukrotnie 10 ani acetonu, uzyskujac 7,2 g soli sodowej kwasu [l-/p-ch'l©Tobenzoilo/-2- -metylo-5,G-metylenodwuoksyindolilo-3]-od;owego.Absorpcja w podczerwieni: Vmax=1680, *580 cmr1.Przyklad VI. Bo roztworu 17 g 3,4-etyleno- dwubksydlenylohydrazyny w 100 md eteru w tempe¬ raturze 5—W°C w ciagu 3i0 minut wfarapla sie 11 g 80°/o-ego roztworu aldehydu octowego. Zawiesine miesza sie w ciagu dalszych 2 godzin w tempera¬ turze 5—1G°C oddziela roztwór eterowy d suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Nastepnie eter odparowuje., a pozostalosc destyluje, otrzymujac ,4 g 3,4-etylenodwUoksyfenylohydrazonu aldehy¬ du octowego o temperaturze wrzenia 139—142°C pod cisnieniem 0,15 mm Hg. Absorpcja w pod¬ czerwieni: Vmax — 3400, 2800, 3000, 1620, 1590 cm-1.Przyklad VII. Do roztworu 6,4 g 3,4^etyleno- dwuoksyferiylohydrazonu aldehydu octowego w 3,9 pirydyny i 50 ml eteru w temperaturze #—5ÓC wkrapla sie 5,2 g chlorku p-jnetyloibenzoilu, Za¬ wiesine miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu 5 godzin, po czym wlewa do wody, otrzymu¬ jac surowy produkt.Surowy produkt rekrystalizowuje sie z etanolu, uzyskujac 5,8 g N1-/p-metylobenzoilo/-3,4-etylenO- dwuoksyfenylohydrazonu aldehydu octowego o temperaturzle topnienia 121—122,9°C.Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 1650, 1620 om-1.W sposób podany do wyzej opisanego otrzymuje sie nastepujace zwiazki: N1-/p-chlorobenaodi©/-34- -etylenodwuoksyfenylohydrazon aldehydu octowe¬ go o temperaturze topnienia 184—187°C, NVcy.na- moilo-3,4-etylenodwuok«yf«nylohydrazon aldehydu octowego (temperatura topnienia 135-^137°G), NJ- -/p-fluccDobenzoik)/-»3,4-etylenodwuokByfenylo- hydrazon aldehydu octowego, N^/S^^metyleno- dwuOksybenzoilo/-3,4-etylenodwuoksyfenylohydra- zon .aldehydu octowego (temperatura topoisnia 148,5—15.0°CX N1-/5-mdan*ataopbonylo/-3j4-eityleoo- *o dwuoksyfenylohydrazon aldehydu octowego (tem- peratura topndenda 141—142,5°G), N^-Zl^indan^kar- boeyk/-3,4-etyleffKdwuoteyfenylohydrazon aldehy¬ du octowego, Ni-cyklopropanokarbonylo-S^etyle^ nodwuoksyienylohydrazon aldehydu octowego.Przyklad VIII. Gazowy chlorowodór |cae- pusacza przez roztwcnr 5,5 g N1^/-m^yhitieai!Zoflo/-- -3,4-etyl«n^dwual^yfenyiohy-!irazoinu aldelhyctu oc¬ towego w 50 ml etanolu w temperaturze 0^5°C w ciagu 3 godzin. Etanol usuwa sie w temperaturze pokojowej pod zmniejszonym cisnieniem, a wastep* nie 4o [pozostalosci dodaje 200 ml eteru uzjaitoiijae g cfcterowodosrku N^/p^rnEtylccbenaoiL^/^^Hety- lenodwuoksylfenylodaydrazyny o tenajperaturze top¬ nienia *G6—168^ W podtólw# «poe$b otrzymuje sie nfcsteptfj^ce chlorowodofki: l^-cMmdbeni^ho/-3A-^y^TiOC!mi^ oksyfenyiohydrazyrry/. Afosorpcja w podczerwieni: V*«—il«?0, 16SI9 cm-1/, ^-cynamoilo-S^-efeyfeho- dwuoksyfenylonydrazyny/ absorpcja w petfcaer- wieffi: Vm« ¦* 188®, 163B cm-1/, K-/p-fltroidben- zoilo/*8,4-retylen^dwi»oksyfenylohydra^yny, N1-^,^ -m^yien9dwuota3*benz«^^ nykjfeydrazyfiy ft»empefatara topnienia K?—16JPC/, N^/S^ndianokaitecjnyk^^^-e^enodwuol^ hydrazyny (ijempefratura topnienia liffl^lSa^C), Ni-/r-i,nf^anokartxmylo/^8,4-etyl«tto hydrazyny, W4^yiflopi^pan^as dwu^ksyfeaylohydraz^ny. 60 Przyklad IX. Mieszanine 5 g chlorowodorku N1-/p-metyl6benzoilo/-3,4-etylenodwuoksyfenylo- hydrazyny i 30 g kwasu lewulinowego ogrzewa sie w ciagu 3 godzin do temperatury 85—90°C 65 Mieszanine reakcyjna cnlodzi sie do temperatury 40 45 ,50 5588 941 11 12 pokojowej, a nastepnie wlewa do 200 ml wody.Surowy produkt rekrystalizuje dwukrotnie z octa¬ nu etylu, uzyskujac kwas [l-Zp-metyilobenzoilo/- -2-metylo-5,6-etylenodwuoksyindolilo-3]-octowy o temperaturze topnienia 170—171°C. Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 1710, 1670, 1610, 1590 cm-1.W podobny sposób otrzymuje sie nastepujace kwasy: [l-/p-chlorobenzoilo/-2-metylo-5,6-etyleno- dwuoksyindolilo-3]-octowy (temperatura topnienia 162—163°C, /l-cynamoilo-2-metylo-5,6-etylenodwu- oksyindolilo-3/-octowy (temperatura topnienia 203—204,5°C), l[l-/p-fluorobenzoilo/-2-metylo-5,6- -etylenodwuoksyindolilo-3]-octowy, [[l-y^^-mety- lenodwuoksybenzoilo/-2-metylo-5,6-etylenódwu- oksyindolilO-3]-octowy (absorpcja w ipodczerwieni: Vmax = 1730, 1640, 1610 cm"1 [l-/5Mndanokarbony- lo/-2-metylo-5,6-etylenodwuoksyindolilo-3]-octowy (temperatura topnienia 202,5—203,5°C), [l-/r-inda- nokarb6nylo-2-metylo-5,6-etylenodwuoksyiindolilo- -3]-oetowy, /l-cyklopropanokarbonylo-2-metylo- -5,6-etylenodwuoksyindolilo-3/-octowy.Przyklad X. Do roztworu 19,5 g 2,3-dwuwo- dorobenzofurano-5-'hydrazyny w 100 ml eteru do¬ daje sie 6,2 g 80%-ego aldehydu octowego w tem¬ peraturze 0—5°C w ciagu 30 minut. Mieszanine miesza sie w ciagu dalszych 2 godzin w tempe¬ raturze 0—5°C, a nastepnie oddziela roztwór ete¬ rowy i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu.Eter odparowuje sie, a pozostalosc przedestylowu- je, otrzymujac 10,5 g 2,3-dwuwodorobenzofurano- -5-hydrazonu aldehydu octowego o temperaturze wrzenia 125—128°C pod cisnieniem 0,05 mm Hg.Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 3300, 1600, 1640, 1660 cm-1.Przykad XI. Do roztworu 2 g 2,3-dwuwodo- roibenzofurano-5-hydrazonu aldehydu octowego w 2 g pirydyny i 50 ml eteru dodaje sie roztwór 1,9 g chlorku p-chlorobenzoilu w 10 ml eteru w temperaturze 0—5°C. Mieszanine reakcyjna mie¬ sza'sie w temperaturze 0—i5qC w ciagu 3 godzin i w temperaturze pokojowej w ciagu 5 godzin, nastepnie wylewa sie ja do wody i oddziela war¬ stwe organiczna, po czym przemywa trzykrotnie ml wody. Po wysuszeniu nad bezwodnym siar¬ czanem sodu odparowuje sie eter, otrzymujac N1-/p-chlorobenzoilo/2,3-dwuwodoroibenzofurano-5- -hydrazon aldehydu octowego, majacy postac ole¬ ju. Absorpcja w ipodczerwieni: Vmax = 1650, 1620, 1590 cm-1. W podobny sposób otrzymuje sie na¬ stepujace \zwiazki: N1-cynamoilo-2,3-dwuwodoro- benzofuirano-i5-hydrazon aldehydu octowego, N1- -naftenoilo-23-dwuwodorobenzofurano-5-hydrazon aldehydu octowego, N1-/p-metylobenzoilo/-2,3-dwu- wodorobenzofurano-5-hydrazon aldehydu octowe¬ go, N1-cyklo/propanokarbonylo-2,3-dwuwodoroben- zoiurano-5-hydrazon aldehydu octowego.Przyklad XII. Gazowy chlorowodór prze¬ puszcza sie przez roztwór 1,8 g N1-/p-chloroben- zoilo/-2,3-dwuwodorobenzofurano-5T-hydrazonu al¬ dehydu octowego w 40 ml etanolu w temperaturze 0—5°C w ciagu 1 godziny. Nastepnie mieszanine miesza sie w temperaturze 0—5°C w ciagu dal¬ szych 3 godzin, po czym usuwa etanol w tempe¬ raturze 20—25°C pod zmniejszonym cisnieniem. O- trzymana pozostalosc rozciera z 300 ml eteru uzy¬ skujac 1,7 g chlorowodorku N^/p-chlorobenzoilo/? -2,5-dwuwodorobenzofurano-5-hydrazyny. Absorp- pcja w podczerwieni: Vmax—1660, 1590 cm-1.W podobny sposób ptrzymuje sie nastepujace chlorowodorki: N1-cynamoilo-2,3-dwuwodoroben- zofurano-5-hydrazyny, N1-naftenoilo-2,3-dwuwodo- robenzofurano-5-hydrazyny, N^/p-metylobenzoilo/- -2,3-dwuwodorobenzofurano-5-hydrazyny, Ni-cy- klopropanokarbonylo- 2,3- dwuwodorobenzofurano- xo -5-hydrazyny.Przyklad XIII. Mieszanine 1,7 g chlorowo¬ dorku N1-/p-chlorobenzoilo/-2,3-dwuwodorobenzo- furano-5-hydrazyny i 30 g kwasu lewulinowego ogrzewa sie w ciagu 3 godzin do temperatury 85—90QC, po czym mieszanine reakcyjna chlodzi sie do temperatury pokojowej i wlewa do 200 ml wody uzyskujac surowy kwas fl-Zp-chloroben- zoilo/-2-metylo-6,7- dwuwodorofuro/2,3^f/-indoHlo]- -octowy. Otrzymane krysztaly dwukrotnie fcrysta- lizuje sie z 95% etanolu, uzyskujac produkt o tem¬ peraturze topnienia 216—218°C i absorpcji pod¬ czerwieni: Vmax = 1680, 1760, 1930 cm-1.W podobny sposób otrzymuje sie nastepujace kwasy: ;[l-cynamoilo-2-metylo-6,7-dwuwodorofu- ro/2,3-f/-indolilo-3]-octowy, ,[lHnaftenoilo-2-metylo- -6,7-dwuwodorofuro/2,3-f/-indolilo-3]-octowy, [1- -/p-metylobenzolilo/-2-metylo-6,7-dwuwodorofuro/ /2,3-f/-indolilo-3]-octo wy, [1-cy^dopropanokarbony- lo-2-metylo^,7-dwuwodoroifuiro/233-f/-indoliio-3]- -odtowy.Przyklad XIV. Do roztworu 26 g 3,4-cyklo- pentenofenylohydrazyny w 250 ml eteru dodaje sie w ciagu 30 minut w temperaturze 0—5°C 8,2 g 80%-ego aldehydu octowego. Mieszanine miesza sie w ciagu dalszych 2 godzin w temperaturze 0—5°C, po czym oddziela roztwór eterowy, suszy nad bez¬ wodnym siarczanem sodu. Eter odparowuje, a u- zyskana pozostalosc przedestylowuje ,otrzymujac g 3,4-cyklopentenofenylohydrazonu aldehydu octowego o temperaturze wrzenia 113—115°C pod cisnieniem 0,06 mm Hg.Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 3300, 2900, 1600, 1580 cm-1. 45 Przyklad XV, Do roztworu 10 g 3,4-cyklo- pentanofenylohydrazonu aldehydu octowego w 6,8 g pirydyny i 80 ml eteru w temperaturze 0—5°C dodaje sie 9,56 g chlorku cynamoilu. Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze 0—5°C w 50 ciagu 2 godzin i w temperaturze pokojowej w cia¬ gu 5 godzin. Mieszanine wylewa sie do wody, uzy¬ skujac surowy produkt. Po [rekrystalizacji z eta¬ nolu otrzymuje sie 10 g N1-cynamoilo-3,4-cyklo- pentenofenylohydrazonu aldehydu octowego o tem- 55 peraturze topnienia 138—140°C. Absorpcja w pod¬ czerwieni: Vmax = 1660, 1610 cm-1.W podobny sposób otrzymuje sie nastepujace hydrazony kwasu octowego: N^/p-chlorobenzoilo/- -3,4-cyMopentylofenylohydrazon (temperatura top- 60 nienia 119—122°C), N^/p-fluorobenzoilo/^-cyklo- pentanofenylohydrazon (temperatura topnienia 113— —114°C), N1-/p-metylobenzoilo/-3,4-cyklopenteno- -fenylohydrazon (temperatura topnienia 105— —106°C), N1-/3\4'-metylenodwuoksybenzoilo/-3,4- 65 -cyklopentenofenylohydrazoin (temperatura topnie- 401* 88 941 14 nia 111—113°C), N1-/5,-indanokarboinylo/-3,4-cyklo- pentenofenylohydrazon (temperatura topnienia 110—112°C). NWl-indanokarbonylo/^-cyklopen- tenoienylohydrazon (temperatura topnienia 115— —117°C), N^cyklopropanokarbonylo-3,4-cyklopro- panokarbonylo-3,4-cyklopentenofenylohydrazon (temperatura topnienia 111—113°C), N^/a-chloro- fenyloacetylo/-3,4-cyklopentenoienylohydrazón (tsimperaltura topnienia 1i16-h1H8°C), Ni-^-furano- akryloilo/-3,4-cyklopentenofenylohydrazon (tempe¬ ratura topnienia 176,5—178°C).Przyklad XVI. Gazowy chlorowodór prze¬ puszcza sie przez roztwór 10 g Ni-cynamoilo-3,4- -cyklopentenofenylohydrazonu aldehydu octowego w 60 'nil etanolu w temperaturze 0—5°C w ciagu 3 godzin. Po mieszaniu w temperaturze 0—;5°C w ciagu dalszych 5 godzin usuwa sie etanol w tem¬ peraturze pokojowej pod zmniejszonym cisnieniem.Pozostalosc rozciera sie z 300 ml eteru, uzyskujac ,1 g chlorowodorku N^eynamoilo-S^-cyklopen- tenofenylohydrazyny o temperaturze topnienia 150?C (z rozkladem). Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 1700, 1660, 1620, 1570 cm"1.W podobny sposób otrzymuje sie chlorowodorki zwiazków:- NWp-chlorobenzoiloM^-cyklopente- nofenylohydrazyny {temperatura topnienia 194— —196°C), N1-/p-fluorobenzoilo/-3,4-cyklopentenofe- nylohydrazyny (temperatura topnienia 184—186°C), N1-/5-indanokarbonylo/3,4-cyklopentanofenylo- hydirazyny (temperatura topnienia 179—181 °C), N1- -/lMndanokarbonylo/^,4-cyklopentenofenylohy- drazyny (temfperatura topnienia 21U—,212°C), N1- -cyklopropanokarbonylo-3,4-cyklopientenofenylo- hydrazyny (temperatura topnienia 158,5—159°C), N1-/a-chloroetyloacetylo/-3,4-cyklopentenofenylo- hydrazyny (temperatura topnienda 137—139°C), N1- -/2'-furanoakryloilo/-3,4-cykiloipenlteno(fenyloihydra- zyny (temperatura topnienia 178—179°C).Przyklad XVII. Mieszanine 8 g chlorowo¬ dorku N^ynamoilo-S^-cyklopentenofenylohydra- zyny i 50 g kwasu lewulinowego ogrzewa sie do temperatury 90°C w ciagu 1 godziny, i do tem¬ peratury 95—100°C w ciagu 2 godzin. Nastepnie mieszanine reakcyjna chlodzi sie do temperatury pokojowej i wylewa do 300 ml wody, uzyskujac surowy kwas /l-cynamoilo-2-metylo-5,6-cyklopen- tenoindolilo-3/-octowy. Otrzymane krysztaly po dwukrotnej rekrystalizacji z mieszaniny n-heksa- nu i acetonu (3:1) maja temperature topnienia 144^146°C.Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 1710, 1670, 1630, 1600 cm-1.W podobny sposób ^otrzymuje sie nastepujace kwasy: [l-/p-chlorobenzoilo/-2-metylo-5,6-cyklo- pentenoindolilo-3]-octowy (temperatura topnienia 199^203°C), [l-/p-£luorobenzoilo/-2-metylo-5,6-cy- klopentenoindolilo-3]-octowy (temperatura topnie¬ nia 208,5—209,5°C), [l-/p-metylobenzoilo/-2-metylo- -5,6-cyklorjentenoindolilo-3]-octowy (temperatura topnienia 205—206°C), [l-/3',4'-imetylenodwuoksy- benzoilo/-2-metylo-5,6-cyklopentenoindolilo-3]- -octowy (temperatura topnienia 198—201°C), i[l-/5,~ -indanokarbonylo/-2-metylo-5,6-cyklopentenoindo- lilo-3]-octowy '(temperatura topnienia 210—211,5°C, '[l-/l,-1indanokarbonylowy/-2-metylo-5,6-cyklopen- tenoindolilo-3]-octowy (temperatura topnienia 180^7—182,7°C), /l-cyklopropanokarbonylo-2-me- tylo-5,6-cyklopentenoindolilo-3/-octowy (tempera¬ tura topnienia 178—181°C), [l-/a-chlorofenyloacety- lo/-2-metylo-5,6-cykloperitenoindoldlo-3]-octowy (temperatura topnienia 17&—160°C),- [l-/2'-«furano- akryloilo/-2-metylo-5,6-cyklopeiitenoindoldlo-3]- -oc^owy. Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 1710, 1670, 1600 cm-1.Przyklad XVIII. Do roztworu 24 g 3,4-cyklo- heksanofenylohydrazyny w 200 ml eteru dodano w temperaturze 0—5°C w ciagu 40 minut 22 g wkra¬ dla sie 80f/o adehydu octowego. Miesza sie w ciagu 2 godzin w temperaturze 5—10°C, oddziela etero- wy roztwór i suszy nad bezwodnym siarczanem sodu. Nastepnie odparowuje eter, a pozostalosc de¬ styluje Uzyskujac 30 g 3,4-cykloheksanofenylphy- drazonu aldehydu octowego o temperaturze wrze¬ nia 131—133,5°C pod cisnieniem 0,09 mm Hjg. Ab- sorpcja w podczerwieni: Vmnx = 3300 2900,. 1610 cm-1.Przyklad XIX. Do roztworu 9 g 3,4-cyklo- heksanoienylohydrazonu aldehydu octowego w 6g pirydyny i 50 ml eteru dodaje sie w temperaturze 0—5°C 8,7 g chlorku p-chlorobenzoilu. Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze 0—5°C w cia¬ ga 3 godzin oraz w temperaturze pokojowej w ciagu 5 godzin. Mieszanine wlewa sie do wody i uzyskuje surowy produkt. W wyniku rekrysta- lizacji z etanolu uzyskuje \ sie 10,9 g N^/p-chloro- benzoilo/-3,4-cykloheksanofenylohydrazonu alde¬ hydu octowego o temperaturze topnienia 128— —130°C. Absorpcja w podczerwieni: Vm«* = 1650, 1620, 1580 cm-1.Przyklad XX. Gazowy chlorowodór prze¬ puszcza sie przez roztwór 20 g N^/p-chloroben- zoilo/-3,4-cykloheksanofenylohydrazonu aldehydu octowego w 50 ml etanolu w temperaturze 0—3°C w ciagu 2 godzin. Nastepnie usuwa sie etanol w 40 temperaturze 20—25°C pod zmniejszonym cisnie¬ niem. Pozostalosc rozciera z 300 ml eteru, uzy¬ skujac 5,3 g chlorowodorku N1-/p-chlorobenzoilo/- -3,4-cykloheksanoienylohydrazyny o temperaturze topnienia 180—181°C (z rozkladem). Absorpcja z 45 podczerwieni: Vma* = 1660, 1570 cm-1.Przyklad XXI. Mieszanine 10,3 g chlorowo¬ dorku N1-/p-chlorobenzoilo/-3,4-cykloheksanofe- nylohydrazyny i 45 g kwasu lewulinowego ogrze¬ wa sie do temperatury 85—92°C w ciagu 3 godzin. 50 Nastepnie mieszanine reakcyjna chlodzi sie do temperatury pokojowej i wlewa do 500 ml wody.Surowe krysztaly odfiltrowuje i przemywa trzy¬ krotnie 20 ml wody. Po rekrystalizacji z miesza¬ niny eteru i eteru naftowego (3:1) uzyskuje sie 55 9,5 g kwasu l-[/p-chlorobenzoilo/-2-metylo-5,6-cy- kloheksanoindolilo-3]-octowego o temperaturze top¬ nienia 178—181°C. Absorpcja w podczerwieni: Vm«x = 1640, 1680, 1580 cm"1.Przyklad XXII. Mieszanine 3,6 g chlorowo- 60 dorku N1-/p-metylobenzoilo/-3,4-metylenodwuoksy- fenylohydrazyny i 1,69 g kwasu a-metylolewulino- wego w 30 ml kwasu octowego ogrzewa sie w cia¬ gu 3 godzin w temperaturze 80—0O°C. Mieszanine chlodzi sie do temperatury pokojowej i wlewa do 65 200 ml wody. Warstwe wodna usuwa, sie przez de-88941 kamftacje. Operacje te powtarza sie trzykrotnie, u- zyskujae produkt surowy. Po rekrystalizacji z mie¬ szaniny metanolu i wody (5:1) i metanolu otrzy¬ muje sie 2 g kwasu a-[l-/p-metylobenzioilo-2-me- tylo-5,6^inetylenodwuoksyindolilo-3]-propionowego o temperaturze topnienia 172—175°C. Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 1700, 1600 cm-1.W podobny siposóib otrzymuje sie nastepujace kwasy: a-[l-p-chlorobenzoilo/-2-metylo-5,6-mety- lenodwuoksyindolilo-3]-propionowy, a-/l-cynamoilo-2-metylo-5,6-metylenodwuoksyin- dolilo-3/-propdonowy, a-/l-sorboilo-2-metylo-5,6-metylenodwuoksyindo- lilo-3/-propionowy, a -{1-/p-chlorobenzoilo/-2-metylo-5,6-etylenodwu- oksyindoHlo-3/-.propionowy, a-{l-/[p-metyliC)benzodlo/-2-metylo-5,6-etylenodwu- oksyindolilo-3]-propion0wy, a-Cl^naftenoilo-2-metylo-6,7-dwuwodorofuro-/2,3- -f/-indolile-3]*pro1pdonowy, a-[l-/p-chlorobenzoilo/-2-metylo-5,6-cyklopente- noindolilo-3]-propianowy, a-/l-cyiiamoilo-2-metylo-5,6-cyklopentenoindolilo- -3]-ppapianówy, a-{lV5,-indanokarbcmylo/-2-metylo-5,6-cyklopen- tenoindolilo-3]-propionowy, | an[l-/l,-indanokarboinylo/-2-metylo-5,6-cyklopente-- notedolilo-3]-psro,pi0inowy, a-/l-cyklopropainokarbonyiQ-2-metylo-5,6-cyklo- pein±enodiidoMl<-3^/-propi<»iowy, a-fl-/2y-furainoaferyloiilo/-2-imetylo-6,6-cyklopenite- noindolilo^3]-^propionowy.Przyklad XXIII. Mieszanine 3 g N^cyna- moilo-N2-formylo-3,4-metylenodwuoksyfenylohy- drazyny i 30 ml kwasu lewulinowego ogrzewa sie w obecnosci niewielkich ilosci gazowego chloro¬ wodoru do temperatury 70—75°C w ciagu 3 @o- . dzin. Mieszanine reakcyjna chlodzi sie do tempe¬ ratury pokojowej i dodaje 300 ml wody, co (po¬ woduje wytracenie sie osadu. Osad odsacza sie i przemywa trzykrotnie woda. Po rekrystalizacji z mieszaniny acetonu i wody (6:1) uzyskuje sie kwas /l-cynainoilo-fi-metylo-5,5-metylenodwuoksyindo- lilo-37-octowy o temperaturze topnienia 190— —191°C. Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 1730, 1660, 1620 cm-1.Przyklad XXV. Roztwór 3,5 g Ni-cynamoilo- -N^acetylo-3,4-cyklopentenofenylohydrazyny i 10 g kwasu lewulinowego w 50 ml kwasu octowego o- grzewa sie w obecnosci niewielkiej ilosci kwasu siarkowego do temperatury 60—65°C w ciagu 3 godzin. Mieszanine reakcyjna chlodzi sie do tem¬ peratury pokojowej i wlewa do 300 ml wody, uzyskujac surowy produkt w postaci osadu. Osad ten saczy sie i trzykrotnie przemywa woda. Po rekrystalizacji z mieszaniny n-heksanu i acetonu (3:1) otrzymuje sie kwas /l-cynamoilo-2-metylo- -5,6-eyklopentenoindolilo-3/-octowy o temperatu¬ rze topnienia 144—146°C. Absorpcja w podczerwie¬ ni: Vmax = 1710, 1670, 1630, 1600 cm-1.Przyklad XXVI. Do mieszaniny 3,5 g N4-/p- -metylobenzoilo/N2^acetylo-3,4-cyklopentenofenylo- hydrazyny i 20 g kwasu lewulinowego dodaje sie niewielka iloisc 'gazowego chlorowodoru.^Mieszani¬ ne te ogrzewa sie do temperatury 60—65° w ciagu 16 3 godzin. W podobny sposób, jak opisano to w przykladzie XXV otrzymuje sie kwas [l-/p-mety- 1obenzóilo/-2-metylo-5,6-cyklopentenoindolilo-3]- -octowy. Otrzymane krysztaly po rekrystalizacji z mieszaniny acetonu i wody (5:1) mialy tempe¬ rature topnienia 205—206°C. Absorpcja w podczer¬ wieni: Vmax = 1720, 1690, 1*670, 1600 cm-1.Przyklad XXVII. Roztwór 3,5 g chlorowo¬ dorku N1-/2,Kfuranoakryloilo/-3,4-cyklopentenofe- it nylohy%drazyny i 10. g lewulinianu etylu w 50 ml etanolu ogrzewa sie do temperatury 80—85°C w ciagu 3 godzin. Mieszanine reakcyjna schlodzona do temperatury pokojowej, wylano do 300 ml wo¬ dy i ekstrahowano trzykrotnie za pomoca 50 ml eteru. Ekstrat eterowy przemywa sie woda, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu i zateza pod zmniejszanym cisnieniem. Surowy produkt oczysz¬ cza sie chromatograficznie na 150 g zelu krzemion¬ kowego przez nanoszenie za pomoca octanu etylu i wymywanie octanem etylu, otrzymujac ester ety¬ lowy kwasu l-/2,-furanoakryloilo/-2-metylo-5,6- -cykkpentanonidolilo-3]-0ctowego. Absorpcja w podczerwieni: Vmax = 1710, 1630 cm-1.Przyklad XXVIII. Mieszanine 8 g soli so- dowej kwasu N^cynamoilo-S^-metylanodwuoksy- fenylohydTazyno-N2-sulfonowego o wzorze 8 i 45 ml kwasu lewulinowego ogrzewa sie w obec¬ nosci niewielkiej ilosci kwasu siarkowego do tem¬ peratury. 80—85°C w ciagu 3 godzin. Mieszanine reakcyjna chlodzi sie do temperatury pokojowej i wlewa do wody, otrzymujac kwas /1-cynamoilo- -2-metylo-5,6-metylenodwuoksyindolilo-3/-octowy.Otrzymane krysztaly po dwukrotnej rekrystalizacji z mieszaniny acetonu i wody (5:1) maja tempera- ture topnienia 190—192QC. Absorpcja w podczer¬ wieni: Vmax = 1730, 1660, 1620 cm-1. PL