Przedmiotem niniejszego wynalazku jest krajal¬ nica do ciecia bloków lekkich betonów komórko- kowych w stanie pólplastycznym, to jest niehar- towanych, zawierajaca pionowa tnaca rame wypo¬ sazona w odpowiednia ilosc napietych narzedzi tnacych, przez która to rame ciety blok z wolna strona spodnia przemieszczany jest od pierwszego przenosnika w postaci elastycznej tasmy porusza¬ nej po wsporniku od strony wlotu do ramy, do strony wylotu z tej ramy, po której blok jest przej¬ mowany przez drugi przenosnik bez konca porusza¬ ny po wspornikach, i w którym popychacz jest przemieszczany ponad pierwszym przenosnikiem, w celu popychania bloku poprzez rame tnaca przez nacisk na jeden koniec bloku. Przenosniki poru¬ szaja sie swobodnie po odpowiadajacych podpo¬ rach, stanowiac ulatwienie przemieszczania.W produkcji lekkich betonów komórkowych, ta¬ kich jak plyty i bloczki dla celów budowlanych, wytwarza sie najpierw stosunkowo duze, mniej lub bardziej plastyczne, foremne bryly. Bryly te uzy¬ skuje sie przez wyrosniecie mieszanki betonowej zawierajacej czynnik gazotwórczy i zwykle proszek aluminiowy w formach. Bryla charakteryzujac sie pewnym stopniem plastycznosci jest nastepnie cieta na male elementy o zadanych wymiarach.Kolejno, uzyskany gotowy produkt jest hartowany w atmosferze pary wodnej w autoklawach dla na¬ dania mu ostatecznej twardosci i wytrzymalosci, przy czym proces ten przeprowadzany jest na ca- 2 lej pocietej bryle, co umozliwia unikniecie przeT mieszczania oddzielnych plyt lub bloczków.Obecnie, ciete bloki albo bryly lekkiego betonu maja znaczne wymiary, a przede wszystkim po- 5 siadaja one znaczna dlugosc na przyklad 6 m albo wiecej. Przy tych rozmiarach okazalo sie, ze zwy¬ kly sposób przemieszczania bloku poprzez rame tnaca, za pomoca przenosnika, przynajmniej pierw¬ szego poruszanego rolkami napedzanymi, jest nie- 10 zadowalajacy z powodu niemozliwosci unikniecia wyciagania sie tasmy, co z kolei powoduje powsta¬ wanie spekan, glównie w czesci spodniej bloku.Wynika to z delikatnosci i sklonnosci do uszkodzen bloku w tej fazie procesu. Dla unikniecia tego wa- !5 dliwego zjawiska, w krajalnicach zastosowano po¬ pychacz, przy czym obydwa przenosniki przemiesz¬ czaja sie wolno bez napedu stanowiac tylko pod¬ parcie bloku w czasie przemieszczania.I ta konstrukcja nie umozliwila rozwiazania 20 wszystkich skomplikowanych problemów wynika¬ jacych z potrzeby uzyskania prostego i jednocze¬ snie skutecznego i wlasciwie pracujacego urzadze¬ nia do ciecia i przemieszczania duzych i ciagle nie¬ utwardzonych bloków lekkiego betonu komórkowe- 25 go. Tak wiec pozostal problem w jaki sposób wy¬ eliminowac ryzyko uszkodzen bloku lekkiego beto¬ nu w czasie jego przemieszczania przy niepodpar- tej wolnej stronie spodniej bloku na odcinku po¬ miedzy dwoma przenosnikami, w którym to miej- 30 scu przelamanie bloku moze latwo nastapic. 8107581075 S 4 Z wielu przyczyn okazalo sie niemozliwym takie zmniejszanie odstepu pomiedzy przenosnikami, aby uniknac calkowicie niebezpieczenstwa przelamania bloku na wolnym odcinku. Innym problemem po¬ zostal sposób przemieszczania juz pocietego bloku z drugiego przenosnika do autoklawu bez jego uszkodzenia i bez wtórnego zespojenia.Celem niniejszego wynalazku jest rozwiazanie wymienionych problemów i stworzenie konstrukcji krajalnicy do ciecia bloków lekkich betonów, któ¬ ra by pozwolila na jej pomyslne zastosowanie w przemysle betonów komórkowych.Cel ten zostal osiagniety dzieki temu, ze krajal¬ nica zawiera dodatkowo przeciwdociskacz umiesz¬ czony ponad drugim przenosnikiem, pozostajacy w styku z druga strona cietego bloku i wytwarzajacy podatny przeciwnacisk na blok w czasie jego prze¬ mieszczania przez tnaca rame. Popychacz i prze¬ ciwdociskacz maja postac oddzielnych wózków przemieszczanych wzdluz równoleglych szyn prze¬ biegajacych zgodnie z kierunkiem ruchu obydwu przenosników. Powierzchnie drugiego przenosnika stanowi szereg poprzecznych, wsporczych pretów rozmieszczanych w odstepach w kierunku ruchu przenosnika posiadajacych wysokosc i rozmieszcze¬ nie umozliwiajacych wprowadzenie pomiedzy te prety i bezposrednio pod blok od jednej strony przenosnika, pewnej liczby widelek podnosnika sta¬ nowiacego czesc krajalnicy sluzacy do podnosze¬ nia pocietego bloku z wymienionego przenosnika i umieszczenia bloku na oddzielnej rusztowej wsporczej kracie autoklawu do hartowania.W urzadzeniu wedlug wynalazku ciety blok w czasie calej fazy przejscia przez rame tnaca jest zakleszczony pomiedzy popychaczem i przeciwdo- ciskaczem, przez co ryzyko uszkadzajacych napre¬ zen, a w szczególnosci naprezen rozciagajacych w bloku jest wyeliminowane. Jest to bardzo wazne, poniewaz konstrukcja drugiego przenosnika powo¬ duje naturalnie róznice w dlugosci wolnego odcin¬ ka ponad którym blok musi przejsc, co jest raczej niekorzystne. Z drugiej strony, konstrukcja przeno¬ snika znacznie ulatwia przemieszczenie pocietego bloku z drugiego przenosnika, przez co urzadzenie pracuje bardzo efektywnie. W wybranej odmianie urzadzenia wedlug wynalazku zarówno popychacz jak i przeciwdociskacz wyposazone sa w czesci stykowe, przystosowane do zetkniecia sie z odpo¬ wiednimi stronami bloku, wystajace w kierunku ramy tnacej i penetrujacej rame w celu popycha¬ nia i przyjmowania bloku w pewnej odleglosci od odleglej strony ramy tnacej. W ten sposób konco¬ we czesci bloku sa równiez efektywnie zabezpie¬ czone w czasie ich przejscia poprzez szczeline mie¬ dzy dwoma przenosnikami, jak równiez popychacz moze przemieszczac caly blok na drugi przenosnik.Innymi slowy, czesci stykowe musza byc tak dlu¬ gie, zeby wystarczyly swoim wysiegnikiem na cal¬ kowita szerokosc szczeliny miedzy dwoma przeno¬ snikami. W celu unikniecia mozliwego uszkodzenia bloku przez tarcie pomiedzy dolna strona bloku 1 pierwszym przenosnikiem, co moze miec miejsce przy zacieciu sie przenosnika, szczególnie w mo¬ mencie, w którym blok schodzi z przenosnika i tyl¬ ko mala jego czesc na nim spoczywa, pozytecznym jest zastosowanie sprzegniecia popychacz* z prze¬ nosnikiem tak skonstruowanego, z» w przypadku wystapienia poslizgu miedzy blokiem i przenosni¬ kiem, sprzegniecie spowoduje uruchomienie pierw- 5 szego przenosnika przemieszczajac jednoczesnie blok i przenosnik. Nalezy zauwazyc, ze takie bez¬ posrednie poruszanie tasmy przenosnika przez po¬ pychacz znajdujacy sie z tylu bloku, nie powodu¬ je takiego samego ryzyka niedogodnego wyciagnie¬ cia tasmy jak to ma miejsce w przypadku porusza¬ nia tasmy za pomoca rolek napedowych.Kolejna zaleta urzadzenia wedlug wynalazku jest to, ze przeciwdociskacz, który mozna zwalniac, jest tak polaczony z drugim przenosnikiem, ze ten ostatni bedzie zmuszony do ruchu z pocietym blo¬ kiem w tym samym momencie, w którym wystapi nacisk bloku na przeciwdociskacz, przy czym prze¬ ciwdociskacz zostaje zwalniany w polaczenia z dru¬ gim przenosnikiem w pewnym, okreslonym poloze¬ niu w celu odsuniecia go na dalszy dystans do tylu i rozlaczenia z odpowiednia strona bloku. W tym polozeniu przenosnika wymieniony podnosnik widelkowy rozpoczyna swoja prace i przeciwdo¬ ciskacz jest oddzielany od bloku w celu umozli¬ wienia przemieszczenia bloku z przenosnika. Na¬ turalnie odsuniecie przeciwdociskacza od* pocietego bloku jest równoczesne z odsunieciem popychacza, który powinien wrócic do polozenia wyjsciowego, umozliwiajac umieszczenie na pierwszym przenos¬ niku nowego, niepocietego bloku.Krajalnica wedlug wynalazku jest przedstawio¬ na w przykladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 — przedstawia widok z góry krajalnicy do lekkich betonów komórkowych, fig. 2 — uprosz¬ czony widok z boku, czesciowo w przekroju, przed¬ stawiajacy polozenie glównych czesci krajalnicy w momencie, w którym przecinany bok jest umie¬ szczony na pierwszym przenosniku, fig. 3 — wi¬ dok z boku jak na fig. 2 przedstawiajacy dalsza faze operacji, fig. 4 — szczególowy widok z boku czesciowo w przekroju z kolejna faza operacji, fig. 5 — widok z boku podobny do fig. 2 i 3 w fazie, w której podluznie przeciety blok calkowicie spo¬ czywa na drugim przenosniku, fig. 6 — widok z boku jak poprzednio i przedstawiajaca poloze¬ nie czesci krajalnicy w czasie ciecia poprzecznego fig, 7 — widok z boku z lewej strony urzadzenia przedstawionego na fig. 1 z calkowicie usunie¬ tym przeciwdociskaczem, fig. 8 widok jak na fig. 7 przedstawiajacy przemieszczanie pocietego bloku z drugiego przenosnika na krate wsporcza urza¬ dzenia hartujacego za pomoca podnosnika widel¬ kowego stanowiacego czesc urzadzenia.Na wszystkich figurach rysunku cyfra 1 ozna¬ czono pionowa rame tnaca, w której napiete sa pionowo tnace druty 2 (fig. 7). W ramie tnacej, bezposrednio, badz w bezposrednim jej sasiedz¬ twie, moga znajdowac sie inne, nie pokazane srod¬ ki do ciecia lub innej obróbki pólplastycznego, po¬ rowatego bloku A przechodzacego przez rame tna¬ ca. Po stronie wlotowej ramy znajduje sie pierw¬ szy przenosnik 3, skladajacy sie z elastycznej tas¬ my bez konca, napietej na wolnych rolkach 4 i przebiegajacej ponad stolem wsporczym, znajdu¬ jacym sie miedzy rolkami i stanowiacym czesc 15 20 25 30 35 40 45 50 558t«TS I i podstawy przenosnika opartego na pionowych wspornikach •• Po atronie wylotowej ramy tnacej 1 znajduje sie drugi przenosnik 7, skladajacy sie z elastycznej tasmy tez konca napietej na wolnych rolkach 8 t» z«r*tolu wsporczego 9, umieszczonego pomiedzy TTrtfefffm stanowiacego stala podstawe przenosnika oparta o pionowe wsporniki 10l Nalezy zauwazyc, ze przenosnik 7 nie musi byc wykonany z tasmy, moze to byc przenosnik skladajacy sie z szeregu równolegle przebiegajacych lancuchów, poniewaz przenosnik ten w zasadzie nie przemieszcza pocie¬ tegobloku A — jak to zostanie w dalszym ciagu wyjasnione.Pa przeciwnych stronach podstaw obydwu prze¬ nosników umieszczone sa równolegle z kierunkiem rucha przenosnika szyny 11. Poza funkcja dodat¬ kowego podparcia ramy tnacej 1 pomiedzy dwoma praeftosnikami, szyny 11 sluza jako prowadnice dla popychacza 12 i przeciwdociskacza 13, które to obydwa urzadzenia dzialaja na zasadzie wózków obejmujacych obydwa przenosniki 3 i 7 i prze¬ mieszczanych wzdluz szyn 11, wzajemnie niezalez¬ nie i w zasadzie niezaleznie od odpowiadajacych im przenosników.W zasadzie, popychacz 12 i przeciwdociskacz 13 stanowia wzajemnie lustrzane odbicie, lecz wyka¬ suja równiez pewne male róznice. Zarówno popy¬ chacz jak i przeciwdociskacz, wyposazone sa po stronie ramy tnacej 1 i powyzej odpowiadajacych przenosników 3 i 7, w szereg wystajacych, podob¬ nych do wysiegników elementów plytowych 12' i 13' przystosowanych do styku z odpowiednimi koncami bloku A, przy czym wysiegniki te sa tak uksztaltowane i rozmieszczone w stosunku do ele¬ mentów tnacych 2 ramy 1, ze moga one do pew¬ nego stopnia wypelniac rame — jak pokazano na fig. 2 i 5. Dokladniej, wolna czesc dlugosci piono¬ wych, plytowych wysiegników 12 i 13 jest tak dobmtna, ze odpowiada ona lacznie wolnej prze¬ strzeni pomiedzy dwoma przenosnikami w pozy¬ cji, w której popychacz i przeciwdociskacz sa mak¬ symalnie zblizone do ramy tnacej 1.W sposób nie pokazany, zarówno popychacz 12 jak: i przeciwdociskacz 13 sa wyposazone we wla¬ sne silniki napedowe umozliwiajace ich ruch wzdluz szyn 11 w obydwu kierunkach. Sa to sil¬ niki elektryczne przenoszace sile napedu przez od¬ powiednie sprzeglo na kola zebate, albo lancu¬ chowe, zazebiajace sie z niepokazana zebatka lub lancuchami umieszczonymi na szynach 11. Mecha¬ nizm napedowy przeciwdociskacza 13 jest takie¬ go rodzaju, ze moze hamowac przeciwdociskacz w podatny i kontrolowany sposób w czasie, gdy przeciwdociskacz jest zmuszany do ruchu wstecz¬ nego'przez ruch do przodu bloku A poprzez rame tnaca 1.Nalezy rozumiec, ze w odmianie wykonania moz¬ liwe Jest napedzanie popychacza 12 i przeciwdo¬ ciskacza 13 za pomoca lin lub lancuchów z silni¬ ków niezaleznych, a w pewnych przypadkach jest równiez mozliwym wyeliminowanie mechanizmu napedowego dla przeciwdociskacza 13, jezeli na przyklad dodatkowe urzadzenie zawierajace ele¬ menty sprezynowe jest zastosowane dla wzajem¬ nego polaczenia popychacza i przeciwdociskacza w taki sposób, ze blok A pozostaje zakleszczony od konców pomiedzy nimi w czasie jego przejscia przez rame tnaca 1.W takiej odmianie wykonania urzadzenia, ele¬ menty sprezynowe daja pozadane przeciwdzialanie sily na blok A, które w innym przypadku jest wy¬ nikiem podatnego hamowania przeciwdociskacza 13. Inne ruchy przeciwdociskacza, Jak na przyklad ruch powrotny, musi byc dokonywany recznie.Jak ustalono poprzednio obydwa przenosniki 3 i 7 sa przenosnikami swobodnymi, to znaczy nie posiadaja wlasnego urzadzenia napedowego, nie mniej na górnej stronie tasmy przenosnika 3 umie¬ szczony jest wystep 14 w postaci poprzeczki, a po¬ pychacz 12 na swojej dolnej stronie przebiegaja¬ cej w poprzek przenosnika 3 wyposazony jest w dwa rozstawione wystepy albo poprzeczki 15 i 16 przystosowane do zazebienia z wystepem 14 prze¬ nosnika 3 w pewnych warunkach dla celów bez¬ posredniego napedu przenosnika.Dokladniej, wystep 15 umieszczony na popycha- czu najblizej ramy tnacej jest przystosowany do zazebienia w wystepem 14 dla powrotu tasmy prze¬ nosnika 3 do pozycji wyjsciowej — jak pokazano na fig. 6, to znaczy kiedy popychacz 12 wykonal pelen cykl ruchu w lewo dla przemieszczenia blo¬ ku A przez rame tnaca 1. Drugi wystep 16 na pe- pychaczu 12 normalnie jest nie zazebiony z wy¬ stepem 14 (fig. 3) tak dlugo, jak glówna czesc blo¬ ku A ciagle spoczywa na przenosniku 3, ale wcho¬ dzi w zazebienie napedzajace z wystepem 14, w przypadku wystapienia nawet, malego poslizgu mie¬ dzy dolna strona bloku A i tasma przenosnika 3 l nalezy rozumiec, ze pedzie to mialo miejsce szcze¬ gólnie w momencie, w którym blok A zostal prze¬ mieszczony do przodu poprzez rame tnaca 1 tak, ze w zasadzie schodzi z pierwszego przenosnika 3 (fig. 4), W tym polozeniu bloku, tarcie pomiedzy spod¬ nia strona bloku i tasma przenosnika 3 Jest nor¬ malnie tak male, ze nie mozna uniknac poslizgu.Naturalnie, opisane dzialanie wystepów 14 i M za¬ bezpiecza blok A przed zniszczeniem badz star¬ ciem strony spodniej w wyniku poslizgu pomiedzy blokiem i tasma przenosnika 3. Dodatkowo, prze¬ ciwdociskacz 13 i przenosnik 7 sa równiez przy¬ stosowane do wzajemnego polaczenia, dla którego to celu przenosnik 7 posiada na swojej górnej stro¬ nie wystep z jednej strony z opornikiem 13 umocowanym na spodniej stronie przeciwdociskacza 13, poprzecznie do przenosnika 7, a z drugiej strony z zapadka 19 w taki sposób, ze przenosnik jest napedzany przez przeciwdociskacz 13 w czasie, w którym ten ostat¬ ni poruszany jest wzdluz szyn 11, nie mniej w mo¬ mencie, w którym przeciwdociskacz osiaga isste- lone polozenie graniczne (fig. 5), zapadka lt m«- tomatycsnie zwalnia przeciwdociskacz w tafci spo¬ sób, ze moze on byc przemieszczony wstecz ma pewna odleglosc {fig. 3) tak, ze plyty wysiegni¬ kowe 13 roztaczaja sie z obróconym blokiem A.Oczywiscie, hamowanie przeciwdociskacza * gest przerwane w chwili, gdy osiagnie on poJossnie 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 6081075 * 8 jak na fig. 5, a dalszy ruch wstecz przeciwdocis- kacza jest uzyskiwany przez zmiane kierunku ob¬ rotów silnika.W chwili, w której przeciwdociskacz powróci do swojej pozycji wyjsciowej w kierunku ramy tna¬ cej 1, wystep 17 na przenosniku 7 opada automa¬ tycznie pomiedzy opornik 18 i zapadke 19, laczac w ten sposób przenosnik z przeciwdociskaczem, przez co podnosnik 7 wraca równiez do swojego wyjsciowego polozenia (fig. 2). Jak wynika z fig. 2 do 6 — przedstawiajacych rózne i kolejne fazy pracy krajalnicy, ciecie jest wykonane w nastepu¬ jacy sposób.Na poczatku popychacz 12 znajduje sie w swo¬ im polozeniu krancowym po stronie prawej ponad przenosnikiem 3, podczas gdy przeciwdociskacz 13 podobnie znajduje sie w swoim prawym polozeniu krancowym ponad przenosnikiem 7 i jego wysieg¬ niki plytowe 13 przechodza przez ramie tnaca 1 w taki sposób, ze konce ich znajduja sie ponad lewym krancem przenosnika 3 (fig. 2). Pólplastycz- ny blok A betonu komórkowego przeznaczony do pociecia jfest umieszczony na przenosniku 3 za po¬ moca kleszczowego podnosnika, a forma przemie¬ szczana"jest przez przesuwnice.Na fig. 1 urzadzenie 20 do przemieszczania nie- pócietego bloku A znaduje sie w ruchu od prze¬ nosnika 3. Nalezy zauwazyc, ze odleglosc pomie¬ dzy wysiegnikami plytowymi 12' i 13' popychacza 12 i przeciwdociskacza 13 jest w tym momencie wystarczajaco duza, aby blok A mógl byc pomie¬ dzy nimi swobodnie umieszczony na przenosniku 3.Nastepnie popychacz 12 jest przemieszczany w le¬ wo, plytowe wysiegniki 12 wchodza w styk z le¬ wa strona bloku A. Nalezy zauwazyc, ze zetknie¬ cie to nastepuje przed zazebieniem wystepów 14 i 16. Kolejno, popychacz 12 przemieszcza blok A w lewo i przenosnik 3 poruszany jest równiez wy¬ lacznie w wyniku sily tarcia wystepujacej pomie¬ dzy dolna strona bloku i tasma przenosnika.- Przeciwdociskacz 13 ciagle pozostaje w swoim krancowym, prawym polozeniu (fig. 2), dopóki le¬ wa strona bloku A nie zetknie sie z jego plyto¬ wymi wysiegnikami 13.W przypadku pokazanym na rysunkach, w któ¬ rych przeciwdociskacz wyposazony jest we wlasny silnik, prawe krancowe polozenie przeciwdociska¬ cza wyznaczone jest opornikiem lub wylacznikiem stykowym ( nie pokazanym), do którego przeciw¬ dociskacz jest przycisniety w wyniku ciaglego dzia¬ lania mechanizmu napedowego dzialajacego w tym momencie z poslizgiem. W momencie, w którym lewa strona bloku A zetknie sie z przeciwdociska¬ czem 13, jest on zmuszany do ruchu wstecz, przy czym silnik napedowy ciagle dziala w kierunku do przodu przy zachowaniu poslizgu. W ten spo¬ sób blok A pozostaje zakleszczony pomiedzy po- -pychaczem 12 i przeciwdociskaczem 13 w pozada¬ ny, wzmacniajacy sposób.Na fig. 3 czolo bloku A opuscilo juz przenosnik 3 i czesciowo przeszlo przez rame tnaca 1, ale cia¬ gle znaczna czesc bloku spoczywa na przenosniku 3 w taki sposób, ze jest on przemieszczany w wy¬ niku sily tarcia. Przeciwdociskacz 13 jest ciagle podatnie hamowany w celu wywierania nacisku na blok w kierunku do popychacza 12. Blok A osiaga polozenie przedstawione na fig. 4, gdy sila tarcia pomiedzy jego spodnia strona i przenosni¬ kiem 3 staje sie tak mala, ze moze nastapic po- 5 slizg pomiedzy blokiem i tasma przenosnika. W momencie wystapienia tego poslizgu, popychacz 12 zmienia nieznacznie swoje polozenie w stosunku do przenosnika 3 i nastepuje zazebienie pomfiedzy wystepem 14 i 16 — jak uprzednio opisano. Od te¬ go momentu, popychacz 12 przemieszcza blok A oraz napedza przenosnik 3. W polozeniu przedsta¬ wionym na fig. 5, blok A przeszedl przez -rame tnaca 1 i wprowadzony zostal calkowicie na prze¬ nosnik 7.W tym czasie, popychacz 12 znajduje sie w le¬ wym, krancowym polozeniu, wyznaczonym przez (nie pokazany) opornik badz wylacznik stykowy, i w tym polozeniu plytowe wysiegniki 12' popy¬ chacza siegaja swoimi zewnetrznymi krawedziami ponad prawy koniec drugiego przenosnika 7. Z po¬ zycji przedstawionej na fig. 5 popychacz 12 powra¬ ca do swego wyjsciowego polozenia, w tym samym czasie przerwane jest hamowanie przeciwdociska¬ cza 13 i jest on odlaczony od przenosnika 7 i prze¬ mieszczony na pewna odleglosc wstecz w lewo (fig. 6) w taki sposób, ze pociety blok A spoczywa swo¬ bodnie na przenosniku 7. W tym polozeniu blok A, jesli jest to potrzebne, moze byc dalej pociety na przyklad za pomoca dodatkowej tnacej ramy 21, wyposazonej w druty tnace 22, opuszczanej z góry (fig. 6). Nalezy jednak zauwazyc, ze dalsze ciecie bloku A, jesli jest wymagane, moze byc równiez dokonywane za pomoca innych urzadzen tnacych, a nie koniecznie za pomoca pionowo przemiesz¬ czanej ramy tnacej.Blok A po przejsciu przez rame tnaca i po ewen¬ tualnym dalszym pocieciu (jak opisano) spoczywa na przenosniku 7 (fig. 6) w okreslonym polozeniu i pozostaje dalsza operacja przemieszczenia pocie¬ tego, wzglednie inaczej obrobionego, bloku do (nie pokazanego) autoklawu hartujacego.W celu wykonania tej operacji, konieczne jest przemieszczenie pocietego bloku z przenosnika 7 na oddzielna rusztowa rame wsporcza 25, która po¬ rusza sie na rolkach po szynach 26, i która znaj¬ duje sie po jednej stronie przenosnika 7.Przemieszczenie to musi byc wykonane w taki sposób, ze utrzymany jest blok w calosci a jedno¬ czesnie nie nastapi wtórne zespolenie bloku. Prze¬ mieszczenie to jest dokonywane za pomoca prze¬ nosnika widelkowego 27, zawieszonego na szynach 28 i poruszanego wzdluz szyn w obu kierunkach, prostopadle do kierunku ruchu przenosnika 7. Wi¬ delki 27' podnosnika 27 sa nastawne pionowo w zsynchronizacji i rozmieszczone sa w sposób kores¬ pondujacy z odstepami pomiedzy poprzeczkami ru¬ sztowej i wsporczej ramy 25. W celu umozliwienia wejscia widelek 27' pod pociety blok A w czasie, w którym spoczywal on na podnosniku 7 w polo¬ zeniu pokazanym na fig. 6 — powierzchnie ¦ tego przenosnika stanowi szereg poprzecznych, uniesio¬ nych pretów albo plaskowników 30, które sa wszystkie jednakowej wysokosci i tak rozstawione w kierunku ruchu przenosnika 7, ze widelki 27' w swoim dolnym polozeniu wchodza cala swoja 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60SI 075 » 10 dlugoscia pomiedzy wymienione prety 30 z jednej strony przenosnika.Dla tego celu, podnosnik widelkowy przemiesz¬ czany jest z polozenia spoczynkowego (fig. 1 i 7) w kierunku przenosnika 7 do momentu, w którym jego widelki 27 nie wejda pomiedzy podpierajace prety 30 na cala szerokosc bloku A. Nastepnie wi¬ delki przenosnika 27 sa unoszone na wysokosc umozliwiajaca przemieszczenie bloku A" z przenos¬ nika 7, a jednoczesnie podnosnik widelkowy wraz z uniesionym blokiem przemieszczany jest w kie¬ runku na lewo (fig. 8) do polozenia przejsciowego, w którym blok przez opuszczenie widelek 27' umieszczany jest na ruszcie 25. Nastepnie widelko¬ wy podnosnik 27 powraca do swego polozenia spo¬ czynkowego, a rama rusztowa 25 z pocietym blo¬ kiem A przemieszczana jest do autoklawu.Jak mozna latwo zrozumiec, poprzednio opisane rozlaczne zazebienie 17 — 19 pomiedzy przeciwza- ciskaczem 13 i drugim przenosnikiem 7 zapewnia, ze uniesione, wsporcze prety 30 na przenosniku 7 sa rozstawione w ustalony sposób pod pocietym blokiem A w czasie, gdy jesii on wprowadzany na przenosnik 7.Jest to pozadane nie tylko w celu uzyskania odpowiedniego rozlozenia obciazenia na wsporcze prety 30 przenosnika 7, jak równiez na widelki podnosnika 27 w czasie, w którym blok jest pod¬ noszony, lecz równiez czyni przenosnik 7 dostoso¬ wanym jako podloze dla ewentualnego ostateczne¬ go ciecia bloku, na przyklad za pomoca dodatko¬ wej tnacej ramy 21 (fig: 6). Przez grupowanie wsporczych pretów 30 parami pod kazdym pionowym wykonywanym cieciem (fig. 6), druty tnace 22 dodatkowej tnacej ramy 21 maja calkowicie przejsc przez blok A w kierunku do dolu i wejsc w male przestrzenie miedzy pretami wsporczymi, przez co ewentualne ryzyko oderwa¬ nia dolnych krawedzi bloczków jest praktycznie wyeliminowane.Korzystnym jest stosowanie wsporczych pretów 30 przenosnika 7 o takiej wysokosci, która umozli¬ wia pozostawienie ramy ..tnacej 21 po cieciu na przenosniku 7 dopóki pociety blok nie jest unie¬ siony i odprowadzony za pomoca przenosnika 27.W ten sposób unika sie niepozadanego, powrot¬ nego przejscia tnacych drutów-22 przez szczeliny ciecia. Po odprowadzeniu pocietego bloku A, rama tnaca 21 zostaje uniesiona, przeciwdociskacz 13 powraca do swojej pozycji wyjsciowej pokazanej na fig. 2 i krajalnica Jest gotowa do kolejnej ope¬ racji ciecia nowego bloku. PL PL