Uprawniony z patentu: Bayer AG, Leverkusen (Republika Federalna Niemiec) Srodek chwastobójczy i Przedmiotem wynalazku jest srodek chwastobójczy za¬ wierajacy nowe pochodne 4-ammo-l,2,4-tnazyinionu-5 ja¬ ko substancje czynna.Wiadomo, ze na drodze reakcji monohydirazoinów a^dwukettonów z formamidem mozna wytwarzac 1,2,4- -triazyny ipodsltawione w pozycjach 5 i 6 [Chem. Ber. 873 1540—1543 (1954)].Za pomoca tej metody nie mozna jednak wytwarzac pochodnych 4-aminowych, a poza tym metoda ta jest ograniczona tylko do aromatycznych a-dwuketonów.Wiadomo równiez, ze w wyniku cyklizacji C-amino-C- cyjano^MLkrobenzakiazyn powstaja l,2,4-triazynony-5, podstawione w pozycjach 3 i 6 grupami p-nitrofenylo- wymi [Chem. Beir. IM, 2351—2359 (1968)], ale równiez i za pomoca tej metody zasadniczo nie mozna wytwa¬ rzac pochodnych 4-aminowych. Poza tym sposób ten nie umozliwia wprowadzania w pozycje 3 i 5 dowol¬ nych rodników alkilowych lub arylowych.Nowe 4-ammo-l,2,44iriazynony-5 o wzorze 1, w któ¬ rym Ri i R4 oznaczaja atomy wodoru, proste lub roz¬ galezione rodniki alkilowe o 1—6 atomach wegla, rod¬ niki trójfliuorometylowe, rodniki cykloalkilowe o 3—6 atomach wegla, irodniiki fenylowe lub chlorowcofenylo- we, rodniki alkilofenylowe o 1—4 atomach wegla w rodniku alkilowym lub grupy alkoksyfenylowe o 1—4 atomach wegla w rodniku alkilowym i rodniki feny- loalkilowe o 1—3 atomach wegla w rodniku alkilo¬ wym, R2 oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, a R3 oznacza atom wodoru, rodnik alkilowy o 1—4 atomach wegla, rodnik feny- 10 15 20 25 30 Iowy lub chlorowcoalkilowy, rodnik alkilofenylowy o 1—4 atomach wegla w rodniku alkilowym, grupe al- koksyfenylowa o 1—4 atomach wegla w rodniku alkilowym lub rodnik alkilotiofenylowy o 1—4 atomach wegla w rodniku alkilowym, albo rodnik fe- nyloalkilowy o 1—3 atomach wegla w rodniku alkilo¬ wym, wytwamza sie przez reakcje 2-aicylohydtaa!Zian,u estru kwasu glioksaloweigo o wzorze 2, w którym Ri i R4 maja wyzej podane znaczenie, a R oznacza rodnik alki¬ lowy o 1—6 atomach wegla, z pochodna hydrazyny o wzorze 3, w którym R2 i R3 rnaja wyzej podane znaczenie. Reakcje ite prowadzi sie w srodowisku orga¬ nicznego rozpuszczakiiika i ewentualnie w obecnosci zasadowego katalizatora, w podwyzszonej tempsratuirze, na ogól w temperaturze 50—150PC.Powyzsza reakcja zamkniecia pierscienia stanowi zu¬ pelnie nowa metode, przy czym przebieg jej jest cal¬ kowicie nieoczekiwany, gdyz nalezalo by sie raczej spo¬ dziewac, ze przez reakcje 2-acylohydrazonu estru kwasu glioksalowego o wzorze 2 z hydrazyna powstanie jedy¬ nie hydrazyd kwasu, a poza tym grupa acylohydrazyny bedzie wypierana ze zwiazku o wozrze 2 przez hydra¬ zyne, stosowana z reguly w nadmiarze. W takim przy- paidlku powinien by powstac hydrazon lub azyna a-ke- toestm, któremu odpowiada zwiazek o wzorze 2, albo odpowiedniego a-ketohydrazydu.Jezeli jako produkty wyjsciowe stosuje sie hydrazyne i 2-propionylohyd!razon estru metylowego kwasu III- ^rzed.-butyloglioiksalowego, wówczas reakcja ma prze¬ bieg, którego schemat podano na rysunku. Jako pro- 7494274942 dukty wyjsciowe w procesie prowadzonym sposobem wedlug wynalazku korzystnie stosuje sie zwlaszcza zwiazki o wzorze 2, w którym R oznacza rodnik me¬ tylowy lub etylowy, Ri oznacza rodnik etylowy, izo¬ propylowy, n-propylowy, izobutylowy, cyklopropylowy 5 i cykloheksylowy, a R4 oznacza rodnik metylowy, ety¬ lowy, n-propylowy, izopropylowy, Ill-rzed.-butylowy, fenylowy lub cykloheksylowy.Stonowane jako produkty wyjsciowe 2-acylohydrazony estru kwasu glioksalowego o wzorze 2 sa zwiazkami 10 nowymi. Wytwarza sie je przez reakcje estru kwasu glioksalowego o wzorze 4, w którym R i R4 maja wyzej podane znaczenie, z acylohydrazyna o wzorze 5, w którym Ri ma wyzej podane znaczenie. Reakcje te prowadzi sie w obecnosci organicznego rozpuszczalnika, 15 np. alkoholu, takiego jak metanol lub etanol i kwasnego katalizatora, przewaznie w temperaturze 50—130°C.Przykladami zwiazków o wozrze 2, stosowanych jako produkty wyjsciowe sa nastepujace zwiazki: 2-formylohydrazon estru metylowego kwasu Ill.-rzed-bu- 20 tyloglioksalowego, 2-acetylohydrazon estru metylowego kwasu Ill-rzed.-bu- tyloglioksalowego, 2-)propionylohydrazon estru metylowego kwasu III-rzed.- -butyloglioksalowego, 25 2-izobutylohydrazon estru metylowego kwasu Ill^rzed.- ^butyloglioksalowego, 2nn4)utyrykhydrazon estru metylowego kwasu III-rzed.- -toutyloglioksalowego, 2-piwaloilohydrazon estru metylowego kwasu III-rzed.- 30 -butyloglioksalowego, 2-szesciowodorobenzoilohydrazon estru metylowego kwa¬ su Ill-rzed.-buityloglioksalowego, 2jbenzoilohydraizon estru metylowego kwasu III-rzed.- -butyloglioksalowego, 35 2^trójfluoroacetylahydrazon estru metylowego kwasu III- -iized.-butyloglioksalowego, 2-acetylohydrazon estru metylowego kwasu fenyloglio- ks-alowego, 2Hpropionylohydrazon estru kwasu metylowego kwasu 40 fenyloglioksalowego, 2-izobutylohydrazon estru metylowego kwasu fenyloglio¬ ksalowego, 2nn-butyrylohydrazon estru metylowego kwasu fenylo¬ glioksalowego. 45 2-piwaloilohydrazon estru metylowego kwasu fenyloglio¬ ksalowego, 2^szesciowodorobenzodlohydrazon estru metylowego kwa¬ su fenyloglioksalowego, 2-szesciowodorbenzoilohydrazon estru etylowego kwasu 50 fenyloglioksalowego i 2-trójfluoroacetylohydrazon estru metylowego kwasu fe¬ nyloglioksalowego.Stosowane jako zwiazki wyjsciowe hydrazyny o wzo¬ rze 3 sa znane Korzystnie stosuje sie niepodstawiona hydrazyne w postaci bezwodnej lulb w postaci wódziami.Jako rozcienczalniki w reakcji 2-acylohydrazonów estrów kwasu glioksalowego o wzorze 2 z pochodnymi hydrazyny o wzorze 3 stosuje sie przede wszystkim ^ apnotyczne rozpuszczalniki organiczne o dosc wysokiej temperaturze wrzenia, nie reagujace z hydrazyna, takie jak np. pirydyna, a-pikolina, ksylen i chinolina. Re¬ akcje te mozna tez prowadzic w obecnosci zasadowego katalizatora, mianowicie w obecnosci organicznej lub 65 nieorganicznej zasady, przy czym czesto otrzymuje sie wówczas wyzsza wydajnosc procesu.Jako zasady stosuje sie w tym celu zwlaszcza wodo¬ rotlenek potasowy lub sodowy, III-rzed.-butanolan pota¬ sowy, trójetyloamine, dwumetylobenzyloamine, N-mety- lomorfoline lub inne trzeciorzedowe zasady organiczne, przy czym szczególnie korzystnie stosuje sie wodorotle¬ nek potasowy. W przypadku reakcji 2-acylohydrazonu estru kwasu glioksalowego z niepodstawiona hydrazyna korzystnie stosuje sie wodorotlenek potasowy w takiej ilosci, w jakiej rozpuszcza sie on w wodzianie hydrazy¬ ny do stanu nasycenia.Reakcje mozna prowadzic w róznych temperaturach, ale przewaznie w zakresie temperatur 50—150°C, zwlasz¬ cza 80—120°C. Korzystnie stosuje sie nadmiar hydra¬ zyny o wzorze 3, ale mozna tez stosowac oba reagenty w ilosciach równowaznych. Szczególnie korzystnie re¬ akcja ta przebiega wtedy, gdy roztwór 2-acylohydra¬ zonu estru kwasu glioksalowego o wzorze 2 i hydra¬ zyny o wzorze 3 w rozpuszczalniku, takim jak piry¬ dyna, miesza sie w ciagu kilku godzin w podwyzszonej temperaturze, np. w temperaturze 100°C.Mieszanine poreakcyjna przerabia sie w znany spo¬ sób, np. odparowuje, pozostalosc przemywa woda i prze- krystalizowuje. Dobierajac odpowiedni rozpuszczalnik mozna wytracac zwiazki o wzorze 1 za pomoca do¬ datku wody, a poniewaz uboczne produkty reakcji sa przewaznie rozpuszczalne w wodzie, przeto czesto otrzy¬ muje sie bardzo czysty produkt.Przykladami zwiazków stanowiacych substancje czyn¬ na srodka wedlug wynalazku sa nastepujace zwiazki: 3-metylo-4^amino-6-metylol ,2,4-triazynon-5, 3-etylo-4-amino-6Hmetylo-l,2,4Htriazynon-5, 3-n-propylo-4-amino-6-metylo-1,2,4-triazynon-5, 3-izopropylo-4-amino-6^metylo-1,2,4-triazynon-5, 3nn-butylo-4-amino-1,2,4 4mazynon-5, 3-izobutylo-4-amino-6-metylo-1,2,44riazynon-5, 3-II-rzed.-butylo-4-amino-6-metylo-1,2,4-triazynon-5, 3-III-rzedHbutylo-4-amino-6-metylo-l^,4-triazyhon-5, 3 34enylo-4-amino-6-metylo-l ,2,44riazynon-5, 3-metylo-4-amino-6-metylo-1,2,4-triazynon-5, 3^etylo-4-amino-6^etylo-1,2,4-triazynon-5, 3Hn^propylo-4-amino-6-etylo-l,!2,4-itriazynon-5, 3-izopropylo-4-amino-6-etylo-1,2,4-triazynon-5, 3^n-butylo-4-amino-6-etylo-l ,2,4-triazynon-5, 3-izobutylo-4Hamiho-6HetyLo-l ,2,4-triazynon-5, S-II-rzed.-butylo^^amino-ó-etylo-1,2,44riazynon-5, 3-III-rzed.-butylo-4-amino-6-etylo-1,2,4Htriazynon-5, 3-cykloheksylo-4^amino-6-etylo-1,2,44riazynon-5, 3-fenylo-4-amino-6-etylo-1,2,44riazynon-5, 3-metylo-4-amilno-6-njpropylo-l,2,4,-triazynon-5, 3-etylo-4-amino-6-n-propylo-1,2,4-triazynon-5, 3-n-propylo-4-amino-6-n^propylo-1,2,4-triazynon-5, 3--izopropylo-4-amincK6-n-ptiio(pylo-l,2,44riazynon-5, 3^n-butylo-4-amino-6HnHproipylo-1,2,44riazynon-5, 3-izoibutylo-4-amino-6-n^propylo-1,2,44riazynon-5, 3-II-iized.^butylo-4-amino-6-nHpro|pylo^l^,44.riazynon-5, S-III-rzed.-butylo^amino-ó-n^rc^ylo^l^^^riazynon-S, 3-cykloheksylc-4-amiino-6^n-pro(pylo-1,2,4-triazynon-5, 3^fenylo-4-amino-6-n-propylo-l ,2,4^triazynon-5, 3-metylo-4-amino-6^izopropylo-1,2,4-tTiazynon-5, 3-etylo-4^amino-6-izopropylo-l ,2,4-triiazynon-5, 3-.nipropylo-4-amino^64zopropylo-1,2,4itriazynon-5, 3-izopropylo-4-amino-6-izopro(pylo-1,2,4-triazynon-5,74942 3-n-bxltylo-4-amino-6-izo(propylo-1,2,4-triazynon-5, 3-izobuitylo^-anuno^-izo$roipylo-l,2,4-triazyQon-5, S-U-iz^.-biutylo^-amiiio-ó-izopropylo-1 ,24-ftriazynon-5, 3-in-rzed.-biitylo^-amino-64zor^^ 3 3-fenylo-4Hamino-6-izo!pro|pylo-1 ,2,44riazynon-5, 3-metyJo^arnino^^kloihdcsylo-l^,44riazyno!n-5, 3-etyJor4-amino-6^ykloheksylo-l ,2,44riazynon-5, 3-n-propylo^-amino-óncyldoheksy^ 3^ifcopriopyIo-4-amino-6-<3Moheksylo-1 ,2,4-triazynqn-5, 3-n^buitylG-4-amino-ó-icykto^ 3-izo'bru(tyloe4-amiiio^-c41olieksyloHl^j4-triaz)^'on-5, 3-HHiz^.-b(Uitylo-4-amiiao^6-cy1cloJiielLsylo-1,2,4-tiriazy- non-5, 3^ni-izcd.-biityXo^-amiii<6Hcykl'ohieksylo-1 A44aiia!zy- non-5, 3-cykloheksylo-4-amino^-cykloheksylo-1,2,4-triazynon-5, 3-fenylo-4^amino-6 Jcykloheksylo<-1 ,24-triaizynon-5, 3^ylo^-atóino-64n-rzcd.butyk-l,2,4^triazynioin-5, 3-iziOipro(py4o-4-amino-6-III-(rzcld.-bfutyl'o-1 ,2,4-triazynon-5, 34zobutylo^amkio-6-IIIJrzied^butylo-12,4-itrazynon-5, 34I-rzi^.-b(utylo-4^miwo-6-III-rzcd.-butylo-1,2,4-triazy- non-5* 3-HI-iEed.^butylo-4^amiao-6-III^rzed.-butylo-1 ,2,4-triaizy- nón-5, 34jr6jfluoix)metylo^-amiino-6-III-rzcd.-butylo-1,2,4-tria- iyhon-5, 3^yk^-metyiQamino-6-III-rz^^^ iion-5, ^-etylo-4-dwumetyloamino-6-III-rzcd.-butylo-1,2,4,-triazy- «©n-5 3-etylo-4-amino-6-fenylo4 ,2,4-triazynon-5, 3-etyio-4-metyloamino-6-fenylo- 1,2,4-triazynon-5, 3-etylo-4-dwumetyloamino-6-fenylo4 ,2,4-triazynon-5, 3^ylo-4-dwumetyloamino-6-fenylo -i j2,44iriazynon-5, 3-izopiK^yk-4-arnino-6-fenyio-1,2,4-triazyaon-5, 3-n^opyio-4-amino-6-fenylo- 1^/l-triaizynon^, 3-izobutylo-4-amino-6-fenylo-1,2,4-triazynon-5, 3-eyklóf£fopylo-4-*mmo-6-fenylo-l ^-triazynon^, 3-cykloheksylo^-amino-6^fenylo-1,2,4-triazyn,on-5, 3-fen34o^amino-6-fenylo-l,2,4-triazynon-5 i 3^C541^dteyio^-aiii!Hio^6H(4-Ghl(rof©nyio)-1,2,4-triazy- hón-5.Nastepujace przyklady wyjasniaja sposób wytwarza¬ nia substancji czynnej srodka wedlug wynalazku.Przyklad A. 42,8 g (0,2 mola) 2Hpropiohyionydra- zanfii estou metylowego kwasu- III-rzed-butylÓglióksalo- wego rozpuszcza sie w 300 ml pirydyny wysuszonej nad wodorotlenkiem potasowym i traktuje 18,0 g wó¬ dziami hydrazyny, wysuszanego nad wodorotlenkiem potasu. Otrzymana mieszanine miesza sie w ciagu 15 minut w temperaturze 20°C, po czyim w ciagu 30 minut ogrzewa do temperatury wrzenia i w ciagju 4 godzki utrzymuje w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna.Nastepnie odparowuje sie mieszanine pod zmniejszonym cisnieniem, pozostalosc miesza z 300 ml wody, odsacza i suszy, otrzymujac 21,6 g (55% wydajnosci teoretycz¬ nej) 3-etylo-4-amino-6-III-rzed.-butylo-l,2,4-triazynonu-5 o wtzdrze 7. Produkt ma postac, bezbarwnych krysztalów o ternipeiratiurze topnienia 152°C, a po £rzekrystalizowa- mu z malej ilosci metanolu topnieje w temperaturze 154°C, Stosowany jako produkt wyjsciowy 2-iprojpionylohyd- Tazon estru metylowego kwasu III-rzed.-butyloglioksa- 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 lowego wytwarza sie w ten sposób, ze 138 g (0,96 mola) estnu metylowego kwasu Ill-rzed.-butyloglioksaiowego a temperaturze wrzenia 54—55°C (13 nim Hg i 82 g. (0,93 mola) propionylohydrazyny oraz 1,5 g kwas* p-toluenosulfonowego i 120 ml metanolu utrzymuje sie w stanie wmzenia pod chlodnica zwrotna w ciagli 5 mi¬ nut, po czym zageszcza i reszte rozpuszczalnika odpa¬ rowuje w temperaturze 90°C pod cisnieniem 0,01 mm Hg. Otrzymuje sie 193 g (97% wydajnosci teoretycznej) oleistej pozostalosci, która w celu oczyszczenia roz¬ puszcza sie w 1 litrze eteru naftowego, miesza z 5 g aktywowanego wegla, przesacza i chlodzi do tempe¬ ratury —70°C. Otrzymany osad odsacza sie i przemy¬ wa mala iloscia zimnego eteru naftowego, otrzymujac 168 g (84% wydajnosci teoretycznej) 2-propionylohydra- zonu estnu metylowego kwasu Ilinized.-butyloglioksalo- wego o temperaturze topnienia 28—29°C.Przyklad B. 28,8 g (0,1 mola) 2HSzesciowodoro- benzoilohydrazonu estnu metylowego kwasu fenylogliók- salowego, 10 g (0,2 mola) wodzianu hydrazyny i 100 ml pirydyny wysuszonej nad wodorotlenkiem potasu mie¬ sza sie w ciagu 45 minut w temperaturze 100°C, po czym chlodzi. Do zakrzepnietej masy dodaje sie i00 ml wody, miesza kilka godzin i odsacza. Po przemy¬ ciu osadu woda i wysuszeniu otrzymuje sie 5,3 g (19,7% wydajnosci teoretycznej) 3-cykloheksylo-4-amiiio- -6-fenylo-l,2,4-triazynonfu-5 o wzorze 8 w postaci bez¬ barwnych plytek o temperaturze topnienia 178—1806C.Stosowany jako produkt wyjsciowy 2Hsizesciowodoro- bemzoiilohydrazon estnu metylowego kwasu fenyiogfaok- salowego otrzymuje sie w ten sposób, ze 16,45 g (0,1 mola) estru metylowego kwasu fenylogiioks&Lowego roz¬ puszcza sie w 250 ml metanolu i traktuje 14*2 g (0,1 mola) szesciowodorobenzoilohydrazyny, po czym dodaje sie 0,2 g kwasu p-toluenosulfonowego, utrzymuje w sta¬ nie wrzenia w ciagu 15 minut, a nastepnie chlodzi lodem. Otrzymany osad odsacza sie, przemywa zimnym metanolem i suszy, otrzymuje 20,4 g (71% wydajnosci teoretycznej) 2-szesciowodorobenzoilohydrazonu estru metylowego kwasu fenyloglioksalowego o temperaturze topnienia I19--1210C.W analogiczny sjpo&ób wytwarza sie zwiazki o wzo¬ rze 1, w którym znaczenie poszczególnych podstawni¬ ków podano w tablicy 1. W tablicy tej podano równiez temperatury topnienia otrzymanych zwiazków.Tablica 1 Ri 1 H CH3 izo-CsHy cyklo-QHn izo-CsHy R2 H H H H H R3 H i: u *4 C(CHs)3 QCH3)3 C(CH3b fenyl Tempera¬ tura topnienia U3-114°C 158-159°C 140-141°fc 175-180°C 121-122°C 60 65 Zwiazki o wzoaze 1 Maja wlasciwosci chwastobójcze i moga byc stosowane Ao zwalczania chwastów, w naj¬ szerszym pojeciu tego slowa, to jest wszystkich roslin, które nie sa w danym miejscu pozadane. W zaleznosci od ilosci, w jakiej sa stosowane, zwiazki te dzialaja niszczaco na wszystkie rosliny lub selektywnie chwasto¬ bójczo.Srodki wedlug wynalazku moga byc stosow&ne np.74942 w stosunku do roslin dwulisciennych, takich jak goi- czyca (Sinapis), pieprzyca (Lepidium), przytulica czepna (Galium), gwiazdnica (Stellaria), rumianeik (Matriioaiia), zóltlica (Galinsoga), komosa (Chenopodium), pokrzywa (Uirtka), starzec (Senecio), bawelna (Gossypium), buraki (Beta), mamcheiw (Daucus), i fasola (Phaseolus), jak równiez roslin jednolisciennych, takich jak tymotka (Phleurn), wiechlina (Poa), kostrzewa (Festuca), eleuzyna (Eleusinae), torfowiec (Setaria), rajgras (Lolium), sto¬ klosa (Bromus), chwastnica (Echinochloa), kukurydza (Zea), iryz (Oryza), owies (Avena), jeczmien (Hordeum), pszenica (Triticum), proso (Panicum) i trzcina cukrowa (Saccharum), Srodki wedlug wynalazku mozna stosowac w znanych postaciach, takich jak roztwory, emulsje, zawiesina, proszki, pasty i granulaty. Preparaty takie wytwarza sie znanymi sposobami, np. przez zmieszanie substancji czynnej z rozcienczalnikami, to jest cieklymi i/lub sta¬ lymi nosnikami, ewentualnie z dodatkiem substancji powierzchniowo czynnych, to jest emulgatorów i/lub srodków dyspergujacych. Jezeli jako rozcienczalnik sto¬ suje sie wode, wówczas jako rozpuszczalniki pomocni¬ cze mozna stosowac dodatkowo rozpuszczalniki orga¬ niczne.Jako (rozpuszczalniki ciekle mozna stosowac przede wszystkim weglowodory aromatyczne, takie jak ksylen i benzen, chlorowane weglowodory aromatyczne, takie jak chlorobenzeny, weglowodoiry parafinowe, np. frakcje ropy naftowej, alkohole, takie jak metanol i butanol, silnie polarne rozpuszczalniki, takie jak dwumetylofor- mamid i sulfotlenek dwumetylu, jak równiez wode.Jako nosniki stale stosuje sie zmielone mineraly, takie jak kaolin, tlenek glinu, talk i kreda oraz zmielone syntetyczne produkty mineralne, takie jak silnie roz¬ drobniona krzemionka i krzemiany. Jako substancje emulgujace stosuje sie emulgatory niejonowe lub anio¬ nowe, takie jak produkty kondensacji estrów kwasów tluszczowych z poiioksyetylenem i produkty kondensacji eterów alkoholi tluszczowych z poiioksyetylenem, np. polietery alkiloaryloglikoli i sulfoniany alkilowe lub arylowe, a jako substancje dyspergujace stosuje sie np. lignine, lugi posiarczynowe i metyloceluloze.Srodki wedlug wynalazku zawieraja przewaznie 04— 95%, korzystnie 0,5—90% wagowych substancji czyn¬ ie 15 20 25 30 35 40 nej, przy czym oprócz zwiazków o wzorze 1 moga one zawierac równiez inne substancje czynne. srodki wedlug wynalazku moga stanowic same zwiaz¬ ki o wzorze 1, preparaty zawierajace zwiazki o wzo¬ rze 1 lub wytworzone z tych preparatów postacie go¬ towe do uzytku, takie jak noztwory, emulsje, zawiesiny* proszki, pasty i granulaty. Srodki te stosuje sie znany¬ mi metodami, np. przez opylanie, rozpylanie, zraszanie* polewanie i posypywanie. Ilosc substancji czynnej sto¬ sowanej na jednostke powierzchni waha sie w szero¬ kich granicach i zalezy zasadniczo od skutku, który zamierza sie osiagnac. Przewaznie na 1 ha stosuje sie 0,1—20 kg, a korzystnie 0,2—15 kg substancji czyn¬ nej.Ponizej podano przyklady stosowania srodka wedlug, wynalazku.Przyklad I. Badanie dzialania srodków przed: wzejsciem roslin. W celu wytworzenia srodka o zada¬ nym stezeniu substancji czynnej, 1 czesc wagowa Sub¬ stancji czynnej miesza sie z 5 czesciami wagowymi ace¬ tonu, dodaje 1 czesc wagowa eteru alkiloarylopoligliko- lowego i otrzymany koncentrat (rozciencza woda tak* aby otrzymac zadane stezenie substancji czynnej.Nasiona badanych roslin wysiewa sie w zwyklej gle¬ bie i po uplywie 24 godzin polewa glebe roztworem badanego zwiazku, korzystnie stosujac we wszystkich próbach taka sama ilosc wody na jednostke powierz¬ chni.Stezenie roztworu substancji czynnej nie odgrywa tu roli, natomiast decyduje ilosc substancji czynnej na jednostke powierzchni. Po uplywie 3 tygodni ocenia sie stopien uszkodzenia roslin. Wyniki podano w tabli¬ cy 2, stosujac nastepujaca skale: 0 oznacza brak dzialania, 1 oznacza nikle sizkody lub opóznienie rozwoju roslin* 2 oznacza wyrazne szkody lub zahamowanie wzrostu roslin, 3 oznacza duze szkody i niedorozwój roslin lub wzejscie tylko 50% roslin, 4 oznacza, ze rosliny po wykielkowaniu ulegly cze¬ sciowo zniszczeniu lub tylko 25% roslki wzeszlo. 5 oznacza calkowite obumarcie roslin lub to, ze rosli¬ ny nie wzeszly wcale. 1 Badany zwiazek Zwiazek o wzorze 6 Zwiazek o wzorze 7 - 1 2 Ilosc zwiazku kg/ha 10 5 2,5 1,25 0,625 10 5 2,5 1,25 0,625 Tablica 2 Badanie przed wzejsciem roslin M~ 1 ~ 5 5 5 5 4-5 5 5 5 5 5 1 4 1 - <3 co o & 1 * 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 | 5 | 6 i ci U O OS 5 5 5 5 4-5 5 5 5 5 5 N Gwia nica 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 | 7 jgras S 5 5 5 5 5 5 5 5 4-5 4 . 1 8 1 +* 3 5 5 5 4-5 4-5 4-5 4-5 4-5 4-5 4-5 9 £ 1- *8 5 5 4-5 4-5 4-5 5 4-5 4-5 4-5 4-5 10 .2 '5 O 5 5 5 5 4 5 5 5 5 5 u ci % 4-5 4 4 3 3 4-5 4-5 4-5 4-5 4 12 s 1 8 4-5 4-5 4-5 4-5 3-4 3 2 2 2 2 1 » ' b -3« 4-5 4 4 3-4 3 4 4 3 3 2 Przyklad II. Badanie dzialania srodków po wzej- sciu roslin.Roztwory badanych zwiazków przygotowuje sie w 65 sposób opisany w pnzykladzie I i rozciencza woda tak, aby otrzymac zadane stezenie substancji czynnej. Ba¬ dane rosliny o wysokosci 5—15 cm opryskuje sie rofc-74942 tworami badanych zwiazków tak, aby na jednostke po¬ wierzchni granitu przypadala ilosc substancji czynnej podana w tablicy 3. W zaleznosci od stezenia cieczy stosowanej do opryskiwania ilosc wody na 1 ha wynosi 1000—2000 litrów. Pb uplywie 3 tygodni okresla sie stopien uszkodzenia roslin. Wyniki podano w tablicy 2, stosujac nastepujaca skale: 0 oznacza brak dzialania, 10 1 oznacza pojedyncze, slabe plamy powstale przez spalenie, 2 oznacza wyrazne uszkodzenie lisci, 3 oznacza czesciowe obumarcie pojedynczych lisci i czesci lodyg, 4 oznacza czesciowe obumarcie roslin, 5 oznacza calkowite obumarcie roslin.Tablica 3 Badanie po wzejsciu roslin Badany zwiazek Zwiazek o wzorze 6 Zwiazek o wzorze 7 Ilosc zwiazku kg/ha 2 1 0,5 0,25 0,125 2 1 0,5 0,25 0,125 Chwast- nica 5 5 5 4-5 4-5 5 5 5 5 4-5 Komosa 5 5 5 5 5 5 5 5 4-5 4-5 Gor¬ czyca 5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 Owies 5 4-5 4-5 3 2 5 5 5 4-5 4-5 Bawelna 5 5 5 4-5 4 5 5 5 5 5 Pszenica 5 5 4-5 3 2 5 5 4-5 4-5 4 Fasola 5 5 4-5 4 3-4 5 5 5 5 4 PL PL