PL222695B1 - Łańcuch ze stali okrągłej - Google Patents

Description

(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:

31.08.2016 WUP 08/16 (74)

Pełnomocnik:

rzecz. pat. Urszula Borowska-Kryśka

PL 222 695 B1

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy łańcucha ze stali okrągłej z połączonych przegubowo ze sobą ogniw łańcucha według cech w części nieznamiennej zastrzeżenia patentowego 1.

Łańcuchy są tworzone z wielu ogniw łańcucha, które umieszczone jedno za drugim tworzą otwarte lub zamknięte w sobie pasmo łańcucha. Pojedyncze ogniwa łańcucha mogą być łączone ze sobą przykładowo przez rozłączne przeguby albo mogą być bezpośrednio przegubowo złączone jedno z drugim. Łańcuchy służą jako zazwyczaj wysoko obciążalne cięgno, którego kierunek działania siły jest również zmienny dzięki przegubowemu ukształtowaniu.

Łańcuchy ze stali okrągłej są tworzone z ogniw łańcucha łączonych bezpośrednio jedno z drugim, mających przynajmniej odcinkowo zaokrąglony przekrój poprzeczny. W celu utworzenia takiego ogniwa łańcucha ze stali służy przykładowo pręt okrągły o odpowiedniej długości, który najpierw odpowiednio poddaje się obróbce plastycznej, po czym łączy się ze sobą jego swobodne końce.

W podziemnym górnictwie węglowym stosuje się łańcuchy ze stali okrągłej przykładowo do eksploatacji pługów węglowych lub do ciągłego transportu pozyskanego nakładu. Zwłaszcza podczas transportu są one pociągane jako obiegowe przenośniki łańcuchowe przez przenośnik korytowy i mają zmieniany kierunek po stronie końcowej. Ponieważ ogniwa łańcucha, wchodzące w siebie w paśmie łańcucha swoimi łukami łańcucha, są umieszczone już z obrotem konstrukcyjnym względem siebie, rozróżniane są one naprzemiennie jako ogniwa poziome i pionowe.

W celu podwyższenia ilości wydobycia tego rodzaju instalacji, wymagane jest podniesienie wydajności. Przez to rosną przenoszone siły, tak że poszczególne ogniwa łańcucha muszą mieć większe wymiary. Podczas, gdy ogniwa poziome mają do dyspozycji wystarczająco dużo miejsca przez ich równoległe ustawienie względem przenośnika korytowego, przebiegające odpowiednio na sztorc ogniwa pionowe stoją na przeszkodzie życzeniu odnośnie możliwie niewielkiej wysokości konstrukcyjnej. W stanie techniki są wykonywane zatem zwłaszcza ogniwa pionowe jako ogniwa płaskie, przy czym przez ich krawędziowe spłaszczenie ramion łańcucha można zmniejszyć wysokość.

Opis DE 103 48 491 B3 ujawnia łańcuch z ogniw ze stali okrągłej z połączonych przegubowo ze sobą ogniw łańcucha, przy czym ramiona łańcucha przynajmniej co drugiego ogniwa łańcucha są spłaszczone na ich przekroju poprzecznym po stronie krawędziowej tworząc ogniwo płaskie. Ramiona łańcucha ogniw płaskich mają większą szerokość ramienia w porównaniu ze średnicą łuków łańcucha. Przez to, obszary ramion łańcucha, wystające poza średnicę aż do szerokości ramienia tworzą boczne wybrzuszenia, które przebiegają w kierunku łuków łańcucha lub w głąb łuków łańcucha.

Wybrzuszenia pozwalają na dalsze zmniejszenie wysokości ogniw płaskich, przy czym objętość materiału, nie występująca przez spłaszczenia jest przemieszczona do przekroju poprzecznego w głąb wybrzuszeń. W efekcie pozostaje zachowana zatem mimo mniejszych wymiarów wysokości wymagana powierzchnia przekroju poprzecznego.

Zwłaszcza powierzchnie styku, leżące między obejmującymi się łukami łańcucha poszczególnych ogniw łańcucha podlegają zarówno przy zwykłych ogniwach łańcucha, jak i przy ogniwach płaskich podwyższonemu zużyciu. Oprócz wprowadzanej siły rozciągającej, którą trzeba przenosić przez te powierzchnie styku, wymagana ruchliwość między ogniwami łańcucha prowadzi do wysokiego tarcia, powodującego odpowiednio wysokie ścieranie.

Na tym tle, ukształtowanie łańcuchów ze stali okrągłej, zwłaszcza w obszarze wchodzących w siebie ogniw łańcucha daje jeszcze generalnie przestrzeń dla polepszeń.

Zadaniem leżącym u podstaw niniejszego wynalazku jest takie ulepszenie łańcucha ze stali okrągłej z połączonych przegubowo ze sobą ogniw łańcucha, że jest w najwyższym stopniu zmniejszone zużycie, występujące między ogniwami łańcucha.

Rozwiązanie tego zadania polega według wynalazku na łańcuchu ze stali okrągłej o cechach zastrzeżenia patentowego 1.

Wskazany poniżej łańcuch ze stali okrągłej jest tworzony w znany już sposób z połączonych przegubowo ze sobą ogniw łańcucha. Przy tym, poszczególne ogniwa łańcucha mają każdorazowo dwa naprzeciwległe łuki łańcucha, połączone ze sobą przez dwa ramiona łańcucha. Przy tym, łuki łańcucha mają pogrubienia umieszczone na bokach wzdłużnych ich powierzchni zewnętrznych.

Według wynalazku, łuki łańcucha mają na ich każdorazowym przekroju poprzecznym promień zewnętrzny i większy względem niego promień wewnętrzny, przy czym obwód obwiedni, wyznaczony przez promień wewnętrzny styka się z obwodem obwiedni, wyznaczonym przez promień zewnętrzny w punkcie wierzchołkowym, położonym na stronie wewnętrznej łuków łańcucha. Przez promień wePL 222 695 B1 wnętrzny powiększony względem promienia zewnętrznego podwyższa się powierzchnia styku między obejmującymi się łukami łańcucha, przez co jest zmniejszone ich zużycie. Przez to, że każdorazowe obwody obwiedni stykają się w punkcie wierzchołkowym, położonym na stronie wewnętrznej łuków łańcucha, średnica łuków łańcucha, mierzona w kierunku poprzecznym i kierunku wzdłużnym, pozostaje jednakowa. Można w ten sposób zachować długość ogniwa łańcucha przebiegającą w kierunku wzdłużnym. Oprócz tak zaoszczędzonego materiału pozostaje ponadto wystarczająca ilość miejsca dla sąsiadujących bezpośrednio ogniw łańcucha, dla obejmowania każdorazowego łuku łańcucha.

Szczególna zaleta pogrubień wystających poza przekrój poprzeczny łuków łańcucha polega oprócz pogrubienia przekroju poprzecznego zwłaszcza na zwiększonej powierzchni styku między obejmującymi się ogniwami łańcucha. W ten sposób przenosi się przyjmowaną siłę rozciągającą pasma łańcucha przez większą powierzchnię styku przez co naprężenia (siła rozciągająca na powierzchni styku) wypadają mniejsze. W efekcie zmniejsza się zużycie między łukami łańcucha ogniw łańcucha, przez co podwyższa się trwałość łańcucha ze stali okrągłej.

Korzystne rozwinięcia zasadniczej idei wynalazku stanowią przedmiot zastrzeżeń zależnych.

Korzystnie, przynajmniej co drugie ogniwo łańcucha ze stali okrągłej jest wykonane jako ogniwo płaskie. Ma to miejsce zwłaszcza przy użyciu jako przenośnik łańcuchowy. W tym celu, ramiona łańcucha ogniwa płaskiego są spłaszczone na ich przekroju poprzecznym po stronie krawędziowej. Ponadto, ramiona łańcucha mają większą szerokość ramienia w porównaniu ze średnicą łuków łańcucha ogniwa płaskiego. Przez to, obszary ramion łańcucha wystające poza średnicę aż do szerokości ramienia tworzą boczne wybrzuszenia. Te wybrzuszenia przebiegają w kierunku łuków łańcucha albo w głąb łuków łańcucha.

Przez przesuniętą w głąb wybrzuszeń powierzchnię przekroju poprzecznego ramion łańcucha ogniwo płaskie może uzyskać ogółem mniejszą wysokość, przy czym ramiona łańcucha są silniej spłaszczone po stronie krawędziowej w porównaniu ze zwykłymi ogniwami płaskimi. Aby ogółem podwyższyć nośność pasma łańcucha, można zatem powiększyć wybrzuszenia i pogrubienia, przez co dodatkowo można polepszyć trwałość mimo podwyższonych wymagań.

Przewidziane jest, że pogrubienia leżą każdorazowo wewnątrz obwodu obwiedni, wyznaczonego przez promień wewnętrzny. Zasadniczo, zarys pogrubień może stykać się również przynajmniej obszarowo z tak wyznaczonym obwodem obwiedni lub może leżeć na nim.

W celu uzyskania możliwie jednakowo ukształtowanej i możliwie największej powierzchni styku między obejmującymi się łukami łańcucha, promień wewnętrzny może przechodzić w każdorazowe pogrubienia. Tworzy się przez to zakrzywioną jednakowo w sposób ciągły powierzchnię styku między ogniwami łańcucha, powodującą w idealnym przypadku pełnopowierzchniowy kontakt w stykających się obszarach.

Pogrubienia łuków łańcucha mogą przechodzić przykładowo w wybrzuszenia ramion łańcucha. Korzystnie, pogrubienia mogą być oddalone od wybrzuszeń ogniwa płaskiego. W ten sposób dokonuje się pogrubienia przekroju poprzecznego ogniw łańcucha tylko w miejscach, które jego wymagają.

O ile wybrzuszenia i pogrubienia są oddalone od siebie, tworzą pomiędzy sobą obszar przejściowy. W korzystny sposób, odcinek przejściowy, położony między pogrubieniami i wybrzuszeniami ogniwa płaskiego może odpowiadać pod względem jego szerokości przekroju poprzecznego, mierzonej w kierunku szerokości ramienia, średnicy łuków łańcucha. Oprócz oszczędności materiałowych przez oddalenie nie powiększa się również niepotrzebnie ciężaru ogniw łańcucha, co oddziałuje ogółem zarówno ekologicznie, jak i ekonomicznie.

Pogrubienia mogą być wykonane przykładowo w postaci pasma, albo w rodzaju fali. Możliwe są ponadto również oddalone od siebie punktowe pogrubienia. Korzystnie, pogrubienia są dopasowane pod względem ich kształtu do łuków łańcucha na ich przebiegu. Przy tym, przynajmniej jedno z pogrubień może być wykonane w kształcie sierpa.

W obszarze pogrubień, łuki łańcucha mają szerokość, mierzoną w kierunku szerokości ramienia ramion łańcucha, która jest większa przez pogrubienia niż średnica łuków łańcucha. Ta szerokość i szerokość ramienia są dopasowane każdorazowo do indywidualnych wymogów w odniesieniu do siły rozciągającej i zmniejszenia zużycia. Zatem, szerokość może być większa lub mniejsza niż szerokość ramienia. W alternatywnym ukształtowaniu, szerokość łuków łańcucha określona przez pogrubienia odpowiada szerokości ramienia ramion łańcucha. Tym samym, maksymalna szerokość ogniw łańcucha jest identyczna w obszarze pogrubień i wybrzuszeń, co może sprzyjać ekonomicznemu sposobowi wytwarzania ogniw łańcucha.

PL 222 695 B1

Zasadniczo, długość spłaszczonych obszarów ramion łańcucha, przebiegająca po stronie krawędziowej jest zależna od właściwego kształtu podstawowego ogniwa łańcucha. Zatem, długość spłaszczonych obszarów w przypadku ogniwa łańcucha o owalnym kształcie podstawowym jest mniejsza w porównaniu z zasadniczo prostym przebiegiem ramion łańcucha. Ponadto, długość spłaszczonych obszarów może być dopasowywana, a zwłaszcza wydłużana, o ile przemieści się możliwie dużo powierzchni przekroju poprzecznego do wybrzuszeń ramion łańcucha. Zmniejszająca się przez to przymusowo wysokość ogniwa płaskiego powoduje, że spłaszczone obszary przebiegają dalej w głąb zewnętrznego zaokrąglenia łuków łańcucha. W celu otrzymania opłacalnego stosunku między tymi ukształtowaniami, długość spłaszczonych obszarów może być korzystnie większa lub jednakowa z podziałem ogniwa płaskiego. Podział jest przy tym określony przez rozpiętość w świetle między stronami wewnętrznymi ogniwa łańcucha, a dokładniej między łukami łańcucha.

Zależnie od wymagań i przenoszonych sił rozciągających, wynalazek przewiduje, że przynajmniej co drugie ogniwo łańcucha, zwłaszcza ogniwo płaskie ma mostek środkowy łączący między sobą ramiona łańcucha. Przez mostek środkowy podwyższa się ogółem stabilność ogniw łańcucha. Utrzymuje się w niezmiennym odstępie od siebie zwłaszcza wzajemnie naprzeciwległe ramiona łańcucha przez mostek środkowy.

Niniejszy wynalazek pokazuje nowe ukształtowanie dla ogniw łańcucha łańcucha ze stali okrągłej, przez które łącznie wyraźnie zmniejsza się znane zużycie pomiędzy obejmującymi się łukami łańcucha. W efekcie spowalnia się wydłużenie pasma łańcucha, ustalające się przymusowo podczas zużycia i podwyższa się ogółem jego trwałość. Czasy przestoju wiążące się z wymianą tego rodzaju łańcuchów ze stali okrągłej, przykładowo jako przenośnik łańcuchowy, są tym samym w sumie skrócone, ponieważ łańcuch nie musi być zatem tak często wymieniany.

W połączeniu z wybrzuszeniami i pogrubieniami, są zatem do dyspozycji dostosowywane do siebie proporcje przekroju poprzecznego, dopasowywane idealnie do indywidualnych wymogów użycia. Możliwe jest, że można również zmniejszać przekrój poprzeczny łuków łańcucha, ponieważ część powierzchni przekroju poprzecznego jest przesunięta w głąb pogrubień. Przez to, wymagana ilość materiału ogniwa łańcucha pozostaje jednakowa, przy równoczesnym zmniejszeniu zwyczajowego poza tym zużycia.

Wynalazek zostanie bliżej objaśniony poniżej na podstawie kilku przykładów wykonania przedstawionych schematycznie na rysunkach. Pokazują na nich:

figura 1 ogniwo łańcucha zgodnego z wynalazkiem łańcucha ze stali okrągłej w widoku z boku; figura 2 ogniwo łańcucha z figury 1 w jego położeniu obróconym o 90° wokół jego kierunku wzdłużnego w widoku z góry;

figura 3 ogniwo łańcucha z figury 2 w przekroju przez jego widok z góry;

figura 4 ogniwo łańcucha z figur 1 do 3 w widoku od strony czołowej, a figura 5 ogniwo łańcucha z figur 1 do 4 w widoku perspektywicznym.

Figura 1 pokazuje pojedyncze ogniwo łańcucha bliżej nieprzedstawionego łańcucha ze stali okrągłej. Niniejszym, ogniwo łańcucha jest wykonane jako ogniwo płaskie 1. Ogniwo płaskie 1 ma typową budowę dla ogniw łańcucha z łuków 2 łańcucha i ramion 3 łańcucha. Dwa leżące naprzeciwko siebie łuki 2 łańcucha są połączone ze sobą przez dwa ramiona 3 łańcucha, przy czym ramiona 3 łańcucha przebiegają w kierunku wzdłużnym X ogniwa łańcucha.

W niniejszym wykonaniu jako ogniwo płaskie 1, ramiona łańcucha 3 przedstawionego tu ogniwa łańcucha są odpowiednio spłaszczone na ich przekroju poprzecznym po stronie krawędziowej. Każdorazowo spłaszczony obszar ramion 3 łańcucha jest umieszczony w odniesieniu do jego przekroju poprzecznego po stronie krawędziowej, tak że wysokość konstrukcyjna wynikająca w kierunku pionowym Z ogniwa łańcucha jest ogółem zmniejszona.

W porównaniu ze średnicą d łuków 2 łańcucha, jego spłaszczone ramiona 3 łańcucha mają większą szerokość ramienia e. Szerokość ramienia e i średnica d są przy tym mierzone każdorazowo w kierunku poprzecznym Y ogniwa płaskiego 1 i porównywane ze sobą. Obszary ramion 3 łańcucha, wystające poza średnicę d aż do szerokości ramienia e, tworzą przez to boczne wybrzuszenia 4. Wybrzuszenia 4 przebiegają zatem w kierunku wzdłużnym X ogniwa płaskiego 1 z boku ramion łańcucha. Przy tym, wybrzuszenia 4 przebiegają w kierunku łuków 2 łańcucha. Zależnie od określenia położenia końca ramion 3 łańcucha i początku łuków 2 łańcucha, wybrzuszenia mogą zatem przebiegać również w głąb łuków 2 łańcucha. Niniejszym, zostaje określona granica B między łukami 2 łańcucha a ramionami 3 łańcucha, jak przedstawiono na figurze 1, tak że wybrzuszenia 4 przebiegają w głąb łuków 2 łańcucha.

PL 222 695 B1

Figura 2 pokazuje ogniwo płaskie 1 z figury 1, obrócone o 90° wokół kierunku wzdłużnego X ogniwa łańcucha. Na tym widoku wyraźne jest jego ukształtowanie w kierunku poprzecznym Y ogniwa łańcucha. Podczas, gdy łuki 2 łańcucha przebiegają w płaszczyźnie wyznaczonej przez kierunek wzdłużny X i kierunek pionowy Z ogniwa łańcucha (patrz figura 1), łuki 2 łańcucha mają pogrubienia 5, umieszczone na bokach wzdłużnych ich powierzchni zewnętrznych A.

Pogrubienia 5 wystają poza średnicę d łuków 2 łańcucha. Przez to, szerokość f łuków 2 łańcucha mierzona w kierunku szerokości ramienia e w obszarze pogrubień 5, przekracza ich średnicę d. W niniejszej postaci ukształtowania ogniwa płaskiego 1, tak zmierzona szerokość f łuków 2 łańcucha w obszarze pogrubień 5 odpowiada szerokości ramienia e.

Patrząc z powrotem na figurę 1 jest widoczny przebieg pogrubień 5 na powierzchniach zewnętrznych A łuków 2 łańcucha. Pogrubienia 5 są dopasowane do zgiętego przebiegu łuków 2 łańcucha. Pogrubienia 5 są wykonane w kształcie sierpa, przy czym pogrubienia 5, leżące naprzeciwko siebie na płaszczyźnie ogniwa płaskiego 1, wyznaczonej przez kierunek poprzeczny Y i kierunek pionowy Z, są otwarte do siebie. W swojej postaci, pogrubienia 5 przechodzą w kierunku ich każdorazowych końców w łuki 2 łańcucha, przy czym pogrubienia 5 są oddalone od wybrzuszeń 4 ogniwa płaskiego 1.

Figura 3 pokazuje ogniwo płaskie 1 w tym samym widoku jak na figurze 2, jednak w płaszczyźnie w przekroju, przy czym płaszczyzna jest wyznaczona przez kierunek wzdłużny X i kierunek poprzeczny Y ogniwa płaskiego 1. Na widoku w przekroju widać, że łuki 2 łańcucha mają w ich każdorazowym przekroju poprzecznym na ich stronach wewnętrznych i stronach zewnętrznych różne promienie ri, ra. Dokładniej, łuki 2 łańcucha mają w przekroju poprzecznym promień zewnętrzny ra i promień wewnętrzny ri, przy czym promień wewnętrzny ri jest większy w porównaniu z promieniem zewnętrznym ra.

Zarówno promień zewnętrzny ra, jak i promień wewnętrzny ri wyznaczają każdorazowo obwód obwiedni. Patrząc na widok na figurze 3 jest wyraźne, że każdorazowe centra obydwu obwodów obwiedni nie spotykają się w jednym punkcie, lecz są oddalone od siebie. Zwłaszcza centrum obwodu obwiedni, wyznaczonego przez promień wewnętrzny ri jest przestawione w kierunku wzdłużnym X ogniwa płaskiego 1 względem obwodu obwiedni promienia zewnętrznego ra w kierunku strony zewnętrznej łuków 2 łańcucha. Przy tym, obwód obwiedni wyznaczony przez promień wewnętrzny ri styka się z obwodem obwiedni, wyznaczonym przez promień zewnętrzny ra w punkcie wierzchołkowym C, położonym na stronie wewnętrznej łuków 2 łańcucha. Punkt wierzchołkowy C tworzy przy tym wierzchołek przebiegu krzywizny łuków 2 łańcucha utworzonego przez promień wewnętrzny ri na ich każdorazowych stronach wewnętrznych.

Z widoku w przekroju na figurze 3 wynika poglądowo, że pogrubienia 5 leżą każdorazowo wewnątrz obwodu obwiedni wyznaczonego przez promień wewnętrzny ri. Oczywiście rozumiane jest tu również, ze przebieg łuków 2 łańcucha na ich stronach wewnętrznych pokrywa się z obwodem obwiedni wyznaczonym przez promień wewnętrzny ri, zwłaszcza, że leżą one przynajmniej obszarowo jeden na drugim. Ponadto, łuki 2 łańcucha są tak wykonane na ich stronach wewnętrznych, że ich promień wewnętrzny ri przechodzi płynnie w każdorazowe pogrubienia 5. Przez to, obszary pogrubień 5, położone w kierunku strony wewnętrznej łuków 2 łańcucha leżą wewnątrz obwodu obwiedni, wyznaczonego przez promień wewnętrzny ri albo leżą swoim zarysem przynajmniej obszarowo na jego przebiegu.

Odstęp w świetle ogniwa łańcucha, położony między stronami wewnętrznymi łuków 2 łańcucha, tworzy jego podział t. Z odniesieniem do widoków z figur 1 i 2, natomiast spłaszczony obszar ramion 3 łańcucha ma długość 1, przebiegającą w kierunku wzdłużnym X. Porównanie między figurami 1 do 3 uwidacznia, że długość 1 spłaszczonych obszarów ramion 3 łańcucha, przebiegająca po stronie krawędziowej, jest większa niż podział t ogniwa łańcucha, zwłaszcza ogniwa płaskiego 1. Zależnie od wymogów, alternatywne wykonanie może zawierać również to, że długość 1 spłaszczonych obszarów i podział t mają jednakową wielkość.

Jak widać już na figurze 1 i jak przedstawiono na figurze 3 w przekroju poprzecznym, ogniwo łańcucha, dokładniej ogniwo płaskie 1, ma ponadto mostek środkowy 7, łączący między sobą ramiona 3 łańcucha. Mostek środkowy 7 ma w płaszczyźnie przekroju z figury 3 przekrój poprzeczny w kształcie rombu z przebiegającymi każdorazowo równolegle do siebie powierzchniami bocznymi 7a i 7b. Powierzchnie boczne 7a, 7b, przebiegające każdorazowo w kierunku poprzecznym Y i nie przebiegające równolegle do siebie, spotykają się na ich przedłużeniu pod kątem ostrym, który jest spłaszczony na płasko w wykonaniu konstrukcyjnym mostka środkowego 7.

PL 222 695 B1

Figura 4 pokazuje ogniwo płaskie 1 z figur 1 do 3 w jego widoku czołowym z widokiem w jego kierunku wzdłużnym X. Na tym widoku wyraźne jest, że pogrubienia 5 łuków 2 łańcucha i wybrzuszenia 4 ramion 3 łańcucha tworzą między sobą odcinek przejściowy 6. Odcinek przejściowy 6, położony między pogrubieniami 5 a wybrzuszeniami 4 ogniwa płaskiego 1, odpowiada w jego szerokości przekroju poprzecznego, mierzonej w kierunku szerokości ramienia e, niniejszym średnicy d łuków 2 łańcucha.

W alternatywnym ukształtowaniu, szerokość przekroju poprzecznego może być oczywiście również większa niż średnica d łuków 2 łańcucha. Opcjonalnie, w dalszym alternatywnym ukształtowaniu można również zrezygnować z odcinków przejściowych 6, tak że wybrzuszenia 4 ramion 3 łańcucha przechodzą płynnie w pogrubienia 5 łuków 2 łańcucha.

Figura 5 uwidacznia ponownie kształt ogniwa płaskiego 1 w jego widoku perspektywicznym. Widać wyraźnie powierzchnię styku 8, rozciągającą się każdorazowo przez pogrubienia 5 znacznie na stronach wewnętrznych łuków 2 łańcucha.

Z odniesieniem do figur 1 do 5, ogniwo płaskie 1 może być tak wykonane, że spłaszczone ramiona 3 łańcucha przechodzą w powierzchnie trójkątne 9, wykonane na łukach 2 łańcucha. Zasadniczo, łuki 2 łańcucha mogą mieć również w tych obszarach promień zewnętrzny ra, tak że nie tworzą się powierzchnie trójkątne 9. O ile są tworzone powierzchnie trójkątne 9, powierzchnie trójkątne 9 wykonane na każdorazowo jednym z łuków 2 łańcucha, mogą zbiegać się ostro do siebie i spotykać się po stronie czołowej łuków 2 łańcucha. Alternatywnie, powierzchnie trójkątne, zbiegające się do siebie, mogą również przechodzić jedna w drugą po stronie czołowej łuków 2 łańcucha, przy czym łuki 2 łańcucha są spłaszczone po stronie czołowej.

Oznaczniki:

- ogniwo płaskie

- łuk łańcucha

- ramię łańcucha

- wybrzuszenie

- pogrubienie

- odcinek przejściowy

- mostek środkowy

7a - powierzchnia boczna

7b - powierzchnia boczna

- powierzchnia styku

- powierzchnia trójkątna

A - powierzchnia zewnętrzna

B - granica

C - punkt wierzchołkowy d - średnica e - szerokość ramienia f - szerokość l - długość ra - promień zewnętrzny ri - promień wewnętrzny t - podział

X - kierunek wzdłużny

Y - kierunek poprzeczny

Z - kierunek pionowy

PL 222 695 B1

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe (zmienione)

   1. Łańcuch ze stali okrągłej z połączonych przegubowo ze sobą ogniw łańcucha, mających każdorazowo wzajemnie naprzeciwległe łuki (2) łańcucha z pogrubieniami (5), umieszczonymi na bokach wzdłużnych ich powierzchni zewnętrznych (A) , przy czym łuki (2) łańcucha są połączone ze sobą przez ramiona (3) łańcucha, znamienny tym, że przez pogrubienia (5) jest utworzona powiększona powierzchnia styku (8) między obejmującymi się ogniwami łańcucha, przy czym łuki (2) łańcucha posiadają na ich każdorazowym przekroju poprzecznym promień zewnętrzny (ra) oraz większy względem niego promień wewnętrzny (ri), a obwód obwiedni, wyznaczony przez promień wewnętrzny (ri) styka się z odwodem obwiedni, wyznaczonym przez promień zewnętrzny (ra) w punkcie wierzchołkowym (C) , położonym na stronie wewnętrznej łuków (2) łańcucha.
2. 2. Łańcuch ze stali okrągłej według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej co drugie ogniwo łańcucha jest wykonane jako ogniwo płaskie (1), przy czym ramiona (3) łańcucha ogniwa płaskiego (1) są spłaszczone na ich przekroju poprzecznym po stronie krawędziowej i mają większą szerokość ramienia (e) w porównaniu ze średnicą (d) łuków łańcucha ogniwa płaskiego (1), tak że obszary ramion łańcucha, wystające poza średnicę (d) aż do szerokości ramienia (e), tworzą boczne wybrzuszenia (4), przebiegające w kierunku łuków (2) łańcucha albo w głąb łuków (2) łańcucha.
3. 3. Łańcuch ze stali okrągłej według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pogrubienia (5) leżą każdorazowo wewnątrz obwodu obwiedni, wyznaczonego przez promień wewnętrzny (ri).
4. 4. Łańcuch ze stali okrągłej według jednego z zastrz. 1-3, znamienny tym, że promień wewnętrzny (ri) przechodzi w każdorazowe pogrubienia (5) .
5. 5. Łańcuch ze stali okrągłej według jednego z zastrz. 2-4, znamienny tym, że pogrubienia (5) są oddalone od wybrzuszeń (4) ogniwa płaskiego (1).
6. 6. Łańcuch ze stali okrągłej według jednego z zastrz. 2-5, znamienny tym, że odcinek przejściowy (6), położony między pogrubieniami (5) i wybrzuszeniami (4) ogniwa płaskiego (1) odpowiada na swojej szerokości przekroju poprzecznego, mierzonej w kierunku szerokości ramienia (e) średnicy (d) łuków (2) łańcucha.
7. 7. Łańcuch ze stali okrągłej według jednego z zastrz. 1-6, znamienny tym, że przynajmniej jedno z pogrubień (5) jest wykonane w kształcie sierpa.
8. 8. Łańcuch ze stali okrągłej według jednego z zastrz. 2-7, znamienny tym, że szerokość (f) łuków (2) łańcucha mierzona w kierunku szerokości ramienia (e) odpowiada w obszarze pogrubień (5) szerokości ramienia (e).
9. 9. Łańcuch ze stali okrągłej według jednego z zastrz. 2-8, znamienny tym, że długość (1) spłaszczonych obszarów ramion (3) łańcucha, przebiegająca po stronie krawędziowej, jest większa albo równa podziałowi (t) ogniwa płaskiego (1).
10. 10. Łańcuch ze stali okrągłej według jednego z zastrz. 1-9, znamienny tym, że przynajmniej co drugie z ogniw łańcucha, zwłaszcza ogniwo płaskie (1), ma mostek środkowy (7), łączący między sobą ramiona (3) łańcucha.