PL215868B1 - Zastosowanie lecznicze kompozycji zawierajacej wodny ekstrakt z lisci czerwonej winorosli - Google Patents

Description

Wynalazek dotyczy zastosowania kompozycji zawierającej wodny ekstrakt z liści czerwonej winorośli do wytwarzania formy dawkowania do zwiększania mikrokrążenia krwi i/lub dostarczania tlenu do skóry kończyn dolnych u osób z wybranymi schorzeniami układu krwionośnego.

Stan techniki

Przewlekła niewydolność żylna (CVI) jest chorobą postępującą, która prowadzi u wielu pacjentów - zwłaszcza jeśli nie są leczeni - do obrzęków, żylakowatości okołopodeszwowej (stadium I wg klasyfikacji Widmera), przebarwień, twardziny skóry, atrofii białej (stadium II wg klasyfikacji Widmera), lub wrzodziejących żylaków kończyn dolnych (stadium III wg klasyfikacji Widmera). Przewlekłe zaburzenia hemodynamiki żył głębokich lub powierzchniowych spowodowane niedrożnością pewnych odcinków żył lub niewydolnością zastawek żylnych prowadzą zwykle do chorób skóry w obrębie przyśrodkowej kostki stawu skokowego kończyn dolnych. Uważa się, że zaburzenia mikrokrążenia w skórze są jedną z głównych przyczyn zmian skórnych towarzyszących przewlekłej hiperwolemii i nadciśnienia żylnego, (np. Fargell B., Vital microscopy and the pathophysiology of deep venous insufficiency. Int. Angiol. 1995; 14; 18-22; Jϋnger M., Klyscz T., Hahn M., Rassner G. Disturbed blood flow regulation in venous leg ulcers. Int. J. Microcirc. 1996; 16; 259-265).

Jest oczywiste, że klinicznie znaczące schorzenie naczyń włosowatych skóry charakteryzujące się, na przykład, obecnością krętych naczyń włosowatych otoczonych mikroobrzękami przyczynia się do powstawania zmian skórnych w kończynach dolnych i przesądza o występo w a n i u CVI (Fagrell B., loc. cit. and Jϋnger M. i in., loc. cit.).

Zastosowanie laserowej techniki dopplerowskiej do badania zaburzeń w obrębie naczyń żylnych jest dobrze udokumentowane, (na przykład Tulevski I.I, Ubbink D.T, Jacobs MJHM. Red and green laser Doppler compared with capillary microscopy to asses skin microcirculation in the feet of healthy subjects. Microvasc. Res. 1999; 58(2); 83-88 and Bollinger A., Jager K., Jϋnger M., Seifert H. The vascular laboratory: advances in non-invasive techniques. World J. Surg, 1988; 12; 721-731).

Opracowano różne techniki w celu badania mikrokrążenia w obu spełniających różne funkcje warstwach skóry: głębszej odpowiedzialnej głównie za termoregulację i wierzchniej odpowiedzialnej za odżywianie. Zaburzenia mikrokrążenia w warstwie wierzchniej, odżywiającej, odgrywają ogromną rolę w powstawaniu troficznych zmian skóry. (Jiinger M. i in., loc. cit. i Gschwandtner M.E., Ambroży E., Fasching S., Willfort A., Schneider B., Bohler K., i in. Microcirculation in venous ulcers and surrounding skin; findings with capillary microscopy and laser Doppler imager. Eur. J. Clin. Invest. 1999; 29:708-716).

W brytyjskim opisie patentowym GB 934 554 ujawniono, że wytrzymałość naczyń włosowatych u świnek morskich z awitaminozą można zwiększyć przez dootrzewnowe podawanie alkoholowego ekstraktu liści winorośli.

W międzynarodowym zgłoszeniu patentowym WO 01/28363 ujawniono sposób zapobiegania, lub łagodzenia dolegliwości spowodowanych przewlekłą, łagodną do umiarkowanej niewydolnością żylną w kończynach dolnych, przy użyciu wodnego ekstraktu liści czerwonej winorośli.

Istota wynalazku

Badania kliniczne nieoczekiwanie wykazały, że u pacjentów cierpiących na CVI, przez doustne podawanie wodnego ekstraktu liści czerwonej winorośli można znacząco poprawić mikrokrążenie i zaopatrzenie w tlen w obszarze około kostki, w którym zmiany lokalizują się przede wszystkim.

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest zatem zastosowanie kompozycji zawierającej wodny ekstrakt z liści czerwonej winorośli do wytwarzania formy dawkowania do zwiększania mikrokrążenia krwi i/lub dostarczania tlenu do skóry kończyn dolnych u osoby cierpiącej na klinicznie nieistotne wczesne stadia przewlekłej niewydolności żylnej (CVI). W jednym z korzystnych wariantów realizacji zastosowania według wynalazku kompozycja ma postać odpowiednią do podawania doustnego. W innym korzystnym wariancie realizacji zastosowania według wynalazku ekstrakt z liści czerwonej winorośli zawiera co najmniej od 2%, ale nie więcej niż 20% flawonoidów. W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji zastosowania według wynalazku ekstrakt z liści czerwonej winorośli zawiera co najmniej od 2%, ale nie więcej niż 10% flawonoidów. W kolejnym korzystnym wariancie realizacji zastosowania według wynalazku zawartość flawonoidów wynosi od 0,1% do 15% całkowitej masy kompozycji. W szczególnie korzystnym przypadku zawartość flawonoidów wynosi od 1% do 10% całkowitej masy kompozycji.

PL 215 868 B1

W dalszym korzystnym wariancie realizacji zastosowania według wynalazku zawartość ekstraktu z liści czerwonej winorośli wynosi od 1% do 90% całkowitej masy kompozycji. W korzystniejszym wariancie zawartość ekstraktu z liści czerwonej winorośli wynosi od 1% do 70% całkowitej masy kompozycji, zaś w szczególnie korzystnym przypadku zawartość ekstraktu z liści czerwonej winorośli wynosi od 1% do 50% całkowitej masy kompozycji.

W następnym korzystnym wariancie realizacji zastosowania według wynalazku kompozycja ma postać tabletek powlekanych lub kapsułek.

W innym korzystnym wariancie realizacji zastosowania według wynalazku kompozycję podaje się w dawkach odpowiadających od 80 do 1000 mg ekstraktu dziennie. W szczególnie korzystnym przypadku kompozycję podaje się w dawkach odpowiadających od 300 do 800 mg ekstraktu dziennie.

W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji zastosowania według wynalazku łączna ilość ekstraktu jest podzielona na 1 do 3 tabletek powlekanych dziennie.

W kolejnym korzystnym wariancie realizacji zastosowania według wynalazku wodny ekstrakt z liści czerwonej winorośli wytwarza się sposobem obejmującym etapy:

(a) zbierania liści czerwonej winorośli w momencie, w którym ich zawartość flawonoidów osiągnęła optimum;

(b) suszenia i zgniatanie liści;

(c) krojenia liści na kawałki;

(d) poddawania liści ekstrakcji wodą w podwyższonej temperaturze przez 6 do 10 godzin;

(e) ewentualnego zagęszczania uzyskanego ekstraktu.

W szczególnie korzystnym przypadku w etapie (d) prowadzi się ekstrakcję liści wodą w temperaturze od 60 do 80°C.

Krótki opis rysunków

Na fig. 1 przedstawiono schematycznie plan przeprowadzonych badań klinicznych.

Na fig. 2 przedstawiono wpływ na mikrokrążenie wywierany przez ekstrakt liści winorośli.

-·- 360 mg AS195 w porównaniu z

-o- placebo oceniany w oparciu o pomiar przepływu laserową metodą Dopplera (LDF 10-37 kHz)

Na fig. 3 przedstawiono wpływ ekstraktu liści winorośli

-·- 360 mg AS195 w porównaniu z

-o- placebo na przezskórną cząstkową prężność tlenu (tpO2).

Szczegółowy opis wynalazku

Kompozycja stosowana w przedmiotowym wynalazku korzystnie składa się ze składników roślinnych wydzielonych przez wodną ekstrakcję z liści czerwonej (folia vitis viniferae; Extractum Vitis viniferae e folium spissum et siccum) i z dopuszczalnego nośnika. Ekstrakt ten zawiera flawono(lo)glikozydy, glukuronidy i flawonoidy, przy czym głównymi składnikami czynnymi są kwercetyno-3-Ο-β-D-glukuronid i izokwercytryna (kwercetyno-3-O-3-glikozyd). Zakres ich aktywności farmakologicznej nie został jeszcze w pełni zbadany, ale badania in vitro wykazały, że mają własności przeciwutleniające i przeciwzapalne, a także hamują agregację płytek i hialuronidazę oraz zmniejszają obrzęki, prawdopodobnie poprzez zmniejszanie przesączania w naczyniach włosowatych. Przedkliniczne badania in vivo wykazały działanie przeciwzapalne i efekt pogrubiania ścian naczyń włosowatych.

Według korzystnego wariantu wynalazku kompozycja ma postać odpowiednią do podawania doustnego, a w szczególności postać stałej jednostki dawkowania, na przykład kapsułki lub tabletki zawierającej od 20 do 60% wodnego ekstraktu liści czerwonej winorośli o dużej zawartości flawonoidów wynoszącej 2 - 15%. Inną korzystną formą dawkowania są krople zawierające 3 - 90% ekstraktu. Dalszymi dogodnymi do podawania formami mogą być tabletki powlekane, syropy, lub tym podobne. Najkorzystniejsze są kapsułki i tabletki powlekane.

Kompozycja według wynalazku zawiera składniki roślinne, dzięki czemu wywiera minimalne, lub nie wywiera żadnego działania ubocznego i tym samym może być bezpiecznie stosowana wewnętrznie.

Pod użytym powyżej i poniżej określeniem „osoba, u której występuje potrzeba należy rozumieć osobę cierpiącą na klinicznie nieistotną przewlekłą niewydolność żylną (CVI), lub u której stwierdzono I i II stadium CVl wg klasyfikacji Widmera. Z reguły pacjenci tacy są osobami starszymi w wieku pomiędzy 30 a 80 rokiem życia, korzystnie pomiędzy 32 a 75 rokiem życia, których średni wiek (± standardowe odchylenie) wynosi 55,2 ± 7,7 lat.

PL 215 868 B1

Dla ułatwienia pełnego zrozumienia niniejszego wynalazku poniżej zamieszczono przykłady realizacji. Stanowią one jednak wyłącznie ilustrację poszczególnych wariantów wynalazku i nie wyznaczają w żadnym stopniu jego zakresu.

Dla specjalisty jest oczywiste, że poniżej przedstawione przykłady służą jedynie jako ilustracja wynalazku i w związku z tym szczegółowe parametry mogą być modyfikowane dla danej kompozycji w zależności od potrzeb. Materiały stosowane w niżej przedstawionych próbach są albo dostępne w handlu, albo też mogą być przez specjalistę łatwo wytworzone z surowców handlowych.

Podstawę kompozycji stanowi wodny ekstrakt liści czerwonej winorośli (foliae vitis viniferae L.). Surowcem wyjściowym do wytwarzania ekstraktu są liście czerwonej winorośli zebrane w momencie, w którym zawartość w nich flawonoidów jest optymalna. Zazwyczaj momentem tym jest czas zbioru winogron. Liście są starannie suszone i kruszone. Przed poddaniem ekstrakcji liście kroi się na kawałki od 5 do 10 mm. W celu uzyskania dużej zawartości flawonoidów ekstrakcję prowadzi się w podwyższonej temperaturze, korzystnie w temperaturze od 60°C do 80°C, w ciągu od co najmniej 6 do 10 godzin. Szczególnie korzystne jest zastosowanie perkolacji wyczerpującej.

Uzyskany w procesie ekstrakcji tak zwany płynny ekstrakt można stosować bezpośrednio do wytwarzania ciekłych form dawkowania. W celu otrzymania ekstraktu bardziej stężonego, przynajmniej część rozpuszczalnika korzystnie odparowuje się przy użyciu odpowiedniej wyparki. Uzyskany w tym procesie stężony ekstrakt także może być użyty do wytwarzania ciekłych form dawkowania.

Do wytwarzania stałych form dawkowania stężony ekstrakt poddaje się wysuszeniu na przykład przy użyciu suszarki próżniowej lub próżniowej suszarki przenośnikowej. W celu ułatwienia dalszej obróbki ekstraktu nośniki i zaróbki można dodawać w trakcie suszenia. Takimi nośnikami lub zaróbkami mogą być dwutlenek krzemu, maltodekstryna, syrop glukozowy, celuloza i inne.

Kompozycję do podawania doustnego wytwarza się wykorzystując techniki powszechnie stosowane w przemyśle spożywczym lub farmaceutycznym. Formami szczególnie korzystnymi do podawania są tabletki, w tym tabletki powlekane, lub kapsułki. Można jednak również wybrać preparaty w formie płynnej, korzystnie krople.

Najkorzystniejsze są powlekane powłoką tabletki zawierające od 300 do 500 mg, korzystnie od 320 do 400 mg, a zwłaszcza około 360 mg wysuszonego wodnego ekstraktu liści czerwonej winorośli (4-6 : 1), (extractum vitis viniferae foliae aqueosum siccum) i następujące zaróbki:

hypromeloza, tristearynian glicerolu, dwutlenek tytanu (E171), talk, czerwony dwutlenek żelaza (E172), celuloza mikrokrystaliczna, sól sodowa kroskarmelozy, wodorofosforan wapnia (bezwodny), krzemionka koloidalna (bezwodna), stearynian magnezu.

Takie tabletki powlekane w dalszej części opisu oznaczono kodem „AS 195,

W celu zwiększenia przepływu krwi i/lub zaopatrzenia w tlen w kończynach dolnych kompozycję należy zażywać w dawkach odpowiadających od 80 do 1000 mg ekstraktu, korzystnie od 300 do 800 mg, a zwłaszcza od 350 do 750 mg dziennie. Łączna ilość ekstraktu może być podzielona na 1 do 3 kapsułek lub tabletek dziennie (lub dawki równoważne w postaci ciekłej). Dawkę dzienną powinno się przyjmować jednorazowo, korzystnie rano.

Wyraźnej poprawy objawów można oczekiwać po upływie 6 tygodni regularnego stosowania. Utrzymywanie się efektu optymalnego lub wzmocnionego można uzyskać przez dłuższe stosowanie.

Metodyka badań

Uczestnicy badania

Do badania włączono pacjentów - kobiety i mężczyzn - w wieku co najmniej 18 lat, z udokumentowaną CVI I, lub CVI według klasyfikacji Widmera, z diagnozą potwierdzoną co najmniej od roku. U chorych nie mogły występować żadne inne schorzenia istotne z medycznego punktu widzenia. Pacjenci, którzy stosowali w ciągu 4 tygodni leki łagodzące objawy CVI, lub w ciągu 8 dni przed pierwszym badaniem byli leczeni teofiliną, diuretykami, glikozydami nasercowymi, inhibitorami konwertazy angiotensyny lub antagonistami wapnia również nie mogli być włączeni do badania. Podczas badania niedozwolone było stosowanie bandaży uciskających, lub równoczesne prowadzenie leczenia dolegliwości żylnych.

Plan badania i stosowane procedury

Przeprowadzono randomizowane badanie krzyżowe kontrolowane placebo, metodą podwójnie ślepej próby zgodnie z zasadami deklaracji Helsińskiej i Międzynarodowej Konferencji n/t Harmonizacji Dobrej Praktyki Klinicznej.

Każdy pacjent uczestniczył w badaniu w ciągu 17 tygodni: jeden tydzień trwało „wymycie (podawanie placebo), sześć tygodni trwał okres badawczy (Grupa_1 zaczynała od AS195, Grupa_2 zaPL 215 868 B1 czynała od placebo), 4 tygodnie trwało kolejne „wymycie (podawanie placebo) i 6 tygodni trwał drugi okres badawczy (Grupa_2 kontynuowała go stosując placebo, podczas gdy Grupa_2 otrzymywała).

AS195 (tabletki powlekane powłoką zawierające 360 mg suchego ekstraktu liści czerwonej winorośli) lub tabletki placebo zażywane były rano, w postaci jednej dawki, zgodnie ze schematem wynikającym z randomizacji. Obydwa rodzaje tabletek były identyczne pod względem wielkości, kształtu, masy, wyglądu zewnętrznego i smaku.

Aparaturę do pomiarów przepływu laserową metodą dopplerowską dostarczyła firma LMTB, Berlin, Niemcy (na przykład K. Doerschel, G. Mueller Velocity resolved laser Doppler flow measurement in skin. Lasermedizin 1996; 12; 163-171). Aparaturę stanowi przenośne urządzenie na bazie komputera wykorzystujące laser o częstotliwości 785 nm. Sondę laserową umieszczono w odległości 3,5 cm od wewnętrznej kostki bardziej dotkniętej chorobowo nogi. Po 30 minutach adaptacji do temperatury pokojowej w pozycji siedzącej rozpoczęto pomiar po 10 minutach stania (256 punktów pomiaru, czas trwania pomiaru: około 0,4 sekundy). Rozproszone wstecz światło było odzyskiwane przez dwie diody w zakresie częstotliwości pomiędzy 0,2 a 37,2 kHz. Uzyskane dane przetwarzano stosując Szybką Transformację Fouriera. Na koniec wyniki odnoszono do zakresu częstotliwości pomiędzy 0,2 a 10,0 kHz dla naczyń żylnego splotu siateczkowego (większe naczynia, głównie odgrywające rolę w termoregulacji, o średnicy ponad 30 mikrometrów) i do zakresu częstotliwości pomiędzy 10,1 a 37,2 kHz dla naczyń włosowatych w podbrodawkowym splocie żylnym (małe naczynia powierzchniowe odżywiające, średnica 6 do 30 mikrometrów).

Przezskórny pomiar prężności tlenu (tcPO2) wykonywano przy użyciu zmodyfikowanych elektrod do polarografii typu Clarka z katodami z metalu szlachetnego i anodami srebro/chlorek srebra (TCM 3, Radiometer Copenhagen, Br0nsh0j, Denmark). Element grzewczy umieszczony w sąsiedztwie anody utrzymywał temperaturę skóry 43°C. W tej temperaturze tętniczki są maksymalnie rozszerzone, a tcPO₂ zbliżone do PO₂ krwi tętniczej (na przykład Bollinger A., Jager Κ., Jϋnger M., Seifert H, The vascular laboratory: advances in non-invasive techniques. World J. Surg. 1988; 12:721-731).

Elektroda była przymocowana do powierzchni skóry przy użyciu przyklejanego urządzenia w kształcie pierścienia wypełnionego roztworem soli fizjologicznej od strony przedniej, 3,5 cm od laserowej sondy dopplerowskiej. Po 30 minutach adaptacji do temperatury pokojowej w pozycji siedzącej rozpoczęto pomiar po 10 minutach stania. Pomiar trwał około 15 minut. Wartości tcPO2 wyrażano w milimetrach słupa rtęci (mmHg). Normalne wartości uzyskiwane na grzbiecie stopy pacjentów nie cierpiących na CVI mieszczą się w zakresie pomiędzy 40 a 80 mmHg.

Miejscowy pomiar temperatury skóry przeprowadzano przy użyciu termistora przymocowanego w sąsiedztwie elektrody tlenowej w okolicy kostki. W celu zminimalizowania oddziaływania na perfuzję skóry pomiary LDF i tcPO2 prowadzono przy miejscowej temperaturze skóry pomiędzy 28 a 32°C.

Obwody kostki i łydki mierzono przy użyciu taśmy pomiarowej. Przeprowadzano je na wysokości kostki bocznej i przyśrodkowej, oraz w połowie łydki.

Subiektywne objawy CVI (zmęczone, ciężkie nogi, odczuwanie napięcia, odczuwanie mrowienia i ból) mierzono stosując 10 cm wzrokową skalę analogową, przy czym zero oznacza całkowity brak objawów, a 10 cm - objawy bardzo silne.

Ogólną skuteczność leczenia zarówno pacjenci, jak i prowadzący badanie oceniali po zakończeniu każdego okresu badawczego stosując 4-stopniową skalę słowną (dobra, zadowalająca, niezadowalająca i zła).

Ogólną tolerancję leczenia zarówno pacjenci, jak i prowadzący badanie oceniali stosując 4-stopniową skalę słowną (dobra, zadowalająca, niezadowalająca i zła). Podczas każdej wizyty pytano pacjentów o ich ogólne samopoczucie.

Przeglądowe badania bezpieczeństwa (hematologia, chemia kliniczna i analiza moczu) i ogólne badania fizykalne przeprowadzano w czasie badania dwukrotnie. Ciśnienie tętnicze krwi i tętno w pozycji siedzącej mierzono podczas każdej wizyty.

Wyniki

Do badania włączono siedemdziesiąt jeden kobiet i mężczyzn w wieku od 32 do 76 lat ze stwierdzonym CVI w stadium I i II według klasyfikacji Widmera. Średni wiek (± standardowe odchylenie) wynosił 55,2 ± 7,7 lat; wśród badanych było 55 kobiet i 16 mężczyzn. Ocena stanu naczyń żylnych wykazała umiarkowaną, lub średnio zaawansowaną żylakowatość u 47 pacjentów (67,1%), przebarwienia u 27 pacjentów (38,6%), obrzęki kostki u 26 pacjentów (37,1%) i obrzęki dolnych części nóg u 25 pacjentów (35,7%). Objawy umiarkowanej atrofii występowały u 13 pacjentów (18,6%), a egzemy nie stwierdzono u żadnego chorego. (Tabela 1)

PL 215 868 B1

T a b e l a 1: Dane demograficzne i charakterystyka wyjściowa CVI

	AS 195/Placebo (n=36)	Placebo/AS 195 (n=35)
Zmienne ciągłe (średnia (zakres)) Wiek [lata]	66 (32-76)	66 (37-76)
Wysokość [cm]	168 (150-186)	165 (150-191)
Masa [kg]	76,5 (48-97)	73 (55-120)
Współczynnik masy ciała [kg/m2]	27,6 (20,6-32,0)	26,7 (20,1-42,5)
Skurczowe ciśnienie krwi [mmHg]	130 (100-150)	135 (120-147)
Rozkurczowe ciśnienie krwi [mmHg]	80 (60-90)	80 (65-90)
Zmienne kategoryczne (n (%))
Kobiety	24 (66,7)	31 (88,6)
Aktualni palacze	4 (11,1)	1 (2,9)
Stadium CVI
Stadium I	26 (72,2)	23 (65,7)
Stadium II	10 (27,8)	12 (34,3)
Stan flebologiczny o natężeniu umiarkowanie ostrym
Żylakowatość	26 (72,2)	22 (62,9)
Przebarwienia	11 (30,6)	17 (48,6)
Zmiany zanikowe	0 (0)	0 (0)
Egzema	0 (0)	0 (0)
Obrzęk kostki	13 (31,1)	14 (40,0)
Obrzęk dolnych części nóg	12 (33,3)	14 (40,0)

Jeden 76-letni mężczyzna otrzymujący placebo zmarł na atak serca podczas meczu tenisowego. Pacjent ten został wykluczony z analiz przypadków planowanych do leczenia; wśród pozostałych pacjentów nie stwierdzono przypadków naruszenia protokółu. Tak więc wszyscy pozostali pacjenci w ilości 70 osób zostali objęci analizą przypadków planowanych do leczenia (Fig. 1). Cechy charakterystyczne pacjentów rozkładały się równomiernie w obrębie obu sekwencji leczenia (Grupa_1, Grupa_2) z wyjątkiem rozkładu płci (12 mężczyzn w Grupie_1 i 4 mężczyzn w Grupie_2) (Tabela 1). Wartości wyjściowe dla laserowych parametrów dopplerowskich, przezskórna oksymetria, obwody kostki i łydki, oraz objawy subiektywne były porównywalne w Grupie_1 i Grupie_2 (Tabela 2). Zdyscyplinowanie w obu sekwencjach leczenia wynosiło w przybliżeniu 100%.

T a b e l a 2: Średnie (±SD) parametry wyjściowe dla każdego okresu leczenia

Okres 1 Okres 2

laserowa przepływometria dopplerowska [AU]	AS 195 (n=36)	Placebo (n=34)	AS 195 (n=34)	Placebo (n=36)
10-37 kHz	303,5 (135,2)	333,5 (153,0)	275,4 (126,4)	293,3 (119,9)
<10 kHz	352,7 (87,7)	370,8 (120,0)	174,7 (77,0)	189,4 (67,6)
oksymetria prze skórna [mmHg] obwód [cm]	32,1 (7,0)	32,3 (6,4)	30,1 (6,2)	30,8 (6,4)
kostka	20,3 (2,2)	20,4 (2,4)	20,2 (2,6)	20,3 (2,2)

PL 215 868 B1 cd. tabeli 2

łydka	34,7 (3,1)	34,2 (3,0)	34,0 (3,1)	34,6 (3,2)
objawy subiektywne [cm]
zmęczone/ciężkie nogi	4,3 (2,8)	3,7 (2,9)	4,6 (2,9)	5,2 (2,6)
ból w nogach	4,0 (3,2)	3,2 (3,1)	4,5 (2,7)	4,9 (3,1)
odczuwanie napięcia	4,5 (2,9)	4,1 (2,8)	4,5 (2,6)	5,1 (2,5)
odczuwanie mrowienia	3,3 (3,1)	2,7 (2,9)	3,7 (2,6)	4,2 (2,8)

Dla pierwszego punktu końcowego przyjęto pomiary przepływów wykonane laserową techniką Dopplera w zakresie częstotliwości 10 - 37 kHz. Uważa się, że te częstotliwości są związane z ilością erytrocytów i ich ruchami (szybkość przepływu) w naczyniach włosowatych wierzchniej warstwy skóry nogi. Po 6 tygodniach laserowe częstotliwości dopplerowskie (10 - 37 kHz) uległy zwiększeniu w grupie leczonej AS 195 (plus 241,8+18,7 AU), natomiast w grupie otrzymującej placebo zmniejszyły się (minus 41,0+18,7 AU, p<0,0001) (Tabela 3). Efekt ten był widoczny już po 3 tygodniach od rozpoczęcia leczenia (p<0,0001) (Tabela 4, Fig. 2).

T a b e l a 3. Średnie (±SEM) zmiany w stosunku do parametrów wyjściowych zaobserwowane po upływie okresów badawczych, 95% przedział ufności dla kontrastów leczenia, oraz wartości p po 3 tygodniach stosowania

360 mg AS 195, lub placebo

	Leczenie		Kontrast leczenia
	AS 195 (n=70)	Placebo (n=70)	Różnica (n=70)	Przedział ufności (n=70)	wartość p
Tydzień 3
laserowa przepływometria dopplerowska [AU]
10-37 kHz	132,2 (11,9)	-28,2 (11,9)	160,5	127,0 do 194,0	<0,0001
<10 kHz	-3,7 (9,2)	-99,9 (9,2)	96,2	70,2 do 122,2	<0,0001
oksymetria przezskórna [mmHg]	0,62 (0,97)	-3,84 (0,97)	4,46	1,72 do 7,20	0,0018
obwód [cm]
kostka	-0,19 (0,09)	0,21 (0,09)	-0,40	-0,65 do -0,15	0,0025
łydka	-0,24 (0,04)	0,04 (0,04)	-0,28	-0,40 do -0,17	<0,0001
objawy subiektywne [cm]
zmęczone/ciężkie nogi	-0,94 (0,25)	0,21 (0,25)	-0,73	-1,42 do -0,04	0,0396
ból w nogach odczuwanie napięcia odczuwanie mrowienia	-0,99 (0,26)	-0,20 (0,26)	-0,79	-1,52 do -0,06	0,0335

PL 215 868 B1

T a b e l a 4: Średnie (+SEM) zmiany w stosunku do parametrów wyjściowych zaobserwowane po upływie okresów badawczych, 95% przedział ufności dla kontrastów leczenia, oraz wartości p po 6 tygodniach stosowania 360 mg AS 195, lub placebo

	Leczenie		Kontrast leczenia
	AS 195 (n=70)	Placebo (n=70	Różnica (n=70)	Przedział ufności (n=70)	wartość p
Tydzień 6
laserowa przepływometria dopplerowska [AU]
10-37 kHz (pierwszorzędowy punkt końcowy)	241,8 (18,7)	-41,0 (18,7)	282,8	229,9 do 335,7	<0,0001
<10 kHz	57,0 (12,4)	-107,7 (12,4)	164,7	129,7 do 199,7	<0,0001
oksymetria przezskórna [mmHg]	1,35 (0,09)	-7,27 (0,97)	8,63	5,88 do 11,38	<0,0001
obwód [cm]
kostka	-0,39 (0,09)	0,29 (0,09)	-0,68	-0,94 do -0,43	<0,0001
łydka	-0,54 (0,05)	0,14 (0,05)	-0,68	-0,83 do -0,53	<0,0001
objawy subiektywne [cm] zmęczone/ciężkie nogi	-0,78 (0,33)	-0,94 (0,33)	0,16	-0,76 do 1,09	0,7285
ból w nogach	0,76 (0,35)	-0,86 (0,35)	0,10	-0,88 do 1,09	0,8323
odczuwanie napięcia	-0,96 (0,35)	-1,40 (0,35)	0,44	-0,46 do 1,44	0,3819
odczuwanie mrowienia	-0,55 (0,30)	-0,66 (0,30)	0,11	-0,75 do 0,96	0,8044

Uważa się, że przepływy zmierzone laserową techniką dopplerowską w zakresie częstotliwości poniżej 10 kHz związane są z ilością erytrocytów i ich ruchami (szybkość przepływu) w naczyniach włosowatych w głębszej, głównie termoregulacyjnej warstwie skóry nogi. Po upływie 6 tygodni laserowe częstotliwości dopplerowskie poniżej 10 kHz) ulegają zwiększeniu w grupie otrzymującej AS 195 (plus 57,0±12,4 AU) i zmniejszają się w grupie placebo (minus 107,7±12,4 AU, p<0,0001) (Tabela 3). Efekt ten wydaje się być zależny od warunków klimatycznych w okresie leczenia. W okresie badawczym przy umiarkowanych temperaturach (kwiecień/maj) laserowe pomiary dopplerowskie (<10 kHz), po wstępnym spadku, pozostawały niezmienione w grupie leczonej AS 195, podczas gdy pomiary w grupie placebo wykazały spadek (p<0,0001). Gdy w okresie badawczym temperatury były wyższe (lipiec/sierpień) laserowe pomiary dopplerowskie (<10 kHz wykazały wzrost w grupie AS 195 i pozostały niezmienione w grupie placebo (p<0,0001).

Przezskórne pomiary prężności tlenu wykazywały wzrost w grupie AS 195 (plus 1,35±0,97 mmHg, p<0,0001), ale spadek w grupie placebo (minus 7,27+0,97 mmHg, p<0,0001). Zjawisko takie obserwowano w obu okresach badawczych, co pozostaje w zgodzie z pomiarami techniką laserowej przepływometrii dopplerowskiej w odżywiającej, wierzchniej warstwie skóry (tj. 10 - 37 kHz) (Tabela 3, 4 i Fig. 3).

Statystycznie znamienne i klinicznie istotne zmniejszenie obwodów kostki (po 3 tygodniach: AS 195 minus 0,19±0,09 cm, placebo plus 0,21±0,09 cm, p=0,0025) i łydki (po 3 tygodniach: AS 195 minus 0,24±0,04 cm, placebo plus 0,04±0,04 cm, p<0,0001) wskazuje, że działanie leku ma miejsce już po 3 tygodniach od rozpoczęcia leczenia (Tabela 3). Efekt ten staje się wyraźniejszy po upływie 6 tygodni (AS 195 kostka: minus 0,39±0,09 cm, łydka: minus 0,54±0,05; placebo kostka: plus 0,29±0,09 cm, łydka; plus 0,14±0,05 cm, p<0,0001) (Tabela 4).

Po upływie 6 tygodni leczenia nie obserwowano istotnych zmian w intensywności odczuwanych subiektywnie objawów związanych z CVI. Wynik ten pozostaje w zgodzie z wcześniejszym badaniem,

PL 215 868 B1 w którym subiektywnie odczuwane objawy oceniane przy pomocy wzrokowej skali analogowej ulegały ograniczeniu dopiero po dłuższych okresach leczenia (12 tygodni).

Działania uboczne występowały w tym badaniu rzadko. Trzynastu spośród 71 pacjentów doświadczyło co najmniej jednego działania ubocznego, 12 z nich odczuwało działanie leku podczas przyjmowania placebo, a jeden podczas przyjmowania AS 195 (zapalenie oskrzeli o umiarkowanej ostrości, które lekarz prowadzący uznał za niezwiązane z leczeniem). Pacjent, który zmarł z powodu zatrzymania akcji serca otrzymywał placebo (nigdy w tym badaniu nie przyjmował AS 195). Wszyscy pacjenci oceniali ogólną tolerancję leczenia jako dobrą, lub zadowalającą. Parametry laboratoryjne nie ulegały w czasie badania zmianie.

Dyskusja

We wcześniejszym badaniu (WO 01/28363) wykazano, że ekstrakt liści czerwonej winorośli AS 195 zmniejsza obrzęki dolnych partii nóg, obwód kostki i obwód łydki, a poza tym u pacjentów zażywających lek raz dziennie w ciągu 12 tygodni obserwuje się ograniczenie odczuwanych subiektywnie objawów spowodowanych przewlekłą niewydolnością żylną. Niniejsze badanie zaplanowano w celu uzyskania dodatkowych informacji na temat mechanizmów leżących u podstaw obserwowanych działań, poprzez badanie mikrokrążenia jako istotnego klinicznie parametru zastępczego odgrywającego rolę w dolegliwościach nóg spowodowanych przez CVI. Badanie to jest pierwszym badaniem przeprowadzonym na u pacjentach z CVI, mającym na celu, poza zmniejszeniem obrzęków nóg, przeanalizowanie innych, istotnych z klinicznego punktu widzenia efektów uzyskanych w wyniku terapii ekstraktem z liści czerwonej winorośli. Ograniczenie drenażu żylnego wywołuje zaburzenia mikrokrążenia w skórze prowadzące do zaburzeń troficznych. Bez leczenia CVI stan ten może nawet doprowadzić do powstawania żylnych owrzodzeń nóg. Zastosowany w niniejszym badaniu pomiar techniką laserowej przepływometrii dopplerowskiej jest wartościową i czułą metodą pozwalającą zmierzyć obiektywne wyniki leczenia. Mogą one wiązać się z odczuwanym subiektywnie po 3 miesiącach leczenia zmniejszeniem objętości.

Wyniki badania zgodne są z dostępnymi klinicznymi danymi na temat AS 195 i dostarczają informacji dodatkowych na temat wystąpienia właściwego działania. Redukcja objętości nogi jako obiektywny parametr, w stopniu istotnym klinicznie i znamiennym statystycznie następuje po upływie 6 tygodni leczenia. Taki obiektywny efekt, według ostatnich doniesień, obserwowano również w wyniku działania ekstraktu nasion kasztanowca (na przykład C. Diehm, H.J. Trampisch, S. Lange, C. Schmidt, Comparison of leg compression stocking and oral horse-chestnut seed extract therapy in patients with chronic venous insufficiency. Lancet 1996; 347:292-294.) i Butchers Broom (na przykład W. Vanscheidt, V. Jost, P. Wolna i in., Efficacy and safety of Butcher's Broom preparation (Ruscus aculeatus L. extract) compared to placebo in patients suffering from chronic venous insuffuciency. Drug Res. 2002; 52(4):243-250.)

Obecne badanie wykazało, że już 3-tygodniowe leczenie preparatem wywiera pozytywny wpływ na parametry przepływu mierzone laserową techniką dopplerowską, na obwody kostki i łydki, oraz mierzoną przezskórnie prężność tlenu. W przeciwieństwie do tego, subiektywne objawy CVI oceniane przy użyciu wzrokowej skali analogowej, po 6-tygodniowym leczeniu nie ulegały znaczącej poprawie w porównaniu z efektami obserwowanymi dla placebo. Dla uzyskania znaczącego zmniejszenia subiektywnych objawów CVI niezbędne jest leczenie 12-tygodniowe.

Uzyskane obecnie wyniki sugerują, że ekstrakt z liści czerwonej winorośli może odgrywać dużą rolę w zapobieganiu postępowi CVI i pojawianiu się troficznych uszkodzeń skóry i może nawet zapobiegać, lub opóźniać przejście z nieznaczących klinicznie wczesnych stadiów CVI do stadium I CVI.

Claims (15)

1. Zastosowanie kompozycji zawierającej wodny ekstrakt z liści czerwonej winorośli do wytwarzania formy dawkowania do zwiększania mikrokrążenia krwi i/lub dostarczania tlenu do skóry kończyn dolnych u osoby cierpiącej na klinicznie nieistotne wczesne stadia przewlekłej niewydolności żylnej (CVI).

2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że kompozycja ma postać odpowiednią do podawania doustnego.

3. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że ekstrakt z liści czerwonej winorośli zawiera co najmniej od 2%, ale nie więcej niż 20% flawonoidów.

PL 215 868 B1

4. Zastosowanie według jednego z zastrz. od 1 do 3, znamienne tym, że ekstrakt z liści czerwonej winorośli zawiera co najmniej od 2%, ale nie więcej niż 10% flawonoidów.

5. Zastosowanie według jednego z zastrz. od 1 do 4, znamienne tym, że zawartość flawonoidów wynosi od 0,1% do 15% całkowitej masy kompozycji.

6. Zastosowanie według zastrz. 5, znamienne tym, że zawartość flawonoidów wynosi od 1% do 10% całkowitej masy kompozycji.

7. Zastosowanie według jednego z zastrz. od 1 do 5, znamienne tym, że zawartość ekstraktu z liści czerwonej winorośli wynosi od 1% do 90% całkowitej masy kompozycji.

8. Zastosowanie według zastrz. 7, znamienne tym, że zawartość ekstraktu z liści czerwonej winorośli wynosi od 1% do 70% całkowitej masy kompozycji.

9. Zastosowanie według zastrz. 8, znamienne tym, że zawartość ekstraktu z liści czerwonej winorośli wynosi od 1% do 50% całkowitej masy kompozycji.

10. Zastosowanie według jednego z zastrz. od 1 do 9, znamienne tym, że kompozycja ma postać tabletek powlekanych lub kapsułek.

11. Zastosowanie według jednego z zastrz. od 1 do 10, znamienne tym, że kompozycję podaje się w dawkach odpowiadających od 80 do 1000 mg ekstraktu dziennie.

12. Zastosowanie według zastrz. 11, znamienne tym, że kompozycję podaje się w dawkach odpowiadających od 300 do 800 mg ekstraktu dziennie.

13. Zastosowanie według jednego z zastrz. od 1 do 12, znamienne tym, że łączna ilość ekstraktu jest podzielona na 1 do 3 tabletek powlekanych dziennie.

14. Zastosowanie według jednego z zastrz. od 1 do 13, znamienne tym, że wodny ekstrakt z liści czerwonej winorośli wytwarza się sposobem obejmującym etapy:

(a) zbierania liści czerwonej winorośli w momencie, w którym ich zawartość flawonoidów osiągnęła optimum;

(b) suszenia i zgniatanie liści;

(c) krojenia liści na kawałki;

(d) poddawania liści ekstrakcji wodą w podwyższonej temperaturze przez 6 do 10 godzin;

(e) ewentualnego zagęszczania uzyskanego ekstraktu.

15. Zastosowanie według zastrz. 14, znamienne tym, że w etapie (d) prowadzi się ekstrakcję liści wodą w temperaturze od 60 do 80°C.