PL215158B1 - Sposób wytwarzania podstawionych fenylosulfonylomoczników - Google Patents
Sposób wytwarzania podstawionych fenylosulfonylomocznikówInfo
- Publication number
- PL215158B1 PL215158B1 PL373885A PL37388503A PL215158B1 PL 215158 B1 PL215158 B1 PL 215158B1 PL 373885 A PL373885 A PL 373885A PL 37388503 A PL37388503 A PL 37388503A PL 215158 B1 PL215158 B1 PL 215158B1
- Authority
- PL
- Poland
- Prior art keywords
- formula
- alkyl
- alkoxy
- group
- halogen
- Prior art date
Links
Classifications
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
- C07D251/00—Heterocyclic compounds containing 1,3,5-triazine rings
- C07D251/02—Heterocyclic compounds containing 1,3,5-triazine rings not condensed with other rings
- C07D251/12—Heterocyclic compounds containing 1,3,5-triazine rings not condensed with other rings having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
- C07D251/26—Heterocyclic compounds containing 1,3,5-triazine rings not condensed with other rings having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hetero atoms directly attached to ring carbon atoms
- C07D251/40—Nitrogen atoms
- C07D251/42—One nitrogen atom
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
- C07C303/00—Preparation of esters or amides of sulfuric acids; Preparation of sulfonic acids or of their esters, halides, anhydrides or amides
- C07C303/02—Preparation of esters or amides of sulfuric acids; Preparation of sulfonic acids or of their esters, halides, anhydrides or amides of sulfonic acids or halides thereof
- C07C303/22—Preparation of esters or amides of sulfuric acids; Preparation of sulfonic acids or of their esters, halides, anhydrides or amides of sulfonic acids or halides thereof from sulfonic acids, by reactions not involving the formation of sulfo or halosulfonyl groups; from sulfonic halides by reactions not involving the formation of halosulfonyl groups
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
- C07C309/00—Sulfonic acids; Halides, esters, or anhydrides thereof
- C07C309/78—Halides of sulfonic acids
- C07C309/86—Halides of sulfonic acids having halosulfonyl groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton
- C07C309/89—Halides of sulfonic acids having halosulfonyl groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton containing carboxyl groups bound to the carbon skeleton
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
- C07D251/00—Heterocyclic compounds containing 1,3,5-triazine rings
- C07D251/02—Heterocyclic compounds containing 1,3,5-triazine rings not condensed with other rings
- C07D251/12—Heterocyclic compounds containing 1,3,5-triazine rings not condensed with other rings having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
- C07D251/14—Heterocyclic compounds containing 1,3,5-triazine rings not condensed with other rings having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrogen or carbon atoms directly attached to at least one ring carbon atom
- C07D251/16—Heterocyclic compounds containing 1,3,5-triazine rings not condensed with other rings having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrogen or carbon atoms directly attached to at least one ring carbon atom to only one ring carbon atom
Landscapes
- Chemical & Material Sciences (AREA)
- Organic Chemistry (AREA)
- Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
- Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
- Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
- Pyridine Compounds (AREA)
- Low-Molecular Organic Synthesis Reactions Using Catalysts (AREA)
Description
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania podstawionych fenylosulfonylomoczników. Szereg podstawionych fenylosulfonylomoczników opisano jako herbicydy i regulatory wzrostu roślin. Wśród fenylosulfonylomoczników szczególnie interesujące te są znane z EP-A-007687 lub WOA-92/13845 związki o wzorze (I) z grupą karboksylową lub z ugrupowaniem pochodnej kwasu karboksylowego przy pierścieniu fenylowym i ich sole.
w których
Q oznacza atom tlenu lub atom siarki,
X* oznacza atom wodoru, atom chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową, (C1-C3)-alkil lub metoksyl, korzystnie atom wodoru lub atom jodu, a zwłaszcza atom jodu,
Y i Z niezależnie oznaczają grupę CH lub atom azotu, przy czym Y i Z nie oznaczają równocześnie grup CH,
R oznacza atom wodoru, (C1-C12)-alkil, (C2-C10)-alkenyl, (C2-C10)-alkinyl, (C1-C6)-alkil, który jest podstawiony 1 - 4 podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej atom chlorowca, (C1-C4)-alkoksyl, grupę (C1-C4)-alkilotio, CN, [(C1-C4)-alkoksy]karbonyl i (C2-C6)-alkenyl, lub (C3-C8)-cykloalkil ewentualnie podstawiony podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej (C1-C4)-alkil, (C1-C4)-alkoksyl, grupę (C1-C4)-alkilotio i atom chlorowca, (C5-C8)-cykloalkenyl, fenylo-(C1-C4)-alkil ewentualnie podstawiony w grupie fenylowej jednym lub większą liczbą podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, (C1-C4)-alkil, (C1-C4)-alkoksyl, (C1-C4)-chlorowcoalkil, grupę (C1-C4)-alkilotio, [(C1-C4)-alkoksy]karbonyl, [(C1-C4)-alkilo]karbonyloksyl, karbamoil, grupę [(C1-C4)-alkilo]karbonyloaminową, [(C1-C4)-alkilo]aminokarbonyl, di-[(C1-C4)-alkilo]aminokarbonyl i grupę nitrową, lub grupę o wzorach A-1 do A-10.
przy czym we wzorach A-1 do A-10
X niezależnie oznaczają atom tlenu, atom siarki, S(O) lub SO2, 1
R1 oznacza atom wodoru lub (C1-C3)-alkiI,
PL 215 158 B1 2
R2 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, (C1-C3)-alkil lub (C1-C3)-alkoksyl, przy czym każdy z dwóch ostatnich podstawników jest ewentualnie podstawiony jednym lub większą liczbą podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca i (C1-C3)-alkoksyl, 3
R3 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, (C1-C3)-alkil, (C1-C3)-alkoksyl lub grupę (C1-C3)-alkilotio, przy czym każdy z trzech ostatnich podstawników jest ewentualnie podstawiony jednym lub większą liczbą atomów chlorowca albo jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy obejmu45 jącej (C1-C3)-alkoksyl i grupę (C1-C3)-alkilotio, albo grupę o wzorze NR4R5, (C3-C6)-cykloalkil, (C2-C4)-alkenyl, (C2-C4)-alkinyl, (C3-C4)-alkenyloksyl lub (C3-C4)-alkinyloksyl,
R4 i R5 niezależnie oznaczają atom wodoru, (C1-C4)-alkil, (C3-C4)-alkenyl, (C1-C4)-chlorowcoalkil lub (C1-C4)-alkoksyl.
Sole związków o wzorze (I) są korzystnie związkami, w których atom wodoru w grupie SO2NH sulfonylomocznika został zastąpiony kationem, korzystnie kationem fizjologicznie zgodnym i stosowanym w ochronie roślin, zwłaszcza kationem metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych lub ewentualnie podstawionym jonem amonowym, w tym czwartorzędowymi jonami amoniowymi. Przykładami kationów są jony sodu, potasu i amonowy.
Sole związków o wzorze (I) można utworzyć poprzez podziałanie odpowiednim kwasem nieorganicznym lub organicznym, takim jak np. HCl, HBr, H2SO4 lub HNO3, a także kwasem szczawiowym lub kwasami sulfonowymi na grupę zasadową, taką jak np. grupa aminowa lub grupa alkiloaminowa. Odpowiednie podstawniki występujące w postaci deprotonowanej, takie jak np. kwasy sulfonowe lub kwasy karboksylowe, mogą tworzyć sole wewnętrzne z ich grupami protonowymi, takie jak grupy aminowe.
Sole można także wytworzyć poprzez zastąpienie w odpowiedniej grupie funkcyjnej, takiej jak np. grupa karboksylowa, atomu wodoru użytecznym w rolnictwie kationem. Takimi solami są np. sole metali, zwłaszcza sole metali alkalicznych lub sole metali ziem alkalicznych, zwłaszcza sole sodu i potasu, a także sole amonowe, sole z aminami organicznymi lub czwartorzędowe sole amoniowe.
Szczególnie interesujące są związki o wzorze (I) lub ich sole względnie sposoby ich wytwarzania, gdy grupa o wzorze -CO-Q-R znajduje się w pozycji orto względem grupy sulfonylowej sulfonylomocznika o wzorze (I). Korzystne są związki o wzorze (I) lub ich sole, w których Q oznacza atom tlenu, X* oznacza atom wodoru lub atom chlorowca, korzystnie atom jodu, R oznacza (C1-C4)-alkil, (C2-C4)-alkenyl, (C2-C4)-alkinyl, (C1-C4)-chlorowcoalkil, lub (C1-C4)-alkoksy-(C1-C4)-alkil, korzystnie metyl lub etyl, a zwłaszcza metyl. Korzystne są również związki o wzorze (I) i ich sole, w których grupa o wzorze -CO-Q-R znajduje się w pozycji orto względem grupy sulfonylowej sulfonylomocznika, X* oznacza atom chlorowca, korzystnie atom jodu, a X* znajduje się w pozycji para względem grupy o wzorze -CO-Q-R. Ponadto ogólnie korzystne są związki o wzorze (I) i ich sole, w których Z oznacza atom azotu, a Y oznacza atom azotu lub grupę o wzorze CH, przy czym korzystnie Y oznacza atom azotu.
Z WO-A-92/13845 i WO 01/23368 oraz cytowanej tam literatury wiadomo, że halogenki fenylosulfonylu, które są podstawione przy pierścieniu fenylowym ugrupowaniem pochodnej kwasu karboksylowego i dodatkowo innymi grupami, takimi jak atom chlorowca, można drogą amonolizy przeprowadzić w sulfonoamidy, które drogą fosgenowania przeprowadza się w izocyjaniany, z których drogą reakcji z heterocyklicznymi związkami aminowymi otrzymuje się sulfonylomoczniki o wzorze (I) lub ich sole.
Związek wyjściowy (odpowiedni chlorek fenylosulfonylu) wytwarza się sposobem z WO 92/13845 z podstawionych kwasów aminobenzoesowych drogą estryfikacji, dwuazowania, reakcji z SO2 w obecności katalizatorów Cu (reakcja Meerweina) i utleniającego rozszczepienia otrzymanych disulfidów gazowym chlorem w kwasie solnym.
Ta znana sekwencja reakcji nie jest jednak zadawalająca pod względem wydajności i liczby etapów. Przede wszystkim jednak wytwarzanie wielofunkcyjnych chlorków fenylosulfonylu jest kosztowne, a wydajność nie jest optymalna. Ponadto fosgenowanie wymaga szczególnie kosztownych technik jego prowadzenia i kontroli tego procesu. Istnieje zatem potrzeba opracowania alternatywnego sposobu, który w porównaniu ze znanymi sposobami byłby korzystniejszy w jakimś aspekcie, a korzystnie w większej liczbie aspektów.
Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania podstawionych fenylosulfonylomoczników o wzorze (I) oraz ich soli.
PL 215 158 B1
w którym
Q oznacza atom tlenu lub atom siarki,
X* oznacza atom wodoru lub atom chlorowca,
Y i Z niezależnie oznaczają grupę CH lub atom azotu, przy czym Y i Z nie oznaczają równocześnie grup CH,
R oznacza atom wodoru, (C1-C12)-alkil, (C2_C10)-alkenyl, (C2_C10)-alkinyl, (C1-C6)-alkil, który jest podstawiony 1 - 4 podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej atom chlorowca, (C1-C4)-alkoksyl, grupę (C1-C4)-alkilotio, CN, [(C1-C4)-alkoksy]karbonyl i (C2-C6)-alkenyl, lub (C3-C8)-cykloalkil ewentualnie podstawiony podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej (C1-C4)-alkil, (C1-C4)-alkoksyl, grupę (C1-C4)-alkilotio i atom chlorowca, (C5-C8)-cykloalkenyl, fenylo-(C1-C4)-alkil ewentualnie podstawiony w grupie fenylowej jednym lub większą liczbą podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, (C1-C4)-alkiI, (C1-C4)-alkoksyl, (C1-C4)-chlorowcoalkil, grupę (C1-C4)-alkilotio, [(C1-C4)-alkoksy]karbonyl, [(C1-C4)-alkilo]karbonyloksyl, karbamoil, grupę [(C1-C4)-alkilo]karbonyloaminową, [(C1-C4)-alkilo]aminokarbonyl, di-[(C1-C4)-alkilo]aminokarbonyl i grupę nitrową, lub grupę o wzorach A-1 do A-10.
przy czym we wzorach A-1 do A-10
X niezależnie oznacza atom tlenu, atom siarki, S(O) lub SO2, 1
R1 oznacza atom wodoru lub (C1-C3)-alkil, 2
R2 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, (C1-C3)-alkil lub (C1-C3)-alkoksyl, przy czym każdy z dwóch ostatnich podstawników jest ewentualnie podstawiony jednym lub większą liczbą podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca i (C1-C3)-alkoksyl, 3
R3 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, (C1-C3)-alkil, (C1-C3)-alkoksyl lub grupę (C1-C3)-alkilotio, przy czym każdy z trzech ostatnich podstawników jest ewentualnie podstawiony jednym lub większą liczbą atomów chlorowca lub jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy obejmu45 jącej (C1-C3)-alkoksyl i grupę (C1-C3)-alkilotio, albo grupę o wzorze NR4R5, (C3-C6)-cykloalkil, (C2-C4)-alkenyl, (C2-C4)-alkinyl, (C3-C4)-alkenyloksyl lub (C3-C4)-alkinyloksyl,
PL 215 158 B1
R4 i R5 niezależnie oznaczają atom wodoru, (C1-C4)-alkil, (C3-C4)-alkenyl, (C1-C4)-chlorowcoalkil lub (C1-C4)-alkoksyl, charakteryzującego się tym, że a') związek o wzorze (IX) lub jego sól
w którym X* ma takie znaczenie jak we wzorze (I), poddaje się reakcji ze środkiem chlorowcującym wybranym spośród nieorganicznych halogenków kwasowych z siarką lub fosforem, w obecności obojętnego rozpuszczalnika organicznego, z wytworzeniem w związku o wzorze (IIa)
w którym Hal1 oznacza atom chlorowca, Hal2 oznacza atom chlorowca, a X* ma takie znaczenie jak we wzorze (I);
a) związek o wzorze (IIa) poddaje się reakcji estryfikacji ze związkiem o wzorze R-Q-H lub jego solą, w obojętnym rozpuszczalniku organicznym, z wytworzeniem związku o wzorze (III)
1 w którym R, Q i X* mają takie znaczenie jak we wzorze (I), a Hal1 ma takie znaczenie jak we wzorze (IIa); po czym (b) po wyodrębnieniu lub bez wyodrębniania pośredniego otrzymany związek o wzorze (III) poddaje się reakcji izocyjanowania z cyjanianiem, np. cyjanianem metalu alkalicznego, w obecności aprotonowego rozpuszczalnika polarnego, w temperaturze od -10°C do 30°C, z wytworzeniem izocyjanianu o wzorze (V) lub solwatowanej jego pochodnej
w którym R, Q i X* mają takie znaczenie jak we wzorze (III); oraz
PL 215 158 B1 (c) po wyodrębnieniu lub korzystnie bez wyodrębniania pośredniego, izocyjanian o wzorze (V) lub jego solwatowaną pochodną poddaje się reakcji sprzęgania z heterocykliczną aminą o wzorze (VI)
123 w którym R1, R2, R3, Y i Z mają takie znaczenie jak we wzorze (I), w temperaturze od 40°C do 80°C, z wytworzeniem podstawionych fenylosulfonylomoczników o wzorze (I) oraz ich soli.
Korzystnie sposobem według wynalazku wytwarza się związki o wzorze (I) oraz ich sole, w których Q oznacza atom tlenu,
X* oznacza atom wodoru lub atom chlorowca,
R oznacza (C1-C4)-alkil, (C2-C4)-alkenyl, (C2-C4)-alkinyl, (C1-C4)-chlorowcoalkiI lub (C1-C4)-alkoksy-(C1-C4)-alkil, 1
R1 oznacza atom wodoru,
R2 oznacza (C1-C3)-alkil lub (C1-C3)-alkoksyl,
R3 oznacza (C1-C3)-alkil lub (C1-C3)-alkoksyl,
Y oznacza atom azotu lub grupę o wzorze CH, a Z oznacza atom azotu.
Korzystnie w etapie a) sposobu stosuje się związki o wzorze (IIa)
w którym Hal1 oznacza atom chlorowca, Hal2 oznacza atom chlorowca, a X* oznacza atom jodu.
Korzystniej w etapie a) sposobu stosuje się powyżej określone związki o wzorze (IIa), w którym 12
Hal1 i Hal2 oznaczają atom chloru.
Korzystnie sposobem według wynalazku wytwarza się związki o wzorze (I) oraz ich sole, w których
X* oznacza atom jodu,
R oznacza metyl lub etyl, 2
R2 oznacza metoksyl, 3
R3 oznacza metyl, a
Y oznacza atom azotu.
Korzystnie w sposobie według wynalazku estryfikację z wytworzeniem monoestru o wzorze (III) prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku organicznym wybranym z grupy niepolarnych aprotonowych rozpuszczalników organicznych, w temperaturze od -20°C do 100°C.
Korzystnie w sposobie według wynalazku estryfikację z wytworzeniem monoestru o wzorze (III) prowadzi się z użyciem (C1-C4)-alkanolu w temperaturze od -10°C do 70°C lub z użyciem (C1-C4)-alkanolanu metalu alkalicznego w temperaturze od -20°C do 50°C.
Korzystnie w sposobie według wynalazku wytwarzanie izocyjanianu o wzorze (V) prowadzi się w obecności związku N-heteroaromatycznego o wzorze (VII)
PL 215 158 B1
w którym
Ra, Rb, Rc, Rd i Re niezależnie oznaczają atom wodoru, (C1-C6)-alkil, (C2-C6)-alkenyl, (C2-C6)-alkinyl lub (C1-C6)-alkoksyl, względnie dwie sąsiednie grupy razem z atomami węgla, do których są one przyłączone w tym pierwszym pierścieniu tworzą skondensowany karbocykliczny pierścień o 4 do 8 atomach węgla lub heterocykliczny pierścień o 4 do 8 atomach pierścienia i 1, 2 lub 3 heteroatomach pierścienia wybranych spośród atomów azotu, tlenu i siarki.
Korzystnie w etapie a') sposobu wytwarza się związki o wzorze (IIa), w którym Hal1 i Hal2 oznaczają atom chloru, a jako środek chlorowcujący stosuje się chlorek tionylu, trichlorek fosforu, chlorek fosforylu lub ich mieszaniny.
Korzystnie powyższym sposobem wytwarza się związki o wzorze (I) oraz ich sole, w których
Q oznacza atom tlenu,
X* oznacza atom jodu,
Y i Z oznaczają atom azotu,
R oznacza atom wodoru, 1
R1 oznacza atom wodoru, 2
R2 oznacza metyl, a 3
R3 oznacza metoksyl.
W definicjach wzorów (I) do (III), (V) i (VI) i wszystkich następnych wzorów takie grupy jak alkil, alkoksyl, chlorowcoalkil, chlorowcoalkoksyl, grupa alkiloaminowa i grupa alkilotio, jak również odpowiednie grupy o szkielecie węglowym nienasyconym i/lub podstawionym mogą być prostołańcuchowe lub rozgałęzione.
O ile nie podano inaczej, korzystne są grupy o krótszym szkielecie węglowym, np. o 1 - 6 atomach węgla, a zwłaszcza o 1 - 4 atomach węgla, a w przypadku grup nienasyconych o 2 - 6 atomach węgla, a zwłaszcza o 2 - 4 atomach węgla. Alkil, także w określeniach złożonych, takich jak alkoksyl, chlorowcoalkil itd., to np. metyl, etyl, n- lub izopropyl, n-, izo, t- Iub 2-butyl, pentyle, heksyle, takie jak n-heksyl, izoheksyl i 1,3-dimetylobutyl, heptyle, takie jak n-heptyl, 1-metyloheksyl i 1,4-dimetylopentyl, alkenyl i alkinyl oznaczają odpowiednie nienasycone grupy odpowiadające alkilom, zawierające co najmniej jedno wiązanie podwójne lub potrójne, a korzystnie jedno wiązanie podwójne lub potrójne. Alkenyl to np. allil, 1-metyloprop-2-en-1-yl, 2-metyloprop-2-en-1-yl, but-2-en-1-yl, but-3-en-1-yl, 1-metylobut-3-en-1-yl lub 1-metylobut-2-en-1-yl, a alkinyl to np. propargil, but-2-yn-1-yl, but-3-yn-1-yl lub 1-metylobut-3-yn-1-yl.
Cykloalkil to karbocykliczny, nasycony układ pierścieniowy korzystnie o 3 - 8 atomach węgla, a zwłaszcza o 3 - 6 atomach węgla, np. cyklopropyl, cyklobutyl, cyklopentyl lub cykloheksyl.
Atom chlorowca oznacza np. atom fluoru, atom chloru, atom bromu lub atom jodu. W określeniach grup „chlorowco oznacza rodnik chlorowcowy, to znaczy atom chlorowca. Chlorowcoalkil, -alkenyl i -alkinyl oznaczają alkil, alkenyl lub alkinyl podstawione częściowo lub całkowicie atomami chlorowca (jednakowymi lub różnymi), korzystnie fluoru, chloru i/lub bromu, a zwłaszcza fluoru lub chloru, np. monochlorowcoalkil, perchlorowcoalkil, CF3, CHF2, CH2F, CF3CF2, CH2FCHCl, CCl3, CHCl2, CH2CH2Cl; chlorowcoaIkoksyl to np. OCF3, OCHF2, OCH2F, CF3CF2O, OCH2CF3 i OCH2CH2Cl; co odnosi się odpowiednio do chlorowcoalkenylu i innych chlorowco-podstawionych grup.
Aryl to karbocykliczny układ aromatyczny, np. mono-, bi- Iub policykliczny układ aromatyczny, np. fenyl, naftyl, tetrahydronaftyl, indenyl, indanyl, pentalenyl, fluorenyl itp., a korzystnie fenyl.
Grupa węglowodorowa zawiera wyłącznie atomy węgla i atomy wodoru i może być prostołańcuchowa, rozgałęziona lub cykliczna, nasycona, nienasycona lub aromatyczna albo może stanowić połączenie jednakowych lub różnych wyżej wymienionych grup węglowodorowych. Przykłady „grupy węglowodorowej obejmują takie grupy jak alkil, alkenyl, alkinyl, cykloalkil, cykloalkenyl, cykloalkiloal8
PL 215 158 B1 kil, cykloalkenyloalkil, aryl, taki jak fenyl lub naftyl, benzyl, fenetyl, itd. Grupa węglowodorowa zawiera korzystnie 1 - 30 atomów węgla, a zwłaszcza 1 - 24 atomów węgla, o ile nie podano inaczej.
Gdy dana grupa podstawowa jest podstawiona „jednym lub większą liczbą podstawników z podanego szeregu podstawników (= grupy) lub z grupy zdefiniowanej zbiorczo, to chodzi o równoczesne podstawienie jednym lub większą liczbą jednakowych i/lub różnych podstawników z tej grupy lub z tej grupy zdefiniowanej zbiorczo.
Podstawione grupy, takie jak podstawiona grupa węglowodorowa, np. podstawiony alkil, alkenyl, alkinyl, aryl, fenyl lub benzyl, to np. grupa pochodząca od niepodstawionej grupy podstawowej podstawiona np. jednym lub większą liczbą podstawników, korzystnie 1, 2 lub 3 podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej atom chlorowca, alkoksyl, grupę alkilotio, hydroksyl, grupę aminową, grupę nitrową, karboksyl, grupę cyjanową, grupę azydową, alkoksykarbonyl, alkilokarbonyl, formyl, karbamoil, mono- i dialkiloaminokarbonyl, podstawioną grupę aminową, taką jak grupa acyloaminowa, grupa mono- i dialkiloaminowa, alkilosulfinyl i alkilosulfonyl, a w przypadku grup cyklicznych także alkil, chlorowcoalkil, alkilotioalkil, alkoksyalkil, ewentualnie podstawiony mono- i dialkiloaminoalkil i hydroksyalkil.
Korzystne są podstawniki wybrane z grupy obejmującej atom chlorowca, alkoksyl, grupę alkilotio, hydroksyl, grupę aminową, grupę nitrową, grupę cyjanową, grupę mono- i dialkiloaminową, a w przypadku grup cyklicznych także alkil i chlorowcoalkil; przy czym w określeniu „podstawione grupy, takie jak podstawione grupy węglowodorowe, takie jak podstawiony alkil itd. podstawnikami mogą być, obok wymienionych nasyconych grup zawierających ugrupowania węglowodorowe, odpowiednie nienasycone grupy alifatyczne i aromatyczne, takie jak ewentualnie podstawiony alkenyl, alkinyl, alkenyloksyl, alkinyloksyl, fenyl, fenoksyl ltd. W przypadku podstawionych grup cyklicznych z częściami alifatycznymi w pierścieniu, mogą to być także układy cykliczne z podstawnikami związanymi z pierścieniem wiązaniem podwójnym, np. z podstawnikiem alkilidenowym, takim jak metyliden lub etyliden.
Te wymienione przykładowo podstawniki („pierwszy poziom podstawienia) mogą, jeśli zawierają części węglowodorowe, być dodatkowo podstawione („drugi poziom podstawienia), np. jednym z podstawników zdefiniowanych dla pierwszego poziomu. Możliwe są dalsze poziomy podstawienia. Korzystnie określenie „podstawiona grupa obejmuje tylko jeden lub dwa poziomy podstawienia. W przypadku danych podstawników korzystna jest liczba atomów węgla podana powyżej jako korzystna dla grup z ugrupowaniami węglowodorowymi.
Związki o wzorze (IIa) są częściowo znane. Tak więc w US-A-4110373 opisano reakcję ewentualnie podstawionych chlorków benzylidynu z oleum. Między innymi opisano wytwarzanie chlorku 4-chloro-3-chlorosulfonylobenzoilu i chlorku 3-chloro-5-chlorosulfonylobenzoilu.
Ponadto z NL-A-7603612 znane jest wytwarzanie chlorku 2-chlorosulfonylobenzoilu z kwasu 2-sulfobenzoesowego drogą reakcji z fosgenem jako środkiem chlorowcującym w polarnych rozpuszczalnikach aprotonowych, takich jak DMF. Jako produkt uboczny powstaje w znacznych ilościach dichlorotolilosulton (3,3-dichloro-1,1-dioksobenzo-1-tia-2-oksolan). Dodatkowo sposób ten opisano ogólnie w odniesieniu do pochodnej kwasów sulfobenzoesowych dodatkowo chlorowcowanej lub nitrowanej w pierścieniu benzenowym.
Związki o wzorach (I), (III), (V) i (VI) są ogólnie i częściowo konkretnie opisane w publikacjach EP-A-007687, WO-A-92/13845 i WO-A-01/23368 i cytowanej tam literaturze. Zwłaszcza treść WO-A-92/13845 i WO-A-01/23368 należy traktować w odniesieniu do opisów sposobów i wymienionych tam korzystnych związków o wzorze (I) i związków wyjściowych do ich wytwarzania traktować jako część składową niniejszego opisu i wynalazku.
Szczególnie korzystne w sposobach wytwarzania są związki o wzorze (IIa), w którym X* ozna1 cza atom wodoru lub atom chlorowca, korzystnie atom jodu. Korzystnie Hal1 oznacza atom chloru, 2 a Hal2 oznacza atom chloru.
Korzystne są również sposoby wytwarzania z użyciem związków o wzorze (IIa), w którym X* oznacza atom chlorowca, korzystnie atom jodu.
Korzystne są także sposoby, w których w etapie a) stosuje się związki o wzorze (IIa):
PL 215 158 B1
1 w którym Hal1 oznacza atom chlorowca, korzystnie atom chloru lub bromu, a zwłaszcza atom 2 chloru, Hal2 oznacza atom chlorowca, korzystnie atom chloru lub bromu, a zwłaszcza atom chloru, a X* ma takie znaczenie jak we wzorze (I) i oznacza korzystnie atom chlorowca, a zwłaszcza atom jodu.
Ogólnie w odniesieniu do związków pośrednich i związków o wzorze (I) korzystne są te sposoby, w których podstawienie przy pierścieniu fenylowym odpowiada podstawieniu w związkach o wzorze (IIa).
Szczególnie korzystne są także te sposoby według wynalazku, w których występuje połączenie wymienionych korzystnych cech.
Prowadzona zgodnie z wynalazkiem reakcja związku o wzorze (IIa) ze związkiem o wzorze R-Q-H lub jego solą z wytworzeniem związku o wzorze (III) jest selektywną reakcją dihalogenku z nukleofilem R-Q-H.
Tę reakcję prowadzi się z użyciem alkoholu lub tioalkoholu (Q oznacza atom tlenu lub siarki) i/lub ich solą, przy czym sól np. stosuje się bezpośrednio lub można ją wytworzyć z alkoholu w obecności innej zasady. Warunki reakcji dobiera się tak, aby uniknąć reakcji ubocznych przy grupie halogenku sulfonylu. Reakcjami ubocznymi mogą być np. estryfikacja halogenku sulfonylu do estru kwasu sulfonowego, a następnie wewnątrzcząsteczkowa estryfikacja z utworzeniem grupy kwasu sulfonowego i dalsze reakcje następcze.
Względnie dobrą wydajność żądanego monoestru o wzorze (III) podstawionego kwasu chlorowcosulfonylobenzoesowego otrzymuje się np. gdy reakcję prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku organicznym i/lub rozcieńczalniku (zwanym dalej skrótowo „rozpuszczalnikiem), z kontrolą temperatury. Jako obojętne rozpuszczalniki organiczne można stosować, np. stosunkowo niepolarne rozpuszczalniki aprotonowe, takie jak
- węglowodory alifatyczne i aromatyczne, takie jak np. oleje mineralne, eter naftowy, n-pentan, n-heksan, cyklopentan, cykloheksan albo toluen, ksyleny, mezytylen, pochodne naftalenu, ®Solvesso 200 (wysokowrząca mieszania związków aromatycznych);
- chlorowcowane węglowodory alifatyczne i aromatyczne, takie jak chlorek metylenu, dichloroetan albo chlorobenzen, chlorotoluen lub dichlorobenzen, lub
- mieszaniny wymienionych rozpuszczalników.
W przypadku stosowania dużych wsadów stosuje się zazwyczaj wyżej wrzące rozpuszczalniki, takie jak toluen, ksylen, mezytylen, chlorobenzen, chlorotoluen lub dichlorobenzen albo ich mieszaniny.
Jako alkohole lub tioalkohole stosuje się związki R-Q-H z grupą R-Q odpowiadającą tej we wzorze (I). Korzystne są (C1-C4)-alkanole, takie jak metanol, etanol, n-propanol, izopropanol, n-butanol i izobutanol, a zwłaszcza metanol i etanol. Zazwyczaj stosuje się 1 równoważnik molowy lub nadmiar np. 1 - 20 równoważników molowych, korzystnie 1 do 8 równoważników molowych, a zwłaszcza 1 do 6 równoważników molowych związku R-Q-H na 1 mol związku o wzorze (II) (dihalogenku, np. dichlorku). W przypadku metanolu korzystnie stosuje się 1 do 8 równoważników molowych, zwłaszcza 1 do 6 równoważników molowych, a szczególnie 3 do 6 równoważników molowych.
Do soli alkoholi lub tioalkoholi należą np. sole metali alkalicznych, korzystnie sole sodu i potasu, lub sole metali ziem alkalicznych. Zazwyczaj stosuje się 1 równoważnik molowy lub nadmiar, np. 1 do 10 równoważników molowych, korzystnie 1 do 3 równoważników molowych, a zwłaszcza 1 do 2 równoważników molowych soli związku R-Q-H na 1 mol związku o wzorze (II) (dihalogenku). W przypadku soli metanolu, np. metanolanu sodu, stosuje się korzystnie 1 do 10 równoważników molowych, korzystnie 1 do 3 równoważników molowych, a zwłaszcza 1 do 2 równoważników molowych metanolanu.
Temperaturę reakcji estryfikacji można dobierać w zależności od składników mieszaniny reakcyjnej i ich zawartości w mieszaninie reakcyjnej na zasadzie wstępnych prób, przy czym wynosi ona od -20°C do 100°C. W przypadku gdy w estryfikacji stosuje się alkohol lub tioalkohol, korzystnie (C1-C4)-alkanol, a zwłaszcza metanol, odpowiednia temperatura reakcji wynosi zazwyczaj od -10°C
PL 215 158 B1 do 70°C, korzystnie 20 - 40°C. W przypadku stosowania soli związków R-Q-H optymalna temperatura reakcji jest zwykle o wiele niższa. Zazwyczaj odpowiednia temperatura reakcji w przypadku estryfikacji z użyciem soli, korzystnie soli metalu alkalicznego lub soli metalu ziem alkalicznych i (C1-C4)-alkanolu lub tioalkoholu, zwłaszcza metanolanu sodu lub metanolanu potasu, wynosi od -20°C do 50°C, korzystnie od -10 do 35°C, a zwłaszcza 0 - 25°C.
Do obróbki mieszanin reakcyjnych można stosować znane sposoby. Po pełnym przebiegu reakcji prowadzonej z nadmiarem alkoholu można ten nadmiar alkoholu np. oddestylować pod próżnią, a następnie mieszaninę reakcyjną wprowadzić do wody dla wydzielenia powstającej soli i następnie produkt wyekstrahować rozpuszczalnikiem. Alternatywnie można wprowadzić mieszaninę bezpośrednio do wody i wyekstrahować rozpuszczalnikiem.
Związek o wzorze (III) poddaje się reakcji z cyjanianem, np. z cyjanianem metalu, a zwłaszcza cyjanianem metalu alkalicznego, z wytworzeniem izocyjanianu o wzorze (V) lub jego solwatowanej (stabilizowanej) pochodnej.
Jako cyjaniany można stosować cyjaniany z kationem metalu lub kationem organicznym, takim jak jon amoniowy z zawadą przestrzenną. Korzystne są np. cyjaniany metali alkalicznych, korzystnie cyjanian sodu i cyjanian potasu, a także cyjaniany metali ziem alkalicznych. Zastosowany cyjanian lub mieszaninę cyjanianów stosuje się w ilości wystarczającej dla zajścia reakcji przemiany w związek o wzorze (V). Zazwyczaj wystarczająca jest równomolowa ilość cyjanianu lub niewielki jego nadmiar, korzystnie 1 do 2 równoważników molowych, a zwłaszcza 1 do 1,5 równoważnika molowego cyjanianu w przeliczeniu na związek o wzorze (III).
Reakcję z cyjanianem prowadzi się zazwyczaj w aprotonowym rozpuszczalniku polarnym. Odpowiednimi rozpuszczalnikami i/lub rozcieńczalnikami są aprotonowe rozpuszczalniki organiczne obojętne w warunkach reakcji, np. takie jak
- etery, takie jak eter dietylowy, eter di-n-propylowy, eter diizopropylowy, eter metylowo-tert-butylowy, tetrahydrofuran (THF), dioksan, eter monoalkilowy i dialkilowy glikolu alkilenowego, taki jak np. eter monometylowy glikolu propylenowego, eter monoetylowy glikolu propylenowego, eter monometylowy lub monoetylowy glikolu etylenowego, dimetoksyetan, diglim, triglim i tetraglim;
- amidy, takie jak dimetyloformamid (DMF), dimetyloacetamid i N-metylopirolidon;
- ketony, takie jak aceton, cykloheksanon, keton metylowo-izobutylowy (MIBK);
- nitryle, takie jak acetonitryl, propiononitryl, butyronitryl i benzonitryl;
- sulfotlenki i sulfony, takie jak dimetylosulfotlenek (DMSO) i sulfolan, jak również mieszaniny dwóch lub większej liczby wyżej wymienionych rozpuszczalników lub rozcieńczalników.
Z technicznego punku widzenia korzystne są takie rozpuszczalniki, które drogą destylacji można łatwo oddzielić od produktu.
Czas reakcji może się zmieniać w zależności od wielkości ziaren cyjanianu, jeśli w mieszaninie reakcyjnej występuje on jako substancja stała.
Korzystne są rozpuszczalniki aprotonowe z grupy eterów, np. eter diizopropylowy i eter metylowo-tert-butylowy, ketony, np. keton metylowo-izobutylowy (MIBK) i nitryle, takie jak acetonitryl.
Najkorzystniejsze jest prowadzenie reakcji wytwarzania izocyjanianu o wzorze (V) z użyciem związków N-heteroaromatycznych (azotowych związków heterocyklicznych) jako katalizatora lub stabilizatora w mieszaninie reakcyjnej, np. pirydyny i pochodnych pirydyny o wzorze (VII), w którym Ra, Rb, Rc, Rd i Re mają powyżej podane znaczenie.
Korzystnie Ra, Rb, Rc, Rd i Re niezależnie oznaczają atomy wodoru albo jedna, dwie lub trzy z tych grup oznaczają (C1-C4)-alkil lub (C1-C4)-alkoksyl, zwłaszcza metyl lub etyl, a pozostałe grupy oznaczają atom wodoru.
Przykładami odpowiednich związków N-heteroaromatycznych są pirydyna lub podstawione pirydyny, takie jak alkilopirydyny, np. pikoliny (np. 2-metylopirydyna, 3-metylopirydyna lub 4-metylopirydyna) lub lutydyny (np. 2,4-dimetylopirydyna, 2,6-dimetylopirydyna, 2,3-dimetylopirydyna,
2,5-dimetylopirydyna, 3,4-dimetylopirydyna lub 3,5-dimetylopirydyna) lub ich mieszaniny. Ilość związków N-heteroaromatycznych może się zmieniać w szerokim zakresie. Ogólnie stosuje się 0,8 do 2 równoważników molowych, korzystnie 0,9 do 1,5 równoważnika molowego, a zwłaszcza 1 do 1,3 równoważnika molowego związku N-heteroaromatycznego na 1 mol estru kwasu chlorowcosulfonylobenzoesowego o wzorze (III), a korzystnie estru kwasu chlorosulfonylobenzoesowego, w przeliczeniu na 1 mol otrzymanego izocyjanianu o wzorze (V).
PL 215 158 B1
W przypadku gdy Y oznacza CH (pirymidyn-2-yl) dodanie katalitycznych ilości pirydyny lub pochodnej pirydyny przy wytwarzaniu izocyjanianu w obecności cyjanianu może być wystarczające.
W wyniku dodania stabilizatora z grupy związków N-heteroaromatycznych produkt częściowo lub całkowicie nie występuje w postaci izocyjanianu, lecz w postaci produktu pośredniego trwałego w roztworze, którym w przypadku dodania korzystnej pirydyny (pochodnych) o wzorze (VII) jest związek o wzorze (VIII)
w którym R, Ra, Rb, Rc, Rd, Re, Q i X* mają takie znaczenie jak we wzorze (III) lub we wzorze (VII). W przypadku pirydyny jako stabilizatora tworzy się odpowiedni produkt pośredni o wzorze (VIIIa)
w którym R, Q i X* mają takie znaczenie jak we wzorze (III).
Produkty pośrednie o wzorze (VIII) lub (VIIIa) są nowe.
Obecność związków o wzorach (VIII) i (VIIIa) można wykazać np. spektroskopowo. Odznaczają się one charakterystycznym przesunięciem pasma drgania karbonylu w widmie w podczerwieni w stosunku do pasma karbonylu odpowiednich izocyjanianów o wzorze (V).
Temperatura reakcji związku o wzorze (III) z cyjanianem może się zmieniać w szerokich granicach i może być optymalizowana we wstępnych próbach. Jest ona korzystnie umiarkowana i wynosi od -30°C do 70°C, a w szczególności od -10°C do 30°C.
Izocyjanian o wzorze (V) można następnie poddać reakcji z heterocykliczną aminą o wzorze (VI) z wytworzeniem sulfonylomocznika o wzorze (I). Na ogół w przypadku dodania katalizatora lub stabilizatora prowadzi się następnie zobojętnianie kwasem, korzystnie kwasem bezwodnym, np. chlorowodorem, lub kwasem organicznym.
W wariancie niniejszego sposobu mieszaninę reakcyjną z procesu wytwarzania izocyjanianu metodą z użyciem cyjanianu stosuje się bezpośrednio do sprzęgania izocyjanianu lub stabilizowanego izocyjanianu z wytworzeniem sulfonylomocznika o wzorze (I). W tym przypadku ewentualnie obecny związek N-heteroaromatyczny zobojętnia się dodaniem kwasu (jak wspomniano powyżej) i do mieszaniny reakcyjnej dodaje się heterocyklicznej aminy o wzorze (VI). Alternatywnie można dodać heterocyklicznej aminy o wzorze (VI), a następnie kwasu dla zobojętniania katalizatora/stabilizatora.
Reakcję związków o wzorach (V) i (VI) prowadzi się zazwyczaj w rozpuszczalniku organicznym. Jako rozpuszczalniki można stosować polarne lub stosunkowo niepolarne rozpuszczalniki aprotonowe. Korzystnie stosuje się rozpuszczalniki użyte w reakcji wytwarzania izocyjanianu o wzorze (V).
Reakcję korzystnie prowadzi się w temperaturze od 0°C do temperatury wrzenia rozpuszczalnika, korzystnie 0 - 100°C, korzystniej 20 - 80°C, a zwłaszcza 20 - 40°C.
W przeliczeniu na 1 mol sulfonyloizocyjanianu o wzorze (V) stosuje się korzystnie 1-1,2 mola, korzystniej 1-1,1 mola, a zwłaszcza 1-1,05 mola aminy o wzorze (VI).
Obróbkę mieszaniny reakcyjnej z procesu sprzęgania można prowadzić zwykłymi sposobami, przy czym np. sulfonylomoczniki o wzorze (I) nie będące solami lub po reakcji z zasadami lub ewentualnie z kwasami, można wydzielać jako sole.
PL 215 158 B1
Sposób według wynalazku umożliwia wytwarzanie sulfonylomoczników o wzorze (I) lub ich soli prostą drogą z dichlorku o wzorze (IIa), z wydajnością od stosunkowo dobrej do doskonałej, w trzech lub czterech etapach. W trójetapowym wariancie sposobu według wynalazku unika się fosgenowania.
Związki o wzorze (IIa) można wytworzyć drogą reakcji związku o wzorze (IX) lub jego soli
X*
S~OH (IX) gdzie X* ma takie znaczenie jak we wzorze (IIa), z jednym lub większą liczbą środków chlorowcujących wybranych spośród halogenków kwasowych z siarką lub fosforem, w jednym lub większej liczbie etapów reakcji, z wytworzeniem związku o wzorze (IIa), korzystnie dichlorku.
Ten sposób jest nowy. Związki o wzorze (IX) są znane np. z WO 95/26952 lub można je wytwarzać sposobami analogicznymi do znanych sposobów.
Związki o wzorze (IIa) są częściowo znane. Tak więc w US-A-4110373 opisano reakcję ewentualnie podstawionych chlorków benzylidynu z oleum. Między innymi wspomniano o wytwarzaniu chlorku 4-chloro-3-chlorosulfonylobenzoilu i chlorku 3-chloro-5-chlorosulfonylobenzoilu.
Ponadto z NL-A-7603612 znane jest wytwarzanie chlorku 2-chlorosulfonylobenzoilu z kwasu 2-sulfobenzoesowego drogą reakcji z fosgenem jako środkiem chlorowcującym w polarnych rozpuszczalnikach aprotonowych, takich jak DMF. Jako produkt uboczny w znacznych ilościach powstaje dichlorotolilosulton (3,3-dichloro-1,1-dioksobenzo-1-tia-2-oksolan). Dodatkowo sposób ten opisano ogólnie w odniesieniu do pochodnej kwasów sulfobenzoesowych dodatkowo chlorowcowanej lub nitrowanej w pierścieniu benzenowym.
Związki o wzorze (IIa), w których grupa chlorowcosulfonylowa znajduje się w pozycji orto względem ugrupowania halogenku kwasu karboksylowego i dodatkowo zawierające atom chlorowca, a korzystnie atom jodu, w pozycji para względem ugrupowania halogenku kwasu karboksylowego, są również nowe.
Ze względu na to, że znany sposób chlorowcowania fosgenem prowadzi do reakcji ubocznych, istnieje potrzeba opracowania alternatywnych sposobów pozwalających na wytwarzanie związków o wzorze (IIa).
Jako środki chlorowcujące odpowiednie są nieorganiczne halogenki kwasowe z siarką i fosforem, np. halogenki tionylu, takie jak fluorek tionylu lub chlorek tionylu, albo halogenki sulfurylu, takie jak chlorek sulfurylu, albo halogenki fosforu, takie jak trichlorek fosforu, chlorek fosforylu, pentachlorek fosforu i tribromek fosforu. Korzystne jest wytwarzanie dichlorków (związki o wzorze (IIa), w których 12
Hal1 oznacza atom chloru, a Hal2 oznacza atom chloru) z użyciem chlorku tionylu, trichlorku fosforu, chlorku fosforylu lub pentachlorku fosforu, zwłaszcza chlorku tionylu.
Środek chlorowcujący stosuje się zazwyczaj w ilości równoważnej w przeliczeniu na grupę reaktywną lub w nadmiarze. Stosuje się zwykle używane ilości równoważne, np. 1 równoważnik w przypadku użycia chlorku tionylu jako środka chlorującego, 3 równoważniki w przypadku użycia PCI3 i POCI3 i 1 - 4 równoważniki w przypadku użycia PCI5, w zależności od warunków reakcji.
Zgodnie ze stechiometrią na 1 mol związku o wzorze (IX) trzeba użyć co najmniej 2 równoważników środka chlorowcującego. Zazwyczaj, w zależności od środka chlorowcującego, wystarczy 2 - 10 równoważników środka chlorowcującego na 1 mol dikwasu. W przypadku chlorku tionylu korzystnie stosuje się 4 - 8 moli na 1 mol związku o wzorze (IX). Środek chlorowcujący w nadmiarze i ewentualnie powstający chlorowcowodór korzystnie oddziela się w trakcie lub po reakcji od produktu reakcji lub wiąże się je chemicznie. W przypadku chlorku tionylu przeważnie można oddestylować jego nadmiar od produktu.
Chlorowcowanie związku o wzorze (IX) prowadzi się zazwyczaj w obecności obojętnego (stosunkowo) niepolarnego rozpuszczalnika organicznego, w pewnych przypadkach można jednak prowadzić je w masie. Jako rozpuszczalniki odpowiednie są liczne obojętne rozpuszczalniki, korzystnie w wysokim stopniu niepolarne, które w warunkach chlorowcowania nie reagują wcale lub reagują w niewielkim stopniu ze środkiem chlorowcującym lub produktem reakcji. Przykładami odpowiednich rozpuszczalników są:
PL 215 158 B1
- węglowodory alifatyczne i aromatyczne, takie jak np. oleje mineralne, eter naftowy, n-pentan, n-heksan, cyklopentan, cykloheksan albo toluen, ksyleny, mezytylen, pochodne naftalenu, ®Solvesso 200 (wysokowrząca mieszanina związków aromatycznych);
- węglowodory chlorowcowane alifatyczne i aromatyczne, takie jak chlorek metylenu, dichloroetan lub chlorobenzen, chlorotoluen lub dichlorobenzen jak również mieszaniny dwóch lub większej liczby wyżej wymienionych rozpuszczalników lub rozcieńczalników. Korzystnie stosuje się obojętne rozpuszczalniki, które można stosować w poprzednim etapie lub w następnym etapie całego procesu. Nadają się do tego np. ewentualnie chlorowcowane węglowodory aromatyczne, korzystnie wysokowrzące rozpuszczalniki organiczne, takie jak ksylen, toluen, mezytylen, chlorobenzen lub dichlorobenzen albo ich mieszaniny.
Reakcję chlorowcowania można katalizować przez dodanie polarnych mało nukleofilowych związków zasadowych. Można w tym celu stosować np. zasady aminowe z zawadą przestrzenną, np. w postaci tripodstawionych amin lub zawierających azot heterocyklili. Ogólnie odpowiednie są np. trietyloamina, pirydyna, alkilopirydyny (np. pikoliny, lutydyny), DBU (1,8-diazabicyklo[5.4.0]undek-7-en), DABCO (1,4-diazabicyklo[2.2.2]oktan) lub amidy, takie jak dialkiloformamidy, DMF (dimetyloformamid), dietyloformamid, di-n-propyloformamid, diizopropyloformamid, di-n-butyloformamid lub di-n-pentyloformamid, albo dimetyloacetamid. Ze względów praktycznych, takich jak łatwiejsza obróbka lub oczyszczenie albo wydajność, zawartość katalizatora powinna być możliwie niewielka. Często dla przyśpieszenia reakcji wystarczające są ilości 0,01 - 2 równoważników molowych, korzystnie 0,02 - 1 równoważnika molowego katalizatora w przeliczeniu na związek o wzorze (IX).
Odpowiednia temperatura reakcji może się zmieniać w zależności od środka chlorowcującego i katalizatora i ustala się ją we wstępnych próbach. Wynosi ona zazwyczaj od -10°C do temperatury wrzenia rozpuszczalnika, korzystnie 20 - 150°C, a zwłaszcza 40 - 120°C, przy czym graniczną wartość temperatury reakcji ustala się na podstawie stwierdzenia, że reakcja zaszła.
W zasadzie reakcję można prowadzić przez wprowadzenie związku wyjściowego o wzorze (IX), najczęściej jako takiego albo rozpuszczonego lub przeprowadzonego w stan suspensji w rozpuszczalniku, wraz z katalizatorem, w podwyższonej temperaturze (wyższej od temperatury, w której zachodziłaby reakcja), a następnie dozowanie środka chlorowcującego. Pomimo podwyższonej temperatury może się zdarzyć, że reakcja zachodzi z opóźnieniem, stosunkowo powoli i/lub niecałkowicie.
Alternatywnie, można środek chlorowcujący, korzystnie środek chlorujący, wprowadzić wraz z katalizatorem w podwyższonej temperaturze, korzystnie 60 - 80°C, a następnie dozować związek wyjściowy, jako substancję stałą albo jako suspensję w rozpuszczalniku. W ten sposób można uniknąć dużego nadmiaru związku wyjściowego w reaktorze.
Po zakończeniu reakcji nadmiar środka chlorowcującego korzystnie oddestylowuje się, ewentualnie pod zmniejszonym ciśnieniem. Ze względu na reaktywność dihalogenku o wzorze (IIa) po jego wytworzeniu korzystnie nie prowadzi się pośredniego etapu jego wydzielania i poddaje się go bezpośrednio dalszej przemianie, to jest np. stosuje się go w wyżej opisanej reakcji monoestryfikacji z wytworzeniem związku o wzorze (III) lub jego soli.
W następujących przykładach ilości wyrażono wagowo, o ile nie podano inaczej.
P r z y k ł a d 1. Wytwarzanie dihalogenku
Wytwarzanie chlorku 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoilu przez dodanie stałego 3-jodo-6-karboksybenzenosulfonianu potasu
W atmosferze azotu 650 g (5,3 mola) chlorku tionylu (techniczny, > 97%) ogrzano do temperatury 70°C i powoli dodano 8 g (0,11 mola) dimetyloformamidu. Po zakończeniu dodawania całość mieszano w tej temperaturze przez 15 minut, przed podaniem z użyciem podajnika ślimakowego do substancji stałych 242 g (0,661 mola) soli monopotasowej kwasu 3-jodo-6-karboksybenzenosulfonowego z taką szybkością, by można było dobrze kontrolować powstający strumień gazu. Po zakończeniu dodawania wewnętrzna temperatura mieszaniny podniosła się powoli do 85°C i taką temperaturę utrzymywano przez 2 godziny. Nadmiar chlorku tionylu oddestylowano w temperaturze 90 - 100°C. Podczas destylacji ciśnienie zmniejszono do minimum 0,018 MPa. Otrzymano produkt w postaci stopionej masy z tworzącym suspensję drobnokrystalicznym chlorkiem potasu.
Dla usunięcia resztkowego chlorku tionylu dodano 100 ml ksylenu i całość oddestylowano pod próżnią. Otrzymaną suspensję można po dodaniu ksylenu zastosować bez dalszej obróbki w prowadzonym następnie etapie estryfikacji. Alternatywnie można przeprowadzić obróbkę, przez dodanie do mieszaniny 400 ml ksylenu i po ochłodzeniu do temperatury około 30°C przesączenie w atmosferze gazu zabezpieczającego. Osad przemyto dwukrotnie ksylenem i połączone przesącze uwolniono od
PL 215 158 B1 rozpuszczalnika pod próżnią. Otrzymano 238 g (0,652 mola = 98,6% wydajności teoretycznej) bladożółtej substancji stałej (czystość > 99%, HPLC).
P r z y k ł a d 2. Wytwarzanie dihalogenku
Wytwarzanie chlorku 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoilu przez dodanie zawiesiny 3-jodo-6-karboksybenzenosulfonianu potasu w ksylenie
W atmosferze azotu 650 g (5,3 mola) chlorku tionylu (techniczny, > 97%) ogrzano do temperatury 70°C i powoli dodano 8 g (52 mmoli) di-n-butyloformamidu. Po zakończeniu dodawania całość mieszano w tej temperaturze przez 15 minut. Temperaturę podwyższono do 85°C i dodano 242 g (0,74 mola) dobrze wymieszanej suspensji drobno zmielonej soli monopotasowej kwasu 3-jodo-6-karboksybenzenosulfonowego w 400 ml ksylenu, z taką szybkością, by można było dobrze kontrolować powstający strumień gazu. Po zakończeniu dodawania całość przemyto małą ilością ksylenu i utrzymywano w podanej temperaturze przez 2 godziny. Następnie nadmiar chlorku tionylu oddestylowano w kolumnie frakcjonującej w temperaturze 90 - 100°C. Podczas destylacji ciśnienie zmniejszono do minimum 0,018 MPa. Destylację prowadzono do osiągnięcia u szczytu kolumny stabilnej temperatury wrzenia ksylenu przy odpowiednim ciśnieniu. Oddestylowany ksylen ewentualnie uzupełniano świeżym ksylenem.
Otrzymaną mieszaninę reakcyjną można poddać obróbce jak w przykładzie 1 lub zastosować bezpośrednio w następnym etapie estryfikacji.
P r z y k ł a d 3. Wytwarzanie dihalogenku
Wytwarzanie chlorku 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoilu w reakcji z kwasem 4-jodo-2-sulfobenzoesowym
W 80 ml tlenochlorku fosforu (POCI3) wytworzono suspensję 20,9 g kwasu 4-jodo-2-sulfobenzoesowego. W trakcie mieszania dodano 26,7 g pentachlorku fosforu (PCI5). Całość ogrzewano powoli do temperatury 100 - 110°C, przy czym od chwili uzyskania temperatury wewnętrznej około 40°C wystąpiło silne tworzenie się gazu. Po 1 godzinie trwania reakcji mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej i rozpuszczalnik usunięto na wyparce obrotowej. Otrzymano 28,3 g surowego chlorku 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoilu.
P r z y k ł a d 4. Wytwarzanie związku o wzorze (III)
Wytwarzanie 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoesanu metylu
Otrzymaną jak w przykładzie 1 lub 2 mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury 20 25°C i wkroplono 140 ml (110,6 g) metanolu w taki sposób, aby wewnętrzna temperatura mieszaniny nie przewyższyła 28°C. Po zakończeniu dodawania całość mieszano do całkowitego zakończenia reakcji i poddano obróbce według wariantu A lub B.
Wariant A: Nadmiar metanolu wraz z niewielką ilością ksylenu oddestylowano całkowicie pod próżnią w temperaturze poniżej 30°C. Pozostałość rozcieńczono ksylenem do całkowitej objętości 1320 ml i przemyto trzema porcjami wody. Fazę organiczną oddzielono i drogą destylacji azeotropowej wysuszono pod próżnią. Produkt w postaci roztworu w ksylenie można zastosować w następnej reakcji.
Alternatywnie rozpuszczalnik oddestylowano pod próżnią i otrzymano 237 g (= 99,5% jako taki*) związku tytułowego w postaci skrzepniętej stopionej masy o czystości 98% (HPLC), (97,4% wydajności teoretycznej*).
* W przeliczeniu na użyty 3-jodo-6-karboksybenzenosulfonian monopotasu
Wariant B: Pozostałość rozcieńczono ksylenem do całkowitej objętości 1320 ml i przemyto trzema porcjami wody. Fazę organiczną oddzielono i drogą destylacji azeotropowej wysuszono pod próżnią. Produkt w postaci roztworu w ksylenie można zastosować w następnej reakcji.
Alternatywnie rozpuszczalnik oddestylowano pod próżnią i otrzymano 235 g (= 98,6% jako taki*) związku tytułowego w postaci skrzepniętej stopionej masy o czystości 97% (HPLC), (95,6% wydajności teoretycznej*).
* W przeliczeniu na użyty 3-jodo-6-karboksybenzenosulfonian monopotasu
P r z y k ł a d 5: Wytwarzanie związku o wzorze (III) z dichlorku kwasowego
Wytwarzanie 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoesanu prop-2-ynylu
W 150 ml chloroformu rozpuszczono 28,3 g surowego dichlorku kwasowego, takiego jak z przykładu 4, i dodano 7,7 ml alkoholu propargilowego. Całość ogrzewano przez 3 godziny w temperaturze wrzenia, ochłodzono do temperatury pokojowej i wlano do 200 ml wody z lodem. Fazę wodną zobojętniono NaHCO3, fazy rozdzielono i fazę wodną wyekstrahowano jeszcze dwukrotnie dichlorometaPL 215 158 B1 nem. Połączone fazy organiczne wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik usunięto na wyparce obrotowej. Otrzymano 23,5 g surowego 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoesanu prop-2-ynylu.
P r z y k ł a d 6: Wytwarzanie związku o wzorze (III) z kwasu chlorowcosulfobenzoesowego
Wytwarzanie 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoesanu prop-2-ynylu
W roztworze 33,7 g wodorotlenku potasu (peletki) w 150 ml wody i 500 ml metanolu rozpuszczono 98,4 g kwasu 4-jodo-2-sulfobenzoesowego. Rozpuszczalnik usunięto następnie na wyparce obrotowej i pozostałość wysuszono pod wysoką próżnią. Otrzymano 133,9 g surowej soli dipotasowej związku wyjściowego. Do 66 g tej soli wkroplono 150 ml chlorku tionylu i dodano jeszcze 4,7 ml dimetyloformamidu (DMF). Całość ogrzewano w temperaturze wrzenia aż do ustania tworzenia się gazu, po czym rozpuszczalnik usunięto, z usuwaniem wilgoci, na wyparce obrotowej. Następnie w trakcie chłodzenia wkroplono 150 ml alkoholu propargilowego i całość mieszano przez 6 godzin w temperaturze pokojowej. Roztwór reakcyjny odparowano, dodano 150 ml wody, całość przesączono i placek filtracyjny dobrze przemyto wodą. Pozostałość po przesączeniu przeprowadzono w stan suspensji w dichlorometanie i po przesączeniu fazę organiczną zatężono. Otrzymano 35,2 g 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoesanu prop-2-ynylu o temperaturze topnienia 69 - 73°C. Faza ta zawierała dodatkowo 14,3 g kwasu 4-jodo-2-sulfobenzoesowego jako produktu hydrolizy.
P r z y k ł a d 7: Wytwarzanie 4-jodo-[3-(4-metoksy-6-metylo-1,3,5-triazyn-2-ylo)ureidosulfonylo]benzoesanu metylu
W 500 g acetonitrylu rozpuszczono 106 g 2-chlorosulfonylo-4-jodobenzoesanu metylu (97%) i dodano 23 g technicznego cyjanianu sodu (95%). Mieszaninę ochłodzono do temperatury 6·- 10°C i dodano 25 g pirydyny w 100 ml acetonitrylu w ciągu 2 - 4 godzin, po czym całość mieszano do zakończenia reakcji (wytwarzanie stabilizowanego izocyjanianu).
Następnie dodano 43 g technicznej 2-amino-4-metoksy-6-metylo-1,3,5-triazyny i całość ochłodzono do temperatury 0°C. Następnie wprowadzono pod powierzchnię 12 g suchego gazowego chlorowodoru i po zakończeniu wprowadzania całość mieszano w temperaturze 40°C do pełnego zajścia reakcji. Po oddestylowaniu acetonitrylu pod zmniejszonym ciśnieniem osad odsączono i przemyto acetonitrylem. Osad zadano mieszaniną acetonu i rozcieńczonego kwasu solnego, ponownie przesączono, przemyto wodą i acetonem i wysuszono pod próżnią. Otrzymano 114 g (77,3% wydajności teoretycznej) związku tytułowego w postaci białego proszku (czystość: powyżej 98%, HPLC).
Claims (10)
1. Sposób wytwarzania podstawionych fenylosulfonylomoczników o wzorze (I) oraz ich soli w którym
Q oznacza atom tlenu lub atom siarki,
X* oznacza atom wodoru lub atom chlorowca,
Y i Z niezależnie oznaczają grupę CH lub atom azotu, przy czym Y i Z nie oznaczają równocześnie grup CH,
R oznacza atom wodoru, (C1-C12)-alkil, (C2-C10)-alkenyl, (C2-C10)-alkinyl, (C1-C6)-alkil, który jest podstawiony 1 - 4 podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej atom chlorowca, (C1-C4)-alkoksyl, grupę (C1-C4)-alkilotio, CN, [(C1-C4)-alkoksy]karbonyl i (C2-C6)-alkenyl, lub (C3-C8)-cykloalkil ewentualnie podstawiony podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej (C1-C4)-alkil, (C1-C4)-alkoksyl, grupę (C1-C4)-alkilotio i atom chlorowca, (C5-C8)-cykloalkenyl, fenylo-(C1-C4)-alkil ewentualnie podstawiony w grupie fenylowej jednym lub większą liczbą podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, (C1-C4)-alkil, (C1-C4)-alkoksyl, (C1-C4)-chlorowcoalkil, grupę (C1-C4)-alkilotio, [(C1-C4)-alkoksy]karbonyl, [(C1-C4)-alkilo]karbonyloksyl, karbamoil, grupę [(C1-C4)-alkilo]karbonyloaminową,
PL 215 158 B1 [(C1-C4)-alkilo]aminokarbonyl, di-[(C1-C4)-alkilo]aminokarbonyl i grupę nitrową, lub grupę o wzorach A-1 do A-10.
przy czym we wzorach A-1 do A-10
X niezależnie oznacza atom tlenu, atom siarki, S(O) lub SO2, 1
R1 oznacza atom wodoru lub (C1-C3)-alkil, 2
R2 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, (C1-C3)-alkil lub (C1-C3)-alkoksyl, przy czym każdy z dwóch ostatnich podstawników jest ewentualnie podstawiony jednym lub większą liczbą podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca i (C1-C3)-alkoksyl, 3
R3 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, (C1-C3)-alkil, (C1-C3)-alkoksyl lub grupę (C1-C3)-alkilotio, przy czym każdy z trzech ostatnich podstawników jest ewentualnie podstawiony jednym lub większą liczbą atomów chlorowca lub jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy obejmu45 jącej (C1-C3)-alkoksyl i grupę (C1-C3)-alkilotio, albo grupę o wzorze NR4R5, (C3-C6)-cykloalkil, (C2-C4)-alkenyl, (C2-C4)-alkinyl, (C3-C4)-alkenyloksyl lub (C3-C4)-alkinyloksyl,
R4 i R5 niezależnie oznaczają atom wodoru, (C1-C4)-alkil, (C3-C4)-alkenyl, (C1-C4)-chlorowcoalkil lub (C1-C4)-alkoksyl, znamienny tym, że a') związek o wzorze (IX) lub jego sól w którym X* ma takie znaczenie jak we wzorze (I), poddaje się reakcji ze środkiem chlorowcującym wybranym spośród nieorganicznych halogenków kwasowych z siarką lub fosforem, w obecności obojętnego rozpuszczalnika organicznego, z wytworzeniem w związku o wzorze (IIa)
PL 215 158 B1 w którym HaI1 oznacza atom chlorowca, Hal2 oznacza atom chlorowca, a X* ma takie znaczenie jak we wzorze (I);
a) związek o wzorze (IIa) poddaje się reakcji estryfikacji ze związkiem o wzorze R-Q-H lub jego solą, w obojętnym rozpuszczalniku organicznym, z wytworzeniem związku o wzorze (III) 1 w którym R, Q i X* mają takie znaczenie jak we wzorze (I), a Hal1 ma takie znaczenie jak we wzorze (IIa); po czym (b) po wyodrębnieniu lub bez wyodrębniania pośredniego otrzymany związek o wzorze (III) poddaje się reakcji izocyjanowania z cyjanianiem, np. cyjanianem metalu alkalicznego, w obecności aprotonowego rozpuszczalnika polarnego, w temperaturze od -10°C do 30°C, z wytworzeniem izocyjanianu o wzorze (V) lub solwatowanej jego pochodnej w którym R, Q i X* mają takie znaczenie jak we wzorze (III); oraz (c) po wyodrębnieniu lub korzystnie bez wyodrębniania pośredniego, izocyjanian o wzorze (V) lub jego solwatowaną pochodną poddaje się reakcji sprzęgania z heterocykliczną aminą o wzorze (VI)
R2
123 w którym R1, R2, R3, Y i Z mają takie znaczenie jak we wzorze (I), w temperaturze od 40°C do 80°C, z wytworzeniem podstawionych fenylosulfonylomoczników o wzorze (I) oraz ich soli.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wytwarza się związki o wzorze (I) oraz ich sole, w których
Q oznacza atom tlenu,
X* oznacza atom wodoru lub atom chlorowca,
R oznacza (C1-C4)-alkil, (C2-C4)-alkenyl, (C2-C4)-alkinyl, (C1-C4)-chlorowcoalkil lub (C1-C4)-alkoksy-(C1-C4)-alkil, 1
R1 oznacza atom wodoru,
R2 oznacza (C1-C3)-alkil lub (C1-C3)-alkoksyl,
R3 oznacza (C1-C3)-alkil lub (C1-C3)-alkoksyl,
Y oznacza atom azotu lub grupę o wzorze CH, a Z oznacza atom azotu.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w etapie a) stosuje się związki o wzorze (IIa)
PL 215 158 B1 w którym Hal1 oznacza atom chlorowca, Hal2 oznacza atom chlorowca, a X* oznacza atom jodu.
4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że w etapie a) stosuje się związki o wzorze (IIa), 12 w którym Hal1 i Hal2 oznaczają atom chloru.
5. Sposób według jednego z zastrz. 1, znamienny tym, że wytwarza się związki o wzorze (I) oraz ich sole, w których
X* oznacza atom jodu,
R oznacza metyl lub etyl, 2
R2 oznacza metoksyl, 3
R3 oznacza metyl, a
Y oznacza atom azotu.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że estryfikację z wytworzeniem monoestru o wzorze (III) prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku organicznym wybranym z grupy niepolarnych aprotonowych rozpuszczalników organicznych, w temperaturze od -20°C do 100°C.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że estryfikację z wytworzeniem monoestru o wzorze (III) prowadzi się z użyciem (C1-C4)-alkanolu w temperaturze od -10°C do 70°C lub z użyciem (C1-C4)-alkanolanu metalu alkalicznego w temperaturze od -20°C do 50°C.
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wytwarzanie izocyjanianu o wzorze (V) prowadzi się w obecności związku N-heteroaromatycznego o wzorze (VII) w którym
Ra, Rb, Rc, Rd i Re niezależnie oznaczają atom wodoru, (C1-C6)-alkil, (C2-C6)-alkenyl, (C2-C6)-alkinyl lub (C1-C6)-alkoksyl, względnie dwie sąsiednie grupy razem z atomami węgla, do których są one przyłączone w tym pierwszym pierścieniu tworzą skondensowany karbocykliczny pierścień o 4 do 8 atomach węgla lub heterocykliczny pierścień o 4 do 8 atomach pierścienia i 1, 2 lub 3 heteroatomach pierścienia wybranych spośród atomów azotu, tlenu i siarki.
9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w etapie a') wytwarza się związki o wzorze (IIa), 12 w którym Hal1 i Hal2 oznaczają atom chloru, a jako środek chlorowcujący stosuje się chlorek tionylu, trichlorek fosforu, chlorek fosforylu lub ich mieszaniny.
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że wytwarza się związki o wzorze (I) oraz ich so-
Applications Claiming Priority (1)
| Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
|---|---|---|---|
| DE10218704A DE10218704B4 (de) | 2002-04-26 | 2002-04-26 | Halosulfonylbenzoesäurehalogenide, Verfahren zu deren Herstellung und deren Verwendung zur Herstellung von substituierten Phenylsulfonylharnstoffen |
Publications (2)
| Publication Number | Publication Date |
|---|---|
| PL373885A1 PL373885A1 (pl) | 2005-09-19 |
| PL215158B1 true PL215158B1 (pl) | 2013-10-31 |
Family
ID=29264857
Family Applications (1)
| Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
|---|---|---|---|
| PL373885A PL215158B1 (pl) | 2002-04-26 | 2003-04-16 | Sposób wytwarzania podstawionych fenylosulfonylomoczników |
Country Status (19)
| Country | Link |
|---|---|
| US (1) | US20060004198A1 (pl) |
| EP (1) | EP1503995B1 (pl) |
| JP (1) | JP2005535579A (pl) |
| KR (1) | KR20040111551A (pl) |
| CN (2) | CN100497322C (pl) |
| AR (1) | AR039657A1 (pl) |
| AT (1) | ATE380796T1 (pl) |
| AU (1) | AU2003227637A1 (pl) |
| BR (1) | BR0309775A (pl) |
| DE (2) | DE10218704B4 (pl) |
| DK (1) | DK1503995T3 (pl) |
| ES (1) | ES2294280T3 (pl) |
| IL (2) | IL164815A0 (pl) |
| MX (1) | MXPA04010553A (pl) |
| PL (1) | PL215158B1 (pl) |
| RU (1) | RU2330027C2 (pl) |
| TW (1) | TWI338002B (pl) |
| WO (1) | WO2003091228A2 (pl) |
| ZA (1) | ZA200407973B (pl) |
Families Citing this family (8)
| Publication number | Priority date | Publication date | Assignee | Title |
|---|---|---|---|---|
| EP2052604A1 (de) | 2007-10-24 | 2009-04-29 | Bayer CropScience AG | Salz des 2-lodo-N-[(4-methoxy-6-methyl-1,3,5-triazin-2-yl)carbamoyl] benzolsulfonamids,Verfahren zu deren Herstellung, sowie deren Verwendung als Herbizide und Pflanzenwachstumregulatoren |
| EP2110019A1 (de) | 2008-04-19 | 2009-10-21 | Bayer CropScience AG | Herbizide Verbindungen auf Basis von N-Azinyl-N'-phenylsulfonylharnstoffen |
| CN101550097B (zh) * | 2009-05-14 | 2012-10-31 | 杭州水处理技术研究开发中心有限公司 | 5-氯磺酰异酞酰氯的制备方法 |
| CN101659642B (zh) * | 2009-09-14 | 2012-03-21 | 南京华洲药业有限公司 | 相转移催化下磺酰脲类化合物的合成方法 |
| EP2371823A1 (de) | 2010-04-01 | 2011-10-05 | Bayer CropScience AG | Cyclopropyl-substituierte Phenylsulfonylamino(thio)carbonyltriazolinone, ihre Herstellung und Verwendung als Herbizide und Pflanzenwachstumsregulatoren |
| JP5795519B2 (ja) * | 2011-11-01 | 2015-10-14 | 住友精化株式会社 | クロロスルホニルベンゾイルクロライド化合物の製造方法 |
| WO2016119349A1 (zh) * | 2015-01-29 | 2016-08-04 | 中国农业大学 | 一种磺酰脲类、磺酰胺基甲酸酯类化合物的制备方法 |
| RU2758839C1 (ru) * | 2021-04-09 | 2021-11-02 | Акционерное общество "Щелково Агрохим" | Способ получения гербицида трифлусульфурон-метила |
Family Cites Families (18)
| Publication number | Priority date | Publication date | Assignee | Title |
|---|---|---|---|---|
| NL7603612A (nl) * | 1975-06-11 | 1976-12-14 | Ihara Chemical Ind Co | Werkwijze voor het bereiden van een chloorsulfo- nylbenzoylchloride. |
| US4211723A (en) * | 1975-06-11 | 1980-07-08 | Ihara Chemical Industry Co., Ltd. | Process for producing chlorosulfonylbenzoylchloride |
| GB1499084A (en) * | 1975-06-11 | 1978-01-25 | Ihara Chemical Ind Co | Process for producing 1,2-benzothiazole-3-one-1,1-dioxide derivatives |
| US4110373A (en) * | 1977-10-03 | 1978-08-29 | Hooker Chemicals & Plastics Corp. | Process for the preparation of benzoyl halide and halosulfonylbenzoyl halide |
| GB2005667B (en) * | 1977-10-03 | 1982-03-17 | Hooker Chemicals Plastics Corp | Process for the preparation of benzoyl halide and halosulftonylbenzoul halide |
| JP2552261B2 (ja) * | 1978-05-30 | 1996-11-06 | イー・アイ・デユポン・ドウ・ヌムール・アンド・カンパニー | 農業用スルホンアミド類およびその製造法 |
| US4546179A (en) * | 1983-11-23 | 1985-10-08 | E. I. Du Pont De Nemours And Company | Process for preparing sulfonylureas |
| DE3900347A1 (de) * | 1989-01-07 | 1990-07-12 | Basf Ag | 1-hydroxy-1,2,4-triazole |
| HU206024B (en) * | 1990-01-31 | 1992-08-28 | Intermed Kft | Herbicidal compositions comprising substituted sulfonylurea derivatives and optionally antidote, as well as process for producing the active ingredients |
| ZA92970B (en) * | 1991-02-12 | 1992-10-28 | Hoechst Ag | Arylsulfonylureas,processes for their preparation,and their use as herbicides and growth regulators |
| US5157119A (en) * | 1991-10-15 | 1992-10-20 | E. I. Du Pont De Nemours And Company | Process for preparing sulfonylureas |
| EP0626958A1 (en) * | 1992-02-21 | 1994-12-07 | Ciba-Geigy Ag | Sulfonylureas as herbicides |
| DE4322067A1 (de) * | 1993-07-02 | 1995-01-12 | Hoechst Schering Agrevo Gmbh | Acylierte Aminophenylsulfonylharnstoffe; Darstellung und Verwendung als Herbizide und Wachstumsregulatoren |
| US5550238A (en) | 1995-08-23 | 1996-08-27 | E. I. Du Pont De Nemours And Company | Process for preparing sulfonylureas |
| JPH09208543A (ja) | 1995-11-29 | 1997-08-12 | Ono Pharmaceut Co Ltd | イソシアナート誘導体およびその関連化合物の製造方 法 |
| DE19748470A1 (de) * | 1997-11-03 | 1999-05-06 | Hoechst Schering Agrevo Gmbh | Carbamoylphenylsulfonylharnstoffe, Verfahren zu ihrer Herstellung und ihre Verwendung als Herbizide und Pflanzenwachstumsregulatoren |
| DE19946341B4 (de) * | 1999-09-28 | 2008-06-05 | Bayer Cropscience Ag | Verfahren zur Herstellung substituierter Phenylsulfonylharnstoffe aus Sulfohalogeniden |
| DE10036184A1 (de) * | 2000-07-24 | 2002-02-14 | Aventis Cropscience Gmbh | Substituierte Sulfonylaminomethylbenzoesäure(derivate) und Verfahren zu ihrer Herstellung |
-
2002
- 2002-04-26 DE DE10218704A patent/DE10218704B4/de not_active Expired - Lifetime
-
2003
- 2003-04-16 PL PL373885A patent/PL215158B1/pl unknown
- 2003-04-16 ES ES03725046T patent/ES2294280T3/es not_active Expired - Lifetime
- 2003-04-16 WO PCT/EP2003/003980 patent/WO2003091228A2/de active IP Right Grant
- 2003-04-16 US US10/511,968 patent/US20060004198A1/en not_active Abandoned
- 2003-04-16 IL IL16481503A patent/IL164815A0/xx unknown
- 2003-04-16 KR KR10-2004-7017213A patent/KR20040111551A/ko not_active Application Discontinuation
- 2003-04-16 DK DK03725046T patent/DK1503995T3/da active
- 2003-04-16 RU RU2004134581/04A patent/RU2330027C2/ru active
- 2003-04-16 JP JP2003587788A patent/JP2005535579A/ja active Pending
- 2003-04-16 CN CNB038092336A patent/CN100497322C/zh not_active Expired - Lifetime
- 2003-04-16 DE DE50308796T patent/DE50308796D1/de not_active Expired - Lifetime
- 2003-04-16 BR BR0309775-7A patent/BR0309775A/pt not_active Application Discontinuation
- 2003-04-16 AU AU2003227637A patent/AU2003227637A1/en not_active Abandoned
- 2003-04-16 MX MXPA04010553A patent/MXPA04010553A/es active IP Right Grant
- 2003-04-16 CN CNA2008100096687A patent/CN101318927A/zh active Pending
- 2003-04-16 EP EP03725046A patent/EP1503995B1/de not_active Expired - Lifetime
- 2003-04-16 AT AT03725046T patent/ATE380796T1/de active
- 2003-04-24 TW TW092109627A patent/TWI338002B/zh not_active IP Right Cessation
- 2003-04-24 AR ARP030101418A patent/AR039657A1/es not_active Application Discontinuation
-
2004
- 2004-10-04 ZA ZA200407973A patent/ZA200407973B/en unknown
- 2004-10-25 IL IL164815A patent/IL164815A/en active IP Right Grant
Also Published As
| Publication number | Publication date |
|---|---|
| TWI338002B (en) | 2011-03-01 |
| BR0309775A (pt) | 2005-03-22 |
| CN1649851A (zh) | 2005-08-03 |
| DK1503995T3 (da) | 2008-04-21 |
| IL164815A (en) | 2010-06-30 |
| RU2004134581A (ru) | 2006-06-20 |
| ZA200407973B (en) | 2006-06-28 |
| EP1503995B1 (de) | 2007-12-12 |
| DE10218704B4 (de) | 2006-11-30 |
| ES2294280T3 (es) | 2008-04-01 |
| DE50308796D1 (de) | 2008-01-24 |
| ATE380796T1 (de) | 2007-12-15 |
| TW200408629A (en) | 2004-06-01 |
| DE10218704A1 (de) | 2003-11-20 |
| RU2330027C2 (ru) | 2008-07-27 |
| PL373885A1 (pl) | 2005-09-19 |
| EP1503995A2 (de) | 2005-02-09 |
| US20060004198A1 (en) | 2006-01-05 |
| IL164815A0 (en) | 2005-12-18 |
| WO2003091228A2 (de) | 2003-11-06 |
| CN100497322C (zh) | 2009-06-10 |
| KR20040111551A (ko) | 2004-12-31 |
| MXPA04010553A (es) | 2005-01-25 |
| AR039657A1 (es) | 2005-03-02 |
| WO2003091228A3 (de) | 2004-05-06 |
| AU2003227637A8 (en) | 2003-11-10 |
| AU2003227637A1 (en) | 2003-11-10 |
| JP2005535579A (ja) | 2005-11-24 |
| CN101318927A (zh) | 2008-12-10 |
Similar Documents
| Publication | Publication Date | Title |
|---|---|---|
| PL215158B1 (pl) | Sposób wytwarzania podstawionych fenylosulfonylomoczników | |
| US5364937A (en) | Processes for preparing sulfonylureas | |
| RU2271353C2 (ru) | Способ получения производных 2-амино-4-хлор-1,3,5-триазинов | |
| US7026477B1 (en) | Process for preparing substituted phenylsulfonylureas from sulfonyl halides | |
| US6500952B1 (en) | Processes for preparing aminophenylsulfonylureas, and intermediates therefor | |
| US7781611B2 (en) | Nitro-sulfobenzamides | |
| KR20010092263A (ko) | 4,6-이치환된 2-이소시아네이토피리미딘의 제조방법 및활성 성분을 합성하기 위한 중간체로서의 그의 용도 | |
| EP0562576B1 (en) | Process for the preparation of phenyl (1,3,5-triazin-2-yl) carbamates | |
| AU2005203361A1 (en) | Process for preparing substituted phenylsulfonylureas from sulfonyl halides |
Legal Events
| Date | Code | Title | Description |
|---|---|---|---|
| RECP | Rectifications of patent specification |