PL214241B1 - Ampulka - Google Patents

Description

(21) Numer zgłoszenia: 377792 (22) Data zgłoszenia: 22.01.2004 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

22.01.2004, PCT/EP04/000473 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

28.10.2004, WO04/091472 (11) 214241 (13) B1 (51) Int.Cl.

A61J 1/06 (2006.01) A61J 1/00 (2006.01) A61J 1/20 (2006.01) (54) Ampułka

(30) Pierwszeństwo: 17.04.2003, DE, 10317665.9	(73) Uprawniony z patentu: Hansen Bernd, Sulzbach-Laufen, DE
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 20.02.2006 BUP 04/06	(72) Twórca(y) wynalazku: BERND HANSEN, Sulzbach-Laufen, DE
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.07.2013 WUP 07/13	(74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Alicja Rogozińska

PL 214 241 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest ampułka z tworzywa sztucznego, zawierająca część pojemnikową do przechowywania płynu, zwłaszcza płynnego farmaceutyku, oraz szyjkę o zasadniczo cylindrycznym kształcie, która jest połączona z górną stroną części pojemnikowej i zaopatrzona w otwór do pobierania płynu z części pojemnikowej oraz co najmniej jedno kanałowe miejsce wchodzenia powietrza do wnętrza części pojemnikowej, przy czym część pojemnikowa jest zaopatrzona w zamykaną główką szyjkę.

Z DE 39 16 840 C2 znana jest ampułka z tworzywa sztucznego o stabilnym kształcie, przeznaczona na ciecz (płyn), którą pobiera się z ampułki za pomocą strzykawki, mającej na wprowadzanym w szyjkę ampułki końcu króciec do pobierania w kształcie stożka, przy czym wewnętrzna ścianka szyjki ampułki jest w obszarze przylegania stożka zaopatrzona w strefę uszczelnienia, która zapobiega przechodzeniu cieczy pomiędzy ścianką stożka i wewnętrzną ścianką szyjki ampułki, która to strefa zapewnia przyleganie wzdłuż linii kołowej. Wskutek tego, że w znanym rozwiązaniu wolny koniec szyjki ampułki stanowi powierzchnię przylegania dla mającej kształt stożka, czołowej powierzchni strzykawki i jest usytuowany wzdłuż szyjki w odstępie względem strefy uszczelnienia, w związku z czym, przy przyleganiu czołowej powierzchni strzykawki do powierzchni przylegania szyjki nacisk stożka na wewnętrzną ściankę szyjki jest ograniczony do wartości, która przy zachowaniu blokady dla przechodzenia cieczy zapewnia wnikanie powietrza pomiędzy ściankę stożka i wewnętrzną ściankę szyjki, przy normalnym ręcznym naciąganiu strzykawki za pomocą tłoka pobieranie cieczy nie stwarza żadnych problemów, nawet jeżeli ampułka przy pobieraniu jest odwrócona do góry dnem, zatem jej część szyjkowa znajduje się na dole.

W praktyce jednak okazało się, że przy bardzo gwałtownym zasysaniu strzykawką może dojść do swego rodzaju bocznikowania, to znaczy ciecz pozostaje w pojemnikowej części ampułki, zaś do korpusu strzykawki jest w trakcie pobierania zasysane w zasadzie samo powietrze, które co najmniej częściowo znajduje się także w pojemnikowej części ampułki, jeżeli nie jest ona całkowicie wypełniona cieczą farmaceutyczną.

Próby przeprowadzane na rozwiązaniu według wynalazku, zmierzające do zwiększenia wnikania powietrza z zewnątrz do wewnątrz w ten sposób, że wewnętrzna ścianka szyjki ampułki w obszarze przeznaczonym do przylegania stożka korpusu strzykawki tworzy wystające promieniowo do wewnątrz poza sąsiednie obszary wewnętrznej ścianki, promieniowe zgrubienie, zaś odcinek szyjki przeznaczony do przylegania stożka jest od wewnątrz zaopatrzony w co najmniej jeden, otwarty do wewnątrz, wzdłużny rowek, który rozciąga się równolegle do wzdłużnej osi ampułki, aby w ten sposób zwiększyć wlot powietrza z otoczenia, okazały się niewystarczające, aby móc skutecznie przeciwdziałać bocznikowaniu powietrza przy szybkim pobieraniu cieczy.

Ponadto z US 5,716,346 znany jest sposób pobierania cieczy iniekcyjnych z ampułki do strzykawki lub igły, przy czym strzykawka jest wyposażona w pierwszy element łącznikowy i otwór, połączony z wewnętrzną cylindryczną przestrzenią strzykawki (system „Luer-Lock”) tak, że ciecz przepływa obok pierwszego elementu łącznikowego i przez otwór do cylindrycznej przestrzeni, wypełniając strzykawkę lub igłę, przy czym powstaje w ten sposób połączenie uszczelnione względem cieczy, zaś ampułka jest odpowiednio zaopatrzona w elastyczne ścianki, które pod wpływem podciśnienia w trakcie procesu pobierania za pomocą strzykawki zapadają się i wspomagają proces pobierania. Taki szczelny w odniesieniu do powietrza proces pobierania, przeprowadzany za pomocą znanego urządzenia, nie może zatem być przeniesiony na ampułki o stabilnym kształcie, zaś „zapadające się ścianki ampułki” wywołują wewnątrz ampułki podciśnienie, wskutek którego podczas pobierania za pomocą strzykawki zawartość jest z powrotem zasysana do ampułki.

Z US-A-3 630 199 znany jest swego rodzaju zestaw z opisaną powyżej ampułką, składający się z części pojemnikowej z tworzywa sztucznego do przechowywania określonego płynu, do której to części w wyjściowym stanie zestawu podłączony jest korpus igły w postaci strzykawki, która mieści w sobie zadaną ilość kolejnego płynu. Wspomniany zestaw, składający się z części pojemnikowej i korpusu igły, służy do co najmniej częściowego mieszania ze sobą zawartych w nim ilości płynów łącznie z następującym po nim podawaniem zmieszanej ilości płynu przez korpus igły lub strzykawki.

Na korpusie igły w obszarze jego przejścia do igły strzykawki umieszczony jest łącznik z gwintem zewnętrznym, który przy usuwaniu korpusu igły z zestawu pozostaje na korpusie. Wewnątrz omawianego zestawu gwint zewnętrzny łącznika wchodzi jednak kształtowo i bez odstępu w wewnętrzny gwint części pojemnikowej w obszarze jej wolnego otwartego końca, przy czym część

PL 214 241 B1 pojemnikowa nie ma od zewnątrz główki oddzielanej poprzez miejsce podziału, aby w ten sposób w obszarze szyjki po usunięciu główki można było odsłonić otwór szyjki w celu pobrania zawartości części pojemnikowej. Aby ułatwić pobieranie płynu z otwartej w ten sposób części pojemnikowej, przewidziane jest napowietrzanie wnętrza części pojemnikowej, a mianowicie przez co najmniej jeden, wykonany w kierunku promieniowym otwór napowietrzający w ściance pojemnika. W normalnym stanie wyjściowym zestawu otwór odpowietrzający jest zamknięty łącznikiem korpusu igły, przy czym w celu pobrania płynnej zawartości pojemnika korpus igły wraz z łącznikiem wykręca się wzdłuż współpracujących odcinków gwintów tak długo, aż łącznik odsłoni w końcu otwór napowietrzający i umożliwi napływ powietrza z zewnątrz przez ściankę pojemnika do wnętrza części pojemnikowej w trakcie pobierania, co ułatwia ten proces.

W oparciu o ten stan techniki celem wynalazku jest takie udoskonalenie opisanej na wstępie ampułki, aby stworzyć możliwość bezpiecznego przechowywania płynu w korpusie ampułki oraz by przy każdej szybkości pobierania za pomocą korpusu strzykawki lub igły zapewnić ich niezawodne napełnianie.

Ampułka z tworzywa sztucznego, zawierająca część pojemnikową do przechowywania płynu, zwłaszcza płynnego farmaceutyku, oraz szyjkę o zasadniczo cylindrycznym kształcie, która jest połączona z górną stroną części pojemnikowej i zaopatrzona w otwór do pobierania płynu z części pojemnikowej oraz co najmniej jedno kanałowe miejsce wchodzenia powietrza do wnętrza części pojemnikowej, przy czym część pojemnikowa jest zaopatrzona w zamykaną główką szyjkę, według wynalazku charakteryzuje się tym, że główka jest połączona z szyjką rozłącznie, co najmniej jedno miejsce wchodzenia powietrza ma postać pierścieniowego kanału na zewnętrznym obwodzie szyjki, zaś kanał pierścieniowy stanowi przeciwelement dla wewnętrznego gwintu korpusu igły, przy czym wymiary wolnych przekrojów pierścieniowego kanału są dobrane do zasadniczo niezakłóconego napływu powietrza z zewnątrz, korzystnie z prowadzeniem wirowym, do wnętrza części pojemnikowej w procesie pobierania.

Korzystnie kanał pierścieniowy jest umieszczony spiralnie na zadanym odcinku gwintu szyjki.

Korzystnie spiralny kanał pierścieniowy ma wejście i wyjście.

Korzystnie profil odnośnego pierścieniowego kanału ma postać gwintu metrycznego lub trapezowego, względnie gwintu Whitwortha.

Korzystnie szyjka ampułki zwęża się stożkowo z lekkim nachyleniem w kierunku swego wolnego końca.

Korzystnie pierścieniowy kanał ze swym rowkowym wybraniem jest co najmniej częściowo przerwany wzdłużnymi żebrami, które leżą w płaszczyźnie formowania części pojemnikowej.

Korzystnie na zewnętrznym obwodzie szyjki i poza odnośnym przyporządkowanym kanałem pierścieniowym umieszczony jest ogranicznik, stanowiący zabezpieczenie przed przekręcaniem.

Korzystnie na wewnętrznym obwodzie szyjki umieszczony jest kanał pierścieniowy.

Korzystnie rowkowe wgłębienia gwintowe zewnętrznego kanału pierścieniowego i wewnętrznego kanału pierścieniowego biegną w naprzemiennej kolejności wzdłuż szyjki.

Umieszczony w szyjce kanał pierścieniowy powoduje swego rodzaju wirowe prowadzenie napływającego powietrza, które podczas pobierania opływa pobieraną ciecz w szyjce po stronie jej zewnętrznego obwodu, co jest korzystne dla pobierania z punktu widzenia techniki przepływu. Korzystne jest przy tym, jeżeli każdy z kanałów pierścieniowych jest umieszczony na szyjce spiralnie na zadanym odcinku gwintu. Spiralny kanał pierścieniowy ma przy tym korzystnie wejście i wyjście, w związku z czym na ampułce można mocować tylko stożkowe króćce do pobierania znane z DE 39 16 840 C2, który to opis dotyczy połączenia typu „Luer-Lock”, jakie zaprezentowano w pierwszym wydaniu normy ISO 594/1 z 15 czerwca 1986. Tego typu ampułka według wynalazku pozwala jednak również na montaż złączek korpusów strzykawek lub igieł, opisanych w pierwszym wydaniu normy ISO 594/2 z 1 maja 1991 w części 2 „Lock fittings”.

Jeżeli każdy z pierścieniowych kanałów ampułki według wynalazku jest ze swym rowkowym wybraniem co najmniej częściowo przerwany wzdłużnymi żebrami, które leżą w płaszczyźnie formowania części pojemnikowej, wówczas ampułkę wraz z zawartością można wyjątkowo racjonalne i tanio wytwarzać metodą rozdmuchiwania i napełniania, a ponadto zwoje gwintu pierścieniowego kanału są odpowiednio usztywnione.

Jeżeli na zewnętrznym obwodzie szyjki i poza odpowiednim kanałem pierścieniowym umieszczony jest ogranicznik, stanowiący zabezpieczenie przed przekręcaniem, wówczas zwłaszcza złączki

PL 214 241 B1 według części 2 wspomnianej normy ISO można montować niezawodnie na ampułce z szyjką, zaś po procesie pobierania można je bez przeszkód zdjąć z szyjki poprzez odkręcenie.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pierwszy przykład wykonania górnej pojemnikowej części ampułki z szyjką i zamknięciem zatyczkowym, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - szyjkę z górną częścią pojemnika z fig. 1, w widoku perspektywicznym i z wyrwaniem, fig. 3 - przykład wykonania odmienny niż na fig. 1 i 2, zaś fig. 4 - przednią część korpusu ampułki lub strzykawki według ISO 594-2, pierwsze wydanie z 1 maja 1991, w przekroju wzdłużnym.

Na fig. 1 ukazana jest górna część ampułki o stabilnym kształcie, wykonanej metodą rozdmuchiwania z tworzywa sztucznego i zawierającej płynny farmaceutyk, pobierany za pomocą strzykawki lub igły. Część pojemnikowa 12 tego typu ampułki jest przedstawiona w całości przykładowo na fig. 1 i 2 opisu DE 39 16 840 C2. Z górą części pojemnikowej 12 połączona jest w zasadzie cylindryczna szyjka 14, która od swej wolnej strony może mieć również kształt stożkowy o lekkim nachyleniu (nie przedstawionym). Z szyjką 14 ampułki połączona jest w całość główka 16, która z kolei jest zaopatrzona w uformowaną na niej zatyczkę 18. Szyjkę 14, główkę 16 oraz zatyczkę 18 formuje się w znany sposób po napełnieniu części pojemnikowej 12, przy czym równocześnie z formowaniem część pojemnikowa 12 zostaje sterylnie zamknięta wraz ze swoją zawartością w postaci płynu. Do otwierania otworu 20 szyjki (porównaj fig. 2) pomiędzy szyjką 14 i główką 16 utworzone jest miejsce podziału 22, przy czym w celu utworzenia miejsca podziału 22 szyjka 14 oraz główka 16 są na wzajemnie ku sobie zwróconych stronach stożkowo zwężone. Jeżeli zatyczka 18 zostanie przekręcona ręcznie względem części pojemnikowej 12, wówczas w miejscu podziału 22 następuje odcięcie główki 16 od szyjki 14, powodując odsłonięcie otworu 20 szyjki dla procesu pobierania płynu.

Jak ponadto widać na fig. 1 do 3, szyjka 14 jest zaopatrzona w oznaczony w całości odnośnikiem 24 wlot powietrza, służący jego wprowadzaniu do wnętrza 26 części pojemnikowej 12. Wspomniany wlot 24 dla powietrza składa się z dwóch pierścieniowych kanałów 28, 30, przy czym pierścieniowy kanał 28 jest usytuowany na zewnętrznym obwodzie szyjki 14, zaś drugi 30 pierścieniowy kanał 30 znajduje się na jej obwodzie wewnętrznym (porównaj fig. 2). Jak wynika również z fig. 1 i 2, każdy z pierścieniowych kanałów 28, 30 jest umieszczony spiralnie na zasadzie śrubowego gwintu na zadanym odcinku szyjki 14. Ponadto spiralny pierścieniowy kanał 28, 30 ma wejście 32 oraz wyjście 34. Ułatwia to nakręcanie i wykręcanie złączki korpusu strzykawki lub igły, co będzie jeszcze op isane dalej.

Ponadto profil każdego kanału pierścieniowego 28, 30 jest trapezowy, zaś jednozwojowy gwint umożliwia pełen obrót o około 360°.

Poza tym ampułka ma na zewnętrznym obwodzie szyjki 14 i korzystnie poza danym kanałem pierścieniowym 28 ogranicznik 36 stanowiący zabezpieczenie przed przekręceniem nakręcanego korpusu strzykawki lub igły. Pozwala to skutecznie zapobiegać uszkodzeniom części gwintowanych oraz szyjki 14 pojemnikowej części 12 ampułki. Odpowiednie ograniczniki (nie przedstawione) można również umieścić w odniesieniu do wewnętrznego kanału pierścieniowego 30 na wewnętrznej stronie szyjki 14, aby w ten sposób utworzyć zabezpieczenie przed przekręcaniem na wewnętrznym obwodzie. Ponadto zewnętrzny kanał pierścieniowy 28 ze swym rowkowym wybraniem jest przerwany dwoma wzdłużnymi żebrami 38, które są umieszczone naprzeciw siebie na szyjce 14 i tworzą przedłużenie żeber formierskich 40, które są umieszczone w tej samej płaszczyźnie na części pojemnik owej 12, tworząc płaszczyznę podziału, na której stykają się połowy nie przedstawionej bliżej formy rozdmuchiwarki, służącej do wytwarzania ampułki. Te wzdłużne żebra 38 usztywniają pierścieniowy kanał 28, a wraz z nim szyjkę 14, dzięki czemu nawet przy dużym momencie nakręcania gwint pozostaje zachowany.

Gwint, utworzony przez dany kanał pierścieniowy 28, 30 może być zdefiniowany swoim odcinkiem wkręcania, zaś w przykładzie wykonania na fig. 3 w przybliżeniu w środku szyjki 14 widoczny jest skrócony w kierunku obwodowym zwój gwintu z zabezpieczeniem przed przekręcaniem, leżącym nad nim w kierunku obserwacji fig. 3.

Na fig. 4 ukazany jest czołowy koniec korpusu 42 igły według normy ISO 594-2, pierwsze wydanie z 1 maja 1991, część 2. Taki korpus 42 igły ma na swym wolnym końcu element ustalający 44 z wewnętrznym gwintem 46, zaś przez środek elementu ustalającego 44 przechodzi otwór 48 do pobierania, który od czoła zachodzi z zadanym nadmiarem za wolny koniec oporowy 50 elementu ustalającego 44. Poza tym otwór 48 do pobierania jest zaopatrzony w centralny kanał 52, który umożliwia

PL 214 241 B1 pobieranie cieczy z ampułki 10 przez otwór 20 szyjki, jeżeli nie przedstawiony bliżej tłok korpusu 42 igły zostanie wyciągnięty ze swej przedniej w swoją tylną pozycję.

Jeżeli w ampułce z opisanych powyżej figur usunie się za pomocą zatyczki 18 główkę 16, wówczas następuje otwarcie szyjki 14 z jej otworem 20. Wewnętrzny gwint 46 elementu ustalającego 44 korpusu 42 igły można wówczas w celu pobrania cieczy nakręcić w kierunku wskazówek zegara na spiralny pierścieniowy kanał 28 na zewnętrznym obwodzie szyjki 14 ampułki. 20 Proces nakręcania odbywa się tak długo, aż wolny koniec oporowy 50 dojdzie do górnej powierzchni 54 części pojemnikowej 12, która w tym celu lekko zwęża się stożkowo i/lub część wewnętrznego gwintu 46 dojdzie do ogranicznika 36 szyjki 14, powodując zatrzymanie ruchu nakręcania.

Ponieważ górna powierzchnia 54 części pojemnikowej 12 lekko zwęża się stożkowo, zaś koniec oporowy 50 jest ukształtowany na zasadzie biegnącego płasko pierścienia oporowego, który przechodzi poprzecznie do wzdłużnej osi 56 korpusu 52 igły i ampułki, powstaje szczelina, przez którą powietrze 30 wpływa do pierścieniowego kanału 28 szyjki 14, zaś wskutek zwiększonego przekroju w kształcie trapezowego profilu gwintowego stosunkowo duża ilość powietrza przechodzi przez wejście 32 pierścieniowego kanału 28 w brzegowy obszar otworu 20 szyjki, a stamtąd do szyjki i do wnętrza 26 części pojemnikowej 12. Nawet przy bardzo szybkich procesach pobierania, w których tłok igły jest wysuwany gwałtownie do tyłu z korpusu 42 igły, przez pierścieniowy kanał 28 przepływa tak dużo powietrza, że w ampułce nie może dojść do wytworzenia podciśnienia, które zakłóca proces pobierania, lecz płyn można pobierać bezpośrednio z ampułki. Opisane w stanie techniki zjawiska bocznikowania, w których zasysane jest tylko powietrze, są skutecznie wyeliminowane w rozwiązaniu według wynalazku.

Taki proces pobierania ulega dalszemu ulepszeniu, jeżeli w sensie prowadzenia wirowego ilość powietrza, doprowadzana przez pierścieniowy kanał 28 i przez otwór 20 szyjki, jest tłoczona wzdłuż wewnętrznego kanału pierścieniowego 30 do wnętrza 26 części pojemnikowej 12. W zależności od danych warunków pobierania wystarczające może być przy tym, jeżeli według fig. 3 zastosowany jest tylko jeden segment wewnętrznego kanału pierścieniowego 30 względnie zewnętrznego kanału pierścieniowego 28. Korzystnie jednak przewidziano zgodnie z fig. 2, że rowkowe wgłębienia gwintowe zewnętrznego kanału pierścieniowego 28 i wewnętrznego kanału pierścieniowego 30 biegną na zmianę wzdłuż szyjki 14. Gdy proces pobierania jest zakończony, można wówczas w przeciwnym kierunku obrotów, jak opisano, usunąć korpus 42 igły z ampułki i tę ostatnią zutylizować w zwykły sposób.

Chociaż zewnętrzny kanał pierścieniowy 28 jest wykorzystywany do tego, by służyć jako przeciwelement dla wewnętrznego gwintu 46 korpusu 42 igły, wolne przekroje pierścieniowego kanału mają tak dobrane wymiary, że powietrze z zewnątrz może napływać w zasadzie bez przeszkód, Korzystnie na zasadzie prowadzenia wirowego, do wnętrza części pojemnikowej 12 celem przeprowadzenia procesu pobierania. Układ według wynalazku nadaje się również do takich korpusów igieł, które nie mają wewnętrznego gwintu 46 na elemencie ustalającym 44, lecz mają tam gładką powierzchnię przylegania (nie przedstawioną). Ampułkę według wynalazku można także zastosować do połączeń Luera według ISO 594/1, pierwsze wydanie z 15 czerwca 1986, w których istnieje wyłącznie stożkowy czop czerpalny porównywalny do otworu 48 z fig. 4. Odpowiednie prowadzenie powietrza jest wówczas realizowane przez biegnący wewnątrz kanał pierścieniowy 30 szyjki 14. Mimo skomplikowanej geometrii pierścieniowego kanału w rodzaju śrubowej spirali takie urządzenie do pobierania cieczy z ampułki jest tanie do wykonania, w związku z czym nie występują tutaj żadne dodatkowe koszty w porównaniu do innych, znanych rozwiązań, przy czym ampułka według wynalazku zapewnia w porównaniu do tych znanych rozwiązań niezawodny i szybki proces pobierania płynu przez korpus igły lub strzykawki.

Claims (9)

1. Ampułka z tworzywa sztucznego, zawierająca część pojemnikową do przechowywania płynu, zwłaszcza płynnego farmaceutyku, oraz szyjkę o zasadniczo cylindrycznym kształcie, która jest połączona z górną stroną części pojemnikowej i zaopatrzona w otwór do pobierania płynu z części pojemnikowej oraz co najmniej jedno kanałowe miejsce wchodzenia powietrza do wnętrza części pojemnikowej, przy czym część pojemnikowa jest zaopatrzona w zamykaną główką szyjkę, znamienna tym, że główka (16) jest połączona z szyjką (14) rozłącznie, co najmniej jedno miejsce wchodzenia (24) powietrza ma postać pierścieniowego kanału (28) na zewnętrznym obwodzie szyjki (14), zaś kanał

PL 214 241 B1 pierścieniowy (28) stanowi przeciwelement dla wewnętrznego gwintu (46) korpusu (42) igły, przy czym wymiary wolnych przekrojów pierścieniowego kanału są dobrane do zasadniczo niezakłóconego napływu powietrza z zewnątrz, korzystnie z prowadzeniem wirowym, do wnętrza części pojemnikowej (12) w procesie pobierania.

2. Ampułka według zastrz. 1, znamienna tym, że kanał pierścieniowy (28) jest umieszczony spiralnie na zadanym odcinku gwintu szyjki (14).

3. Ampułka według zastrz. 2, znamienna tym, że spiralny kanał pierścieniowy (28) ma wejście (32) i wyjście (34).

4. Ampułka według zastrz. 2 albo 3, znamienna tym, że profil odnośnego pierścieniowego kanału (28) ma postać gwintu metrycznego lub trapezowego, względnie gwintu Whitwortha.

5. Ampułka według zastrz. 1, znamienna tym, że szyjka (14) ampułki (10) zwęża się stożkowo z lekkim nachyleniem w kierunku swego wolnego końca.

6. Ampułka według zastrz. 1, znamienna tym, że pierścieniowy kanał (28) ze swym rowkowym wybraniem jest co najmniej częściowo przerwany wzdłużnymi żebrami (38), które leżą w płaszczyźnie formowania (40) części pojemnikowej (12).

7. Ampułka według zastrz. 1, znamienna tym, że na zewnętrznym obwodzie szyjki (14) i poza odnośnym przyporządkowanym kanałem pierścieniowym (28) umieszczony jest ogranicznik (26), stanowiący zabezpieczenie przed przekręcaniem.

8. Ampułka według zastrz. 1, znamienna tym, że na wewnętrznym obwodzie szyjki (14) umieszczony jest kanał pierścieniowy (30).

9. Ampułka według zastrz. 8, znamienna tym, że rowkowe wgłębienia gwintowe zewnętrznego kanału pierścieniowego (28) i wewnętrznego kanału pierścieniowego (30) biegną w naprzemiennej kolejności wzdłuż szyjki (14).