PL212915B1 - Srodek owadobójczy, zastosowanie srodka i sposób wytwarzania srodka - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem niniejszego wynalazku są nowe mieszaniny substancji czynnych, które zawierają z jednej strony znaną substancję czynną chlotianidynę, a z drugiej strony co najmniej jedną dalszą znaną owadobójczą substancję czynną i które posiadają bardzo dobre właściwości owadobójcze i roztoczobójcze.

Znane jest już stosowanie chlotianidyny o wzorze I

do zwalczania zwierzęcych szkodników, zwłaszcza owadów, porównaj opisy EP-A-376 279 i EP 375 907. Skuteczność tego związku jest dobra, jednakże w przypadku stosowania w małych ilościach lub przeciw poszczególnym szkodnikom w niektórych przypadkach jest niewystarczająca.

Wiadomo również, że do zwalczania owadów i/lub roztoczy można stosować związki, takie jak abamektyna (II) (opis DE 2 717 040), emamektyna (III) względnie benzoesan emamektyny (IIIa) (opis EP 089 202), metiokarb (IV) (opis US 3,313,684), β-cyflutryna (V) (opis EP 206 149) oraz lambda-cyhalotryna (VI) (opis EP 106 469).

Obecnie stwierdzono, że mieszaniny zawierające chlotianidynę o wzorze I

i co najmniej jeden ze związków (II), (III), (IlIa), wykazują działanie synergiczne i przydatne są do zwalczania zwierzęcych szkodników. Na podstawie tego synergizmu można stosować wyraźnie mniejsze ilości substancji czynnych, to znaczy, że działanie mieszaniny jest większe niż działanie oddzielnych składników.

Przedmiotem wynalazku jest środek owadobójczy, zawierający synergicznie skuteczną mieszaninę chlotianidyny o wzorze I

i co najmniej jednego związku z szeregu obejmującego abamektynę, emamektynę, względnie benzoesan emamektyny.

Korzystnie środek zawiera synergicznie skuteczną mieszaninę chlotianidyny i abamektyny.

Korzystnie środek zawiera synergicznie skuteczną mieszaninę chlotianidyny i emamektyny względnie benzoesanu emamektyny.

Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie środka określonego powyżej do zwalczania owadów.

Kolejnym przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania środka owadobójczego, w którym synergicznie skuteczną mieszaninę określoną powyżej miesza się z rozcieńczalnikami i/lub substancjami powierzchniowo czynnymi.

PL 212 915 B1

Stosunek użytego związku o wzorze I do związków (II) do (IIIa) oraz stosowana całkowita ilość mieszaniny zależy od rodzaju i występowania owadów względnie roztoczy. W przypadku każdego zastosowania za pomocą szeregu prób można ustalić optymalne stosunki i całkowite ilości stosowane.

Korzystna mieszanina według wynalazku zawiera substancję czynną chlotianidynę o wzorze I i abamektynę (II). Abamektyna jest znana takż e z publikacji The Pesticide Manual, 11. wydanie, British Crop Protection Council, 1997, strona 3.

W mieszaninie tej wzajemny stosunek substancji czynnych można zmieniać w większym zakresie. Stosunek wagowy chlotianidyny do abamektyny wynosi korzystnie 1:1 do 50:1, a zwłaszcza 5:1 do 25:1.

Dalsza korzystna mieszanina według wynalazku zawiera substancję czynną chlotianidynę o wzorze I i emamektynę (III) względnie benzoesan emamektyny (IIIa). Emamektyna względnie sole emamektyny są także znane pod nazwą MK-244 z publikacji Journal of Organic Chemistry, tom 59 (1994), 7704-7708, opis US-P-4,4874,794, US-P-5,5,288,710 i EP-00 089 202.

W mieszaninie tej wzajemny stosunek substancji czynnych może zmieniać się w większym zakresie. Stosunek wagowy chlotianidyny do emamektyny względnie benzoesanu emamektyny wynosi korzystnie 1:1 do 500:1, zwłaszcza 100:1 do 500:1.

Kompozycje substancji czynnych, ze względu na dobrą tolerancję przez rośliny uprawne i korzystną toksyczność wobec zwierzą t stał ocieplnych, odpowiednie są do zwalczania zwierzę cych szkodników, zwłaszcza owadów, pajęczaków i nicieni, które występują w rolnictwie i w lasach, dalej do ochrony zapasów i materiałów oraz w sektorze higieny. Korzystnie można je stosować jako środki ochrony roślin. Są one skuteczne przeciw normalnie wrażliwym i opornym gatunkom i przeciw wszystkim lub poszczególnym stadiom rozwoju.

Do wyżej wspomnianych szkodników należą:

Z rzę du Isopoda, np. Oniscus asellus, Armadillidium vulgare, Porcellio scaber.

Z rzędu Diplopoda, np. Blanius guttulatus.

Z rzę du Chilopoda, np. Geophilus carpophagus, Scutigera spp..

Z rzę du Symphyla, np. Scutigerella immaculata.

Z rzę du Thysanura, np. Lepisma saccharina.

Z rzę du Collembola, np. Onychiurus armatus.

Z rzę du Orthoptera, np. Acheta domesticus, Gryllotalpa spp., Locusta migratoria migratorioides,

Melanoplus spp., Schistocerca gregaria.

Z rzędu Blattaria, np. Blatta orientalis, Periplaneta americana, Leucophaea maderae, Blattella germanica.

Z rzędu Dermaptera. np. Forticula auricularia.

Z rzędu Isoptera, np. Reticulitermes spp..

Z rzę du Phthiraptera, np. Pediculus humanus corporis, Haematopinus spp., Linognathus spp.,

Trichodectes spp., Damalinia spp..

Z rzędu Thysanoptera, np. Hercinothrips femoralis, Thrips tabaci, Thrips palmi, Frankliniella occidentalis.

Z rzędu Heteroptera, np. Eurygaster spp., Dysdercus intermedius, Piesma quadrata, Cimex lectularius, Rhodnius prolixus, Triatoma spp..

Z rzędu Homoptera, np. Aleurodes brassicae, Bemisia tabaci, Trialeurodes vaporariorum, Aphis gossypii, Brevicoryne brassicae, Cryptomyzus ribis, Aphis fabae, Aphis pomi, Eriosoma lanigerum, Hyalopterus arundinis, Phylloxera vastatrix, Pemphigus spp., Macrosiphum avenae, Myzus spp., Phorodon humuli, Rhopalosiphum padi, Empoasca spp., Euscelis bilobatus, Nephotettix cincticeps, Lecanium corni, Saissetia oleae, Laodelphax striatellus, Nilaparvata lugens, Aonidiella aurantii, Aspidiotus hederae, Pseudococcus spp., Psylla spp..

Z rzędu Lepidoptera. np. Pectinophora gossypiella, Bupalus piniarius, Cheimatobia brumata,

Lithocolletis blancardella, Hyponomeuta padella, Plutella xylostella, Malacosoma neustria, Euproctis chrysorrhoea, Lymantria spp., Bucculatrix thurberiella, Phyllocnistis citrella, Agrotis spp., Euxoa spp., Feltia spp., Earias insulana, Heliothis spp., Mamestra brassicae, Panolis flammea, Spodoptera spp., Trichoplusia ni, Carpocapsa pomonella, Pieris spp., Chilo spp., Pyrausta nubilalis, Ephestia kuehniella, Galleria mellonella, Tineola bisselliella, Tinea pellionella, Hofmannophila pseudospretella, Cacoecia podana, Capua reticulana, Choristoneura fumiferana, Clysia ambiguella, Homona magnanima, Tortrix viridana, Cnaphalocerus spp., Oulema oryzae.

Z rzę du Coleoptera, np. Anobium punctatum, Rhizopertha dominica, Bruchidius obtectus,

Acanthoscelides obtectus, Hylotrupes bajulus, Agelastiea alni, Leptinotarsa decemlineata,

Phaedon cochleariae, Diabrotica spp., Psylliodes chrysocephala, Epilachna varivestis, Atomaria spp, Oryzaephilus surinamensis, Anthonomus spp., Sitophilus spp., Otiorrhynchus sulcatus,

PL 212 915 B1

Cosmopolites sordidus, Ceuthorrhynchus assimilis, Hypera postica, Dermestes spp.,

Trogoderma spp., Anthrenus spp., Attagenus spp., Lyctus spp., Meligethes aeneus, Ptinus spp.,

Niptus hololeucus, Gibbium psylloides, Tribolium spp., Tenebrio molitor, Agriotes spp.,

Conoderus spp., Melolontha melolontha, Amphimallon solstitialis, Costelytra zealandica,

Lissorhoptrus oryzophilus.

Z rzędu Hymenoptera, np. Diprion spp., Hoplocampa spp., Lasius spp., Monomorium pharaonis, Vespa spp..

Z rzę du Diptera, np. Aedes spp., Anopheles spp., Culex spp., Drosophila melanogaster, Musca spp., Fannia spp., Calliphora erythrocephala, Lucilia spp., Chrysomyia spp., Cuterebra spp., Gastrophilus spp., Hyppobosca spp., Stomoxys spp., Oestrus spp., Hypoderma spp., Tabanus spp., Tannia spp., Bibio hortulanus, Oscinella frit, Phorbia spp., Pegomyia hyoscyami, Ceratitis capitata, Dacus oleae, Tipula paludosa, Hylemyia spp., Liriomyza spp..

Z rzę du Siphonaptera, np. Xenopsylla cheopis, Ceratophyllus spp..

Z klasy Arachnida, np. Scorpio maurus, Latrodectus mactans, Acarus siro, Argas spp., Ornithodoros spp., Dermanyssus gallinae, Eriophyes ribis, Phyllocoptruta oleivora, Boophilus spp., Rhipicephalus spp., Amblyomma spp., Hyalomma spp., Ixodes spp., Psoroptes spp., Chorioptes spp., Sarcoptes spp., Tarsonemus spp., Bryobia praetiosa, Panonychus spp., Tetranychus spp., Hemitarsonemus spp., Brevipalpus spp..

Do nicieni pasożytujących na roślinach należą, np. Pratylenchus spp., Radopholus similis, Ditylenchus dipsaci, Tylenchulus semipenetrans, Heterodera spp., Globodera spp., Meloidogyne spp., Aphelenchoides spp., Longidorus spp., Xiphinema spp., Trichodorus spp., Bursaphelenchus spp..

Zgodnie z wynalazkiem można traktować wszystkie rośliny i części roślin. Przy tym jako rośliny rozumie się wszystkie rośliny i populacje roślin, jak pożądane i niepożądane rośliny dzikie lub rośliny uprawne (łącznie z roślinami uprawnymi występującymi naturalnie). Jako rośliny uprawne rozumie się rośliny, które można otrzymać konwencjonalnymi metodami uprawy i optymalizacji albo metodami biotechnologicznymi oraz metodami inżynierii genetycznej lub stosując kombinacje tych metod, łącznie z transgenicznymi roślinami i łącznie z odmianami roślin chronionymi albo niechronionymi przez prawo ochrony gatunku. Przez części roślin należy rozumieć wszystkie nadziemne i podziemne części oraz narządy roślin, takie jak pęd, liść, kwiat i korzeń, przy czym przykładowo wymienia się liście, igły, łodygi, pnie, kwiaty, owocniki, owoce i nasiona oraz korzenie, kłąby i kłącza. Do części roślin zalicza się także zebrany plon oraz wegetatywny i generatywny materiał do rozmnażania, np. sadzonki, kłąby, kłącza, odkłady poziome i nasiona.

Zgodne z wynalazkiem traktowanie roślin i części roślin kompozycjami substancji czynnych przeprowadza się wprost na nie lub działa na ich otoczenie, biotop lub na przestrzeń magazynową zwykłymi metodami traktowania, np. przez zanurzanie, opryskiwanie, parowanie, zamgławianie, rozsypywanie, smarowanie, a w przypadku materiału służącego do rozmnażania, zwłaszcza nasion, także przez stosowanie jedno- lub wielowarstwowych otoczek.

Kompozycje substancji czynnych można przeprowadzać w zwykłe preparaty, jak roztwory, emulsje, proszki zawiesinowe, zawiesiny, proszki, środki do opylania, pasty, rozpuszczalne proszki, granulaty, koncentraty zawiesinowo-emulsyjne, naturalne i syntetyczne materiały nasycane substancją czynną oraz bardzo drobne kapsułki w polimerycznych substancjach.

Preparaty te wytwarza się w znany sposób, np. przez zmieszanie substancji czynnych z rozcieńczalnikami, zatem z ciekłymi rozpuszczalnikami i/lub stałymi nośnikami, ewentualnie z zastosowaniem środków powierzchniowo czynnych, jak ś rodków emulgujących i/lub dyspergujących, i/lub środków pianotwórczych.

W przypadku użycia wody jako rozcieńczalnika, można stosować również np. rozpuszczalniki organiczne jako pomocnicze rozpuszczalniki. Jako ciekłe rozpuszczalniki bierze się pod uwagę głównie związki aromatyczne, jak ksylen, toluen lub alkilonaftaleny, chlorowane związki aromatyczne i chlorowane węglowodory alifatyczne, jak chlorobenzeny, chloroetyleny lub chlorek metylenu, alifatyczne węglowodory, jak cykloheksan lub parafiny, np. frakcje ropy naftowej, mineralne i roślinne oleje, alkohole, jak butanol lub glikol oraz ich etery i estry, ketony, jak aceton, keton metylowo-etylowy, keton metylowo-izobutylowy lub cykloheksanon, rozpuszczalniki silnie polarne, jak dimetyloformamid i dimetylosulfotlenek, oraz wodę.

Jako stałe nośniki bierze się pod uwagę: np. sole amonowe i naturalne mączki mineralne, jak kaoliny, tlenki glinu, talk, kredę, kwarc, atapulgit, montmorylonit lub ziemię okrzemkową oraz syntetyczne mączki mineralne, jak kwas krzemowy o wysokim stopniu dyspersji, tlenek glinu i krzemiany. Jako stałe nośniki dla granulatów wymienia się np. pokruszone i frakcjonowane naturalne minerały,

PL 212 915 B1 takie jak kalcyt, marmur, pumeks, sepiolit, dolomit oraz granulaty syntetyczne z mączek nieorganicznych i organicznych, jak też granulaty z materiału organicznego, jak z trocin, łupin orzechów kokosowych, kolb kukurydzy i łodyg tytoniu. Jako emulgatory i/lub środki pianotwórcze można stosować np. emulgatory niejonowe i anionowe, jak estry polioksyetylenu i kwasów tłuszczowych, etery polioksyetylu i alkoholi tłuszczowych, np. etery alkiloarylowo-poliglikolowe, alkilosulfoniany, alkilosiarczany, arylosulfoniany oraz hydrolizaty białka, a jako dyspergatory stosuje się np. ligninowe ługi posiarczynowe i metylocelulozę.

Do preparatów można dodawać środki zwiększające przyczepność, takie jak karboksymetyloceluloza, polimery naturalne i syntetyczne sproszkowane, ziarniste lub w postaci lateksu, takie jak guma arabska, polialkohol winylowy, polioctan winylu, oraz naturalne fosfolipidy, jak kefaliny i lecytyny, i syntetyczne fosfolipidy. Jako dalsze dodatki można stosować oleje mineralne i roślinne.

Można też dodawać barwniki, takie jak pigmenty nieorganiczne, np. tlenek żelaza, tlenek tytanu, błękit żelazawo-cyjanowy, i barwniki organiczne, jak barwniki alizarynowe, azowe i metaloftalocyjaninowe, a także mikronawozy, jak sole żelaza, manganu, boru, miedzi, kobaltu, molibdenu i cynku.

Preparaty zawierają na ogół 0,1 do 95% wagowych substancji czynnej, korzystnie 0,5 do 90% wagowych.

W handlowych preparatach oraz w sporządzonych z nich formach użytkowych, zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych mogą występować w mieszaninie z innymi substancjami czynnymi, takimi jak substancje owadobójcze, przynęty, sterylanty, substancje bakteriobójcze, roztoczobójcze, nicieniobójcze, grzybobójcze, substancje regulujące wzrost lub chwastobójcze. Do substancji owadobójczych zalicza się, np. estry kwasu fosforowego, karbaminiany, estry kwasów karboksylowych, chlorowane węglowodory, fenylomoczniki, substancje wytwarzane przez mikroorganizmy i inne.

Szczególnie korzystnymi składnikami mieszanin są np.:

Substancje grzybobójcze, takie jak:

aldimorf, ampropylfos, ampropylfos-potas, andoprim, anilazyna, azakonazol, azoksystrobina, benalaksyl, benodanil, benomyl, benzamakryl, benzamakryl-izobutyl, bialafos, binapakryl, bifenyl, bitertanol, blastycydyna-S, bromukonazol, bupirymat, butiobat, polisiarczek wapnia, kapsymycyna, kaptafol, kaptan, karbendazym, karboksyna, karwon, chinometionat (Quinomethionat), chlobentiazol, chlorofenazol, chloroneb, chloropikryna, chlorotalonil, chlozolinat, klozylakon, kufraneb, cymoksanil, cyprokonazol, cyprodynil, cyprofuram, debakarb, dichlorofen, diklobutrazol, diklofluanid, diklomezyna, dikloran, dietofencarb, difenokonazol, dimetyrymol, dimetomorf, dinikonazol, dinikonazol-M, dinokap, difenyloamina, dipirytion, ditalimfos, ditianon, dodemorf, dodyna, drazoksolon, edifenfos, epoksykonazol, etakonazol, etyrymol, etridiazol, famoksadon, fenapanil, fenarymol, fenbukonazol, fenfuram, fenitropan, fenpiklonil, fenpropidyna, fenpropimorf, octan fentynu, wodorotlenek fentynu, ferbam, ferimzon, fluazynam, flumetower, fluoromid, fluchinkonazol, flurprimidol, flusilazol, flusulfamid, flutolanil, flutriafol, folpet, fosetyl-glin, fosetyl-sód, ftalid, fuberidazol, furalaksyl, furametpir, furkarbonil, furkonazol, furkonazol-cis, furmecykloks, guazatyna, heksachlorobenzen, heksakonazol, hymeksazol, imazalil, imibenkonazol, iminooktadyna, albesilan iminooktadyny, trioctan iminooktadyny, jodokarb, ipkonazol, iprobenfos (IBP), iprodion, irumamycyna, izoprotiolan, izowaledion, kasugamycyna, krezoksym-metyl, preparaty miedzi, jak wodorotlenek miedzi, naftenian miedzi, tlenochlorek miedzi, siarczan miedzi, tlenek miedzi, Cu-oksyna i mieszanina Bordeaux, mankoper, mankozeb, maneb, meferimzon, mepanipirym, mepronil, metalaksyl, metkonazol, metasulfokarb, metfuroksam, metiram, metomeklam, metsulfowaks, mildiomycyna, myklobutanil, myklozolina, dimetyloditiokarbaminian niklu, nitrotal-izopropyl, nuarymol, ofurace, oksadiksyl, oksamokarb, kwas oksolinowy, oksykarboksym, oksyfentiina, paklobutrazol, perfurazoat, penkonazol, pencykuron, fosdifen, pimarycyna, piperalina, polioksyna, polioksorym, probenazol, prochloraz, procymidon, propamokarb, propanozyn-sód, propikonazol, propineb, pirazofos, piryfenoks, pirymetanil, pirochilon, piroksyfur, chinkonazol, chintocen (PCNB), siarka i preparaty siarki, tebukonazol, tekloftalam, teknazen, tetcyklacis, tetrakonazol, tiabendazol, ticyofen, tifluzamid, tiofanat-metyl, tiram, tioksymid, tolklofos-metyl, tolilofluanid, triadimefon, triadimenol, triazobutyl, triazoksyd, trichlamid, tricyklazol, tridemorf, triflumizol, triforina, tritykonazol,

PL 212 915 B1 unikonazol, walidamycyna A, winklozolina, winikonazol, zarilamid, zineb, ziram oraz Dagger G,

OK-8705,

OK-8801, a-(1,1-dimetyloetylo)-e-(2-fenoksyetylo)-1H-1,2,4-triazolo-1-etanol, a-(2,4-dichlorofenylo)-e-fluoro-propylo-1H-1,2,4-triazolo-1-etanol, a-(2,4-dichlorofenylo)-e-metoksy-metylo- 1H-1,2,4-triazolo-1-etanol, a-(5-metylo-1,3-dioksan-5-ylo)-e-[[4-(trifluorometylo)fenylo]metyleno]-1H-1,2,4-triazolo-1-etanol, (5RS,6RS)-6-hydroksy-2,2,7,7-tetrametylo-5-(1H-1,2,4-triazol-1-ilo)-3-oktanon, (E)-(metoksyimino)-N-metylo-2-fenoksyfenyloacetamid, ester 1-izopropylowy kwasu 2-metylo-1-[[[1-(4-metylofenylo)etylo]amino]karbonylojpropylokarbaminowego,

O-(fenylometylo)oksym 1-(2,4-dichlorofenylo)-2-(1H-1,2,4-triazol-1-ilo) etanonu,

1-(2-metylo-1-naftalenylo)-1H-pirolo-2,5-dion,

1-(3,5-dichlorofenylo)-3-(2-propenylo)-2,5-pirolidynodion,

1-[(dijodometylo)sulfonylo]-4-metylobenzen,

1-[[2-(2,4-dichlorofenylo)-1,3-dioksolan-2-ylo]metylo]-1H-imidazol,

1-[[2-(4-chlorofenylo)-3-fenylooksiranylo]metylo]-1H-1,2,4-triazol,

1-[1-[2-[(2,4-diehlorofenylo)metoksy]fenylo]etenylo]-1H-imidazol,

1- metylo-5-nonylo-2-(fenylometylo)-3-pirolidynol,

2',6'-dibromo-2-metylo-4'-trifluorometoksy-4'-trifluorometylo-1,3-tiazolo-5-karboksyanilid, 2,2-dichloro-N-[1-(4-chlorofenylo)etylo]-1-etylo-3-metylocyklopropano-karboksyamid, tiocyjanian 2,6-dichloro-5-metylotio-4-pirymidynylu,

2.6- dichloro-N-(4-trifluorometylobenzylo)benzamid,

2.6- diehloro-N-[[4-(trifluorometylo)fenylo]metylo]benzamid,

2- (2,3,3-trijodo-2-propenylo)-2H-tetrazol,

2-[(1-metyloetylo)sulfonylo]-5-(trichlorometylo)-1,3,4-tiadiazol,

2-[[6-dezoksy-4-O-(4-O-metylo-e-D-glikopiranozylo)-a-D-glukopiranozylo]amino]-4-metoksy-1H-pirolo[2,3-d]pirymidyno-5-karbonitryl,

2-aminobutan,

2-bromo-2-(bromometylo)pentanodinitryl,

2-chloro-N-(2,3-dihydro-1,1,3-trimetylo-1H-inden-4-ylo)-3-pirydynokarboksyamid,

2-chloro-N-(2,6-dimetylofenylo)-N-(izotiocyjanianometylo)acetamid,

2- fenylofenol (OPP),

3.4- dichloro-1-[4-(difluorometoksy)fenylo]-1H-pirolo-2,5-dion,

3.5- dichloro-N-[cyjano-[(1-metylo-2-propynylo)oksy]metylo]benzamid,

3- (1,1-dimetylopropylo-1-okso)-1H-indeno-2-karbonitryl,

3- [2-(4-chlorofenylo)-5-etoksy-3-izoksazolidynylo]pirydyna,

4- chloro-2-cyjano-N,N-dimetylo-5-(4-metylofenylo)-1H-imidazolo-1-sulfonamid,

4-metylo-tetrazolo[1,5-a]chinazolin-5(4H)-on,

8-(1,1-dimetyloetylo)-N-etylo-N-propylo-1,4-dioksaspiro[4,5]dekano-2-metanoamina, siarczan 8-hydroksychinoliny,

2- [(fenyloamino)-karbonylo]hydrazyd kwasu 9H-ksanteno-9-karboksylowego,

3- metylo-4-[(3-metylobenzoilo)oksy]-2,5-tiofenodikarboksylan bis-(1-metyloetylu), cis-1-(4-chlorofenylo)-2-(1H-1,2,4-triazol-1-ilo)cykloheptanol, chlorowodorek cis-4-[3-[4-(1,1-dimetylopropylo)fenylo-2-metylopropylo]-2,6-dimetylomorfoliny, [(4-chlorofenylo)azo]cyjanooctan etylu, wodorowęglan potasu, sól sodowa metanotetratiolu,

1-(2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1H-inden-1-ylo)-1H-imidazolo-5-karboksylan metylu, N-(2,6-dimetylofenylo)-N-(5-izoksazolilokarbonylo)-D,L-alaninian metylu, N-chloroacetylo-N-(2,6-dimetylofenylo)-DL-alaninian metylu, N-(2,3-dichloro-4-hydroksyfenylo)-1-metylocykloheksanokarboksyamid, N-(2,6-dimetylofenylo)-2-metoksy-N-(tetrahydro-2-okso-3-furanylo)-acetamid,

PL 212 915 B1

N-(2,6-dimetylofenylo)-2-metoksy-N-(tetrahydro-2-okso-3-tienylo)-acetamid,

N-(2-chloro-4-nitrofenylo)-4-metylo-3-nitrobenzenosulfonamid,

N-(4-cykloheksylofenylo)-1,4,5,6-tetrahydro-2-pirymidynoamina,

N-(4-heksylofenylo)-1,4,5,6-tetrahydro-2-pirymidynoamina,

N-(5-chloro-2-metylofenylo)-2-metoksy-N-(2-okso-3-oksazolidynylo)-acetamid,

N-(6-metoksy)-3-pirydylo)-cyklopropanokarboksyamid,

N-[2,2,2-trichloro-1-[(chloroacetylo)amino]etylo]benzamid,

N-[3-chloro-4,5-bis-(2-propynyloksy)fenylo]-N'-metoksymetanoimidoamid, sól sodowa N-formylo-N-hydroksy-DL-alaniny, (2-dipropyloamino-2-oksoetylo)etylofosforoamidotiolan Ο,Ο-dietylu, fenylopropylofosforoamidotiolan O-metylo-S-fenylu,

1,2,3-benzotiadiazolo-7-karbotiolan S-metylu, spiro[2H]-1-benzopirano-2,1'(3'H]izobenzofuran-3'-on.

Substancje bakteriobójcze:

bronopol, dichlorofen, nitrapiryna, dimetyloditiokarbaminian niklu, kasugamycyna, oktilinon, kwas furanokarboksylowy, oksytetracyklina, probenazol, streptomycyna, tekloftalam, siarczan miedzi i inne preparaty miedzi.

Substancje owadobójcze/roztoczobójcze/nicieniobójcze:

abamektyna, acefat, acetamipiyd, akrynatryna, alanykarb, aldikarb, aldoksykarb, alfacypermetryna, alfametryna, amitraz, awermektyna, AZ 60541, azadirachtyna, azametyfos, azynfos A, azynfos M, azocyklotyna, Bacillus popilliae, Bacillus sphaericus, Bacillus subtilis, Baccillus thuringiensis, bakulowiren, Beauveria bassiana, Beauveria tenella, bendiokarb, benfurakarb, bensultap, benzoksymat, betacyflutryna, bifenazat, bifentryna, bioetanometryna, biopermetryna, BPMC, bromofos A, bufenkarb, buprofezyna, butatiofos, butokarboksym, butylopirydaben, kadusafos, karbaryl, karbofuran, karbofenotion, karbosulfan, kartap, chloetokarb, chloroetoksyfos, chlorofenapir, chlorofenwinfos, chlorofluazuron, chloromefos, chloropiryfos, chloropiryfos M, chlowaportryna, cisresmetiyna, cispermetryna, klocytryna, kloetokarb, klofentezyna, cyjanofos, cyklopren, cykloprotryna, cyflutryna, cyhalotryna, cyheksatyna, cypermetryna, cyromazyna, deltametryna, demeton M, demeton S, demeton-S-metyl, diafentiuron, diazynon, dichlorwos, diflubenzuron, dimetoat, dimetylowinfos, dinotefuran, diofenolan, disulfoton, dokusat-sód, dofenapin, eflusilanat, emamektyna, empentiyna, endosulfan, Entomophthora spp., esfenwalerat, etiofenkarb, etion, etiprol, etoprofos, etofenproks, etoksazol, etrymfos, fenamifos, fenazachin, tlenek fenbutytanu, fenitrotion, fenotiokarb, fenoksakrym, fenoksykarb, fenpropatryna, fenpirad, fenpirytryna, fenpiroksymat, fenwalerat, fipronil, fluazynam, fluazuron, flubrocytrynat, flucykloksuron, flucytrynat, flufenoksuron, flutenzyn, fluwalinat, fonofos, fosmetilan, fostiazat, fubfenproks, furatiokarb, wirusy granulozy, halofenozyd, HCH, heptenofos, heksaflumuron, heksytiazoks, hydropren, imidaklopryd, indoksakarb, izazofos, izofenfos, izoksation, iwermektyna, wirusy o jądrach wielościennych, lambda-cyhalotryna, lufenuron, malation, mekarbam, metaldehyd, metamidofos, Metharhizium anisopliae, Metharhizium flavoviride, metidation, metiokarb, metomyl, metoksyfenozyd, metolkarb, metoksadiazon, mewinfos, milbemektyna, monokrotofos, naled, nitenpiram, nitiazyna, nowaluron, ometoat, oksamyl, oksydemeton M,

Paecilomyces fumosoroseus, paration A, paration M, permetryna, fentoat, forat, fosalon, fosmet, fosfamidon, foksym, pirymikarb, pirymifos A, pirymifos M, profenofos, promekarb, propargit, propoksur, protiofos, protoat, pimetrozyna, piraklofos, piresmetryna, piretrum, pirydaben, pirydation, pirymidifen, piryproksyfen, chinalfos, ribawiryna, salition, sebufos, silafluofen, spinosad, spirodiklofen, spiromesifen, sulfotep, sulprofos, tau-fluwalinat, tebufenozyd, tebufenpirad, tebupirymifos, teflubenzuron, teflutryna, temefos, temiwinfos, terbufos, tetrachlorowinfos, tetacypermetryna, tiaklopryd, tiametoksam, tiapronil, tiatrifos, wodoroszczawian

PL 212 915 B1 tiocyklamu, tiodikarb, tiofanoks, turingiensyna, tralocytryna, tralometryna, triaraten, triazamat, triazofos, triazuron, trichlofenidyna, trichlorofon, triflumuron, trimetakarb, wamidotion, waniliprol, Verticillium lecanii,

YI 5302, zeta-cypermetryna, zolaprofos,

2,2-dimetylocyklopropanokarboksylan (1R-cis)-(5-fenylometylo-3-furanylo)metylo-3-[(dihydro-2-okso-3(2H)-furanylideno)metylu],

2,2,3,3-tetrametylocyklopropanokarboksylan 3-fenoksyfenylometylu,

1-[(2-chloro-5-tiazolilo)metylo]tetrahydro-3,5-dimetylo-N-nitro-1,3,5-triazyno-2 (1H)-imina,

2-(2-chloro-6-fluorofenylo)-4-[4-(1,1-dimetyloetylo)fenylo]-4,5-dihydrooksazol,

2-acetyloksy-3-dodecylo-1,4-naftalenodion,

2-chloro-N-[[[4-(1-fenyloetoksy)fenylo]amino]karbonylo]benzamid,

2-chloro-N-[[[4-(2,2-dichloro-1,1-difluoroetoksy)fenylo]amino]karbonylojbenzamid, propylokarbaminian 3-metylofenylu,

4-[4-(4-etoksyfenylo)-4-metylopentylo]-1-fluoro-2-fenoksybenzen,

4-chloro-2-(1,1-dimetyloetylo)-5-[[2-(2,6-dimetylo-4-fenoksyfenoksy)-etylo]tio]-3(2H)-pirydazynon,

4-chloro-2-(2-chloro-2-metylopropylo)-5-[(6-jodo-3-pirydylo)metoksy]-3(2H)-pirydazynon,

4-chloro-5-[(6-chloro-3-pirydylo)metoksy]-2-(3,4-dichlorofenylo)-3(2H)-pirydazynon,

Bacillus thuringiensis szczep EG-2348,

2-benzoilo-1-(1,1-dimetyloetylo)hydrazyd kwasu benzoesowego, ester 2,2-dimetylo-3-(2,4-dichlorofenylo)-2-okso-1-oksaspiro[4,5]dec-3-en-4-ylowy kwasu butanowego,

[3-[(6-chloro-3-pirydylo)metylo]-2-tiazolidynylideno]cyjanamid, dihydro-2-nitrometyleno-2H-1,3-tiazyno-3(4H)-karboksyaldehyd,

[2-[[1,6-dihydro-6-okso-1-fenylometylo-4-pirydazynylo]oksy]etylo]-karbaminian etylu,

N-(3,4,4-trifluoro-1-okso-3-butenylo)-glicyna,

N-(4-chlorofenylo)-3-(4-difluorometoksyfenylo)-4,5-dihydro-4-fenylo-1H-pirazolo-1-karboksyamid,

N-metylo-N'-(1-metylo-2-propenylo)-1,2-hydrazynodikarbotioamid,

N-metylo-N'-2-propenylo-1,2-hydrazynodikarbotioamid, (2-dipropyloamino-2-oksoetylo]etylofosforoamidotiolan Ο,Ο-dietylu.

Możliwa jest również mieszanina z innymi znanymi substancjami czynnymi, jak z substancjami chwastobójczymi lub z nawozami i regulatorami wzrostu.

Poza tym zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych, w przypadku stosowania ich jako środków owadobójczych, mogą występować w postaci handlowych preparatów oraz w sporządzonych z tych preparatów formach użytkowych w mieszaninie z synergetykami. Synergetyki stanowią związki, dzięki którym wzrasta działanie substancji czynnych, chociaż dodany synergetyk sam nie musi być skuteczny.

Zawartość substancji czynnej w formach użytkowych przygotowanych z handlowych preparatów może zmieniać się w szerokim zakresie. Stężenie substancji czynnej w formach użytkowych może wynosić 0,0000001 do 95% wagowych, korzystnie 0,0001 do 1% wagowego.

Stosowanie przeprowadza się w zwykły sposób, dostosowany do form użytkowych.

W przypadku stosowania przeciw szkodnikom sektora higieny i zapasów kompozycja substancji czynnych odznacza się doskonałą opornością na rozkład na drewnie i glinie oraz dobrą stabilnością wobec alkaliów na wapnowanych podłożach.

Zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych działają nie tylko przeciw szkodnikom roślin, obszaru higieny i szkodnikom zapasów, ale także w sektorze medycyny weterynaryjnej przeciw pasożytom zwierzęcym (pasożytom zewnętrznym), takim jak kleszcze tarczycy, kleszcze skórne, świerzbowce, roztocza pełzające, muchy (kłujące i liżące), pasożytujące larwy much, wszy, wszoły sierści, wszoły piór i pchły.

Do pasożytów tych należą:

Z rzędu Anoplurida, np. Haematopinus spp., Linognathus spp., Pediculus spp., Phtirus spp., Solenopotes spp..

Z rzędu Mallophagida i podrzędów Amblycerina oraz Ischnocerina, np. Trimenopon spp., Menopon spp., Trinoton spp., Bovicola spp., Werneckiella spp., Lepikentron spp., Damalina spp., Trichodeetes spp., Felicola spp..

Z rzędu Diptera i podrzędów Nematocerina oraz Brachycerina, np. Aedes spp., Anopheles spp., Culex spp., Simulium spp., Eusimulium spp., Phlebotomus spp., Lutzomyia spp., Culicoides spp., Chrysops spp., Hybomitra spp., Atylotus spp., Tabanus spp., Haematopota spp., Philipomyia spp., Braula spp.,

PL 212 915 B1

Musca spp., Hydrotaea spp., Stomoxys spp., Haematobia spp., Morellia spp., Fannia spp., Glossina spp., Calliphora spp., Lucilia spp., Chrysomyia spp., Wohlfahrtia spp., Sarcophaga spp., Oestrus spp., Hypoderma spp., Gasterophilus spp., Hippobosca spp., Lipoptena spp., Melophagus spp..

Z rzędu Siphonapterida, np. Pulex spp., Ctenocephalides spp., XenopsylIa spp., Ceratophyllus spp..

Z rzę du Heteropterida, np. Cimex spp., Triatoma spp., Rhodnius spp., Panstrongylus spp..

Z rzędu Blattarida, np. Blatta orientalis, Periplaneta americana, Blattela germanica, Supella spp..

Z podklasy Aearia (Aearida) i rzę dów Meta- oraz Mesostigmata, np. Argas spp., Ornithodorus spp., Otobius spp., Ixodes spp., Amblyomma spp., Boophilus spp., Dermacentor spp., Haemophysalis spp., Hyalomma spp., Rhipicephalus spp., Dermanyssus spp., Raillietia spp., Pneumonyssus spp., Sternostoma spp., Varroa spp..

Z rzędu Aetinedida (Prostigmata) i Aearidida (Astigmata), np. Aearapis spp., Cheyletiella spp., Ornithoeheyletia spp., Myobia spp., Psorergates spp., Demodex spp., Trombieula spp., Listrophorus spp., Aearus spp., Tyrophagus spp., Caloglyphus spp., Hypodectes spp., Pteroliehus spp., Psoroptes spp., Chorioptes spp., Otodectes spp., Sarcoptes spp., Notoedres spp., Knemidocoptes spp., Cytodites spp., Laminosioptes spp..

Zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych odpowiednie są również do zwalczania stawonogów, zakażających gospodarskie zwierzęta użytkowe, jak np. bydło, owce, kozy, konie, świnie, osły, wielbłądy, bawoły, króliki, kury, indyki, kaczki, gęsi, pszczoły, inne zwierzęta domowe, jak np. psy, koty, ptaki domowe, ryby akwariowe i tak zwane zwierzęta doświadczalne, np. chomiki, świnki morskie, szczury i myszy. W wyniku zwalczania tych stawonogów powinny ulec zmniejszeniu liczba przypadków śmiertelnych oraz spadki wydajności (w przypadku mięsa, mleka, wełny, skór, jaj, miodu itd.) w takim stopniu, że przez użycie zgodnych z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych chów zwierząt staje się bardziej ekonomiczny i prostszy.

Stosowanie zgodnych z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych w sektorze weterynaryjnym odbywa się w znany sposób, mianowicie przez podawanie jelitowe w postaci np. tabletek, kapsułek, napojów, wlewów, granulatów, past, boli, sposobem przez pożywienie i czopków, dalej przez podawanie pozajelitowe, jak np. przez wstrzyknięcia (domięśniowe, podskórne, dożylne, śródotrzewnowe i inne), przez implantaty, przez stosowanie nosowe, stosowanie skórne np. przez zanurzanie lub kąpiel (Dippen), opryskanie (Spray), nalanie (Pour-on i Spot-on), przemycie, zapudrowanie oraz za pomocą kształtek zawierających substancję czynną, jak kołnierzy, kolczyków usznych, obrączek na ogon, opasek kończyn, uździenic, urządzeń do znaczenia itd.

W przypadku stosowania u bydła, drobiu, zwierząt domowych itd. substancje czynne można stosować jako preparaty (np. proszki, emulsje, płynne środki), które zawierają substancje czynne w ilości 1 do 80% wagowych, wprost lub po 100 do 10 000-krotnym rozcieńczeniu lub jako chemiczną kąpiel.

Poza tym stwierdzono, że zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych wykazują silne działanie owadobójcze przeciw owadom, które niszczą techniczne materiały.

Przykładowo i szczególnie, lecz nie ograniczająco, można wymienić następujące owady:

Chrząszcze, jak

Hylotrupes bajulus, Chlorophorus pilosis, Anobium punctatum, Xestobium rufovillosum, Ptilinus pecticornis, Dendrobium pertinex, Ernobius mollis, Priobium carpini, Lyctus brunneus, Lyctus africanus, Lyctus planicollis, Lyctus linearis, Lyctus pubescens, Trogoxylon aequale, Minthes rugicollis, Xyleborus spec., Tryptodendron spec., Apate monachus, Bostrychus capucins, Heterobostrychus brunneus, Sinoxylon spec. Dinoderus minutus.

Błonkoskrzydłe, jak

Sirex juvencus, Urocerus gigas, Urocerus gigas taignus, Urocerus augur.

Termity, jak

Kalotermes flavicollis, Cryptotermes brevis, Heterotermes indicola, Reticulitermes flavipes, Reticulitermes santonensis, Reticulitermes lucifugus, Mastotermes darwiniensis, Zootermopsis nevadensis, Coptotermes formosanus.

Szczeciogonki, jak Lepisma saccharina.

Przez techniczne materiały rozumie się w omawianym kontekście nie-ożywione materiały, jak zwłaszcza tworzywa sztuczne, środki klejące, kleje, papiery i kartony, skórę, drewno, produkty pochodzące z przerobu drewna i materiały do powlekania.

W przypadku materiału chronionego przed opanowaniem przez owady zwłaszcza szczególnie korzystnie chodzi o drewno i produkty pochodzące z przerobu drewna.

PL 212 915 B1

Przez drewno i produkty pochodzące z przerobu drewna, które można chronić zgodnym z wynalazkiem środkiem względnie zawierającymi go mieszaninami, rozumie się przykładowo:

drewno budulcowe, belki drewniane, podkłady kolejowe, części mostów, mostki łodzi, pojazdy drewniane, skrzynie, palety, kontenery, słupy telefoniczne, boazerie, drewniane okna i drzwi, sklejki, płyty wiórowe, roboty stolarskie lub produkty drewniane, które zupełnie ogólnie stosuje się przy budowie domu lub w stolarstwie budowlanym.

Kompozycje substancji czynnych można stosować jako takie, w postaci koncentratów lub ogólnie przyjętych preparatów, jak proszków, granulatów, roztworów, zawiesin, emulsje lub past.

Wymienione preparaty można wytwarzać w znany sposób, np. przez zmieszanie substancji czynnych z co przynajmniej jednym rozpuszczalnikiem względnie rozcieńczalnikiem, emulgatorem, środkiem dyspergującym i/lub wiążącym, lub ze środkiem utrwalającym, albo ze środkiem hydrofobowym, ewentualnie z sykatywami i stabilizatorami UV, i ewentualnie z barwnikami i pigmentami oraz z dalszymi środkami ułatwiającymi przerób.

Owadobójcze środki lub koncentraty, stosowane do ochrony drewna i materiałów drewnianych, zawierają zgodną z wynalazkiem substancję czynną w stężeniu wynoszącym 0,0001 do 95% wagowych, zwłaszcza 0,001 do 60% wagowych.

Ilość użytego środka względnie koncentratu zależy od gatunku i występowania owadów oraz od medium. Optymalną do użycia ilość można ustalić każdorazowo przy zastosowaniu za pomocą szeregu testów. Jednak na ogół wystarcza użycie 0,0001 do 20% wagowych, korzystnie 0,001 do 10% wagowych substancji czynnej, w odniesieniu do przeznaczonego do ochrony materiału.

Jako rozpuszczalniki i/lub rozcieńczalniki stosuje się organiczno-chemiczny rozpuszczalnik lub mieszaninę rozpuszczalników i/lub olejowy lub olejopodobny, trudno lotny organiczno-chemiczny rozpuszczalnik albo mieszaninę rozpuszczalników, i/lub polarny organiczno-chemiczny rozpuszczalnik albo mieszaninę rozpuszczalników, i/lub wodę i ewentualnie emulgator i/lub środek zwilżający.

Jako organiczno-chemiczne rozpuszczalniki stosuje się korzystnie olejowe lub olejopodobne rozpuszczalniki o lotności powyżej 35 i temperaturze zapłonu powyżej 30°C, korzystnie powyżej 45°C. Jako takie trudno lotne, nierozpuszczalne w wodzie, olejowe lub olejopodobne rozpuszczalniki stosuje się odpowiednie oleje mineralne lub ich frakcje aromatyczne albo mieszaniny rozpuszczalników zawierające olej mineralny, korzystnie w benzynę lakową, naftę i/lub alkilobenzen.

Korzystnie stosuje się oleje mineralne o zakresie temperatur wrzenia wynoszącym 170 do 220°C, benzynę lakową o zakresie temperatur wrzenia 170 do 220°C, olej wrzecionowy o zakresie temperatur wrzenia 250 do 350°C, naftę względnie węglowodory aromatyczne o zakresie temperatur wrzenia 160 do 280°C, terpentynę i podobne.

W korzystnej postaci wykonania stosuje się ciekłe węglowodory alifatyczne o zakresie temperatur wrzenia 180 do 210°C lub wysokowrzące mieszaniny węglowodorów aromatycznych i alifatycznych o zakresie temperatur wrzenia 180 do 220°C i/lub olej wrzecionowy, i/lub monochloronaftalen, korzystnie α-monochloronaftalen.

Organiczne trudno lotne olejowe albo olejopodobne rozpuszczalniki o lotności powyżej 35 i temperaturze zapłonu powyżej 30°, korzystnie powyżej 45°C, można częściowo zastąpić łatwo albo średnio lotnymi organiczno-chemicznymi rozpuszczalnikami z tym, że mieszanina rozpuszczalników również posiada lotność powyżej 35 i temperaturę zapłonu powyżej 30°C, korzystnie powyżej 45°C i, że w tej mieszaninie rozpuszczalników jest rozpuszczalna lub daje się zemulgować mieszanina środek owadobójczy-środek grzybobójczy.

Według korzystnej postaci wykonania część organiczno-chemicznego rozpuszczalnika lub mieszaniny rozpuszczalników zastępuje się alifatycznym polarnym organiczno-chemicznym rozpuszczalnikiem lub mieszaniną rozpuszczalników. Korzystnie stosuje się alifatyczne organiczno-chemiczne rozpuszczalniki, zawierające grupy hydroksylowe i/lub estrowe, i/lub grupy eterowe, jak np. etery glikoli, estry lub podobne.

Jako organiczno-chemiczne spoiwa w ramach omawianego wynalazku stosuje się właściwie znane, rozcieńczalne wodą i/lub rozpuszczalne lub dające się dyspergować względnie emulgować w użytych organiczno-chemicznych rozpuszczalnikach, żywice syntetyczne i/lub wiążące oleje schnące, zwłaszcza spoiwa składające się z lub zawierające żywicę akrylową, żywicę winylową, np. polioctan winylu, żywicę poliestrową, żywicę polikondensacyjną lub poliaddycyjną, żywicę poliuretanową, żywicę alkidową względnie modyfikowaną żywicę alkidową, żywicę fenolową, żywicę węglowodorową, jak żywicę indenowo-kumaronową, żywicę silikonową, schnące roślinne i/lub schnące oleje, i/lub fizycznie schnące spoiwa na bazie żywicy naturalnej i/lub syntetycznej.

Stosowaną jako spoiwo syntetyczną żywicę można użyć w postaci emulsji, dyspersji lub roztworu. Jako spoiwo można stosować również bitumy lub substancje bitumiczne w ilości do 10% wagowych.

PL 212 915 B1

Dodatkowo można stosować właściwie znane barwniki, pigmenty, środki hydrofobowe, substancje poprawiające zapach oraz inhibitory względnie środki chroniące przed korozją i tym podobne.

Zgodnie z wynalazkiem środek lub koncentrat jako organiczno-chemiczne spoiwa zawiera korzystnie co najmniej jedną żywicę alkidową względnie modyfikowaną żywicę alkidową i/lub schnący olej roślinny. Według wynalazku korzystnie stosuje się żywice alkidowe o zawartości oleju wynoszącej powyżej 45% wagowych, zwłaszcza 50 do 68% wagowych.

Wymienione spoiwo można całkowicie lub częściowo zastąpić środkiem utrwalającym (mieszaniną) lub zmiękczaczem (mieszaniną). Te dodatki powinny zapobiegać ulatnianiu się substancji czynnych oraz ich krystalizacji względnie wytrącaniu. Korzystnie zastępują one 0,01 do 30% spoiwa, w odniesieniu do 100% użytego spoiwa.

Zmiękczacze pochodzą z chemicznych klas estrów kwasu ftalowego, jak ftalan dibutylowy, dioktylowy lub ftalan benzylowo-butylowy, dalej z estrów kwasu fosforowego, jak fosforan tributylowy, estrów kwasu adypinowego, jak adypinian di-(2-etyloheksylowy), dalej ze stearynianów, jak stearynian butylu lub stearynien amylu, oleinianów, jak oleinian butylu, z eterów gliceryny lub wysokocząsteczkowych eterów glikoli, estrów gliceryny oraz estrów kwasu p-toluenosulfonowego.

Środki utrwalające bazują chemicznie na eterach poliwinylowo-alkilowych, jak np. na eterze poliwinylowo-metylowym, lub na ketonach, jak benzofenonie, etylenobenzofenonie.

Jako rozpuszczalnik względnie rozcieńczalnik w rachubę wchodzi zwłaszcza także woda, ewentualnie w mieszaninie z jednym lub więcej z wyżej wymienionych organiczno-chemicznych rozpuszczalników względnie rozcieńczalników, emulgatorów i dyspergatorów.

Szczególnie skuteczną ochronę drewna uzyskuje się wielkoprzemysłowymi sposobami impregnacji, np. sposobem próżniowym, podwójnej próżni lub sposobem ciśnieniowym.

Gotowe do zastosowania środki mogą zawierać ewentualnie jeszcze dalsze środki owadobójcze i ewentualnie jeszcze jeden albo więcej środków grzybobójczych.

Zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych można jednocześnie stosować do ochrony przed porostem przedmiotów, szczególnie kadłubów statków, sit, sieci, budowli, urządzeń nabrzeża oraz urządzeń sygnalizacyjnych, które kontaktują się z wodą morską albo z wodą słonawą.

Porost przez osiadłe Oligochaeten, jak wapniowe bruzdownice pędówki oraz przez muszle i gatunki z grupy Ledamorpha (kaczenice), jak różne gatunki Lepas i Scalpellum, lub przez gatunki z grupy Balanomorpha (pąkle), jak gatunki Balanus lub Pollicipes, zwiększa opór tarcia statków, w następstwie czego, przez zwiększone zużycie energii i poza tym przez częsty postój w suchym doku, prowadzi do wyraźnego wzrostu kosztów przedsiębiorstwa.

Obok porostu przez glony, np. Ectocarpus sp. i Ceramium sp., szczególne znaczenie ma porost przez osiadłe grupy Entomostraken, występujące pod nazwą Cirripedia (pnące się raki rzeczne).

Nieoczekiwanie stwierdzono, że zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych wykazują doskonałe działanie przeciwporostowe.

Na skutek zastosowania zgodnych z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych można zrezygnować z użycia metali ciężkich, takich jak np. siarczki bis(trialkilocyny), laurynian tri-n-butylocyny, chlorek tri-n-butylocyny, tlenek miedzi(I), chlorek trietylocyny, tri-n-butylo-(2-fenylo-4-chlorofenoksy)cyna, tlenek tributylocyny, disiarczek molibdenu, tlenek antymonu, polimeryczny tytanian butylu, chlorek fenylo(bispirydyno)bizmutu, fluorek tri-n-butylocyny, etylenobistiokarbaminian manganu, dimetyloditiokarbaminian cynku, etylenobistiokarbaminian cynku, sole 1-tlenku 2-pirydynotiolu z cynkiem i miedzią, etylenobistiokarbaminian bisdimetyloditiokarbamoilocynku, tlenek cynku, etylenobisditiokarbaminian miedzi(I), tiocyjanian miedzi, naftenian miedzi oraz fluorowce tributylocyny, lub można zdecydowanie zredukować stężenie tych związków.

Gotowe do zastosowania farby przeciwporostowe mogą zawierać ewentualnie jeszcze inne substancje czynne, korzystnie substancje do zwalczania glonów, substancje grzybobójcze, chwastobójcze, substancje mięczakobójcze względnie inne przeciwporostowe substancje czynne.

Jako składniki kompozycji do zgodnych z wynalazkiem środków przeciwporostowych korzystnie odpowiednie są, substancje do zwalczania glonów, jak

2-tert-butyloamino-4-cyklopropyloamino-6-metylotio-1,3,5-triazyna, dichlorofen, diuron, endotal, octan fentynu, izoproturon, metabenzotiazuron, oksyfuorfen, chinoklamina i terbutryn, substancje grzybobójcze, jak

S,S-ditlenek cykloheksyloamidu kwasu benzo[b]tiofenokarboksylowego, dichlofluanid, fluorofolpet, karbaminian 3-jodo-2-propynylobutylu, tolilofluanid i azole, jak azakonazol, cyprokonazol, epoksykonazol, heksakonazol, metkonazol, propikonazol i tebukonazol,

PL 212 915 B1 substancje mięczakobójcze, jak środek chelatyzujący żelazo, octan fentynu, metaldehyd, metiokarb, niklozamid, tiodikarb i trimetakarb, lub konwencjonalne przeciwporostowe substancje czynne, takie jak

4,5-dichloro-2-oktylo-4-izotiazolin-3-on, dijodometyloparatrylosulfon, 2-(N,N-dimetylotiokarbamoilotio)-5-nitrotiazyl, sole 1-tlenku 2-pirydynotiolu z potasem, miedzią, sodem i cynkiem, pirydynotrifenyloborowodór, tetrabutylodistannooksan, 2,3,5,6-tetrachloro-4-metylosulfonylopirydyna,

2,4,5,6-tetrachloroizoftalonitryl, disiarczek tetrametylotiuramu oraz imid kwasu 2,4,6-trichlorofenylomaleinowego.

Stosowane środki przeciwporostowe zawierają substancję czynną w stężeniu wynoszącym 0,001 do 50% wagowych, zwłaszcza 0,01 do 20% wagowych.

Środki przeciwporostowe zawierają poza tym zwykłe składniki, jakie opisano np. w publikacjach Ungerer, Chem. Ind. 1985, 37, 730-732 oraz Williams, Antifouling Marine Coatings, Noyes, Park Ridge, 1973.

Przeciwporostowe środki do powlekania, obok środków do zwalczania glonów, środków grzybobójczych, środków mięczakobójczych i zgodnych z wynalazkiem owadobójczych substancji czynnych, zawierają szczególnie środki wiążące.

Przykładami uznanych środków wiążących są polichlorek winylu w układzie rozpuszczalników, chlorowany kauczuk w układzie rozpuszczalników, żywice akrylowe w układzie rozpuszczalników, zwłaszcza w układzie wodnym, układy kopolimeru chlorek winylu/octan winylu w postaci wodnej dyspersji lub w postaci układów organicznych rozpuszczalników, kauczuki butadien/styren/akrylonitryl, schnące oleje, jak olej z nasion lnu, estry żywiczne lub modyfikowane kalafonie utwardzane w kompozycji ze smołą lub bitumem, asfaltem oraz związkami epoksydowymi, małe ilości chlorokauczuku, chlorowany polipropylen i żywice winylowe.

Środki do powlekania zawierają ewentualnie również nieorganiczne pigmenty, organiczne pigmenty lub barwniki, które korzystnie są nierozpuszczalne w morskiej wodzie. Poza tym mogą one zawierać materiały, jak kalafonię, aby umożliwić sterowane uwalnianie substancji czynnych. Poza tym środki do powlekania mogą zawierać zmiękczacze, środki modyfikujące, które wpływają na reologiczne właściwości oraz inne konwencjonalne składniki. Zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych mogą być włączone również w Self-Polishing-Antifouling-Systemen.

Zgodne z wynalazkiem kompozycje substancji czynnych odpowiednie są także do zwalczania szkodników zwierzęcych, szczególnie owadów, pajęczaków i roztoczy, które występują w zamkniętych pomieszczeniach, jak np. w mieszkaniach, halach fabrycznych, biurach, kabinach pojazdów i innych. Można je stosować do zwalczania tych szkodników same lub w kompozycji z innymi substancjami czynnymi i pomocniczymi w produktach owadobójczych używanych w gospodarstwie domowym. Są one skuteczne przeciw wrażliwym i opornym gatunkom oraz przeciw wszystkim stadiom rozwoju.

Do szkodników tych należą:

Z rzędu Scorpionidea, np. Buthus occitanus.

Z rzędu Acarina, np. Argas persicus, Argas reflexus, Bryobia spp., Dermanyssus gallinae, Glyciphagus domesticus, Ornithodorus moubat, Rhipicephalus sanguineus, Trombieula alfreddugesi, Neutrombicula autumnalis, Dermatophagoides pteronissimus, Dermatophagoides forinae.

Z rzędu Araneae, np. Aviculariidae, Araneidae.

Z rzędu Opiliones, np. Pseudoscorpiones chelifer, Pseudoscorpiones cheiridium, Opiliones phalangium.

Z rzędu Isopoda, np. Oniscus asellus, Porcellio scaber.

Z rzędu Diplopoda, np. Blaniulus guttulatus, Polydesmus spp..

Z rzędu Chilopoda, np. Geophilus spp..

Z rzędu Zygentoma, np. Ctenolepisma spp., Lepisma saccharina, Lepismodes inquilinus.

Z rzędu Blattaria, np. Blatta orientalies, Blattella germanica, Blattella asahinai, Leucophaea maderae, Panchlora spp., Parcoblatta spp., Periplaneta australasiae, Periplaneta americana, Periplaneta brunnea, Periplaneta fuliginosa, Supella longipalpa.

Z rzędu Saltatoria, np. Acheta domesticus.

Z rzędu Dermaptera, np. Forficula auricularia.

Z rzędu Isoptera, np. Kalotermes spp., Reticulitermes spp..

Z rzędu Psocoptera, np. Lepinatus spp., Liposcelis spp..

Z rzędu Coloptera, np. Anthrenus spp., Attagenus spp., Dermestes spp., Letheticus oryzae, Necrobia spp., Ptinus spp., Rhizopertha dominica, Sitophilus granarius, Sitophilus oryzae, Sitophilus zeamais, Stegobium paniceum.

PL 212 915 B1

Z rzędu Diptera, np. Aedes aegypti, Aedes albopictus, Aedes taeniorhynchus, Anopheles spp., Calliphora erythrocephala, Chrysozona pluvialis, Culex quinquefasciatus, Culex pipiens, Culex tarsalis, Drosophila spp., Fannia canicularis, Musca domestica, Phlebotomus spp., Sarcophaga carnaria, Simulium spp., Stomoxys calcitrans, Tipula paludosa.

Z rzędu Lepidoptera, np. Achroia grisella, Galleria mellonella, Plodia interpunctella, Tinea cloacella, Tinea pellionella, Tineola bisselliella.

Z rzędu Siphonaptera, np. Ctenocephalides canis, Ctenocephalides felis, Pulex irritans, Tunga penetrans, Xenopsylla cheopis.

Z rzędu Hymenoptera, np. Camponotus herculeanus, Lasius fuliginosus, Lasius niger, Lasius umbratus, Monomorium pharaonis, Paravespula spp., Tetramorium caespitum.

Z rzędu Anoplura, np. Pediculus humanus capitis, Pediculus humanus corporis, Phthirus pubis.

Z rzędu Heteroptera, np. Cimex hemipterus, Cimex lectularius, Rhodinus prolixus, Triatoma infestans.

Środki owadobójcze, przeznaczone do użytku w gospodarstwie domowym, można stosować także w kompozycji z innymi odpowiednimi substancjami czynnymi, takimi jak estry kwasu fosforowego, karbaminiany, pyretroidy, regulatory wzrostu lub substancje czynne z innych znanych klas środków owadobójczych.

Stosuje się je w aerozolach, bezciśnieniowych środkach do oprysków drobnokroplistych, na przykład spray'ach z pompką i rozpylających, w automatach zamgławiających, środkach dymnych, piankach, żelach, produktach z wyparek z ułatwiającymi parowanie płytkami z celulozy lub tworzywa sztucznego, z wyparek cieczowych, żelowych i przeponowych, wyparek śmigłowych, z układów wolnego od energii względnie biernego parowania, w przeciwmolowych papierkach, woreczkach i żelach jako granulaty lub pyły, w rozsiewanych przynętach lub stacjach zakładania przynęt.

Stosowane ilości zgodnych z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych mogą zmieniać się w większym zakresie, w zależności od sposobu zastosowania. W przypadku traktowania części roślin kompozycje substancji czynnych stosuje się w ilościach wynoszących na ogół 0,1 do 10 000 g/ha, korzystnie 10 do 1 000 g/ha.

Poniższe przykłady dowodzą dobrego działania owadobójczego i roztoczobójczego zgodnych z wynalazkiem kompozycji substancji czynnych. Podczas gdy poszczególne substancje czynne wykazują pewne słabości w działaniu, kompozycje wykazują działanie przekraczające zwykłą sumę działań.

Synergiczny efekt w przypadku substancji owadobójczych i roztoczobójczych występuje zawsze wówczas, gdy działanie kompozycji substancji czynnych jest większe niż suma działań substancji czynnych stosowanych oddzielnie.

Poniżej przedstawiono wzór obliczania działania synergicznego kompozycji składającej się z dwu substancji czynnych.

Oczekiwane działanie danej kompozycji złożonej z dwu substancji czynnych można obliczyć według publikacji: Carpenter C.S., MammaIian Toxicity of 1-Naphthyl-N-methylcarbamate [Sevin Insecticide], Agricultur and Food Chemistry, tom 9, nr 1, strony 30-39,1961, jak niżej:

Jeżeli

Pa oznacza udział substancji czynnej A w mieszaninie,

Pb oznacza udział substancji czynnej B w mieszaninie,

LC50 (względnie 95) a podaje stężenie, w przypadku którego 50% (względnie 95%) zwierząt potraktowanych substancją czynną A zostaje uśmierconych, a

LC50 (względnie 95) b podaje stężenie, w przypadku którego 50% (względnie 95%) zwierząt potraktowanych substancją czynną B zostaje uśmierconych, to oczekiwane LC50 (względnie 95) (kompozycji) =

Pa ^LC50(bzw.95)^a

Pb ^LC50(bzw.95)^b

Jeżeli obliczone LC50 (względnie 95) jest większe niż faktycznie uzyskane i powyżej obszaru zaufania, wówczas działanie kompozycji jest ponadaddytywne, to znaczy, że występuje efekt synergiczny.

PL 212 915 B1

Przykłady zastosowania

P r z y k ł a d F

Test na Heliothis armigera

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator.

Pędy soi (Glucine max) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je gąsienicami Heliothis armigera.

Po wymaganym czasie oznacza się uśmiercenie w %, przy czym 100% oznacza, że wszystkie gąsienice zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna gąsienica nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmierceń oblicza się według wzoru Carpenter'a.

W teście tym następująca kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z oddzielnie zastosowanymi substancjami czynnymi:

T a b e l a F

Owady uszkadzające rośliny Test na Heliothis armigera

Substancje czynne	LC50 po 6 dniach
awermektyna	0,094 ppm
chlotianidyna	15,0 ppm
awermektyna + chlotianidyna (1:25) według wynalazku	obliczone** 2,137 ppm wynalezione* 0,094 ppm

P r z y k ł a d G

Test na larwach Phaedon

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator.

Liście kapusty (Brassica oleracea) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je larwami żaczki warzuchówki (Phaedon cochlieariae).

Po wymaganym czasie oznacza się uśmiercenie w%, przy czym 100% oznacza, że wszystkie larwy chrząszcza zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna larwa chrząszcza nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmierceń oblicza się według wzoru Carpenter'a.

W teście tym następująca kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z osobno zastosowanymi substancjami czynnymi:

T a b e l a G

Owady uszkadzające rośliny Test na larwach Phaedon

Substancje czynne	LC95 po 6 dniach
awermektyna	1,431 ppm
chlotianidyna	11,234 ppm
awermektyna + chlotianidyna (1:25) według wynalazku	obliczone** 8,850 ppm wynalezione* 0,449 ppm

PL 212 915 B1

P r z y k ł a d J

Test na Heliothis armigera

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator.

Pędy soi (Glycine max) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je gąsienicami Heliothis armigera.

Po wymaganym czasie oznacza się uśmiercenie w %, przy czym 100% oznacza, że wszystkie gąsienice zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna gąsienica nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmierceń oblicza się według wzoru Carpenter'a.

W teście tym następująca kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z oddzielnie zastosowanymi substancjami czynnymi:

T a b e l a J

Owady uszkadzające rośliny Test na Heliothis armigera

Substancje czynne	LC50 po 6 dniach
benzoesan emamektyny	0,007 ppm
chlotianidyna	3,527 ppm
benzoesan emamektyny+ chlotianidyna (1:500) według wynalazku	obliczone** 1,757 ppm wynalezione* 0,004 ppm

P r z y k ł a d K

Test na larwach Phaedon

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator.

Liście kapusty (Brassica oleracea) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je larwami żaczki warzuchówki (Phaedon cochlieariae).

Po wymaganym czasie oznacza się uśmiercenie w %, przy czym 100% oznacza, że wszystkie larwy chrząszcza zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna larwa chrząszcza nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmierceń oblicza się według wzoru Carpenter'a.

W teście tym następująca kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z osobno zastosowanymi substancjami czynnymi:

T a b e l a K

Owady uszkadzające rośliny Test na larwy Phaedon

Substancje czynne	LC95 po 6 dniach
benzoesan emamektyny	0,072 ppm
chlotianidyna	17,504 ppm
benzoesan emamektyny + chlotianidyna (1:100) według wynalazku	obliczone** 5,102 ppm wynalezione* 0,082 ppm

PL 212 915 B1

P r z y k ł a d L

Test na Plutella, szczep wrażliwy

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator.

Liście kapusty (Brassica oleracea) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je gąsienicami tantnisia krzyżowiaczka (Plutella xylostella, szczep wrażliwy).

Po wymaganym czasie oznacza się % uśmiercenia, przy czym 100% oznacza, że wszystkie gąsienice zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna gąsienica nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmiercenia oblicza się według wzoru Carpenter'a.

W teście tym poniższa kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z oddzielnie zastosowanymi substancjami czynnymi:

T a b e l a L

Owady uszkadzające rośliny Test na Plutella, szczep wrażliwy

Substancje czynne	LC95 po 6 dniach
benzoesan emamektyny	0,0009 ppm
chlotianidyna	9,045 ppm
benzoesan emamektyny + chlotianidyna (1:500) według wynalazku	obliczone** 0,429 ppm wynalezione* 0,0027 ppm

P r z y k ł a d M

Test na Plutella, szczep odporny

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator.

Liście kapusty (Brassica oleracea) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je gąsienicami tantnisia krzyżowiaczka (Plutella xylostella, szczep odporny).

Po wymaganym czasie oznacza się % uśmiercenia, przy czym 100% oznacza, że wszystkie gąsienice zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna gąsienica nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmiercenia oblicza się według wzoru Carpenter'a.

W teście tym poniższa kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z oddzielnie zastosowanymi substancjami czynnymi:

T a b e l a M

Owady uszkadzające rośliny Test na Plutella, szczep odporny

Substancje czynne	LC50 po 6 dniach
benzoesan emamektyny	0,0012 ppm
chlotianidyna	27,271 ppm
benzoesan emamektyny + chlotianidyna (1:500) według wynalazku	obliczone** 0,587 ppm wynalezione* 0,0008 ppm

P r z y k ł a d N

Test na Spodoptera frugiperda

PL 212 915 B1

Rozpuszczalnik: 7 części wagowych dimetyloformamidu

Emulgator: 2 części wagowe eteru alkiloarylowo-poliglikolowego

W celu wytworzenia odpowiedniego preparatu substancji czynnej miesza się 1 część wagową substancji czynnej z podanymi ilościami rozpuszczalnika i emulgatora, i koncentrat rozcieńcza do wymaganego stężenia wodą zawierającą emulgator.

Liście kapusty (Brassica oleracea) traktuje się przez zanurzenie w preparacie substancji czynnej o wymaganym stężeniu i dopóki liście są jeszcze wilgotne, obsadza je gąsienicami sówki kapuścianej (Spodoptera frugiperda).

Po wymaganym czasie oznacza się uśmiercenie w %, przy czym 100% oznacza, że wszystkie gąsienice zostały uśmiercone, a 0% oznacza, że żadna gąsienica nie została uśmiercona. Ustalone wartości uśmierceń oblicza się według wzoru Carpenter'a.

W teście tym następująca kompozycja substancji czynnych według omawianego zgłoszenia wykazywała synergicznie wzmocnioną skuteczność w porównaniu z oddzielnie zastosowanymi substancjami czynnymi:

T a b e l a N

Owady uszkadzające rośliny Test na Spodoptera frugiperda

Substancje czynne	LC50 po 6 dniach
benzoesan emamektyny	0,003 ppm
chlotianidyna	0,178 ppm
benzoesan emamektyny + chlotianidyna (1:500) według wynalazku	obliczone** 0,159 ppm wynalezione* 0,0027 ppm

Zastrzeżenia patentowe

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Środek owadobójczy, znamienny tym, że zawiera synergicznie skuteczną mieszaninę chlotianidyny o wzorze I i co najmniej jednego związku z szeregu obejmującego abamektynę, emamektynę, względnie benzoesan emamektyny.
2. 2. Środek owadobójczy według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera synergicznie skuteczną mieszaninę chlotianidyny i abamektyny.
3. 3. Środek owadobójczy według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera synergicznie skuteczną mieszaninę chlotianidyny i emamektyny względnie benzoesanu emamektyny.
4. 4. Zastosowanie środka określonego w zastrz. 1 do 3 do zwalczania owadów.
5. 5. Sposób wytwarzania środka owadobójczego, znamienny tym, że synergicznie skuteczną mieszaninę określoną w zastrz. 1 do 3 miesza się z rozcieńczalnikami i/lub substancjami powierzchniowo czynnymi.