PL211050B1 - Sposób, urządzenie i pomieszczenie do uprawy roślin - Google Patents

Description

Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: 360482 (22) Data zgłoszenia: 18.06.2001 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

18.06.2001, PCT/NL01/000453 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

27.12.2001, WO01/097599 (11) 211050 (13) B1 (51) Int.Cl.

A01G 7/00 (2006.01) A01G 1/00 (2006.01)

Opis patentowy przedrukowano ze względu na zauważone błędy (54)

Sposób, urządzenie i pomieszczenie do uprawy roślin

(30) Pierwszeństwo: 19.06.2000, EP, 00202138.4	(73) Uprawniony z patentu: Cooperatie Horticoop U.A., Bleiswijk, NL
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 06.09.2004 BUP 18/04	(72) Twórca(y) wynalazku: PETER VAN WEEL, Naaldwijk, NL
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.04.2012 WUP 04/12	(74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Teresa Szlagowska-Kiszko

PL 211 050 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób, urządzenie i pomieszczenie do uprawy roślin uprawnych. Chodzi tu zwłaszcza o sposób uprawy roślin mających trzon roślinny pęd-korzeń, w którym podczas wzrostu część łodygi przygotowuje się tak, że na tej części łodygi wyrastają nowe korzenie, które to nowe korzenie poddaje się zetknięciu ze środkiem wzrostowym, w związku z czym podczas wytwarzania plonu utrzymuje się stosunkowo niewielką długość łodygi pomiędzy pędem najdalszym od korzeni i korzeniami stykającymi się ze środkiem wzrostowym najbliżej tego pędu, w porównaniu z normalną długością wspomnianej rośliny w tym samym wieku. Takimi roślinami uprawnymi są na przykład pomidory, ogórki, bakłażany, papryki i tym podobne.

Francuskie zgłoszenie patentowe nr FR 2 769 463 ujawnia sposób uprawy drzew palmowych, w którym pozwala się każdemu drzewu palmowemu rosnąć do stosunkowo dużej wysokości, po czym zakłada się kołnierz wokół pnia drzewa, bardzo blisko liści i orzechów kokosowych i daleko od ziemi, w której rosną pierwotne korzenie drzewa. Wzrost nowych li ś ci stymulowany jest we wspomnianym kołnierzu. Po wystarczającym wzroście nowych korzeni tnie się pień pomiędzy starymi korzeniami i nowymi korzeniami, po czym stare korzenie z połączoną z nimi długą łodygą wykopuje się i wyrzuca. Następnie tę całą procedurę rozpoczyna się ponownie.

Rośliny uprawne mające trzon roślinny pęd-korzeń zwykle rosną z wierzchołka i plony wyrastają blisko wierzchołka wspomnianej rośliny. Gdy plon wyrośnie na części rośliny i zostanie zebrany, wspomniana część nie rodzi dalszych plonów. Rośliny uprawne mające trzon roślinny pęd-korzeń mogą wyrastać do dużych długości, na przykład ponad 15 m dla pomidorów i nawet ponad 30 m dla ogórka. Ma to tę wadę, że powiększa się odległość pomiędzy częścią rodzącą plon blisko wierzchołka a korzeniami. Powoduje to wzrost odległości, na którą muszą być dostarczane substancje odżywcze od korzeni do plonu. W rezultacie powoduje to niższe plony.

Niniejszy wynalazek dotyczy sposobu uprawy roślin uprawnych, w którym wyeliminowano te wady znanych sposobów.

Sposób uprawy roślin uprawnych mających trzon roślinny pęd-korzeń, w którym podczas wzrostu część łodygi przygotowuje się tak, że na tej części łodygi wyrastają nowe korzenie, które to nowe korzenie poddaje się zetknięciu ze środkiem wzrostowym, w związku z czym podczas wytwarzania plonu utrzymuje się stosunkowo niewielką długość łodygi pomiędzy pędem najdalszym od korzeni i korzeniami stykającymi się ze środkiem wzrostowym najbliżej tego pędu, w porównaniu z normalną długością wspomnianej rośliny w tym samym wieku, według wynalazku charakteryzuje się tym, że trzon rośliny częściowo lub całkowicie zawiesza się od wierzchołka.

Korzystnie, wspomnianą długość łodygi utrzymuje się jako stałą długość.

Korzystnie, wspomnianą długość łodygi ogranicza się do normalnie rozwijającej się w plony części wspomnianej rośliny.

Korzystnie, wspomnianą część łodygi, na której wyrastają nowe korzenie, sytuuje się poziomo.

Korzystnie, część korzeni znajdującą się w odstępie od pędu lub każdego pędu umieszcza się na wyższym poziomie niż część dalszych korzeni, zwłaszcza wyżej niż część łodygi, na której wyrastają nowe korzenie.

Korzystnie, stosuje się środki do hamowania wzrostu korzeni znajdujących się w odstępie od wspomnianej części, na której rosną nowe korzenie.

Korzystnie, wierzchołek wspomnianej rośliny zawiesza się na elemencie wieszakowym, przy czym wierzchołek obniża się okresowo tak, że może on znowu rosnąć, korzystnie wzdłuż elementu wieszakowego, znamienny tym, że podczas lub po obniżeniu wspomnianego wierzchołka, korzenie wycofuje się częściowo lub całkowicie w kierunku od wierzchołka na podobną odległość, przy czym na części łodygi bliskiej korzeni wyrastają nowe korzenie, które stykają się lub zetkną się ze środkiem wzrostowym.

Korzystnie, umieszcza się poziomo część łodygi, sąsiadującą z częścią rośliny, na której wyrastają nowe korzenie, i rodzącą plony bliskie zbioru, przy czym zwiesza się wspomniane plony pionowo w dół od tej części ł odygi.

Korzystnie, łodygę częściowo lub całkowicie prowadzi się wzdłuż elementu prowadzącego tak, że część łodygi pomiędzy wierzchołkiem i wspomnianą poziomą częścią zawiesza się w zasadzie pionowo.

Korzystnie, część rodzącej plony rośliny zawierającą korzenie częściowo lub całkowicie umieszcza się w elementach przyjmujących, zaś część łodygi posiadającą pędy sąsiadującą z wierzPL 211 050 B1 chołkiem rośliny zawiesza się pionowo na elementach wieszakowych, przy czym część łodygi lub cała łodyga zaopatrzona w plony gotowe do zbioru przebiega poziomo.

Korzystnie, długość łodygi utrzymuje się pomiędzy 1 i 5 m, zwłaszcza pomiędzy 2 i 4 m, a korzystnie pomiędzy 2 i 3 m.

Korzystnie, łodygę prowadzi się za pomocą jednego lub wielu elementów z drutu, tak, że roślinę można przemieszczać poprzez ruch wspomnianego elementu względnie elementów z drutu.

Korzystnie, roślinę przymocowuje się do wspomnianego elementu, względnie elementów z drutu za pomocą elementów zaciskowych, które przemieszcza się podczas wzrostu.

Korzystnie, plony zbiera się za pomocą robota, przy czym korzystnie również manipuluje się rośliną za pomocą robota.

Korzystnie, korzenie hoduje się na wodzie, zwłaszcza w systemie pływowym.

Korzystnie, łodygę obrabia się miejscowo mechanicznie i/lub chemicznie w celu spowodowania lub przyspieszenia wzrostu korzeni.

Korzystnie, okresowo część rośliny zaopatrzoną w korzenie odcina się w całości lub w części.

Urządzenie do uprawy roślin rodzących plony mających trzon roślinny pęd-korzeń, zawierające elementy przyjmujące całą lub część części zaopatrzonej w korzenie, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera elementy do przemieszczania wspomnianych roślin podczas wzrostu lub umożliwiania przemieszczania wspomnianych elementów przyjmujących całą lub część łodygi i spowodowania lub przyspieszenia wzrostu korzeni na całej lub części tej części łodygowej.

Korzystnie, urządzenie zawiera elementy do wyprowadzania części korzeni znajdującej się w odstę pie od łodygi i pędów z elementów przyjmujących.

Korzystnie, elementy przyjmujące zawierają wlot dla rośliny, przy czym całość lub część elementów przyjmujących sąsiadująca z elementami przyjmującymi jest przeznaczona do podtrzymywania odpowiedniej części rośliny w położeniu poziomym oraz elementy przyjmujące zawierają ponadto elementy do prowadzenia całej lub części zaopatrzonej w korzenie na poziomie ponad wspomnianą poziomą częścią.

Korzystnie, urządzenie zawiera elementy do prowadzenia rośliny przez wspomniane elementy przyjmujące.

Pomieszczenie do uprawy roślin uprawnych, zwłaszcza pomidorów, bakłażanów, ogórków, papryk i tym podobnych, zaopatrzone w elementy wieszakowe nad podłogą do zawieszania wspomnianych roślin, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przewidziane są elementy do wzrostu korzeni do umieszczania części zaopatrzonej w korzenie każdej z uprawianych roślin częściowo lub całkowicie poziomo i do przemieszczania wspomnianej części zaopatrzonej w korzenie przez wspomniane elementy do wzrostu korzeni.

Korzystnie, w pomieszczeniu tym umieszczone są elementy oświetleniowe tak, że podczas używania elementy oświetleniowe rozciągają się nad częściami rodzącymi plony, zwłaszcza nad kwitnącymi częściami roślin.

Korzystnie, przewidziane są roboty do zbioru wspomnianych plonów i/lub do przemieszczania wspomnianej zaopatrzonej w korzenie części każdej rośliny, i/lub do przemieszczania elementów wieszakowych dla każdej rośliny.

Korzystnie, przewidziane są roboty do zbioru, które mogą podczas stosowania przemieszczać się pod całą lub częścią części rośliny rodzącej plony.

Zawieszenie wierzchołka wspomnianej rośliny na elemencie wieszakowym tak, że część wierzchołkowa, a bardziej szczegółowo część części rośliny rodzącej plon przebiega w zasadzie pionowo, oznacza, że stosunkowo mało przestrzeni potrzebne jest dla wspomnianej rośliny i jednocześnie można wykorzystać w sposób właściwy dostępne światło. W sposobie według wynalazku długość rośliny reguluje się, w związku z czym pomiędzy częścią rośliny rodzącą plon i korzeniami stykającymi się ze środkiem wzrostowym najbliższymi tej części utrzymuje się stosunkowo małą odległość.

Korzystnie, wspomnianą długość łodygi utrzymuje się w zasadzie stałą podczas cyklu życia wspomnianej rośliny uprawnej.

Przy utrzymywaniu stosunkowo małej wymienionej długości łodygi substancje odżywcze muszą być przenoszone na małe odległości podczas cyklu życia rośliny uprawnej. Zatem, optymalny plon jest zbierany podczas stosunkowo długich okresów czasu. W znanych sposobach uprawy roślin uprawnych rośliny te usuwa się i zastępuje po kilku miesiącach nowymi, młodymi roślinami, ponieważ wydajność i jakość plonu staje się wówczas niedostateczna.

PL 211 050 B1

W sposobie według niniejszego wynalazku cykl życia rośliny może wynosić przykładowo jeden rok lub nawet kilka lat, podczas którego to czasu wydajność i jakość są w zasadzie stałe i wysokie. Dalszą zaletą sposobu według wynalazku jest to, że całkowita długość rośliny jest stosunkowo nieduża podczas jej cyklu życia. W zasadzie nieużyteczną lub nawet niepożądaną część łodygi pomiędzy korzeniami stykającymi się ze środkiem wzrostowym i częścią rodzącą plon, na której to części nie rośnie plon i która zwykle ma kilka metrów długości, utrzymuje się krótką. A zatem, wspomniana część nie tarasuje na przykład przejść, części podłogi lub tym podobnych wokół rośliny. Ułatwia to również zbiór plonów.

Przygotowanie części łodygi do wzrostu na niej nowych korzeni należy rozumieć w tym zgłoszeniu jako co najmniej znaczne umieszczenie wspomnianej części łodygi w lub na środku wzrostowym, takim jak woda, ziemia, wata szklana lub wełna żużlowa albo tym podobne. Wspomniana część łodygi może być również obrabiana mechanicznie i/lub chemicznie za pomocą wszelkich znanych powszechnie środków w celu zapoczątkowania lub przyspieszenia wzrostu korzeni.

Holenderski opis patentowy nr NL 1 007 449 ujawnia sposób wzrostu roślin uprawnych, w którym rośliny uprawne hoduje się w korytkach z podłożem wypełnionych środkiem wzrostowym. Wysokość korytek jest regulowana. W tym celu wspomniane korytka zawiesza się na regulowanych elementach wieszakowych. Łodygi roślin podwiązuje się na przykład drutem, przymocowanym do ich górnych końców, po osiągnięciu odpowiedniej długości. Po zbiorze plonu z dolnego końca rośliny roślinę obniża się przez obniżenie wspomnianego drutu o pewną odległość.

W zasadzie poziome umieszczenie części łodygi, na której rosną nowe korzenie ma tę zaletę, że wspomnianą część łodygi można stosunkowo łatwo stykać na dużej długości ze środkiem wzrostowym, takim jak woda. Nieoczekiwanie, wzrost korzeni ma wspomnianej części łodygi polepsza się i przyspiesza przez umieszczenie co najmniej części istniejących korzeni na poziomie wyższym niż co najmniej część części łodygowej, na której rosną nowe korzenie. Wynalazca miał zadziwiającą intuicję, że umieszczając wspomnianą część korzeniową wyżej niż wspomniana część łodygi, na której mają wyrosnąć nowe korzenie, zakłóca się zwykłą równowagę co najmniej hormonalną w roślinie uprawnej, w związku z czym mniej hormonu powstrzymującego wzrost korzeni przenoszonego jest do łodygi i/lub więcej hormonu wzrostowego korzeni jest transportowanego w kierunku części łodygi sąsiadującej z korzeniami dla zapoczątkowania i przyspieszenia na niej wzrostu korzeni. Nie przesądzając sprawy, uważa się, że zwłaszcza auksyny są istotne dla uzyskania tego efektu. Można go nawet jeszcze zwiększyć zapewniając elementy do hamowania wzrostu korzeni na korzeniach znajdujących się w odstępie od wspomnianej części, na której rosną nowe korzenie. Można to przykładowo osiągnąć przez wyprowadzenie wspomnianych korzeni z kontaktu ze środkiem wzrostowym, co najmniej częściowe cięcie wspomnianych korzeni lub innymi środkami znanymi w stanie techniki.

Zawieszenie wierzchołka wspomnianej rośliny na elemencie wieszakowym tak, że część wierzchołkowa, a bardziej szczegółowo część części rodzącej plon rośliny przebiega w zasadzie pionowo oznacza, że na tę roślinę potrzeba stosunkowo niewiele przestrzeni, zważywszy, że można zrobić właściwy użytek z dostępnego światła. Poprzez okresowe obniżanie wierzchołka, w związku z czym może on ponownie rosnąć, w międzyczasie wycofując korzenie co najmniej częściowo w kierunku od wspomnianego wierzchołka, przy czym część łodygi bliska lub korzystnie sąsiadująca z korzeniami może zostać zetknięta ze środkiem wzrostowym, tak, że na wspomnianej części łodygi mogą wyrosnąć nowe korzenie. Co najmniej część starszych korzeni można wyprowadzić z zetknięcia ze wspomnianym środkiem wzrostowym. W ten sposób podczas stosowania można regulować długość łodygi pomiędzy korzeniami stykającymi się ze środkiem wzrostowym i częścią rośliny rodzącą plony, zwłaszcza utrzymywać ją stosunkowo krótką i korzystnie w zasadzie o stałej długości. Część łodygi, na której mają wyrosnąć korzenie, korzystnie doprowadza się do zetknięcia ze środkiem wzrostowym w elementach przyjmują cych. Powinno być zrozumiał e dla fachowca w tej dziedzinie, że korzenie mają być przemieszczane względem środka wzrostowego, przy czym elementy przyjmujące, to jest środek wzrostowy, korzenie lub jedno i drugie mogą być przemieszczane. Jest równie możliwe umieszczenie nowego środka wzrostowego wzdłuż części łodygi, na której mają wyrosnąć nowe korzenie, po czym środek wzrostowy razem z wymienioną częścią łodygi mogą być wycofane.

Wskutek umieszczenia wspomnianej części rośliny zaopatrzonej w plon, z której zwiesza się w zasadzie poziomo plon bliski zbioru, wspomniany plon bę dzie zwieszał się w zasadzie pionowo ku dołowi, co oznacza, że plon ten można łatwo zebrać, na przykład za pomocą środków (zautomatyzowanych) poruszających się pod wspomnianą częścią łodygi.

PL 211 050 B1

W zalecanym ukształtowaniu stosuje się element prowadzący, taki jak drut, który umożliwia łatwe przemieszczanie rośliny, jak też jej prowadzenie. W celu połączenia rośliny ze wspomnianym elementem prowadzącym można stosować elementy zaciskowe tak, że wspomnianą roślinę można łatwo umieszczać na właściwym miejscu wzdłuż wspomnianych elementów prowadzących.

Zalecane jest, żeby w sposobie według wynalazku korzenie były hodowane na wodzie, zwłaszcza w systemie pływowym. Ma to tę zaletę, że korzenie i/lub sąsiadująca część łodygi mogą być łatwo przemieszczane wzdłuż wspomnianego środka wzrostowego. Ponadto, taki środek wzrostowy umożliwia łatwy nadmiar, właściwe odżywienie i inne znane zalety.

W sposobie wedł ug niniejszego wynalazku co najmniej część części roś liny rodzą cej plon moż e być odcięta. Oznacza to, że można utrzymywać stosunkowo niewielką całkowitą długość wspomnianej rośliny.

Za pomocą takiego urządzenia można łatwo uprawiać rośliny rodzące plony mające trzon roślinny pęd-korzeń, przy czym podczas wzrostu wspomnianych roślin można utrzymywać stosunkowo krótką długość łodygi pomiędzy częścią wspomnianej rośliny zaopatrzoną w plon a najbliższymi korzeniami stykającymi się ze środkiem wzrostowym. Ma to tę zaletę, że można optymalnie wykorzystać substancje odżywcze przy wzroście plonu.

Umieszczenie części rośliny zaopatrzonej w korzenie w elementach przyjmujących, z częścią łodygi mającą pędy sąsiadującą z wierzchołkiem zawieszoną w zasadzie pionowo na elemencie wieszakowym ma tę zaletę, że dla takiej rośliny potrzeba stosunkowo niewiele przestrzeni, przy czym można doprowadzać do zetknięcia stosunkowo dużej części łodygi, na której mają wyrosnąć korzenie, ze środkiem wzrostowym, nawet jeśli jest nim głównie woda. Przez w zasadzie poziome ustawienie tej części rodzącej plon co najmniej w zasadzie gotowy do zbioru uzyskuje się korzyść łatwego zbioru tego plonu.

W zalecanym ukształ towaniu pomieszczenie wed ł ug niniejszego wynalazku odznacza się ponadto cechami zastrz. 24.

Ustawienie elementów oświetleniowych w pomieszczeniu, w zasadzie nad częściami rodzącymi plon i/lub częściami kwitnącymi roślin ma tę zaletę, że można dostarczyć dostateczną ilość światła. Jako że w sposobie według niniejszego wynalazku i za pomocą urządzeń według niniejszego wynalazku można zachować stosunkowo małą i stałą całkowitą wysokość rośliny nad podłogą pomieszczenia, możliwe jest takie ustawienie elementów oświetleniowych.

Przedmiot wynalazku jest bliżej objaśniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie część urządzenia według niniejszego wynalazku, w pierwszym przykładzie wykonania, fig. 2 - kilka urządzeń według fig. 1 w pomieszczeniu, fig. 3 - pierwszy alternatywny przykład wykonania urządzenia według niniejszego wynalazku, fig. 4 - drugi alternatywny przykład wykonania urządzenia według niniejszego wynalazku w widoku z boku, fig. 5 - część urządzenia według fig. 4 w widoku perspektywicznym, fig. 6 - trzeci alternatywny przykład wykonania urządzenia według niniejszego wynalazku w widoku z boku, fig. 7 - czwarty alternatywny przykład wykonania urządzenia według niniejszego wynalazku w widoku z boku, fig. 8 - element zaciskowy dla korzeni w widoku schematycznym z góry i fig. 9 przedstawia schematycznie zacisk dla drutów stosowany w urządzeniu według niniejszego wynalazku.

W opisie tym w róż nych przykł adach wykonania identyczne lub odpowiadają ce sobie części mają identyczne lub odpowiadające odnośniki, zwiększone o sto lub wielokrotność stu. W opisie tym roślina uprawna mająca trzon roślinny pęd-korzeń powinna być rozumiana jako obejmująca co najmniej rośliny, które głównie wzrastają od wierzchołka, daleko od korzeni, przy czym plon rośnie blisko wierzchołka. Gdy plon wyrósł na części rośliny, zwłaszcza na łodydze, dalsze plony nie wyrosną już na wspomnianej części. Rośliny mające taki trzon roślinny pęd-korzeń stanowią na przykład pomidory, ogórki, bakłażany, papryki i tym podobne. Jednakże podano je tylko tytułem przykładu i nie należy ich rozumieć jako ograniczających zakres wynalazku.

W opisie przedstawiono przykłady sposobów, urzą dzeń i pomieszczeń , w których rośliny rosną na środku wzrostowym. W pokazanych przykładach jako środek wzrostowy stosowana jest głównie woda, z włączeniem w razie potrzeby takich substancji dodatkowych jak substancje odż ywcze, zwią zki chemiczne i tym podobne. Jednakże należy rozumieć, że w sposobie lub urządzeniu według wynalazku można zastosować dowolny znany środek wzrostowy. Takie środki wzrostowe w szczególności obejmują również ziemię, wełnę żużlową, kokosy, wełnę syntetyczną, watę szklaną, oazę i tym podobne.

Figura 1 pokazuje schematycznie i w widoku perspektywicznym pierwszy przykład wykonania urządzenia 1 według niniejszego wynalazku. Urządzenie to zawiera pierwszy człon rurowy 2 i połą6

PL 211 050 B1 czony z nim drugi człon rurowy 3, przy czym pierwszy i drugi człon rurowy 2, 3 tworzą kąt α. Pierwszy człon rurowy 2 przebiega w zasadzie poziomo i jest na pierwszym końcu 4, przeciwległym do drugiego członu rurowego 3, zaopatrzony w płytę końcową 5 zamykającą w przybliżeniu dolną połowę otwartego pierwszego końca 4. Rura 6 wody przebiega przez wspomnianą płytę końcową 5 i jest połączona z rurą zasilającą 7, przez którą to rurę zasilającą 7 i rurę 6 wody, woda, zawierająca na przykład substancje odżywcze, związki chemiczne i tym podobne, nazywana dalej wodą może być doprowadzana do członów rurowych 2, 3 i odprowadzana z nich. Człony rurowe 2, 3, rura 6 wody i rura zasilająca 7 tworzą zatem układ pływowy, jaki jest powszechnie znany. Drugi człon rurowy 3 jest odchylony ku górze w kierunku swego swobodnego końca 8 przeciwległego do pierwszego członu rurowego 2 tak, że gdy woda wprowadzana jest do pierwszego członu rurowego 2 tylko jej mała ilość wpływa do drugiego członu rurowego 3 i większa część wspomnianego członu rurowego przebiega nad maksymalnym poziomem 9 wody, wyznaczonym przez górny koniec 10 płyty końcowej 5.

Drut prowadzący 11 tworzący zamkniętą pętlę, przebiega przez pierwszy i drugi człon rurowy 2, 3 i prowadzony jest wokół pierwszego elementu prowadzącego 12 i drugiego elementu prowadzącego 13. Pierwszy element prowadzący 12 rozciąga się przed i nad pierwszym końcem 4 pierwszego członu rurowego 2. Odległość pozioma H i odległość pionowa V pomiędzy wspomnianym pierwszym końcem 4 i wspomnianym pierwszym elementem prowadzącym 12 zostaną omówione później. Drugi element prowadzący 13 rozciąga się w przybliżeniu nad swobodnym końcem 8 drugiego członu rurowego 3 w przybliżeniu na tej samej wysokości jak pierwszy element prowadzący 12, chociaż ten drugi element prowadzący 13 może być usytuowany inaczej. Gdzieś na drucie prowadzącym 11 umieszczony jest pierwszy element zaciskowy 14, który może mocować z możliwością uwalniania drut prowadzący 11 w celu utrzymania go w danej pozycji. Po zwolnieniu pierwszego elementu zaciskowego 14 drut prowadzący 11 może być przesunięty po elementach prowadzących 12, 13 i przez człony rurowe 2, 3 w celach omówionych poniżej. Przykład podwójnego pierwszego elementu zaciskowego 14 pokazany jest schematycznie na fig. 9.

W przykładzie pokazanym na fig. 1, część 15 z rosnącymi korzeniami trzonu roślinnego 16 pęd-korzeń przebiega przez pierwszy i drugi człon rurowy, 2 i 3, przy czym swobodny koniec 17 części zawierającej korzenie zwisa ze swobodnego końca 8 drugiego członu rurowego 3 na zewnątrz urządzenia 1. Przeciwległy koniec części 15 zaopatrzonej w korzenie połączony jest z łodygą 18 trzonu roślinnego, która to łodyga 18 prowadzona jest wzdłuż drutu prowadzącego 11 i przymocowana do niego za pomocą drugiego elementu zaciskowego 19, jak pokazano w pozycji otwartej i zamkniętej na fig. 8. Za pomocą tego drugiego elementu zaciskowego 19 pierwsza część 20 łodygi połączona jest z pionową częścią drutu prowadzącego 11, zwieszając się z pierwszego elementu prowadzącego 12 tak, że wierzchołek 21 wspomnianej pierwszej części 20 łodygi przebiega w pobliżu wspomnianego pierwszego elementu prowadzącego 12. Druga część 22 łodygi, przebiegająca pomiędzy częścią 15 zaopatrzoną w korzenie i pierwszą częścią 20 łodygi, rozciąga się w zasadzie poziomo wzdłuż drutu prowadzącego 11. Trzeci element prowadzący 23 może być umieszczony przy przejściu pomiędzy częściami poziomą i pionową drutu prowadzącego 11, w celu ukierunkowania drutu prowadzącego 11 i części 20, 22 łodygi. Pozioma druga część 22 łodygi jest zaopatrzona w plon 24 w przybliżeniu gotowy do zbioru, podczas gdy na pierwszej części 20 łodygi, przebiegającej w zasadzie pionowo, rosną nowe liście i nowy plon. Liście 25 na drugiej części 22 łodygi rosną przynajmniej częściowo ku górze, podczas gdy plon 24 wskutek grawitacji zwisa ku dołowi ze wspomnianej drugiej części 22 łodygi. Zatem, wspomniany plon 2 zwisa wolny od liści 25 i drugiej części 22 łodygi i może być łatwo zbierany za pomocą robotów, przejeżdżających pod wspomnianą drugą częścią łodygi. Roboty zbierające plon są dobrze znane i możliwe do wyobrażenia dla fachowca w tej dziedzinie techniki.

Jak można zrozumieć z powyższego akapitu, wspomniana odległość H jest korzystnie taka, że cały plon 24 w przybliżeniu gotowy do zbioru rośnie na wspomnianej drugiej części 22 łodygi rozciągającej się poziomo, podczas gdy odległość pionowa V jest korzystnie taka, że wierzchołek 21 przebiega w pobliżu lub przynajmniej rośnie w pobliżu pierwszego elementu prowadzącego 12. W ten sposób można optymalnie wykorzystać światło i miejsce dostępne dla urządzenia i roślin.

Podczas stosowania plon 24 zbiera się z drugiej części 22 łodygi, po czym uwalnia się drut prowadzący 11 z elementu zaciskowego 14 i następnie przeciąga razem z częścią 15 zaopatrzoną w korzenie przez człony rurowe 2 i 3, przykładowo na odległość porównywalną z poziomą odległością H w kierunku swobodnego końca 8 drugiego członu rurowego 3. Swobodny koniec 17, który zwisał za zewnątrz drugiego członu rurowego 3 został wystawiony na światło dzienne i zostanie odwodniony, a korzenie na nim zginą. Przez przemieszczanie wokół drutu prowadzącego 11 druga część 22

PL 211 050 B1 łodygi, pierwotnie przebiegająca poziomo na zewnątrz drugiego członu rurowego 2, zostanie co najmniej częściowo wsunięta we wspomniany drugi człon rurowy 2, korzystnie po usunięciu całego plonu 24 i liści 25. Wierzchołek 21 zostanie przemieszczony w dół na podobną wysokość, co pozwoli uzyskać dostateczną przestrzeń dla wierzchołka do jego ponownego wzrostu w kierunku pierwszego elementu prowadzącego 12. Drugi element zaciskowy 19, szczególnie dolny, może zostać przemieszczony w inne miejsce w kierunku wierzchołka 21 w celu zachowania połączenia pomiędzy drutem prowadzącym 11 i pierwszą częścią 20 łodygi. Druga część 22 łodygi, obecnie rozciągająca się wewnątrz pierwszego członu rurowego, przynajmniej okresowo będzie stykała się ze środkiem wzrostowym, zwłaszcza wspomnianą wodą 26. Na tej drugiej części 22 łodygi obecnie wyrosną nowe korzenie 27, podczas gdy korzenie na co najmniej części starej części 15 zaopatrzonej w korzenie z czasem zginą. Spowoduje to w rezultacie, że będzie utrzymana stosunkowo mała i korzystnie względnie stała odległość D pomiędzy najbliższymi sobie plonem 24 i korzeniami 27 podczas przedłużonego cyklu życiowego wspomnianego trzonu roślinnego 16 pęd-korzeń. Całkowita długość wspomnianego trzonu roślinnego 16 od wierzchołka 21 do korzeni 27 będzie również utrzymana stosunkowo mała w porównaniu ze zwykłymi metodami uprawy roślin uprawnych mających trzon pęd-korzeń, w których wspomniana długość może z czasem wzrastać aż od 10 do 15 metrów lub więcej. W sposobie według niniejszego wynalazku wspomniana długość łodygi może być utrzymana przykładowo pomiędzy jeden a pięć metrów, a w szczególności pomiędzy dwa i cztery metry. W zalecanym przykładzie wykonania, na przykład dla rosnących pomidorów, wspomniana długość łodygi jest korzystnie utrzymywana pomiędzy dwa i trzy metry. Ogólnie, korzystne jest, gdy długość łodygi rośliny 16 jest ograniczona w przybliżeniu do części zaopatrzonej w kwiaty i plon, włączając rosnący wierzchołek.

Jak można zrozumieć z powyższego, w sposobie według niniejszego wynalazku trzon roślinny 16 jest, korzystnie okresowo, przeciągany do tyłu do środka wzrostowego 26 tak, że co najmniej część łodygi, z której zebrano plon, doprowadza się do zetknięcia ze wspomnianym środkiem wzrostowym 27 w celu wzrostu na niej nowych korzeni. Część części 15 zaopatrzonej w korzenie, maksymalnie oddaloną od wierzchołka 21 doprowadza się do odwodnienia, obumarcia lub tym podobnych, lub nawet odcina się ją. Daje to w rezultacie względnie małą odległość pomiędzy korzeniami i częściami zaopatrzonymi w plon. Zatem, substancje odżywcze muszą przemieszczać się tylko na małej odległości od korzeni do plonu i kwiatów, co daje w wyniku optymalne plony. Ponadto, trzon roślinny 16 może być wykorzystywany przez bardzo długi okres czasu, teoretycznie nawet bez końca, powodując uzyskanie wyższej produktywności, poniesienie niższych kosztów, uzyskanie większej wydajności, mniejsze zajmowanie przestrzeni, bardziej stabilną jakość i dalsze korzyści.

W sposobie według niniejszego wynalazku części 22 łodygi, podczas lub przed ich przemieszczaniem do środka wzrostowego, mogą być obrabiane mechanicznie i/lub chemicznie za pomocą dowolnych, powszechnie znanych środków w celu zapoczątkowania lub przyspieszenia wzrostu korzeni. Metody takie są specjalnie włączone w zakres niniejszego wynalazku. Nieoczekiwanie stwierdzono, że utworzenie kąta α pomiędzy w zasadzie poziomym pierwszym członem rurowym 2 i drugim członem rurowym 3 ma korzystny wpływ na wspomniany wzrost korzeni. Bez przesądzania sprawy, sądzi się, że umiejscowienie części zaopatrzonej w korzenie w drugim członie rurowym 3 lub co najmniej w stosunkowo dużej odległości od plonu znajdującego się co najmniej częściowo na wyższym poziomie niż część 15 zaopatrzona w korzenie w drugim członie rurowym 3 lub przynajmniej części stosunkowo bliskiej plonu wydaje się mieć taki skutek, że normalna równowaga co najmniej hormonów w roślinie uprawnej jest zakłócona, w związku z czym mniej hormonu hamującego wzrost korzeni transportowane jest do łodygi i/lub więcej hormonu powodującego wzrost korzeni transportowane jest, w celu zapoczątkowania lub przyspieszenia wzrostu na niej korzeni, w kierunku części łodygi sąsiadującej z korzeniami, obecnie przebiegającej wewnątrz pierwszego członu rurowego 2. Uważa się, że dla tego efektu ważne są szczególnie auksyny. Wyprowadzenie końca części zaopatrzonej w korzenie z kontaktu ze środkiem wzrostowym lub odcięcie przynajmniej części korzeni od części zaopatrzonej w korzenie wzmaga jeszcze bardziej ten efekt. Mogą być zastosowane również dla tego samego efektu inne środki do hamowania wzrostu korzeni na części zaopatrzonej w korzenie, znajdującej się w odległości od wspomnianej części, na której wyrastają nowe korzenie.

Na figurze 2 pokazano pięć członów rurowych 2 umieszczonych równolegle względem siebie, z których każdy zaopatrzony jest w drut prowadzący 11 przebiegający na elementach prowadzących pierwszym i drugim 12, 13. W przedstawionym przykładzie wykonania pierwszy i drugi element prowadzący 12, 13 stanowią rury lub pręty przebiegające przez wszystkie druty prowadzące 11. W tym przykładzie wykonania człon rurowy 2 jest w przybliżeniu prosty i ma płytę końcową 5 po każdej stro8

PL 211 050 B1 nie. Obie płyty końcowe 5 zamykają w przybliżeniu dolne połowy odpowiednich otwartych końców. Jak to jest jasne z fig. 2, w tym przykładzie wykonania pierwsza część 20 łodygi ponownie przebiega pionowo, druga część 22 łodygi, zaopatrzona w plon 24 w przybliżeniu gotowy do zbioru, przebiega w przybliżeniu poziomo. Łodyga jest lekko zginana przy przechodzeniu przez płytę końcową 5 na przednim końcu członu rurowego 2 tak, że część zaopatrzona w korzenie jest usytuowana nieco niżej niż górna krawędź 10. Na przeciwległym końcu część 15 zaopatrzona w korzenie przebiega po górnej krawędzi 10 odpowiedniej płyty końcowej 5a i następnie zwisa w dół w przybliżeniu pionowo. Korzenie na tej zwisającej części obumrą i mogą być odcięte.

Rura zasilająca 7 przebiega w tym przykładzie wykonania wzdłuż przednich stron członów rurowych 2, podtrzymywanych przez ramę 30, przy czym rury 6 dla wody łączą rurę zasilającą 7 z członami rurowymi 2. Urządzenia 1 według fig. 2 umieszczone są w pomieszczeniu, na przykład szklanym pomieszczeniu nie pokazanym, ponieważ jest ono ogólnie znane. Elementy prowadzące 12, 13 zawieszone są pod sufitem wspomnianego pomieszczenia tak, że nad wspomnianymi urządzeniami 1 mogą być zawieszone światła 31, na przykład na drucie 32. Światła są przykładowo sztucznymi światłami słonecznymi, jak to jest powszechnie znane z upraw plonów. Jako, że maksymalna długość i maksymalna wysokość łodygi, zwłaszcza wierzchołka 21 nad podłogą 33 pomieszczenia jest ograniczona, można uzyskać wystarczającą przestrzeń dla świateł pomiędzy elementami prowadzącymi 12, 13 i dachem pomieszczenia. Podłogę 33 utrzymuje się wolną na przykład od korzeni, łodyg i tym podobnych.

Na figurze 3 przedstawione są cztery druty prowadzące 111 z roślinami 116 rodzącymi plon, przy czym druty prowadzące są znów prowadzone na pierwszym i drugim elemencie prowadzącym 112, 113. W tym przykładzie wykonania przewidziany jest element 134 w kształcie płyty, zawierający cztery ukształtowane jako połowa rury wgłębienia 102, przebiegające równolegle względem siebie. Na przednim, zgodnie z fig. 3, końcu 104 wgłębienia 102 w postaci połowy rury są otwarte i w połączeniu płynowym z rynną 107, poprzez którą woda jako środek wzrostowy może być doprowadzana do i odprowadzana z półrurowych wgłębień 102 w celu utworzenia pływowego systemu wzrostu. Drugi koniec 108, na fig. 3 z tyłu, jest znów zamknięty płytami końcowymi 105. Części 115 zaopatrzone w korzenie znów zwieszone są na wspomnianych płytach końcowych 105, przy czym swobodne końce 117 zwisają na dół i odwadniają się. Na drugim końcu ponownie przewidziana jest w przybliżeniu pozioma część 22 łodygi rodząca plon, połączona z przebiegającą pionowo pierwszą częścią 120 łodygi. Urządzenia 101 mogą znów zostać zastosowane jak opisano powyżej w odniesieniu do fig. 1 i 2, przez przemieszczanie drutów prowadzących 111 wokół elementów prowadzących 112, 113 i przez człony rurowe 102. Jeśli jest to pożądane, półrurowe wgłębienia 102 mogą być przykryte, na przykład nie przepuszczającą światła folią lub płytami w celu ekranowania części zaopatrzonej w korzenie od nadmiaru światła. Wgłębienia 102 mogą być wykonane integralnie z elementem 134 w kształcie płyty, płytami końcowymi 105 i rynną 107, na przykład droga formowania próżniowego. Jednakże, różne elementy mogą być również wykonane oddzielnie i następnie zestawione.

Figury 4 i 5 przedstawiają dalszy przykład wykonania urządzenia 201 według niniejszego wynalazku, w którym dla zapewnienia wgłębień 202 stosowana jest pofałdowana płyta 234. W ukształtowaniu tym pofałdowana płyta 234 tworzy kąt b z pozioma płaszczyzną P tak, że pierwszy koniec 204 każdego wgłębienia 202 jest położony niżej niż jego drugi koniec 208.

Pierwszy koniec 204 w tym przykładzie wykonania jest porównywalny z pierwszym końcem 4 pierwszego członu rurowego 2 na fig. 1, a drugi koniec 208 ze swobodnym końcem 8 drugiego członu rurowego 3 z fig. 1. Swobodny koniec 217 części 215 zaopatrzonej w korzenie trzonu roślinnego 216 leży zatem wyżej niż pozioma druga część 222 łodygi i wiszący na niej plon 224. Część 215 zaopatrzona w korzenie leży na dnie wgłębienia 202. Wgłębienia 202 są otwarte z obu końców 204, 208. Rynna 207 przebiega pod pierwszymi końcami 204 wgłębień 202, nad drugimi końcami 208 wgłębień 202 przebiega rura zraszająca 206, która jest odpowiednio perforowana, zapewniając otwory 206A tak, że podczas stosowania woda może być wtłaczana przez wspomnianą rurę zraszającą 206 i przez otwory 206A do pochyłych wgłębień 202 wzdłuż odpowiedniej części 215 zaopatrzonej w korzenie i do rynny 207, z której może być ona zawracana do obiegu. Drut prowadzący 211 jest znów prowadzony wokół elementów prowadzących 212, 213 i wokół rury zraszającej 206, w związku z czym drut prowadzący 211 może być obrócony ponownie, jak opisano poprzednio w odniesieniu do fig. 1-3. Wgłębienia 202 mogą być przykryte, na przykład folią, w celu ekranowania części 215 zaopatrzonych w korzenie od nadmiaru światła i przed odwodnieniem.

PL 211 050 B1

Figura 6 przedstawia dalszy korzystny przykład wykonania urządzenia 301, w którym część 315 rośliny 316 zaopatrzona w korzenie przebiega w zasadzie pionowo ku górze od w przybliżeniu poziomo przebiegającej drugiej części 322 łodygi, zasadniczo równoległej do pierwszej części 320 łodygi. W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 6 dwie rośliny 316 rozciągają się symetrycznie po każdej stronie środkowej pionowej płaszczyzny S. We wspomnianej płaszczyźnie S rura zraszająca 306 przebiega blisko górnych swobodnych końców 317 części zaopatrzonej w korzenie. Ściany 302, przykładowo z folii z tworzywa sztucznego przebiegają w przybliżeniu pionowo, równolegle do płaszczyzny S symetrii po bokach części 215 zaopatrzonych w korzenie, przeciwległych do wspomnianej płaszczyzny S. Woda 326 może być rozpryskiwana ze wspomnianej rury zraszającej 306 na części 315 zaopatrzone w korzenie głównie pod wspomnianą rurą zraszającą 306, zatem swobodne końce 317 odwadniają się i powoli zamierają. Te swobodne końce 317 mogą, jeśli jest to pożądane, zostać odcięte. Nadmiarowa woda 327 zbiera się w rynnie 307 przebiegającej pod wspomnianymi ścianami 302. W pokazanym przykładzie wykonania dwa druty prowadzące 311 prowadzone są wokół pierwszego elementu prowadzącego 312 i wspólnego drugiego elementu prowadzącego 313, w celu uprzednio omówionego zastosowania. Ponownie pierwsze części 320 łodygi połączone są z drutem prowadzącym 311 elementami zaciskowymi 319.

W jeszcze innym przykładzie wykonania, jak pokazano na fig. 7, znów przewidziane są dwa druty prowadzące 411 dla dwóch roślin uprawnych 416 przebiegające po obu stronach płaszczyzny S symetrii prostopadle do płaszczyzny rysunku. W tym przykładzie wykonania element 434 w kształcie płyty rozciąga się pod drutami prowadzącymi 411 i ma przekrój poprzeczny w kształcie w pewnym sensie odwróconej litery V, przy czym wierzchołek znajduje się w płaszczyźnie S symetrii. Płyta 434 zawiera dwie odnogi 436 nachylone od wierzchołka 437. Przy dolnym końcu każdej z odnóg 436 przewidziana jest rynna 407 łącząca się z rurą 438 do zawracania wody do obiegu. Bezpośrednio nad wierzchołkiem 437 przebiega, równolegle do wspomnianego wierzchołka 437, rura zraszająca 406, która zaopatrzona jest w szereg otworów 406A, przez które może być rozpryskiwana woda na odnogi 436 i części 415 rośliny 416 zaopatrzone w korzenie. Części 415 zaopatrzone w korzenie na prawej odnodze 436 na fig.7 są połączone z drugą częścią 422 łodygi przebiegającą na lewo od płaszczyzny S symetrii na fig. 7, części 415 zaopatrzone w korzenie na lewej odnodze są połączone z częścią 422 łodygi po prawej stronie płaszczyzny S symetrii. Podwójny zacisk 414 usytuowany jest w płaszczyźnie symetrii zaciskając rozłącznie oba druty prowadzące 411. W tym przykładzie wykonania, który może być stosowany podobnie do wcześniej ujawnionych ukształtowań, wodę zbiera się w rynnach 407, podczas gdy swobodne końce 417 przebiegają za tymi rynnami i odwadniają się tam. Jako, że są one położone wyżej niż najniższa część wspomnianej części 415 zaopatrzonej w korzenie, wspomniana równowaga hormonalna zostaje zakłócona.

Figura 8 przedstawia element zaciskowy 19-419 do mocowania łodygi 20-420 do drutu 11-411. Ten element zaciskowy ma dwa odgałęzienia 440, połączone ruchomym przegubem 441. Przy zamykaniu ze sobą odgałęzień 440 uzyskuje się zamknięcie zatrzaskowe 442, zamocowanie drutu 11-411 i objęcie łodygi 20-420, korzystnie z niewielkim luzem. Element zaciskowy może zostać ponownie otwarty w celu przemieszczenia.

Figura 9 przedstawia schematycznie element zaciskowy 14-414 dla drutu prowadzącego 11-411. Ten element zaciskowy 14-414 zawiera dwa korpusy mocujące 444 w oddaleniu od siebie wymuszonym przez sprężynę 445. Korpusy 444 osłonięte są rurową obudową 446, która zaopatrzona jest w dwa równoległe otwory 474, przez które przebiegają druty prowadzące 411. Każdy korpus zawiera element 448 w kształcie pręta, przebiegający przez bok obudowy 446 tak, że przez popychanie ku sobie wspomnianych elementów 448 w kształcie pręta, korpusy 444 zostają popchnięte ku sobie, ściskając sprężynę 445. Korpusy 444 zostają następnie odsunięte od drutów prowadzących 411, w związku z czym druty prowadzące 411 mogą być przesunięte. Poprzez uwolnienie korpusów 448 druty są zaciskane pomiędzy obudową 446 a korpusami 444 i dlatego nie mogą być poruszane. Obudowa jest usytuowana na stałe, przymocowana do pomieszczenia. Oczywiście mogą być również stosowane inne rodzaje elementów zaciskowych. Dla pojedynczego drutu można zastosować podobne urządzenie, mające tylko jeden korpus.

W pokazanych przykładach wykonania pierwsza część 20-420 łodygi przebiega w zasadzie pionowo. Jest to korzystne ze względu na niezbędną przestrzeń i dostępne światło oraz dla optymalnych warunków wzrostu. Jednakowoż jasne jest, że ta część może również przebiegać z utworzeniem kąta z płaszczyzna pionową. Podobnie druga część 22-422 łodygi może tworzyć kąt z płaszczyzną

PL 211 050 B1 poziomą, na przykład pochylając się ku dołowi lub ku górze, lub nawet przebiegając w przybliżeniu pionowo.

Za pomocą urządzenia według niniejszego wynalazku, na przykład takiego jak pokazane na fig. 1, można również szczepić rośliny uprawne, przez częściowe umieszczenie pędu z rośliny rodzącej plon w członie rurowym, przykładowo pędu zawierającego jeden liść tak, że wspomniany liść wystaje na zewnątrz członu rurowego, przy czym później uzyskuje się wzrost korzeni na wspomnianej części rozciągającej się w członie rurowym. Można tego dokonać przy zastosowaniu urządzeń 1-401, jak omówiono poprzednio.

Wynalazek nie jest w żaden sposób ograniczony do przedstawionych i omówionych powyżej przykładów wykonania. Możliwe są liczne ukształtowania alternatywne w zakresie niniejszego wynalazku.

Przykładowo, może być umieszczonych obok siebie kilka elementów rurowych lub wgłębień, przy czym połowa roślin jest odwrócona poprzez obrócenie odpowiedniego urządzenia 1-401 o 180° tak, że z dwóch roślin sąsiadujących ze sobą pierwsza roślina ma swą drugą część 22-422 łodygi rodzącą plon rozciągającą się od pierwszego końca, roślina obok wspomnianej rośliny ma wspomnianą drugą część 22-422 łodygi rozciągającą się z przeciwległego końca. Powoduje to w rezultacie, że rośliny mogą być umieszczone bliżej względem siebie, wymagając mniej przestrzeni.

Mogą być zastosowane inne elementy do zbioru, przy czym plon może być również zrywany ręcznie. Części rurowe, wgłębienia lub elementy w kształcie płyty do utrzymywania części zaopatrzonych w korzenie mogą mieć dowolny pożądany kształt lub długość potrzebną lub właściwą dla odpowiedniego trzonu roślinnego pęd-korzeń.

Chociaż korzystne jest umieszczenie swobodnego końca 17-417 części 15-415 zaopatrzonej w korzenie na poziomie wyższym niż co najmniej część dalszej części zaopatrzonej w korzenie, nie jest to konieczne. Mogą być stosowane inne środki dla uzyskania wzrostu korzeni, w szczególności na części łodygi najbliższej drugiej części łodygi rodzącej plon.

Te i niektóre podobne modyfikacje sposobu, urządzenia i pomieszczenia według niniejszego wynalazku uważane są za mieszczące się w zakresie niniejszego wynalazku.

Claims (25)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób uprawy roślin uprawnych mających trzon roślinny pęd-korzeń, w którym podczas wzrostu część łodygi przygotowuje się tak, że na tej części łodygi wyrastają nowe korzenie, które to nowe korzenie poddaje się zetknięcia ze środkiem wzrostowym, w związku z czym podczas wytwarzania plonu utrzymuje się stosunkowo niewielką długość łodygi pomiędzy pędem najdalszym od korzeni i korzeniami stykającymi się ze środkiem wzrostowym najbliżej tego pędu, w porównaniu z normalną długością wspomnianej rośliny w tym samym wieku, znamienny tym, że trzon rośliny częściowo lub całkowicie zawiesza się od wierzchołka.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wspomnianą długość łodygi utrzymuje się jako stałą długość.
3. 3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wspomnianą długość łodygi rozwijającej się w plony części ogranicza się do normalnie wspomnianej rośliny.
4. 4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że wspomnianą część łodygi, na której wyrastają nowe korzenie, sytuuje się poziomo.
5. 5. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienny tym, że część korzeni znajdującą się w odstępie od pędu lub każdego pędu umieszcza się na wyższym poziomie niż część dalszych korzeni, zwłaszcza wyżej niż część łodygi, na której wyrastają nowe korzenie.
6. 6. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, znamienny tym, że stosuje się środki do hamowania wzrostu korzeni znajdujących się w odstępie od wspomnianej części, na której rosną nowe korzenie.
7. 7. Sposób uprawy roślin uprawnych, korzystnie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, znamienny tym, że wierzchołek wspomnianej rośliny zawiesza się na elemencie wieszakowym, przy czym wierzchołek obniża się okresowo tak, że może on znowu rosnąć, korzystnie wzdłuż elementu wieszakowego, znamienny tym, że podczas lub po obniżeniu wspomnianego wierzchołka, korzenie wycofuje się częściowo lub całkowicie w kierunku od wierzchołka na podobną odległość, przy

   PL 211 050 B1 czym na części łodygi bliskiej korzeni wyrastają nowe korzenie, które stykają się lub zetkną się ze środkiem wzrostowym.
8. 8. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, znamienny tym, że umieszcza się poziomo część łodygi, sąsiadującą z częścią rośliny, na której wyrastają nowe korzenie i rodzącą plony bliskie zbioru, przy czym zwiesza się wspomniane plony pionowo w dół od tej części łodygi.
9. 9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że łodygę częściowo lub całkowicie prowadzi się wzdłuż elementu prowadzącego, tak że część łodygi pomiędzy wierzchołkiem i wspomnianą poziomą częścią zawiesza się w zasadzie pionowo.
10. 10. Sposób według zastrz. 8 albo 9, znamienny tym, że część rodzącej plony rośliny zawierającą korzenie częściowo lub całkowicie umieszcza się w elementach przyjmujących, zaś część łodygi posiadającą pędy sąsiadującą z wierzchołkiem rośliny zawiesza się pionowo na elementach wieszakowych, przy czym część łodygi lub cała łodyga zaopatrzona w plony gotowe do zbioru przebiega poziomo.
11. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że długość łodygi utrzymuje się pomiędzy 1 i 5 m, zwłaszcza pomiędzy 2 i 4 m, a korzystnie pomiędzy 2 i 3 m.
12. 12. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, znamienny tym, że łodygę prowadzi się za pomocą jednego lub wielu elementów z drutu tak, że roślinę można przemieszczać poprzez ruch wspomnianego elementu względnie elementów z drutu.
13. 13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że roślinę przymocowuje się do wspomnianego elementu względnie elementów z drutu za pomocą elementów zaciskowych, które przemieszcza się podczas wzrostu.
14. 14. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, znamienny tym, że plony zbiera się za pomocą robota, przy czym korzystnie również manipuluje się rośliną za pomocą robota.
15. 15. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, znamienny tym, że korzenie hoduje się na wodzie, zwłaszcza w systemie pływowym.
16. 16. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, znamienny tym, że łodygę obrabia się miejscowo mechanicznie i/lub chemicznie w celu spowodowania lub przyspieszenia wzrostu korzeni.
17. 17. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, albo 10, albo 11, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, albo 16, znamienny tym, że okresowo część rośliny zaopatrzoną w korzenie odcina się w całości lub w części.
18. 18. Urządzenie do uprawy roślin rodzących plony mających trzon roślinny pęd-korzeń, zawierające elementy przyjmujące całą lub część części zaopatrzonej w korzenie, znamienne tym, że zawiera elementy (11, 111, 211, 311, 411) do przemieszczania wspomnianych roślin podczas wzrostu lub umożliwiania przemieszczania wspomnianych elementów przyjmujących (2, 102, 202, 302, 434) całą lub część łodygi (22, 122, 222, 322, 422) i spowodowania lub przyspieszenia wzrostu korzeni na całej lub części tej części łodygowej.
19. 19. Urządzenie według zastrz. 18, znamienne tym, że zawiera elementy do wyprowadzania części korzeni znajdującej się w odstępie od łodygi i pędów z elementów przyjmujących (2, 102, 202, 302, 434).
20. 20. Urządzenie według zastrz. 18 albo 19, znamienne tym, że elementy przyjmujące (2, 102, 202, 302, 434) zawierają wlot dla rośliny, przy czym całość lub część elementów przyjmujących sąsiadująca z elementami przyjmującymi jest przeznaczona do podtrzymywania odpowiedniej części (15, 115, 215, 315, 415) rośliny w położeniu poziomym oraz elementy przyjmujące (2, 102, 202, 302, 434) zawierają ponadto elementy (3, 105) do prowadzenia całej lub części części (15, 115, 215, 315, 415) zaopatrzonej w korzenie na poziomie ponad wspomnianą poziomą częścią.
21. 21. Urządzenie według zastrz. 18 albo 19, albo 20, znamienne tym, że zawiera elementy (11, 111,211,311,411) do prowadzenia rośliny przez wspomniane elementy przyjmujące.
22. 22. Pomieszczenie do uprawy roślin uprawnych, zwłaszcza pomidorów, bakłażanów, ogórków, papryk i tym podobnych, zaopatrzone w elementy wieszakowe nad podłogą do zawieszania wspomnianych roślin, znamienne tym, że przewidziane są elementy do wzrostu korzeni do umieszczania części zaopatrzonej w korzenie każdej z uprawianych roślin częściowo lub całkowicie poziomo i do

    PL 211 050 B1 przemieszczania wspomnianej części zaopatrzonej w korzenie przez wspomniane elementy do wzrostu korzeni.
23. 23. Pomieszczenie według zastrz. 22, znamienne tym, że w pomieszczeniu tym umieszczone są elementy oświetleniowe, tak, że podczas używania elementy oświetleniowe (31) rozciągają się nad częściami rodzącymi plony, zwłaszcza nad kwitnącymi częściami roślin.
24. 24. Pomieszczenie według zastrz. 22 albo 23, znamienne tym, że przewidziane są roboty do zbioru wspomnianych plonów (24, 124, 224, 324) i/lub do przemieszczania wspomnianej zaopatrzonej w korzenie części (15, 115, 215, 315, 415) każdej rośliny i/lub do przemieszczania elementów wieszakowych (11, 111,211,311,411) dla każdej rośliny.
25. 25. Pomieszczenie według zastrz. 24, znamienne tym, że przewidziane są roboty do zbioru, które mogą podczas stosowania przemieszczać się pod całą lub częścią części rośliny rodzącej plony.

    PL 211 050 B1