PL208094B1 - Urządzenie do wymiany bobin - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do wymiany bobin, posiadające uchwyt dla pierwszej bobiny, uchwyt dla drugiej bobiny, urządzenie do łączenia wstęgi materiału schodzącego z pierwszej bobiny z wstęgą materiału dochodzącego z drugiej H bobiny, a także element do przejmowania i usuwania nienadających się do obróbki odcinków obu wstęg materiału, przy czym posiada dwa nawijacze do przejmowania i usuwania nienadających się do obróbki odcinków materiału.

W przemyś le tytoniowym podczas wytwarzania na przykł ad papierosów, wstę gi bibuł ki papierosowej, bibułki filtrowej lub tym podobne, które są nawinięte na tak zwanych bobinach, są zwykle łączone automatycznie, żeby umożliwić ciągłość produkcji. Może odbywać się to przez wygniatanie rowków, wytłaczanie powierzchniowe, klejenie lub stosowanie innych tradycyjnych technik łączenia. Przy tym wstęga materiału schodzącego z już w znacznej mierze odwiniętej bobiny jest łączona z wstę g ą materiał u podawanego z nowej, peł nej bobiny. Jednak podczas łączenia wstę g materiału przy dużej prędkości powstają nieuchronnie resztki materiału nienadające się do obrobią ki, a mianowicie pierwszy odcinek materiału powstający przy otwieraniu nowych, jeszcze nieodwiniętych bobin, nazywany również odcinkiem naciągowym, oraz odcinek materiału nieodwiniętego do końca ze starej bobiny, który jest określany także, jako resztka materiału. Zarówno odcinek naciągowy jak i resztka materiału muszą być oddzielone od ciągłego i utworzonego z dwóch wstęg pasma materiału podawanego do obróbki i są usuwane, jako odpady produkcyjne.

W znanych urzą dzeniach odcinek nacią gowy lub też resztka materiał u są odcinane oddzielnymi elementami rozcinającymi, na przykład nożami, są uwalniane na zasadzie Venturiego od rdzenia bobin przez odwijanie i odsysanie, po czym są transportowane urządzeniem przewodów rurowych do pojemnika odbierającego, tak zwanej skrzyni zrzutowej. Tam następuje zagęszczanie materiału odpadowego utworzonego z odcinka naciągowego i resztki materiału, przy czym te odcinki materiału są zagęszczane za pomocą ubijaka lub tym podobnego. Z chwilą napełnienia skrzyni zrzutowej do określonej wysokości jest ona ręcznie opróżniana i oczyszczana.

Jednakże wadą znanych urządzeń lub też sposobów jest to, że mają one złożoną strukturę i zawierają wiele elementów konstrukcyjnych, czego efektem są wysokie koszty wytwarzania i konserwacji. Ponadto te urządzenia lub też sposoby są bardzo hałaśliwe ze względu na zastosowanie dysz Venturiego. Pracochłonne jest też usuwanie odpadów, w szczególności opróżnianie skrzyni zrzutowej lub też czyszczenie tej skrzyni i jej otoczenia. Ponadto usuwany materiał odpadowy ma dużą objętość, co utrudnia jego usuwanie.

Z amerykańskiego opisu US 5 474 252 A znane jest urządzenie do wymiany bobin, posiadające uchwyt dla pierwszej bobiny, uchwyt dla drugiej bobiny, urządzenie do łączenia wstęgi materiału schodzącego z pierwszej bobiny z wstęgą materiału dochodzącego z drugiej bobiny, a także element do przejmowania i usuwania nienadających się do obróbki odcinków obu wstęg materiału, przy czym urządzenie posiada dwa nawijacze do przejmowania i usuwania nienadających się do obróbki odcinków materiału. Urządzenie to jest konstrukcyjnie skomplikowane i z tego powodu trudne w obsłudze.

Dlatego celem niniejszego wynalazku jest stworzenie łatwego w obsłudze urządzenia, które umożliwi niezawodne usuwanie odpadów zajmujących mało miejsca.

Zadanie to rozwiązano za pomocą urządzenia do wymiany bobin, posiadającego uchwyt dla pierwszej bobiny, uchwyt dla drugiej bobiny, urządzenie do łączenia wstęgi materiału schodzącego z pierwszej bobiny z wstęgą materiału dochodzącego z drugiej bobiny, a także element do przejmowania i usuwania nienadających się do obróbki odcinków obu wstęg materiału, przy czym element posiada dwa nawijacze do przejmowania i usuwania nienadających się do obróbki odcinków materiału i charakteryzujące się według wynalazku tym, że nawijacz przejmujący i usuwający odcinek naciągowy nowej, pełnej bobiny jest umieszczony w kierunku transportu wstęg materiału za urządzeniem łączącym te wstęgi, a drugi nawijacz przejmujący i usuwający resztkę materiału ze starej, niemal całkowicie odwiniętej bobiny jest umieszczony w kierunku transportu wstęg materiału przed tym urządzeniem łączącym.

Korzystnie, co najmniej jeden nawijacz jest ukształtowany dodatkowo, jako środek oddzielający.

Korzystnie, że każdy nawijacz znajduje się w obrębie odpowiedniej wstęgi materiału lub odcinka materiału.

Korzystnie między urządzeniem i bobiną jest umieszczony element do ustalania wstęgi materiału.

Korzystnie każdy nawijacz ma napędzaną obrotowo szpulę lub tym podobny element.

Korzystnie szpule są ukształtowane do przejmowania wstęgi materiału lub też odcinka materiału.

PL 208 094 B1

Korzystnie szpule mają szczelinę.

Korzystnie szpule mają tarcze ściągające, które są ruchome w osiowym kierunku szpul.

Korzystnie same szpule są ruchome w kierunku osiowym.

Korzystnie w obrębie podawanej do obróbki wstęgi materiału jest umieszczony zasobnik za urządzeniem.

Dzięki urządzeniu możliwe jest, że co najmniej jeden odcinek materiału jest nawijany i automatycznie usuwany, jako odpad umożliwia uformowanie bel z odcinków materiału nienadającego się do obróbki, co pozwala znacznie uprościć i usprawnić usuwanie odpadów bez powodowania zapylenia.

Urządzenie według wynalazku, posiadające odpowiedni element w postaci, co najmniej jednego nawijacza służącego do przejmowania i usuwania odcinka materiału nienadającego się do obróbki. Dzięki takiemu nawijaczowi powstaje zagęszczona, a więc ściśnięta bela materiału odpadowego, która może być odprowadzana w prosty sposób do zbiornika odpadów. Takie przejmowanie materiału odpadowego ułatwia manipulowanie odpadami i ich usuwanie, przy czym w szczególności unika się zapylenia. Szczególną zaletą jest też zredukowanie hałasu dzięki nawijaczowi materiału odpadowego.

Korzystnie jest, gdy nawijacz przejmujący i usuwający odcinek naciągowy nowej, pełnej bobiny jest umieszczony w kierunku transportu wstęg materiału za urządzeniem łączenia tych wstęg, a drugi nawijacz przejmujący i usuwający resztkę materiału ze starej, niemal całkowicie odwiniętej bobiny jest usytuowany w kierunku transportu wstęg materiału przed tym urządzeniem łączenia. Dzięki temu oszczędza się miejsce potrzebne do przejmowania i usuwania wszystkich odpadów, które mogą być łatwo odprowadzane bez zanieczyszczania otoczenia.

Jeżeli co najmniej jeden nawijacz jest ukształtowany dodatkowo, jako środek oddzielający to dzięki temu po pierwsze można zaoszczędzić na elementach konstrukcyjnych, co pozwala obniżyć koszty i pracochłonność konserwacji. Po drugie ułatwiona zostaje obsługa, ponieważ odcinanie może odbywać się za pomocą i tak obracających się nawijaczy lub też cewek.

Zarówno odcinek naciągowy jak i resztka materiału są nawijane i przez to sprasowywane, a więc następuje dalsze zmniejszenie objętości materiału odpadowego.

Urządzenie według wynalazku zostanie bliżej przedstawione w oparciu o przykłady wykonania uwidocznione na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia schematycznie urządzenie do wymiany bobin, fig. 2a do 2c - szczegół urządzenia z fig. 1, mianowicie szpulę do przejmowania odcinka materiału, z nawijanym lub nawiniętym odcinkiem materiału w różnych stanach, i fig. 3 - szczegół urządzenia z fig. 1, mianowicie szpulę w następnej odmianie realizacji.

Przedstawione na figurach urządzenia służą do wymiany bobin, w szczególności do łączenia dwóch wstęg materiału przy wymianie bobin za pomocą bieżącego splatania w automacie bobinowym.

Urządzenie 10 do wymiany lub też łączenia bobin zawiera pierwszy uchwyt 11. Na tym uchwycie 11 jest umieszczona pierwsza bobina 12, która jest utworzona z rdzenia 13, na którym jest nawinięta wstęga materiału Ponadto urządzenie 10 ma następny uchwyt 15 podtrzymujący drugą bobinę 16, która ma również rdzeń 17, na który jest nawinięta wstęga materiału 18. Każda z dwóch bobin 12, 16 jest napędzana własnym napędem 19 lub też 20. Za tymi bobinami w kierunku transportu wstęg materiału 14, 18 znajduje się układ 21 do łączenia wstęg materiału 14, 18. W przedstawionym przykładzie realizacji układ 21 jest utworzony z dwóch walców 22, 23, z których każdy ma własny napęd 24 lub też 25. Płaszcz 26 walca 22 ma gładką powierzchnię radełkowaną 27. Walec 23. ma segment 28, którego strona górna 29 przeciwległa do walca 23 ma powierzchnię 30 o strukturze radełkowanej. Istnieje możliwość zmiany odstępu walców 22, 23 lub też ich osi obrotu 31, 32, przy czym jest on dobierany w zależności od grubości materiału łączonych wstęg 14, 18, tak że wstęgi materiału 14, 18 są łączone przez ściskanie między walcem 22 i segmentem 28. Mogą być także wykorzystane inne układy do łączenia, na przykład urządzenia sklejające lub tym podobne.

Przed urządzeniem 21, patrząc w zaznaczonym strzałką 33 kierunku transportu wstęg materiału 14, 18, jest umieszczony pierwszy nawijacz 34. Nawijacz ten jest usytuowany prawie w obrębie wstęgi materiału 14 tak, że wstęga ta biegnie przez nawijacz 34 lub też jest w niego wsunięta. Nawijacz 34 ma szpulę 35, która jest poruszana obrotowo napędem 36. W kierunku transportu za urządzeniem 21 jest umieszczony drugi nawijacz 37 mający także napędzaną obrotowo szpulę 38. W tym celu do szpuli 38 jest podłączony napęd 39. Szpula 38 jest umieszczona w obrębie wstęgi materiału 18 tak, że wolny koniec 40 wstęgi materiału 18 przebiega przez nawijacz 37 lub też jest w niego wsunięty.

Szpule 35, 38, które mogą być zastąpione także innymi tradycyjnymi elementami nawojowymi, mają obsady na wstęgi materiału 14, 18. Obsady te mogą być utworzone na przykład przez szczelinę 41

PL 208 094 B1 (patrz fig. 3). Inna możliwość polega przykładowo na tym, że przewiduje się kilka trzpieni 43 rozmieszczonych na obwodzie tarczy 42. Trzpienie 43 są oddalone od siebie i są rozmieszczone równomiernie na obwodzie, tak że tworzy się również szczelina 41 (patrz fig. 2a do 2c). W wyniku obracania się szpul 35, 38 nawijane są wstęgi materiału 14, 18 wsunięte w szczelinę 41 lub też między trzpienie 43. Aby umożliwić zsunięcie nawiniętych wstęg materiału 14, 18 ze szpuli 35, 38, ta ostatnia w przykładzie realizacji według fig. 3 jest ukształtowana z możliwością przesuwu w kierunku jej osi podłużnej, tak że wstęga materiału 14, 18 podczas odciągania szpuli 35, 38 jest zsuwana lub też ściągana przez uzębiony wewnętrznie zgarniacz 44 albo podobny element. W przykładowej odmianie realizacji według fig. 2 szpula 35, 38 ma oprócz tarczy 42 także tarczę ściągającą 44, która może przesuwać się w osiowym kierunku szpuli 35, 38. Taka tarcza ściągająca 44 jest prowadzona na trzpieniach 43. Można też wyobrazić sobie nakładający się osiowy ruch zgarniacza 44 lub też tarczy ściągającej z jednej strony oraz szpuli 35, 38 z drugiej strony.

Wszystkie napędy 19, 20, 24, 25, 36, 39 są podłączone do wspólnego układu sterującego 51. Układ 51 steruje momentem uruchomienia i prędkością obrotową poszczególnych bobin 12, 16 lub też walców 22, 23 lub też szpul 35, 38. Moment uruchomienia i prędkość obrotowa bobin 12, 16, walców 22, 23 oraz szpul 35, 38 mogą być sterowane lub regulowane indywidualnie.

W strefie między urządzeniem 21 i nawijaczem 34 jest umieszczony w obrębie wstęgi materiału 14 środek do ustalenia tej wstęgi 14. Korzystnie nad wstęgą materiału 14 jest umieszczony przestawnie środek mający postać listwy ssawnej 60. Listwa 60, gdy zetknie się ze wstęgą materiału 14, powoduje naciąg tej wstęgi, który działa przeciwnie do kierunku transportu zaznaczonego strzałką 33. Jednak listwę ssawną 60 można też zastąpić innym tradycyjnym środkiem ustalającym.

Ponadto za urządzeniem 21, patrząc w kierunku transportu wstęg materiału 14, 18, w strefie doprowadzanej do obróbki wstęgi materiału (w przykładzie realizacji według fig. 1 wstęga materiału 14), jest umieszczony środek służący do gromadzenia wstęgi materiału 14 oraz do wyrównywania różnic prędkości. Środek ten zawiera tak zwany kompensator naciągu 62, który jest utworzony z kilku rolek lub też wałków. Co najmniej jeden z tych wałków jest umocowany sprężyście i może przemieszczać się w kierunku strzałki 62. Wstęga materiału 14 jest wsunięta w ten kompensator 62. W przypadku, gdy następna maszyna potrzebuje więcej materiału niż jest rzeczywiście dostarczany z bobiny 12, to jest on ściągany z zasobnika lub też bufora, tak że podczas transportu wstęgi materiału 14 mogą być wyrównywane różnice prędkości. Działanie na podobnej zasadzie ma miejsce także w przypadku innych wstęg materiału.

Poniżej opisano szczegółowo zasadę działania tego wynalazku:

W przemyśle tytoniowym obrabiane są w ten sposób wstęgi pasma materiału 14, 18, jak na przykład bibułka papierosowa, która jest odwijana z tak zwanej bobiny. Gdy stara bobina 12 jest niemal zupełnie odwinięta, a więc jest prawie pusta, to wstęga materiału 14 schodząca ze starej bobiny 12 musi być złączona ze wstęgą materiału 18 dochodzącą z nowej, jeszcze pełnej bobiny 16.

Podczas tej operacji, zwanej także bieżącym splataniem, zarówno przy starej bobinie 12 jak i nowej bobinie 16 powstają odcinki materiału 52, 53 nienadające się lub też niepoddawane obróbce. Pierwszym odcinkiem materiału 53, który trzeba usunąć, jako odpad, jest tak zwany odcinek naciągowy, który powstaje przy otwieraniu nowej, pełnej bobiny 16. Drugim takim odcinkiem materiału 52 jest pozostająca na rdzeniu 13 bobiny 12 resztka materiału ze starej, niemal pustej bobiny 12.

Podczas ciągłej pracy na przykład maszyny do produkcji papierosów bibułka papierosowa jest odwijana z bobiny 12. Bibułka ta, a więc wstęga materiału 14 lub też odcinek materiału 52, jest wsunięta w szpulę 35 i przechodzi przez układ 21 służący do łączenia wstęg materiału 14, 18. Wstęga materiału 14 jest ściągana z zadaną prędkością v-i przez walce 45, 46 w kierunku następnego urządzenia obróbkowego (patrz strzałka 47). Zanim nastąpi całkowite odwinięcie wstęgi materiału 14 z bobiny 12, musi być ona złączona w trakcie pracy maszyny, a więc podczas ciągłego transportu wstęg materiału 14, 18, ze wstęgą materiału 18 podawanego z nowej, pełnej bobiny 16. W tym celu wstęga materiału 18 już przed łączeniem jest wprowadzana w układ 21, tak że wstęgi materiału 14, 18 w strefie układu 21 przebiegają niemal równolegle do siebie. Wolny koniec 40 lub też odcinek materiału 53 wstęgi 18 jest wsunięty za urządzeniem 21 w szpulę 38. Szpula ta jest napędzana w sposób ciągły, tak że nawinięta na bobinę 16 wstęga materiału 18 jest naprężona, ponieważ bobina 16 jest początkowo nieruchoma. Tak więc wstęga materiału 18 jest unieruchomiona. Szpula 38 działająca jak sprężyna przytrzymuje, więc w stanie naprężonym wstęgę materiału 18 lub też odcinek materiału 53. Ponadto szpula 38 jest tak ukształtowana z masą bezwładnościową, że szpula ta nie może szybko zmieniać swojej prędkości obrotowej.

PL 208 094 B1

W przypadku potrzeby złączenia ze sobą wstęg materiału 14, 18, zanim rozpocznie się właściwy proces łączenia przez wygniatanie rowków, następuje najpierw przyspieszenie bobiny 16 do prędkości v2, która jest większa od pierwotnej prędkości transportu v₁ wstęgi materiału 14 podczas jego obróbki. W wyniku posuwu wstęgi materiału 18 owija się teraz także wolny koniec 40 wstęgi 18 lub też odcinka materiału 53 wokół napędzanej szpuli 38, mianowicie z prędkością v₂ wyznaczoną przez bobinę 16.

Również przed rozpoczęciem procesu łączenia albo podczas jego trwania następuje wyhamowanie do prędkości v₃ wstęgi materiału 14, która przesuwa się podczas obróbki początkowo z prędkością v₁, przy czym v > v₁ > v₃. Wstęga materiału 14 jest wyhamowana w zasadzie przez napęd 19 bobiny 12. Ponadto korzystnie tuż przed właściwym procesem łączenia następuje włączenie działania listwy ssawnej 60, która w pewnym sensie przytrzymuje wstęgę materiału 14 lub też odcinek materiału 52 albo wywiera naciąg na wstęgę materiału 14 skierowany przeciwnie do kierunku transportu zaznaczonego strzałką 33. Gdy listwa ssawna 60 styka się ze wstęgą materiału 14, zwiększa się jeszcze naprężenie wstęgi 14 między urządzeniem i tą listwą 60, przy czym nie zmienia się prędkość. Różnica materiału powstająca wskutek wyhamowania napędem 19 wstęgi materiału 14 jest wyrównywana podczas trwającej obróbki za urządzeniem 21 z prędkością v₁ za pomocą kompensatora 62, który jest ukształtowany, jako bufor lub też zasobnik.

Po rozpoczęciu procesu łączenia, wraz z zetknięciem się pierwszej krawędzi 49 segmentu 28 z walcem 22, rośnie naprężenie wstęgi, a więc odcinka materiału 53, za urządzeniem 21. Ten wzrost naprężenia jest przede wszystkim wynikiem różnicy prędkości między prędkością v₂ wstęgi materiału 18 przed zetknięciem segmentu 28 z walcem 22 i prędkością wstęgi materiału 18 podczas styku segmentu 28 z walcem 22, która korzystnie odpowiada w przybliżeniu prędkości v₁, a w każdym razie jest mniejsza niż v₂. Wskutek bezwładności masy szpuli 38 nie może ona nadążać za powstałą nagle różnicą prędkości v₂-v₁. Inaczej mówiąc wstęga materiału 18 po zetknięciu segmentu 28 z walcem 22 zostaje wyhamowana z v₂ do v₁, natomiast szpula 38 obraca się nadal z prędkością v₂. Tak więc wstęga materiału 18 lub też odcinek materiału 53 między nawijaczem 37 i urządzeniem 21 do łączenia znajduje się pod takim naprężeniem, które przy określonym obciążeniu powoduje oddzielenie odcinka materiału 53 za urządzeniem 21. Zwykle odcinek materiału 53 odrywa się w miejscu osłabionym przez krawędź 49. Szpula 38 jest potem obracana dotąd, aż nastąpi całkowite nawinięcie i przez to ściśnięcie oderwanego końca wstęgi materiału 18, czyli odcinka materiału 53. Następnie ściśnięty, nawinięty odcinek naciągowy jest automatycznie usuwany, jako odpad, przy czym następuje jego zsunięcie z szpuli 38. W tym celu porusza się osiowo sama szpula 38 albo środek pomocniczy, jak na przykład tarcza ściągająca 44. Sprasowany materiał odpadowy trafia do (nieukazanego na rysunku) pojemnika, który może być łatwo podnoszony i opróżniany.

Proces łączenia jest kontynuowany w wyniku przeciwbieżnego obrotu walców 22, 23, przy czym segment 28 toczy się po płaszczu 26 walca 22. Segment 28 i walec 22 są napędzane z prędkością korzystnie zbliżoną do v₁, a w każdym razie z prędkością większą od v₃, przy czym napęd 19 spowodował wyhamowanie do prędkości v₃, wobec czego powstaje różnica prędkości powodująca zwiększenie naprężenia wstęgi materiału 14 lub też odcinka materiału 52 między urządzeniem 21 i bobiną

12. Gdy teraz układ 21 łączy wstęgi materiału 14 i 18, w przybliżeniu z prędkością v₁ maszyny odwijającej, która jest umieszczona w kierunku transportu za urządzeniem zmieniającym, to naciąg wywierany dodatkowo przez listwę ssawną 60 na wstęgę materiału 14 lub też zwiększone na skutek tego naprężenie wstęgi między urządzeniem 21 i listwą ssawną 21 prowadzą do tego, że wstęga materiału 14 rozrywa się w strefie układu 21. Tuż przed zetknięciem się tylnej krawędzi 50 segmentu 28 z walcem 22 lub też zaraz po zakończeniu procesu łączenia napędzana jest szpula 35, tak że nawijana jest wstęga materiału 14 lub też odcinek materiału 52. Szpula 35 jest obracana dotąd, aż nastąpi całkowite odwinięcie odcinka 52 z bobiny 12 i nawinięcie na szpulę 35. Przy tym listwa ssawna 60 działa jak przytrzymywacz, który utrzymuje oddzielony koniec wstęgi materiału 52 dotąd, aż nastąpi całkowite nawinięcie materiału odpadowego. Potem jest usuwana automatycznie resztka materiału w taki sam sposób jak odcinek naciągowy. Można teraz zdjąć ponownie wykorzystywany rdzeń 13 bobiny 12. Następnie na uchwyt 11 jest zakładana nowa, pełna bobina, która z kolei może być łączona z wstęgą materiału 18 schodzącego z bobiny 16.

Claims (10)

1. Urządzenie do wymiany bobin, posiadające uchwyt dla pierwszej bobiny, uchwyt dla drugiej bobiny, urządzenie do łączenia wstęgi materiału schodzącego z pierwszej bobiny z wstęgą materiału dochodzącego z drugiej bobiny, a także element do przejmowania i usuwania nienadających się do obróbki odcinków obu wstęg materiału, przy czym element posiada dwa nawijacze do przejmowania i usuwania nienadających się do obróbki odcinków materiału, znamienne tym, że nawijacz (37) przejmujący i usuwający odcinek naciągowy nowej, pełnej bobiny (16) jest umieszczony w kierunku transportu (33) wstęg materiału (14, 18) za urządzeniem (21) łączącym te wstęgi, a drugi nawijacz (34) przejmujący i usuwający resztkę materiału ze starej, niemal całkowicie odwiniętej bobiny (12) jest umieszczony w kierunku transportu (33) wstęg materiału (14, 18) przed tym urządzeniem łączącym (21).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że co najmniej jeden nawijacz (34, 37) jest ukształtowany dodatkowo, jako środek oddzielający.

3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że każdy nawijacz (34 lub 37) znajduje się w obrębie odpowiedniej wstęgi materiału (14 lub 18) lub odcinka materiału (52, 53).

4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że między urządzeniem (21) i bobiną (12) jest umieszczony element do ustalania wstęgi materiału (14).

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że każdy nawijacz (34, 37) ma napędzaną obrotowo szpulę (35, 38) lub tym podobny element.

6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że szpule (35, 38) są ukształtowane do przejmowania wstęgi materiału (14, 18) lub też odcinka materiału (52, 53).

7. Urządzenie według zastrz. 5 albo 6, znamienne tym, że szpule (35, 38) mają szczelinę (41).

8. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że szpule (35, 38) mają tarcze ściągające (44), które są ruchome w osiowym kierunku szpul (35, 38).

9. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że same szpule (35, 38) są ruchome w kierunku osiowym.

10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w obrębie podawanej do obróbki wstęgi materiału jest umieszczony zasobnik za urządzeniem (21).