PL204412B1 - Bęben walcowy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest bęben walcowy mający na swej ściance obwodowej szereg wgłębień, z których każde jest przystosowane do umieszczenia wymiennego elementu ściernego obejmującego środek utrzymujący z zamontowanym papierem ściernym, szczotki z podkładką i/lub szczotki z uchwytem, przy czym wgłębienia w bębnie walcowym są wykonane ze ściankami bocznymi, środki utrzymujące zaś są wykonane z odpowiednimi zewnętrznymi ściankami bocznymi, przy czym w trakcie stosowania, poprzez działanie klinujące pomiędzy ściankami bocznymi wgłębień i zewnętrznymi ściankami bocznymi środków utrzymujących, na ściankach bocznych środków utrzymujących powstaje siła ściskająca skierowana w kierunku obwodowym.

Do obróbki powierzchniowej, jak np. do szlifowania lub polerowana różnorodnych elementów, używa się narzędzi szlifierskich i polerskich, wykonanych w postaci bębna walcowego, w którym są zamontowane elementy ścierne, obejmujące papier ścierny, szczotki z podkładką i/lub szczotki z uchwytem.

Zazwyczaj te elementy ścierne są wykonane z tworzywa sztucznego, w którym często jest zatopiony papier ścierny i szczotki. Doświadczenie wykazuje, że papier ścierny i szczotki z podkładką/szczotki z uchwytem nie zużywają się w tym samym tempie. Oznacza to stratę materiału, ponieważ konieczne jest wyrzucenie całego elementu ściernego, choć zazwyczaj zużyciu ulega jedynie papier ścierny.

Ponieważ na ściance obwodowej bębna walcowego znajduje się przeciętnie od 30 do 60 elementów ściernych z papierem ściernym i szczotkami, które w przypadku przemysłowej eksploatacji narzędzia szlifierskiego lub polerskiego muszą być regularnie wymieniane, liczba wyrzucanych elementów ściernych stanowi problem.

Oprócz tego, kształt elementu przewidzianego do szlifowania i sterowanie bębna walcowego podczas szlifowania będzie pociągać za sobą nierównomierne zużywanie papieru ściernego na bębnie walcowym tak, że niektóre spośród zamontowanych elementów ściernych muszą być wymieniane częściej.

Istnieją różne typy bębnów walcowych, przy pomocy których podjęto próby rozwiązania tego problemu, poprzez montaż elementów ściernych, które można zdemontować, po czym wymienić papier ścierny i/lub szczotki.

Wadą tego typu bębnów walcowych, w których element ścierny jest zamontowany jako wymienny w prowadnicach zamontowanych na ściance obwodowej bębna walcowego jest to, że prowadnice mogą uszkodzić powierzchnię elementu przeznaczonego do szlifowania, jeżeli prowadnice zetkną się przypadkowo z powierzchnią.

Wadą tego typu bębnów walcowych, w których sekcje elementów ściernych są zamontowane we wgłębieniach, a mocowanie papieru ściernego do klocków/wyprasek następuje na zewnątrz ścianki obwodowej bębna walcowego jest to, że występuje zwiększone ryzyko niepotrzebnego zużywania się obszaru mocowania papieru do obróbki ściernej, a tym samym papier ścierny łatwiej ulega wybiciu/wyrwaniu z elementu ściernego.

Wspólną cechą dla obydwu powyższych typów jest to, że do mocowania zarówno elementu ściernego do bębna walcowego, jak i papieru ściernego do elementu ściernego, jak również, że do mocowania papieru ściernego i/lub szczotek do elementu ściernego stosuje się np. klej, wkręty i podobne części mechaniczne, co utrudnia demontaż elementu ściernego z bębna walcowego, a następnie wymianę albo papieru ściernego, albo szczotek.

W zwią zku z powyż szym, celem niniejszego wynalazku jest przedstawienie bę bna walcowego z wymiennymi elementami ś ciernymi, które są wykonane w taki sposób, ż e ł atwo jest zarówno demontować element ścierny, jak i następnie wymieniać papier ścierny i/lub szczotki elementu ściernego.

Zgodny z wynalazkiem bęben walcowy charakteryzuje się tym, że środki utrzymujące mają rowki do mocowania co najmniej jednego kawałka papieru ściernego, przy czym każdy rowek rozciąga się od górnego boku środka utrzymującego do wnętrza środka utrzymującego tworząc co najmniej jedną elastyczną i giętką klapkę usytuowaną pomiędzy rowkami i co najmniej jedną zewnętrzną ścianką boczną.

W dalszym ciągu opisano bęben walcowy używany w połączeniu z narzędziem szlifierskim/polerskim do obróbki powierzchniowej, chociaż wynalazek można także zastosować w połączeniu z innymi maszynami i/lub narzędziami, w których pożądana jest łatwa i szybka wymiana sekcji,

PL 204 412 B1 jak np. z maszyną do zamiatania, automatyczną myjnią samochodową, ostrzem zgarniarki do lodu, piórem wycieraczki szyby samochodu, nakładką gumową na zgarniaczu.

Zagłębienia w ściance obwodowej bębna walcowego są wykonane w taki sposób, że środek utrzymujący elementu ściernego jest umieszczony w całości w bębnie walcowym. Oznacza to, że nie istnieją wystające części środka utrzymującego, które w przypadku zbyt bliskiego usytuowania bębna walcowego względem powierzchni elementu mogłyby zniszczyć powierzchnię elementu poddawaną obróbce powierzchniowej.

Ponadto, pełne umieszczenie środków utrzymujących we wgłębieniach bębna walcowego będzie chronić obszary mocowania pomiędzy środkami utrzymującymi i papierem ściernym/szczotką przed zużyciem i uderzeniami, gdy bęben walcowy obraca się i elementy ścierne doprowadza się do zetknięcia z powierzchnią elementu poddawanego obróbce powierzchniowej. Oznacza to, że papier ścierny i szczotki nie ulegają tak łatwo rozbiciu na kawałki bądź też wyrwaniu ze środków utrzymujących, a żywotność elementu ściernego znacznie wzrasta.

W celu zamocowania środków utrzymujących elementów ściernych we wgłębieniach, wgłębienia w walcowym bębnie mają ścianki boczne, a środki utrzymujące elementów ściernych mają odpowiednie zewnętrzne ścianki boczne pasujące do ścianek bocznych wgłębień. Ścianki boczne zarówno wgłębienia, jak i środków utrzymujących są wykonane jako nierównoległe pod kątem różnym od zera stopni.

Poprzeczny przekrój wgłębień z nierównoległymi ściankami bocznymi pociąga za sobą to, że środek utrzymujący elementu ściernego należy albo wbijać/klinować we wgłębieniu, albo musi on być przemieszczany wzdłużnie we wgłębieniu.

W celu umożliwienia utrzymywania papieru ściernego i/lub szczotek w środku utrzymującym elementu ściernego, jest on wykonany z rowkiem biegnącym od górnego boku środka utrzymującego i do wnętrza środka utrzymującego, tworząc elastyczne i giętkie klapki usytuowane jako zewnę trzny brzeg rowka. Papier ścierny i/lub szczotki umieszcza się w rowku pomiędzy klapką i pozostałą częścią środka utrzymującego.

W środku utrzymującym moż na utworzyć szereg klapek, jeżeli np. umożliwia się wymianę zarówno papieru ściernego, jak i szczotek.

Ze względu na kształt przekroju poprzecznego z nierównoległymi ściankami bocznymi zarówno wgłębienia, jak i środka utrzymującego, w wyniku zamontowania środka utrzymującego we wgłębieniu pomiędzy ściankami bocznymi wgłębień i zewnętrznymi ściankami bocznymi środka utrzymującego powstanie efekt klinowania, dzięki czemu przede wszystkim element ścierny utrzymuje się na swoim miejscu we wgłębieniu.

W celu zapewnienia w trakcie obracania się bę bna walcowego, ż e papier ś cierny i/lub szczotki elementu ściernego będą pewnie zamocowane w środku utrzymującym, albo podczas pracy, albo poprzez zamontowanie większej liczby elementów ściernych w walcowym bębnie, należy do ścianek bocznych środka utrzymującego przyłożyć siłę ściskającą w kierunku ścianki obwodowej, która tym samym działa na elastyczne i giętkie klapki utworzone w połączeniu z rowkami do umieszczenia papieru ściernego i/lub szczotek tak, że klapki zaciskają się wokół papieru ściernego i/lub szczotek umieszczonych w rowkach w środkach utrzymujących.

Siła ściskająca może powstać na różne sposoby, jak np. środek utrzymujący może mieć większe wymiary niż otwór, zarówno środek utrzymujący, jak i wgłębienie mogą być wykonane z odpowiednimi środkami ustalającymi, lub ścianki boczne wgłębień mogą być wykonane w taki sposób, że gdy siła odśrodkowa będzie wyrzucać środek utrzymujący na zewnątrz, kształt i wzajemne rozmieszczenie ścianek bocznych będzie zapobiegać temu skierowanemu na zewnątrz ruchowi środka utrzymującego.

W trakcie demontaż u elementu ś ciernego z wgłębienia sił a ś ciskają ca dział ają ca na zewnę trzne ścianki boczne środka utrzymującego zmniejsza się, i tym samym możliwe jest wyjęcie papieru ściernego i/lub szczotek umieszczonych w rowkach środka utrzymującego poprzez wygięcie elastycznych klapek na zewnątrz względem środka utrzymującego, a następnie umieszczenie nowego papieru ściernego albo szczotki, po czym element ścierny można wykorzystywać ponownie.

Bęben walcowy może mieć różną szerokość, przy czym wgłębienia ścianki obwodowej rozciągają się całkowicie albo częściowo na całej długości ścianki obwodowej. Wgłębienia będą korzystnie usytuowane w przybliżeniu równolegle do wału obrotowego bębna walcowego.

Alternatywę stanowi wgłębienie biegnące wokół ścianki obwodowej, od jednego końca bębna walcowego do drugiego.

PL 204 412 B1

Zazwyczaj wgłębienia na krótkim bębnie walcowym będą wykonane jako otwory, natomiast wgłębienia na dłuższym bębnie walcowym będą stanowiły kanały albo rząd umieszczonych obok siebie otworów.

W sytuacjach, w których środki utrzymujące są ściskane razem za pomocą siły odś rodkowej, konieczne jest wykonanie wgłębień w taki sposób, aby miały przekrój poprzeczny zbieżny promieniowo na zewnątrz. Korzystnie, wgłębienia są w przekroju poprzecznym skierowane promieniowo na zewnątrz

Oznacza to, że środki utrzymujące muszą być montowane w sposób umożliwiający przemieszczanie w kierunku wzdłużnym we wgłębieniach, w wyniku czego przekrój otworu wgłębienia jest mniejszy niż środek utrzymujący, uniemożliwiając środkowi utrzymującemu opuszczenie wgłębień, zwykle podczas pracy, pod wpływem ruchu obrotowego bębna walcowego.

W celu zamontowania środków utrzymujących we wgłębieniu na bębnie walcowym o pewnej szerokości, korzystnie środki utrzymujące są ukształtowane jako wypraski, przy czym każda wypraska jest montowalna we wgłębieniu poprzez przemieszczanie wzdłużne. Oznacza to, że można zamocować papier ścierny w wyprasce przez proste umieszczenie odcinka papieru ściernego w rowku w wyprasce, po czym siła ściskająca ściśnie boki rowka razem, i tym samym zaciśnie je wokół papieru ściernego, zatrzymując go w wyprasce.

W celu zapewnienia umieszczenia papieru ś ciernego w rowku wypraski i równocześ nie zapewnienia bezpiecznego mocowania papieru ściernego w wyprasce, korzystnie rowek w wyprasce składa się z jednej albo większej liczby sekcji, przy czym pierwsza sekcja jest korzystnie rowkiem prostym, druga sekcja zaś obejmuje albo wybranie, albo korzystnie rowek prosty, który jest połączony pod pewnym kątem względem pierwszej sekcji rowka wypraski.

W jednej postaci wynalazku, rowek w wyprasce obejmuje korzystnie rowek prosty, w którym umieszcza się papier ścierny tak, że papier ścierny wypełnia znaczną część rowka, po czym siła ściskająca ściska boki rowka w wyprasce razem, i tym samym zaciska je wokół papieru ściernego, utrzymując go w wyprasce.

W drugiej postaci wynalazku rowek w wyprasce skł ada się z pierwszej sekcji, która jest sekcją prostą, i z drugiej sekcji, która jest żłobkiem, przy czym papier ścierny jest umieszczony w taki sposób, że dolny odcinek papieru ściernego biegnie przez pierwszą sekcję rowka w dół do żłobka.

W celu utrzymania papieru ściernego na swoim miejscu, dolny odcinek papieru ś ciernego może być zwinięty w taki sposób, że zwój wypełnia żłobek. To pogrubienie przekroju poprzecznego dolnego odcinka papieru ściernego powoduje to, że dolny odcinek papieru ściernego ma większy przekrój poprzeczny niż szerokość pierwszej sekcji rowka. Wynika z tego, że papier ścierny jest utrzymywany w rowku podczas pracy, jak również w stanie spoczynku.

W trzeciej postaci wynalazku, rowek w wyprasce składa się z pierwszej sekcji, która jest sekcją prostą, oraz z drugiej sekcji, która jest sekcją prostą, połączonych ze sobą pod pewnym kątem.

Papier ścierny jest umieszczony w taki sposób, że dolny odcinek papieru ściernego biegnie przez pierwszą sekcję rowka do drugiej sekcji rowka. Zawinięcie dolnego odcinka papieru ściernego przy przejściu pierwszej sekcji rowka i drugiej sekcji rowka powoduje, że papier ścierny jest utrzymywany w rowku podczas pracy, jak również w stanie spoczynku.

Ponieważ to właśnie zawinięcie papieru ściernego pomiędzy pierwszą i druga sekcją rowka wykorzystuje się w roli elementu utrzymującego, a koszty papieru ściernego są minimalne, nie ma potrzeby, aby papier ścierny sięgał aż do dna drugiej sekcji rowka.

Niezależnie od tego, którą z powyższych postaci wypraski wykorzystuje się, ważne jest, aby papier ścierny był utrzymywany we wgłębieniu za pomocą siły ściskającej działającej na część pierwszej sekcji rowka szlifierskiego.

Siłę ściskającą należy rozpatrywać jako siłę styczną, która dociska klapkę wypraski do rowka tak, że pierwsza część rowka jest ściskana razem, co uzyskuje się albo mechanicznie, albo za pomocą siły odśrodkowej.

Ze względu na zbieżny promieniowo na zewnątrz kształt przekroju poprzecznego i odpowiedni kształt wypraski, skierowany promieniowo na zewnątrz nacisk na wypraskę spowoduje zaklinowanie wypraski we wgłębieniu, a w części pierwszej sekcji rowka powstanie siła klinująca albo ściskająca.

W jednej postaci wynalazku, wylot pierwszej sekcji rowka na górnym boku wypraski jest usytuowany w pobliżu zewnętrznego brzegu górnego boku tak, że pomiędzy rowkiem i zewnętrznym bokiem wypraski tworzy się elastyczna i giętka klapka.

PL 204 412 B1

Tak więc papier ścierny jest umieszczony po jednej stronie wypraski, a w konsekwencji na górnym boku istnieje miejsce na szereg szczotek.

W postaci wynalazku, w której rowek w wyprasce składa się z pierwszej części, która jest sekcją prostą, oraz z drugiej części, która jest sekcją prostą, połączonych ze sobą pod pewnym kątem, powstaje klapka składająca się z jednego z zewnętrznych boków wypraski i z części dołu wypraski. Klapka ta będzie mieć punkt obrotu w dole części rowka, przy czym w tym punkcie obrotu uzyskuje się działanie zawiasowe, co zapewnia łatwy i szybki montaż/wymianę papieru ściernego poprzez odgięcie klapki od pozostałej części wypraski.

W postaci wynalazku, w której siłę ściskającą wytwarza się mechanicznie, wypraska i rowek w wyprasce są wię c korzystnie wykonane w taki sposób, ż e wypraska jest montowalna we wgłębieniu z płytką sprężystą usytuowaną w spodniej części wgłębienia, przy czym płytka sprężysta w położeniu aktywnym wywiera skierowany promieniowo na zewnątrz nacisk na wypraskę, w wyniku czego na co najmniej fragmencie pierwszej sekcji rowka powstaje siła ściskająca.

Płytka sprężysta składa się z górnej części i z dolnej części, które mogą być przemieszczone względem siebie. Górna i dolna część płytki sprężystej są wykonane w postaci falistej płytki z szeregiem wzniesień, przy czym górna i dolna część płytki sprężystej mogą być przemieszczone względem siebie.

Płytka sprężysta ma dwa położenia uzyskiwane w wyniku przemieszczenia poprzecznego górnej części i/lub dolnej części położenie aktywne, w którym górną i dolną część płytki sprężystej doprowadza się do położenia, w którym wzniesienia obydwu części są usytuowane naprzeciw siebie, w wyniku czego wysokość pł ytki sprężystej wzrasta i naciska ona na wypraskę promieniowo na zewnątrz; położenie pasywne, w którym górną i dolną część płytki sprężystej doprowadza się do położenia, w którym wzniesienia obydwu części są usytuowane jako przemieszczone względem siebie, w wyniku czego wysokość płytki sprężystej maleje, a siła skierowana promieniowo na zewnątrz zmniejsza się.

W położeniu pasywnym można przemieścić wypraskę wzdłużnie i wyjąć ją z wgłębienia w walcowym bębnie w celu wymiany papieru ściernego.

W drugiej postaci wynalazku, w której sił a ś ciskają ca jest wytwarzana mechanicznie, wypraska i wgłębienie są wykonane w taki sposób, że wypraska ma nieco większy wymiar w porównaniu z wgłębieniem.

Siła ściskająca powstaje w wyniku zamontowania wypraski we wgłębieniu i utrzymuje się przez cały czas, przez jaki wypraska jest zamontowana we wgłębieniu, co powoduje, że do montażu i demontażu wypraski z wgłębienia należy użyć pewnej siły.

Wypraska musi więc być wykonana z materiału sprężystego i względnie zachowującego kształt, który nie jest zbyt miękki, ponieważ stanowi to wadę, gdy wypraska jest wykonana ze zbyt miękkiego materiału, co w konsekwencji utrudnia montaż wypraski o zbyt dużym wymiarze.

W trzeciej postaci wynalazku, w której siłę ściskającą wytwarza się mechanicznie, wypraska i wgłębienie są wykonane w taki sposób, że w dnie każdego wgłębienia, albo na całej długości wgłębienia, albo na częściach wgłębienia, jest umieszczone urządzenie mimośrodowe, które w wyniku obrotu nakrętki albo wkrętu powoduje działanie skierowanego promieniowo na zewnątrz nacisku na wypraskę.

To urządzenie mimośrodowe może np. albo być połączone ze zwalniaczem dla każdego wgłębienia, albo może być połączone z jednym wspólnym zwalniaczem tak, że wszystkie urządzenia mimośrodowe we wgłębieniach bębna walcowego są zwalniane równocześnie.

W czwartej postaci wynalazku, w której siłę ś ciskają c ą wytwarza się za pomocą sił y odś rodkowej, wypraska i wgłębienie są wykonane w taki sposób, że wypraska i wgłębienie mają kształt przekroju poprzecznego odpowiadające bezpośrednio sobie nawzajem, przy czym korzystnie wgłębienia mają zbieżny promieniowo do wewnątrz kształt przekroju poprzecznego.

Podczas pracy siła odśrodkowa będzie wywierać siłę skierowaną promieniowo na zewnątrz, czego efektem będzie naciskana wypraska razem na zewnątrz we wgłębieniu, siła ściskająca zaś jest wytwarzana na części pierwszej sekcji rowka, która ściska razem i trzyma papier ścierny.

Ten sposób wytwarzania siły ściskającej można zastosować tylko w postaciach wypraski, w których rowek albo pozwala na zwijanie dolnej części papieru ściernego w wybraniu, albo na zaginanie dolnej części papieru ściernego tak, że część papieru ściernego jest usytuowana w drugiej sekcji rowka.

W celu wytwarzania siły ściskającej wypraskę zaprojektowano tak, że wypraskę wykonuje się albo z wyciskanego materiału termoplastycznego, albo z formowanego wtryskowo i/lub wyciskanego

PL 204 412 B1 stopu metalu. Materiał ma pewną giętkość i elastyczność tak, że materiał umożliwia odkształcanie klapek wypraski bez złamania.

Poprzez wyciskanie wypraski według wynalazku uzyska się dodatkową zaletę, gdyż stosując wyciskanie unika się powstawania jam skurczowych w materiale. Jama skurczowa tworzy się, gdy wykonuje się elementy mające powierzchnie o pewnej wielkości, ponieważ ochładzanie elementów powoduje, że boki stają się wklęsłe.

Jest to wadą w wytwarzaniu wyprasek według wynalazku, ponieważ niepożądany kształt wytworzony przez jamy skurczowe może powodować to, że wypraska nie będzie mogła być utrzymywana we wgłębieniu bębna walcowego. Ponadto wykonywanie rowków w wyprasce w celu umieszczenia papieru ściernego i/lub szczotek będzie pociągać za sobą zmniejszenie zużycia materiału i zmniejszy ryzyko powstawania jam skurczowych.

W jednej postaci wynalazku, wypraska jest ukszta ł towana z jednego lub wię kszej liczby rzę dów szczotek, korzystnie 2-4 rzędów, przy czym rzędy są przemieszczone względem siebie. To przemieszczenie wypraski powoduje to, że wypraskę można wykonać o mniejszych wymiarach, ponieważ przemieszczenie rzędów szczotek powoduje, że na tym samym obszarze można umieścić więcej rzędów szczotek niż w przypadku rzędów szczotek umieszczonych zwyczajnie obok siebie. Liczba szczotek ma ponadto znaczenie dla jakości szlifowania/polerowania papierem ściernym.

W drugiej postaci wynalazku, rowek w wyprasce moż e być wykonany tak, aby moż na w nim umieścić papier ścierny i szereg szczotek. W celu poprawy skuteczności papieru ściernego, w tym samym rowku wypraski można zamontować szereg szczotek z podkładką. Zapewnia to ścisły/dobry styk pomiędzy papierem ściernym i pierwszym rzędem szczotek. Powoduje to, że rowek musi być szerszy niż gdyby miałby być utrzymywany tylko papier ścierny i najprawdopodobniej będzie konieczne wytwarzanie większej siły ściskającej w celu utrzymania w tym samym rowku zarówno papieru ściernego, jak i szeregu szczotek.

W sytuacjach, w których środki utrzymujące mocuje się za pomocą urządzenia mocującego, środki utrzymujące są zamontowane w rowkach na ściance obwodowej bębna walcowego, a tym samym konieczne jest wykonanie rowków tak, aby miały zbieżny promieniowo do wewnątrz kształt przekroju poprzecznego.

Konsekwencją powyższego jest to, środki utrzymujące można wbić we wgłębienie, po czym odpowiednie urządzenie mocujące sprzęga się i mocuje środki utrzymujące we wgłębieniach.

W celu dostarczenia elementu ściernego, w którym można wymieniać papier ścierny i/lub szczotki z podkładką, elementy ścierne korzystnie obejmują środki utrzymujące wykonane jako klocki przy czym każdy klocek jest montowalny we wgłębieniu, które jest wykonane jako otwór w ściance obwodowej bębna walcowego, przy czym w każdym otworze znajduje się co najmniej jeden środek utrzymujący, który współdziała rozłączalnie z co najmniej jednym odpowiednim środkiem utrzymującym na co najmniej jednej ze ścianek bocznych klocków.

W ten sposób można wytwarzać różne wersje bębna walcowego, które obejmują zarówno bęben walcowy, jak i szereg elementów ściernych, obejmują szereg elementów ściernych do zastąpienia zużytych elementów ściernych, obejmują bęben walcowy.

Oznacza to, że nabywca ma dużą swobodę w zakresie kosztów zakupu poszczególnych części oraz ilości odpadów powstających w wyniku wymiany elementów ściernych i/lub bębna walcowego.

Konstrukcja otworów bębna walcowego na ściance obwodowej w postaci otworów zbieżnych promieniowo do wewnątrz, odpowiadających kształtowi klocka elementu ściernego oznacza, że montaż poszczególnych elementów ściernych w otworach jest prosty. Montaż odbywa się poprzez wciskanie klocka elementu ściernego w jeden z otworów bębna walcowego.

Gdy wszystkie klocki elementów ściernych są umieszczone w otworach bębna walcowego na ściance obwodowej, wynikiem tego będzie przybranie przez bęben walcowy postaci jednolitego urządzenia, w którym nie ma żadnych słabych obszarów mogących zdeformować się albo uszkodzić podczas pracy.

Urządzenie mocujące może być typu umożliwiającego włożenie klocka elementu ściernego w jeden z otworów bębna walcowego przy użyciu umiarkowanej siły naciskowej, po czym klocek elementu ściernego jest zamocowany.

Może to np. nastąpić poprzez wykonanie klocka elementu ściernego z materiału plastycznego, który podczas wkładania w otwór tarczy szlifierskiej może nieznacznie ustąpić. To blokowania klocka elementu ściernego w otworze musi jednak być pokonane, np. poprzez mechaniczne uwalnianie elementów ściernych.

PL 204 412 B1

Urządzenie mocujące w otworze bębna walcowego ma za zadanie blokować albo sprzęgać się z uzupełniającym urządzeniem mocującym, które jest umieszczone na zewnętrznym boku klocka elementu ściernego. Te urządzenia mocujące nie muszą jednak być umieszczone na wszystkich zewnętrznych bokach elementu ściernego i na ściankach bocznych w otworach.

W jednej postaci wynalazku wystarczaj ą ce moż e być umieszczenie jednego urzą dzenia mocującego na jednej ze ścianek bocznych w otworach bębna walcowego, które w sposób rozłączalny sprzęgają się z jednym uzupełniającym urządzeniem mocującym na jednym z zewnętrznych boków klocka.

W celu umieszczenia klocka elementu ś ciernego w jednym z otworów bę bna walcowego, zbieżne promieniowo do wewnątrz otwory na ściance obwodowej bębna walcowego mogą mieć jeden lub większą liczbę spośród następujących kształtów: stożek/stożek ścięty, klin/obelisk, ostrosłup/ostrosłup ścięty i/lub pryzmatoid, przy czym klocek elementu ściernego może mieć jeden lub większą liczbę spośród następujących kształtów dopełniających: stożek/stożek ścięty, klin/obelisk, ostrosłup/ostrosłup ścięty i/lub pryzmatoid. Kształt otworu bębna walcowego zawsze odpowiada kształtowi klocka elementu ściernego.

W jednej postaci wynalazku, zbież ne promieniowo do wewnątrz otwory i klocek elementów ściernych będą wykonane jako obeliski, ponieważ wykonanie produkcyjne klocka i otworu o tym kształcie jest proste. Ponadto łatwo będzie zamontować element ścierny w otworze, ponieważ część klockową elementu ściernego można wykonać w taki sposób, że może tylko pasować do otworu w jeden sposób. Za pomocą orientacji papieru ściernego łatwo jest ocenić i umieścić prawidłowo element ścierny.

W drugiej postaci wynalazku, w której otwory i części klockowe mają np. kształ t stoż ka albo stożka ściętego, całkowicie dokładne umieszczenie elementu ściernego może być trudniejsze.

W dalszej postaci wynalazku, w której otwory i części klockowe mają kształt ostrosłupa/ostrosłupa ściętego albo pryzmatoidu, można uzyskać te same zalety co w przypadku obelisku, gdzie część klockowa może być zamontowana w otworze tylko w pewien sposób, lecz wykonanie samych tych klocków szlifierskich oraz odpowiednich otworów będzie trudniejsze.

W celu łatwej wymiany elementów ś ciernych bębna walcowego, korzystnie dolna część każdego otworu w ściance obwodowej bębna walcowego jest połączona z kanałem, który jest korzystnie równoległy do osi obrotu bębna walcowego, dolna powierzchnia klocka zaś jest przystosowana do współdziałania z narzędziem do zwalniania urządzeń mocujących na środkach utrzymujących elementu ściernego i w otworze.

Pociąga to za sobą to, że w jednej postaci wynalazku można zdemontować element ścierny za pomocą narzędzia takiego jak np. wkrętak. Wkrętak wkłada się do kanału połączonego z dolną częścią otworu, po czym wkrętak przechyla się, wywierając skierowany na zewnątrz nacisk na dolną powierzchnię klocka. Skierowany na zewnątrz nacisk jest tak duży, że pokonuje zablokowanie przez urządzenie mocujące klocek elementu ściernego w otworze bębna walcowego.

W drugiej postaci wynalazku moż liwe jest, ż e w połączeniu z każ dym z otworów bę bna walcowego znajduje się urządzenie mimośrodowe, które w pierwszym położeniu umożliwia zamocowanie/zabezpieczenie klocka elementu ściernego w otworze, i które w drugim położeniu można obrócić w taki sposób, że wywiera ono skierowany na zewnątrz nacisk na dolną powierzchnię klocka i wskutek tego wypycha klocek elementu ściernego z otworu.

Urządzenia mimośrodowe mogą albo być połączone z jednym urządzeniem zwalniającym uruchamiającym i unieruchamiającym wszystkie urządzenia mimośrodowe jednocześnie, albo mogą być połączone z szeregiem urządzeń zwalniających, które uruchamia się indywidualnie dla każdego z otworów.

W celu zapewnienia, ż e element ścierny będzie utrzymywany w jednym z otworów tarczy szlifierskiej podczas używania urządzenia szlifierskiego, korzystnie środki utrzymujące są wykonane jako jeden albo większa liczba elementów wybranych spośród żłobkowania/występu, wycięcia, rowka blokującego/sprężyny.

W jednej postaci wynalazku, w której urządzenie mocujące stanowi szereg zaokrąglonych żłobków, plastyczny materiał, z którego jest wykonany klocek elementu ściernego, umożliwi wciśnięcie elementu ściernego w otwór, po czym żłobki, które są rozmieszczone na przemian na jednej albo większej liczbie ścianek bocznych w otworze i na zewnętrznej stronie klocka elementu ściernego, zazębią się, i tym samym uniemożliwią wypadnięcie elementu ściernego podczas pracy.

PL 204 412 B1

W drugiej postaci wynalazku można zastosować wgłębienia, które np. mają małe spiczaste trójkąty rozmieszczone w taki sposób, że podczas wciskania klocka elementu ściernego pozwalają one na łatwe mijanie się ścianki bocznej otworu i zewnętrznego boku klocka, przy czym klocek wsuwa się do dna otworu, po czym najmniejsze boczne części odpowiednich spiczastych trójkątów zazębiają się ze sobą i mocują klocek w otworze.

W trzeciej postaci wynalazku albo w klocku, albo w otworze mogą być wykonane wycięcia, a odpowiedni wystę p na dopeł niają cej części zapewnia, ż e sczepią się one i zapobiegną wypadnię ciu klocka.

W czwartej postaci wynalazku może istnieć urządzenie sprężynowe w samym klocku, które podczas wciskania w otwór, sprzęgnie się z rowkiem blokującym, i tym samym będzie utrzymywać klocek w otworze podczas pracy.

W celu zamocowania papieru ś ciernego i szczotki w klocku elementu ś ciernego, dostarcza się korzystnie środki do umieszczania papieru ściernego i/lub szczotek znajdujące się na klocku.

Środkami do umieszczenia papieru ściernego mogą np. być rowki wykonane na pewną głębokość w klocku elementu ściernego tak, że jest miejsce na wciśnięcie papieru ściernego w rowek.

Rowek może być albo przelotowy, od jednego boku do drugiego tak, że może zamontować papier ścierny z boku w klocku, albo może być wykonany w taki sposób, że otwór biegnie tylko od jednego z boków na pewną długość w głąb, wskutek czego papier ścierny można zamontować tylko z jednego boku.

Zamontowany papier ścierny może albo mieć tę samą szerokość co rowek, albo może mieć wykonanie takie, że papier ścierny jest wykonany z dolną częścią mającą pewną szerokość pasującą do szerokości rowka, która jest mniejsza od szerokości klocka.

Część papieru ściernego niezamocowana w rowku może mieć szerokość, która jest albo równa szerokości rowka, albo równa szerokości klocka, albo większa niż szerokość klocka.

Wybór określonego typu może np. zależeć od elementu przewidzianego do polerowania/szlifowania albo od żądanej wydajności obróbki powierzchniowej.

Przy montażu szczotki z podkładką albo szczotki z uchwytem w klocku elementu ściernego, środki do mocowania może stanowić otwór, który albo może mieć kształt skierowany do wewnątrz jak sam klocek, albo może być tylko walcowym otworem, w który można wcisnąć część szczotki. Mocowanie może więc nastąpić np. poprzez wklejenie szczotki w otwór.

Alternatywnym środkiem do umieszczenia szczotki w klocku może być połączenie rowka i otworu, w którym szczotkę można wcisnąć w otwór, roztłaczając klocek dookoła otworu, potem zaś rowek zaciska się wokół dolnej części szczotki zamontowanej w otworze.

W celu zapewnienia, ż e papier ś cierny i szczotki bę d ą pewnie osadzone w elemencie ś ciernym, element ścierny wykonuje się w taki sposób, że rowek do umieszczenia papieru ściernego ma jeden albo większą liczbę żłobków w powierzchniach bocznych, a otwór do umieszczenia szczotek ma jeden albo większą liczbę żłobków w powierzchni.

W jednej postaci wynalazku, w której papier ś cierny jest utrzymywany w rowku, moż liwe bę dzie wykonanie szeregu żłobków w powierzchniach bocznych rowka, przy czym dwa przeciwległe żłobki są przemieszczone w taki sposób, że papier ścierny będzie mocowany pomiędzy tymi żłobkami. Zazwyczaj pomiędzy wierzchołkami żłobków będzie odstęp wynoszący około dwóch grubości papieru ściernego.

Powoduje to, że papier ścierny można łatwo zamontować w klocku, a gdy klocek wciska się w otwór, kształt klocka i otworu z dwoma uzupełniającymi urządzeniami mocującymi wytworzy nacisk na bok klocka tak, że rowek na papier ścierny zostaje zaciśnięty. W ten sposób żłobki zostaną zaciśnięte razem wokół dolnej części papieru ściernego i będą mocować ten ostatni w trakcie użytkowania.

To samo może mieć miejsce w przypadku otworu do umieszczania szczotki. Zamiast ewentualnego wklejania szczotek w otwór, można je zamontować w otworze z jednym lub większą liczną żłobków w powierzchni tak, że dolna część, w której są zamontowane szczotki, znajdzie się pod najniżej położonym zestawem żłobków we wszystkich przypadkach powodując, że nie mogą one samoczynnie wypaść podczas pracy. Jeżeli istnieje klika zestawów żłobkowania powyżej, mogą one wejść w części szczotek wewną trz stopki elementu ś ciernego i zamocować je wokół .

Alternatywa dla opisanych środków, które mogą być wykorzystane do mocowania papieru ściernego w klocku, polega na wykonaniu klocka elementu ściernego z wgłębieniem przy zewnętrznym boku elementu ściernego tak, że w elemencie ściernym na etapie montażu w otworze bębna walcowego będzie założony kawałek papieru ściernego przy zewnętrznym brzegu leżącym

PL 204 412 B1 we wgłębieniu, a który w wyniku zamontowana klocka w otworze tarczy szlifierskiej zostanie pewnie zamocowany.

Niezależnie od tego, czy środkiem utrzymującym elementu ściernego jest klocek czy wypraska, może on być wyposażony w oddzielne rowki do umieszczenia papieru ściernego i szczotek tak, że gdy zostanie on wymontowany z bębna walcowego, można wymieniać albo papier ścierny, albo szczotki elementu ściernego.

W postaci wynalazku, w której ś rodek utrzymują cy jest wypraską , rowek w wyprasce bę dzie podłużny tak, że na pełnej długości rowka można umieścić równocześnie jeden albo większą liczbę kawałków papieru ściernego.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia bęben walcowy według wynalazku, w widoku perspektywicznym; fig. 2 - bęben walcowy z fig. 1 w widoku z góry; fig. 3 - bę ben walcowy z fig. 1 w widoku z boku; fig. 4 - otwór w ś ciance obwodowej bębna walcowego z fig. 1, w powiększeniu; fig. 5 - element ścierny według wynalazku w widoku perspektywicznym; fig. 6 - element ścierny z fig. 5 w widoku z góry; fig. 7 - szczegół przekroju poprzecznego klocka według wynalazku; fig. 8 otwór w walcowym bębnie z fig. 1 w przekroju poprzecznym; fig. 9 - odpowiedni środek utrzymujący dla otworu z fig. 8 w przekroju poprzecznym; fig. 10 - wypraskę zamontowaną we wgłębieniu według wynalazku w przekroju poprzecznym; fig. 11 dolną część wgłębienia w przekroju poprzecznym; fig. 12 - alternatywny kształt wgłębienia w przekroju poprzecznym; fig. 13 - postać wypraski według wynalazku w przekroju poprzecznym; fig. 14 - drugą postać wypraski według wynalazku w przekroju poprzecznym.

Na fig. 1 przedstawiono bęben walcowy 1, który ma szereg równomiernie rozmieszczonych otworów 2 na ściance obwodowej 3, przy czym każdy otwór 2 jest przystosowany do umieszczania elementu ściernego 6.

Dolna część 2A otworu 2 łączy się z kanałem 4, który jest korzystnie równoległy do osi 5 obrotu bębna walcowego 1. Te otwory 2 są wykorzystywane do uwalniania środków utrzymujących (niepokazanych) elementów ściernych 6.

Na fig. 2 przedstawiono bęben walcowy 1 o średnicy d wynoszącej około 60 - 200 mm. Oprócz tego można zobaczyć różne zarysy niektórych spośród równomiernie rozmieszczonych otworów 2.

Na fig. 3 przedstawiono bęben walcowy 1, w którym widać połowę ścianki obwodowej 3. Elementy ścierne 6 są zamontowane w otworach 2 na ściance obwodowej 3 bębna walcowego 1.

Elementy ścierne 6 obejmują papier ścierny 7, szczotkę 8_z podkładką i środek utrzymujący w postaci klocka 9.

Elementy ścierne 6 są wykonane w taki sposób, że naprzemiennie w kierunku ścianki obwodowej 3 jest umieszczony papier ścierny 7 i szczotka 8.

Na fig. 4 przedstawiono postać otworu 2 w kształcie obelisku, do umieszczenia środka utrzymującego w kształcie klocka (niepokazanego).

Na fig. 5 przedstawiono element ścierny 6, który obejmuje środek utrzymujący w kształcie klocka 9, odpowiadającym kształtowi otworu 2 na fig. 4.

Klocek 9 ma poprzeczny rowek 10 usytuowany w pobliżu zewnętrznej ścianki bocznej 11 klocka 9.

Rowek 10 i zewnętrzna ścianka boczna 11 klocka 9 tworzą elastyczną i giętką klapkę 14, umożliwiającą działanie siłą ściskającą K na ścianki boczne 11, 15 zewnętrznej strony klocka 9, która zaciska papier ścierny 7 w rowku 10.

Z boku rowka 10 klocek 9 ma otwór 12 do umieszczenia szczotki (niepokazanej), która może np. być albo szczotką z podkładka, albo szczotką z uchwytem.

W połączeniu z otworem 12 istnieje przelotowy rowek 13, który, wraz ze ścianką boczną 15 zewnętrznej strony klocka 9, tworzy drugą elastyczną i giętką klapkę 16, umożliwiającą zaciskanie szczotki (niepokazanej) w otworze 12 pod działaniem siły ściskającej K na ścianki boczne 11, 15 zewnętrznej strony klocka 9.

Na fig. 6 przedstawiono element ścierny 6, w którym w klocku 9 zamontowano papier ścierny 7 w rowku 10 i szczotkę 8 z podkładką w otworze 12/rowku 13.

Rowek 10 jest przelotowy od boku do boku klocka 9, umożliwiając montaż papieru ściernego 7 z obu stron klocka 9.

Na fig. 7 przedstawiono szczegół przekroju poprzecznego klocka 9, w którym rowek 10 do umieszczania papieru ściernego (niepokazanego) ma w obu ściankach bocznych rowka 10 żłobkowanie 17. W otworze 12, do trzymania szczotki z podkładką w otworze 2, zastosowano żłobkowanie 18.

PL 204 412 B1

Na fig. 8 widać otwór 2 z urządzeniem mocującym 19, przy czym urządzenie mocujące 19 obejmuje szereg skierowanych w dół trójkątnych występów 20, które znajdują się na dwóch przeciwległych ściankach bocznych 21, 22 otworu 2.

Na fig. 9 widać klocek 9 z odpowiednim urządzeniem mocującym 23 względem urządzenia mocującego 19 na ściankach bocznych 21, 22 w otworze 2_na fig. 8.

Urządzenie mocujące 23 ma szereg skierowanych w górę trójkątnych występów 24, które w wyniku umieszczenia klocka 9 w otworze 2 zazębią się ze skierowanymi w dół trójkątnymi występami 20 w otworze 2, i we ten sposób zamocują klocek 9_w otworze 2.

Na fig. 10 przedstawiono szczegół bębna walcowego 30, przy czym we wgłębieniu 31 znajduje się zamontowany element ścierny 32, mający możliwość przemieszczania w kierunku wzdłużnym, który zawiera środek utrzymujący w postaci wypraski 33, w której jest zamocowany papier ścierny 34 i szereg szczotek z podkładką 35.

Wgłębienie 31 ma zbieżny promieniowo na zewnątrz kształt przekroju poprzecznego, który odpowiada przekrojowi poprzecznemu wypraski 33, która jest wykonana jako jaskółczy ogon z prostymi bokami. Pomiędzy wypraską 33 i dnem wgłębienia 31 jest umieszczona płytka sprężysta 36.

Na fig. 11 przedstawiono płytkę sprężystą 36 składającą się z dwóch części, górnej części 37 i dolnej części 38, obydwu mających szereg wzniesień 39.

Płytkę sprężystą 36 pokazano w postaci aktywnej, w której wzniesienia 39 na górnej części 37 i na dolnej części 38 są usytuowane naprzeciw siebie, w wyniku czego naciskają one na wypraskę 33 promieniowo na zewnątrz.

W wyniku poprzecznego przemieszczania górnej części 37, wzniesienia 39 wpadną w miejsca pomiędzy wzniesieniami 39 na dolnej części 38, i tym samym zaniknie skierowana promieniowo na zewnątrz siła działająca na wypraskę 33.

Na fig. 12 przedstawiono przekrój poprzeczny bębna walcowego 30, w którym pokazano cztery różne postacie wgłębień 31.

Wszystkie cztery postacie wgłębień 31A, 31B, 31C, 31D mają tę wspólną cechę, że mają całkowicie albo częściowo zbieżny promieniowo na zewnątrz kształt przekroju poprzecznego, przy czym wgłębienie 31A ma proste boki pod kątem różnym od zera, wgłębienie 31B ma boki wklęsłe, wgłębienie 31C ma boki wypukłe, a wgłębienie 31D ma kształt kołowy, w którym otwór 48 jest znacznie mniejszy niż średnica okręgu 49.

Na fig. 13 przedstawiono bęben walcowy 30 z zamontowaną wypraską 33, w której znajduje się rowek 40 obejmujący pierwszą część 41, która jest połączona z drugą częścią 42 rowka 40 w taki sposób, że tworzą one pewien kąt.

Pierwsza część 41 rowka 40 jest usytuowana w pobliżu ścianki bocznej 43 wypraski 33, w wyniku czego powstaje elastyczna i giętka klapka 44, która będzie mieć punkt obrotu na dnie drugiej części 42 rowka 40. Oznacza to, że montaż/przemieszczanie papieru ściernego (niepokazanego) można wykonać łatwo i szybko.

Jeżeli do wypraski 33 zostanie przyłożona siła ściskająca K, klapka 44 zaciśnie się wokół część papieru ściernego (niepokazanego), która jest umieszczona w pierwszej części 41 rowka 40 i częściowo w drugiej części 42 rowka 40, w wyniku czego papier ścierny (niepokazany) zostaje zamocowany w rowku 40.

Na fig. 14 przedstawiono wypraskę 45, w której pierwsza część rowka 40 jest korzystnie rowkiem prostym 46, który jest połączony z wybraniem 47.

W ten sposób można zagiąć dolną część papieru ściernego (niepokazaną) w taki sposób, że jest ona utrzymywana w wyprasce 45 nawet wtedy, gdy na wypraskę 45 nie działa siła ściskająca.

Wynalazek nie jest ograniczony do postaci pokazanych i opisanych w odniesieniu do figur. Inne postacie z innymi kształtami przekrojów poprzecznych wgłębień, typami elementów ściernych oraz innymi wykonaniami rowka w środkach utrzymujących są możliwe w ramach wynalazku i kwestii wyszczególnionych w zastrzeżeniach.

Claims (13)

1. Bęben walcowy mający na swej ściance obwodowej szereg wgłębień, z których każde jest przystosowane do umieszczenia wymiennego elementu ściernego obejmującego środek utrzymujący z zamontowanym papierem ściernym, szczotki z podkładką i/lub szczotki z uchwytem, przy czym

PL 204 412 B1 wgłębienia w bębnie walcowym są wykonane ze ściankami bocznymi, środki utrzymujące zaś są wykonane z odpowiednimi zewnętrznymi ściankami bocznymi, przy czym w trakcie stosowania, poprzez działanie klinujące pomiędzy ściankami bocznymi wgłębień i zewnętrznymi ściankami bocznymi środków utrzymujących, na ściankach bocznych środków utrzymujących powstaje siła ściskająca skierowana w kierunku obwodowym, znamienny tym, że środki utrzymujące mają rowki (10, 13, 40) do mocowania co najmniej jednego kawałka papieru ściernego (7), przy czym każdy rowek (10, 13, 40) rozciąga się od górnego boku środka utrzymującego do wnętrza środka utrzymującego tworząc co najmniej jedną elastyczną i giętką klapkę (14, 16, 44) usytuowaną pomiędzy rowkami (10, 13, 40) i co najmniej jedną zewnętrzną ścianką boczną (11).

2. Bęben według zastrz. 1, znamienny tym, że wgłębienia (31, 31A, 31B, 31C, 31D) są w przekroju poprzecznym skierowane promieniowo na zewnątrz.

3. Bęben według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że środki utrzymujące są ukształtowane jako wypraski (33, 45), przy czym każda wypraska (33, 45) jest montowalna we wgłębieniu (31, 31A, 31B, 31C, 31D) poprzez przemieszczanie wzdłużne.

4. Bęben walcowy według zastrz. 3, znamienny tym, że rowek (10, 13, 40) w wyprasce (33, 45) składa się z jednej albo większej liczby sekcji, przy czym pierwsza sekcja jest korzystnie rowkiem prostym (46), druga sekcja zaś obejmuje albo wybranie (47), albo korzystnie rowek prosty (46), który jest połączony pod pewnym kątem względem pierwszej sekcji rowka (10, 13, 40) wypraski (33, 45).

5. Bęben według zastrz. 3, znamienny tym, że wypraska (33, 45) jest montowalna we wgłębieniu (31,31A, 31B, 31C, 31D) z płytką sprężystą (36) usytuowaną w spodniej części wgłębienia (31, 31A, 31B, 31C, 31D), przy czym płytka sprężysta (36) w położeniu aktywnym wywiera skierowany promieniowo na zewnątrz nacisk na wypraskę (33, 45), w wyniku czego na co najmniej fragmencie pierwszej sekcji rowka (10, 13, 40) powstaje siła ściskająca.

6. Bęben według zastrz. 4, znamienny tym, że wypraska (33, 45) jest montowalna we wgłębieniu (31, 31A, 31B, 31C, 31D) z płytką sprężystą (36) usytuowaną w spodniej części wgłębienia (31, 31A, 31B, 31C, 31D), przy czym płytka sprężysta (36) w położeniu aktywnym wywiera skierowany promieniowo na zewnątrz nacisk na wypraskę (33, 45), w wyniku czego na co najmniej fragmencie pierwszej sekcji rowka (10, 13, 40) powstaje siła ściskająca.

7. Bęben według zastrz. 1, znamienny tym, że wgłębienia (31, 31A, 31B, 31C, 31D) mają zbieżny promieniowo do wewnątrz kształt przekroju poprzecznego.

8. Bęben według zastrz. 7, znamienny tym, że środki utrzymujące są wykonane jako klocki (9), przy czym każdy klocek (9) jest montowalny we wgłębieniu (31, 31A, 31B, 31C, 31D), które jest wykonane jako otwór (2) w ściance obwodowej (3) bębna walcowego (1, 30), przy czym w każdym otworze (2) znajduje się co najmniej jeden środek utrzymujący, który współdziała rozłączalnie z co najmniej jednym odpowiednim środkiem utrzymującym na co najmniej jednej ze ścianek bocznych klocków (9).

9. Bęben według zastrz. 7 albo 8, znamienny tym, że dolna część każdego otworu (2) w ściance obwodowej (3) bębna walcowego (1, 30) jest połączona z kanałem (4), który jest korzystnie równoległy do osi obrotu bębna walcowego (1, 30).

10. Bęben według zastrz. 7 albo 8, znamienny tym, że środki utrzymujące są wykonane jako jeden albo większa liczba elementów wybranych spośród żłobkowania (17, 18)/występu (20, 23, 24), wycięcia, rowka blokującego/sprężyny.

11. Bęben według zastrz. 9, znamienny tym, że środki utrzymujące są wykonane jako jeden albo większa liczba elementów wybranych spośród żłobkowania (17, 18)/występu (20, 23, 24), wycięcia, rowka blokującego/sprężyny.

12. Bęben według zastrz. 7 albo 8, albo 11, znamienny tym, że środki do umieszczania papieru ściernego (7) i/lub szczotek znajdują się na klocku (9).

13. Bęben według zastrz. 9, znamienny tym, że środki do umieszczania papieru ściernego (7) i/lub szczotek, znajdują się na klocku (9).