PL202160B1 - Zamykane urządzenie do otwierania szczelnie zamkniętych opakowań na płynne produkty spożywcze - Google Patents

Abstract

1. Zamykane urz adzenie do otwierania (4) szczelnie zamkni etych opakowa n (1) na p lynne produkty spo zywcze, sk ladaj ace si e z korpusu (15) przymocowanego przy prze- dziurawialnej cz esci (10) opakowania (1) posiadaj acego przelotowy otwór (16), z usuwalnej gwintowanej pokrywki (17), któr a nakr eca si e na korpus (15) dla zamkni ecia otwo- ru (16), z rurowego tn acego elementu (18) lacz acego si e z otworem (16) i posiadaj acego ko ncow a tn ac a kraw edz (31), która wspó ldzia la z przedziurawialn a cz esci a (10) dla otwarcia szczelnego zamkni ecia opakowania (1), z pierw- szych lacz acych elementów (32, 33) do laczenia z pokryw a (17) i tn acym elementem (18) tak, aby obraca c tn acym elementem (18) podczas obrotu pokrywki (17) dla odkr ece- nia pokrywki od korpusu (15) w czasie otwierania szczelne- go zamkni ecia opakowania (1) oraz z drugich lacz acych elementów (24, 26) do laczenia z korpusem (15) i tn acym elementem (18) tak, aby przemie sci c tn acy element (18) wzd luz srubowej drogi przez przedziurawialn a cz esc (10) w reakcji na obrót pokrywki (17), a tn aca kraw edz (31) zawiera g lówne ostrze (36), znamienne tym, ze tn aca krawedz (31) zawiera przynajmniej kilka pierwszych z ebów (37a), które dzia laj ac wzd lu z tn acej kraw edzi (31) w kierunku przeciwnym do kierunku obrotu tn acego elementu (18), rozstawione s a w kierunku do do lu poczynaj ac od g lównego ostrza (36), a pierwsze zeby stopniowo zmniejszaj a wyso- ko sc tak, aby kolejno dzia la c na przedziurawialn a cz esc (10). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zamykane urządzenie do otwierania szczelnie zamkniętych opakowań na płynne produkty spożywcze.

Niniejszy wynalazek dotyczy zamykanego urządzenia do otwierania opakowań na płynne produkty spożywcze.

Jak wiadomo, wiele płynnych produktów spożywczych, jak sok owocowy, mleko UHT (poddawane ultra wysokiej temperaturze), wino, sok pomidorowy i tak dalej, sprzedawanych jest w opakowaniach wykonanych ze sterylizowanego materiału pakującego.

Typowym przykładem takiego opakowania jest opakowanie w kształcie równoległościanu do płynu czy płynnych produktów spożywczych znane jako Tetra Brik Aseptic (zarejestrowany znak towarowy), które wytwarzane jest przez składanie i uszczelnianie laminowanego materiału pakującego. Materiał pakujący posiada wielowarstwową strukturę zawierającą warstwę materiału włóknistego, na przykład papieru, pokrytą z obu stron warstwami z uszczelnionego na gorąco tworzywa sztucznego, na przykład polietylenu oraz, w przypadku aseptycznych opakowań do produktów do długiego przechowywania, jak mleko UHT, materiał pakujący zawiera warstwę z materiału z barierą przeciwtlenową, na przykład folia aluminiowa, która jest nałożona na warstwę z uszczelnionego na gorąco tworzywa sztucznego i sama z kolei pokryta jest inną warstwą z uszczelnionego na gorąco tworzywa sztucznego tworzącą ostatecznie wewnętrzną powierzchnię opakowania stykającą się z produktem spożywczym.

Takie opakowania zwykle produkowane są przez całkowicie zautomatyzowane maszyny pakujące, w których formuje się ciągłą rurę z pakującego zwoju materiału. Zwój materiału pakującego jest sterylizowany w maszynie pakującej, na przykład przez zastosowanie chemicznego środka sterylizującego, jak roztwór nadtlenku wodoru, który po sterylizacji jest usuwany z powierzchni materiału pakującego, na przykład odparowany przez podgrzanie, a następnie tak wysterylizowany zwój materiału pakującego jest pozostawiony w zamkniętym sterylnym środowisku i jest składany i uszczelniany wzdłużnie dla utworzenia pionowej rury.

Rura jest wypełniona wysterylizowanym czy będącym w czasie procesu sterylizowania produktem spożywczym i jest uszczelniana, i nacinana wzdłuż równo rozmieszczonych przekrojów poprzecznych dla utworzenia opakowań poduszkowych, które następnie są mechanicznie składane dla utworzenia wykończonych opakowań, na przykład zasadniczo w kształcie równoległościanu.

Alternatywnie, materiał pakujący może być pocięty na wykrojki, które składane tworzą szkielety dla uformowania opakowań, które następnie wypełniane są produktem spożywczym i szczelnie zamykane. Przykładem tego typu opakowania jest opakowanie „dwuspadowa górna ściana” powszechnie znane pod nazwą handlową Tetra Rex (zarejestrowany znak towarowy).

Dla otwarcia takich opakowań, proponowane są różne rozwiązania, z których jedno, znane z opisów patentowych US 4,655,387 i 4,410,128, składa się z formowania, w rogu klapki na opakowaniu, korzystnej rozdzieranej linii wyznaczonej przez szereg przedziurawień rozciągających się na zewnętrznych warstwach materiału pakującego w dół do warstwy materiału z barierą, a następnie opakowanie otwierane jest przez unoszenie klapki i rozcięcie czy rozdarcie wzdłuż przedziurawień. Nie ma potrzeby mówić, że opakowania tego rodzaju, raz otwarte nie mogą być ponownie zamknięte i dlatego trzeba ostrożnie się z nimi obchodzić, aby uniknąć rozlania produktu spożywczego dopóki opakowanie nie zostanie opróżnione.

Dla pozbycia się tej niedogodności opakowania powyższego typu wyposażone są w zamykane urządzenia otwierające, które zasadniczo zawierają korpus wyznaczający otwór i stosowane są przy otworze albo zdejmowalnej czy przedziurawialnej części w ścianie opakowania, a ponadto w pokrywkę zawiasowo połączoną z korpusem. Pokrywka zwykle jest formowana integralnie z korpusem i jest z nim wstępnie szczelnie łączona wzdłuż obwodowej krawędzi otaczającej otwór za pomocą cienkiej łamliwej pierścieniowej części łączącej. Gdy pokrywka nie jest połączona porusza się pomiędzy zamkniętą pozycją hermetycznie współdziałającą z korpusem a pozycją otwartą. Alternatywnie stosowane są również gwintowane pokrywki oddzielne od korpusu i początkowo do niego przykręcone.

Jednym z problemów związanych z urządzeniami do otwierania opisanego typu jest to, że pokrywka musi być odłączalna od korpusu praktycznie bez żadnego wysiłku potrzebnego przy otwieraniu szczelnego zamknięcia opakowania. W tym celu urządzenia do otwierania wykonane są z tworzywa sztucznego o małej wytrzymałości na złamanie, zwykle polietylenu.

PL 202 160 B1

Polietylen posiada jednak wadę niezdolności działania jako skuteczna bariera przeciwtlenowa. Stąd po stronie materiału pakującego ostatecznie wyznaczającego wnętrze opakowania otwór zamknięty jest przez dodatkową wstawkę zawierającą małą płytkę z uszczelnianego na gorąco tworzywa sztucznego, zaś po przeciwnej stronie materiału pakującego za pomocą elementu z barierą przeciwtlenową przymocowana jest na przykład odciągana klapka, która jest szczelnie połączona na gorąco z zatyczką i posiada warstwę aluminium.

Wyposażenie opakowań we wstawkę i element barierowy wymaga jednak dodatkowej obróbki materiału pakującego przed jego sterylizacją, złożeniem i uszczelnieniem dla utworzenia pionowej rury, tak że produkcja zajmuje więcej czasu, a więc jest też i bardziej kosztowna.

Ponadto, kiedy pokrywka jest otwarta, dostęp do zawartości opakowania wymaga również usunięcia elementu barierowego.

Zamykane urządzenia do otwierania były zatem przeznaczone do opakowań, które mogą być otwarte przez wykonanie jednej czynności, przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznej bariery przeciwtlenowej.

W rozwią zaniu opisanym w międzynarodowym zgł oszeniu patentowym WO 95/05996, takie urządzenia do otwierania zasadniczo zawierają korpus posiadający cylindryczny kołnierz, wyznaczający otwór wlewowy, umieszczony wokół przedziurawialnej części opakowania, zdejmowalną pokrywkę, która zewnętrznie przykręcona jest do kołnierza korpusu dla zamknięcia otworu oraz zasadniczo rurowy tnący element przykręcony wewnątrz kołnierza korpusu i posiadający końcową krawędź z zasadniczo trójkątnymi zębami końcowymi, które współdziałają z przedziurawialną częścią opakowania dla częściowego odłączenia, to znaczy z wyjątkiem małej obwodowej części, od odnośnej ściany.

Tnący element sterowany jest pokrywką przez jednokierunkowe przekazujące elementy zapadkowe uruchamiane przy usuwaniu pokrywki z kołnierza oraz przemieszcza się ruchem śrubowym w odniesieniu do korpusu z podniesionej pozycji spoczynkowej, w której końcowe zęby stykają się z przedziurawialną częścią, do kolejnych obniżonych pozycji cięcia, w których końcowe zęby w sposób ciągły oddziałują z wzajemnością na przedziurawialną część.

W urzą dzeniach do otwierania powyż szego typu odcię ta część przedziurawialnej części ma w czasie uż ycia tendencję do przynajmniej częściowego zatykania otwartego odcinka tnącego elementu, a zatem i otworu wlewowego, zakłócając w ten sposób wypływanie produktu z opakowania.

Ponadto, ze względów funkcjonalnych, tnący element zwykle wykonany jest z materiału (na przykład polipropylenu) strukturalnie sztywniejszego niż materiał korpusu i pokrywki (zwykle polietylen), taka ewentualność powoduje nadmierną łamliwość zębów końcowych tnącego elementu, które mogą odłamać się w czasie transportu i/lub podczas rozpieczętowania opakowania, i tak mogą być rozproszone w produkcie spożywczym.

Te problemy zostały rozwiązane przez rozwiązanie opisane w opisie patentowym EP-A-1 088 765, w którym końcowa krawędź tnącego elementu zawiera pojedynczą krawę dź tnącą działającą wzdłuż przeważającej większej obwodowej części przedziurawialnej części opakowania.

Obok cięcia, pojedyncza krawędź tnąca, poruszająca się śrubowo i działająca wzdłuż większej obwodowej części przedziurawialnej części opakowania, napiera na odciętą część przedziurawialnej części i ma tendencję do składania jej do wewnątrz opakowania i na zewnątrz, i ostatecznie wokół tnącego elementu, zabezpieczając w ten sposób odciętą część przedziurawialnej części przed zakłócaniem wypływu produktu z opakowania.

Ponadto, stosowanie właściwie zaprojektowanej pojedynczej krawędzi tnącej nadaje wysoki stopień wydajności tnącego elementu, który wobec tego może być wykonany z mniej sztywnego materiału, na przykład tego samego co pokrywka czy korpus, i może być formowany w jednej części z korpusem.

Chociaż powyższe rozwiązanie jest w większości zastosowań, ograniczone jest ze względu na materiał, z którego wykonana jest przedziurawialną część opakowania. To znaczy, gdy przedziurawialną część wykonana jest ze szczególnie wytrzymałego materiału, jak materiał z barierą pokryty polimerem katalizowanym związkiem metaloorganicznym lub metalocenem, ma ona tendencję raczej do „rozciągania się” niż rozdzierania pod działaniem krawędzi tnącej, formując w ten sposób gwintową pozostałość na krawędzi tnącej, która może dostać się do produktu spożywczego.

Znane jest rozwiązanie według opisu zgłoszenia wynalazku JP 07040982 dotyczące urządzenia do otwierania zamkniętych opakowań na płynne produkty spożywcze, składające się z korpusu przymocowanego przy przedziurawialnej części opakowania posiadającego przelotowy otwór, z usuwalnej

PL 202 160 B1 gwintowanej pokrywki, którą nakręca się na korpus dla zamknięcia otworu, z rurowego tnącego elementu łączącego się z otworem i posiadającego końcową tnącą krawędź, która współdziała z przedziurawialną częścią dla otwarcia szczelnego zamknięcia opakowania, z pierwszych łączących elementów do łączenia z pokrywą i tnącym elementem tak, aby obracać tnącym elementem podczas obrotu pokrywki dla odkręcenia pokrywki od korpusu w czasie otwierania szczelnego zamknięcia opakowania oraz z drugich łączących elementów do łączenia z korpusem i tnącym elementem tak, aby przemieścić tnący element wzdłuż śrubowej drogi przez przedziurawialną część w reakcji na obrót pokrywki, a tnąca krawędź zawiera główne ostrze.

Urządzenie według wynalazku charakteryzuje się tym, że tnąca krawędź zawiera przynajmniej kilka pierwszych zębów, które działając wzdłuż tnącej krawędzi w kierunku przeciwnym do kierunku obrotu tnącego elementu, rozstawione są w kierunku do dołu poczynając od głównego ostrza, a pierwsze zęby stopniowo zmniejszają wysokość tak, aby kolejno działać na przedziurawialną część.

Główne ostrze posiada tnący bok skierowany w stronę przemieszczania się tnącego elementu w odniesieniu do przedziurawialnej części i pochylony do tyłu.

Pierwsze zęby mają liniowo zmniejszającą się wysokość od głównego ostrza.

Korzystnie pierwsze zęby mają odpowiednie końce leżące wzdłuż linii nachylonej mniej niż śrubowa linia tnącego elementu.

Jeden z pierwszych zębów, umieszczonych przylegle do głównego ostrza, ma tą samą wysokość co główne ostrze.

Korzystnie tnąca krawędź tnącego elementu zawiera drugie zęby umieszczone po przeciwnej stronie pierwszych zębów niż główne ostrze.

Korzystnie drugie zęby wszystkie są tej samej wysokości i są co najwyżej równe minimalnej wysokości pierwszych zębów.

Tnąca krawędź tnącego elementu zawiera wspomagające ostrze posiadające obwód, który jest 3 do 7 razy szerszy niż szerokość jednego zę ba spoś ród pierwszych lub drugich zę bów.

Korzystnie wspomagające ostrze posiada tnący bok skierowany w stronę przemieszczania się tnącego elementu i posiadający zasadniczo to samo nachylenie co boki pierwszych i drugich zębów.

Korpus zawiera cylindryczny kołnierz do przyjmowania pokrywki i wyznaczający otwór, zaś w drugich elementach łączących zawiera wewnętrzny gwint kołnierza i zewnętrzny gwint tnącego elementu.

Korpus i tnący element formowane są w jednej części w przedmontażowym ukształtowaniu, w którym są one łączone ze sobą współosiowo za pomocą łamliwego łączącego elementu.

Zamykane urządzenie do otwierania według wynalazku zaprojektowane jest dla eliminowania wcześniej wspomnianych niedogodności zwykle związanych ze znanymi urządzeniami.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia perspektywiczny widok wierzchniej części szczelnie zamkniętego opakowania do płynnych produktów spożywczych prezentujący zamykane urządzenie do otwierania według niniejszego wynalazku, fig. 2 przedstawia perspektywiczny widok z fig. 1 częściowo rozebranego urządzenia do otwierania w stanie używania, fig. 3 przedstawia szczegółowy widok z boku urządzenia z fig. 1 w stanie przedmontażowym przed przymocowaniem do opakowania, fig. 4 przedstawia widok z boku tnącego elementu urządzenia z fig. 1 ustawionego frontem do przedziurawialnej części opakowania, fig. 5 przedstawia widok z góry tnącego elementu z fig. 4, fig. 6 przedstawia powiększony płaski widok profilu tnącego elementu z fig. 4, fig. 7 przedstawia widok szczegółów z fig. 6 w większej skali.

Odnośnik 1 na fig. 1 wskazuje na aseptyczne szczelnie zamknięte opakowanie do płynnych produktów spożywczych jako całości, na przykład opakowanie w kształcie równoległościanu znane jako Tetra Brik Aseptic (zarejestrowany znak towarowy), które wytwarzane jest z arkusza materiału opakowaniowego 2 i posiada wierzchnią ścianę 3, do której przymocowane jest zamykane urządzenie do otwierania 4 z tworzywa sztucznego za pomocą tradycyjnych systemów mocowania, na przykład substancji klejących albo mikropłomienia albo techniki uszczelniania laserowego na gorąco.

Materiał opakowaniowy 2 (fig. 4) posiada strukturę wielowarstwową zawierającą na przykład warstwę papieru 5, zewnętrzną warstwę 6 z termoplastycznego tworzywa, na przykład polietylenu, oraz wewnętrzne warstwy pokrywowe, dalej jako całość nazywane jako „wewnętrzne pokrycie 7”. W przypadku aseptycznych opakowań do produktów do długiego przechowywania, jak mleko UHT, sok owocowy i tym podobne, wewnętrzne pokrycie 7 zawiera zwykle pośrednią warstwę barierę, na przykład z aluminium, pokrytą z kolei co najmniej jedną warstwą z termoplastycznego tworzywa. Wewnętrzna warstwa z termoplastycznego tworzywa, stykającego się z produktem w czasie użycia,

PL 202 160 B1 korzystnie wyznaczona jest przez polietylen liniowy o małej gęstości (LLP) katalizowany metalocenem i o doskonał ej wytrzymał oś ci mechanicznej, a w szczególności o wysokim współ czynniku rozcią gania.

Ściana 3 posiada przedziurawialną część 10, w czasie użycia pokrytą od zewnątrz urządzeniem do otwierania 4, która przynajmniej częściowo odłączona jest od ściany 3 dla umożliwienia wypływu produktu z opakowania 1.

Przedziurawialną część 10 korzystnie wyznaczona jest przez tak zwany „wstępnie laminowany otwór”, to jest otwór 11 formowany przez warstwę papieru 5 przed laminowaniem zewnętrznej warstwy 6 i wewnętrznego pokrycia 7, które z tego powodu przylegają do siebie wewnątrz otworu 11 i wyznaczają przedziurawialną część 10 (fig. 4).

Na fig. 2 i 3 urządzenie do otwierania 4 zawiera korpus 15 przymocowany do opakowania 1 przy przedziurawialnej części 10 i posiadający kolisty przelotowy otwór 16 o osi A, przez który wlewany jest produkt spożywczy, pokrywkę 17, która do korpusu 15 założona jest współosiowo dla zamykania otworu 16 oraz rurowy tnący element 18 o osi A, który podczas stosowania wchodzi w otwór 16 w ruchu osiowym i kątowym i który uruchamiany jest przez pokrywkę 17, jak opisano w EP-A 1 088 765 powołanym tu przez odniesienie, do wzajemnego oddziaływania z przedziurawialną częścią 10 ściany 3 i otwartym opakowaniem 1.

Korpus 15 zawiera pierścieniową bazową kryzę 19 przymocowaną do ściany 3 opakowania 1, przy przedziurawialnej części 10, a z promieniowo wewnętrznej krawędzi kryzy wystaje osiowo cylindryczny kołnierz 20 o osi A, wyznaczając otwór 16.

Kołnierz 20 posiada zewnętrzny gwint 23 i wewnętrzny gwint 24 (fig. 4), które są przeciwnie nachylone i przy stosowaniu połączone odpowiednio wewnętrznym gwintem 25 pokrywki 17 i zewnętrznym gwintem 26 tnącego elementu 18.

Korzystnie, gwint 23 jest tradycyjnym prawoskrętnym gwintem, zaś gwint 24 jest lewoskrętnym, wielozwojowym gwintem z szerszym skokiem niż gwint 23.

Pokrywka 17 zawiera kolistą końcową ścianę 27 oraz zasadniczo cylindryczną boczną ścianę 28 posiadającą wewnętrzny gwint 25 i zewnętrzne występy 29 do łatwego uchwytu.

Pokrywka 17 i korpus 15 są korzystnie wyposażone w element wykrywający manipulowanie - nie pokazany i jako znany nie stanowiący części wynalazku - do zabezpieczania pokrywki 17 i korpusu 15 w pozycji szczelnego zamknięcia opakowania 1, którego przykład przedstawiony jest w powołanym opisie EP-A-1 088 765.

Tnący element 18 korzystnie jest formowany wtryskowo w jednej części z korpusem w stanie przedmontażowym pokazanym na fig. 3, w którym jedno osiowe zakończenie tnącego elementu 18 jest czasowo połączone z kryzą 19 korpusu 15 za pomocą łamliwych promieniowych mostków 30 otaczających otwór 16. Tnący element 18 w użyciu przykręcony jest wewnątrz kołnierza 20 przed przymocowaniem korpusu 15 do opakowania 1.

Tnący element 18 (fig. 5) posiada co najmniej dwa wewnętrzne osiowe żebra 32 przeznaczone do współdziałania z odpowiednimi przekazującymi elementami 33 wystającymi osiowo z końcowej ściany 27 pokrywki 17 i przedstawionymi schematycznie przerywaną linią na fig. 5. Żebra 32 i przekazujące elementy 33 wyznaczają jednokierunkowe urządzenie przekazujące - znane z powołanego opisu EP-A-1 088 765 i nieopisane tu szczegółowo - za pomocą którego pokrywka 17 łączona jest obrotowo z tnącym elementem 18 w kierunku odkręcania pokrywki pokazanym strzałkami na fig. 5, zaś w przeciwnym kierunku jest odłączana.

Pokrywka 17 jest również korzystnie kierowana osiowo na kołnierz 20 przy montażu urządzenia do otwierania 4.

Na przeciwległym osiowym zakończeniu, tnący element 18 posiada tnącą krawędź 31 przeznaczoną do wzajemnego oddziaływania z przedziurawialną częścią 10 opakowania 1 (fig. 4).

Według niniejszego wynalazku, tnąca krawędź 31 zawiera, kolejno wzdłuż jej obwodu, główne ostrze 36 i zęby 37, jak pokazano wyraźnie w płasko rozciągniętym widoku tnącego elementu 18 na fig. 6, zaś fig. 7 przedstawia w większej skali widok profilu tnącej krawędzi 31.

Główne ostrze 36 występuje w postaci asymetrycznego trójkąta z jednym pochyłym do tyłu bokiem 38 zwróconym w kierunku cięcia oraz przeciwnym bokiem 39 pochyłym trochę bardziej niż kąt nachylenia gwintu 26 wskazany przez linię E na fig. 7. Zęby, wskazane jako całość przez 37, mogą być podzielone na pierwszy zestaw 37a i drugi zestaw 37b.

Każdy z zębów 37a, które w czasie przechodzenia wzdłuż tnącej krawędzi 31 w kierunku przeciwnym do kierunku obrotu tnącego elementu 18 umieszczone są zaraz za głównym ostrzem 36, posiada trójkątny profil z symetrycznie pochyłymi bokami 40 i mają stopniowo coraz mniejszą wysokość

PL 202 160 B1 w odniesieniu do bazowej linii B profilu tnącej krawędzi 31. Bardziej szczegółowo, pierwszy ząb 37a, przyległy do głównego ostrza 36, ma korzystnie tą samą wysokość co główne ostrze, zaś kolejne zęby 37a liniowo zmniejszają wysokość tak, że jeden po drugim stykają się z przedziurawialną częścią 10. Kąt nachylenia linii L przechodzącej przez wierzchołki zębów 37a jest korzystnie mniejszy niż kąt nachylenia gwintu tak, że zęby 37a stykające się z przedziurawialną częścią 10 są oddzielnymi, rozstawionymi punktami.

Każdy z zębów 37b, umieszczonych na przeciwnej stronie zębów 37a niż główny ząb 36, to jest za zębami 37a w kierunku obrotu tnącego elementu 18, posiada trójkątny profil z symetrycznie pochyłymi bokami 41 i mają stałą wysokość - w odniesieniu do bazowej linii B profilu tnącej krawędzi 31 - korzystnie równą wysokości ostatniego zęba 37a, który z tej racji można uważać również za pierwszy ząb 37b.

Tnąca krawędź 31 zawiera również wspomagające ostrze 42, które posiada dużo większy obwód niż zęby 31 - korzystnie 3 do 7 razy, a jeszcze korzystniej 5 razy tyle co szerokość każdego zęba 37 - i jest wyznaczone przez tnący bok 44 zwrócony w kierunku ruchu tnącej krawędzi 31 w odniesieniu do przedziurawialnej części 10 oraz posiada zasadniczo ten sam kąt nachylenia co boki zębów 37 oraz przez prowadzący bok 45 pochyły znacznie mniej ostro i korzystnie posiadający ten sam kąt nachylenia co bok 39 głównego ostrza 36.

Tnąca krawędź 31 zawiera trzy płaskie obszary 46 cofnięte osiowo względem zębów 37 i ostrzy 42, 36 i rozstawione obwodowo wzdłuż krawędzi 31. Obszary 46, które umieszczone są wzdłuż lub w pobliżu bazowej linii B, nie pełnią żadnej tnącej funkcji i służą jako naprowadzające powierzchnie narzędzia (nie pokazanego), za pomocą którego wprowadza się tnący element 18 do wewnątrz kołnierza 20 w stanie przedmontażowym.

Działanie urządzenia do otwierania 4 zostanie opisane w stanie szczelnego zamknięcia pokazanego na fig. 1 i 2 (na fig. 2 pokrywka 17 pokazana jest jako rozłączona ze względu na przejrzystość), na których tnący element 18 jest umieszczony całkowicie wewnątrz kołnierza 20, przy czym tnąca krawędź 31 skierowana jest do nie odciętej jeszcze przedziurawialnej części 10 (fig. 4).

Przy przekręcaniu w kierunku otwierającym (przeciwnym do kierunku wskazówek zegara na fig. 5), pokrywka 17 możliwe, że po dokonaniu bezmyślnego obracania, które wyłamuje element wykrywający manipulowanie - obraca tnący element 18 za pomocą przenoszenia elementów 33 łączących żebra 32.

Ponieważ dane są przeciwległe nachylenia gwintów 24 i 26, gdy pokrywka 17 jest odkręcona, tnący element 18 porusza się osiowo do dołu dla wzajemnego oddziaływania z przedziurawialną częścią 10.

Dla zrozumienia, w jaki sposób tnąca krawędź 31 współdziała z przedziurawialną częścią 10, należy wskazać, że, jak pokazano na fig. 7, tnąca krawędź 31 porusza się wzdłuż śrubowej linii, która, rozciągnięta płasko, jest równoznaczna z przesunięciem w kierunku T, który z płaszczyzną przedziurawialnej części 10 tworzy kąt równy kątowi nachylenia gwintu 26, a zatem jest równoległy do linii E.

Główne ostrze 36 i pierwszy ząb 37a pierwsze rozpoczynają pracę, jednocześnie ze sobą nawzajem. A kiedy materiał zostaje przedziurawiony głównym ostrzem 36, „hakowaty” kształt głównego ostrza 36 „zaczepia” materiał i ciągnie go obwodowo dla zapobieżenia widocznego ruchu materiału pod osiową częścią składową siły ciągu wywołanej przemieszczaniem tnącego elementu 18, i w ten sposób zapobiega przed tym, że materiał uniknie działania zębów 37a.

Zęby 37a podejmują pracę stopniowo i w szybkim następstwie dla imitowania perforacji, którą uzyskuje się przez pionowy ruch. Zęby 37a dziurkują materiał i każdy ząb nacina część materiału pomiędzy jego punktem styku a nacięciem wykonanym przez ząb 37a z przodu tak, że cięcie nie jest w całości wykonane przez główne ostrze 36, a poziome rozciąganie materiału jest zredukowane.

Zęby 37b i drugorzędne ostrze 42 podejmują pracę zasadniczo jednocześnie i kolejno najpierw dziurawią materiał a następnie wykonują ciągłe cięcie, gdy tnący element jest obracany.

Tnący element 18 przestaje ciąć po jednym obrocie - począwszy od pozycji, w której najpierw styka się przedziurawialną część 10 - co jest wystarczające dla tnącego elementu, aby wniknąć w przedziurawialną część 10 osiowo w dół do bazowej linii B, i odpowiada nacięciu w przybliżeniu 270°. Odcinek przedziurawialnej części, który pozostaje nie odcięty i zapobiega jej całkowitemu odłączeniu, jest odcinkiem pomiędzy punktem maksymalnej penetracji głównego ostrza 36 a punktem wstępnego przedziurawialnia drugorzędnym ostrzem 42. Dalszy obrót tnącego elementu 18 składa ten odcinek osiowo na zewnątrz tnącego elementu 18, bez nacinania go, jak pokazano schematycznie przerywaną linią na fig. 4 tak, że przedziurawialną część 10 jest wyraźnie odsunięta od otworu 16 w korpusie 15 i nie koliduje z wypływem produktu spożywczego z opakowania 1.

PL 202 160 B1

Ponieważ pokrywka 17 - która w międzyczasie wykonała w przybliżeniu pełny obrót wokół osi A - jest dalej odkręcona, żebra 32 i przekazujące elementy 33 są osiowo odłączone tak, że tnący element 18 jest zatrzymany w obniżonej pozycji otworu wystając osiowo z korpusu 15 i do wewnątrz opakowania 1, ale nadal połączone są z kołnierzem 20 za pomocą gwintów 24 i 26.

Pokrywka 17 jest całkowicie odkręcana dla otwarcia opakowania 1, które może być zamknięte zwykłym ponownym nakręceniem pokrywki 17 na kołnierz 20.

Gdy opakowanie 1 jest rozpieczętowane, nie można już usunąć tnącego elementu 18 z obniżonej pozycji otworu, przez przekazujące elementy 33 nie przystosowane do osiągnięcia osiowej pozycji, w której łączą się z żebrami 32 tnącego elementu 18 tak, że tnący element 18 utrzymuje odciętą część przedziurawialnej części 10 odsuniętej od otworu 16.

Testy wykazały, że tnący element 18 według niniejszego wynalazku zapewnia odcinanie przedziurawialnej części 10 opakowania 1 bez pozostawiania gwintowych resztek, nawet w przypadku użycia wewnętrznego pokrycia z termoplastycznego tworzywa o wysokim współczynniku rozciągania, jak również do złożenia przedziurawialnej części 10 w sposób właściwy na zewnątrz tnącego elementu 18.

Oczywiście można wprowadzić zmiany do urządzenia do otwierania 4, jak niniejszym opisano i zilustrowano, bez odchodzenia od zakresu dołączonych zastrzeżeń.

Claims (11)

1. Zamykane urządzenie do otwierania (4) szczelnie zamkniętych opakowań (1) na płynne produkty spożywcze, składające się z korpusu (15) przymocowanego przy przedziurawialnej części (10) opakowania (1) posiadającego przelotowy otwór (16), z usuwalnej gwintowanej pokrywki (17), którą nakręca się na korpus (15) dla zamknięcia otworu (16), z rurowego tnącego elementu (18) łączącego się z otworem (16) i posiadającego końcową tnącą krawędź (31), która współdziała z przedziurawialną częścią (10) dla otwarcia szczelnego zamknięcia opakowania (1), z pierwszych łączących elementów (32, 33) do łączenia z pokrywą (17) i tnącym elementem (18) tak, aby obracać tnącym elementem (18) podczas obrotu pokrywki (17) dla odkręcenia pokrywki od korpusu (15) w czasie otwierania szczelnego zamknięcia opakowania (1) oraz z drugich łączących elementów (24, 26) do łączenia z korpusem (15) i tnącym elementem (18) tak, aby przemieścić tnący element (18) wzdłuż śrubowej drogi przez przedziurawialną część (10) w reakcji na obrót pokrywki (17), a tnąca krawędź (31) zawiera główne ostrze (36), znamienne tym, że tnąca krawędź (31) zawiera przynajmniej kilka pierwszych zębów (37a), które działając wzdłuż tnącej krawędzi (31) w kierunku przeciwnym do kierunku obrotu tnącego elementu (18), rozstawione są w kierunku do dołu poczynając od głównego ostrza (36), a pierwsze zęby stopniowo zmniejszają wysokość tak, aby kolejno działać na przedziurawialną część (10).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że główne ostrze (36) posiada tnący bok (38) skierowany w stronę przemieszczania się tnącego elementu (18) w odniesieniu do przedziurawialnej części (10) i pochylony do tyłu.

3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że pierwsze zęby (37a) mają liniowo zmniejszającą się wysokość od głównego ostrza (36).

4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że pierwsze zęby (37a) mają odpowiednie końce leżące wzdłuż linii (L) nachylonej mniej niż śrubowa linia (T) tnącego elementu (18).

5. Urządzenie według zastrz. 3 albo 4, znamienne tym, że jeden z pierwszych zębów (37a), umieszczonych przylegle do głównego ostrza (36), ma tą samą wysokość co główne ostrze (36).

6. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, znamienne tym, że tnąca krawędź (31) tnącego elementu (18) zawiera drugie zęby (37b) umieszczone po przeciwnej stronie pierwszych zębów (37a) niż główne ostrze (36).

7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że drugie zęby (37b) wszystkie są tej samej wysokości i są co najwyżej równe minimalnej wysokości pierwszych zębów (37a).

8. Urządzenie według zastrz. 6 albo 7, znamienne tym, że tnąca krawędź (31) tnącego elementu (18) zawiera wspomagające ostrze (42) posiadające obwód, który jest 3 do 7 razy szerszy niż szerokość jednego zęba spośród pierwszych lub drugich zębów (37a, 37b).

9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że wspomagające ostrze (42) posiada tnący bok (44) skierowany w stronę przemieszczania się tnącego elementu i posiadający zasadniczo to samo nachylenie co boki pierwszych i drugich zębów (37a, 37b).

PL 202 160 B1

10. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, znamienne tym, że korpus (15) zawiera cylindryczny kołnierz (20) do przyjmowania pokrywki (17) i wyznaczający otwór (16), zaś w drugich elementach łączących zawiera wewnętrzny gwint (24) kołnierza (20) i zewnętrzny gwint (26) tnącego elementu (18).

11. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, albo 10, znamienne tym, że korpus (15) i tnący element (18) formowane są w jednej części w przedmontażowym ukształtowaniu, w którym są one łączone ze sobą współosiowo za pomocą łamliwego łączącego elementu (30).