PL201525B1 - Inhibitory proteazy serynowej, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku - Google Patents

Inhibitory proteazy serynowej, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku

Info

Publication number
PL201525B1
PL201525B1 PL360790A PL36079001A PL201525B1 PL 201525 B1 PL201525 B1 PL 201525B1 PL 360790 A PL360790 A PL 360790A PL 36079001 A PL36079001 A PL 36079001A PL 201525 B1 PL201525 B1 PL 201525B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
piperazine
ethyl
mmol
nmr
boc
Prior art date
Application number
PL360790A
Other languages
English (en)
Other versions
PL360790A1 (pl
Inventor
John Walter Liebeschuetz
Christopher William Murray
Stephen Clinton Young
Nicholas Paul Camp
Stuart Donald Jones
William Alexander Wylie
John Joseph Masters
Michael Robert Wiley
Scott Martin Sheehan
David Birenbaum Engel
Brian Morgan Watson
Peter Robert Guzzo
Michael John Mayer
Original Assignee
Lilly Co Eli
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from PCT/GB2000/002302 external-priority patent/WO2000076971A2/en
Application filed by Lilly Co Eli filed Critical Lilly Co Eli
Publication of PL360790A1 publication Critical patent/PL360790A1/pl
Publication of PL201525B1 publication Critical patent/PL201525B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D295/00—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms
    • C07D295/16—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms acylated on ring nitrogen atoms
    • C07D295/18—Heterocyclic compounds containing polymethylene-imine rings with at least five ring members, 3-azabicyclo [3.2.2] nonane, piperazine, morpholine or thiomorpholine rings, having only hydrogen atoms directly attached to the ring carbon atoms acylated on ring nitrogen atoms by radicals derived from carboxylic acids, or sulfur or nitrogen analogues thereof
    • C07D295/182—Radicals derived from carboxylic acids
    • C07D295/185—Radicals derived from carboxylic acids from aliphatic carboxylic acids
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33—Heterocyclic compounds
    • A61K31/395—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/495—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with two or more nitrogen atoms as the only ring heteroatoms, e.g. piperazine or tetrazines
    • A61K31/496—Non-condensed piperazines containing further heterocyclic rings, e.g. rifampin, thiothixene
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/16—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system for liver or gallbladder disorders, e.g. hepatoprotective agents, cholagogues, litholytics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/06—Antiasthmatics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00—Drugs for dermatological disorders
    • A61P17/02—Drugs for dermatological disorders for treating wounds, ulcers, burns, scars, keloids, or the like
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/02—Drugs for skeletal disorders for joint disorders, e.g. arthritis, arthrosis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00—Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00—Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/02—Antithrombotic agents; Anticoagulants; Platelet aggregation inhibitors
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/10—Drugs for disorders of the cardiovascular system for treating ischaemic or atherosclerotic diseases, e.g. antianginal drugs, coronary vasodilators, drugs for myocardial infarction, retinopathy, cerebrovascula insufficiency, renal arteriosclerosis
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/04—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D207/10—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D207/12—Oxygen or sulfur atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/04—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D207/10—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D207/14—Nitrogen atoms not forming part of a nitro radical
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/08—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/18—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals directly attached to ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D211/26—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals directly attached to ring carbon atoms with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms with hydrocarbon radicals, substituted by nitrogen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/36—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/40—Oxygen atoms
    • C07D211/44—Oxygen atoms attached in position 4
    • C07D211/46—Oxygen atoms attached in position 4 having a hydrogen atom as the second substituent in position 4
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/24—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D213/36—Radicals substituted by singly-bound nitrogen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/24—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D213/54—Radicals substituted by carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C07D213/56—Amides
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D231/00—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings
    • C07D231/02—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings not condensed with other rings
    • C07D231/10—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D231/12—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D233/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings
    • C07D233/54—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D233/56—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazole or hydrogenated 1,3-diazole rings, not condensed with other rings having two double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with only hydrogen atoms or radicals containing only hydrogen and carbon atoms, attached to ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D249/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having three nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D249/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having three nitrogen atoms as the only ring hetero atoms not condensed with other rings
    • C07D249/08—1,2,4-Triazoles; Hydrogenated 1,2,4-triazoles
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D309/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom, not condensed with other rings
    • C07D309/34—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom, not condensed with other rings having three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D335/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom
    • C07D335/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings
    • C07D401/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/14—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing three or more hetero rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D403/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00
    • C07D403/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings
    • C07D403/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D409/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D409/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D409/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D417/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00
    • C07D417/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00 containing two hetero rings
    • C07D417/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00 containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D417/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00
    • C07D417/14—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and sulfur atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D415/00 containing three or more hetero rings

Abstract

Wynalazek dotyczy zwi azków, inhibitorów proteazy serynowej o ogólnym wzorze (I a ), w którym R 2 , Cy i R r maj a znaczenia podane w opisie wynalazku. Wynalazek dotyczy tak ze kompozycji farmaceutycznej zawieraj acej zwi az- ki wed lug wynalazku a tak ze ich zastosowania do zwalczania zaburzenia zakrzepowego. PL PL PL PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (21) Numer zgłoszenia: 360790 (22) Data zgłoszenia: 12.06.2001 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:
12.06.2001, PCT/GB01/02553 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:
20.12.2001, WO01/96323 PCT Gazette nr 51/01 (11) 201525 (13) B1 (51) Int.Cl.
C07D 295/18 (2006.01) C07D 295/04 (2006.01) C07D 401/06 (2006.01) C07D 401/12 (2006.01) C07D 401/14 (2006.01) C07D 403/12 (2006.01) C07D 409/12 (2006.01) C07D 417/12 (2006.01) C07D 417/14 (2006.01) A61K 31/496 (2006.01) A61K 31/496 (2006.01) A61P 7/02 (2006.01)
Inhibitory proteazy serynowej, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku (30) Pierwszeństwo:
13.06.2000,WO,PCT/GB00/02302
13.12.2000,GB,0030304.0 (43) Zgłoszenie ogłoszono:
20.09.2004 BUP 19/04 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
30.04.2009 WUP 04/09 (73) Uprawniony z patentu:
Eli Lilly and Company,Indianapolis,US (72) Twórca(y) wynalazku:
John Walter Liebeschuetz,Bollington,GB Christopher William Murray,Swavesey,GB Stephen Clinton Young,Heaton Moor,GB Nicholas Paul Camp,Bracknell,GB
Stuart Donald Jones,Prestbury,GB
William Alexander Wylie,Carrickfergus,GB
John Joseph Masters,Fishers,US
Michael Robert Wiley,Indianapolis,US Scott Martin Sheehan,Carmel,US David Birenbaum Engel,Bloomington,US Brian Morgan Watson,Carmel,US Peter Robert Guzzo,Niskayuna,US Michael John Mayer,Gulderland,US (74) Pełnomocnik:
Zofia Lipska-Trych, POLSERVICE,
Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o.
(57) Wynalazek dotyczy związków, inhibitorów proteazy serynowej o ogólnym wzorze (Ia), w którym R2, Cy i Rr mają znaczenia podane w opisie wynalazku. Wynalazek dotyczy także kompozycji farmaceutycznej zawierającej związki według wynalazku a także ich zastosowania do zwalczania zaburzenia zakrzepowego.
PL 201 525 B1
Opis wynalazku
Wynalazek dotyczy inhibitorów proteazy serynowej, kompozycji farmaceutycznej je zawierającej oraz ich zastosowania do wytwarzania leku do leczenia ludzi i zwierząt.
Proteazy serynowe są grupą proteolitycznych enzymów, które mają wspólny katalityczny mechanizm zdefiniowany przez szczególnie reaktywną pozostałość Ser. Przykłady proteaz serynowych obejmują trypsynę, tryptazę, chymotrypsynę, elastazę, trombinę, plazminę, kalikreinę, Dopełniacz C1, proteazę akrosomalu, proteazę lizosomalu, kokonazę, proteazę α-lityczną, proteazę A, proteazę B, karboksypeptydazę II seryny, subtylisynę, urokinazę, Czynnik VIIa, Czynnik IXa i Czynnik Xa.
Proteazy serynowe badano ekstensywnie przez kilka dekad i terapeutyczna wartość inhibitorów proteazy serynowej jest dobrze znana.
Inhibitory proteazy serynowej grają centralną rolę w regulowaniu wielu procesów fizjologicznych włączając koagulację, fibrynolizę, zapłodnienie, rozwój, złośliwość guza, nerwowo-mięśniowy model i zapalenie. Wiadomo, że te związki inhibitują wiele krążących proteaz jak również proteazy, które są aktywowane lub uwalniane w tkance. Także staje się jasne, że inhibitory proteazy serynowej inhibitują krytyczne procesy komórkowe, takie jak adhezja, migracja, produkcja wolnych rodników i apoptoza. Ponadto eksperymenty na zwierzętach wskazują, że inhibitory proteazy podane dożylnie, inhibitory proteazy serynowej powodującej ekspresję komórek lub zmiennych, zapewniają efekt ochronny przed uszkodzeniem tkanki.
Inhibitory proteazy serynowej mają potencjalne korzystne zastosowanie w leczeniu chorób w wielu klinicznych obszarach takich jak: onkologia, neurologia, hematologia, medycyna płuc, immunologia, zapalenia i infekcje.
Publikacje WO99/11658 i WO99/11657 ujawniają, że pewne pochodne benzamidyny i aminoizochinoliny mające duży lipofilowy łańcuch boczny są wspaniałymi inhibitorami proteazy serynowej. Niestety stwierdzono, że związki benzamidyny według WO 99/11658 generalnie wykazują słabą biodostępność doustną.
Obecnie niespodziewanie stwierdzono, że pewne inne związki aromatyczne także wykazują aktywność inhibitorową w stosunku do proteazy serynowej, w szczególności czynnika Xa, pomimo braku funkcjonalności amidyno lub 1-aminoizochinolinowej uważanej wcześniej za krytyczną w przypadku aktywności jako inhibitora czynnika Xa. Wiele z tych związków ma także inne strukturalne cechy, które dalej odróżniają je od związków według WO 99/11658 i WO 99/11657.
Gdy przebadano związki według wynalazku, wykazały one generalnie wspaniałą bidostępność doustną w porównaniu z benzamidynami ujawnionymi w WO 99/11658. Także stwierdzono, że związki według wynalazku są wspaniałe w próbie czasowej protrombiny (PT) w porównaniu z aminoizochinolinami o podobnej aktywności czynnika Xa i strukturze. Próba PT jest próbą koagulacji i przyjmuje się powszechnie, że inhibitory czynnika Xa działające bezpośrednio i które odgrywają dobrze rolę w próbie PT są najprawdopodobniej dobrymi antytrombotykami.
W WO 99/09053 pewne 2-aminobenzamidowe związki są ujawnione jako silni antagoniści receptora motyliny i w opisie patentowym US 3268513 podobne 2-aminobenzamidowe związki są wskazane jako silne środki przeciwbakteryjne.
Jednak nowe związki według wynalazku nie były przedtem wspominane jako silne inhibitory proteazy serynowej.
Według jednego aspektu wynalazek zapewnia związek inhibitor proteazy serynowej o wzorze (I)
Lp(D)n (I) w którym
R2 oznacza 4-chlorofenyl, 4-metoksyfenyl, 3-amino-4-chlorofenyl, indol-2-yl, 5-chloroindol-2-yl, indol-6-yl, 3-chloroindol-6-yl lub 3-metyloindol-6-yl;
Grupę łączącą (X-X) R2 z atomem alfa stanowi -CONH-, ugrupowanie X bliższe atomowi alfa oznacza NH, i ugrupowanie X przy pierścieniu aromatycznym oznacza CO, Alfa atom (Y) oznacza CH;
PL 201 525 B1
Cy wybiera się z grupy obejmującej fenyl, 2-chlorofenyl, 2-metoksyfenyl, 4-karbamoilofenyl, piryd-2-yl, piryd-3-yl, piryd-4-yl, tien-2-yl, tien-3-yl, furan-2-yl, furan-3-yl, imidazol-2-yl, tiazol-2-yl, tiazol-4-yl, tiazol-5-yl, naftyl, izochinolin-5-yl, izochinolin-8-yl, chinolin-4-yl, chinolin-5-yl, i chinolin-8-yl; i
-L-Lp(D)n oznacza wzór:
Rr oznacza -(CH2)c-Rc, -CHReRf, -CH2-CHReRf, lub Rg, w którym c oznacza 1 lub 2; Rc oznacza pirydyl lub fenyl (fenyl może być podstawiony przez grupę fluoro, chloro, metylową, CONH2, SO2NH2, metyloaminosulfonylową, dimetyloaminosulfonylową, metoksylową lub metylosulfonylową); każde z Re i Rf niezależnie oznacza atom wodoru lub C1-3alkil; lub CHReRf oznacza cyklopentyl (który moż e być podstawiony w pozycji 3 albo 4 grupą metylową, etylową lub hydroksymetylową), cykloheksyl (który może być podstawiony w pozycji 3 albo 4 grupą metylową, etylową lub hydroksymetylową), tetrahydropiran-4-yl, tetrahydrotiopiran-4-yl, pirolidyn-3-yl (który może nieść podstawnik 1-metyl), piperydyn-4-yl (który może nieść podstawnik 1-metyl) lub indan-2-yl; i Rg oznacza 2-metylosulfonylofenyl, który może nieść podstawnik 4-fluoro albo Rg oznacza λ6-1,1-dioksobenzo[b]tiofen-7-yl; lub jego fizjologicznie dopuszczalna sól; pod warunkiem że Lp(D) nie oznacza wzoru o wzorze (K)
w którym X2 oznacza atom fluoru lub wodoru;
i ponadto związek o wzorze (I) jest alternatywnie oznaczony jako związek o wzorze (Ia)
w którym R2, Cy i Rr mają znaczenia zdefiniowane dla wzoru (I).
W związkach według wynalazku, atom alfa, atom węgla, korzystnie ma konformację która wynikałaby z aminokwasu D-a-aminokwasu NH2-CH(Cy)-COOH, gdzie NH2 reprezentuje część X-X. Ocenia się, że związki o wzorze (I) mogą występować w racemicznej lub chiralnej postaci i że korzystny D-izomer można podawać w mieszaninie racemicznej z L-izomerem lub sam.
Przykłady dla -CHReRf w grupach -CHReRf, -CH2-CHReRf lub -CH2-CH2-CHReRf obejmują zwłaszcza 2-propyl, 3-pentyl, cyklopentyl, cykloheksyl, 4-metylocykloheksyl, tetrahydrotiopiran-4-yl, pirolidyn-3-yl, 1-metylopirolidyn-3-yl, 1-(2-propyl)pirolidyn-3-yl, piperydyn-4-yl, 1-metylopiperydyn-4-yl, 1-(2-propyl)piperydyn-4-yl i indan-2-yl.
Gdy Rr oznacza grupę o wzorze -CH2ReRf, korzystnie Rr oznacza 1-metylopiperydyn-4-yl.
Korzystniej Cy wybiera się z fenylu, 2-chlorofenylu, 2-metoksyfenylu, 4-karbamoilofenylu, piryd-2-ylu, piryd-4-ylu, tien-2-ylu, tien-3-ylu, furan-2-ylu, furan-3-ylu, imidazol-2-ylu, tiazol-2-ylu, tiazol-4-ylu, tiazol-5-ylu i chinolin-4-ylu.
Najkorzystniej, Cy wybiera się z fenylu, 2-metoksyfenylu, 4-karbamoilofenylu i piryd-2-ylu, Cy oznacza najkorzystniej fenyl.
PL 201 525 B1
Innym korzystnym związkiem według wynalazku jest związek o wzorze:
w którym Cy i R2 mają wyż ej podane znaczenia. Korzystny związek według wynalazku ma wzór
nhcor2 w którym Cy, R2 i R6 mają wyżej podane znaczenia.
Szczególnie należy wymienić związki:
1-(indol-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę;
1-(3-chloroindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę;
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazynę;
1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazynę;
1-(4-metoksybenzoilo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo)-4-(1-metylo-piperydyn-4-ylo)piperazynę;
1-(indolo-6-karbonylo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo)-4-(1-metylo-piperydyn-4-ylo)piperazynę; i i ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
Stwierdzono, że związki tej grupy charakteryzują się dobrymi dawkami doustnymi i pożądanym profilem farmakologicznym/toksykologicznym.
Związki według wynalazku można wytwarzać konwencjonalnymi sposobami lub sposobami zilustrowanymi poniższymi przykładami.
Związki według wynalazku o wzorze (I) można wytworzyć tworząc wiązanie -X-X- z odpowiednich związków pośrednich. Np. gdy -X-X- oznacza -CONH- przez reakcję związku o wzorze (10) :H2N-Y-(Cy)-L-Lp(D)n ze związkiem o wzorze R2-COOH, w warunkach znanych dla tworzenia wiązania amidowego. Reakcję zwykle prowadzi się w obecności reagenta na bazie benzotriazolu takiego jak 1-hydroksybenzotriazol lub 1-hydroksy-7-azabenzotriazol, w obojętnym rozpuszczalniku organicznym takim jak dimetyloformamid i/lub chlorek metylenu. Mieszaninę reakcyjną zwykle doprowadza się do temperatury 0°C i następnie dodaje środek odwadniający taki jak dicykloheksylokarboimid lub 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarboimid. Inne odpowiednie reagenty i rozpuszczalniki są znane ze stanu techniki, np. chlorek kwasowy taki jak R2-COCl.
Te reakcje można także stosować do tworzenia związków pośrednich zawierających powyższe wiązanie -X-X-.
Związki o wzorze (I) w którym Rr oznacza -(CH2)c-Rc można także wytworzyć przez redukcyjne sprzęganie związku o wzorze (11):
ze związkiem o wzorze (12)
OHC-(CH2)c-1-Rc
Reakcję wygodnie prowadzi się w obecności środka redukującego takiego jak borowodorocyjanek sodu.
PL 201 525 B1
Odpowiednie rozpuszczalniki obejmują alkohole, takie jak metanol, ewentualnie z chlorowcowanym węglowodorem jako rozpuszczalnikiem takim jak 1,2-dichloroetanem i kwas octowy. Sprzęganie odpowiednio prowadzi się w temperaturze od 0 do 100°C.
Związek pośredni o wzorze (11) w którym -X-X- oznacza CONH można wytworzyć na drodze reakcji związku o wzorze (13)
1 w którym Pg1 oznacza grupę zabezpieczającą grupę aminową taką jak, t-butoksykarbonyl, ze związkiem o wzorze R2-COOH, w warunkach znanych dla tworzenia wiązania amidowego np. jak opisano powyżej w przypadku tworzenia związku o wzorze (I), po której następuje etap odbezpieczania.
Związki o wzorze (13) można wytworzyć na drodze reakcji odpowiedniej N-zabezpieczonej glicyny o wzorze (14)
2 w którym Pg2 oznacza grupę zabezpieczając ą grupę aminową którą moż na selektywnie usunąć w obecności Pg1 (np. gdy Pg1 oznacza t-butoksykarbonyl, Pg2 może oznaczać benzyloksykarbonyl) ze związkiem o wzorze (15)
w warunkach tworzenia wiązania amidowego, następnie selektywnego usunięcia grupy zabezpieczającej Pg2.
Związki o wzorze (10), w którym X oznacza CONH można wytworzyć odbezpieczając związek o wzorze (16):
3 w którym Pg3 oznacza grupę zabezpieczają cą grupę aminową, taką jak t-butoksykarbonyl.
Związki o wzorze (16) można wytworzyć na drodze reakcji związku o wzorze (14) ze związkiem o wzorze (17)
w warunkach tworzenia wiązania amidowego. Reakcję wygodnie prowadzi się w obecności dietylocyjanofosfonianu. Odpowiednie rozpuszczalniki obejmują amidy, takie jak dimetyloformamid. Temperatura odpowiednio wynosi od 0 do 100°C.
PL 201 525 B1
Związki o wzorze (17) w których Rr oznacza -(CH2)c-Rc można wytworzyć na drodze reakcji związku o wzorze (18)_
w którym Pg4 oznacza grupę zabezpieczającą grupę aminową taką jak t-butoksykarbonyl ze związkiem o wzorze (19)
następnie przez usunięcie grupy zabezpieczającej Pg4. Reakcję odpowiednio prowadzi się w obecności kwasu takiego jak kwas octowy, Odpowiednie rozpuszczalniki obejmują alkohole takie jak etanol.
Związki o wzorze (17) w których Rr oznacza -(CH2)c-Rc można także wytworzyć na drodze reakcji związku o wzorze (18) ze związkiem o wzorze (19a)
Z-(CH2)c-Rc w którym Z oznacza atom lub grupę odszczepialną taką jak metanosulfonyloksylowa lub benzenosulfonyloksylowa, po której następuje usunięcie grupy zabezpieczającej, Pg4.
Związki o wzorze (17) w których Rr oznacza -(CH2)c-Rc można także wytworzyć przez redukcję związków o wzorze (20) lub (20a)
w których Pg5 i Pg6 każdy oznacza grupę zabezpieczają cą grupę aminową taką jak t-butoksykarbonyl, po której następuje usunięcie grupy zabezpieczającej Pg5. Redukcję wygodnie przeprowadza się w obecności środka redukującego, takiego jak borowodór w eterze, takim jak tetrahydrofuran.
Związki o wzorze (20) można wytworzyć na drodze reakcji związku o wzorze (18) ze związkiem o wzorze (21)
HOOC-(CH2)c-1-Rc w warunkach tworzenia wią zania amidowego.
Alternatywnie związki o wzorze (20) można wytworzyć na drodze reakcji związku o wzorze (18) ze związkiem o wzorze (21a)
HOOC-(CH)c-1X' (21a) w którym X' oznacza atom chlorowca taki jak brom, następnie przez reakcję ze związkiem o wzorze (21b)
HRc w obecnoś ci silnej zasady, takiej jak wodorek sodu.
PL 201 525 B1
Niniejszy wynalazek także zapewnia sposób wytwarzania związku o wzorze (I) obejmujący: a) jak -X-X- oznacza -CONH-, reakcję związku o wzorze (10) ze związkiem o wzorze R2-COOH, w warunkach tworzą cych wią zanie amidowe; lub b) gdy Rr oznacza -(CH2)c-Rc, reakcję związku o wzorze (11) ze związkiem o wzorze (12); gdzie R2, X, Y, Cy, c i Rr mają znaczenia podane wyżej i wzory (10), (11) i (12) są zdefiniowane wyżej, następnie jeśli to pożądane tworzy się fizjologicznie akceptowalną sól.
Aminokwas o wzorze (23)
lub N-zabezpieczoną glicynę o wzorze (14) można wytworzyć (na przykład) jedną lub większą ilością następujących metod:
(i) z aldehydu arylowego lub heteroarylowego syntezą Strecker'a lub jej modyfikacjami, syntezą hydantoinową (Bucherer-Bergs) lub metodologią Ugi („Isonitrile Chemistry, Ugi I. Ed.; Academic: New York, 1971; 145-1999, „Multicomponent Reactions with Isocyanides, Domling, A.; Ugi, I. Angew. Chem. Int. Ed. 2000, 39, 3168; Amino Acid Derivatives by Multicomponent Reactions, Dyker, G. Angew, Chem. Int. Ed. Engl. 1997, 36, 1700; i także patrz A new Class of Convertible Isocyanides in the Ugi Four-Component Reaction, Lindhorst, T.; Bock H.; Ugi, I. Tetrahedron, 1999, 55, 7411.) z usuwaniem i zastępowaniem grup chronią cych;
(ii) ze styrenów metodą Sharpless (J.Am.Chem.Soc. 1998, 120, 1207-1217) (iii) z kwasów aryloborowych metodą Petasis (Tetrahedron, 1997, 53, 16463-16470) z usuwaniem i zastępowaniem grup chroniących;
(iv) z arylowych i heteroarylowych kwasów octowych-azydowaniem Evans'a (Synthesis, 1997, 536-540) lub oksymowaniem, następnie redukcją i dodaniem grup chroniących; lub (v) z występujących aryloglicyn przez manipulowanie grupami funkcyjnymi, np. alkilowanie grup hydroksylowych, karbonylowanie w obecności palladu grup trifluorometanosulfonowych (triflate) wyprowadzonych z grup hydroksylowych i dalsze manipulowanie estrami karboksylowymi z wytworzeniem kwasów karboksylowych przez hydrolizę, karboksyamidów przez aktywowanie kwasu karboksylowego i sprzęganie z aminami, aminy przez reakcję Curtius na kwasie karboksylowym;
(vi) z alifatycznych, karbocyklicznych i niearomatycznych heterocyklicznych aldehydów i ketonów stosując reakcję Horner-Emmons z estrem trimetylowym N-benzyloksykarbonylo)-a-fosfonoglicyny (Synthesis, 1992, 487-490); lub (vii) z oksymów o wzorze
w którym Pg oznacza grupę zabezpieczającą grupę karboksylową, przez redukcję (Oksymy w których Cy oznacza grupę heteroarylową można wytworzyć ze związków o wzorze
Alternatywnie, oksymy można wytworzyć przez nitrozowanie związku o wzorze Cy-CH2-COOPg, lub przez reakcję hydroksyloaminy ze związkiem o wzorze Cy-CO-COOPg).
PL 201 525 B1
Fachowiec wie, że na pewnych etapach syntezy związku o wzorze (I) będzie konieczna ochrona reaktywnej grupy funkcyjnej w cząsteczce aby zapobiec niepożądanym reakcjom ubocznym.
Ochronę grupy aminokwasowej i karboksylowej opisano w McOmie, Protecting Groups in Organic Chemistry, Plenum Press, NY, 1973, and Greene and Wuts, Protecting Groups in Organic Synthesis, 2nd. Ed., John Wiley & Sons, NY, 1991. Przykłady grup chroniących grupę karboksylową obejmują C1-C6alkil np. metyl, etyl, t-butyl i t-amyl; arylo(C1-C4)alkil np.benzyl, 4-nitrobenzyl, 4-metoksybenzyl, 3,4-dimetoksybenzyl, 2,4-dimetoksybenzyl, 2,4,6-trimetoksybenzyl, 2,4,6-trimetylobenzyl, benzhydryl i trityl; grupy sililowe takie jak trimetylosilil i t-butylodimetylosilil; i grupy allilowe takie jak allil i 1-(trimetylosililometylo)prop-1-en-3-yl.
Przykłady grup chroniących grupę aminową (PG) obejmują grupy acylowe takie jak grupy o wzorze RCO w którym R oznacza C1-C6alkil, C3-10cykloalkil, fenyloC1-6alkil, fenyl, C1-6alkoksyl, fenyloC1-6alkoksyl, lub C3-10cykloalkoksyl, gdzie grupa fenylowa może być podstawiona np. jednym lub dwoma chlorowcami, C1-4alkilem i C1-4alkoksylem.
Korzystnie grupy zabezpieczające grupę aminową obejmują benzyloksykarbonyl (CBz), t-butoksykarbonyl (Boc) i benzyl.
W innym aspekcie wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania związku o wzorze I obejmujący odbezpieczenie związku o wzorze (I')
R2'-X-X-Y(Cy')-L-Lp(D)n' (I)'
2 2 gdzie R2' oznacza R2 (jak zdefiniowano wyżej) lub zabezpieczoną R2, Cy' oznacza Cy (jak zdefiniowano wyżej) lub zabezpieczoną Cy i Lp(D)n, oznacza Lp(D)n (jak zdefiniowano wyżej) lub zabezpieczoną Lp(D)n; zapewniając co najmniej jedną grupę zabezpieczającą.
Fizjologicznie akceptowalne sole jeśli potrzeba wytwarza się znanymi metodami.
Rozumie się, że związki o wzorze (I) można wydzielić w postaci soli lub solwatów (które mogą być lub nie akceptowalne fizjologicznie) i te wszystkie sole i solwaty włącza się w zakres tego wynalazku.
Nowe opisane tu związki pośrednie o wzorze
i ich sole są dalszym aspektem wynalazku.
Związki według wynalazku można podawać dowolną z dróg, np. do przewodu żołądkowo-jelitowego (np. doodbytniczo lub doustnie), donosowo, do płuc, domięśniowo lub do układu naczyniowego albo przez skórę. Związki można podawać w wygodnej do podawania postaci np. tabletek, proszku, kapsułek, roztworów, dyspersji, zawiesin, syropów, w spreyu, w czopkach, żelach, emulsjach i plastrach i temu podobnie. Takie kompozycje mogą zawierać konwencjonalnie stosowane składniki w preparatyce farmaceutycznej np. rozcieńczalniki, nośniki, modyfikatory pH, słodziki, środki wypełniające i inne aktywne środki. Korzystnie kompozycje będą sterylne i w postaci roztworu lub zawiesiny są odpowiednie do injekcji lub infuzji. Takie kompozycje są dalszym aspektem wynalazku.
To co następuje stanowi przykłady kompozycji farmaceutycznych związków według wynalazku.
Preparat 1
Twarde kapsułki żelatynowe wytworzono stosując następujące składniki :
Ilość (mg/kapsułka
Składnik aktywny 250
skrobia, suszona 200
stearynian magnezu 10
Całość 460 mg
Powyższe składniki mieszano i napełniano twarde kapsułki żelatynowe w ilości 460 mg.
PL 201 525 B1
Preparat 2
Tabletki z których każda zawiera 60 mg składnika aktywnego wykonano następująco:
Składnik aktywny 60 mg
Skrobia 45 mg
Celuloza mikrokrystaliczna 35 mg
Poliwinylopirolidon 4 mg
Karboksymetylowa skrobia sodowa 4,5 mg
Stearynian magnezu 0,5 mg
Talk 1,0 mg
Całość 150,0 mg
Składnik aktywny, skrobię, i celulozę przepuszczono przez sito US Nr 45 mesh i mieszano
energicznie. Roztwór poliwinylopirolidonu zmieszano z powstałym proszkiem i przepuszczono przez sito US Nr 14 mesh. Tak wytworzone granulki suszono w temperarurze 50°C i przepuszczono przez sito US Nr 18 mesh. Karboksymetylową skrobię sodową, stearynian magnezu i talk uprzednio przepuszczone przez sito US Nr 60 mesh dodano do granulek, które po wymieszaniu sprasowano w maszynie tabletkującej uzyskując tabletki każda o wadze 150 mg.
Jak widać z tego wykonania, wynalazek zapewnia kompozycję farmaceutyczną zawierającą inhibitor proteazy seryny według wynalazku razem z co najmniej jednym farmaceutycznie akceptowalnym nośnikiem lub zaróbką. Kompozycja farmaceutyczna może także zawierać co najmniej jeden dodatkowy środek przeciwzakrzepowy i/lub rozpuszczający skrzeplinę.
Z kolejnego aspektu widać, że wynalazek zapewnia zastosowanie inhibitora proteazy seryny według wynalazku do wytwarzania leku do stosowania w sposobie leczenia ciała ludzkiego lub zwierzęcego (np. ssaka, ptaka lub gada) w celu zwalczenia (to jest leczenia lub zapobiegania) stanów wrażliwych na wymieniony inhibitor.
Według kolejnego aspektu wynalazek zapewnia sposób leczenia człowieka lub zwierzęcia (np. ssaka, ptaka gada) w celu zwalczenia stanu wrażliwego na inhibitor proteazy seryny (np. stan taki jak zaburzenie zakrzepowe wrażliwe na inhibitor czynnika Xa), wymieniony sposób obejmuje podawanie skutecznej ilości inhibitora proteazy seryny według wynalazku.
Dawka związku będącego inhibitorem według wynalazku zależy od rodzaju i ciężkości stanu leczonego, drogi podawania, wielkości i gatunku pacjenta. Generalnie jednak podaje się od 0,01 do 100 gmoli/kg wagi ciała.
Wszystkie publikacje na które tu się powołano włącza się jako odniesienie.
Wynalazek będzie opisany dalej w odniesieniu do nieograniczających przykładów.
Skróty stosowane wynikają z nomenklatury IUPAC-IUP. Stosuje się następujące skróty: aq. (wodny), equiv ([molowy] równoważnik), Boc (tert-butyloksykarbonyl), CMA (chloroform: metanol, stężony wodorotlenek amonu 80:18:2), DCC (1,3-dicykloheksylokarboimid), DCM (dichlorometan), DEPC (cyjanofosfonian dietylu), DIPEA (diizopropyloetyloamina), DMEA (dimetyloetyloamina), DMF (dimetyloformamid), DMSO (sulfotlenek dimetylu, uprzednio deuterowany jeśli dla NMR), EDCI (chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodimidu), EtOAc (octan etylu), EtOH (etanol), HATU ([heksafluorofosforan jonu O-(7-azabenzotriazol-1-ylo)-1,1,3,3-tetrametylouroniowego]), HOAt (1-hydroksy-7-azabenzotriazol), HOBt (1-hydroksybenzotriazol), HPLC (wysokosprawna chromatografia cieczowa), IS-MS (widmo masowe rozproszonego jonu), RPHPLC (cieczowa chromatografia wysokociśnieniowa z odwrócony fazą), SCX (żywica o silnej wymianie jonowej), TFA (kwas trifluorooctowy), THF (tetrahydrofuran), TLC (chromatografia cienkowarstwowa z Rf jako względną ruchliwością), DSC (różniczkowa kalorymetria skaningowa), TGA (analiza termograwimetryczna).
Wszystkie stężenia roztworu wyrażono w % objętościowych/ % objętościowy, chyba, że wskazano inaczej. Reagenty otrzymano z różnych komercyjnych źródeł.
IR oznacza otrzymane widmo w podczerwieni. 1NMR, NMR, 1H-NMR lub 1H NMR oznacza otrzymane widmo protonowego rezonansu magnetycznego.
Analiza HPLC (Metody A do D).
(Metoda A): Vydac C18 (4,6 x 250 mm), eluowanie liniowym gradientem wynoszącym 90/10 do 50/50 (0,1% TFA w wodzie/0,1% TFA w acetonitrylu) w ciągu 40 minut, 1 ml/min.
(Metoda B); Symetria wód, Kolumna C18 (4,6 x 250 mm). Układ eluujący składa się z liniowego gradientu od 95:5 (0,2% TFA w H2O)/0,2% TFA w CH3CN) do 5:95 (0,2% TFA w H2O)/0,2% TFA w CH3CN) w ciągu 20 minut, następnie (0,2% TFA w CH3CN) izokratycznej elucji w ciągu 15 minut.
PL 201 525 B1
Szybkość przepływu wynosiła 1 ml/min. Detekcje UV prowadzono przy 254 nm, jeśli nie wskazano inaczej.
(Metoda C): Układ gradientu Shimadzu LC6 wyposażony w automat do pobierania próbek, detektor o różnej długści fal przy szybkości 0,4 ml/ minutę. Eluent A składał się z aqTFA (0,1%) i eluent B
90% MeCN w aq TFA (0,1%) z gradientem eluowania (0 min. 20% B następnie 20% do 100% w ciągu minut); Luna C18 (2,1 x 150 mm, 5 μm rozmiar cząstki).
(Metoda D): Kolumna Microsorb-MV C18 (4,56 x 250 mm). Układ eluowania składał się z liniowego gradientu od 90:10 (2,5% TFA w wodzie): (2,5% TFA w acetonitrylu) do 10:90 (2,5% TFA w wodzie): (2,5% TFA w acetonitrylu) w ciągu 25 minut w temperaturze 30°C i szybkości przepływu 1 ml/minutę. Detekcję UV prowadzono przy 254 nm, jeśli nie wskazano inaczej.
API-MS (widmo masowe chemicznej jonizacji pod ciśnieniem atmosferycznym) otrzymano na PESciex API 150EX z ogrzewanym nebulizatorem i azotem jako reagentem gazowym w pozytywnym modzie jonowym.
CI-MS (Widmo masowe jonizacji chemicznej) otrzymano na spektrometrze masowym z bezpośrednią wstawką Shimadzu 5000 w modzie chemicznej jonizacji wykorzystującym metan jako reagent gazowy.
MALDI-TOF, Jonizacja desorpcyjna laserowa wspomagana matriksem - czas przelotu w spektrometrii masowej, RT, czas retencji.
Generalnie w tym opisie D- lub R- w nazwie produktu wskazuje produkt wytworzony z chiralnego materiału np. D-fenyloglicyna.
Wytwarzanie materiałów wyjściowych i związków pośrednich
Podstawione związki pośrednie glicyny dla materiałów wyjściowych i związków pośrednich włączając te, w których grupa aminowa i/lub grupa karboksy jest chroniona, odpowiednio można wytworzyć stosując jedną z procedur opisanych niżej lub według podobnej procedury. Może być wygodna lub korzystna zmiana etapów w wytwarzaniu związku według wynalazku i zastosowanie podobnej procedury z różnym związkiem pośrednim. W szczególności wygodnie jest stosować grupę acylową R2-CO- początkowo w wytwarzaniu, zamiast aminową grupę chroniącą.
Skróty poza tymi wymienionymi obejmują: TEMPO: 2,2,6,6-tetrametylo-1-piperydynyloksy, wolny rodnik; (DHQD)2PHAL: dieter hydrochinydyno 1,4-ftalazynodiylu; r.b. lub rb, okrągłodenna; PPh3, trifenylofosfina; Boc2O lub Boc bezwodnik: diwęglan di-tert-butylu.
Wytwarzanie związków pośrednich KE-1-KE-5
Następujące związki wytworzono według wskazanych metod (Metoda KE-A) ze wskazanych materiałów wyjściowych, jeśli nie wskazano inaczej.
Związek pośredni KE-1
Okso-chinolin-8-ylooctan etylu
Metoda KE-A
Do mieszanego roztworu 8-bromochinoliny (10,1 g, 48,5 mmoli) w THF (500 ml) w temperaturze -78°C dodano kroplami 1,3 M roztwór sec-butylolitu (37,3 ml, 48,5 mmoli) w cykloheksanie. Po 5 minutach dodano szczawian dietylu (8 ml, 58,3 mmoli); Roztwór pozostawiono na noc do wolnego ogrzania się do temperatury pokojowej. Rano reakcję schłodzono dodatkiem nasyconego wodnego roztworu NH4Cl; i rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu i nasycony wodny roztwór NaHCO3; warstwy rozdzielono; a następnie warstwę wodną przemyto solanką, wysuszono MgSO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość chromatografowano na żelu krzemionkowym, eluując 20% octan etylu/heksany przez 25% octan etylu/heksany. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem otrzymując 5,88 g (53%) tytułowego związku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 230,1 (M+1)
Związek pośredni KE-2
Okso-chinolin-5-ylooctan etylu
Wytworzono z 5-bromochinoliny i szczawian etylu stosując Metodę KE-A.
1H-NMR
IS-MS, m/e 230,0 (M+1
Związek pośredni KE-3
Okso-tiazol-5-ylooctan etylu
PL 201 525 B1
Do okrągłodennej kolby (500 cm3) w atmosferze argonu połączonej z etanolowym termometrem, z przegrodą, lejkiem wkraplającym dodano bezwodny eter (100 cm3) z mieszaniem. Ochłodzono do -78°C i dodano 2M n-butylolit (60 cm3, 120 mmoli).
Roztwór sililotiazolu (16 g, 16 cm3, 100 mmoli) w bezwodnym eterze (100 cm3) dodano przez lejek wkraplający w ciągu 30 minut. Pozostawiono w stanie mieszania przez godzinę uzyskując brzoskwiniową zawiesinę. Dodano szybko szczawian dietylu (16,3 cm3, 17,5 g, 120 mmoli) i uzyskano brązowy roztwór i wzrost temperatury do -30°C. Pozwolono na ochłodzenie znowu do -78°C i mieszano przez 30 minut. Reakcję monitorowano 1H NMR (CDCl3).
Brązowy roztwór przelano do 5% roztworu kwasu chlorowodorowego (300 cm3) z energicznym mieszaniem przez 30 minut. Warstwę eterową oddzielono i przemyto nasyconym wodorowęglanem (około 80 cm3), osuszono nad siarczanem magnezu i zatężono pod obniżonym ciśnieniem otrzymując pomarańczowy olej. Oczyszczono chromatografią rzutową (10% octan etylu/heksan) uzyskując żółty olej (7,31 g, 39,47 mmoli) [40% wydajności].
1H NMR (CDCl3); 1,42 (3H,t), 4,45 (2H,q), 8,89 (1H,s), 9,10 (1H,s).
Związek pośredni KE-4 okso-tiazol-2-ylooctan etylu
Wytworzono z tiazolu i szczawianu dietylu stosując Metodę KE-A. W tym przypadku temperaturę utrzymywano na poziomie -35°C i n-butylolit w heksanie zastosowano w miejsce sec-butylolitu w cykloheksanie.
1NMR
IS-MS, m/e 165,0 (M+1)
Związek pośredni KE-5
Okso-izochinolin-8-ylooctan etylu
Wytworzono z 8-bromochinolinu i szczawianu dietylu stosując Metodę KE-A, stosując n-butylolit w heksanach w miejsce cec-butylolitu w cykloheksanie.
1NMR
IS-MS, m/e 230,0 (M+1)
Analiza dla C13H11NO3:
Wyliczono: C, 68,11; H, 4,84; N, 6,11;
Stwierdzono: C, 68,11; H, 5,00; N, 6,14.
Wytwarzanie związku pośredniego OX-1-OX-9
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda OX-A lub Metoda OX-B) ze wskazanych materiałów wyjściowych, jeśli nie wskazano inaczej.
Związek pośredni OX-1
Hydroksyimino-pirydyn-2-ylooctan etylu
Metoda OX-A
Do mieszanego roztworu 2-pirydylooctanu etylu (12,6 g, 76,3 mmole) w kwasie octowym (19 ml) w temperaturze 5°C dodano roztwór azotynu sodu (6,05 g, 87,7 mmoli) w wodzie (12 ml) z szybkością wystarczającą do utrzymania wewnętrznej temperatury poniżej 15°C. Po zakończeniu dodawania i po dodatkowych 30 minutach dodatkowo dodano 30 ml wody. Powstający biały osad filtrowano, przemyto wodą, nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 i znowu wodą. Ciało stałe następnie wysuszono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 14,1 g (95%) tytułowego związku.
1H NMR
IS-MS, m/e 194,9 (M+1)
Analiza dla C9H10N2O3
Wyliczono: C, 55,67; H, 5,19; N, 14,43;
Stwierdzono: C, 55,79; H, 5,14; N, 14,13.
Związek pośredni OX-2
Hydroksyimino-pirydyn-3-ylooctan etylu
Stosując procedurę Tikk'a i innych [Acta. Chimica, Hungarica, 114(3-4), 355], mieszaninę hydroksyiminopirydyn-3-ylo-octanu etylu i hydroksyimino-pirydyn-3-ylooctanu butylu wytworzono z 3-pirydynylooctanu etylu i azotynu n-butylu.
1H-NMR
IS-MS, m/e 195 (M+1), 223 (M+1)
Związek pośredni OX-3
PL 201 525 B1
Hydroksyimino-chinolin-8-ylooctan etylu Metoda OX-B
Do mieszanego roztworu roztworu okso-chinolin-8-ylo-octanu etylu (5,5 g, 24 mmole) w etanolu (140 ml) dodano octan sodu (2,16 g, 26,4 mmole) następnie chlorowodorek hydroksyloaminy (2,67 g, 38,4 mmole). Mieszaninę ogrzano do temperatury wrzenia i po 7 godzinach płaszcz grzewczy usunięto i roztwór pozostawiono w stanie mieszania na noc w temperaturze pokojowej. Następnego dnia rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu i nasycony roztwór wodny NaHCO3. Warstwy rozdzielono i fazę organiczną przemyto solanką , osuszono Na2SO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Powstałą pianę rekrystalizowano z dichlorometanu/heksanów co dało początkowy uzysk 2,5 g tytułowego związku w postaci białawego ciała stałego, następnie 0,31 g drugiego uzysku. Następnie macierzystą ciecz zatężono pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w minimalnej ilości dichlorometanu. Po czym roztwór chromatografowano na żelu krzemionkowym, eluując 30% octanem etylu/heksany, następnie 40% octanem etylu/heksany i ostatecznie octanem etylu. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniż onym ciś nieniem uzyskują c 1,94 g tytuł owego związku przy połączonej wydajności 4,75 g (81%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 245,0 (M+1)
Związek pośredni OX-4
Hydroksyimino-chinolin-5-ylooctan etylu
Wytworzono z okso-chinolin-5-ylo-octanu etylu stosując Metodę OX-B.
1H-NMR
IS-MS, m/e 245,0 (M+1)
Związek pośredni OX-5
Hydroksyimino-tiazol-5-ylooctan etylu 33
Do okrągłodennej kolby (500 cm3) do etanolu (około 180 cm3) dodano okso-tiazol-5-ylooctan etylu (6,30 g, 34,02 mmole) z mieszaniem. Dodano octan sodu (3,06 g, 37,30 mmoli) i chlorowodorek hydroksyloaminy (3,78 g, 54,43 mmole) i uzyskano białawą zawiesinę. Ogrzewano w temperaturze wrzenia w temperaturze 85°C przez 1 godzinę. Reakcję śledzono za pomocą TLC (60% heksan/octan etylu; s.m. r.f. 0,5, prod. r.f. 0,3).
Mieszaninę reakcyjną ochłodzono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Produkt roztworzono w octanie etylu (około 200 cm3) i przemyto 5% roztworem kwasu chlorowodorowego. Warstwę octanu etylu osuszono nad siarczanem magnezu i odparowano do sucha uzyskując kremowe ciało stałe (6,372 g, 31, 825 mmoli) [94% wydajności].
1H NMR (CDCl3); 1,40 (3H,m), 4,40 (2H,m), 8,06 (1/3H,s), 8,78 (1/3H,s), 8,95 (2/3H,s), 8,98 (2/3H,s).
Związek pośredni OX-6 a-oksyimino-tiazol-4-octan etylu 3
Do dwuszyjkowej okrągłodennej kolby (100 cm3) z termometrem etanolowym dodano stężony kwas siarkowy (25 cm3) i ochłodzono do 0°C z mieszaniem. Do tego roztworu dodano a-oksyimino-2-aminotiazolo-4-octan etylu (5,00 g, 23,231 mmoli). Dodano wodę (10 cm3) i ochłodzono do -10°C.
3
Roztwór azotynu sodu (1,683 g, 24,393 mmole) w wodzie (5 cm3) dodawano powoli w ciągu godziny utrzymując temperaturę poniżej -5°C. Do oddzielnej okrągłodennej kolby (500 cm3) dodano wodę (180 cm3) i ochłodzono do 3°C. Roztwór przelano do ochłodzonej wody z mieszaniem i ochłodzono do -5°C. Do tego roztworu dodano kroplami w ciągu 10 minut 50% kwas podfosforowy utrzymując temperaturę -5°C. Roztwór pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i mieszano przez noc. Produkt ekstrahowano eterem dietylowym (około 3 x 150 cm3) i przemyto wodą. Warstwę eterową zatężono pod obniżonym ciśnieniem i poddano obróbce chromatografią rzutową (50% octan etylu/n-heksan) i uzyskano pomarańczowy olej po zatężeniu pod obniżonym ciśnieniem (0,60 g, 3,00 mmoli) [13% wydajność].
1H NMR (CDCl3); 1,35 (3H,m), 4,35 (2H,m), 8,4 (1H,s), 8,9 (1H,s), 14,4 (1H,s)
Związek pośredni OX-7 a-oksyimino-2-metylotiazolo-4-octan etylu
Wytworzono z etylo-Y-chloro-a-oksyimino-acetooctanu (1,44 g) stosując metodę Hatanaka i współpracowników (Journal of Medicinal Chemistry, 1973, 16(9), 978-984 z wydajnością tytułowego związku (0,64 g).
1H NMR (CDCl3); 1,35 (3H,t), 2,7 (3H,s), 4,35(2H,q), 8,2 (1H, s).
PL 201 525 B1 γ-chloro-a-oksyimino-acetooctan etylu
Wytworzono z oksyiminoacetooctanu etylu (1,73 g) stosując metodę Hatanaka et al (Journal of Medicinal Chemistry, 1973, 16(9), 978-984) z wydajnością tytułowego związku (1, 44 g).
1H NMR (CDCl3); 1,25 (3H,t), 4,3 (2H,q), 4,55 (2H,s), 9,45 (1H,s), zawiera 20% wyjściowego materiału według NMR.
Oksyiminoacetooctan etylu
Wytworzono z acetooctanu etylu (10,00 g) stosując metodę Fischera (Organic Synthesis Coll. Vol. 3, 513-516) i otrzymano tytułowy związek (12,45 g).
1H NMR (CDCl3); 1,25 (3H,t), 2,35 (3H,s), 4,3 (2H,q), 8,8 (1H,br).
Związek pośredni OX-8
Hydroksyimino-tiazol-2-ylooctan etylu
Wytworzono z okso-tiazolo-2-ylooctanu stosując Metodę OX-B.
1NMR
IS-MS, m/e 198,9 (M-1)
Związek pośredni OX-9
Hydroksyimino-izochinolin-8-ylooctan etylu
Wytworzono z okso-izochinolin-8-ylooctanu etylu stosując Metodę OX-B.
1NMR
IS-MS, m/e 245,0 (M+1)
Analiza dla C13H12N2O3:
Wyliczono: C, 63,93; H, 4,95; N, 11,47;
Stwierdzono: C, 63,68; H, 4,60; N, 11,34;
Wytwarzanie związków pośrednich AL-1 - AL-3
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda AL-A lub Metoda AL-B) ze wskazanych materiałów wyjściowych, chyba że opisano inaczej.
Związek pośredni AL-1
R-3-bromo-(1-t-butoksykarbonyloamino-2-hydroksyetylo)benzen.
Metoda AL-A
Wodorotlenek sodu (3,33 g, 83,25 mmoli) rozpuszczono w wodzie (220 ml), i 20 ml powstałego roztworu usunięto i dodano do osmianu potasu (410 mg, 1,11 mmoli). Pozostałą część roztworu wodorotlenku sodu (200 ml) dodano do będącego w stanie mieszania roztworu karbaminianu t-butylu (9,9 g, 84,5 mmoli) w n-propanolu (110 ml), następnie dodano świeżo przygotowany podchloryn t-butylu (9,65 ml; 83,5 mmoli). Po mieszaniu przez 5 minut, roztwór ochłodzono do temperatury 0°C. Dodano roztwór (DHQD)2PHAL (1,30 g, 1,67 mmoli) w n-propanolu (110 ml), następnie roztwór 3-bromostyrenu (5 g, 27,31 mmoli) w n-propanolu (220 ml), po czym kroplami dodano roztwór osmian potasu/wodorotlenek sodu. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Dodano nasycony wodny roztwór siarczynu (150 mL) i mieszano przez 15 minut. Warstwę wodną oddzielono i ekstrahowano octanem etylu (3 x 200 ml). Połączone warstwy organiczne przemyto solanką i wysuszono nad MgSO4. Usunięcie rozpuszczalnika pod obniżonym ciśnieniem dało surowy produkt, który oczyszczono chromatograficznie (krzemionka, heksan:octan etylu 3:2 następnie chromatografowano załadowując toluen, eluowanie gradientowe heksanem 4:1 heksan:octan etylu) i otrzymano tytułowy produkt (4,18 g, 49%).
Temperatura topnienia = 90-91°C 1H NMR (CDCl3).
Związek pośredni AL-2
R-3-metoksykarbonylo-(1-t-butoksykarbonyloamino-2-hydroksyetylo)benzen Metoda AL-B
W naczyniu z wyłożeniem szklanym zawierającym mieszadło magnetyczne umieszczono Pd(OAc)2 (871 mg, 3,88 mmoli), PPh3 (1,96 g, 7,47 mmoli), NaOAc (1,48 g, 18,04 mmole) i DMF (82 ml). Do tego mieszanego roztworu dodano roztwór R-3-bromo-(1-t-butoksykarbonyloamino-2-hydroksyetylo)benzen (4,27 g, 13,5 mmoli) w MeOH (82 ml). Powstały roztwór oczyszczono azotem i umieszczono w ciśnieniowym naczyniu z mieszaniem. Układ załadowano CO do ciśnienia 4,1 bara (60 psig) i ogrzewano w temperaturze 95°C przez 36 godzin. Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej, filtrowano przez ziemię okrzemkową i rozdzielono pomiędzy octan etylu i wodę. Warstwę organiczną przemyto wodą (3x) i solanką (1x) i wysuszono nad MgSO4. Usunięcie rozpuszczalnika pod
PL 201 525 B1 obniżonym ciśnieniem dało surowy produkt, który oczyszczono chromatograficznie (żel krzemionkowy, eluowanie gradientowe 30-35% octan etylu/heksan) i uzyskano tutułowy produkt (3,53 g, 89%).
Temperatura topnienia = 73-75°C z rozkładem 1H NMR (CDCl3).
API-MS, m/e = 240 (M-C4H9+1).
Związek pośredni AL-3
R-3-cyjano-(1-t-butoksykarbonyloamino-2-hydroksyetylo)benzen
Wytworzono z 3-cyjanostyrenu stosując Metodę AL-A.
3-cyjanostyren wytworzono stosując metodę opisaną poniżej.
Temperatura topnienia = 76°C 1H NMR (CDCl3).
Wytwarzanie 3-cyjanostyrenu
Do mieszanej zawiesiny bromku metylotrifenylofosfoniowego (75 g, 209,71 mmoli) w suchym THF (750 ml) w temperaturze 0°C w atmosferze azotu dodano kroplami n-BuLi (83 ml, 2,5 M w heksanach, 207,50 mmoli). Mieszaninę ogrzano do temperatury pokojowej. Dodano 3-cyjanobenzaldehyd (25 g, 190,65 mmoli) w postaci ciała stałego w 5 g partiach, i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę reakcyjną zgaszono wodą, i rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w minimalnej ilości THF, i tlenek trifenylofosfiny wytrącił się przy użyciu eteru. Ciało stałe odfiltrowano przez ziemię okrzemkową, a filtrat zatężono. Destylacja przez Kugelrhor w temperaturze 90°C/33 Pa (0,25 mm Eg) dała produkt w postaci bezbarwnego oleju (15,5 g, 62%).
Temperatura wrzenia = 90°C przy ciśnieniu 0,25 mm Hg.
1H NMR (CDCl3).
Wytwarzanie związków pośrednich PAE-1 - PAE-18
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda PAE-A, Metoda PAE-B, Metoda PAE-C, Metoda PAE-D lub PAE-E) ze wskazanych materiałów wyjściowych, jeśli nie wskazano inaczej.
Związek pośredni PAE-1
Ester etylowy Boc-D,L-(2-pirydynylo)glicyny
Metoda PAE-A
Do roztworu hydroksyimino-pirydyn-2-ylo-octanu etylu (7,8 g, 40,15 g) w etanolu (175 ml) i lodowatym kwasie octowym (20 ml) dodano 5% Pd/C, i mieszaninę wstrząsano w aparaturze uwodorniania w atmosferze wodoru przy ciśnieniu 4,1 bara (45 psig) przez 4 godziny. Mieszaninę przefiltrowano przez ziemię okrzemkową i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w THF/H2O (1/1, 240 ml) i potraktowano diwęglanem di-tert-butylu (14,23 g, 65,2 mmole) i wodorowę glanem sodu (27,4 g, 326 mmole). Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 2 godziny roztwór zatężono pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość rozdzielono pomiędzy EtOAc i wodę. Fazę organiczną przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem magnezu, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Surowy materiał oczyszczono chromatograficznie na żelu krzemionkowym, eluując stopniowanym gradientem 10-20% octanem etylu w dichlorometanie i uzyskano 8,11 g (72%) tytułowego związku w postaci żółtego oleju.
1H-NMR
IS-MS, m/e 281,1 (M+1)
Związek pośredni PAE-2
Ester etylowy Boc-D,L-(3-pirydynylo)glicyny
Wytworzono z hydroksyimino-pirydyn-3-ylooctanu etylu stosując Metodę PAE-A.
1H-NMR
IS-MS, m/e 281,1 (M+1)
Związek pośredni PAE-3
Ester etylowy Boc-D,L-(8-chinolinylo)glicyny
Metoda PAE-B
Do mieszanego roztworu hydroksyimino-chinolin-8-ylooctanu etylu (2,4 g, 9,8 mmoli) w 50% wodnym roztworze kwasu mrówkowego (50 ml) w temperaturze 0°C dodano pył cynkowy (2 g, 31 mmoli). Po 1 minucie mieszaninę filtrowano przez ziemię okrzemkową i filtrat załadowano na kolumnę SCX. Po przemyciu kolumny metanolem produkt eluowano mieszaniną 3 do 1 dichlorometanu i (2N
PL 201 525 B1
NH3 w metanolu). Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 2,24 g jasno-pomarańczowego oleju (IS-MS, m/e 231,0 (M+1).
Olej (2,14 g, 9,3 mmole) rozpuszczono w THF (40 ml) i do tego będącego w stanie mieszania roztworu dodano trietyloaminę (1,4 ml, 10,2 mmole), następnie diwęglan di-tert-butylu (2,1 g, 9,8 mmoli). Po 45 minutach rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu i wodę. Fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodnym NaHCO3, wysuszono Na2SO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w minimalnej obję toś ci dichlorometanu i chromatografowano na ż elu krzemionkowym, eluują c 5% octanem etylu w heksanach. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono uzyskując 2,5 g (81%) tytułowego związku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 331,0 (M+1)
Związek pośredni PAE-4
Ester etylowy Boc-D,L-(5-chinolinylo)glicyny
Wytworzono z hydroksyimino-chinolin-5-ylooctanu etylu stosując Metodę PAE-B.
1H-NMR
IS-MS, m/e 331,0 (M+1)
Związek pośredni PAE-5
Ester metylowy N-4-metoksybenzoilo-N-2,4-dimetoksybenzylo-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicyny Metoda PAE-C
Do 2-trifluorometylobenzaldehydu (1 g, 5,7 mmoli) z mieszaniem dodano 2,4-dimetoksybenzyloaminę (0,86 ml, 5,7 mmoli) i metanol (92 ml). Po 5 minutach roztwór rozcieńczono 100 ml toluenu i zatężono pod obniż onym ciś nieniem (dwa razy). Pozosta ł o ść rozpuszczono w bezwodnym metanolu (12 ml) i dodano izonitryl 1,1-dimetylo-2-(metoksykarbonyloksy)etylu [Tetrahedron, 55 (1999) 7411-7420] (0,9 g, 5,7 mmoli), następnie kwas 4-metoksybenzoesowy (0,87 g, 5,7 mmoli). Po 72 godzinach mieszania rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość chromatografowano na żelu krzemionkowym eluując gradientem krokowym 30% octanem etylu w heksanach do 50% octanem etylu w heksanach. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem; a pozostał o ść rozpuszczono w octanie etylu, przemyto nasyconym roztworem wodnym NaHCO3, osuszono Na2SO4, filtrowano i zatężono uzyskując 1,76 g (48%) gęstego oleju (NMR, IS-MS, m/e 633,0 (M+1). Olej (0,5 g, 0,79 mmoli) rozpuszczono w toluenie (5 ml) i zatężono pod obniżonym ciśnieniem (dwa razy) uzyskując białą pianę. Pozostałość rozpuszczono w THF (3 ml) i dodano tert-butotlenek potasu (0,11 g, 0,95 mmoli). Po 15 minutach dodano 12 N HCl (0,079 ml, 0,95 mmoli) i roztwór pozostawiono do odstania na noc w lodówce. Następnego ranka rozpuszczalnik usunięto i pozostałość chromatografowano na żelu krzemionkowym, eluując 30% octanem etylu w heksanach. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono uzyskując 0,32 g (79%) tytułowego związku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 518,0 (M+1)
Związek pośredni PAE-6
Ester etylowy BOC-D,L-(5-tiazolilo)glicyny
Do okrągłodennej kolby (250 cm3), do tetrahydrofuranu (około 100 cm3) dodano ester etylowy D,L-(5-tiazolilo)glicyny (4,60 g, 24,7 mmoli) z mieszaniem i uzyskano żółty roztwór. Bezwodnik BOC (5,439 g, 24,948 mmoli) i trietyloaminę (3,79 cm3, 2,75 g, 27,17 mmoli) dodawano z mieszaniem w ciągu 1 godziny. Reakcje śledzono TLC (60% heksan/octan etylu; s.m. r.f 0,05, prod. r.f. 0,5.). Mieszaninę reakcyjną zatężono pod obniżonym ciśnieniem i produkt roztworzono w octanie etylu (około 150 cm3), przemyto 5% roztworem kwasu chlorowodorowego (około 30 cm3) i nasyconym wodorowęglanem (około 30 cm3). Warstwę octanu etylu osuszono nad siarczanem magnezu i odparowano do sucha uzyskując pomarańczowy olej (7,42 g, około 24,70 mmoli) [około 100% wydajności].
1H NMR (CDCl3); 1,30 (3H,t), 1,48 (9H,s), 4,28 (2H,q), 5,68 (1H, br), 7,88 (1H,s), 8,78 (1H,s).
Ester etylowy D,L-(5-tiazolilo)glicyny.
Do okrągłodennej kolby (250 cm3) do etanolu (około 80 cm3) dodano ester etylowy kwasu 5-tiazolilooksyiminooctowego (6,37 g, 31,825 mmoli) z mieszaniem. 50% roztwór kwasu mrówkowego (50 cm3) dodano z pyłem cynkowym (5,10 g, 81,83 mmoli) i pozostawiono w stanie mieszania na noc. Reakcję śledzono TLC (60% heksan/octan etylu; s.m. r.f 0,3, prod. r.f. 0,05.). Roztwór reakcyjny filtrowano na ziemi okrzemkowej i filtrat zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Doprowadzono do pH 9
PL 201 525 B1 bezwodnym węglanem potasu i produkt roztworzono w roztworze chloroform/izopropanol 3:1 (około 200 cm3). Przemyto nasyconym wodorowęglanem (około 50 cm3), osuszono nad siarczanem magnezu i zateżono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując brązowy olej (4,60 g, 24,70 mmoli) [78% wydajność].
1H NMR (CDCl3); 1,25 (3H,t), 1,95 (2H,br), 4,22 (2H,q), 4,85 (1H, s), 7,80 (1H,s), 8,70 (1H,s).
Związek pośredni PAE-7
Ester etylowy N-Boc-D,L-(4-tiazolilo)glicyny
Do roztworu estru etylowego D,L-(4-tiazolilo)glicyny (0,460 g, 2,470 mmoli) w tetrahydrofuranie (20 cm3) dodano diwęglan di-tert-butylu (0,530 g, 2,470 mmoli) i trietyloaminę (0,344 cm3, 2,470 mmoli). Mieszano przez 1 godzinę i roztwór zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Olej roztworzono w octanie etylu (okoł o 50 cm3) przemyto 0,5% roztworem kwasu chlorowodorowego (okoł o 20 cm3), i nasyconym roztworem wodorowę glanu sodu (okoł o 20 cm3). Nastę pnie wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując pomarańczowy olej (0,709 g, 2,477 mmoli) [~100% wydajność].
1H NMR (CDCl3); 1,15 (3H,t), 1,35 (9H,s), 4,1 (2H,m), 5,45 (1H, d), 5,75 (1H,d), 7,3 (1H,d), 8,7 (1H,d).
Ester etylowy D,L-(4-tiazolilo)glicyny
Wytworzono z etylo-a-oksimino-tiazolo-4-octanu (0,60 g) stosując metodę Hatanaka i współpracowników (Journal of Medicinal Chemistry, 1973, 16(9), 978-984 uzyskując tytułowy związek (0,46 g). 1H NMR (CDCl3); 1,25 (3H, t), 1,8-2,3 (2H,br.), 4,1 (2H,m), 4,75 (1H, s), 7,25 (1H,d), 8,7 (1H,d).
Związek pośredni PAE-8
Ester etylowy N-Boc-D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicyny
Do roztworu estru etylowego D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicyny (0,397 g, 1,982 mmoli) w tetrahydrofuranie (20 cm3) dodano diwęglan di-tert-butylu (0,475 g, 2,180 mmoli) i trietyloaminę (0,304 cm3, 2,180 mmoli). Mieszano przez 1 godzinę i roztwór zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Olej roztworzono w octanie etylu (około 50 cm3) przemyto 0,5% roztworem kwasu chlorowodorowego (około 20 cm3), i nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (około 20 cm3). Następnie osuszono nad siarczanem magnezu i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując żółty olej (0,654 g, 2,177 mmoli) [~100% wydajność].
1H NMR (CDCl3); 1,1 (3H,s), 1,35 (9H,s), 2,6 (3H,s), 4,15 (3H, m), 5,3 (1H,d), 5,7 (1H,s), 7,0 (1H,s).
Ester etylowy D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicyny
Wytworzono z etylo-a-oksimino-2-metylotiazolo-4-octanu (0,62 g) stosując metodę Hatanaka i współpracowników (Journal of Medicinal Chemistry, 1973, 16(9), 978-984) uzyskując tytułowy związek (0,40 g).
1H NMR (CDCl3); 1,15 (3H,t), 1,95 (2H,br.), 2,6 (3H,s), 4,15 (2H, m), 4,65 (1H,s), 6,95 (1H,s).
Związek pośredni PAE-9
Ester metylowy Boc-R-(4-hydroksyfenylo)glicyny
Do mieszanej mieszaniny chlorowodorku estru metylowego R-(4-hydroksyfenylo)glicyny (14 g) i wodorowęglanu sodu (11,7 g) w THF (150 ml) i wody (50 ml) dodano w jednej porcji diwęglan di-t-butylu (15,9 g). Mieszaninę mieszano szybko pozwalając na sumienne wymieszanie w ciągu 4 godzin. Dodano heksan (75 ml) i warstwę organiczną oddzielono, przemyto nasyconym roztworem wodnym wodorowęglanu sodu, następnie solanką i osuszono nad siarczanem magnezu. Środki suszące odfiltrowano i przemyto małą ilością THF i odparowywano do sucha, kończąc przy użyciu pompki o wysokiej próżni aby usunąć śladowe ilości diwęglanu di-t-butylu. Wydajność 19,7 g, 96%.
1H NMR
Chlorowodorek estru metylowego R-(4-hydroksyfenylo)glicyny
Do suchej 250 ml trzyszyjkowej okrągłodennej kolby wyposażonej w termometr do niskich temperatur, przegrodę do pokrycia azotem i inną do wprowadzenia chlorku tionylu za pomocą strzykawki dodano R-4-hydroksyfenyloglicynę (12,5 g) i suchy metanol (24 ml). Mieszaninę mieszano (mieszadło magnetyczne) i ochłodzono do wewnętrznej temperatury -20°C stosując cardice/aceton. Używając strzykawki do ochłodzonej mieszaniny w ciągu 10 minut dodano kroplami chlorek tionylu. (Uwaga: reakcja chlorku tionylu z metanolem jest bardzo egzotermiczna i szybkość dodawania powinna być taka aby chlorek tionylu był skutecznie wymieszany w mieszaninie i żeby temperatura nie rosła powyżej -20°C). Od razu po zakończeniu dodawania mieszaninie pozwolono ogrzać się do temperatury pokojowej przez noc (16-18 godzin). Dodano suchy eter (150 ml) i biały wytrącony osad odfiltrowano, przemyto małą ilością eteru i wysuszono. Wydajność 15,5 g, 95%.
PL 201 525 B1 1H NMR
Związek pośredni PAE-10
Chlorowodorek estru metylowego Boc-R-4-trifluorometanosulfonyloksyfenylo)glicyny
Do mieszanego roztworu estru metylowego Boc-R-(4-hydroksyfenylo)glicyny (19 g) w dichlorometanie (400 ml) dodano 2,6-lutydynę (9,44 ml) i 4-dimetyloaminopirydynę (1,65 g) i mieszaninę ochłodzono w łaźni lodowej. Bezwodnik trifluorometananoosulfonowy (13,74 ml) dodano w ciągu 5 minut i następnie mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej na 4 godziny. Roztwór organiczny przemyto wodą (2 x 150 ml), 1N HCl (2 x 150 ml) i następnie nasyconym wodorowęglanem sodu (150 ml). Fazę organiczną osuszono siarczanem magnezu i następnie odparowano do oleju. Mieszaninę oczyszczono stosując chromatografię rzutową (SiO2 250 g, eluując 1:1 heksan/dichlorometan i następnie czystym dichlorometanem).
Czyste frakcje produktu połączono i odparowano, kończąc z pompką o wysokiej próżni w celu usunięcia śladów rozpuszczalnika i uzyskano białe ciało stałe, 19 g, 77%.
1H NMR
Związek pośredni PAE-11
Ester metylowy Boc-R-(4-metoksykarbonylofenylo)glicyny
Metoda PAE-D
Ester metylowy Boc-R-(4-trifluorometanosulfonyloksyfenyloglicyny (15 g), metanol (32,6 ml), bis-1,3-difenylofosfinylopropan (448 mg), octan palladu (II) (255 mg), trietyloaminę (10,2 ml) i dimetyloformamid (72 ml) umieszczono w reaktorze ciśnieniowym wyłożonym szkłem (Parr) i reaktor zmontowano. Naczynie poddano ciśnieniu około 0,68 barów (10 psig) azotem i gaz uwolniono (powtarzając pięć razy w celu usunięcia całego tlenu z układu). Następnie ostrożnie wprowadzono tlenek węgla (stosować maksymalna ostrożność - gaz w cylindrze jest pod ciśnieniem przekraczającym ciśnienie przepony bezpieczeństwa urządzenia Parr, najlepiej stosować regulator ciśnienia aby zmniejszyć ciśnienie do ~6,8 barów, (100 psig) do ~1,4 barów (20 psig) i uwolniono trzy razy (z tyłu okapu wyciągowego). Następnie dodano tlenek węgla do ciśnienia ~6,8 barów (100 psig) i rozpoczęto mieszanie. Naczynie powoli ogrzano do wewnętrznej temperatury 65°C i następnie mieszano w temperaturze 65°C przez noc. (We wczesnych etapach dodano więcej tlenku węgla aby utrzymać ciśnienie ~6,8 barów (100 psig). Próbkę usunięto po 18 godzinach i badano TLC. Po zakończeniu reakcji mieszaninę ochłodzono do -30°C, uwolniono gaz i naczynie przepłukano strumieniem azotu pięciokrotnie jak uprzednio. Mieszaninę reakcyjną rozdzielono pomiędzy octan etylu i wodę, fazę organiczną przemyto 1M kwasem chlorowodorowym i następnie nasyconym wodorowęglanem sodu. Roztwór osuszono MgSO4 i odparowano. Chromatografia rzutowa powstałego oleju dała produkt, czystość określono TLC, 10,6 g, 90%.
1H NMR
Związek pośredni PAE-12
Ester metylowy Boc-R-(4-benzyloksykarbonylofenylo)glicyny
Wytworzono z estru metylowego Boc-R-4-trifluorometanosulfonyloksyfenyloglicyny i alkoholu benzylowego stosując Metodę PAE-D.
1H NMR
Związek pośredni PAE-13
Ester metylowy Boc-R-(4-karboksyfenylo)glicyny
Ester metylowy Boc-R-(4-benzyloksykarbonylofenylo)glicyny (500 g)rozpuszczono w THF zawierającym Pd/10% (100 mg) i uwodorniano pod ciśnieniem 1 atm w ciągu 2 godzin. Usunięcie katalizatora na drodze filtracji i odparowanie rozpuszczalnika dało ester metylowy Boc-R-(4-karboksyfenylo)glicynę (330 mg, 87%).
1H NMR
Związek pośredni PAE-14
Ester metylowy Boc-R-(4-karboksyamidofenylo)glicyny
Metoda PAE-E
Do roztworu estru metylowego Boc-R-(4-karboksyfenylo)glicyny (3,5 g) w DMF (30 ml) dodano EDCI (2,60 g, 1,36 mmoli) i HOBt (1,4 g, 10,4 mmoli) i mieszaninę mieszano przez 10 minut przed ochłodzeniem w łaźni lodowej i przez mieszaninę przepuszczano amoniak w ciągu 5 minut. Mieszaninę mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej i następnie rozcieńczono octanem etylu i przemyto wodą. Roztwór wodny ekstrahowano małą ilością octanu etylu i połączone fazy organiczne
PL 201 525 B1 przemyto solanką. Organiczny roztwór odparowano do oleju, który oczyszczono chromatografią rzutową (SiO2-dichlorometan/octan etylu 0-25%) uzyskując ester metylowy Boc-R-(4-karboksyamidofenylo)glicyny (1,7 g, 48%).
1H NMR
Związek pośredni PAE-15
Ester metylowy Boc-R-(4-metylokarboksyamidofenylo)glicyny
Wytworzono z estru metylowego Boc-R-(4-karboksyfenylo)glicyny i metyloaminy stosując Metodę PAE-E.
1H NMR
Związek pośredni PAE-16
Ester metylowy N-4-metoksybenzoilo-N-2,4-dimetoksybenzylo-D,L-(chinolin-4-ylo)glicyny
Wytworzono z chinolin-4-karboksyaldehydu stosując Metodę PAE-C.
1H NMR
Związek pośredni PAE-17
Etylo Boc-D,L-tiazolo-2-yloglicyna
Wytworzono z hydroksyimino-tiazol-2-ylooctanu etylu stosując Metodę PAE-B. W tym przypadku reakcję z Zn/kwas mrówkowy prowadzono przez 15 minut.
1NMR
IS-MS, m/e 287,0 (M+1)
Związek pośredni PAE-18
Etylo Boc-D,L-izochinolin-8-yloglicyna
Wytworzono z hydroksyimino-izochinolin-8-ylooctanu etylu stosując Metodę PAE-B. W tym przypadku reakcję z Zn/kwas mrówkowy prowadzono przez 30 minut, po czym zatężono i rozdzielono pozostałość pomiędzy 3/1 chloroform/izopropanol i nasycony wodny roztwór NaHCO3. Zabezpieczenie Boc przeprowadzono według wcześniejszego opisu. Oczyszczanie przeprowadzono stosując chromatografię na żelu krzemionkowym (Biotage Quad System) eluując 10% octanem etylu w chlorku metylenu.
1NMR
IS-MS, m/e 331,0 (M+1)
Analiza dla C18H22N2O4:
Wyliczono: C, 65,44; H, 6,71; N, 8,48;
Stwierdzono: C, 65,05; H, 6,67; N, 8,49.
Wytwarzanie związków pośrednich PAA-1 - PAA-28
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda PAA-A, Metoda PAA-B Metoda PAA-C, Metoda PAA-D, Metoda PAA-E lub Metoda PAA-F) ze wskazanych materiałów wyjściowych, chyba że opisano inaczej.
Związek pośredni PAA-1
Boc-D,L-(2-chlorofenylo)glicyna
Metoda PAA-A
2-chlorobenzaldehyd (20 mmoli, 2,252 ml) i 2,4-dimetoksybenzyloaminę (20 mmoli, 3,004 ml) wzięto razem i mieszano przez 2 godziny. Dodano DCM (5 ml) i wodę oddzielono i usunięto. Dodano izonitryl tert-butylu (20 mmoli, 2,262 ml) i mieszano przez 10 minut, następnie dodano kwas octowy (20 mmoli, 1,145 ml). Mieszanie kontynuowano przez 3 dni. Następnie mieszaninę reakcyjną potraktowano TFA (30 ml) i trietylosilanem (5 ml). Po 3 godzinach mieszaninę odparowano do sucha, dodano 6M HCl (100 ml) i całość ogrzewano pod chłodnicą zwrotną w temperaturze 130°C przez noc szybko mieszając. Mieszaninie pozwolono na ochłodzenie i ekstrahowano EtOAc (50 ml x 2); Frakcję wodną odparowano do sucha i potraktowano 2M roztworem NaOH. Mieszaninę ekstrahowano EtOAc (50 ml x 2); nadmiar bezwodnika Boc (5,2 g) w dioksanie (20 ml) dodano do wodnej frakcji i mieszano przez noc. Mieszaninę ekstrahowano eterem dietylowym (100 ml x 2), zakwaszono do pH 1 (stężony HCl) i ekstrahowano EtOAc (50 ml x 2). Połączone frakcje organiczne przemyto wodą i odparowano do sucha pod obniżonym ciśnieniem. Produkt Boc-chlorofenyloglicyna (4,252 g, 74,5%).
1H NMR (CD3CN/D2O) 7,3 (4H,m); 5,5 (1H,s); 1,3 (9H,s). MS 286 (M+1)
Związek pośredni PAA-1' (R)-benzyloksykarbonylo-(2-chlorofenylo)glicyna
Wytworzono z 2-chlorostyrenu stosując metodę Sharpless et al. J.A.C.S. (1998) Voll20 No.6 1207-1217.
PL 201 525 B1
Związek pośredni PAA-1, wytwarzanie alternatywne
Boc-D,L-(2-chlorofenylo)glicyna
Wytworzono z 2-chlorobenzaldehydu stosując Metodę PAA-F. W tym przypadku temperaturę reakcji nie kontrolowano po dodaniu 2-chlorobenzaldehydu i mieszaninę reakcyjną pozostawiono w stanie mieszania na 2 godziny. Ekstrakcję związku pośredniego aminonitrylu przeprowadzono eterem etylowym zamiast octanem etylu i dalej oczyszczano dodając gazowy HCl do eteralnych ekstraktów, po czym dekantowano macierzystą ciecz aby wyodrębnić półstałą sól chlorowodorkową. Ochronę BOC aminokwasu przeprowadzono w temperaturze od 0°C do temperatury pokojowej w ciągu jednej godziny i końcową ekstrakcję przeprowadzono octanem etylu zamiast eterem etylowym.
1H NMR
IS-MS, m/e 284 (M-1)
Związek pośredni PAA-2
Boc-D,L-(3-fluorofenylo)glicyna
Wytworzono z 3-fluorobenzaldehydu stosując Metodę PAA-A.
1H NMR (CD3CN/D2O) 7,3 (1H,m), 7,1 (3H,m); 5,2 (1H,s); 1,3 (9H,s). MS 270 (M+1)
Związek pośredni PAA-3
Boc-D,L-(4-fluorofenylo)glicyna
Wytworzono z 4-fluorobenzaldehydu stosując Metodę PAA-A.
1H NMR (CD3CN/D2O) 7,3 (2H,m), 6,9 (2H,m); 5,0 (1H,s); 1,3 (9H,s). MS 270 (M+1)
Związek pośredni PAA-4
Boc-D,L-(2-metylofenylo)glicyna
Wytworzono z 2-metylobenzaldehydu stosując PAA-A.
1H NMR (CD3CN/D2O) 7,3 (4H,m), 5,5 (1H,s); 2,5 (3H,s); 1,3 (9H,s). MS 266 (M+1)
Związek pośredni PAA-5
Boc-D,L-(3-tienylo)glicyna
Wytworzono z 3-tiofenokarboksyaldehydu stosując Metodę PAA-A 1H NMR (CD3CN/D2O) 7,5 (2H,m), 7,1 (1H, d); 5,3 (1H,s); 1,3 (9H,s). MS 258 (M+1)
Związek pośredni PAA-6
Boc-D,L-(2-fluorofenylo)glicyna
Wytworzono traktując D,L-2-fluorofenyloglicynę (Aldrich) bezwodnikiem Boc (1,1 równoważnik) i 2M NaOH (1 równoważnik) w etanolu. Wodna obróbka jak opisano wyżej dała zabezpieczony aminokwas.
1H NMR
Związek pośredni PAA-7
Boc-D,L-(2-metoksyfenylo)glicyna
Wytworzono z 2-metoksybenzaldehydu stosując Metodę PAA-A.
1H NMR
Związek pośredni PAA-7, wytwarzanie alternatywne
Boc-D,L-(2-metoksyfenylo)glicyna
Wytworzono z 2-metoksybenzaldehydu stosując PAA-F.
W tym przypadku, mieszaninę reakcyjną ochłodzono do 0°C przed dodaniem 2-metoksybenzaldehydu i następnie pozwolono na mieszanie mieszaniny reakcyjnej w temperaturze pokojowej przez noc. Ekstrakcję związku pośredniego aminonitrylu przeprowadzono eterem etylowym zamiast octanem etylu i dalej oczyszczano dodatkiem 1M HCl w eterze etylowym i następnie filtrowano krystaliczną sól chlorowodorkową. Zabezpieczenie grupą Boc aminokwasu przeprowadzano od temperatury 0° do temperatury pokojowej w ciągu 3 godzin i końcową ekstrakcję przeprowadzono dichlorometanem zamiast eterem etylowym.
1H NMR
IS-MS, m/e 280,1 (M-1)
Analiza dla C14H19NO5
Wyliczono: C, 59,78; H, 6,81; N, 4,98;
Stwierdzono: C, 59,68; H, 6,78; N, 4,95.
Związek pośredni PAA-8
Boc-D,L-(2-trifluorometylo)fenyloglicyna
Wytworzono z 2-trifluorometylobenzaldehydu stosując Metodę PAA-A.
1H NMR
PL 201 525 B1
Związek pośredni PAA-8, wytwarzanie alternatywne
Boc-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicyna
Wytworzono z 2-trifluorometylobenzaldehydu stosując metodę PAA-F. W tym przypadku nie kontrolowano temperatury reakcji po dodaniu 2-trifluorometylobenzaldehydu i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 godziny. Ekstrakcja związku pośredniego aminonitrylu została przeprowadzona eterem etylowym zamiast octanem etylu i dalej oczyszczano dodatkiem gazowego HCl do eteralnych ekstraktów, następnie dekantowano macierzystą ciecz aby wyodrębnić półstałą sól chlorowodorkową. Zabezpieczenie grupą BOC aminokwasu przeprowadzano w temperaturze od 0°C do temperatury pokojowej w ciągu jednej godziny i końcową ekstrakcję przeprowadzono octanem etylu zamiast eterem etylowym.
1H-NMR
IS-MS m/e 318 (M-1)
Związek pośredni PAA-9
Boc-D,L-(8-chinolinylo)glicyna
Metoda PAA-B
Do będącego w stanie mieszania roztworu estru etylowego Boc-D,L-(8-chinolinylo)glicyny (2,29 g, 6,93 mmole) w 1,4-dioksanie (11 ml) dodano roztwór wodzianu LiOH (0,32 g, 7,6 mmoli) w wodzie. Po 2 godzinach rozpuszczalniki usunięto pod obniż onym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w wodzie i przemyto eterem dietylowym. Fazę wodną następnie zakwaszono do pH 3 stałym kwasem cytrynowym i ekstrahowano octanem etylu. Fazę organiczną przemyto solanką, osuszono Na2SO4, filtrowano i zatężono uzyskując 2,06 g (98%) tytułowego związku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 303,0 (M+1)
Związek pośredni PAA-10
Boc-D,L-(5-chinolinylo)glicyna
Wytworzono z estru etylowego Boc-D,L-(5-chinolinylo)glicyny stosując Metodę PAA-B.
1H-NMR
IS-MS, m/e 303,0 (M+1)
Związek pośredni PAA-11
Boc-D-(3-bromofenylo)glicyna
Wytworzono z R-3-bromo-(1-t-butoksykarbonyloamino-2-hydroksyetylo)benzenu stosując Metodę PAA-C.
Temperatura topnienia = 130-132°C z rozkładem 1H NMR (CDCl3)
API-MS, m/e = 286 (M-CO2H+1)
Związek pośredni PAA-12
Boc-D-(3-metoksykarbonylofenylo)glicyna
Metoda PAA-C
Do mieszanego roztworu R-3-metoksykarbonylo-(1-t-butoksykarbonyloamino-2-hydroksyetylo)benzenu, (338 mg, 1,14 mmoli) w acetonie (7,2 ml) dodano 5% NaHCO3 (3 ml). Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury 0°C. Do mieszanej zawiesiny dodano KBr (14 mg, 0,12 mmoli), TEMPO (181 mg, 1,16 mmoli) i NaOCl kroplami (2,81 ml, 5,25%). Po godzinie w temperaturze 0°C dodano TEMPO (136 mg, 0,88 mmoli) i NaOCl (1,09 ml, 5,25%). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez dalsze 0,5 godziny w temperaturze 0°C i dodano 5% NaHCO3 (4,3 ml). Mieszaninie reakcyjnej pozwolono na ogrzanie do temperartury pokojowej przez noc. Aceton usunięto pod obniżonym ciśnieniem i surowy produkt rozdzielono pomiędzy octan etylu i wodę. Warstwę wodną przemyto octanem etylu (2x) i zakwaszono do pH 5 10% kwasem cytrynowym i ekstrahowano octanem etylu (4x). Połączone ekstrakty organiczne wysuszono nad MgSO4. Usunięcie rozpuszczalnika pod obniżonym ciśnieniem dało produkt (305 mg, 86%).
1H NMR (CDCl3)
API-MS, m/e - 254 (M-C4H9+1)
Związek pośredni PAA-13
Boc-D-(3-cyjanofenylo)glicyna
Wytworzono z R-3-cyjano-(1-t-butoksykarbonyloamino-2-hydroksyetylo)benzenu stosując Metodę PAA-C.
PL 201 525 B1 1H NMR (CDCl3)
API-MS, m/e = 221 (M-C4H9+1)
Związek pośredni PAA-14
Boc-D-(3-etanosulfonyloaminofenylo)glicyna
Do będącego w stanie mieszania roztworu 3-(etanosulfonyloaminofenylo)glicyny (20 g, 77,43 mmole) i węglanu sodu (8,2 g, 77,43 mmole) w 3:1 THF:woda (200 ml) w temperaturze 0°C dodano diwęglan tert-butylu (18,5 g, 85,17 mmoli). Po mieszaniu przez 30 minut łaźnię zimną usunięto, a po dodatkowych 30 minutach w temperaturze pokojowej usunięto rozpuszczalnik; a pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu i wodę. Warstwę wodną zakwaszono do pH 2 KHSO4 i ekstrahowano dwukrotnie octanem etylu. Połączone ekstrakty octanu etylu przemyto wodą, wysuszono nad Na2SO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 17,51 g (63%) białego ciała stałego.
1H-NMR
IS-MS, m/e 357,0 (M-1)
Związek pośredni PAA-15
N-Boc-D,L-(5-tiazolilo)glicyna
Do okrągłodennej kolby (150 cm3) do etanolu (około 100 cm3) dodano ester etylowy Boc-D,L-(5-tiazolilo)glicyny (7,00 g, 24,70 mmoli) z mieszaniem. Dodano 2M roztwór wodorotlenku sodu (25 cm3, 50 mmoli) i mieszano przez 1 godzinę. Reakcję śledzono TLC (60% heksan/octan etylu; s.m. r.f 0,5, prod. r.f. 0.). Mieszaninę reakcyjną zatężono pod obniżonym ciśnieniem i produkt roztworzono w nasyconym wodorowęglanie sodu (około 50 cm3) i przemyto octanem etylu (około 30 cm3). Warstwę wodną zakwaszono do pH 2 stężonym kwasem chlorowodorowym i produkt ekstrahowano roztworem chloroform/izopropanol 3:1 (około 3 x 60 cm). Warstwę organiczną osuszono nad siarczanem magnezu i odparowano do sucha uzyskując pomarańczowe ciało stałe (4,47 g, 17,30 mmoli) [74% wydajno ść].
1H NMR (CDCl3); 1,35 (9H,s), 5,60 (1H,d), 5,83 (1H,d), 7,88 (1H,s), 8,80 (1H,s)
Związek pośredni PAA-16
N-Boc-D,L-(4-tiazolilo)glicyna
Metoda PAA-D
Do roztworu estru etylowego N-Boc-D,L-(4-tiazolilo)glicyny (0,700 g, 2,470 mmoli) w metanolu (około 15 cm3) dodano 2M wodorotlenku sodu (2,47 cm, 4,940 mmoli) i pozwolono na mieszanie przez 90 minut. Roztwór zatężono pod obniżonym ciśnieniem i roztworzono w wodzie (około 20 cm3). Roztwór wodny przemyto octanem etylu (około 20 cm3) i następnie zakwaszono do pH 2 5% roztworem kwasu chlorowodorowego (około 50 cm3). Produkt ekstrahowano octanem etylu (około 3x30 cm3), wysuszono nad siarczanem magnezu, zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując bladożółty olej (0,582 g, 2,254 mmole) [91% wydajności].
1H NMR (CDCl3); 1,35 (9H,s), 5,5 (1H,d), 5,8 (1H,d), 7,35 (1H,d), 8,75 (1H,d), 9,8-10,2 (1H,br.).
Związek pośredni PAA-17
N-Boc-D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicyna
Wytworzono z estru etylowego N-Boc-D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicyny stosując Metodę PAA-D.
1H NMR (CDCl3); 1,35 (9H,s), 2,6 (3H,s), 5,4 (1H,d), 5,9 (1H,s), 7,1 (1H,s)
Związek pośredni PAA-18
N-Boc-D,L-(2-benzyloksykarbonyloamino-4-tiazolilo)glicyna
Wytworzono z D,L-(2-benzyloksykarbonyloamino-4-tiazolilo)glicyny. Grupą chroniącą benzyloksykarbonylową usunięto z grupy tiazoliloaminowej w odpowiednim punkcie wytwarzania końcowego związku stosując odpowiednią metodę taką jak np. ogrzewanie roztworu związku pośredniego w HBr/kwas octowy w temperaturze 60°C, po czym następuje odparowanie i zwykłe oddzielanie np. przez chromatografię jonowowymienną SCX.
D,L-(2-benzyloksykarbonyloamino-4-tiazolilo)glicyna
Wytworzono według metody Hardy, K.; Harrington, F. i Stachulski, A.-J. Chem. Soc. Perkin Trans I (1984) 1227-1235.
Związek pośredni PAA-19
Boc-R-(4-metoksykarbonylofenylo)glicyna
Do roztworu estru metylowego Boc-R-(4-metoksykarbonylofenylo)glicyny (692 mg w THF (10 ml) dodano roztwór uwodnionego wodorotlenku litu (90 mg) w wodzie (7 ml). Mieszanina od razu zmętniała i w ciągu 15 minut stała się przezroczysta. Po 30 minutach TLC wskazała że reakcja zaszła do koń22
PL 201 525 B1 ca. Dodano octan etylu (20 ml) i wodę (20 ml) i warstwę wodną oddzielono. Roztwór wodny zakwaszono 2 M kwasem chlorowodorowym i ekstrahowano octanem etylu (3 x 20 ml). Roztwór organiczny przemyto dwa razy wodą i solanką (2x), wysuszono MgSO4 i odparowano uzyskując monester (650 mg, 99%), czystość określono TLC.
1H NMR
Związek pośredni PAA-20
Boc-R-(4-metoksyfenylo)glicyna
Ester metylowy Boc-R-(4-hydroksyfenylo)glicyny przekształcono w Boc-R-4-metoksyfenyloglicynę stosując metodę alkilowania opisaną przez Basaka i inn. (Tetrahedron Lett. 1998, 39 (27), 4883-4886), następnie przeprowadzono hydrolizę estru metylowego wodorotlenkiem litu w wodnym THF.
1H NMR
Związek pośredni PAA-21
N-4-metoksybenzoilo-N-2,4-dimetoksybenzylo-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicyna
Wytworzono z estru metylowego N-4-metoksybenzoilo-N-2,4-dimetoksybenzylo-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicyny stosując Metodę PAA-B (3 równoważniki wodzianu LiOH).
1H NMR
IS-MS, m/e 503,9 (m+1)
Związek pośredni PAA-22
N-4-metoksybenzoilo-N-2,4-dimetoksybenzylo-D,L-(tien-2-ylo)glicyna Metoda PAA-E
Do roztworu kwasu 2-tiofenoborowego (5,0 g, 39,0 mmoli, 1 równoważnik) w 275 ml chlorku metylenu w temperaturze pokojowej dodano 3,4-dimetoksybenzyloaminę (5,89 ml, 39,0 mmoli, 1 równoważnik) następnie monohydrat kwasu glioksylowego (3,6 g, 39 mmoli, 1 równoważnik). Mieszaninie reakcyjnej pozwolono na mieszanie w ciągu 56 godzin w temperaturze pokojowej, po tym czasie powstały osad odfiltrowano i przemyto chlorkiem metylenu uzyskując 9,3 g (78%) N-2-4-dimetoksybenzylo-D,L-(tien-2-ylo)glicyny w postaci białawego ciała stałego (IS-MS, m/e 308 (M+1).
Część ciała stałego (5,0 g, 16,3 mmole, 1 równoważnik) rozpuszczono w acetonie (20 ml) i 1N wodorotlenku sodu (20 ml) w temperaturze pokojowej. Do tego roztworu dodano kroplami jednocześnie chlorek anizolu (2,78 g, 16,3 mmole, 1 równoważnik) w 20 ml acetonu i 2N wodorotlenek sodu. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury 0°C i zakwaszono do pH 2-3. Dodano eter dietylowy i produkt ekstrahowano do fazy organicznej. Połączone fazy organiczne przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, filtrowano i zatężono otrzymując 5,1 g (71%) tytułowego związku w postaci białego ciała stałego.
IS-MS, m/e 440 (M+1).
Związek pośredni PAA-23
N-Boc-N-2,4-dimetoksybenzylo-D,L-(tien-2-ylo)glicyna
Do roztworu N-2,4-dimetoksybenzylo-D,L-(tien-2-ylo)glicyny (1,0 g, 3,2 mmole, 1 równoważnik) w 6 ml acetonu i 6 ml wody w temperaturze pokojowej dodano trietyloaminę (0,97 ml, 7,0 mmoli, 2,1 równoważnik) następnie dodano 2-(tert-butoksy-karbonyloksyimino)-2-fenyloacetonitryl (BOC-ON) (0,76 g, 3,1 mmoli, 0,95 równoważniki). Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez noc mieszaninę reakcyjną rozcieńczono w wodzie i przemyto eterem. Następnie fazę wodną zakwaszono 0,5M kwasem cytrynowym i produkt ekstrahowano eterem dietylowym. Połączone fazy organiczne przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, filtrowano i zatężono uzyskując 0,38 g (29%) tytułowego związku w postaci surowego żółtego oleju.
IS-MS, m/e 408 (M+1)
Związek pośredni PAA-24
Boc-D,L-izochinolin-8-yloglicyna
Wytworzono z etylo Boc-D,L-izochinolin-8-yloglicyny stosując metodę PAA-B. Produkt wytrącono z zasadowego wodnego roztworu nastawiając pH na 3 stałym kwasem cytrynowym.
1H NMR
IS-MS, m/e 303,0 (M+1)
Analiza dla C16H18N2O4 · 0,5 H2O:
Wyliczono: C, 61,73; H, 6,15; N, 9,00;
Stwierdzono: C, 61,62; H, 5,66; N, 8,84.
Związek pośredni PAA-25
PL 201 525 B1
Boc-D,L-naftalen-1-yloglicyna.
Metoda PAA-F
Część A: Chlorowodorek D,L-naftalen-1-yloglicyny
Do roztworu cyjanku sodu (10,0 g, 0,22 mmole) w 40 ml wody dodano chlorek amonu (11,4 g, 0,22 mmole), i mieszaninę mieszano do całkowitego rozpuszczenia składników. Dodano roztwór 1-naftaldehyd (31,0 g, 0,22 mmole) w 40 ml metanolu i powstałą mieszaninę poddano mieszaniu w temperaturze pokojowej w ciągu dwóch dni. Dodano dodatkowe 150 ml wody i surowy produkt ekstrahowano EtOAc. Połączone fazy organiczne przemyto wodą, wysuszono nad Na2SO4, filtrowano i zatężono co pozwoliło otrzymać surowy olej. Surową pozostałość chromatografowano na żelu krzemionkowym eluując EtAc:CH2Cl2 10:1 i uzyskano 35 g jasnobrązowego oleju. Ten materiał następnie rozpuszczono w 250 ml 5N HCl i ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 9 godzin. Mieszaninie reakcyjnej pozwolono na ochłodzenie do temperatury pokojowej i produkt krystalizował przez noc. Filtrowanie mieszaniny pozwoliło na uzyskanie 13,6 g (29%) tytułowego związku w postaci jasno brązowych kryształów.
1NMR
IS-MS, m/e 201,9 (M+1)
Cześć B: Boc-D,L-naftalen-1-yloglicyna.
Do roztworu chlorowodorku D,L-naftalen-1-yloglicyny (13,6 g, 57,2 mmoli) i 2N wodorotlenku sodu (57 ml, 115 mmoli) w 120 ml 1,4-dioksanu i 60 ml wody dodano (Boc)2O (15 g, 69 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny, po czym roztwór doprowadzono do pH 5 dodając 1N kwas siarkowy. Produkt następnie ekstrahowano EtOAc; połączone ekstrakty organiczne osuszono nad Na2SO4, filtrowano i zatężono uzyskując 14 g (81%) tytułowego związku w postaci brązowej piany.
1NMR
IS-MS, m/e 300,1 (M-1)
Związek pośredni PAA-26
Boc-D,L-(2-metylotiofenylo)glicyna
Do roztworu 2-(metylotio)benzaldehydu (15 g, 98,7 mmoli) w 100 ml etanolu dodano węglan amonu (23,1 g, 296 mmoli) i roztwór cyjanku potasu (12 g, 148 mmoli) w 100 ml wody. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano i mieszano w temperaturze 70°C przez 3 godziny. Po tym czasie mieszaninę zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Produkt ekstrahowano octanem etylu; i połączone fazy organiczne przemyto solanką, wysuszono nad Na2SO4, filtrowano i zatężono. Powstałą surową pozostałość roztworzono w 70 ml octanu etylu, i dodano 70 ml 5 N wodorotlenku sodu. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 3 dni po czym usunięto octan etylu pod obniżonym ciśnieniem. Do wodnej mieszaniny kolejno dodano 100 ml dioksanu, Boc2O (42 g, 192 mmole), i 100 ml 2,5 N wodorotlenku sodu. Następnie mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 48 godzin. Po ochłodzeniu do temperatury pokojowej, mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodą i fazę wodną przemyto eterem etylowym. Warstwę wodną następnie zakwaszono do pH 2 i produkt ekstrahowano octanem etylu. Połączone ekstrakty organiczne przemyto solanką, wysuszono nad MgSO4, filtrowano i zatężono otrzymując 21,7 g surowej pozostałości. Oczyszczanie chromatografią na żelu krzemionkowym (eluowanie gradientowe, 97:2:1 do 95:4:1 dichlorometan: metanol: kwas octowy) zapewniło 5,0 g (17%) tytułowego związku.
1H-NMR
ES-MS m/e 296 (M-1)
Związek pośredni PAA-27
Boc-D,L-(2-metylosulfonylofenylo)glicyna
Do roztworu Boc-D,L-(2-metylotiofenylo)glicyny (4,5 g, 15,2 mmole) w 75 ml metanolu dodano roztwór oksonu (14 g, 23 mmole) w wodzie. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny, po tym czasie metanol usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Produkt ekstrahowano octanem etylu i połączone organiczne warstwy przemyto solanką, wysuszono nad MgSO4, filtrowano i zatężono uzyskując 4,35 g (87%) tytułowego związku.
1H-NMR
ES-MS m/e 230 (M+1-C5H9O2)
Związek pośredni PAA-28
Boc-D,L-(benzo[b]tiofen-3-ylo)glicyna
PL 201 525 B1
Można wytworzyć metodą Kukolja, S. et al. J. Med. Chem.1985, 28, 1886-1896.
Wytwarzanie związków pośrednich A-1 - A-12
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda A-A lub Metoda A-B) ze wskazanych materiałów, chyba że wskazano inaczej.
Związek pośredni A-1
Chlorowodorek 1-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny Metoda A-A
1-Boc-piperazynę (30 g, 285 mmoli), 4-winylopirydynę (40 g, 216 mmoli) i kwas octowy (12,9 g, 215 mmoli) zmieszano w etanolu (400 ml) i ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 18 godzin. Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i octanie etylu i zobojętniono nasyconym NaHCO3. Warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono. Surowy produkt oczyszczono chromatograficznie SiO2 uzyskując 1-Boc-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę (55,9 g, 87%) w postaci białawego ciała stałego.
1H-NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e=292 (M+1)
B. 1-Boc-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę (25 g, 85,8 mmoli) rozpuszczono w metanolu (100 ml) i ochłodzono do temperatury 0°C. Dodano nasycony roztwór HCl w metanolu (100 ml) i mieszaninie pozwolono ogrzać się do temperatury pokojowej w ciągu 1 godziny. Mieszaninę zatężono pod obniżonym ciśnieniem i uzyskano chlorowodorek 1-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny (23,8 g, 92%) w postaci białego ciała stałego.
1H-NMR (CD3OD)
CI-MS, m/e = 192 (M+1)
Alternatywnie 1-Boc-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę (1,0 g, 3,43 mmole) rozpuszczono w eterze etylowym. Dodano octan etylu (15 ml) nasycony HCl i mieszaninę mieszano przez 30 minut w temperaturze pokojowej. Mieszaninę zatężono pod obniżonym ciśnieniem zapewniając chlorowodorek 1-[2-(4-pirydynynylo)etylo]piperazyny (900 mg, 87%) w postaci brązowego ciała stałego.
1H-NMR (CD3OD)
CI-MS, m/e = 192 (M+1)
Związek pośredni A-2
1-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-piperazyny i 2-winylopirydyny stosując Metodę A-A.
1H-NMR (CD3OD)
CI-MS, m/e = 192 (M+1)
Związek pośredni A-3
1-[2-(2-pirazynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-piperazyny i 2-winylopirazyny stosując Metodę A-A.
1H-NMR (CD3OD)
CI-MS, m/e = 193 (M+1)
Związek pośredni A-4
1-[2-(3-pirydazynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-piperazyny i 2-winylopirydazyny (stosując metodę opisaną w J.Chem.Soc., Chem. Commun. 1985, 1632-1633) stosując Metodę A-A.
1H-NMR (CD3OD)
API-MS, m/e = 193 (M+1)
Związek pośredni A-5
1-[2-(3-pirydynylo)etylo]piperazyna
Metoda A-B
1-Boc-4-[(3-pirydynylo)acetylo]piperazynę (8,0 g, 26,2 mmole) dodano do roztworu borowodórTHF (boranelHF) (2,0 M w THF, 39,5 ml, 78,6 mmoli) w THF (200 ml) w temperaturze 0°C. Mieszaninę ogrzewano do temperatury wrzenia przez 8 godzin i ochłodzono do temperatury pokojowej. Nadmiar borowodoru schłodzono metanolem i 3N HCl. Mieszaninę mieszano przez 3 godziny w temperaturze pokojowej i rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 4:1 CH2Cl2:CMA) i uzyskano 1-[2-(3-pirydynylo)etylo]piperazynę (2,82 g, 36%) w postaci jasno-żółtego oleju.
PL 201 525 B1 1H NMR (CD3OD)
API-MS, m/e = 192 (M+1)
Związek pośredni A-6
1-[2-(4-imidazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-Boc-4-[(4-imidazolilo)acetylo]piperazyny stosując Metodę A-B.
1H-NMR
IS-MS, m/e 181,2 (M+1)
Związek pośredni A-7
1-[2-(1-imidazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-Boc-4-[(1-imidazolilo)acetylo]piperazyny stosując Metodę A-B.
1H-NMR
IS-MS, m/e 181,2 (M+1)
Związek pośredni A-8
1-[2-(1-pirazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-Boc-4-[(1-pirazolilo)acetylo]piperazyny stosując Metodę A-B.
1H-NMR
IS-MS, m/e 181,4 (M+1)
Związek pośredni A-9
1-(2-tiazol-2-yloetylo)piperazyna
A. Roztwór Boc2O (26 g, 120 mmoli) w chlorku metylenu (50 ml) powoli dodano do roztworu etylo-piperazyn-1-ylooctanu (20 g, 116 mmoli) w CH2Cl2 (500 ml). Mieszaninę mieszano przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej i rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem otrzymując 4-Boc-piperazyn-1-ylooctan (31,9 g, 100%) w postaci białego ciała stałego.
1H NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 273 (M+1)
B. Chlorowodorek N-metoksy-N-metyloaminy (4,3 g, 44,1 mmol) rozpuszczono w chlorku metylenu (25 ml). Roztwór ochłodzono do temperatury -78°C i powoli dodano roztwór trimetyloglinu (44,1 ml, 44,1 mmoli, 1M w heptanie). Mieszano w temperaturze 0°C przez 30 minut i pozwolono na ogrzanie do temperatury pokojowej i mieszano przez 30 minut. Następnie mieszaninę ochłodzono do temperatury 0°C i kroplami dodano roztwór 4-Boc-piperazyn-1-ylooctanu etylu (10 g, 36,8 mmoli). Po 15 minutach zimną łaźnię usunięto i mieszanie kontynuowano przez noc. Mieszaninę rozcieńczono octanem etylu i wodą. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, osuszono (NaSO4), filtrowano i zatężono uzyskując N-metoksy-N-metylo-4-Boc-piperazyn-1-yloacetamid w postaci jasno-żółtego oleju (6,02 g, 57%), który wytrącał się po odstaniu. Produkt użyto bez dalszego oczyszczania.
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e = 288 (M+1)
C. n-butylolit (1M w heksanach, 12,2 ml, 12,2 mmole) dodano powoli do roztworu 2-bromotiazolu (2,0 g, 12,2 mmole) w eterze dietylowym (50 ml) w temperaturze -78°C. Mieszaninę mieszano w temperaturze -78°C przez 1 godzinę. Następnie dodano powoli roztwór N-metoksy-N-metylo-4-Boc-piperazyn-1-yloacetamid (3,0 g, 10,4 mmole) w tetrahydrofuranie. Mieszaninie pozwolono powoli ogrzać się do temperatury -20°C i mieszano przez 4 godziny. Następnie mieszaninę rozcieńczono wodą, następnie octanem etylu. Warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu i warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, osuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono. Surowy produkt oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 12:1-6:1 CH2Cl2:CMA) i uzyskano 1-Boc-4-(2-okso-2-tiazol-2-yloetylo)piperazynę (2,2 g, 68%) w postaci bezbarwnego oleju.
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e = 312 (M+1)
D. 1-Boc-4-(2-okso-2-tiazol-2-yloetylo)piperazynę (5,0 g, 16,1 mmoli) rozpuszczono w metanolu (25 ml). Do tego roztworu dodano siarczan magnezu (2 g), następnie p-tosylohydrazynę (3,9 g, 20,2 mmole). Mieszaninę mieszano przez 48 godzin i następnie filtrowano i filtrat zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość (6,0 g, około 12 mmoli) rozpuszczono w metanolu (120 ml) i dodano triacetoksyborowodorek sodu (10,1 g, 48 mmoli). Mieszaninę ogrzewano do temperatury wrzenia przez noc. Mieszaninę ochłodzono do temperatury 0°C i powoli dodano stężony HCl (15 ml). Mieszaninie pozwolono na ogrzanie się do temperatury pokojowej i mieszano przez 1 godzinę. Mieszaninę zatężono do połowy objętości i umieszczono na kolumnie SCX (30 g, uprzednio potraktowanej 5% kwasem octo26
PL 201 525 B1 wym w metanolu) i przemyto metanolem (500 ml). Produkt eluowano nasyconym wodorotlenkiem amonu w metanolu (500 ml) i rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Surowy produkt następnie chromatografowano (SiO2, 12:1-4:1 CH2Cl2:CMA) i uzyskano 1-(2-tiazol-2-yloetylo)-piperazynę (1,9 g, 57%).
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e=198 (M+1)
Związek pośredni A-10
Chlorowodorek 1-[2-(2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)etylo]piperazyny
Stosując metody zasadniczo równoważne tym opisanym w Metodzie A-B tytułowy związek wytworzono z 1-Boc-4-[2-(2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)acetylo]piperazyny (85%).
1H NMR (CD3OD)
CI-MS, m/e = 347 (M+1)
Związek pośredni A-11
Trichlorowodorek 1-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny
A. n-butylolit (1,8 M w heksanach, 35 ml, 64,4 mmole) załadowano do okrągłodennej kolby i rozcieńczono THF (25 ml). Roztwór ochłodzono do temperatury 0°C i powoli dodano roztwór N,N-diizopropyloaminy (9,0 ml, 65 mmoli) w THF (25 ml). Mieszano w temperaturze 0°C przez 20 minut i ochłodzono do -78°C. Dodano kroplami roztwór 3-fluoropirydyny (20 g, 206 mmoli) (temperaturę mieszaniny utrzymywano poniżej -70°C) co dało tworzenie się czerwonego osadu. Mieszaninę mieszano w temperaturze -78°C przez 4 godziny. Powoli dodano tlenek etylenu (4,6 M w THF, 67,2 ml, 309 mmoli) i mieszaninie pozwolono ogrzać się do temperatury pokojowej przez noc. Mieszaninę rozcieńczono wodą i CH2Cl2. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano CH2Cl2. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano CH2Cl2. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, osuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono uzyskując ciemnobrązowy olej. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 19:1-6:1 CH2Cl2:CMA) i uzyskano 3-fluoro-4-(2-hydroksyetylo)pirydynę (6,7 g, 23%) w postaci brązowego oleju.
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e - 142 (M+1).
B. 3-fluoro-4-(2-hydroksyetylo)pirydynę (4,0 g, 28,3 mmole) i trietyloaminę (8,3 ml, 60 mmoli) rozpuszczono w CH2Cl2 (40 ml) i ochłodzono do temperatury 0°C. Do tego roztworu kroplami dodano chlorek metanosulfonylu (2,0 ml, 31,2 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez 1 godzinę. Mieszaninę rozcieńczono wodą, i warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ekstrahowano CH2Cl2. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, osuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem i uzyskano 3-fluoro-4-(2-metanosulfonyloksyetylo)pirydynę (5,2 g, 83%) w postaci różowego oleju.
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e = 220 (M+1).
C. 3-fluoro-4-(2-metanosulfonyloksyetylo)pirydynę (5,2 g, 23,7 mmoli) rozpuszczono w DMF (65 ml). Dodano 1-Boc-piperazynę (8,85 g, 47,4 mmole), K2CO3 (3,3 g, 23,7 mmoli), Nal (3,6 g, 23,7 mmoli) i Cs2CO3 (7,7 g, 23,7 mmoli) i mieszaninę ogrzewano do 55°C przez 18 godzin. Mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej i rozcieńczono wodą i octanem etylu. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem i uzyskano roztwór produktu i DMF. Pozostałość rozpuszczono w eterze dietylowym i wodzie. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano eterem dietylowym. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 15:1-6:1 CH2Cl2:CMA) i uzyskano 1-Boc-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazynę (6,2 g, 84%).
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e = 310 (M+1)
D. 1-Boc-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazynę (6,0 g, 19,4 mmoli) rozpuszczono w metanolu (20 ml) i anizolu (6 ml). Do tego roztworu dodano stężony kwas chlorowodorowy (15 ml) i mieszaninę mieszano przez 1 godzinę. Rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem uzyskując żółte ciało stałe. Pozostałość zawieszono w eterze dietylowym i poddano dźwiękom przez 1 godzinę. Produkt uzyskano na drodze filtracji i ciało stałe wysuszono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując trichlorowodorek 1-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny (5,2 g, 84%) w postaci białawego ciała stałego.
PL 201 525 B1 1H NMR (CD3OD).
CI-MS, m/e = 210 (C11H16FN3+1).
Związek pośredni A-12
1-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna
A. Do zawiesiny LiAlH4 (9,2 g, 242 mmole) w eterze dietylowym (600 ml) dodano 4-pirydylooctan etylu (20 g, 121 mmoli). Dodano ziemię okrzemkową (około 50 ml) by wspomóc mieszanie. Mieszano przez noc. Mieszaninę ochłodzono do 0°C i wodny roztwór NaOH (15%) dodawano aż do momentu zakończenia odgazowania. Mieszaninę pozostawiono w stanie mieszania na godzinę. Ciała stałe usunięto na drodze filtracji i filtrat zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 40:1-20:1 CH2Cl2:metanol) i uzyskano 4-(2-hydroksyetylo)pirydynę (8,1 g, 54%) jako bursztynową ciecz.
1H NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 124 (M+1)
B. 4-(2-hydroksyetylo)pirydynę (8,1 g, 65,8 mmoli) i trietyloaminę (10,1 ml, 66 mmoli) rozpuszczono w CH2Cl2 (100 ml) i ochłodzono do -78°C. Do tego roztworu dodano chlorek tert-butylodimetylosililu (11,0 g, 66 mmoli). Mieszaninę pozostawiono do ocieplenia do temperatury pokojowej na noc. Mieszaninę umieszczono bezpośrednio na złożu SiO2 i eluowano CH2Cl2:metanol 100:0-10:1 uzyskując 4-[2-(tert-butylodimetylosililoksy) etylo] pirydynę (15,3 g, 97%).
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e = 238 (M+1).
C. 4-[2-(tert-butylodimetylosililoksy)etylo]pirydynę (15,2 g, 64 mmoli) rozpuszczono w CH2Cl2 (200 ml). Do tego roztworu dodano kwas m-chloronadbenzoesowy i roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 72 godziny. Roztwór przemyto roztworem wodnym NaOH (1M) i warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ekstrahowano CH2Cl2. Warstwy organiczne połączono, osuszono (K2CO3), filtrowano i zatężono pod obniż onym ciśnieniem otrzymując 4-[2-(tert-butylodimetylosililoksy)etylo]-pirydyno-N-tlenek (13,4 g, 83%) .
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e=254 (M+1).
D. 4-[2-(tert-butylodimetylosililoksy)etylo]pirydyno-N-tlenek (13,4 g, 52,9 mmoli) rozpuszczono w trietyloaminie (14,8 ml, 105 mmoli). Dodano cyjanek trimetylosililu (28,4 ml, 212 mmoli) i mieszaninę ogrzewano do 90°C przez 3 godziny. Mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia do temperatury pokojowej na noc. Mieszaninę podzielono pomiędzy wodę i CH2Cl2. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano CH2Cl2. Warstwy organiczne połączono, przemyto wodą i solanką, wysuszono (K2CO3), filtrowano i zatężono do ciemnego oleju (14 g). Pozostałość oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 40:1 CH2Cl2:octan etylu) i uzyskano 4-[2-(tert-butylo-dimetylosililoksy)etylo]-2-cyjanopirydynę (12,8 g, 92%) w postaci żółtego oleju.
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e = 263 (M+1).
E. 4-[2-(tert-butylodimetylosililoksy)etylo]-2-cyjanopirydynę (12,8 g, 48,8 mmoli) i roztwór fluorku tetrabutyloamoniowego (1M w THF, 73 ml, 73 mmole) załadowano do okrągłodennej kolby i mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę rozcieńczono wodą i octanem etylu, warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto wodą i solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 50:1 CH2Cl2:metanol) zapewniając 2-cyjano-4-(2-hydroksyetylo)pirydynę (4,4 g, 61%) w postaci biał awego ciał a stał ego.
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e = 149 (M+1)
F. 2-cyjano-4-(2-hydroksyetylo)pirydynę (4,3 g, 29 mmoli) rozpuszczono w pirydynie (2,85 ml, 34,8 mmoli) i CH2Cl2 (40 ml) i ochłodzono do temperatury 0°C. Do tego roztworu dodano chlorek benzenosulfonylu (4,5 ml, 34,8 mmoli) i mieszaninę pozostawiono w stanie mieszania w temperaturze pokojowej przez noc. Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 20:1 CH2Cl2:octan etylu) i uzyskano mieszaninę 2:1 2-cyjano-4-[2-(benzenosulfonyloksy)etylo]pirydynę i 2-cyjano-4-(2-chloroetylo)pirydynę (6,0 g, 84%).
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e = 167 (C8H7ClN2+1) i 289 (C14H12N2O3S+1).
PL 201 525 B1
G. 1-Boc-piperazynę (6,8 g, 36 mmoli), Nal (2,7 g, 18 mmoli), K2CO3 (3,0 g, 21,6 mmoli) i mieszaninę 2-cyjano-4-[2-(benzenosulfonyloksy)etylo]pirydyny i 2-cyjano-4-(2-chloroetylo)pirydyny (2:1, 4,5 g, 18 mmoli) rozpuszczono w DMF (50 ml) i ogrzewano do 80°C przez noc. Mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia do temperatury pokojowej i rozcieńczono wodą i octanem etylu. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto wodą i solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując ciemny olej (6,0 g). Surowy produkt oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 1000:10:1-200:10:1 CHCl2:metanol:stężony wodorotlenek amonu) i uzyskano 1-Boc-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazynę (4,0 g, 70%).
1H NMR (CDCl3).
TLC Rf = 0,5 (200:10:1 CH2Cl2 :metanol: stężony wodorotlenek amonu).
H. 1-Boc-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazynę (4,0 g, 12,64 mmole) rozpuszczono w metanolu (60 ml) i ochł odzono do 0°C. St ężony kwas chlorowodorowy (10,4 ml, 126 mmoli) dodano i mieszaninę mieszano przez 1 godzinę . Rozpuszczalniki usunię to pod obniż onym ciś nieniem i odparowywano dwa razy z metanolem, mieszaniną metanol/toluen 1:1 i na koniec z metanolem. Pozostałość suszono pod obniżonym ciśnieniem przez noc uzyskując surowy produkt (4,5 g). Połowę produktu rozpuszczono w metanolu i dodano stężony wodorotlenek amonu, a rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 100:10:1 CH2Cl2 metanol: stężony wodorotlenek amonu) uzyskując 1-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazynę (1,05 g, 69%).
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e = 217 (M+1)
Wytwarzanie związków pośrednich B-1 - B-5
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda B-A, Metoda B-B lub Metoda B-C) ze wskazanych materiałów wyjściowych, chyba że opisano inaczej.
Związek pośredni B-1
1-Boc-4-[(3-pirydynylo)acetylo]piperazyna Metoda B-A
1-Boc-piperazynę (12 g, 64 mmole), kwas 3-pirydylooctowy (8,85 g, 64 mmole) i HOBt (8,64 g, 64 mmole) rozpuszczono w DMF. Do tego roztworu dodano porcjami EDCI (14,7 g, 76,8 mmoli). Mieszanina stała się homogeniczna i mieszano ją przez 3 godziny. Mieszaninę rozcieńczono wodą i octanem etylu. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne przemyto wodą, solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono uzyskując żółte ciało stałe. Surowy produkt oczyszczono przez rekrystalizację z układu heksany:dichlorometan i uzyskano 1-Boc-4-[(3-pirydynylo)acetylo]piperazynę (13,5 g, 69%) w postaci białego ciała stałego.
1H-NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 306 (M+1)
Związek pośredni B-2
1-Boc-4-[(imidazol-4-ylo)acetylo]piperazyna Metoda B-B
Do będącej w stanie mieszania zawiesiny 4-imidazolilooctanu sodu (0,5 g, 3,4 mmole) w DMF (25 ml) dodano cyjanofosfonian dietylu (0,6 ml, 4 mmole). Po 5 minutach dodano Boc-piperazynę (0,57 g, 3,1 mmola), następnie roztwór trietyloaminy (0,47 ml, 3,4 mmole) w DMF (20 ml). Po 72 godzinach rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w octanie etylu i przemyto nasyconym roztworem wodnym NaHCO3, solanką i suszono MgSO4, filtrowano i zatężono uzyskując 0,95 g różowego oleju.
1H-NMR
IS-MS, m/e 295,1 (M+1)
Związek pośredni B-3
1-Boc-4-[(1-imidazolilo)acetylo]piperazyna
Wytwarzanie wyjściowych materiałów
1-Boc-4-bromoacetylopiperazyna
Do będącego w stanie mieszania roztworu bromku bromoacetylu (29,8 g, 148 mmoli) w THF (250 ml) w temperaturze 0°C przez dodatkowy przewód dodano roztwór Boc-piperazyny (25 g, 134 mmole) i trietyloaminę (14,9 g, 148 mmoli) w THF (75 ml). Po 1 godzinie dodano kilka gramów lodu i mieszaninę rozcieńczono octanem etylu i zimną wodą. Warstwy rozdzielono i fazę organiczną przePL 201 525 B1 myto 1M roztworem wodnym kwasu cytrynowego, solanką, nasyconym roztworem wodnym NaHCO3 i znowu solanką. Fazę organiczną następnie osuszono MgSO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem i uzyskano 38,2 g (93%) białawego proszku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 251,3 (M-C4H9+1)
Metoda B-C
Do będącego w stanie mieszania roztworu NaH (60% dyspersja w oleju mineralnym, 2,34 g, 59 mmoli) w THF (75 ml) dodano imidazol (1,46 g, 22 mmole) małymi porcjami. Po zakończeniu dodawania i zakończeniu wydzielania się gazu, przez dodatkowy przewód dodano roztwór 1-Boc-4-(bromoacetylo)piperazyny (6 g, 19,5 mmoli) w THF (40 ml). Po 2 godzinach reakcję schłodzono dodając powoli wodę i następnie rozcieńczono octanem etylu. Fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodnym NaHCO3, następnie solanką i wysuszono MgSO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość zawieszono w eterze dietylowym poddając dźwiękom, po czym filtrowano i suszono uzyskując 4,64 g (81%) białawego proszku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 295,2 (M+1)
Związek pośredni B-4
1-Boc-4-[(1-pirazolilo)acetylo]piperazyna
Wytworzono z pirazolu i 1-Boc-4-bromoacetylopiperazyny stosując Metodę B-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 195,1 (M+1)
Związek pośredni B-5
1-Boc-4-[(2-benzyloksykarbonyloamino)tiazol-4-yloacetylo]piperazyna
A. Kwas (2-aminotiazol-4-ylo)octowy (10 g, 63,2 mmole) rozpuszczono w 1,4-dioksanie (100 ml) i roztworze wodnym NaOH (6M, 100 ml) i roztwór ochłodzono do temperatury 0°C. Dodano chloromrówczan benzylu (20 ml, 82,2 mmole) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę rozcieńczono eterem dietylowym i warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ochłodzono do temperatury 0°C, pH nastawiono na około 4 roztworem wodnym HCl (6M). Utworzony biały osad zebrano filtracją próżniową, przemyto wodą i eterem dietylowym, wysuszono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując kwas (2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)octowy (7,5 g, 41%).
1H NMR (DMSO-d6)
CI-MS, m/e = 293 (M+1)
B. Stosując metody zasadniczo równoważne tym opisanym w Metodzie B-A, tytułowy związek wytworzono z kwasu (2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)octowego i 1-Boc-piperazyny (95%).
1H NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 461 (M+1)
Wytwarzanie związków pośrednich C-1 - C-28
Następujące związki wytworzono według metody (Metoda C-A, Metoda C-B, Metoda C-C, lub Metoda C-D) ze wskazanych materiałów wyjściowych, chyba że podano inaczej.
Związek pośredni C-1
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna Metoda C-A
D-Boc-fenyloglicynę (8,4 g, 33,3 mmole) i chlorowodorek 1-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny (10 g, 33,3 mmole) rozpuszczono w DMF (500 ml) i ochłodzono do około -15°C w kąpieli lodowo-metanolowej. Powoli do mieszaniny dodano cyjanofosfonian dietylu (5,5 ml, 36,6 mmoli). Do roztworu dodano kroplami trietyloaminę (18,6 ml, 133,2 mmole). Mieszaninę mieszano w temperaturze -15°C przez 2 godziny i pozostawiono na noc do stopniowego ogrzania do temperatury pokojowej. Mieszaninę rozcieńczono octanem etylu i wodą. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zateżono pod obniżonym ciśnieniem. Surowy produkt filtrowano przez warstwę żelu krzemionkowego (1,2 kg) stosując jako eluent heksany/octan etylu 1/1 i otrzymano 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę (10,6 g, 75%) w postaci jasno-żółtego oleju.
1H-NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 425 (M+1)
Związek pośredni C-2
PL 201 525 B1
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D-fenyloglicyny i 1-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę C-A.
1H-NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 425 (M+1)
Związek pośredni C-3
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydazynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D-fenyloglicyny i 1-[2-(2-pirazynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę C-A.
1H-NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 426 (M+1)
Związek pośredni C-4
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-pirydazynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D-fenyloglicyny i 1-[2-(3-pirydazynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę C-A.
1H NMR (CDCl3)
TLC Rf = 0,65 (100:10:1 CH2Cl2:MeOH:NH4OH, SiO2, Analtech No 02521)
Związek pośredni C-5
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D-fenyloglicyny i 1-[2-(3-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę C-A.
1H NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e=425 (M+1)
Związek pośredni C-6
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-imidazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D-fenyloglicyny i 1-[2-(4-imidazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę C-A.
1H NMR
CI-MS, m/e=414,2 (M+1)
Związek pośredni C-7
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D-fenyloglicyny i 1-[2-(4-pirazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę C-A.
1H NMR
CI-MS, m/e=414,2 (M+1)
Związek pośredni C-8
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(1-imidazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D-fenyloglicyny i 1-[2-(1-imidazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę C-A.
1H-NMR
IS-MS, m/e 414,2 (M+1)
Związek pośredni C-9
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(1-pirazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D-fenyloglicyny i 1-[2-(1-pirazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę C-A.
1H-NMR
IS-MS, m/e 414,2 (M+1)
Związek pośredni C-10
1-(Boc-D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna Metoda C-B
Do mieszanego roztworu etylo Boc-D,L-(pirydyn-2-ylo)glicyny (16,3 g, 58,2 mmole) w 1,4 dioksanie (100 ml) dodano roztwór hydratu LiOH (2,68 g, 64 mmole) w wodzie (100 ml). Po 2 godzinach dodano inny roztwór hydratu LiOH (1,34 g, 32 mmole) w wodzie (50 ml). Po dwóch godzinach rozpuszczalnik odparowano pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 13,56 g białawego ciała stałego.
Część ciała stałego (3 g, 11,6 mmoli) rozpuszczono w DMF (75 ml) i ochłodzono do temperatury 0°C. Do tego roztworu dodano cyjanofosfonian dietylu (2,3 g, 13,9 mmoli), N,N-diizopropyloetyloaminę (6 g, 46,4 mmole) i następnie chlorowodorek 1-[2-(4-pirydylo)etylo]piperazyny (3,6 g, 12,8 mmoli) i mieszaninę reakcyjną pozostawiono na noc do ogrzania do temperatury pokojowej. Rano rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w octanie etylu i przemyto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3, następnie solanką i osuszono Na2SO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość następnie rozpuszczono w minimalnej ilości dichlorometanu i chromatografowano żelem krzemionkowym eluując gradientem krokowym 2% do 10% metanolu
PL 201 525 B1 (z 2N NH3) w dichlorometanie. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 2,31 g (47%) białawej piany.
1H-NMR
IS-MS, m/e 426,3 (M+1)
Związek pośredni C-11
1-(Boc-D,L-(2-metoksyfenylo)glicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna Metoda C-C
Do mieszanego roztworu Boc-D,L-(2-metoksyfenylo)glicyny (2 g, 7,1 mmoli) i trichlorowodorku 1-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny (2,4 g, 7,8 mmoli) w DMF (50 ml) dodano HOBt (1,06 g, 7,8 mmoli) i trietyloaminę (4,96 ml, 35,6 mmoli) następnie DCC (1,61 g, 7,8 mmoli). Po mieszaniu całonocnym w temperaturze pokojowej mieszaninę filtrowano i filtrat zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu i przemyto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3, następnie solanką i suszono MgSO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość następnie rozpuszczono w minimalnej ilości dichlorometanu i chromatografowano nad żelem krzemionkowym eluując gradientem krokowym dichlorometanu do 10% (2N NH3/metanol) w dichlorometanie. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 2,5 g (77%) tytułowego związku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 455,1 (M+1
Związek pośredni C-12
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(tiazol-2-ylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z dichlorowodorku 1-[2-(tiazol-2-ylo)etylo)piperazyny i Boc-D-fenyloglicyny stosując Metodę C-A z wyjątkiem stosowania dichlorometanu w miejsce DMF (80%).
1H NMR (CDCl3).
CI-MS, m/e =431 (C22H30N4O3S+1)
Związek pośredni C-13
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z chlorowodorku 1-[2-(2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)etylo]piperazyny i Boc-D-fenyloglicyny stosując Metodę C-A (76%).
1H NMR (CDCl3).
APCI-MS, m/e = 580 (M+1)
Związek pośredni C-14
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny stosując Metodę C-A z wyjątkiem stosowania N,N-diizopropyloaminy w miejsce trietyloaminy i dichlorometanu w miejsce DMF (89%).
1H NMR (CDCl3).
APCI-MS, m/e = 443 (M+1)
Związek pośredni C-15
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna Metoda C-D
1-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperydynę (1,0 g, 4,6 mmoli) i Boc-D-fenyloglicynę (1,39 g, 4,63 mmole) rozpuszczono w CH2Cl2 (20 ml) i ochłodzono do temperatury -10°C. Do tego roztworu dodano cyjanofosfonianu dietylu (0,94 ml, 4,63 mmole) następnie roztwór trietyloaminy (0,97 ml, 6,9 mmoli) w CH2Cl2 (10 ml). Mieszaninę pozostawiono na noc do powolnego ogrzania się do temperatury pokojowej. Mieszaninę rozcieńczono wodą i warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ekstrahowano CH2Cl2. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując surowy produkt (3,0 g). Surowy produkt oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 1000:10:1-400:10:1 CH2Cl2: metanol: stężony wodorotlenek amonu) uzyskując 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo] piperazynę (1,61 g, 78%) 1H NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 450 (M+1)
Związek pośredni C-16
1-[Boc-D,L-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
PL 201 525 B1
Wytworzono z Boc-D,L-(2-chlorofenylo)glicyny i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę C-C zastępując DCC przez EDCI i HOBt przez HOAt.
1H NMR
IS-MS, m/e 451,0 (M+1)
Związek pośredni C-17
1-[Boc-D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z Boc-D,L-(chinolin-8-ylo)glicyny i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując
Metodę C-C zastępując DCC przez EDCI i HOBt przez HOAt.
1H NMR
Związek pośredni C-18
1-[Boc-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna Wytworzono z Boc-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicyny i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę C-C zastępując TEA przez DIEA.
1H NMR
IS-MS, m/e 485,0 (M+1)
Związek pośredni C-19
1-[Boc-D-cyklopentyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z Boc-D-cyklopentyloglicyny i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę C-C zastępując DCC przez EDCI i HOBt przez HOAt.
1H-NMR
IS-MS, m/e 409,3 (M+1)
Związek pośredni C-20
1-[Boc-D-cykloheksyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z Boc-D-cykloheksyloglicyny i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę C-C zastępując DCC przez EDCI i HOBt przez HOAt.
1H-NMR
IS-MS, m/e 423,3(M+1)
Związek pośredni C-21
1-[Cbz-D-fenyloglicynylo]-4-(2-fenetylo)piperazyna
Wytworzono z 4-(Cbz-D-fenyloglicynylo)piperazyny i fenyloacetaldehydu stosując Metodę I-A zastępując cyjanoborowodorek sodu triacetoksyborowodorkiem sodu i metanol dichloroetanem (71%).
1H NMR (CDCl3)
APCI-MS, m/e =458 (M+1)
Związek pośredni C-22
1-[Boc-D,L-(tiazol-2-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z Boc-D,L-tiazol-2-yloglicyny i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę C-B.
IS-MS, m/e 424,0 (M+1)
Związek pośredni C-23
1-[Boc-D,L-(benzo[b]tiofen-3-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna Wytworzono z Boc-D,L-(benzo[b]tiofen-3-ylo)glicyny i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę C-C zastępując DCC przez EDCI, trietyloaminę N,N-diizopropyloaminą oraz DMF dichlorometanem.
1H NMR
LCMS m/z 473,4 (M+1)
Związek pośredni C-24
1-[Boc-D,L-(naftalen-1-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z Boc-D,L-(naftalen-1-ylo)glicyny i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując
Metodę C-C zastępując DCC przez EDCI, trietyloaminę N,N-diizopropyloaminą.
1H-NMR
IS-MS, m/e 467,1 (M+1)
Związek pośredni C-25
1-[Boc-D,L-(2-metylosulfonylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna Wytworzono z Boc-D,L-(2-metylosulfonylofenylo)glicyny i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę C-C zastępując DCC/HOBT przez EDCI/HOAt, trietyloaminę N,N-diizopropyloetyloaminą.
PL 201 525 B1
1H-NMR
IS-MS, m/e 495 (M+1) Analiza dla C24H38N4O5S: Wyliczono: C, 58,27; H, 7,74; N, 11,32;
Stwierdzono: C, 58,05; H, 7,63; N, 11,43.
Związek pośredni C-26
1-[Boc-D,L-tiazol-5-yloglicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna
Do roztworu Boc-D,L-tiazol-5-yloglicyny (1,33 g, 5,15 mmoli), HOAt (772 mg, 5,67 mmoli), dichlorowodorku 1-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny (1,55 g, 5,15 mmoli) i trietyloaminy (1,58 ml, 11,3 mmole) w DMF (41 ml) dodano EDCI (1,09 g, 5,67 mmoli) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem, pozostałości roztworzono w układzie chloroform:alkohol izopropylowy (2:1) i przemyto wodą, nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, osuszono (MgSO4) i zatężono pod obniżonym ciśnieniem do pomarańczowo-brązowego oleju. Tak otrzymany surowy produkt reakcji użyto do następnego etapu bez dalszego oczyszczania.
Związek pośredni C-27
1-[Boc-D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn- 4-ylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicyny i dichlorowodorku 1-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny stosując procedury zasadniczo ekwiwalentne tym opisanym w wytwarzaniu związku pośredniego C-26.
Związek pośredni C-28
1-[Boc-D,L-(2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z Boc-D,L-(2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)glicyny i dichlorowodorku 1-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny stosując procedury zasadniczo równoważne tym opisanym w wytwarzaniu związku pośredniego C-26.
Wytwarzanie związków pośrednich D-1 - D-28
Następujące związki wytworzono według wskazanych metod (Metoda A-D, Metoda D-B, Metoda D-C, Metoda D-D lub Metoda D-F) ze wskazanych materiałów wyjściowych, jeśli nie wskazano inaczej.
Związek pośredni D-1
Chlorowodorek 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny Metoda D-A
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę (13 g, 30,6 mmoli) i anizol (50 ml) rozpuszczono w metanolu i ochłodzono do 0°C. Do roztworu dodano kroplami stężony kwas chlorowodorowy (40 ml, 300 mmoli), mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej. Mieszaninę mieszano przez 1 godzinę, rozpuszczalnik i anizol usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość zawieszono w eterze dietylowym i poddano dźwiękom przez 1 godzinę. Stały produkt filtrowano i suszono pod obniżonym ciśnieniem (0,5 tora, 66 Pa przy 50-60°C) i uzyskano chlorowodorek 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny (11,8 g, 98%) w postaci białego higroskopijnego ciała stałego.
1H NMR (CD3OD)
API-MS, m/e = 325 (M+1)
Związek pośredni D-2
1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę D-A.
1H NMR (CD3OD)
API-MS, m/e = 325 (M+1)
Związek pośredni D-3
1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirazynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirazynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę D-A.
1H NMR (CD3OD)
API-MS, m/e = 326 (M+1)
Związek pośredni D-4
1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-pirydazynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-pirydazynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę D-A.
PL 201 525 B1
1H NMR (CD3OD)
API-MS, m/e = 326 (M+1)
Związek pośredni D-5
1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę D-A.
1H NMR (CD3OD)
API-MS, m/e = 325 (M+1)
Związek pośredni D-6
1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-imidazolilo)etylo]piperazyna.
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-imidazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę D-A.
1H-NMR
IS-MS, m/e 314,1 (M+1)
Związek pośredni D-7
1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę D-A.
1H-NMR
IS-MS, m/e 314,3 (M+1)
Związek pośredni D-8
1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(1-imidazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(1-imidazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę D-A.
1H-NMR
IS-MS, m/e 314,1 (M+1)
Związek pośredni D-9 (PD7-H7C-045, -046)
1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(1-pirazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(1-pirazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę D-A.
1H-NMR
IS-MS, m/e 314,1 (M+1)
Związek pośredni D-10
1-[D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna Metoda D-B
Do mieszanego roztworu 1-[Boc-D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny (2,31 g, 5,4 mmole) w dichlorometanie (45 ml) dodano TFA (5 ml). Po 6 godzinach rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość podzielono pomiędzy octan etylu i nasycony wodny roztwór NaHCO3 i warstwy rozdzielono. Fazę wodną ekstrahowano 50% octanem etylu/dichlorometan, następnie 5% metanol/dichlorometan. Połączone ekstrakty organiczne suszono MgSO4, filtrowano i zatężono uzyskują c 1,66 g (94%) tytuł owego zwią zku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 326,1 (M+1)
Związek pośredni D-11
1-[D,L-(2-metoksyfenylo)glicynylo]-4-[2-(1-pirazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z 1-[Boc-D,L-(2-metoksyfenylo)glicynylo]-4-[2-(1-pirazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę D-B.
1H-NMR
IS-MS, m/e 355,1 (M+1)
Związek pośredni D-12
Trójchlorowodorek 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(tiazol-2-ylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(tiazol-2-ylo)etylo]piperazyny stosując metody równoważne tym opisanym w Metodzie D-A (80%).
1H NMR (CD3OD).
CI-MS, m/e =331 (C17H22N4OS+1).
Związek pośredni D-13
Trójchlorowodorek 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)etylo]piperazyny
PL 201 525 B1
Metoda D-C
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-ylo)etylo]piperazyny (520 mg, 0,898 mmoli) rozpuszczono w octanie etylu (10 ml) i anizolu (1 ml). Mieszaninę ochłodzono do temperatury 0°C i dodano nasycony roztwór HCl w octanie etylu. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i mieszano przez 4 godziny. Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem i otrzymano tytułowy związek w postaci białego ciała stałego (530 mg, ilościowo).
1H NMR (CD3OD).
APCI-MS, m/e = 480 (C25H29N5O3S+1).
Związek pośredni D-14
Trójchlorowodorek 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z 1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny stosując metodę zasadniczo równoważną Metodzie D-A (98%).
1H NMR (CD3OD).
APCI-MS, m/e=353 (C19H23FN4O+1).
Związek pośredni D-15
Trójchlorowodorek 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny
1-(Boc-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazynę (580 mg, 1,29 mmoli) i anizol (5,0 g, 4,64 mmole) rozpuszczono w metanolu (10 ml) i ochłodzono do 15°C.
Do tego roztworu dodano stężony (6N) kwas chlorowodorowy (1,2 ml, 11,6 mmoli) i mieszaninę mieszano w temperaturze -10°C przez 1 godzinę. Rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość odparowywano z metanolem, metanolem i toluenem, i metanolem i octanem etylu z wytworzeniem trójchlorowodorku 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny (600 mg, 100%) w postaci białawego ciała stałego.
1H NMR (CD3OD).
CI-MS, m/e=350 (M+1)
Związek pośredni D-16
1-[D,L-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z 1-[Boc-D,L-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę D-E.
1H NMR
IS-MS, m/e (M+1)
Związek pośredni D-17
1-[D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna Metoda D-E
Do mieszanego roztworu 1-Boc-[D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny (0,53 g, 1,13 mmoli) i anizolu (0,62 ml, 5,67 mmoli) w dichlorometanie (22 ml) dodano TFA (2,2 ml). Po 4 godzinach rozpuszczalniki usunięto i pozostałość rozpuszczono w metanolu i załadowano na kolumnę SCX (uprzednio potraktowaną 5% kwasem octowym w etanolu i przemyto metanolem). Kolumnę przemyto metanolem i następnie produkt eluowano 30% (2N amoniak/metanol) w dichlorometanie. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem z wytworzeniem około 0,4 g (ilościowo) tytułowego związku.
1H NMR
Związek pośredni D-18
1-[D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z 1-[Boc-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę D-E.
1H NMR
IS-MS, m/e 385,1 (M+1)
Związek pośredni D-19
1-[D-cyklopentyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z 1-[Boc-D-cyklopentyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę D-E.
1H NMR
IS-MS, m/e 309,2 (M+1)
Związek pośredni D-20
PL 201 525 B1
1-[D-cykloheksyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z 1-[Boc-D-cykloheksyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę D-E.
1H NMR
IS-MS, m/e 323,3 (M+1)
Związek pośredni D-21
1-[D-fenyloglicynylo]-4-(2-fenetylo)piperazyna
Metoda D-F
1-(Cbz-D-fenyloglicynylo)-4-(2-fenetylo)piperazynę (1,66 g; 3,63 mmoli) rozpuszczono w metanolu (46 ml) z 10% Pd/C (394 mg) i mieszaninę reakcyjną poddano balonowi wodoru przez 15 godzin. Obserwowano 50% konwersję; katalizator filtrowano przez ziemię okrzemkową i mieszaninę ponownie poddano tym samym warunkom przez 17 godzin. Katalizator filtrowano przez ziemię okrzemkową, a rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem z wytworzeniem tytułowego związku (1,03 g; 88%).
1H NMR (CDCl3).
APCI-MS, m/e=324 (M+1).
Związek pośredni D-22
Trójchlorowodorek 1-[D,L-(tiazol-2-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z 1-[Boc-D,L-(tiazol-2-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę A-A. W tej procedurze nasycony HCl w 1,4 dioksanie użyto w miejsce nasyconego HCl w metanolu. Zatężenie mieszaniny reakcyjnej zapewniło tytułowy związek w postaci surowej pozostałości, którą użyto bezpośrednio bez oczyszczania.
Związek pośredni D-23
Trójchlorowodorek 1-[D,L-(benzo[b]tiofen-3-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z 1-[Boc-D,L-(benzo[b]tiofen-2-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę A-A, część B. W tej procedurze nasycony HCl w 1,4 dioksanie użyto w miejsce nasyconego HCl w metanolu.
LCMS m/z 373,5 (M+1)
Związek pośredni D-24
Trójchlorowodorek 1-[D,L-(naftalen-1-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z 1-[Boc-D,L-(naftalen-1-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę A-A, część B. W tej procedurze nasycony HCl w 1, 4-dioksanie użyto w miejsce nasyconego HCl w metanolu.
1H-NMR
IS-MS m/e 367,0 (M+1)
Związek pośredni D-25
1-D,L-(2-metylosulfonylofenylo)glicynylo-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z 1-[Boc-D,L-(2-metylosulfonylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę D-D.
1H-NMR
IS-MS, m/e 395 (M+1)
Związek pośredni D-26
1-[D,L-(tiazol-5-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna
Do mieszanego roztworu surowej 1-[D,L-(tiazol-5-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny (około 5,15 mmoli) i anizolu (11,2 ml) w dichlorometanie (42 ml) w temperaturze pokojowej dodano TFA (10,5 ml) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 16 godzin przed zatężeniem pod obniżonym ciśnieniem.
Produkt wyodrębniono stosując chromatografię jonowowymienną SCX.
NMR
Związek pośredni D-27
1-[D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)-etylo]piperazyna.
Wytworzono z 1-[Boc-D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny stosując procedury zasadniczo równoważne tym opisanym w wytwarzaniu związku pośredniego D-26.
NMR
Związek pośredni D-28
PL 201 525 B1
1-[D,L-(2-aminotiazol-4-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna
Mieszany roztwór 1-(Boc-D,L-2-benzyloksykarbonyloaminotiazol-4-yloglicynylo)-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny (surowy, około 4,2 mmoli) w mieszaninie HBr-kwas octowy (50%, 35 ml) i kwasu octowego (70 ml) ogrzewano w temperaturze 60°C przez 6 godzin, ochłodzono i następnie zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Tytułowy produkt oddzielono stosując chromatografię jonowo-wymienną SCX.
NMR
Wytwarzanie związku pośredniego E
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda E-A) ze wskazanych materiałów wyjściowych, jeśli nie opisano inaczej.
Związek pośredni E-1
1-Boc-4-(Cbz-D-fenyloglicynylo)piperazyna
Metoda E-A
D-Cbz-D-fenyloglicynę (58,0 g, 203 mmole) i 1-Boc-piperazynę (41,7 g, 224 mmole) rozpuszczono w DMF (1 l) i ochłodzono do około -15°C w kąpieli lód-metanol. Powoli dodano do mieszaniny cyjanofosfonian dietylu (37,0 ml, 244 mmole. Do roztworu dodano kroplami trietyloaminę (59,4 ml, 426 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze -15°C przez 2 godziny i pozostawiono na noc do stopniowego ogrzania do temperatury pokojowej. Mieszaninę rozcieńczono octanem etylu i wodą. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto 10% kwasem cytrynowym (2 x 500 ml) i solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Surowy produkt filtrowano przez korek z żelu krzemionkowego (1,2 kg) stosując jako eluent heksany:octan etylu 1:1 aby zapewnić 1-Boc-4-(Cbz-D-fenyloglicynylo)piperazynę (69,9 g, 76%) w postaci bezbarwnego oleju.
1H-NMR(CDCl3)
API-MS, m/e=454 (M+1)
Wytwarzanie związku pośredniego F
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda F-A) ze wskazanych materiałów wyjściowych, jeśli nie wskazano inaczej.
Związek pośredni F-1
1-Boc-4-(D-fenyloglicynylo)piperazyna
Metoda F-A
1-Boc-4-(Cbz-D-fenyloglicynylo)piperazynę (69,5 g, 153 mmoli) rozpuszczono w etanolu (500 ml). Mieszaninę odgazowano azotem i dodano 10% Pd/C (6,8 g). Wodór barbotowano przez mieszaninę przez 1 godzinę i utrzymywano w atmosferze wodoru przez 16 godzin. Pd/C usunięto filtrując przez celulozę. Ciasto filtracyjne przemyto etanolem i octanem etylu. Filtrat zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 1-Boc-4-(D-fenyloglicynylo)piperazynę (45,3 g, 93%) w postaci jasno-żółtego ciała stałego.
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e=320 (M+1)
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda G-A) ze wskazanych materiałów wyjściowych, jeśli nie opisano inaczej.
Związek pośredni G-1
1-Boc-4-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)piperazyna Metoda G-A
1-Boc-4-(D-fenyloglicynylo)piperazynę (42,0 g, 131,5 mmoli) rozpuszczono w 1,4-dioksanie (420 ml) i wodzie (210 ml) i ochłodzono do 10°C. Dodano węglan potasu (36,4 g, 263 mmole) następnie chlorek p-metoksybenzoilu (24,7 g, 144 mmole). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę rozcieńczono wodą i octanem etylu. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, suszono, filtrowano i zatężono uzyskując 1-Boc-4-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)piperazynę (58,7 g, 98%) w postaci białawego ciała stałego.
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e=454 (M+1)
PL 201 525 B1
Wytwarzanie związków pośrednich H
Następujące związki wytworzono według wskazanej metody (Metoda H-A) ze wskazanych materiałów wyjściowych, jeśli nie opisano inaczej.
Związek pośredni H-1
Trifluorooctan 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)piperazyny Metoda H-A
1-Boc-4-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)piperazynę (20,0 g, 44,1 mmoli) rozpuszczono w dichlorometanie (50 ml) i anizolu 920 ml). Do tej energicznie mieszanej mieszaniny dodano kwas trifluorooctowy (50 ml). Mieszaninę mieszano przez 25 minut w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość roztworzono w eterze i poddano działaniu falom dźwiękowym przez 60 minut. Ciało stałe zebrano na drodze filtracji i suszono w próżniowym pistolecie przez noc i uzyskano trifluorooctan 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)piperazyny (18,2 g, 88%) w postaci jasno-żółtego ciała stałego.
1H-NMR (CD3OD)
API-MS. m/e=354 (M+1)
Wytwarzanie przykładów
Następujące przykłady związków o wzorze (I) wytworzono według wskazanej metody (Metoda I-A, Metoda I-B, Metoda I-C, Metoda I-D, Metoda I-E, Metoda I-F lub Metoda I-G) ze wskazanych materiałów wyjściowych, chyba że podano inaczej.
P r z y k ł a d 1
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-fenetylopiperazyna.
Metoda I-A
Do roztworu w stanie mieszania 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenylo-glicynylo)piperazyny (0,05 g, 0,14 mmoli) w metanolu (1 ml) dodano fenyloacetaldehyd (0,17 ml, 1,4 mmoli), po czym kwas octowy (0,05 ml, 0,87 mmoli) i następnie cyjanoborowodorek sodu (0,014 g, 0,21 mmoli). Po 2 godzinach roztwór załadowano na kolumnę SCX, którą uprzednio potraktowano 5% kwas octowy/metanol. Kolumnę przemyto metanolem i następnie produkt eluowano układem dichlorometan: (2N NH3 w metanolu) 10:1. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono do 63 mg gęstego oleju (90% czystość według analizy HPLC). Surowy produkt rozpuszczono w minimalnej objętości dichlorometanu i poddano chromatografii na żelu krzemionkowym eluując dichlorometanem, następnie octanem etylu, po czym gradientem 2 do 10% (2N NH3/metanol) w dichlorometanie. Frakcje zawierające produkt połączono i zateżono do 0,022 g (34%) tytułowego związku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 458,0 (M+1)
Analiza HPLC (metoda A): 100% tr = 27,44 minuty.
P r z y k ł a d 2
Dwuchlorowodorek 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)-etylo]piperazyny Metoda I-B
Trójchlorowodorek 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny (1,0 g, 2,31 mmoli) i węglan potasu (2,0 g, 144,4 mmoli) rozpuszczono w 1,4-dioksanie (5 ml) i wodzie (1 ml). Do tego roztworu dodano chlorek p-anizolu (650 μ|, 4,62 mmole). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Mieszaninę rozcieńczono wodą, i ekstrahowano octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto solanką, osuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono. Pozostałość rozpuszczono w metanolu i załadowano na kolumnę SCX (10 g, uprzednio potraktowaną 5% roztworem kwasu octowego w metanolu i przemyto metanolem). Produkty uboczne eluowano metanolem (około 20 ml), i pożądany produkt eluowano nasyconym roztworem amoniaku w metanolu. Produkt dalej oczyszczano na kolumnie chromatograficznej (SiO2, CH2Cl2:CMA gradient 20:1 do 9:1). Produkt rozpuszczono w metanolu i dodano HCl w eterze dietylowym i otrzymano chlorowodorek 1-(4-meto-ksybenzoilo-Dfenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)-etylo]piperazyny (370 mg, 37%) w postaci białawego ciała stałego.
1H-NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e=459 (M+1)
Analiza dla C27H30N4O3 . 2,2 HCl. 1,1 H2O. 0,4 NH4Cl:
Wyliczono: C, 55,91; H, 6,26; N, 10,63;
Stwierdzono: C, 56,04; H, 6,55; N, 10,46.
PL 201 525 B1
Analiza HPLC (metoda B): 99,7%, tr=10,98 minut.
P r z y k ł a d 3
1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna Metoda I-C
1-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę (1,0 g, 2,31 mmoli), 6-karboksyindol (371 mg, 2,31 mmoli), HOBt (312 mg, 2,31 mmoli), Et3N (1,3 ml, 9,24 mmole) i DCC (620 mg, 3,00 mmoli) mieszano w DMF w temperaturze pokojowej przez noc. Osad usunięto na drodze filtracji i filtrat zatężono pod obniżonym ciśnieniem do gęstej pasty. Pozostałość rozpuszczono w metanolu i oczyszczono chromatografią jonowo-wymienną (SCX żywica, metanol i nasycony NH3 w metanolu) uzyskując surowy produkt w postaci brązowego ciała stałego. Surowy produkt oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 20:1 CH2Cl2:CMA do 6:1 CH2Cl2:CMA) z wytworzeniem 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny (350 mg, 32%) w postaci białawego ciała stałego. Temperatura topnienia = 75-80°C
IR (cienka błonka)
1H NMR (CDCl3)
Analiza dla C28H29N4O3:
Wyliczono: C, 50,12; H, 5,06; N, 7,54;
Stwierdzono: C,49,81; H, 5,33; N, 7,39.
Analiza HPLC (Metoda B): >99% tr=12,4 minuty.
P r z y k ł a d 3a
Dichlorowodorek 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-D (lecz stosując dichlorometan jako rozpuszczalnik początkowy).
1H NMR
IS-MS, m/e 468,2 (M+1)
Analiza dla C28H29N5O2 . 1,9 HCl . 2 H2O:
Wyliczono: C, 58,70; H 6,14; N, 12,22; Cl, 11,76;
Stwierdzono: C, 58,86; H, 5,62; N, 12,07; Cl, 11,78.
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr=19,24 minut.
P r z y k ł a d 4
1-(3-chloroindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna.
Wytworzono z kwasu 3-chloroindolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
Temperatura topnienia = 100-105°C
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e=502 (M+1)
Analiza dla C28H28ClN5O2. 1,2 H2O:
Wyliczono: C, 64,23; H, 5,85; N, 13,37;
Stwierdzono: C, 64,38; H, 5,74; N, 13,22.
Analiza HPLC (Metoda B): 97,2% tr=13,8 minut.
P r z y k ł a d 4a
Dichlorowodorek 1-(3-chloroindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z 1-(3-chloroindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-D (ale stosując dichlorometan jako wyjściowy rozpuszczalnik).
1H NMR
IS-MS, m/e 502,1 (M+1)
Analiza dla C28H28ClN5O2 .2,0 HCl .1,8 H2O:
Wyliczono: C, 55,37; H, 5,58; N, 11,53; Cl, 17,51;
Stwierdzono: C, 55,03; H, 5,34; N, 11,30; Cl, 17,26.
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr = 24,55 minut.
P r z y k ł a d 5
1-(5-chloroindolo-2-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z kwasu 5-chloroindolo-2-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
PL 201 525 B1
Temperatura topnienia = 106-110°C IR (cienka błonka)
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e = 502 (M+1)
Analiza HPLC (Metoda B): 88,7% tr=14,9 minut P r z y k ł a d 6
1-(indolo-2-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z kwasu indolo-2-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
Temperatura topnienia = 95-100°C IR (cienka błonka)
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e = 468 (M+1)
Analiza dla C28H29N5O2. 1,7 H2O:
Wyliczono: C, 67,51; H, 6,55; N, 14,06;
Stwierdzono: C, 67,00; H, 6,10; N,14,02.
Analiza HPLC (Metoda B): 96,5% tr = 13,5 minut.
P r z y k ł a d 7
1-(3-metyloindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna Wytworzono z kwasu 3-metyloindolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
Temperatura topnienia = 62-65°C IR (cienka błonka)
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e = 482 (M+1)
Analiza dla C29H31N5O2.1,6 H2O:
Wyliczono: C, 68,24; H, 6,75; N, 13,72;
Stwierdzono: C, 68,25; H, 6,66; N,13,78.
Analiza HPLC (Metoda B): 93,6% tr = 13,3 minut.
P r z y k ł a d 8
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z chlorku 4-metoksybenzoilu i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-B.
Temperatura topnienia = 168-180°C [a]25D -87,7 (c 1,00, metanol)
1H-NMR (CD3OD)
CI-MS, m/e = 459 (M+1)
Analiza dla C27H30N4O2 . 2,0 HCl 0,9 H2O:
Wyliczono: C, 59,21; H, 6,22; N, 10,23; Cl, 12,95,
Stwierdzono: C, 58,88; H, 6,25; N, 10,19; Cl, 13,26.
Analiza HPLC (Metoda B): 97,5% tr = 12,2 minut.
P r z y k ł a d 9
1-(3-chloroindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyna Wytworzono z kwasu 3-chloroindolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
Temperatura topnienia = 93-96°C [a]25D -72,4 (c 0,61, chloroform)
1H-NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 502 (M+1)
Analiza dla C28H28N5O2.0,4 H2O:
Wyliczono: C, 66,04; H, 5,07; N, 13,75; Cl, 6,96;
Stwierdzono: C, 65,94; H, 5,61; N, 13,74, Cl, 6,91.
Analiza HPLC (Metoda B): 98,3% tr = 14,1 minut.
P r z y k ł a d 10
1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyna
PL 201 525 B1
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
Temperatura topnienia = 73-78°C [a]25D -90,9 (c 0,25, chloroform)
1H-NMR (CDCl3)
CI-MS, m/e = 468 (M+1)
Analiza dla C28H28N5O2. 0,6 H2O:
Wyliczono: C, 70,30; H, 6,36; N, 14,64;
Stwierdzono: C,70,39; H, 6,30; N, 14,62.
Analiza HPLC (Metoda B): 98,3% tr = 14,1 minut.
P r z y k ł a d 11
Trójchlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z kwasu 4-metoksybenzoesowego i 1-[D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując metodę I-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 460,3 (M+1)
Analiza dla C26H29N5O2.3,5 HCl. 4 H2O:
Wyliczono: C, 47,37; H, 6,19; N, 10,62;
Stwierdzono: C, 47,17; H, 5,75; N,10,56.
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr = 10,48 minut.
P r z y k ł a d 12
Trójchlorowodorek 1-[3-chloroindolo-6-karbonylo-D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z kwasu 3-chloroindolo-6-karboksylowego i 1-[D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując metodę I-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 503,5 (M+1)
Analiza dla C27H27N6O2Cl. 3 HCl. 5 H2O:
Wyliczono: C, 46,16; H, 5,74; N, 11,96; Cl, 20,19;
Stwierdzono: C, 46,10; H, 5,59; N, 11,68; Cl, 20,29.
Analiza HPLC (Metoda A): 99% tr = 18,64 minut.
P r z y k ł a d 13
1-[3-metyloindolo-6-karbonylo-D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna Wytworzono z kwasu 3-metyloindolo-6-karboksylowego i 1-[D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując metodę I-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 483,5 (M+1)
Analiza HPLC (Metoda A): 99% tr = 16,14 minut.
P r z y k ł a d 14
1-[indolo-6-karbonylo-D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-[D,L-(pirydyn-2-ylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując metodę I-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 469,3 (M+1)
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr = 12,87 minut.
P r z y k ł a d 15
1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(3-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-[D-fenyloglicynylo]-4-[2-(3-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
Temperatura topnienia 82-87°C [a]25D -116,0 (c 0,25, metanol)
IR (cienka błonka)
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e 468 (M+1)
Analiza dla C28H29N5O2.1.25 H2O:
PL 201 525 B1
Wyliczono: C, 68,62; H, 6,48; N, 14,29;
Stwierdzono: C, 68,49; H, 6,39; N, 14,13;
Analiza HPLC (Metoda A): >99% tr = 12,3 minut.
P r z y k ł a d 16
1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(2-pirazynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-[D-fenyloglicynylo]-4-[2-(2-pirazynylo)etylo]piperazyny stosując metodę I-C.
Temperatura topnienia 53-58°C
[a]25D -91,4 (c 0,23, chloroform)
IR (cienka błonka)
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e 469 (M+1)
Analiza dla C27H28N6O2 . 1.6 H2O:
Wyliczono: C, 65,20; H, 6,32; N, 16,90;
Stwierdzono: C, 65,49; H, 6,02; N, 16,54;
Analiza HPLC (Metoda B): 98,5% tr = 13,6 minut.
P r z y k ł a d 17
1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(1-imidazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(1-imidazolilo)etylo]piperazyny stosując metodę I-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 457,3 (M+1)
Analiza dla C26H28N6O2. 1.1 H2O:
Wyliczono: C, 65,55; H, 6,39; N, 17,64;
Stwierdzono: C, 66,1; H, 6,23; N, 17,14.
Analiza HPLC (Metoda A): 99% tr = 19,66 minut.
P r z y k ł a d 18
1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(1-pirazolilo)etylo]piperazyna
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(1-pirazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 457,2 (M+1)
Analiza dla C26H28N6O2 . 1.3 H2O:
Wyliczono: C, 65,06; H, 6,43; N, 17,51;
Stwierdzono: C, 65,39; H, 6,53; N, 16,98.
Analiza HPLC (Metoda A): >97% tr = 22,98 minut.
P r z y k ł a d 19
Dichlorowodorek 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(4-imidazolilo)etylo]piperazyny Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-imidazolilo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 457,3 (M+1)
Analiza dla C26H28N6O2 . 2,1 HCl . 4,0 H2O:
Wyliczono: C, 51,60; H, 6,35; N, 13,89; Cl, 12,30;
Stwierdzono: C, 51,82; H, 6,04; N, 13,56; Cl, 12,12.
Analiza HPLC (Metoda A): 94% tr = 17,78 minut.
P r z y k ł a d 20
Chlorowodorek 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(4-pirazolilo)etylo]piperazyny Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirazolilo)etylopiperazyny stosując Metodę I-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 457,3 (M+1)
Analiza dla C26H28N6O2 . 1,3 HCl . 1,75 H2O:
Wyliczono: C, 58,32; H, 6,17; N, 15,70; Cl, 8,61;
Stwierdzono: C, 58,31; H, 5,72; N, 15,48; Cl, 8,37.
Analiza HPLC (Metoda A): >98% tr = 19,95 minut.
PL 201 525 B1
P r z y k ł a d 21
1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(3-pirydazynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-pirydazynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
Temperatura topnienia = 219-222°C z rozkładem
1H-NMR
[a]25D -53,9°C (c 0,25, sulfotlenek dimetylu)
API-MS, m/e 469 (M+1)
Analiza HPLC (Metoda B): >98% tr = 12,8 minut.
P r z y k ł a d 22
1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(2-metoksyfenylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyna
Wytworzono z kwasu 4-metoksybenzoesowego i 1-[D,L-(2-metoksyfenylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C.
1H-NMR
IS-MS, m/e 489,1 (M+1)
Analiza dla C28H32N4O4. 0,5 H2O:
Wyliczono: C, 67,59; H, 6,68; N, 11,26;
Stwierdzono: C, 67,57; H, 6,49; N, 11,11.
Analiza HPLC (Metoda A): 97,2% tr = 16,02 minut.
P r z y k ł a d 23
Dichlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D,L-(2-metoksyfenylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-[D,L-metoksyfenylo)glicynylo]-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazyny stosując Metodę I-C, następnie Metodę I-D.
1H-NMR
IS-MS, m/e 498,0 (M+1)
Analiza dla C29H31N5O3 . 2,1 HCl . 2,5 H2O:
Wyliczono: C, 56,25; H, 6,20; N, 11,31; Cl, 12,02;
Stwierdzono: C, 56,56; H, 5,83; N, 11,21; Cl, 12,13.
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr = 17,24 minut.
Metody dla przykładów 24-25
Związki według przykładu 24 i 25 wytworzono przez sprzęgniecie Boc-D-karboksyamidofenyloglicyny z odpowiednią aminą z EDCI/HOAt (podobnie do Metody C-C), odbezpieczenie TFA/DCM (podobnie do Metody D-B) i sprzęgnięcie z kwasem 3-amino-4-chlorobenzoesowym EDCI/HOAt (podobnie do Metody I-C).
P r z y k ł a d 24
1-[3-amino-4-chlorobenzoilo-D-(4-karboksyamidofenylo)glicynylo]-4-(2-fenyloetylo)piperazyna
HPLC (Metoda C) rt 11,1 minuta
LCMS M+1 521.
NMR
P r z y k ł a d 25
1-[3-amino-4-chlorobenzoilo-D-4-karboksyamidofenyloglicynylo)-4-benzylopiperazyna
HPLC (Metoda C) rt 11,4 minuty
LCMS M+1 512.
NMR
P r z y k ł a d 26
1-[indolo-6-karbonylo-D-(4-karboksyfenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Otrzymano przez sprzęgnięcie Boc-D-4-karboksymetylofenyloglicyny z 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna stosując HOAt i EDCI (podobnie do Metody C-C), następnie odbezpieczenie przez TFA (podobnie do Metody D-B), sprzęgnięcie z kwasem indolo-6-karboksylowym stosując HOAt i EDCI (podobnie do Metody I-C) następnie hydrolizę estru metylowego z wodorotlenkiem litu.
HPLC (Metoda C) rt, 6,05 min.
LCMS M+1 504
NMR
P r z y k ł a d 27
Trójfluorooctan 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-piperydynylometylo)piperazyny
PL 201 525 B1
Wytwarzanie materiałów wyjściowych
Kwas 1-Boc-heksahydroizonikotynowy (4-piperydynokarboksylowy)
Kwas heksahydroizonikotynowy (15 g, 116 mmoli) rozpuszczono w THF (300 ml), wodzie (150 ml) i 6N NaOH (40 ml). Diwę glan di-tert-butylu (26,6 g, 122 mmoli) dodano i mieszaninę mieszano przez noc. Mieszaninę rozcieńczono wodą i octanem etylu i warstwy rozdzielono. Warstwy wodne ekstrahowano octanem etylu, a warstwy organiczne odrzucono. Warstwę wodną rozcieńczono KHSO4 (2N, pH około 4) i ekstrahowano octanem etylu. Organiczną warstwę przemyto solanką, wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono otrzymując kwas 1-Boc-heksahydroizonikotynowy (23,9 g, 90%) w postaci białego ciała stałego.
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e = 230 (M+1)
1-Boc-piperydyno-4-metanol
Kwas 1-Boc-heksahydroizonikotynowy (10,0 g, 214 mmoli) rozpuszczono w THF (400 ml) i ochł odzono do 0°C. Roztwór BH3.THF (180 ml, 1N w THF, 180 ml) dodano powoli. Mieszaninę mieszano przez 1 godzinę w temperaturze 0°C i pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej na 12 godzin. Mieszaninę ostrożnie schłodzono wodą i rozcieńczono octanem etylu. Warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu. Organiczne warstwy połączono, przemyto solanką wysuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono z wytworzeniem 1-Boc-piperydyno-4-metanolu (7,98 g, 85%) w postaci białego ciała stałego.
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e = 220 (M+1)
1-Boc-piperydyno-4-karboksyaldehyd
Sulfotlenek dimetylu (3,5 ml, 48,7 mmoli) rozpuszczono w dichlorometanie (100 ml) i ochłodzono do temperatury -78°C. Dodano chlorek oksalilu (3,65 ml, 41,8 mmoli). Mieszaninę mieszano przez 30 minut. Do tego roztworu dodano roztwór 1-Boc-piperydyno-4-metanolu (7,5 g, 34,8 mmoli) w dichlorometanie (15 ml) i mieszaninę mieszano przez 1 godzinę. Dodano powoli trietyloaminę (9,7 ml, 69,6 mmoli) i mieszaninę mieszano w temperaturze -78°C przez 30 minut i ogrzano do temperatury pokojowej w ciągu 1 godziny. Mieszaninę rozcieńczono wodą i warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ekstrahowano dichlorometanem i organiczne warstwy połączono, suszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono otrzymując 1-Boc-piperydyno-4-karboksyaldehyd (6,75 g, 91%) w postaci żółtego oleju.
1H-NMR (CDCl3)
API-MS, m/e = 214 (M+1)
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-Boc-piperydyn-4-ylometylo)piperazyna
Wytworzono z trifluorooctanu 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)piperazyny i 1-Boc-piperydyno-4-karboksyaldehydu stosując Metodę I-A (lecz używając triacetoksyborowodorek sodu w 1,2-dichloroetanie) (85%).
1H-NMR (CDCl3)
Trifluorooctan 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-piperydynylometylo)piperazyny
Wytworzono z 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-Boc-piperydyn-4-ylometylo)piperazyny stosując Metodę H-A (90%).
Temperatura topnienia = 70-72°C z rozkładem
IR (KBr)
1H-NMR (CD3OD)
API-MS, m/e = 451 (M+1)
Analiza dla C26H34N4O3. 2,5 TFA . 0,4 H2O:
Wyliczono: C, 50,12; H, 5,06; N, 7,54;
Stwierdzono: C, 49,81; H, 5,33; N, 7,39.
Analiza HPLC (Metoda B): 97,1% RT=14,3 minut.
Metody dla przykładów 28-29
Jeśli nie wskazano inaczej stosując Metody I-A, tytułowe związki wytworzono z trifluorooctanu 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-piperydynylometylo)piperazyny i wskazanego aldehydu lub ketonu.
P r z y k ł a d 28
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylometylo)piperazyna
Wytworzono z paraformaldehydu (56%).
PL 201 525 B1
IR (KBr)
1H-NMR (CD3OD)
CI-MS, m/e =465 (M+1)
P r z y k ł a d 29
Trichlorowodorek 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-izopropylopiperydyn-4-ylometylo)piperazyny
Wytworzono z acetonu stosując Metodę I-A, następnie Metodę I-D (lecz stosując metanol zamiast eteru dichlorometanu (72%).
Temperatura topnienia = 172-180°C z rozkładem
IR (KBr)
1H-NMR (CD3OD)
CI-MS, m/e =493 (M+1)
Analiza dla C29H40N4O3 . 3HCl:
Wyliczono: C, 55,85; H, 7,34; N, 8,98;
Stwierdzono: C, 55,63; H, 7,32; N, 8,66.
Analiza HPLC (Metoda B): 98,2% RT=14,4 minuty.
P r z y k ł a d 30
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(2-cyklopentyloetylo)piperazyna
Wytwarzanie materiałów wyjściowych
Cyklopentyloacetaldehyd
Wytworzono z 2-cyklopentyloetanolu stosując oksydację Dess-Martin (Dess, D. B.; Martin, J.C.; J.Am.Chem.Soc., 1991, 113, 7277). Aldehyd stosowano ze śladowymi ilościami eteru i chlorku metylenu obecnymi z powodu lotności produktu.
1H NMR (CDCl3)
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(2-cyklopentyloetylo)piperazyna
Wytworzono z cyklopentyloacetaldehydu stosując Metodę I-A (58%).
1H NMR (CDCl3)
P r z y k ł a d 30A
Hydrat chlorowodorku 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(2-cyklopentyloetylo)-piperazyny Metoda I-D
Do mieszanego roztworu 1-(4-metoksybenzylo-D-fenyloglicynylo)-4-(2-cyklopentyloetylo)piperazyny (260 mg, 0,58 mmoli) w eterze (10 ml) i chlorku metylenu (1 ml) dodano chlorowodorek w postaci 2N roztworu w eterze (około 2 ml), a powstający osad filtrowano otrzymując chlorowodorek 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(2-cyklopentyloetylo)piperazyny w postaci żółtego ciała stałego.
1H-NMR (CD3OD)
CI-MS, m/e =450 (M+1)
Analiza dla C27H35N3O3 . HCl . 0,5 H2O:
Wyliczono: C, 65,51; H, 7,53; N, 8,49;
Stwierdzono: C, 65,67; H, 7,58; N, 8,13.
Analiza HPLC (Metoda D): >99% RT=15,84 minuty.
Temperatura topnienia = 190-192°C
P r z y k ł a d 31
Trifluorooctan 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(3-pirolidynylo)-piperazyny
Wytwarzanie materiałów wyjściowych (R)-(+)-1-Boc-3-pirolidynol
Do mieszanego roztworu (R)-(+)-3-pirolidynolu (2 g, 22, 96 mmoli) w tetrahydrofuranie (60 ml) i wodzie (30 ml) dodano diwęglan di-tert-butylu (5,27 g, 24,15 mmoli) i 3N wodorotlenek sodu (16 ml), i powstały roztwór mieszano przez 6 godzin. Dodano następną porcję diwęglanu di-tert-butylu (0,74 g, 0,34 mmole) i roztwór mieszano przez noc. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodą (40 ml) i ekstrahowano octanem etylu (2 x 150 ml). Połączone ekstrakty organiczne przemyto 2N wodorosiarczanem potasu (200 ml), nasyconym wodorowęglanem sodu (2 x 150 ml), solanką (150 ml) i osuszono nad siarczanem magnezu. Usunięcie rozpuszczalnika pod obniżonym ciśnieniem dało (R)-(+)-1-Boc-3-pirolidynol (4,21 g, 98%) w postaci żółtego oleju.
1H-NMR (CDCl3)
PL 201 525 B1
1-Boc-3-pirolidynon
Wytworzono z (R)-(+)-1-Boc-3-pirolidynolu stosując reakcję oksydacji Dess-Martin (Dess, D. B.; Martin, J.C.; J.Am.Chem.Soc., 1991, 113, 7277).
1H NMR (CDCl3)
1-(4-metoksybenzylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-Boc-3-pirolidynylo)piperazyna
Wytworzono z trifluorooctanu 1-(4-metoksybenzylo-D-fenyloglicynylo)piperazyny i 1-Boc-3-pirolidynonu, stosując Metodę I-A (69%).
1H NMR (CDCl3)
Trifluorooctan 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(3-pirolidynylo)piperazyny
Wytworzono z 1-(4-metoksybenzylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-Boc-3-pirolidynylo)piperazyny stosując Metodę H-A.
1H NMR (CD3OD)
Metody dla przykładów 32-33
Stosując Metodę I-A (lecz używając triacetoksyborowodorku sodu w 1,2-dichloroetanie), tytułowe związki wytworzono z trifluorooctanu 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(3-pirolidynylo)piperazyny i wskazanego aldehydu lub ketonu.
P r z y k ł a d 32
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopirolidyn-3-ylo)piperazyna
Wytworzono z paraformaldehydu (20%)
1H NMR (CDCl3)
P r z y k ł a d 33
1-(4-metoksybenzoilo)-D-fenyloglicynylo)-4-(1-izopropylopirolidyn-3-ylo)piperazyna.
Wytworzono z acetonu (59%).
1H-NMR (CDCl3)
Sposoby dla Przykładów 34-46
Jeśli nie wskazano inaczej produkty przykładów 34-46 otrzymano z 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)piperazyny i wskazanego aldehydu lub ketonu stosując Metodę I-A.
P r z y k ł a d 34
1-(4-metoksybenzoilo)-D-fenyloglicynylo)-4-(2-pirydylometylo)piperazyna.
Wytworzono z 2-pirydynokarboksyaldehydu (48%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 444,9 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 21,70 minut (100%).
P r z y k ł a d 35
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(3-pirydylometylo)piperazyna
Wytworzono z 3-pirydynokarboksyaldehydu (42%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 444,9 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 17,84 minuty (99%)
P r z y k ł a d 36
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-pirydylometylo)piperazyna
Wytworzono z 4-pirydynokarboksyaldehydu (45%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 444,9 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 18,36 minuty (99%)
P r z y k ł a d 37
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(3-pentylo)piperazyna.
Wytworzono z 3-pentanonu (88%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 424,0 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 23,62 minuty (100%)
P r z y k ł a d 38
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-cyklopentylopiperazyna
Wytworzono z cyklopentanonu (95%).
1H-NMR
PL 201 525 B1
IS-MS, m/e 422,0 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 20,76 minuty (100%)
P r z y k ł a d 39
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-metylocykloheksylo)piperazyna
Wytworzono z 4-metylocykloheksanonu (46%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 450,0 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 27,07 minut (izomer 1), 27,74 minut (izomer 2).
P r z y k ł a d 40
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(tetrahydrotiopiran-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z tetrahydro-4H-tiopiran-4-on (86%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 453,9 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 22,96 minut (100%)
P r z y k ł a d 41
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(2-indanylo)piperazyna
Wytworzono z 2-indanonu (92%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 469,9 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 26,32 minut (100%)
P r z y k ł a d 42
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-benzylopiperazyna
Wytworzono z benzaldehydu (87%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 444,0 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 25,78 minut (96%)
P r z y k ł a d 43
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(cykloheksylometylo)piperazyna
Wytworzono z cykloheksanokarboksyaldehydu (86%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 450,2 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 28,06 minut (94%)
P r z y k ł a d 44
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-heptylo)piperazyna
Wytworzono z 4-heptanonu (89%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 452,0 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 29,62 minut (94%)
P r z y k ł a d 45
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-piranylo)piperazyna
Wytworzono z piran-4-onu (95%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 437,9 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 18,46 minut (97,5%)
P r z y k ł a d 46
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-cykloheksylopiperazyna
Wytworzono z cykloheksanonu (ilościowy).
1H-NMR
IS-MS, m/e 436,0 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 23,43 minut (100%)
P r z y k ł a d 47-50
Wytwarzanie materiałów wyjściowych
1-(Cbz-D-fenyloglicynylo)piperazyna
Wytworzono z 1-(Cbz-D-fenyloglicynylo)-4-Boc-piperazyny stosując Metodę H-A. Surowy produkt rozpuszczono w octanie etylu i przemyto nasyconym roztworem wodnym NaHCO3, następnie solanką, po czym suszono MgSO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem (85%).
PL 201 525 B1
1H-NMR
IS-MS, m/e 354,2 (M+1)
Analiza dla C20H23N3O3 . 0,2 H2O:
Wyliczono C, 67,28; H, 6,61; N, 11,77;
Stwierdzono: C, 67,10; H, 6,46; N, 11,63.
1-(Cbz-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z (Cbz-D-fenyloglicynylo)piperazyny i 1-metylopiperydyn-4-onu stosując Metodę I-A (lecz używając triacetoksyborowodorku w 1,2-dichlorometanie) (49%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 451,3 (M+1)
Analiza dla C26H34N4O3:
Wyliczono: C, 69,31; H, 7,61; N, 12,43;
Stwierdzono: C, 69,36; H, 7,71; N, 13,14.
Dichlorowodorek 1-D-fenyloglicynylo-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Do będącej w stanie mieszania zawiesiny 5% Pd/C (0,6 g) w etanolu (25 ml) w atmosferze azotu dodano roztwór 1-(Cbz-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny (2,6 g, 5,77 mmoli) i kwas octowy (1,6 ml) w etanolu (50 ml). Kolbę umieszczono pod obniżonym ciśnieniem i atmosferę zastąpiono wodorem (balon). Po 4 godzinach dodano ziemię okrzemkową i mieszaninę filtrowano przez poduszkę ziemi okrzemkowej i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu i gaz HCl barbotowano przez będący w stanie mieszania roztwór w celu wytrącenia soli dichlorowodorkowej. Mieszaninę filtrowano i ciało stałe suszono pod obniżonym ciśnieniem z wytworzeniem 2,6 g (ilościowo) tytułowego związku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 317,3 (M+1)
1-Boc-D-fenyloglicynylo-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Boc-D-Phg-OH (40,0 g, 159,2 mmoli) i 1-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazynę 32,1 g, 175,1 mmoli) zawieszono w bezwodnym dichlorometanie (1,5 l) w atmosferze azotu. Mieszaninę ochłodzono do -15°C w kąpieli lód/MeOH. Powoli dodano trietyloaminę (26,6 ml, 191,0 mmoli), utrzymując temperaturę w -15°C, następnie dodano cyjanofosfonian dietylu (29,0 ml, 191,0 mmoli), znowu utrzymując temperaturę -15°C. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej na noc. Mieszaninę reakcyjną następnie schłodzono dodatkiem nasyconego NaHCO3 (500 ml), i warstwy rozdzielono. Następnie warstwę wodną ekstrahowano dichlorometanem (3 x 11). Warstwy organiczne połączono, wysuszono nad Na2SO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem z wytworzeniem surowego oleju. Oczyszczono stosując (Biotage) chromatografię rzutową z 7,5% (2 M NH3 w MeOH) w THF i otrzymano 53,6 g (81%) tytułowego związku.
1H NMR (DMSO-d6) δ 7,33 (m, 5H), 7,12 (d, J=8,1 Hz, 1H), 5,53 (d, J=8,1 Hz, 1H), 3,31 (m,5H), 2,72 (d, J = 11,3 Hz, 2H), 2,3 (m, 3H), 2,09 (s,3H), 2,03-1,86 (m,2H), 1,76 (dt, J=9,7, 1,8 Hz, 2H), 1,56 (m, 2H), 1,36 (s, 9H)
IS-MS, m/e 416,27 (M+1)
HPLC chiralna wskazała, że nie nastąpiła racemizacja.
Trichlorowodorek 1-D-fenyloglicynylo-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
1-Boc-D-fenyloglicynylo-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazynę (49,6 g, 119,1 mmoli) rozpuszczono w bezwodnym MeOH (1 l) i HCl (gaz) barbotowano przez roztwór w ciągu 2 godzin i 15 minut zauważając tworzenie się białego osadu. Rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem z wytworzeniem 48,3 g (95%) tytułowego związku w postaci białawej piany.
1H NMR (DMSO-d6) δ 12,08 (bs, 1H), 11, 03 (bs, 1H), 8,92 (bs, 2H), 8,79 (bs, 1H), 7,54 (m, 2H), 7,47 (m, 3H), 5,66 (s, 1H), 4,49 (m,1H), 4,26 (bd, 1H), 3,91 (bs, 2H), 3,5-2,8 (m, 9H), 2,69 (s, 3H), 2,4-1,8 (m, 4H).
IS-MS, m/e 316, 24 (M+1).
Ogólna procedura: Z wyjątkiem tego gdy opisano inaczej produkt każdego z przykładów 47-50 wytworzono z dichlorowodorku 1-(D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny i wskazanego kwasu stosując Metodę I-C (z EDCI zamiast DCC).
P r z y k ł a d 47
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z kwasu 4-metoksybenzoesowego (19%).
1H-NMR
PL 201 525 B1
IS-MS, m/e 451,0 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT = 16,76 minut (100%)
P r z y k ł a d 47a
Dichlorowodorek 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)-piperazyny
Wytworzono z 1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę I-D (lecz stosując dichlorometan jako wyjściowy rozpuszczalnik).
1H NMR
Analiza dla C28H28ClN5O2. 2,0 HCl . 0,5 H2O:
Wyliczono: C, 58,64; H, 7,00; N, 10,22;
Stwierdzono: C, 58,92; H, 6,79; N, 10,19.
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr = 17,14 minut.
P r z y k ł a d 47 (Alternatywna synteza)
1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Trichlorowodorek 1-D-fenyloglicynylo-4-(1-metylopiperydyn)-4-ylo)piperazyny (5,0 g, 11,7 mmoli) zawieszono w bezwodnym dichlorometanie (100 ml). Do zawiesiny dodano trietyloaminę (6,9 ml, 49,3 mmole), powodując przejście ciała stałego do roztworu po około 15 minutach. Dodano chlorek p-anizoilu (2,1 ml, 14,1 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną zgaszono dodatkiem wody (100 ml) i warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ekstrahowano dichlorometanem (3 x 100 ml). Warstwy wodne połączono, suszono nad Na2SO4, filtrowano i zatężono. Surowy materiał oczyszczano dwukrotnie stosując (Biotage) chromatografię rzutową eluując 5% (NH3 w MeOH) w dichlorometanie uzyskując 1,4 g (26%) tytułowego związku.
1H NMR (DMSO-d6) δ 8,65 (d, J=7,7 Hz, 1H), 7,88 (d, J = 8,8 Hz, 2H), 7,35 (m,5H), 6,97 (d, J = 8,8 Hz, 1H), 6,40 (d, J= 7,7 Hz, 1H), 3,80 (s, 3H), 3,48 (m,3H), 2,72 (d, J=11,3 Hz, 2H), 2,39 (m, 3H), 2,09 (s, 3H), 2,02 (m, 2H), 1,77 (dt, J = 1,8, 10,2 Hz, 2H), 1,59 (d, J=11,0 Hz, 2H), 1,30 (,m,2H)
IS-MS, m/e 450,26 (M+1).
[a]D20 = -87,62 (c=0,02, MeOH).
Analiza dla C26H34N4O3 . H2O
Wyliczono: C, 66,64; H, 7,74; N, 11,96;
Stwierdzono: C, 66,79; H, 7,41; N, 11,94.
P r z y k ł a d 48
1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego (65%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 460,2 (M+1)
Analityczne RPHPLC, Metoda A, RT = 16,68 minut (100%)
P r z y k ł a d 48a
Dichlorowodorek 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z kwasu 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując Metodę I-D (lecz używając dichlorometanu jako wyjściowego rozpuszczalnika).
P r z y k ł a d 48. (Synteza alternatywna)
1-(idolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Kwas indolo-6-karboksylowy (16,0 g, 99,3 mmoli) i trichlorowodorek 1-D-fenyloglicynylo-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny (42,3 g, 99,3 mmoli) zawieszono w bezwodnym dichlorometanie (1 l) w atmosferze azotu. Mieszaninę ochłodzono do -15°C w łaźni lód/MeOH. Powoli dodano trietyloaminę (58,1 ml, 416,9 mmoli) utrzymując temperaturę -15°C, następnie powoli dodano cyjanofosfonian dietylu (18,1 mm, 119,1 mmoli) utrzymując temperaturę -15°C. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono na noc do ogrzania do temperatury pokojowej. Następnie mieszaninę reakcyjną zgaszono dodatkiem nasyconego roztworu NaHCO3 (500 ml) i warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ekstrahowano dichlorometanem (3 x 500 ml). Warstwy organiczne połączono, wysuszono nad Na2SO4, filtrowano i zatężono otrzymując surowy olej. Oczyszczanie prowadzono stosując (Biotage) chromatografię rzutową eluując 8,3% roztworem (2M NH3 w MeOH) w CHCl3.
Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 45,1 g (99%) tytułowego związku.
1H NMR (DMSO-d6) δ 11,35 (s, 1H), 8,65 (d, J=7,7 Hz, 1H), 7,98 (s,1H), 7,60-7,45 (m, 5H), 7,40-7,25 (m, 3H), 6,48 (t, J= 2,0Hz, 1H), 6,09 (d, J=7,7 Hz, 1H), 3,5 (m, 3H), 2,72 (d, J= 11,3 Hz, 2H),
PL 201 525 B1
2,40 (m, 2H), 2,09 (s, 3H), 2,05 (m, 2H), 1,77 (dt, J=1,1, 10,2 Hz, 2H), 1,59 (d, J= 11,3 Hz, 2H), 1,31 (m, 2H).
13C NMR (DMS)-d6) δ 168,0, 166,4, 138,0, 135,1, 129,9, 128,4, 128,2, 128,0, 127,6, 126,6, 119,4, 118,1, 111,5, 101,2, 79,1, 60,6, 54,7, 53,7, 48,5, 48,3, 45,8, 45,4, 42,2, 27,7, 27, 6.
IS-MS, m/e 459,26 (M+1).
[a]D20 = -73,08 (c=0,02, MeOH).
Część wolnej zasady wyodrębniono z układu rozpuszczalnika chloroform-octan etylu w postaci materiału krystalicznego który był dwójłomny mikroskopowo. Stosując DSC i TGA stwierdzono, że materiał był solwatem zawierającym 0,5 mola chloroformu na mol wolnej zasady. Stwierdzono, że solwat chloroformowy miał szeroką endotermę około 148-158°C, następnie ostrzejszą endotermę (pik przy 194,4°C) jako punkt topnienia odsolwatowanej wolnej zasady.
P r z y k ł a d 48a (Synteza alternatywna)
Chlorowodorek 1-(idolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Do roztworu 1-(idolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny (14,5 g, 31,6 mmoli) w bezwodnym dichlorometanie (300 ml) i bezwodnym MeOH (150 ml) w temperaturze 0°C dodano HCl w Et2O (32,2 ml, 32,2 mmole). Po około 5 minutach rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 15,1 g (96%) tytułowego związku.
1H NMR (DMSO-d6) δ 11,40 (s, 1H), 10,3 (bs, 1H), 8,68 (m, 1H), 7,99 (s, 1H), 7,6-7,4 (m, 5H), 7,4-7,3 (m, 3H), 6,48 (s, 1H), 6,11 (d, J=7,3 Hz, 1H), 4,08 (bs, 1H), 3,6-1,5 (bm, 15H), 2,66 (s, 3H).
IS-MS, m/e 459,26 (M+1).
[a]D20= -83,67 (c=0,01, MeOH).
Analiza dla C27H33N5O2 .1,1 HCl.1 . 1,7 H2O:
Wyliczono: C, 61,03; H, 7,30; N, 13,18; Cl, 7,34;
Stwierdzono: C, 60,95; H, 6,91; N, 13,03; Cl, 7,00.
Stwierdzono, że produkt wytworzony obydwoma metodami według przykładu 48a i przykładu 48a (Synteza alternatywna) jest solą monochlorowodorkową i jest amorficzny. Analiza mikroskopowa pokazała szkliste niedwójłomne cząstki; a analiza DSC nie wykazała punktu topnienia zgodnie z materiałem amorficznym. Stosując przepływowy układ mikrowagowy początkowy materiał był liczony przez określenie izotermy ciśnienia pary, gdzie materiał rozpływał się, następnie ulegał dehydratacji. Po dehydratacji utworzyły się kryształy, które były mikroskopowo dwójłomne; i nowokrystalizowany higroskopijny materiał wykazywał temperaturę topnienia około 174°C.
P r z y k ł a d 48b
Difumaran 1-(idolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Sól difumaranową wygodnie wytwarzono rozpuszczając wolną zasadę w metanolu lub 95% etanolu i ogrzewając do około 50°C (np. w stężeniu 460 mg w 15 ml). Następnie dodano dwa równoważniki kwasu fumarowego (np. 232,2 mg) (np. jako 0,25 M roztwór w metanolu lub jako zawiesinę w 3 ml 95% etanolu). Po ochłodzeniu i krystalizacji, wyodrębnieniu i wysuszeniu otrzymano produkt w postaci cienkich igieł krystalicznych z ostrą temperaturą topnienia w około 213°C (DSC).
P r z y k ł a d 49
1-(3-metyloindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z kwasu 3-metyloindolo-6-karboksylowego (50%).
1H-NMR
IS-MS, m/e 474,3 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT=22,20 minut (98%).
P r z y k ł a d 50
1-(3-chloroindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z kwasu 3-chloroindolo-6-karboksylowego (76%)
1H-NMR
IS-MS, m/e 493,9 (M+1)
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT=22,66 minut (100%)
P r z y k ł a d 51
Dichlorowodorek 1-(3-chloroidolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-piperydynylometylo)piperazyny
Wytwarzanie materiałów wyjściowych:
1-(1-Boc-piperydyn-4-ylometylo)piperazyna
Do mieszanego roztworu 1-Boc-piperydyno-4-karboksyaldehydu (2,4 g, 11,3 mmole) w THF (60 ml) i acetonitrylu (15 ml) dodano piperazynę (4,85 g, 56,3 mmole). Po mieszaniu przez 5 godzin
PL 201 525 B1 dodano triacetoksyborowodorek sodu (2,87 g, 13,5 mmoli) i mieszaninę reakcyjną pozostawiono w stanie mieszania przez noc. Następnego ranka rozpuszczalniki usunięto przez odparowanie rotacyjne i pozostałość rozpuszczono w octanie etylu, przemyto dwa razy nasyconym roztworem wodnym NaHCO3, następnie wodą, i następnie osuszono nad MgSO4, filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość chromatografowano na żelu krzemionkowym eluując z gradientem krokowym od 2% do 15% (2N amoniak/metanol) w dichlorometanie. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 4,03 g (48%) tytułowego związku.
1H-NMR
IS-MS, m/e 284,3 (M+1)
1-(Cbz-D-fenyloglicynylo)-4-(1-Boc-piperydyn-4-ylometylo)piperazyna.
Wytworzono z Cbz-D-fenyloglicyny i 1-(1-Boc-piperydyn-4-ylometylo)piperazyny stosując Metodę C-A. Tytułowy związek oczyszczono chromatograficznie na żelu krzemionkowym eluując gradientem krokowym od 1% do 3% (2N amoniak/metanol) w dichlorometanie.
1H-NMR
IS-MS, m/e 551,3 (M+1)
1-(D-fenyloglicynylo)-4-(1-Boc-piperydyn-4-ylometylo)piperazyna.
Wytworzono z 1-(Cbz-D-fenyloglicynylo)-4-(1-Boc-piperydyn-4-ylometylo)piperazyny stosując Metodę F-A.
1H-NMR
IS-MS, m/e 417,8 (M+1)
Dichlorowodorek 1-(3-chloroindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-piperydynylometylo)piperazyny
Wytworzono z kwasu 3-chloroindolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-(1-Boc-piperydyn-4-ylometylo)piperazyny stosując Metodę I-C, D-B i I-D (stosując dichlorometan w miejsce eteru/dichlorometanu jako początkowy rozpuszczalnik).
1H-NMR
IS-MS, m/e 494,2 (M+1)
Analiza dla C27H32N5O2Cl . 2,2 HCl . 3,0 H2O
Wyliczono: C, 51,61; H, 6,45; N, 11,15, Cl, 18,06;
Stwierdzono: C, 51,40; H, 6,12; N, 11,02; Cl, 17,80.
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT=20,59 minut (100%)
P r z y k ł a d 52
Dichlorowodorek 1-(3-metyloindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(4-piperydynylometylo)piperazyny
Wytworzono z kwasu 3-metyloindolo-6-karboksylowego i 1-(D-fenyloglicynylo)-4-(1-Boc-piperydyn-4-ylometylo)piperazyny stosując Metody I-C, D-B, i I-D (stosując dichlorometan zamiast eteru/dichlorometanu jako początkowy rozpuszczalnik).
1H-NMR
IS-MS, m/e 474,2 (M+1)
Analiza dla C28H35N5O2 · 2,3 HCl · 4,0 H2O
Wyliczono: C, 53,42; H, 7,25; N, 11,13, Cl, 12,95;
Stwierdzono: C, 53,14; H, 6,71; N, 10,99 Cl, 13,12.
Analityczny RPHPLC, Metoda A, RT=20,23 minut (100%)
P r z y k ł a d 53
Trifluorooctan 1-[4-chlorobenzoilo-D-fenyloglicynylo]-4-benzylopiperazyny
W DMF (10 ml) połączono Boc-D-fenyloglicynę (753 mg, 3 mmole), TBTU (tetrafluoroboran 2-(1H-(benzotriazol-1-ylo)-1,3,3-tetrametylouroniowy) (963,3 mg, 3 mmole), diizopropyloetyloaminę (894 mg, 6 mmoli) i 4-benzylopiperazynę (525 mg, 3 mmole) i mieszano przez noc. Mieszaninę reakcyjną przeniesiono do dichlorometanu (25 ml), przemyto wodą (50 ml) i odparowano do sucha. Pozostałość potraktowano TFA (5 ml) w ciągu 1 godziny i nadmiar TFA odparowano pod obniżonym ciśnieniem. Dodano trietyloaminę (1 ml) i odparowano pod obniżonym ciśnieniem. Mieszaninę następnie podzielono na trzy równe części. Jedną część potraktowano mieszaniną kwasu 4-chlorobenzoesowego (156,5 mg, 1 mmol), HOBt (148,5 mg, 1,1 mmoli) i EDCI (191 mg 1 mmol) w DMF (3 ml), którą mieszano przez 5 minut. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc, rozcieńczono wodą i acetonitrylem i zastosowano bezpośrednio do oczyszczania preparatywną RPHPLC i uzyskano tytułowy związek (120 mg).
PL 201 525 B1
1H-NMR
Podobnymi do opisanych w przykładzie 53 metodami otrzymano następujące związki:
P r z y k ł a d 54
Trifluorooctan 1-[4-chlorobenzoilo-D-fenyloglicynylo]-4-(2-fenetylo)piperazyny
1H NMR
MS MALDI TOF M+1 - 462
P r z y k ł a d 55
Trifluorooctan 1-[4-chlorobenzoilo-D-fenyloglicynylo]-4-(cykloheksylometylo)piperazyny
1H NMR
MS MALDI TOF M+1 - 454
P r z y k ł a d 56
Chlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-(2-(tiazol-2-yloetylo]piperazyny Wytworzono z trichlorowodorku 1-(D-fenyloglicynylo]-4-(2-(tiazol-2-yloetylo]piperazyny i kwasu indolo-6-karboksylowego stosując metody zasadniczo równoważne Metodzie I-C, następnie Metodzie I-D. Temperatura topnienia = 135-142°C z rozkładem.
1H NMR (CD3OD).
APCI-MS, m/e = 474 (C26H27N5O2S+1).
Analiza HPLC (Metoda B): 98,8% tr = 14,2 minuty.
P r z y k ł a d 57 (nie ma przykładu 57)
P r z y k ł a d 58a
1-[indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna Wytworzono z 1-(D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny i kwasu indolo-6-karboksylowego stosując metodę zasadniczo równoważną Metodzie I-C (66%).
1H NMR (CDCl3).
APCI-MS, m/e = 486 (C28H28FN5O2+1)
P r z y k ł a d 58b
Chlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny Wytworzono z 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(3-fluoropirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny stosując metodę zasadniczo równoważną Metodzie I-D (89%).
[a]25D -98,8° (c 0,30, metanol)
Temperatura topnienia = 135-145°C z rozkładem 1H-NMR (CD3OD)
APCI-MS, m/e =486 (C28H28FN5O2+1).
TLC Rf = 0,44 (7:3 CH2Cl2:CMA)
Analiza dla C28H31N3O4 · 1,25 HCl · 1,2 H2O:
Wyliczono: C, 60,84; H, 5,77; N, 12,67; Cl, 8,02;
Stwierdzono: C, 61,14; H, 5,86; N, 12,34; Cl, 7,88.
Analiza HPLC (Metoda B): 98,2% tr = 13,2 minuty.
P r z y k ł a d 59a
1-[indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna Metoda I-E
Trichlorowodorek 1-(D-fenyloglicynylo]-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny (580 mg,
1,26 mmoli), kwas indolo-6-karboksylowy (205 mg, 1,26 mmoli), HOBt (171 mg, 1,26 mmoli) i trietyloaminę (0,88 ml, 6,9 mmoli) rozpuszczono w DMF (20 ml). Do tego roztworu dodano DCC (390 mg, 1,89 mmoli) i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Dodano octan etylu (100 ml) i heptan (20 ml) i ciała stałe usunięto przez filtrację. Rozpuszczalniki usunięto pod obniżonym ciśnieniem, a pozostałość ponownie rozpuszczono w toluenie/octanie etylu (200 ml, 1:1) i ciała stałe usunięto przez filtrację. Filtrat przemyto wodą i solanką, osuszono (Na2SO4), filtrowano i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując surowy produkt (800 mg). Surowy produkt oczyszczono chromatograficznie (SiO2, 1000:10:1-250:10:1 CHCl2:metanol:stężony wodorotlenek amonu) uzyskując podtytułowy związek (443 mg, 71%).
1H NMR (CDCl3).
TLC = 0,3 (200:10:1, CHCl2 :metanol : stężony wodorotlenek amonu)
PL 201 525 B1
P r z y k ł a d 59b
Chlorowodorek 1-[indoilo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(2-cyjanopirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny stosując metody zasadniczo równoważne tym opisanym w Metodzie I-D (96%).
[a]25D -92,0° (c 0,27, metanol)
Temperatura topnienia = 156-169°C IR (ATR) 1H-NMR (CD3OD)
APCI-MS, m/e =493 (C29H28N6O2+1).
Analiza dla C28H31N3O4 · 1,1 HCl 0,9 H2O:
Wyliczono: C, 63,44; H, 5,68; N, 15,31; Cl, 7,10;
Stwierdzono: C, 63,53; H, 5,68; N, 15,41; Cl, 6,88.
Analiza HPLC (Metoda B): 98,9% tr = 15,2 minuty.
P r z y k ł a d 60
Chlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z 1-[D,L-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny i chlorku p-anizoilu stosując procedury zasadniczo równoważne tym opisanym w Metodzie I-B stosując dichlorometan zamiast wodnego dioksanu i TEA zamiast K2CO3, następnie Metodę I-D.
1H-NMR
IS-MS, m/e 485,3 (M+1)
Analiza dla C27H32N5O2Cl · 2,2 HCl · 2,0 H2O:
Wyliczono: C, 53,14; H, 6,31; N, 11,48; Cl, 18,59;
Stwierdzono: C, 53,04; H, 5,86; N, 11,36; Cl, 18,13.
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr = 19,78 minut.
P r z y k ł a d 61
Chlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylo-piperydyn-4-ylo)piperazyny
1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazynę 8,20 g,
18,16 mmoli) podzielono na dwie 2 g próbki i każdą próbkę rozpuszczono w mieszaninie chloroformu (1,0 ml), izopropanolu (13 ml) i heptanu (26 ml). Próbki te następnie poddano indywidualnie obróbce chromatograficznej stosując preparatywną chiralną HPLC (Chiralcel OD, 8x34 cm, eluując 35% izopropanol/65% heptan z 0,4% DMEA przez 21 minut przy prędkości przepływu 350 ml/min). Analityczna HPLC mieszaniny racemicznej (Chiralcel OD, 4,6 x 250 mm, eluując 35% izopropanol/65% heptan z 0,4% DMEA, 1,0 ml/min, detekcja UV przy 260 nm) ujawniła dwa piki, linia podstawowa rozszczepiona. Frakcje z preparatywnej HPLC zawierające pik z krótszym czasem retencji połączono i zatężono uzyskując 3,71 g izomeru. Frakcje zawierające później wyciekający izomer połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 3,80 g izomeru 2. Biologiczna ocena dwóch próbek ujawniła, że izomer 1 jest ponad 10 razy mocniejszy niż izomer 2 i na tej podstawie izomer 1 próbnie oznaczono jako D-izomer. Izomer 1 został poddany chromatografii na żelu krzemionkowym (Układ Biotage Quad 12/25, kolumny 25 mm KP-Sil [32-63 μm rozmiar cząstek], przy eluowaniu gradientem 0-6% 2N amoniak/metanol w dichlorometanie) i frakcje zawierające produkt połączono i zatężono. Pozostałość ponownie rozpuszczono w dichlorometanie i do tego mieszanego roztworu dodano 1M HCl w eterze dietylowym (4,33 ml, 4,33 mmole). Osad filtrowano i suszono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 2,3 g (49%) tytułowego związku.
1H NMR
IS-MS, m/e 485,3 (M+1)
Analiza dla C26H33N4O3Cl · 1,3 HCl ·0,5 H2O:
Wyliczono: C, 57,68; H, 6,57; N, 10,35; Cl. 15,06;
Stwierdzono: C, 57,42; H, 6,76; N, 10,06; Cl, 14,89.
P r z y k ł a d 62
Dichlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D,L-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo) piperazyny
PL 201 525 B1
Metoda I-F
Do mieszanego roztworu D,L-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny (0,458 g, 1,32 mmoli) w dichlorometanie (5 ml) i DMF (2 ml) dodano kwas indolo-6-karboksylowy (0,233 g, 1,44 mmole). Roztwór ochłodzono do 0°C i dodano DEPC (0,218 ml, 1,44 mmole). Po 24 godzinach roztwór zatężono pod obniżonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w 5% kwas octowy/metanol i załadowano na kolumnę SCX. Kolumnę przemyto metanolem, następnie związek eluowano 50% (2N amoniak/metanol) w dichlorometanie. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość następnie poddano chromatografii na żelu krzemionkowym eluując gradientem 0-5% (2N amoniak/metanol) w dichlorometanie. Znowu frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 0,6 g białawego ciała stałego. Sól HCl wytworzono stosując Metodę I-D i uzyskano 290 mg (39%) tytułowego związku.
1H NMR
IS-MS, m/e 494,2 (M+1)
Analiza dla C26H33N4O3Cl ·2,2 HCl ·0,5 H2O:
Wyliczono: C, 54,38; H, 6,35; N, 9,76; Cl, 19,76;
Stwierdzono: C, 54,08; H, 6,12; N, 9,59; Cl, 19,44.
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr = 21,59 minut.
P r z y k ł a d 63
Dichlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
1-[indolo-6-karbonylo-D,L-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazynę (18,8 mmoli teoretycznie) podzielono na próbki 0,5 g i każdą próbkę rozpuszczono w mieszaninie izopropanolu (5 ml) i heptanu (20 ml). Próbki te następnie poddano indywidualnie obróbce chromatograficznej stosując preparatywną chiralną HPLC (Chiralcel OD, 8x34 cm, eluując 30% izopropanol/70% heptan z 0,2% DMEA przez 14 minut przy prędkości przepływu 370 ml/min). Analityczna HPLC mieszaniny racemicznej (Chiralcel OD, 4,6 x 250 mm, eluowanie 30% izopropanol/70% heptan z 0,2% DMEA, 1,0 ml/min, detekcja UV przy 260 nm) ujawniła dwa piki, linię podstawową rozszczepioną. Frakcje z preparatywnej HPLC zawierające pik z krótszym czasem retencji połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem i uzyskano 2,8 g izomeru 1. Frakcje zawierające później wyciekający izomer połączono i zatężono uzyskując 2,80 g izomeru 2. Biologiczna ocena dwóch próbek ujawniła, że izomer 1 jest około 100 razy mocniejszy niż izomer 2 i na tej podstawie izomer 1 próbnie oznaczono jako D-izomer. Izomer 1 (2,6 g) został ponownie rozpuszczony w dichlorometanie i do tego mieszanego roztworu dodano 1M HCl w eterze dietylowym (5,26 ml, 5,26 mmoli). Osad filtrowano i suszono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 2,4 g (48%) tytułowego związku.
1H NMR
IS-MS, m/e 494,0 (M+1)
Analiza dla C27H32N5O2Cl ·2,1 HCl ·0,7 H2O:
Wyliczono: C, 59,31; H, 6,36; N, 12,81; Cl, 13,62;
Stwierdzono: C, 59,57; H, 6,41; N, 12,42; Cl, 13,31.
P r z y k ł a d 64
Dichlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując procedury zasadniczo równoważne tym opisanym w Metodzie I-C i następnie Metodzie I-D. Końcowy produkt oczyszczono preparatywną RPHPLC (Vydac C18, 90% A do 65% A; A=0,01% wodny HCl, B=acetonitryl).
1H NMR
IS-MS, m/e 511,1 (M+1)
Analiza dla C30H34N6O2 · 1,9 HCl · 3,0 H2O:
Wyliczono: C, 56,84; H, 6,66; N, 13,26; Cl, 10,63;
Stwierdzono: C, 56,79; H, 6,81; N, 13,12; Cl, 10,62.
Analiza HPLC (Metoda A): 98,6% tr = 17,84 minuty.
P r z y k ł a d 65
Chlorowodorek 1-[3-chloroindolo-6-karbonylo-D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
PL 201 525 B1
Wytworzono z kwasu 3-chloroindolo-6-karboksylowego i D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując procedury zasadniczo ekwiwalentne procedurom opisanym w Metodzie I-C i Metodzie I-D.
1H NMR
IS-MS, m/e 545,0 (M+1)
Analiza dla C30H33N6O2Cl · 1,6 HCl · 1,5 H2O:
Wyliczono: C, 57,15; H, 6,01; N, 13,33; Cl, 14,62;
Stwierdzono: C, 56,86; H, 5,64; N, 13,02; Cl, 14,37.
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr = 25,08 minuty.
P r z y k ł a d 66
Trichlorowodorek 1-[3-metyloindolo-6-karbonylo-D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z kwasu 3-metyloindolo-6-karboksylowego i D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując procedury zasadniczo ekwiwalentne procedurom opisanym w Metodzie I-C i następnie Metodzie I-D.
1H NMR
IS-MS, m/e 525,1 (M+1)
Analiza dla C31H36N6O2 · 3,0 HCl · 2,6 H2O:
Wyliczono: C, 54,68; H, 6,54; N, 12,34; Cl, 15,62;
Stwierdzono: C, 54,41; H, 6,25; N, 12,00; Cl, 15,99.
Analiza HPLC (Metoda A): 99% tr = 23,06 minuty.
P r z y k ł a d 67
Chlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono stosując procedury zasadniczo równoważne tym opisanym w Metodzie I-C i następnie Metodzie I-D.
1H NMR
IS-MS, m/e 519,0 (M+1)
Analiza HPLC (Metoda A): 98% tr = 20,18 minut
P r z y k ł a d 68
Dichlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D-(2-trifluorometylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny (6,14 g, 11,8 mmoli) podzielono na 0,5 g porcje i każdą z nich rozpuszczono w mieszaninie izopropanolu (20 ml) i heptanu (30 ml). Próbki te zostały następnie oddzielnie poddane chromatografii stosując preparatywną chiralną HPLC (Chiralpak AD, 8x40 cm, eluując 45% izopropanol/55% heptan z 0,2% DMEA przez 18 minut przy prędkości przepływu 450 ml/min). Analityczna HPLC racemicznej mieszaniny (Chiralpak AD, 4,6 x 250 mm, eluując 45% izopropanol/55% heptan z 0,2% DMEA, 1,0 ml/min, detekcja UV przy 260 nm) ujawniła dwa piki, linię podstawową rozszczepioną. Frakcje z preparatywnej HPLC zawierające pik z krótszym czasem retencji połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem i uzyskano 2,9 g izomeru 1. Frakcje zawierające później wyciekający izomer połączono i zatężono uzyskując 2,8 g izomeru 2. Biologiczna ocena dwóch próbek ujawniła, że izomer 1 jest ponad 100 razy mocniejszy niż izomer 2; i na tej podstawie izomer 1 próbnie oznaczono jako D-izomer. Izomer 1 (2,7 g) znowu rozpuszczono w dichlorometanie i do mieszanego roztworu dodano 1 M HCl w eterze dietylowym (10,4 ml, 10,4 mole). Osad filtrowano i osuszono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 2,8 g (75%) tytułowego związku.
1H NMR
IS-MS, m/e 520,1 (M+1)
Analiza dla C27H33N4O3F · 2,1 HCl · 1,4 H2O:
Wyliczono: C, 52,43; H, 6,14; N, 9,06; Cl, 12,04;
Stwierdzono: C, 52,06; H, 6,03; N, 9,41; Cl, 11,91.
P r z y k ł a d 69
Chlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
PL 201 525 B1
Wytworzono z 1-[D,L-(2-trifluorometylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny i 6-karboksyindolu stosując procedury zasadniczo ekwiwalentne tym opisanym w Metodzie I-C i następnie Metodzie I-D.
1H NMR
IS-MS, m/e 528,0 (M+1)
Analiza dla C28H32N5O2F3 · 1,9 HCl · 2,5 H2O:
Wyliczono: C. 52,39; H. 6,10; N. 10,91; Cl. 10,50;
Stwierdzono: C. 52,12; H. 5,61; N. 10,71; Cl. 10,63.
Analiza HPLC (Metoda A): 97% tr = 21,10 minut
P r z y k ł a d 70
Dichlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D-cyklopentyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Metoda I-G
Do mieszanego roztworu HOBt (0,388 g, 2,87 mmoli) w DMF (2 ml) dodano DCC (0,684 g, 2,65 mmoli). Do tego roztworu dodano roztwór kwasu p-metoksybenzoesowego (0,404 g, 2,65 mmoli) i 1-[D-cyklopentyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazynę (0,683 g, 2,21 mmoli) w DMF (9 ml). Po mieszaniu przez noc roztwór filtrowano; filtratem załadowano kolumnę SCX (uprzednio potraktowaną 5% kwas octowy/metanol i przemytą metanolem). Kolumnę przemyto metanolem, a następnie produkt eluowano 1N amoniak/metanol, następnie dichlorometanem. Frakcje zawierające produkt połączono i zatężono pod obniżonym ciśnieniem uzyskując 0,687 g, (70%, 1H NMR; IS-MS, m/e 443,4 (M+1) wolnej zasady tytułowego związku.
Sól HCl wytworzono stosując Metodę I-D i uzyskano 737 mg (95%) tytułowego związku.
1H NMR
IS-MS, m/e 443,4 (M+1)
Analiza dla C25H38N4O3 · 2,1 HCl · 2,0 H2O:
Wyliczono: C. 54,08; H. 8,01; N. 10,09; Cl. 13,41;
Stwierdzono: C. 54,35; H. 7,76; N. 10,06; Cl. 13,64.
Analiza HPLC (Metoda A): 99,4% tr = 17,84 minuty
P r z y k ł a d 71
Dichlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D-cyklopentyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-[D-cyklopentyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując procedury zasadniczo równoważne tym stosowanym w Metodzie I-G, przy użyciu HOBt w miejsce HOAt i EDCI zamiast DCC, i Metodę I-D.
1H NMR
IS-MS, m/e 452,3 (M+1)
Analiza dla C26H37N5O2 · 1,9 HCl · 2,5 H2O:
Wyliczono: C. 55,18; H. 7,82; N. 12,38; Cl. 11,90;
Stwierdzono: C. 55,46; H. 7,47; N. 12,35; Cl. 11,79.
Analiza HPLC (Metoda A): 96,7% tr = 17,76 minuty
P r z y k ł a d 72
Dichlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D-cykloheksyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z kwasu 4-metoksybenzoesowego i 1-D-cykloheksyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując procedury zasadniczo równoważne tym według Metody I-G i Metody I-D.
1H NMR
IS-MS, m/e 457,4 (M+1)
Analiza dla C26H40N4O3 · 2,0 HCl · 0,6 H2O:
Wyliczono: C. 57,79; H. 8,06; N. 10,37; Cl. 13,12;
Stwierdzono: C. 57,54; H. 8,02; N. 10,19; Cl. 13,22.
Analiza HPLC (Metoda A): 100% tr = 19,35 minuty
P r z y k ł a d 73
Dichlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D-cykloheksyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
PL 201 525 B1
Wytworzono z kwasu indolo-6-karboksylowego i 1-[D-cykloheksyloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny stosując procedury zasadniczo równoważne tym, według Metody I-G, podstawiając HOAt za HOBt i EDCI za DCC, i Metody I-D.
1H NMR
IS-MS, m/e 466,3 (M+1)
Analiza dla C27H38N5O2 · 2,1 HCl · 2,0 H2O:
Wyliczono: C. 56,08; H. 7,86; N. 12,11; Cl. 12,88;
Stwierdzono: C. 56,29; H. 7,48; N. 12,11; Cl. 12,76.
Analiza HPLC (Metoda A): 97,08% tr = 20,08 minuty
P r z y k ł a d 74a
1-[indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-(2-fenetylo)piperazyna
Wytworzono z 1-(D-fenyloglicynylo)-4-(2-fenetylo)piperazyny i kwasu indolo-6-karboksylowego stosując metody zasadniczo równoważne tym opisanym w Metodzie I-C (62%) 1H NMR (CDCl3).
APCI-MS, m/e = 467 (M+1).
P r z y k ł a d 74b
Chlorowodorek 1-[indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-(2-fenetylo)piperazyny
Wytworzono z 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(2-fenetylo)piperazyny stosując metody zasadniczo równoważne tym opisanym w Metodzie I-D (96%).
[a]25D = -96,8° (c 0,25, metanol)
Temperatura topnienia = 210-215°C (rozkład) 1H NMR (CD3OD).
Analiza HPLC (Metoda B: 98,6 % tr = 16,5 minuty
Analiza dla C29H30N4O2 · 1,0 HCl · 0,5 H2O:
Wyliczono: C. 68,02; H. 6,30; N. 10,94; Cl. 6,92;
Stwierdzono: C. 68,21; H. 6,32; N. 10,78; Cl. 6,78.
APCI-MS, m/e = 467 (M+1)
P r z y k ł a d 75
1-[4-metoksybenzoilo-D,L-tiazol-2-yloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4ylo)piperazyna
Wytworzono z trichlorowodorku 1-[D,L-tiazol-2-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny i chlorku anizoilu stosując Metodę I-B, zastępując N,N-diizopropyloetyloaminą a węglan potasu i zastępując dichlorometanem dioksan.
1H-NMR
LCMS m/z 458,4 (M+1)
P r z y k ł a d 76a
1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(benzo[b]tiofen-3-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4ylo)piperazyna
Wytworzono z trichlorowodorku 1-D,L-(benzo[b]tiofen-3-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny i chlorku anizoilu stosując Metodę G-A, zastępując trietyloaminą węglan potasu i zastępując dichlorometanem dioksan.
1H-NMR
LCMS m/z 507,4 (M+1)
P r z y k ł a d 76b
Dichlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-benzotiofen-3-yloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(benzo[b]tiofen-3-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny i 0,2 N HCl, a następnie liofilizowano.
LCMS m/z 507,4
P r z y k ł a d 77a
1-[4-metoksybenzoilo-D,L-naftaleno-1-yloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4ylo)piperazyna
Wytworzono z trichlorowodorku 1-[D,L-(naftaleno-1-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny i chlorku anizoilu stosując Metodę G-A, zastępując trietyloaminą węglan potasu i dichlorometanem dioksan.
1H-NMR
IS-MS m/e 501,0 (M+1)
PL 201 525 B1
P r z y k ł a d 77b
Dichlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-naftaleno-1-yloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z 1-[D,L-(naftaleno-1-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny i 0,2 N HCl, a następnie liofilizowano.
1H NMR
LCMS m/z 501,4 (M+1)
P r z y k ł a d 78
1-[indolo-6-karbonylo-D,L-naftaleno-1-yloglicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna
Wytworzono z trichlorowodorku 1-[D,L-(naftaleno-1-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn)-4-ylopiperazyny i 6-karboksyindolu stosując Metodę I-C, zastępując przez EDCI DDC i zastępując N,N-diizopropyloaminą trietyloaminę.
IS-MS m/e 510,0 (M+1)
P r z y k ł a d 79
Chlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(2-metylosulfonylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny
Wytworzono z 1-D,L-(2-metylosulfonylofenylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyny i chlorku anizoilu stosując Metodę I-B, zastępując trietyloaminą węglan potasu i dichlorometanem dioksan. Sól HCl wytworzono Metodą I-D zastępując octanem etylu dichlorometan.
1H-NMR
IS-MS, m/e 529 (M+1)
P r z y k ł a d 80
Dichlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(tiazol-5-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny
Do mieszanego roztworu kwasu 4-metoksybenzoesowego (760 mg, 5,0 mmoli), 1-[D,L-(tiazol-5-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)-etylo]piperazyny (około 5,0 mmoli) i HOAt (750 mg, 5,5 mmoli) w DMF (40 ml) dodano EDCI (1,05 g, 5,5 mmoli). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin i rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość roztworzono w chloroformie: alkoholu izopropylowym (2:1) i przemyto nasyconym wodorowęglanem sodu. Fazę wodną ekstrahowano znowu chloroformem:alkoholem izopropylowym (2:1) (x3) i połączone ekstrakty organiczne suszono (MgSO4) i zatężono pod obniżonym ciśnieniem.
Surowy produkt oczyszczono preparatywną RPHPLC; i frakcje produktu zatężono, roztworzono w chloroformie:alkoholu izopropylowym (2:1), przemyto nasyconym wodorowęglanem sodu, osuszono (MgSO4) i zatężono pod obniżonym ciśnieniem. Tak otrzymaną wolną zasadę rozpuszczono w metanolu i potraktowano 2 równoważnikami HCl w eterze i odparowano do sucha. Pozostałość rozpuszczono w wodzie/acetonitrylu i wysuszono przez zamrażanie otrzymując 786 mg tytułowego związku. LCMC M+1 466
NMR
P r z y k ł a d 81
Dichlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z 1-[D,L-(2-metylotiazol-4-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny i kwasu 4-metoksybenzoesowego stosując metody zasadniczo ekwiwalentne tym opisanym w przykładzie 80.
LCMS M+1 480
NMR
P r z y k ł a d 82
Dichlorowodorek 1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(2-aminotiazol-4-ylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny
Wytworzono z 1-(Boc-D,L-2-aminotiazol-4-yloglicynylo)-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyny i kwasu 4-metoksybenzoesowego stosując metody zasadniczo równoważne tym opisanym w Przykładzie 80.
LCMS M+1 481
NMR
Następujące związki wytworzono stosując podobne procedury opisane wyżej i odpowiednie materiały wyjściowe:
1-[indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(2-aminotiazol-4-ylo)etylo]piperazyna. (Np. przez sprzęganie kwasu indolo-6-karboksylowego ze związkiem pośrednim A-10, następnie przez odbezpieczenie grupy aminowej).
PL 201 525 B1
1-[indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(2-metylopirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna.
1-[indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo]-4-[2-(2-trifluorometylopirydyn-6-ylo)etylo]piperazyna.
1-[indolo-6-karbonylo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-[2-(pirydyn-4-ylo)etylo]piperazyna.
1-[indolo-6-karbonylo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-[2-(pirydazyn-3-ylo)etylo]piperazyna.
1-[indolo-6-karbonylo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-[2-(imidazol-1-ylo)etylo]piperazyna.
1-[indolo-6-karbonylo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-[2-(imidazol-4-ylo)etylo]piperazyna.
1-[indolo-6-karbonylo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo]-4-[2-(pirazol-4-ylo)etylo]piperazyna.
1-[4-metoksybenzoilo-D,L-(chinolin-8-ylo)glicynylo]-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna.
Protokoły prób
Próby inhibitowania enzymu
Zdolność testowanego związku do inhibitowania czynnika Xa można oszacować jedną lub większa ilością prób inhibitowania enzymu lub innymi standardowymi próbami znanymi fachowcom.
Próba 1 inhibitowania enzymu
Próby enzymu przeprowadzono w temperaturze pokojowej w 0,1M buforze fosforanowym, pH 7,4 według sposobu Tapparelli i współpracowników (J. Biol. Chem. 1993, 268, 4734-4741). Oczyszczony czynnik ludzki Xa, trypsynę, trombinę i plasminę zakupiono z Alexis Corporation, Nottingham, UK. Urokinazę zakupiono z Calbiochem, Nottingham UK. Substraty chromogeniczne dla tych enzymów; pefachrome-FXA, pefachrome-TRY, pefachrome-TH, pefachrome-PL i pefachrome-UK zakupiono z Pentapharm AG, Basel, Switzerland. Produkt (p-nitroanilina) wyznaczono ilościowo przez adsorpcje przy 405 nm w 96 dołkowych mikropłytkach stosując czytnik Dynatech MR5000 (Dynex Ltd, Billingshurst, UK). Km i Ki wyliczono stosując SAS PROC NLIN (SAS Institute, Cary, NC, USA, Release 6,11) wartości Km określono jako 100,9 μM dla czynnika Xa/pefachrome-FXA i 81,6 μM dla trypsyny/pefachrome-TRY. Roztwory podstawowe inhibitora wytworzono przy 40 mM w Me2SO i badano przy 500 μM, 50 μM i 5 μM. Dokładność pomiarów K potwierdzono przez porównanie z wartościami Ki znanych inhibitorów czynnika Xa i trypsyny.
Zgodnie z opublikowanymi danymi, benzamidyna inhibitowała czynnik Xa, trypsynę, trombinę, plasmin i urokinazę z wartościami K, 155 μΜ, 21 μΜ, 330 nM 200 nM i 100 nM odpowiednio. Stwierdzono, że związki według wynalazku posiadają aktywność w tych próbach.
Próba 2 inhibitowania enzymu
Czynnik ludzki Xa i trombina ludzka zostały zakupione z Enzyme Research Laboratories (South Bend, Indiana, USA). Inne proteazy z innych komercyjnych źródeł. Chromogeniczne paranitroanilidowe substraty proteazy peptydowej zakupiono z Midwest Biotech (Fisher, Indiana, USA).
Powinowactwo wiązania dla ludzkiego czynnika Xa mierzono jako pozorną stałą asocjacji (Kass) wywodzącą się z kinetyki inhibitowania proteazy jak opisano uprzednio. a,b,c,d Pozorne stałe Kass otrzymano stosując zautomatyzowane (BioMek-1000) rozcieńczanie inhibitorów (określenia Kass wprowadzono trzykrotnie dla każdego z czterech do ośmu stężeń) w 96 dołkowych płytkach i szybkość hydrolizy substratu chromogenicznego określono przy 405 nm stosując czytnik płytkowy Thermomax z Molecular Devices (San Francisco). Dla inhibitowania czynnika Xa, protokół próby obejmował: 50 μl buforu (0,06 M tris 0,3 M NaCl, pH 7,4); 25 μl badanego roztworu inhibitora (w MeOH); 25 μl czynnika ludzkiego Xa (32 nM w 0,03 M tris, 0,15 M NaCl, 1 mg/ml HSA); w końcu 150 μl BzIleGluGlyArgpNA (0,3 mM w wodzie) dodano w ciągu 2 minut aby zapoczątkować hydrolizę. Końcowy czynnik Xa wynosił 3,2 nM. Wolny [Xa] i związany [Xa] określono z liniowych standartowych krzywych na tej samej płytce przy zastosowaniu programu SoftmaxPro dla każdego stężenia inhibitora i pozornego Kass wyliczonego dla każdego stężenia inhibitora, które wywołuje inhibitowanie hydrolizy pomiędzy 20% i 80% kontrolnego (3,2 nM czynnika Xa): pozorny Kass = [E:I] / [Ef] [If] = [Eb] / [Ef] [I°-Ib]. Wartości pozornej Kass tak otrzymane stanowią w przybliżeniu odwrotność Ki dla odpowiednich inhibitorów [1/appKass=app Ki]. Zmienność średniej wartości pozornej Kass określono przy stężeniu pojedynczego substratu +/-15%. System próby Km mierzono przy 0,347+/-0,031 mM [n=4]; i Vmax wynosiło 13,11+/-0.76 μM/min.
Wartości Kass określono z trombiną i innymi proteazami stosując ten sam protokół z następującym enzymem i stężeniami substratów: trombiną 5,9 nM z 0,2 mM BzPheValArgpNA; XIa 1,2 nM z 0,4 mM pyroGluProArgpNA; XIIa 10 nM z 0,2 mM HDProPheArgpNA; plazmina 3,4 nM z 0,5 mM HDValLeuLyspNA; nt-PA 1,2 nM z 0,8 mM HDIleProArgpNA; i urokinaza 0,4 nM z 0,4 mM pyroGluGlyArgpNA; aPC 3 nM z 0,174 mM pyroGluProArgpNA; plazma kalikreina 1,9 nM z D-ProPheArgpNA; trypsyna wołowa 1,4 nM z 0,18 mM Bz PheValArgpNA.
PL 201 525 B1
Cytowania (a) Sall DJ, JA Bastian, SL Briggs, JA Buhen, NY Chirgadze, DK Clawson, ML Denny, DD Giera, DS. Gifford-Moore, RW Harper, KL Hauser, VJ Klimkowski, TJ Kohn, H-S Lin, JR McCown, AD Palkowitz, GF Smith, ME Richett, K Takeuchi, KJ Thrasher, JM Tinsley, BG Utterback, S-CB Yan, M Zhang. Pochodne dwuzasadowe benzo[b]tiofenu jako nowa klasa trombiny o ukierunkowanych miejscach aktywnych.
Inhibitory. 1. Określanie selektywności proteazy seryny, zależności struktura-aktywność i orientacje wiązania. J. Med.Chem 40 3489-3493 (1997).
(b) Smith GF, TJ Craft, DS. Gifford-Moore, WJ Coffman, KD Kurz, E Roberts, RT Shuman, GE Sandusky, ND Jones, N Chirgadze and CV Jackson. A Family of Arginal Thrombin Inhibitors related to Efegatran. Sem. Thrombos.Hemost. 22, 173-183 (1996).
(c) Smith GF, DS. Gifford-Moore, TJ Craft N Chirgadze, KJ Ruterbories, TD Lindstrom, JH Satterwhite, Efegatran: A new Cardiovascular Antocoalugant. In New Antocoagulants for the Cardiovascular Patient. Ed.R Pifarre. Handley & Belfus, Inc., Philadelphia (1997) pp 265-300.
(d) Sall DJ, JA Bastian, NY Chirgage, ML Denny, MJ Fisher, DS Gifford-Moore, RW Harper, VJ Klimkowski, TJ Kohn, HS Lin, JR McCowan, ME Richett, GF Smith, K Takeuchi, JE Toth, M Zhang. Diamino Benzo[b]thiophene Derivatives as a Novel Class of Active Site Directed Thrombin Inhibitors:
5. Potency, Efficacy and Pharmacokinetic Properties of Modified C-3 Side Chain Derivatives, In press, J. Med. Chem (1999).
Generalnie stwierdzono, że związki o wzorze (I) przedstawione tu wykazują Ki wynoszące 10 μM lub mniej w próbie 1 i/lub Kass wynoszące 0,1 x 106 L/mol w próbie 2. Zdolność związku badanego do wydłużenia częściowego czasu tromboplastyny (czas protrombiny) można wyznaczyć w następującym przebiegu testu.
Protokół testu częściowego czasu tromboplastyny (protrombiny).
Krew żylną zebrano w 3,2% (0,109 m) w rurkach próżniowych z cytrynianem trisodowym przy jednej objętości środka antykoagulującego do 9 objętości krwi. Komórki krwi rozdzielono przez wirowanie przy przyśpieszeniu 700 g w ciągu 10 minut uzyskując plazmę, którą zamrożono w -70°C. Aby przeprowadzić test, 100 μl plazmy odpipetowano do badawczej rurki szklanej, dodano 1 μl testowanego związku w DMSO i pozostawiono do ogrzania do 37°C na ponad dwie minuty. 100 μl ciepłego (37°) reagentu (Helena Bioscences, UK) Manchester (tissue thromboplasin) dodano pozostawiając do uzyskania równowagi na dwie minuty. 100 μl ciepłego (37°) 25 mM roztworu chlorku wapnia dodano do zainicjowania krzepnięcia. Rurkę testową nachylano trzykrotnie o kąt do 90° co pięć sekund aby wymieszać reagenty i zapisywano czas tworzenia się grudek. Dane z serii obserwacji i stężenia związku testowanego analizowano programem analizy statystycznej SAS i CT2 (stężenie potrzebne do podwojenia czasu krzepnięcia) dla każdego związku generowano. Stwierdzono, że związki według wynalazku znakomicie wydłużają częściowy czas termoplastyny (czas protrombiny). Alternatywny czas protrombiny i protokoły APTT
Określenie koagulacji. Czasy protrombiny i wartości APTT określono w plaźmie ludzkiej przyrządem STA (Stago). BioPT jest specjalną próbką nie plazmową, której krzepnięcie inicjuje tkankowy czynnik ludzki (Innovin). Możliwe wiązanie z albuminą lub lipidem oceniono porównując efekty BioPT w obecności/nieobecności 30 mg/ml ludzkiej albuminy (HSA) i 1 mg/ml fosfatydylocholiny (PC).
Inhibitory dostarczono w nośniku 50% MeOH.
Próba APTT μl plazma Citrol Prawidłowa plazma ludzka związana z kwasem cytrynowym Baxter-Dade μl badany roztwór μl Aktyna Aktywowana Cefaloplastyna Baxter-Dade inkubacja 2 minuty przy 37°C μί CaCl2 (0,02 M)
Próba PT μl plazmy μl badany roztwór μl solanki inkubacja 1 minuta przy 37°C μl Innovin Tkankowy czynnik ludzki rekombinantu Baxter-Dade
Stwierdzono, że związki według wynalazku są silnymi inhibitorami czynnika Xa.
PL 201 525 B1

Claims (13)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Związek inhibitor proteazy serynowej o wzorze (Ia) w którym
    R2 oznacza 4-chlorofenyl, 4-metoksyfenyl, 3-amino-4-chlorofenyl, indol-2-yl, 5-chloroindol-2-yl, indol-6-yl, 3-chloroindol-6-yl lub 3-metyloindol-6-yl;
    Cy wybiera się z grupy obejmującej fenyl, 2-chlorofenyl, 2-metoksyfenyl, 4-karbamoilofenyl, piryd-2-yl, piryd-3-yl, piryd-4-yl, tien-2-yl, tien-3-yl, furan-2-yl, furan-3-yl, imidazol-2-yl, tiazol-2-yl, tiazol-4-yl, tiazol-5-yl, naftyl, izochinolin-5-yl, izochinolin-8-yl, chinolin-4-yl, chinolin-5-yl, i chinolin-8-yl; i
    Rr oznacza -(CH2)c-Rc, -CHReRf, -CH2-CHReRf, lub Rg, w którym c oznacza 1 lub 2; Rc oznacza pirydyl lub fenyl (fenyl może być podstawiony przez grupę fluoro, chloro, metylową, CONH2, SO2NH2, metyloaminosulfonylową, dimetyloaminosulfonylową, metoksylową lub metylosulfonylową); każde z Re i Rf niezależnie oznacza atom wodoru lub C1-3alkil; lub CHReRf oznacza cyklopentyl (który może być podstawiony w pozycji 3 albo 4 grupą metylową, etylową lub hydroksymetylową), cykloheksyl (który może być podstawiony w pozycji 3 albo 4 grupą metylową, etylową lub hydroksymetylową), tetrahydropiran-4-yl, tetrahydrotiopiran-4-yl, pirolidyn-3-yl (który może nieść podstawnik 1-metyl), piperydyn-4-yl (który może nieść podstawnik 1-metyl) lub indan-2-yl; i Rg oznacza 2-metylosulfonylofenyl, który może nieść podstawnik 4-fluoro albo Rg oznacza λ6-1,1-dioksobenzo[b]tiofen-7-yl;
    lub jego fizjologicznie dopuszczalna sól; pod warunkiem że Rg nie oznacza wzoru w którym X2 oznacza fluoro lub atom wodoru.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, w którym Cy wybiera się z grupy obejmującej fenyl, 2-chlorofenyl, 2-metoksyfenyl, 4-karbamoilofenyl, piryd-2-yl, piryd-4-yl, tien-2-yl, tien-3-yl, furan-2-yl, furan-3-yl, imidazol-2-yl, tiazol-2-yl, tiazol-4-yl, tiazol-5-yl i chinolin-4-yl.
  3. 3. Związek według zastrz. 1 albo 2, w którym Rr oznacza grupę -CHReRf, -CH2-CHReRf lub
    -CH2-CH2-CHReRf.
  4. 4. Związek według zastrz. 3, w którym CHReRf oznacza 2-propyl, 3-pentyl, cyklopentyl, cykloheksyl, 4-metylocykloheksyl, tetrahydrotiopiran-4-yl, pirolidyn-3-yl, 1-metylopirolidyn-3-yl, 1-(2-propylo)pirolidyn-3-yl, piperydyn-4-yl, 1-metylopiperydyn-4-yl, 1-(2-propylo)piperydyn-4-yl lub indan-2-yl.
  5. 5. Związek według zastrz. 4, w którym Rr oznacza 1-metylopiperydyn-4-yl.
  6. 6. Związek według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, w którym atom węgla związany z Cy ma konformację która wynika z konstrukcji z D-a-aminokwasu NH2-CH(Cy)-COOH.
  7. 7. Związek według zastrz. 1, który wybiera się z grupy obejmującej:
    1-(indol-6-karbonylo-D-fenyloglicynyl)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę;
    1-(3-chloroindolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-[2-(4-pirydynylo)etylo]piperazynę;
    1-(4-metoksybenzoilo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazynę;
    1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazynę;
    1-(4-metoksybenzoilo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo)-4-(1-metylo-piperydyn-4-ylo)piperazynę;
    1-(indolo-6-karbonylo-D-(2-chlorofenylo)glicynylo)-4-(1-metylo-piperydyn-4-ylo) piperazynę; i ich farmaceutycznie dopuszczalne sole.
  8. 8. Związek według zastrz. 7, którym jest 1-(indolo-6-karbonylo-D-fenyloglicynylo)-4-(1-metylopiperydyn-4-ylo)piperazyna; lub jego fizjologicznie tolerowana sól.
    PL 201 525 B1
  9. 9. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, że zawiera związek określony w dowolnym z zastrzeżeń 1 do 8 razem z co najmniej jednym farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem lub zaróbką.
  10. 10. Związek określony w dowolnym z zastrzeżeń 1 do 8 do stosowania w terapii.
  11. 11. Zastosowanie związku określonego w dowolnym z zastrzeżeń 1 do 8 do wytwarzania leku do leczenia zaburzenia zakrzepowego.
  12. 12. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, że zawiera związek określony w dowolnym z zastrzeżeń 1 do 8 do zwalczania zaburzenia zakrzepowego.
  13. 13. Związek pośredni o wzorze lub jego sól, w którym Cy ma znaczenia podane w zastrzeżeniu 1.
PL360790A 2000-06-13 2001-06-12 Inhibitory proteazy serynowej, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku PL201525B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PCT/GB2000/002302 WO2000076971A2 (en) 1999-06-14 2000-06-13 Serine protease inhibitors
GBGB0030304.0A GB0030304D0 (en) 2000-12-13 2000-12-13 Compounds

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL360790A1 PL360790A1 (pl) 2004-09-20
PL201525B1 true PL201525B1 (pl) 2009-04-30

Family

ID=9904937

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL360790A PL201525B1 (pl) 2000-06-13 2001-06-12 Inhibitory proteazy serynowej, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku

Country Status (29)

Country Link
US (3) US6946467B2 (pl)
EP (2) EP1510515A1 (pl)
JP (1) JP4175885B2 (pl)
KR (1) KR100634936B1 (pl)
CN (1) CN1213040C (pl)
AT (1) ATE275554T1 (pl)
AU (2) AU6255301A (pl)
BR (1) BR0111451A (pl)
CA (1) CA2411805A1 (pl)
DE (1) DE60105419T2 (pl)
DK (1) DK1289972T3 (pl)
EA (1) EA005943B1 (pl)
EC (1) ECSP024382A (pl)
ES (1) ES2228869T3 (pl)
GB (1) GB0030304D0 (pl)
HK (1) HK1054379B (pl)
HR (1) HRP20020997B1 (pl)
HU (1) HUP0300720A3 (pl)
IL (1) IL152586A0 (pl)
MX (1) MXPA02011411A (pl)
NO (1) NO324696B1 (pl)
NZ (1) NZ521896A (pl)
PL (1) PL201525B1 (pl)
PT (1) PT1289972E (pl)
SI (1) SI1289972T1 (pl)
SK (1) SK17222002A3 (pl)
TR (1) TR200402535T4 (pl)
UA (1) UA74372C2 (pl)
WO (1) WO2001096323A1 (pl)

Families Citing this family (36)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
AU6407701A (en) * 2000-06-13 2001-12-24 Tularik Ltd Serine protease inhibitors
GB0030304D0 (en) * 2000-12-13 2001-01-24 Lilly Co Eli Compounds
DE10059864A1 (de) 2000-11-30 2002-06-13 Gruenenthal Gmbh Substituierte Amino-furan-2-yl-essigsäure- und Amino-thien-2-yl-essigsäure-Derivate
TWI257389B (en) * 2001-06-12 2006-07-01 Lilly Co Eli Pharmaceutical compound
AU2002344951A1 (en) * 2001-07-02 2003-01-21 Boehringer Ingelheim International Gmbh Substituted piperazine and diazepanes as histamine h3 receptor agonists
DE60224805T2 (de) * 2001-07-26 2009-01-22 Eli Lilly And Co., Indianapolis 1-glycinyl-4-(1-methylpiperidin-4-yl)piperazine und -piperidine als faktor-xa-antagonisten
EP1456198A1 (en) 2001-12-12 2004-09-15 Eli Lilly And Company Alanyl-piperidine heterocyclic derivatives useful against cardiovascular diseases
DE60204800T2 (de) 2001-12-12 2006-05-04 Eli Lilly And Co., Indianapolis Bestimmte glycin-derivate als faktor xa inhibitoren zur verwendung in der behandlung von thrombose
ES2248737T3 (es) * 2002-04-01 2006-03-16 Eli Lilly And Company Compuestos 1-(d-ciclopropilglicinil)-4-(piperidin-4-il)piperazina como inhibidores del factor xa de la serina proteasa.
CA2498936C (en) * 2002-09-14 2013-02-12 Gov't Of The Usa As Represented By The Secretary Of The Department Of Health & Human Services Structurally rigid dopamine d3 receptor selective ligands and process for making them
PE20040804A1 (es) 2002-12-19 2004-12-31 Boehringer Ingelheim Pharma DERIVADOS DE CARBOXAMIDAS COMO INHIBIDORES DEL FACTOR Xa
US7371743B2 (en) 2004-02-28 2008-05-13 Boehringer Ingelheim International Gmbh Carboxylic acid amides, the preparation thereof and their use as medicaments
KR20070012552A (ko) * 2004-05-13 2007-01-25 베링거 인겔하임 인터내셔날 게엠베하 신규한 치환된 티오펜카복스아미드, 이의 제조방법 및약제로서의 이의 용도
WO2006011955A1 (en) * 2004-06-30 2006-02-02 Eli Lilly And Company 1 (indole-6-carbonyl-d-phenylglycinyl) -4- (1-methylpiperidin-4-yl) piperazine d-tartrate
KR100849242B1 (ko) * 2004-06-30 2008-07-29 일라이 릴리 앤드 캄파니 1(인돌-6-카르보닐-ｄ-페닐글리시닐)-4-(1-메틸피페리딘-4-일) 피페라진 ｄ-타르트레이트
TW200626138A (en) 2004-09-20 2006-08-01 Xenon Pharmaceuticals Inc Heterocyclic derivatives and their use as therapeutic agents
CN101083994A (zh) 2004-09-20 2007-12-05 泽农医药公司 杂环衍生物及其用作硬脂酰CoA去饱和酶抑制剂的用途
MX2007003327A (es) 2004-09-20 2007-06-05 Xenon Pharmaceuticals Inc Derivados heterociclicos, y su uso como mediadores de estearoil-coa desaturasa.
TW200626139A (en) 2004-09-20 2006-08-01 Xenon Pharmaceuticals Inc Heterocyclic derivatives and their use as therapeutic agents
JP5149009B2 (ja) 2004-09-20 2013-02-20 ゼノン・ファーマシューティカルズ・インコーポレイテッド ヒトステアロイル−ＣｏＡデサチュラーゼを阻害するためのピリダジン誘導体
AU2005286648A1 (en) 2004-09-20 2006-03-30 Xenon Pharmaceuticals Inc. Heterocyclic derivatives and their use as stearoyl-CoA desaturase inhibitors
TW200626592A (en) 2004-09-20 2006-08-01 Xenon Pharmaceuticals Inc Heterocyclic derivatives and their use as therapeutic agents
US7674822B2 (en) 2004-11-24 2010-03-09 Wyeth PTP1b inhibitors
AU2006343359A1 (en) 2005-06-03 2007-11-15 Xenon Pharmaceuticals Inc. Aminothiazole derivatives as human stearoyl-coa desaturase inhibitors
US20070270806A1 (en) * 2006-04-07 2007-11-22 Foley Kevin T Devices and methods for receiving elongated connecting elements in spinal surgical procedures
CA2722923C (en) 2008-04-29 2016-08-02 Boehringer Ingelheim International Gmbh Indazole compounds as ccr1 receptor antagonists
US8293917B2 (en) * 2008-05-06 2012-10-23 Boehringer Ingelheim International Gmbh Pyrazole compounds as CCR1 antagonists
ES2655387T3 (es) 2008-07-18 2018-02-19 Dow Global Technologies Llc Estructuras celulares y espumas de poliuretano viscoelásticas
NZ591115A (en) * 2008-09-26 2012-10-26 Boehringer Ingelheim Int Azaindazole compounds as ccr1 receptor antagonists
CA2778060A1 (en) 2009-10-21 2011-04-28 Boehringer Ingelheim International Gmbh Indazole and pyrazolopyridine compounds as ccr1 receptor antagonists
JP5542214B2 (ja) 2009-10-27 2014-07-09 ベーリンガー インゲルハイム インターナショナル ゲゼルシャフト ミット ベシュレンクテル ハフツング Ｃｃｒ１受容体アンタゴニストとしての複素環化合物
MX2012006524A (es) * 2009-12-08 2012-07-17 Boehringer Ingelheim Int Proceso para la sintesis de compuestos intermedios de utilidad para preparar compuestos sustituidos de indazol y azaindol.
WO2011137109A1 (en) 2010-04-30 2011-11-03 Boehringer Ingelheim International Gmbh Azaindazole amide compounds as ccr1 receptor antagonists
US9056859B2 (en) * 2010-10-29 2015-06-16 Merck Sharp & Dohme Corp. Inhibitors of the renal outer medullary potassium channel
US8546442B2 (en) 2010-12-23 2013-10-01 Boehringer Ingelheim International Gmbh Pyrazolopiperidine compounds as CCR1 receptor antagonists
WO2014174102A1 (en) * 2013-04-26 2014-10-30 Sanofi Tartrate salt of 5-chloro-thiophene-2-carboxylic acid [(s)-2-[methyl-3-(2-oxo-pyrrolidin-1-yl)-benzenesulfonylamino]-3-(4-methyl piperazin-1 -yl)-3-oxo-propryl]amide

Family Cites Families (21)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3268513A (en) 1964-03-20 1966-08-23 American Home Prod Process for producing 6-(alpha-amino-acylamino-acylamino)-penicillanic acids
US5346907A (en) 1988-04-05 1994-09-13 Abbott Laboratories Amino acid analog CCK antagonists
IE902295A1 (en) 1989-07-07 1991-01-16 Abbott Lab Amino acid analog cck antagonists
CA2200163A1 (en) 1996-03-22 1997-09-22 Michael Robert Wiley Antithrombotic diamides
US5863929A (en) 1996-06-25 1999-01-26 Eli Lilly And Company Anticoagulant agents
IL123986A (en) 1997-04-24 2011-10-31 Organon Nv Medicinal compounds
IL133621A0 (en) 1997-06-26 2001-04-30 Lilly Co Eli Antithrombotic agents
US6417200B1 (en) 1997-06-26 2002-07-09 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
ATE306261T1 (de) 1997-06-26 2005-10-15 Lilly Co Eli Antithrombosemittel
AU8270298A (en) 1997-06-26 1999-01-19 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
TW460478B (en) 1997-08-15 2001-10-21 Chugai Pharmaceutical Co Ltd Phenethylamine derivatives
EP1012166B1 (en) * 1997-08-29 2003-10-29 Tularik Limited 1-amino-7-isoquinoline derivatives as serine protease inhibitors
JP2002533453A (ja) 1998-12-23 2002-10-08 イーライ・リリー・アンド・カンパニー Ｘａ因子のインヒビターとしてのヘテロ芳香族アミド
AU2054700A (en) 1998-12-23 2000-07-31 Eli Lilly And Company Antithrombotic amides
JP2002533454A (ja) 1998-12-23 2002-10-08 イーライ・リリー・アンド・カンパニー 芳香族アミド類
JP2002533442A (ja) 1998-12-24 2002-10-08 イーライ・リリー・アンド・カンパニー 第Ｘａ因子阻害物質としての複素環アミド
WO2000071510A2 (en) 1999-05-24 2000-11-30 Cor Therapeutics, Inc. INHIBITORS OF FACTOR Xa
AU5283900A (en) 1999-05-24 2000-12-12 Cor Therapeutics, Inc. Inhibitors of factor xa
US6855715B1 (en) * 1999-06-14 2005-02-15 Eli Lilly And Company Serine protease inhibitors
CA2383008A1 (en) * 1999-06-14 2000-12-21 Amanda Jane Lyons Compounds
GB0030304D0 (en) * 2000-12-13 2001-01-24 Lilly Co Eli Compounds

Also Published As

Publication number Publication date
US7351822B2 (en) 2008-04-01
GB0030304D0 (en) 2001-01-24
CA2411805A1 (en) 2001-12-20
CN1438999A (zh) 2003-08-27
JP2004503547A (ja) 2004-02-05
DE60105419D1 (de) 2004-10-14
HRP20020997B1 (en) 2005-02-28
WO2001096323A1 (en) 2001-12-20
US6936611B2 (en) 2005-08-30
DE60105419T2 (de) 2005-09-15
PT1289972E (pt) 2005-01-31
IL152586A0 (en) 2003-05-29
HUP0300720A2 (hu) 2003-07-28
SI1289972T1 (en) 2005-04-30
HK1054379A1 (en) 2003-11-28
KR20030008154A (ko) 2003-01-24
EP1289972B1 (en) 2004-09-08
AU6255301A (en) 2001-12-24
KR100634936B1 (ko) 2006-10-17
ECSP024382A (es) 2003-02-06
TR200402535T4 (tr) 2004-12-21
EA005943B1 (ru) 2005-08-25
SK17222002A3 (sk) 2003-11-04
ATE275554T1 (de) 2004-09-15
EP1289972A1 (en) 2003-03-12
JP4175885B2 (ja) 2008-11-05
AU2001262553B2 (en) 2006-07-06
PL360790A1 (pl) 2004-09-20
DK1289972T3 (da) 2005-01-17
MXPA02011411A (es) 2003-04-25
HUP0300720A3 (en) 2009-04-28
ES2228869T3 (es) 2005-04-16
US20040142963A1 (en) 2004-07-22
NZ521896A (en) 2004-07-30
UA74372C2 (uk) 2005-12-15
EP1510515A1 (en) 2005-03-02
EA200300017A1 (ru) 2003-10-30
CN1213040C (zh) 2005-08-03
US6946467B2 (en) 2005-09-20
US20040176363A1 (en) 2004-09-09
NO20025665D0 (no) 2002-11-25
NO324696B1 (no) 2007-12-03
HK1054379B (zh) 2005-03-24
HRP20020997A2 (en) 2004-02-29
BR0111451A (pt) 2003-06-24
US20030055246A1 (en) 2003-03-20
NO20025665L (no) 2002-11-25

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL201525B1 (pl) Inhibitory proteazy serynowej, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku
AU2001262553A1 (en) Serine protease inhibitors
EP1192132B1 (en) Serine protease inhibitors
EP1289954B1 (en) Serine protease inhibitors
US6878725B2 (en) Serine protease inhibitors
EP1289953B1 (en) Serine protease inhibitors