PL201131B1 - Urządzenie do oddzielania łącznikowego końca podskórnej igły od końcówki łączącej urządzenia wstrzykującego - Google Patents

Abstract

1. Urz adzenie do oddzielania ko nca lacznikowego pod- skórnej ig ly od ko ncówki lacz acej urz adzenia wstrzykuj acego, przy czym koniec lacznikowy podskórnej ig ly posiada laczniki, komplementarne z lacznikami na ko ncówce lacz acej urz a- dzenia wstrzykuj acego, za s jeden z tych laczników jest ela- styczny promieniowo i posiada elementy do przekszta lcania si ly osiowej, dzia laj acej mi edzy ig la a urz adzeniem wstrzyku- j acym, w przynajmniej jedn a sk ladow a promieniow a, zdoln a do odkszta lcenia elastycznych laczników, które to urz adzenie zawiera dwie wspó lsrodkowe cylindryczne sciany po laczone poprzez p lask a pier scieniow a cz esc oraz zawiera otwór ogra- niczony przez elementy blokuj ace, stanowi ace ca lo sc z ela- stycznymi ramionami, umo zliwiaj acymi zmian e srednicy tego otworu od srednicy minimalnej do srednicy maksymalnej, przy- najmniej równej srednicy ko nca lacznikowego ig ly, za s ele- menty blokuj ace maj a przynajmniej jeden element przekszta l- caj acy si le osiow a w przynajmniej jedn a sk ladow a promie- niow a, oddzia lywuj ac a na elastyczne ramiona dla ich promie- niowego odkszta lcenia zwi ekszaj acego srednic e otworu, gdy koniec lacznikowy ig ly jest przemieszczany wzd lu z swej osi z ig la zwrócon a ku przodowi przez otwór, i przywracaj acego pierwotn a srednic e otworu po przej sciu przeze n ko nca lacz- nikowego i po po laczeniu elementów blokuj acych z tyln a powierzchni a ko nca lacznikowego ig ly, znamienne tym, ze jedn a z cylindrycznych scian jest zewn etrzna prowadz aca cylin- dryczna sciana (10a, 11e, 21e), ………………………………. . PL PL PL PL

Description

RZECZPOSPOLITA POLSKA	(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (21) Numer zgłoszenia: 359724	(11) 201131 (13) B1
'liii'	(22) Data zgłoszenia: 14.05.2001	(51) Int.Cl. A61M 5/32 (2006.01)
	(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: 14.05.2001, PCT/IB01/00818	A61M 5/34 (2006.01)
Urząd Patentowy	(87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:
Rzeczypospolitej Polskiej	22.11.2001, WO01/87387 PCT Gazette nr 47/01

Urządzenie do oddzielania łącznikowego końca podskórnej igły od końcówki łączącej urządzenia wstrzykującego

	(73) Uprawniony z patentu:
(30) Pierwszeństwo:	ARES TRADING S.A.,Aubonne,CH
15.05.2000,EP,00810416.8	(72) Twórca(y) wynalazku:
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 06.09.2004 BUP 18/04	Luc Bergeron,Boussens,CH Gregoire Bosset,Preverenges,CH Jerome Moulin,St-Maurice,CH Laurent Soldini,Lausanne,CH
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.03.2009 WUP 03/09	(74) Pełnomocnik:
	Sierpińska Urszula, PATPOL Sp. z o.o.

(57) 1. Urządzenie do oddzielania końca łącznikowego podskórnej igły od końcówki łączącej urządzenia wstrzykującego, przy czym koniec łącznikowy podskórnej igły posiada łączniki, komplementarne z łącznikami na końcówce łączącej urządzenia wstrzykującego, zaś jeden z tych łączników jest elastyczny promieniowo i posiada elementy do przekształcania siły osiowej, działającej między igłą a urządzeniem wstrzykującym, w przynajmniej jedną składową promieniową, zdolną do odkształcenia elastycznych łączników, które to urządzenie zawiera dwie współśrodkowe cylindryczne ściany połączone poprzez płaską pierścieniową część oraz zawiera otwór ograniczony przez elementy blokujące, stanowiące całość z elastycznymi ramionami, umożliwiającymi zmianę średnicy tego otworu od średnicy minimalnej do średnicy maksymalnej, przynajmniej równej średnicy końca łącznikowego igły, zaś elementy blokujące mają przynajmniej jeden element przekształcający siłę osiową w przynajmniej jedną składową promieniową, oddziaływującą na elastyczne ramiona dla ich promieniowego odkształcenia zwiększającego średnicę otworu, gdy koniec łącznikowy igły jest przemieszczany wzdłuż swej osi z igłą zwróconą ku przodowi przez otwór, i przywracającego pierwotną średnicę otworu po przejściu przezeń końca łącznikowego i po połączeniu elementów blokujących z tylną powierzchnią końca łącznikowego igły, znamienne tym, że jedną z cylindrycznych ścian jest zewnętrzna prowadząca cylindryczna ściana (10a, 11e, 21e),......................................

PL 201 131 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie, przeznaczone do oddzielania łącznikowego końca podskórnej igły od końcówki łączącej urządzenia wstrzykującego.

Tego rodzaju igły podskórne są dostępne na rynku. Mocowanie ich do końcówki urządzenia wstrzykującego jest łatwiejsze i szybsze, gdyż nie jest już konieczne przykręcanie igły, a do połączenia z sobą komplementarnych elementów łączących wystarcza zwykły osiowy nacisk. Teoretycznie, rozdzielenie w wyniku osiowego wyciągania także winno być możliwe, ale brak przełożenia siły czyni taką operację trudną do wykonania dla większości osób, więc wykonywana jest ona w tradycyjny sposób poprzez odkręcanie.

Biorąc pod uwagę, iż w przypadku chorób chronicznych, wymagających codziennego dokonywania zastrzyków substancji medycznych, to właśnie pacjent często wykonuje te zastrzyki samodzielnie, ułatwienie czynności obsługi igieł wstrzykujących spełnia zapotrzebowanie, szczególnie jeżeli chodzi o ułatwienie ich bezpiecznego zdejmowania, usuwania czy przechowywania.

Z mię dzynarodowej publikacji patentowej WO 92/13585 jest znany pojemnik na igł y, zawierają cy stożkowatą osłonę. Przed użyciem, igła utrzymywana jest przez siły tarcia przy otwartym końcu stożkowej osłony. Po wykorzystaniu igły, użytkownik może ponownie umieścić igłę w stożkowatej osłonie, wpychając igłę poniżej elastycznych występów przy otwartym końcu tejże stożkowatej osłony. Sprężynujące występy zatrzaskują się za igłą po jej całkowitym wepchnięciu, zapobiegając wyciągnięciu igły.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US 5968021 jest znany magazynek do przechowywania igły, zawierający przedział do pobierania igły w licznych położeniach obrotowych. Igła i magazynek zawierają zespół zwalniają cy strzykawkę z igłą, który w pierwszym poł oż eniu obrotowym nie uciska stref zwalniania części łączącej do wewnątrz, tym samym pozwalając na zablokowanie igły na strzykawce, zaś w drugim położeniu obrotowym dociska strefy zwalniania do wewnątrz, tak że igła odłącza się od strzykawki i pozostaje wewnątrz magazynku dla wyrzucenia.

Dokument EP 0 364 839 ujawnia strzykawkę, przeznaczoną do zastosowań medycznych, zaopatrzoną w wydrążoną nakrywkę, która może zostać nałożona na igłę w celu jej ochrony po dokonaniu zastrzyku. W pobliżu otworu wgłębienia nakrywki znajdują się pewne elementy, które pewnie chwytają kołnierz igły, gdy wpychana jest ona do wgłębienia nakrywki.

We wszystkich przypadkach ze stanu techniki, gdy igła mocowana jest na wylotowym końcu strzykawki, użytkownik nie jest już dłużej chroniony przed skaleczeniem przez igłę. proponowano kilka urządzeń wstrzykujących, mających na celu przezwyciężenie tej niedogodności, które to urządzenia zawierają w związku z tym pewien mechanizm, służący do wykonywania zastrzyku, który może być poruszany przez środki napinające, przeciwne do siły sprężyny do położenia napiętego, z którego może zostać zwolniony w celu wykonania zastrzyku, tak aby zadziałać na tłok, zawierający wstrzykiwany płyn.

Urządzenie tego rodzaju ujawnione jest przykładowo w zgłoszeniu EP 0 359 761. Osłona tego urządzenia ma w przybliżeniu kształt pióra wiecznego, zaś igła wstrzykująca znajduje się w urządzeniu aż do momentu wykonywania zastrzyku. Urządzenie wstrzykujące posiada pewien mechanizm, wykorzystywany do dokonywania zastrzyku, który to mechanizm może być poruszany przez element napinający, przeciwny do siły sprężyny, do położenia napiętego, z którego może zostać zwolniony w celu wykonania zastrzyku. Mechanizm ten przesuwa igłę podskórną osiowo, tak iż wystaje ona z przedniego końca osłony urządzenia, który wchodzi w styczność ze skórą pacjenta, tak iż przechodzi ona przez skórę, po czym wstrzykiwany jest płyn.

W przypadku takiego urządzenia, za wyjątkiem procesu wstrzykiwania, igła znajduje się wewnątrz cylindrycznego zasobnika urządzenia wstrzykującego, tak iż użytkownik nie jest w stanie obserwować dokładnego położenia igły wprowadzanej do otworu osłony, w której igła ta ma zostać oddzielona od urządzenia wstrzykującego, gdyż jest ona zasłonięta przez cylindryczny zasobnik urządzenia wstrzykującego.

Celem niniejszego wynalazku jest ułatwienie usuwania wykorzystanych igieł.

Urządzenie do oddzielania końca łącznikowego podskórnej igły od końcówki łączącej urządzenia wstrzykującego, przy czym koniec łącznikowy podskórnej igły posiada łączniki, komplementarne z łącznikami na końcówce łączącej urządzenia wstrzykującego, zaś jeden z tych łączników jest elastyczny promieniowo i posiada elementy do przekształcania siły osiowej, działającej między igłą a urządzeniem wstrzykującym, w przynajmniej jedną składową promieniową, zdolną do odkształcenia elastycznych łączników, które to urządzenie zawiera dwie współśrodkowe cylindryczne ściany połączone poprzez płaską pierścieniową część oraz zawiera otwór ograniczony przez elementy blokujące, stanowiące całość z elastycznymi ramionami, umożliwiającymi zmianę średnicy tego otworu od średnicy minimalnej do średnicy maksymalnej, przynajmniej równej średnicy końca łącznikowego igły, zaś elementy blokujące

PL 201 131 B1 mają przynajmniej jeden element przekształcający siłę osiową w przynajmniej jedną składową promieniową, oddziaływującą na elastyczne ramiona dla ich promieniowego odkształcenia zwiększającego średnicę otworu, gdy koniec łącznikowy igły jest przemieszczany wzdłuż swej osi z igłą zwróconą ku przodowi przez otwór, i przywracającego pierwotną średnicę otworu po przejściu przezeń końca łącznikowego i po połączeniu elementów blokujących z tylną powierzchnią końca łącznikowego igły, według wynalazku charakteryzuje się tym, że jedną z cylindrycznych ścian jest zewnętrzna prowadząca cylindryczna ściana, w której jest umieszczona ślizgowo cylindryczna tuleja, a drugą z cylindrycznych ścian jest wewnętrzna cylindryczna ściana, w której są utworzone liczne elastyczne ramiona, mające swobodne końce zakończone elementami blokującymi ograniczającymi otwór, wystającymi do wewnątrz wewnętrznych powierzchni elastycznych ramion.

Otwór stanowi otwór dostępowy w zamkniętej osłonie.

Obrzeże powierzchni prowadzącej ściany połączone jest przez płaską ścianę z przynajmniej jednym pojemnikiem magazynującym igłę.

Wewnętrzna cylindryczna ściana ma dwa współosiowe otwory usytuowane w odstępie od siebie, przy czym pierwszy otwór stanowi otwór dostępowy mający stałą średnicę, a drugi otwór jest ograniczony przez elementy blokujące elastycznych ramion, umożliwiających zmianę jego średnicy, a ponadto posiada pierścień o wewnętrznej średnicy w przybliżeniu równej średnicy dostępowego otworu i o wymiarze osiowym większym niż połowa wysokości wewnętrznej cylindrycznej ściany, przy czym pierścień w odstępie od swego końca są siadują cego z dostępowym otworem, równym odległo ści pomiędzy tymi dwoma otworami posiada kanały, przez które przechodzą elementy blokujące i wystają na wewnętrznej powierzchni pierścienia, zaś koniec łącznikowy igły jest umieszczany ślizgowo w wewnętrznej cylindrycznej ścianie pomiędzy dwoma położeniami granicznymi, z których jedno znajduje się w sąsiedztwie dostępowego otworu, zaś drugie jest wyznaczone przez elementy blokujące, przechodzące przez kanały pierścienia.

Zaletą urządzenia według wynalazku jest prostota zarówno jego budowy jak i obsługi, a także zwiększona szybkość operacji usuwania igły oraz możliwość zabezpieczenia przed jakimkolwiek z nią kontaktem po jej oddzieleniu od urządzenia wstrzykującego.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1a i 1b przedstawiają osiowe przekroje przykładu wykonania urządzenia według wynalazku, ilustrującego dwa etapy procesu zdejmowania podskórnej igły, fig. 2 - przekrój osiowy pierwszej odmiany wykonania urządzenia według wynalazku, fig. 3a, 3b, 3c - osiowe przekroje drugiej odmiany wykonania urządzenia według wynalazku, odpowiadające trzem kolejnym etapom użytkowania igły, a fig. 4a, 4b, 4c przekroje trzeciej odmiany wykonania urządzenia według wynalazku, odpowiadające trzem kolejnym etapom użytkowania igły.

Podskórna igła 2 stanowi jedną całość z końcem łącznikowym 2a o postaci wydrążonego gniazda, którego wewnętrzna powierzchnia posiada element łączący, składający się z przynajmniej jednego żebra. To wydrążone gniazdo wykonane jest korzystnie z materiału, który może być elastycznie odkształcany, tak aby mógł on ulec elastycznemu rozszerzeniu i umożliwił połączenie żebra z komplementarnym elementem łączącym, takim jak rowek czy gwint 3a, położonym na zewnętrznej powierzchni końcówki łączącej 3 urządzenia wstrzykującego 4. Należy zauważyć, że jak pokazano na fig. 1, półokrągły profil żebra na gnieździe umożliwia rozkład osiowego nacisku w dwóch kierunkach na składową radialną, zdolną do elastycznego odkształcenia końca łącznikowego 2a.

W zilustrowanym tutaj przykładzie wykonania, urządzenie wstrzykujące 4 przypomina długopis ze względu na to, że posiada cylindryczną tuleję 5, zawierającą zasobnik 6, przeznaczony do przechowywania dawki wstrzykiwanej substancji medycznej, której przedni koniec zakończony jest końcówka łączącą 3, przeznaczoną do wepchnięcia w koniec łącznikowy 2a podskórnej igły 2. Urządzenie wstrzykujące 4 tego rodzaju jest znane, a osadzona w nim igła podskórna może być wyciągana wewnątrz cylindrycznej tulei w swym położeniu spoczynkowym. Ze względu na to, że urządzenie to nie stanowi żadnej części niniejszego wynalazku, pozostałe szczegóły jego budowy i działania nie będą tutaj opisywane.

Urządzenie 10 według wynalazku przeznaczone do oddzielania końca łącznikowego 2a podskórnej igły 2 od końcówki łączącej 3 urządzenia wstrzykującego 4, pokazane na fig. 1a, 1b, przybiera postać cylindrycznego zbiornika, składającego się z dwóch współśrodkowych ścian, a mianowicie z zewnętrznej ściany 10a oraz wewnętrznej ściany, zbudowanej z pewnej liczby elastycznych ramion 10b. Zewnętrzna ściana 10a oraz elastyczne ramiona 10b stanowią jedną całość z płaską pierścieniową częścią 10c. Swobodne końce elastycznych ramion 10b zakończone są elementami blokującymi 13, które rozciągają się w kierunku wewnętrznych powierzchni elastycznych ramion 10b, tworząc w ten sposób otwór 17 o zmiennej średnicy. Obrzeże otworu 17 jest ograniczone przez skośne powierzchnie 13a elementów blokujących 13.

PL 201 131 B1

Ta skośna powierzchnia 13a wywiera taki efekt, że kiedy jest o nią opierana wykorzystana podskórna igła 2, prowadzona przez cylindryczną powierzchnię 5 tulei urządzenia wstrzykującego 4, ślizgając się wewnątrz wewnętrznej powierzchni cylindrycznej zewnętrznej ściany 10a urządzenia 10, która służy jako powierzchnia prowadząca, a także kiedy wywierany jest nacisk skierowany osiowo w dół, to igła ta wytwarza składową radialną siły, która umożliwia rozchylenie elastycznych ramion 10b, jak pokazano na fig. 1a, zwiększając średnicę otworu 17, aż umożliwi on umieszczenie końca łącznikowego 2a podskórnej igły 2 w otworze 17.

Jak pokazano na fig. 1b, elastyczne ramiona 10b powracają do swego położenia początkowego natychmiast po tym, jak górna powierzchnia końca łącznikowego 2a znajdzie się poniżej elementów blokujących 13. Jeżeli następnie urządzenie wstrzykujące 4 zostanie pociągnięte, przy jednoczesnym przytrzymaniu urządzenia 10 do oddzielania trzymającego podskórną igłę 2, wówczas urządzenie wstrzykujące 4 może zostać oddzielone od igły 2.

Na fig. 2 przedstawiono część zespołu, który, poza odmianą urządzenia do oddzielania igły 2 na fig. 1a, 1b, zawiera także magazynujący pojemnik, przeznaczony do przechowywania sterylnej podskórnej igły 2.

Magazynujący pojemnik posiada osłonę 1, ograniczoną przez cylindryczną ścianę 1b i przeznaczoną do umieszczenia podskórnej igły 2. Średnica cylindrycznej ściany 1b osłony 1 podskórnej igły 2 jest tak obliczona, aby umożliwić dopasowanie części pośredniej 2c, położonej między gniazdem tworzącym koniec łącznikowy 2a a właściwą igłą 2, tak aby igła 2 mogła zostać ułożona w prawidłowej pozycji. Górna warga 1a cylindrycznej ściany 1b działa jako ogranicznik na odległości ruchu pomiędzy końcem łącznikowym 2a a częścią pośrednią 2c igły 2. Druga cylindryczna ściana 1c, współosiowa z cylindryczną ścianą 1b osłony 1 igły 2, otacza tę ostatnią aż do miejsca, w którym osiąga ona ten sam poziom co podstawa osłony 1, ograniczona przez cylindryczną ścianę 1b. Radialna część 1d tej ściany rozciąga się na zewnątrz i kończy trzecią cylindryczną ścianą 1e, współosiową z pozostałymi dwiema ścianami, ale rozciągającą się w tył na wyższy poziom niż one i otaczającą otwór dostępowy 7.

Ogólny wygląd właściwego urządzenia 10 do oddzielania jest podobny do pojemnika, przeznaczonego do przechowywania sterylnej igły 2. On także posiada osłonę 11, służącą do przyjmowania igły 2. Osłona 11 jest identyczna z osłoną 1. Jej górny koniec zakończony jest wargą 11a, na której spoczywa zewnętrzna powierzchnia gniazda, tworzącego koniec łącznikowy 2a igły 2. W tym urządzeniu do oddzielania, druga cylindryczna ściana 11c, otaczająca ścianę ograniczającą osłonę 11, rozciąga się w górę aż do poziomu górnego końca zewnętrznej ściany 11e poprzez pewną liczbę elastycznych ramion 12, które tworzą razem cylindryczny zbiornik, którego średnica pasuje do średnicy końca łącznikowego 2a podskórnej igły 2.

Te elastyczne ramiona 12, które spełniają to samo zadanie co elastyczne ramiona 10b z fig. 1a, 1b, również są zakończone elementami blokującymi 13, skierowanymi do wewnątrz zbiornika, utworzonego między elastycznymi ramionami 12 i otaczają otwór 17 o zmiennej średnicy. Długość elastycznych ramion 12 jest tak dobrana, że dolna lub wewnętrzna powierzchnia elementów blokujących 13 znajduje się dokładnie na wysokości górnej lub zewnętrznej powierzchni końca łącznikowego 2a igły 2, gdy dolna powierzchnia tego końca łącznikowego 2a spoczywa na wardze 11a. Górna lub zewnętrzna powierzchnia 13a tych elementów blokujących 13 również jest skośna i służy do tego samego celu co w poprzednim przykładzie wykonania, i z tego względu można odwołać się do odpowiedniego opisu.

Górne obrzeże pojemnika magazynującego, przeznaczonego na sterylną igłę 2 oraz górne obrzeże zewnętrznej ściany 11e urządzenia do oddzielania, połączone są ze sobą za pośrednictwem płaskiej ściany 1f. Ściana 1f może korzystnie łączyć pojemnik i urządzenie do oddzielania z innymi częściami pojemnika magazynującego i urządzeniami do oddzielania tego samego rodzaju.

W tej odmianie wykonania igła, gdy jest oddzielona od urządzenia wstrzykującego 4, pozostaje uwięziona w osłonie 11 i dlatego też chroniona jest przed jakąkolwiek możliwością kontaktu.

W odmianie, opisanej w nawiązaniu do fig. 2, dla każdej igły wymagane są dwa różne pojemniki, jeden dla sterylnej igły 2, zaś drugi dla igły 2 po użyciu. W nawiązaniu do fig. od 3 do 3c opisana zostanie teraz odmiana wykonania, w której jeden pojemnik może sukcesywnie przechowywać sterylną igłę 2, a następnie umożliwia zdjęcie i przechowywanie igły 2 po jej użyciu, umożliwiając tym samym podwojenie pojemności pojedynczej podstawy igieł w porównaniu z poprzednim przykładem wykonania.

W tej odmianie występuje pojemnik podobny do poprzednich pojemników, z trzema współosiowymi cylindrycznymi ścianami 21b, 21c, 21e, ale w którym osłona 21, tworzona przez cylindryczną ścianę 21b, zamiast bezpośredniego przyjmowania igły 2, przyjmuje inny zbiornik 22, zbudowany z dwóch współosiowych ścian 22a, 22b, z których ściana 22a jest umieszczona i przymocowana wePL 201 131 B1 wnątrz ściany 21b osłony 21, zaś druga ściana 22b, rozciąga się aż do górnego końca zewnętrznej cylindrycznej ściany 21e pojemnika i jest podzielona na dwie części przez otwór 28, uformowany przez elementy blokujące 23 (fig. 3b).

Górna część zbiornika 22, położona powyżej osłony 21 igły 2, posiada w przybliżeniu dwukrotną wysokość w stosunku do końca łącznikowego 2a podskórnej igły 2. W dolnej części górnej cylindrycznej ściany 22b zbiornika 22 znajdują się elastyczne ramiona 22c. Te elastyczne ramiona 22c mają podobną budowę do elastycznych ramion 12 z fig. 2. One także zakończone są w swych górnych częściach elementami blokującymi 23, które są identyczne i spełniają to samo zadanie co elementy blokujące 13 pokazane na poprzednich figurach.

Jak pokazano na fig. 3a, pierścień 24, posiadający przy swojej podstawie kanały 24a, otacza koniec łącznikowy 2a igły 2. Wymiary tego pierścienia 24 są takie, że wystaje on nieco poza górną powierzchnię końca łącznikowego 2a igły 2, tak iż elementy blokujące 23 i elastyczne ramiona 22c utrzymywane są na zewnątrz, jak pokazano na fig. 3a. Średnica pierścienia 24 jest tak dobrana, że pierścień ten chwyta koniec łącznikowy 2a w wyniku siły tarcia. Nakrywka 25, która może być przekłuta, zamyka górny otwór pojemnika.

Użytkownik zamierzający połączyć igłę 2, zamkniętą w tym pojemniku, z końcówką urządzenia wstrzykującego 4, umieszcza dolne obrzeże cylindrycznej ściany tulei 5 urządzenia wstrzykującego 4 w środku nakrywki 25, a następnie wywiera osiowy nacisk na urządzenie wstrzykujące 4. Pierwszym efektem tego nacisku jest przebicie nakrywki 25. Urządzenie wstrzykujące 4 jest następnie prowadzone przez cylindryczną ścianę 21e pojemnika, doprowadzając końcówkę łączącą 3 urządzenia wstrzykującego 4 do wnętrza wgłębienia gniazda, tworzącego koniec łącznikowy 2a podskórnej igły 2. Połączenie między igłą 2 a wewnętrzną ścianą następuje w wyniku wywarcia osiowego nacisku na urządzenie wstrzykujące 4, wystarczającego do uzyskania odkształcenia żebra, położonego na wewnętrznej powierzchni końca łącznikowego 2a w celu umożliwienia jego zablokowania w rowku lub gwincie 3a, położonym na końcówce łączącej 3 urządzenia wstrzykującego 4.

Jeżeli igła 2, połączona z końcówką łączącą 3, jest wyciągana wzdłuż swej osi, to wyciąga wraz z sobą pierścień 24, aż spocznie on naprzeciw wargi 22d otworu dostępowego 27 w urządzeniu wstrzykującym 4, przy czym warga 22d utworzona jest przy górnym końcu cylindrycznej ściany 22b zbiornika 22. Średnica tego otworu dostępowego 27 jest w przybliżeniu taka sama jak średnica końca łącznikowego 2a igły 2, dlatego też pozwala na swobodne wejście lub wyjście igły z pojemnika, powodując ześlizgiwanie się pomiędzy końcem łącznikowym 2a a pierścieniem 24.

Oczywiste jest, że siła tarcia między tymi dwoma elementami musi być mniejsza niż osiowa siła wyciągania, która musi zostać przyłożona między igłą 2 a urządzeniem wstrzykującym 4, w celu oddzielenia igły 2 od tego urządzenia.

Jak pokazano na fig. 3b, przy końcu ruchu pierścienia 24, kanały 24a znajdują się naprzeciw elementów blokujących 23, umożliwiając tym ostatnim przejście przezeń dzięki elastyczności ramion 22c, które odtwarzają swój pierwotny kształt, a także wystawanie z wewnętrznej powierzchni pierścienia 24.

Po wyjęciu sterylnej igły 2 z pojemnika w opisany sposób, pojemnik jest przygotowany na przyjęcie igły po jej użyciu i oddzielenie jej od urządzenia wstrzykującego 4. Wykorzystana igła 2 umieszczana jest w urządzeniu do oddzielania przez otwór dostępowy 27, a następnie, jak można zaobserwować, następuje oddzielenie w sposób identyczny do opisanego w nawiązaniu do fig. 2. Części elementów blokujących 23, które wystają wewnątrz pierścienia 24, posiadają skośne górne powierzchnie 23a, tak iż osiowy nacisk wywierany na te skośne powierzchnie, gdy jest wkładany koniec łącznikowy 2a igły 2, powoduje ich rozdzielenie, umożliwiając wciśnięcie końca łącznikowego 2a aż spocznie on na wardze 21a, utworzonej na górnym końcu osłony 21 igły 2.

Elementy blokujące 23 zostają teraz uwolnione i mogą dzięki temu zamknąć się ponownie nad górną powierzchnią końca łącznikowego 2a igły 2, powodując uwięzienie tego ostatniego w pojemniku. Urządzenie wstrzykujące 4 może wtedy zostać oddzielone poprzez przyłożenie siły ciągnącej wzdłuż jego osi oraz poprzez przytrzymanie pojemnika, którego ergonomiczny kształt ułatwia chwytanie. Korzyść wynikająca z ergonomicznego kształtu jest jeszcze większa, gdy kilka pojemników jest ułożonych obok siebie i połączonych ze sobą za pośrednictwem wspólnej płaskiej ściany 1f, tworzącej wspólną podstawę.

W odmianie wykonania zilustrowanej na fig. 4a do 4c, pojemnik przybiera postać cylindrycznego korpusu 31, otaczającego cylindryczną osłonę 36, dostępną przez otwór 38. Igły podskórne umieszczane są sukcesywnie w osłonie 36. W tej odmianie koniec łącznikowy 2a igły 2 służy także jako dystansownik, który umożliwia utrzymanie igieł 2 w pewnej odległości od siebie wzdłuż ich osi. Ze względu na to,

PL 201 131 B1 że koniec łącznikowy 2a musi ulec radialnemu poszerzeniu, gdy połączony jest z końcówką łączącą 3 urządzenia wstrzykującego 4, zewnętrzna średnica tego końca łącznikowego 2a jest tylko nieco mniejsza niż wewnętrzna średnica cylindrycznego korpusu 31, w celu zapobieżenia zakleszczenia się igły 2 w cylindrycznym korpusie 31, co utrudniałoby jej usunięcie. Igły 2 utrzymywane są wewnątrz cylindrycznego korpusu 31 przez inną część 2d, położoną pomiędzy końcem łącznikowym 2a i igłą 2 której średnica pasuje do wewnętrznej średnicy cylindrycznego korpusu 31.

Igły 2 dostępne są z jednego końca cylindrycznego korpusu 31, zaś połączenie z końcówką łączącą 3 urządzenia wstrzykującego 4 następuje w sposób opisany powyżej. W tym przykładzie, liczba igieł 2 mieszczących się w cylindrycznym korpusie wynosi sześć. Pierwsza igła 2, która będzie wykorzystana jako ostatnia, utrzymywana jest w miejscu przez podstawę 32, która jest tak położona, że ślizga się w cylindrycznym korpusie 31. Siła tarcia między podstawą 32 a wewnętrzną ścianą cylindrycznego korpusu 31 jest jednakże tak dobrana, aby opierać się naciskowi, wymaganemu do utworzenia połączenia między igłą 2 i urządzeniem wstrzykującym 4. Podstawa 32 posiada dwie osiowe osłony 32a, 32b, położone w odbiciu lustrzanym względem środka 32 z otwartymi zewnętrznymi końcami. Średnica tych osłon jest tak dobrana, aby zmieścić część pośrednią 2c podskórnej igły 2.

Podstawa 32 i osiowe osłony 32a, 32b, umożliwiają po użyciu umieszczenie igieł 2, wyciągniętych z cylindrycznego korpusu 31, w drugim końcu tego samego cylindrycznego korpusu 31, a następnie oddzielenie ich od urządzenia wstrzykującego 4. W tym celu, drugi koniec posiada elastyczne ramiona 33 zakończone elementami blokującymi 34, podobnymi do uprzednio opisywanych przykładów wykonania. Te elementy blokujące 34 posiadają skośne powierzchnie 34a, otaczające otwór o zmiennej średnicy. Skośne powierzchnie 34a realizują rozkład wywieranego na nie przez część 2d igły 2 osiowego nacisku na składową radialną, umożliwiającą odgięcie elastycznych ramion 33 i zwiększenie tym samym średnicy otworu 37 w celu umożliwienia przejścia przezeń końca łącznikowego 2a. Podstawa 32 musi z tego względu przesuwać się za każdym razem, gdy zużyta igła 2 wkładana jest przez koniec cylindrycznego korpusu 31, zaopatrzony w elementy blokujące 34.

Jak pokazano na fig. 4c, elementy blokujące 34 łączą się w przestrzeni, położonej między końcem łącznikowym 2a a zasobnikiem 6, tak iż siła wyciągania, wywierana między urządzeniem wstrzykującym 4 a cylindrycznym korpusem 31 umożliwia oddzielenie urządzenia wstrzykującego 4 od igły 2, która jest uwięziona w cylindrycznym korpusie. Ergonomiczny kształt tego ostatniego pozwala na dobre uchwycenie, ułatwia więc w ten sposób wykonanie tej czynności.

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do oddzielania końca łącznikowego podskórnej igły od końcówki łączącej urządzenia wstrzykującego, przy czym koniec łącznikowy podskórnej igły posiada łączniki, komplementarne z łącznikami na końcówce łączącej urządzenia wstrzykującego, zaś jeden z tych łączników jest elastyczny promieniowo i posiada elementy do przekształcania siły osiowej, działającej między igłą a urządzeniem wstrzykującym, w przynajmniej jedną składową promieniową, zdolną do odkształcenia elastycznych łączników, które to urządzenie zawiera dwie współśrodkowe cylindryczne ściany połączone poprzez płaską pierścieniową część oraz zawiera otwór ograniczony przez elementy blokujące, stanowiące całość z elastycznymi ramionami, umożliwiającymi zmianę średnicy tego otworu od średnicy minimalnej do średnicy maksymalnej, przynajmniej równej średnicy końca łącznikowego igły, zaś elementy blokujące mają przynajmniej jeden element przekształcający siłę osiową w przynajmniej jedną składową promieniową, oddziaływującą na elastyczne ramiona dla ich promieniowego odkształcenia zwiększającego średnicę otworu, gdy koniec łącznikowy igły jest przemieszczany wzdłuż swej osi z igłą zwróconą ku przodowi przez otwór, i przywracającego pierwotną średnicę otworu po przejściu przezeń końca łącznikowego i po połączeniu elementów blokujących z tylną powierzchnią końca łącznikowego igły, znamienne tym, że jedną z cylindrycznych ścian jest zewnętrzna prowadząca cylindryczna ściana (10a, 11e, 21e), w której jest umieszczona ślizgowo cylindryczna tuleja (4), a drugą z cylindrycznych ścian jest wewnętrzna cylindryczna ściana (10b, 22b) w której są utworzone liczne elastyczne ramiona (12, 22c), mające swobodne końce zakończone elementami blokującymi (13, 23) ograniczającymi otwór (17, 28, 37), wystającymi do wewnątrz wewnętrznych powierzchni elastycznych ramion (12, 22c).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że otwór (17, 28, 37) stanowi otwór dostępowy w zamkniętej osłonie (11,21,32b).

   PL 201 131 B1
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że obrzeże powierzchni prowadzącej ściany (10a, 11e) połączone jest przez płaską ścianę (1f) z przynajmniej jednym pojemnikiem magazynującym igłę.
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wewnętrzna cylindryczna ściana (22b) ma dwa współosiowe otwory (27, 28) usytuowane w odstępie od siebie, przy czym pierwszy otwór (27) stanowi otwór dostępowy mający stałą średnicę, a drugi otwór (28) jest ograniczony przez elementy blokujące (23) elastycznych ramion (12, 22c) umożliwiających zmianę jego średnicy, a ponadto posiada pierścień (24) o wewnętrznej średnicy w przybliżeniu równej średnicy dostępowego otworu (27) i o wymiarze osiowym większym niż połowa wysokości wewnętrznej cylindrycznej ściany (22b), przy czym pierścień (24) w odstępie od swego końca sąsiadującego z dostępowym otworem (27), równym odległości pomiędzy tymi dwoma otworami (27, 28) posiada kanały (24a), przez które przechodzą elementy blokujące (23) i wystają na wewnętrznej powierzchni pierścienia (24), zaś koniec łącznikowy (2a) igły jest umieszczany ślizgowo w wewnętrznej cylindrycznej ścianie (22b) pomiędzy dwoma położeniami granicznymi, z których jedno znajduje się w sąsiedztwie dostępowego otworu (27), zaś drugie jest wyznaczone przez elementy blokujące (23), przechodzące przez kanały (24a) pierścienia (24).