PL199817B1 - Frez z wymienną płytką skrawającą - Google Patents

Abstract

Frez (10) z wymienn a p lytk a skrawaj aca (20), mocowan a w odpowiednich po lo zeniach roboczych, osadzon a w gnie zdzie (18). Gniazdo (18) ma doln a powierzchnie (24), oraz pierwsz a i drug a tylne sekcje (40, 42) bocznej powierzchni. Ko lowe w przyblizeniu zaglebienie (28), si ega w dó l od dolnej powierzchni (24) gniazda (18). Pierwsza powierzchnia oporowa (52) jest usytuowana na pierwszej tylnej sekcji (40) bocznej powierzchni gniazda i styka si e z pierwsz a powierzchnia oporow a (52’), usytuowan a na bocznej powierzchni (64) p lytki skrawaj acej, druga po- wierzchnia oporowa (56) jest usytuowana na drugiej tylnej sekcji (42) bocznej powierzchni i styka si e z drug a powierzchni a oporow a (56’), usytuowan a na bocznej powierzchni (64) p lytki skrawaj acej, a trzecia powierzchnia oporowa (58) jest usytuowana na ob- wodowej powierzchni (32) zag lebienia (28) i styka si e z trzeci a powierzchni a oporow a (58’), usytuowan a na cylindrycznej obwodowej powierzchni (84) wyst epu (82) p lytki skrawaj acej (20). PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest frez z wymienną płytką skrawającą zwłaszcza frez do wykonywania frezowania czołowego z dużą wydajnością przy zastosowaniu frezu z długim trzonem. Przedmiotem wynalazku jest również ustawiana w różnych położeniach roboczych wymienna płytka skrawająca do zastosowania we frezie.

Z japoń skiej publikacji nr 2000202703 znany jest frez do wytaczania wyposaż ony w dwie identyczne, w przybliżeniu równoległoboczne płytki skrawające. Każda płytka ma dwie pierwsze krawędzie tnące 15 i dwie drugie krawędzie tnące 16 usytuowane obrotowo symetrycznie i łączące się wspornikiem 17. Pierwsza krawędź tnąca 15 obejmuje łukową krawędź tnącą 15a usytuowaną z boku wspornika 17, oraz prostą krawędź tnącą 15b stanowiącą przedłużenie łukowej pierwszej zagiętej części 15c i krawędzi tnącej 15a. Druga krawędź tnąca 16 obejmuje dwie proste krawędzie tnące 16a i 16b, stanowiące swoje przedłużenie, za pośrednictwem drugiej zagiętej części 16c.

Każda płytka skrawająca według publikacji nr 2000202703 jest usytuowana inaczej względem narzędzia, gdyż każda z krawędzi skrawających ma inną charakterystykę. Ponieważ krawędzie tnące są rozmieszczone kątowo, co 180°, to każda płytka skrawająca może być przestawiana w swym gnieździe do położenia roboczego tylko dwukrotnie. Ponadto, ponieważ płytki skrawające według publikacji nr 2000202703 są stosowane do frezowania zagłębień, nie są odpowiednio podparte pod względem przejęcia sił skrawania skierowanych promieniowo na, zewnątrz, co powoduje tendencję do wyciągania płytki skrawającej z jej gniazda.

Z japońskiej publikacji nr 2000005921 znana jest płytka skrawająca z trzema narożnikami (fig. 4). Każda z trzech krawędzi tnących obejmuje krótką zakrzywioną krawędź tnącą 7 i długą prostą krawędź tnącą 8. Płytka skrawająca według publikacji nr 2000005921 nie ma krawędzi tnącej przeznaczonej do frezowania zagłębień. Ponadto płytka skrawająca nie jest odpowiednio podparta pod względem przejmowania sił skrawania skierowanych promieniowo na zewnątrz, co powoduje tendencję do wyciągania płytki skrawającej z jej gniazda.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP O 091 408 znane jest narzędzie skrawające, którego płytka skrawająca jest zabezpieczona przeciw obrotowi dokoła śruby mocującej. Płytka skrawająca 12 według opisu patentowego nr EP 0 091 408 ma trzy wypukłe krawędzie tnące 16, 17 i 18. Każda z krawędzi tnących jest połączona, swym tylnym końcem, z pomocniczą krawędzią tnącą 32, usytuowaną prostopadle do głównej krawędzi tnącej i tworzącą z nią kąt rozwarty. Pomocnicza krawędź tnąca 32 ma za zadanie wykonywanie obróbki w kierunku przeciwnym do kierunku przemieszczania płytki skrawającej względem przedmiotu obrabianego. Krawędzie tnące płytki skrawającej 12 nie są ciągłe na obwodzie górnej powierzchni płytki skrawającej. Są one rozdzielone pośrednimi obwodowymi zagłębieniami 24, 25 i 26. Płytka skrawająca 12 nie jest przeznaczona do frezowania zagłębień i nie jest dostatecznie podparta pod wzglę dem przejmowania skierowanych promieniowo na zewną trz sił skrawania, co powoduje tendencję do wyciągania płytki skrawającej z jej gniazda. Celem uniemożliwienia obrotu płytki skrawającej, jest ona zaopatrzona w powierzchnię oporową 27, skierowaną zasadniczo w stronę środka płytki skrawającej. Powierzchnia oporowa 27 przylega do powierzchni oporowej 28 oprawki narzędzia, sięgającej do środka pośredniej powierzchni obwodowej.

Niedostatek narzędzia według opisu patentowego nr EP 0 091 408 polega na tym, że celem uniemożliwienia obrotu płytki skrawającej, jej krawędzie tnące są zaopatrzone w zagłębienia, komplikujące i osłabiające płytkę skrawającą.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji takiego frezu i wymiennej płytki skrawającej, które znacznie ograniczą albo wyeliminują omówione powyżej niedogodności.

Cel ten zrealizowano według wynalazku przez opracowanie konstrukcji frezu o podłużnej osi, wyposażonego w korpus zaopatrzony w przynajmniej jeden wspornik osadczy usytuowany na jego czołowej powierzchni. W przynajmniej jednym wsporniku osadczym jest usytuowane gniazdo, w którym jest osadzona płytka skrawająca. Gniazdo ma dolną powierzchnię, oraz pierwszą i drugą tylne sekcje bocznej powierzchni, prostopadłe do dolnej powierzchni gniazda, kołowe w przybliżeniu zagłębienie, sięgające w dół od jego dolnej powierzchni, przy czym zagłębienie ma dolną powierzchnię ograniczoną obwodową powierzchnią sięgającą w górę od dolnej powierzchni zagłębienia do dolnej powierzchni gniazda. Płytka skrawająca ma górną powierzchnię, dolną powierzchnię i usytuowaną między nimi boczną powierzchnię, przy czym górna i boczna powierzchnia na swym przecięciu tworzą krawędź tnącą, natomiast cylindryczny występ o cylindrycznej obwodowej powierzchni sięga w dół od dolnej powierzchni płytki do dolnej powierzchni występu. Płytka skrawająca jest osadzona w gnieździe

PL 199 817 B1 przylegając do pierwszej, drugiej i trzeciej powierzchni oporowych gniazda, przy czym pierwsza powierzchnia oporowa jest usytuowana na pierwszej tylnej sekcji bocznej powierzchni i styka się z pierwszą powierzchnią oporową usytuowaną na bocznej powierzchni płytki skrawającej, druga powierzchnia oporowa jest usytuowana na drugiej tylnej sekcji bocznej powierzchni i styka się z drugą powierzchnią oporową usytuowaną na bocznej powierzchni płytki skrawającej, a trzecia powierzchnia oporowa jest usytuowana na obwodowej powierzchni zagłębienia i styka się z trzecią powierzchnią oporową mającą postać cylindrycznej obwodowej powierzchni występu płytki skrawającej.

W korzystnym rozwią zaniu konstrukcyjnym wedł ug wynalazku krawęd ź tną ca obejmuje przynajmniej jej trzy części, oddzielone od siebie narożnymi krawędziami tnącymi, przy czym każda z części krawędzi tnącej obejmuje pierwszą krawędź tnącą usytuowaną między drugą krawędzią tnącą i sąsiednią narożną krawędzią tnącą .

Pierwsza krawędź tnąca jest korzystnie wypukła.

Na życzenie drugą krawędź tnąca jest prosta.

Ponadto w korzystnym rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku boczna powierzchnia płytki skrawającej obejmuje sekcje, z których pierwsza sekcja przylega do pierwszej krawędzi tnącej, druga sekcja przylega do drugiej krawędzi tnącej a narożna sekcja przylega do narożnej krawędzi tnącej. Każda z sekcji bocznej powierzchni sięga od odpowiedniej krawędzi tnącej w kierunku dolnej powierzchni płytki skrawającej.

Pierwsza i druga sekcje bocznej powierzchni są korzystnie rozdzielone pierwszym zagłębionym obszarem tej bocznej powierzchni.

W korzystnym rozwią zaniu konstrukcyjnym wedł ug wynalazku pierwsza powierzchnia oporowa i druga powierzchnia oporowa są usytuowane z każ dej strony wspólnej naroż nej sekcji bocznej powierzchni.

Typowo część wspólnej narożnej sekcji bocznej powierzchni płytki skrawającej jest usytuowana w pierwszym zagłębionym obszarze.

Obwodowa powierzchnia zagłębienia obejmuje korzystnie większą jej część o większym promieniu, oraz mniejszą jej część o mniejszym promieniu.

Ponadto mniejszy promień jest zwłaszcza krótszy od większego promienia.

Poza tym zwłaszcza zasięg kątowy mniejszej części jest mniejszy od zasięgu kątowego większej części.

W korzystnym rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku gwintowany otwór sięga w dół od dolnej powierzchni zagłębienia.

Typowo przelotowy otwór, o osi tożsamej z osią płytki skrawającej, jest usytuowany między górną powierzchnią płytki skrawającej i dolną powierzchnią występu.

Ponadto typowo śruba mocująca jest umieszczona w przelotowym otworze, a równocześnie współpracuje swym gwintem z gwintowanym otworem.

W określonym rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku pierwsza krawędź tną ca tworzy pierwszy kąt wynoszący 70° o wierzchołku w osi płytki skrawającej.

Ponadto w określonym rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku druga krawędź tnąca tworzy drugi kąt wynoszący 35° o wierzchołku w osi płytki skrawającej.

Typowo pierwsza krawędź tnąca tworzy wewnętrzny rozwarty trzeci kąt z sąsiednią drugą krawędzią tnącą.

W okreś lonym rozwią zaniu konstrukcyjnym wedł ug wynalazku trzeci ką t wynosi 153°.

Zgodnie z wynalazkiem płytka skrawająca jest zaopatrzona w górną powierzchnię, dolną powierzchnię i boczną powierzchnię, sięgającą między górną i dolną powierzchniami. Górna i dolna powierzchnie na swym przecięciu tworzą krawędź tnącą. Cylindryczny występ o obwodowej powierzchni sięga w dół od dolnej powierzchni płytki skrawającej do dolnej powierzchni występu. Płytka skrawająca ma oś przechodzącą przez górną i dolną powierzchnie. Krawędź tnąca obejmuje przynajmniej trzy jej części, oddzielone od siebie narożnymi krawędziami tnącymi, przy czym każda z części krawędzi tnącej obejmuje wypukłą pierwszą krawędź tnącą, usytuowaną między drugą krawędzią tnącą i sąsiednią narożną krawędzią tnącą.

Za życzenie druga krawędź tnąca jest prosta.

W okreś lonym rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku pierwsza krawędź tnąca tworzy pierwszy kąt wynoszący 70° o wierzchołku w osi płytki skrawającej.

Ponadto w określonym rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku druga krawędź tnąca tworzy drugi kąt wynoszący 35° o wierzchołku w osi płytki skrawającej.

PL 199 817 B1

Typowo pierwsza krawędź tnąca tworzy wewnętrzny trzeci rozwarty kąt z sąsiednią drugą krawędzią tnącą.

W okreś lonym rozwią zaniu konstrukcyjnym wedł ug wynalazku trzeci ką t wynosi 153°.

Typowo przelotowy otwór, o osi tożsamej z osią płytki skrawającej, jest usytuowany między górną powierzchnią płytki skrawającej i dolną powierzchnią występu.

Frez według wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie rozwiązania konstrukcyjnego na załączonym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia frez, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - frez według fig. 1, w widoku perspektywicznym z dołu, fig. 3 - fragment frezu według fig. 1, z rozsuniętymi częściami i z płytką skrawającą wyjętą z gniazda, w widoku perspektywicznym, fig. 4 - fragment frezu według fig. 1, z widokiem z góry na płytkę skrawającą osadzoną w gnieździe, fig. 5 - fragment frezu według fig. 4, z położeniem płytki skrawającej zaznaczonym linią przerywaną w widoku z góry na płytkę skrawającą a fig. 6 - fragment frezu według fig. 4, w przekroju VI-VI po wyjęciu śruby mocującej.

Frez 10 jest wyposażony w korpus 12 zaopatrzony w określoną ilość wsporników osadczych 14 utworzonych na czołowej powierzchni 16 korpusu 12. Każdy wspornik osadczy 14 jest zaopatrzony w gniazdo 18, w którym pł ytka skrawająca 20 jest zamocowana za pomocą śruby mocującej 22. Frez 10 ma tylną powierzchnię 23 przeciwną względem czołowej powierzchni 16 i oś obrotu A przechodzącą przez czołową i tylną powierzchnie 16, 23, stanowiącą równocześnie kierunek od przodu do tyłu frezu.

Gniazdo 18 płytki skrawającej ma dolną powierzchnię 24 i boczną powierzchnię 26, prostopadłą do dolnej powierzchni 24. Kołowe zagłębienie 28 sięga w dół od dolnej powierzchni 24. Zagłębienie 28 ma dolną powierzchnię 30 ograniczoną obwodową powierzchnią 32, sięgającą w górę od dolnej powierzchni 30 zagłębienia 28 do dolnej powierzchni 24 gniazda 18. Obwodowa powierzchnia 32 zagłębienia 28 składa się korzystnie z dwóch kołowych części o różnym promieniu, ale o tym samym środku. Obwodowa powierzchnia 32 obejmuje większą jej część 34 o większym promieniu R1, oraz mniejszą jej część 36 o mniejszym promieniu R2. Mniejszy promień R2 jest krótszy od większego promienia R1. W konkretnym zastosowaniu wynalazku mniejszy promień R2 jest o 0,25 mm mniejszy od większego promienia R1. Zasięg kątowy mniejszej części 36 jest mniejszy od zasięgu kątowego większej części 34. W konkretnym zastosowaniu wynalazku mniejsza część 36 obwodowej powierzchni 32 ma zasię g ką towy φ wynoszący około 40°. Gwintowany otwór 38 w osi C gniazda dla śruby mocującej 22, sięga w dół od dolnej powierzchni 30 zagłębienia 28. Środki dwóch okręgów większej i mniejszej części 34, 36 leżą na osi C gniazda.

Boczna powierzchnia 26 składa się z trzech sekcji, z dwóch tylnych sekcji, z pierwszej tylnej sekcji 40 i z drugiej tylnej sekcji 42, oddzielonych pierwszym zagłębionym obszarem 44 i z bocznej sekcji 46. Pierwsza tylna sekcja 40 ma obszar 50 przylegający do pierwszego zagłębionego obszaru 44, którego przynajmniej część stanowi pierwszą powierzchnię oporową 52, na której opiera się płytka skrawająca 20. Podobnie druga tylna sekcja 42 ma obszar 54, którego przynajmniej część stanowi drugą powierzchnię oporową 56, na której opiera się płytka skrawająca 20. Również przynajmniej fragment mniejszej części 36 stanowi trzecią powierzchnię oporową 58, na której opiera się płytka skrawająca 20. Jak zostanie to wyjaśnione szczegółowo poniżej, pierwsza, druga i trzecia powierzchnie oporowe przytrzymują płytkę skrawającą 20 w gnieździe 18, w określony sposób i skutecznie.

Mniejsza część 36 i zatem trzecia powierzchnia oporowa 58 (fig. 5) są usytuowane przy bocznej sekcji 46 w kierunku przedniej części gniazda 18. W analogii do tarczy zegara mniejsza część jest usytuowana między 7 i 8 godziną. Dokładne położenie mniejszej części 36 jest sprawą konstrukcji i podział u przejmowania sił skrawania. W praktyce przedstawione na rysunku usytuowanie mniejszej części 36 jest usytuowaniem preferowanym. Jednakże może ona być usytuowana inaczej, między usytuowaniem preferowanym i w przybliżeniu przyległym do trzeciej powierzchni oporowej 58.

Płytka skrawająca 20 ma górną powierzchnię 60, dolną powierzchnię 62 i boczną powierzchnię 64, usytuowaną między górną i dolną powierzchniami 60, 62. Górna powierzchnia 60 i boczna powierzchnia 64 na swym przecięciu tworzą krawędź tnącą 66, obejmującą trzy części 68 krawędzi tnącej, oddzielone od siebie narożnymi krawędziami tnącymi 70. Każda z trzech części krawędzi tnącej jest zaopatrzona w wypukłą pierwszą krawędź tnącą 72, sięgającą między prostą drugą krawędzią tnącą 74 i sąsiednią narożną krawędzią tnącą 70. Boczna powierzchnia 64 płytki skrawającej jest podzielona na dwie sekcje odpowiadające różnym krawędziom tnącym. Odpowiednio boczna powierzchnia 64 obejmuje pierwszą sekcję 76 przylegającą do pierwszej krawędzi tnącej 72, drugą sekcję 78 przylegającą do drugiej krawędzi tnącej 74 i narożną sekcję 80 przylegającą do narożnej krawędzi tnącej 70. Cylindryczny występ 82 o cylindrycznej obwodowej powierzchni 84 sięga w dół od dolnej powierzchni 62 płytki do dolnej powierzchni 86 występu 82. Obwodowa powierzchnia 84 jest prostopadła do dolnej

PL 199 817 B1 powierzchni 62. Centralnie usytuowany otwór 88 o osi tożsamej z osią B płytki skrawającej jest usytuowany między górną powierzchnią 60 płytki skrawającej 20 i dolną powierzchnią 86 występu 82. Występ 82 ma promień R3. Promień R3 jest mniejszy od większego promienia R1 w przybliżeniu równy mniejszemu promieniowi R2.

Trzy części 68 krawędzi tnącej są rozmieszczone symetrycznie obrotowo względem osi B płytki skrawającej. Pierwsza krawędź tnąca 72 jest zasadniczo dłuższa od drugiej krawędzi tnącej 74. W korzystnym rozwiązaniu konstrukcyjnym według wynalazku pierwsza krawędź tnąca 72 rozciąga się na pierwszym kącie α wynoszącym 70° o wierzchołku w osi B płytki skrawającej, a druga krawędź tnąca 74 rozciąga się na drugim kącie β wynoszącym 35° o wierzchołku w osi B płytki skrawającej. Pierwsza i druga krawędzie tnące 72, 74 części 68 krawędzi tnącej tworzą między sobą rozwarty kąt δ wynoszący 153°. Płytka skrawająca 20 jest ustawiana w trzech położeniach roboczych.

Celem zamocowania płytki skrawającej 20 w gnieździe 18 występ 82 osadza się w zagłębieniu 28 do położenia, w którym dolna powierzchnia 62 płytki skrawającej przylega do dolnej powierzchni 24 gniazda, przy czym część narożnej sekcji 80 określonej bocznej powierzchni płytki jest umieszczona w pierwszym zagłębionym obszarze 44. Śruba mocują ca 22 zostaje wówczas umieszczona w przelotowym otworze 88 płytki skrawającej, współpracuje swym gwintem z gwintowanym otworem 38 gniazda i zostaje silnie zaciśnięta w gnieździe 18, celem skutecznego mocowania płytki skrawającej 20. Gdy płytka skrawająca 20 jest już silnie zamocowana w gnieździe 18, pierwsza i druga powierzchnie oporowe 52, 56 gniazda stykają się z pierwszą i drugą sekcjami 76, 78 bocznej powierzchni płytki, usytuowanymi z obydwóch stron określonej narożnej sekcji 80 bocznej powierzchni, wspólnej dla pierwszej i drugiej sekcji 76, 78 bocznej powierzchni płytki, przy odpowiednio pierwszej i drugiej powierzchni oporowej 52'. 56'. a trzecia powierzchnia oporowa 58 styka się z cylindryczną obwodową powierzchnią 84 występu 82 przy trzeciej powierzchni oporowej 58'.

Oś C gwintowanego otworu 38 jest nieco przesunięta względem osi B płytki skrawającej. To przesunięcie, czyli mimośród, jest takie, że po zaciśnięciu śruby mocującej 22 siły docisku są wywierane przez powierzchnie oporowe 52, 56, 58 na płytkę skrawającą zapewniając naprężenie wstępne płytki skrawającej 20, celem uzyskania dobrego jej osadzenia w gnieździe 18. Ponieważ trzecia powierzchnia oporowa 58 przylega do kołowej powierzchni, której osią jest oś C, siła docisku wywierana przez nią na występ 82 płytki skrawającej jest skierowana w stronę osi B płytki skrawającej i dlatego nie może brać udziału w obracaniu płytki skrawającej dokoła osi B. Usytuowanie i kierunek każdej z pierwszej i drugiej powierzchni oporowych 52, 56 są tak zaprojektowane, że w warunkach roboczych sama siła docisku wywierana przez te powierzchnie przylegania na boczną powierzchnię 64 płytki skrawającej nie powoduje powstania obrotu płytki skrawającej dokoła osi B. Innymi słowy kierunki działania sił docisku pierwszej i drugiej powierzchni oporowych 52, 56 są przeciwnie skierowane dokoła osi B płytki skrawającej i wzajemnie się znoszą. Dlatego wynalazek gwarantuje niepowtarzalne i stabilne usytuowanie płytki skrawającej 20 w gnieździe 18.

Frez 10 nadaje się zwłaszcza do wykonywania frezowania czołowego pierwszą krawędzią tnącą 72, oraz frezowania zagłębień drugą krawędzią tnącą 74. Ponieważ pierwsza krawędź tnąca 72 jest wypukła i ma stosunkowo duży promień zaokrąglenia, to płytka skrawająca 20 może skrawać ze stosunkowo dużą prędkością skrawania przy małej głębokości skrawania. Siły skrawania działające na płytkę skrawającą w takim przypadku są skierowane bezpośrednio osiowo, a dzięki temu możliwe jest skrawanie narzędziem o stosunkowo dużym trzonie bez przekraczania dopuszczalnych sił promieniowych usiłujących zgiąć narzędzie i powodować jego drgania.

Wynalazek został przedstawiony tylko przykładowo, a jako chronione należy uważać również wszelkie odmiany i modyfikacje rozwiązania mieszczące się w ramach idei wynalazku i zastrzeżeń patentowych.

Claims (25)

1. Frez (10) z wymienną płytką skrawającą (20), wyposażony w korpus (12) o podłużnej osi (A), zaopatrzony w przynajmniej jeden wspornik osadczy (14) usytuowany na jego czołowej powierzchni (16), przy czym w przynajmniej jednym wsporniku osadczym (14) jest usytuowane gniazdo (18), w którym jest osadzona płytka skrawająca (20), a także gniazdo ma dolną powierzchnię (24), oraz pierwszą i drugą tylne sekcje (40, 42) bocznej powierzchni, prostopadłe do dolnej powierzchni (24), kołowe w przybliżeniu zagłębienie (28), sięgające w dół od dolnej powierzchni (24) gniazda, przy czym zagłębienie (28) ma

PL 199 817 B1 dolną powierzchnię (30) ograniczoną obwodową powierzchnią (32), sięgającą w górę od dolnej powierzchni (30) zagłębienia (28) do dolnej powierzchni (24) gniazda (18), a równocześnie płytka skrawająca (20) ma górną powierzchnię (60), dolną powierzchnię (62) i usytuowaną między nimi boczną powierzchnię (64), przy czym górna i boczna powierzchnie (60, 64) na swym przecięciu tworzą krawędź tnącą (66), natomiast cylindryczny występ (82) o cylindrycznej obwodowej powierzchni (84) sięga w dół od dolnej powierzchni (62) płytki (20) do dolnej powierzchni (86) występu (82), przy czym płytka skrawająca (20) jest osadzona w gnieździe (18), przylegając do pierwszej, drugiej i trzeciej powierzchni oporowych (52, 56, 58) gniazda (18), przy czym pierwsza powierzchnia oporowa (52) jest usytuowana na pierwszej tylnej sekcji (40) bocznej powierzchni i styka się z pierwszą powierzchnią oporową (52'), usytuowaną na bocznej powierzchni (64) płytki skrawającej, druga powierzchnia oporowa (56) jest usytuowana na drugiej tylnej sekcji (42) bocznej powierzchni i styka się z drugą powierzchnią oporową (56), usytuowaną na bocznej powierzchni (64) płytki skrawającej, a trzecia powierzchnia oporowa (58) jest usytuowana na obwodowej powierzchni (32) zagłębienia (28) i styka się z trzecią powierzchnią oporową (58'), mającą postać cylindrycznej obwodowej powierzchni (84) występu (82) płytki skrawającej (20).

2. Frez według zastrz. 1, znamienny tym, że krawę dź tnąca (66) obejmuje przynajmniej trzy jej części (68), oddzielone od siebie narożnymi krawędziami tnącymi (70), przy czym każda z części krawędzi tnącej obejmuje pierwszą krawędź tnącą (72), usytuowaną między drugą krawędzią tnącą (74) i sąsiednią narożną krawędzią tnącą (70).

3. Frez według zastrz. 2, znamienny tym, że pierwsza krawędź tnąca (72) jest wypukła.

4. Frez według zastrz. 3, znamienny tym, że druga krawędź tnąca (74) jest prosta.

5. Frez według zastrz. 2, znamienny tym, że boczna powierzchnia (64) płytki skrawającej obejmuje sekcje, z których pierwsza sekcja (76) przylega do pierwszej krawędzi tnącej (72), druga sekcja (78) przylega do drugiej krawędzi tnącej (74) a narożna sekcja (80) przylega do narożnej krawędzi tnącej (70), a równocześnie każda z sekcji bocznej powierzchni sięga od odpowiedniej krawędzi tnącej w kierunku dolnej powierzchni (62) płytki skrawającej.

6. Frez według zastrz. 5, znamienny tym, że pierwsza i druga sekcje (40, 42) bocznej powierzchni (26) są rozdzielone pierwszym zagłębionym obszarem (44) tej bocznej powierzchni (26).

7. Frez wedł ug zastrz. 6, znamienny tym, ż e pierwsza powierzchnia oporowa (52') i druga powierzchnia oporowa (56') są usytuowane z każdej strony wspólnej narożnej sekcji (80) bocznej powierzchni (64).

8. Frez według zastrz. 7, znamienny tym, że część wspólnej narożnej sekcji (80) bocznej powierzchni (64) płytki skrawającej jest usytuowana w pierwszym zagłębionym obszarze (44).

9. Frez wedł ug zastrz.4, znamienny tym, ż e obwodowa powierzchnia (32) zagłębienia (28) obejmuje większą jej część (34) o większym promieniu (R1), oraz mniejszą jej część (36) o mniejszym promieniu (R2).

10. Frez według zastrz. 9, znamienny tym, że mniejszy promień (R2) jest krótszy od większego promienia (R1).

11. Frez według zastrz. 10, znamienny tym, że zasięg kątowy mniejszej części (36) jest mniejszy od zasięgu kątowego większej części (34).

12. Frez według zastrz. 11, znamienny tym, że gwintowany otwór (38) sięga w dół od dolnej powierzchni (30) zagłębienia (28).

13. Frez według zastrz. 12, znamienny tym, że przelotowy otwór (88), o osi tożsamej z osią (B) płytki skrawającej, jest usytuowany między górną powierzchnią (60) płytki skrawającej (20) i dolną powierzchnią (86) występu (82).

14. Frez według zastrz. 13, znamienny tym, że śruba mocująca (22) jest umieszczona w przelotowym otworze (88), a równocześ nie współ pracuje swym gwintem z gwintowanym otworem (38).

15. Frez według zastrz. 13, znamienny tym, że pierwsza krawędź tnąca (72) tworzy pierwszy kąt (g) wynoszący 70° o wierzchołku w osi (B) płytki skrawającej.

16. Frez według zastrz. 15, znamienny tym, że druga krawędź tnąca (74) tworzy drugi kąt (β) wynoszący 35° o wierzchołku w osi (B) płytki skrawającej.

17. Frez według zastrz. 16, znamienny tym, że pierwsza krawędź tnąca (72) tworzy wewnętrzny rozwarty trzeci kąt (y) z sąsiednią drugą krawędzią tnącą (74).

18. Frez według zastrz. 17, znamienny tym, że trzeci kąt (y) wynosi 153°.

PL 199 817 B1

19. Płytka skrawająca (20), zaopatrzona w górną powierzchnię (60), dolną powierzchnię (62) i boczną powierzchnię (64), sięgającą między górną i dolną powierzchniami (62, 64), przy czym górna i dolna powierzchnia (60, 64) na swym przecięciu tworzą krawędź tnącą (66), a także cylindryczny występ (82) o obwodowej powierzchni (84) sięga w dół od dolnej powierzchni (62) płytki skrawającej (20) do dolnej powierzchni (86) występu (82), jak również płytka skrawająca ma oś (B) przechodzącą przez górną i dolną powierzchnie (60, 86), a równocześnie krawędź tnąca (66) obejmuje przynajmniej trzy jej części (68), oddzielone od siebie narożnymi krawędziami tnącymi (70), przy czym każda z części krawędzi tnącej obejmuje wypukłą pierwszą krawędź tnącą (72), usytuowaną między drugą krawędzią tnącą (74) i sąsiednią narożną krawędzią tnącą (70).

20. Płytka skrawająca według zastrz. 19, znamienna tym, że druga krawędź tnąca (74) jest prosta.

21. Płytka skrawająca według zastrz. 20, znamienna tym, że pierwsza krawędź tnąca (72) tworzy pierwszy kąt (g) wynoszący 70° o wierzchołku w osi (B) płytki skrawającej.

22. Płytka skrawająca według zastrz. 21, znamienna tym, że druga krawędź tnąca (74) tworzy drugi kąt (g) wynoszący 35° o wierzchołku w osi (B) płytki skrawającej.

23. Płytka skrawająca według zastrz. 22, znamienna tym, że pierwsza krawędź tnąca (72) tworzy wewnętrzny trzeci rozwarty kąt (y) z sąsiednią drugą krawędzią tnącą (74).

24. Płytka skrawająca według zastrz. 23, znamienna tym, że trzeci kąt (y) wynosi 153°.

25. Płytka skrawająca według zastrz. 24, znamienna tym, że przelotowy otwór (88), o osi tożsamej z osią (B) płytki skrawającej, jest usytuowany między górną powierzchnią (60) płytki skrawającej (20) i dolną powierzchnią (86) występu (82).