PL197834B1 - Kompozycja farmaceutyczna, zawierająca pochodne dolastatyny-15 w połączeniu z taksanami i jej zastosowanie - Google Patents

Kompozycja farmaceutyczna, zawierająca pochodne dolastatyny-15 w połączeniu z taksanami i jej zastosowanie

Info

Publication number
PL197834B1
PL197834B1 PL335579A PL33557998A PL197834B1 PL 197834 B1 PL197834 B1 PL 197834B1 PL 335579 A PL335579 A PL 335579A PL 33557998 A PL33557998 A PL 33557998A PL 197834 B1 PL197834 B1 PL 197834B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
compound
carbonyl
tert
formula
prolyl
Prior art date
Application number
PL335579A
Other languages
English (en)
Other versions
PL335579A1 (en
Inventor
Teresa Barlozzari
Andreas Haupt
Original Assignee
Abbott Gmbh & Co Kg
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Abbott Gmbh & Co Kg filed Critical Abbott Gmbh & Co Kg
Publication of PL335579A1 publication Critical patent/PL335579A1/xx
Publication of PL197834B1 publication Critical patent/PL197834B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/04Peptides having up to 20 amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/04Peptides having up to 20 amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • A61K38/07Tetrapeptides
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/04Peptides having up to 20 amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • A61K38/08Peptides having 5 to 11 amino acids
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Epoxy Compounds (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)

Abstract

1. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, ze zawiera skuteczn a ilosc pierwszego zwi azku wybranego z grupy sk ladaj acej si e z paklitakselu, taksoteru lub modyfikowanego taksanu albo analogu taksoidowego i skuteczn a ilosc drugiego zwi azku, przy czym drugi zwi azek stanowi zwi azek o wzorze I: R 1 R 2 N-CHX-CO-A-B-D-(E) s - (F) t - (G) u -K (I) w którym R 1 oznacza C 1 -C 3 alkil, cyklopropyl, C 1 -C 3 alkilosulfonyl, fluoroetyl, difluoroetyl, fluoroizopropyl lub aminosulfonyl; R 2 oznacza wodór, C 1 -C 3 alkil, fluoroetyl, difluoroetyl, fluoroizopropyl lub cyklopropyl; R 1 -N-R 2 razem mog a stanowi c reszt e pirolidynow a lub piperydynow a; A oznacza reszt e walilu, izoleucylu, leucylu, alloizoleucylu, 2,2-dimetyloglicylu, 2-cyklopropyloglicylu, 2-cyklopentyloglicylu, 3-tert-butyloalanylu, 2-tert-butyloglicylu, 3-cykloheksyloalanylu, 2-ety-loglicylu, 2-cykloheksyloglicylu, norleucylu lub norwalilu; B oznacza reszt e N-metylowalilu, -norwalilu, -leucylu, -izoleucylu, -2-tert-butyloglicylu, -3-tert-butyloalanylu, -2-etyloglicylu, -2-cyklopropyloglicylu, -2-cyklopentyloglicylu, norleucylu lub -2-cykloheksyloglicylu; D oznacza reszt e prolilu, homoprolilu, hydroksyprolilu, 3,4-dehydroprolilu, 4-fluoroprolilu, 3-metyloprolilu, 4-metyloprolilu, 5-metyloprolilu, acetydyno-2-karbonylu, 3,3-dimetyloprolilu, 4,4-difluoroprolilu, oksazolidyno-4-karbonylu lub tiazolidyno-4- -karbonylu; E oznacza reszt e prolilu, homoprolilu, hydroksyprolilu, 3,4-dehydroprolilu, 4-fluoroprolilu-3-metyloprolilu, 4-metyloprolilu, 5-metyloprolilu, acetydyno-2-karbonylu, 3,3-dimetyloprolilu, 4,4-difluoroprolilu, oksazolidyno-4-karbonylu lub tiazolidyno-4- -karbonylu; F i G s a niezale znie wybrane z grupy sk ladaj acej si e z reszt prolilu, homoprolilu, hydroksyprolilu, tiazolidyno-4-karbonylu, 1-aminopentylo-1-karbonylu, walilu, 2-tert-butyloglicylu, izoleucylu, leucylu, 3-cykloheksyloalanylu, fenyloalanylu, N-me- tylofenylo-alanylu, tetrahydroizochinoilo-2-histydylu, 1-aminoindylo-1-karbonylu, 3-pirydyloalanylu, 2-cykloheksyloglicylu, norleucylu, norwalilu, neopetyloglicylu, trytofanylu, glicylu, 2,2-dimetyloglicylu, alanylu, ß-alanylu i 3-naftyloalanylu; X oznacza wodór, C 1 -C 5 alkil, C 3 -C 7 cykloalkil, -CH 2 -cykloheksyl, benzyl lub fenetyl; s, t i u wynosz a niezale znie 0 lub 1; i K oznacza grup e hydroksy, C 1 -C 4 alkoksy, fenoksy, benzyloksy lub grup e aminow a o wzorze R 5 -N-R 6 , w której ………….. PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest kompozycja farmaceutyczna, zawierająca pochodne dolastatyny-15 w połączeniu z taksanami i jej zastosowanie. Ta kompozycja farmaceutyczna jest użyteczna w leczeniu raka u ssaków.
Rak jest chorobą, w której istnieje wiele potencjalnie skutecznych metod leczenia. Jednak ze względu na rozpowszechnienie raków różnych typów i poważnych skutków, jakie one mogą pociągać za sobą, potrzebne są bardziej skuteczne metody leczenia, szczególnie takie, które wykazują mniej niekorzystnych efektów ubocznych niż w przypadku obecnie dostępnych sposobów leczenia.
Dokument WO 94/10995 ujawnia kompozycje przeciwnowotworowe składające się z kombinacji taksolu, taksoteru lub ich analogów, oraz przynajmniej jednej substancji o zastosowaniu leczniczym (przykładowo, leku przeciwnowotworowego), które stosowane są w przeciwnowotworowym leczeniu chorób.
Jednakże, ta publikacja WO 94/10995 ani nie sugeruje, ani nie ujawnia wiedzy dotyczącej: zastosowania dolastyny-15 lub jej analogów, możliwości połączenia dolastyny-15 lub jej analogów z taksolem lub jego analogami, stwierdzenia, iż kombinacja z dolastyną-15 mogłaby polepszyć skuteczność taksolu lub jego analogów.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku zawierają dwa związki: pierwszy związek stanowiący paklitaksel, taksoter lub modyfikowany taksan albo analog taksoidowy i drugi związek, stanowiący związek o wzorze I:
R1 R2N-CHX-CO-A-B-D-(E)s - (F) - (G)u-K (I)
Wzór I omówiony jest szczegółowo poniżej. Podano tam kilka przykładów szczególnych związków o wzorze I. Na przykład związki o wzorze I mogą stanowić związki, w których każdy R1 i r2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec.-butyl lub tert.-butyl; s wynosi 1; każdy t i u wynosi 0; A oznacza walil, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza tiazolidynylokarbonyl, 3,4-dehydroprolil lub prolil, E oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, hydroksyprolil lub 3,4-dehydroprolil; zaś K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-Rs, w którym R6 oznacza wodór lub CrC4-alkoksyl, a R6 oznacza rodnik jednowartościowy, taki jak (1)- lub (2)-adamantyl; (CH2)v-fenyl o v = 1; α ,α-dimetylobenzyl; liniową lub rozgałęzioną grupę C1-C12-hydroksyalkilową, taką jak -C(CH3)2-CH2CH2-OH, powoływaną także jako 3-hydroksy-1,1-dimetylopropyl; grupę C3-C10-cykloalkilową, taką jak bicyklo[3.3.0]okta-1-yl, 1-metylocyklopentyl lub
1-metylocykloheksyl albo liniową lub rozgałęzioną grupę alkilową, taką jak:
-C(CH3)3, powoływaną także jako tert.-butyl;
-C-CH3CH3, powoływaną także jako 1,1-dimetylopropyl;
I (CH3)2
-C-(CH2CH3)2, powoływaną także jako 1-metylo-1-etylopropyl;
I
CH3
-CH-C(CH3)3, powoływaną także jako (S) lub (R)-1-metylo-2,2-dimetylopropyl;
I
CH3
-CH-CH(CH3)2, powoływaną także jako (S) lub (R)-1-etylo-2-metylopropyl;
I
C2H5
-CH-CH(CH3)2, powoływaną także jako 1-izopropylo-2-metylopropyl;
I
CH(CH3)2
-C(CH3)2CH(CH3)2 powoływaną także jako 1,1-dimetylo-2-metylopropyl;
-CH(CH3)2 powoływaną także jako izopropyl;
-CH(CH3)CH2CH3 sec.-butyl [(S) lub (R)]; lub
-CH(CH3)CH(CH3)2 powoływaną także jako 1,2-dimetylopropyl.
Każdy związek jest obecny w kompozycji farmaceutycznej w ilości skutecznie czynnej. Kompozycja farmaceutyczna może zawierać jeden lub więcej związku każdego typu (np. jeden lub więcej
PL 197 834 B1 związków pierwszego typu, takiego jak paklitaksel lub paklitaksel i taksoter i jeden lub więcej związków o wzorze (I).
Przedmiotem wynalazku jest też zastosowanie opisanych kompozycji farmaceutycznych do leczenia raka u ssaków. Dwa związki podawane są w postaci kompozycji farmaceutycznej lub w postaci oddzielnych/indywidualnych związków, podawanych w czasie wystarczająco bliskim do uzyskania pożądanego efektu.
Stwierdzono nieoczekiwanie, że połączenie paklitakselu, taksoteru lub modyfikowanego taksanu albo analogu taksoidowego, jakie tu opisano i związku o wzorze I, jaki tu opisano zapewnia wzmocnione lub synergicznie lecznicze działanie przeciwrakowe in vivo. Dla celów niniejszego wynalazku, dwa leki uważane są jako działające synergicznie, jeśli sposób zażywania kombinacji powoduje znacznie lepsze niszczenie komórek rakowych, niż najlepszy składnik podawany sam w dawce optymalnej lub maksymalnie tolerowanej. Różnice w niszczeniu komórek rakowych mniejsze niż połowa dziesiętnych nie są uważane jako znaczne.
Kompozycja farmaceutyczna, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że zawiera skuteczną ilość pierwszego związku wybranego z grupy składającej się z paklitakselu, taksoteru lub modyfikowanego taksanu albo analogu taksoidowego i skuteczną ilość drugiego związku, przy czym drugi związek stanowi związek o wzorze I:
R1 R2N-CHX-CO-A-B-D-(E)s - (F) - (G)u-K (I) w którym
Ri c^^r^^c^^a Ci-C3alkl, , , Ci-C3alkllosulfony,, fluoroetyl, difluoroetyl, fluoroizopropyl lub aminosulfonyl;
r2 oznacza wodór,C1-C3alki,, ίΜο^^, , ό^ΐΜο^^, , I Mb cyklopropy;;
Ri-N-R2 razem mogą stanowić resztę pirolidynową lub piperydynową;
A resztę waiHu, żzoleucyM, leucylu, , 2,2-όί^^^^Μ, propyloglicylu, 2-cyklopentyloglicylu, 3-tert-butyloalanylu, 2-tert-butyloglicylu, 3-cykloheksyloalanylu, 2-etyloglicylu, 2-cykloheksyloglicylu, norleucylu lub norwalilu;
B oznacza resztę N-metylowalilu, -norwalilu, -leucylu, -izoleucylu, -2-tert-butyloglicylu,
-3-tert-butyloalanylu, -2-etyloglicylu, -2-cyklopropyloglicylu, -2-cyklopentyloglicylu, norleucylu lub -2-cykloheksyloglicylu;
D resztęproiNu , homoproiNu , hydroksyprolilu, 3,4-dehydroprolllu, 4-fluoroprolilu,
3-metyloprolilu, 4-metyloprolilu, 5-metyloprolilu, acetydyno-2-karbonylu, 3,3-dimetyloprolilu, 4,4-difluoroprolilu, oksazolidyno-4-karbonylu lub tiazolidyno-4-karbonylu;
E oznacza resztęproiNu , l^(^nr(^|rrollkι, hydroksyprolilu , 3,4-dehydroprolllu, ^-^L^oo^|roflikι,
3-metyloprolilu, 4-metyloprolilu, 5-metyloprolilu, acetydyno-2-karbonylu, 3,3-dimetyloprolilu, 4,4-difluoroprolilu, oksazolidyno-4-karbonylu lub tiazolidyno-4-karbonylu;
F i G są wybrane z grupy składającej się z reszt prroilkj, t^c^m^c^Frroilkj, hydroksyprolilu, tiazolidyno-4-karbonylu, 1-aminopentylo-1-karbonylu, walilu, 2-tert-butyloglicylu, izoleucylu, leucylu, 3-cykloheksyloalanylu, fenyloalanylu, N-metylofenylo-alanylu, tetrahydroizochinoilo-2-histydylu, 1-aminoindylo-1-karbonylu, 3-pirydyloalanylu,
2-cykloheksyloglicylu, norleucylu, norwalilu, neopetyloglicylu, trytofanylu, glicylu, 2,2-dimetyloglicylu, alanylu, β-alanylu i 3-naftyloalanylu;
X oznacza wodór. Ci-C5alkil, C:,-C-cykloalkil, -CH2-cykloheksyl, benzyl lub fenetyl;
s, t i u wynoszą niezależnie 0 Mb 1 , i
K oznacza grupę hydroksy, Ci-C4alkoksy, fenoksy, benzyloksy lub grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której
R5 oznacza wodór, Mb hydrossy,, Mb C-_7-alkoSsyI , Mb benzylossy,, Mb fenossy, , Mb liniowy albo rozgałęziony Ci-12-hydroksyalkil, lub liniowy albo rozgałęziony Ci-7-alkil, który może być podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluoru, lub C3-10-cykloalkil, lub benzyl, który może być podstawiony przez do trzech podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C1-7-alkoksyl, fenoksyl, benzoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, grupę cyjano, hydroksyl, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2;
r6 oznacza wodór, Mb ikiK^w^y Mb C1122-alklI, Mosy może być podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluoru, lub liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil, lub C3-10-cykloalkil, lub -(CH2)v-C3-7-cykloalkil, gdzie v oznacza 0, 1,2 lub 3, lub nore4
PL 197 834 B1 fedryl, lub norpseudoefedryl lub chinolil, lub pirazyl, lub -CH2-benzimidazoil, lub (l)-adamantyl, lub (2)-adamantyl, -CH2-adamantyl, lub α-metylobenzyl, lub α-dimetylobenzyl, lub -(CH2)v-fenyl, gdzie v oznacza 0, 1,2 lub 3; które mogą być podstawione przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C^-alkoksyl, fenoksyl, benzoksyl, chlorowiec, C^-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; lub -(CH2)m-naftyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub -(CH2)v-benzhydryl, gdzie w oznacza 0, 1 lub 2; lub bifenyl lub pikoil lub benzotiazoil lub benzoizotiazoil lub benzopirazoil, lub benzoksazoil, lub -(CH2)m-fluorenyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub pirymidyl lub -(CH2)m-indanyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub -(CH2CH2O)v-CH3, gdzie y oznacza 0, 1,2, 3, 4 lub 5, lub -(CH2CH2O)y-CH2CH3, gdzie y oznacza 0, 1,2, 3, 4 lub 5, lub NH-C6H5, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C^-alkoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2, lub NCH3-C6H5, lub -NH-CH2-C6H5, lub NCH3-CH2-C6H5 lub 5-członowy heteroaryl, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, tiometyl, tioetyl, C3-6-cykloalkil, -CH2-COOEt, grupę C3-4-alkilenową, tworzącą układ bicykliczny z heterocyklem, fenyl; lub -CHR7-5 członowy heteroaryl, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, cyjano, chlorowiec, COOMe, COOEt, COOiPr lub CONH2, C^-alkil, C- 4-alkoksyl, fenyl, benzyl, naftyl lub C1-7-alkilosulfonyl, gdzie (R7 oznacza wodór, liniowy lub rozgałęziony C^-alkil, benzyl; lub R7 i R5 tworzą razem ugrupowanie -(CH2)3- lub -(CH2)4-, oraz jego sole z fizjologicznie dopuszczalnymi kwasami.
Korzystnie, kompozycja farmaceutyczna zawiera dodatkowo akceptowalny farmaceutycznie nośnik.
Korzystnie, kompozycja farmaceutyczna zawiera związek o wzorze I, w którym:
K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w którym:
R5 oznacza wodór; hydroksyl; C-77-alkoksy; ; benzyloksy;; fenoksy;; liniowy albo rozgałęziony C1-7-alkil podstawiony lub niepodstawiony fluorem; liniowy lub rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil; C3-10-cykloalkil; niepodstawiony benzyl lub mono- di- lub tri- podstawiony benzyl, przy czym podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonylu, C^-alkoksylu, fenoksylu, benzoksylu, chlorowca, C1-4-alkilu, grupy cyjano, hydroksylu, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; r6 oznacza wodór podstawiony fluce^m lub niepodstawiony liniowy lub rozgałęziony
C1-12-alkil; liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil; C3-10-cykloalkil; -(CH2)v-C3-7-cykloalkil (v=0,1,2 lub 3); norefedryl; norpseudoefedryl; chinolil; pirazyl; -CH2-benzimidazoil; (1)-adamantyl; (2)-adamantyl; -CH2-adamantyl; alfa-metylobenzyl; alfadimetylobenzyl; - (CH2)v-fenyl (v=0, 1,2 lub 3), przy czy grupa fenylowa może być niepodstawiona lub mono- lub dipodstawiona a podstawniki niezależnie od siebie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonylu, C^-alkoksylu, fenoksylu, benzoksylu, chlorowca, C1-4-alkilu lub skondensowanego alkilu, cyjano, hydroksylu, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; -(CH2)m-naftyl (m=0 lub 1); -(CH2)w-benzhydryl (w=0, 1 lub 2); bifenyl; pikolil benzotiazolil; benzoizotiazolil; benzopirazolil; benzoksazolil; -(CH2)m-fluorenyl (m=0 lub 1); pirymidyl; -(CH2)m-indanyl (m=0 lub 1); -(CH2CH2O)y-CH3 (y=0, 1, 2, 3, 4 lub 5); -(d-bCRCT-CRCH;, (y=0, 1, 2, 3, 4 lub 5); NH-fenyl, przy czym grupa fenylowa jest niepodstawiona lub mono- lub di- podstawiona zaś podstawniki są niezależnie wybrane z grupy składającej się z: CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonylu, C^-alkoksylu, chlorowca, C^-alkilu lub skondensowanego alkilu, cyjano, hydroksylu, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; -NCH3-C6H5; -NH-CH2-C6H5; -NCH3-CH2-C6H5 lub 5-członowy niepodstawiony lub mono- lub di- podstawiony heteroaryl, przy czym podstawniki wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, tiometylu, tioetylu, C3-6-cykloalkilu, -CH2-COOEt i grupy C3-4-alkilenowej, tworzącej układ bicykliczny z heterocyklem; fenyl; -CHR7 - 5 członowy heteroaryl, w którym grupa heteroarylowa jest niepodstawiona lub mono- lub di- podstawiona, przy czym podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, cyjano, chloPL 197 834 B1 rowca, COOMe, COOEt, COOiPr lub CONH2, C1.4-alkilu, C1.4-alkoksylu, fenylu, benzylu, naftylu i C1-7-alkilosulfonylu; R7 stanowi wodór, liniowy lub rozgałęziony C1-5-alkil, benzyl; lub r7 i R5 tworzą razem ugrupowanie -(CH2)3- lub -(CH2)4-.
Korzystniej, kompozycja zawiera związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec.-butyl lub tert.-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub C1-C4-alkoksyl a r6 oznacza liniową lub rozgałęzioną grupę C^C^-alkilową wybraną z grupy jednowartościowych rodników obejmujących:
-C(CH3)3;
-C-CH2-CH3;
I (CHa>2
-C-(CH2CH3)2;
I
CH3
-CH-C(CH3)3,
I
CH3
-ch-ch(ch3)2;
C2H5
-ch-ch(ch3)2;
I
CH(CH3)2
-C(CH3)2CH(CH3)2;
-ch(ch3)2;
-CH(CH3)CH2CH3 ; i
-CH(CH3)CH(CH3)2.
Najkorzystniej, monowartościowy rodnik oznacza -C(CH3)3.
Korzystniej, kompozycja zawiera związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub C1-C4-alkoksyl a r6 wybrany jest z grupy jednowartościowych rodników obejmujących: (CH2)v-fenyl (w którym małe v wynosi 1) i α ,α-dimetylobenzyl.
Korzystniej, kompozycja zawiera związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert.-butyloglicyl, B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub C1-C4-alkoksyl a r6 oznacza liniowy lub rozgałęziony C1-C12-hydroksyalkil.
Najkorzystniej, r6 oznacza 3-hydroksy-1,1-dimetylopropyl.
Korzystniej, kompozycja zawiera związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór
PL 197 834 B1 lub C1-C4-alkoksyl a R6 oznacza C3-C10-cykloksyalkil wybrany z grupy obejmującej: (l)-adamantyl, (2)-adamantyl, cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl, 1-metylocyklopentyl, 1-metylocykloheksyl i [3.3.0]okta-1-yl.
Korzystniej, kompozycja zawiera związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; R5 oznacza benzyl, a r6 oznacza wodór.
Zastosowanie skutecznej ilości pierwszego związku wybranego z grupy składającej się z paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu lub analogu taksanowego i skutecznej ilości drugiego związku o wzorze I:
R1 R2N-CHX-CO-A-B-D-(E)s - (F)t - (G)u - K (I) w którym
R1 oznacza C1-C3alkll, cyklopropyl, C--C3alkllosuHOnyl, fluoroetyl, difluoroetyl, fluoroizo-propyl lub aminosulfonyl;
r2 oznaczawodór, Ci-C3alkll, fluoroetyl, difluoroetyl, fluoroizopropy I lubcyklopropy;;
R1-N-R2 razem mogą stanowić resztę pirolidynową lub piperydynową;
A oznacza resztę walilu, izoleucylu, leucylu, alloizoleucylu, 2,2-dimetyloglicylu, 2-cyklopropyloglicylu, 2-cyklopentyloglicylu, 3-tert-butyloalanylu, 2-tert-butyloglicylu, 3-cykloheksyloalanylu, 2-etyloglicylu, 2-cykloheksyloglicylu, norleucylu lub norwalilu;
B oznacza resztę N-metylowalilu, -norwalilu, -leucylu, -izoleucylu, -2-tert-butyloglicylu,
-3-tert-butyloalanylu, -2-etyloglicylu, -2-cyklopropyloglicylu, -2-cyklopentyloglicylu, norleucylu lub -2-cykloheksyloglicylu;
D oznacza resztę proMu, homoproiHu, hydroksyproiNu, 3.4-dehydroproilu. 4-fluoroproiHu,
3-metylo-prolilu, 4-metyloprolilu, 5-metyloprolilu, acetydyno-2-karbonylu, 3,3-dimetyloprolilu, 4,4-difluoroprolilu, oksazolidyno-4-karbonylu lub tiazolidyno-4-karbonylu;
E oznacza resztę promu, homoproiHu, hydroksyproiHu, 3.4-dehydroproillιι, 4-fluoroproiNu,
3-metyloprolilu, 4-metyloprolilu, 5-metyloprolilu, acetydyno-2-karbonylu, 3,3-dimetyloprolilu, 4,4-difluoroprolilu, oksazolidyno-4-karbonylu lub tiazolidyno-4-karbonylu;
F i G są niezależnie wybrane z grupy składającej się z reszt prolilu, homoprolilu, hydroksyprolilu, tiazolidyno-4-karbonylu, 1-aminopentylo-1-karbonylu, walilu, 2-tert-butyloglicylu, izoleucylu, leucylu, 3-cykloheksyloalanylu, fenyloalanylu, N-metylofenylo-alanylu, tetrahydroizochinoilo-2-histydylu, 1-aminoindylo-1-karbonylu, 3-pirydyloalanylu, 2-cykloheksyloglicylu, norleucylu, norwalilu, neopetyloglicylu, trytofanylu, glicylu, 2,2-dimetyloglicylu, alanylu, β-alanylu i 3-naftyloalanylu;
X oznacza wodór. C1-C5alkil, C3-C7cykloalkil, -CH2-cykloheksyl, benzyl lub fenetyl;
s, t i u wynoszą niezależnie 0 lub 1, i
K oznacza grupę hydroksy, C1-C4alkoksy, fenoksy, benzyloksy lub grupę aminową o wzorze r5-IM-r6, w której r5 oznacza wodo,, ub hydroksyl, ub , ub benzyloksyl, ub fenoksyl, ub liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil, lub liniowy albo rozgałęziony C1-2-alkil, który może być podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluoru, lub C3-10-cykloalkil, lub benzyl, który może być podstawiony przez do trzech podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C1-4-alkoksyl, fenoksyl, benzoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, grupę cyjano, hydroksyl, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2;
r6 oznacza wodól, ub liniowy ub rozgałęziony Ci1?-alkll, który może być podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluoru, lub liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil, lub C3-10-cykloalkil, lub -(CH2)v-C3-7-cykloalkil, gdzie v oznacza 0, 1,2 lub 3, lub norefedryl, lub norpseudoefedryl lub chinolil, lub pirazyl, lub -CH2-benzimidazoil, lub (l)-adamantyl, lub (2)-adamantyl, -CH-adamantyl, lub α-metylobenzyl, lub α-dimetylobenzyl, lub -(CH2)v-fenyl, gdzie v oznacza 0, 1,2 lub 3; które mogą być podstawione przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C1-4-alkoksyl, fenoksyl, benzoksyl, chlorowiec, C^-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; lub -(CH2)m-naftyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub -(CH2)w-benzhydryl, gdzie w oznacza 0, 1 lub 2; lub bifenyl lub pikoil lub benzotiazoil lub benzoizotiazoil lub benPL 197 834 B1 zopirazoil, lub benzoksazoil, lub -(CH2)m-fluorenyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub pirymidyl lub -(CH2)m-indanyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub -(CH2CH2O)y-CH3, gdzie y oznacza 0, 1,2, 3, 4 lub 5, lub -(CH2CH2O)y-CH2CH3, gdzie y oznacza 0, 1,2, 3, 4 lub 5, lub NH-C6H5, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C^-alkoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2, lub NCH3-C6H5, lub -NH-CH2-C6H5, lub NCH3-CH2-C6H5 lub 5-członowy heteroaryl, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, tiometyl, tioetyl, C3-6-cykloalkil, -CH2-COOEt, grupę C3-4-alkilenową, tworzącą układ bicykliczny z heterocyklem, fenyl; lub -CHR7- 5 członowy heteroaryl, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, cyjano, chlorowiec, COOMe, COOEt, COOiPr lub CONH2, C^-alkil, C^-alkoksyl, fenyl, benzyl, naftyl lub C1-7-alkilosulfonyl, gdzie (R7 oznacza wodór, liniowy lub rozgałęziony C^-alkil, benzyl; lub R7 i R5 tworzą razem ugrupowanie -(CH2)3- lub -(CH2)4-;
oraz jego soli z fizjologicznie tolerowanymi kwasami, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że związki te stosuje do wytwarzania leku do leczenia nowotworu u ssaków, wybranego z grupy składającej się z nowotworów płuc, piersi, jelita, prostaty, pęcherza, okrężnicy, śluzówki macicy i nowotworów hematologicznych.
Korzystnie, podczas leczenia związek o wzorze I jest przyjmowany jako pierwszy, po czym podawany jest związek pierwszy.
Korzystnie, podczas leczenia związek pierwszy jest przyjmowany jako pierwszy, po czym podawany jest związek o wzorze I.
Korzystnie, podczas leczenia związek pierwszy i związek o wzorze I są podawane równocześnie. Korzystnie, lek podaje się człowiekowi.
Korzystnie, stosuje się związek o wzorze I, w którym K oznacza podstawioną jednostkę aminową o wzorze R5-N-R6, w którym:
R5 oznacza wodór; hydroksy;; C-77-alkoksy; ; benzyloksy;; fenoksy;; podstawiony fluorem lub niepodstawiony, liniowy albo rozgałęziony C1-7-alkil; liniowy lub rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil; C3-10-cykloalkil; niepodstawiony benzyl lub mono-, di- lub tri- podstawiony benzyl, przy czym podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonylu, C^-alkoksylu, fenoksylu, benzoksylu, chlorowca, C1-4-alkilu, grupy cyjano, hydroksylu, NiCHf, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2;
r6 oznacza wodór podstawiony fluofem lub niepodstawiony, iiniowy lub rozgałęziony C1-12-alkil; liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil; C3-10-cykloalkil; -(CH2KC3-7-cykloalkil (v=0, 1, 2 lub 3); norefedryl; norpseudoefedryl; chinolil; pirazyl; -CH2-benzimidazolil; (1)-adamantyl; (2)-adamantyl; -CH2-adamantyl; alfa-metylobenzyl; alfa-dimetylobenzyl; -(CH2)v-fenyl (v=0, 1, 2 lub 3), przy czym grupa fenylowa jest niepodstawiona lub mono- lub di- podstawiona a podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonylu, C^-alkoksylu, fenoksylu, benzoksylu, chlorowca, C1-4-alkilu lub skondensowanego alkilu, cyjano, hydroksylu, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr i COONH2; -(CH2)m-naftyl (m=0 lub 1); -(CH^w benzhydryl (w=0, 1 lub 2); bifenyl; pikolil; benzotiazolil; benzoizotiazolil; benzopirazolil; benzoksazolil; -(CH2)m-fluorenyl (m=0 lub 1); pirymidyl; -(CH2)m-indanyl (m=0 lub 1); -(CH2CH2O)y-CH3 (y=0, 1, 2, 3, 4 lub 5); -(CH2CH2O)y-CH2CH3 (y=0, 1, 2, 3, 4 lub 5); NH-fenyl, przy czym grupa fenylowa jest niepodstawiona lub mono- lub di- podstawiona, a podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonylu, C^-alkoksylu, chlorowca, C^-alkilu lub skondensowanego alkilu, cyjano, hydroksylu, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; -NCH3-C6H5; -NH-CH2-C6H5; -NCH3-CH2-C6H5; 5-członowy niepodstawiony lub mono- lub di- podstawiony heteroaryl, przy czym podstawniki są wybrane z grupy składającej się z: CF3, nitro, tiometylu, tioetylu, C3-6-cykloalkilu, -CH2-COOEt, grupy C3-4-alkilenowej tworzącej układ bicykliczny z heterocyklem; fenyl; -CHR7 - 5 członowy heteroaryl, w którym grupa heteroarylowa jest niepodstawiona lub mono- lub di- podstawiona, przy czym podstawniki są niezależnie wybrane z grupy składającej się z: CF3, nitro, cyjano, chlorowca, COOMe, COOEt, COOiPr, CONH2, C^-alkilu, C^-alkoksylu, fenylu, benzylu, naftylu
PL 197 834 B1 i Ci_7-alkilosulfonylu; i R7 oznacza wodór, liniowy lub rozgałęziony C1.5-alkil, benzyl; lub R7 i R5 tworzą razem ugrupowanie -(CH2)3- lub -(CH2)4-.
Bardziej korzystnie, stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec.-butyl lub tert.-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub C1-C4-alkoksyl, a r6 oznacza liniową lub rozgałęzioną grupę C^C^-alkilową wybraną z grupy jednowartościowych rodników oznaczających:
-C(CH3)3;
-C-CH2-CH3;
I (CH3)2
-CH-(CH2CH3)2;
I
CH3
-ch-C(CH3)3;
I
CH3
-ch-ch(ch3)2;
C2H5
-ch-ch(ch3)2;
I
CH(CH3)2
-C(CH3)2CH(CH3);
-CH(CH3)2;
-CH(CH3)CH2CH3 i
-CH(CH3)CH(CH3)2.
Najkorzystniej, stosuje się związek, w którym monowartościowy rodnik oznacza -C(CH3)3.
Bardziej korzystnie, stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub C1-C4-alkoksyl a r6 wybrany jest z grupy jednowartościowych rodników obejmujących: (CH2)v-fenyl (w którym małe v wynosi 1) i α ,α-dimetylobenzyl.
Bardziej korzystnie, stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl, 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub CrC4-alkoksyl, a r6 oznacza liniowy lub rozgałęziony C1-C12-hydroksyalkil.
Najkorzystniej, stosuje się związek, w którym r6 oznacza 3-hydroksy-1,1-dimetylopropyl.
Bardziej korzystnie, stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izo-propyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert.-butyloglicyl, B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub CrC4-alkoksyl, a r6 oznacza C3-Cw-cykloksyalkil wybrany z grupy obejmująPL 197 834 B1 cej: (l)-adamantyl, (2)-adamantyl, cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl, 1-metylocyklopentyl, 1-metylocykloheksyl i [3.3.0] okta-1-yl.
Bardziej korzystnie, stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; R5oznacza benzyl, a R6 oznacza wodór.
Bardziej korzystnie, stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; R5 oznacza benzyl, a r6 oznacza wodór i pierwszy związek stanowi paklitaksel.
Korzystnie, w kompozycji pierwszy związek stanowi paklitaksel, zaś w drugim związku o wzorze I każdy z R1 i r2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; r5 oznacza benzyl, a r6 oznacza wodór.
Korzystnie, kompozycja zawiera związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl, 2-etyloglicyl lub 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl, 2-etyloglicyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 3-metyloprolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil.
Bardziej korzystnie, stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl, 2-etylo-glicyl lub 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl, 2-etyloglicyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 3-metyloprolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil.
Zastosowanie pierwszego związku wybranego spośród paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu lub analogów taksoidowych do wytwarzania leku do terapii złożonej w zestawie z drugim związkiem będącym związkiem o wzorze I, określonym wcześniej, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że lek ten stosuje się do leczenia nowotworów u ssaków, przy czym nowotwór jest wybrany spośród nowotworów płuc, piersi, jelita, prostaty, pęcherza, okrężnicy, błony śluzowej macicy i nowotworów hematologicznych.
Korzystnie, leczenie w leczeniu złożonym obejmuje podawanie pierwszego związku wybranego spośród paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu albo analogów taksoidowych jako pierwszego, z następującym dalej podawaniem związku o wzorze I.
Korzystnie, leczenie lub leczenie złożone obejmuje podawanie związku o wzorze I jako pierwszego, z następującym dalej podawaniem pierwszego związku wybranego spośród paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu albo analogów taksoidowych.
Korzystnie, leczenie lub leczenie złożone obejmuje równoczesne podawanie związku o wzorze I i pierwszego związku wybranego spośród paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu albo analogów taksoidowych.
Korzystnie, kompozycja zawiera związek o wzorze I wybrany z grupy obejmującej następujące związki
PL 197 834 Β1
PL 197 834 B1
PL 197 834 B1
Przedmiotem wynalazku są kompozycje farmaceutyczne użyteczne w leczeniu raka u ssaków. Kompozycja farmaceutyczna według wynalazku zawiera dwa związki: pierwszy związek stanowiący paklitaksel, taksoter lub modyfikowany taksan albo analog taksoidowy i drugi związek, stanowiący
PL 197 834 B1 związek o wzorze I. Każdy związek jest obecny w kompozycji farmaceutycznej w ilości skutecznej. W kompozycji farmaceutycznej lub sposobie przyjmowania według niniejszego opisu może być obecny jeden lub więcej każdego ze związków. Stosowane tu określenie „skuteczna ilość” odnosi się do ilości wystarczającej do wywołania pożądanej odpowiedzi biologicznej. W niniejszym wynalazku, pożądana odpowiedź biologiczna stanowi hamowanie (częściowe lub całkowite) tworzenia się raka lub złośliwości hematologicznej, odwrócenie rozrostu stałego raka lub innej złośliwości lub zapobieżenie lub zmniejszanie jego dalszego rozwoju.
Paklitaksel, taksoter lub modyfikowany taksan albo analogi taksoidowe
Paklitaksel (Taxol®), który jest jednym z przykładów pierwszego związku z kompozycji farmaceutycznej, jest diterpenem wyizolowanym z kory cisa zachodniego (pacyficznego), Taxus brevifolia i jest reprezentantem klasy środków leczniczych posiadających układ pierścieniowy taksanu. Dla celów niniejszego wynalazku dowolny środek leczniczy, posiadający taksanowy układ pierścieni określany jest jako „taksan”. Wzór paklitakselu jest następujący:
Paklitaksel i jego analogi wytwarzane są przez częściową syntezę z prekursora w postaci 10-deacetylobakkatyny III, prekursora otrzymywanego z igieł i gałązek, oraz na drodze zupełnej syntezy. Patrz Holton i in., J. Am. Chem. Soc. 116; 1597-1601 (1994) i Nicolau i in., Nature 367, 630 (1994). Paklitaksel jest przedstawiany, jako posiadający własności przeciwnowotworowe. Niedawno, pokazano, że oddziaływanie przeciwnowotworowe paklitakselu spowodowane jest promocją polimeryzacji mikrokanalikowej. Patrz Kumar, N., J. Biol. Chem., 256, 10435-10441 (1981); Rowinsky, i in., J. Natl. Cancer Inst., 82, 1247-1259, (1990) i Schiff i in. Nature, 277, 655-667 (1979). Przedstawiono skuteczność paklitakselu w stosunku do szeregu ludzkich raków w badaniach klinicznych. Patrz McGuire i in., Ann. Int. Med. 111, 237-279 (1989); Holmes i in., J. Natl. Cancer. Inst., 83, 1797-1805 (1991); Kohn i in., J. Natl. Cancerlnst. 86, 18-24, (1994) i Kohn i in., American Society for Clinical Oncology, 12 (1993). Paklitaksel jest dostępny z firmy Bristol-Meyers Squibb Company, Nowy Jork, NY, pod zastrzeżoną nazwą Taxol®.
Pierwszy związek w kompozycji farmaceutycznej stanowi typowo paklitaksel (Taxol®), taksoter lub modyfikowany taksan albo analog taksoidowy. Modyfikowane taksany lub analogi taksoidowe stanowią związki, posiadające układ pierścieni taksanowych z modyfikowanymi łańcuchami bocznymi. Szereg tych analogów wykazuje ulepszone własności, takie jak większa rozpuszczalność w wodzie i trwałość w stosunku do własności naturalnego paklitakselu. Na przykład RPR109881 jest nowym aktywnym analogiem taksoidowym doustnym i dożylnym opracowanym przez Rhone-Poulenc Rhorer i obecnie będącym w I fazie badań klinicznych. Analogi te są znane fachowcom i są ujawnione na przykład w opisach patentowych US-Nr 5 278 324; 5 272 171; 5 254 580; 5 250 683; 5 248 796; i 5 227 400, ujawnienie których jest niniejszym włączone jako referencje. Taksoter może być wytwarzany sposobem według dokumentu WO 93/18210, ujawnienie którego jest niniejszym włączone jako referencje. W szczególnym wykonaniu, pierwszy związek w kompozycji farmaceutycznej stanowi paklitaksel lub taksoter.
Związki o wzorze I
Szereg krótkich peptydów o znacznej aktywności jako inhibitorów wzrostu komórek wyizolowano z rośliny Dolabella auricularia (Indian ocean sea hare) (Bai, i in., Biochem. Pharmacology; 40; 1859-1864 (1990); Beckwith i in., J. Natl. Cancer Inst., 85, 483-488 (1993) i referencje tam podane). Obejmują one dolastatyny 1-10 (opis patentowy US-Nr 4 816 444 na rzecz Pettit'a i in.) i dolastatyny-15
PL 197 834 B1 (zgłoszenie patentu europejskiego Nr 398 558). Dolastatyna-15, na przykład, znacznie hamuje wzrost linii komórek białaczki limfocytowej P388 z National Cancer Institut/Narodowego Instytutu Rakowego z silnie przewidywaną skutecznością przeciw różnym typom złośliwych postaci u ludzi. Związek ten jest obecny jednak w roślinie Dolabella tylko w ilościach śladowych i jest trudny do wyizolowania, drogi do zsyntetyzowania i posiada wadę w postaci złej rozpuszczalności w wodzie.
Związki o wzorze I są pochodnymi dolastatyny-15, niemającymi wyżej wspomnianych wad dolastatyny-15 z zachowaniem aktywności przeciwnowotworowej lub, które wykazują większą aktywność przeciwnowotworową niż produkt naturalny. Pochodne dolastatyny-15 o wzorze I, stosowane w połączeniu z paklitakselem, taksoterem lub modyfikowanym taksanem albo analogami taksoidowymi według obecnego wynalazku mogą być syntetyzowane jak opisano w niniejszym opisie i związanym równoległym zgłoszeniu US.S.N 08/472/453, złożonym 7 czerwca 1995, którego zawartość jest tu niniejszym włączona w całości.
Pochodne dolastatyny-15 o wzorze I generalnie zawierają L-aminokwasy, lecz mogą one także zawierać jeden lub więcej D-aminokwasów, jak to opisano w związanym równoległym zgłoszeniu U.S.S.N. 08/472,453, złożonym 7 czerwca 1995. Związki o wzorze I mogą być także obecne w postaci soli z kwasami dopuszczalnymi fizjologicznie, takimi jak: kwas chlorowodorowy, kwas cytrynowy, kwas winowy, kwas mlekowy, kwas fosforowy, kwas metanosulfonowy, kwas octowy, kwas mrówkowy, kwas maleinowy, kwas fumarowy, kwas jabłkowy, kwas bursztynowy, kwas malonowy, kwas siarkowy, kwas L-glutaminowy, kwas asparaginowy, kwas pirogronowy, kwas śluzowy, kwas benzoesowy, kwas glukuronowy, kwas szczawiowy, kwas askorbinowy i acetyloglicyna, lecz nieograniczonymi tylko do nich.
Dla celów niniejszego wynalazku, określenie „rodnik jednowartościowy” pomyślane jest jako oznaczające fragment cząsteczki obojętny elektrycznie, zdolny do tworzenia jednego wiązania kowalencyjnego z drugim obojętnym fragmentem cząsteczki. Jednowartościowe rodniki obejmują atom wodoru, grupy alkilowe (np. grupę metylową, etylową, propylową i tert-butylową), grupy cykloalkilowe, grupy hydroksyalkilowe, grupy adamantylowe, atomy chlorowca (np. atomy chloru, fluoru i bromu), grupy arylowe (np. grupę fenylową, benzylową lub naftylową) i grupy alkoksylowe (np. grupy metoksylowe i etoksylowe). Dwa jednowartościowe rodniki na przylegających atomach związanych wiązaniem sigma mogą tworzyć także wiązanie pi między przyległymi atomami. Rodniki jednowartościowe mogą być złączone między sobą, na przykład grupami polimetylenowymi z utworzeniem struktury cyklicznej. Na przykład grupa -N(R)R', w której R i R' oznaczają rodniki jednowartościowe mogą razem z atomem azotu tworzyć pierścień heterocykliczny. Dodatkowo, dwa rodniki jednowartościowe związane z tym samym atomem mogą także utworzyć rodnik dwuwartościowy, taki jak grupa alkilidenowa, na przykład grupa propylidenowa lub atom tlenu.
Jedna z podklas związków według niniejszego wynalazku obejmuje związki o wzorze I, w których K oznacza grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której:
R5 wodór, lub hydroksyl, lub C- -alkoksy, , lub benzyloksy,, lub fenoksy,, lub liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil, taki jak 3-hydroksy-1,1-dimetylopropyl, lub liniowy albo rozgałęziony C1-7-alkil (który może być podstawiony przez jeden albo więcej atomów fluoru), lub C3-10-cykloalkil, taki jak bicyklo[3.3.0]okta-1-yl, 1-metylocylklopentyl lub 1-metylocykloheksyl; lub benzyl (który może być podstawiony przez do trzech podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro C1-7-alkilosulfonyl, C1-4-alkoksyl, fenoksyl, benzyloksyl, chlorowiec, C^-alkil, grupę cyjano, hydroksyl, N(CHs)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2);
r6 wodór lub liniowy lub rozgałęziony C1.12aaHd, (który może być podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluoru) lub liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil, taki jak 3-hydroksy-1,1-dimetylopropyl lub C3-10-cykloalkil, taki jak bicyklo[3.3.0]okta-1-yl, 1-metylocyklopentyl lub 1-metylocykloheksyl; lub -(CH2)v-C3-7-cykloalkil (v=0, 1, 2 lub 3), lub norefedryl, lub norpseudoefedryl lub chinolil, lub pirazyl, lub -CH2-benzimidazoil, lub (1) -adamantyl, lub (2)-adamantyl, -CHi-adamantyl, lub α-metylobenzyl, lub α-dimetylobenzyl, lub -(CH2)v-fenyl (v=0, 1,2 lub 3); które mogą być podstawione przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C1-4-alkoksyl, fenoksyl, benzoksyl, chlorowiec, C^-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, N(CHa)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2); lub -(CH2)m-naftyl (m=0 lub 1); lub -(CH2)w-benzhydryl (w=0, 1 lub 2); lub bifenyl lub pikoil lub benzotiazoil lub benzoizotiazoil lub benzopirazoil, lub benzoksazoil, lub -(CH2)m-fluorenyl (m=0 lub 1); lub pirymidyl lub lub -(CH2)m-indanyl (m=0 lub 1); lub
PL 197 834 B1
-(CH2CH2O)y-CH3 (y=0, 1, 2, 3, 4 lub 5) lub -(CI-hCI-hCOy-CI-hCHa (y=0, 1, 2, 3, 4 lub 5) lub NH-C6H5 (który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C1-4-alkoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2) lub NCH3-C6H5 lub -NH-CH2-C6H5 lub NCH3-CH2-C6H5 lub 5-członowy heteroaryl, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, tiometyl, tioetyl, C3-6-cykloalkil, -CH2-COOEt, grupę C3-4-alkilenową, tworzącą układ bicykliczny z heterocyklem, fenyl; lub CHR7 - 5 członowy heteroaryl (który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, cyjano, chlorowiec, COOMe, COOEt, COOiPr lub CONH2, C^-alkil, C^-alkoksyl, fenyl, benzyl, naftyl, lub C—alkilosulfonyl (R7=wodór, liniowy lub rozgałęziony C1-5-alkil, benzyl; lub r7 i R5 tworzą razem ugrupowanie -(CH2)3- lub -(CH2)4-).
?
Ta podklasa obejmuje związki o wzorze I, w którym s, t i u niezależnie wynoszą 0 lub 1; R , R oraz X oznaczają niższy alkil, A jest niższym alkilo aminokwasem; B jest niższym N-alkilo aminokwasem; D, E, F, G i K mają znaczenia, jak to poprzednio określono. Biorąc powyższe pod uwagę, można w ten sposób przedstawić trzy zestawy związków o następujących wzorach II, III i IV:
R1R2N-CXH-CO-A-B-Pro-Pro-F-G-K II
R1R2N-CXH-CO-A-B-Pro-Pro-F-K III
R1R2N-CXH-CO-A-B-Pro-Pro-K IV
-CHR7-5-członowy heteroaryl, może, na przykład, obejmować jedną z następujących reszt:
PL 197 834 B1
-CHR7-5-członowy heteroaryl, może, na przykład, obejmować jedną z następujących reszt:
PL 197 834 Β1
CHR7-5-członowy heteroaryl, może, na przykład, obejmować jedną z następujących reszt:
PL 197 834 B1
PL197 834 Β1
W innej podklasie związków według wynalazku R5-N-R6 mogą razem tworzyć struktury wybrane z grupy składającej się z:
PL 197 834 B1
Jeszcze inna podklasa związków według wynalazku obejmuje, na przykład, związki o wzorze I, w których s, t i u oznaczają 1 a K oznacza grupę hydroksylową, alkoksylową, fenoksylową lub benzyloksylową.
Następna inna podklasa związków według wynalazku obejmuje, na przykład, związki o wzorze I, w których s i t oznaczają 1, u oznacza 0 a K oznacza grupę hydroksylową, alkoksylową, fenoksylową lub benzyloksylową.
Następna inna podklasa związków według wynalazku obejmuje, na przykład, związki o wzorze I, w których s oznacza 1 a t i u oznacza 0 zaś K oznacza grupę hydroksylową, alkoksylową, fenoksylową lub benzyloksylową.
W szczególnych postaciach wykonania, drugim związkiem w kompozycji farmaceutycznej według wynalazku jest związek o wzorze I, w którym każdy z R1i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl lub 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl lub -2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną lub niepodstawioną grupę aminową o wzorze r5-n-r6.
W dalszej postaci wykonania, drugim związkiem w kompozycji farmaceutycznej według wynalazku jest związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i r2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec.-butyl lub tert.-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl lub 2-tertbutyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl lub -2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub C1-C4-alkoksyl a r6 oznacza liniową lub rozgałęzioną grupę C1-C12-alkilową lub liniową albo rozgałęzioną grupę CrC^-hydroksyalkilową reprezentowaną na przykład przez następujące jednowartościowe rodniki:
-C(CH3)2-CH2CH2-OH, powoływany także jako 3-hydroksy-1,1-dimetylopropyl;
-C(CH3)3, powoływany także jako tert-butyl;
-C-CH2-CH3, powoływany także jako 1,1-dimetylopropyl;
I (CH3)2
-C-(CH2CH3)2, powoływany także jako 1-metylo-1-etylopropyl;
I
CH3
-C-C(CH3)3, powoływany także jako (S) lub (R)-1-metylo-2,2-dimetylopropyl;
I
CH3
-C-CH(CH3)2, powoływany także jako (S) lub (R)-1-etylo-2-metylopropyl;
C2H5
-C-CH(CH3)2, powoływany także jako 1-izopropylo-2-metylobutyl;
I
CH(CH3)2
-C(CH3)2CH(CH3)2 powoływany także jako 1,1-dimetylo-2-metylopropyl;
PL 197 834 B1
-ΟΗ(ΟΗ3)2 powoływany także jako izopropyl;
-CH(CH3)CH2CH3, powoływany także jako sec.-butyl [(S) lub (R)]; lub
-CH(CH3)CH(CH3)2 powoływany także jako 1,2-dimetylopropyl.
W dalszej postaci wykonania, drugim związkiem w kompozycji farmaceutycznej według wynalazku jest związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl lub 2-tertbutyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl lub -2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której R5 oznacza wodór lub C-C-alkoksyl a r6 oznacza jednowartościowy rodnik, taki jak grupa C3-C10-cykloalkilowa (np. cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl lub 1-metylocyklopentyl, lub 1-metylocykloheksyl lub bicyklo[3.3.0]okta-1-yl; grupę (1)- lub (2)-adamantylową; (CH2)v-fenylową, z v=1 lub α,α-dimetylobenzyl.
W dalszej postaci wykonania, drugim związkiem w kompozycji farmaceutycznej według wynalazku jest związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; zaś K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza benzyl a r6 oznacza wodór. Związek ten odpowiada związkowi (xvii) przedstawionemu na figurze. Wyniki zastosowania związku (xvii) o wzorze I, w kombinacji z paklitakselem są podane w tabelach 1-4.
Kompozycje farmaceutyczne według niniejszego wynalazku mogą opcjonalnie zawierać farmaceutycznie dopuszczalny nośnik. Farmaceutycznie dopuszczalne nośniki są dobrze znane fachowcom. Wybór nośnika jest ograniczony po części przez określone związki z zestawu oraz przez określony sposób podawania kompozycji farmaceutycznej. Stosownie do tego istnieje duża różnorodność odpowiednich preparatów kompozycji farmaceutycznych według niniejszego wynalazku. Na przykład, pakli-taksel (Taxol®) jest dostępny w postaci sterylnego, niegorączkotwórczego roztworu, który zawiera polioksyetylenowany olej rycynowy (Cremophor® EL) i odwodniony alkohol, USP (Farmakopea Amerykańska).
W innym aspekcie, niniejszy wynalazek obejmuje sposób częściowej lub całkowitej inhibicji tworzenia, lub inaczej leczenia (np. tłumienia lub hamowania dalszego rozwoju) litych nowotworów (np. nowotworów płuc, nowotworów sutka, nowotworów okrężnicy, nowotworów prostaty, nowotworów pęcherza, nowotworów odbytnicy lub nowotworów błony macicy) lub złośliwych chorób hematologicznych (np. białaczek, chłoniaków) u ssaków, na przykład u ludzi, przez podawanie ssakom skutecznej ilości pierwszego związku, który stanowi paklitaksel, taksoter lub modyfikowany taksan albo analog taksoidowy oraz przyjmowanie skutecznej ilości drugiego związku, stanowiącego związek o wzorze I.
Dwa związki podaje się w zestawie zgodnie z wynalazkiem. Określenie w zestawie, oznacza w tym kontekście, że lekarstwa podawane są albo równocześnie albo kolejno po sobie. Jeśli podawane są one kolejno, jeden z tych dwu związków jest zwykle wykrywalny w surowicy krwi pacjenta, gdy podaje się drugie lekarstwo. W jednej z postaci wykonania, związek o wzorze I podawany jest jako pierwszy, z następującym dalej podawaniem opisanego powyżej pierwszego związku, takiego jak paklitaksel. W szczególnej postaci wykonania, paklitaksel podaje się około jednej godziny po podaniu związku o wzorze I. Alternatywnie, pierwszy związek i drugi związek mogą być podawane rónocześnie, lub też pierwszy związek może być podawany jako pierwszy, z następującym dalej podawaniem drugiego związku, stanowiącego związek o wzorze I.
Związki pierwszy i drugi mogą być podawane same lub z farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem lub rozcieńczalnikiem odpowiednim dla pożądanej drogi podawania. Podawanie może stanowić dowolny sposób podawania, konwencjonalny dla środków leczniczych korzystnie podawanych w onkologii, obejmujący sposób doustny i sposoby pozajelitowe, takie jak podskórny, dożylny, domięśniowy, dootrzewnowy, donosowy lub doodbytniczy. Takie kompozycje farmaceutyczne mogą także zawierać inne składniki leczniczo czynne.
Dawka podawana ssakom, takim jak ludzie, zawiera zestaw skutecznej ilości związku o wzorze I i skuteczną ilość paklitakselu, taksoteru lub modyfikowanego taksanu albo analogu taksoidowego, jak to tu opisano. Dla określonych warunków lub sposobów podawania, dawka może być określona doświadczalnie, z wykorzystaniem znanych sposobów, i będzie zależeć od czynników takich, jak aktywność biologiczna, mechanizm działania, opór krzyżowy, profil toksyczności i ominięcie problemu toksyczności określonego, stosowanego związku; sposobu podawania, wieku, stanu zdrowia i masy
PL 197 834 B1 ciała przyjmującego; natury i rozległości symptomów; częstotliwości podawania, stosowania innych terapii; i pożądanego efektu.
Typowa dawka dzienna związku o wzorze I wynosi od około 5 do około 250 miligramów na kilogram masy ciała przy przyjmowaniu doustnym i od około 1 do około 100 miligramów na kilogram masy ciała przy przyjmowaniu pozajelitowym. Typowa dawka dzienna paklitakselu, taksoteru lub modyfikowanego taksanu albo analogu taksanowego wynosi ogólnie od 5 do około 250 miligramów na kilogram.
Pierwszy i drugi związek według niniejszego wynalazku mogą być podawane w konwencjonalnych, stałych lub ciekłych farmaceutycznych postaciach podawania leku, na przykład w postaci tabletek niepowlekanych lub powlekanych (powłoką), kapsułek, proszków, granulatów, czopków lub roztworów. Są one wytwarzane w konwencjonalny sposób. Substancje czynne mogą w tym celu być przetwarzane z konwencjonalnymi farmaceutycznymi środkami pomocniczymi, takimi jak środki wiążące do tabletek, napełniacze, środki konserwujące, środki rozsadzające do tabletek, modyfikatory płynięcia, plastyfikatory, środki zwilżające, środki dyspergujące, emulgatory, rozpuszczalniki, kompozycje do środków o przedłużonym działaniu, środki przeciwutleniające i/lub gazy nośnikowe (por. z H. Suecker i in.: Pharmazeutische Technologie/Technologia Farmaceutyczna, Wyd. Thieme-Verlag, Stuttgart, 1978). Postaci podawania leku otrzymywane w ten sposób zawierają typowo od około 1 do około 90% substancji czynnej.
Związki o wzorze I opisane są szczegółowo powyżej. W określonym wykonaniu, sposób według wynalazku wykorzystuje związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl lub -2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawiony lub niepodstawioną grupę aminową o wzorze r5-n-r6.
W dalszej postaci wykonania, sposób według wynalazku wykorzystuje związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl lub -2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-r6, w której R5 oznacza wodór lub C1-C4-alkoksyl a r6 oznacza liniową lub rozgałęzioną grupę CrC12-alkilową lub liniową albo rozgałęzioną grupę C1-C12-hydroksyalkilową reprezentowaną na przykład przez następujące jednowartościowe rodniki:.
-C(CH3)2-CH2CH2-OH, powoływany także jako 3-hydroksy-1,1-dimetylopropyl;
-C(CH3)3, powoływany także jako tert-butyl;
-C-CH2-CH3, powoływany także jako 1,1-dimetylopropyl;
I (CH3)2
-C-(CH2CH3)2, powoływany także jako 1-metylo-1-etylo-propyl;
I
CH3
-C-C(CH3)3, powoływany także jako (S) lub (R)-1-metylo-2,2-dimetylopropyl;
I
CH3
-C-CH(CH3)2, powoływany także jako (S) lub (R)-1-etylo-2-metylopropyl;
C2H5
-C-CH(CH3)2, powoływany także jako 1-izopropylo-2-metylobutyl;
I
CH(CH3)2
-C(CH3)2CH(CH3)2 powoływany także jako 1,1-dimetylo-2-metylopropyl; -CH(CH3)2 powoływany także jako izopropyl;
-CH(CH3)CH2CH3, powoływany także jako sec-butyl [(S) lub (R)]; lub -CH(CH3)CH(CH3)2 powoływany także jako 1,2-dimetylopropyl.
PL 197 834 B1
W dalszej postaci wykonania, sposób według wynalazku wykorzystuje związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl lub -2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której R5 oznacza wodór lub C1-C4-alkoksyl a r6 oznacza jednowartościowy rodnik, taki jak grupa C3-C10-cykloalkilowa (np. cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl lub 1-metylocyklopentyl, lub 1-metylocykloheksyl lub bicyklo-[3.3.0]okta-1-yl); lub grupa (1)- lub (2)-adamantylowa; (CH2)v-fenylowa, z v=1 lub α ,α-dimetylobenzyl.
W dalszej postaci wykonania, sposób według wynalazku wykorzystuje związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; zaś K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza benzyl a r6 oznacza wodór. Związek ten odpowiada związkowi (xvii) przedstawionemu na figurze. Wyniki zastosowania związku (xvii) o wzorze l, w kombinacji z paklitakselem przedstawiono w tabelach 1-4.
Sposoby syntezy
Związki o wzorze I mogą być wytwarzane znanymi sposobami syntezy peptydów, takimi jak opisane w niniejszym zgłoszeniu i w zgłoszeniu patentowym Stanów Zjednoczonych Nr seryjny 08/470,453 złożonym 7 czerwca 1995, którego treść jest niniejszym włączona jako referencja. Peptydy mogą być zestawiane sekwencyjnie z indywidualnych aminokwasów lub na drodze przedłużania łańcucha odpowiednich małych fragmentów peptydowych. W sekwencyjnym sposobie łączenia, łańcuch peptydowy jest przedłużany stopniowo, wychodząc ze startowego końca C po jednym aminokwasie w każdym etapie. W przypadku łączenia fragmentów, fragmenty o różnej długości mogą być łączone ze sobą, przy czym fragmenty mogą być otrzymywane także na drodze sekwencyjnego łączenia aminokwasów lub przez łączenie fragmentów jeszcze krótszych peptydów.
Zarówno przy przyłączaniu sekwencyjnym jak i łączeniu fragmentów konieczne jest łączenie jednostek przez tworzenie łańcucha amidowego, które może być realizowane za pomocą szeregu sposobów enzymatycznych i chemicznych. Sposoby tu opisane dla tworzenia peptydowych wiązań amidowych są odpowiednie także dla tworzenia nie-peptydowych łańcuchów amidowych.
Chemiczne sposoby tworzenia łańcucha amidowego są opisane szczegółowo w standartowych referencjach dotyczących chemii peptydów, obejmujących: Mueller, Methoden der Organischen Chemie/Metody chemii organicznej, Tom XV/2, str. 1-364, Wyd. Thieme Verlag, Stuttgart, (1974); Stewart i Young, Solid Phase Peptide Synthesis/Synteza peptydów w fazie stałej, str. 31-34 i 71-82, Pierce Chemical Company, Rockford IL (1984); Bodanszky i in. Peptide Synthesis/Synteza peptydów, str. 85128, wyd. John Wiley & Sons, Nowy Jork (1976); M.Bodansky, A.Bodansky, Practice of Peptide Synthesis/Praktyka syntezy peptydów, Wyd. Springer Verlag, 1994 i inne typowe dzieła dotyczące chemii peptydów. Zalecane sposoby obejmują: metodę azydową, metodę symetryczną i mieszanych bezwodników, zastosowanie aktywnych estrów wytwarzanych in situ lub przygotowanych wcześniej, zastosowanie N-karboksy bezwodników aminokwasów chronionych uretanami i tworzenie łańcuchów amidowych z zastosowaniem reagentów sprzęgających, takich jak dicykloheksylokarbodiimid (DCC), diizopropylokarbodiimid (DIC), 1-etoksykarbonylo-2-etoksy-1,2-dihydrochinolina (EEDQ), chlorek piwaloilu, chlorowodorek 1-etylo-3-(3-dimetylo-aminopropylo)-karbodiimidu (EDCI), bezwodnik n-propanofosfoniowy (PPA), chlorek N.N-bis(2-okso-3-oksazolidynylo)amido-fosforylowy (BOP-Cl), heksafluorofosforan bromo-tris-pirolidyno-fosfoniowy (PyBrop), azydek difenylofosforylowy (DPPA), reagent Casto (BOP, PyBop), sole O-benzotriazoilo-N,N,N',N'-tetrametylouroniowe (HBTU), sole O-azabenzotriazoilo-N,N,N',N'-tetrametylouroniowe (TATU), cyjanek dietylofosforylowy (DEPCN), dwutlenek 2,5-difenylo-2,3-dihydro-3-okso-4-hydroksytiofenu (reagenty Steglicha; HOTODO) i 1,1'-karbonylodiimidazol (CDI). Reagent sprzęgający może być stosowany pojedynczo lub w kombinacji z dodatkami, takimi jak N.N-dimetylo-4-aminopirydyna (DMAP), N-hydroksybenzotriazol (HOBt), N-hydroksybenzotriazyna (HOOBt), N-hydroksyimid kwasu bursztynowego (HOSu) lub 2-hydroksypirydyna.
Chociaż zastosowanie grup ochronnych nie jest generalnie potrzebne przy enzymatycznej syntezie peptydów, odwracalna ochrona grup reaktywnych nie zaangażowanych w tworzenie łańcucha peptydowego jest potrzebna dla obydwu reagentów w syntezie chemicznej. Trzy technologie konwencjonalnych grup ochronnych typowo stosowanych w chemicznej syntezie peptydów stanowią: technika z benzyloksykarbonylem (Z), z t-butoksykarbonylem (Boc) i 9-fluorenylometoksykarbonylem (Fmoc). W każdym przypadku określana jest grupa ochronna na grupie α-aminowej jednostki przedłużającej
PL 197 834 B1 łańcuch. Szczegółowy przegląd grup ochronnych dla aminokwasów podany jest przez Muellera, Methoden der Organischen Chemie Tom XV/I, str. 20-906, Wyd. Thieme Verlag, Stuttgart (1974).
Jednostki stosowane do składania łańcucha peptydowego mogą być poddane reakcji w roztworze, w zawiesinie lub sposobem podobnym do opisanego w pracy Merrifield'a w J. Am. Chem. Soc.; 85, (1963) 2149. W jednym sposobie, peptydy są dobudo-wywane kolejno lub łączone z fragmentów z zastosowaniem techniki grup ochronnych z Z, Boć lub Fmoc, przy czym jeden z reagentów w technologii Merrifielda związany jest z nieruchomym polimerycznym podłożem (zwanym dalej także żywicą). Pociąga to zwykle za sobą łączenie peptydów poprzez kolejne przyłączanie na polimerowym podłożu z zastosowaniem techniki grup ochronnych Boć lub Fmoc, ze wzrostem łańcucha peptydowego związanego kowalencyjnie na końcowym C do nierozpuszczalnych cząstek żywicy. Ta procedura umożliwia usuwanie reagentów i produktów ubocznych przez odsączanie, eliminując potrzebę rekrystalizacji produktów pośrednich.
Zabezpieczone aminokwasy mogą być sprzęgnięte z dowolnym odpowiednim polimerem, który musi być nierozpuszczalny w stosowanym rozpuszczalniku i musi posiadać trwałą postać fizyczną umożliwiającą odsączanie. Polimer musi zawierać grupy funkcyjne, do których pierwszy zabezpieczany aminokwas może być przyłączony kowalencyjnie. Wiele różnorodnych polimerów nadaje się do tego celu, na przykład celuloza, poli(alkohol winylowy), polimetakrylany, sulfonowany polistyren, chlorometylowany kopolimer styrenu z diwinylobenzenem (żywica Merrifielda), żywica 4-metylobenzhydryloaminowa (żywica MBHA), żywica fenyloacetyloamidometylowa (żywica Pam), żywica z p-benzyloksybenzylowego alkoholu, żywica benzhydryloaminowa (żywica BEA), żywica 4-(hydroksymetylo)-benzoilooksy-metylowa, żywica Breipohl'a i in. (Tetrahedron Letters, 28, (1987), 565; dostarczana przez BACHEM), żywica 4-(2,4-dimetoksyfenylo-aminometylo)-fenoksylowa (dostarczana przez Novabiochem) lub żywica o-chlorotritylowa (dostarczana przez Biohellas).
Rozpuszczalniki odpowiednie w syntezie peptydów obejmują dowolny rozpuszczalnik, obojętny w warunkach reakcji, na przykład wodę, N.N-dimetyloformamid (DMF), dimetylosulfotlenek (DMSO), acetonitryl, dichlorometan (DCM), 1,4-dioksan, tetrahydrofuran (THF), N-metylo-2-pirolidon (NMP) i mieszaniny tych rozpuszczalników.
Synteza peptydów na polimerycznym podłożu może być prowadzona w odpowiednim organicznym rozpuszczalniku, w którym rozpuszczalne są pochodne aminokwasu i materiały wyjściowe. Szczególnie użytecznymi rozpuszczalnikami są na przykład, DMF, DCM, NMP, acetonitryl, DMSO i ich mieszaniny, ze względu na ich własności spęczniania żywic.
Po syntezie, peptyd usuwa się (zwykle określa się to jako odszczepienie) z podłoża żywicznego. Warunki w jakich prowadzi się to odszczepianie są dobrze znane w technice syntezy peptydów i zależą po części od typu stosowanej żywicy. Reakcje odszczepiania najczęściej prowadzone są z katalizowaniem kwasem lub palladem, przy czym odszczepianie katalizowane kwasem prowadzone jest, na przykład w ciekłym bezwodnym fluorowodorze, bezwodnym kwasie trifluorometanowym, rozcieńczonym lub stężonym kwasie trifluorooctowym i mieszaninach kwas octowy/dichlorometan/trifluoroetanol. Odszczepianie katalizowane palladem może być prowadzone w THF lub mieszaninach THF-DCM w obecności słabych zasad, takich jak morfolina. W tych warunkach może być odszczepione także szereg grup zabezpieczających.
Częściowe usunięcie grupy ochronnej dipeptydu może być potrzebne także przed kilkoma reakcjami wytwarzania pochodnych. Na przykład peptydy dialkilowane na końcowym N, mogą być wytwarzane albo przez sprzęganie odpowiedniego N,N-dialkilo-aminokwasu do peptydu w roztworze lub na polimerowym podłożu albo też przez redukcyjne alkilowanie peptydu związanego z żywicą w rozpuszczalniku DMF/1% kwas octowy z NaCNBH3 i odpowiednim aldehydem lub przez uwodornienie peptydu w roztworze w obecności aldehydu lub ketonu i Pd/C.
Szereg aminokwasów nie występujących w naturze oraz różne jednostki nie-aminokwasowe tu ujawnione może być uzyskane ze źródeł handlowych lub zsyntetyzowane z materiałów dostępnych handlowo z zastosowaniem metod znanych w technice. Na przykład aminokwasowy element budowy z jednostkami R1 i R2 może być wytworzony według metody opisanej przez E. Wuensch'a, Huben Weyl, Methoden der Organischen Chemie, tom XV/1 str. 306, wyd. Thieme Verlag, Stuttgart (1974) i cytowanej tam literaturze. Peptydy z mostkami gamma- lub delta-laktamowymi mogą być wytworzone przez włączenie do łańcucha peptydowego odpowiedniej jednostki dipeptydowej z mostkiem laktamowym (R. Freidinger, J. Org. Chem. (1982), str. 104-109). Peptydy z dipeptydowymi elementami budowy zawierającymi bloki tiazolowe, oksazolowe, tiazolinowe lub oksazolinowe mogą być wytworzone przez włączenie odpowiednich jednostek dipeptydowych do łańcucha peptydowego (P. Jouin i in.,
PL 197 834 B1
Tetrahedron Letters, (1992) str. 2087-2810; P. Wipf i in., Tetrahedron Letters, (1992), str. 907-910; W.R. Tully, J. Med.Chem. (1991) str. 2065; Synthesis (1987), str. 235).
Następujące procedury są pomyślane dla zilustrowania metod użytecznych do wytwarzania związków o wzorze I. Jeśli to możliwe, aminokwasy określane są w skrócie z zastosowaniem znanego kodu trzyliterowego. Inne stosowane określenia przedstawiają się następująco: Me2Wal = N,N-dimetylowalina, Mewal = metylowalina, TFA = kwas trifluorooctowy, Ac = kwas octowy, Bu = butyl, Et = etyl, Me = metyl, Bzl = benzyl, Nal = 3-naftyloalanina, Cha = 3-cykloheksyloalanina, Npg = neopentyloglicyna, Abu = 2-aminobutyryl, Dab = 2,4-diaminobutyryl, iPr = izopropyl.
Ogólne procedury syntezy
I. Związki o wzorze I według niniejszego wynalazku są syntetyzowane albo na drodze klasycznej syntezy w roztworze z zastosowaniem standartowej metodologii Z i Boc jak to opisano powyżej lub standartowymi sposobami syntezy w fazie stałej na całkowicie zautomatyzowanym urządzeniu do syntezy, model 431A firmy APPLIED BIOSYSTEM. Aparatura wykorzystuje różne cykle syntezy dla technik z grupami ochronnymi Boc i Fmoc. W przypadku syntezy w fazie stałej, kwasy N,N-dialkilopenta- lub heksapeptydowe uwalniane są ze stałego podłoża i sprzęgane dalej z odpowiednią aminą C-końcową w roztworze. BOP-Cl i PyBrop stosowano jako reagenty do sprzęgania aminokwasów za N-metyloaminokwasami. Czas reakcji był odpowiednio zwiększony. Do redukcyjnego alkilowania N-zakończenia, usuwano grupę ochronną z żywicopeptydu na N-zakończeniu i następnie poddawano reakcji z 3-krotnym molowym nadmiarem aldehydu lub ketonu w DMF/1% kwas octowy z dodatkiem równoważnika NaCN.BH3. Po ukończeniu reakcji (negatywny wynik testu Kaisera), żywicę odmywano wielokrotnie wodą, izopropanolem, DMF i dichlorometanem. Podczas syntezy w roztworze, zastosowanie odpowiednio Boc-zabezpieczonego aminokwasu NCAs (N-tert-butyloksykarbonyloaminokwas-N-karboksybezwodnik) albo Z-zabezpieczonego aminokwasu NCAs (N-benzyloksykarbonylo-aminokwas-N-karboksybezwodnik) albo zastosowanie chlorku piwaloilu jako czynnika kondensującego jest najbardziej korzystne do sprzęgania aminokwasu po wytworzeniu N-metyloaminokwasów. Alkilacja redukcyjna N-zakończenia może być na przykład prowadzona w reakcji peptydu z odsłoniętą grupą N-końcową lub aminokwasów z odpowiednimi aldehydami i ketonami z zastosowaniem NaCN.BH3 lub wodoru, Pd/C.
a) Cykl syntezy dla techniki grup ochronnych Boc 1.30% kwas trifluorooctowy w DCM 1x3 min
2. 50% kwas trifluorooctowy w DCM 1x3min
3. mycie DCM
4. 5% diizopropyloamina w DCM 5x1 min
6. 5% diizopropyloamina w NMP 1x1 min
7. Dodawanie aktywowanego aminokwasu z grupami ochronnymi (DCC i 1 równoważnik Hot w NMP/DCM);
sprzęganie peptydu (1-sza część) 1303 min
8. Dodawanie DMSO do mieszaniny reakcyjnej aż do uzyskania 20% objętościowych zawartości DMSO;
sprzęganie peptydu (2-ga część) 1116 min
9. Dodawanie 3,8 równoważnika diizopropyloaminy do mieszaniny reakcyjnej;
Sprzęganie peptydu (3-cia część) 1x7 min
10. Mycie DCM 311 min
II. Jeśli konwersja jest niepełna powtarzanie sprzęgania (powrót do etapu 6)
12. 10% bezwodnik octowy, 5% diizopropyloamina w DCM 1x3 min
13. 10% bezwodnik octowy w DCM 144 min
14. Mycie DCM 411 min
15. Powrót do etapu 1.
Jako reagenty do sprzęgania aminokwasu po wytworzeniu N-metyloaminokwasu stosowane były BOP-Cl i PyBrop. Czas reakcji odpowiednio zwiększano. Przy syntezie w roztworze, zastosowanie odpowiedno Boc-chronionych aminokwasów NCAs (N-tert.-butyloksykarbonyloaminokwasu-N-karboksybezwodnika) lub Z-chronionego aminokwasu NCAs jest najbardziej korzystne przy tego typu sprzęganiu,
PL 197 834 B1
b) Cykl syntezydla techniki grupochronnychFmoc:
1. Myhiz DMF 1x1 min
2. 20% pipzucdcnc w DMF 1x4 min.
4. 20% pipzucdcnc w DMF 1x16 min.
5. Myciz DMF 5x1 min
5. Dcdawaniz aktywcwanzgc aminokwasu y grupami chrucnncmi (aktcwcwaniz 1 uówncważnikizm TBTU i 5 uówncważnikami DIPEA w DMF);
ypuyęganiz pzptcdu 1x61 min.
6. Myciz DMF 3xdmin
7. Jzśii kcnweryja jzst nizcałkcwita pcwtóryzniz ypryęgania (pcwrót dc etapu 5)
8. 10%-cwc bzzcwcdnik cctcwc w DMF 1x8 011..
9. Myciz DMF 3x1 min.
10. Poiwrót do stapu d.
Jakc uzagzntc dc sprzęgania aminckwayu pcwctwcurzniu N-mztylcaminckwayu ytcycwanz bcłc BOP-yi i PcBucp. yray uzakcji cdpcwizdnic rwiękyyanc.
II. Rzdukccjnz alkilcwaniz N-yakcńcyznia
Z żcwicc-pzptcdu wctwcuycnzgc wzdług ztapów la lub Ib pcwcżzj uyuwana bcła ccrucnna grupa N-kcńccwa (ztap 2-4z Ib lub 1-6 w la) i naytępniz pcddawanc gc uzakcji y 3-kuctncm nadmiauzm aldzhcdu lub kztcnu w DMF/1% kway cctcwc s dcdatkizm 3 uówncważników NayN.BF3. Pc ukcńcyzniu uzakcji (nzgatywny wcnik tzytu Kaiyzua) żcwicę cdmcwanc wizlz uayc wcdą, iycpucpanclzm, DMF i dicrlcucmztanzm.
III. Obuóbka żcwicc-pzptcdu ctuycmanzgc jak w la i II.
Żcwicc-pzptcd yuyycnc pcd ymnizjyycncm ciśniznizm i puyznizyicnc dc uzaktcua apauatuucwzgc y Tzflcnu HF (dcytaucyanzgc puyzy fiumę Pzniyula). Naytępniz dcdawanc śucdka ucyyycyzpiajączgc, na puyckład aniyclu (1 mg/g żcwicc) i w puycpadku pzptcdów yawizuająccch tucptcfan dcdawanc ticlu dc uyuwania guup indclincwc-fcumclcwccr, na puyckład ztancditiclu (0,5 ml/g żcwicc) y naytępującą dalzj kcndznyacją wz HucucwcOcusz (10 ml/g żcwicc) y yaytcycwanizm cyiębiania cizktym N2. Mizyyaninę pcycytawicnc dc cguyania dc 0°y i mizyyanc w tzj tzmpzuatuuyz puyzy 45 minut. Flucucwcdóu cdpędyanc naytępniz pcd ymnizjyycncm ciśniznizm a pcycytałcść cdmcwanc cctanzm ztclu w czlu uyunięcia pcycytałzgc śucdka ucyyycyzpiajączgc. Pzptcd zkytuarcwanc 30% kwayzm cctcwcm i yącycnc, yaś puyzyący licfiliycwanc.
IV Obuóbka żcwicc-pzptcdu cuycmanzgc wzdług ychzmatu Ib i II.
Żcwicc-pzptcd yuyycnc pcd ymnizjyycncm ciśniznizm i pcddawanc naytępniz jzdnzj y naytępującccr mztcd ucyyycyzpiania, yalzżnzj cd ykładu aminckwayów (Wadz, Tuzgzau, Hcwaud Flcuzc Fmcc Wcukyhcp Manual/Pcduęcynik y ycmpcyjum Fmcc, Mzlbcuunz, 1985).
Wauunki cdyycyzpiania:
TFA urodekrazscyzepiający yaaszaacjiji
1.95% 5% wodg 1,5h
2. 95% 5% etanotiol/anico111:3) 1,5 godz
Zawizyinę żcwicc-pzptcdu w cdpcwizdnizj mizyyaniniz TFA mizyyanc w pckcjcwzj tzmpzuatuusz w uytalcncm cyayiz a naytępniz żcwicę cdyącyanc i cdmcwanc ya pcmccą TFA i DyM. Puyzyący i cizcyz y mccia yatężanc i wctuącanc pzptcd puyzy dcdawaniz ztzuu diztclcwzgc. Pc cyiębizniu w kąpizli wcdc y lcdzm, wctuąccną yubytancję yącycnc, puyzncyycnc dc 30% kwayu cctcwzgc i licfiliycwanc.
V. Gdc ytcyujz yię żcwicę c-crlcuctuitylcwą (dcytaucyaną puyzy Bicrzllay), yawizyinę żcwiccpzptcdu w mizyyaniniz kwayu cctcwzgc/tuiflucucztanclu/dicrlcucmztanu (1:1:3) mizyyanc w tzmpzuatuuyz pckcjcwzj puyzy 1 gcdyinę. Żcwicę naytępniz cdyącyanc pcd puóżnią i dckładniz cdmcwanc ucytwcuzm ucyyycyzpiająccm. Pcłącycnz puyzyącyz yatężanc pcd puóżnią i cbuabianc wcdą. Wc^ąc^z ciałc ytałz uyuwanc puyzy yącyzniz lub cdwiucwcwaniz, cdmcwanc ztzuzm diztylcwcm i yuyycnc pcd ymnizjyycncm ciśniznizm.
VI. Ocycyycyaniz i ckuzślaniz pzptcdu
Ocycyycyaniz pucwadycnc mztcdą crucmatcguafii żzlcwzj (SEPHADEX G-10, G-15/10% HOAc), SEPHADEX LH20/MzOH), crucmatcguafii pcd umiaukcwancm ciśniznizm (faya ytacjcnauna: HD-SIL y-18, 20-45 mikucmztuów, 100 angytuzmów; faya uucrcma: guadiznt
PL 197 834 B1 o A = 0,1% TFA/MeOH, B = 0,1% TFA/woda) lub preparacyjną HPLC (faza stacjonarna: woda Delta-Pak C-18, 15 mikrometrów, 100 angstremów; faza ruchoma: gradient o A = 0,1% TFA/MeOH, B = 0,1 TFA/woda).
Czystość uzyskanego produktu określano za pomocą analitycznej HPLC (faza stacjonarna: 100 2,1 mm VYDAC C-18, 51, 300 angstremów; faza ruchoma: gradient acetonitryl/woda, buforowany 0,1% TFA, 40°C).
Ocenę prowadzono analizując aminokwasy i za pomocą spektroskopii masowej bombardowania prędkimi atomami.
Szczególne procedury syntezy
P r z y k ł a d 1A: N,N-dimetylo-Wal-Wal-N-metylo-Wal-Pro-Pro-Wal-Fen-NH2
1,98 g żywicy-Fmoc-RINK (o stopniu podstawienia 0,46 mmol/g) odpowiadającego liczności partii 0,84 mmola poddaje się reakcji według procedury Ib podanej wyŻej z 1,26 mmola kaŻdej z substancji:
Fmoc-Fen-OH
Fmoc-Wal-OH
Fmoc-Pro-OH
Fmoc-Pro-OH
Fmoc-N-metylo-Wal-OH
Fmoc-Wal-OH
Fmoc-Wal-OH.
Aminokwas uzyskany z N-metyloaminokwasu sprzęgano na Py-Brop, jako reagencie sprzęgającym. Po zakończeniu powtarzającego się cyklu syntez, Żywico-peptyd poddaje się usuwaniu N-końcowej grupy zabezpieczającej (etapy 2-4 w Ib), dalszej reakcji z wodnym roztworem formaldehydu według procedury II i suszy się następnie pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną żywicę poddaje się rozszczepianiu za pomocą TFA jak to opisano w IV. Surowy produkt (590 mg) oczyszczano metodą chromatografii na Żelu (SEPHADEX-LH-20). Wydajność wynosiła 295 mg.
P r z y k ł a d 1A
Przykład 1 może być także przeprowadzony sposobem klasycznym w fazie roztworu. Synteza N,N-dimetylo-Wal-Wal-N-metylo-Wal-Pro-Pro-Wal-Fen-NH2 i związanych z tym pochodnych opisana została w następującycm dalej ustępie,
a) Z-MeWal-Pro-OMe
66,25 g (250 mmoli) Z-MeVal-OH rozpuszcza się w 250 mg suchego dichlorometanu. Po dodaniu 36,41 ml (262,5 mmola) trietyloaminy, mieszaninę reakcyjną oziębia się do -25°C i dodaje 32,37 ml (262,5 mmola) chlorku piwaloilu. Po czasie mieszania 2,5 godzin, do mieszaniny reakcyjnej dodaje się w temperaturze 0°C 41,89 g (250 mmola) H-pro-OMe-HCl w 250 ml dichlorometanu, zneutralizowanego za pomocą 36,41 ml (262,5 mmola) trietyloaminy. Kontynuuje się mieszanie przez 2 godziny w temperaturze -25°C i przez noc w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się dichlorometanem i dokładnie myje nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (3x), wodą (1x), 5%-owym kwasem cytrynowym (3x) i nasyconym roztworem NaCl. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości. Pozostałość (91,24 g) miesza się z ropą naftową przez noc i sączy. Otrzymuje się 62,3 g produktu.
b) H-MeWal-Pro-OMe
48,9 g (130 mmoli) Z-MeWal-Pro-OMe rozpuszcza się w 490 ml metanolu. Po dodaniu 10,9 ml (130 mmola) stężonego kwasu chlorowodorowego i 2,43 g 10%-wego palladu na węglu, mieszaninę reakcyjną uwodarnia się. Sączenie i odparowywanie do suchości daję 36,43 g produktu.
c) Z-Wal-MeWal-Pro-OMe
18,1 g (65 mmoli) H-MeWal-Pro-OMe, 21,6 g (78 mmoli) bezwodnika Z-WAL-N-karboksylowego
22,8 ml (130 mmoli) diizopropyloetyloaminy miesza się w 110 ml DMF w temperaturze 40°C przez dni. Po odparowaniu DMF dodaje się dichlorometanu i fazę organiczną myje się nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (3x), wodą (1x), 5%-owym kwasem cytrynowym (3x) i nasyconym roztworem NaCl. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości. Otrzymuje się produkt (29,3 g) w postaci lepkiego oleju.
d) H-Wal-MeWal-Pro-OMe
29,3 g (61,6 mmola) Z-Wal-MeWal-Pro-OMe rozpuszcza się w 230 ml metanolu. Po dodaniu 1,15 g 10%-wego palladu na węglu, mieszaninę reakcyjną uwodarnia się. Sączenie i odparowywanie do suchości daje 21,96 g produktu.
PL 197 834 B1
e) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-OMe
15,29 g (61 mmoli) Z-Wal-OH i 21,96 g (61 ramoli) H-Wal-MeWal-Pro-OMe rozpuszcza się w 610 ml dichlorometanu i oziębia się do 0°C. Po dodaniu 8,16 mola (73,2 mmola) N-metylomorfoliny, 2,77 g (20,3 mmola) HOBt i 11,74 g (61 mmoli) EDCI mieszaninę reakcyjną miesza się przez noc w temperaturze pokojowej, rozcieńcza dichlorometanem i myje dokładnie nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (3x), wodą (1x), 5%-owym kwasem cytrynowym (3x) i nasyconym roztworem NaCl. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości otrzymując 31,96 g produktu.
f) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-OH
31,96 g (57mmola) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-OMerozpuszczasię w 250 ml metanolu. Dodaje się 102,6 ml 1N roztworu LiOH i mieszaninę miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Po dodaniu 500 ml wody, fazę wodną myje się trzykrotnie octanem etylu. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości otrzymując 30,62 g pożądanego produktu w postaci białego ciała stałego.
g) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-Ppro-Wal-Fen-NH2 g (43,3 mmola) Z-wal-wal-Mewal-pro-OH i 15,59 g (43,3 mmola) H-pro-wal-fen-NH2 zawiesza się w 430 ml suchego dichlorometanu. Po oziębieniu do 0°C dodaje się 5,81 ml (52 mmole) N-metylomorfoliny, 1,97 g (15 mmoli) HOBt i 8,33 g (43,3 mmola) EDCI i miesza się mieszaninę reakcyjną przez noc w temperaturze pokojowej. Odpędza się rozpuszczalnik, pozostałość rozpuszcza w 640 ml dichlorometanu i myje dokładnie nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (4x), wodą (1x), 5%-owym kwasem cytrynowym (3x) i nasyconym roztworem NaCl. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości otrzymując 33,04 g produktu. Surowy produkt poddaje się chromatografii na kolumnie z żelem krzemionkowym z 20% MeOH/heksan. Otrzymuje się 18,32 g pożądanego produktu,
h) N,N-dimetylo-Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-Wal-Fen-NH2
18,32 g Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-Wal-Fen-NH2 rozpuszcza się w 80 ml metanolu. Dodaje się 0,4 g 10%-wego palladu na węglu w atmosferze azotu i mieszaninę reakcyjną uwodarnia się w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Po dodaniu 6,22 ml (81,24 mmola) 37%-wego wodnego roztworu formaldehydu, kontynuuje się uwodornianie przez 5 godzin. Sączenie i odparowanie rozpuszczalnika daje wzrost do 15,6 g surowego produktu. Dalsze oczyszczanie prowadzi się przez rozpuszczanie peptydu w wodzie, nastawienie pH na 2 i ekstrachowanie trzykrotne fazy wodnej octanem etylu. Fazę wodną nastawia się następnie na pH 8-9 i czterokrotnie ekstrahuje octanem etylu. Fazę organiczną myje się wodą i suszy nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje otrzymując 11,3 g oczyszczonego produktu w postaci białego proszku. Związek sprawdzano metodą spektrometrii masowej bombardowania prędkimi atomami ([M+H]+ = 797).
P r z y k ł a d 2A N,N-dimetylo-Wal-Wal-NMe-Wal-Pro-{1-[tiazolo-(2)-ilo]-2-fenylo}etyloamid
4,11 g Fmoc-Pro-p-alkoksybenzylowy alkohol-żywica (podstawienie 0,73 mmola/g), odpowiadającego liczności partii 3 mmola, poddaje się reakcji jak to opisano w Ib z każdym ze związków
Fmoc-N-MeWal-OH
Fmoc-Wal-OH
Fmoc-Wal-OH.
Aminokwas otrzymany z N-metyloaminokwasu poddaje się w tym przypadku reakcji z dwoma reagentami sprzęgającymi z zastosowaniem PyBrop lub Bop-Cl w zwiększonym czasie reakcji. Po ukończeniu reakcji żywico-peptyd poddaje się usuwaniu zabezpieczenia grupy N-końcowej (etapy 2-4 w Ib, i dalej poddaje reakcji z wodnym roztworem formaldehydu, według II i suszy się następnie pod zmniejszonym ciśnieniem. Żywicę otrzymaną w ten sposób poddaje się rozszczepianiu w TFA według
IV. Surowy produkt (750 mg) stosuje się bezpośrednio do następnego sprzęgania. 100 mg tego związku poddaje się reakcji z 45 mg (S)-2-[1-amino-2-(fenyloetylo)]tiazolu i 230 mg PyBop z dodatkiem 192 mikrolitrów DIPEA w DMF w temperaturze pokojowej przez 2 dni. Mieszaninę reakcyjną oczyszcza się metodą chromatografii żelowej (SEPHADEX LH-20, metanol) i łączy się frakcje produktu. Otrzymuje się 83 mg produktu.
P r z y k ł a d 1B Me2Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-NHCH(CH3)2 a) Z-MeWal-Pro-OMe
66,25 g (250 mmoli) Z-MeWal-OH rozpuszcza się w 250 ml suchego dichlorometanu. Po dodaniu 36,41 ml (262,5 mmola) trietyloaminy, mieszaninę reakcyjną oziębia się do -25°C i dodaje 32,27 ml (262,5 mmola) chlorku piwaloilu. Po wymieszaniu przez 2,5 godziny, do mieszaniny reakcyjnej dodaje
PL 197 834 B1 się 41,89 g (250 mmoli) H-pro-OMe x HCl w 250 ml dichlorometanu, zneutralizowanego za pomocą 36,41 ml (262,5 mmola) trietyloaminy w temperaturze 0°C. Kontynuuje się mieszanie przez 2 godziny w temperaturze -25°C i przez noc w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się dichlorometanem i dokładnie myje nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (3x), wodą (1x), 5%-owym kwasem cytrynowym (3x) i nasyconym roztworem NaCl. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości. Pozostałość (91,24 g) miesza się z ropą naftową przez noc i sączy. Otrzymuje się 62,3 g produktu.
b) H-MeWal-Pro-OMe
48,9 g (130 mmoli) Z-MeWal-Pro-OMe rozpuszcza się w 490 ml metanolu. Po dodaniu 10,9 ml (130 mmola) stężonego kwasu chlorowodorowego i 2,43 g 10%-wego palladu na węglu, mieszaninę reakcyjną uwodarnia się. Sączenie i odparowywanie do suchości daje 36,43 g produktu.
c) Z-wal-MeWal-Pro-OMe
18,1 g (65 mmoli) H-MeWal-Pro-OMe, 21,6 g (78 mmoli) bezwodnika Z-Wal-N-karboksylowego
22,8 ml (130 mmoli) diizopropyloetyloaminy mieszano w 110 ml DMF w temperaturze 40°C przez dni. Po odparowaniu DMF dodaje się dichlorometanu i fazę organiczną myje się nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (3x), wodą (1x), 5%-owym kwasem cytrynowym (3x) i nasyconym roztworem NaCl. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości. Otrzymuje się produkt (29,3 g) w postaci lepkiego oleju.
d) H-Wal-MeWal-Pro-OMe
29,3 g (61,6 mmola) Z-Wal-MeWal-Pro-OMe rozpuszcza się w 230 ml metanolu. Po dodaniu 1,15 g 10%-wego palladu na węglu, mieszaninę reakcyjną uwodarnia się. Sączenie i odparowywanie do suchości daje 21,96 g produktu.
e) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-OMe
15,29 g (61 mmoli) Z-Wal-OH i 21,96 g (61 mmoli) H-Wal-MeWal-pro-OMe rozpuszcza się w 610 ml dichlorometanu i oziębia się do 0°C. Po dodaniu 8,16 mola (73,2 mmola) N-metylomorfoliny, 2,77 g (20,3 mmola) HOBt i 11,74 g (61 mmoli) EDCI mieszaninę reakcyjną miesza się przez noc w temperaturze pokojowej, rozcieńcza dichlorometanem i myje dokładnie nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (3x), wodą (1x), 5%-owym kwasem cytrynowym (3x) i nasyconym roztworem NaCl. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości otrzymując 31,96 g produktu.
f) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-OH
31.96 g (57mmola) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-OMe rozpuszczasię w 250 ml metanolu. Dodajesię 102,6 ml 1N roztworu LiOH i mieszaninę miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Po dodaniu 500 ml wody, fazę wodną myje się trzykrotnie octanem etylu, nastawia pH na 2 w temperaturze 0°C i trzykrotnie ekstrahuje octanem etylu. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości otrzymując 30,62 g pożądanego produktu w postaci białego ciała stałego.
g) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-NHCH(CH3)2 g (3,35 mmob) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-OH i 0,664 g (3,35 mmola) H-pro-NHCH(CH3)2 rozpuszcza się w 34 ml suchego dichlorometanu. Po oziębieniu do 0°C dodaje się 1,35 ml (12,1 mmole) N-metylomorfoliny, 0,114 g (0,84 mmola) HOBt i 0,645 g (3,35 mmola) EDCI i miesza się mieszaninę reakcyjną przez noc w temperaturze pokojowej. Dodaje się 80 ml dichlorometanu i fazę organiczną myje się dokładnie nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (3x), wodą (1x), 5%-owym kwasem cytrynowym (3x) i nasyconym roztworem NaCl (1x). Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości otrzymując 1,96 g produktu, który stosuje się w następnej reakcji bez oczyszczania.
h) Me2-Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-NHCH(CH3)2
1.96 g Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-NHCH(CH:3l· rozpuszcza się w 11 ml metanolu. Dodaje się 0,054 g 10%-wego palladu na węglu w atmosferze azotu i mieszaninę reakcyjną uwodarnia się w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Po dodaniu 0,86 ml (11,24 mmola) 37%-wego wodnego roztworu formaldehydu i 0,281 g 10%-wego Pd/C, kontynuuje się uwodornianie przez 5 godzin. Sączenie i odparowanie rozpuszczalnika daje wzrost do 2,77 g surowego produktu. Dalsze oczyszczanie prowadzi się przez rozpuszczenie peptydu w wodzie, nastawienie pH na 2 i ekstrahowanie trzykrotne fazy wodnej octanem etylu. Fazę wodną nastawia się następnie na pH 8-9 i czterokrotnie ekstrahuje dichlorometanem. Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje otrzymując 1,37 g oczyszczonego produktu w postaci białej piany. Związek oczyszcza się dalej z zastosowaniem chromatografii cieczowej pod średnim ciśnieniem (10-50% A w 10 min.; 50-90% A w 320 min.). Frak30
PL 197 834 B1 cje zawierające produkt łączy się, liofilizuje, ponownie rozpuszcza w wodzie i nastawia pH na 9 za pomocą 1 N LiOH. Po ekstrakcji dichlorometanem, fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości. Liofilizacja prowadzi do uzyskania 500 mg czystego produktu, który sprawdzano metodą spektrometrii masowej bombardowania prędkimi atomami ([M+H]+ = 593).
P r z y k ł a d 2B
Me2Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-NHCH(CH3)2
a) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-NHCH(CH3)2 g (3,35 mmola) Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-OH i 0,664 g (3,35 mmola) H-pro-NHCH(CHs)2 rozpuszcza się w 34 ml suchego dichlorometanu. Po oziębieniu do 0°C dodaje się 1,35 ml (12,1 mmole) N-metylomorfoliny, 0,114 g (0,84 mmola) HOBt i 0,645 g (3,35 mmola) EDCI i miesza się mieszaninę reakcyjną przez noc w temperaturze pokojowej. Dodaje się 80 ml dichlorometanu i fazę organiczną myje się dokładnie nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 (3x), wodą (1x), 5%-owym kwasem cytrynowym (3x) i nasyconym roztworem NaCl (1x). Fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości otrzymując 1,8 g produktu, który stosuje się w następnej reakcji bez oczyszczania.
b) Me2Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-NHCH(CH3)2
1,8 g Z-Wal-Wal-MeWal-Pro-Pro-NHCH(CH3)2 rozpuszcza się w 10 ml metanolu. Dodaje się 0,045 g 10%-wego palladu na węglu w atmosferze azotu i mieszaninę reakcyjną uwodarnia się w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Po dodaniu 0,86 ml (11,24 mmola) 37%-wego wodnego roztworu formaldehydu i 0,252 g 10%-wego Pd/C, kontynuuje się uwodornianie przez 5 godzin. Sączenie i odparowanie rozpuszczalnika daje wzrost do 1,82 g surowego produktu. Związek oczyszcza się dalej z zastosowaniem chromatografii cieczowej pod średnim ciśnieniem (10-50% A w 10 min.; 50-90% A w 320 min.). Frakcje zawierające produkt łączy się, liofilizuje, ponownie rozpuszcza w wodzie i nastawia pH na 9 za pomocą 1 N LiOH. Po ekstrakcji dichlorometanem, fazę organiczną suszy się nad siarczanem sodu, sączy i odparowuje do suchości. Liofilizacja prowadzi do uzyskania 547 mg czystego produktu, który sprawdzano metodą spektrometrii masowej bombardowania prędkimi atomami ([M+H]+ = 607).
Porównanie aktywności biologicznej
Metodologia in vivo
Zestaw związku o wzorze I i paklitakselu, taksoteru lub modyfikowanego taksanu albo analogu taksoidowego badano następnie w różnych wstępnych próbach klinicznych na aktywność in vivo, które są wskaźnikami przydatności klinicznej. Modele nowotworów P388 (model puchlinowy), LX-1, CX-1 i PC-3 (modele ksenoprzeszczepowe ludzkiego nowotworu płuc, okrężnicy i prostaty) są wszystkie przydatne do stosowania w niniejszym wynalazku.
Ogólnie, nadaje się dowolny reżim dozowania, który wydaje się zapewniać dopuszczalny poziom aktywności przeciwrakowej dla obu czynników. Każdy akceptowalny sposób podawania leku może być stosowany w leczeniu złożonym według niniejszego wynalazku i może być określany z zastosowaniem technik dobrze znanych fachowcom. Dodatkowo, lekarstwa mogą być podawane równocześnie albo kolejno w dowolnej kolejności.
Model P388
Model nowotworu P388 wykorzystuje linię komórek mysiej białaczki limfocytowej (patrz Schabel i in., Pharmac. Ther. A, 1:411-435). Komórki nowotworowe P388 stosowane w niniejszym wynalazku były zbierane z myszy donorowych przez płukanie otrzewnej w 7 dniu po transplantacji 1 x 106 komórek nowotworowych implantowano następnie myszom dootrzewnowo w objętości 0,5 ml.
Typowy reżim podawania obejmuje rozpoczęcie podawania około jednego dnia po transplantacji z następującym dalej podawaniem w 5 i 9 dniu po transplantacji. Generalnie związki o wzorze I są podawane dożylnie (i.v.) a paklitaksel, taksoter lub modyfikowany taksan albo analog taksoidowy podawany jest dootrzewnowo (i.p.).
Wyniki leczenia zestawem według wynalazku przeciw komórkom P388 są przedstawiane w kategorii zwiększenia czasu przeżycia odzwierciedlającego się we względnym średnim czasie przeżycia (MST) grupy leczonej (T) w stosunku do grupy kontrolnej (C) (czas przeżycia dla nieleczonych myszy generalnie wynosi w zakresie 11 do 13 dni) i jest przedstawiany jako % wartość T/C. Zgodnie z wytycznymi National Cancer Institute/Narodowy Instytut Raka, wartości %T/C w zakresie 128-190% wskazują, że lek posiada aktywność umiarkowaną do dobrej. Ponadto stosuje się ciąg logarytmiczny niszczenia komórek dla porównywania skuteczności różnych reżimów i zestawów, który obliczany jest następująco:
PL 197 834 B1
[(T-C) - czas leczenia] x 0,332 ciąg loq. niszcz. kom. = -n—:—:ły a czas podwajania gdzie:
czas podwajania = czas wymagany do podwojenia kontolnego nowotworu (0,4 dnia);
T i C = średni czas przeżyć (w dniach) dla myszy kontolnych (C) i leczonych (T)
Czas leczenia lekami
0,332 stała pochodna.
Dodatnia wartość ciągu logarytmicznego niszczenia komórek wskazuje, że mniej komórek nowotworowych występuje na końcu leczenia. Liczba ujemna wskazuje, że nowotwór stale rósł podczas leczenia.
P r z y k ł a d 3 Leczenie złożone z zastosowaniem związku (xvii) i paklitakselu dla nowotworu model P388
1x106 komórek nowotworowych P388 transplantuje się dootrzewnowo myszom w objętości 0,5 ml. Leczenie rozpoczęto około 1 dzień później i ponowiono w 5 i 9 dniu po transplantacji. Związek (xvii) podawano i.v., podczas gdy paklitaksel podawano i.p.. Związek (xvii) podawano w dawkach 20, 40 lub 60 mg/kg a paklitaksel w dawkach 10, 20 lub 30 mg/kg. Dozowanie prowadzono kolejno, przy czym związek (xvii) podawano najpierw a następnie paklitaksel 1 godzinę później.
Wyniki:
Wyniki z przykładu 3 zestawiono w tabeli 1. Dane w tabeli 1 pokazują, że pojedyncze podanie leku prowadzi do optymalnego % T/C wynoszącego 175% dla związku (xvii) odpowiadającego ciągowi logarytmicznemu niszczenia komórek (NlCK) wynoszącemu 0,66 przy podawaniu dożylnym w dawce 60 mg/kg i optymalnemu % T/C wynoszącemu 183%, odpowiadającemu NlCK 1,33 dla paklitakselu przy podawaniu dootrzewnowym w dawce 10 mg/kg. Dla leczenia złożonego dane z tabeli 1 pokazują, że kombinacja 60 mg/kg (xvii) i 20 mg/kg paklitakselu daje znacznie zwiększenie czasu przeżycia (wartość P mniejsza niż 0,001, określana w teście Mann-Whitney) przy optymalnej wartości % T/C wynoszącej 242%, odpowiadającej NlCK 5,98 z 38% zwierząt przeżywających dłużej niż 60 dni.
Model ksenoprzeszczepowy raka ludzkiego
Raki ludzkie płuc (LX-1), okrężnicy (CX-1) i prostaty (PC-3), które wyhodowano w nagich myszach pozbawionych grasicy, transplantowano (ksenoprzeszcz) nowym myszom biorcom, znanym sposobem. Transplantowane fragmenty raka posiadały rozmiar około 50 mg. Dzień transplantacji oznaczano jako dzień 0. Leczenie złożone według niniejszego wynalazku porównywano pod względem skuteczności przeciwrakowej po podawaniu leków myszom otrzymującym przeszczep.
Leczenie złożone prowadzono podając dożylnie obydwa leki. Reżim wstrzyknięć realizowano jako Q2dx3; 5, 12 i 19 z podawaniem paklitakselu po jednej godzinie po podaniu związku (xvii). Innymi słowy, leczenie składało się z 3 cykli, począwszy od 5, 12 i 19 dnia po implantacji nowotworu. Jeden cykl leczenia składał się z podawania leku każdego innego dnia dla wszystkich tych trzech okresów. Optymalna dawka dla pojedynczej dawki przy podawaniu zarówno związku (xvii) i paklitakselu stosowana w przypadku badanych modeli ludzkich ksenoprzeszczepów typów LX-1 i CX-1 może być znaleziona w tabelach 2-3, przy czym dla modelu PC-3 nie określono dawki optymalnej.
Wymiary nowotworu i masę ciała mierzono dwa razy na tydzień. Obliczano objętość nowotworu wykorzystując wymiary mierzone za pomocą przyrządu Verniera i wzoru:
(długość x szerokość2)/2 = mg masy raka.
Dla każdej grupy leczonej obliczano średnią masę nowotworu (MTW) i dla każdej grupy określano wartości T/C w stosunku do nieleczonych raków kontrolnych.
Wyniki przedstawiane są także jako ciąg log. niszczonych komórek i są obliczane jak niżej:
[(T-C) - czas leczenia] x 0,332 ciąg log. niszcz. kom. = -ί—:—:ły a czas podwajania gdzie:
T i C = średnie dni wymagane dla raków kontrolnych i leczonych do osiągnięcia określonego rozmiaru raka, w tym przypadku 2000 mm3.
Czas podwajania = czas wymagany dla raków kontrolnych do podwojenia jego rozmiaru.
0,332 = stała
PL 197 834 B1
P r z y k ł a d 4. Leczenie złożone z zastosowaniem związku 103793 i paklitakselu w modelu ksenoprzeszczepowym raka ludzkiego LX-1.
W tym przykładzie stosowano reżim dawkowania Q2d x 3; 5; 12 i 19 opisany wyżej. Paklitaksel podawano i.v. jedną godzinę po podaniu i.v. związku (xvii). Zarówno dla paklitakselu i związku (xvii) z tabeli 2 może być określona optymalna dawka pojedyncza.
T a b e l a 1.:
Odpowiedź na dawkę związku (xvii) z i bez paklitakselu w stosunku do modelu nowotworu P388 in vivo
Lek Dawka (mg/ kg) % śmierci toksycznych % T/C Ciąg logarytmiczny niszczenia komórek % 60 dniowych wyleczeń Całkowita ilość zwierząt
(xvii) paklitaksel i.p.
0 30 8 204 2,99 3 36
0 20 0 175 0,66 4 24
0 10 0 183 1,33 24
60 0 0 175 0,66 42
40 0 0 158 -0,66 2 42
20 0 0 158 -0,66 42
60 30 25 217 3,98 25 24
60 20 4 242 5,98 38 24
60 10 0 204 2,99 24
40 30 21 212 3,65 8 24
40 20 0 212 3,65 12 24
40 10 0 183 1,33 24
20 30 8 217 3,98 25 24
20 20 0 217 3,98 14 22
20 10 0 183 1,33 4 24
Q4Dx3;1 paklitaksel wstrzykiwany jedną godzinę po (xvii)
P r z y k ł a d 5. Leczenie złożone z zastosowaniem związku 103793 i paklitakselu w modelu przeszczepowym raka ludzkiego CX-1.
W tym przykładzie stosowano reżim dawkowania Q2d x 3; 5; 12 i 19 opisany wyżej. Paklitaksel podawano i.v. jedną godzinę po i.v. podaniu związku (xvii). Zarówno dla paklitakselu jak i związku (xvii) z tabeli 3 może być określona optymalna dawka pojedyncza.
P r z y k ł a d 6. Leczenie złożone z zastosowaniem związku 103793 i paklitakselu w modelu przeszczepowym raka ludzkiego PC-3.
W tym przykładzie stosowano reżim dawkowania Q2d x 3; 5; 12 i 19 opisany wyżej. Paklitaksel podawano i.v. jedną godzinę po podaniu i.v. związku (xvii). Optymalna dawka pojedyncza nie była określana zarówno dla paklitakselu jak i dla związku (xvii).
Wyniki:
Wyniki uzyskane z zastosowaniem modelu ludzkiego kseno-przeszczepu do badania skuteczności przeciwrakowej leczenia złożonego według niniejszego wynalazku przedstawione zostały w tabelach 2-4. Przedstawione dane podają wyniki uzyskane we wstępnych doświadczeniach. Dane z tabeli 2 pokazują, że optymalna kombinacja związku (xvii) i paklitakselu dla modelu LX-1 wynosiła odpowiednio 15 mg/kg i 10 mg/kg. Zestaw powodował niewielkie cofnięcie i opóźnienie wzrostu raka. Jednak ten sam reżim podawania zestawu w modelu CX-1 nie prowadził do żadnych korzyści w stosunku do leczenia pojedynczym związkiem jak to pokazano w tabeli 3.
W modelu PC-3 nie wystąpił korzystny efekt zestawu w porównaniu do leczenia pojedynczymi związkami. Jednak nie określono optymalnej dawki dla leczenia pojedynczym związkiem.
PL 197 834 B1
T a b e l a 2.:
Odpowiedź na dawkę związku (xvii) z i bez paklitakselu w stosunku do modelu nowotworu LX-1 in vivo; LX-1 # 16
Lek dawka (mg/ kg) Regresja
Związek (xvii) (iv) Pakli- taksel (iv) % śmierci toksycznych MTW d27 % T/C Ciąg log. niszczenia komórek Całkowita ilość zwierząt częściowa całkowita leczenie
0 10 0 10,5 -0,374 6 2
25 0 0 3,94 -0,042 6
15 0 0 12,24 -0,465 6
7,5 0 0 19,06 -0,581 6
25 10 0 1,28 0,382 6 4
15 10 17 1,92 0,589 6 1
7,5 10 4,57 -0,033 6
Q2Dx3; 5, 12, 19; paklitaksel wstrzykiwany jedną godzinę po związku (xvii)
T a b e l a 3.:
Odpowiedź na dawkę związku (xvii) z i bez paklitakselu w stosunku do modelu nowotworu CX-1 in vivo; CX-1 # 9
Lek dawka (mg/ kg) Regresja
Związek (xvii) (iv) Pakli- taksel (iv) % śmierci toksycznych MTW d55 % T/C Ciąg log. niszczenia komórek Całkowita ilość zwierząt częściowa całkowita leczenie
0 10 38,12 -0,124 6 2
25 0 83 6
15 0 52,87 -0,313 6
7,5 0 109,7 -0,763 6
25 10 47,64 0,354 6 2
15 10 51,61 -0,39 6 2
7,5 10 73,85 -0,531 6 1
Q2Dx3; 5, 12, 19; paklitaksel wstrzykiwany jedną godzinę po związku (xvii)
T a b e l a 4.:
Odpowiedź na dawkę związku (xvii) z i bez paklitakselu w stosunku do modelu nowotworu PC-3 in vivo; PC-3 # 8
Lek dawka (mg/ kg) Regresja
Związek (xvii) (iv) Pakli- taksel (iv) % śmierci toksycznych MTW d35; % T/C Ciąg log. niszczenia komórek Całkowita ilość zwierząt częściowa całkowita leczenie
0 30 17 2 toksyczny 6 5
0 20 0 2,86 1,98 6 5 1
0 10 0 55,12 -0,672 6 2
30 0 33 0,09 0,967 6 3 1
30 30 33 0,09 0,603 6 4
30 20 0 0,09 1,07 6 4 2
30 10 17 0,09 1,98 6 3 2
Q2Dx3; 5, 12, 19; paklitaksel wstrzykiwany jedną godzinę po związku (xvii)
PL 197 834 B1
Wytworzono następujące związki i mogą być one wytwarzane zgodnie z przykładami:
3. Xaa Wal Xab Pro Xac
4. Xaa Wal Xab Pro Xad
5. Xaa Wal Xab Pro Xae
6. Xaa Wal Xab Pro Xaf
7. Xaa Wal Xab Pro Xag
8. Xaa Wal Xab Pro Xah
9. Xaa Wal Xab Pro Xai
10. Xaa Wal Xab Pro Xak
11. Xaa Wal Xab Pro Xal
12. Xaa Wal Xab Pro Xam
13. Xaa Wal Xab Pro Xan
14. Xaa Wal Xab Pro Xao
15. Xaa Wal Xab Pro Xap
16. Xaa Wal Xab Pro Xaq
17. Xaa Wal Xab Pro Xar
18. Xaa Wal Xab Pro Xas
19. Xaa Wal Xab Pro Xat
20. Xaa Wal Xab Pro Xau
21. Xaa Wal Xab Pro Xav
22. Xaa Wal Xab Pro Xaw
23. Xaa Wal Xab Pro Xax
24. Xaa Wal Xab Pro Xay
25 Xaa Wal Xab Pro Xaz
26. Xaa Wal Xab Pro Xba
27. Xaa Wal Xab Pro Xbb
28. Xaa Wal Xab Pro Xbc
29. Xaa Wal Xab Pro Xbd
30. Xaa Wal Xab Pro Xbe
31. Xaa Wal Xab Pro Xbf
32. Xaa Wal Xab Pro Xbg
33. Xaa Wal Xab Pro Xbh
34. Xaa Wal Xab Pro Xbi
35. Xaa Wal Xab Pro Xbk
36. Xaa Wal Xab Pro Xbl
37. Xaa Wal Xab Pro Xbm
38. Xaa Wal Xab Pro Xbn
39. Xaa Wal Xab Pro Xbo
40. Xaa Wal Xab Pro Xbp
41. Xaa Wal Xab Pro Xbq
42. Xaa Wal Xab Pro Xbr
43. Xaa Wal Xab Pro Xbs
44. Xaa Wal Xab Pro Xbt
45. Xaa Wal Xab Pro Xbu
46. Xaa Wal Xab Pro Xbv
47. Xaa Wal Xab Pro Xbw
48. Xaa Wal Xab Pro Xbx
49. Xaa Wal Xab Pro Xby
50. Xaa Wal Xab Pro Xbz
51. Xaa Wal Xab Pro Xca
52. Xaa Wal Xab Pro Xcb
53. Xaa Wal Xab Pro Xcc
54. Xaa Wal Xab Pro Xcd
55. Xaa Wal Xab Pro Xce
56. Xaa Wal Xab Pro Xcf
57. Xaa Xdf Xab Pro Xay
PL 197 834 B1
Xaa Wal Xab Pro Xch Xaa Wal Xab Pro Xci Xaa Wal Xab Pro Xck Xaa Wal Xab Pro Xci Xaa Wal Xab Pro Xcm Xaa Wal Xab Pro Xcn Xaa Wal Xab Pro Xco Xaa Wal Xab Pro Xcp Xaa Wal Xab Pro Xcq Xaa Wal Xab Pro Xcr Xaa Wal Xab Pro Xcs Xaa Wal Xab Pro Xct Xaa Wal Xab Pro Xcu Xcw Wal Xab Pro Xcv Xcx Wal Xab Pro Xcv Xaa Wal Xab Pro Pro Xcy Xaa Wal Xab Pro Pro Xcz Xaa Wal Xda Pro Xcv Xaa Xdb Xab Pro Xcv Xdc Wal Xab Pro Xcv Xaa Ile Xab Pro Xcv Xdd Wal Xab Pro Xcv Xde Wal Xab Pro Xcv Xaa Xdf Xab Pro Xcv Xaa Wal Xab Pro Xcg Xaa Wal Xab Pro Pro Xdg Xaa Wal Xab Pro Pro Xdh Xaa Wal Xab Pro Pro Xdi Xaa Wal Xab Pro Pro Xdk Xaa Wal Xdl Pro Xcv Xde Wal Xab Pro Xay Xaa Wal Xdl Pro Xay Xaa Wal Xab Pro Xdm Xaa Wal Xab Pro Xdn Xaa Wal Xab Pro Xdo Xaa Wal Xab Pro Xdp Xaa Wal Xab Pro Xdq Xaa Wal Xab Pro Pro Xdr Xaa Wal Xab Pro Xds Xaa Wal Xbc Pro Xcv Xaa Ile Xab Pro Xay Xcw Wal Xab Pro Xay Xaa Wal Xbc Pro Xal Xaa Wal Xdl Pro Xal Xaa Xdf Xab Pro Xal Xaa Ile Xab Pro Xal Xdd Wal Xab Pro Xal Xde Wal Xab Pro Xal Xcx Wal Xab Pro Xcy Xcw Wal Xab Pro Xal Xcx Wal Xab Pro Xal Xcw Wal Xab Pro Xav Xcx Wal Xab Pro Xav Xcw Wal Xab Pro Xw Xcx Wal Xab Pro Xaw Xab Wal Xab Pro Xay
PL 197 834 B1
114
115
116
117
118
119
120 121 122
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
137
138
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160 161 162
163
164
165
166
167
168
169
170
Xab Wal Xab Pro Xcv
Xab Wal Xab Pro Xal
Xab Wal Xab Pro Xam
Xab Wal Xab Pro Xan
Xab Wal Xab Pro Xao
Xab Wal Xab Pro Xav
Xab Wal Xab Pro Xaw
Xab Wal Xab Pro Xat
Xab Wal Xab Pro Xau
Xab Wal Xab Pro Xbm
Xab Wal Xab Pro Xbn
Xab Wal Xab Pro Xbo
Xab Wal Xab Pro Xch
Xab Wal Xab Pro Xdt
Xab Wal Xab Pro Xdu
Xab Wal Xab Pro Xdv
Xab Wal Xab Pro Xdw
Xab Wal Xab Pro Xdx
Xab Wal Xab Pro Xdy
Xab Wal Xab Pro Xdz
Xab Wal Xab Pro Xea
Xab Wal Xab Pro Xeb
Xab Wal Xab Pro Xec
Xab Wal Xab Pro Xed
Xab Wal Xab Pro Xef
Xab Wal Xab Pro Xeg
Xab Wal Xab Pro Xeh
Xab Wal Xab Pro Xei
Xab Wal Xab Pro Xek
Xab Wal Xab Pro Xel
Xab Wal Xab Pro Xem
Xab Wal Xab Pro Xen
Xab Wal Xab Pro Xeo
Xab Wal Xab Pro Xep
Xab Wal Xab Pro Xeq
Xab Wal Xab Pro Xer
Xab Wal Xab Pro Xeq
Xab Wal Xab Pro Pro Wal Fen
Xab Wal Xab Pro Xet Wal Fen NH2
Xab Wal Xer Pro Pro Wal Fen NH2
Xab Wal Xbc Pro Pro Wal Fen NH2
Xab Ile Xab Pro Pro Wal Fen NH2
Xab Leu Xab Pro Pro Wal Fen NH2
Xde Wal Xab Pro Pro Wal Fen NH2
Xdd Wal Xab Pro Pro Wal Fen NH2
Xes Wal Xab Pro Pro Wal Fen NH2
Xeu Wal Xab Pro Pro Wal Fen NH2
Xaa Wal Xab Pro Pro Fen Fen NH2
Xaa Wal Xab Pro Pro Wal NH2
Xaa Wal Xab Pro Xew
Xaa Wal Xab Pro Pro NH2
Xaa Wal Xab Pro Pro
Xaa Wal Xab Pro Pro Xew
Xaa Wal Xab Xex
Xdd Wal Xab Pro Pro NH2
Xaa Xdf Xab Pro Pro NH2
PL 197 834 B1
171. XaaWaI Xab Pro Xey
172. )^i^aV«aI XabPro Xez
173. KlaWla I XabPro Pro Wa I FenNH2
174. Xaa WaI Xab Pro Pro Xbf
175. XaaWaI XabPro bfc
176. XaaWa I Xab Pro Xfd
177. XaaWa I Xab Pro Xfe
178. XaaWa I Xab Pro Xbf
179. XaaWa I Xab Pro Xfg
180. XaaWa I Xab Pro Xfh
181. XaaWa I Xab Xfi
182. XaaWa I Xab Pro Xfj
183. XaaWa I XdI Pro Pro NH2
184. XaaWa I Xfk Pro Pro NH2
185. XaaWaI XfI Pro Xfh
186. XaaWa I Xfk Pro Xfh
187. XxxWa I Xab Pro Xfh
188. Xaa WaI Xab Pro Pro XX f FenNH2
189. XaaWaI Xab Pro Pro Leu Fen NH2
190. Xaa Wa I Xab Pro Pro He FenN H2
Przykłady charakterystyki MS dla nowych wytworzonych związków podane są poniżej:
Przykład
3.
4.
5.
6.
7.
8.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
25.
26.
27.
31.
Analiza bombardowania prędkimi atomami 565 579
593
607
621
635
607
607
621
649
635
635
635
635
621
621
635
635
633
647
661
623
PL 197 834 B1
32. 671
33. 667
34. 681
35. 655
36. 655
37. 669
38. 621
39. 635
41. 649
42. 621
43. 633
44. 667
45. 607
46. 647
47. 668
48. 655
49. 669
50. 685
51. 629
52. 625
53. 721
55. 579
58. 623
61. 597
62. 621
63. 609
64. 625
65. 635
66. 591
67. 715
68. 685
69. 685
70. 591
71. 607
72. 621
74. 706
75. 579
PL 197 834 B1
76. 579
77. 579
78. 607
79. 607
80. 607
81. 607
82. 637
83. 692
84. 706
85. 706
86. 706
87. 607
90. 635
92. 659
93. 617
94. 636
95. 678
128. 671
131. 625
139. 625
151. 637
152. 798
153. 810
154. 812
155. 812
156. 812
157. 812
158. 812
159. 811
160. 825
161. 881
162. 845
163. 649
164. 737
165. 550
166. 551
167. 731
PL 197 834 B1
168. 550
169. 566
170. 566
171. 635
172. 704
173. 853
174. 740
175. 619
176. 845
177. 649
178. 691
179. 717
180. 641
181. 579
182. 595
183. 566
184. 566
185. 669
186. 656
187. 669
188. 811
189. 812
190. 812
Symbole stosowane w opisie związków o wzorze I posiadają następujące znaczenie: Xaa: N,N-dimetylowaiina
Xab: N-metylowaiina
PL 197 834 Β1
Xaa:
Xab:
Xac:
Xad:
Xae:
Xaf:
Xag:
N,N-dimetylowalina
N-metylowalina
O
PL 197 834 B1
PL 197 834 B1
PL197 834 Β1 xat:
Xau:
Xav:
Xax
CH3
PL 197 834 B1
PL 197 834 Β1
CH3
PL 197 834 Β1
Xbp:
PL 197 834 B1
PL 197 834 B1
PL 197 834 B1
PL 197 834 B1
PL197 834 Β1
XCO
Xcp:
XCQ:
Xcr:
XCS
N
PL 197 834 B1
PL 197 834 Β1
Xda :
Xdb:
Xdc:
Xdd:
Xde:
Xdf:
Xdg:
N-metylo-2-aminobutyroil
2-aminobutyroil
N,N-dimetylo-2-aminobutyroil
N,N-dimetylo-2-tert.-butyloglicyna
N,N-dimetylo-izoleucyna
2-tert.-butyloglicyna h3C\
N
CH3
NH.
CH3 ch3
Xdh:
ch3 H3C\L^CH3
NH
CH3
Xdi:
-N
CH3
Xdk:
NH.^-CH3 0 CH3
ch3
PL197 834 Β1
Xdl:
N-metylo-2-tert.-butyloglicyna
Xdm:
Xdn:
Xdo:
Xdp:
Xdq:
Xdr:
o
PL 197 834 B1
PL197 834 Β1
ο
PL 197 834 B1
PL 197 834 Β1
Xeo:
Xep:
Xeq
Xer
Xes
Xet
Xeu
N-metyloleucyna
N-acetylo-N-metylowalina kwas pipekolinowy
Xev:
Xew:
NH //
PL 197 834 B1
PL 197 834 B1
Xfk: N-etylowalina
Xf1: N-metylo-3-tert.-butyloalanina

Claims (31)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Kompozycjafarmaceutyczna,z znmieenntym, że zawieras kuteczną il ość p ieievszegozwiązku ąybrcauoz n grupy kUłcdcjzccj kię n ocUlitcUkulu, tcUszturu lub mzdyfiUzącauoz tcUkcau clbz caclzgu tcUkzidząuoz i kUutucnaz ilzśp druoiuoz nsiznUu, przy cnym drugi nsiznuU ktcazsi nsiznuU z ąnzrnu I:
    R1 R2N-CHX-CO-A-B-D-(E)s - (F)t - (G)u-0 (I) ą Utórym
    Ri oznacza C-Ocalk,! , yyklopśopy1 , , fluozoizoprzpyl lub cmiazsulfzayl;
    r2 oąsawsa wodór, CiC3^^l^ili i Uśośoiśopśopyl lιJbykklopśopyl;
    R^N-R2 rcnum mzoz ktcazsip rusntę pirzlidyaząz lub pipurydyaząz;
    A znaccnc rusntę sclilu, inzluucylu, luucylu, cllzinzluucylu, 2,2-dimutylzolicylu, 2-cyUlzprzpylzolicylu, 2-cyUlzpuatylzolicylu, 3-turt-butylzclcaylu, 2-turt-butylzolicylu, 3-cyUlzhuUkylzclcaylu, 2-uty-lzolicylu, 2-cyUlzhuUkylzolicylu, azrluucylu lub azrąclilu;
    B oznacza resztę N-mejylowalilu , ^ο^βΙϊ^ , -leucylu , -śzoleucylu, -2-^1---01^1031^11,,
    -3-turt-butylzclcaylu, -2-utylzolicylu, -2-cyUlzprzpylzolicylu, -2-cyUlzpuatylzolicylu, azrluucylu lub -2-cyUlzhuUkylzolicylu;
    D oznacza resztę pzcililu, homopśolilu, hydreksyprelilu , 344dr^l^j^(dś^|^ś^lihz, 4-1Ίuośoprolilu,
    3-mutylzprzlilu, 4-mutylzprzlilu, 5-mutylzprzlilu, ccutydyaz-2-Ucrbzaylu, 3,3-dimutylzprzlilu, 4,4-difluzrzprzlilu, zUkcnzlidyaz-4-Ucrbzaylu lub ticnzlidyaz-4-Ucrbzaylu;
    PL 197 834 B1
    E oznacza resztę prolilu, homoprolilu, hydroksyprolilu, 3,4-dehydroprolilu, 4-fluoroprolilu,
    3-metyloprolilu, 4-metyloprolilu, 5-metyloprolilu, acetydyno-2-karbonylu, 3,3-dimetyloprolilu, 4,4-difluoroprolilu, oksazolidyno-4-karbonylu lub tiazolidyno-4-karbonylu;
    F i G są niezależnie wybrane z grupy składającej się z reszt prolilu, homoproillu, hydroSsyprolilu, tiazolidyno-4-karbonylu, 1-aminopentylo-1-karbonylu, walilu, 2-tert-butyloglicylu, izoleucylu, leucylu, 3-cykloheksyloalanylu, fenyloalanylu, N-metylofenylo-alanylu, tetrahydroizochinoilo-2-histydylu, 1-aminoindylo-1-karbonylu, 3-pirydyloalanylu, 2-cykloheksyloglicylu, norleucylu, norwalilu, neopetyloglicylu, trytofanylu, glicylu, 2,2-dimetyloglicylu, alanylu, β-alanylu i 3-naftyloalanylu;
    X oznacza wodór. C1-C5alkil, C3-C7cykloalkil, -CH2-cykloheksyl, benzyl lub fenetyl;
    s, t i u wynoszą niezależnie 0^0 1 ; i
    K oznacza grupę hydroksy, C1-C4alkoksy, fenoksy, benzyloksy lub grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której
    R5 oznacza wodór, lub hydroksyl· lub C- -alkoksyl· lub benzyloksy,, lub fenoksy,, lub liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil, lub liniowy albo rozgałęziony C^-alkil, który może być podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluoru, lub C3-10-cykloalkil, lub benzyl, który może być podstawiony przez do trzech podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C^-alkoksyl, fenoksyl, benzoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, grupę cyjano, hydroksyl, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2;
    r6 oznacza wodór, lub liniowy lub rozgałęziony C^1.12-akiH, który może być podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluoru, lub liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil, lub C3-10-cykloalkil, lub -(CH2)V- C3-7-cykloalkil, gdzie v oznacza 0, 1,2 lub 3, lub norefedryl, lub norpseudoefedryl lub chinolil, lub pirazyl, lub -CH2-benzimidazoil, lub (l)-adamantyl, lub (2)-adamantyl, -CH2-adamantyl, lub α-metylobenzyl, lub α-dimetylobenzyl, lub -(CHK-fenyl, gdzie v oznacza 0, 1,2 lub 3; które mogą być podstawione przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C·· -alkoksyl, fenoksyl, benzoksyl, chlorowiec, C^-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; lub -(CH2)m-naftyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub -(CH2)w-benzhydryl, gdzie w oznacza 0, 1 lub 2; lub bifenyl lub pikoil lub benzotiazoil lub benzoizotiazoil lub benzopirazoil, lub benzoksazoil, lub -(CH2)m-fluorenyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub pirymidyl lub -(CH2)m-indanyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub -(CH2CH2O)y-CH3, gdzie y oznacza 0, 1,2, 3, 4 lub 5, lub -(CH2CH2O)y-CH2CH3, gdzie y oznacza 0, 1,2, 3, 4 lub 5, lub NH-C6H5, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C1-4-alkoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2, lub NCH3-C5H5, lub -NH-CH2-C6H5, lub NCH3-CH2-C6H5 lub 5-członowy heteroaryl, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, tiometyl, tioetyl, C3-6-cykloalkil, -CH3-COOEt, grupę C3-4-alkilenową, tworzącą układ bicykliczny z heterocyklem, fenyl; lub -CHR7-5 członowy heteroaryl, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, cyjano, chlorowiec, COOMe, COOEt, COOiPr lub CONH2, C^-alkil, C1-4-alkoksyl, fenyl, benzyl, naftyl lub C1-7-alkilosulfonyl, gdzie (R7 oznacza wodór, liniowy lub rozgałęziony C^-alkil, benzyl; lub R7 i R5 tworzą razem ugrupowanie -(CH2)3- lub -(CH2)4-, oraz jego sole z fizjologicznie dopuszczalnymi kwasami.
  2. 2. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera dodatkowo akceptowalny farmaceutycznie nośnik.
  3. 3. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że w związku o wzorze I, K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w którym:
    r5 oznacza wodór, hydroksy;, C·· -alkoksyl· benzyloksy;, fenoksy;, liniowy albo rozgałęziony C1-7-alkil podstawiony lub niepodstawiony fluorem; liniowy lub rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil; C3-10-cykloalkil; niepodstawiony benzyl lub mono- di- lub tri- podstawiony benzyl, przy czym podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej
    PL 197 834 B1 się z: CF3, nitro, C1.7-alkilosulfonylu, C1.4-alkoksylu, fenoksylu, benzoksylu, chlorowca, C1.4-alkilu, grupy cyjano, hydroksylu, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2;
    R6 oznacza wodór; podstawiony fluorem lub niepodstawiony liniowy lub rozgałęziony Ci-12-alkil; liniowy albo rozgałęziony Ci-12-hydroksyalkil; C3-i0-cykloalkil; -(CH2K-, C3-7-cykloalkil (v=0, 1, 2 lub 3); norefedryl; norpseudoefedryl; chinolil; pirazyl; -CH2-benzimidazoil; (1)-adamantyl; (2)-adamantyl; -CH2-adamantyl; alfa-metylobenzyl; alfa-dimetylobenzyl; -(CH2)v-fenyl (v=0, 1,2 lub 3), przy czy grupa fenylowa może być niepodstawiona lub mono- lub di-podstawiona a podstawniki niezależnie od siebie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, C^-alkilosulfonylu, C^-alkoksylu, fenoksylu, benzoksylu, chlorowca, C1-7-alkilu lub skondensowanego alkilu, cyjano, hydroksylu, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; -(CH2)m-naftyl (m=0 lub 1); -(CH2)w-benzhydryl (w=0, 1 lub 2); bifenyl; pikolil benzotiazolil; benzoizotiazolil; benzopirazolil; benzoksazolil; -(CH2)m-fluorenyl (m=0 lub 1); pirymidyl; - (CH2)m-indanyl (m=0 lub 1); -(CH2CH2O)y-CH3 (y=0, 1, 2, 3, 4 lub 5); -(CHfC^COy-CI-fCH;, (y=0, 1, 2, 3, 4 lub 5); NH-fenyl, przy czym grupa fenylowa jest niepodstawiona lub mono- lub di- podstawiona zaś podstawniki są niezależnie wybrane z grupy składającej się z: CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonylu, C- 4-alkoksylu, chlorowca, C14-alkilu lub skondensowanego alkilu, cyjano, hydroksylu, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; -NCH3-C6H5; -NH-CH2-C6H5; -NCH3-CH2-C6H5 lub 5-członowy niepodstawiony lub mono- lub di- podstawiony heteroaryl, przy czym podstawniki wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, tiometylu, tioetylu, C3-6-cykloalkilu, -CH2-COOEt i grupy C3-4-alkilenowej, tworzącej układ bicykliczny z heterocyklem; fenyl; -CHR7 - 5 członowy heteroaryl, w którym grupa heteroarylowa jest niepodstawiona lub mono- lub di- podstawiona, przy czym podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, cyjano, chlorowca, COOMe, COOEt, COOiPr lub CONH2, C^-alkilu, C^-alkoksylu, fenylu, benzylu, naftylu i C1-7-alkilosulfonylu; r7 stanowi wodór, liniowy lub rozgałęziony C^-alkil, benzyl; lub r7 i R5 tworzą razem ugrupowanie -(CH2)3- lub -(CH2)4-.
  4. 4. Kompozycja według zastrz. 3, znamienna że w związku o wzooze I, każdy z R1 ; R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec.-butyl lub tert.-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub CrC4-alkoksyl a r6 oznacza liniową lub rozgałęzioną grupę C1-C12-alkilową wybraną z grupy jednowartościowych rodników obejmujących:
    -C(CH3)3;
    -C-CH2-CH3;
    I (CH3)2
    -C-(CH2CH3)2;
    I
    CH3 -ch-C(CH3)3;
    I
    CH3
    -ch-ch(ch3)2;
    i C2H5
    -ch-ch(ch3)2;
    i
    CH(CH3)2 -C(CH3)2CH(CH3)2; -ch(ch3)2; -CH(CH3)CH2CH3 ; i -CH(CH3)CH(CH3)2.
    PL 197 834 B1
  5. 5. Kompozycja według zastrz. 4, znamienna tym, że mono-wartościowy rodnik oznacza -C(CH3)3.
  6. 6. Komppozyja weełuu zzatrz. 3, zznmieenn tym, żż w związzk o wzzrzz I kkażd z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której R5 oznacza wodór lub Ci-C4-alkoksyl a r6 wybrany jest z grupy jednowartościowych rodników obejmujących: (CH2)v-fenyl (w którym małe v wynosi 1) i α ,α-dimetylobenzyl.
  7. 7. Kompozycja według zastrz. 3, znamienna tym, że w związku o wzorze I każdy z Ri i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub
    3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub CrC4-alkoksyl a r6 oznacza liniowy lub rozgałęziony C1-C12-hydroksyalkil.
  8. 8. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, że r6 oznacza 3-hydroksy-1,1-dimetylopropyl.
  9. 9. Kompozycja według zastrz. 3, znamienna tym, że w związku o wzorze I każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub CrC4-alkoksyl a r6 oznacza C3-C10-cykloksyalkil wybrany z grupy obejmującej: (1)-adamantyl, (2)-adamantyl, cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl, 1-metylocyklopentyl, 1-metylocykloheksyl i [3.3.0]okta-1-yl.
  10. 10. Kompozycja według zastrz. 3, znamienna tym, że w związku o wzorze I każdy z R1 i R2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; r5 oznacza benzyl, a r6 oznacza wodór.
  11. 11. Zastosowanie skutecznej ilości pierwszego związku wybranego z grupy składającej się z paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu lub analogu taksanowego i skutecznej ilości drugiego związku o wzorze I:
    R1 R2N-CHX-CO-A-B-D-(E)s - (F)t - (G)u - K (I) w którym
    R1 oznacza Ci-C3alkH| cyklopropyk C--C:,alkllosulfc^r^y/,i fluoroetyh difluoroety,| fluoroizopropyl lub aminosulfonyl;
    r2 oznacza wodór C-CalkU| | difluorΌetyli fluoroizopiropyI lub cyklopropy;;
    R1N-R2 razem mogą stanowić resztę pirolidynową lub piperydynową;
    A oznacza resztę walilu, izoleucylu, leucylu, alloizoleucylu, 2,2-dimetyloglicylu, 2-cyklopropyloglicylu, 2-cyklopentyloglicylu, 3-tert-butyloalanylu, 2-tert-butyloglicylu, 3-cykloheksyloalanylu, 2-etyloglicylu, 2-cykloheksyloglicylu, norleucylu lub norwalilu;
    B oznacza resztę N-metylowalilu, -norwalilu, -leucylu, -izoleucylu, -2-tert-butyloglicylu,
    -3-tert-butyloalanylu, -2-etyloglicylu, -2-cyklopropyloglicylu, -2-cyklopentyloglicylu, norleucylu lub -2-cykloheksyloglicylu;
    D oznacza resztę prolilu, homoprolilu, hydroksyprolilu, 3,4-dehydroprolilu, 4-fluoroprolilu,
    3-metyloprolilu, 4-metyloprolilu, 5-metyloprolilu, acetydyno-2-karbonylu, 3,3-dimetyloprolilu, 4,4-difluoroprolilu, oksazolidyno-4-karbonylu lub tiazolidyno-4-karbonylu;
    E oznacza resztę prolilu, homoprolilu, hydroksyprolilu, 3,4-dehydroprolilu, 4-fluoroprolilu,
    3-metyloprolilu, 4-metyloprolilu, 5-metyloprolilu, acetydyno-2-karbonylu, 3,3-dimetyloprolilu, 4,4-difluoroprolilu, oksazolidyno-4-karbonylu lub tiazolidyno-4-karbonylu;
    F i G są niezależnie wybrane z grupy składającej się z reszt prolilu, homoprolilu, hydroksyprolilu, tiazolidyno-4-karbonylu, 1-aminopentylo-1-karbonylu, walilu, 2-tert-butyloglicylu, izoleucylu, leucylu, 3-cykloheksyloalanylu, fenyloalanylu, N-metylofenylo-alaPL 197 834 B1 nylu, tetrahydroizochinoilo-2-histydylu, 1-aminoindylo-1-karbonylu, 3-pirydyloalanylu, 2-cykloheksyloglicylu, norleucylu, norwalilu, neopetyloglicylu, trytofanylu, glicylu, 2,2-dimetyloglicylu, alanylu, β-alanylu i 3-naftyloalanylu;
    X oznacza wodór. C1-C5alkil, C3-C7cykloalkil, -CH2-cykloheksyl, benzyl lub fenetyl;
    s, t i u wynoszą niezależnie 0 lub 1 ; i
    K oznacza grupę hydroksy, Ci-C4alkoksy, fenoksy, benzyloksy lub grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której
    R5 oznacza wodór, k^b hydrossy; , ^b C-_7-alkossy; , ^b benzylossy; , ^b fenossy; , ^b liniowy albo rozgałęziony Ci-12-hydroksyalkil, lub liniowy albo rozgałęziony Ci-7-alkil, który może być podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluoru, lub C3-10-cykloalkil, lub benzyl, który może być podstawiony przez do trzech podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C1-4-alkoksyl, fenoksyl, benzoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, grupę cyjano, hydroksyl, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2;
    r6 oznacza wodór; tób liniowy K^b rozgałęziony C-^-alk,;, który może być podstawiony przez jeden lub więcej atomów fluoru, lub liniowy albo rozgałęziony C1-12-hydroksyalkil, lub C3-10-cykloalkil, lub -(CH2)v-C3-7-cykloalkil, gdzie v oznacza 0, 1,2 lub 3, lub norefedryl, lub norpseudoefedryl lub chinolil, lub pirazyl, lub -CH2-benzimidazoil, lub (l)-adamantyl, lub (2)-adamantyl, -CH2-adamantyl, lub α-metylobenzyl, lub α-dimetylobenzyl, lub -(CH2)v-fenyl, gdzie v oznacza 0, 1,2 lub 3; które mogą być podstawione przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C^-alkoksyl, fenoksyl, benzoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; lub -(CH2)m-naftyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub -(CH2)w-benzhydryl, gdzie w oznacza 0, 1 lub 2; lub bifenyl lub pikoil lub benzotiazoil lub benzoizotiazoil lub benzopirazoil, lub benzoksazoil, lub -(CH2)m-fluorenyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub pirymidyl lub -(CH2)m-indanyl, gdzie m oznacza 0 lub 1; lub -(CH2CH2O)s-CH3, gdzie y oznacza 0, 1, 2, 3, 4 lub 5, lub -(CH2CH2O)s-CH2CH3, gdzie y oznacza 0, 1, 2, 3, 4 lub 5, lub NH-C3H5, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonyl, C^-alkoksyl, chlorowiec, C1-4-alkil, który może tworzyć układ cykliczny, cyjano, hydroksyl, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2, lub NCH3-C6H5, lub -NH-CH2-C6H5, lub NCH3-CH2-C6H5 lub 5-członowy heteroaryl, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, tiometyl, tioetyl, C3-6-cykloalkil, -CH2-COOEt, grupę C3-4-alkilenową, tworzącą układ bicykliczny z heterocyklem, fenyl; lub -CHR7-5 członowy heteroaryl, który może być podstawiony przez do dwóch podstawników, które niezależnie mogą oznaczać CF3, nitro, cyjano, chlorowiec, COOMe, COOEt, COOiPr lub CONH2, C^-alkil, C^-alkoksyl, fenyl, benzyl, naftyl lub C1-7-alkilosulfonyl, gdzie (R7 oznacza wodór, liniowy lub rozgałęziony C^-alkil, benzyl; lub R7 i R5 tworzą razem ugrupowanie -(CH2)3- lub -(CH2)4-;
    oraz jego soli z fizjologicznie tolerowanymi kwasami, do wytwarzania leku do leczenia nowotworu u ssaków, wybranego z grupy składającej się z nowotworów płuc, piersi, jelita, prostaty, pęcherza, okrężnicy, śluzówki macicy i nowotworów hematologicznych.
  12. 12. Zastosowanie według zastrz. 11, znamienne tym, że podczas leczenia związek o wzorze I jest przyjmowany jako pierwszy, po czym podawany jest związek pierwszy.
  13. 13. Zastosowanie według zastrz. 11, znamienne tym, że podczas leczenia związek pierwszy jest przyjmowany jako pierwszy, po czym podawany jest związek o wzorze I.
  14. 14. Zastosowanie według zastrz. 11, znamienne tym, że podczas leczenia związek pierwszy i związek o wzorze I są podawane równocześnie.
  15. 15. Zastosowanie według zastrz. 11, znamienne tym, że lek podaje się człowiekowi.
  16. 16. Zastosowanie według zastrz. 15, znamienne tym, że stosuje się związek o wzorze I, w którym K oznacza podstawioną jednostkę aminową o wzorze R5-N-R6, w którym:
    r5 oznacza wodór; hydrokyyl; Ci.y-alOokyyl; benzylosyy;; eenokyyl; podstawiony fluorem lub niepodstawiony, liniowy albo rozgałęziony C1-7-alkil; liniowy lub rozgałęziony C1.12. -hydroksyalkil; C3-10-cykloalkil; niepodstawiony benzyl lub mono-, di- lub tri- podstawiony benzyl, przy czym podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej się
    PL 197 834 B1 z: CF3, nitro, C1.7-alkilosulfonylu, C1.4-alkoksylu, fenoksylu, benzoksylu, chlorowca, C1.4-alkilu, grupy cyjano, hydroksylu, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2);
    R6 oznacza wodór; podstawiony fluorem lub niepodstawiony, liniowy lub rozgałęziony
    Ci-12-alkil; liniowy albo rozgałęziony Ci-12-hydroksyalkil; C3-i0-cykloalkil; -(CH2K-C3-7-cykloalkil (v=0, 1, 2 lub 3); norefedryl; norpseudoefedryl; chinolil; pirazyl; -CH2-benzimidazolil; (1)-adamantyl; (2)-adamantyl; -CH2-adamantyl; alfa-metylobenzyl; alfa-dimetylobenzyl; -(CH2)v-fenyl (v=0, 1, 2 lub 3), przy czym grupa fenylowa jest niepodstawiona lub mono- lub di- podstawiona a podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonylu, C1-4-alkoksylu, fenoksylu, benzoksylu, chlorowca, C1-4-alkilu lub skondensowanego alkilu, cyjano, hydroksylu, N(CH3)2, COOMe, COOEt, COOiPr i COONH2; -(CH2)m-naftyl (m=0 lub 1); -(CH2)w-benzhydryl (w=0, 1 lub 2); bifenyl; pikolil; benzotiazolil; benzoizotiazolil; benzopirazolil; benzoksazolil; -(CH2)m-fluorenyl (m=0 lub 1); pirymidyl; -(CH2)m-indanyl (m=0 lub 1); -(CH2CH2O)y-CH (y=0, 1,2, 3, 4 lub 5); -(C^C^OL-CI-fCH;, (y=0, 1,2, 3, 4 lub 5); NH-fenyl, przy czym grupa fenylowa jest niepodstawiona lub mono- lub dipodstawiona, a podstawniki niezależnie wybrane są z grupy składającej się z: CF3, nitro, C1-7-alkilosulfonylu, C1-4-alkoksylu, chlorowca, C^-alkilu lub skondensowanego alkilu, cyjano, hydroksylu, COOMe, COOEt, COOiPr lub COONH2; -NCH3-C6H5; -NH-CH2-C6H5; -NCH3-CH2-C6H5; 5-członowy niepodstawiony lub mono- lub di- podstawiony heteroaryl, przy czym podstawniki są wybrane z grupy składającej się z: CF3, nitro, tiometylu, tioetylu, C3-6-cykloalkilu, -CH2-COOEt, grupy C3-4-alkilenowej tworzącej układ bicykliczny z heterocyklem; fenyl; -CHR7 - 5 członowy heteroaryl, w którym grupa heteroarylowa jest niepodstawiona lub mono- lub di- podstawiona, przy czym podstawniki są niezależnie wybrane z grupy składającej się z: CF3, nitro, cyjano, chlorowca, COOMe, COOEt, COOiPr, CONH2, C^-alkilu, C^-alkoksylu, fenylu, benzylu, naftylu i C1-7-alkilosulfonylu; i r7 oznacza wodór, liniowy lub rozgałęziony C^-alkil, benzyl; lub r7 i R5 tworzą razem ugrupowanie -(CH2)3- lub -(CH2)4-.
  17. 17. Zastosowanie weeług zzstrz. 16, znamiennetym, Zż stosuje się; związzk o wzzmz ,, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec.-butyl lub tert.-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub C1-C4-alkoksyl, a R, oznacza liniową lub rozgałęzioną grupę C1-C12-alkilową wybraną z grupy jednowartościowych rodników oznaczających:
    -C(CH3)3;
    -C-CH2-CH3;
    (CHa>2
    -C-(CH2CH3)2;
    I
    CH3
    -ch-C(CH3)3;
    I
    CH3
    -ch-ch(ch3)2;
    C2H5
    -ch-ch(ch3)2; CH(CH3)2 -C(CH3)2CH(CH3); -CH(CH3)2; -CH(CH3)CH2CH3 i -CH(CH3)CH(CH3)2.
    PL 197 834 B1
  18. 18. Zastosowanie według zastrz. 17, znamienne tym, że stosuje się związek, w którym monowartościowy rodnik oznacza -C(CH3)3.
  19. 19. Zastosowaniewedług zastrz. 16, że stosuje się związek o wzorzel, w którym każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tertbutyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolii; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której R5 oznacza wodór lub CrC4-alkoksyl a R, wybrany jest z grupy jednowartościowych rodników obejmujących: (CH2)v-fenyl (w którym małe v wynosi 1) i α ,α-dimetylobenzyl.
  20. 20. Zastosowanie według zastrz. 16, znamienne tym, że stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i r2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl, 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub CrC4-alkoksyl, a R, oznacza liniowy lub rozgałęziony CrC12-hydroksyalkil.
  21. 21. Zastosowanie według zastrz. 20, znamienne tym, że stosuje się związek, w którym R, oznacza 3-hydroksy-1,1-dimetylopro>pyl.
  22. 22. Zastosowanie według zastrz. 16, znamienne tym, że stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i r2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, 2-etyloglicyl, izoleucyl lub 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 2-etyloglicyl, 1-izoleucyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil; i K oznacza podstawioną grupę aminową o wzorze R5-N-R6, w której r5 oznacza wodór lub CrC4-alkoksyl, a R, oznacza C3-C10-cykloksyalkil wybrany z grupy obejmującej: (1)-adamantyl, (2)-adamantyl, cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl, 1-metylocyklopentyl, 1-metylocykloheksyl i [3.3.0]okta-1-yl.
  23. 23. Zastosowanie według zastrz. 16, znamienne tym, że stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i r2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; r5 oznacza benzyl, a R, oznacza wodór.
  24. 24. Zastosowanie według zastrz. W, znamienne tym, że stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i r2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; r5 oznacza benzyl, a R, oznacza wodór i pierwszy związek stanowi paklitaksel.
  25. 25. Kompozycja według zastrz. 3, znamienna tym, że pierwszy związek stanowi paklitaksel, zaś w drugim związku o wzorze I każdy z R1 i R2 oznacza metyl; X oznacza izopropyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil; B oznacza N-metylowalil; D oznacza prolil; E oznacza prolil; r5 oznacza benzyl, a R, oznacza wodór.
    2,. Kompozycja według zastrz. 3, znamienna tym, że w związku o wzorze I każdy z R1 i R2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl, 2-etyloglicyl lub 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl, 2-etyloglicyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub
    3.4- dehydropropyl; E oznacza prolil, 3-metyloprolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil,
    3.4- dehydroprolil lub hydroksyprolil.
  26. 27. Zastosowanie według zastrz. W, znamienne tym, że stosuje się związek o wzorze I, w którym każdy z R1 i r2 oznacza metyl lub etyl; X oznacza izopropyl, sec-butyl lub tert-butyl; s równe jest 1; t i u, każde równe jest 0; A oznacza walil, izoleucyl, 2-etylo-glicyl lub 2-tert.-butyloglicyl; B oznacza N-metylowalil, 1-izoleucyl, 2-etyloglicyl lub 2-tert-butyloglicyl; D oznacza prolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl lub 3,4-dehydropropyl; E oznacza prolil, 3-metyloprolil, 4-fluoroprolil, tiazolidynylo-4-karbonyl, homoprolil, 3,4-dehydroprolil lub hydroksyprolil.
  27. 28. Zastosowanie pierwszego związku wybranego spośród paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu lub analogów taksoidowych do wytwarzania leku do terapii złożonej w zestawie z drugim związkiem będącym związkiem o wzorze I, określonym w zastrz. 1, do leczenia nowotworów
    PL 197 834 B1 u ssaków, przy czym nowotwór jest wybrany spośród nowotworów płuc, piersi, jelita, prostaty, pęcherza, okrężnicy, błony śluzowej macicy i nowotworów hematologicznych.
  28. 29. Zastosowanie według zastrz. 28, znamienne tym, że leczenie w leczeniu złożonym obejmuje podawanie pierwszego związku wybranego spośród paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu albo analogów taksoidowych jako pierwszego, z następującym dalej podawaniem związku o wzorze I.
  29. 30. Za^t^<^^(^\^^ni^ według zastrz. 28, znamienne tym, że leczenie lub leczenie złożone obejmuje podawanie związku o wzorze I jako pierwszego, z następującym dalej podawaniem pierwszego związku wybranego spośród paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu albo analogów taksoidowych.
  30. 31. Zastosowanie według zasfrz. 28, znamienne tym, że I eczeniel ubleczenie złożone obejmuje równoczesne podawanie związku o wzorze I i pierwszego związku wybranego spośród paklitakselu, taksoteru i modyfikowanego taksanu albo analogów taksoidowych.
  31. 32. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera związek o wzorze I wybrany z grupy obejmującej następujące związki
PL335579A 1997-03-13 1998-03-09 Kompozycja farmaceutyczna, zawierająca pochodne dolastatyny-15 w połączeniu z taksanami i jej zastosowanie PL197834B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US08/819,101 US6103698A (en) 1997-03-13 1997-03-13 Dolastatin-15 derivatives in combination with taxanes
PCT/US1998/004594 WO1998040092A1 (en) 1997-03-13 1998-03-09 Dolastatin-15 derivatives in combination with taxanes

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL335579A1 PL335579A1 (en) 2000-05-08
PL197834B1 true PL197834B1 (pl) 2008-04-30

Family

ID=25227196

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL335579A PL197834B1 (pl) 1997-03-13 1998-03-09 Kompozycja farmaceutyczna, zawierająca pochodne dolastatyny-15 w połączeniu z taksanami i jej zastosowanie

Country Status (30)

Country Link
US (2) US6103698A (pl)
EP (1) EP0981358B1 (pl)
JP (1) JP2001514659A (pl)
KR (1) KR100555604B1 (pl)
CN (1) CN1157223C (pl)
AT (1) ATE241376T1 (pl)
AU (1) AU728027B2 (pl)
BG (1) BG64338B1 (pl)
BR (1) BR9808249A (pl)
CA (1) CA2282720C (pl)
CO (1) CO4940498A1 (pl)
CZ (1) CZ293905B6 (pl)
DE (1) DE69815100T2 (pl)
DK (1) DK0981358T3 (pl)
ES (1) ES2200317T3 (pl)
HK (1) HK1026851A1 (pl)
HR (1) HRP980125A2 (pl)
HU (1) HU228860B1 (pl)
ID (1) ID23900A (pl)
IL (2) IL131597A0 (pl)
NO (1) NO323894B1 (pl)
NZ (1) NZ337416A (pl)
PL (1) PL197834B1 (pl)
PT (1) PT981358E (pl)
RU (1) RU2218174C2 (pl)
SK (1) SK285133B6 (pl)
TR (1) TR199902244T2 (pl)
TW (1) TWI277426B (pl)
WO (1) WO1998040092A1 (pl)
ZA (1) ZA982093B (pl)

Families Citing this family (10)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US20010009901A1 (en) 1996-12-11 2001-07-26 Basf Aktiengesellschaft Germany Antineoplastic peptides
AU775373B2 (en) 1999-10-01 2004-07-29 Immunogen, Inc. Compositions and methods for treating cancer using immunoconjugates and chemotherapeutic agents
US20050192443A1 (en) * 2000-11-08 2005-09-01 Lorus Therapeutics Inc. Biological response modifier for the treatment of cancer
AU2002214876A1 (en) * 2000-11-08 2002-05-21 Lorus Therapeutics Inc. Combination preparation of a biological response modifier and an anticancer agent and uses thereof
CA2607940C (en) 2005-05-18 2009-12-15 Aegera Therapeutics Inc. Bir domain binding compounds
BRPI0711591A2 (pt) 2006-05-16 2011-11-16 Aegera Therapeutics Inc composto de ligação de domìnio bir da iap
TW201129384A (en) 2010-02-10 2011-09-01 Immunogen Inc CD20 antibodies and uses thereof
SG182724A1 (en) 2010-02-12 2012-08-30 Pharmascience Inc Iap bir domain binding compounds
KR20230019120A (ko) * 2020-06-03 2023-02-07 추가이 세이야쿠 가부시키가이샤 고난도 서열의 효율적 펩티드 축합법
CA3230737A1 (en) 2021-09-03 2023-03-09 Toray Industries, Inc. Pharmaceutical composition for cancer treatment and/or prevention

Family Cites Families (25)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4816444A (en) * 1987-07-10 1989-03-28 Arizona Board Of Regents, Arizona State University Cell growth inhibitory substance
US5676978A (en) 1989-02-14 1997-10-14 Amira, Inc. Methods of inhibiting undesirable cell growth using a combination of a cyclocreatine compound and a hyperplastic inhibitory agent
US4879278A (en) 1989-05-16 1989-11-07 Arizona Board Of Regents Isolation and structural elucidation of the cytostatic linear depsipeptide dolastatin 15
US5278324A (en) * 1990-08-28 1994-01-11 Virginia Tech Intellectual Properties, Inc. Water soluble derivatives of taxol
MX9102128A (es) 1990-11-23 1992-07-08 Rhone Poulenc Rorer Sa Derivados de taxano,procedimiento para su preparacion y composicion farmaceutica que los contiene
DE69230824T2 (de) 1991-08-09 2000-07-27 Teikoku Hormone Mfg Co Ltd Neue tetrapeptidderivate
US5250683A (en) * 1991-09-23 1993-10-05 Florida State University Certain substituted taxanes and pharmaceutical compositions containing them
US5227400A (en) * 1991-09-23 1993-07-13 Florida State University Furyl and thienyl substituted taxanes and pharmaceutical compositions containing them
US5272171A (en) * 1992-02-13 1993-12-21 Bristol-Myers Squibb Company Phosphonooxy and carbonate derivatives of taxol
FR2688518B1 (fr) * 1992-03-13 1994-05-06 Rhone Poulenc Rorer Sa Procede de preparation de derives du taxane.
US5831002A (en) * 1992-05-20 1998-11-03 Basf Aktiengesellschaft Antitumor peptides
US5248796A (en) * 1992-06-18 1993-09-28 Bristol-Myers Squibb Company Taxol derivatives
US5254580A (en) * 1993-01-19 1993-10-19 Bristol-Myers Squibb Company 7,8-cyclopropataxanes
FR2697752B1 (fr) * 1992-11-10 1995-04-14 Rhone Poulenc Rorer Sa Compositions antitumorales contenant des dérivés du taxane.
DE69329425T2 (de) * 1992-12-16 2001-01-18 Basf Ag Dolastatin analog
US5484612A (en) * 1993-09-22 1996-01-16 The Board Of Trustees Of The Leland Stanford Junior University Method of treating a mammal having a solid tumor susceptible to treatment with cisplatin
CA2129282A1 (en) 1993-09-29 1995-03-30 George Weber Method for the treatment of neoplastic disease utilizing taxol and tiazofurin
US5447936A (en) * 1993-12-22 1995-09-05 Bionumerik Pharmaceuticals, Inc. Lactone stable formulation of 10-hydroxy 7-ethyl camptothecin and methods for uses thereof
US5565478A (en) * 1994-03-14 1996-10-15 The United States Of America As Represented By The Department Of Health & Human Services Combination therapy using signal transduction inhibitors with paclitaxel and other taxane analogs
US5494930A (en) * 1994-06-02 1996-02-27 Shimizu; Yuzuru Caribenolide I
US5525613A (en) * 1994-06-16 1996-06-11 Entropin, Inc. Covalently coupled benzoylecgonine ecgonine and ecgonidine
US5504191A (en) * 1994-08-01 1996-04-02 Arizona Board Of Regents Acting On Behalf Of Arizona State University Human cancer inhibitory pentapeptide methyl esters
US5530097A (en) * 1994-08-01 1996-06-25 Arizona Board Of Regents Acting On Behalf Of Arizona State University Human cancer inhibitory peptide amides
US5543423A (en) * 1994-11-16 1996-08-06 Vertex Pharmaceuticals, Incorporated Amino acid derivatives with improved multi-drug resistance activity
AU699442B2 (en) 1994-12-15 1998-12-03 Baker Norton Pharmaceuticals, Inc. Method and composition for reducing tumor development with a combination of a taxane compound and a tellurium and/or selenium compound

Also Published As

Publication number Publication date
TWI277426B (en) 2007-04-01
PT981358E (pt) 2003-09-30
DE69815100T2 (de) 2004-02-05
AU728027B2 (en) 2001-01-04
NO994408L (no) 1999-11-10
BG64338B1 (bg) 2004-10-29
CN1157223C (zh) 2004-07-14
BG103728A (en) 2000-04-28
CA2282720A1 (en) 1998-09-17
RU2218174C2 (ru) 2003-12-10
ATE241376T1 (de) 2003-06-15
DE69815100D1 (de) 2003-07-03
US6103698A (en) 2000-08-15
NO323894B1 (no) 2007-07-16
HK1026851A1 (en) 2000-12-29
HUP0001381A2 (hu) 2000-10-28
US6632795B1 (en) 2003-10-14
NO994408D0 (no) 1999-09-10
IL131597A0 (en) 2001-01-28
KR100555604B1 (ko) 2006-03-03
WO1998040092A1 (en) 1998-09-17
CA2282720C (en) 2009-12-29
EP0981358B1 (en) 2003-05-28
PL335579A1 (en) 2000-05-08
ID23900A (id) 2000-05-25
AU6694598A (en) 1998-09-29
IL131597A (en) 2006-06-11
DK0981358T3 (da) 2003-09-22
BR9808249A (pt) 2000-05-16
HU228860B1 (en) 2013-06-28
CO4940498A1 (es) 2000-07-24
HRP980125A2 (en) 1999-02-28
SK125199A3 (en) 2000-08-14
HUP0001381A3 (en) 2001-12-28
KR20000076211A (ko) 2000-12-26
NZ337416A (en) 2001-05-25
CZ321199A3 (cs) 2000-02-16
TR199902244T2 (xx) 1999-12-21
SK285133B6 (sk) 2006-07-07
EP0981358A1 (en) 2000-03-01
ES2200317T3 (es) 2004-03-01
ZA982093B (en) 1999-09-12
CZ293905B6 (cs) 2004-08-18
JP2001514659A (ja) 2001-09-11
CN1252728A (zh) 2000-05-10

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL185763B1 (pl) Nowe peptydy stanowiące pochodne dolastatyny, ichzastosowanie w medycynie oraz kompozycja farmaceutyczna
CZ292612B6 (cs) Peptid s protirakovinnou aktivitou, jeho použití a farmaceutický prostředek s obsahem takového peptidu
PL197834B1 (pl) Kompozycja farmaceutyczna, zawierająca pochodne dolastatyny-15 w połączeniu z taksanami i jej zastosowanie
EP1021200B1 (en) Methods and compositions for treating rheumatoid arthritis
US8440626B2 (en) Antineoplastic peptides
ES2229287T3 (es) Peptidos antineoplasicos.
MXPA99008066A (en) Dolastatin-15 derivatives in combination with taxanes
AU775090B2 (en) Antineoplastic peptides
CZ20001211A3 (cs) Prostředky pro léčení revmatoidní artritidy