PL195732B1

PL195732B1 - Sposób wytwarzania nowych częściowych estrów mieszaniny poligliceryn z kwasami tłuszczowymi i kwasami wielokarboksylowymi i ich zastosowanie

Info

Publication number: PL195732B1
Application number: PL322484A
Authority: PL
Inventors: Burghard Grüning; Peter Hameyer; Josef Metzelaars; Christian Weitemeyer
Original assignee: G0Ldschmidt Gmbh
Priority date: 1996-10-09
Filing date: 1997-10-08
Publication date: 2007-10-31
Also published as: DE59703174D1; PL322484A1; ATE199895T1; EP0835862A1; US6242499B1; ES2157508T3; EP0835862B1; JPH10114707A; DE19641604C1

Abstract

1. Sposób wytwarzania nowych czesciowych estrów poliglicerynowych nasyconych lub niena- syconych kwasów tluszczowych i wielokarboksylowych kwasów w procesie estryfikacji, znamienny tym, ze reakcje estryfikacji prowadzi sie w dwu etapach, przy czym w pierwszym etapie reakcji tech- niczna poligliceryne o srednim stopniu kondensacji: = 2 poddaje sie reakcji z nasyconym lub nienasy- conym, liniowym lub rozgalezionym zawierajacym 12-22 atomy wegla kwasem tluszczowym do osia- gniecia stopnia estryfikacji poligliceryn wynoszacego 25-60%, po czym w drugim etapie reakcji podda- je sie reakcji z kwasami wielokarboksylowymi zawierajacymi 4-54 atomy wegla i o sredniej funkcyjno- sci od 2 do 2,4 do osiagniecia stopnia estryfikacji wynoszacego 30-75%. PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych częściowych estrów mieszaniny poligliceryn z kwasami tłuszczowymi i wielokarboksylowymi kwasami w procesie estryfikacji mieszaniny poligliceryn nasyconymi lub nienasyconymi, liniowymi lub rozgałęzionymi kwasami tłuszczowymi.

Przedmiotem wynalazku jest również ich zastosowanie w emulsjach w/o w środkach kosmetycznych i farmaceutycznych jak również ich zastosowanie jako środków pomocniczych w procesie dyspergowania nieorganicznych mikropigmentów w dyspersjach olejowych.

W/O emulgatory bazujące na surowcach naturalnych znajdują zwiększone zainteresowanie z powodów ekologicznych zarówno u producentów jak również użytkowników emulsyjnych preparatów.

Z tego powodu pomimo ich średniej wydajności, częściowe estry polialkoholi takich jak gliceryna, poligliceryna, sorbitol lub metyloglikozyd i kwasów tłuszczowych takich jak kwas oleinowy lub izostearynowy znajdują w dalszym ciągu wielorakie zastosowanie.

Tego typu emulgatory nie są odpowiednie np. dla zdolnych do płynięcia emulsji (lotiony) i dla kremów z wysoką zawartością naturalnych trójglicerydów.

Kremy odpowiadające rynkowym wymogom stabilności (obciążalność temperaturowa -15 do + 45°C, częściowo od -25 do 50°C) zawierają jako komponenty rodzaju lipidów przeważnie oleje parafinowe i estry kwasów tłuszczowych i monoalkanoli (ciężar cząsteczkowy < 500); Mają one dogodniejsze technologiczne własności niż wyżej cząsteczkowe trójglicerydy.

W celu uzyskania stabilizacji niezbędne jest stosowanie wysokolepkich wosków we względnie wysokim stężeniu( > 3%).

Woski te oddziaływują negatywnie na własności aplikacyjne, ponieważ przez ich stosowanie uzyskuje się niepożądane odczucie klejąco-tłuste na skórze.

Koemulgatory, zwłaszcza addukty tlenku etylenu w połączeniu z mydłami metalicznymi pozwalają na rozszerzenie zakresu zastosowania, wyłącznie na lotiony zawierające olej parafinowy.

Znacznie lepsze własności emulgujące od częściowych estrów polialkoholi i kwasów tłuszczowych posiadają estry poliglicerynowe di-i polimerycznych nienasyconych C18 kwasów tłuszczowych.

Estry te otrzymuje się z mono- i dwuglicerydów olejów roślinnych, zwłaszcza z oleju sojowego, przez wielogodzinną termiczną obróbkę, w temperaturze około 300°C, względnie w reakcji estryfikacji polimeryzujących termicznie olejów roślinnych z poligliceryną.

Estry poliglicerynowe polikwasu rycynolowego wytworzone w analogiczny sposób są również wydajnymi emulgatorami w/o (opis patentowy niemiecki DE-B-4 409 569).

Oba rodzaje substancji nie mogły być stosowane w emulsyjnych preparatach kosmetycznych lub farmaceutycznych z powodu ich wrażliwości na utlenianie jak i silnego zapachu zjełczałego tłuszczu.

Odpowiedzialnymi za to są w pierwszym rzędzie znaczne termiczne obciążenia podczas procesu ich wytwarzania i ich nienasycony charakter ( liczba jodowa wynosi około 100).

Pokrewny chemiczne estrom poliglicerynowym polikwasu rycynolowego, ester poliglicerynowy kwasu polihydroksy-stearynowego (Fa.Henkel) również wytwarzany z roślinnych surowców posiada w przeciwieństwie do nich zadawalającą sensoryczną jakość i zasadniczą zdolność do tworzenia emulsji w/o rodzaju kremu a zwłaszcza emulsji w/o posiadających zdolność do płynięcia.

Zadanie wynalazku polegało zatem na opracowaniu takiego sposobu postępowania, który dostarczałby nowych częściowych estrów poliglicerynowych, z surowców naturalnych i posiadających wodniesieniu do znanych estrów poliglicerynowych przykładowo kwasu polihydroksystearynowego dodatkowe zalety w postaci zwiększonej stabilności, zwłaszcza podwyższonej obciążalności cykli zamrażania-rozmrażania wytworzonych z nich emulsji w/o.

Ta zaleta ma ważne znaczenie praktyczne dla transportu i przechowywania preparatów emulsyjnych.

W wyniku długiego przechowywania w bardzo niskich temperaturach lub w wyniku ekstremalnych wahań temperatury podczas wydłużonych dróg transportu może okazać się niewystarczającą stabilność emulsji przez wyraźne rozdzielanie się wody w preparacie emulsyjnym lub nawet może zajść pełny rozkład emulsji.

Tę wadę eliminuje rozwiązanie według wynalazku.

Przedmiotem wynalazku jest więc sposób wytwarzania nowych, częściowych estrów poliglicerynowych nasyconych lub nienasyconych kwasów tłuszczowych i wielokarboksylowych kwasów, charakteryzujący tym, że reakcję estryfikacji prowadzi się w dwu etapach, przy czym w pierwszym etapie reakcji techniczną poliglicerynę o średnim stopniu kondensacji >2 poddaje się reakcji z nasyconym lub

PL 195 732 B1 nienasyconym, liniowym lub rozgałęzionym kwasem tłuszczowym zawierającym 12-22 atomy węgla do osiągnięcia stopnia estryfikacji poligliceryn wynoszącego 25-60%, po czym w drugim etapie reakcji poddaje się reakcji z wielokarboksylowymi kwasami zawierającymi 4-54 atomy węgla io średniej funkcyjności 2-2,4 do osiągnięcia stopnia estryfikacji mieszaniny poligliceryn wynoszącego 30-75%. Procesowi estryfikacji poddaje się poligliceryny korzystnie o średnim stopieniu kondensacji 3-4 a wielokarboksylowy kwas jest korzystnie dimerem kwasu wytworzonym w reakcji dimeryzacji kwasów tłuszczowych z olejów roślinnych.

Jako nasycone kwasy tłuszczowe odpowiednie są przede wszystkim kwasy: laurynowy, tridekanowy, mirystynowy, palmitynowy, margarynowy, stearynowy, arachinowy, behenowy jak również ich mieszaniny.

Naturalną mieszaniną kwasów są przykładowo kwasy tłuszczu kokosowego, które zawierają jako składnik główny kwas laurynowy, obok nasyconych C14-C18 kwasów tłuszczowych i ewentualnie w niewielkiej ilości nasyconych C8-C10-kwasów tłuszczowych i nienasyconych kwasów tłuszczowych, jak również kwasy tłuszczu łojowego, które stanowią w zasadzie mieszaninę kwasu palmitynowego i stearynowego.

Szczególnie korzystna mieszanina składa się z co najmniej 40% wag., zwłaszcza 60-99% wag. kwasu stearynowego.

Jako nienasycone kwasy tłuszczowe odpowiednie są monoolefinowo nienasycone kwasy, przykładowo: kwas heksadecenowy, oktadecenowy jak kwas oleinowy (kwas cis-9-oktadecenowy) lub kwas elaidynowy (kwas trans-9-oktadecenowy), kwas eikozenowy i dokozenowy jak kwas erukowy (kwas cis-13-dokozenowy) lub kwas brazydynowy (kwas trans-13-dokozenowy), wielokrotnie nienasycone kwasy tłuszczowe - przykładowo kwas oktadekadienowy lub oktadekatrienowy jak kwas linolowy lub linolenowy, jak również ich mieszaniny.

Najlepsze wyniki osiąga się stosując kwasy tłuszczowe lub mieszaniny kwasów tłuszczowych zawierające co najmniej 60% wag, korzystnie 65-99% wag. kwasu oleinowego lub erukowego. Szczególnie odpowiednimi są ciekłe kwasy tłuszczowe, kwas oleinowy, rycynowy, erukowy lub izostearynowy zawierające 18-22 atomy węgla. Ich temperatura krzepnięcia leży poniżej 35°C w związku z ich rozgałęzioną budową i wiązaniem podwójnym.

Można również stosować mieszaninę kwasów tłuszczowych, które mogą zawierać także składniki typu wosków, jak utwardzony kwas rycynolowy. Stosowane w procesie estryfikacji alifatyczne kwasy dikarboksylowe powinny posiadać co najmniej 4 atomy węgla. Mogą one być prostołańcuchowe lub rozgałęzione takie jak przykładowo: kwas malonowy, bursztynowy, fumarowy, dimetyloglutarowy lub trimetyloadypinowy jak również ich bezwodniki.

Jako kwasy dikarboksylowe mogą być stosowane także tak zwane dimeryczne kwasy tłuszczowe, przy czym mogą to być mieszaniny acyklicznych i cyklicznych kwasów dikarboksylowych, otrzymywanych w reakcji katalitycznej dimeryzacji nienasyconych kwasów tłuszczowych zawierających 12-22 atomy węgla.

Wytwarzanie i zastosowanie dimerów kwasów i ich fizyczne i chemiczne własności opisano w publikacji The Dimer Acids: The Chemical und physical properties, reactions and applications, Ed. E.C. Leonard; Humko Sheffield Chemical, 1975, Memphis,Tenn.

Kwasy dikarboksylowe mogą zawierać także w pewnym zakresie trój- i więcej funkcyjne kwasy karboksylowe.

Funkcyjność mieszaniny nie powinna przekraczać 2,4. Szczególnie odpowiednimi emulgatorami do zastosowania zgodnie z wynalazkiem są dimeryczne kwasy lub mieszanina złożona z dimerów lub trimerów kwasów (np. typu-pripoli firmy Unichemia), które można otrzymać z olejów roślinnych o wysokiej zawartości nienasyconych C18-kwasów tłuszczowych (kwas oleinowy, linolowy, linolenowy).

Wysoka masa cząsteczkowa, przy jednocześnie prawie nie zmieniającej się liczbie wolnych grup hydroksylowych w produkcie, którą uzyskuje się przez zastosowanie tych kwasów, powoduje głównie poprawę stabilności powierzchni granicy faz w emulsjach w/o.

Jako poligliceryny odpowiednie są szczególnie takie, które mają średni stopień kondensacji > 2, zwłaszcza 3-4.

Chodzi tu o techniczne mieszaniny poligliceryn, które są wytwarzane np. przez alkalicznie katalizowaną kondensację gliceryny w podwyższonej temperaturze, z których ewentualnie można otrzymać przez destylację frakcje o pożądanym stopniu kondensacji.

Również odpowiednimi są poligliceryny otrzymywane innym sposobem np. z epichlorohydryny lub glicydolu.

PL 195 732 B1

Szczególnie nadającymi się poliglicerynami są poligliceryny o następującym podziale oligomerów:

gliceryna 0 do 30% wag.

digliceryna 15 do 40% wag.

trójgliceryna 10 do 55% wag.

tetragliceryna 2 do 25% wag.

pentagliceryna i wyższe składniki 0 do 15% wag

W częściowych estrach poliglicerynowych grupy hydroksylowe poligliceryny są zestryfikowane w 30-75%, korzystnie w 50-65%. Grupy te są najpierw estryfikowane kwasami tłuszczowymi do 25-60%, korzystnie do 35-50% a następnie w drugim etapie za pomocą kwasów dikarboksylowych do całkowitego stopnia estryfikacji 30-75%, korzystnie 50-65%.

W celu uzyskania własności korzystnych dla stabilizacji emulsji w/o powinno dążyć się, przez odpowiedni dobór hydrofilowych i lipofilowych części cząsteczki do osiągnięcia wartości HBL równej 3-7.

Nowe częściowe estry poliglicerynowe można wytwarzać znanym jako taki sposobem to znaczy w procesie estryfikacji przez ogrzewanie składników reakcji i oddzielanie na drodze destylacji wody, powstającej w reakcji.

W celu przyspieszenia reakcji mogą być stosowane kwasowe lub zasadowe katalizatory jak kwasy sulfonowe, kwas fosforowy lub fosforawy, kwasy Lewissa jak sole cyny, tlenki-, wodorotlenki-, alkoholany- lub sole metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych.

Dodatek katalizatora nie jest jednak niezbędnie konieczny. Nowe częściowe estry poliglicerynowe wytwarzane są sposobem według wynalazku w reakcji estryfikacji prowadzonej w dwu etapach.

W pierwszym etapie estryfikuje się poliglicerynę monofunkcyjnym kwasem tłuszczowym lub częścią kwasu tłuszczowego.

Po całkowitym przereagowaniu kwasu tłuszczowego lub jego przereagowaniu w większej części, dodaje się wielofunkcyjny kwas karboksylowy i kontynuuje się reakcję estryfikacji.

Przebieg reakcji można śledzić np.: na podstawie oddzielanej wody reakcyjnej, liczby kwasowej lub spektroskopii w podczerwieni.

Dąży się do osiągnięcia w produkcie końcowym liczby kwasowej < 20, korzystnie < 10.

Szczególnie korzystny produkt ma liczbę kwasową < 5.

Estry poliglicerynowe według wynalazku nadają się do stabilizacji emulsji i dyspersji.

Tak więc przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie nowych częściowych estrów poliglicerynowych wyżej scharakteryzowanych jako w/o-emulgatorów w środkach kosmetycznych lub farmaceutycznych oraz jako środków pomocniczych do dyspergowania nieorganicznych mikropigmentów w dyspersjach olejowych.

Korzystnym jest ich zastosowanie w charakterze emulgatorów do wytwarzania środków kosmetycznych lub farmaceutycznych.

W rachubę wchodzą środki kosmetyczne, które w wyniku zastosowania emulgatorów o/w lub w/o mają konsystencję łatwą do nakładania, ponieważ w wyniku zastosowania tego układu emulgatorów olej lub tłuszcz dają się łatwo wprowadzić do fazy wodnej, względnie faza wodna daje się łatwo wprowadzić do oleju lub tłuszczu.

Przykładami tych środków kosmetycznych są: kremy takie jak kremy pielęgnacyjne, kremy dla dzieci lub kremy ochronne przed słońcem, maści, lotiony (płyny kosmetyczne) lub szminki.

W środkach farmaceutycznych takich jak maści lub kremy potrzebne są do aplikacji substancji czynnych emulgatory o/w lub w/o.

Jako składniki olejowe mogą być stosowane:

- oleje estrowe jak palmitynian oktylu, stearynian oktylu, kaprylan cetylu, trójglicerydy kwasu kaprylowego/kapronowego, oleinian decylu, kaprylan cetyloarylu, mirystynian izopropylu, palmitynian izopropylu, benzoesan alkilu C12-C13, enantonian stearylu, adypinian dibutylu

- oleje roślinne takie jak olej z kiełków pszenicy, olej jojoba, olej z oliwek, olej z ogórecznika, olej z owoców avokado, olej z orzeszków ziemnych, olej z migdałów, olej słonecznikowy, olej z orzechów włoskich

- wyższe alkohole takie jak alkohol oktylolaurylowy (lub ogólnie alkohole Gueberta), alkohol oleilowy i

- oleje węglowodorowe typu parafin takie jak olej parafinowy, izocetan, polideceny, wazelina, parafina perliquidum, squalan.

Zwykłe środki i składniki jak również zwykłe środki pomocnicze i substancje dodatkowe takie jak stabilizatory lub środki konserwujące dla tego typu środków kosmetycznych i farmaceutycznych są fachowcom znane i dlatego nie wymagają tu bliższego omówienia.

PL 195 732 B1

Stosowane częściowe estry poliglicerynowe wytworzone sposobem według wynalazku odznaczają się w niskich temperaturach, w stosunku do stanu techniki, wyraźnie podwyższoną stabilnością podczas składowania wytwarzanych z ich wykorzystaniem kosmetycznych i farmaceutycznych środków, co dla emulsji o/w, trudniejszej do stabilizacji w stosunku do emulsji w/o, jest szczególnie ważne.

Ponadto w w/w środkach wymagane stężenie częściowych estrów poliglicerynowych i/lub ilość nadających konsystencję wosków jest mniejsza w stosunku do środków znanych ze znanego stanu techniki o takim samym działaniu.

Estry poliglicerynowe wytwarzane sposobem według wynalazku nadają się również do stabilizacji dyspersji różnego rodzaju pigmentów w olejach. Korzystnymi pigmentami są pigmenty nieorganiczne. Szczególnie korzystnym jest dwutlenek tytanu. Jako olejowe składniki mogą być stosowane wyżej wymienione oleje.

P r z y k ł a d y

1. Wytwarzanie

Przykład wytwarzania 1 (emulgator 1)

Wytwarzanie estrów poliglicerynowych następuje w dwu etapach przebiegających w znany jako taki sposób. Najpierw poliglicerynę estryfikuje się kwasem tłuszczowym.

264 g (0,93 mola) kwasu izostearynowego łączy się ze 100 g technicznej poligliceryny o liczbie hydroksylowej 1180 i podczas przepuszczania azotu ogrzewa się w 250°C.

Po trzech godzinach reakcji w tej temperaturze liczba kwasowa wynosi 6,4.

Następnie ochładza się do temperatury 180°C i dodaje do mieszaniny reakcyjnej 121g dimeru kwasu (Pripol 1025 der Fa. Unichema, złożony z około 5% kwasu monokarboksylowego, około 75% difunkcyjnego i około 20% trifunkcyjnego kwasu karboksylowego). Całość ogrzewa się znów do 250°C i utrzymuje się w tej temperaturze 3 godziny. Otrzymuje się zabarwiony na kolor bursztynu, lepki produkt o liczbie hydroksylowej 68 i liczbie kwasowej 1,5.

2. Badanie zastosowania technicznego

2.1. W/O -Emulgatory

Z następujących przykładowych receptur przewidziano różnorodne zastosowania emulgatora według wynalazku do wytwarzania preparatów emulsyjnych pielęgnujących skórę i ochronnych do skóry.

Preparaty te obejmują:

- emulsje o konsystencji cieczy lub past (lotiony względnie kremy)

- emulsje, których faza olejowa składa się z węglowodorów (olej parafinowy), monoalkiloestrów kwasu tłuszczowego lub trójglicerydów kwasów tłuszczowych

- preparaty, w których faza olejowa, względnie faza wodna stanowi substancję dermatologicznie czynną.

Te emulsje posiadają nadzwyczaj wysoką cieplną i zimną obciążalność. Emulsje te są stabilne w temperaturze 45°C co najmniej 5 miesięcy i w temperaturze 50°C co najmniej 5 miesięcy. Wytrzymują one co najmniej 5 cykli zamrażanie-rozmrażanie.

W celach porównawczych zastosowano do wytworzenia emulsji zdolnej do płynięcia emulgator stanowiący polihydroksystearynian poliglicerynowy w próbie IRp6 i pozostałe składniki w analogicznej ilości jak w próbie Rp5.

Próba porównawcza Rp6 pokazuje po 1-3 cyklach zamrażanie-rozmrażanie silne wydzielanie wody.

W celach porównawczych do wytworzenia kremu zastosowano w próbie IIRp8 emulgator wytworzony w reakcji estryfikacji poligliceryn o stopniu kondensacji 3 z około 3 molami kwasu oleinowego a pozostałe składniki w analogicznej ilości jak w próbie Rp3.

Próba Rp8 przeprowadzona z wykorzystaniem tego porównawczego emulgatora wskazuje, że w temperaturze pokojowej po 3 miesiącach i przy przechowywaniu w temperaturze 45°C w ciągu 1 miesiąca występuje wydzielanie wody a po trzech cyklach zamrażanie-rozmrażanie w temperaturze -15°C następuje rozkład.

Wytwarzanie emulsji

Fazę olejową ogrzaną do temperatury 80-85°C wprowadza się, przy intensywnym mieszaniu, do fazy wodnej o takiej samej temperaturze i intensywnie mieszając ochładza się do temperatury

25-30°C. W przypadku, gdy przeciętna wielkość zdyspergowanych cząstek wody jest wyższa ponad

1-2 μm, należy przeprowadzić homogenizację w urządzeniu emulgującym (pracującym według zasady wirnik-stojan).

PL 195 732 B1

I Emulsje o konsystencji zdolnej do płynięcia (lotiony) Faza olejowa (skład)

	Rp 1	Rp 2	Rp3	Rp4	Rp5	Rp6 porównaw- czy
Emulgator 1	3.0%	3,0%	3,0%	3,0%	3,0%	3,0%
olej rycynowy utwardzony	0,3%	0,3%	0,3%	0,3%	0,3%	0,3%
mikrowosk Lunacera M	0,2%	0,2%	0,2%	0,2%	0,2%	0,2%
olej parafinowy( 30 mPas)	10,5%	10,0%	-	-
Izocetan	10,0%	-	-	-
palmitynian izocetylu	-	-	10,5%	-
palmitynian izooktylu	-	13,5%	-	-
izokaprylan cetylu	-	-	11,0%	-
oleinian decylu	-	-	-	10,5%
palmitynian izopropylu	-	-	-	11,0%
C8/10-trójgliceryd	-	-	-	-	23,5%	23,5%
faza olejowa	24,0%	27,0%	25,0%	25,0%	27,05%	27,0%

Faza wodna ( skład)

0,3% siarczanu magnezu

2,0% gliceryny do 100,00% woda

Rp4 zawiera dodatkowo 2,0% Moisturizer Lactil ( Th. Goldschmidt AG, wodny roztwór soli sodowej kwasu pirolidynokarboksylowego, laktonianu sodu, mocznika i aminokwasów).

II Emulsje o konsystencji past (kremy)

Faza olejowa	Rp1	Rp2	Rp3	Rp4	Rp5	Rp6	Rp7	Rp8 porównaw- czy
1	2	3	4	5	6	7	8	9
Emulgator 1 olej rycynowy	3,0%	3,0%	3.0%	3,0%	3,0%	3,0%	3,0%	3,0%
utwardzony	0,8%	0,8%	0,5%	0,5%	0,8%	0,8%	0,8%	0,5%
wosk pszczeli	1,2%	1,2%	0,5%	0,5%	1,2%	1,2%	1,2%	0,5%
neo-Heliopan AV	4,0%	-	-	-	-	-	-	-
parsol 1789	2,0%	-	-	-	-	-	-	-
benzoesan alkilu	9,5%	-	-	-	-	-	-	-
C8/10-trigliceryd	9,5%	-	16,0%	-	-	-	-	16,0%
olej z avokado	-	-	10,0%	-	-	-	-	10,0%
olej parafinowy (30 mPas)	-	-	-	9,0%	10,0%	-	-	-

PL 195 732 B1 cd tabeli

1	2	3	4	5	6	7	8	9
kaprylan cetylu	-	10,0	-	-	-	-	11,0%	-
palmitynian	-	10,0	-	-	-	-	-	-
izocetylu
palmitynian	-	-	-	10,0%	-	20,0%	-	-
oktylu
izocetyl	-	-	-	-	10,0%	-	-	-
kaprylan oktylu	-	-	-	-	-	-	7,0%	-
faza olejowa	30%	25%	30%	23%	25%	25%	23%	30%

Faza wodna	Rp 1	Rp2	Rp3	Rp4	Rp5	Rp6	Rp7	Rp8 porównaw- czy
siarczan	0,3%	0,3%	0,3%	0,3%	0,3%	0,3%	0,3%	0,3%
magnezu
gliceryna	2,0%	2,0%	2,0%	2,0%	3,0%	3,0%	3,0%	2,0%
mocznik	-	2,0%	-	-	-	-	-	-
etanol	-	-	-	-	10,0%	10,0%	10,0%	-
(96% wag).
woda	67,7%	70,7%	67,7%	74,7%	61,7%	61,7%	63,7%	67,7%
	70,0%	75,0%	70,0%	77,0%	75,0%	75,0%	77,0%	70,0%

2.2 Zastosowanie jako środka pomocniczego w procesie dyspergowania.

Częściowe estry poliglicerynowe wytworzone sposobem według wynalazku o wartości HLB 3-7 stanowią pomocnicze środki w procesie dyspergowania nieorganicznych pigmentów w substancji olejowej.

Jako nieorganiczne pigmenty wchodzą w rachubę wszystkie tlenki metali grup głównych i metali przejściowych takie jak np: tlenek żelaza, dwutlenek tytanu, tlenek cynku, tlenek ceru, każdorazowo także w postaci zmikronizowanej.

Przykład

Do młyna szybkoobrotowego z elementami mielącymi w postaci kulek wprowadza się 72 g palmitynianu oktylu i podczas mieszania dodaje się 28 g mikrorozdrobnionego dwutlenku tytanu i 6 g częściowych estrów poliglicerynowych jak również 4 g Aerosilu R972 (Fa. Degussa).

Po 30- minutowym mieleniu otrzymuje się drobno rozdrobnioną, białą dyspersję, z której nawet po 6 tygodniowym składowaniu nie wytrąca się TiO2.

P r zyk ł a d p or ó wn a wc zy

Do młyna szybkoobrotowego z elementami mielącymi w postaci kulek wprowadza się 72 g palmitynianu oktylu i podczas mieszania dodaje się 28 g mikrorozdrobnionego dwutlenku tytanu oraz 4 g Aerosilu R 972.

Po 30 minutowym mieleniu otrzymano dyspersję, która miała wygląd niejednorodnej emulsji i z której po wielogodzinnym składowaniu wydziela się osad drobnorozdrobnionego pigmentu TiO2.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania nowych częściowych estrów poliglicerynowych nasyconych lub nienasyconych kwasów tłuszczowych i wielokarboksylowych kwasów w procesie estryfikacji, znamienny tym, że reakcję estryfikacji prowadzi się w dwu etapach, przy czym w pierwszym etapie reakcji techniczną poliglicerynę o średnim stopniu kondensacji: > 2 poddaje się reakcji z nasyconym lub nienasy8

PL 195 732 B1 conym, liniowym lub rozgałęzionym zawierającym 12-22 atomy węgla kwasem tłuszczowym do osiągnięcia stopnia estryfikacji poligliceryn wynoszącego 25-60%, po czym w drugim etapie reakcji poddaje się reakcji z kwasami wielokarboksylowymi zawierającymi 4-54 atomy węgla i o średniej funkcyjności od 2 do 2,4 do osiągnięcia stopnia estryfikacji wynoszącego 30-75%.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się poligliceryny o średnim stopieniu kondensacji 3-4.
3. Sposób według zastrz. 1albo 2, znamienny tym, że stosuje się wielokarboksylowy kwas będący dimerem kwasu wytworzony w reakcji dimeryzacji kwasów tłuszczowych z olejów roślinnych.
4. Zastosowanie nowych częściowych estrów poliglicerynowych wytworzonych sposobem określonym w zastrz. 1 jako w/o- emulgatorów w środkach kosmetycznych lub farmaceutycznych.
5. Zastosowanie nowych częściowych estrów poliglicerynowych wytworzonych sposobem określonym w zastrz. 1 jako środków pomocniczych do dyspergowania nieorganicznych mikropigmentów w dyspersjach olejowych.