PL195128B1 - Kompozycja środków i zestaw do stosowania w chirurgii śródocznej - Google Patents

Abstract

1. Kompozycja srodków do stosowania w chirurgii sródocznej, korzystnie w operacjach za cmy, znamienna tym, ze zawiera pierwszy srodek lepkospr ezysty, który zawiera co najmniej jeden pierw- szy srodek znieczulaj acy w pierwszym st ezeniu odpowiednim do stosowania w wewn etrznym wisko- znieczulaniu, oraz drugi srodek lepkospr ezysty, który zawiera co najmniej jeden drugi srodek znieczu- laj acy w drugim st ezeniu odpowiednim do stosowania w zewn etrznym wiskoznieczulaniu. 7. Zestaw do stosowania w chirurgii sródocznej, korzystnie w operacji za cmy, zawieraj acy pierwszy srodek lepkospr ezysty i drugi srodek lepkospr ezysty, znamienny tym, ze zawiera - sterylnie zapakowan a pierwsz a strzykawk e podskórn a zawieraj ac a pierwszy srodek lepko- spr ezysty zawieraj acy co najmniej pierwszy srodek znieczulaj acy oraz ig le podskórn a, gotowe do iniekcji i przeznaczone do wewn etrznego wiskoznieczulania i - drug a strzykawk e podskórn a zawieraj ac a drugi srodek lepkospr ezysty i zmieszany z nim drugi srodek znieczulaj acy, przeznaczon a do zewn etrznego wiskoznieczulania. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy kompozycji środków i zestawu do stosowania w chirurgii śródocznej, korzystnie w operacjach zaćmy.

Wynalazku dokonano w związku z operacjami śródocznymi, zwłaszcza operacjami zaćmy.

Poniżej zostaną opisane problemy przede wszystkim w odniesieniu do takich operacji chirurgicznych, z tym że zakresem wynalazku objęta jest również kompozycja środków i zestawów, które można zastosować w przypadku innych operacji śródocznych.

W przypadku operowania zać my w ostatnich latach nastąpiły znaczą ce zmiany w miejscowym znieczulaniu. Jest to związane z zamiarem wprowadzenia mniej ryzykownych technik.

W ostatnich latach tradycyjne wstrzykiwanie za gałkę oczną zastą piono kroplami o działaniu miejscowo znieczulającym stosowanymi na powierzchnię oka. Podczas operacji przy znieczulaniu kroplami może pojawić się ból i nieprzyjemne odczucia. Jest to prawdopodobnie spowodowane ruchami i ciągnięciem, zwłaszcza tęczówki. Pacjenci, u których wykonano jedynie znieczulanie powierzchni oka, opisywali słabsze lub silniejsze odczucia dyskomfortu i bólu podczas operacji. Te wady nie zmniejszają jednak popularności znieczulania kroplami. Zatem pacjenci uznali za korzystne unikanie wstrzyknięć za gałką oczną, a również dla chirurgów znieczulanie kroplami daje rozsądne korzyści.

Wyglądało na to, że na nieprzyjemne wrażenia odbierane przez pacjenta tylko w nieznacznym stopniu wpływają środki uspokajające podawane przed operacją lub okołooperacyjnie. Wręcz przeciwnie, przypuszczano, że nieprzyjemne odczucia można zmniejszyć przez zastosowanie śródocznego znieczulania miejscowego.

Z tego względu w ostatnich latach praktykowano połączenie znieczulania kroplami ze śródocznym znieczulaniem miejscowym, korzystnie chlorowodorkiem lidokainy w stężeniu 1%, który wstrzykuje się do przedniej komory oka na początku operacji i później, ewentualnie przed wszczepieniem sztucznej soczewki do oka.

Z uwagi na to, ż e wynalazek będzie wykorzystywany zwłaszcza w związku z operacjami zaćmy, poniżej podany będzie bardziej szczegółowy opis tej techniki chirurgicznej.

Przeważającą część wszystkich interwencji chirurgicznych prowadzi się przy znieczulaniu miejscowym i wówczas, przed operacją, podaje się środki uspokajające i osiąga się rozszerzenie źrenicy. W przypadkach stosowania znieczulania iniekcyjnego lub nasię kowego iniekcji dokonuje się na 10 i 20 minut przez operacją. Wykonuje ją zazwyczaj chirurg lub anestezjolog. Przy znieczulaniu kroplami podaje się tylko krople o miejscowym działaniu znieczulającym na około 15 minut przed rozpoczęciem operacji. Wykonuje to personel pomocniczy w zespole operacyjnym. Zazwyczaj podawanie kropli powtarza się 3-6 razy przez operacją, przy czym można je podawać uzupełniająco podczas operacji.

W przypadku znieczulania kroplami, krople podawane są przez pielęgniarki, a chirurg moż e rozpocząć operację natychmiast po wykonanym przez pielęgniarkę przygotowaniu polegającym na przemyciu i odsłonięciu oka.

Chirurg rozpoczyna interwencję przez wykonanie małego nacięcia w oku na obrzeżu rogówki. Przez nacięcie to wykonuje się znieczulanie śródoczne, przez wstrzyknięcie około 0,2 ml środka, najpierw do przedniej komory oka. Następnie środek lepkosprężysty wstrzykuje się w ilości około 0,2 ml do przedniej komory oka. Ma to zapobiec zapadnięciu się oka, a także zapewnić ochronę tyłu rogówki podczas operacji.

Z kolei wykonuje się otwór w drugim poł o ż eniu wzdł u ż obrzeż a rogówki, który to otwór stanowi miejsce dostępu do wykonania samej operacji. Przez ten drugi otwór wykonuje się otworek w torebce soczewki (nacięcie torebki), po czym soczewkę uwalnia się w torebce za pomocą cieczy. Z kolei usuwa się jądro i korę soczewki na drodze tak zwanej emulsyfikacji i odessania. Powoduje to, że soczewka dzieli się na mniejsze kawałki, które można odessać. Reszta torebki wygląda wówczas jak woreczek zawieszony na cienkich nitkach (nitkach obwódkowych). Woreczek ten wykorzystuje się jako umocowanie nowej sztucznej soczewki w tylnej komorze oka tuż za źrenicą.

Bezpośrednio przed wszczepieniem sztucznej soczewki woreczek wypełnia się środkiem lepkosprężystym. W tym samym czasie można ewentualnie uzupełnić znieczulanie śródoczne, przed wszczepieniem soczewki. Po wszczepieniu soczewki środek lepkosprężysty wysysa się z oka. Ranę szczelnie zamyka się, ewentualnie wykonując szew, po czym operację kończy się.

W przypadku zastosowania znieczulania kroplami, ewentualnie w połączeniu ze znieczulaniem śródocznym, pacjent może widzieć natychmiast po zakończeniu operacji, a opatrunek nie jest konieczny. Stanowi to zaletę w porównaniu z wcześniej stosowanym znieczulaniem na drodze iniekcji,

PL 195 128 B1 gdy konieczne było założenie pacjentowi opatrunku, tak że pacjent musiał czekać jeden dzień, zanim był zdolny do patrzenia.

Obecnie w nowszych technikach wykonywania operacji zaćmy środki lepkosprężyste stosuje się rutynowo, przy czym środki te zawierają metylohydroksypropylocelulozę, hialuronian sodu, lub sól sodową siarczanu chondroityny, albo ich mieszaniny. Stosować można środki lepkosprężyste o różnej masie cząsteczkowej i stężeniu, a więc i o różnej lepkości.

Dzięki operacjom zaćmy wprowadzonym w ostatnich latach, środki lepkosprężyste znalazły szerokie zastosowanie. Taki środek lepkosprężysty można nabyć jako produkt handlowy do stosowania w chirurgii oka, np. jako środek dostarczany w strzykawkach gotowych do użycia podczas operacji. Środki lepkosprężyste były początkowo lekami przepisywanymi na receptę, ale obecnie mają one status leków ogólnodostępnych do stosowania w chirurgii śródocznej.

Jako znieczulanie miejscowe niezbędne w operacjach zaćmy wystarcza znieczulanie kroplami. W nowszych postaciach operacji zać my (emulsyfikacji ją dra soczewki za pomocą drobnych nacięć) niezbędne jest jedynie osiągnięcie złagodzenia bólu na powierzchni oka (znieczulanie), natomiast nie ma potrzeby osiągania stanu, w którym oko będzie nieruchome (akinezy) lub sytuacji, w której oko nie może patrzeć (amaurozy). W celu osiągnięcia stanu znieczulania stosuje się znieczulanie kroplami, wykonując zakraplanie 3-6 razy, począwszy od 15 minuty przed operacją i ewentualnie podczas operacji. Wystarcza to do przeprowadzenia interwencji chirurgicznej w bezpieczny i rozsądny sposób. Jak to zaznaczono uprzednio, pewni pacjenci odczuwają dyskomfort, gdy zastosuje się tylko znieczulanie kroplami, prawdopodobnie wywołane przez struktury wewnątrz oka. Ten dyskomfort spowodował coraz powszechniejsze stosowanie przed operacją lub okołooperacyjnie środków uspakajających przy operacji zaćmy ze znieczulaniem kroplami, co w konsekwencji stwarza ryzyko potencjalnych powikłań wywołanych przez działanie uspokajające. Ponadto dyskomfort pacjenta przy znieczulaniu kroplami powoduje wzrost napięcia i sztywności, co w efekcie prowadzi do pogorszenia warunków pracy chirurga.

Środek do śródocznego znieczulania stosowany do złagodzenia tego dyskomfortu jest specjalnie przygotowanym środkiem, nie produkowanym jako produkt dostępny w handlu. Środek znieczulający trzeba zassać do strzykawek przeznaczonych na sterylne preparaty. Istnieje możliwość wahań jakości (czystości i stężenia) przygotowywanego środka na skutek niedokładności przy przygotowywaniu tego środka znieczulającego. Ponadto przy manipulowaniu istnieje spore ryzyko zanieczyszczenia, a nawet omyłkowej zamiany, gdyż inne strzykawki są również używane podczas operacji.

Jakość przygotowywanego środka ma decydujące znaczenie. W związku z tym szczególnie istotne jest stężenie, gdyż doświadczenia wykazały, że wyższe stężenia są prawdopodobnie toksyczne dla rogówki. Opisano również znieczulanie siatkówki.

W praktyce stosuje się jedynie niewielkie obję toś ci ś rodka, od 0,2 do 0,5 ml, które wstrzykuje się w jednej lub większej liczbie dawek podczas operacji. Zwykle stosuje się dawkę od 0,2 do 0,3 ml na początku operacji, odpowiednio z koniecznością zastosowania środka lepkosprężystego, który stosuje się równocześnie w celu powiększenia przedniej części oka na początku operacji. Później można podać około 0,2 ml środka przed wszczepieniem soczewki, czemu zazwyczaj również towarzyszy konieczność zastosowania substancji lepkosprężystej przy wszczepianiu soczewki. Tak więc środek lepkosprężysty i środek do śródocznego znieczulania stosuje się w takich samych ilościach i w tym samym czasie. Stosuje się je w tym samym miejscu - w przedniej części oka.

Śródoczne znieczulanie stosuje się, gdyż podczas operacji następuje zmiana ciśnienia w oku, zwłaszcza z uwagi na odsysanie substancji soczewkowej, lub z uwagi na to, że manipulowanie może spowodować ciągnięcie tęczówki, na skutek czego płytka tęczówki może poruszać się w górę i w dół, co może być odbierane przez pacjenta jako nieprzyjemne wrażenie. Z tego względu śródoczne znieczulanie stosuje się w celu wyeliminowania nieprzyjemnego dla pacjenta wrażenia związanego z wewnętrzną strukturą oka, dzięki czemu pacjent leży nieruchomo nawet przy wahaniach ciśnienia w wyniku odsysania i ciągnięcia tęczówki, np. podczas wszczepiania soczewki. Śródoczne znieczulanie umożliwia skuteczniejsze przeprowadzenie operacji oka. W związku z tym większa liczba chirurgów będzie mogła przeprowadzać operacje zaćmy przy znieczulaniu kroplami, podobnie jak większa liczba pacjentów może tolerować znieczulanie kroplami. Jednakże w wielu przypadkach nie wykonuje się śródocznego znieczulania ze względu na ryzyko związane z tą procedurą i problemy związane z dostarczeniem i wytworzeniem odpowiednich mieszanin stosowanych środków znieczulających.

Od wielu lat w chirurgii oka, a zwłaszcza w chirurgii zaćmy, pragnie się osiągnąć coraz większą skuteczność.

PL 195 128 B1

Celem wynalazku jest dostarczenie kompozycji środków i zestawu, umożliwiających wyeliminowanie wad związanych ze znanymi technikami znieczulania przy znieczulaniu kroplami, z równoczesnym utrzymaniem możliwości zapewnienia spokoju podczas operacji, oraz umożliwiających złagodzenie nieprzyjemnych odczuć u pacjenta, a tym samym umożliwienie przeprowadzenia skuteczniejszej interwencji chirurgicznej.

Według wynalazku osiągnięcie tego celu zapewnia kompozycja środków, zawierającą pierwszy środek lepkosprężysty, który zawiera co najmniej jeden pierwszy środek znieczulający w pierwszym stężeniu odpowiednim do zastosowania w wewnętrznym wiskoznieczulaniu, oraz drugi środek lepkosprężysty, który zawiera co najmniej jeden drugi środek znieczulający w drugim stężeniu odpowiednim do zastosowania w zewnętrznym wiskoznieczulaniu.

Zestaw typu wymienionego na wstępie charakteryzuje się tym, że obejmuje

- sterylnie zapakowaną pierwszą strzykawkę podskórną zawierającą pierwszy ś rodek lepkosprężysty zawierający co najmniej pierwszy środek znieczulający i gotową do wykonania iniekcji, igłę podskórną, którą stosuje się do wewnętrznego wiskoznieczulania i

- drugą strzykawkę podskórną zawierającą zmieszane ze sobą drugi ś rodek lepkosprężysty i drugi środek znieczulający, którą stosuje się do zewnętrznego wiskoznieczulania.

W wyniku zastosowania takiej kompozycji ś rodków i takiego zestawu moż na przeprowadzić operację z zastosowaniem sposobu, który można określić jako wiskoznieczulanie. Osiąga się to przez zastosowanie środków znieczulających zawartych w środkach lepkosprężystych, pierwszym i drugim, dostarczonych w stanie gotowym do użycia.

Wiskoznieczulanie zewnętrzne stosuje się tylko raz, około 5 minut przed rozpoczęciem operacji. I tak pielęgniarka, która wykonuje zewnę trzne wiskoznieczulanie, moż e przygotować pacjenta oczekującego na operację i może oznajmić, że pacjent jest gotowy do operacji. Tak więc chirurg będzie gotowy do tego, aby natychmiast zająć się pacjentem. Oszczędza się w ten sposób czas, jeśli weźmie się pod uwagę, że śródoczne znieczulanie jest podawane jako część etapów wykonywanych przez chirurga podczas interwencji chirurgicznej.

Można również dodać inne rodzaje leków przydatnych w interwencji chirurgicznej, korzystnie w chirurgii zać my. Tak np. moż na dodać leki przeciwzapalne o znanym dział aniu przeciwbólowym. Dzięki temu można złagodzić nasilenie bólu również po zakończeniu operacji.

Mając do dyspozycji kompozycję środków i zestaw, w których środek lepkosprężysty, lub mieszaniny środków lepkosprężystych, połączone są z niezbędnymi lub korzystnymi środkami znieczulającymi, do stosowania w związku z interwencją, operację możną przeprowadzić skuteczniej. W związku z tym chirurg będzie w kontakcie z pacjentem tylko podczas przeprowadzania operacji i zaoszczędzi czas wykorzystywany uprzednio na znieczulanie iniekcyjne, a następnie czas oczekiwania na możliwość rozpoczęcia operacji. Znieczulenie kroplami prowadzi do znaczącego usprawnienia.

Można również dzięki temu zmniejszyć niezbędny personel i ryzyko wystąpienia zmian w stosowanych substancjach, gdyż substancje można wytwarzać w standaryzowanych warunkach produkcyjnych, a tym samym ze zmniejszonym ryzykiem wystąpienia pomyłek.

Ponadto zapewniona zostaje stała obecność środka znieczulającego w oku z możliwością stopniowego uwalniania środka znieczulającego, gdy roztwór lepkosprężysty jest obecny w oku.

W wyniku zastosowania kompozycji środków według wynalazku moż liwe staje się wykonanie śródocznego znieczulania równocześnie z wprowadzeniem środka lepkosprężystego, który w tradycyjny sposób wstrzykuje się w celu ochrony oka wewnętrznego, w celu powiększenia oka i w celu ułatwienia wszczepiania soczewki.

Tak więc wprowadzenie środków miejscowo znieczulających w środku lepkosprężystym pokryje zapotrzebowanie na śródoczne znieczulanie przy znieczulaniu kroplami. Z uwagi na to, że iniekcję wykonuje się na początku operacji w tym samym czasie, gdy zostaje wstrzyknięty środek lepkosprężysty, osiąga się usprawnienie i uproszczenie, z korzyściami związanymi z oszczędnością czasu i wzrostem bezpieczeństwa. Iniekcję powtarza się przed wszczepieniem soczewki. W wyniku zastosowania środka lepkosprężystego zawierającego środki znieczulające utrzymać można czas trwania i objętość iniekcji.

Dzięki zastosowaniu kompozycji środków według wynalazku możliwe staje się połączenie dwóch procedur w pojedynczą procedurę, z wynikającym stąd zmniejszeniem ryzyka zanieczyszczenia i użycia nieodpowiedniego stężenia.

Jeszcze bardziej upowszechni się możliwość stosowania śródocznego znieczulania i będzie ono dostępne dla większej liczby chirurgów, gdyż stanie się bezpośrednią częścią już stosowanej, znanej procedury, zgodnie z którą stosuje się środek lepkosprężysty w interwencji chirurgicznej.

PL 195 128 B1

Dla pacjenta zastosowanie kompozycji środków również przyniesie korzyści, gdyż interwencja stanie się mniej nieprzyjemna.

W korzystnej postaci kompozycja ś rodków według wynalazku charakteryzuje się tym, że środek znieczulający stanowi chlorowodorek lidokainy o stężeniu od 0,5 do 5%, korzystnie 1%, a jako środek lepkosprężysty stosuje się hialuronian sodu, który to hialuronian sodu stosuje się w stężeniu od 5 do 40 mg/ml, korzystnie od 10 do 20 mg/ml, w roztworze mleczanowym Ringera lub w podstawowym roztworze soli (BSS).

Korzystniej kompozycja środków charakteryzuje się tym, że pierwszy środek lepkosprężysty stanowi hialuronian sodu zawierający jako środek znieczulający chlorowodorek lidokainy w stężeniu od 0,5 do 5%, korzystnie 1%, a drugi środek lepkosprężysty stanowi hialuronian sodu zawierający jako środek znieczulający chlorowodorek lidokainy w stężeniu od 2 do 6%, korzystnie 4%.

W celu zmniejszenia dyskomfortu pacjenta korzystnie reguluje się wartość pH kompozycji oraz nastawia się jej właściwości osmotyczne i zawartość soli. Korzystnie wykonuje się to wodorowęglanem sodu, a wartość pH doprowadza się do około 7.

Jako środki lepkosprężyste korzystnie stosuje się hialuronian sodu lub sól sodową siarczanu chondroityny.

Środki lepkosprężyste mogą być lepkosprężystymi polimerami i mogą być typu i o właściwościach ujawnionych w WO 98/41171.

Szczególnie odpowiedni zakres lepkości przy ścinaniu kompozycji według wynalazku, mierzonej przy szybkości ścinania 39,6 s^-1, wynosi od 5 do 500 cP, korzystnie około 200 cP.

Istnieje możliwość dostarczenia szczególnie odpowiedniej procedury przez dostarczenie kompozycji środków w postaci zestawu, który zawiera sterylnie zapakowaną pierwszą strzykawkę podskórną zawierającą pierwszy środek lepkosprężysty zawierający co najmniej pierwszy środek znieczulający i gotową do wykonania iniekcji igłę podskórną, którą stosuje się do wewnętrznego wiskoznieczulania i drugą strzykawkę podskórną zawierającą drugi środek lepkosprężysty i drugi środek znieczulający w postaci mieszaniny, którą stosuje się do zewnętrznego wiskoznieczulania.

Tak więc przed interwencją chirurg może posłużyć się ze stawem, który po zakończeniu operacji można wyrzucić. W takim zestawie do stosowania w operacji zaćmy pojemność strzykawki będzie korzystnie wynosić od 0,3 do 1,0 ml.

Z uwagi na to, że zestaw może zawierać pierwszą i drugą strzykawkę , każdą ze środkiem lepkosprężystym zawierającym środek znieczulający, do stosowania do znieczulania, możliwy jest również zestaw anestezjologiczny do całej interwencji chirurgicznej.

Druga strzykawka może korzystnie zawierać chlorowodorek lidokainy w wyższym stężeniu niż pierwsza strzykawka do użycia śródocznego. Korzystnie pierwsza strzykawka zawiera hialuronian sodu z chlorowodorkiem lidokainy w stężeniu od 0,5 do 5%, korzystnie 1%, podczas gdy druga strzykawka zawiera hialuronian sodu z chlorowodorkiem lidokainy w stężeniu od 2 do 6%, korzystnie 4%, co umożliwia znieczulanie powierzchniowe.

Zgodnie z korzystną postacią obie strzykawki, pierwsza i druga, zawierają hialuronian sodu lub mieszaniny innych środków lepkosprężystych w stężeniu od 5 do 40 mg/ml, korzystnie od 10 do 20 mg/ml.

Lepkosprężystą mieszaninę znieczulającą w drugiej strzykawce nanosi się zewnętrznie na spojówkę pomiędzy dolną powiekę i gałkę oczną na około 5 minut przed rozpoczęciem operacji. Pacjent leży z zamkniętym okiem aż do rozpoczęcia operacji. Lepkosprężysta mieszanina zapewnia dobre i ciągłe uwalnianie środka znieczulającego, a ponadto zapewnia klarowność rogówki. Ponadto można oczekiwać, że osiągnie się głębsze znieczulanie w wyniku zastosowania środka lepkosprężystego zamiast zwykłych kropli.

Znieczulenie zewnętrzne można ewentualnie zastosować na początku operacji, dzięki czemu nastąpi nie tylko wzmocnienie znieczulania, ale również ochrona rogówki przed wyschnięciem, tak że zmniejszy się potrzeba przepłukiwania cieczą podczas operacji (działanie smarujące).

Gdy stosuje się zestaw z dwoma strzykawkami, drugą strzykawkę stosuje się do zewnętrznego wiskoznieczulania, które następnie zastępuje się znieczulaniem kroplami.

Pierwszą strzykawkę w takim zestawie stosuje się do wewnętrznego wiskoznieczulania zamiast tradycyjnego znieczulania śródocznego.

W przypadku kompozycji ś rodków i zestawu według wynalazku wprowadza się wyżej zdefiniowane nowe określenia, zewnętrzne wiskoznieczulanie i wewnętrzne wiskoznieczulanie. W wyniku połączenia zewnętrznego i wewnętrznego wiskoznieczulania operację można przeprowadzić z użyciem sposobu określanego jako wiskoznieczulanie.

PL 195 128 B1

W zestawie wedł ug wynalazku dwie strzykawki bę d ą wizualnie róż nić się od siebie, tak ż e uż ytkownik nie pomyli dwóch strzykawek. Mogą się one różnić wielkością, barwą, kształtem lub w dowolny inny sposób.

Strzykawka przeznaczona do zewnętrznego wiskoznieczulania będzie zawierać mieszaninę środków o stosunkowo wysokim stężeniu środka znieczulającego i o stosunkowo małej lepkości, która jest zależna od stężenia i rodzaju środka lepkosprężystego. Natomiast strzykawka do wewnętrznego wiskoznieczulania będzie zawierać środek o stosunkowo niskim stężeniu środka znieczulającego i o stosunkowo wysokiej lepkości, która jest zależna od stężenia i rodzaju środka lepkosprężystego.

Środek zawarty w każdej ze strzykawek może nie zawierać żadnych środków konserwujących, co pozwala uniknąć toksyczności w stosunku do rogówki.

Dzięki wiskoznieczulaniu następuje uproszczenie operacji oraz zmniejszenie nieprzyjemnych doznań doświadczanych przez pacjenta.

Jako środki lepkosprężyste stosuje się metylohydroksypropylocelulozę, hialuronian sodu lub sól sodową siarczanu chondroityny, albo ich mieszaniny, lub inne środki lepkosprężyste do stosowania podczas operacji śródocznych. Ich stężenie wynosi od 5 do 40 mg/ml, korzystnie od 10 do 20 mg/ml.

Kompozycję środków lub zestaw według wynalazku można także stosować w przypadku interwencji chirurgicznych innych niż operacje zaćmy. Tak więc można ich używać w innych rodzajach operacji śródocznych, w których stosuje się środek lepkosprężysty.

Claims (9)

Zastrzeżenia patentowe

1. Kompozycja środków do stosowania w chirurgii śródocznej, korzystnie w operacjach zaćmy, znamienna tym, że zawiera pierwszy środek lepkosprężysty, który zawiera co najmniej jeden pierwszy środek znieczulający w pierwszym stężeniu odpowiednim do stosowania w wewnętrznym wiskoznieczulaniu, oraz drugi środek lepkosprężysty, który zawiera co najmniej jeden drugi środek znieczulający w drugim stężeniu odpowiednim do stosowania w zewnętrznym wiskoznieczulaniu.

2. Kompozycja środków według zastrz. 1, znamienna tym, że jako środek znieczulający zawiera środek miejscowo znieczulający.

3. Kompozycja środków według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że jako środek znieczulający zawiera chlorowodorek lidokainy, a jako środek lepkosprężysty zawiera hialuronian sodu.

4. Kompozycja środków według któregokolwiek z zastrz. 1-3, znamienna tym, że jako środek znieczulający zawiera chlorowodorek lidokainy w stężeniu od 0,5 do 5%, korzystnie 1%, a jako środek lepkosprężysty zawiera hialuronian sodu, przy czym stężenie hialuronianu sodu w mleczanowym roztworze Ringera wynosi od 5 do 40 mg/ml, korzystnie od 10 do 20 mg/ml.

5. Kompozycja środków według któregokolwiek z zastrz. 1-4, znamienna tym, że pierwszy środek lepkosprężysty stanowi hialuronian sodu zawierający jako środek znieczulający chlorowodorek lidokainy w stężeniu od 0,5 do 5%, korzystnie 1%, a drugi środek lepkosprężysty stanowi hialuronian sodu zawierajacy jako środek znieczulający chlorowodorek lidokainy w stężeniu od 2 do 6%, korzystnie 4%.

6. Kompozycja środków według któregokolwiek z zastrz. 1-5, znamienna tym, że mieszanina ma wyregulowaną wartość pH i jest wyrównoważona pod względem jej właściwości osmotycznych i zawartoś ci soli dla uniknięcia dyskomfortu u pacjenta przy jej stosowaniu.

7. Zestaw do stosowania w chirurgii śródocznej, korzystnie w operacji zaćmy, zawierający pierwszy środek lepkosprężysty i drugi środek lepkosprężysty, znamienny tym, że zawiera

- sterylnie zapakowaną pierwszą strzykawkę podskórną zawierającą pierwszy ś rodek lepkosprężysty zawierający co najmniej pierwszy środek znieczulający oraz igłę podskórną, gotowe do iniekcji i przeznaczone do wewnętrznego wiskoznieczulania i

- drugą strzykawkę podskórną zawierają c ą drugi ś rodek lepkosprężysty i zmieszany z nim drugi środek znieczulający, przeznaczoną do zewnętrznego wiskoznieczulania.

8. Zestaw według zastrz. 7, znamienny tym, że pierwsza strzykawka zawiera hialuronian sodu z chlorowodorkiem lidokainy w stężeniu od 0,5 do 5%, korzystnie 1%, a druga strzykawka zawiera hialuronian sodu z chlorowodorkiem lidokainy w stężeniu od 2 do 6%, korzystnie 4%.

9. Zestaw według zastrz. 7 albo 8, znamienny tym, że obie strzykawki, pierwsza i druga, zawierają hialuronian sodu lub mieszaniny innych środków lepkosprężystych w stężeniu od 5 do 40 mg/ml, korzystnie od 10 do 20 mg/ml.