PL192277B1 - Ptasi reowirus, szczepionka, sposób wytwarzania szczepionki i sposób wytwarzania ptasich reowirusów - Google Patents

Ptasi reowirus, szczepionka, sposób wytwarzania szczepionki i sposób wytwarzania ptasich reowirusów

Info

Publication number
PL192277B1
PL192277B1 PL338118A PL33811800A PL192277B1 PL 192277 B1 PL192277 B1 PL 192277B1 PL 338118 A PL338118 A PL 338118A PL 33811800 A PL33811800 A PL 33811800A PL 192277 B1 PL192277 B1 PL 192277B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
reovirus
avian
avian reovirus
vaccine
ers
Prior art date
Application number
PL338118A
Other languages
English (en)
Other versions
PL338118A1 (en
Inventor
Loon Adriaan Anthonius Wilhelmus Maria Van
Original Assignee
Akzo Nobel Nv
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Akzo Nobel Nv filed Critical Akzo Nobel Nv
Publication of PL338118A1 publication Critical patent/PL338118A1/xx
Publication of PL192277B1 publication Critical patent/PL192277B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/12Viral antigens
    • A61K39/15Reoviridae, e.g. calf diarrhea virus
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/12Viral antigens
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • A61P31/14Antivirals for RNA viruses
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02Immunomodulators
    • A61P37/04Immunostimulants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N7/00Viruses; Bacteriophages; Compositions thereof; Preparation or purification thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/51Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising whole cells, viruses or DNA/RNA
    • A61K2039/525Virus
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/51Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising whole cells, viruses or DNA/RNA
    • A61K2039/525Virus
    • A61K2039/5252Virus inactivated (killed)
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2720/00MICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA dsRNA viruses
    • C12N2720/00011Details
    • C12N2720/12011Reoviridae
    • C12N2720/12034Use of virus or viral component as vaccine, e.g. live-attenuated or inactivated virus, VLP, viral protein
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2720/00MICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA dsRNA viruses
    • C12N2720/00011Details
    • C12N2720/12011Reoviridae
    • C12N2720/12211Orthoreovirus, e.g. mammalian orthoreovirus
    • C12N2720/12234Use of virus or viral component as vaccine, e.g. live-attenuated or inactivated virus, VLP, viral protein

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Virology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)

Abstract

1. Ptasi reowirus nalezacy do antygenowej klasy ptasich reowirusów, znamienny tym, ze (i) mo ze indukowa c wytworzenie u zwierz ecia surowicy odporno sciowej, która powoduje zmniejszenie liczby lysinek utworzonych przez ptasiego reowirusa ERS, którego próbk e zdeponowano w ECACC pod numerem dost epu 99011475, o przynajmniej 75% w te- scie redukcji lysinek, i (ii) reaguje pozytywnie z poliklonaln a surowic a odporno sciow a przeciwko ptasiemu reowi- rusowi, ale nie reaguje z próbkami przeciwcia l monoklonalnych, które zdeponowano w ECACC pod numerami dost epu 99011472, 99011473 i 99011474. 2. Ptasi reowirus wed lug zastrz. 1, znamienny tym, ze wytworzona surowica odporno scio- wa przeciwko ptasiemu reowirusowi mo ze wywo la c zmniejszenie liczby lysinek utworzonych przez ptasiego reowirusa ERS, którego próbk e zdeponowano w ECACC pod numerem dost epu 99011475, o przynajmniej 80%, korzystnie przynajmniej 90% w te scie redukcji lysinek. PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest ptasi reowirus, szczepionka, sposób wytwarzania szczepionki i sposób wytwarzania ptasich reowirusów.
Komercyjna produkcja brojlerów w ostatnich kilku dziesięcioleciach przekształciła się w przemysł charakteryzujący się wysoką wydajnością hodowli na niewielkiej przestrzeni. Jednakże, silna tendencja do zwiększania wydajności fazy hodowli nie jest uzyskiwana bez napotykania na pewne, nieodłączne trudności, z których najistotniejszą jest zwiększenie występowania chorób zakaźnych, które często występują w populacji zwierząt zamkniętych w dużym zagęszczeniu. Wiele z najbardziej wyniszczających chorób drobiu zostało ograniczonych albo kontrolowanych przez szczepienie albo leczenie środkami terapeutycznymi, takimi jak antybiotyki. Niestety, wciąż istnieje wiele chorób o złożonej etiologii, których nie da się kontrolować lekami i na które nie ma odpowiedniego programu szczepień.
Od późnych lat 70, przemysł drobiarski stanął w obliczu złożonych chorób kurcząt cierpiących na zaburzenia jelitowe. Jedna z tych chorób, która powoduje różne objawy chorobowe u zaatakowanych kurcząt, w tym zapalenie jelit, nazwana została od głównego objawu klinicznego i obserwacji makroskopowej: zespołem złego wchłaniania (MAS). Chorobę tę określa się również jako zakaźny zespół karłowatości, choroba „bladego ptaka” albo choroba łamliwych kości. Jakkolwiek, z MAS wiąże się wiele różnych objawów, we wszystkich przypadkach obserwuje się pogorszenie wzrostu i opóźnione pierzenie. Oprócz tego, z MAS wiąże się wiele innych objawów i cech takich jak śmiertelność, wydalanie zbyt płynnych odchodów i/lub niestrawionego pożywienia, atrofia trzustki, proventriculitis, zmiany w kościach, atrofia grasicy i kaletki, itp.
Kouwenhoven i in., (Avian Pathol. 17:879-892, 1988) zdefiniowali MAS na podstawie pięciu kryteriów: tj.
(i) opóźnienie wzrostu do 3 tygodni po zakażeniu 1-dniowych kurczą t;
(ii) wydalanie żółto-pomarańczowego mukoidu z rozluź nionymi odchodami;
(iii) podwyższona aktywność fosfatazy alkalicznej (ALP) w osoczu;
(iv) obniżone stężenie karotenoidu w osoczu (PCC);
(v) makroskopowo poszerzone strefy wzrostu nasad dalszych kości piszczelowych.
Opóźniony wzrost brojlerów staje się widoczny w 1 tygodniu życia lub wcześniej. Od 5 do 20% ptaków w stadzie może być dotkniętych tym objawem, i mają one połowę wielkości albo mniej, ich odpowiedników w 4 tygodniu życia. Chore stado wykazuje słabą konwersję pożywienia, zaś jelita ptaków są białe i zawierają niestrawione pożywienie. Jakkolwiek patogeneza MAS jest słabo poznana, prawdopodobnie patogeneza zespołu spowodowana jest bezpośrednim działaniem czynnika zakaźnego na przewód pokarmowy i towarzyszące narządy, co mogłoby również wyjaśniać nawracające wydalanie zbyt płynnych stolców i/lub niestrawionego pożywienia.
Opisany tu zespół powoduje ogólne upośledzenie sprawności, w tym mniejszy przyrost ciężaru ciała, złą konwersję pożywienia i zmniejszoną wartość rynkową chorego stada. W wyniku MAS przemysł drobiarski ponosi co roku istotne straty ekonomiczne. Stąd, w przemyśle drobiarskim istnieje potrzeba kontrolowania MAS, w taki sposób, że można by zapobiegać jednemu albo więcej spośród określonych objawów chorobowych obserwowanych u brojlerów.
Reowirusy powszechnie występują u drobiu na całym świecie. Stwierdzono, że są one przyczyną stanu artretycznego torebek stawowych obciążonych stawów oraz ścięgien nóg, określanego jako wirusowe zapalenie stawów/zapalenie pochewki ścięgna).
Według niektórych doniesień reowirusy izolowano również od kurcząt wykazujących objawy chorobowe związane z MAS. W doniesieniach tych spekulowano, że reowirusy są czynnikiem przyczynowym jednego albo więcej z objawów chorobowych MAS, ale nie przedstawiono mocnych dowodów na związek reowirusów z MAS.
Według publikacji van der Heide i in., (Avian Diseases 25:847-856, 1981) wyizolowano reowirusa z jelit młodych brojlerów z kliniczną biegunką. Jakkolwiek izolat reowirusa wywoływał zmiany polegające na zapaleniu ścięgien i powięzi oraz złamania głowy kości udowej i osteoporozę, nie wywoływał w sposób stały biegunki u kurcząt zakażonych doświadczalnie tym reowirusem.
Page i in., (Avian Diseases 26:618-624, 1982) wyizolowali reowirusy ze stada dotkniętego kalectwem, karłowatością i zaburzonym rozwojem upierzenia. Jakkolwiek doustne szczepienie podatnych kurcząt typu brojler powodowało objawy w stosunku do przyrostu ciężaru ciała, rozwoju upierzenia i wywoływało zmiany narządowe, nie opisywano wywołania biegunki lub luźnych odchodów.
PL 192 277 B1
Hieronymus i in., (Avian Diseases 27:246-254, 1983) opisali izolację kilku szczepów reowirusów z jelit kurcząt z podejrzeniem MAS i określenie pokrewieństwa antygenowego tych szczepów ze szczepem reowirusa S1133, który powszechnie stosuje się jako szczepionkę do kontrolowania zakaźnego zapalenia ścięgien i powięzi. Autorzy potwierdzają, że mimo wyizolowania reowirusów od kurcząt z klinicznym MAS, pozostaje do potwierdzenia, że reowirusy są czynnikiem przyczynowym MAS.
Eidson i in., (Poultry Science 64:2081-2086, 1985) badali wpływ inaktywowanej szczepionki reowirusowej, pochodzącej ze szczepu C08 wyizolowanego przez Hieronymus i in., na stado brojlerów dotknięte MAS oraz zapaleniem pochewki ścięgna. Jakkolwiek szczepionka wykazywała pozytywne działanie na przyrost ciężaru ciała brojlerów, nie występowały różnice w konwersji pożywienia. Ponadto, nie opisywano działania szczepionki na objawy chorobowe związane z zapaleniem jelit, jak luźne odchody.
Rosenberger i in., (Avian Diseases 33:535-544, 1989) również wyizolowali kilka szczepów reowirusów ze ścięgien i szpiku kostnego brojlerów hodowanych na wybiegu. Mimo, że kurczęta zaszczepione szczepem reowirusa badano w kierunku choroby klinicznej, nie opisywano objawów biegunkowych albo luźnych odchodów.
Kouwenhoven i in., (Avian Pathology 17:879-892, 1988) badali również rolę reowirusa w zespole złego wchłaniania. Autorzy nie potrafili odtworzyć MAS przy użyciu reowirusa izolowanego z przypadków naturalnych i doszli do wniosku, że reowirusy nie stanowią pierwotnej przyczyny MAS. W publikacji uważa się, że czynniki zakaź ne, obejmujące reowirusy i adenowirusy mogą działa ć jako rodzaj wyzwalacza w zespole złego wchłaniania.
Jednakże, oprócz wymienionych publikacji, z MAS wiązano wiele innych wirusów. Obejmują one rotawirusy, parwowirusy, wirusy przypominając enterowirusy, wirusy przypominające togawirusy, wirusy przypominające coronawirusy, adenowirusy i caliciwirusy. Oprócz tego, sugerowano również, że z etiologią mogą być związane bakterie. Zespoły przypominające MAS przypisywano we wcześniejszym stanie techniki również mykotoksynom i spekulowano, że mykotoksyny lub inne toksyny należy brać pod uwagę jako czynniki przyczynowe MAS.
W ostatnio opublikowanym przeglą dzie (World Poultry 14:57-58, 1998), McNulty podsumował stan wiedzy o MAS. Podkreślił brak dostępności szczepionki przeciwko MAS oraz stwierdził, że wyizolowanie wirusa, jak również badania wirusologiczne i mikrobiologiczne próbek wyizolowanych do tej pory z natury, nie dostarczają wyników przydatnych do identyfikacji czynnika przyczynowego MAS. McNulty spekuluje, że to podejście raczej nie przyniesie wyników. Zamiast tego, prawidłowe zarządzanie miejscami dotkniętymi przez MAS uważane są za najlepszy sposób kontrolowania MAS.
Stąd, wciąż istnieje potrzeba szczepionki, która wywołuje skuteczną ochronę przed problemami jelitowymi u kurcząt, jak problemy związane z MAS, powodujące wydzielanie zbyt płynnych stolców i/lub niestrawionego pożywienia.
Ponadto, ptasie reowirusy wykazują istotną heterogenność antygenową i pojawiające się nowe klasy antygenowe ptasich reowirusów mogą mieć ważne konsekwencje dla zastosowania szczepionek reowirusowych u drobiu.
Wynalazcy zidentyfikowali nową antygenową klasę ptasich reowirusów. Ponadto wykazano, że ptasie reowirusy należące do nowej klasy antygenowej są zdolne do indukowania wyraźnych objawów chorobowych, które są również związane z MAS, takich jak wydalanie zbyt płynnych stolców i/lub niestrawionego pożywienia oraz opóźnienie wzrostu.
Ptasi reowirus należący do antygenowej klasy ptasich reowirusów według wynalazku charakteryzuje się tym, że (i) może indukować wytworzenie u zwierzęcia surowicy odpornościowej, która powoduje zmniejszenie liczby łysinek utworzonych przez ptasiego reowirusa ERS, którego próbkę zdeponowano w ECACC pod numerem dostępu 99011475, o przynajmniej 75% w teście redukcji łysinek, i (ii) reaguje pozytywnie z poliklonalną surowicą odpornościową przeciwko ptasiemu reowirusowi, ale nie reaguje z próbkami przeciwciał monoklonalnych, które zdeponowano w ECACC pod numerami dostępu 99011472, 99011473 i 99011474.
Korzystnie wytworzona surowica odpornościowa przeciwko ptasiemu reowirusowi może wywołać zmniejszenie liczby łysinek utworzonych przez ptasiego reowirusa ERS, którego próbkę zdeponowano w ECACC pod numerem dostępu 99011475, o przynajmniej 80%, korzystnie przynajmniej 90% w teście redukcji łysinek.
PL 192 277 B1
Również korzystnie ptasi reowirus jest ptasim reowirusem ERS, którego próbkę zdeponowano w ECACC, Salisbury, UK pod numerem dostę pu 99011475.
Zaobserwowano, że takie ptasie reowirusy nie tylko wykazują nieznane do tej pory właściwości antygenowe (Przykład 1, Tabela 2 i 3), ale również stwierdzono, że ptasie reowirusy według wynalazku są zdolne do indukowania wydalania zbyt płynnych stolców i/lub niestrawionego pożywienia przez brojlery, albo w niektórych przypadkach mogą prowadzić do śmierci, stąd nowa klasa ptasich reowirusów została oznaczona jako szczep ptasich reowirusów (ERS).
Wydalanie płynnych stolców w stadach brojlerów jest jednym z objawów chorobowych, które również obserwuje się u brojlerów na wybiegu dotkniętych MAS. Ponadto, przewiduje się, że ten objaw chorobowy jest jedną z przyczyn najwyraźniejszych objawów klinicznych u brojlerów dotkniętych MAS, tj. opóźnienia wzrostu. W przykładach wykazano, że ptasi reowirus według wynalazku, indukuje wydalanie płynnych odchodów przez brojlery zakażone doustnie reowirusem, t j . wokół odbytu ptaków obserwowano zanieczyszczenie odchodami. Doświadczenia w przykładach pokazują również, że doustne zakażenie nowym ptasim reowirusem powoduje również opóźnienie wzrostu u zakażonych brojlerów, w porównaniu z kurczętami kontrolnymi.
Test redukcji liczby łysinek jest testem, który jest szeroko stosowany w dziedzinie wiedzy, w celu określenia pokrewieństwa antygenowego izolatów (ptasich reo) wirusów (patrz, np. Nersessian i in., Am. J. Vet. Res. 50:1475-1480, 1989). Ponadto, dla celów niniejszego wynalazku, szczegółowy opis testu redukcji łysinek dostarczono w Przykładzie 1. Oczywiście, surowica odpornościowa zastosowana w teście redukcji łysinek powinna być odpowiedniej jakości. Sposoby wytwarzania surowicy odpornościowej przedstawiono w Przykładzie 1.
Ogólnie, odpowiednią surowicę odpornościową wytworzoną przeciwko żywym ptasim reowirusom można wytworzyć przez zaszczepienie 3- do 4-tygodniowych kurcząt SPF podskórnie albo domięśniowo żywym szczepem wirusa o mianie zakaźności 102,0-109,0 TCID5O/zwierzę, bardziej korzystnie 103,0-106,0 TCID5O/zwierzę. Krew można zebrać w 3-4 tygodnie po zakażeniu, korzystnie 4 tygodnie po zakażeniu. Kurczęta można ponownie zakazić tym samym szczepem żywego wirusa 3 do 4 tygodni po pierwszym zakażeniu, w około tej samej dawce co zastosowana przy pierwszym zakażeniu Krew pobiera się między 2 i 4 tygodniem po drugim zakażeniu.
Odpowiednią surowicę odpornościową wytworzoną przeciwko inaktywowanemu szczepowi ptasiego reowirus można otrzymać przez zaszczepienie 3- do 4-tygodniowych kurcząt SPF podskórnie albo domięśniowo preparatem inaktywowanego wirusa. Miano zakaźności przed inaktywacją może wynosić 107,o—1011,0 TCID5O/zwierzę; korzystnie 108,o-1010,0 TCID5O/zwierzę. Krew można zebrać w 3-4 tygodnie po zakażeniu, korzystnie 4 tygodnie po zakażeniu. Kurczęta można ponownie zakazić tym samym inaktywowanym szczepem wirusa 3-6 tygodni po pierwszym zakażeniu. Krew pobiera się między 2 i 4 tygodniem po drugim zakażeniu.
Wynalazek dotyczy ponadto szczepionki do stosowania w ochronie drobiu przed chorobą spowodowaną zakażeniem ptasim reowirusem, która obejmuje ptasiego reowirusa według wynalazku i dopuszczalny farmaceutycznie nośnik albo rozcieńczalnik.
Korzystnie ptasi reowirus w szczepionce według wynalazku jest w postaci żywej atenuowanej, również korzystnie w postaci inaktywowanej.
Korzystnie szczepionka według wynalazku ponadto obejmuje adiuwant.
Korzystnie szczepionka według wynalazku ponadto obejmuje jeden albo więcej składników innych patogenów zakaźnych dla drobiu.
W szczególności, nowe ptasie reowirusy umożliwiają wytworzenie szczepionek przeciwko nowym ptasim reowirusom, które mogą skutecznie chronić drób przed objawami chorobowymi takimi jak, wydalanie zbyt płynnych odchodów i/lub niestrawionego pożywienia, oraz opóźnieniem wzrostu. Takie objawy chorobowe są również związane z MAS.
Wynalazek ponadto dotyczy sposobu wytwarzania ptasich reowirusów według wynalazku, który obejmuje etapy:
a. zaszczepiania wrażliwego substratu ptasim reowirusem;
b. namnożenia ptasiego reowirusa; i
c. zebrania materiału zwierającego ptasiego reowirusa.
Ptasiego reowirusa według wynalazku można również izolować ze środowiska naturalnego. Istotnym aspektem sposobu izolowania jest identyfikacja docelowego zwierzęcia do zastosowania jako punkt wyjściowy do izolacji wirusa. Typowy brojler do zastosowania w tym celu wykazuje nastęPL 192 277 B1 pujące objawy: wydalanie zbyt płynnych stolców i/lub niestrawionego pożywienia, co powoduje opóźnienie wzrostu.
W następstwie, izoluje się jelito z zakażonego kurczęcia, a następnie homogenizuje się narząd w odpowiednim buforze. Nastę pnie, homogenizowaną tkankę wiruje się a nadsą cz filtruje się przez filtr o średnicy porów równej 0,2 μm. Próbkę filtratu dodaje się do świeżo wytworzonej hodowli pierwotnej wyizolowanych komórek kurczęcia, korzystnie komórek wątroby kurzego zarodka (CEL) i po 4-8 dniach inkubacji bada się monowarstwy w kierunku obecności efektu cytopatycznego (CPE). Jeżeli nie występuje CPE, do świeżo wyizolowanych komórek CEL dodaje się mrożonej/rozmrożonej zawiesiny pierwszej monowarstwy. Jeżeli po pierwszym, albo drugim pasażu obserwuje się CPE, to dalej charakteryzuje się wirusa jego właściwościami, in vivo na brojlerach, wywoływania wydalania płynnych stolców i/lub niestrawionego pożywienia, oraz przez właściwości antygenowe, jak określone w teście redukcji łysinek albo techniką immunofluorescencyjną (IFT), przy użyciu swoistych przeciwciał polii monoklonalnych, jak to opisano niżej.
Szczegółowe sposoby izolowania ptasiego reowirusa według wynalazku ujawniono w Przykładzie 1.
Jakkolwiek w procesie izolacji reowirusa według wynalazku stosuje się jelita jako korzystny materiał wyjściowy, ptasiego reowirusa można również wyizolować z wątroby chorych brojlerów albo z kału wydalonego przez takie brojlery. Nie należy również wykluczać, że inne narządy mogą służyć jako materiał wyjściowy do izolowania ptasiego reowirusa według wynalazku.
W jeszcze korzystniejszym wykonaniu wynalazku, dostarczony jest ptasi reowirus, który wykazuje swoisty wzorzec reakcji odpornościowej z panelem swoistych przeciwciał monoklonalnych (mAb) albo surowic odpornościowych. Swoisty wzorzec reakcji jest różny od wzorca wykazywanego przez znane do tej pory ptasie reowirusy.
Przeciwciała monoklonalne są przydatne do identyfikacji charakterystyki czynnika zakaźnego, oraz do określania podobieństw i różnic wśród różnych izolatów tego samego albo podobnego mikroorganizmu. Yakharia i in., (Proceedings of the International Symposium on Adenovirus and Reovirus Infections in Poultry, Rauischholzhausen, Niemcy, 1996, 295-304) ujawnili panel 9 mAb przeciwko reowirusom i badali izolaty polowe ptasiego reowirusa w kierunku ich reaktywności z tymi mAb. Różne wzorce reaktywności panelu mAb umożliwiają klasyfikację izolatów w oparciu o ich pokrewieństwo z wzorcem reaktywności.
W tym wykonaniu, dostarczony jest ptasi reowirus jak opisany wyżej, który jest dalej charakteryzowany przez (i) jego reaktywność w IFT z surowicą poliklonalną wywołaną przeciwko izolatowi ptasiego reowirusa, korzystnie przeciwko prototypowemu szczepowi 1133 reowirusa, i (ii) brak reaktywności w IFT z mAb INT 13-06, INT 14-11 i 15-01 INT (których próbki zdeponowano w ECACC pod numerami dostępu, odpowiednio, 99011472, 99011473 i 99011474).
Ptasi reowirus według wynalazku określony wzorcem panelu stanowi nowy rodzaj antygenowy reowirusa, jak pokazany w Przykładzie 1 i Tabeli 3. Mimo faktu, że wiele ze szczepów reowirusów znanych ze stanu techniki, pokazanych na Tabeli 3, wyizolowano z tkanek brojlerów (w tym z jelit) wykazujących objawy i zmiany związane z MAS, ptasi reowirus według wynalazku o nowych antygenowych właściwościach określonych wyżej nie został ujawniony w stanie techniki.
Jeszcze korzystniejszym ptasim reowirusem według wynalazku jest ptasi reowirus ERS (izolat 1), który jest charakterystyczny dla ptasich reowirusów według wynalazku, którego próbkę zdeponowano w ECACC pod numerem dostępu 99011475.
Ptasi reowirus według wynalazku może być w postaci żywej, żywej atenuowanej albo inaktywowanej.
Ptasiego reowirusa według wynalazku można włączyć do szczepionki jako wirusa żywego atenuowanego albo inaktywowanego. Właściwości ptasiego reowirusa do wywoływania objawów chorobowych związanych z MAS, jak opisane wyżej są istotnie zredukowane albo całkowicie nieobecne, gdy ptasi reowirus jest w postaci żywej atenuowanej albo inaktywowanej.
Atenuowanie ptasiego reowirusa według wynalazku można uzyskać sposobami dobrze znanymi w stanie techniki, takimi jak ujawnione przez Gouvea i in., (Virology 126:240-247, 1983). Pokrótce, po wyizolowaniu wirusa od zwierzęcia docelowego, zawiesinę wirusa zaszczepia się na hodowli pierwotnej fibroblastów zarodka kurzego (CEF). Jeżeli izolat nie jest zdolny do wytworzenia CPE, wirusa pasażuje się kolejno (np. 3-10 razy) dopóki nie zaobserwuje się CPE. Gdy tylko widoczny jest CPE, komórki i nadsącz hodowlany zbiera się, mrozi i rozmraża, klaruje przez wirowanie, po czym porcjuje i przechowuje w -20°C. Proces ten można powtarzać (np. 10-100 razy) w celu dalszego atenuowania wirusa.
PL 192 277 B1
Ponadto wynalazek obejmuje też sposób wytwarzania szczepionki do zastosowania w ochronie drobiu przed chorobą wywołaną zakażeniem ptasim reowirusem, który polega na łączeniu zebranego reowirusa otrzymanego sposobem według wynalazku, jeżeli to konieczne po inaktywacji reowirusa, z dopuszczalnym farmaceutycznie nośnikiem albo rozcieńczalnikiem.
Szczepionkę według wynalazku można też wytwarzać konwencjonalnymi sposobami, takimi jak, przykładowo, stosowane do dostępnych w handlu żywych i inaktywowanych szczepionek reowirusowych. Wytwarzanie kompozycji szczepionki weterynaryjnej opisano m.in. w „Handbuch der Schutzimpfungen in der Tiermedizin” (wyd. Mayr i in., Verlag Paul Parey, Berlin und Hamburg, Niemcy, 1984) oraz „Vaccines for Veterinary Applications” (wyd. Peters i in., Buttersworth-Heinemann Ltd., 1993).
Pokrótce, podatny substrat zaszczepia się ptasim reowirusem według wynalazku w postaci żywej albo żywej atenuowanej i namnaża dopóki wirus replikuje do pożądanego miana albo zawartości antygenu, po czym zbiera się materiał zawierający reowirusa i formułuje w postaci kompozycji farmaceutycznej o aktywności profilaktycznej.
Każdy substrat, który jest zdolny do podtrzymywania replikacji ptasiego reowirusa określonego wyżej, jeżeli to konieczne po adaptacji ptasiego reowirusa do substratu, można zastosować w celu wytworzenia szczepionki według wynalazku. Odpowiednie substraty obejmują pierwotne hodowle komórek (ptasich), takie jak komórki wątroby zarodka kurzego (CEL), kurze fibroblasty płodowe (CEF) albo komórki nerki kurzej (CK), komórki linii ssaczych takie jak linia komórkowa VERO albo BGM-70, albo linie komórek ptasich takie jak QT-35, QM-7 czy LMH. Zwykle, po zaszczepieniu komórek, wirus namnaża się przez 3-10 dni, po czym nadsącz hodowli komórkowej zbiera się i jeżeli to konieczne filtruje albo wiruje w celu usunięcia resztek komórkowych.
Alternatywnie, ptasiego reowirusa według wynalazku można namnażać w zalężonych jajach kurzych, a następnie zbierać materiał ptasiego reowirusa rutynowymi sposobami.
Szczepionkę według wynalazku, zawierającą żywego atenuowanego wirusa można wytwarzać i sprzedawać w postaci (zamroż onej) zawiesiny albo w postaci liofilizowanej. Szczepionka dodatkowo zawiera dopuszczalny farmaceutycznie nośnik albo rozcieńczalnik stosowany zwykle w takich kompozycjach. Nośniki obejmują stabilizatory, konserwanty i bufory. Odpowiednimi stabilizatorami są, przykładowo SPGA, węglowodany (takie jak sorbitol, mannitol, skrobia, sacharoza, dekstran, glutaminian albo glukoza), białka (takie jak surowica mleka w proszku, albumina albo kazeina) albo ich produkty degradacji. Odpowiednimi buforami są przykładowo fosforany metali alkalicznych. Odpowiednimi konserwantami są tiomersal, mertiolat i gentamycyna. Rozcieńczalniki obejmują wodę, wodny bufor (jak buforowany roztwór soli) alkohole i poliole (takie jak gliceryna).
Jeżeli to konieczne, żywe szczepionki według wynalazku mogą zawierać adiuwant. Przykłady odpowiednich związków i kompozycji o aktywności adiuwantowej są takie same co wspomniane poniżej do wytwarzania szczepionek inaktywowanych.
Jakkolwiek możliwe jest podawanie we wstrzyknięciach, np. domięśniowych, podskórnych żywej szczepionki według wynalazku, żywą szczepionkę korzystnie podaje się niedrogą metodą masowych szczepień powszechnie stosowanych w szczepieniu ptasim reowirusem. Techniki te obejmują szczepienie w wodzie pitnej i szczepienia rozpylaczem.
Alternatywne sposoby podawania żywej szczepionki obejmują podawanie in ovo, w kroplach ocznych i przez zanurzanie dzioba.
Główna zaletą szczepionki inaktywowanej jest podwyższony poziom przeciwciał ochronnych przez czas dłuższy. Właściwość ta czyni takie szczepionki w szczególności przydatne do szczepień hodowlanych.
Celem inaktywacji wirusów zebranych po etapie namnażania jest wyeliminowanie reprodukcji wirusa. Ogólnie, można to osiągnąć sposobami chemicznymi albo fizycznymi. Inaktywację chemiczną można przeprowadzić przez traktowanie wirusów, przykładowo, enzymami, formaldehydem, (β-propiolaktonem, etylenoiminą albo ich pochodnymi. Jeżeli to konieczne związek inaktywujący jest potem neutralizowany. Materiał inaktywowany formaldehydem można, przykładowo, neutralizować tiosiarczanem. Inaktywację fizyczną można korzystnie przeprowadzić przez poddanie wirusa działaniu wysokoenergetycznego promieniowania, jak światło UV albo promieniowanie γ. Jeżeli to pożądane, po traktowaniu pH ustala się na poziomie około 7.
Szczepionka zawierająca inaktywowanego reowirusa ptasiego może, przykładowo, zawierać jeden albo więcej dopuszczalnych farmaceutycznie nośników albo rozcieńczalników przeznaczonych do tego celu.
PL 192 277 B1
Korzystnie, inaktywowana szczepionka według wynalazku obejmuje jeden albo więcej związków o aktywności adiuwantowej. Odpowiednie związki albo kompozycje w tym celu obejmują wodorotlenek, fosforan albo tlenek glinu, emulsje olej w wodzie lub woda w oleju oparte na, przykładowo, oleju mineralnym, takim jak Bayol F® albo Marcol 52® albo oleju roślinnym takim jak octan witaminy E i saponiny.
Inaktywowane szczepionki zwykle podaje się pozajelitowo, np. domięśniowo albo podskórnie.
Szczepionka według wynalazku obejmuje skuteczną dawkę ptasiego reowirusa jako składnik czynny, tj. ilość immunizującego materiału ptasiego reowirusa, która może indukować odporność u szczepionych ptaków albo ich potomstwa przeciwko ekspozycji na zakaź nego wirusa. Odporność jest tu określona jako indukcja istotnie wyższego poziomu ochrony w populacji ptaków po szczepieniu w porównaniu z grupą nieszczepioną .
Zwykle, żywą szczepionkę według wynalazku można podawać w dawce 102 - 109 TCID50 na ptaka, korzystnie w dawce w zakresie od 102 - 106 TCID50, zaś szczepionka inaktywowana może zawierać odpowiednik antygenowy 104 - 1010 TCID50 na ptaka.
Jakkolwiek, szczepionkę ptasiego reowirusa według wynalazku można zastosować skutecznie u kurcząt, również inne gatunki drobiu takie jak indyki, perliczki i przepiórki można skutecznie szczepić szczepionką. Kury obejmują brojlery, stado reprodukcyjne i nioski nośne.
Ponieważ objawy choroby jelit, takie jak obserwowane w MAS opisane są głównie u brojlerów, wynalazek korzystnie dostarcza szczepionki do zastosowania w ochronie brojlerów przed objawami choroby jelit, takimi jak obserwowane w MAS.
Wiek zwierząt otrzymujących żywą albo inaktywowana szczepionkę według wynalazku jest taki sam jak wiek zwierząt otrzymujących dostępne obecnie w handlu żywe albo inaktywowane szczepionki ptasich reowirusów. Przykładowo, brojlery można szczepić bezpośrednio, począwszy od pierwszego dnia życia żywą atenuowaną szczepionką według wynalazku. Szczepienie hodowli rodzicielskich, takich jak reproduktory brojlerów, można przeprowadzić przy użyciu żywej atenuowanej albo inaktywowanej szczepionki według wynalazku albo ich kombinacją. Zalety tego rodzaju programu immunizacji obejmują natychmiastową ochronę jednodniowego potomstwa zapewnioną przez przeciwciała pochodzące od matki, przechodzące pionowo do młodych ptaków. Typowy schemat szczepienia reproduktorów brojlerów obejmuje szczepienie w 6-tygodniu życia, żywą atenuowaną szczepionką, a następnie szczepienie między 14 i 18 tygodniem życia szczepionką inaktywowaną. Alternatywnie, po szczepieniu żywą szczepionką mogą nastąpić dwa szczepienia szczepionkami inaktywowanymi w 10-12 tygodniu i 16-18 tygodniu życia.
Niniejszym ujawniono również szczepionki złożone obejmujące, oprócz ptasiego reowirusa według wynalazku, jeden albo wiele składników szczepionek innych patogenów zakaźnych dla drobiu. Pod pojęciem innych patogenów zakaźnych dla drobiu rozumie się, również inne ptasie reowirusy, które są antygenowo różne od ptasich reowirusów według wynalazku i obejmują szczepy ptasich reowirusów związanych z zapaleniem pochewki ścięgna.
Składniki szczepionek w szczepionce złożonej są postaciami żywymi atenuowanymi albo inaktywowanymi patogenu zakaźnego dla drobiu, korzystnie wszystkie składniki są w postaci inaktywowanej.
Szczepionka złożona zawiera jeden albo więcej (inaktywowanych) szczepów szczepionek przeciwko wirusowi zakaźnego zapalenia oskrzeli (IBV), chorobie Newcastle (NDV), zakaźne zapalenie kaletki (IBDV), adenowirusowi drobiu (FAV), wirusowi EDS i wirusowi zapalenia krtani i nosa indyków (TRTV).
W ramce pokazano jakie drobnoustroje i linie komórkowe hybrydoma zdeponowano w European Collection of Animal Cell Cultures (ECACC) Salisbury, UK, 14 stycznia, 1999.
wirus/hybrydoma nr dostępu
ptasi reowirus ERS 99011475
INT-13-06 99011472
INT 14-11 99011473
15-01 INT 99011474
P r z y k ł a d 1
Charakterystyka nowych ptasich reowirusów A. Izolowanie nowych ptasich reowirusów
Jelita i/lub wątroby izolowano indywidualnie od kurcząt z problemami trawiennymi i płynnymi odchodami powodującymi opóźnienie wzrostu. Narządy indywidualnie homogenizowano w homogeni8
PL 192 277 B1 zatorze, stosując perełki szklane (2 mm) i PBS z antybiotykami, przez 20 minut z maksymalną prędkością. Następnie, homogenizowane tkanki odwirowano. Homogenat jelit odwirowano z prędkością 4000 obrotów na minutę, zaś homogenat wątroby z prędkością 1200 obrotów na minutę przez 15 minut. Następnie, nadsącze filtrowano przez przepuszczenie przez filtry o zmniejszających się średnicach porów (5, 1,2, 0,45 i 0,2 μm). 100 μΐ zawiesiny przepuszczonej przez filtr 0,2 μm dodano do świeżo wyizolowanych komórek wątroby zarodka kurzego (CEL) w butelce hodowlanej. 4 do 8 dni inkubacji, monowarstwy oceniano w kierunku obecności efektu cytopatycznego (CPE). Jeżeli nie występował CPE, monowarstwy zamrażano w -20°C, po 24 godzinach jednowarstwy odmrażano. Następnie, 1 ml tej zamrażanej/odmrażanej zawiesiny dodawano do świeżo wyizolowanych komórek CEL. Jeżeli CPE nie był widoczny przez 4-8 dni hodowli, hodowlę uznawano za negatywną pod względem wirusa rosnącego na komórkach CEL. Jeżeli po pierwszym albo drugim pasażu zaobserwowano CPE, wirus dalej charakteryzowano testem redukcji płytek i techniką immunofluorescencyjną (IFT).
B. Charakterystyka in vitro nowych ptasich reowirusów
1. Wytwarzanie surowicy odpornościowej przeciwko różnym szczepom ptasiego reowirusa
Szczep ERS (żywy):
10, 3-tygodniowych kurcząt SPF zaszczepiono podskórnie przy użyciu 105,8 TCID5O/zwierzę szczepu ERS (izolat-2). Trzy tygodnie po zakażeniu pobrano krew i izolowano surowicę, po czym zwierzęta ponownie zakażono przy pomocy 10 5,6 TCID5O/zwierzę. Dwa tygodnie po drugim zakażeniu pobrano krew i wyizolowano surowicę. Po uzyskaniu, wszystkie surowice inaktywowano ciepłem w 56°C przez 30 minut i przechowywano w małych porcjach w -20°C.
Szczep 2177 (żywy):
15, 4-tygodniowych kurcząt SPF zaszczepiono podskórnie przy użyciu 104,2 TCID5O/zwierzę. Cztery tygodnie po zakażeniu pobrano krew i wyizolowano surowicę. Po uzyskaniu, wszystkie surowice inaktywowano ciepłem w 56°C przez 30 minut i przechowywano w małych porcjach w -20°C.
Szczepy 1733 i 2408 (inakt.):
12, 4-tygodniowych kurcząt SPF zaszczepiono domięśniowo jednym ze szczepów ptasich reowirusów 1733 albo 2408 z adiuwantem w postaci emulsji w/o. Dawka zwierzęca wynosiła 490 jednostek ELISA/zwierzę, co stanowiło miano zakaźności przed inaktywacją między 107,0 do 1010,0 TCID5O/zwierzę. Cztery tygodnie po zakażeniu pobrano krew i wyizolowano surowicę. Po uzyskaniu, wszystkie surowice inaktywowano ciepłem w 56°C przez 30 minut i przechowywano w małych porcjach w -20°C.
Inaktywowane, dostępne w handlu szczepionki zawierające ptasie reowirusy:
10, 3-4-tygodniowych kurcząt SPF szczepiono domięśniowo albo podskórnie jedną z następujących dostępnych w handlu inaktywowanych szczepionek przeciwko ptasim reowirusom: ISBI, Fort Dodge; Kaketsuken i Intervet International BV. Trzy tygodnie po zakażeniu pobrano krew i wyizolowano surowicę. Po uzyskaniu, wszystkie surowice inaktywowano ciepłem w 56°C przez 30 minut i przechowywano w małych porcjach w -20°C.
Surowice wytworzone w opisany wyżej sposób zastosowano w IFT i teście redukcji łysinek.
2. Test immunofluorescencji (IFT)
IFT przeprowadzono zasadniczo jak to opisano w paragrafie C, poniżej. Pokrótce, komórki Vero hodowano w 96-studzienkowych płytkach polistyrenowych, do uzyskania wzrostu zlewnego. Poszczególne monowarstwy zaszczepiano szczepem reowirusa 1133. 100 μΐ surowicy kurzej dodano do pierwszej studzienki na płytce. Wykonano 3-krotne rozcieńczenia. Po inkubacji i płukaniu, płytki poddano reakcji z 1:100 rozcieńczeniem koziego przeciwciała anty-kurzego, znakowanego izotiocyjanianem fluoresceiny. Obecność fluorescencji obserwowano pod mikroskopem fluorescencyjnym. Miano (jakość surowicy) określano jako skrajne rozcieńczenie. Było to największe rozcieńczenie surowicy, które wciąż wywoływało wyraźny sygnał fluorescencji. W Tabeli 1 pokazano wyniki IFT dla surowic zastosowanych w teście redukcji łysinek:
T a b e l a 1
Surowica przeciwko szczepowi reowirusa Skrajne rozcieńczenie (Iog2)
1 2
2177 2025 (11,0)
ERS 6075 (12,6)
PL 192 277 B1 cd. tabeli 1
1 2
1733 6075 (12,6)
2408 18225 (14,2)
Arvax 75 (6,2)
Nobilis Reo 18225 (14,2)
Tri Reo 6075 (11,6)
Oilvax Reo 18225 (14,2)
Surowica negatywna <3 (<1)
Nobilis Reo™ dostępna z Intervet International b.v.
Arvax™ dostępna z ISBI
Tri Reo™ dostępna z Fort Dodge
Oilvax Reo™ dostępna z Kaketsuken
3. Test redukcji łysinek
Surowicę odpowiedniej jakości należy zastosować w teście redukcji łysinek w celu określenia antygenowego pokrewieństwa pomiędzy ptasimi reowirusami należącymi do nowej klasy antygenowej oraz w celu rozróżnienia nowych reowirusów ptasich od znanych reowirusów ptasich (wszystkie z wyjątkiem surowicy po Arvax wykazywały konieczną jakość surowicy). Surowica ERS wywołana została przeciwko żywemu ERS izolatowi 1, i żywemu i inaktywowanemu ERS izolat 2.
Świeżo wyizolowane CEL zawieszono w pożywce do hodowli tkanek z dodatkiem 5% surowicy płodowej cielęcej i antybiotykami w końcowej gęstości 1x106 komórek na mililitr. 60-mm szalki do hodowli tkankowych wypełniono 5 ml zawiesiny komórkowej i inkubowano w 37°C przez 24 godziny.
Następnego dnia badany wirus rozcieńczono w plastikowych probówkach w pożywce z antybiotykami. Wytworzono rozcieńczenia od 10-1 do 10-7 Następnie 200 μΐ każdego z rozcieńczeń zmieszano z 50 μl badanej surowicy. Mieszaninę inkubowano w 37°C przez godzinę. Jako kontrolę negatywną 200 μΐ rozcieńczenia wirusa zmieszano z 50 μΐ pożywki.
Pożywkę na powierzchni monowarstw obecnych w 60-mm szalce do hodowli tkankowych usunięto. Następnie 100 μΐ różnych mieszanin wirusa (z surowicą albo bez) dodano na zlewającą się monowarstwę. Dla każdej mieszaniny wirusowej zakażono co najmniej dwie monowarstwy (szalki). Zakażone monowarstwy inkubowano przez godzinę w 37°C. Następnie, zakażone monowarstwy pokryto 5 ml roztworu agaru (zawierającego pożywkę, FCS, antybiotyki, końcowe stężenie agaru 3%, stężenie końcowe FCS, 2,5%). Szalki inkubowano przez 4 dni przy temperaturze 37°C. Następnie, do każdej z hodowli dodano 2-ml roztworu czerwieni obojętnej (0,02%), Po 4 godzinach inkubacji w 37°C w każdej z szalek mierzono liczbę łysinek. Liczono jedynie szalki hodowlane zawierające 150 łysinek albo mniej.
Redukcję łysinek obliczano w następujący sposób: liczbę łysinek pewnego wirusa w pewnym rozcieńczeniu bez surowicy uznawano za 100%. Następnie porównywano to z liczbą łysinek w tym samym rozcieńczeniu wirusa, ale z surowicą.
Wyniki pierwszego doświadczenia z różnymi wirusami i surowicami podano na Tablicy 2A. Tablica 2B pokazuje wyniki drugiego doświadczenia z zaznaczonymi wirusem i surowicami. Surowica przeciwko inaktywowanej szczepionce ERS została wywołana w sposób opisany dla inaktywowanych szczepów 1733/2408, z takim wyjątkiem, że krew pobrano 5 tygodni po szczepieniu.
T a b e l a 2A
Wirus Surowica
1733 2408 2177 ERS-2 Nobilis Reo Arvax Tri Reo Oilvax Reo Neg
inakt inakt żywa żywa inakt inakt inakt inak -
ERS-1 0* 0 0 89 -
PL 192 277 B1 cd. tabeli 2A
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
ERS-2 0 0 0 91 0 0 0 0 -
ERS-3 0 100 -
1733 91 85 -
2408 91 87 -
2177 85 83 -
K225 91 85 98 -
* % redukcji ł ysinek
- odnośnik
T a b e l a 2B
Wirus Surowica
ERS-2 żywe ERS-1 żywe inakt. szczepionka ERS 1133 żywe
ERS-2 95* 81 89 12
ERS-1 100 100 nd nd
* % redukcji łysinek nd - nie wykonano
C. Charakterystyka in vitro nowych ptasich reowirusów przy użyciu IFT: wzorzec reakcji z panelem przeciwciał
Poliklonalną surowicę odpornościową wytworzono przez zakażenie królików (1-1,5 kg) oczyszczonym ptasim reowirusem szczepu 1133. Dawkę przypominającą podano 28 i 84 dni po pierwszej dawce. Krew zebrano i wyizolowano surowicę 14 dni po ostatnim wstrzyknięciu.
Różne szczepy ptasiego reowirusa charakteryzowano różnymi mAb. Hodowle pierwotne komórek CEL hodowano w 96-studzienkowych płytkach polistyrenowych. Niezakażone komórki służyły jako kontrola. Po 2-4 dniach inkubacji w 37°C z 5% CO2, zakażone monowarstwy utrwalono zimnym 96% etanolem. Alkohol usunięto i płukano płytki buforem do płukania, po czym rozcieńczono 100 μΐ nadsączy różnych hybrydoma 1:50 albo 1:200 w PBS, albo 100 μl króliczej surowicy poliklonalnej (królik 68A) rozcieńczono 1:50 i dodano do każdej studzienki. Płytki inkubowano przez 60-90 minut w 37°C, dwukrotnie płukano buforem i poddano reakcji z rozcieńczonym 1:100 króliczym przeciw-mysim przeciwciałem znakowanym izotiocyjanianem fluoresceiny albo rozcieńczonym 1:100 kozim przeciw-króliczym przeciwciałem znakowanym izotiocyjanianem fluoresceiny. Na koniec, płytki płukano i utrwalano roztworem gliceryny/PBS (1:1). Obecność fluorescencji badano pod mikroskopem fluorescencyjnym.
Panel surowic odpornościowych zastosowany w tym doświadczeniu składał się z poniższych poliklonalnych surowic odpornościowych i mAb wywołanych przeciwko prototypowemu szczepowi ptasiego reowirusa 1133:
Królik 68A mAb 154 mAb 14-67 mAb INT 13-06 mAb INT 14-11 mAb 15-01 INT królicza poliklonalna surowica odpornościowa Vakharia i in., 1996 (wyżej)
Intervet International B.V.
ECACC numer dostępu 99011472 ECACC numer dostępu 99011473 ECACC numer dostępu 99011474
Izolaty ptasiego reowirusa uzyskane sposobem opisanym wyżej dalej charakteryzowano przez ich reaktywność z panelem surowic odpornościowych. Nowe izolaty reowirusa mają różny wzorzec reakcji z panelem przeciwciał poli- i monoklonalnych. Do tej pory znane szczepy ptasich reowirusów (S-1133 do C08), wyizolowane z naturalnych przypadków MAS i zapalenia pochewki ścięgna nie reagowały według nowego wzorca (patrz, Tabela 3).
Nowy wzorzec reakcji
Pozytywnie: poliklonalne królicze 68A, 154, 14-67
Negatywnie: INT 13-06, INT 14-11, 15-01 INT
PL 192 277 B1
T a b e l a 3
Wirus Królik 68A 154 14-67 INT 14-11 INT 13-06 15-01 INT
S-1133 + + + + + +
1133 + + + + + +
2408 + + + + + +
UM 203 + + + + + +
WVU 1675 Olson + + + + + +
6261 + + + + + +
Enterovax™ + + + + + +
Tensynovac™ + + + + + +
1733 + + + + + -
2177 + + + - - +
206691 + + + - - +
CO8 + + + - + +
Izolaty ERS
ERS-1 + + + - - -
ERS-2 + + + - - -
ERS-3 + + + - - -
ERS-4 + + + - - -
ERS-5 + + + - - -
ERS-6 + + + - - -
ERS-7 + + + - - -
ERS-8 + + + - - -
ERS-9 + + + - - -
ERS-10 + + + - - -
ERS-11 + + + - - -
ERS-12 + + + - - -
ERS-13 + + + - - -
Enterovax™ i Tensynovac™ są szczepionkami przeciwko ptasim reowirusom dostępnymi w handlu z Schering-Plough Animal Health i Intervet Inc.
D. Charakterystyka in vitro nowych ptasich reowirusów Doświadczalne zakażenie reowirusem
ERS oczyszczonym z łysinki
Doświadczenie 1
1-dniowych kurcząt SPF zakażono doustnie reowirusem ERS oczyszczonym z łysinki (izolat 1) 4, 7 i 10 dni po zakażeniu pobrano wątroby od 10 zwierząt i badano w kierunku zmian mikroskopowych.
Doświadczenie 2
1-dniowych brojlerów z przeciwciałami matczynymi przeciwko reowirusowi zakażono doustnie szczepem ERS oczyszczonym z łysinki. 7 i 10 dni po zakażeniu zwierzęta obserwowano w kierunku objawów klinicznych. Szczególną wagę przywiązywano do płynnych odchodów.
Doświadczenie 3
1-dniowych brojlerów z przeciwciałami matczynymi przeciwko reowirusowi zakażono doustnie reowirusem ERS oczyszczonym z łysinki. 1, 2 i 4 tygodnie po zakażeniu 10 zwierząt na grupę ważono w celu zbadania opóźnienia wzrostu.
PL 192 277 B1
Doświadczenie 4
1-dniowych brojlerów z przeciwciałami matczynymi przeciwko reowirusowi na grupę zakażono doustnie albo podskórnie reowirusem ERS oczyszczonym z łysinki (izolat-2), w wieku 1 dnia i wieku 1 tygodnia. 15 zwierząt w tym samym wieku i o tym samym pochodzeniu nie zakażono i służyły one jako kontrola negatywna. Zwierzęta ważono co tydzień przez okres 7 tygodni, w celu zbadania opóźnienia wzrostu.
Wyniki
Doświadczenie 1
1-dniowe kurczęta SPF, które zakażono doustnie reowirusem wykazywały wieloogniskową wakuolizację hepatocytów i/lub komórek Kupfera w 4-10 dniu po zakażeniu.
Doświadczenie 2 dni po doustnym zakażeniu, brojlery wykazywały zapalenie jelit powodujące oddawanie zbyt płynnych odchodów, możliwe do zaobserwowania jako zabrudzenia wokół odbytu, w przeciwieństwie do niezakażonych brojlerów z grupy kontrolnej w tym samym wieku i trzymanych w tych samych warunkach.
Doświadczenie 3
1-dniowe brojlery zakażone doustnie miały ciężar 121,9, 327,0 albo 913,1 g w wieku 1, 2 i 4 tygodni. W przeciwieństwie, niezakażone brojlery w tym samym wieku, trzymane w identycznych warunkach ważyły 134,8, 337,6 i 999,9 g w wieku 1, 2 i 4 tygodni.
Doświadczenie 4
Wyniki przedstawiono na Fig. 2A i 2B. W wieku 7 tygodni zwierzęta zakażone w pierwszym dniu życia drogą doustną albo podskórną wykazują opóźnienie wzrostu rzędu około 34%, w porównaniu z niezakażonymi zwierzętami kontrolnymi. W wieku 7 tygodni, stosunek ciężaru zwierząt niezakażonych do zwierząt zakażonych wynosił 2469 g do 1635 g.
W wieku 7 tygodni zwierzęta zakażone w tydzień po wykluciu drogą doustną albo podskórną wykazywały opóźnienie wzrostu rzędu około 25%, w porównaniu z niezakażonymi zwierzętami kontrolnymi. W wieku 7 tygodni, stosunek ciężaru zwierząt niezakażonych do zwierząt zakażonych wynosił 2469 g do 1842 g.
Podsumowując, szczep reowirusa ERS może wywołać zaburzenia wzrostu.
P r z y k ł a d 2
Badania szczepienia zwierząt
A. Wytwarzanie inaktywowanej szczepionki ptasiego reowirusa
Pierwotne komórki CEL wytworzono w gęstości końcowej 1x106 komórek/ml. Komórki hodowano w pożywce MEM Eagle'a zawierającej 0,1% antybiotyki i 5% surowicę płodową cielęcą. Do 25 ml tej zawiesiny komórkowej dodano 0,1 ml izolatu reowirusa ERS (izolat 1). Po inkubacji przez 5 dni w inkubatorze z nawilżaniem w 37°C, CPE był wyraźnie widoczny, zaś monowarstwa całkowicie zniszczona. Miano zakaźności zawiesiny komórkowej wynosiło 4,2 log10 TCID50/ml. Reowirusa inaktywowano przez dodanie formaldehydu w stężeniu końcowym 0,2%. Zawiesinę inkubowano w 37°C przez 48 godzin. Następnie formalinę neutralizowano przez dodanie równomolarnej ilości bisulfitu sodu. Inaktywowanego wirusa zastosowano do wytworzenia różnych szczepionek inaktywowanych reowirusa. Zawiesinę inaktywowanego reowirusa zmieszano z fazą oleju mineralnego w stosunku 45:55 (emulsja w/o).
Szczepienie
Zwierzęta SPF w wieku 3-4 tygodni szczepiono domięśniowo inaktywowanymi szczepionkami reowirusa (0,5 ml/zwierzę). 2, 4 i 6 tygodni po szczepieniu surowice badano na obecność przeciwciał przeciwko reowirusowi. 6 tygodni po szczepieniu, zwierzęta poddano ekspozycji przez poduszkę stopy. Zastosowanym do ekspozycji zakaźnym wirusem był patogenny szczep homologiczny reowirusa (2,2 TCID50/zwierzę). Wielkość stanu zapalnego i przebarwienie poduszki stopy oraz goleni oceniano przez okres 2 tygodni. Kurczę było uznawane za chronione przed ekspozycją, jeżeli kumulowana ocena stanu zapalnego poduszki stopy wynosiła mniej niż średnia oceny stanu zapalnego poduszki stopy grupy kontrolnej minus dwa odchylenia standardowe.
W podobnym badaniu jak przedstawione wyżej, zwierzęta eksponowano w wieku 5 tygodni i badano ochronę przed ciężką ekspozycją oceniając śmiertelność, chorobowość i zmiany poduszki stopy.
Wyniki
Dane dotyczące ochrony przedstawiono na Fig. 1A i 1B. Szczepione kurczęta wykazywały kumulowaną ocenę stanu zapalnego poduszki stopy w sposób istotny zmniejszoną w porównaniu z gruPL 192 277 B1 pą kontrolną, co wskazuje, że szczepione kurczęta były chronione przed ciężką ekspozycją na reowirusa. Dane dotyczące ochrony oparte na śmiertelności i chorobowości również wskazują istotną ochronę przed ciężką ekspozycją.
B. Szczepienie
Zwierzęta SPF w wieku 3-4 tygodni szczepiono domięśniowo inaktywowaną szczepionką reowirusa ERS (izolat 2) podobnie, jak opisano wyżej i ponownie szczepiono 6 tygodni po pierwszym szczepieniu. Nieszczepione zwierzęta w tym samym wieku i z tego samego źródła służyły jako kontrola. 2, 4, 5, 6 tygodni po pierwszym szczepieniu i 2 tygodnie po drugim szczepieniu surowice badano na obecność przeciwciał przeciwko reowirusowi przy użyciu ELISA Idexx. 6 tygodni po pierwszym szczepieniu albo 2 tygodnie po drugim szczepieniu zwierzęta poddano ekspozycji przez poduszkę stopy na szczep ERS patogennego reowirusa. Każdego dnia przez okres 14 dni po ekspozycji ustalano przeciętną punktację dla zmiany stopnia zapalenia i przebarwienia poduszki goleni.
Wyniki
Reakcja serologiczna wywołana przez inaktywowaną szczepionkę reowirusa ERS zwiększała się w pierwsze 4 tygodnie po zaszczepieniu i utrzymywała się między 5 i 6 tygodniem po pierwszym szczepieniu. Drugie szczepienie powodowało wzrost od około 10 Iog2 do 12 Iog2, w 2 tygodnie po drugim szczepieniu (Fig. 3A). Na Fig. 3B pokazano dane dotyczące kurcząt szczepionych i nieszczepionych, które eksponowano 5 tygodni po pierwszym szczepieniu albo 2 tygodnie po drugim. Wszystkie szczepione zwierzęta wykazywały istotne zmniejszenie się zmian na poduszce stopy i goleni w porównaniu z ptakami nieszczepionymi. Wszystkie szczepione kurczęta wykazywały skumulowaną ocenę stanu zapalnego poduszki stopy mniejszą niż średnia ocena stanu zapalnego zwierząt nieszczepionych minus dwa odchylenia standardowe, co wskazuje, że wszystkie zwierzęta były chronione przed ciężką ekspozycją na reowirusa. W grupie szczepionej obserwowano pewne nieznaczne obrzęki poduszki stopy, jednakże zmiany te miały przemijający charakter. Ponadto, przemijające zmiany poduszki stopy były mniejsze u zwierząt szczepionych dwukrotnie w porównaniu ze zwierzętami szczepionymi raz.

Claims (10)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Ptasi reowirus należący do antygenowej klasy ptasich reowirusów, znamienny tym, że (i) może indukować wytworzenie u zwierzęcia surowicy odpornościowej, która powoduje zmniejszenie liczby łysinek utworzonych przez ptasiego reowirusa ERS, którego próbkę zdeponowano w ECACC pod numerem dostępu 99011475, o przynajmniej 75% w teście redukcji łysinek, i (ii) reaguje pozytywnie z poliklonalną surowicą odpornościową przeciwko ptasiemu reowirusowi, ale nie reaguje z próbkami przeciwciał monoklonalnych, które zdeponowano w ECACC pod numerami dostępu 99011472, 99011473 i 99011474.
  2. 2. Ptasi reowirus według zastrz. 1, znamienny tym, że wytworzona surowica odpornościowa przeciwko ptasiemu reowirusowi może wywołać zmniejszenie liczby łysinek utworzonych przez ptasiego reowirusa ERS, którego próbkę zdeponowano w ECACC pod numerem dostępu 99011475, o przynajmniej 80%, korzystnie przynajmniej 90% w teście redukcji łysinek.
  3. 3. Ptasi reowirus według zastrz. 1, znamienny tym, że jest ptasim reowirusem ERS, którego próbkę zdeponowano w ECACC pod numerem dostępu 99011475.
  4. 4. Szczepionka do stosowania w ochronie drobiu przed chorobą spowodowaną zakażeniem ptasim reowirusem, znamienna tym, że obejmuje ptasiego reowirusa określonego w zastrz. 1 i dopuszczalny farmaceutycznie nośnik albo rozcieńczalnik.
  5. 5. Szczepionka według zastrz. 4, znamienna tym, że ptasi reowirus jest w postaci żywej atenuowanej.
  6. 6. Szczepionka według zastrz. 4, znamienna tym, że ptasi reowirus jest w postaci inaktywowanej.
  7. 7. Szczepionka według zastrz. 4, znamienna tym, że ponadto obejmuje adiuwant.
  8. 8. Szczepionka według zastrz. 4, znamienna tym, że ponadto obejmuje jeden albo wiele składników innych patogenów zakaźnych dla drobiu.
  9. 9. Sposób wytwarzania ptasich reowirusów określonych w zastrz. 1, znamienny tym, że obejmuje etapy:
    a. zaszczepiania wrażliwego substratu ptasim reowirusem;
    PL 192 277 B1
    b. namnożenia ptasiego reowirusa; i
    c. zebrania materiału zwierającego ptasiego reowirusa.
  10. 10. Sposób wytwarzania szczepionki do zastosowania w ochronie drobiu przed chorobą wywołaną zakażeniem ptasim reowirusem, znamienny tym, że obejmuje łączenie zebranego reowirusa otrzymanego sposobem określonym w zastrz. 9, jeżeli to konieczne po inaktywacji reowirusa, z dopuszczalnym farmaceutycznie nośnikiem albo rozcieńczalnikiem.
PL338118A 1999-01-29 2000-01-28 Ptasi reowirus, szczepionka, sposób wytwarzania szczepionki i sposób wytwarzania ptasich reowirusów PL192277B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP99200259 1999-01-29

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL338118A1 PL338118A1 (en) 2000-07-31
PL192277B1 true PL192277B1 (pl) 2006-09-29

Family

ID=8239847

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL338118A PL192277B1 (pl) 1999-01-29 2000-01-28 Ptasi reowirus, szczepionka, sposób wytwarzania szczepionki i sposób wytwarzania ptasich reowirusów

Country Status (16)

Country Link
US (1) US6951650B1 (pl)
EP (1) EP1024189B1 (pl)
JP (2) JP4659942B2 (pl)
KR (1) KR100583259B1 (pl)
AT (1) ATE292674T1 (pl)
AU (1) AU759179B2 (pl)
BR (1) BR0000190A (pl)
CA (1) CA2297345C (pl)
DE (1) DE60019178T2 (pl)
ES (1) ES2240005T3 (pl)
HU (1) HU225434B1 (pl)
MX (1) MXPA00001001A (pl)
PL (1) PL192277B1 (pl)
PT (1) PT1024189E (pl)
RU (1) RU2265659C2 (pl)
ZA (1) ZA200000370B (pl)

Families Citing this family (14)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CA2498823A1 (en) * 2002-09-16 2004-04-15 Wyeth Vaccines containing viruses involved in avian malabsorption syndrome and methods of administration therefor
AU2003296912A1 (en) * 2002-10-09 2004-05-04 Akzo Nobel N.V. Methods of treating and preventing neurological symptoms caused by avian reovirus and novel associated characteristics
US8178110B2 (en) 2006-10-25 2012-05-15 University Of Georgia Research Foundation, Inc. Reovirus compositions and methods of use
BRPI0910185A2 (pt) 2008-06-26 2015-12-01 Ceva Sante Animale S A sorotipo de reovírus aviário isolado, reovírus aviário isolado, peptídeos, vacina, antisoro isolado, anticorpo isolado, método para proteção de aves, método para detecção ou quantificação de reovírus em aves, recipiente para vacinação de aves, kit para vacinação de aves, kit de diagnóstico, linhagem celular derivada da lmh
WO2010059899A2 (en) * 2008-11-20 2010-05-27 University Of Georgia Research Foundation, Inc. Vaccine for runting-stunting syndrome
CA2725435C (en) 2009-12-15 2023-01-03 University Of Saskatchewan Vaccines for inclusion body hepatitis
KR101600959B1 (ko) 2013-06-18 2016-03-08 단국대학교 산학협력단 가금 레오바이러스 시그마 c 단백질의 항원 결정기를 포함하는 재조합 단백질 및 이에 대한 항체
CN106232808A (zh) * 2014-01-29 2016-12-14 乔治亚大学研究基金公司 禽类呼肠孤病毒疫苗
ES2954910T3 (es) 2014-10-03 2023-11-27 Intervet Int Bv Vacuna de amplio espectro contra el reovirus aviar
CN104711240B (zh) * 2015-03-18 2017-10-10 广西壮族自治区兽医研究所 禽呼肠孤病毒σA蛋白及其相关生物材料的应用
CA3009289A1 (en) 2016-01-07 2017-07-13 Gavish-Galilee Bio Applications Ltd Optimized polypeptide for a subunit vaccine against avian reovirus
CN108794627A (zh) * 2018-07-03 2018-11-13 重庆永健生物技术有限责任公司 一种鸭呼肠孤病毒精制卵黄抗体的制备方法
CN111000992A (zh) * 2019-12-19 2020-04-14 广州渔跃生物技术有限公司 一种鸭呼肠孤病毒、鸭坦布苏病毒和鸭腺病毒三联灭活疫苗及其制备方法
CN116478937B (zh) * 2023-06-12 2023-08-18 中国农业科学院哈尔滨兽医研究所(中国动物卫生与流行病学中心哈尔滨分中心) 基因iii型禽呼肠孤病毒变异株及其在制备疫苗中的应用

Family Cites Families (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4559229A (en) * 1982-07-20 1985-12-17 Research Foundation Avian proventriculitis vaccine
US5525342A (en) * 1994-05-20 1996-06-11 Akzo Nobel, N.V. Reovirus strain 2177 and vaccine containing same

Also Published As

Publication number Publication date
EP1024189A1 (en) 2000-08-02
ES2240005T3 (es) 2005-10-16
HU0000362D0 (en) 2000-04-28
HUP0000362A3 (en) 2005-04-28
HUP0000362A2 (hu) 2000-11-28
HU225434B1 (en) 2006-11-28
BR0000190A (pt) 2001-08-21
DE60019178D1 (de) 2005-05-12
AU1362900A (en) 2000-08-03
ZA200000370B (en) 2000-08-07
JP2011092190A (ja) 2011-05-12
JP2000295986A (ja) 2000-10-24
MXPA00001001A (es) 2002-03-08
US6951650B1 (en) 2005-10-04
PT1024189E (pt) 2005-08-31
KR100583259B1 (ko) 2006-05-25
EP1024189B1 (en) 2005-04-06
AU759179B2 (en) 2003-04-10
PL338118A1 (en) 2000-07-31
ATE292674T1 (de) 2005-04-15
DE60019178T2 (de) 2005-09-08
RU2265659C2 (ru) 2005-12-10
JP4659942B2 (ja) 2011-03-30
CA2297345C (en) 2010-07-13
CA2297345A1 (en) 2000-07-29
KR20010069166A (ko) 2001-07-23

Similar Documents

Publication Publication Date Title
JP2011092190A (ja) トリレオウイルスの新規抗原クラス
US20120251564A1 (en) Reovirus compositions and methods of use
US4559229A (en) Avian proventriculitis vaccine
US9273287B2 (en) Avian reoviridae and vaccines thereof
ES2209052T3 (es) Vacuna recombinante del birnavirus.
AU782013B2 (en) IBDV strain for in ovo administration
US20080317776A1 (en) Vaccines Containing Viruses Involved in Avian Malabsorption Syndrome and Methods of Administration Therefor
McFerran Egg drop syndrome, 1976 (EDS'76)
CA2499430C (en) Chicken astrovirus type 2
AU780550B2 (en) Chicken anaemia viruses of low pathogenicity
Abd El-Ghany Forms of avian reovirus in poultry production: An overview
Khodashenas et al. Isolation and characterization of avian Reoviruses from the cases of malabsorption syndrome and arthritis/tenosynovitis in chickens
US20040157212A1 (en) Novel Avian reoviruses capable of immediate growth on mammalian cells