PL192217B1 - Zastosowanie flunaryzyny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli do wytwarzania oftalmicznego lekarstwa do miejscowego obniżenia nadciśnienia oka - Google Patents

Zastosowanie flunaryzyny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli do wytwarzania oftalmicznego lekarstwa do miejscowego obniżenia nadciśnienia oka

Info

Publication number
PL192217B1
PL192217B1 PL339453A PL33945398A PL192217B1 PL 192217 B1 PL192217 B1 PL 192217B1 PL 339453 A PL339453 A PL 339453A PL 33945398 A PL33945398 A PL 33945398A PL 192217 B1 PL192217 B1 PL 192217B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
medicament
flunarizine
use according
weight
eye
Prior art date
Application number
PL339453A
Other languages
English (en)
Other versions
PL339453A1 (en
Inventor
Giuseppe Lisi
Original Assignee
Medidom Lab
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Medidom Lab filed Critical Medidom Lab
Publication of PL339453A1 publication Critical patent/PL339453A1/xx
Publication of PL192217B1 publication Critical patent/PL192217B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/395Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/495Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with two or more nitrogen atoms as the only ring heteroatoms, e.g. piperazine or tetrazines
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02Ophthalmic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02Ophthalmic agents
    • A61P27/06Antiglaucoma agents or miotics

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Ophthalmology & Optometry (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)

Abstract

1. Zastosowanie flunaryzyny lub jej farmaceutyczne dopuszczalnej soli do wytwarzania oftal- micznego lekarstwa do miejscowego obnizenia nadcisnienia oka. PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy zastosowania flunaryzyny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli do wytwarzania oftalmicznego lekarstwa do miejscowego obniżenia nadciśnienia oka.
Bardziej dokładnie przedmiotem wynalazku jest lekarstwo zawierające flunaryzynę, którą stosowano do blokowania kanału wapniowego i jako środek rozszerzający naczynia mózgowe i obwodowe, a według wynalazku jako środek do miejscowego leczenia jaskry.
Jak wiadomo, jaskra jest patologicznym stanem oftalmicznym, podłoże którego dotąd nie jest dobrze poznane. Stan ten zwykle objawia się przez postępujące zwiększanie ciśnienia wewnątrzgałkowego, prowadzącego do silnego uszkodzenia struktury oka, zwłaszcza do uszkodzenia dysku nerwu wzrokowego i obniżenia pola widzenia, powodując w końcu zanik wzroku. Schorzenie to generalnie związane jest z niedostatecznym odpływem z oka wodnistej cieczy, jakkolwiek inne przyczyny takie jak na przykład wytwarzanie wodnistej cieczy i ciśnienie nadtwardówkowych żył mają swój udział w regulowaniu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Celem obecnie stosowanej terapii farmakologicznej jest obniżanie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Leki obecnie stosowane w tym celu, kwalifikowane według mechanizmu działania wywodzą się z klas należących do beta-blokerów (takich jak timolol, betaxolol, levobunolol), sympatomimetyków (takich jak epinephrine i dipivephrine), parasympatomimetków lub miotyków (środków zwężających źrenicę) (takich jak acetazolamid i di-chlorofenamid). Poza powyższymi lekami ustabilizowanymi w stosowaniu, ostatnie badania w poszukiwaniu środków mających mniejsze działania uboczne i mających dłuższą aktywność doprowadziły do możliwości stosowania do leczenia jaskry innych klas leków, na przykład środków blokujących wapń. Te ostatnie, znane również jako „blokery doprowadzania wapnia” lub „antagonisty wapnia”, obecnie stosowane są jako środki rozszerzające naczynia i do leczenia schorzeń kardiologicznych. W takim zastosowaniu najbardziej rozpowszechnione są antagonisty wapnia takie jak nifedipine, ditiazem i verapamil.
Rola wapnia w dynamice cieczy wodnistej i ograniczaniu ciśnienia wewnątrzgałkowego dotąd nie została całkowicie wyjaśniona, chociaż wiadomo, że wytwarzanie i odpływ cieczy wodnistej modulowane jest przez wapń. Jeśli chodzi o tworzenia się cieczy wodnistej odnotowano przede wszystkim, że składnik hydrostatyczny wynikający z ciśnienia tętniczego i ciśnienia w naczyniach zasilających ciało rzęskowe jest zależny od wapnia, co zostało potwierdzone przez znane działania ogólnoustrojowe na naczynia antagonistów wapnia. Ponadto ciśnienie osmotyczne z powodu wydzielania jonów na poziomie rzęstkowego nabłonka niepigmentowanego jest podobne do modulowanego przez wapń, co jako hipotezę przedstawił Abelson i in. [Abelson M.B. Gilbert C.M. Smith L.M., Sustained reduction of intraocular pressure in humans with the calcium channel blocker verapamil, Am. J. Ophtalmol. 105; 155; (1998)].
Jony wapnia zarówno mają wypływ na wydzielanie cieczy wodnistej oraz wywierają bezpośrednią rolę w modulowaniu ciśnienia naczyń nadtwardówkowych, a pewne badania sugerują wpływ na wydzielanie cieczy wodnistej przez utrzymywanie strukturalnej integralności beleczek i ścianek zewnętrznych kanału Schlemm'a.
W przeciwieństwie do poprzednich sugestii, szereg prac eksperymentalnych przeprowadzonych zarówno na zwierzętach jak i w klinikach, obejmujących podawanie ogólnoukładowe jak i miejscowe, przedstawia przeciwstawne wyniki co do aktywności blokerów kanału wapnia w terapii jaskry. Na przykład Monica i in. [Monica ML. Hesse R.J. Messerii F.H., The effect of acalcium-channel blocking agent on intraocular pressure, Am. J. Ophthalmol. 96, 814, (1983)] donoszą że podawanie doustne pacjentowi o umiarkowanym nadciśnieniu, ale z normalnym ciśnieniem wewnątrzgałkowym nitrendipiny nieznacznie je obniża, podczas gdy Beatty i współpracownicy [Beatty J.F. Kruspin T. Nochols P.F., Elevation of intraocular pressure by calcum-channel blockers, Arch. Ophthalmol., 102, 1072, (1984)] nie odnotowali żadnego efektu przy podawaniu doustnym królikom verapamil'u i nie wspomnieli nawet o wzroście ciśnienia wewnątrzgałkowego przy podawaniu miejscowym. Później, na przykład, Payene i współpracownicy [Payene L.J. Slagle T.M. Cheeks L.T., Effect of calcium-channel blockers on intraocular pressure, Ophthalmic Res. 22, 337, (1990)] otrzymali zmniejszenie wewnątrzgałkowego ciśnienia przy podawaniu ogólnoukładowym królikom verapamil'u lub nifedipine, ale nie wykryli żadnego znaczącego efektu przy podawaniu miejscowym tych samych środków lub ditiazem'u na tej samej drodze.
Na ogół jednak co najmniej jeśli chodzi o verapamil, można stwierdzić, że podawanie tego leku ludziom normalnie skutkuje w zmniejszeniu wewnątrzgałkowego ciśnienia. Bardziej znaczące zmniejszenie przy podawaniu miejscowym wyjaśniono, zwłaszcza w pracy Etti i in. [Etti A. Daxer A. HoffPL 192 217 B1 mann U., Calcium channel-blockers in the management of Iow-tension and open-angle glaucoma, Am. J. Ophthalmol. 116, 778, (1993)]. Autorzy ci wykryli, że w oku królika poziom verapamil'u jest 200 krotnie wyższy niż poziomy dające się uzyskać przez podawanie ogólnoustrojowe.
Odpowiednio stosowanie verapramil'u w leczeniu nadciśnienia oka jest przedmiotem międzynarodowego zgłoszenia PCT nr WO 92/07 563 zgłoszonego przez Abelson'a (to znaczy pierwszego z cytowanych wyżej autorów) i in. Ostatnią publikacją pod nazwiskiem tego samego autora jest międzynarodowe zgłoszenie nr WO 96/03 986, opisujące leczenie szczególnej formy jaskry, określonej jako jaskra niskociśnieniowa. Patologia ta charakteryzuje się wewnątrzgałkowym ciśnieniem, które jest zawsze normalne, w przeciwieństwie do faktu, że występują wszystkie inne symptomy jaskry. W tym ostatnim dokumencie propozycje terapeutyczne generalnie rozciągnięte są do wszystkich antagonistów wapnia, z których wiele reprezentantów wymienionych jest we wstępnej liście. Jednakże jedynym przykładem ujawnionym w tym dokumencie aktywnych środków i popartych danymi eksperymentalnymi jest verapamil.
Innym środkiem blokującym wapń, który był szczególnie proponowany w dokumencie patentowym do stosowania w leczeniu wewnątrzgałkowego nadciśnienia jest ditiazem (Francuzki patent nr 2 593 395, opublikowany w 1987 roku), podczas gdy lista ponad stu antagonistów wapnia przedstawiana jest w między narodowym zgłoszeniu PCT nr WO 93/23 082 w którym opisano stosowanie w leczeniu jaskry kombinacji związku obniżającego wewnątrzgałkowe ciśnienie (to znaczy konwencjonalnego środka przeciwjaskrowego) i pozostałą na filtrze scyntylacji cieczowej. Określono oddzielnie stałą dysocjacji (Kd) i całkowitą liczbę receptorów i w ten sposób potwierdzono że [3H](+)-pentazocyna selektywnie wiąże się z miejscami receptorów, obecnymi w regionie ciała tęczówkowo-rzęskowego królika. Na podstawie obecnej wiedzy naukowej receptory te wydaja się być tupu s-1.
Poza tym przeprowadzone próby „kontrolującego wiązania” ze stałą ilością {3H](+)-pentazocyny i skalami ilościami (+)-N-allilo-nor-metazocyna (NANM) (którą stosuje się jedynie do celów eksperymentalnych jako ligand-s) wykazały, że ten ostatni przesuwa radioaktywne ligandy z miejsc receptorów. Zaobserwowano również, na podstawie analizy współczynnika Hill'a, że NANM reaguje jedynie z jedną klasa miejsc receptorów.
W ramach tych samych badań stwierdzono, że środki s-antagonistyczne wykazują przeciwnadciśnieniową aktywność oka. Podawano 1% preparat NANM (50 ml) do sklepienia spojówkowego prawego oka samców albinosów królika szczepu z Nowej Zelandii, po zmierzeniu wewnątrzgałkowego ciśnienia (jako linii bazowej). Po ponownych ciśnieniach wewnątrzgałkowego przeprowadzonych co 60, 120, 180 i 240 minut od wprowadzenia preparatu, stwierdzono, że ciśnienie wewnątrzgałkowe zostało znacząco obniżone (p<0,01) 60 minut po podaniu, w porównaniu z preparatem zawierającym jedynie nośnik.
Ostatnio, co zaznaczono już powyżej, badania wiązania receptorów przeprowadzone z flunaryzyną (niektóre z nich przedstawione są niżej) wykazały, że flunaryzyna ma powinowactwo do receptorów s-1, co nie jest nawet porównywalne z powinowactwem wykazywanym przez testowane inne środki blokujące kanał wapniowy.
Korzystnym aspektem różniącym flunaryzyną od proponowanych szeroko do miejscowego leczenia jaskry innych środków blokujących kanał wapniowy jest to,że flunaryzyna nie wykazuje żadnego działania ubocznego pęcznienia rogówki.
Przedmiotem wynalazku jest więc zastosowanie flunaryzyny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli do wytwarzania oftalmicznego lekarstwa stosowanego do miejscowego obniżenia nadciśnienia oka.
Lekarstwo to korzystnie jest wytwarzane w postaci wodnego roztworu lub zawiesiny, albo w postaci żelu, maści lub kremu w farmaceutycznie dopuszczalnym nośniku oftalmicznym, albo w postaci erodującej wkładki okularowej układu „rezerwuarowego” z polimeryczną membrana do umieszczania w worku spojówkowym i korzystnie zawiera inne oftalmicznie dopuszczalne składniki środka blokującego kanał wapniowy. Zgłoszenie to nie zawiera jednak żadnych specyficznych przykładów korzystnej kombinacji, ani szczegółów eksperymentalnych dotyczących aktywności jakiejkolwiek kombinacji.
Pewne próby eksperymentalne z verapamil'em pozwalają również stwierdzić, że oftalmiczne stosowanie tych środków wywołuje niepożądane pęcznienie rogówki [Greek K. Cheeks L. Hull D.S., Effects of calcium Chanel blockers on rabbit corneal endothelial function, Curr. Eye Res. 13, 401-408 (1994)]. Jest to szczególnie krytyczne przy stosowaniu tego preparatu do leczenia stanu chronicznego jaskry.
PL 192 217 B1
Wprawdzie cała klasa antagonistów wapnia została przewidziana do potencjalnego stosowania w leczeniu jaskry, to nie wynika z badań, że zarejestrowano szczególną aktywność przeciw tego typu patologii specyficznego środka, należącego do tej klasy, na przykład funaryzyny.
Według wynalazku stwierdzono, że specyficzny antagonista wapnia funaryzyna, jeśli podaje się ją miejscowo do oka, zdolna jest obniżać ciśnienie wewnątrzgałkowe, nieoczekiwanie w większym stopniu niż inne antagonisty wapnia proponowane i testowane w terapii jaskry.
W ramach studiów związanych z niniejszym wynalazkiem stwierdzono również, że pewne znane receptory, określane jako receptory s, rozmieszczone są w regionie oka, zwłaszcza w ciele rzęskowym i w tęczówce, oraz ż pewne specyficzne „ligandy”, mające s-antagonistyczną aktywność, znacząco obniżają ciśnienia oka. Ponieważ eksperymentalnie stwierdzono, że flunaryzyna wykazuje s-antagonistyczną aktywność, która jest o wiele większa niż aktywność innych antagonistów wapnia, właściwość ta może wyjaśnić nieoczekiwanie większą aktywność flunaryzyny w obniżaniu wewnątrzgałkowego ciśnienia, jeśli wyjaśnia to hipotezę, że taka aktywność rozwija się zgodnie z mechanizmem działania, który jest co najmniej częściowo różnych od innych środków blokujących wapń.
W celu identyfikowania obecności miejsc receptorów w oku, zastosowano technikę „wiązania receptorów”. Tę ostatnią wykonywano na błonach komórkowych otrzymanych z kompleksu ciała tęczówkowo-rzęskowego. Kompleks ciała tęczówkowo-rzęskowego pobierano, po uśmierceniu, samców królików albinosów szczepu z Nowej Zelandii. Tkankę homogenizowano w buforze i izolowano frakcję bogatą w białka błony komórkowej drogą wirowania. Stężenie całości białek określano metodą Lowry [Lowry, J. Biol. Chem. 193, 265 (1951)]. Próbki tej frakcji homogenizatu, zawierającego 300 mg całości białek inkubowano ze skalnymi ilościami [3H)(+)-pentazocyny (która stosuje się jedynie do celów eksperymentalnych, jako ligand). Reakcję prowadzono w temperaturze 37oC w ciągu 150 minut, po czym po przesączeniu, mierzono radioaktywność.
Lekarstwo korzystnie zawiera flunaryzynę w ilości 0,001 do 0,500% wagowych, a najkorzystniej zawartość flunaryzyny wynosi 0,050% wagowych, przy czym lekarstwo zawiera flunaryzyne korzystnie w postaci soli chlorowodorowej.
Lekarstwo korzystnie zawiera dodatkowo środek beta-blokujący, najkorzystniej w ilości od 0,1 do 2,5% wagowych, korzystnie timolol lub jego farmaceutycznie dopuszczalną sól.
Lekarstwo w postaci wodnego roztworu korzystnie zawiera ponadto jeden lub więcej środków regulujących toniczność, jeden lub więcej buforów i jeden lub więcej antyutleniaczy, a najkorzystniej zawiera jeden lub więcej środków poprawiających tolerancję oka wybranych z cyklodekstryn, polisorbatu 80, dekstranu, glikolu polietylenowego i poloksamerów.
Lekarstwo korzystnie zawiera ponadto jeden lub więcej środków konserwujących lub antybakteryjnych.
Lekarstwo korzystnie ma następujący skład podany w procentach wagowych: chlorowodorek flunaryzyny - 0,059%, chlorek sodu - 0,10-0,80%, Bufor trizma - 0,02-0,20%, PEG 400 - 1,00-6,00%,Tween 80 - 2,00-12,00%, metawodorosiarczyn sodu - 0,01-0,20%, Galusan propylu - 0,01-0,50%, EDTA - 0,005-0,20%, oczyszczona woda -q.s. do 100.
Opisany powyżej wynalazek umożliwia wytwarzanie lekarstwa zawierającego flunaryzynę, ewentualnie w postaci farmaceutycznie dopuszczalnej soli, które stosuje się do miejscowego leczenia jaskry. Oznacza to zastosowanie według wynalazku flunaryzyny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli, do wytwarzania miejscowych środków leczniczych do ogólnego leczenia i/lub profilaktyki jaskry, przy czym flunaryzynę można stosować przez miejscowe podawanie preparatów w postaci wodnych roztworów lub zawiesin, lub w postaci żelu, maści lub kremu w farmaceutycznie dopuszczalnym nośniku oftalmicznym, lub w postaci erodującej wkładki ocznej z układem rezerwuarowym z polimerową membraną do umieszczania w woreczku spojówkowym.
Stężenie flunaryzyny w nośniku oftalmicznym może mieć zakres od 10 m/ml do 5 mg/ml, to znaczy od 0,001 do 0,500% wagowych. Optymalne stężenie dobiera się przede wszystkim na podstawie zamierzonej dawki do podawania w przypadku stosowania w postaci kropli do oczu, na przykład jedna kropla powinna zawierać wystarczającą ilość flunaryzyny aby wkroplenie było skuteczne na tyle jako dwukrotne wprowadzenie (to znaczy dwie krople). Innym kryterium do wyboru stężenia jest oczna tolerancja oraz trwałość aktywnego składnika (należy brać pod uwagę, że worek spojówkowy, do którego ma być wprowadzony preparat oftalmiczny ma określoną pojemność). Korzystne stężenie dla wodnego roztworu preparatu (kropli do oczu) wynosi 0,050% wagowych, i jest korzystne, gdy aktywny składnik jest obecny w postaci odpowiedniej soli chlorowodorowej (optymalne stężenie chlorowodorku flunaryzyny: 0,052%).
PL 192 217 B1
Według szczególnie korzystnej odmiany wynalazku aktywność przeciwjaskrową proponowanego preparatu oftalmicznego zwiększa się przez obecność, w połączeniu z flunaryzyną, skutecznej ilości środka beta-blokującego. Wspomniana poprzednio klasa beta-blokerów (lub blokerów (b-adrenergicznych), reprezentuje na dziś najbardziej rozpowszechnioną klasę środków przeciwjaskrowych. Środki te stosowane są w leczeniu miejscowym chronicznej jaskry z otwartym kątem przesączania i bardziej ogólnie, w leczeniu nadciśnienia wewnątrzgałkowego. Mechanizm ich działania stanowi głównie zmniejszanie wytwarzania cieczy wodnistej, a stąd nieoczekiwanie zwiększona aktywność proponowanej kombinacji flunaryzyny z beta-blokerem (która jak stwierdzono jest aktywna w zwiększaniu odpływu cieczy), które to zwiększenie odpływu można wyjaśnić jako komplementarność dwóch działań.
Korzystnie stężenie środka beta-blokującego w kombinacji według wynalazku wynosi od 0,1 do 2,5% wagowych, a najkorzystniej tym środkiem beta-blokującym jest timolol lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól.
Nośnikiem, jaki może być stosowany w preparacie kropli do oczu według wynalazku jest zwykły roztwór soli fizjologicznej, zawierający 0,9% wagowych chlorku sodu. Taki roztwór jest izotoniczny w odniesieniu do płynu łzowego i dlatego jest dobrze tolerowany w oku. Mogą być jednak stosowane roztwory lub zawiesiny hipotoniczne, ponieważ wiadomo, że preparaty takie są dobrze tolerowane przez tkankę oka.
Do lekarstwa według wynalazku mogą być dodawane inne zarobki w celu korygowania toniczności roztworu lub zawiesiny tak, aby utrwalić aktywny składnik (i) i poprawić tolerowanie preparatu. Szczególnie wszelkie bufory powinny utrzymywać wartość pH w zakresie 4-8. Na przykład powyższy roztwór solanki może być buforowany jakimkolwiek buforem znanym w technice farmaceutycznej do użytku oftalmicznego takim jak, na przykład bufor fosforanowy lub bufortrizma (to znaczy tri-hydroksymetylo-aminometan) tak aby otrzymać fizjologiczną wartość pH w zakresie 7,0-7,4. Ponadto roztwór może również mieć osmotyczność w fizjologicznym zakresie (295-305 mOsm/l). Pozwala to na otrzymanie lepszej tolerancji w oku. Poza tym preparat może korzystnie zawierać antyutleniacz taki jak, na przykład, galusany, kwas askorbinowy, środki do dysmutazy nadtlenków (superoxide dismutase-SOD), BHT, metawodorosiarczyn sodu, tokoferole, BHA, kwas nordihydroguaiaretowy, estry kwasu askorbinowego, dimetylo-tiomocznik i tym podobne.
Tolerancja może być ponadto polepszona przy pomocy innych zaróbek takich jak cyklodekstryny, polisorbat-80 (lub Tween 80), dekstran (na przykład dekstran 70), glikol polietylenowy (na przykład PEG 400), poloksamery i inne podobne środki. Preparaty mogą zawierać środki zwiększające lepkość/zagęszczające takie jak metyloceluloza, alkohol poliwinylowy, glikany glikozoaminowe, poliwinylo-pirolidon i tym podobne w celu polepszenia dostępności dla oka, utrwalenia i polepszenia tolerancji składnika (ów) aktywnego.
Dostępność dla oka flunaryzyny może być ponadto zwiększona przez dodanie substancji, które zwiększają przenikalność leku przez rogówkę takich jak dimetylosulfotlenek, taurocholany, fosfolipidy membranowe, chlorek benzalkoniowy i inne środki powierzchniowo czynne do użytku oftalmicznego (takie jak laurylo-sulfobursztynian dwusodowy).
Na koniec w preparatach do pakowania do butelek wielodawkowych, kompozycje będą zawierać dodane środki konserwujące o aktywności antymikrobiologicznej w celu zapobieżenia zakażeniu produktu. Środek taki może być wybrany spośród środków konserwujących, znanych do stosowania w technice farmaceutycznej.
Produkty do podawania w postaci zawiesin powinny zawierać odpowiednie środki takie jak karboksymetylo-celuloza i tym podobne. W przypadku stosowania preparatu w postaci maści, żelu lub kremu do użytku oftalmicznego, flunaryzynę miesza się z nośnikami takimi jak glikole polietylenowe, poliakrylany, tlenki polietylenu, kwasy tłuszczowe i alkohole lub lanolina, parafina i inne podobne produkty. Odpowiednie składniki do wytwarzania emulsji lub mikroemulsji mogą być wybrane z następujących surowców: eter monobutylowy glikolu dietylenowego, eter butylowy glikolu dietylenowego, ester etylowy kwasu kaprylowego, ester etylowy kwasu oleinowego, olej sojowy, heksadekan, tributyryna (trójmaślan glicerylu), eter monobutylowy glikolu etylenowego, 1-heksadecen, n-heptan, 1-hepten, Tween 80, PEG, poloksamery, etery polioksyetylenowe.
Dawki głównego aktywnego składnika według wynalazku do podawania miejscowego mogą zmieniać się od około 20 mg do około 200 mg dziennie dla każdego oka. Przypisana dawka preparatu oftalmicznego opartego na flunaryzynie będzie zależała od dziennej dawki, jaka będzie niezbędna do osiągnięcia skuteczności terapeutycznej i ewentualnie użytych specyficznych preparatów. Oftalmiczne
PL 192 217 B1 roztwory lub zawiesiny winny być podawane od 1 do 4 razy dziennie; maści, żele i kremy - 1 do 2 nanoszeń; stałe wkłady z polimeryczną matrycą ulegającą lub nie biodegradacji są stosowane jedynie jeden raz dziennie.
Lekarstwo według wynalazku ma następujący skład podany w procentach wagowych: Chlorowodorek flunaryzyny (odpowiadający 0,05% flunaryzyny) 0,059%
Chlorek sodu 0,10-0,80%
Bufor trizma 0,02-0,20%
PEG 400
1,00-6,00%
Tween 80 2,00-12,00%
Metawodorosiarczyn sodu 0,01-0,20%
Galusan propylu 0,01-0,50%
EDTA 0,005-0,20%
Oczyszczona woda q.s. do 100% i ewentualnie dalsze farmaceutycznie dopuszczalne składniki.
W szczególnie korzystnej odmianie wykonania wynalazku lekarstwo do stosowania w leczeniu i/lub profilaktyce jaskry zawiera ponadto od 0,1 do 2,5% wagowych środka beta-blokującego, którym korzystnie jest timolol lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól taka jak maleinian timolol'u.
Pewne specyficzne odmiany wynalazku opisano poniżej w celach ilustracyjnych wraz z wynikami studiów eksperymentalnych prowadzonych z proponowanym lekarstwem przeciwjaskrowym, łącznie z testami porównawczymi z innymi środkami blokującymi wapń.
P r z y k ł a d 1. Oftalmiczny roztwór oparty na flunaryzynie
Lekarstwo według wynalazku, które okazało się szczególnie skuteczne (działanie którego eksperymentalnie badano tak jak to opisano niżej) ma następujący skład (podano procenty wagowe):
Chlorowodorek flunaryzyny (odpowiadający 0,050% flunaryzyny) 0,059%
chlorek sodu 0,485%
Bufor trizma 0,100%
PEG 400 2,500%
Tween 80 5,000%
Metawodorosiarczyn sodu 0,050%
Galusan propylu 0,050%
EDTA 0,010%
Oczyszczona woda q.s. do 100% Powyższe lekarstwo nadaje się do pakowania w jednodawkowe pojemniki, a w przypadku zapotrzebowania na opakowanie wielodawkowe, powinien być dodany środek konserwujący (taki jak chlorek benzalkoniowy) w celu utrzymania sterylności produktu w całym okresie użytkowania.
P r z y k ł a d 2. Oftalmiczna mikroemulsja oparta na flunaryzynie
Wytworzono kompozycję odpowiednią do stosowania jako maść oftalmiczna, według składu podanego niżej (procenty wagowe):
Chlorowodorek flunaryzyny (odpowiadający 0,050% flunaryzyny) 0,059%
Bufor trizma (do pH 7,20) 0,100%
PEG 400 10,000%
Olej sojowy 2,00%
Tween 80 20,000%
Metawodorosiarczyn sodu 0,050%
Sorbit 2,057%
Galusan propylu 0,050%
Oczyszczona woda q.s. do 100%
Jako środek regulujący toniczność może być użyty chlorek sodu w ilości 455 mg na 100 ml (to
znaczy 0,455% wagowych) zamiast powyższej ilości sorbitu.
P r z y k ł a d 3. Oftalmiczna emulsja oparta na flunaryzynie
Otrzymano produkt oftalmiczny podobny do przedstawionego w poprzednim przykładzie, ale mający mniejszą wielkość kropli zdyspergowanej fazy, z wyłączeniem oleju sojowego, o następującym składzie (procenty wagowe):
Chlorowodorek flunaryzyny (odpowiadający 0,050% flunaryzyny) 0,059%
Bufor trizma (do pH 7,20) 0,100%
PEG 400 2,000%
PL 192 217 B1
Tween 80 7,000%
Metawodorosiarczyn sodu 0,050%
Sorbit 2,014%
Galusan propylu 0,050%
Oczyszczona woda q.s. do 100%
Jako alternatywę sorbitu jako środka regulującego toniczność kompozycja może zawierać 433 mg chlorku sodu na 100 ml (to znaczy 0,433% wagowych).
P r zyk ł a d 4. Oftalmiczny roztwór oparty na kombinacji flunaryzyny i timololu
Otrzymano szczególnie korzystną kompozycję według wynalazku przez dodanie do składu z przykładu 1 maleinianu timololu w ilości wystarczającej do osiągnięcia stężenia 0,5% wagowych timololu w całej kompozycji (odpowiadającego około 0,68% wagowych maleinianu timololu). Stężenia innych składników były takie same jak wymieniono wyżej w przykładzie 1.
Podobnie, składy podane w przykładach 2 i 3 mogą być również modyfikowane przez dodanie odpowiedniej ilości maleinianu timololu. W tym przypadku korzystne jest otrzymanie stężenia 0,5% wagowych timololu w całej kompozycji.
Wyniki eksperymentalne
Izotoniczny roztwór, buforowany i o lepkości zgodnej ze składem z przykładu 1, ale mający zmienne stężenia flunaryzyny (w zakresie od 0,01% do 0,1% wagowych) w pracy eksperymentalnej ogólnie określono jako MEG 01, którego wyniki przedstawiono poniżej. W eksperymentach uwzględniono też kombinacje flunaryzyny i środków beta-blokujących, zestawione jak przedstawiono w przykładzie 4. Kombinację flunaryzyny i timololu określono jako MEG 02. Pewne wyniki tych eksperymentów przedstawiono również na wykresach na załączonych rysunkach, z których: fig. 1 przedstawia procentowe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, otrzymane po podaniu flunaryzyny do oczu królików z nadciśnieniem, w porównaniu z odpowiednim zmniejszeniem otrzymanym po wprowadzeniu placebo i po wprowadzeniu innych antagonistów wapnia; fig. 2 przedstawia procentowe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego otrzymane po wprowadzeniu flunaryzyny o różnych stężeniach do oczu królika z nadciśnieniem; fig. 3 przedstawia procentowe zmniejszenie wewnątrzgałkowego ciśnienia, otrzymane po wprowadzeniu flunaryzyny w kombinacji z różnymi środkami beta-blokującymi do oczu królika z nadciśnieniem.
Badania farmakodynamiczne
a. Badanie z królikiem o normalnym ciśnieniu wewnątrzgałkowym
Badano działanie środka według wynalazku na wewnątrzgałkowe ciśnienie królika, wykazującego normalne podstawowe ciśnienie wewnątrzgałkowe w porównaniu z działaniem placebo i z działaniem innych różnych środków blokujących kanał wapniowy. Użyto samice pigmentowanych królików szczepu Vienna Blue [dostarczane przez Charles River Italiana, of Calso (CO)]. Wiek zwierząt w momencie rozpoczęcia eksperymentów wynosił 9 tygodni, a ich waga 2,0 - 2,5 kg.
Wybór osobników z pigmentowaną tęczówką wynika z faktu, że ten ostatni reprezentuje wiarygodny model do badania możliwej modyfikacji wewnątrzgałkowego ciśnienia wywołanej testowanymi produktami. Wybrany szczep jest genetycznie zdefiniowany tak, aby ograniczyć zmienność biologicznych charakterystyk pomiędzy zwierzętami.
Zwierzęta przetrzymywano w pomieszczeniach o stałych i kontrolowanych warunkach temperatury i wilgotności, oświetlanych 12 godzin dziennie sztucznym światłem z ciągłą wymianą powietrza. Pokarm składał się ze standardowej diety, mającej stały i znany skład, a pokarm i woda były dostępne ad libidum podczas całego okresu testu. Króliki były stabilizowane 21 dni przed rozpoczęciem testu w taki sposób aby nastąpiła całkowita aklimatyzacja i odpowiednio rozwinęły się warunki zdrowotne królików. Każda grupa eksperymentalna składała się z 4 zwierząt, które były przydzielane do leczenia w sposób losowy.
Każda z grup zwierząt otrzymywała przez wprowadzenie do prawego sklepienia spojówkowego 50 ml następujących produktów:
a) krople do oczu MEG 01, zawierające 0,050% wagowych flunaryzyny (0,052% wagowych chlorowodorku flunaryzyny);
b) roztwór placebo (to jest nośnik MEG 01);
c) krople do oczu zawierające 0,056% wagowych verapamil'u w nośniku MEG 01;
d) krople do oczu zawierające 0,051% wagowych diltiazem'u w nośniku MEG 01;
e) krople do oczu zawierające 0,043% wagowych nifedipiny w nośniku MEG 01.
PL 192 217 B1
Stężenia wagowe różnych testowanych środków dobrano tak aby odpowiadały temu samemu stężeniu molowemu.
Ciśnienia w testowanych oczach mierzono przy pomocy spłaszczającego tonometru (TonopenXL®, Mentor) 15 minut przed wprowadzeniem kropli do oczu (czas 0), a następnie po 30, 60, 90,120, 180 i 240 minutach. Jako miejscowy środek znieczulający 5 minut przed przeprowadzaniem pomiaru wprowadzano 25 ml handlowego roztworu oftalmicznego, zawierającego 0,4% chlorowodorku oksybutoprokainy (Novesine®, Sandoz). Do przeprowadzenia pomiaru króliki umieszczano w odpowiednio zbudowanych klatkach, które zapobiegałyby raptownym ruchom zwierząt podczas testu.
U każdego zwierzęcia dla każdego wymienionego wyżej czasu wyliczano średnią z trzech kolejnych pomiarów, którą odnotowywano, przy czym każdy z tych pomiarów wykonywano po 1 minucie od poprzedniego. Wartości ciśnienia wewnątrzgałkowego w różnych czasach porównywano z wartościami otrzymanymi przed poddaniem działaniu przy pomocy testu t Studenta. Porównania pomiędzy różnymi grupami dokonywano przez obróbkę danych drogą analizy wariacyjnej (ANOVA) i tam gdzie było możliwe, w teście t Studenta w celu porównania dwóch różnych grup eksperymentalnych. Wartości p < 0,05 traktowano jako statystycznie ważne.
Podana poniżej tabela przedstawia wartości ciśnień wewnątrzgałkowych określonych u każdego z badanych zwierząt, jak również średnie wartości dla każdej testowanej grupy (± standardowa odchyłka).
T a b e l a 1
Ciśnienie wewnątrzgałkowe u królików z normalnym ciśnieniem, poddanych działaniu testowanymi środkami
Królik nr Oko Ciśnienie wewnątrzgałkowe (mm Hg) w czasie (min)
0 30 60 90 120 180 240
1 2 3 4 5 6 7 8 9
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny (MEG 01)
01 RE 17 15 14 15 15 15 17
02 RE 16 14 13 14 14 15 16
03 RE 14 13 12 12 14 14 16
04 RE 16 12 12 14 14 14 16
Średnio ± S.D. 15,7±1,2 13,5±1,3 12,7±0,95 13,7±1,2 14,2±0,5 14,5±0,5 16,2+0,5
Placebo
05 RE 15 16 16 15 15 16 16
06 RE 16 15 14 16 16 17 17
07 RE 17 15 16 16 16 17 17
08 RE 15 15 16 16 16 15 17
Średnio ± S.D 15,7+0,9 15,2+0,5 15,5±1,0 15,7±0,5 15,7±0,5 16,2±0,9 16,7+0,5
Krople do oczu z 0,056% verapamil'u
09 RE 17 16 15 15 16 16 17
10 RE 15 14 14 13 13 16 15
11 RE 16 17 15 15 16 17 17
12 RE 16 15 15 15 16 16 17
Średnio ± S.D. 16 ±0,8 15 ±1,3 14,7+0,5 14 ±1,0 15,7±0,5 16,2+0,5 16,5±1,0
Krople do oczu z 0,051% diltiazem'u
13 RE 15 14 14 14 15 15 16
14 RE 16 15 14 14 15 16 16
15 RE 18 17 17 16 16 17 17
16 RE 18 15 13 15 16 17 17
Średnio ± S.D. 16,7±1,5 15,2±1,2 14,7+0,9 14,7±0,9 15 ±0,5 16,2+0,95 16 ±0,8
Krople do oczu z 0,043% nifedipin'y
PL 192 217 B1 cd. tabeli 1
1 2 3 4 5 6 7 8 9
17 RE 16 15 14 16 16 17 17
18 RE 15 15 13 15 16 15 17
19 RE 14 13 13 15 16 15 14
20 RE 18 16 15 16 16 17 18
Średnio ± S.D. 15,7±1,7 14,7±1,2 13,7±0,9 15,5±0,6 16,0±1,5 16,5±1,7 16 ±0
Jak pokazano w powyższej tabeli krople do oczu MEG 01 (zawierające 0,050% flunaryzyny) powodowały znaczne zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego po jednej godzinie od wprowadzenia, podczas gdy produkt składający się z odpowiedniego nośnika, bez flunaryzyny nie wywołał żadnej znacznej modyfikacji ciśnienia wewnątrzgałkowego. W tym ostatnim przypadku wartości ciśnienia mierzone po podaniu kropli do oczu nie były statystycznie różne od wartości odnotowanych przed wprowadzeniem (czas 0:15 minut przed podaniem).
Ponadto żaden z preparatów verapamil'u czy diltiazem'u, z użyciem tego samego nośnika jak z MEG 01 nie spowodowały żadnego obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z placebo. Pewne niewielkie obniżenie powinno było być wykryte przy podaniu nifedipin'y, jednak ten efekt wydaje się być nieznaczący w porównaniu z odpowiedzią uzyskaną z MEG 01, zawierającym 0,050% wagowych flunaryzyny.
Przeprowadzono inną serię testów na królikach z normalnym, podstawowym ciśnieniem wewnątrzgałkowym w celu porównania aktywności flunaryzyny z proponowaną kombinacją flunaryzyny z środkiem beta-blokującym i z samym środkiem beta-blokującym.
Testowano następujące dobrze znane beta-blokery: timolol (który nie jest selektywnym blokerem, będąc aktywnym zarówno wobec adrenergicznych receptorów b1 i b2), betaxolol (kardioselektywny beta-bloker, aktywny tylko wobec adrenergicznych receptorów b1) i carteolol (który nie jest selektywny, ale jest wyposażony w wewnętrzną aktywność sympatomimetyczną). Testy przeprowadzano według tego samego, opisanego wyżej protokołu eksperymentalnego, działając na każdą z różnych grup zwierząt następującymi kompozycjami:
f) krople do oczu MEG 02, zawierające 0,050% wagowych flunaryzyny (0,052% wagowych chlorowodorku flunaryzyny) w kombinacji z 0,5% wagowych timololu (0,68% wagowych maleinianu timololu);
g) krople do oczu, zawierające 0,050% wagowych flunaryzyny i 0,5% wagowych betaxololu w nośniku MEG 02;
h) krople do oczu, zawierające 0,050% wagowych flunaryzyny i 2,0% carteololu w nośniku MEG 02.
Wyniki tej serii testów otrzymane i przetworzone w taki sam sposób jak przedstawiono w tabeli 1, pokazano w tabeli 2. W celu ułatwienia porównań dane otrzymane z samą flunaryzyną i z placebo, to znaczy z grupami zwierząt a) i b) z poprzedniego eksperymentu, pokazano ponownie w poniższej tabeli.
T a b e l a 2
Ciśnienie wewnątrzgałkowe u królików z normalnym ciśnieniem poddanych działaniu testowanych środków
Królik Nr Oko Ciśnienie wewnątrzgałkowe (mm Hg) w czasie (min)
0 30 60 90 120 180 240
1 2 3 4 5 6 7 8 9
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny (MEG 01)
01 RE 17 15 14 15 15 15 17
02 RE 16 14 13 14 14 15 16
03 RE 14 13 12 12 14 14 16
04 RE 16 12 12 14 14 14 16
Średnio ± S.D. 15,7±1,2 13,5±1,3 12,7±0,95 13,7+1,2 14,2±0,5 14,5±0,5 16,2±0,5
Placebo
PL 192 217 B1 cd. tabeli 2
1 2 3 4 5 6 7 8 9
05 RE 15 16 16 15 15 16 16
06 RE 16 15 14 16 16 17 17
07 RE 17 15 16 16 16 17 17
08 RE 15 15 16 16 16 15 17
Średnio ± S.D. 15,7+0,9 15,2+0,5 15,5+1,0 15,7+0,5 15,7±0,5 16,2±0,9 16,7±0,5
Krople do oczu z 0,5% timolol'u
101 RE 16 15 14 14 15 16 16
102 RE 16 14 13 14 15 16 17
103 RE 16 15 13 15 16 17 16
104 RE 15 15 14 15 16 15 15
Średnio + S.D. 15,7±0,5 14,7±0,5 13,6±0,6 14,5±0,6 15,5±0,6 16,0±0,8 16,0±0,8
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny i 0,5% timolol'u (MEG 02)
105 RE 16 14 13 14 15 16 16
106 RE 17 13 14 14 14 15 17
107 RE 16 14 12 14 15 16 16
108 RE 16 14 12 13 14 15 15
Średnio ± S.D. 16,2±0,5 13,7±0,5 12,7+1,0 13,7+0,5 14,5±0,6 15,5±0,6 16,2±0,5
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny i 0,5% betaxolol'u
109 RE 15 14 14 14 15 16 15
110 RE 16 14 14 14 16 16 17
111 RE 17 15 15 16 16 16 17
112 RE 17 16 15 15 16 16 16
Średnio ± S.D. 16,2±1,0 14,7±1,0 14,5±0,6 14,7±1,0 15,7±0,5 16,0±0 16,2+1,0
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny i 2,0% carteolol'u
113 RE 17 16 14 15 16 17 16
114 RE 16 15 15 15 16 16 16
115 RE 16 13 14 15 16 16 17
116 RE 15 12 14 15 15 16 16
Średnio + S.D. 16,0±0,8 14,0±1,8 14,2±0,5 15,0+0,0 15,7±0,5 16,2+0,5 16,2+0,5
Z wyników eksperymentalnych zestawionych w powyższej tabeli widać, że w warunkach testu sama flunaryzyna miała lepsze działanie w obniżaniu wewnątrzgałkowego ciśnienia niż sam timolol. Ponadto dane pokazują że aktywność flunaryzyny została zwiększona przez dodanie timol'u do preparatu, ponieważ działanie kombinacji było lepsze niż samej flunaryzyny.
b. Studium na królikach z nadciśnieniem w oku
Króliki tego samego typu jak opisane w poprzedniej sekcji użyto do opisanych poniżej testów. Króliki przygotowano w ten sam sposób i warunki stabilizacji były takie same.
Wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego eksperymentalnie wywołano przez podanie a-chymotipsin'u. U królików iniekcja tego enzymu do tylnej komory, po jednym miesiącu po podaniu wywołała efekt zwiększonego ciśnienia w oku. Taki model eksperymentalny jest powszechnie stosowany i często był stosowany w celu badania różnych środków przedjaskrowych.
Na koniec okresu kwarantanny króliki poddano narkozie przez domięśniowe wstrzyknięcie chlorowodorku ketaminy i chlorowodorku ksylazyny (RBI). Prawe oko lekko zostało wypchnięte na zewnątrz po wprowadzeniu 25 ml kropli do oczu Novesine®, zawierających okxybutacaine jako środek znieczulający; następnie przy pomocy sterylnej igły 30G wstrzyknięto do tylnej komory-prawego oka sterylny roztwór a-chymotripsin'y (SIGMA, Milan; 150 jednostek w 100 pl sterylnego roztworu fizjologicznego).
Po podaniu enzymu oko starannie przemyło sterylnym roztworem fizjologicznym w celu usunięcia śladów a-chymotrypsin'y, które mogłyby uszkodzić tkankę oka. Następnie wprowadzono 2 krople
PL 192 217 B1 handlowego oftalmicznego roztworu antybiotycznego (Colbiocin®, SIFI S.p.A, zawierającego chloramphenicol, rolitetracycline, metanosulfonian colistin'y. Zabieg przeprowadzano 3 razy dziennie (o godz. 8, 12 i 18) w ciągu tygodnia po podaniu a-chymotrypsin'y. Króliki użyto do testów po jednym miesiącu od wywołania nadciśnienia w oku przy pomocy enzymu.
Króliki, również w tym przypadku podzielone na 4 grupy zwierząt, poddano działaniu przez wprowadzenie 50 ml testowanego produktu do prawego sklepienia spojówkowego. W pierwszym eksperymencie zastosowane środki były takie same jak w pierwszym wyżej opisanym teście (krople do oczu MEG 01 z 0,050% flunaryzyny, placebo, krople do oczu odpowiednio z 0,056% verapamil'u, 0,051% diltiazem'u i 0,043% nifedipine).
Ciśnienie wewnątrzgałkowe w badanym oku mierzono według takiej samej procedury jak w poprzednich testach, 15 minut przed wprowadzeniem kropli do oka i po 30, 60, 90,120 180 i 240 minutach. Otrzymane wartości analizowano statystycznie według tych samych kryteriów jak poprzednio.
Poniższa tabela dla każdej grupy testowej pokazuje indywidualne odpowiedzi wewnątrzgałkowego ciśnienia i ich średnie wartości (± standardowa odchyłka - S.D.) Średnie wartości zmniejszenia wewnątrzgałkowego ciśnienia wyrażone w procentach, przedstawiono też na wykresie, fig. 1.
T a b e l a 3
Ciśnienie wewnątrzgałkowe u królików z nadciśnieniem oka leczonych testowanymi środkami
Królik nr Oko Ciśnienie wewnątrzgałkowe (mm Hg) w czasie (min)
0 30 60 90 120 180 240
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny (MEG 01)
21 RE 57 47 45 50 51 56 56
22 RE 46 38 37 38 39 44 45
23 RE 36 30 28 32 34 37 37
24 RE 52 43 41 43 45 51 51
Średnio ± S.D. 47,7±9,03 339,7±7,32 37,7±7,25 40,7+7,63 42,2±7,36 47,0±8,28 47,2±8,18
Placebo
25 RE 57 56 57 56 56 57 57
26 RE 47 48 46 47 48 48 47
27 RE 41 42 43 42 41 42 43
28 RE 52 50 51 51 50 53 52
Średnio + S.D. 49,25+6,84 49,0+5,77 49,25±6,13 49,25±6,75 48,75+6,18 50,0±6,48 49,75±6,07
Krople do oczu z 0,056% verapamil'u
29 RE 56 55 56 55 55 57 56
30 RE 47 48 49 46 47 46 48
31 RE 42 40 43 41 41 42 43
32 RE 51 52 52 50 51 50 51
Średnio ± S.D. 49,0+5,94 48,7±6,5 50,0+5,47 48,0+5,94 48,5±5,97 48,75+6,39 49,5±5,44
Krople do oczu z 0,051% diltiazem'u
33 RE 55 55 53 54 56 56 55
34 RE 52 53 51 52 52 51 52
35 RE 47 48 46 46 47 46 47
36 RE 42 42 40 41 43 43 41
Średnio ± S.D 49,0±5,71 49,5+5,80 47,5+5,80 48,2±5,90 49,5+5,68 49,0±5,71 48,7±6,13
Krople do oczu z 0,043% nifedipine
37 RE 54 55 53 52 53 54 54
38 RE 50 52 50 50 49 48 49
39 RE 47 45 45 46 46 45 47
40 RE 41 39 39 38 40 41 42
Średnio ± S.D. 48,0+5,47 47,75+7,18 46,75+6,13 46,5+6,19 47,0±5,47 48,00±4,96 48,0+4,96
PL 192 217 B1
Tabela 3 pokazuje, że podanie samego nośnika nie powoduje jakiejkolwiek znaczącej zmiany wewnątrzgałkowego ciśnienia, podczas gdy MEG 01 (z 0,050% flunaryzyny) powoduje zmniejszenie wewnątrzgałkowego ciśnienia znacznie większe niż otrzymuje się przez podanie innych testowanych antagonistów wapnia. Jak można zauważyć wartości wewnątrzgałkowego ciśnienia u królików z nadciśnieniem oka po leczeniu oftalmicznymi roztworami zawierającymi ekwiwalentne ilości verapamil'u, diltiazem'u lub nifedipiny w tym samym nośniku co MEG 01 nie wykazuje jakiegokolwiek znaczącego obniżenia.
W drugiej serii prób przy zachowaniu identycznej procedury roztwory oftalmiczne według wynalazku testowano przy różnych stężeniach flunaryzyny, to znaczy 0,1% i 0,01% wagowych aktywnego składnika. Celem było porównanie otrzymanych przy tym odpowiedzi z odpowiedzią obserwowaną z kroplami do oczu MEG 01, zawierającymi 0,025% wagowych flunaryzyny. Wyniki przedstawiono w poniższej tabeli i zilustrowano na wykresie (jako średnie ilości procentowe wykrytego zmniejszenia) pokazanym na fig. 2.
T a b e l a 4
Ciśnienie wewnątrzgałkowe u królików z nadciśnieniem oka, leczonych flunaryzyną
Królik nr Oko Ciśnienie wewnątrzgałkowe (mm HG) w czasie (min)
0 30 60 90 120 180 240
Krople do oczu z 0,01% flunaryzyny
41 RE 60 58 55 53 58 60 61
42 RE 65 61 59 60 62 64 65
43 RE 53 51 49 48 52 52 52
44 RE 52 50 48 49 51 50 52
Średnio ± S.D. 57,5+6,13 55,0+5,35 52,7+5,18 52,5±5,44 55,7+5,18 56,5±6,60 57,5±6,55
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny
21 RE 57 47 45 50 51 56 56
22 RE 46 38 37 38 39 44 45
23 RE 36 30 28 32 34 37 37
24 RE 52 43 41 43 45 51 51
Średnio ± S.D. 47,7±9,03 39,5±7,32 37,7±7,27 40,7±7,63 42,2±7,36 47,0±8,28 47,2+8,18
Krople do oczu z 0,100% flunaryzyny
45 RE 58 48 45 49 51 56 57
46 RE 48 40 38 41 43 47 49
47 RE 42 36 34 36 38 41 43
48 RE 51 45 40 46 48 50 50
Średnio ± S.D. 49,7±6,6 42,2+5,31 39,2±4,57 43,0±5,71 45,0±5,71 48,5+6,24 49,7+5,73
Z powyższej tabeli można zaobserwować, że najwyższe procentowe zmniejszenie wewnątrzgałkowego ciśnienia wykazał preparat MEG 01 z 0,05% flunaryzyny, podczas gdy preparat o największym stężeniu (0,1%) wykazywał aktywność porównywalną z preparatem z 0,05%. Wyraźnie pokazane jest to na wykresie fig. 2.
W dalszych badaniach testowano na królikach z nadciśnieniem aktywności kombinacji flunaryzyny z środkiem beta-blokującym. Warunki eksperymentalne były dokładnie takie same jak podano powyżej. Leczono trzy grupy zwierząt kompozycjami zdefiniowanymi w poprzedniej sekcji pod f), g) i h), a otrzymane wyniki zestawiono w poniższej tablicy. Również w tym przypadku otrzymane dane w takich samych warunkach eksperymentalnych z samą flunaryzyną i z placebo powtórzono dla ułatwienia porównania.
PL 192 217 B1
T a b e l a 5
Ciśnienie wewnątrzgałkowe u królików z nadciśnieniem oka, leczonych testowanymi środkami
Królik nr Oko Ciśnienie wewnątrzgałkowe (mm Hg) w czasie (min)
0 30 60 90 120 180 240
Krople do oczu z 0,059% flunaryzyny (MEG 01)
21 RE 57 47 45 50 51 56 56
22 RE 46 38 37 38 39 44 45
23 RE 36 30 28 32 34 37 37
24 RE 52 43 41 43 45 51 51
Średnio ± S.D. 47,7±9,0 39,5±7,3 37,7±7,2 40,7+7,6 42,2±7,4 47,0±8,3 47,2+8,2
Placebo
25 RE 57 56 57 58 56 57 57
26 RE 47 48 46 47 48 48 47
27 RE 41 42 43 42 41 42 43
28 RE 52 50 51 51 50 53 52
Średnio ± S.D. 49,2±6,8 49,0+5,8 49,2+6,1 49,5±6,7 48,7±6,2 50,0±6,5 49,7±6,1
Krople do oczu z 0,5% timolol'u
117 RE 53 43 42 42 46 52 53
118 RE 54 45 42 42 45 48 51
119 RE 46 39 39 38 39 42 45
120 RE 43 40 36 37 40 42 44
Średnio ± S.D. 49,0±5,3 41,7±2,7 39,7±2,9 39,7±2,6 42,5±3,5 46,0±4,9 48,2±4,4
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny i 0,5% timolol'u (MEG 02)
121 RE 52 35 33 33 36 38 41
122 RE 58 39 36 37 41 46 48
123 RE 47 31 29 32 35 37 38
124 RE 45 32 26 30 36 36 35
Średnio ± S.D. 50,5±5,8 34,2±3,6 31,0+4,4 33,0±2,9 37,0±2,7 39,2±4,6 40,5±5,6
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny i 0,5% betaxolol'u
125 RE 49 39 36 38 42 42 43
126 RE 45 35 37 37 39 40 41
127 RE 56 44 42 46 47 49 49
128 RE 55 45 41 43 47 46 51
Średnio ± S.D. 51,2±5,2 40,7+4,6 39,0±2,9 41,0±4,2 43,7+3,9 44,2±4,0 46,0±4,8
Krople do oczu z 0,050% flunaryzyny i 2,0% carteolol'u
129 RE 57 53 40 42 50 54 56
130 RE 52 46 44 45 48 49 49
131 RE 47 37 39 40 44 43 43
132 RE 46 36 37 39 40 41 43
Średnio ± S.D. 50,5±5,1 43,0±8,0 40,0±2,9 41,5±2,6 45,5+4,4 46,7±5,9 47,7+6,2
Dane podane w tabeli 5, a jeszcze bardziej jasno wykres na fig. 3, potwierdzają znaczącą aktywność kombinacji flunaryzyny z timolol'em i ogólnie dobre działanie kombinacji flunaryzyny z środkami beta-blokującymi. Również w tym przypadku sama flunaryzyna wykazała skuteczność porównywalną lub lepszą niż sam timolol.
Badania toksyczności a) Badanie pęcznienia rogówki
Badanie wzrostu grubości rogówki prowadzono ekograficznie przy pomocy systemu UBM 840 (Hamphrey Instruments, San Leandro, CA, USA). Aparatura obejmuje wzorzec 50 MHz i pozwala na
PL 192 217 B1 wizualizację obrazów na wyświetlaczu z rozdzielczością 504 i pole wizualizacji 5 x 5 cm. Wprowadzony program pozwala na modyfikację głębokości ogniskowej wiązki naddźwiękowej i przechwytywanie obrazu podczas jego wzmocnienia.
Zwierzęta użyte w tym teście były tego samego typu jak opisane wyżej i były leczone tym samym sposobem. Testy przeprowadzano po znieczuleniu zwierząt (chlorowodorkiem ketaminy i chlorowodorkiem ksylazyny) przez skontaktowanie gałki ocznej z cynowymi kapturkami wypełnionymi środkiem sprzęgającym (żel naddźwiękowy). Króliki otrzymały do prawego oka pojedynczą dawkę (50 ml) każdego z tych samych środków, które stosowano w badaniach farmakodynamicznych: a) krople do oczu MEG 01 z 0,050% flunaryzyny, b) krople do oczu zawierające 0,056% wagowych verapamil'u, c) krople do oczu zawierające 0,051% wagowych diltiazem'u, d) krople do oczu zawierające 0,043% wagowych nifedipiny. Do lewego oka króliki otrzymały dawkę równoważnej ilości placebo (nośnik MEG 01 bez żadnego aktywnego składnika).
Poniższa tabela przedstawia stwierdzoną grubość rogówki u różnych grup 4 królików każda, przed wprowadzeniem i w określonym czasie po wprowadzeniu.
T a b e l a 6
Grubość rogówki królików leczonych przez miejscowe podanie antagonistów wapnia
Królik nr Oko Grubość rogówki (mm) po czasie (min)
Wyjściowy 60 120 180
1 2 3 4 5
RE: MEG 01 z 0,050% flunaryzyny; LE: Placebo
49 RE 0,394 0,394 0,394 0,394
49 LE 0,394 0,394 0,394 0,394
50 RE 0,347 0,347 0,347 0,347
50 LE 0,347 0,347 0,437 0,347
51 RE 0,386 0,386 0,386 0,386
51 LE 0,386 0,386 0,386 0,386
52 RE 0,363 0,363 0,363 0,363
52 LE 0,363 0,363 0,363 0,363
RE: krople do oczu z 0,056% verapamil'u; KE: Placebo
53 RE 0,356 0,376 0,385 0,383
53 LE 0,356 0,358 0,360 0,367
54 RE 0,384 0,398 0,406 0,402
54 LE 0,384 0,382 0,388 0,380
55 RE 0,372 0,387 0,400 0,402
55 LE 0,372 0,374 0,368 0,372
56 RE 0,392 0,401 0,494 0,410
56 LE 0,392 0,390 0,396 0,388
RE: krople do oczu z 0,051% diltiazem'u LE: Placebo
57 RE 0,377 0,380 0,382 0,384
57 LE 0,377 0,380 0,380 0,377
58 RE 0,389 0,392 0,394 0,396
58 LE 0,389 0,389 0,325 0,387
59 RE 0,396 0,400 0,400 0,400
59 LE 0,396 0,396 0,394 0,398
60 RE 0,358 0,362 0,364 0,364
60 LE 0,358 0,358 0,360 0,360
RE: Krople do oczu z 0,043% nifedipine; LE Placebo
PL 192 217 B1 cd. tabeli 6
1 2 3 4 5 6
61 RE 0,375 0,380 0,380 0,380
61 LE 0,375 0,375 0,376 0,375
62 RE 0,372 0,380 0,378 0,378
62 LE 0,372 0,374 0,372 0,372
63 RE 0,396 0,398 0,400 0,400
63 LE 0,396 0,396 0,396 0,396
64 RE 0,384 0,388 0,389 0,390
64 LE 0,384 0,382 0,984 0,382
Jak można wnioskować z powyższych danych przy użyciu lekarstwa według wynalazku nie wykryto zmian w grubości rogówki w ciągu całego okresu testu. W przeciwieństwie do tego roztwory oftalmiczne zawierające 0,056% verapamil'u wywoływały pęcznienie rogówki, z grubością wzrastającą około 15-20 mm/h. Nie odnotowano znaczącego wpływu przy kroplach do oczu zawierających diitiazem lub nifedipine (jedynie niewielkie pęcznienie).
b) Zakres tolerancji
W celu ustalenia tolerancji wobec podawanych miejscowo do oka środków według wynalazku blokujących kanał wapniowy, króliki (tego samego rodzaju jakie stosowano w poprzednich eksperymentach) po początkowym okresie aklimatyzacji poddano badaniom. Pierwszego dnia do sklepienia spojówkowego prawego oka 12 razy wprowadzono MEG 01 (0,05%) po 0,05 ml z 30 minutowymi przerwami. Przeciwległe oko poddano działaniu placebo i potraktowano jako kontrolę.
Stan tkanki oka obserwowano w zmodyfikowanym teście Draise [Spampinato S. Marino A. Bucolo C. Canossa M. Bachetti T. Mangiafico S., Effect of sodium naproxen eye drops on rabbit ocular inflammation inducet by sodium arachidonate, J. Ocular Pharm.,7 (2); 125-133, (1991)]. Badania prowadzono co godzinę począwszy od pierwszego podania w ciągu 7 godzin, a następnie 24,48 i 72 godziny po pierwszym podaniu, dających samorzutne ślady w różnych rejonach powieki i opuszki spojówki tęczówki i rogówki.
Nie zaobserwowano znaczących zaczerwienień spojówki w ciągu całego okresu testu, zarówno w oczach poddanych działaniu kropli do oczu MEG 01 (0,050% wagowych flunaryzyny) jak i oczach potraktowanych placebo. Nie wykryto obrzęku w którymkolwiek z testowanych oczu. Ponadto nie odnotowano żadnych zmian dotyczących tęczówki w którymkolwiek z testowanych oczu, a obecność wysuszonego materiału utrzymywała się na normalnym poziomie. Nie wykryto żadnych uszkodzeń w tkance rogówki; jedynie dwoje oczu wykazały lekką desepitelizację.
Otrzymane wyniki pokazują że po powtórnym wprowadzeniu do sklepienia spojówkowego roztworu oftalmicznego MEG 01 zawierającego 0,050% flunaryzyny jest on dobrze tolerowany w oku królika.
Badanie wiązania
Technikę wiązania przez receptory zastosowano na błonie komórkowej, otrzymanej z kompleksu ciała tęczówkowo-rzęskowego, wypreparowanego, po uśmierceniu, z albinosów samców królików szczepu z Nowej Zelandii [Charles River Italiana, of Calco (CO)]. Tkankę zhomogenizowano w buforze i izolowano frakcję P2, bogatą w białka błony komórkowej. Frakcję tę otrzymano przez wirowanie według opisu z literatury [Mach R.H. Smith C.R. Childers S.R., Ibogaine possesses a selective affinity for sigma 2 receptors, Life Sci. 57(4); 57-62]. Całkowite stężenie białka La określono metodą Lavry.
Próbki frakcji P2 homogenizatu zawierające odpowiednio 300 mg całkowitego białka inkubowano w probówkach polipropylenowych, zawierających skalarną ilość testowanych antagonistów wapnia (to znaczy flunaryzynę, verapamil, nifedipinę i nimodipinę) i znaną ilość 3H(+)-N-allilo-nor-metazoliny (SKF)(stosowaną eksperymentalnie jako ligand-s). Niespecyficzne wiązanie badano w obecności haloperidolu.
Wszystkie testy prowadzono podwójnie. Reakcję utrzymywano w temperaturze 37°C w ciągu 150 minut, z następną filtracją przez filtry z bibuły Whatmann GF/B. Radioaktywność zatrzymaną na filtrach mierzono drogą spektrometrycznej ciekłej scytylacji. Określono wartość IC50, a wyniki przedstawiono w poniższej tabeli.
PL 192 217 B1
T a b e l a 7
Wpływ różnych antagonistów wapnia na inhibitowanie wiązania 3H(+)-N-allilo-nor-metazocyny
Substancja IC50(nM)
Flunaryzyna 23,9
Verapamil > 10 000
Nifedipinę > 10 000
Nimodipinę > 10 000
Diltiazem > 10 000
Powyższe dane potwierdzają działanie środka według wynalazku, które omówiono powyżej. Mianowicie dane pokazują, że flunaryzyna ma powinowactwo wobec receptorów a-1 w przeciwieństwie do innych, bardziej znanych i przebadanych środków blokujących kanał wapnia takich jak verapamil, nifedipinę i diltiazem. Odkrycie to sugeruje, że receptory s-1 są włączone w mechanizm odpowiedzialny za zmniejszanie ciśnienia wewnątrzgałkowego spowodowanego przez flunaryzynę i że ta szczególna właściwość jest odpowiedzialna za nieoczekiwanie wyższą aktywność flunaryzyny jako środka przeciwjaskrowego do stosowania miejscowego.
Przedstawiony wynalazek ujawniono w jego szczególnie specyficznych odmianach, ale należy rozumieć, że przez specjalistów mogą być dokonywane modyfikacje i zmiany bez odchodzenia od przedmiotu wynalazku, określonego w załączonych zastrzeżeniach.

Claims (12)

1. Zastosowanie flunaryzyny lub jej farmaceutyczne dopuszczalnej soli do wytwarzania oftalmicznego lekarstwa do miejscowego obniżenia nadciśnienia oka.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że lekarstwo jest wytwarzane w postaci wodnego roztworu lub zawiesiny, albo w postaci żelu, maści lub kremu w farmaceutycznie dopuszczalnym nośniku oftalmicznym, albo w postaci erodującej wkładki okularowej układu rezerwuarowego z polimeryczną membraną do umieszczania w worku spojówkowym i korzystnie zawiera inne oftalmicznie dopuszczalne składniki.
3. Zastosowanie według zastrz. 1 lub 2, znamienne tym, że lekarstwo zawiera flunaryzynę w ilości od 0,001 do 0,500% wagowych.
4. Zastosowanie według zastrz. 3, znamienne tym, że zawartość flunaryzyny wynosi 0,050% wagowych.
5. Zastosowanie według zastrz. 1, albo 2, znamienne tym, że lekarstwo zawiera flunaryzynę w postaci soli chlorowodorowej.
6. Zastosowanie według zastrz. 1, albo 2, znamienne tym, że lekarstwo zawiera dodatkowo środek beta-blokujący.
7. Zastosowanie według zastrz. 6, znamienny tym, że lekarstwo zawiera środek beta-blokujący w ilości od 0,1 do 2,5% wagowych.
8. Zastosowanie według zastrz. 6 albo 7, znamienne tym, że jako beta-blokujący środek zawiera timolol lub jego farmaceutycznie dopuszczalną sól.
9. Zastosowanie według zastrz. 2, znamienne tym, że lekarstwo w postaci wodnego roztworu zawiera ponadto jeden lub więcej środków regulujących toniczność, jeden lub więcej buforów i jeden lub więcej antyutleniaczy.
10. Zastosowanie według zastrz. 9, znamienne tym, że lekarstwo zawiera jeden lub więcej środków poprawiających tolerancję oka wybranych z cyklodekstryn, polisorbatu 80, dekstranu, glikolu polietylenowego i poloksamerów.
11. Zastosowanie według zastrz. 2, albo 9, albo 10, znamienne tym, że lekarstwo zawiera ponadto jeden lub więcej środków konserwujących lub antybakteryjnych.
12. Zastosowanie według zastrz. 1, albo 2, znamienne tym, że lekarstwo ma następujący skład podany w procentach wagowych: chlorowodorek flunaryzyny - 0,059%, chlorek sodu - 0,10-0,80%, Bufor trizma - 0,02-0,20%, PEG 400 - 1,00-6,00%,Tween 80 - 2,00-12,00%, metawodorosiarczyn sodu - 0,01-0,20%, Galusan propylu - 0,01-0,50%, EDTA - 0,005-0,20%, oczyszczona woda - q.s. do 100.
PL339453A 1997-10-10 1998-10-06 Zastosowanie flunaryzyny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli do wytwarzania oftalmicznego lekarstwa do miejscowego obniżenia nadciśnienia oka PL192217B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
IT97RM000613A IT1295423B1 (it) 1997-10-10 1997-10-10 Uso della flunarizina nella terapia topica del glaucoma
PCT/IT1998/000266 WO1999018963A1 (en) 1997-10-10 1998-10-06 Use of flunarizine for the topical treatment of glaucoma

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL339453A1 PL339453A1 (en) 2000-12-18
PL192217B1 true PL192217B1 (pl) 2006-09-29

Family

ID=11405290

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL339453A PL192217B1 (pl) 1997-10-10 1998-10-06 Zastosowanie flunaryzyny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli do wytwarzania oftalmicznego lekarstwa do miejscowego obniżenia nadciśnienia oka

Country Status (16)

Country Link
US (1) US6380198B1 (pl)
EP (1) EP1021184B1 (pl)
JP (1) JP4475802B2 (pl)
AT (1) ATE289198T1 (pl)
AU (1) AU734137B2 (pl)
BR (1) BR9813855A (pl)
CA (1) CA2306371C (pl)
CZ (1) CZ294314B6 (pl)
DE (1) DE69829062T2 (pl)
ES (1) ES2237852T3 (pl)
HU (1) HU227940B1 (pl)
IT (1) IT1295423B1 (pl)
PL (1) PL192217B1 (pl)
PT (1) PT1021184E (pl)
SK (1) SK285200B6 (pl)
WO (1) WO1999018963A1 (pl)

Families Citing this family (8)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
WO2001056606A1 (fr) * 2000-01-31 2001-08-09 Santen Pharmaceutical Co., Ltd. Remedes pour troubles ophtalmiques
WO2004009056A1 (en) * 2002-07-23 2004-01-29 Novartis Ag Ophtalmic ointment composition comprising a drug, an ointment base and a solubiling/dispersing agent
NZ553970A (en) * 2004-09-10 2010-01-29 Newron Pharm Spa Use of (halobenzyloxy)benzylamino-propanamides for the manufacture of medicaments active as sodium and/or calcium channel selective modulators
KR101380137B1 (ko) * 2005-12-22 2014-04-11 뉴론 파마슈티칼즈 에스. 피. 에이. 칼슘 및/또는 나트륨 채널 조절제로서 2-페닐에틸아미노유도체
WO2007076358A1 (en) * 2005-12-23 2007-07-05 Alcon, Inc. PHARMACEUTICAL FORMULATION FOR DELIVERY OF RECEPTOR TYROSINE KINASE INHIBITING (RTKi) COMPOUNDS TO THE EYE
PE20071221A1 (es) 2006-04-11 2007-12-14 Arena Pharm Inc Agonistas del receptor gpr119 en metodos para aumentar la masa osea y para tratar la osteoporosis y otras afecciones caracterizadas por masa osea baja, y la terapia combinada relacionada a estos agonistas
TWI544922B (zh) 2011-05-19 2016-08-11 愛爾康研究有限公司 高濃度歐羅派特錠(olopatadine)眼用組成物
PT2723710T (pt) 2011-06-27 2016-11-14 Newron Pharm Spa Derivados fluorados de arilalquilaminocarboxamida

Family Cites Families (1)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CA2131101A1 (en) 1992-05-13 1993-11-25 Louis Desantis Jr. Topical ophthalmic compositions comprising a combination of calcium antagonists with known antiglaucoma agents

Also Published As

Publication number Publication date
EP1021184A1 (en) 2000-07-26
PT1021184E (pt) 2005-06-30
SK285200B6 (sk) 2006-08-03
PL339453A1 (en) 2000-12-18
DE69829062T2 (de) 2006-02-09
BR9813855A (pt) 2000-09-19
IT1295423B1 (it) 1999-05-12
SK4992000A3 (en) 2000-12-11
WO1999018963A1 (en) 1999-04-22
ATE289198T1 (de) 2005-03-15
JP2001519394A (ja) 2001-10-23
CZ294314B6 (cs) 2004-11-10
ES2237852T3 (es) 2005-08-01
ITRM970613A1 (it) 1999-04-10
CA2306371C (en) 2008-12-02
JP4475802B2 (ja) 2010-06-09
DE69829062D1 (de) 2005-03-24
HUP0003803A2 (hu) 2001-05-28
US6380198B1 (en) 2002-04-30
AU9643398A (en) 1999-05-03
HU227940B1 (hu) 2012-06-28
AU734137B2 (en) 2001-06-07
CA2306371A1 (en) 1999-04-22
CZ20001213A3 (cs) 2000-07-12
EP1021184B1 (en) 2005-02-16
HUP0003803A3 (en) 2001-12-28

Similar Documents

Publication Publication Date Title
AU2003297511B2 (en) Ophthalmic formulation for the prevention and treatment of ocular conditions
US4599353A (en) Use of eicosanoids and their derivatives for treatment of ocular hypertension and glaucoma
JP2726672B2 (ja) プロスタグランジンとアドレナリン性遮断剤との組合せからなる眼圧降下用組成物
US20060172972A1 (en) Formulation and method for administration of ophthalmologically active agents
WO1992007563A1 (en) Treatment of ocular hypertension with class i calcium channel blocking agents
KR100338053B1 (ko) 안압강하용점안제
WO2007011875A2 (en) Treatment of conditions associated with the presence of macromolecular aggregates, particularly ophthalmic disorders
CA2840734A1 (en) Macrogol 15 hydroxystearate formulations
WO2001047521A1 (en) Use of ketotifen as ophthalmic agent
PL192217B1 (pl) Zastosowanie flunaryzyny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli do wytwarzania oftalmicznego lekarstwa do miejscowego obniżenia nadciśnienia oka
JP2000506833A (ja) 斑水腫の治療
EP0205606B1 (en) Pharmaceutical compositions and their use as mydriatics
RU2434633C2 (ru) Фармацевтические препаративные формы латрункулина
Bendel et al. Principles and complications of medical therapy of glaucoma
AU770365B2 (en) The process for manufacturing formulation of topical beta blockers with improved efficacy
US20240180826A1 (en) Opthalmic Compositions for Dry Eye Treatment and Methods of Manufacture of the Same
EP0885612A1 (en) Pirenoxine for the topical treatment of inflammatory conditions
Burstein Basic Science of Ocular
EP0719553A1 (en) Pharmaceutical composition for topical administration to the eye for treating allergic conjunctivitis
Baeyens et al. Design and development of controlled release veterinary drug delivery systems to the eye
US20110044970A1 (en) Pharmaceutical compositions and methods for the treatment of dry eye
US20150174122A1 (en) Methods for treating eye disorders using opioid receptor antagonists
JPH06511014A (ja) 眼への投与に用いる、緩衝剤系を含有するベラパミル塩酸製剤などの眼科用液剤