PL190696B1 - Sposób wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkłai urządzenie do wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkła - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkla zawierajacej co najmniej jedna szybe zewnetrzna i co najmniej jedna warstwe posrednia termoplastycznego polimeru, w którym poszcze- gólne warstwy uklada sie na siebie, pakiet warstw poddaje sie oddzialywaniu prózni w skrzynce prózniowej odprowadzajac gaz z przestrzeni rozdzielajacej warstwy, i ostatecznie pakiet warstw poddaje sie oddzialywaniu cisnienia atmosferycznego przy wzroscie temperatury, znamienny tym, ze pakiet warstw najpierw ogrzewa sie do temperatury zblizonej do temperatury miekniecia termopla- stycznego polimeru, gaz wyciaga sie z przestrzeni rozdzielajacej warstwy bezposrednio poprzez niezasloniete krawedzie tego pakietu w wyniku cisnienia wystepujacego wewnatrz skrzynki prózniowej i po calkowitym usunieciu gazu krawedzie pakietu uszczelnia sie laczac je wewnatrz skrzynki prózniowej za pomoca mechanicznego nacisku wywieranego wokól krawedzi pakietu warstw. 7. Urzadzenie do wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkla, znamienne tym, ze zawiera kanal podgrzewania (1), kanal po podgrzewaniu (4) i skrzynke prózniowa (20), majaca dno (21) podpierajace pakiet warstw oraz pokrywe (22), przy czym skrzynka prózniowa (20) jest wyposazona w rame (23) odpowiadajaca ksztal- tem dolnej plycie (6) szyby zamontowana na dnie (21) i rame (33) odpowiadajaca ksztaltem górnej plycie (8) szyby zamontowana do pokrywy (22), przy czym do ramy (23) dna (21) i ramy (33) pokrywy (22) sa przymocowane elementy dociskowe, korzystnie elastomerowe rurki (24, 34) wywierajace nacisk wokól krawedzi pakietu warstw. PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkła i urządzenie do wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkła.

190 696

Znany jest sposób wytwarzania wielowarstwowego szkła polegający na tym, że wykonuje się wstępny laminat w postaci stosu warstw, w drodze kalandrowania lub wywierania próżni dla usunięcia w znacznym stopniu powietrza uwięzionego pomiędzy warstwami i następnie poddaje się laminat oddziaływaniu wysokiego ciśnienia, generalnie 10⁶ do 14-10⁵ Pa (10 do 14 barów) w autoklawie. Tego rodzaju procesy autoklawowe są kosztowne i czasochłonne.

Zn_ane są również procesy wytwarzania wielowarstwowego szkła, w których proces autokla_wowy nie jest istotny dla ostatecznego wiązania, które jest natomiast wykonywane pod ciśnieniem atmosferycznym. Taki proces opisano przykładowo w dokumencie DE-3,044,717 C2. Zgodnie z tym zna_nym procesem wokół krawędzi pakietu warstw układana jest gumowa rama, w której wykonano ciągły kanał ssący i w którym występuje przewód ssawny. Pakiet warstw zaopatrzony w gumową ramę jest umieszczany w skrzynce próżniowej, a przewód ssawny jest wyprowadzany na zewnątrz poprzez ściankę skrzynki. Następnie doprowadzane jest pod_ciśnienie do przestrzeni zawierających poszczególne warstwy za pomocą przewodu ssawnego i gumowej ramy oraz do skrzynki w taki sposób, że wskutek próżni w skrzynce, warstwy zostają od siebie odsunięte przy jednoczesnym odciągnięciu gazu z przestrzeni rozdzielających te warstwy pod wpływem próżni w gumowej rurce. Po odciągnięciu gazu z przestrzeni rozdzielającej poszczególne warstwy następuje wzrost ciśnienia w skrzynce, do ciśnienia atmosferycznego, natomiast ciśnienie w gumowej ramce pozostaje obecnie niższe od ciśnienia atmosferycznego.

Dokument DE-2,209,643 C3 opisuje również proces wytwarzania wielowarstwowego szkła, w którym nie jest wymagane zastosowanie autoklawu i który jest przydatny dla ciągłego cyklu produkcyjnego. W tym znanym procesie pakiet warstw jest również otoczony elastomerową uszczelnioną ramą profilową, poprzez którą odsysany jest gaz i powietrze występujące pomiędzy warstwami, podczas gdy pakiet warstw jest równocześnie poddawany oddziaływaniu zewnętrznej próżni w skrzynce próżniowej. W tym przypadku pakiet warstw jest równocześnie ogrzewany i poddawany oddziaływaniu próżni i następnie jest doprowadzane ciśnienie atmosferyczne, a przy dalszym ogrzewaniu następuje wiązanie.

Tego rodzaju znane procesy wykorzystują, dwa oddzielne systemy próżniowe i wymagają zastosowania ramy do uszczelnienia krawędzi pakietu warstw nie tylko podczas wytwarzania próżni, ale również podczas następnego zabiegu montażu przy oddziaływaniu ciśnienia atmosferycznego.

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu i urządzenia do wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkła, prostszego i umożliwiającego lepsze zintegrowanie w ciągłym procesie wytwarzania.

Sposób wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkła zawierającej co najmniej jedną szybę zewnętrzną i co najmniej jedną warstwę pośrednią termopla_sty_czn_ego p_oli meru, w którym poszczególne warstwy układa się na siebie, paki_et warstw poddaj_{e s}ię oddziaływaniu próżni w skrzynce próżniowej odprowadzając gaz z prz_estr_zeni r_ozdzi_el_ającej warstwy i ostatecznie pakiet warstw poddaje się oddziaływaniu ciś_ni_enia atmosf_erycznego przy wzroście temperatury, według wynalazku charaktery_zuje się ty_m, ż_e p_aki_et warstw najpierw ogrzewa się do temperatury zbliżonej do temp_erat_ury _miękn.ięci_a t_erm_oplastycznego polimeru, gaz wyciąga się z przestrzeni r_ozdzielają_cej w_arstwy b_ezpośred nio poprzez niezasłonięte krawędzie tego pakietu w wy_niku ciśni_eni_{a w}ystępują_cego w_ewnątrz skrzynki próżniowej i po całkowitym usunięciu gazu kra_węd_zi_e p_aki_et_{u uszcze}lni_a się łącząc je wewnątrz skrzynki próżniowej za pomocą mechani_czneg_{o nac}i_sku _wywi_eranego wokół krawędzi pakietu warstw.

Korzystnie stosuje się skrzynkę próżniową o proporcjonalnie _mniejs_zej objętości _wewnętrznej.

Korzystnie pakiet warstw w skrzynce próżniowej ogrzewa się i ut_rzy_muje w te_mp_eratu rze w pobliżu temperatury mięknięcia tego polim_eru.

Korzy_st_nie powietrze usuwa się ze skrzynki próżniowej poprzez połączenie skrzynki z komorą, w której występuje wysoka próżnia, a jej objętość wewnętrnna. znac_znie przewyż sza objętość wewnętrzną skrzynki próżniowej.

190 696

Korzystnie pakiet warstw układa się poziomo w skrzynce próżniowej podczas odciągania, i górna szyba swobodnie spoczywa na warstwach dolnych.

Korzystnie pakiet warstw usuwa się ze skrzynki próżniowej po jej połączeniu z atmosferą oraz poddaje się dodatkowemu ogrzewaniu w kanale po podgrzewaniu do temperatury w pobliżu temperatury topienia termoplastycznego polimeru.

Urządzenie do wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkła, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera kanał podgrzewania, kanał po podgrzewaniu i skrzynkę próżniową, mającą dno podpierające pakiet warstw oraz pokrywę, przy czym skrzynka próżniowa jest wyposażona w ramę odpowiadającą kształtem dolnej płycie szyby zamontowaną na dnie i ramę odpowiadającą kształtem górnej płycie szyby zamontowaną do pokrywy, przy czym do ramy dna i ramy pokrywy są przymocowane elementy dociskowe, korzystnie elastomerowe rurki wywierające nacisk wokół krawędzi pakietu warstw.

Korzystnie dociskające elastomerowe rurki są połączone do przewodów sprężonego powietrza.

Korzystnie skrzynka próżniowa jest połączona z komorą próżniową o większej objętości wewnętrznej niż objętość wewnętrzna skrzynki próżniowej.

W związku z tym w procesie według wynalazku nie jest wymagana dodatkowa rama uszczelniająca, której kształt zależy od szklonego modelu, ani dodatkowe środki dla oddzielnego odsysania poprzez profilowe ramy uszczelniające. W wynalazku wykorzystano natomiast fakt, że lepsze usunięcie powietrza i gazów z przestrzeni otaczających warstwy uzyskuje się jedynie przez oddziaływanie próżni w skrzynce próżniowej bez dociskania lub utrzymywania elementów składowych wokół ich krawędzi. Wynika to z tego, że folia zastosowana w termoplastycznej warstwie pośredniej ma fakturowaną powierzchnię. Gdy pakiet warstw jest ogrzewany do temperatury w pobliżu mięknięcia termoplastycznej warstwy pośredniej warstwy zostają całkowicie związane ze sobą co wynika z faktury powierzchni, a zatem powierzchnia st^ku pomiędzy fakturowaną folią i sąsiednimi warstwami jest wystarczająco przenikliwa, aby umożliwić wydatne usunięcie powietrza i gazu w wyniku oddziaływania zewnętrznej próżni.

Ponadto, ponieważ temperatura pakietu warstw jest wcześniej wystarczająco wysoka dla wytworzenia wiązania z powierzchnią szkła w wyniku wystarczająco dużego nacisku mechanicznego, uszczelnienie wokół krawędzi uzyskuje się dzięki kolejnej operacji mechanicznego docisku, ograniczającej się tylko do marginalnego regionu zewnętrznych warstw. Ciśnienie atmosferyczne wywierane następnie na warstwy pakietu tak uszczelnionego wokół jego krawędzi powoduje dociśnięcie warstw do siebie na całej ich powierzchni. Po tym zabiegu następuje bezpośrednio dodatkowe ogrzewanie pod ciśnieniem atmosferycznym, podczas którego termoplastyczny polimer w warstwie pośredniej jest dodatkowo zmiękczany i uzyskuje się ostateczną przezroczystość szyby z wielowarstwowego szkła w wyniku pełnej integracji powierzchni szkła.

Zgodnie z następnym wariantem, wynalazek nie wyklucza umieszczenia laminatu w autoklawie po zadziałaniu ciśnienia atmosferycznego i ewentualnie po dodatkowym podgrzaniu pod ciśnieniem atmosferycznym. Zgodnie z tym wariantem wynalazku czas przebywania w autoklawie jest korzystnie krótszy niż w znanych technologiach.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pełną instalację do wykonywania sposobu zgodnie z wynalazkiem, fig. 2 - skrzynkę próżniową wykonaną zgodnie z wynalazkiem, w rzucie perspektywicznym z częściowym przekrojem.

Jak przedstawiono na fig. 1, urządzenie do wytwarzania szyb z wielowarstwowego szkła z zastosowaniem sposobu zgodnego z wynalazkiem zawiera kanał podgrzewania 1, stanowisko próżniowe do montażu 2, i kanał po podgrzewaniu 4, z którego wyprowadzane są gotowe szyby z wielowarstwowego szkła.

Kanał podgrzewania 1 służy do podwyższenia temperatury pakietu warstw zawierającego warstwy przeznaczone do połączenia ze sobą, do temperatury wymaganej dla przetworzenia na stanowisku próżniowego montażu 2. Występuje tu ogrzewany kanał zawierający przenośnik transportowy 11 stanowiący transporter łańcuchowy zaopatrzony w palce podpierające 12, za pomocą których pakiet warstw jest transportowany poprzez kanał

190 696 podgrzewania 1. Temperatura pakietu warstw opuszczającego kanał podgrzewania 1 zależy od termoplastycznego polimeru, jaki zastosowano w warstwie pośredniej szyby z wielowarstwowego szkła. Generalnie w warstwie pośredniej stosowany jest polibutyral winylu, dla którego temperatura montażu wynosi około 413°K (140°C) w konwencjonalnym procesie autoklawowym. W kanale podgrzewania 1 folie wykonane z polibutyralu winylu są ogrzewane do temperatury około 373°K do 393°K (100 do 120°C). W tej temperaturze folie zostają wystarczająco zmiękczone, w wyniku czego dzięki fakturze ich powierzchni następuje częściowe wiązanie w miejscach wzajemnego przywierania warstw·', w związku z czym pakiety warstw mogą być zdjęte z transportera łańcuchowego i przeniesione za pomocą przyssawek, które chwytają górną warstwę.

Następnie tak ogrzany pakiet warstw musi być przeniesiony za pomocą urządzenia transportowego (nie pokazano) na stanowisko próżniowe do montażu 2, gdzie następna operacja wykonywana jest w skrzynce próżniowej 20. Skrzynka próżniowa 20, której budowę przedstawiono szczegółowo na fig. 2, posiada dno 21 i pokrywę 22, która umożliwia próżniowe zamknięcie skrzynki próżniowej 20. Wewnątrz na dnie 21 umieszczono podpórki 29, na których układany jest pakiet warstw.

Ponadto wokół dennej podpórki 29 zamontowano ramę 23 z perforacją 47, której górna powierzchnia oporowa odpowiada geometrycznemu kształtowi płyty 6 szyby, która ma być połączona z płytą górną 7 w pakiecie warstw szyby za pomocą termoplastycznej folii 8 polibutyralu winylu. Perforacje 47 w ramie 23 zapewniają występowanie takiego samego ciśnienia wewnątrz i na zewnątrz ramy 23 wokół krawędzi szyby. Wokół nośnej ramy 23 zamontowano elastomerową rurkę 24, która również tworzy zamkniętą ramę odpowiadającą kształtowi szyby. Rurka 24 jest połączona z wężem 25, który przechodzi poprzez ściankę boczną dna 21 i prowadzi do zaworu trójdrogowego 26. Za pomocą tego zaworu trójdrogowego 26, rurka 24 może być połączona albo z przewodem sprężonego powietrza 27, albo z przewodem odprowadzającym 28. Wysokość podpórek 29 jest tak dobrana, że gdy w rurce 24 nie występuje ciśnienie, pakiet warstw spoczywa wyłącznie na podpórkach 29 i nie wywiera nacisku wokół krawędzi tego pakietu.

W taki sam sposób jak na dnie 21, zamocowano ramę 33 z perforacją 48 do pokrywy 22 skrzynki próżniowej 20. Kształt geometryczny dolnej powierzchni tej ramy 33 również odpowiada kształtowi płyty górnej 7 pakietu warstw szyby. Do powierzchni oporowej zamocowano również elastomerową rurkę 34, która może być połączona za pomocą węża 35 z przewodem sprężonego powietrza 27, lub z przewodem odprowadzającym 28.

W przedstawionym tu urządzeniu pneumatyczne środki dociskowe mające kształt rurek dociskowych występują po obu stronach pakietu warstw. Możliwe jest oczywiście zastosowanie w zamian sztywnych lub półsztywnych ramek, które są dociskane do krawędzi pakietu warstw środkami mechanicznymi lub pneumatycznymi. Podobnie możliwe jest zamontowanie w sztywny sposób w urządzeniu po jednej stronie pakietu warstw ramy formującej zaopatrzonej w powierzchnię oporową posiadającą elastyczną giętkość oraz zastosowanie urządzenia dociskowego tylko po drugiej stronie pakietu warstw, przykładowo rurki napędu zamontowanej do ramy, za pomocą której krawędź pakietu warstw jest dociskana do sztywnej ramy formującej.

Zilustrowana i opisana skrzynka próżniowa może być również tak wykonana, że ramy 23 i 33 nie posiadają perforacji, w związku z czym po uszczelnieniu względem płyt 6 i 7 szyby wytwarzane są zasadniczo całkowicie zamknięte puste przestrzenie oddzielone od siebie, a mianowicie dwie puste przestrzenie wewnątrz ram 23 i 33 oraz pusta przestrzeń na zewnątrz ram 23 i 33. Jeśli wystąpią dwie puste przestrzenie wewnątrz ram 23 i 33, zgodnie z tym przykładem wykonania, zastosowanie oddzielnych przewodów prowadzących do wspólnej linii umożliwia wytworzenie różnych ciśnień na powierzchni szyby i krawędzi warstw pakietu. Może to być korzystne dla procesu prowadzonego w pewnych warunkach. Przykładowo na powierzchnię pakietu warstw może być wywierane nadciśnienie a wokół jego krawędzi może być wywierana próżnia.

Skrzynka próżniowa 20 ma stosunkowo małą objętość wewnętrzną, co umożliwia szybkie usunięcie powietrza ze skrzynki próżniowej 20. W celu szybkiego usunięcia skrzynka próżniowa 20 jest połączona z komorą próżniową 42 poprzez otwór 38, przewód 39 i zawór

190 696 odcinający 40. Objętość komory próżniowej 42 jest znacznie większa od objętości skrzynki próżniowej 20. Próżnia w tej komorze próżniowej 42 jest uzyskiwana za pomocą pompy próżniowej 43. Gdy skrzynka próżniowa 20 zostanie połączona poprzez zawór odcinający 40 w skrzynce próżniowej 20 wytwarzana jest wysoka próżnia w bardzo krótkim czasie.

Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania wynalazku w skrzynce próżniowej 20 ponadto występują grzejniki, jak na przykład promienniki podczerwieni, nie pokazane na rysunkach. Korzystnie grzejniki te są przewidziane do utrzymywania temperatury uzyskanej w kanale podgrzewania 1, gdzie temperatura pakietu może się obniżyć, zwłaszcza przy przynoszeniu z kanału podgrzewania 1 do skrzynki próżniowej 20.

W urządzeniu produkcyjnym, tzn. w całej instalacji występuje również kanał po podgrzewaniu 4. Kanał ten, podobnie jak kanał podgrzewania 1, jest zaopatrzony w układ transportowy - w tym przypadku ponownie przedstawiony jako transporter 46 - służący do poziomego przenoszenia szyb z wielowarstwowego szkła. Kanał po podgrzewaniu 4 i układ transportowy mogą być również zaprojektowane w taki sposób, że szyby z wielowarstwowego szkła będą transportowane przez ten kanał pionowo. Kanał po podgrzewaniu 4 jest ponadto zaopatrzony w regulowany układ grzewczy, nie pokazany, w wyniku czego szyby z wielowarstwowego szkła mogą być poddawane następnemu zabiegowi w dokładnie określonej temperaturze w kanale po podgrzewaniu 4.

W urządzeniu produkcyjnym występują również odpowiednie układy transportowe, przenoszące pakiety warstw z kanału odgrzewania 1 do skrzynki próżniowej 20, ze skrzynki próżniowej 20 do kanału podgrzewania 4 oraz z wylotu kanału 4 na następne stanowisko.

Dzięki wykorzystaniu tego urządzenia proces według wynalazku może być przykładowo zastosowany przy wytwarzaniu wygiętych przednich szyb pojazdów w następujący sposób: warstwy, na przykład trzy warstwy przeznaczone to utworzenia szyby z wielowarstwowego szkła są układane jedna na drugiej, tworząc pakiet warstw, a mianowicie zagięta płyta 6 o grubości 3 mm, warstwa termoplastycznej folii 8 z polibutyralu winylu o grubości 0,76 mm i trzecia warstwa jako zagięta pyta górna 7 o grubości 2 mm. Tak utworzony pakiet warstw jest umieszczany na przenośniku transportowym 11 w kanale podgrzewania 1 i transportowany przez ten kanał podgrzewania 1. Wewnątrz kanału podgrzewania 1 pakiet warstw jest podgrzewany do temperatury 115°C.

Następnie tak ogrzany pakiet warstw zostaje umieszczony na podpórkach 29 w otwartej skrzynce próżniowej 20. Skrzynka próżniowa 20 jest zamykana poprzez nałożenie pokrywy 22. W zamkniętym układzie elastomerowa rurka 34 leży powyżej krawędzi górnej płyty 7 w pakiecie warstw szyby. Początkowo w rurkach 24 i 34 nie występuje żadne ciśnienie, w związku z czym płyty 6 i 7 nie stykają się z rurkami 24 i 34.

Po hermetycznym zamknięciu skrzynki próżniowej 20 jest ona łączona z komorą próżniową 42 poprzez uruchomienie zaworu 40. W wyniku tego w skrzynce próżniowej 20 wytwarzane jest na kilka sekund ciśnienie poniżej 4000 Pa (40 mbarów). Przy takim poziomie próżni uwięzione powietrze, uwięziony gaz i lotne składniki termoplastycznej folii 8 są gwałtownie odsysane poprzez krawędź pakietu warstw.

Po około 20 sekundach od uzyskania pełnej próżni następuje napełnienie rurek 24 i 34 sprężonym powietrzem o ciśnieniu około 4-10⁵ Pa (4 barów), poprzez zadziałanie zaworu trzydrogowego 26. Krawędź pakietu warstw zostaje równomiernie ściśnięta na całym obwodzie i następuje szczelne związanie wokół tych krawędzi. Ciśnienie w rurkach 24 i 34 jest utrzymywane przez około 5 do 10 sekund. Następnie w wyniku zadziałania zaworu odcinającego 40 przerywane jest połączenie z komorą próżniową 42 i otwór odprowadzania 41 w skrzynce próżniowej 20 zostaje połączony z atmosferą, a dzięki perforacjom 47, 48 w ramach 23, 33 na całą powierzchnię pakietu warstw wywierane jest ciśnienie atmosferyczne. Zdejmowana jest pokrywa 22 ze skrzynki próżniowej. Ponieważ krawędź jest uszczelniona, ciśnienie atmosferyczne będzie obecnie wywierane na obie powierzchnie szyby z wielowarstwowego szkła.

Poddana oddziaływaniu ciśnienia atmosferycznego szyba z wielowarstwowego szkła jest wyjmowana ze skrzynki próżniowej i umieszczana w układzie transportowym kanału po podgrzewaniu 4. W kanale utrzymywana jest temperatura szyby około 408°K (135°C) przez około 900 s (15 minut). W tej temperaturze następuje topienie termoplastycznego, polibutyra190 696 lu winylu, który w pełni przywiera do szyb pod wpływem oddziaływania ciśnienia atmosferycznego. Dzięki temu szyba z warstwowego szkła uzyskuje całkowitą przezroczystość i zostaje usunięta z układu transportowego 46 w końcu kanału po podgrzewaniu 4.

Szyba z wielowarstwowego szkła wytwarzana zgodnie z tym procesem została poddana zwykłym badaniom. Szyba ta spełniła wymagania badań.

190 696

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkła zawierającej co najmniej jedną szybę zewnętrzną i co najmniej jedną warstwę pośrednią termoplastycznego polimeru, w którym poszczególne warstwy układa się na siebie, pakiet warstw poddaje się oddziaływaniu próżni w skrzynce próżniowej odprowadzając gaz z przestrzeni rozdzielającej warstwy, i ostatecznie pakiet warstw poddaje się oddziaływaniu ciśnienia atmosferycznego przy wzroście temperatuiy-·, znamienny tym, że pakiet warstw najpierw ogrzewa się do temperatury zbliżonej do temperatury mięknięcia termoplastycznego polimeru, gaz wyciąga się z przestrzeni rozdzielającej warstwy bezpośrednio poprzez niezasłonięte krawędzie tego pakietu w wyniku ciśnienia występującego wewnątrz skrzynki próżniowej i po całkowitym usunięciu gazu krawędzie pakietu uszczelnia się łącząc je wewnątrz skrzynki próżniowej za pomocą mechanicznego nacisku wywieranego wokół krawędzi pakietu warstw..
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się skrzynkę próżniową o proporcjonalnie mniejszej objętości wewnętrznej.
3. 3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pakiet warstw w skrzynce próżniowej ogrzewa się i utrzymuje w temperaturze w pobliżu temperatury mięknięcia tego polimeru.
4. 4. Sposób według zastrz. 1 albo 3, znamienny tym, że powietrze usuwa się ze skrzynki próżniowej poprzez połączenie skrzynki z komorą, w której występuje wysoka próżnia, a jej objętość wewnętrzna znacznie przewyższa objętość wewnętrzną skrzynki próżniowej.
5. 5. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pakiet warstw układa się poziomo w skrzynce próżniowej podczas odciągania, i górna szyba swobodnie spoczywa na warstwach dolnych.
6. 6. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pakiet warstw usuwa się ze skrzynki próżniowej po jej połączeniu z atmosferą oraz poddaje się dodatkowemu ogrzewaniu w kanale po podgrzewaniu do temperatury w pobliżu temperatury topienia termoplastycznego polimeru.
7. 7. Urządzenie do wytwarzania szyby z wielowarstwowego szkła, znamienne tym, że zawiera kanał podgrzewania (1), kanał po podgrzewaniu (4) i skrzynkę próżniową (20), mającą dno (21) podpierające pakiet warstw oraz pokrywę (22), przy czym skrzynka próżniowa (20) jest wyposażona w ramę (23) odpowiadającą kształtem dolnej płycie (6) szyby zamontowaną na dnie (21) i ramę (33) odpowiadającą kształtem górnej płycie (8) szyby zamontowaną do pokrywy (22), przy czym do ramy (23) dna (21) i ramy (33) pokrywy (22) są przymocowane elementy dociskowe, korzystnie elastomerowe rurki (24, 34) wywierające nacisk wokół krawędzi pakietu warstw.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że dociskające elastomerowe rurki (24,34) są połączone do przewodów sprężonego powietrza (27).
9. 9. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że skrzynka próżniowa (20) jest połączona z komorą próżniową (42) o większej objętości wewnętrznej niż objętość wewnętrzna skrzynki próżniowej (20).