PL189428B1 - Zbiornik do podawania ciekłych substancji - Google Patents

Abstract

1. Zbiornik do podawania cieklych sub- stancji, posiadajacy jednoczesciowe gietkie sciany, polaczone ze soba i tworzace przynajm- niej czesci zamknietego zbiornika, który ma co najmniej jeden otwór, przy czym sciany zbior- nika sa czesciowo polaczone z co najmniej dwoma plaskimi elementami stojakowymi, które w obszarze ustawienia sa oddzielone od scian zbiornika i które moga tworzyc czesci za- mknietego zbiornika, zas otwór ma zamkniecie i przylacze, znamienny tym, ze czesci scian (2, 3) zbiornika lub elementy stojakowe (6) sa wyko- nane z materialu kompozytowego, który zawie- ra co najmniej jeden laminat z tworzyw sztucz- nych, a inne czesci scian (2, 3) zbiornika lub elementów stojakowych (6) sa wykonane z materialu kompozytowego, który zawiera co najmniej jeden laminat z tworzyw sztucznych i laminat aluminiowy, przy czym laminaty te sa ze soba trwale polaczone. Fig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zbiornik do podawania ciekłych substancji. W szczególności wynalazek może być stosowany przy produkcji worków, które są napełnione substancjami farmaceutycznymi, korzystnie środkami cieniującymi. Służą one jako zbiorniki do infuzji.

W opisie patentowym US 5 295-967, wydanym 22 marca 1994, opisano zbiornik, który nadaje się do podawania cieczy infuzyjnych. Zbiornik taki ma giętkie ściany, które w obszarach brzegowych są ze sobą zespawane. Dzięki temu ściany zbiornika tworzą zamknięty pojemnik, który w części dolnej ma dwa otwory. Jeden z tych otworów jest połączony z wyposażeniem infuzyjnym. Otwór, który przechodzi w wyposażenie infuzyjne, usytuowany jest w dolnej części zbiornika. Zbiornik jest przeznaczony do zawieszania, przy czym w górnej części zbiornika ściana przednia i ściana tylna zbiornika są ze sobą zespawane, a w obszarze spawania usytuowany jest przelotowy otwór, który umożliwia zawieszenie całego zbiornika. Ponadto zbiornik ma skalę, która przebiega od góry do dołu i jest nadrukowana na zbiorniku.

W przemyśle środków piorących znane są również zbiorniki, w których znajduje się ciekły środek piorący. Tego rodzaju worki mają otwór, który w przeciwieństwie do poprzednich rozwiązań jest usytuowany w dolnej części zbiornika. Worki takie mają przednią i tylną ścianę zbiornika, które są giętkie. Są one ze sobą zespawane w obszarach brzegowych. Ściany zbiornika są otoczone przez elementy stojakowe, które w obszarze stania są oddzielone od ścian zbiornika. Elementy stojakowe są również spawane ze sobą w obszarach bocznych i w obszarze górnym, tak że tworzą one worek. Jedynie w obszarze dna, to znaczy w części dolnej, elementy stojakowe w stanie napełnionym worka nie mają żadnego styku. W tym obszarze oba elementy stojakowe są połączone ze sobą przez ściany zbiornika, które w tym przypadku stanowią części denne zbiornika. Zwykle tego rodzaju worki mają nadruk w postaci barw i znaków. Wada takiego worka polega na tym, że odpowiednie materiały nie są kompatybilne z substancjami farmaceutycznymi i diagnostycznymi. Również sposób wykonania nadruku okazuje się problematyczny.

Problemem do rozwiązania jest zatem opracowanie zbiornika z giętkimi ścianami, który ma wystarczającą stabilność, aby w stanie napełnionym lub częściowo opróżnionym mógł pewnie stać na stosunkowo małej powierzchni. Ponadto zbiornik taki powinien być kompatybilny wobec środków farmaceutycznych i diagnostycznych i powinien dawać się bez problemu opróżnić.

Zadanie to zostało rozwiązane przez zbiornik do podawania ciekłych substancji, posiadający jednoczęściowe giętkie ściany, połączone ze sobą i tworzące przynajmniej części zamkniętego zbiornika, który ma co najmniej jeden otwór, przy czym ściany zbiornika są częściowo połączone z co najmniej dwoma płaskimi elementami stojakowymi, które w obszarze ustawienia są oddzielone od ścian zbiornika i które mogą tworzyć części zamkniętego zbiornika, zaś otwór ma zamknięcie i przyłącze. Rozwiązanie charakteryzuje się tym, że części ścian zbiornika lub elementy stojakowe są wykonane z materiału kompozytowego, który zawiera co najmniej jeden laminat z tworzyw sztucznych, a inne części ścian zbiornika lub elementów stojakowych są wykonane z materiału kompozytowego, który zawiera co najmniej jeden laminat z tworzyw sztucznych i laminat aluminiowy, przy czym laminaty te są ze sobą trwale połączone.

Korzystnym jest, że ściany zbiornika obejmują przednią ścianę i tylną ścianę. Tylna ściana zbiornika ma laminat aluminiowy, a przednia ściana jest przezroczysta, zaś laminat aluminiowy nadaje się do drukowania. Przednia ściana jest wykonana z poliestrupolipropylenu, a tylna ściana z poliestru-aluminium-polipropylenu. Aluminium jest pokryte laminatem z tworzyw sztucznych po stronie oddalonej od wnętrza zbiornika. Wewnętrzny laminat, zwrócony do wnętrza zbiornika, jest wykonany z polipropylenu, środkowy laminat z aluminium, a zewnętrzny laminat z przezroczystego tworzywa sztucznego, przy czym zewnętrzny laminat jest wykonany z poliestru lub poliamidu. Ściany zbiornika są bardziej giętkie niż elementy stojakowe oraz są odporne na rozciąganie. Zbiornik ma co najmniej jedno zawieszenie usytuowane przeciwległe wobec otworu, ponadto zbiornik ma zamknięcie gwintowane z zabezpieczeniem oryginalności lub zamknięcie otwierane za pomocą adaptera. Otwór jest wraz z zamknięciem otoczony przez folię ochronną, która jest częścią ścian zbiornika lub jest z nimi połączona. Zbiornik nadaje się do sterylizacji termicznej, zaś ciekłą substancją jest lek lub środek diagnostyczny, zwłaszcza substancja diagnostyczna tworząca obraz.

189 428

Wynalazek ma różne zalety, ponieważ giętkie zbiorniki są bardzo pożądane, łatwo jest nimi manipulować, a ich możliwości składowania i przeładunku nie stwarzają problemów. Kiedy ściany zbiorników są wystarczająco stabilne, rozerwanie zbiornika jest wykluczone. Ponadto korzystne jest to, że można zastosować materiały już szeroko rozpowszechnione w przemyśle farmaceutycznym. Worki infuzyjne są już od dawna stosowane przy transfuzjach krwi. Są one jednak wykonane z PVC, który ze względów ekologicznych jest bardzo problematyczny. Korzystne jest to, że worki według wynalazku i zbiorniki można bez problemu ustawiać i w stanie ustawionym zajmują one niewiele miejsca. Na takiej samej powierzchni można pewnie ustawić więcej zbiorników niż to było możliwe w przypadku płaskich worków·’. Kiedy przynajmniej części ścian zbiorników lub elementów stojakowych jest wykonane z kompozytu z aluminium, wówczas bez problemów możliwe jest wykonywanie nadruków na odpowiednich zbiornikach. Zaletą jest przy tym to, że ani kleje, które trzeba było stosować przy etykietach, ani resztki farby nie mogą dostać się do wnętrza zbiornika. Tego rodzaju skażenia są właśnie wtedy problematyczne i występują właśnie wtedy, gdy ciekłą substancję, np. środek cieniujący, trzeba składować przez dłuższy czas. Laminat aluminiowy skutecznie uniemożliwia przenikanie składników farb. Ponadto dzięki temu zapewniono, że na zbiornikach można wykonać nadruki niemożliwe do zastąpienia. Korzystne jest to, że oprócz druku płaskiego możliwe jest wytłaczanie liter lub znaków. Dzięki temu możliwe jest jednoznaczne przyporządkowanie zawartości zbiornika i zewnętrznej powierzchni zbiornika. Dzięki temu wykluczone jest zamienienie zbiorników. Uzyskuje się dzięki temu wyraźnie większą pewność stosowania tego rodzaju zbiorników w dziedzinie leków i w dziedzinie diagnostyki. Laminat aluminiowy dodatkowo zabezpiecza zawartość worka przed otoczeniem. Wykluczone jest wydostanie się składników leku i przedostanie się ciał obcych do leku. Można również zrezygnować z dodatkowego opakowania ochronnego worka z dnem do ustawiania podczas składowania leku. Przy wielokrotnym stosowaniu (pobieranie częściowe) zawartość worka jest wystarczająco chroniona przez kompozyt aluminiowy. Dzięki przezroczystości przednich ścian zbiorników możliwa jest kontrola optyczna bezpośrednio po napełnieniu u producenta farmaceutyków i przed użyciem przez lekarza. Należy ponadto podkreślić, że otwór zbiornika jest wielokrotnie zabezpieczony. Otwór ten jest wraz z gwintowanym zamknięciem i zaworem otoczony folią zabezpieczającą, która stanowi część ścian zbiornika lub jest z nimi połączona.

Zbiornik zdefiniowany w niniejszym opisie stanowi pojemnik, w którym można umieścić ciekłe substancje. Istotne dla zbiornika jest to, że może on trwale ekranować ciekłe substancje przed otoczeniem. Ważne jest ponadto, że zbiornik uniemożliwia zmianę zamkniętych ciekłych substancji. Czynniki farmaceutyczne lub też substancje diagnostyczne nie mogą się zatem zmieniać chemicznie. Powinno być również uniemożliwione wnikanie substancji do zbiornika i rozpuszczanie się ich w ciekłej substancji lub mieszanie się z nią. Kształt zbiornika nie jest zasadniczo ustalony, pojawiają się tu jednak względy praktyczne, takie jak składowanie i wypływanie. Podczas opróżniania powinno być zapewnione, że cała ciekła substancja może wypłynąć ze zbiornika. Należy unikać powstawania pustych przestrzeni i narożników, z których ciekła substancja nie może wyjść. W przypadku zbiornika należy przy tym zwrócić uwagę na to, żeby można go było łatwo wytwarzać i łatwo napełniać ciekłą substancją.

Ściany zbiornika mają za zadanie oddzielać ciekłą substancję od otoczenia i uniemożliwiać wydostanie się ciekłej substancji na zewnątrz. Muszą też uniemożliwiać wnikanie substancji z otoczenia w ciekłą substancję. Ściany zbiornika są giętkie przy przyłożeniu siły przez personel obsługi. Tylko wtedy, gdy zbiornik jest ustawiony na elementach stojakowych, te elementy stojakowe muszą być sztywne wobec sił statycznych zbiornika. Korzystnie ściany zbiornika są nieprzepuszczalne zarówno dla cieczy jak i dla gazów. Przewiduje się również, że dyfuzja gazów odbywa się przez prawie każdy materiał. Istotne jest, że dyfuzja gazów jest tak mała, że nie ma szkodliwego wpływu na ciekłą substancję wewnątrz zbiornika. Powinno to mieć miejsce również wtedy, gdy ciekła substancja jest przechowywana w zbiorniku przez dłuższy czas, np. przez rok lub dwa lata. Istotne jest, że ściany zbiornika zawierają substancje, które wprawdzie zwiększają giętkość, ale nie mogą one wnikać w ciekłą substancję. Te zmiękczacze mogą mieć możliwość wnikania w ciekłą substancję tylko w pomijalnym stopniu i ilości.

189 428

Przez substancje ciekłe rozumiane są wszystkie substancje farmaceutyczne i diagnostyczne. Chodzi przy tym o leki, łącznie z farmaceutycznie kompatybilnymi materiałami pomocniczymi i nośnikami. Często również oprócz cieczy w zbiornikach znajdują się jeszcze gazy w postaci pęcherzyków gazowych. Pojęcie substancji ciekłych oprócz cieczy obejmuje również substancje stałe i gazowe. Tego rodzaju mieszaniny przedstawione są w publikacji Chemie, Fakten und Gesetze, W. Schróter i in., Lipsk 1987, 14 wydanie, s. 24. Interesujące są również zawiesiny, emulsje i roztwory micelame, takie jak liposomy.

Poprzez otwór możliwe jest napełnianie oraz opróżnianie zbiornika. Do zbiornika może być przy tym przymocowany otwór wentylacyjny i oddzielony od niego otwór opróżniający. Korzystnie otwory te są zespawane z całym zbiornikiem, zwłaszcza ze ścianami zbiornika. Otwory powinny umożliwiać łatwe połączenie ze zbiornikiem wyposażenia infuzyjnego łącznie z urządzeniem pompującym. Otwory muszą być tak duże, aby umożliwiały prędkość przepływu przez otwór 2-10 ml/s. Korzystnie tego rodzaju otwory są sterylizowane i są chronione przed zanieczyszczeniem przez kołpaki zamykające. Dopiero po usunięciu tych kołpaków zamykających możliwe jest połączenie wyposażenia infuzyjnego lub przyłącza pompy z otworem. Należy również zwrócić uwagę na wysoką sterylność, ponieważ trzeba liczyć się z tym, że raz otwarte zbiorniki muszą pozostać nieskażone przez wiele godzin, a nawet przez kilka dni.

Elementy stojakowe mają za zadanie nadać zbiornikowi, który korzystnie złożony jest z dwóch zespawanych ze sobą ścian zbiornika, taką stateczność, aby zbiornik ten mógł stać pewnie również w postaci wzniesionej. Postać wzniesiona definiowana jest tak, że worek stoi na krawędzi, przy czym korzystnie wybrana jest ta krawędź, która ma najmniejszą długość i jest usytuowana naprzeciwko otworu. Elementy stojakowe mają przy tym korzystnie perforacje, które nie szkodzą szczelności zbiornika, ale umożliwiają zawieszenie całego zbiornika. Dzięki temu możliwe jest opróżnianie zbiornika przez otwór. Widać przy tym, że w miarę możliwości otwór jest usytuowany przeciwległe wobec urządzenia wieszakowego. Elementy stojakowe są korzystnie mniej giętkie niż ściany zbiornika. Muszą być one połączone ze ścianami zbiornika przynajmniej w niewielkich obszarach, aby miały odpowiednią wytrzymałość. Należy również zapewnić przy tym trwałe i bezpieczne przejście pomiędzy ścianą zbiornika a elementem stojakowym. Element stojakowy nie musi dotykać podstawy na całej długości, jednakże powinno być zapewnione, że nawet przy niewielu punktach styku z podłożem zapewniona jest wystarczająca stabilność zbiornika. Elementy stojakowe mogą być również wykonane tak, że praktycznie całkowicie zastępują ściany zbiornika. Jedynie w obszarze ustawienia, to znaczy w dolnej części zbiornika znajdują się wtedy ściany zbiornika, które nie są połączone bezpośrednio z elementem stojakowym, ale poprzez spoinę spawalniczą lub klejową. Często ściany zbiornika pomiędzy elementami stojakowymi a obszarem ustawienia są zbudowane tak, że rozciągają się one szczelnie pomiędzy elementami stojakowymi. Korzystne jest przy tym, jeżeli powierzchnia utworzona przez ściany zbiornika w dolnej części zbiornika zachowuje się jak fałda w stanie złożonym zwrócona do góry do otworu. Przy napełnianiu zbiornika fałda ta, złożona ze ścian zbiornika, opada do dołu i tworzy wtedy dno zbiornika. Zasadniczo również elementy stojakowe i ściany zbiornika w wielu obszarach mogą być zamienione. Istotne jest przy tym, żeby jednak zapewnione było działanie. Ściany zbiornika mają za zadanie uniemożliwianie przechodzenia gazów i cieczy. Zadaniem elementów stojakowych jest nadanie zbiornikowi wystarczającej stabilności, tak aby w stanie wzniesionym mógł on stać pewnie na elementach stojakowych. Zakres, w którym rozciągają się elementy stojakowe i ściany zbiornika, można dowolnie zmieniać w zależności od wykonania. Istotne jest jednak, aby elementy stojakowe w dolnej części, zwróconej do podłoża, były przestrzennie oddzielone od siebie. W obszarze styku z podłożem powinny one ograniczać i otaczać powierzchnię stania.

Laminatami z tworzyw sztucznych są płaskie tworzywa sztuczne, które zostały wyczerpująco przedstawione w Rómpp-Chemie-Lexikon, wydawca Jurgen Falbe i Manfred Regitz, 9 wydanie, Stuttgart 1990, s. 2398 i dalsze. Do tych tworzyw sztucznych należą z konieczności również zmiękczacze i domieszki. Te tworzywa sztuczne muszą być giętkie przy zastosowaniu sił wywieranych przez personel obsługi. W przypadku sił statycznych, które występują przy oddzielnie ustawionym zbiorniku, elementy stojakowe powinny być zasadniczo sztywne w odniesieniu do powierzchni ustawienia. Równocześnie, tworzywa sztuczne bezwarunkowo

189 428 powinny działać uszczelniające, tak że ciecz i gaz mogą przenikać przez taki laminat z tworzyw sztucznych jedynie w sposób zamierzony. Laminaty z tworzyw sztucznych mogą mieć różną przezroczystość, korzystnie są całkowicie przezroczystymi laminatami. Laminaty z tworzyw sztucznych powinny korzystnie nadawać się do spawania lub klejenia, tak że w obszarach brzegowych zbiorników części ścian mogą być bez problemów łączone ze sobą.

Przynajmniej część ścianek zbiornika powinna być pokryta laminatem aluminium. Chodzi przy tym o dodatkowy laminat znajdujący się na laminacie z tworzyw sztucznych. Ma on tę zaletę, że powstrzymuje przenikanie gazu w tej części zbiornika. Ponadto, laminat aluminium pozwala na drukowanie na nim na jego stronie zewnętrznej, oddalonej od ciekłej substancji. Farba drukarska i rozpuszczalnik nie mogą przenikać przez laminat aluminium, tak że wykluczone jest zagrożenie ciekłej substancji. Ponadto dzięki temu napis jest trwale połączony ze zbiornikiem. Napisu nie można już odłączyć od zbiornika bez uszkodzenia przy tym samego zbiornika. Dzięki temu zapewnia się, że nie ma możliwości zamiany zbiorników i nadruków. Laminaty aluminium zachowują więc nadruki, zaś w przypadku zwykłych naklejanych etykiet, napisy stają się nieczytelne pod wpływem warunków atmosferycznych lub przemoczenia, albo też zostają odłączone. Ponieważ aluminium jest stosunkowo sztywne i nadaje się do tłoczenia, przy drukowaniu można również wytłaczać litery i znaki, tak że nawet po odpadnięciu farby nadruk może być odczytany. Aluminium ma ponadto tę zaletę, że w obszarze zawierającym substancję ciekłą występuje efekt zwierciadlany.

Obserwator może natychmiast widzieć krytycznie zawartość zbiornika, kiedy ściana przeciwległa względem laminatu aluminium jest wykonana z materiału całkowicie przezroczystego. Można zatem natychmiast wykryć konsystencję, ewentualne zanieczyszczenia lub problemy ze zbiornikiem.

Zbiornik według wynalazku, w którym ściany zbiornika obejmują ścianę przednią i ścianę tylną, znacznie upraszcza jego wytwarzanie. Dotyczy to zwłaszcza wytwarzania bardzo prostym sposobem. Dwie ściany, mianowicie ścianę przednią i ścianę tylną, przykłada się do siebie i spawa się ze sobą w obszarach zewnętrznych, przy czym przewiduje się przerwę na otwór. Obok spawania możliwe jest również klejenie ścian. Tego rodzaju składane worki w stanie opróżnionym prawie nie zajmują miejsca. Dzięki elementom stojakowym w stanie napełnionym taki zbiornik może jednak pewnie stać na płaskiej powierzchni. Połączone są więc ze sobą funkcje stabilizowania i zmniejszenia do minimum potrzebnego miejsca w stanie opróżnionym. Że względu na giętkość możliwe jest również sensowne przechowywanie napełnionych zbiorników. Różne zbiorniki można bez problemów układać w stos jeden na drugim.

Zbiornik, w którym ściana tylna ma laminat aluminiowy, natomiast ściana przednia jest przezroczysta, łączy w sobie możliwości drukowania i przezroczystości przeciwległej ściany zbiornika co stanowi istotną zaletę. Dzięki temu zapewniono, że zbiornik ma jednoznaczne oznakowanie. Nie ma już możliwości zamiany substancji i zbiorników, jeśli naruszone zostaną normalne środki ostrożności. Laminat aluminiowy może być przy tym wystarczająco duży, aby nosił odpowiednią etykietę, jak również inne systemy kodowania. Na wewnętrznej stronie laminatu aluminiowego, zwróconej do ciekłej substancji, może znajdować się skala, służąca do odczytywania, jaka objętość znajduje się jeszcze w zbiorniku.

W dalszej korzystnej postać wykonania zbiornik ma ścianę przednią wykonaną jako laminat: poliester - propylen, a tylną ścianę jako laminat: poliester - aluminium - polipropylen. W takim przypadku mamy występują różne warstwy, które są ze sobą połączone przez spajanie. Powstaje przy tym tak zwany laminat foliowy.

Zbiornik, w którym aluminium z laminatem z tworzyw sztucznych przewidziane jest po tej stronie, która jest oddalona od wnętrza zbiornika, zabezpieczony są w ten sposób przed pękaniem. Zbiornik ma wyraźnie lepszą wytrzymałość na pękanie na powierzchni. Cienki laminat aluminium, który ma wcześniej wymienione zalety, może być łatwo naderwany przez oddziaływanie mechaniczne. Aby temu zapobiec i nie rezygnować z poprzednio wymienionych zalet, zbiorniki są wyposażane w dodatkową warstwę ochronną z tworzywa sztucznego. Ponadto taki zbiornik podczas wytwarzania ma znaczną zaletę, ponieważ tego rodzaju powierzchnie zewnętrzne dają się łatwo spawać i kleić bez konieczności stosowania wysokiej

189 428 temperatury. Korzystne jest przy tym, jeśli zbiorniki przynajmniej w obszarach spoin zgrzewanych są wyposażone w zewnętrzny laminat z tworzyw sztucznych.

Zbiornik, w który wewnętrzny laminat zwrócony do wnętrza zbiornika wykonany jest przynajmniej z polipropylenu, zaś środkowa warstwa z aluminium i zewnętrzna warstwa z przezroczystego tworzywa sztucznego, posiada zwiększoną funkcjonalność, ponieważ ma on zalety tworzywa sztucznego, aluminium i znów tworzywa sztucznego.

Najkorzystniejsze są zbiorniki, przy których zewnętrzna warstwa jest z poliestru lub poliamidu. Chodzi przy tym o szczególnie odpowiednie materiały. Korzystne są zbiorniki według wynalazku, w których ściany zbiornika są bardziej giętkie niż elementy stojakowe. Zapewnia to, że zarówno w miękkim stanie napełnienia zbiorniki mogą stać w postaci wzniesionej. Korzystne są jednak dwa stany napełnienia, po pierwsze stan całkowicie pusty, a po drugie zbiornik całkowicie napełniony. W obu tych stanach zbiornikami takimi zwykle personel obsługi manipuluje ręcznie. Stany częściowego napełnienia występują tylko wtedy, gdy zbiorniki oddały już odpowiednią ilość ciekłej substancji, co następuje wtedy, gdy zbiorniki zwykle są opróżniane w stanie wiszącym. Otwór jest przy tym zawsze usytuowany w najniższym miejscu zbiornika.

W zbiornikach, które są wyposażone w ściany są odporne na rozciąganie, skutecznie unika się nawet przy większych ciśnieniach, jakie mogą wystąpić przy układaniu w stosy lub przy krótkotrwałych obciążeniach, możliwości rozerwania ścian zbiornika. Jest to pożądana forma bezpieczeństwa, która zapewnia, że ściany zbiornika są w kontrolowany sposób chronione przed rozerwaniem. Ponadto odporność na rozciąganie zapewnia, że zbiorniki można składować również w pewnych magazynach ułożone w stos. Również przy napełnianiu unika się dzięki temu problemów.

Zbiorniki, które mają co najmniej jedno zawieszenie, usytuowane naprzeciw otworu zbiornika zapewniają możliwość całkowitego opróżnienia jego zawartość. Tego rodzaju zawieszenie może być wykonane w różny sposób. Może to być ucho lub przelotowy otwór, który jest usytuowany w szerokiej spoinie ścian zbiornika. Może to być również dodatkowy materiał, który jest płasko połączony z co najmniej jedną ze ścian zbiornika. Zawieszenie to może również być złożone z zamknięcia bagnetowego lub adapterowego, które może być połączone z odpowiednim komplementarnym zawieszeniem na stojaku. W praktyce celowe jest umieszczenie zawieszenia i otworu naprzeciw siebie na przekątnej. Korzystny jest zbiornik według wynalazku, w którym zamknięciem jest zamknięcie gwintowane z zapewnieniem oryginalności lub zamknięcie otwierane za pomocą adaptera. Dzięki temu zapewniono, że po pierwsze, opróżnienie można przeprowadzić tylko raz, a po drugie można zapewnić sterylność. Ponieważ problem sterylności jest niezwykle istotny, zatem odpowiednie rozwiązania mające to na celu są bardzo korzystne.

Przez zastosowanie otworu wraz z zamknięciem, które są otoczone folią ochronną, stanowiącą część ściany zbiornika albo połączoną z nią, zapewniono, że po sterylizacji, którą przeprowadza się po napełnieniu, sterylne zamknięcie pozostaje również w tej sterylnej postaci. Dzięki temu w najlepszy sposób zapewniono uniknięcie skażenia przyłącza, które łączy się z pompą lub z wyposażeniem infuzyjnym.

Zbiornik, który nadaje się do sterylizacji termicznej powinien posiadać tę właściwość zarówno w odniesieniu do sterylizacji przed napełnieniem, jak i po jego napełnieniu.

Po częściowym zespawaniu zbiornika możliwe jest ewentualnie oczyszczenie zbiornika z ciał obcych. Sterylizację przeprowadza się za pomocą promieniowania lub środkami chemicznymi. Jako sposób sterylizacji znane jest traktowanie tlenkiem etylenu, propan-3-olidem i dwuwęglanem dwuetylowym, a ponadto nadtlenkiem wodoru i mieszaniną ozonu z parą wodną. Podobnie możliwa jest sterylizacja za pomocą bogatego w energię promieniowania. Znane są tu promienie gamma i promienie Rentgena. Alternatywę stanowi wytwarzanie w czystej przestrzeni. Można dzięki temu zrezygnować z tych pierwszych etapów sterylizacji. Ewentualnie zbiorniki pakuje się sterylnie w szczelną dla bakterii, ale przepuszczającą gaz folię lub aluminium. Sterylizacja następuje termicznie i/lub chemicznie, za pomocą promieni gamma lub promieni Rentgena, promieni neutronowych lub promieni beta, albo za pomocą mieszaniny uprzednio wymienionych promieni. Korzystna jest obróbka nadtlenkiem wodoru lub mieszaniną ozonu i pary wodnej.

189 428

Następnie zbiornik napełnia się. Potem otwór służący do napełniania zostaje zamknięty przez zamknięcie.

W następnym etapie zbiornik sterylizuje się termicznie w autoklawie lub sterylizatorze w gorącym powietrzu lub za pomocą mikrofal. Ewentualnie możliwe jest wytworzenie wspomagającego ciśnienia w przestrzeni sterylizacyjnej autoklawu lub komory sterylizacyjnej za pomocą gazu w tej przestrzeni sterylizacyjnej, przy czym ciśnienie działające na powierzchnię zewnętrzną zbiornika jest większe, równe lub mniejsze niż ciśnienie działające na wewnętrzną powierzchnię zbiornika. Ciśnienie wspomagające należy definiować jako ciśnienie, które jest równe sumie ciśnień cząstkowych w przestrzeni sterylizacyjnej minus ciśnienie cząstkowe pary.

Szczególnie istotne jest pakowanie zbiorników sterylizacyjnych do pojemnika i sterylizowanie napełnionego pojemnika. Operację tę można przeprowadzać w sterylnym pomieszczeniu. Operacja taka jest szczególnie korzystna, ponieważ uzyskuje się wtedy pewność oferowania lekarzowi zbiornika, który również z zewnątrz jest sterylny. Można przez to zmniejszyć zagrożenie skażeniem. Często w sterylnych salach operacyjnych stosuje się zbiorniki opróżniane mechanicznie. Do pomieszczeń takich wolno wprowadzać tylko materiały sterylne łub zdezynfekowane. W związku z tym również zbiornik opróżniany mechanicznie musi być z zewnątrz bezwarunkowo sterylny.

Bardzo korzystne są zbiorniki, w których ciekła substancja jest lekiem lub czynnikiem diagnostycznym, a najkorzystniejszy jest zbiornik, w którym czynnik diagnostyczny jest substancją diagnostyczną tworzącą obraz. Chodzi przy tym o następujące środki cieniujące o nazwach rodzajowych: kwas amidotrójzoesowy, kwas gadopentetowy, gadobutrol, gadolinium EOB-DTPA, lopamidol, lopromid, lotrolan i kwas lotroksynowy.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zbiornik, który jest wykonany we wzniesionej postaci stojącej, zaś fig. 2 przedstawia zbiornik w postaci wiszącej, przy czym zbiornik ten nadaje się do wyprowadzania z niego ciekłej substancji.

Na fig. 1 pokazano zbiornik 100 w widoku na przednią ścianę 2 którajest przezroczysta. Ta przednia ściana 2, mogłaby również mieć tylko przezroczyste pasy wzdłużne, przy czym pozostała część powierzchni mogłaby być pokryta aluminium. W obu odmianach możliwe jest obserwowanie tylnej ściany 3, która na całej szerokości i na swej długości jest połączona z folią aluminiową. Ta folia aluminiowa usytuowana jest z zewnątrz na folii z tworzywa sztucznego, z której wykonana jest tylna ściana 3. Przednia ściana 2 i tylna ściana 3 są ze sobą połączone przez spawaną spoinę 4. Ta spawana spoina 4 ma różne grubości. W obszarze długiego boku spawana spoina jest stosunkowo duża w porównaniu ze spawaną spoiną w dnie zbiornika 5. Ściana tylna i ściana przednia stykają się tu bezpośrednio ze sobą i nie ma tu aluminium. W odmianie, której nie pokazano na rysunku, dno może również być z aluminium, dzięki czemu uzyskuje się maksymalną powierzchnię pokrytą aluminium, a równocześnie zapewniona jest optyczna kontrola przez ścianę przednią.

W innym obszarze na całej szerokości zbiornika 100 usytuowany jest element stojakowy 6. Ten element stojakowy 6 zawiera przy tym przedni element stojakowy 8 i tylny element stojakowy 9, a oba te elementy są połączone ze sobą spawaną spoiną 7. Przedni element stojakowy 8 i tylny element stojakowy 9 są w obszarze linii 10 wycięcia połączone z przednią ścianą 2 i z tylną ścianą 3. Przedni element stojakowy 8 i przednia ściana 2 stykają się przy tym bezpośrednio, podobnie jak tylny element stojakowy 9 i tylna ściana 3. Przedni element stojakowy 8 i tylny element stojakowy 9 mają linię 10 wycięcia w kształcie półksiężyca. W obszarze tym część wyidealizowanego prostokątnego elementu stojakowego zastępowana jest albo przez przednią ścianę 2, albo przez tylną ścianę 3.

Zbiornik ma zawieszenie 11, które jest usytuowane naprzeciw otworu 12. Otwór 12 jest otoczony zarówno zaworem 16 jak i zamknięciem 13, które przed pobieraniem trzeba usunąć. Zamknięcie 13 jest zamknięciem gwintowanym. Otwór 12 i zamknięcie 13 są otoczone ochronną folią 14, która ma stronę przednią i stronę tylną. Folia ochronna ma ponadto miejsce 15 przewidywanego przerwania, dzięki któremu bez problemów można usunąć tę ochronną folię 14. Należy przy tym zwracać usilnie uwagę na to aby nie nastąpiło skażenie otworu.

189 428

Wprawdzie możliwe jest usunięcie zamknięcia niesterylnymi palcami, jednakże nie wolno przy tym skazić wewnętrznego obszaru zamknięcia 13 i otworu 12.

Na fig. 2 pokazano zbiornik 100 w postaci wiszącej, przy czym ten zbiornik 100 jest zawieszony na zawieszeniu 11, tak że otwór 12 stanowi najniższy punkt. Ze względów rysunkowych ten najniższy punkt zbiornika przedstawiono nie u dołu strony, ale w prawym dolnym narożniku.

Widać również, że ochronna folia 14 została już usunięta. Zamknięcie 13 znajduje się jednak jeszcze na otworze 12.

Fig. 2

189 428

100

Flg-1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2.00 zł.

Claims (15)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zbiornik do podawania ciekłych substancji, posiadający jednoczęściowe giętkie ściany, połączone ze sobą i tworzące przynajmniej części zamkniętego zbiornika, który ma co najmniej jeden otwór, przy czym ściany zbiornika są częściowo połączone z co najmniej dwoma płaskimi elementami stojakowymi, które w obszarze ustawienia są oddzielone od ścian zbiornika i które mogą tworzyć części zamkniętego zbiornika, zaś otwór ma zamknięcie i przyłącze, znamienny tym, że części ścian (2, 3) zbiornika lub elementy stojakowe (6) są wykonane z materiału kompozytowego, który zawiera co najmniej jeden laminat z tworzyw sztucznych, a inne części ścian (2, 3) zbiornika lub elementów stojakowych (6) są wykonane z materiału kompozytowego, który zawiera co najmniej jeden laminat z tworzyw sztucznych i laminat aluminiowy, przy czym laminaty te są ze sobą trwale połączone.
2. 2. Zbiornik według zastrz. 1, znamienny tym, że ściany zbiornika obejmują przednią ścianę (2) i tylną ścianę (3).
3. 3. Zbiornik według zastrz. 2, znamienny tym, że tylna ściana (3) zbiornika ma laminat aluminiowy, a przednia ściana (2) jest przezroczysta.
4. 4. Zbiornik według zastrz. 3, znamienny tym, że laminat aluminiowy nadaje się do drukowania.
5. 5. Zbiornik według zastrz. 3 albo 4, znamienny tym, że przednia ściana (2) jest wykonana z poliestru-polipropylenu, a tylna ściana (3) z poliestru-aluminium-polipropylenu.
6. 6. Zbiornik według zastrz. 1, znamienny tym, że aluminium jest pokryte laminatem z tworzyw sztucznych po stronie oddalonej od wnętrza zbiornika.
7. 7. Zbiornik według zastrz. 6, znamienny tym, że wewnętrzny laminat, zwrócony do wnętrza zbiornika, jest wykonany z polipropylenu, środkowy laminat z aluminium, a zewnętrzny laminat z przezroczystego tworzywa sztucznego.
8. 8. Zbiornik według zastrz. 7, znamienny tym, że zewnętrzny laminat jest wykonany z poliestru lub poliamidu.
9. 9. Zbiornik według zastrz. 1, znamienny tym, że ściany (2 i 3) zbiornika są bardziej giętkie niż elementy stojakowe (6).
10. 10. Zbiornik według zastrz. 1, znamienny tym, że ściany (2 i 3) zbiornika są odporne na rozciąganie.
11. 11. Zbiornik według zastrz. 1, znamienny tym, że zbiornik (100) ma co najmniej jedno zawieszenie (11) usytuowane przeciwległe wobec otworu (12).
12. 12. Zbiornik według zastrz. 1, znamienny tym, że zamknięcie (13) jest zamknięciem gwintowanym z zabezpieczeniem oryginalności lub zamknięciem otwieranym za pomocą adaptera.
13. 13. Zbiornik według zastrz. 1, znamienny tym, że otwór (12) jest wraz z zamknięciem (13) otoczony przez ochronną folię (14), która jest częścią ścian (2 i 3) zbiornika lub jest z nimi połączona.
14. 14. Zbiornik według zastrz. 1, znamienny tym, że zbiornik (100) nadaje się do sterylizacji termicznej.

    14. Zbiornik według zastrz. 1, znamienny tym, że ciekłą substancją jest lek lub środek diagnostyczny.
15. 15. Zbiornik według zastrz. 15, znamienny tym, że środkiem diagnostycznym jest substancja diagnostyczna tworząca obraz.

    189 428