PL188837B1 - Instalacja do obróbki cieplnej płyt szklanych - Google Patents

Abstract

1. Instalacja do obróbki cieplnej plyt szklanych, zwlaszcza dla wykonywania próby wygrzewania zawierajaca co naj- mniej jedna ogrzewana komore, co naj- mniej jeden stojak wyposazony w rozporki dla przyjecia wielu plyt szklanych w ko- morze, elementy dla wytwarzania we- wnatrz komory strumienia powietrza regu- lujacego, przez konwekcje, temperature plyt szklanych, znamienna tym, ze prze- krój doprowadzenia stanowiacy górna szczeline rozladowania (19) strumienia powietrza jest ograniczony wymiarami zewnetrznymi, od strony nadmuchu po- wietrza, zespolu zlozonego z plyt szkla- nych (3) i stojaka (2), umieszczonego we- wnatrz komory (11). F ig 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest instalacja do obróbki cieplnej płyt szklanych.

Z opisu patentowego DE-2 043 942 B2 znana jest obróbka cieplna płyt szklanych stosowana do selekcji płyt szklanych hartowanych podatnych na samorzutne stłuczenie po stosunkowo długim okresie zamontowania w miejscu zainstalowania, na przykład w elewacji budynku. Ten proces jest nazywany starzeniem lub próbą wygrzewania. Może on być przeprowadzany przed lub po hartowaniu płyt szklanych.

Czynnikiem wywołującym samorzutne niszczenie hartowanych płyt szklanych są ziarna siarczków niklu zawarte w tych płytach, ziarna te rosną w miarę upływu czasu, a na koniec rozsadzają szkło. Dla uniknięcia nieproporcjonalnie wysokich wydatków na weryfikację surowców, wytopu szkła i kontrolę płyt, próba wygrzewania symuluje dla wszystkich obrabianych płyt dość długi okres przebywania w wanmkach eksploatacji. Płyty podatne na samo188 837 rzutne stłuczenie, jak opisano powyżej nie wytrzymują tej próby, można natomiast przyjąć, że płyty nie uszkodzone mogą być bez obawy stosowane.

Wspomniany powyżej opis przedstawia piec ogrzewany palnikiem, w którym pojedyncze płyty szklane przechodzące przez niego są podgrzewane za pomocą obiegu ciepłego powietrza, nie zawiera on jednak dmuchawy. Różne zmiany temperatury w ciągu różnych przedziałów czasowych są również badane dla przeprowadzenia próby. Zakres stosowanych temperatur zawiera się pomiędzy 100 i 400°C, a operacja trwa do kilku godzin.

Wymagania dotyczące pokrywania elewacji hartowanymi płytami szklanymi są bardzo ostre. Z punktu widzenia ekonomiki należy uzyskiwać powtarzalne wyniki, w krótkich przedziałach czasu dla dużych ilości. To wymaganie jest spełnione między innymi przez jednoczesną obróbkę cieplną przez wygrzewanie wielkiej liczby płyt szklanych, tak aby operacja była zarówno szybka jak i zapewniała dużą jednorodność. Dla wykonania próby stosuje się odpowiednie piece z zamkniętymi komorami. Z powodu przeciętnej przewodności cieplnej szkła, podgrzewanie przez konwekcję wydaje się korzystniejsze niż podgrzewanie przez promieniowanie.

Z opisu patentowego DD 159 769 znany jest konwekcyjny piec komorowy podgrzewany elektrycznie, wyposażony w dmuchawy do obróbki cieplnej wyrobów szklanych. Dzięki właściwościom tego pieca szybkość odpowiedzi szkieł światłoczułych, to jest zawierających halogenki srebra, może być zoptymalizowana. Oto dlaczego rozdział i sterowanie jednorodnością temperatury w prostokątnych komorach ładunkowych ma zasadnicze znaczenie. Celem tych pieców konwekcyjnych jest minimalizowanie strat temperatury w komorze ładunkowej podczas obróbki cieplnej wielkiej liczby elementów lub szklanych wyrobów objętościowych. W tym celu jest stosowany złożony i drogi system przewodów doprowadzających powietrze, przez który części przepływającego powietrza mogą być rozdzielane i/lub mieszane za pomocą ruchomych zaworów.

Dmuchawy i urządzenia grzewcze znajdują się ponad komorą ładunkową i powietrze przepływa stamtąd przewodami do dna komory, a następnie przepływa z dołu do góry. W komorze ładunkowej wyroby szklane są ułożone na wózku na paletach wyposażonych w prześwity dla obiegu powietrza.

Wspomniany poprzednio opis patentowy DD nic nie wspomina o optymalizowaniu nawiewu ciepłego powietrza na wyroby szklane. Występują tu wyraźnie puste przestrzenie pomiędzy ściankami wózka z paletami i komorą ładunkową. Zakładając, że odłamki stłuczonych płyt szklanych niewątpliwie spadają na dno komory pieca podczas procesu wygrzewania, należy starannie unikać wykonywania otworów nadmuchowych dla przepływu ciepłego powietrza w dnie komory instalacji przewidzianych do tego procesu, aby niepotrzebnie nie przeszkadzać w wybieraniu płyt szklanych.

W innych znanych piecach przeznaczonych do wygrzewania ciepłe powietrze jest przetłaczane poprzez komorę zawierającą płyty szklane, w kierunku wzdłużnym za pomocą wentylatora lub dmuchawy. Dla załadunku i wyładunku komory stosuje się na przykład rusztowanie lub stojak w kształcie litery A mający strukturę drabiny i ścianę środkową. Płyty szklane są umieszczane na stojaku z jednej i drugiej strony ściany środkowej w dwóch równoległych pakietach płyt szklanych, przy czym każdy jest lekko odchylony od pionu i rozchodzą się ku dołowi. Za pomocą na przykład prętów pionowych płyty szklane są utrzymywane w pewnej odległości jedna od drugiej. Przekrój całkowity komory omywanej strumieniem powietrza jest wyraźnie większy od przekroju stojaka z płytami szklanymi przed próbą.

Zakładając, że przetłaczane powietrze może równo przepływać wokół zespołu utworzonego przez stojak i pakiety płyt szklanych, przez szczeliny oddzielające płyty szklane nie przepływa wystarczający strumień powietrza. Płyty szklane umieszczone wewnątrz pakietu są więc ogrzewane i chłodzone z pewnym opóźnieniem, co powoduje, że cykl próby wymaga stosunkowo długiego czasu.

Celem wynalazku jest opracowanie instalacji do obróbki cieplnej płyt szklanych, zwłaszcza dla wykonywania procesu wygrzewania, w której wszystkie płyty szklane są jednakowo ogrzewane i chłodzone.

Instalacja do obróbki cieplnej płyt szklanych, zwłaszcza dla wykonywania próby wygrzewania zawierająca co najmniej jedną ogrzewaną komorę, co najmniej jeden stojak wypo4

188 837 sażony w rozporki dla przyjęcia wielu płyt szklanych w komorze, elementy dla wytwarzania wewnątrz komory strumienia powietrza regulującego, przez konwekcję, temperaturę płyt szklanych, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przekrój doprowadzenia stanowiący górną szczelinę rozładowania strumienia powietrza jest ograniczony wymiarami zewnętrznymi, od strony nadmuchu powietrza, zespołu złożonego z płyt szklanych i stojaka, umieszczonego wewnątrz komory.

Korzystnie przepływające powietrze po przejściu górnej szczeliny rozładowania, napotyka górne krawędzie płyt szklanych i jest kierowane z góry na dół wzdłuż płyt szklanych przez wolne szczeliny utworzone za pomocą rozporek.

Korzystnie powietrze przepływające pomiędzy płytami szklanymi jest kierowane równolegle do długości rozporek. Korzystnie rozporki są umieszczone możliwie jak najbliżej skrajnych boków płyt szklanych.

Korzystnie w komorze jest umieszczona co najmniej jedna ruchoma ściana regulująca przekrój strumienia powietrza w obszarze stojaka znajdującego się w komorze.

Korzystnie instalacja w wykonaniu symetrycznym jest ładowana z dwóch stron stojaka umieszczonego we wnętrzu komory, a ruchome ściany komory są ułożone po dwóch stronach stojaka równolegle do płyt szklanych.

Korzystnie mała szerokość górnej szczeliny rozładowania jest znamienna ruchomymi ścianami.

Korzystnie elementy wytwarzające strumień powietrza wewnątrz komory zawierają, co najmniej przewód przepływowy wyposażony w dmuchawę.

Korzystnie przy umieszczeniu w komorze stojaka symetrycznego, przewód przepływowy wyposażony w dmuchawę jest umieszczony na poziomie dwóch boków wzdłużnych komory, a strumienie powietrza z dwóch przewodów są łączone w, lub przed górną szczeliną rozładowania.

Korzystnie instalacja zawiera co najmniej jeden wymiennik ciepła grzejący i chłodzący przepływające powietrze.

Zespół złożony ze stojaka, rozporek i płyt szklanych powinien być traktowany w obiegu powietrza wewnątrz komory jako zwężenie lub opór dla strumienia. Jeśli chce się aby przez szczeliny pomiędzy płytami szklanymi przepływał jednorodny strumień powietrza, należy w miarę możliwości unikać przepływu bocznego pomiędzy ścianami komory i płytami szklanymi lub minimalizować jego przekrój w taki sposób, aby mogła zaistnieć wystarczająco duża różnica ciśnienia między stroną nadmuchu powietrza i stroną wypływu.

Według wynalazku przekrój doprowadzenia powietrza do obiegu jest w konsekwencji ograniczony do wymiarów zewnętrznych od strony nawiewu powietrza z zespołu złożonego z płyt szklanych i stojaka znajdującego się w komorze. To ograniczenie jest skuteczne, co najmniej wówczas, gdy komora i dmuchawa pracują po załadowaniu. Rzeczywiście jeśli powietrze jest wprowadzone w szczeliny, płyty szklane o wielkich powierzchniach tworzą ściany przewodów pomiędzy którymi zachodzi przepływ powietrza.

Aby uzyskać możliwie najbardziej sprawną wymianę cieplną (konwekcję) pomiędzy krążącym powietrzem i płytami szklanymi w wielkim stopniu powinny być wyeliminowane zakłócenia i/lub chwilowe przepływy powietrza wewnątrz pakietów płyt szklanych. Konsekwentnie, zaleca się według innego przykładu wykonania wynalazku, ustawić kierunek obiegu powietrza równolegle do kierunku wzdłużnego rozporek stojaka. W ten sposób rozporki, które są korzystnie tak blisko jak tylko można krawędzi płyt szklanych i jeśli to konieczne służą także jako przesłony pośrednie, tworzące ścianki dodatkowych przewodów, które uniemożliwiają chwilowy przepływ powietrza poza szczelinami w stronę brzegów (poprzecznie do zasadniczego kierunku przepływu).

W tym co dotyczy konfiguracji zewnętrznej stojaka w kształcie litery A zastosowanego tytułem przykładu i spoczywających na nim płyt szklanych, okazało się szczególnie korzystne według innego przykładu wykonania wynalazku, skierować przepływające powietrze w kierunku pionowym z góry na dół wzdłuż płyt szklanych. W ten sposób strona wystawiona na ciśnienie - w punkcie A - ma stosunkowo mały przekrój dla przepływu powietrza, co powoduje wytworzenie koniecznej, dużej różnicy ciśnień. Dno komory może być wykonane w postaci gładkiej i płaskiej ponieważ nie są wymagane żadne specyficzne warunki dla tego miejsca dla

188 837 ukierunkowania przepływającego powietrza. To rozwiązanie jest również korzystne ze względu na wymianę wsadu i dla zbierania odłamków szkła. Gdy płyty szklane są ustawione pionowo te odłamki po prostu spadają na dno komory nie powodując dodatkowych uszkodzeń.

Ustawienie pionowo płyt szklanych nie jest jednak absolutnie niezbędne dla wspomnianej powyżej regulacji przepływu powietrza lub regulacji określonego przekroju. Przeciwnie instalacja może również funkcjonować ze stojakiem, na którym płyty szklane są umieszczone płasko. W tym przypadku przepływ powietrza powinien być oczywiście kierowany w kierunku poziomym wzdłuż płyt szklanych, poprzez wolną przestrzeń między nimi, również w sposób korzystny w kierunku wzdłużnym rozporek. W tym położeniu należy podjąć odpowiednie środki, aby uniknąć uszkodzenia płyt szklanych, które mogą być spowodowane odłamkami z innych płyt.

Korzystnie komora zawiera co najmniej jedną ścianę ruchomą dla zmiennej regulacji przekroju przepływu powietrza w obszarze stojaka. W ten sposób można połączyć duży przekrój spoczynkowy służący do wymiany wsadu i elastyczne dostosowanie dysponowanego przekroju przepływu w funkcji stopnia załadowania i/lub wymiarów stojaka lub płyt szklanych. W korzystnym przykładzie wykonania stojaka używanego w komorze, który jest symetryczny i może być załadowany z dwóch stron, ściany ruchome są przewidziane z dwóch stron na poziomie jego powierzchni równoległych do płyt szklanych.

Można również stosować komorę wyposażoną w stojak wbudowany w określonym miejscu jeśli stopień załadowania stojaka w czasie pracy jest zawsze identyczny można stosować nie regulowany przekrój przepływu.

W odpowiedniej konstrukcji ścian ruchomych lub ich ustawienia, należy również uwzględnić konieczność przyjmowania różnych pozycji pracy dla kompensowania różnic w załadunku lub wymiarach różnych stojaków i dla umożliwienia ładowania płyt szklanych. Ich ustawienie lub regulowanie położenia może na przykład być wykonywane w sposób czysto mechaniczny ręcznie. Można jednak również zainstalować sterowanie automatyczne obejmujące uruchamianie dmuchawy lub zamykanie drzwi po załadowaniu.

Inna możliwość polega na regulacji, według potrzeb, szerokości wewnętrznej górnej szczeliny rozładowania, również za pomocą ruchomych ścian. W tym celu można na przykład stosować zakrzywione odcinki długości ścian w taki sposób, aby były one zmienne.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, którego fig. la, lb przedstawiają dwa uproszczone widoki perspektywiczne znanego pieca do wygrzewania, fig. 2 przedstawia przykład wykonania wynalazku, gdzie z lewej strony przedstawiony jest stan komory podczas załadunku i rozładunku, a z prawej strony stan pracy przy działającym nadmuchu.

Jak pokazują fig. la i lb instalacja do obróbki cieplnej płyt szklanych zawiera komorę termoizolacyjną 1, która może być ładowana z prawej strony (fig. la) poprzez drzwi, w sposób nie pokazany. W komorze 1 znajduje się stojak ruchomy 2. W widoku na fig. lb, który jest obrócony o 90° w stosunku do fig. la można zauważyć, że stojak 2 ma podstawę dolną2a i ścianę środkową 2b, z dwóch stron której jest umieszczony pakiet, lekko odchylony od pionu, płyt szklanych 3 ułożonych równolegle na platformie ładunkowej. Rozporki pionowe 2c tworzą szczeliny pomiędzy poszczególnymi płytami szklanymi. Pod sufitem komory 1 znajduje się przewód przepływu 4 z dmuchawą 5 i wymiennikiem ciepła 6 umieszczonym na jej wylocie, który może być regulowany w sposób dokładniej nie pokazany. Dmuchawa 5 zasysa powietrze przy ciśnieniu atmosferycznym w komorze ł z prawej strony przewodu przepływu 4. Powietrze przechodzi najpierw przez wymiennik ciepła 6, gdzie jest podgrzewane do pożądanej temperatury. Na skrajnej lewej ścianie komory powietrze jest odchylane o 90°, następnie, po kolejnym odchylane o 90°, wnika ono do komory 1 poprzez ścianę oddzielającą 8 wyposażoną w otwory 7, w komorze powietrze napotyka krawędź płyt szklanych 3. Stojak 2 przyległy do płyt 3 jest zasadniczo otoczony i omywany powietrzem przepływającym w kierunku wzdłużnym. Ciepło przechodzi z powietrza do płyt szklanych 3 i stojaka 2 przez konwekcję. Jak podano we wstępie rozporki 2c utrudniają przepływ powietrza w szczelinach rozdzielających poszczególne płyty 3.

Na fig. 2 przedstawiony jest układ pozwalający utworzyć lepszy obieg powietrza poprzez pakiety płyt szklanych 3, które znajdują się w komorze 11, symetryczny stojak 2 znajdu6

188 837 jący się w jej wnętrzu i płyty szklane 3 z rozporkami 2c ustawionymi w widoku z góry według fig. Ib. Obserwuje się z zewnątrz wnętrze otwartej komory 11 w trakcie wymiany ładunku. Ta komora 11 może zostać zamknięta, co najmniej na poziomie jednej ze swoich ścian, za pomocą drzwi, nie pokazanych.

Lewa połowa fig. 2 przedstawia stan symetrycznej komory 11 podczas załadunku i rozładunku, a prawa połowa przedstawia jej stan przy pracy dmuchawy.

Pierwszy zabieg dla poprawy przepływu ciepła z przepływającego powietrza do płyt szklanych 3 polega na modyfikacji kierunku przepływu. Można zauważyć, że z dwóch stron stojaka 2 na podłużnych bokach komory 11 są zainstalowane przewody przepływowe 12 wyposażone w zintegrowane dmuchawy 13, na wylocie których znajdują się wymienniki ciepła 14. Każda z dmuchaw 13 przetłacza powietrze w kierunku pionowym od dna komory 11 do góry, aż do sufitu 15.

Przewody przepływowe 12 są odizolowane od komory 11 za pomocą stałych, pionowych ścian oddzielających 16, które biegną na całej długości komory 11 pomiędzy jej bokami. Pod sufitem 15 odcinki ścian 17 nachylone do środka komory 11 łączą się ze ścianami oddzielających 16, które to odcinki, tworzą między swoimi krawędziami górną szczelinę rozładowania 19, której szerokość wewnętrzna jest wyraźnie mniejsza od szerokości komory 11.

Innym środkiem dla dalszej poprawy przepływu powietrza wokół poszczególnych płyt szklanych 3 jest zainstalowanie w komorze 11 ruchomych ścian 20. Te ściany 20 biegną wewnątrz komory 11 na tej samej długości co ściany oddzielające 16 przewodów przepływowych 12. Są one umieszczone w obszarze krawędzi 18 odcinków ściany 17 ścian oddzielających 16 i mogą być umieszczone w różnych pozycjach, w sposób, który nie będzie pokazany w szczegółach.

Ruchoma ściana 20 ze strony lewej znajduje się w pozycji ładowania i rozładowania, w której jest w pozycji skrajnej przy ścianie oddzielającej 16 oddzielającej przewód przepływowy 12. W ten sposób pozostaje stosunkowo duża przestrzeń pomiędzy ładowanym stojakiem 2 i ścianą 20.

Odwrotnie, ruchoma ściana 20 ze strony prawej znajduje się w pozycji pracy, zbliżona jak tylko możliwe do zewnętrznej płyty szklanej 3 prawego pakietu płyt szklanych, jednak go nie dotykając. Przeciwnie, stosunkowo wąska przestrzeń przejścia powinna istnieć pomiędzy ścianą 20 i płytą szklaną 3, w taki sposób, aby powierzchnia zewnętrzna zewnętrznej płyty szklanej 3 pakietu była również wystawiona na przepływ powietrza.

Można stwierdzić, że te środki pozwalają uzyskać wyraźną poprawę nadmuchu i przepływu powietrza przy obrabianych płytach szklanych 3, nawet przy stosowaniu znanego stojaka 2. W bardzo uproszczonym przedstawieniu pominięto łopatki kierujące i elementy analogowe. Jednakże przewody przepływowe 12 i ich ściany jak też sufit 15 komory mają oczywiście urządzenia sterujące odpowiednie dla minimalizowania rezystancji przepływu. W przypadku potrzeby można instalować w płaskich i szerokich odcinkach przewodów przepływowych 12 wiele położonych obok siebie dmuchaw i wymienników ciepła. Można również przewidzieć elementy sterujące strumieniem powietrza, które najpierw powodują zwężenie strumienia powietrza na wyjściu z szerokiego obszaru zasysania w pobliżu dna komory wprowadzając go następnie do odpowiedniej dmuchawy z wymiennikiem ciepła, a następnie rozdzielając na długości komory. W szczelinie wyładowywania 19 należy kontrolować przepływ i temperaturę jednorodną na całej długości.

Na poziomie sufitu 15 strumienie powietrza wychodzące z dwóch przewodów przepływowych są odchylone o 90° ponad odcinkami ścian 17, następnie są łączone i mieszane wewnątrz komory 11. Przy profilu przepływu jednorodnym na całej długości komory 11, całkowity strumień jest odchylany do dołu na środku sufitu 15, przez wymienione elementy urządzenia kierującego. Strumień przechodzi przez górną szczelinę wyładowania 19, jego bieg jest skierowany ku dołowi i napotyka górne krawędzie płyt szklanych 3 ustawionych pionowo i stojak 2. Z powodu wąskiej szczeliny pomiędzy ruchomymi ścianami 20 ustawionymi na pozycji pracy i zewnętrznymi płytami szklanymi 3 pakietu nie jest wytwarzany żaden boczny strumień szkodliwy dla sprawności. Ponadto górna szczelina wyładowania 19 określa stosunkowo mały całkowity przekrój przejścia, tak aby mogło się wytworzyć znaczne ciśnienie ponad pakietem płyt szklanych. Odwrotnie, na dnie komory 11 pod stojakiem 2 na poziomie dolnych krawędzi płyt

188 837 szklanych 3 panuje ciśnienie stosunkowo niskie ponieważ dmuchawy zasysają powietrze w tym obszarze. W porównaniu ze znanym rozwiązaniem, całkowita droga strumienia powietrza poprzez szczeliny jest również krótsza tak, aby różnice temperatur wewnętrznych w płytach szklanych 3 pojawiające się na tej drodze były zmniejszane wzdłuż kierunku przepływu.

W ten sposób wszystkie szczeliny oddzielające poszczególne płyty szklane 3 jak również ruchome ściany i płyty szklane 3 umieszczone na krańcu pakietu są wystawione na jednolity strumień powietrza od góry do dołu, którego kierunek przepływu biegnie równolegle do rozporek umieszczonych między płytami szklanymi 3. Uzyskuje się w ten sposób bardzo sprawny i jednorodny przepływ ciepła pomiędzy strumieniem powietrza i płytami szklanymi 3.

W odróżnieniu od przykładu ilustrującego zasadę, można również stosować tylko jeden przewód przepływowy, gdy stosuje się odpowiednio wydajne dmuchawy i wymienniki ciepła.

Można również wykorzystywać dmuchawy takiego typu, które odchylają strumień powietrza wewnątrz swojej obudowy (wentylatory cylindryczne lub z przepływem poprzecznym) i instalować je w górnych narożach komory 11. Typ dmuchawy i wymiennika ciepła i ich umieszczenie w komorze 11 nie mają jednak zasadniczego znaczenia w realizacji wynalazku. Należy jednak podkreślić, że koncepcja wymiennika ciepła jest zastosowana dla pokazania, że opisana instalacja pozwala realizować nie tylko grzanie płyt szklanych 3, ale również precyzyjny przebieg programowanych cykli zmian temperatury zawierających kolejne grzania i chłodzenia.

Dla chłodzenia, gdy jest niezbędne, strumienia powietrza, można również zamiast tylko chłodzić przepływające powietrze za pomocą wymiennika ciepła, wprowadzać powietrze zewnętrzne, co pozwala skrócić czas chłodzenia. Działanie instalacji nie jest więc ograniczone do realizacji obiegu powietrza. Ogólnie, nie jest ograniczona tylko do przeprowadzania próby wygrzewania, chociaż jest szczególnie dostosowana do wymagań tej próby.

Jest poza tym zrozumiałe, że w przypadku stosowania innych konstrukcji stojaka zwłaszcza stojaka asymetrycznego z jedną platformą ładunkową odpowiednia komora powinna być do tego dostosowana. Nie jest zwłaszcza absolutnie niezbędne zastosowanie dwóch ścian ruchomych, gdy można uzyskać precyzyjną zależność położenia pomiędzy bokiem stojaka i w tym przypadku jego ładunkiem a stałą ścianą komory.

2. a 2.b

Fi₉.2

188 837

©y· ^1b

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Instalacja do obróbki cieplnej płyt szklanych, zwłaszcza dla wykonywania próby wygrzewania zawierająca co najmniej jedną ogrzewaną komorę, co najmniej jeden stojak wyposażony w rozporki dla przyjęcia wielu płyt szklanych w komorze, elementy dla wytwarzania wewnątrz komory strumienia powietrza regulującego, przez konwekcję, temperaturę płyt szklanych, znamienna tym, że przekrój doprowadzenia stanowiący górną szczelinę rozładowania (19) strumienia powietrza jest ograniczony wymiarami zewnętrznymi, od strony nadmuchu powietrza, zespołu złożonego z płyt szklanych (3) i stojaka (2), umieszczonego wewnątrz komory (11).
2. 2. Instalacja według zastrz. 1, znamienna tym, że przepływające powietrze po przejściu górnej szczeliny rozładowania (19), napotyka górne krawędzie płyt szklanych i jest kierowane z góry na dół wzdłuż płyt szklanych (3) przez wolne szczeliny utworzone za pomocą rozporek (2c).
3. 3. Instalacja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że powietrze przepływające pomiędzy płytami szklanymi (3) jest kierowane równolegle do długości rozpórek (2c).
4. 4. Instalacja według zastrz. 3, znamienna tym, że rozporki (2c) są umieszczone możliwie jak najbliżej skrajnych boków płyt szklanych (3).
5. 5. Instalacja według zastrz. 1 albo 2, albo 4, znamienna tym, że w komorze (11) jest umieszczona co najmniej jedna ruchoma ściana (20) regulująca przekrój strumienia powietrza w obszarze stojaka (2) znajdującego się w komorze.
6. 6. Instalacja według zastrz. 5, znamienna tym, że w wykonaniu symetrycznym jest ładowana z dwóch stron stojaka (2) umieszczonego we wnętrzu komory (11), a ruchome ściany komory (20) są ułożone po dwóch stronach stojaka równolegle do płyt szklanych (3).
7. 7. Instalacja według zastrz. 6, znamienna tym, że mała szerokość górnej szczeliny rozładowania (19) jest zmieniona ruchomymi ścianami (20).
8. 8. Instalacja według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 6, znamienna tym, że elementy wytwarzające strumień powietrza wewnątrz komory zawierają, co najmniej przewód przepływowy (12) wyposażony w dmuchawę (13).
9. 9. Instalacja według zastrz. 8, znamienna tym, że przy umieszczeniu w komorze (11) stojaka (2) symetrycznego, przewód przepływowy (12) wyposażony w dmuchawę (13) jest umieszczony na poziomie dwóch boków wzdłużnych komory, a strumienie powietrza z dwóch przewodów są łączone w, lub przed górną szczeliną rozładowania (19).
10. 10. Instalacja według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 9, znamienna tym, że zawiera co najmniej jeden wymiennik ciepła (14) grzejący i chłodzący przepływające powietrze.