PL187452B1 - Skoroszyt na akta wyposażony w kieszeń i sposób wytwarzania skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń - Google Patents

Abstract

1. Skoroszyt na akta, wyposazony w kie- szen, znamienny tym, ze zawiera pierwszy arkusz elastycznego materialu (10, 40) za- giety wzdluz linii srodkowej (16) formujac spodnia krawedz z pierwsza i druga czescia bocznych scianek (12, 14) polaczonych przy tej spodniej krawedzi, a kazda czesc bocznej scianki (12, 14) posiada pare scie- tych krawedzi bocznych, zas drugi arkusz elastycznego materialu zamocowany jest do arkusza pierwszego formujac przynajmniej jedna kieszen (30), a drugi arkusz posiada pare bocznych krawedzi, które sa albo do- kladnie wyrównane albo obciete krawedzie drugiego arkusza i pierwszego arkusza sa nieznacznie przesuniete w stosunku do siebie. FIG. 1 PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest skoroszyt na akta wyposażony w kieszeń i sposób wytwarzania skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń.

Niniejszy wynalazek dotyczy papierowych artykułów biurowych, a zwłaszcza skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń do niego zamocowaną. Niniejszy wynalazek dotyczy także sposobu wytwarzania skoroszytu na akta.

Skoroszyty na akta, a zwłaszcza podwieszane skoroszyty na akta stosowane są w standardowych jednostkach magazynowania, takich jak szafki kartotekowe, szuflady w biurkach, i tym podobnych, oraz stanowią niezbędne narzędzie magazynowania w nowoczesnych biurach i urzędach. Wspomniane skoroszyty znane w dziedzinie są najlepiej przedstawione na przykładach w wygaśniętym amerykańskim patencie nr 2,391,724. Odnośny dokument opisuje skoroszyt uformowany przez arkusz z grubego materiału z centralnym zagięciem, które tworzy spód skoroszytu i otwarte boki. Przy górnych krawędziach skoroszytu są przewidziane zawinięcia, w które są wprowadzane pręty do powieszenia, w sposób przesuwny lub nieprzesuwny. Końce tych prętów są wystawione i wyposażone we wręby, umożliwiając podwieszenie skoroszytu w standardowym równoległym regale kartotekowym w wyposażeniu biurowym przeznaczonym do magazynowania, takim jak szafki kartotekowe i szuflady w biurkach.

Opis patentowy DE 3 143 959, ujawnia kartę na akta dla sektora służby zdrowia, a nie jak w przedmiotowym zgłoszeniu skoroszytu na akta do przechowywania razem tradycyjnych akt, dysków komputerowych i tym podobnych. Funkcja kieszeni czy ramy karty na akta jest wyraźnie ograniczona do przyjmowania innej karty zawierającej poufne informacje o pacjentach. Pozostała część karty na akta przeznaczona jest do zapełnienia dodatkowymi informacjami w formie pisanej. Złożona część bocznej ścianki, która uformowana jest przez złozenie karty na akta przy krawędzi spodniej, jest odpowiednia tylko do zachowania poufnych infor4

187 452 nych informacji na wyżej wymienionej drugiej karcie. Ta karta na akta nie jest odpowiednia do przechowywania kilku akt w połączeniu z dyskami komputerowymi i innymi podobnymi nośnikami informacji. W tym rozwiązaniu fig. 1 przedstawia ramkę, a fig. 2 kieszeń. Obie strony ramki po lewej (zamkniętej) stronie końca kieszeni są w znacznej odległości od bocznych krawędzi pierwszego arkusza.

Stan techniki według opisu patentowego FR 1 354 556, opisuje różnorakie skoroszyty na akta. Figury 3 i 8 pokazują przeźroczysty skoroszyt na akta z kieszenią przystosowany do przetrzymywania dużych druków. W szczególności, kieszeń przedstawiona na fig. 3 posiada względnie dużą objętość wynikającą ze sposobu, w jaki składany jest drugi arkusz. Dla utworzenia kieszeni z szerokim otworem jak pokazano na fig. 3. Stosuje się następującą procedurę jako konieczną: na obszarze obu bocznych końców drugiego arkuszu drugi arkusz musi być złożony dwa razy tak, aby obszar pomiędzy dwiema zakładkami mógł utworzyć boczną ścianę kieszeni. Po złożeniu oba boczne końce skierowane są do wewnątrz kieszeni. Na końcu procesu produkcji pierwszy i drugi arkusz są połączone przez proces zgrzewania. Po tym procesie absolutnie niemożliwe jest nacięcie bocznych końców obu arkuszy w pojedynczym procesie nacinania bez niszczenia kieszeni.

Opis patentowy US 4 462 854, opisuje sposób wytwarzania wielo-kieszeniowej strony albumu stosującego kartonowy panel oraz przeźroczyste wałki z tworzywa sztucznego. Wałki z tworzywa sztucznego są na gorąco wtopione na kartonowy panel za pomocą zgrzewających prętów a następnie przecinane przy użyciu przyrządu do przebijania dla utworzenia strony albumu jak pokazano na fig. 6.

W przypadku komputera personalnego, występuje często potrzeba przechowywania dyskietek komputerowych oraz podobnych elementów w skoroszytach na akta, obok dokumentów papierowych. Dla użytkownika wygodna jest możliwość magazynowania tego rodzaju pozycji w osobnych kieszeniach wewnątrz pojedynczego skoroszytu na akta. Pożądana jest także możliwość magazynowania dokumentów lub podobnych pozycji w osobnych obszarach przechowywania wewnątrz tego samego skoroszytu na akta. Zatem istnieje potrzeba udostępnienia skoroszytu na akta, który zawiera kieszeń do przechowywania takich pozycji. Pożądane jest także udostępnienie skutecznych, ekonomicznych zespołów do nakładania kieszeni na skoroszyt na akta.

Zgodnie z powyższym, niniejszy wynalazek dotyczy skoroszytu na akta.

Skoroszyt na akta, wyposażony w kieszeń, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera pierwszy arkusz elastycznego materiału zagięty wzdłuż linii środkowej formując spodnią krawędź z pierwszą i drugą częścią bocznych ścianek połączonych przy tej spodniej krawędzi. Każda część bocznej ścianki posiada parę ściętych krawędzi bocznych, zaś drugi arkusz elastycznego materiału zamocowany jest do arkusza pierwszego formując przynajmniej jedną kieszeń. Drugi arkusz posiada parę bocznych krawędzi, które są albo dokładnie wyrównane albo obcięte krawędzie drugiego arkusza i pierwszego arkusza są nieznacznie przesunięte w stosunku do siebie.

Korzystnie pierwszy i drugi arkusz posiada równoległe boczne krawędzie, oraz drugi arkusz jest zamocowany do pierwszego arkusza za pomocą kleju.

Korzystnie drugi arkusz posiada cztery krawędzie, w tym krawędź górną, krawędź spodnią, oraz dwie krawędzie boczne, a klej jest osadzany wzdłuż bocznych krawędzi i krawędzi spodniej, przez co gdy drugi arkusz zostanie zamocowany do pierwszego arkusza uformowana jest przynajmniej jedna kieszeń z otworem przy krawędzi górnej.

Korzystnie drugi arkusz jest mocowany do wewnętrznej powierzchni pierwszej części bocznej ścianki pierwszego arkusza ze spodnią krawędzią drugiego arkusza umieszczoną przylegle i równolegle do spodniej krawędzi pierwszego arkusza.

Pierwsza i druga część bocznych ścianek zawiera górne krawędzie końcowe, które są zawinięte formując kanały.

Przynajmniej jeden człon prętowy jest umieszczony we wspomnianych kanałach.

Równomiernie rozmieszczone szczeliny są umieszczone na wewnętrznej powierzchni wspomnianych górnych krawędzi końcowych do przyjmowania etykietek.

187 452

Spodnia krawędź skoroszytu zawiera przynajmniej jedno poziome liniowe wgłębienie, które dostarcza linię zagięcia do formowania przynajmniej jednej dodatkowej linii środkowej, w celu umożliwienia poszerzenia spodu skoroszytu na akta.

Ponadto pierwszy arkusz i drugi arkusz są wykonane korzystnie z kolorowych elastycznych materiałów, przez co odróżnia się optycznie przynajmniej jedną kieszeń.

Sposób wytwarzania skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń, według wynalazku charakteryzuje się tym, że osadza się klej wzdłuż pierwszej linii pierwszego zwoju elastycznego materiału, po czym osadza się klej wzdłuż drugiej linii pierwszego zwoju znajdującego się pod kątem względem pierwszej linii, następnie dociska się pierwszy zwój do zwoju drugiego elastycznego materiału przez dostarczanie pierwszego i drugiego zwoju razem do stanowiska roboczego, łącząc pierwszy zwój i drugi zwój na pierwszej linii i drugich liniach za pomocą kleju, po czym obcina się pierwszy i drugi zwój wzdłuz drugich linii, formując arkusz wyposażony w kieszeń umieszczoną na nim, a obcięte krawędzie arkusza i kieszeni są albo dokładnie wyrównane albo są nieznacznie przemieszczone w stosunku do siebie po obcięciu i osadzeniu kleju.

Korzystnie synchronizuje się czas osadzania kleju wzdłuż drugiej linii, który jest roboczo powiązany z obcinaniem pierwszego i drugiego zwoju, a obcinanie wykonuje się wzdłuż linii, które są równoległe do linii, wzdłuż których klej jest osadzany i które są przecinane.

Obcięcie wykonuje się wzdłuż drugich usytuowanych pod kątem linii, a klej drugich ustawionych pod kątem linii ma szerokość wystarczającą do umożliwienia takiego ich przecięcia, aby po każdej stronie przecięcia zostały uformowane połączone obszary, przy czym cięcie to tworzy otwartą krawędź i trzy połączone krawędzie na pierwszym zwoju.

Druga usytuowana pod kątem linia jest prostopadła do krawędzi spodniej.

Korzystnie co najmniej klej, który jest osadzany wzdłuż jednej linii stanowi klej topliwy, który jest wytłaczany w linii.

Inny klej stanowi klej topliwy, który jest wytłaczany w wałkach wzdłuż pozostałych linii.

Ponadto zagina się arkusz wzdłuż linii środkowej, formując krawędź spodnią z pierwszą i drugą częścią bocznych ścianek połączonych przy tej krawędzi spodniej z pierwszą i drugą częścią bocznych ścianek posiadających górne krawędzie końcowe.

Korzystnie zawija się górne krawędzie końcowe drugiego zwoju formując kanały.

Korzystnie umieszcza się człon prętowy w każdym kanale.

Dostarcza się szczeliny na etykietki wzdłuż górnych krawędzi końcowych przed ich zawinięciem.

Pierwszy zwój i drugi zwój, korzystnie są z kolorowych elastycznych materiałów, przez co zwoje te są odróżniane optycznie.

Przedmiot niniejszego wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładach wykonania opisanych w odniesieniu do załączonego rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny podwieszanego skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń, fig. 2 - widok z boku wnętrza skoroszytu na akta wyposażonego kieszeń, fig. 3 - widok od końca skoroszytu na akta według fig. 2 pokazujący kieszeń usytuowaną na swoim miejscu na skoroszycie na akta, fig. 4 - widok z boku układu stosowanego do wytwarzania skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń, fig. 5 - widok perspektywiczny zwoju kieszeni oraz głowic wytłaczających klej zgodnie z korzystnym przykładem wykonania niniejszego wynalazku, fig. 6 - schemat technologiczny operacji synchronizacji czasowej, prowadzonej przez urządzenie kodujące, fig. 7 - schemat technologiczny sposobu wytwarzania skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń, a fig. 8 - schemat technologiczny sposobu wytwarzania podwieszanego skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń.

Figura 1 przedstawia podwieszany skoroszyt na akta 10 posiadający część przednią 12 i część tylną 14 przedzielone za pomocą środkowego zagięcia 16. Końcowe zawinięcia 17 są przewidziane przy górnych krawędziach przedniej i tylnej części, które, po stronie wewnętrznej skoroszytu, wyznaczają szczeliny 18 dla etykietek, oraz w których umieszczane są pręty do podwieszania 20. Końcowe części każdego pręta do podwieszania 20 posiadają wręby 22, które są dopasowane do standardowego regału kartotekowego w biurowym wyposażeniu magazynowym, umożliwiając podwieszenie skoroszytu podczas jego przechowywania, na przy6

187 452 kład w szufladzie na akta. Kieszeń 30 jest zamocowana do wnętrza tylnej części 14 skoroszytu na akta 10. Skoroszyt 10 zawiera także kilka linii zgięcia 19, które stanowią poziome liniowe wgłębienia. Spód skoroszytu 10 może być odpowiednio poszerzony przez zagięcie różnych kombinacji wgłębień.

Jak to pokazano lepiej na fig. 2 i 3, kieszeń 30 jest mocowana do standardowego skoroszytu na akta 40 poprzez nałożenie kleju 32 wzdłuz trzech boków kieszeni, w celu wyznaczenia otworu wzdłuż jednego boku. Jak pokazano na fig. 2, otwór jest wyznaczony wzdłuż górnej krawędzi 34, ale w praktyce może się on znajdować wzdłuż jakiegokolwiek z boków. Linia kleju 36 jest przewidziana wzdłuż krawędzi spodniej 44, korzystnie tworząc ciągły wałek kleju. Należy zauważyć, że może być także zastosowany przerywany wałek kleju zamiast wałka ciągłego. Klej 32 jest także umieszczany wzdłuż krawędzi bocznych 38 kieszeni. Jak to pokazano na fig. 2, korzystne jest osadzanie szeregu wałków kleju 42 wzdłuż krawędzi 38 kieszeni 40. Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania pokazano osiem wałków kleju 32. Klej 32 wiąże kieszeń 30 ze skoroszytem na akta 40. Poszczególne wałki kleju są oznaczone na fig. 2 znakami kreskowymi lub krótkimi liniami, które nie muszą determinować kształtu lub rozmiaru wałków kleju we wszelkich przypadkach. Osobne wałki kleju mogą mieć także kształt punktowy lub mogą przybierać rozmaite inne kształty. Należy zauważyć, że stosowany w niniejszym opisie termin „krawędź” oznacza pozycję, w której osadzany jest klej. Nie oznacza on we wszystkich przypadkach dokładnie krawędzi obcięcia. Termin „krawędź” może być stosowany wymiennie oznaczając linię, szereg wałków lub pasek kleju.

Figura 4 przedstawia układ przeznaczony do nakładania kieszeni 30 na skoroszyt na akta 40 według niniejszego wynalazku. Układ ten zawiera dwie rolki dostarczające. Pierwsza rolka dostarczająca 50 zawiera materiał skoroszytu 11, który jest w postaci zwoju. Zwój jest to duża ciągła rolka materiału. Zwój ten może stanowić rolka papieru lub podobnego materiału. Materiałem zgodnym z korzystnym przykładem wykonania jest 11-punktowy papier 0 gramaturze 124 (pound basis weight), który jest dostępny w handlu z firmy International Paper wLuiiz.janie. Druga rolka dostarczająca 52 zawiera materiał kieszeni 31, który także jest w formie zwoju. Materiał zgodny z korzystnym przykładem wykonania to papier o gramaturze 32 (pound basis weight) o nazwie handlowej Gatorhide, który jest dostępny na rynku z firmy International Paper w Luizjanie. Termin zwój będzie stosowany w niniejszym opisie wymiennie ze słowem materiał, odnośnie materiału kieszeni i/lub skoroszytu. Materiał skoroszytu 11 oraz materiał kieszeni 31 mają korzystnie własności elastyczne.

Materiał skoroszytu 11 jest dostarczany na parę napędzanych rolek prowadzących nawinięcie w kształcie litery S 54, 55, w celu przeprowadzenia go przez układ. Wspomniane rolki 54, 55 są roboczo połączone ze sobą, tak aby obracały się z tą samą prędkością, w celu prowadzenia materiału skoroszytu równo i w sposób ciągły poprzez układ. Rolki korzystnego typu są dostępne z firmy Cobb & Sons w Whittier, Califomia.

Materiał kieszeni 31 jest przeciągany przez układ, w którym zostaje zetknięty z materiałem skoroszytu 11. Gdy materiał kieszeni 31 zostanie odwinięty z rolki dostarczającej 52, pozycjonowanych jest korzystnie kilka głowic wytłaczających, w celu wytłoczenia kleju na materiał kieszeni 31. Dwie głowice wytłaczające są pokazane na fig. 4, przy czym mogą zostać zastosowane więcej niż dwie.

Pierwsza głowica wytłaczająca 56 osadza ciągły wałek, który tworzy linię kleju 36 na jednej z podłużnych krawędzi zwoju kieszeni 31. Ciągły wałek kleju 36 ma korzystnie szerokość wystarczającą do zamocowania tej krawędzi do zwoju skoroszytu.

Druga głowica wytłaczająca 58 wytłacza klej we wzór o stałych przerwach 42 na materiał kieszeni 31, tak ze głowica wytłaczająca 58 ma okres „włączenia”, gdy klej jest wytłaczany przez głowicę, oraz okres „wyłączenia”, gdy głowica wytłaczająca jest nieaktywna. Korzystnie, druga głowica wytłaczająca 58 wytłacza klej wzdłuż krawędzi 42, która jest prostopadła do ciągłego wałka kleju 36, oraz która ma takie ustawienie i założoną szerokość i długość, aby obejmowała długość materiału kieszeni 31, w celu zamocowania zwoju kieszeni do zwoju skoroszytu wzdłuż tej krawędzi. Głowice wytłaczające tego typu są dostępne w handlu z firmy Slautterback Corp. z Monterey, Califomia.

187 452

Ponieważ klej 32 jest nakładany na jedną stronę materiału kieszeni 31, stosowana jest rolka pozycjonująca 60 do odpowiedniego pozycjonowania nałożonego kleju 32, w celu umożliwienia połączenia go z materiałem skoroszytu 11. W celu zapewnienia przywierania materiału kieszeni 31 do materiału skoroszytu 11, zarówno materiał kieszeni 31, jak i materiał skoroszytu 11 przechodzą pomiędzy jedną z rolek prowadzących nawinięcie w kształcie litery S 55 i rolką dociskową 62. Rolka dociskowa 62 jest umieszczona przeciwległe względem rolki 55. Rolka dociskowa 62 przykłada nacisk do materiału kieszeni 31 i materiału skoroszytu 11 w stronę trwale zamocowanej rolki 55, która umożliwia ponadto prowadzenie zwojów 11, 31 przez układ. Należy zauważyć, że dociśnięcie do siebie zwojów nie musi być przeprowadzane na rolce napędzanej. Dociśnięcie do siebie zwojów może być wykonywane pomiędzy rolką zaciskową (która nie jest napędzana) i rolką dociskową, przy czym rolka napędzana jest wówczas umieszczona obok, od strony doprowadzania lub w stronę odprowadzania od rolki dociskowej. W takim przypadku, naprzeciw rolki napędzanej może znaleźć się rolka zaciskowa, w celu przeprowadzenia materiału przez układ.

Po tym dociśnięciu materiału kieszeni 31 do materiału skoroszytu 11, materiał kieszeni 31 zostaje korzystnie zamocowany w miejscu na materiale skoroszytu 11, w celu uformowania złożonego materiału 70. Materiał złożony 70 następnie przechodzi na pośredniej rolce 64 do zestawu odcinającego 72, gdzie złożony materiał 70 jest dzielony na osobne części 40. Po tym podzieleniu złozonego materiału 70 na niezależne skoroszyty 40, skoroszyty te 40 mogą być poddane dalszej obróbce, wyposażone w kolejne elementy skoroszytu lub skoroszytu podwieszanego, jaki pokazano na fig. 1, jeśli jest to pożądane. Dodatkowo, w miejscu oznaczonym numerem 78, może być przeprowadzona dalsza obróbka złożonego materiału, przed obcięciem złożonego materiału 70. Na przykład, mogą zostać wycięte szczeliny 18 w złożonym materiale 70 wzdłuz końcowych krawędzi 17, w celu utworzenia podwieszanego skoroszytu 10, lub może być utworzone środkowe zagięcie 16.

Zestaw odcinający 72 korzystnie zawiera ostrze tnące 74. Ostrze tnące 74 korzystnie przesuwa się w dół, jak gilotyna, w celu rozdzielenia złożonego materiału 70 na poszczególne skoroszyty 40. Należy zauważyć, że mogą być także zastosowane inne mechanizmy tnące w opisanym układzie. Na przykład może być zastosowany obcinak typu gilotynowego razem z bloczkiem cięcia lub kowadełkiem 76. Znaczące jest, że ostrze tnące 74 rozdziela każdą warstwę złożonego materiału 70 wzdłuż każdej krawędzi 42 kleju, w celu rozszczepienia krawędzi na dwie osobne połączone części 46.

Ostrze tnące 74 jest synchronizowane, aby obcinało złożony materiał 70 w momencie, gdy każda krawędź 42 znajdzie się w pozycji centralnie poniżej ostrza tnącego 74. Krawędź 42 jest pozycjonowana centralnie poniżej ostrza tnącego 74. Krawędź 42 ma wystarczającą szerokość, aby w momencie, gdy zostanie przecięta w środku tej szerokości krawędzi 42, pozostały dwie połączone krawędzie 46. W ten sposób zostaje uformowana kieszeń 30 na każdym poszczególnym skoroszycie 40. Trzy sklejone krawędzie, to znaczy dolna krawędź 44 i boczne krawędzie 38, tworzą sklejenie w kształcie litery U, w celu uformowania zewnętrznych krawędzi kieszeni 30. Korzystnie, opisany układ wytwarza produkt wysokiej jakości w sposób wydajny. Dodatkowo, każda boczna krawędź kieszeni 38 znajduje się w ściętym wyrównaniu z boczną krawędzią skoroszytu 40, w celu utworzenia czystego odcięcia, oraz zapewnienia maksymalnego rozmiaru kieszeni, tak aby rozciągała się ona w poprzek całej szerokości skoroszytu. Poprzez ścięte wyrównanie rozumie się, że jeden fragment materiału jest umieszczany na drugim, a następnie oba fragmenty materiału są odcinane w tym samym momencie. Rozpoznano, że taka procedura odcinania powoduje zazwyczaj, że krawędzie materiału są dokładnie wyrównane wzdłuż obcięcia. Jednakże w pewnych przypadkach może nastąpić nieznaczne przesunięcie pomiędzy materiałami, jeżeli obcięcie zostanie wykonane zanim klej całkowicie wyschnie. W takim drugim przypadku, krawędzie poszczególnych materiałów mogą nie zostać dokładnie wyrównane. W praktyce, może być korzystne obcięcie tych fragmentów ruchem ścinającym, a następnie, niezaleznym sposobem, przesunięcie jednej lub obu krawędzi, tak aby nie były w dokładnym wyrównaniu. Obie sytuacje są objęte terminem „ścięte wyrównanie”.

187 452

Układ taki może także zawierać urządzenia regulujące napięcie materiału (nie pokazane) w połączeniu z regulatorami hamowania (nie pokazanymi) do utrzymywania jednorodnego napięcia zwojów, gdy wyczerpywane są rolki dostarczające 50, 52. Utrzymywanie stałego napięcia jest istotne dla całego działania układu, zwłaszcza w przypadku materiałów elastycznych, takich jak papier. Elastyczne materiały mają tendencję do rozciągania się, gdy zostaną napięte. Jeżeli napięcie materiałów nie jest utrzymywane na stałym poziomie, gdy zwój kieszeni 31 zostanie zamocowany do zwoju skoroszytu 11 i materiały zostaną poluźnione, może powodować to rozszczepianie się i ciągnięcie pomiędzy materiałami. Poprzez utrzymywanie stałego napięcia pomiędzy materiałami, gdy materiały zostaną poluźnione, kieszeń 30 spocznie odpowiednio na skoroszycie 40. Urządzenie regulujące napięcie materiału, które jest dostępne w handlu z firmy Dover Flexo Electronics Inc., w Rochester, New Hampshire, może być wykorzystywane do utrzymywania napięcia w połączeniu z regulatorem hamowania, który jest dostępny w handlu z firmy Horton, w Webster, Wisconsin.

Korzystny przykład wykonania niniejszego wynalazku jest przedstawiony na fig. 5, pokazującej nakładanie kleju na materiał kieszeni 31. Jak to omówiono, głowice wytłaczające są stosowane w dwóch celach. Pierwszym celem jest nałożenie ciągłej linii kleju 36 wzdłuż jednej z podłużnych krawędzi materiału kieszeni 31. Drugim celem jest nałożenie linii kleju 42 w poprzek materiału kieszeni 31 wzdłuż linii, która jest ustawiona pod kątem względem, a korzystnie prostopadle do, ciągłego wałka 36. Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania jest to uzyskiwane przez zastosowanie czterech głowic wytłaczających 58, z których każda wydziela dwa wałki kleju 42 na materiał kieszeni 31 przez podwójny otwór 64. Należy zauważyć, że pojedyncze wałki kleju 42 mogą zostać użyte zamiast kresek klejowych, w celu uzyskania takiego samego działania, i na odwrót. Korzystnie, gdy pojedyncze wałki kleju zostaną osadzone na materiale i drugi materiał zostanie dociśnięty do pierwszego materiału, wspomniane wałki kleju w typowy sposób rozprzestrzenią się tworząc linię ciągłą. Należy też zauważyć, że może być pożądane osadzanie wałków, które nie rozprzestrzeniają się w celu utworzenia linii ciągłej. Może być to pożądane, gdy nieciągła linia kleju jest wystarczająca do utrzymania materiału w miejscu, oraz dla szczególnych zastosowań. Zastosowanie szeregu głowic wytłaczających do nakładania kleju na krawędź 42, jak pokazano na fig. 5, jest uznane za korzystne z powodu jego dużej niezawodności i niskiego kosztu.

Znane są inne sposoby nakładania kleju, które mogą być stosowane w układzie według niniejszego wynalazku. Na przykład może być zastosowanych osiem głowic wytłaczających zamiast czterech, w celu wytłaczania wałków kleju na materiał kieszeni 31. Zamiast nich może być zastosowana głowica wytłaczająca w kształcie sztabki, w którym to przypadku wałki kleju albo pasek kleju jest nakładany wzdłuz długości głowicy. Głowice wytłaczające obu typów są dostępne w handlu z firmy Slautterback Corp., w Monterey, California. Dodatkowo, może być stosowane połączenie kilku typów głowic wytłaczających.

Klej może być także drukowany na materiale kieszeni 31. Możliwe są przynajmniej dwa rodzaje drukowania, które mogą zostać wykorzystane: 1) druk fleksograficzny lub 2) druk wklęsły. W obu przypadkach, klej jest nakładany za pomocą rolki drukującej, która jest toczona po materiale kieszeni 31. Głowice wytłaczające są uznane za bardziej korzystne niż drukowanie, ponieważ są one mniej kosztowne i zajmują mniej miejsca w układzie. Dodatkowo, głowica wytłaczająca, która wytłacza wałki jest uznana za bardziej korzystną niż inne typy głowic wytłaczających, ponieważ głowice wytłaczające wałki kleju są mniej kosztowne i bardziej niezawodne. Przewidziano, że połączenie drukowania i wytłaczania może także być wykorzystane. Na przykład, klej mógłby zostać nałożony na krawędź 44 zwoju kieszeni 31 przez wytłaczanie ciągłego wałka, podczas gdy ustawione pod kątem krawędzie kleju 42 mogą zostać nadrukowane, i na odwrót.

Różne typy kleju mogą być wykorzystywane do przykładania materiału kieszeni 31 do materiału skoroszytu 11. Trzy typy kleju to mianowicie klej na bazie żywicy, klej topliwy oraz klej zwierzęcy. Wytłaczany w wałkach klej topliwy, który jest zbudowany na bazie polimerowej, jest korzystny oraz jest dostępny w handlu z firmy HOB. Fuller Co., w St. Paul, Minnesota (model nr 2055). Korzystnie, topliwy klej polimerowy zaczyna stygnąć i twardnieć natychmiast po wytłoczeniu. Gdy topliwy polimer jest wytłaczany w postaci wałków, styka się

187 452 on z chłodnym materiałem zwojowym i tworzy naskórek po zewnętrznej stronie wałka, gdy zaczyna stygnąć. W przypadku takiego typu kleju, gdy klej na materiale kieszeni 31 przejdzie pomiędzy rolką dociskową 62 oraz rolką prowadzącą nawinięcie w kształcie litery S 55, klej w środku wałka, który jeszcze nie stwardniał, jest ściskany poprzez uformowany naskórek i wyciskany na zewnątrz, tak ze pokrywa większy obszar powierzchniowy niż wstępnie nałożony wałek. Korzystnie, klej polimerowy natychmiast zaczyna twardnieć, gdy zetknie się z chłodnym materiałem kieszeni 31. Zatem zetknięcie materiału kieszeni 31, kleju i materiału skoroszytu 11 pomiędzy rolką dociskową 62 i rolką prowadzącą nawinięcie w kształcie litery S 55 powoduje zamocowanie materiału kieszeni 31 do materiału skoroszytu 11 po dociśnięciu do siebie tych materiałów.

W przypadku klejów topliwych, istotna jest temperatura kleju zarówno przy drukowaniu kleju, jak i wytłaczaniu go. Jeżeli klej jest zbyt gorący, będzie się ciągnąć. Jeżeli klej jest zbyt zimny, nie będzie przepływał prawidłowo. Zatem zależnie od typu wybranego kleju topliwego, konieczne jest użycie kleju o odpowiedniej temperaturze.

Kleje na bazie żywicy są tego rodzaju, że stanowią emulsję w wodzie. Przykładem tego typu kleju jest klej Elmer (Elmer's Glue). W przypadku klejów na bazie żywicy, woda w kleju musi zostać osuszona przed stwardnieniem kleju, w przeciwieństwie do polimerowych klejów topliwych, które nie muszą być osuszane. W celu osuszenia kleju, stosowanych jest więcej rolek dociskowych razem z rolkami przeciwległymi, w celu ściśnięcia kleju pomiędzy materiałem kieszeni 31 i materiałem skoroszytu 11. Gdy materiały zostaną ściśnięte przez szereg rolek, woda w kleju jest absorbowana przez papier lub elastyczny materiał. Pomaga to w szybszym osuszeniu kleju. Kleje na bazie żywicy mogą być drukowane albo wytłaczane. Oczywiste jest, że jeżeli wykorzystywany jest klej na bazie żywicy, potrzebne będzie więcej rolek dociskowych 62 w połączeniu z rolkami przeciwległymi, co zwiększa koszt wyposażenia oraz wielkość przestrzeni, którą rolki zabierają wewnątrz układu.

Odnośnie ponownie fig. 4, rolka dociskowa 62 wywiera nacisk na rolkę prowadzącą nawinięcie w kształcie litery S 55, w celu przyciśnięcia materiału kieszeni 31 i kleju do materiału skoroszytu 11. Rolka dociskowa 62 jest korzystnie popychana w dół na rolkę przeciwległą za pomocą sprężyny, takiej jak sprężyna śrubowa lub amortyzator pneumatyczny, bądź tym podobne elementy. Rolka dociskowa jest korzystnie zbudowana z materiału sprężystego lub gumo-podobnego. Korzystnym materiałem na rolkę dociskową jest poliuretan. Rolka dociskowa 62 może być dociśnięta do szeregu ograniczników (nie pokazanych) przez nacisk sprężyny, tak by wywierała ona nacisk na przeciwległą rolkę 55. Pożądane jest wyeliminowanie wszelkiego odskakiwania pomiędzy rolką dociskową 62 i przeciwległą rolką 55, w celu zapewnienia ciągłego zetknięcia pomiędzy dwoma rolkami. Ciągłe zetknięcie pomaga w zapewnieniu skutecznego przywierania materiału kieszeni 31 do materiału skoroszytu 11. Sprężysty materiał oraz sprężyna rolki dociskowej 62 umożliwia zredukowanie takiego ryzyka.

Odnośnie ponownie fig. 4, rolki prowadzące nawinięcie w kształcie litery S 54, 55 stanowią zwykle stosowany sposób dostarczania lub prowadzenia elastycznych materiałów, takich jak papier, poprzez układ. Znane jest także dostarczanie elastycznych materiałów za pomocą pojedynczej napędzanej rolki. Rolki prowadzące nawinięcie w kształcie litery S 54, 55 są jednakże uznane za bardziej korzystne, ponieważ maksymalnie zwiększają zetknięcie materiału z rolkami, przez co redukują ryzyka pękania i zwisania, oraz utrzymują sprzęgnięcie materiału z rolkami. Ponieważ sposób prowadzenia materiałów przez układ jest oparty na tarciu, pożądane jest maksymalne zwiększenie obszaru zetknięcia materiału z mechanizmami napędowymi, co jest łatwiejsze do uzyskania w przypadku rolek prowadzących nawinięcie w kształcie litery S. Obie rolki prowadzące nawinięcie w kształcie litery S 54, 55 są napędzane i korzystnie bezpośrednio połączone ze sobą za pomocą przekładni zębatej, pasów, lub tym podobnych elementów, tak aby obracały się one z tą samą prędkością.

Odnośnie ponownie do układu pokazanego na fig. 4, pożądane jest wykorzystanie mechanizmu synchronizacji czasowej, w celu automatycznego przeprowadzania odcinania i wytłaczania kleju. Synchronizacja czasowa jest istotna dla skutecznego działania układu, ponieważ krawędź tnąca 74 musi przecinać każdą ustawioną pod kątem krawędź 42 kleju zasadniczo wzdłuż osi centralnej krawędzi, w celu utworzenia połączonych krawędzi po każ10

187 452 dej stronie cięcia. Dodatkowo, klej musi być rozprowadzony w równych przedziałach, w celu tworzenia produktów o zgodnych wymiarach. W przypadku podwieszanego skoroszytu na akta, stosowana jest szerokość 29,845 cm (11 3/4) w celu utworzenia skoroszytu o rozmiarze listowym dla każdej długości materiału skoroszytu 11. Ustawowy rozmiar skoroszytu ma szerokość 37,465 cm (14 3/4). Zatem zespół do regulacji czasowej jest korzystnie przewidziany.

Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania, elektroniczny mechanizm oraz mechanizm obrotowy są wykorzystywane w celu synchronizacji czasowej, chociaż oczywiste jest dla specjalistów w dziedzinie, że może być zastosowany całkowicie elektroniczny układ lub całkowicie obrotowy układ. Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania, jak to przedstawiono na schemacie technologicznym z fig. 6, wałek napędowy rolek prowadzących nawinięcie w kształcie litery S 54, 55 jest obracany przez źródło energii ze stałą prędkością. Rolki prowadzące nawinięcie w kształcie litery S 54, 55 prowadzą z kolei materiał skoroszytu 11 przez układ. Wałek napędowy jest korzystnie połączony z układem obcinającym 72 za pomocą szeregu kółek zębatych lub kół pasowych, tak aby każdy obrót wałka napędowego powodował ruch obcinający.

W celu obcięcia złożonego materiału 70 tak, aby posiadał pożądaną szerokość, korzystne jest, aby jeden obrót wałka napędowego powodował przesunięcie odpowiedniej ilości materiału skoroszytu. Może to być uzyskane przez regulację średnicy rolek napędowych i średnicy wałka napędowego. Możliwe jest także uzyskanie takiego efektu przez regulację przekładni zębatej lub podobnego zespołu. Przekładnie zębate i koła pasowe, które łączą wałek napędowy z krawędzią tnącą służą przekazywaniu mocy z wałka napędowego, tak aby umożliwić przesuwanie krawędzi tnącej w górę i w dół, w celu przeprowadzenia cięcia.

Należy zauważyć, że może być stosowana pewna liczba różnych typów krawędzi tnących. Na przykład mogą być stosowane nożyce krążkowe, podobnie jak gilotyna, typu wyżej opisanego, lub tym podobne obcinaki. Każdy rodzaj obcinaka może być połączony z wałkiem napędowym za pomocą szeregu kółek zębatych lub kół pasowych, w celu odpowiedniego zsynchronizowania momentu cięcia. Synchronizacja czasowa układu może być także uzyskana za pomocą zespołu elektronicznego. Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania, pokazanym na fig. 6, wytłaczanie kleju jest sterowane przez zespół elektroniczny. Korzystne jest wprowadzenie sygnału, który odpowiada obrotowi wałka napędowego. Może to być uzyskane dzięki zastosowaniu przełącznika zbliżeniowego umieszczonego w sąsiedztwie wałka napędowego.

Metalowa płytka może być zamontowana na wałku napędowym, tak aby, gdy płytka zostanie obrócona od przełącznika, przełącznik wyłączał się, lub na odwrót. Zbliżeniowy przełącznik wysyła następnie sygnał zerujący do programowalnego regulatora ograniczającego, w celu podania sygnału do głowic wytłaczających do wytłaczania kleju. Urządzenie kodujące może następnie zostać połączone z wałkiem napędowym, w celu wysyłania prawidłowego szeregu przeliczalnych impulsów do programowalnego regulatora ograniczającego, gdy wałek napędowy się obraca. Zbliżeniowy przełącznik, regulator i urządzenie kodujące typu zastosowanego w korzystnym przykładzie wykonania są dostępne w handlu z firmy Slautterback Corp., w Monterey, Califomia.

Należy zauważyć, że zgodnie z korzystnym przykładem wykonania, sygnał będzie przesyłany tylko do głowic wytłaczających 58, które tworzą ustawioną pod kątem krawędź kleju 42, ponieważ druga głowica wytłaczająca 56 tworzy ciągły wałek kleju 36 i nie jest włączana i wyłączana podczas cyklu. Należy także zauważyć, ze fizyczne urządzenia obrotowe, takie jak krzywki lub tym podobne elementy, mogą być stosowane zamiast sygnalizowania elektronicznego. Krzywka uaktywnia przekaźnik lub przełącznik pneumatyczny, lub tym podobne urządzenie, które uaktywnia głowicę wytłaczającą do wytłaczania kleju. Krzywka jednakże jest mniej pożądana niż przełącznik zblizeniowy, ponieważ w przypadku, gdy pożądana jest krawędź kleju o innej szerokości, krzywka musi być wymieniona. Ponadto krzywka taka może odskakiwać i/lub zużywać się. Należy także zauważyć, że mogą być stosowane bardziej wyszukane regulatory, takie jak programowalne regulatory logiczne lub komputery, zamiast programowalnego regulatora ograniczającego. Dodatkowo, kółka zębate i koła pasowe mogą być szczególnie uzyteczne, jeżeli stosowane jest drukowanie zamiast wytłaczania.

187 452

Programowalny regulator ograniczający rozpoczyna odliczanie od zera i zlicza w górę do momentu, gdy przełącznik zbliżeniowy prześle mu sygnał zerujący. Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania, sygnał zerujący pochodzi od przełącznika zbliżeniowego. Mogą być stosowane inne formy sygnalizowania zerowania licznika w programowalnym regulatorze ograniczającym, takie jak „oko elektryczne”, wiązka optyczna, lub tym podobne.

Urządzenie kodujące dostarcza ciągłe przeliczalne impulsy. Podczas każdego cyklu przeliczania, programowalny regulator ograniczający jest programowany tak, by sygnalizował głowicom wytłaczającym 58, aby wydzielały wałki kleju 42 w nieciągłych okresach czasu lub liczbie odliczeń. Podczas działania, na przykład, urządzenie kodujące może dostarczać 1000 impulsów na obrót wałka napędowego. Licznik może być zerowany przez przełącznik zbliżeniowy raz na obrót wałka napędowego. Programowalny regulator ograniczający może być programowany do sygnalizowania głowicom wytłaczającym 58 wytłaczanie kleju 42, na przykład, pomiędzy numerem zliczenia 300 i 375. Jeżeli mechanizm odcinający jest sterowany elektronicznie, urządzenie kodujące może także być programowane, aby wysyłało sygnał do obcinaka 74 do cięcia przy numerze, na przykład, 700. W ten sposób, działanie obcinaka 74 i głowic wytłaczających 58 może być przestawione, w celu utworzenia kieszeni 30 na skoroszytach 40. Zatem układ ten może być synchronizowany czasowo w celu przygotowania skoroszytu/kieszeni jakiegokolwiek rozmiaru poprzez zmodyfikowanie zaprogramowania programowalnego regulatora ograniczającego oraz ilości materiału dostarczanego przez układ podczas każdego cyklu. Gdy głowice wytłaczające lub zestaw obcinający 72 są synchronizowane czasowo przez zespół obrotowy, przekładnia zębata jest ustawiona tak, aby obcinanie i wytłaczanie zostały skoordynowane ze sobą, w celu zapewnienia powstania skoroszytu na akta o odpowiednim rozmiarze. Istnieją inne znane sposoby synchronizowania działania układu. Na przykład krzywka może zostać zamontowana na wałku napędowym, w celu zerowania licznika w programowalnym regulatorze ograniczającym zamiast przełącznika zbliżeniowego. Przy tym tu także krzywka może odskakiwać i/lub zużywać się.

Odnośnie teraz fig. 7, sposób wytwarzania skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń przewiduje kilka etapów. Najpierw krawędź kleju 36 jest osadzana wzdłuż spodniej krawędzi 44 materiału kieszeni 31. Krawędź kleju osadzana wzdłuż spodniej krawędzi 44 jest korzystnie osadzana w sposób ciągły. Materiał kieszeni jest określany także jako pierwszy zwój. Jednocześnie, kilka linii, pasków lub wałków kleju jest wytłaczanych na materiał kieszeni 31 wzdłuz drugiej krawędzi 42. Krawędzie kleju 42 są pozycjonowane pod kątem względem linii ciągłej 36 i są korzystnie prostopadłe do linii ciągłej kleju 36. Pasek kleju jest korzystnie wykonywany z szeregu wytłoczonych wałków. Połączenie linii ciągłej i ustawionych pod kątem krawędzi 42 tworzy ciągłe połączone wzory kleju o kształcie litery „U”. Ustawione pod kątem krawędzie kleju 42 korzystnie posiadają szerokość, która ma wystarczającą wielkość, aby gdy ustawione pod kątem krawędzie zostaną przecięte w połowie, zostały utworzone dwie połączone krawędzie 46, w celu uformowania dwóch osobnych krawędzi kieszeni.

Po nałożeniu kleju na materiał kieszeni 31, materiał kieszeni 31 oraz materiał skoroszytu 11 przechodzi pomiędzy rolką wywierającą nacisk 62 i rolką napędzaną 55. Materiał skoroszytu 11 jest także określany w niniejszym opisie jako drugi zwój. Napędzana rolka 55 prowadzi materiały przez układ. Rolka dociskowa 62 wywiera nacisk na materiały, tak aby klej został ściśnięty pomiędzy dwoma zwojami, przez co klej ten nieznacznie się rozprzestrzenia.

Po połączeniu materiału kieszeni 31 z materiałem skoroszytu 11, złożony materiał 70 przechodzi pod krawędzią tnącą 74. Krawędź tnąca 74 przesuwa się w dół, w celu obcięcia złozonego materiału 70 na osobne fragmenty, przy czym każdy fragment stanowi osobny skoroszyt na akta. Krawędź tnąca 74 przecina złożony materiał 70 wzdłuż osi wyznaczonej zasadniczo przez środek ustawionych pod kątem krawędzi kleju 42. Obcinak 74 tnie poprzez ustawione pod kątem krawędzie 42, tak że klej zostaje rozmieszczony po obu stronach krawędzi tnącej 74, w celu uformowania dwóch połączonych krawędzi 46 po każdej stronie cięcia.

Należy także zauważyć, że może zostać zastosowany postępowo-zwrotny proces obcinania złozonego materiału 70, zamiast ciągłego procesu obcinania. W przypadku procesu postępowo-zwrotnego, złożony materiał 70 jest okresowo zatrzymywany, w celu przeprowadzenia operacji na materiale, takiej jak dodanie elementów i cech podwieszanego skoroszytu na

187 452 akta. Gdy materiał zostanie zatrzymany, może wystąpić obcinanie. Materiał ten może zostać zatrzymany poprzez umieszczenie sztabki na przesuwanym materiale, w celu okresowego zatrzymania go w miejscu, lub za pomocą innych znanych środków.

Ponieważ krawędź tnąca 74 tnie przez oś każdej ustawionej pod kątem krawędzi kleju 42, na każdym poszczególnym skoroszycie na akta pozostaje warstwa kleju o kształcie litery U. Klej w kształcie litery U łączy zwój kieszeni 31 ze zwojem skoroszytu 11 i powoduje uformowanie kieszeni na skoroszycie. Korzystnie, boczne krawędzie kieszeni 38 znajdują się w ściętym wyrównaniu z bocznymi krawędziami skoroszytu, tworząc czystą krawędź skoroszytu na akta w miejscu, gdzie spotyka się skoroszyt i kieszeń. Ponieważ czysta krawędź jest utworzona w każdym skoroszycie na akta, nigdy nie jest konieczne wyrównanie kieszeni na skoroszycie po utworzeniu skoroszytu, bądź wyrównywanie brzegów kieszeni osobno, w celu dopasowania jej do skoroszytu na akta.

Proces ten także jest korzystnie synchronizowany czasowo, tak aby ustawione pod kątem krawędzie kleju 42 zostały nałożone w odpowiednim miejscu, oraz tak aby krawędź tnąca dzieliła złożony materiał 70 wzdłuż osi każdej ustawionej pod kątem krawędzi kleju 42, w celu utworzenia kieszeni 30. Oś ta jest korzystnie umieszczona zasadniczo centralnie wzdłuż długości kleju 42. Także tutaj synchronizacja czasowa może być przeprowadzona albo przez zespół obrotowy albo elektroniczny. Wyżej opisany proces jest bardziej korzystny niż inne procesy, ponieważ jest niezawodny i prosty. Zamiast konieczności wcześniejszego wycięcia kieszeni i synchronizowania ich umieszczenia na materiale skoroszytu, lub ich ręcznego umieszczania, proces ten umieszcza kieszeń przez przenoszenie arkuszy materiału i dzielenie ich po połączeniu materiałów. Proces ten nie posiada wad w postaci ograniczeń prędkości, jedynym ograniczeniem jest wytrzymałość zastosowanych materiałów.

Jak pokazano na fig. 8, wyżej opisany sposób wytwarzania skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń może być rozwinięty, w celu utworzenia podwieszanego skoroszytu na akta. Zgodnie z tym procesem, korzystne jest dobranie różnych kolorów na materiał kieszeni 31 i materiał skoroszytu 11, w celu zapewnienia możliwości optycznego odróżnienia dwóch materiałów. Podobnie korzystne jest dobranie różnych kolorów dwóch zwojów przy tworzeniu skoroszytu na akta.

Po osadzeniu kleju na dwóch krawędziach pierwszego zwoju i dociśnięciu pierwszego zwoju do zwoju drugiego, w celu połączenia tych zwojów wzdłuż krawędzi kleju, zwoje te są odcinane wzdłuż jednej krawędzi w celu utworzenia arkusza z kieszenią. Arkusz ten może następnie zostać zagięty wzdłuż linii środkowej 16, w celu utworzenia krawędzi spodniej 16 z pierwszą 12 i drugą 14 częścią bocznych ścianek, które są połączone przy spodniej krawędzi 16. Pierwsza 12 i druga 14 część bocznych ścianek posiadają górne krawędzie kończące 17. Szczeliny 18 mogą być przewidziane wzdłuż górnych krawędzi końcowych w celu umieszczenia etykietek. Górne krawędzie końcowe do umieszczenia etykietek. Górne krawędzie końcowe 17 mogą następnie zostać zawinięte, w celu uformowania kanału, a człon prętowy 20 może być umieszczony w tym kanale. Człon prętowy jest stosowany do utrzymywania podwieszanego skoroszytu na akta wewnątrz przestrzeni magazynowania, takiej jak szafka kartotekowa.

Powinno być zrozumiałe, że rozmaite odmiany i modyfikacje pozostające w idei i zakresie niniejszego wynalazku poza omówionymi w niniejszym opisie mogą zostać przeprowadzone przez specjalistów w dziedzinie, do których skierowany jest niniejszy wynalazek. Zgodnie z tym, wszelkie celowe modyfikacje łatwo osiągalne dla specjalisty w dziedzinie dzięki powyższemu opisowi powinny zostać włączone jako kolejne przykłady wykonania niniejszego wynalazku. Zakres niniejszego wynalazku został określony w załączonych zastrzeżeniach.

Claims (20)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Skoroszyt na akta, wyposażony w kieszeń, znamienny tym, że zawiera pierwszy arkusz elastycznego materiału (10, 40) zagięty wzdłuż linii środkowej (16) formując spodnią krawędź z pierwszą i drugą częścią bocznych ścianek (12, 14) połączonych przy tej spodniej krawędzi, a każda część bocznej ścianki (12, 14) posiada parę ściętych krawędzi bocznych, zaś drugi arkusz elastycznego materiału zamocowany jest do arkusza pierwszego formując przynajmniej jedną kieszeń (30), a drugi arkusz posiada parę bocznych krawędzi, które są albo dokładnie wyrównane albo obcięte krawędzie drugiego arkusza i pierwszego arkusza są nieznacznie przesunięte w stosunku do siebie.
2. 2. Skoroszyt, według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy i drugi arkusz posiada równoległe boczne krawędzie, oraz drugi arkusz jest zamocowany do pierwszego arkusza za pomocą kleju (32).
3. 3. Skoroszyt, według zastrz. 1, znamienny tym, że drugi arkusz posiada cztery krawędzie, w tym krawędź górną (34), krawędź spodnią (44), oraz dwie krawędzie boczne (38), a klej (32) jest osadzany wzdłuż bocznych krawędzi (38) i krawędzi spodniej (44), przez co gdy drugi arkusz zostanie zamocowany do pierwszego arkusza uformowana jest przynajmniej jedna kieszeń (30) z otworem przy krawędzi górnej (34).
4. 4. Skoroszyt, według zastrz. 2, znamienny tym, że drugi arkusz jest mocowany do wewnętrznej powierzchni pierwszej części bocznej ścianki (12, 14) pierwszego arkusza ze spodnią krawędzią drugiego arkusza umieszczoną przylegle i równolegle do spodniej krawędzi pierwszego arkusza.
5. 5. Skoroszyt, według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwsza i druga część bocznych ścianek (12,14) zawiera górne krawędzie końcowe (17), które są zawinięte formując kanały.
6. 6. Skoroszyt, według zastrz. 4, znamienny tym, że przynajmniej jeden człon prętowy (20) jest umieszczony we wspomnianych kanałach.
7. 7. Skoroszyt, według zastrz. 5, znamienny tym, że równomiernie rozmieszczone szczeliny (18) są umieszczone na wewnętrznej powierzchni wspomnianych górnych krawędzi końcowych (17) do przyjmowania etykietek.
8. 8. Skoroszyt, według zastrz. 6, znamienny tym, że spodnia krawędź skoroszytu zawiera przynajmniej jedno poziome liniowe wgłębienie, które dostarcza linię zagięcia (19) do formowania przynajmniej jednej dodatkowej linii środkowej, w celu umożliwienia poszerzenia spodu skoroszytu na akta (10, 40).
9. 9. Skoroszyt, według zastrz. 1, znamienny tym, ze pierwszy arkusz i drugi arkusz są wykonane korzystnie z kolorowych elastycznych materiałów, przez co odróżnia się optycznie przynajmniej jedną kieszeń (30).
10. 10. Sposób wytwarzania skoroszytu na akta wyposażonego w kieszeń, znamienny tym, że osadza się klej (32) wzdłuż pierwszej linii (44, 38) pierwszego zwoju (31, 11) elastycznego materiału, po czym osadza się klej (32) wzdłuz drugiej linii (38, 44) pierwszego zwoju (31, 11) znajdującego się pod kątem względem pierwszej linii (44, 38), następnie dociska się pierwszy zwój (31, 11) do zwoju drugiego (11, 31) elastycznego materiału przez dostarczanie pierwszego i drugiego zwoju (31, 11) razem do stanowiska roboczego (55, 62), łącząc pierwszy zwój (31, 11) i drugi zwój (11, 31) na pierwszej linii i drugich liniach (38, 44) za pomocą kleju (32), po czym obcina się pierwszy i drugi zwój (31, 11) wzdłuż drugich linii (38, 44), formując arkusz wyposażony w kieszeń (30) umieszczoną na nim, a obcięte krawędzie arkusza i kieszeni (30) są albo dokładnie wyrównane albo są nieznacznie przemieszczone w stosunku do siebie po obcięciu i osadzeniu kleju.
11. 11. Sposób, według zastrz. 10, znamienny tym, że synchronizuje się czas osadzania kleju (32) wzdłuz drugiej linii (38), który jest roboczo powiązany z obcinaniem pierwszego

    187 452 i drugiego zwoju (31, 11), a obcinanie wykonuje się wzdłuż linii, które są równoległe do linii, wzdłuż których klej (32) jest osadzany i które są przecinane.
12. 12. Sposób, według zastrz. 10, znamienny tym, że obcięcie wykonuje się wzdłuż drugich usytuowanych pod kątem linii, a klej (32) drugich ustawionych pod kątem linii ma szerokość wystarczającą do umożliwienia takiego ich przecięcia, aby po każdej stronie przecięcia zostały uformowane połączone obszary, przy czym cięcie to tworzy otwartą krawędź (34) i trzy połączone krawędzie (38, 44) na pierwszym zwoju (31).
13. 13. Sposób, według zastrz. 11, znamienny tym, że druga usytuowana pod kątem linia (38) jest prostopadła do krawędzi spodniej (44).
14. 14. Sposób, według zastrz. 10, znamienny tym, że co najmniej klej, który jest osadzany wzdłuż jednej linii (32) stanowi klej topliwy, który jest wytłaczany w linii (36).
15. 15. Sposób, według zastrz. 11, znamienny tym, że inny klej stanowi klej topliwy, który jest wytłaczany w wałkach (42) wzdłuż pozostałych linii.
16. 16. Sposób, według zastrz. 10, znamienny tym, że zagina się arkusz wzdłuż linii środkowej (16), formując krawędź spodnią z pierwszą i drugą częścią bocznych ścianek (12, 14) połączonych przy tej krawędzi spodniej z pierwszą i drugą częścią bocznych ścianek (12, 14) posiadających górne krawędzie końcowe (17).
17. 17. Sposób, według zastrz. 15, znamienny tym. że zawija się górne krawędzie końcowe (17) drugiego zwoju formując kanały.
18. 18. Sposób, według zastrz. 16, znamienny tym, że umieszcza się człon prętowy (20) w każdym kanale.
19. 19. Sposób, według zastrz. 15, znamienny tym, że dostarcza się szczeliny (18) na etykietki wzdłuż górnych krawędzi końcowych przed ich zawinięciem.
20. 20. Sposób, według zastrz. 10, znamienny tym, że pierwszy zwój (31) i drugi zwój (11), korzystnie są z kolorowych elastycznych materiałów, przez co te zwoje (31,11) są odróżniane optycznie.