PL187248B1

PL187248B1 - Urządzenie do inhalacji

Info

Publication number: PL187248B1
Application number: PL98334447A
Authority: PL
Inventors: Bosko Dmitrovic; Paul K. Rand; Peter J. Brand; Etienne Seguelas; David Buday-Goldberger
Original assignee: Glaxo Group Ltd
Priority date: 1997-01-08
Filing date: 1998-01-06
Publication date: 2004-06-30
Also published as: CA2277150A1; HRP980382A2; WO1998030262A3; EP0954348B1; ATE303838T1; AR011372A1; AP2002002693A0; CZ2000298A3; AP1165A; WO1998030262A2; DE69827112D1; CO5080756A1; EA200000229A1; AP1259A; PL187815B1; HUP0000885A3; JP2001507966A; HRP980382B1; AP9901596A0; AR017446A2

Abstract

1. Urzadzenie do inhalacji, zawierajace korpus tworzacy zbiornik na lekarstwo w postaci proszku, wylot, przez który uzytkownik moze inhalowac i element dozujacy z utworzonym w nim co najmniej jednym zaglebieniem dozujacym, przy czym element dozujacy jest przesuwny miedzy pierwszym poloze- niem, w którym co najmniej jedno zaglebienie dozujace laczy sie ze zbiornikiem dla uzyskania z niego dawki proszku a drugim polozeniem, w którym co najmniej jedno zaglebienie dozujace laczy sie z wylotem dla umozliwienia uzytkownikowi inhalowa- nia dawki, przy czym co najmniej jedno zaglebienie dozujace jest utworzone w powierzchni elementu dozujacego, która jest dociskana do dopasowanej do niej powierzchni korpusu w dolnej czesci zbiornika tworzac dynamiczne uszczelnienie, oraz co najmniej jedna z powierzchni, góma powierzchnia elementu dozujacego lub dolna powierzchnia podstawy korpusu jest z gietkiego materialu, znamienne tym, ze gietki material górn ej powierzchni elementu dozujacego (3, 53) lub dolnej powierzchni podstawy (10, 60) korpusu (5, 55) ma twardosc mniejsza niz 80 wedlug Shorea A. FIG.1 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do inhalacji. Niniejszy wynalazek odnosi się do urządzenia do inhalacji, za pomocą którego odmierzone dawki lekarstwa w postaci proszku mogą być rozproszone w stronę użytkownika. W szczególności, odnosi się to do urządzenia takiego typu, w którym proszek leczniczy jest utrzymywany w całości w zbiorniku, w który urządzenie jest wyposażone i jest odmierzany z tego zbiornika.

Międzynarodowa publikacja zgłoszenia patentowego numer WO 96/08284 opisuje urządzenie do inhalacji opisanego właśnie typu, zawierające korpus, tworzący zbiornik na lekarstwo w postaci proszku, wylot, przez który użytkownik może inhalować i element dozujący z utworzonym w nim co najmniej jednym zagłębieniem dozującym. Element dozujący może być przesuwany między pierwszym położeniem, w którym dozujące zagłębienie łączy się ze zbiornikiem w celu otrzymania dawki proszku ze zbiornika i drugim położeniem, w którym zagłębienie dozujące łączy się z wylotem w celu umożliwienia użytkownikowi inhalowania dawki. Zagłębienie dozujące jest utworzone w gładkiej, płaskiej powierzchni elementu dozującego, który jest zamontowany w kontakcie z podobną płaską powierzchnią korpusu w dolnym końcu zbiornika. Stykające się płaskie powierzchnie są wykonane z twardego materiału, posiadającego wypolerowane, gładkie powierzchnie, które tworzą efektywne, dynamiczne uszczelnienie między elementem dozującym a korpusem w celu uniemożliwienia

187 248 zarówno utraty proszku ze zbiornika, jak i przedostania się wilgoci do zbiornika przez połączenie między podstawą i elementem dozującym.

Dla uzyskania wymaganych charakterystyk uszczelniających obie stykające się powierzchnie muszą być dotarte i wypolerowane w celu zapewnienia bardzo dokładnego dopasowania profili i wysokiego stopnia gładkości. Wszelkie nierówności profilu lub szorstkość wykończenia w dowolnej ze stykających się powierzchni pogarszają charakterystyki uszczelnienia. Zatem konieczna precyzja wykończenia tych powierzchni wymaga operacji dokładnego docierania i polerowania, które znacznie zwiększają koszty wytwarzania.

Celem wynalazku jest dostarczenie urządzenia do inhalacji opisanego typu, wykorzystującego efektywne dynamiczne uszczelnienie, które jest tańsze i łatwiejsze do wykonania. Określenie „dynamiczne uszczelnienie” w tym kontekście oznacza uszczelnienie, które umożliwia i może wytrzymać względny ruch dwóch powierzchni.

Urządzenie do inhalacji zawierające korpus tworzący zbiornik na lekarstwo w postaci proszku, wylot, przez który użytkownik może inhalować i element dozujący z utworzonym w nim co najmniej jednym zagłębieniem dozującym, przy czym element dozujący jest przesuwny między pierwszym położeniem, w którym co najmniej jedno zagłębienie dozujące łączy się ze zbiornikiem dla uzyskania z niego dawki proszku, a drugim położeniem, w którym co najmniej jedno zagłębienie dozujące łączy się z wylotem dla umożliwienia użytkownikowi inhalowania dawki, przy czym co najmniej jedno zagłębienie dozujące jest utworzone w powierzchni elementu dozującego, która jest dociskana do dopasowanej do niej powierzchni korpusu w dolnej części zbiornika tworząc dynamiczne uszczelnienie, oraz co najmniej jedna z powierzchni, górna powierzchnia elementu dozującego lub dolna powierzchnia podstawy korpusu jest z giętkiego materiału, według wynalazku charakteryzuje się tym, że giętki materiał górnej powierzchni elementu dozującego lub dolnej powierzchni podstawy korpusu ma twardość mniejszą 15 niż 80 według Shore'a A.

Korzystnie giętki materiał ma współczynnik tarcia równy co najwyżej 0.4. Dzięki zastosowaniu materiału mającego mały współczynnik tarcia, powierzchnie będą poruszały się gładko i łatwo jedna po drugiej, zwiększając płynność działania urządzenia.

Korzystnie górna powierzchnia elementu dozującego i dolna powierzchnia podstawy korpusu są płaskie.

Korzystnie dolna powierzchnia podstawy korpusu jest z materiału giętkiego.

Korzystnie dolna powierzchnia podstawy korpusu zawiera wkład gumowy mający twardość między 40 a 60 według Shore'a A.

Korzystnie wkład gumowy zawiera chlorowany butyl lub laminowany butyl z powierzchnią stykową wykonaną z warstwy PTFE, polipropylenu i polietylenu.

Korzystnie górna powierzchnia elementu dozującego jest jednolitą konstrukcją z elementem dozującym.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój poprzeczny urządzenia według wynalazku, fig. 2 przedstawia przekrój wzdłuż linii X-X z fig. 1, fig. 3, 4 i 5 przedstawiają rzuty perspektywiczne pokazujące trzy etapy działanie urządzenia z fig. 1,2 i fig. od 6 do 9, fig. 6 przedstawia przekrój przez drugi przykład wykonania urządzenia według wynalazku, fig. 7 przedstawia przekrój wzdłuż linii Y-Y z fig. 6, fig. 8 przedstawia widok rozłożonego urządzenia według przykładu wykonania pokazanego na fig. 6 i 7, fig. 9 przedstawia rzut perspektywiczny rozłożonego, częściowo przeciętego, mechanizmu wskazywania dawki dla przykładu wykonania z fig. od 6 do 8.

Urządzenie pokazane w przekroju na fig. 1 i 2 zawiera główny korpus 5, który określa zbiornik 6 i pokrywę 2 łub zamknięcie zbiornika 6. Zbiornik 6 zawiera zapas lekarstwa w postaci proszku (nie pokazany). Lekarstwo jest typu odpowiedniego do inhalacji i wiele takich lekarstw, na przykład do leczenia astmy, jest dobrze znanych dla specjalistów w danej dziedzinie. Sproszkowane lekarstwa odpowiednie do tego celu obejmują salbutamol, beklometazon, salmeterol, flutikazon, formoterol, terbutalin, budesonid i flunizolid oraz fizjologicznie akceptowalne sole, roztwory i estry lub ich dowolne kombinacje. Korzystnymi lekarstwami są salbutamol, siarczan salbutamolu, salmeterol, ksinafoan salmeterolu, propionian flutikazonu, dwupropionian beklometazonu i siarczan terbutaliny. Mogą być również stosowane indywidualne izomery, takie jak R-salbutamol. Należy

187 248 rozumieć, że proszek leczniczy może zawierać jeden lub kilka składników aktywnych w postaci czystej lub dodatkowo nośnik, na przykład sproszkowaną laktozę.

Pokrywa 2 zbiornika 6 może być wyposażona we wkład z osuszaczem (nie pokazany) w celu absorbowania wilgoci i zmniejszania ryzyka, że proszek w zbiorniku 6 zaabsorbuje wilgoć i jego cząsteczki ulegną zbryleniu. Pokrywa 2 może być rozłącznie zamocowana do korpusu 5 dowolnymi znanymi sposobami, na przykład przy pomocy śruby lub zatrzasku, w celu umożliwienia ponownego napełniania zbiornika 6 proszkiem. Alternatywnie, urządzenie może być przeznaczone do wyrzucenia po wyczerpaniu zapasu proszku w zbiorniku 6 i w tym przypadku pokrywa 2 może być na stałe przymocowana do korpusu 5 przy pomocy pasowania z wciskiem lub przy pomocy kleju, spawania ultradźwiękowego lub w dowolny inny sposób. Gumowy pierścień uszczelniający 4 typu farmaceutycznego może być umieszczony między pokrywą 2 a korpusem 5 w celu zapobiegania przedostawaniu się wilgoci do zbiornika 6.

Główny korpus 5 w dolnej części jest połączony z podstawą 10, która wraz z korpusem 5 tworzy otwór 11, który jest przesunięty od osi pionowej urządzenia i przez który proszek może przechodzić ze zbiornika 6 do elementu dozującego 3. Proszek jest kierowany do otworu przez ścianki zbiornika 6, które tworzą lejek. Z dolnej części głównego korpusu 5 rozciąga się poprzecznie ustnik 7. Jeśli jednak urządzenie jest przeznaczone do inhalacji nosem, ustnik może zostać zastąpiony przez element służący do inhalacji nosem. Element dozujący 3, posiadający zagłębienie dozujące 22, jest zamontowany na dolnej części 9 korpusu 5, która jest przegubowo połączona z głównym korpusem 5 tak, że może być obracana wokół osi pionowej urządzenia. Jak wyjaśniono dokładniej poniżej, dolna część 9 korpusu 5 służy do umożliwienia obrócenia elementu dozującego 3, przy jednoczesnym utrzymaniu go w osiowym dopasowaniu do podstawy 10. Dociska również element dozujący 3 w kontakcie z podstawą 10. Osłona 33 przed kurzem jest przymocowana do dolnej części 9 korpusu 5 przy pomocy zawieszenia przegubowego 34.

Ciężarek 31 w postaci pierścienia otacza zbiornik 6 i może przesuwać się wzdłużnie po nim. Ruch ciężarka 31 jest ograniczony od góry zbiornika przez ogranicznik 32, utworzony jako integralna część korpusu 5, zaś od dołu zbiornika przez podstawę 10, która działa jak kowadło.

Należy rozumieć, że podczas gdy opisane tutaj urządzenie zawiera ciężarek w opisanym poniżej celu, ciężarek nie jest istotnym elementem wynalazku i można go pominąć.

Dolna powierzchnia podstawy 10 jest utworzona przez płaski, giętki wkład gumowy (nie pokazany), podczas gdy górna powierzchnia elementu dozującego 3 jest wytłoczona z płaską powierzchnią stykową w celu utworzenia dynamicznego uszczelnienia miedzy korpusem 5 a elementem dozującym 3. Wspomniane płaskie powierzchnie dostarczają powierzchni stykowych, między którymi w zasadzie nie ma luzu. Powietrze i proszek są zatem usunięte z połączenia między podstawą 10 a elementem dozującym 3, zarówno w stanie statycznym, jak i podczas ruchu poślizgowego jednej powierzchni po drugiej, minimalizując zarówno straty proszku ze zbiornika, jak i przedostawanie się wilgoci do zbiornika 6 przez połączenie między podstawą 10 i elementem dozującym 3. Ten typ dynamicznego lub ślizgowego uszczelnienia omija potrzebę stosowania dodatkowych środków uszczelniających między podstawą 10 a elementem dozującym 3.

Stykające się powierzchnie nie muszą być wyposażone w dokładne wykończenie w celu zapewniania efektywnego uszczelnienia. Wszelkie nierówności górnej powierzchni elementu dozującego 3 są kompensowane przez giętki wkład gumowy w celu utrzymania efektywnego uszczelnienia. Chociaż właściwe działanie uszczelnienia może być uzyskane przy użyciu materiału gumowego, mającego twardość poniżej 80 według Shore'a A, stwierdzono, że optymalne działanie uszczelnienia jest uzyskane przy użyciu gumowego materiału, mającego twardość między 40 a 60 według Shore'a A. Jeśli twardość gumy jest mniejsza niż 40 według Shore'a A, gumowy wkład ma tendencję do odkształcania się do zagłębienia dozującego 22, wyskrobując proszek z zagłębienia i zmniejszając ilość odmierzonego proszku. Z drugiej strony, jeśli twardość gumy jest powyżej 60 według Shore'a A, efektywność uszczelnienia może być pogorszona. Gładkie wykończenia na obu powierzchniach stykowych są pożądane w celu utrzymania dobrego uszczelnienia, ale dobre wyniki zostały uzyskane dla powierzchni

187 248 stykowych ukształtowanych bezpośrednio za pomocą dobrze wypolerowanych narzędzi bez dodatkowego procesu produkcyjnego.

Gumowy wkład może być wykonany z butylu w celu dostarczenia wymaganej twardości i elastyczności. Jednakże butyl ma wysoki współczynnik tarcia i ma skłonność do wstrzymywania ruchu stykających się powierzchni jednej względem drugiej. Jest zatem korzystne użycie albo chlorowanego butylu, albo butylu laminowanego z powierzchnią stykową wykonaną z warstwy PTFE, polipropylenu lub polietylenu. Takie wkłady gumowe mogą być wykonywane standardowymi technikami i zapewniają powierzchnię stykową o obniżonym współczynniku tarcia. Alternatywnie, powierzchnia stykowa może być poddana dowolnej innej obróbce powierzchniowej, która redukuje tarcie, takiej jak modyfikacja plazmowa lub lakierowanie.

PTFE jest szczególnie korzystnym materiałem do tego celu dzięki jego niskiemu współczynnikowi tarcia (poniżej 0.1), chociaż mogą być stosowane materiały posiadające współczynnik tarcia do ok. 0.4. Dobre wyniki zostały uzyskane przy zastosowaniu butylu laminowanego z powierzchnią stykową wykonaną z folii PTFE mającej grubość równą około 0.2 mm. Folia może być przylepiona do wkładu gumowego bez kleju przy użyciu standardowych technik produkcyjnych. Jeśli folia PTFE jest cieńsza niż 0.2 mm, ma ona skłonność do marszczenia się podczas wulkanizacji gumy, zaś gdy folia jest grubsza niż 0.2 mm, wkład staje się twardszy i efektywność uszczelnienia może ulec pogorszeniu.

Powierzchnia stykowa elementu dozującego 3 może być integralnie wytłoczona z elementem dozującym 3 z dowolnego odpowiedniego materiału, np. żywicy acetalowej. Alternatywnie, należy rozumieć, że powierzchnia stykowa elementu dozującego 3 może zostać utworzona przez płaski giętki wkład gumowy, jak opisano powyżej, a dolna powierzchnia podstawy 10 może zostać integralnie wytłoczona w jednym kawałku jako część podstawy 10 z odpowiedniego materiału. Alternatywnie, obie powierzchnie mogą być utworzone przez płaskie, giętkie wkłady gumowe, jak opisano.

W opisanym przykładzie wykonania, obie powierzchnie są utworzone przez powierzchnie płaskich dysków. Należy zauważyć, że dyskowe kształty nie są istotne. Powierzchnie stykowe mogą być utworzone przez powierzchnię ściętego stożka i odpowiedniego gniazda o przekroju ściętego stożka, przez powierzchnie stykowe dwóch współosiowych cylindrów lub przez odpowiednie częściowo sferyczne powierzchnie stykowe kuli i gniazda.

Podczas działania użytkownik początkowo potrząsa urządzeniem poruszając nim do góry i do dołu, przy utrzymywaniu urządzenia ogólnie w położeniu pionowym, jak pokazano na fig. 3. Ciężarek 31 jest w ten sposób zmuszony do wędrowania w górę i w dół zbiornika 6, kolejno uderzając w ogranicznik 32 i podstawę 10. Wytwarzane w ten sposób wstrząsy powodują, że proszek w zbiorniku 6 jest kierowany w dół i dostaje się do zagłębienia dozującego 22.

Użytkownik następnie otwiera osłonę 33 przeciw kurzowi, jak pokazano na fig. 4 i obraca pokrywę połączoną z dolną częścią 9 korpusu 5, jak opisano powyżej i przedstawiono na fig. 5, w celu odsunięcia osłony 33 od ustnika 7 i umożliwienia dostępu do niego oraz w celu ustawienia zagłębienia 22 w linii z otworem 8 prowadzącym do ustnika 7. Użytkownik wie, kiedy zostanie osiągnięte to położenie, gdyż dolna część 9 korpusu 5 sprzęga się z ogranicznikiem (nie pokazanym) i nie przemieści się dalej. Następnie użytkownik inhaluje lekarstwo przez ustnik 1. Po inhalacji użytkownik przywraca początkowe położenie dolnej części 9 korpusu 5 i zamyka osłonę 33 przed kurzem.

W urządzeniu pokazanym na fig. 1 i 2 otwór 11 jest promieniowo przesunięty o kąt 90° wokół pionowej osi urządzenia od otworu 8 w wewnętrznym zakończeniu ustnika 7 w celu umożliwienia przesunięcia o 90° osłony 33 przed kurzem i dolnej części 9 korpusu 5 w celu ułatwienia dostępu do ustnika 7. Jednakże należy zauważyć, że kąt ten może zostać znacznie zwiększony lub nieco zmniejszony zależnie od wymaganego kąta obrotu osłony 33 przed kurzem, dolnej części 9 korpusu 5 i elementu dozującego 3.

Dalsze możliwe modyfikacje opisanego urządzenia obejmują umieszczenie odpowiedniego mechanizmu zliczającego dawki w celu podania użytkownikowi wskazania ilości proszku pozostałego w urządzeniu.

Inny przykład wykonania wynalazku jest pokazany na fig. od 6 do 9. Jak w poprzednim przykładzie wykonania, urządzenie pokazane w przekrojach na fig. 6 i 7 i w postaci zespołu

187 248 rozłożonago na części na fig. 8, zawiera wydłużony główny korpus 55, który tworzy zbiornik 56 i pokrywę 52 lub zamknięcie zbiornika 56. Zbiornik 56 zawiera zapas lekarstwa w postaci proszku (nie pokazany). Pokrywa 52 zbiornika 56 jest przymocowana do korpusu 55 przez mocowanie zatrzaskowe, a gumowy pierścień uszczelniający 54 typu farmaceutycznego jest umieszczony między pokrywa 52 a korpusem 55 w celu uniemożliwienia przedostania się wilgoci do zbiornika 56.

W dolnej części, główny korpus 55 tworzy otwór 51, który jest przesunięty od osi pionowej urządzenia i przez który proszek może przechodzić ze zbiornika 56 do zagłębienia 65 w elemencie dozującym 53. Podstawa 60 jest przymocowana do dolnej części korpusu 55, a dolna powierzchnia podstawy 60 jest wyposażona w płaski, giętki wkład gumowy 5la, podobny do opisanego w odniesieniu do przykładu wykonania pokazanego na fig. od 1 do 5, podczas gdy górna powierzchnia elementu dozującego 53 jest wytłoczona z płaską powierzchnią stykową. Proszek jest prowadzony do otworu 51 przez ścianki zbiornika 56, które tworzą lejek. Z dolnej części głównego korpusu 55 rozciąga się poprzecznie ustnik 57. Element dozujący 53 jest osadzony na dolnym zespole 59 korpusu, który jest przegubowo połączony z głównym korpusem 55, tak że może obracać się wokół osi pionowej urządzenia. Dolny zespół 59 korpusu służy do przeniesienia jego obrotowego ruchu do elementu dozującego 53, przy utrzymaniu go w osiowym ustawieniu z podstawą 60. Dociska on również element dozujący 53 do bliskiego styku z podstawą 60 przy pomocy sprężyny 61. Osłona 63 przed kurzem jest przymocowana do dolnej części 69 korpusu przez mocowanie przegubowe 64.

Środki napędowe wskaźnika dawek, zawierające trzon 70 wyposażony w gwint na większej części swojej długości, sprężysty wypust 71 na dole gwintu i koło zębate 72 z pochylonymi zębami umieszczone poniżej wypustu 71, są obrotowo zamontowane w otworze 73 w ściance głównego korpusu 55 (patrz fig. 9). Nakrętka wskaźnikowa 77 jest nakręcona na trzon 70 i posiada występ wystającym przez okno wskaźnikowe 74 w ściance otworu 73, który nie pozwala, aby nakrętka wskaźnikowa 77 obracała się z trzonem 70.

Sprężysty wypust 71 sprzęga się z zębem 75 utworzonym wewnątrz otworu 73 w celu utworzenia zapadki, umożliwiającej obracanie trzonu 70 tylko w jednym kierunku.

Koło zębate 72 jest umieszczone w sąsiedztwie brzegu elementu dozującego 53, który jest wyposażony w drugi sprężysty wypust 76.

Działanie urządzenia jest podobne jak opisanego w odniesieniu do przykładu wykonania przedstawionego na fig. od 1 do 5. Użytkownik początkowo potrząsa urządzeniem, poruszając nim do góry i do dołu oraz utrzymując urządzenie ogólnie w pionowym ustawieniu, jak pokazano na fig. 3. Zmusza to proszek do przesunięcia w dół i wejścia do zagłębienia dozującego 65 wewnątrz elementu dozującego 53.

Użytkownik następnie otwiera osłonę 63 przed kurzem, jak pokazano na fig. 4 i obraca osłonę 63, która jest połączona z dolnym zespołem 59 korpusu, jak opisano powyżej i jak pokazano na fig. 5, w celu odsunięcia osłony 63 od ustnika 57 i uzyskania dostępu do niego oraz ustawienia zagłębienia dozującego 65 w linii z otworem 66 prowadzącym do ustnika 57. Kiedy element dozujący 53 obraca się z dolnym zespołem 59 korpusu, występ 76 (fig. 9) sprzęga się z pochylonym zębem koła zębatego 72 środków napędowych wskaźnika dawek. Środki napędowe wskaźnika dawek nie mogą obracać się w kierunku ruchu występu 76 w wyniku działania mechanizmu zapadkowego, utworzonego przez ząb 75 i występ 71. W efekcie, występ 76 przechodzi nad pochylonym zębem i dalej, poza kontakt z kołem zębatym 72. Dolny zespół 59 korpusu sprzęga się z ogranicznikiem (nie pokazanym) i nie przesunie się dalej, kiedy zagłębienie 65 jest właściwie ustawione w linii z otworem 66.

Teraz użytkownik inhaluje lekarstwo przez ustnik 57. Powietrze jest wciągane przez kratkę 80 i przejście 81, utworzone przez korpus 55 i otwór 82 w podstawie 60 i przechwytuje proszek w zagłębieniu 65 elementu dozującego 53. Strumień powietrza przenosi przechwycony proszek przez ustnik 57 i jest inhalowany przez użytkownika. Dalej, powietrze jest wciągane do ustnika przez otwory 83 po każdej stronie ustnika 57, dzięki czemu powstają turbulencje, które pomagaj jirozkrusz.yć grudki przechwyconego proszku.

Po inhalacji użytkownik przywraca początkowe położenie dolnego zespołu 59 korpusu i zamyka osłonę 63 przed kurzem.

187 248

Kiedy element dozujący 53 jest obracany, występ 76 ponownie sprzęga się z kołem zębatym 72 środków napędowych wskaźnika dawek. Ponieważ mechanizm zapadkowy utworzony przez ząb 75 i występ 71 umożliwia ruch środków napędowych wskaźnika dawek w kierunku obecnego ruchu występu 76, środki napędowe wskaźnika dawek obracają się o jeden obrót koła zębatego w wyniku sprzężenia z występem 76, kiedy mija on koło zębate 72. Obrót środków napędowych wskaźnika próbek powoduje wędrówkę nakrętki 73 wskaźnika dawek w dół gwintowanego trzonu 70. Skok gwintu i liczba zębów w kole zębatym 72 są dobrane tak aby zapewnić, że nakrętka wskaźnika dawek wędruje z najwyższego położenia „pełne” do najniższego położenia „puste”, kiedy urządzenie zostało użyte dostateczną ilość razy, aby dostarczyć przepisaną ilość dawek, wskazując użytkownikowi, że urządzenie jest puste.

Należy rozumieć, że niniejszy opis jest przedstawiony tylko w celu ilustracji i wynalazek może być poddany modyfikacjom, zmianom i ulepszeniom.

187 248

187 248 δ

FIG. 5

187 248

Η

FIG.6

187 248

FIG.7

187 248

FIG. 9

187 248

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do inhalacji, zawierające korpus tworzący zbiornik na lekarstwo w postaci proszku, wylot, przez który użytkownik może inhalować i element dozujący z utworzonym w nim co najmniej jednym zagłębieniem dozującym, przy czym element dozujący jest przesuwny między pierwszym położeniem, w którym co najmniej jedno zagłębienie dozujące łączy się ze zbiornikiem dla uzyskania z niego dawki proszku a drugim położeniem, w którym co najmniej jedno zagłębienie dozujące łączy się z wylotem dla umożliwienia użytkownikowi inhalowania dawki, przy czym co najmniej jedno zagłębienie dozujące jest utworzone w powierzchni elementu dozującego, która jest dociskana do dopasowanej do niej powierzchni korpusu w dolnej części zbiornika tworząc dynamiczne uszczelnienie, oraz co najmniej jedna z powierzchni, górna powierzchnia elementu dozującego lub dolna powierzchnia podstawy korpusu jest z giętkiego materiału, znamienne tym, że giętki materiał górnej powierzchni elementu dozującego (3, 53) lub dolnej powierzchni podstawy (10, 60) korpusu (5, 55) ma twardość mniejszą niż 80 według Shore'a A.
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że giętki materiał ma współczynnik tarcia równy co najwyżej 0,4.
3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że górna powierzchnia elementu dozującego (3, 53) i dolna powierzchnia podstawy (10, 60) korpusu (5, 55) są płaskie.
4. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3 znamienne tym, że dolna powierzchnia podstawy (10, 60) korpusu (5, 55) jest z materiału giętkiego.
5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że dolna powierzchnia podstawy (60) korpusu (55) zawiera wkład gumowy (51a) mający twardość między 40 a 60 według Shore'a A.
6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że wkład gumowy (51a) zawiera chlorowany butyl lub laminowany butyl z powierzchnią stykową wykonaną z warstwy PTFE, polipropylenu lub polietylenu.
7. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, znamienne tym, że górna powierzchnia elementu dozującego (3, 53) jest jednolitą konstrukcją z elementem dozującym (3, 53).