PL182110B1

PL182110B1 - Wstega wlókninowa puszysta oraz sposób wytwarzania wstegi wlókninowej puszystej PL PL PL PL

Info

Publication number: PL182110B1
Application number: PL96326921A
Authority: PL
Inventors: Lawrence H Sawyer; Linda A Connor; Samuel E Marmon
Original assignee: Kimberly Clark Co
Priority date: 1995-11-30
Filing date: 1996-11-13
Publication date: 2001-11-30
Also published as: ES2170885T3; WO1997021863A2; MY121219A; CN1207779A; EP0864007A2; PL326921A1; US5672415A; TW349135B; AU700143B2; CN1168868C; US5993714A; KR19990071771A; CA2236324C; CO4750843A1; WO1997021863A3; RU2142528C1; EP0864007B1; DE69620009D1; AU1079097A; KR100404288B1

Abstract

1. Wstega wlókninowa, puszysta zawierajaca wieloskladnikowe, sprzezone mikrowlókna spajane podczas przedzenia, znamienna tym, ze wieloskladnikowe, spr zezone m ikrow lókna zaw ieraja od 20% do 80% wagowych polimeru etylenowego o wskazniku szybkosci plyniecia od okolo 60 g/10 min do okolo 400 g /10 min oraz od 80% do 20% wagowych polimeru propylenowego o wskazniku szybkosci plynie- cia od okolo 50 g/10 min do okolo 800 g/10 mm, przy czym mi- krowlókna maja wage na jednostke dlugosci od okolo 0,1 dtex do okolo 1,0 dtex. 7 Sposób wytwarzania wstegi wlókninowej, puszystej zawie- rajacej mikrowlókna, które spaja sie podczas przedzenia, znam ien- ny tym, ze przedzie sie w stanie miekkim ciagle, wieloskladnikowe wlókna sprzezone zawierajace od 20% do 80% wagowych polimeru etylenowego o wskazniku szybkosci plyniecia od okolo 60 g/10 min do okolo 400 g/10 min oraz od 80% do 20% wagowych polimeru propylenowego o wskazniku szybkosci plyniecia od okolo 50 g/10 min do okolo 800 g /10 min, które to w lókna m aja polimer etylenowy i polimer propylenowy rozmieszczone w róznych strefach w po- przek przekroju poprzecznego wzdluz dlugosci wlókien sprzezo- nych, przy czym polimer etylenowy zajmuje co najmniej czesc powierzchni zewnetrznej wzdluz dlugosci wlókien sprzezonych, ponad- to stosuje sie polimer etylenowy, który korzystnie jest homopolime- rem lub kopolimerem etylenu, zas polimer propylenowy jest, korzystnie homopolimerem lub kopolimerem propylenu, po czym chlodzi sie te przedzone wlókna sprzezone wywolujac ich utajona karbikowa- tosc, rozciaga sie te przedzone wlókna sprzezone do postaci mikrowlókien 1 uaktywnia sie za pomoca ogr zewania utajona karbikowatosc nadajac sprzezonym mikrowlóknom kaibikowatosc o r a z ...................................... FIG. 1 PL PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy wstęgi włókninowej puszystej oraz sposobu wytwarzania wstęgi włókninowej puszystej.

Znane są syntetyczne włókna o średniej grubości, zwłaszcza wadze na jednostkę grubości, wynoszącej około 1,5 dtex lub poniżej, które określa się jako mikrowłókna. Znane są także i powszechnie stosowane grupy procesów do wytwarzania mikrowłókien tj. poprzez formowanie włókien ze stopu oraz rozszczepianie włókien. Włókna wytwarzane ze stopu formuje się wytłaczając stopiony materiał termoplastyczny przez wiele drobnych dysz kapilarnych w postaci stopionych włókien do płynącego z dużą prędkością strumienia gorącego gazu, zazwyczaj gorącego powietrza, które dławi włókna stopionego materiału termoplastycznego, zmniejszając ich średnicę, w wyniku czego powstają włókna stopowe. Włókna te, które sąkleiste i nie schłodzone do końca, przenosi się następnie za pomocą płynącego z dużą prędkością strumienia gazu i osadza losowo na powierzchni zbierającej, w wyniku czego tworzy się samoczynnie spojona wstęga. Wstęgi z włókien stopionych sąszeroko stosowane w różnych dziedzinach takich jak, filtry, ściereczki, materiały opakowaniowe, składniki odzieży jednorazowego użytku, składniki wyrobów chłonnych i podobne. Jednakże podczas etapu dławienia w procesie formowania włókien stopowych cząsteczki włókien uzyskują tylko ograniczony stopień orientacji w polimerze, z jakiego są wykonane włókna, a tym samym włókna stopowe i zawierające je wstęgi nie mają wysokiej wytrzymałości mechanicznej.

Włókna rozszczepione wytwarza się na ogół z wieloskładnikowych włókien sprzężonych zawierających zazwyczaj niezgodne składniki polimerowe, które są ułożone w taki sposób, że zajmująróżne strefy przekroju poprzecznego włókna sprzężonego, które to strefy biegną wzdłuż długości włókien. Włókna rozszczepione formuje się rozdzielając mechanicznie lub chemicznie włókna sprzężone wzdłuż powierzchni fazowej pomiędzy różnymi strefami wewnątrz włókna. Proces produkcji włókien rozszczepionych można zastosować do wytwarzania drobnych włókien o stosunkowo wysokiej wytrzymałości mechanicznej, ale wymaga to przeprowadzenia etapu rozdzielania, który jest kłopotliwy i kosztowny. Ponadto bardzo trudno jest wytwarzać całkowicie rozszczepione włókna w konwencjonalnym procesie produkcji włókien rozszczepionych, a ponadto procesy te cechują się tym, że powstają w nich struktury zwarte lub gęste.

Przeprowadzono próby wytwarzania mikrowłókien, które następnie cięto na włókna staplowe. Mikrowłókna te wytwarza się formując włókna technikąprzędzenia za pomocą dysz przędzalniczych, a następnie rozciągając je, zazwyczaj za pomocą rolek odbiorczych, z wysoką prędkością rozciągania, zapewniającą wysoki stopień rozciągnięcia. Jednakże, w miarę zmniejszania się grubości mikrowłókien, wytwarzane z nich mikrowłókna i mikrowłókna staplowe sprawiają kłopoty technologiczne. Przykładowo, mikrowłókna staplowe trudno poddają się rozwłóknianiu i gręplowaniu, oraz wykazują skłonność do tworzenia po gręplowaniu niejednorodnych wstęg włókninowych.

Alternatywnie, przeprowadzono próby wytwarzania mikrowłókienkowych wstęg włókninowych, modyfikując proces wytwarzania wstęg włókninowych z włókien spajanych podczas przędzenia. Włókna spajane podczas przędzenia formuje się, analogicznie jak w procesie wytwarzania włókien stopowych, w procesie formowania stopionego polimeru termoplastycznego za pomocą wielu drobnych dysz kapilarnych, w wyniku czego wytwarza się stopione włókna. Jednakże, odmiennie niż w procesie produkcji włókien stopowych, uformowanych włókien nie wtryskuje się w strumień gorącego gazu, ale podaje, chłodząc, do pneumatycznego urządzenia rozciągającego, działając na nie siłami rozciągającymi za pomocą gazu pod ciśnieniem lub powietrza w pneumatycznym urządzeniu rozciągającym. Rozciągnięte włókna wychodzące z

182 110 urządzenia rozciągającego, będące włóknami w zasadzie nie karbikowanymi, osadza się na powierzchni formującej w sposób losowy, tworząc luźno splecioną wstęgę, a następnie uformowaną wstęgę spaja się termicznie pod ciśnieniem, uzyskując spojone obszary stopione w celu nadania wstędze spójności i stabilności wymiarowej. Włókna spajane podczas przędzenia mają stosunkowo dużą orientację cząsteczkową w porównaniu z włóknami stopowymi, a tym samym mają stosunkowo dużą wytrzymałość mechaniczną. Jednakże włókninowe wstęgi z włókienek spajanych podczas przędzenia wykazują skłonność do zbijania się i spłaszczania, ze względu na nie pofałdowaną strukturę włókien, z jakich sąwykonane, oraz dociskowy charakter procesu ich spajania. Produkcję wstęg z włókien spajanych podczas przędzenia ujawniono, na przykład, w amerykańskich opisach patentowych nr 4,340,563, 3,692,618 oraz 3,802,817.

W celu polepszenia objętościowych parametrów wstęg z włókien spajanych podczas przędzenia, zaproponowano wytwarzanie wstęg z karbikowanych włókien spajanych podczas przędzenia. Przykładowo, w opisie patentowym nr US 5,382,400 ujawniono proces produkcji wstęgi z włókien spajanych podczas przędzenia, w którym wytwarza się puszyste wstęgi z włókien spajanych podczas przędzenia, zawierające sprzężone włókna wieloskładnikowe. Proces ujawniony w opisie patentowym nr US 5,382,400 bardzo dobrze nadaje się do wytwarzania puszystych wstęg z włókien spajanych podczas przędzenia. Natomiast dotychczas nie powiodły się próby wytwarzania puszystych wstęg zawierających drobniejsze włókna niż typowe włókienka spajane podczas przędzenia. Stwierdzono, że zwiększanie pneumatycznej siły rozciągającej i/lub zmniejszanie wydajności formowania włókien z polimeru w fazie stopionej za pomocą dysz kapilarnych, będące typowym sposobem zmniejszania grubości włókien, w zasadzie eliminuje karbikowatość drobnych włókien sprzężonych. Ponadto, stwierdzono, że zastosowanie znanych sposobów zmniejszania wymiarów włókien formowanych podczas przędzenia nie zmniejsza w sposób nieskończony wymiarów włókien. W miarę zwiększania pneumatycznej siły rozciągającej i/lub zmniejszania wydajności do pewnej granicy, włókna zrywają się, przerywając cały proces przędzenia. W rezultacie istnieje granica zmniejszania konwencjonalnymi środkami grubości włókien spajanych podczas przędzenia, i wytwarzanie karbikowanych mikrowłókien, spajanych podczas przędzenia, za pomocą typowych sposobów produkcji włókien nie ma sensu z praktycznego punktu widzenia.

W związku z tym istnieje potrzeba wytwarzania mikrowłókienkowej wstęgi włókninowej, która byłaby puszysta i miała dużą wytrzymałość mechaniczną.

Wstęga włókninowa puszysta zawierająca wieloskładnikowe, sprzężone mikrowłókna spajane podczas przędzenia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wieloskładnikowe, sprzężone mikrowłókna zawierająod 20% do 80% wagowych polimeru etylenowego o wskaźniku szybkości płynięcia od około 60 g/10 min do około 400 g/10 min oraz od 80% do 20% wagowych polimeru propylenowego o wskaźniku szybkości płynięcia od około 50 g/10 min do około 800 g/10 min, przy czym mikrowłókna mają wagę na jednostkę długości od około 0,1 dtex do około 1,0 dtex.

Korzystnie, w skład wieloskładnikowych sprzężonych mikrowłókien wchodzi polimer etylenowy o wskaźniku szybkości płynięcia od około 60 g/10 min do około 250 g/10 min oraz polimer propylenowy o wskaźniku szybkości płynięcia od około 50 g/10 min do około 250 g/10 min.

Korzystnie, polimer etylenowy wybiera się spośród homopolimerów i kopolimerów etylenu, zaś polimer propylenowy wybiera się spośród homopolimerów i kopolimerów propylenu.

Korzystnie, polimer etylenowy jest liniowym polietylenem małej gęstości, a polimer propylenowy jest polipropylenem izotaktycznym.

Korzystnie, wstęga ma gęstość wynoszącą od około 0,015 g/cm³ do około 0,065 g/cm³.

Korzystnie, wstęga ma gęstość wynoszącą od około 0,03 g/cm³ do około 0,06 g/cm³.

Sposób wytwarzania wstęgi włókninowej, puszystej zawierającej mikrowłókna, które spaja się podczas przędzenia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przędzie się w stanie miękkim ciągłe, wieloskładnikowe włókna sprzężone zawierające od 20% do 80% wagowych polimeru etylenowego o wskaźniku szybkości płynięcia od około 60 g/10 min do około 400 g/10 min oraz od 80% do 20% wagowych polimeru propylenowego o wskaźniku szybkości płynięcia od

182 110 około 50 g/10 min do około 800 g/10 min, które to włókna maj ąpolimer etylenowy i polimer propylenowy rozmieszczone w różnych strefach w poprzek przekroju poprzecznego wzdłuż długości włókien sprzężonych, przy czym polimer etylenowy zajmuje co najmniej część powierzchni zewnętrznej wzdłuż długości włókien sprzężonych, ponadto stosuje się polimer etylenowy, który korzystnie jest homopolimerem lub kopolimerem etylenu, zaś polimer propylenowy jest, korzystnie homopolimerem lub kopolimerem propylenu, po czym chłodzi się te przędzone włókna sprzężone wywołując ich utajonąkarbikowatość, rozciąga się te przędzone włókna sprzężone do postaci mikrowłókien i uaktywnia się za pomocą ogrzewania utajoną karbikowatość nadając sprzężonym mikrowłóknom karbikowatość oraz osadza się karbikowane mikrowłókna w postaci puszystej, włókninowej wstęgi o gęstości wynoszącej od około 0,01 g/cm³ do około 0,075 g/cm³, przy czym stosuje się mikrowłókna o wadze na jednostkę długości wynoszącej od około 0,1 dtex do około 1,5 dtex.

Korzystnie, stosuje się polimer etylenowy o wskaźniku szybkości płynięcia od około 100 g/10 min do około 200 g/10 min oraz polimer propylenowy o wskaźniku szybkości płynięcia od około 60 g/10 min do około 200 g/10 min.

Korzystnie, stosuje się polimer etylenowy, który jest liniowym polietylenem małej gęstości, zaś polimer propylenowy jest polipropylenem.

Korzystnie, uaktywnia się karbikowatość i rozciąga się włókna za pomocą pneumatycznego urządzenia rozciągającego na gorące powietrze.

Korzystnie, wstęgę spaja się ponadto przedmuchowe za pomocą powietrza.

Korzystnie, najpierw uaktywnia się karbikowatość mikrowłókien, a następnie osadza się je.

Korzystnie, osadza się karbikowane mikrowłókna w postaci puszystej, włókninowej wstęgi o gęstości wynoszącej od około 0,03 g/cm³ do około 0,065 g/cm³.

Zaletą wynalazku jest zapewnienie przestrzennej lub puszystej wstęgi włókninowej zawierającej formowane pneumatycznie włókienka, zwłaszcza włókna spajane podczas przędzenia, gdzie wstęga ma gęstość od około 0,01 g/cm³ do około 0,075 g/cm³, a mikrowłókna mają wagę na jednostkę długości od około 0,1 dtex do około 1,0 detex.

W stosowanym tu znaczeniu, termin „mikrowłókna” odnosi się do włókien, których waga na jednostkę długości jest równa lub mniejsza niż około 1,5 dtex. Termin „wstęgi”, w stosowanym tu znaczeniu, odnosi się do włóknistych wstęg i tkanin.

Wynalazek w przykładzie wykonania przedstawiono na rysunku fig. 1, który przedstawia sposób wytwarzania puszystej włókniny według wynalazku.

Wstęga włókninowa, puszysta według wynalazku ma małą gęstość, zaś w jej skład wchodzą rozciągane pneumatycznie, karbikowane mikrowłókna, przy czym mikrowłókna są wieloskładnikowymi włóknami sprzężonymi. W skład wieloskładnikowych włókien sprzężonych wchodzi polimer etylenowy i polimer propylenowy, ale mogą też wchodzić w ich skład alternatywne i/lub dodatkowe składniki polimerowe wybrane spośród różnorodnych polimerów tworzących włókna.

W korzystnym przykładzie wykonania włókna zawierają od około 20% wagowych do około 80% wagowych polimeru propylenowego i od około 80% wagowych do około 20% wagowych polimeru etylenowego, w stosunku do całkowitej wagi włókien.

Odpowiednie polimery etylenowe według wynalazku cechują się wskaźnikiem szybkości płynięcia od około 60 do około 400 g/10 min, bardziej korzystnie od około 100 do około 200 g/10 min, a najbardziej korzystnie od około 125 do około 175 g/10 min, mierząc sposobem według normy ASTM D1238-90b, test Condition 190/2.16, przed poddaniem go obróbce w stanie stopionym. Odpowiednie polimery propylenowe według wynalazku mają wskaźnik szybkości płynięcia od około 50 do około 800 g/10 min, bardziej korzystnie od około 60 do około 200 g/10 min, a najbardziej korzystnie od około 75 do około 150 g/10 min, mierząc sposobem według normy ASTM D1238-90b. Test Condition 230/2.16, przed poddaniem go obróbce. Polimery etylenowe i propylenowe nadające się do stosowania według wynalazku można scharakteryzować jako polimery o wysokim wskaźniku szybkości płynięcia. Ponadto, korzystnie, odpowiednie polimery etyleno

182 HO we i propylenowe według wynalazku mają mniejszy rozrzut masy molekularnej niż typowy polietylen i polipropylen do włókien spajanych podczas przędzenia.

Stwierdzono, że stosowanie polimerów etylenowych i propylenowych o wysokim wskaźniku szybkości płynięcia umożliwia wytwarzanie sprzężonych mikrowłókien spajanych podczas przędzenia i intensyfikuje ich podatność do karbikowania, a tym samym polepsza charakterystyki objętościowe wstęg włókninowych i umożliwia wytwarzanie wstęg włókninowych o mniejszej gęstości. Ponadto, mikrowłókna zapewniają uzyskanie wstęgi o jednorodnym rozkładzie włókien. W związku z tym, wstęga według wynalazku, wykonana ze sprzężonych włókien spajanych podczas przędzenia, ma dużo lepsze właściwości, np. miękość, równomierność rozkładu włókien i chwytu, jak również lepsze właściwości pod względem płynności. Ponadto, stwierdzono, że substancje zawierające polimer etylenowy i propylenowy o wysokim wskaźniku szybkości płynięcia można obrabiać w stanie stopionym w niższych temperaturach niż typowe polimery etylenowe i propylenowe stosowane do wytwarzania włókien spajanych podczas przędzenia. Przetwarzanie polimerów składowych w niskich temperaturach jest bardzo pożądane ze względu na to, że niska temperatura przetwarzania znacznie zmniejsza problemy związane z przetwarzaniem w stanie stopionym i chłodzeniem w procesach wytwarzania wstęg z włókien spajanych podczas przędzenia, np. termiczną degradację polimerów i niepożądane splatanie się przędzy z włókienek.

Do polimerów etylenowych nadających się według wynalazku należą tworzące włókna homopolimery etylenu i kopolimery etylenu oraz jeden lub więcej komonomerów takich jak butylen, heksylen, 4-metyl-l penten, oktylen, octan winylu i akrylan alkilu, np. akrylan etylu, oraz ich mieszanki. Odpowiednie do stosowania według wynalazku polimery etylenowe można mieszać z mniejszą ilością kopolimeru akrylanu alkilu z etylenem, np. akrylanu etylu z etylenem; polibutylenu; i/lub kopolimeru octanu winylu z etylenem. Ponadto, odpowiednimi do celów niniejszego wynalazku polimerami etylenowymi są polimeryzowane stereospecyficznie polimery etylenu, na przykład polimery na bazie katalizatora metaloorganicznego, np. polietyleny Engage(R). Spośród odpowiednich do celów niniejszego wynalazku polimerów etylenowych, do szczególnie korzystnych polimerów etylenowych należąpolietylen o dużej gęstości, liniowy polietylen o małej gęstości, polietylen o średniej gęstości, polietylen o małej gęstości oraz ich mieszanki, a do najbardziej pożądanych polimerów etylenowych należąpolietylen o dużej gęstości i liniowy polietylen o małej gęstości.

Odpowiednimi według wynalazku polimerami propylenowymi są homopolimery i kopolimery propylenu, do których należą polipropylen izotaktyczny, polipropylen syndiotaktyczny, elastomerowy homopolimer polipropylenu i kopolimery propylenu zawierające mniejsze ilości jednego lub więcej innych monomerów, o których wiadomo, że nadają się do tworzenia kopolimerów z propylenem, np. etylen, butylen, kopolimer sulfonianu allilu sodu z akrylanem metylu oraz kopolimer styrenu z sulfonamidem styrenu. Do tego celu nadają się również mieszanki tych polimerów, oraz odpowiednie polimery propylenowe mieszane z niewielkimi ilościami kopolimeru akrylanu alkilu z etylenem, np. kopolimer akrylanu etylu z etylenem; polibutylen oraz kopolimer octanu winylu z etylenem. Ponadto odpowiednimi do celów niniejszego wynalazku polimerami propylenowymi są polimeryzowane stereospecyficznie polimery propylenu, na przykład polimery na bazie katalizatora metaloorganicznego, np. polipropyleny Exxpol(R). Spośród najbardziej odpowiednich według wynalazku polimerów propylenowych, do bardziej korzystnych należą polipropylen izotaktyczny i kopolimery propylenu zawierające około 15% wagowych etylenu.

Jak już wspomniano, w skład sprzężonych mikrowłókien spajanych podczas przędzenia mogą również wchodzić inne polimery niż polimery propylenu i etylenu. Do tworzących włókna polimerów nadających się również do stosowania jako alternatywne składniki polimerowe sprzężonych włókien według wynalazku należą poliolefiny, poliestry, poliamidy, acetale, polimery akrylowe, polichlorek winylu, polimery na bazie octanu winylu i podobne, a także ich mieszanki. Do nadających się do stosowania według wynalazku żywic poliolefinowych należą polietyleny, np. polietylen o dużej gęstości, polietylen o średniej gęstości, polietylen o małej gę

182 110 stości i liniowy polietylen o małej gęstości; polipropyleny, np. polipropylen izotaktyczny i polipropylen syndiotaktyczny; polibutyleny, np. poli(l-butylen) i poli(2-butylen); polipenteny, np. poli(2-penten) i poli(4-metyl-l-penten); oraz ich mieszanki. Do odpowiednich według wynalazku polimerów na bazie octanu winylu należą: polioctan winylu; kopolimer octanu winylu z etylenem; zmydlony polioctan winylu, tj. polialkohol winylowy; kopolimer alkoholu winylowego z etylenem oraz ich mieszanki. Do celów niniejszego wynalazku mogąbyć stosowane również poliamidy, takie jak: poliamid 6, poliamid 6/6, poliamid 10, poliamid 4/6, poliamid 10/10, poliamid 12, hydrofilowe kopolimery poliamidu, takie jak kaprolaktam i dwuamina tlenku alkilenu, np. dwuamina tlenku etylenu, kopolimery oraz kopolimery amidu adypinowego heksametylenu z tlenkiem alkilenu, oraz ich mieszanki. Do nadających się do stosowania według wynalazku poliestrów należą politereftalan etylenu, politereftalan butylenu oraz ich mieszanki. Odpowiednie według wynalazku polimery akrylowe obejmują kopolimer kwasu akrylowego z etylenem, kopolimer kwasu metakrylowego z etylenem, kopolimer metakrylanu metylu z etylenem oraz podobne i ich mieszanki. Ponadto, w skład substancji polimerowych włókien sprzężonych mogą wchodzić również niewielkie ilości środków ujednorodniających, barwników, pigmentów, stabilizatorów termicznych, wybielaczy optycznych, stabilizatorów przed promieniowaniem nadfioletowym, środków antystatycznych, środków smarnych, środków intensyfikujących odporność na ścieranie, środków wzbudzających karbikowanie, środków zarodkujących, wypełniaczy i innych środków wspomagających procesy przetwórcze.

Odpowiednie według wynalazku włókna sprzężone mogą mieć budowę typu Jedno obok drugiego” („side by side”) albo też typu „rdzeń-osłonka”. Kiedy stosuje się układ typu „rdzeń-osłonka”, pożądane jest mimośrodowe ułożenie rdzenia względem osłonki, tj. niekoncentryczny układ tych elementów względem siebie, ponieważ koncentryczny układ włókien typu „rdzeń-osłonka” jest symetryczny, co powstrzymuje niemechaniczne uaktywnianie w nich karbikowania. Spośród odpowiednich do celów niniejszego wynalazku układów włókien sprzężonych, bardziej korzystne są mimośrodowe układy „rdzeń-osłonka”.

Według wynalazku, włókna sprzężone można karbikować przed lub po ich osadzeniu i utworzeniu przez nie wstęgi włókninowej, ale w korzystnym przykładzie wykonania prowadzi się ich karbikowanie zanim się je osadzi i powstanie z nich wstęga. Uaktywnieniu karbikowania muszą towarzyszyć zmiany wymiarowe i ruchy włókien, więc włókninowe wstęgi o równomiernym rozkładzie włókien tracąswojąjednorodność podczas procesu uaktywniania karbikowania. W odróżnieniu, włókninowe wstęgi z karbikowanych włókien cechują się równomiernym rozkładem włókien i nie zachodzą w nich żadne inne zmiany wymiarów.

Sposób wytwarzania puszystej wstęgi włókninowej zawierającej mikrowłókna spajane podczas przędzenia, według wynalazku zawiera etap przędzenia ze stopionego tworzywa ciągłych wieloskładnikowych włókienek sprzężonych o zawierających polimer etylenowy o wysokim wskaźniku szybkości płynięcia i polimer propylenowy o wysokim wskaźniku szybkości płynięcia, przy czym polimer etylenowy i polimer propylenowy sąułożone w taki sposób, że zajmują różne strefy w przekroju poprzecznym wzdłuż długości sprzężonych włókien, a polimer etylenowy zajmuje co najmniej część powierzchni zewnętrznej wzdłuż długości włókien sprzężonych. Spośród zawiera także etap chłodzenia przędzonych włókien sprzężonych tak, że włókna sprzężone mają utajoną zdolność do karbikowania oraz etap rozciągania przędzonych włókien sprzężonych w celu utworzenia mikrowłókien, etap uaktywniania utajonej zdolności do karbikowania tak, że sprzężone włókna stają się karbikowane i etap osadzania karbikowanych mikrowłókien w formie włókninowej wstęgi, gdzie gęstość wstęgi wynosi od około 0,01 g/cm³do około 0,075 g/cm³, zaś mikrowłókna mająwagę na jednostkę długości od około 0,1 dtex do około 1,5 dtex, przy czym polimer etylenowy jest homopolimerem lub kopolimerem etylenu i ma wskaźnik szybkości płynięcia od około 60 g/10 min do około 400 g/10 min, mierząc sposobem według normy ASTM D1238-90b, Test Condition 190/2.16, a polimer propylenowy jest homopolimerem lub kopolimerem propylenu i ma wskaźnik szybkości płynięcia od około 50 g/10 min do około 800 g/10 min, mierząc sposobem według normy ASTM D1238-90b, Test Condition 230/2.16. W sposobie według wynalazku sprzężone mikrowłókna karbikuje się przed osadzę niem w postaci włókninowej wstęgi w celu wytworzenia włókninowej wstęgi o równomiernym rozkładzie włókien.

Na fig. 1 przedstawiono szczególnie korzystny przykład wykonania według wynalazku procesu produkcji wstęg z włókien spajanych podczas przędzenia, podczas którego wytwarza się puszystą wstęgę o małej gęstości z mikrowłókien spajanych podczas przędzenia. Sprzężone mikrowłókna według wynalazku mogą składać się z więcej niż dwóch składników polimerowych, ale dla celów ilustracyjnych na fig. 1 przedstawiono dwuskładnikową wstęgę mikrowłókninową. Para wytłaczarek 12a i 12b wytłacza oddzielnie składniki z polimeru propylenowego i polimeru polietylenowego, które doprowadza się oddzielnie do pierwszego kosza zbiorczego 14a i drugiego kosza zbiorczego 14b, które podają równocześnie stopione składniki polimerowe do dyszy przędzalniczej 18. Dysze przędzalnicze nadające się do wytłaczania włókien sprzężonych są dobrze znane w technice. W skrócie, dysza przędzalnicza 18 ma korpus zawierający pakiet przędzalniczy z dużą liczbą płytek i dysz. W płytkach znajdują się otworki rozmieszczone w pewnym układzie w taki sposób, że stanowią kanały przepływowe kierujące dwa polimery do dysz z jednym lub więcej rzędami otworów, które są skonstruowane z uwzględnieniem pożądanego układu wytwarzanych sprzężonych włókien. Otwory w płytach można wykonać z uwzględnieniem zmieniających się ilości dwuskładnikowych tworzyw polimerowych. Szczególnie przydatne włókna zawierają od około 20% wagowych do około 80% wagowych polimeru propylenowego i od około 80% wagowych do około 20% wagowych polimeru etylenowego, w stosunku do całkowitej wagi włókien. Jak już wspomniano, temperatura przetwarzanego stopu składników polimerowych na sprzężone mikrowłókna według wynalazku jest, korzystnie niższa niż konwencjonalne temperatury przetwarzania typowego polietylenu i polipropylenu używanych do wytwarzania włókien spajanych podczas przędzenia. Możliwość przetwarzania tworzywa polimerowego w niższej temperaturze jest bardzo korzystna, ponieważ niższa temperatura przetwarzania, na przykład, zmniejsza groźbę termicznej degradacji polimerów składowych i substancji dodatkowych, oraz łagodzi problemy związane z chłodzeniem włókien spajanych podczas przędzenia, np. spłatanie się przędzonych włókienek, a ponadto zmniejsza zużycie energii.

Z dyszy przędzalniczej 18 wyłania się kurtyna sprzężonych włókien lub ciągłych włókien, po czym włókna te chłodzi się za pomocą dmuchawy na zimne powietrze, przed ich podaniem do urządzenia 22 do rozciągania włókien. Uważa się, że dzięki zupełnie różnym termokurczliwościom polimerów składowych w schłodzonych włóknach sprzężonych, włókna te uzyskują utajoną podatność do karbikowania, którą można uaktywnić za pomocą ciepła. Odpowiednie pneumatyczne urządzenia do rozciągania włókien do polimerów przędzonych ze stopu są dobrze znane, a szczególnie nadającymi się do stosowania według wynalazku urządzeniami do rozciągania włókien są liniowe aspiratory włókien takiego typu, jaki ujawniono w opisie do patentu nrUS 3,802,817. W urządzeniu 22 do rozciągania włókien znajduje się podłużny pionowy kanał, przez który wyciąga się włókna za pomocą powietrza wpływającego z boku kanału. Powietrze rozciągające, doprowadzane ze źródła sprężonego powietrza 24, rozciąga włókna, nadając cząsteczkom orientację. Oprócz rozciągania włókien, powietrze rozciągające można wykorzystać do karbikowania, a właściwie do uaktywniania utajonej karbikowości włókien.

Według wynalazku, za pomocą grzejnika podnosi się temperaturę powietrza rozciągającego doprowadzanego ze źródła 24 powietrza tak, żeby ogrzane powietrze ogrzewało włókna do temperatury wystarczająco wysokiej do uaktywnienia utajonej karbikowatości. Można zmieniać temperaturę powietrza rozciągającego, uzyskując w ten sposób różne stopnie karbikowatości. Generalnie, im wyższa temperatura powietrza, tym większy stopień karbikowatości, pod warunkiem, że temperatura ta nie jest tak duża, żeby w urządzeniu do rozciągania włókien stopiły się składniki polimerów, z jakich są one wykonane. W rezultacie, zmieniając temperaturę powietrza rozciągającego można w dogodny sposób wytwarzać włókna o różnych stopniach karbikowatości.

W skład linii technologicznej 10 wchodzi ponadto perforowana powierzchnia formująca 26 bez końca, która znaj duje się pod urządzeniem rozciągającym 22, napędzana za pomocą rolek napędowych 28 i usytuowana poniżej urządzenia 22 do rozciągania włókien. Rozciągnięte włókna wychodzące z urządzenia rozciągającego są losowo osadzane na powierzchni formującej 26, w

182 110 wyniku czego powstaje włókninowa wstęga o równomiernych cechach objętościowych i rozkładzie włókien. Proces osadzania włókien można ułatwić, umieszczając bezpośrednio pod powierzchnią formującą 26, na której mają być osadzane włókna, urządzenie podciśnieniowe 30. Opisany powyżej proces równoczesnego rozciągania i karbikowania jest bardzo korzystny z punktu widzenia wytwarzania puszystych wstęg z włókien spajanych podczas przędzenia, cechujących się równomiernym pokryciem włóknami i jednakową grubością wstęgi. W trakcie tego równoczesnego procesu, dzięki równomiernemu osadzaniu całkowicie karbikowanych włókienek, powstaje włókninowa wstęga, która cechuje się stabilnością wymiarową. Równoczesny proces, w połączeniu z polimerami etylenowymi i polipropylenowymi o wysokich wskaźnikach szybkości płynięcia w stanie stopionym, jest szczególnie korzystnym przykładem wykonania według wynalazku, do wytwarzania silnie karbikowanych sprzężonych mikrowłókien.

Następnie osadzoną wstęgę włókninową spaja się dowolną znaną techniką nadającą się do wstęg tego typu. W korzystnym przykładzie wykonania osadzoną włókninową wstęgę spaja się przedmuchowo za pomocą powietrza, ponieważ technika ta zapewnia równomierne rozłożenie spojeń międzywłóknowych we wstędze bez dającego się uchwycić pomiarowo sprasowania wstęgi. Wracając do fig. 1, przedstawiono na niej przykład urządzenia spajającego przedmuchowo za pomocą powietrza. Ogólnie, w skład urządzenia 36 do spajania przedmuchowego za pomocą powietrza wchodzi perforowany bęben 38, na który wchodzi wstęga, oraz kaptur 40 otaczający perforowany bęben. Ogrzane powietrze, którego temperatura jest na tyle wysoka, że częściowo topi polimer składowy włókna sprzężonego, doprowadza się do wstęgi przez perforowany bęben 38 i odprowadza przez kaptur 40. Ogrzane powietrze topi częściowo polimer o niższej temperaturze topnienia, tj. polimer etylenowy, a ten tworzy spojenia międzywłóknowe we wstędze, zwłaszcza w miejscach krzyżowania się włókien ze sobą. Alternatywnie, nie spojone wstęgi włókninowe można spajać za pomocą kalandrującego urządzenia spajającego. Kalandrujące urządzenie spajające jest zazwyczaj zespołem, w którym znajdująsię dwa, lub więcej, stykające się ogrzane walce, pomiędzy którymi tworzy się szczelina zaciskowa, w której na wstęgę działa się łącznie za pomocą temperatury i ciśnienia, w wyniku czego stapia się ze sobą włókna lub włókna termoplastycznej wstęgi włókninowej, tworząc we wstędze pewien układ spojonych ze sobą obszarów lub miejsc.

Jak już wspomniano, pneumatycznie rozciągane włókienka zawierające polimery o dużej szybkości płynięcia, zapewniają wysokie stopnie karbikowania nawet przy bardzo małych wartościach denier, a zatem można je przetwarzać na puszyste wstęgi włókninowe o małej gęstości z mikrowłókien. Przykładowo, włókna sprzężone można przetwarzać na wstęgę włóknistą o charakterystyce objętościowej co najmniej okołoO,013 mm/g/m²(18milównauncjęnajard kwadratowy), mierząc pod obciążeniem 0,34 kPa (0,05 psi), nawet w przypadku zmniejszenia wymiarów włókien do wartości wagi na jednostkę długości równej lub mniejszej niż około 1,5 dtex, korzystnie wagi na jednostkę długości od około 1,0 dtexa do około 0,10 dtexa, bardziej korzystnie wagi na jednostkę długości od około 0,6 dtex do około 0,15 dtex. Szczególnie korzystne dla wynalazku wstęgi ze sprzężonych włókien spajanych podczas przędzenia mają gęstość od około 0,01 g/cm³do około 0,075 g/cm³, bardziej korzystnie od około 0,03 g/cm³ do około 0,065 g/cm³, a najbardziej korzystnie, od około 0,015 g/cm³ do około 0,06 g/cm³, mierząc pod obciążeniem 0,05 psi (0,34 kPa).

Mikrowłókninowa wstęga lub tkanina według wynalazku, zwłaszcza spajana przedmuchowo za pomocąpowietrza, ma odpowiedniąpuszystość, wytrzymałość na ściskanie i strukturę pustych przestrzeni pomiędzy włóknami, dzięki czemu jest odpowiednia do zastosowań wymagających regulowania przepływu płynów. Ponadto wykonana z drobnych włókienek wstęga według wynalazku ma wysoką przepuszczalność i duże pole powierzchni, dzięki czemu bardzo dobrze nadaje się do różnych zastosowań filtracyjnych. Puszysta wstęga włókninowa z mikrowłókien według wynalazku jest również bardziej miękka i przyczepna. Dzięki swojej teksturze wstęga ta nadaje się bardzo dobrze na zewnętrzny materiał pokryciowy do różnych wyrobów jednorazowego użytku, np. pieluch, spodenek sportowych, wyrobów chłonnych dla osób nie panujących nad wydalaniem, podpasek higienicznych i odzieży jednorazowego użytku, a także na

182 110 materiał do regulowania przepływ płynów oraz na materiał filtracyjny. Puszysta wstęga spajana podczas przędzenia nadaje się również na zewnętrzne warstwy kompozytów barierowych, zapewniających strukturę zbliżoną do tkanin w połączeniu z innymi właściwościami funkcjonalnymi, np. własnościami barierowymi dla płynów lub drobnoustrojów. Przykładowo, puszystą wstęgę spajaną podczas przędzenia można w znany sposób laminować termicznie lub za pomocąkleju z folią lub innym materiałem z mikrowłókien, uzyskując takie barierowe kompozyty. Do odzieży jednorazowego użytku, jaką można wytwarzać z włókninowych wstęg według wynalazku, należą fartuchy chirurgiczne, fartuchy laboratoryjne i podobne. Takie ubiory jednorazowego użytku ujawniono, na przykład, w opisach patentowych US nr 3,824,625 i 3,911,499.

Poniżej przedstawiono przykłady, które służą do celów ilustracyjnych, natomiast nie należy ich traktować jako ograniczające zakres wynalazku.

Stosowane procedury badawcze:

Wskaźnik szybkości płynięcia polimeru - badano zgodnie z normą ASTM D 1238-90b. Polietylen badano w warunkach testowych 190/2.16, natomiast polipropylen w warunkach 230/2.16.

Charakterystyki objętościowe - charakterystyki objętościowe mierzono za pomocą urządzenia badawczego Starret pod obciążeniem 0,34 kPa (0,05 psi).

Gęstość - gęstość wstęgi wyznaczano na podstawie pomiarów charakterystyk objętościowych i gramatury wstęgi.

Przykład 1 (Prz. 1)

Techniką przedstawioną na fig. 1 wytwarzano spajaną przedmuchowe za pomocą powietrza wstęgę włóknistą z włókien spajanych podczas przędzenia, mających postać okrągłych, mimośrodowych włókien typu „rdzeń-osłonka” złożonych w 50% wagowych z liniowego polietylenu o małej gęstości i w 50% wagowych z polipropylenu.

Pakiet do przędzenia włókien dwuskładnikowych miał otworki przędzalnicze o średnicach 0,4 mm, stosunku L/D wynoszącym 6;1 i gęstości otworków wynoszącej około 35 otworków na centymetr (88 otworków na cal). Zmieszano liniowy polietylen małej gęstości (LLDPE), Aspun 6831 o wskaźniku szybkości płynięcia w temperaturze 190°C i pod obciążeniem 2,16 kg, wynoszącym 150 g/10 min, z 2% wagowymi koncentratu TiO₂ zawierającymi 50% TiO₂ i 50% wagowych polipropylenu, po czym mieszankę tę doprowadzono do pierwszej pojedynczej wytłaczarki ślimakowej. Wytłaczano składnik LLDPE, otrzymując temperaturę topnienia około 199°C (390°F) na wyjściu wytłaczanego materiału z wytłaczarki. Zmieszano polipropylen NRD5I258, o dużym wskaźniku szybkości płynięcia (MFR) wynoszącym, w temperaturze 230°C i pod obciążeniem około 2,16 kg, około 100 g/10 min z 2% wagowymi opisanego powyżej koncentratu TiO₂, a uzyskaną mieszankę doprowadzono do drugiej pojedynczej wytłaczarki ślimakowej. Temperatura topnienia składnika polipropylenowego wynosiła 210°C (410°F). Wytłoczone materiały z LLDPE i polipropylenu podawano do pakietu przędzalniczego, w którym utrzymywano temperaturę około 400°C, natomiast natężenie przepływu przez otworki przędzalnicze utrzymywano na poziomie 0,4 grama na otworek na minutę. Wypływające z pakietu przędzalniczego dwuskładnikowe włókna chłodzono za pomocą strumienia powietrza o natężeniu przepływu 0,5 m³/min/cm (45 SCFM/cal) szerokości dyszy przędzalniczej i temperaturze 18°C (65°F). Powietrze chłodzące doprowadzano około 13 cm (5 cali) poniżej dyszy przędzalniczej. Ochłodzone włókna rozciągano i karbikowano w urządzeniu do rozciągania włókien za pomocą strumienia powietrza ogrzanego do temperatury około 121 °C (250°F) i doprowadzanego pod ciśnieniem 83 kPa 912 psi). Następnie rozciągnięte, karbikowane włókna osadzano na perforowanej powierzchni formującej za pomocą strumienia podciśnieniowego, uzyskując niespojoną wstęgę włóknistą. Niespojona wstęga znajdująca się na powierzchni formującej była przepuszczana przez strumień ogrzanego powietrza, który podawano za pomocą dyszy szczelinowej znajdującej się w odległości około 4,45 cm (1,75 cala) nad powierzchnią formującą w celu dalszego scalenia wstęgi. Ogrzane powietrze podawano pod ciśnieniem 3,81 cm (1,5 cala) wody i o temperaturze 204°C (400°F). Następnie wstęgę przepuszczano przez urządzenie spajające przedmuchowo za pomocą powietrza. W urządzeniu tym działa się na wstęgę włókninową za pomocą strumienia powietrza ogrzanego do temperatury około 127°C (260°F), przy prędkości przepływu około 61 m/min (200 stóp/min).

182 110

Średnia gramatura wstęgi wynosiła 85 g/m² (2,5 uncji na jard kwadratowy). Mierzono wymiary włókien i charakterystyki objętościowe spojonej wstęgi, a uzyskane wyniki podano w tabeli 1.

Przykłady porównawcze (1) (Cl)

Zadaniem przykładu porównawczego 1 było zademonstrowanie znaczenia stosowania polimerów o wysokich wskaźnikach szybkości płynięcia dla wytwarzania puszystej wstęgi włókninowej. W zasadzie powtórzono procedurę omówioną w przykładzie 1, wprowadzając w niej następujące modyfikacje. Zamiast polimerów o wysokich wskaźnikach szybkości płynięcia zastosowano LLDPE 6811A i polipropylen 3445. Wskaźnik szybkości płynięcia dla LLDPE wynosił około 40 g/10 min (jest to typowe włókno z LLDPE spajane podczas przędzenia). Wskaźnik szybkości płynięcia dla polipropylenu wynosił około 3 5 g/10 min (j est to typowe włókno polipropylenowe spajane podczas przędzenia). Dodatkowymi zmianami było zastosowanie pakietu przędzalniczego z otworkami o średnicach 0,6 mm oraz gęstości rozstawienia otworków wynoszącej około 35 otworków na centymetr (88 otworków na cal) oraz zmniejszenie natężenia przepływu do 0,3 grama/otworek/minutę w próbie zmniejszenia wymiarów włókien, a także temperatury obrabianego stopu obu polimerów wynoszące 232°C (450°F) i zwiększenie temperatury pakietu przędzalniczego do 232°C (450°F) w celu poprawy zdolności płynięcia polimerów przetwarzanych w stanie stopionym. Wytwarzana wstęga była stosunkowo płaska. Uzyskane wyniki przedstawiono w tabeli 1.

Przykład porównawczy 2 (C2)

Zadaniem przykładu porównawczego 2 było zademonstrowanie znaczenia stosowania polimerów o wysokich wskaźnikach szybkości płynięcia dla wytwarzania obu składników polimerowych we włóknach sprzężonych. W przybliżeniu powtórzono procedurę z przykładu 1, z tym wyjątkiem, że zastosowano układ dwóch składników obok siebie oraz zamiast LLDPE o wysokim wskaźniku szybkości płynięcia zastosowano LLDPE 6811 A. Średnice otworków w pakiecie przędzalniczym były równe 0,35 mm, a gęstość ich rozstawienia wynosiła 63 otworki na cm (160 otworków na cal). Temperaturę pakietu przędzalniczego utrzymywano na poziomie 217°C (422°F), a wydajność tworzywa wynosiła 0,3 grama/otworek/minutę.

Również w tym przypadku powstała wstęga była stosunkowo płaska, a uzyskane wyniki przedstawiono w tabeli 1.

Tabela 1

Przykład	Wskaźnik szybkości płynięcia	Wymiar włókna	Waga wstęgi	Cechy objętościowe	Gęstość
LLDPE	PP
(g/10 min)	(den)	(dtex)	(osy)	(g/m²⁾	(cal/osy)	(mm/g/m²)	(g/cm³)
Prz. 1	140	100	0,59	0,66	2,5	85	0,022	0,016	0,061
Cl	40	35	1,4	1,6	1,5	51	0,016	0,012	0,082
C2	40	100	0,8	0,9	3,0	102	0,016	0,012	0,084

Włókna z przykładu 1 były włóknami silnie karbikowanymi, natomiast włókna z przykładów porównawczych 1-2 miały małe karbikowatości. W rezultacie wstęga z przykładu 1 była wypiętrzona i puszysta, a jej gęstość była mała, natomiast wstęgi z przykładów porównawczych 1-2 były stosunkowo płaskie.

Chociaż wydajności polimeru z przykładów porównawczych 1 i 2 były stosunkowo małe, a ponadto wymiary otworków przędzalniczych z przykładu porównawczego 2 były mniejsze niż z przykładu 1, to włókienka z przykładu 1 były mniejsze i bardziej karbikowane, co wyraźnie dowodzi skuteczności stosowania składników polimerowych o wysokich wskaźnikach szybkości płynięcia do wytwarzania wypiętrzonych włókninowych wstęg zawierających mikrowłókna. Powyższe wyniki wyraźnie dowodzą, że stosowanie tworzyw polimerowych o wysokich wskaź nikach szybkości płynięcia do wyrobu włókien sprzężonych, nie tylko ułatwia produkcję drobnych włókienek, ale umożliwia również wytwarzanie wstęg o małej gęstości zawierających mikrowłókna silnie karbikowane.

Przykład 2

Zadaniem przykładu 2 jest udowodnienie możliwości wytwarzania techniką według wynalazku mikrowłókien jeszcze cieńszych niż włókna z przykładu 1. W zasadzie powtórzono procedurę z przykładu 1, wytwarzając mikrowłókna dwuskładnikowe z tym wyjątkiem, że temperaturę pakietu przędzalniczego utrzymywano na poziomie 217°C (410°F), ciśnienie powietrza rozciągającego wynosiło 69 kPa (10 psi), temperatura powietrza rozciągającego była równa temperaturze otoczenia, a wydajność wynosiła 0,35 grama/otworek/min.

Wytwarzane mikrowłókna miały wagę na jednostkę długości wynoszącą 0,5 dtex. Wytwarzanie mikrowłókien wyraźnie dowodzi możliwości wytwarzania z nich według wynalazku szerokiego asortymentu włókien spajanych podczas przędzenia o mikrometrowych wartościach denier.

Claims

1. Wstęga włókninowa, puszysta zawierająca wieloskładnikowe, sprzężone mikrowłókna spajane podczas przędzenia, znamienna tym, że wieloskładnikowe, sprzężone mikrowłókna zawierają od 20% do 80% wagowych polimeru etylenowego o wskaźniku szybkości płynięcia od około 60 g/10 min do około 400 g/10 min oraz od 80% do 20% wagowych polimeru propylenowego o wskaźniku szybkości płynięcia od około 50 g/10 min do około 800 g/10 min, przy czym mikrowłókna mają wagę na jednostkę długości od około 0,1 dtex do około 1,0 dtex.

2. Wstęga według zastrz. 1, znamienna tym, że w skład wieloskładnikowych sprzężonych mikrowłókien wchodzi polimer etylenowy o wskaźniku szybkości płynięcia od około 60 g/10 min do około 250 g/10 min oraz polimer propylenowy o wskaźniku szybkości płynięcia od około 50 g/10 min do około 250 g/10 min.

3. Wstęga według zastrz. 1, znamienna tym, że polimer etylenowy wybiera się spośród homopolimerów i kopolimerów etylenu, zaś polimer propylenowy wybiera się spośród homopolimerów i kopolimerów propylenu.

4. Wstęga według zastrz. 3, znamienna tym, że polimer etylenowy jest liniowym polietylenem małej gęstości, a polimer propylenowy jest polipropylenem izotaktycznym.

5. Wstęga według zastrz. 1, znamienna tym, że ma gęstość wynoszącą od około 0,015 g/cm³do około 0,065 g/cm³.

6. Wstęga według zastrz. 5, znamienna tym, że ma gęstość wynoszącą od około 0,03 g/cm³do około 0,06 g/cm³.

7. Sposób wytwarzania wstęgi włókninowej, puszystej zawierającej mikrowłókna, które spaja się podczas przędzenia, znamienny tym, że przędzie się w stanie miękkim ciągłe, wieloskładnikowe włókna sprzężone zawierające od 20% do 80% wagowych polimeru etylenowego o wskaźniku szybkości płynięcia od około 60 g/10 min do około 400 g/10 min oraz od 80% do 20% wagowych polimeru propylenowego o wskaźniku szybkości płynięcia od około 50 g/10 min do około 800 g/10 min, które to włókna mająpolimer etylenowy i polimer propylenowy rozmieszczone w różnych strefach w poprzek przekroju poprzecznego wzdłuż długości włókien sprzężonych, przy czym polimer etylenowy zajmuje co najmniej część powierzchni zewnętrznej wzdłuż długości włókien sprzężonych, ponadto stosuje się polimer etylenowy, który korzystnie jest homopolimerem lub kopolimerem etylenu, zaś polimer propylenowy jest, korzystnie homopolimerem lub kopolimerem propylenu, po czym chłodzi się te przędzone włókna sprzężone wywołując ich utajoną karbikowatość, rozciąga się te przędzone włókna sprzężone do postaci mikrowłókien i uaktywnia się za pomocą ogrzewania utajoną karbikowatość nadając sprzężonym mikrowłóknom karbikowatość oraz osadza się karbikowane mikrowłókna w postaci puszystej, włókninowej wstęgi o gęstości wynoszącej od około 0,01 g/cm³ do około 0,075 g/cm³, przy czym stosuje się mikrowłókna o wadze na jednostkę długości wynoszącej od około 0,1 dtex do około 1,5 dtex.

8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że stosuje się polimer etylenowy o wskaźniku szybkości płynięcia od około 100 g/10 min do około 200 g/10 min oraz polimer propylenowy o wskaźniku szybkości płynięcia od około 60 g/10 min do około 200 g/10 min.

9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że stosuje się polimer etylenowy, który jest liniowym polietylenem małej gęstości, zaś polimer propylenowy jest polipropylenem.

10. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że uaktywnia się karbikowatość i rozciąga się włókna za pomocą pneumatycznego urządzenia rozciągającego na gorące powietrze.

11. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że wstęgę spaja się ponadto przedmuchowo za pomocą powietrza.

12. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że najpierw uaktywnia się karbikowatość mikrowłókien, a następnie osadza się je.

13. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że osadza się karbikowane mikrowłókna w postaci puszystej, włókninowej wstęgi o gęstości wynoszącej od około 0,03 g/cm³ do około 0,065 g/cm³.