PL181653B1

PL181653B1 - Obrabiarka z glowica obrotowa PL PL PL PL

Info

Publication number: PL181653B1
Application number: PL96322774A
Authority: PL
Inventors: Karl Ziegler
Original assignee: Karl Ziegler
Priority date: 1995-04-27
Filing date: 1996-04-23
Publication date: 2001-08-31
Also published as: AUPN268395A0; EP0822877B1; DE69617937D1; WO1996033833A1; MY114919A; JP3828151B2; PL322774A1; EP0822877A4; ATE210527T1; DE69617937T2; CN1183066A; EP0822877A1; CZ340797A3; US5961259A; KR100405092B1; JPH11503977A; CN1069074C; KR19990007927A; BR9608059A

Abstract

1. Obrabiarka z glowica obrotowa, majaca glowice zaopatrzona w srodki tnace, element napedowy dla glowicy i srodki do odlaczalnego mocowania glowicy do ele- mentu napedowego zawierajace poprzeczna prowadnice, koncówke mocujaca do umiesz- czania w obrebie prowadnicy oraz uklad za- ciskowy umozliwiajacy doprowadzanie koncówki mocujacej do sprzezenia z pro- wadnica dla przeniesienia momentu obroto- wego z elementu napedowego na glowice oraz umozliwiajacy zwolnienie sily sprze- gajacej i ruch slizgowy koncówki mocujacej w prowadnicy, znamienna tym, ze konców- ka mocujaca (8) i prowadnica maja ksztalt umozliwiajacy zaklinowanie koncówki mo- cujacej (8) w prowadnicy podczas sprzegania koncówki mocujacej (8) z prowadnica za po- moca ukladu zaciskowego. FIG 1 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest obrabiarka z głowicą obrotową. Korzystnie, jest ona przeznaczona do wiercenia w metalu lub wytaczania.

W znanych obrabiarkach z głowicą obrotową, głowica, za opatrzona w środki tnące, jest połączona z elementem napędowym w sposób umożliwiający jej wymianę. Elementem napędowym może być trzon bezpośrednio mocowany na maszynie napędowej, lub część pośrednicząca, jaką jest trzpień przedłużający lub reduktor średnicy, którą to część można z kolei mocować na trzonie.

W takich obrabiarkach bardzo istotnym zespołem jest wymienne połączenie głowicy z elementem napędowym oraz mechanizm do poprzecznej regulacji umiejscowienia głowicy, a poprzez to również środków tnących, względem elementu napędowego, na przykład w celu umożliwienia zamocowania narzędzia tak, aby zapewnić różne średnice wytaczania czy wiercenia.

W obrotowych urządzeniach tnących posiadających głowicę tnącą którą można zdejmować z elementu napędowego jakim jest trzon, konieczne jest połączenie napędowe tych dwóch części jak najbardziej sztywne i umożliwiające jednocześnie łatwy montaż i demontaż.

Z niemieckiego opisu nr DE 31 30 484 Al jest znany uchwyt narzędziowy umożliwiający szybką zmianę, który składa się z trzonu oraz głowicy. Głowica jest zaopatrzona we wkładkę tnącą i jest zamocowana do trzonu w sposób odłączalny. Powierzchnie zakończeń czołowych trzonu oraz głowicy sątak ukształtowane, że zapewniają „osadzenie wielokształtne” jednego elementu w drugim. To osadzenie wielokształtne składa się z dwóch wypukłości na trzonie, z których każda ma przekrój poprzeczny trójkąta równobocznego, oraz z dwóch odpowiadających im wklęsłości w głowicy, w które wnikają wypukłości trzonu, przy czym wymiary i wzory wklęsłego zakończenia są dokładnym odzwierciedleniem wypukłości na trzonie.

Środki mocujące głowicę do trzonu, przedstawione w tym opisie, zawierają śrubę naciągającą, która przechodzi współosiowo przez trzon i która posiada zakończenie o przekroju poprzecznym posiadającym kształt zbliżony do litery T. Ukształtowane w ten sposób zakończenie jest dostosowane do umieszczenia go w odpowiadającej mu kształtem wnęce w głowicy. Wnęka mocująca zawiera końcowy ogranicznik. Ten końcowy ogranicznik wnęki mocującej może być wyposażony w śrubę. Umożliwia to ograniczoną regulację położenia głowicy względem trzonu.

Obrabiarka z głowicą obrotową mającą głowicę zaopatrzoną w środki tnące, element napędowy dla głowicy i środki do odłączalnego mocowania głowicy do elementu napędowego zawierające poprzeczną prowadnicę, końcówkę mocującą do umieszczania w obrębie prowadnicy oraz układ zaciskowy umożliwiający doprowadzanie końcówki mocującej do sprzężenia z prowadnicądla przeniesienia momentu obrotowego z elementu napędowego na głowicę, oraz umożliwiający zwolnienie siły sprzęgającej i ruch ślizgowy końcówki mocującej w prowadnicy w celu dopasowania głowicy poprzecznie do elementu napędowego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że końcówka mocująca i prowadnica mająkształt umożliwiający zaklinowanie końcówki mocującej w prowadnicy podczas sprzęgania końcówki mocującej z prowadnicą za pomocą układu zaciskowego.

Korzystnie, prowadnica jest ukształtowana w elemencie napędowym, zaś końcówka mocująca jest integralną częścią głowicy.

181 653

Prowadnica jest, ewentualnie, szczelinąposiadającą nachylone powierzchnie boczne, które zbiegająsię w kierunku, podstawy szczeliny, natomiast końcówka mocująca posiada powierzchnie o odpowiadającym nachyleniu tak, że mieści się ona w szczelinie.

W szczególności, podstawa szczeliny zawiera część kanałową zapewniającą luz dla końcówki mocującej, połączonej klinowo ze szczeliną.

Układ zaciskowy, korzystnie, zawiera część męską oraz śrubę do wzajemnego oddziaływania z częścią męską przy czym część męska jest połączona z głowicą łub z elementem napędowym, natomiast śruba jest połączona z pozostałą z wymienionych części.

W szczególności, część męska j est umieszczona w otworze w głowicy łub w elemencie napędowym, przy czym zarówno część męska jak i śruba posiadają powierzchnię pochyłą za pomocą których, dzięki działaniu śruby, przykłada się siłę do części męskiej, która to siła działa w kierunku wzdłuż osi obrotu obrabiarki.

W szczególności, część męska zawiera obwodowy rowek posiadający nachylone powierzchnie boczne, które zbiegająsię w kierunku podstawy rowka, natomiast śruba zawiera stożkowate zakończenie służące do sprzężenia z nachylonymi powierzchniami bocznymi obwodowego rowka.

Część męska, korzystnie, jest połączona z głowicą a śruba jest połączona z elementem napędowym, zwłaszcza część męska jest odłączalnie zamocowana do głowicy. Szczególnie korzystnie, część męska jest zamocowana do suwadła umieszczonego w głowicy, przy czym część męska oraz głowica sąwzględem siebie przesuwne, poprzecznie do osi podłużnej części męskiej.

Korzystnie, obrabiarka zawiera blokadę do mocowania głowicy w wybranych położeniach poprzecznej regulacji względem elementu napędowego.

W szczególności, głowica zawiera poprzeczny otwór przelotowy oraz podłużna szczelinę przechodzącą przez otwór przelotowy od końca czoła głowicy, przy czym w otworze przelotowym jest umieszczone suwadło, natomiast część męska przechodzi przez podłużną szczelinę.

Blokada, ewentualnie, zawiera elementy śrubowe, połączone z głowicą do zamocowania suwadła i części męskiej w wybranych położeniach poprzecznie do głowicy. Szczególnie korzystnie, elementy śrubowe składają się z dwóch przeciwległych śrub, które odziaływują na część męską i za pomocą których głowica jest poprzecznie regulowalna względem elementu napędowego. Przy zastosowaniu takiego sposobu przeciwległego dokręcania można uzyskać bardzo dobrą innymi słowy mikroregulację głowicy poprzecznie do elementu napędowego oraz bezpieczne zablokowanie głowicy w wybranym położeniu. Mikroregulacja i bezpieczeństwo sprawiają że mechanizm ten charakteryzuje się wysoką dokładnością i nadaje się do wykorzystania w urządzeniach do precyzyjnego cięcia.

Korzystnie, głowica składa się z dwóch części poprzecznie ruchomych względem siebie, z których każda jest wyposażona we wkładkę tnącą przy czym każda z tych części zawiera zasadniczo płaską powierzchnię średnicową stykającą się swoim licem powierzchni średnicowej drugiej części, zaś stykające się powierzchnie średnicowe są ułożone poprzecznie do prowadnicy.

Zwykle głowica jest przeznaczona do mocowania środków tnących w postaci zdejmował nych wkładek węglikowych, które dołącza się do głowicy przy użyciu śrub, i z których każda zawiera ostrze tnące, chociaż wynalazek dotyczy również urządzenia, w którym głowica zawiera jedno lub więcej zintegrowane ostrze tnące lub jest w inny sposób przeznaczona do mocowania środków tnących. Na przykład głowica może zawierać wiertło lub uchwyt z tuleją zaciskową.

Lepszą sztywność przenoszenia momentu pomiędzy elementem napędowym a głowicą zapewniono poprzez zaklinowanie końcówki mocującej w obrębie prowadnicy pod wpływem działania układu zaciskowego, przykładającego siłę, która odpowiednio dopasowuje położenie głowicy względem elementu napędowego, mocując głowicę w wybranym położeniu ustawienia poprzecznego.

Część męska może być integralną częścią głowicy, korzystnie jest jednak gdy stanowi część niezależną którą można wyjmować z głowicy tak, że jej umiejscowienie podlega regulacji osiowej. Cecha ta może towarzyszyć sprzęganiu klinowemu pomiędzy głowicą i elementem napędowym (a zatem również sztywności tego połączenia) poprzez to, że położenie części męskiej

181 653 względem śruby może zmieniać się, umożliwiając w ten sposób zwiększenie siły przyłożonej do części męskiej za pośrednictwem śruby, w celu wprowadzenia głowicy w połączenie klinowe z elementem napędowym. Wzajemne oddziaływanie zachodzące pomiędzy częściąmęskąa śrubą może mieć miejsce za pośrednictwem pochyłej powierzchni występującej na każdym z tych elementów. Działanie śruby kieruje część męską, a tym samym również głowicę w kierunku elementu napędowego. Korzystnie jest jeśli śruba również blokuje część męską w celu zamcowania głowicy do elementu napędowego.

Układ zaciskowy, zawierający część męską wychodzącą z głowicy i wyjmowalną z otworu w elemencie napędowym oraz śruba połączona z elementem napędowym, która połączona jest z częścią męską, jak opisano powyżej, zapewniają łatwy montaż i demontaż głowicy z elementu napędowego. Poprzez odkręcenie śruby odłącza się jąod części męskiej, umożliwiając wyciągnięcie części męskiej z otworu, co podowuje wysunięcie głowicy z elementu napędowego. Mocowanie głowicy na elemencie napędowym uzyskuje się poprzez włożenie części męskiej w otwór (ewentualnie przekręcając głowicę w celu dopasowania końcówki mocującej do prowadnicy) i dokręcając śrubę - w ten sposób uzyskuje się łatwiejszy montaż niż w przypadku znanych rozwiązań.

Rozwiązanie według wynalazku zostało przedstawione, w przykładach wykonania, na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok zespołu precyzyjnej wytłaczarki otworów, w stanie rozłożonym, według pierwszego przykładu wykonania; fig. 2 - widok czołowy głowicy urządzenia z fig. 1; fig. 3 oraz 4 - odpowiednio widok z góry z częściowym przekrojem oraz boczny rzut pionowy złożonej wytaczarki, podobnej do tej, którą przedstawiono na fig. 1; fig. 5 do 7 - odpowiednio widok z góry, boczny rzut pionowy oraz widok czołowy głowicy urządzenia z fig. 1; fig. 8 do 9 - odpowiednio rzut pionowy oraz widok czołowy trzonu do mocowania głowicy takiej jak na fig. 1; fig. 10 - przekrój wzdłuż linii kreskowanej Χ-Χ z fig. 9 części końcowej trzonu; fig. 11 i 12 - odpowiednio widok z góry oraz boczny rzut pionowej drugiego przykładu wykonania precyzyjnej wytaczarki otworów; fig. 13 - widok czołowy urządzenia z fig. 11; oraz fig. 14 - przekrój poprzeczny wzdłuż linii kreskowanej XIV-XIV na fig. 12.

Na rysunku, odpowiadające sobie elementy lub zespoły, przedstawione na figurach o różnych numerach, są oznaczone wspólnym odnośnikiem liczbowym, przy czym na fig. 1-10 liczby mieszczą się w zakresie 1 do 99, a na fig. 11-14 przyjmują wartości od 100 do 199.

Figura 1 przedstawia widok zespołu precyzyjnego wytłaczarki 1 otworów, w stanie rozłożonym. Wytłaczarka 1 składa się z głowicy 2 oraz elementu napędowego 3 w kształcie trzonu, który można mocować w środkach napędowych (nie przedstawione), w celu wymuszania obracania się urządzenia wokół swojej osi podłużnej 4. Element napędowy 3 zawiera część uchwytową 5, z której wystaje stożkowa cześć 6 trzonowa. Specyficzna postać trzonu, przedstawionego na fig. 1, nie jest istotna w niniejszym wynalazku, dlatego element napędowy 3 może zawierać część trzonowąposiadającąróżne postacie służące mocowaniu do środków napędowych. Na przykład fig. 8 przedstawia element napędowy 3' posiadający część uchwytową 5 taką samą jak przedstawia realizacja wykonania na fig. 1 - 4, ale zawiera część trzonową 6' o postaci cylindrycznej, wyposażonej w spłaszczenia 14. Również, element napędowy według wynalazku może być trzpieniem przedłużającym lub fragmentem redukcyjnym, który jest napędowo łączony z trzonem w celu zamocowania na obrotowej maszynie napędowej.

Część uchwytowa 5 elementu napędowego 3 zawiera poprzeczną prowadnicę w kształcie szczeliny 7, w której mieści się końcówka mocująca 8 głowicy 2. Szczelina 7 i końcówka mocująca 8 tworzą układ przenoszący moment z elementu napędowego 3 do głowicy 2, która jest wyposażona w środki tnące w kształcie wyjmowalnego ostrza tnącego 9. Układ przenoszenia momentu jest wykonany w taki sposób, że umożliwia poprzeczną regulację położenia głowicy 2 względem osi wzdłużnej 4 elementu napędowego 3 (za pośrednictwem mechanizmu opisanego poniżej), umożliwiając nastawienie różnych średnic tnących wytaczarki 1, której regulacja zwiększania promienia została zilustrowana liniami wymiarowymi a oraz b na fig. 3.

Szczelinę 7 tworzą powierzchnie 15, których ściany boczne zwężają się do wewnątrz, w kierunku części spodniej kanału określonego równoległymi ściankami 16 i podstawą 17. Spod6

181 653 nia część kanału jest stosunkowo płytka. Każda z powierzchni 15 posiada 30° nachylenia do osi 4 tak, że kąt zawarty pomiędzy powierzchniami 15 wynosi 60°.

Końcówka mocująca 8 głowicy 2 jest określona przeciwległymi spłaszczeniami lub powierzchniami 18 (np. patrz fig. 2), które rozchylająsię na zewnątrz patrząc od czoła 19 głowicy. Każda z płaskich powierzchni 18 jest nachylona pod kątem 30° do osi 4 tak, że razem określają kąt, który jest taki sam jak dla szczeliny 7, to znaczy 60°. Kąty zawarte pomiędzy powierzchniami 15 i powierzchniami 18 są wykonane z bardzo małymi tolerancjami,· a każda powierzchnia 15 i powierzchnia 18 posiada bardzo gładkie zakończenie tak, że końcówka mocująca 8 głowicy 2 jest dokładnie dopasowana do szczeliny 7 elementu napędowego 3, to znaczy ułożenie jest takie, że faktycznie cała powierzchnia każdej z powierzchni 15 posiada kontakt z odpowiadającąjej powierzchnia 18. Gładkie wykończenia i dokładność dopasowania odpowiadających sobie części również powodują, że powierzchnie 18 łatwo się wysuwają z powierzchni 15, ułatwiając poprzeczną regulację głowicy 2 (a zatem i wkładki tnącej 9) względem elementu tnącego 3.

Układ zaciskowy, służący do zamocowania głowicy 2 do elementu napędowego 3, zawiera część męską 10 (która j est mocowana do głowicy 2 za pośrednictwem suwadła 11), która wnika w otwór 12 wykonany w elemencie napędowym 3 w rejonie podstawy 17 szczeliny 7. Część męska 10 współdziała ze śrubą dociskową 13 w elemencie napędowym 3 dociskając i blokując głowicę 2 w elemencie napędowym 3, jak opisano poniżej.

Głowica 2 zawiera poprzeczny otwór przelotowy 20, w którym umieszcza się suwadło 11. Średnica suwadła 11 jest dopasowana do otworu 20, a ich odpowiednie płaszczyzny są gładko wykończone tak, że suwadło 11 idealnie wsuwa się w otwór 20, to znaczy, suwadło 11 łatwo przemieszcza się wzdłuż osi otworu 20 i nie posiada swobody ruchu poprzecznie do tej. osi. Suwadło 11 ma centralnie umieszczony otwór gwintowany 21. Głowica 2 również zawiera szczelinę 24, która jest rozmieszczona pomiędzy końcem czoła 19 a otworem 20.

Część męska 10 zawiera trzon 22 posiadający gwintowane zakończenie 23, którego gwint jest dopasowany do otworu 21 w suwadle 11. Na zakończeniu czołowym trzonu 22 można wykonać nacięcie wkrętowe 25. Część męska 10 jest połączona z głowicą 2 poprzez przejście trzonu 22 przez szczelinę 24 i wkręcenie zakończenia 23 w nagwintowany otwór 21 suwadła 11 w otworze 20.

Część męska 10 zawiera również część zakończoną cylindrycznie 26, która posiada obwodowy rowek 27 ukształtowany w tej części. Rowek 27 posiada przeciwległe ścianki boczne 28, które zbiegają się do wewnątrz w kierunku podstawy rowka. Każda powierzchnia boczna może być nachylona pod kątem 30° tak, że kąt zawarty między powierzchniami bocznymi 28 wynosi 60°.

Otwór 12 w elemencie napędowym 3 posiada prześwitową część 29 końcową o nieco większej średnicy (patrz fig. 10) niż średnica otworu 12. Średnica otworu 12 jest dokładnie i gładko wykończona, w celu dopasowania do średnicy części zakończenia cylindrycznego 26, którajest również dokładnie i gładko wykończona, tak, że część zakończenia cylindrycznego 26 części męskiej 10 może zostać ściśle wsunięta do otworu 12. Mały rowek podłużny (nie pokazany) wzdłuż obwodowej powierzchni części zakończenia 26 jest wykonany w celu umożliwienia przepływu powietrza ułatwiając wkładanie do i wyjmowanie z otworu 12 części męskiej 10. Nagwintowany otwór 30 w części uchwytowej 5 elementu napędowego 3 przecina otwór 12. Śruba dociskowa 13 (którą może być wkręt dociskowy posiadający sześciokątne gniazdo naprowadzające), wyposażona w stożkowate zakończenie 31 (którego kąt może wynosić 60°), mieści się w otworze 30, a odpowiednie położenia rowka 27 na części męskiej 10 oraz śruby 13 na elemencie napędowym 3 są takie, że płaszczyzna zwężenia stożkowatego zakończenia 31 współdziała ze stożkowatą najbardziej wgłąb wsuniętąpowierzchniąboczną28 rowka 27 tak, że gdy śruba 13 jest wkręcona, część męska 10 oraz głowica 2 są połączone z elementem napędowym 3.

Część spodnia kanału 16-17 szczeliny 7 oraz cześć końcowa 29 otworu 12 tworzą luz tak, że działanie siły skierowanej do części męskiej 10 przyłożonej poprzez śrubę 13 (poprzez powierzchnie pochyłe lub powierzchnie styku 31 i 28) zapewniają, że końcówka mocująca 8 głowicy 2 jest umieszczona klinowo w szczelinie 7 elementu napędowego 3.

Oddziaływanie przenoszenia tak ustalonego momentu jest bardzo sztywne i zapewnia doskonałe dopasowanie zakończeń powierzchni. Ponadto, ponieważ odpowiadające sobie kształty

181 653 klinowe końcówki mocującej 8 i szczeliny 7 wynoszą tyle samo tj. 60°, to każdorazowe poluzowanie śruby 13 natychmiast powoduje obluzowanie głowicy 2 przy regulacji poprzecznej.

Szczelina 24 w głowicy 2 jest taka, że umożliwia poprzeczny ruch wzajemny układu złożonego z części męskiej 10 - suwaka 11 względem głowicy 2, przy czym maksymalny możliwy zasięg takiego ruchu jest określony przez kontakt trzonu 22 z każdym zakończeniem szczeliny 24. Środki blokujące przy mocowaniu suwadła 11 w wybranej pozycji regulacji poprzecznej składają się z dwóch naprzeciwległe ułożonych śrub dociskowych 32 i 33 (z których każda może być wkrętem dociskowym wyposażonym w sześciokątne gniazdo naprowadzające), których wewnętrzne zakończenia opierająsię na trzonie 22 (jak pokazano najlepiej na fig. 3). Śruby 32 oraz 33 są odpowiednio umieszczone w nagwintowanych otworach 34, 35 w głowicy 2 (patrz fig. 5-7), które kończą się na szczelinie 24.

Rozmiar szczeliny 24 może być taki, że gdy trzon 22 styka się z jednym jej końcem to oś trzonu jest współosiowa z osią 4 wytaczarki 1. Gdy trzon 22 jest zablokowany w tym położeniu poprzez dokręcenie przeciwległej śruby dociskowej 32 (po czym można dokręcić pozostałą śrubę 33 tak, aby dotykała do trzonu 22), wówczas obrabiarka jest nastawiona do pracy z minimalną średnicą, co zostało przedstawione na fig. 3, gdzie średnicę reprezentuje promień a. Maksymalna średnica pracy jest określona długością szczeliny 24 i otrzymuje się jąwtedy, gdy trzon 22 styka się z drugim końcem szczeliny jak prezentuje promień b na fig. 3. Pośrednie nastawy względem początkowego położenia odniesienia (którąmoże być położenie określone dla minimalnej średnicy) można uzyskać poprzez poluzowanie jednej śruby, na przykład 32, o ustaloną wartość i dokręcenie przeciwległej śruby 33 o taką samą wartość, co powoduje przesunięcie poprzeczne głowicy 2 względem osi podłużnej 4. Dzięki odpowiedniemu dobraniu skoku gwintu otworów 34, 35 oraz śrub 32, 33, można uzyskać zgrubną lub precyzyjną regulację położenia narzędzia tnącego. Na przykład, dla wytaczarki precyzyjnej, jaką przedstawiono na rysunku, rozmiar M6 śrub dociskowych posiadających skok gwintu wynoszący 1 mm zapewnia dostatecznie dokładny poziom regulacji.

Głowica 2 wytaczarki 1 przedstawiona na fig. 1 - 7 zawiera część dziobową36 posiadająca powierzchnię 37 wyposażonąw część odcinającąumożliwiającąumieszczenie wkładki tnącej 9 Powierzchnia 37 i jej część odcinająca wraz z wkładką 9 są tak ułożone i zwymiarowane, że ostrze mące wkładki 9 i części przylegające do powierzchni 37 leżą na płaszczyźnie średnicowej głowicy 2. Pozostałe powierzchnie 38, 39 części dziobowej 36 są tak wykonane, aby zapewnić wystąpienie odpowiednich luzów części dziobowej względem części obrabianej (nie przedstawionej), umożliwiając efektywne przeprowadzenie procesu cięcia. Pomiędzy powierzchniami głowicy 2 wykonano również zaokrąglenia o odpowiednim ukształtowaniu, w celu wyeliminowania ostrych krawędzi i naroży, które mogłyby powodować koncentrację naprężeń prowadząc do uszkodzenia głowicy 2. Fig. 4 oraz 6 przedstawiają alternatywne kształty przejścia głównej bryły głowicy 2 w płaszczyznę 37 części dziobowej 36. Na fig. 4 przedstawiono płaszczyznę przejściową 40 posiadającą duży promień zakrzywienia, a na fig. 6 płaszczyznę przejściową 41 posiadającą mały promień zakrzywienia.

Głowica 2 może również zawierać osiowy otwór 42, umożliwiający włożenie śrubokręta w otwór 25 trzonu 22 części męskiej 10.

Niniejszy wynalazek nie ogranicza się do układu środków tnących jak pisano i zilustrowano na rysunku. Wynalazek obejmuje wszystkie układy środków tnących, zarówno wykonane w postaci integralnie połączonej z głowicą jak i zawierającej oddzielne wkładki mące lub wiertła mocowane na głowicy, które nadają się do wykorzystania w obrabiarkach obrotowych złożonych z przynajmniej dwóch części, takich jak głowica tnącą i element napędowy głowicy.

Element napędowy 3 oraz głowicę 2 obrabiarki według wynalazku można wykonać z cylindrycznego półproduktu z odpowiedniego metalu, na przykład stali chromowo-niklowej, który obrabia się i któremu nadaje się odpowiednie kształty oraz wykończenia, a następnie utwardza według potrzeb.

Figury 11 do 14 przedstawiają precyzyjną wytaczarkę 101 złożoną z elementu napędowego 103 oraz głowicy 102 wyposażonej w regulowane ostrza podwójne. Połączenie zapewniające

181 653 przeniesienie momentu pomiędzy głowicą 102 i elementem napędowym 103 jest takie samo jak w rozwiązaniach konstrukcyjnych opisanych powyżej. Zatem głowica 102 jest połączona z elementem napędowym 103 poprzez część męską 110 zamocowaną do suwadła 111, które jest umieszczone w otworze 120 przechodzącym przez głowicę 102. Wykonanie konstrukcyjne z fig. 11-14 różni się od poprzednio opisanych wykonań tym, że głowica 102 składa się z dwóch części 150 oraz 151, które przemieszczają się poprzecznie jedna względem drugiej. Każda taka część jest generalnie półcylindryczna, za wyjątkiem części znajdującej się pomiędzy półotworami 120 i zakończeniem czoła 119. Dlatego, odnosząc się do fig. 14, część 151 posiada część prostąl52 po jednej stronie półszczeliny 124 (która to szczelina służy do dostosowania trzonu 122 części męskiej 110 i może charakteryzować się mniejsządługościąpoprzecznąniż szczelina 24 z poprzedniego wykonania kontrukcyjnego), natomiast fragment po drugiej poprzecznej stronie półszczeliny 124jest usunięty. Podobnie, część 150 posiada prostą część 154 a odpowiadającyjej fragment jest usunięty. Gdy montuje się części 150 i 151, każda z części prostych 152 oraz 154 zajmuje usunięty fragment drugiej części. Każda z części prostych 152, 154 zawiera gwintowany otwór, w który wchodzi śruba dociskowa 132,133. W ten sposób śruba dociskowa 132 jest skojarzona z pierwszą częścią 150 głowicy 102, a druga śruba dociskowa 133 jest skojarzona z drugą częścią 151 głowicy 102 tak, że każda umożliwia dokonanie poprzecznej regulacji połączonej z nią części względem trzonu 122 części męskiej 110. Na uwagę zwraca fakt, że ponieważ oś podłużna trzonu 122 zbiega się z osiąpodhiżną (obrotu) narzędzia 101, to każdą z części 150,151 głowicy 102 można indywidualnie regulować, ustawiając wymaganą średnicę cięcia zawierającą się pomiędzy minimum, a maksimum jak podają linie wymiarowe a oraz b na fig. 11.

Płaska powierzchnia średnicowa 137 każdej z części 150,151 jest wykonana i wykończona tak, że jest bardzo gładka i jest wyposażona w miejsce przeznaczone do mocowania odpowiedniej wkładki tnącej 109, z których każda jest mocowana śrubą, jak zaznaczono odnośnikiem 155, podobnie jak w powyżej opisanych wykonaniach kontrukcyjnych. Także powierzchnie 138 i 139 są wykończone tak, że na każdej części 150,151 uzyskuje się część dziobową służącą do trzymania wkładki tnącej 109. Jednakże, zgodnie z poprzednim opisem wykonań konstrukcyjnych, na każdej takiej części można stosować układy innych ostrzy.

Rozwiązanie według wynalazku umożliwia łatwy montaż i demontaż głowicy urządzenia oraz elementu napędowego do głowicy. Cecha ta umożliwia łatwą wymienność różnorodnych głowic narzędziowych spełniając różne zmienne wymogi obróbki, na przykład pozwala na wymianę głowicy wytaczarki, uchwytu tulei zaciskowej czy uchwytu wiertarskiego, osprzętu do pogłębiania czołowego, osprzętu do pogłębiania walcowego, osprzętu łopatkowego lub innych narzędzi różnych postaci i kształtów przeznaczonych do cięcia. Układ przenoszenia momentu według wynalazku jest również bardzo sztywny i umożliwia dokonywanie bardzo dokładnych wykończeń obróbki. W szczególności, kąt 60° dla prowadnicy oraz odpowiadający kąt 60° dla części podparcia głowicy, daje w efekcie taką sztywność, że jest ona porównywalna do narzędzi uformowanych integralnie, a wykończenie obróbki takie, że w pewnych okolicznościach, unika się potrzeby późniejszego gradowania czy wygładzania lub jakiegokolwiek innego wykańczania. Połączenie wsuwane w obrabiarce według wynalazku, podobne do klina, cechuje się tym, że jego sztywność istotnie nie zależy od dokonywanej regulacji poprzecznej głowicy względem elementu napędowego. Łatwo się również je zwalnia umożliwiając wyregulowanie poprzeczne głowicy. Następnąkorzystnącechąopisanych wykonań konstrukcyjnych jest to, że mikroregulacji głowicy względem elementu napędowego dokonuje się poprzez parę standardowych śrub dociskowych. Połączenie męsko-żeńskie posiada taką samą siłę jak uchwyt wykonany z jednej części, ponieważ zapobiega wibracjom powstałym na skutek efektu drgań tłumionych, czemu nie można zapobiec w standardowych uchwytach.

181 653

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Obrabiarka z głowicą obrotową, mającą głowicę zaopatrzoną w środki tnące, element napędowy dla głowicy i środki do odłączalnego mocowania głowicy do elementu napędowego zawierające poprzecznąprowadnicę, końcówkę mocującądo umieszczania w obrębie prowadnicy oraz układ zaciskowy umożliwiający doprowadzanie końcówki mocującej do sprzężenia z prowadnicą dla przeniesienia momentu obrotowego z elementu napędowego na głowicę oraz umożliwiający zwolnienie siły sprzęgającej i ruch ślizgowy końcówki mocującej w prowadnicy, znamienna tym, że końcówka mocująca (8) i prowadnica mająkształt umożliwiający zaklinowanie końcówki mocującej (8) w prowadnicy podczas sprzęgania końcówki mocującej (8) z prowadnicą za pomocą układu zaciskowego.
2. Obrabiarka według zastrz. 1, znamienna tym, że prowadnica jest ukształtowana w elemencie napędowym (3), zaś końcówka mocująca (8) jest integralną częścią głowicy (2,102).
3. Obrabiarka według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że prowadnica jest szczeliną (7) posiadającą nachylone powierzchnie boczne (15), które zbiegają się w kierunku podstawy (17) szczeliny (7), natomiast końcówka mocująca (8) posiada powierzchnie (18) o odpowiadającym nachyleniu tak, że mieści się ona w szczelinie (7).
4. Obrabiarka według zastrz. 3, znamienna tym, że podstawa (17) szczeliny (7) zawiera część kanałową, zapewniającą luz dla końcówki mocującej (8), połączonej klinowo ze szczeliną (7).
5. Obrabiarka według zastrz. 1, znamienna tym, że układ zaciskowy zawiera część męską(10) oraz śrubę (13) do wzajemnego oddziaływania z częściąmęską(lO), przy czym część męska (10) jest połączona z głowicą(2,102) lub z elementem napędowym (3), natomiast śruba (13) jest połączona z pozostałą z wymienionych części.
6. Obrabiarka według zastrz. 5, znamienna tym, że część męska (10) jest umieszczona w otworze w głowicy (2) lub w elemencie napędowym (3), przy czym zarówno część męska (10) jak i śruba (13) posiadająpowierzchnię pochyłą, za pomocą których, dzięki działaniu śruby (13), przykłada się siłę do części męskiej (10), która to siła działa w kierunku wzdłuż osi obrotu obrabiarki.
7. Obrabiarka według zastrz. 6, znamienna tym, że część męska (10) zawiera obwodowy rowek (27) posiadający nachylone powierzchnie boczne (28), które zbiegająsię w kierunku podstawy rowka (27), natomiast śruba (13) zawiera stożkowate zakończenie (31) do sprzężenia z nachylonymi powierzchniami bocznymi (28) obwodowego rowka (27).
8. Obrabiarka według zastrz. 5, znamienna tym, że część męska (10) jest połączona z głowicą (2), natomiast śruba (13) jest połączona z elementem napędowym (3).
9. Obrabiarka według zastrz. 8, znamienna tym, że część męska (1θ) jest odłączalnie zamocowana do głowicy (2).
10. Obrabiarka według zastrz. 9, znamienna tym, że część męska (10) jest zamocowana do suwadła (11) umieszczonego w głowicy (2), przy czym część męska (10) oraz głowica (2) są względem siebie przesuwne, poprzecznie do osi podłużnej części męskiej (10).
11. Obrabiarka według zastrz. 10, znamienna tym, że zawiera blokadę do mocowania głowicy (2) w wybranych położeniach poprzecznej regulacji względem elementu napędowego (3).
12. Obrabiarka według zastrz. 11, znamienna tym, że głowica (2) zawiera poprzeczny otwór przelotowy (20) oraz podłużna szczelinę (24) przechodzącą przez otwór przelotowy (20) od końca czoła (19) głowicy (2), przy czym w otworze przelotowym (20) jest umieszczone suwadło (11), natomiast część męska (10) przechodzi przez podłużną szczelinę (24).
13. Obrabiarka według zastrz. 11, znamienna tym, że blokada zawiera elementy śrubowe, połączone z głowicą (2), do zamocowania suwadła (11) i części męskiej (10) w wybranych położeniach poprzecznie do głowicy (2).

181 653
14. Obrabiarka według zastrz. 13, znamienna tym, że elementy śrubowe składają się z dwóch przeciwległych śrub (32,33), które odziaływująna część męską(10), i za pomocąktórych głowica (2) jest poprzecznie reguło walna względem elementu napędowego (3).
15. Obrabiarka według zastrz. 2 albo 5, znamienna tym, że głowica (102) składa się z dwóch części (150,151) poprzecznie ruchomych względem siebie, z których każda jest wyposażona we wkładkę tnącą(109), przy czy, każda z tych części (150,151) zawiera zasadniczo płaską powierzchnię średnicową (137) stykającą się swoim licem z licem powierzchni średnicowej (137) drugiej części (150,151), zaś stykające się powierzchnie średnicowe (137) sąułożone poprzecznie do prowadnicy.

* * *