PL175906B1 - Pochodne amidów aminokwasów,sposób wytwarzania pochodnych amidów aminokwasów oraz środki grzybobójcze do stosowania w rolnictwie i ogrodnictwie. - Google Patents

Pochodne amidów aminokwasów,sposób wytwarzania pochodnych amidów aminokwasów oraz środki grzybobójcze do stosowania w rolnictwie i ogrodnictwie.

Info

Publication number
PL175906B1
PL175906B1 PL94306836A PL30683694A PL175906B1 PL 175906 B1 PL175906 B1 PL 175906B1 PL 94306836 A PL94306836 A PL 94306836A PL 30683694 A PL30683694 A PL 30683694A PL 175906 B1 PL175906 B1 PL 175906B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
group
halogen
same
cyano
optionally containing
Prior art date
Application number
PL94306836A
Other languages
English (en)
Other versions
PL306836A1 (en
Inventor
Masaru Shibata
Kazuhiko Sugiyama
Norihisa Yonekura
Junetsu Sakai
Yoshiyuki Kojima
Shigeru Hayashi
Original Assignee
Ihara Chemical Ind Co
Kumiai Chemical Industry Co
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Ihara Chemical Ind Co, Kumiai Chemical Industry Co filed Critical Ihara Chemical Ind Co
Publication of PL306836A1 publication Critical patent/PL306836A1/xx
Publication of PL175906B1 publication Critical patent/PL175906B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/24—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D213/28—Radicals substituted by singly-bound oxygen or sulphur atoms
    • C07D213/30—Oxygen atoms
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A01—AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01N—PRESERVATION OF BODIES OF HUMANS OR ANIMALS OR PLANTS OR PARTS THEREOF; BIOCIDES, e.g. AS DISINFECTANTS, AS PESTICIDES OR AS HERBICIDES; PEST REPELLANTS OR ATTRACTANTS; PLANT GROWTH REGULATORS
    • A01N47/00—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic compounds containing a carbon atom not being member of a ring and having no bond to a carbon or hydrogen atom, e.g. derivatives of carbonic acid
    • A01N47/08—Biocides, pest repellants or attractants, or plant growth regulators containing organic compounds containing a carbon atom not being member of a ring and having no bond to a carbon or hydrogen atom, e.g. derivatives of carbonic acid the carbon atom having one or more single bonds to nitrogen atoms
    • A01N47/10—Carbamic acid derivatives, i.e. containing the group —O—CO—N<; Thio analogues thereof
    • A01N47/12—Carbamic acid derivatives, i.e. containing the group —O—CO—N<; Thio analogues thereof containing a —O—CO—N< group, or a thio analogue thereof, neither directly attached to a ring nor the nitrogen atom being a member of a heterocyclic ring
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C271/00—Derivatives of carbamic acids, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atom not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C271/06—Esters of carbamic acids
    • C07C271/08—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to acyclic carbon atoms
    • C07C271/10—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to acyclic carbon atoms with the nitrogen atoms of the carbamate groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms
    • C07C271/22—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to acyclic carbon atoms with the nitrogen atoms of the carbamate groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms to carbon atoms of hydrocarbon radicals substituted by carboxyl groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C271/00—Derivatives of carbamic acids, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atom not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C271/06—Esters of carbamic acids
    • C07C271/32—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to carbon atoms of rings other than six-membered aromatic rings
    • C07C271/34—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to carbon atoms of rings other than six-membered aromatic rings with the nitrogen atoms of the carbamate groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C271/00—Derivatives of carbamic acids, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atom not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C271/06—Esters of carbamic acids
    • C07C271/40—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings
    • C07C271/42—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings with the nitrogen atoms of the carbamate groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms
    • C07C271/54—Esters of carbamic acids having oxygen atoms of carbamate groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings with the nitrogen atoms of the carbamate groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms to carbon atoms of hydrocarbon radicals substituted by carboxyl groups
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C317/00—Sulfones; Sulfoxides
    • C07C317/16—Sulfones; Sulfoxides having sulfone or sulfoxide groups and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton
    • C07C317/22—Sulfones; Sulfoxides having sulfone or sulfoxide groups and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton with sulfone or sulfoxide groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of the carbon skeleton
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C317/00—Sulfones; Sulfoxides
    • C07C317/26—Sulfones; Sulfoxides having sulfone or sulfoxide groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton
    • C07C317/28—Sulfones; Sulfoxides having sulfone or sulfoxide groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton with sulfone or sulfoxide groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C323/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups
    • C07C323/10—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton
    • C07C323/18—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton having the sulfur atom of at least one of the thio groups bound to a carbon atom of a six-membered aromatic ring of the carbon skeleton
    • C07C323/20—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and singly-bound oxygen atoms bound to the same carbon skeleton having the sulfur atom of at least one of the thio groups bound to a carbon atom of a six-membered aromatic ring of the carbon skeleton with singly-bound oxygen atoms bound to carbon atoms of the same non-condensed six-membered aromatic ring
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C323/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups
    • C07C323/23—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton
    • C07C323/39—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and nitrogen atoms, not being part of nitro or nitroso groups, bound to the same carbon skeleton at least one of the nitrogen atoms being part of any of the groups, X being a hetero atom, Y being any atom
    • C07C323/40—Y being a hydrogen or a carbon atom
    • C07C323/41—Y being a hydrogen or an acyclic carbon atom
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C323/00—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups
    • C07C323/50—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton
    • C07C323/62—Thiols, sulfides, hydropolysulfides or polysulfides substituted by halogen, oxygen or nitrogen atoms, or by sulfur atoms not being part of thio groups containing thio groups and carboxyl groups bound to the same carbon skeleton having the sulfur atom of at least one of the thio groups bound to a carbon atom of a six-membered aromatic ring of the carbon skeleton
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C333/00—Derivatives of thiocarbamic acids, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atom not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C333/02—Monothiocarbamic acids; Derivatives thereof
    • C07C333/04—Monothiocarbamic acids; Derivatives thereof having nitrogen atoms of thiocarbamic groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C333/00—Derivatives of thiocarbamic acids, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atom not being part of nitro or nitroso groups
    • C07C333/14—Dithiocarbamic acids; Derivatives thereof
    • C07C333/18—Esters of dithiocarbamic acids
    • C07C333/20—Esters of dithiocarbamic acids having nitrogen atoms of dithiocarbamate groups bound to hydrogen atoms or to acyclic carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/60—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D213/62—Oxygen or sulfur atoms
    • C07D213/63—One oxygen atom
    • C07D213/64—One oxygen atom attached in position 2 or 6
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D213/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D213/04—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D213/60—Heterocyclic compounds containing six-membered rings, not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom and three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members having no bond between the ring nitrogen atom and a non-ring member or having only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D213/62—Oxygen or sulfur atoms
    • C07D213/63—One oxygen atom
    • C07D213/68—One oxygen atom attached in position 4
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D239/00—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazine or hydrogenated 1,3-diazine rings
    • C07D239/02—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazine or hydrogenated 1,3-diazine rings not condensed with other rings
    • C07D239/24—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazine or hydrogenated 1,3-diazine rings not condensed with other rings having three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D239/28—Heterocyclic compounds containing 1,3-diazine or hydrogenated 1,3-diazine rings not condensed with other rings having three or more double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D239/32—One oxygen, sulfur or nitrogen atom
    • C07D239/34—One oxygen atom
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D307/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom
    • C07D307/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D307/34—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D307/38—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having two or three double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with substituted hydrocarbon radicals attached to ring carbon atoms
    • C07D307/40—Radicals substituted by oxygen atoms
    • C07D307/42—Singly bound oxygen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D307/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom
    • C07D307/77—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom ortho- or peri-condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D307/78—Benzo [b] furans; Hydrogenated benzo [b] furans
    • C07D307/79—Benzo [b] furans; Hydrogenated benzo [b] furans with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to carbon atoms of the hetero ring
    • C07D307/80—Radicals substituted by oxygen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D307/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom
    • C07D307/77—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom ortho- or peri-condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D307/78—Benzo [b] furans; Hydrogenated benzo [b] furans
    • C07D307/79—Benzo [b] furans; Hydrogenated benzo [b] furans with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to carbon atoms of the hetero ring
    • C07D307/81—Radicals substituted by nitrogen atoms not forming part of a nitro radical
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D333/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom
    • C07D333/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D333/04—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings not substituted on the ring sulphur atom
    • C07D333/06—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings not substituted on the ring sulphur atom with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to the ring carbon atoms
    • C07D333/14—Radicals substituted by singly bound hetero atoms other than halogen
    • C07D333/16—Radicals substituted by singly bound hetero atoms other than halogen by oxygen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D333/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom
    • C07D333/50—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D333/52—Benzo[b]thiophenes; Hydrogenated benzo[b]thiophenes
    • C07D333/54—Benzo[b]thiophenes; Hydrogenated benzo[b]thiophenes with only hydrogen atoms, hydrocarbon or substituted hydrocarbon radicals, directly attached to carbon atoms of the hetero ring
    • C07D333/56—Radicals substituted by oxygen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C2601/00—Systems containing only non-condensed rings
    • C07C2601/06—Systems containing only non-condensed rings with a five-membered ring
    • C07C2601/08—Systems containing only non-condensed rings with a five-membered ring the ring being saturated
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C2601/00—Systems containing only non-condensed rings
    • C07C2601/12—Systems containing only non-condensed rings with a six-membered ring
    • C07C2601/14—The ring being saturated
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C2601/00—Systems containing only non-condensed rings
    • C07C2601/12—Systems containing only non-condensed rings with a six-membered ring
    • C07C2601/16—Systems containing only non-condensed rings with a six-membered ring the ring being unsaturated

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Agronomy & Crop Science (AREA)
  • Pest Control & Pesticides (AREA)
  • Plant Pathology (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Dentistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Environmental Sciences (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Pyridine Compounds (AREA)

Abstract

1 . Pochodna amidu aminokwasu o wzorze w którym R oznacza grupe nizszoalkilowa (ewentualnie zawierajaca co najmniej jeden lub wiecej takich samych albo roznych podstawników wybranych z grupy obejmujace) atom chlorowca, grupe alkoksylowa i grupe cyjanowa), grupe nizszoalkenylowa, grupe nizszoalkinylowa, grupe cykloalkilowa (ewentualnie zawierajaca co najmniej jeden lub wiecej takich samych albo roznych podstawników wybranych z grupy obejmujacej grupe metylowa i atom chlorowca), grupe cykloalkiloailow a, grupe cykloalkenylowa, grupe alkilenotienkow a,....................................................................... 9 Sposob wytwarzania pochodnej amidu aminokwasu o wzorze w którym R1 oznacza grupe nizszoalkilowa (ewentualnie zawierajaca co najmniej jeden lub wiecej takich samych albo roznych podstawników wybranych z grupy obejmujacej atom chlorowca, grupe alkoksylowa i grupe cyjanowa), grupe nizszoalkenylowa, grupe nizszoalkinylowa, grupe cykloalkilowa (ewentualnie zawierajaca co najmniej jeden lub wiecej takich samych albo roznych podstawników wybranych z grupy obejmujacej grupe metylowa i atom chlorow ca),............................................................ 11 Srodek grzybobójczy do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie znamienny tym, ze zawiera 0,1 - 20% wagowych pochodnej amidu aminokwasu o wzorze 1 w którym R1 oznacza grupe nizszoalkilowa (ewentualnie zawierajaca co najmniej jeden lub wiecej takich samych albo róznych podstawników wybranych z ..................................... PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest pochodna amidu aminokwasu, a także zawierający ją jako składnik aktywny środek grzybobójczy do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie. Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania wspomnianej pochodnej.
Pochodne amidów aminokwasów ujawniono jako półprodukty do wytwarzania leków w pierwszych publikacjach zgłoszeń patentowych japońskich nr Sho 56-8352 i Sho 62-89696. Jednakże w dokumentach tych nie ujawniono przydatności pochodnych amidów aminokwasów. Jakkolwiek w pierwszych publikacjach zgłoszeń patentowych japońskich nr Hei 3-5451, Hei 3-153657, Hei 4-230652, Hei 4-230653, Hei 4-283554, Hei 4-308507 i Hei 4-338372 ujawniono, że pewne amidy aminokwasów są przydatne jako środki biobójcze, związki ujawnione w tych dokumentach różnią się od pochodnych amidów aminokwasów według wynalazku.
Twórcy wynalazku zsyntetyzowali różne pochodne amidów aminokwasów i przeprowadzili obszerne badania nad ich wpływem na aktywność fizjologiczną grzybów. W wyniku tych badań stwierdzono, że związki według wynalazku wykazują w szerokim zakresie działanie grzybobójcze, zwłaszcza w odniesieniu do mączniaka ogórka, mączniaka rzekomego winorośli i zarazy ziemniaczanej, nie hamując przy tym pożądanego wzrostu roślin.
Przedmiotem wynalazku jest pochodna amidu aminokwasu o wzorze
1 u R-Z-C·
NH-CH I 2 R
-C-NH-C- (Ć)m14
R (C)m-Z—(C)n-Q w którym R1 oznacza grupę niższoalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę alkoksylową i grupę cyjanową), grupę niższoalkenylową, grupę niższoalkinylową, grupę cykloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową i atom chlorowca), grupę cykloalkiloalkilową, grupę cykloalkenylową, grupę alkilenotlenkową,
175 906 grupę aryloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową, grupę cyjanową o grupę nitrową), grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atomy chlorowca), grupę niższoalkilową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową albo grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową,
R2 oznacza grupę etylową, grupę n-propylową, grupę izopropylową, grupę izobutylową grupę sec-butylową, grupę tert-butylową, grupę alkenylową, grupę cykloalkilową, grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci atomu chlorowca),
R3 oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową,
R4 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową lub grupę cyjanową, każdy z R5, R6 i R7 oznacza niezależnie atom wodoru lub grupę niższoalkilową,
R8 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową, grupę aryloalkilową, grupę fenylową, grupę alkoksykarbonylową lub grupę cyjanową, każdy z Zii Z2 oznacza niezależnie atom tlenu lub atom siarki,
Z oznacza atom tlenu, atom siarki, grupę N-Rw (w której R oznacza atom wodoru, grupę metylową, grupę metylokarbonylową, grupę fenylokarbonylową, grupę metoksykarbonylową lub grupę metoksymetylową), grupę sulfinylową, grupę sulfonylową, grupę COO albo grupę CONRn (gdzie α oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową),
Q oznacza grupę fenylową [ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę niższoalkilową, która może być podstawiona jednym 'albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową, grupę niższoalkoksykarbonylową, grupę metylosulfonylową, grupę metylosulfinylową, grupę metylotio, która może być podstawiona atomem chlorowca, grupę dimetyloaminową, grupę fenylosulfonylową, grupę acylową i grupę fenylową], grupę alkilenotlenkową, grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową (ewentualnie zawierającą grupę wybraną z atomu chlorowca, grupy alkilowej, trifluorometylowej i nitrowej), albo grupę benzotienylową lub chinolinową ewentualnie zawierającą podstawnik wybrany z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę nitrową, m oznacza liczbę całkowitą od 0 do 2, a n równe jest 0 lub 1, oraz środek grzybobójczy do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie, zawierający taki związek jako składnik aktywny.
175 906
Określenia użyte w opisie mają następujące znaczenie. Określenie grupa alkilowa oznacza grupę alkilową o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, zawierającą 1-6 atomów węgla i obejmuje, ale nie wyłącznie grupę metylową, grupę etylową, grupę n-propylową, grupę izopropylową, grupę n-butylową, grupę izobutylową, grupę sec-butylową, grupę tert-butylową, grupę n-pentylową, grupę 1 -metylobutylową, grupę 2-metylobutylową, grupę 3-metylobutylową, grupę 2,2-dimetylopropylową, grupę 1,1 -dimetylopropylową, grupę 1 -etylopropylową, grupę n-heksylową itp.
Określenie atom chlorowca oznacza atom fluoru, atom chloru, atom bromu lub atom jodu.
Określenie grupa niższoalkenylowa oznacza grupę alkenylową o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, zawierającą 2-6 atomów węgla, obejmującą, ale nie wyłącznie grupę winylową, grupę 1 -propenylową, grupę 2-propenylową, grupę izopropenylową, grupę 1 butenylową, grupę 2-butenylową, grupę 3-butenylową, grupę 1-metylo-1-propenylową, grupę 2-metylopropenylową, grupę 1 -etylowinylową itp.
Określenie grupa niższoalkinylowa oznacza grupę alkinylową o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, zawierającą 2-6 atomów węgla, obejmującą np. grupę etynylową, grupę propynylową, grupę butynylową, grupę 1-metylo-2-propynylową itp.
Określenie grupa cykloalkilową oznacza grupę cykloalkilową zawierającą 3-8 atomów węgla, obejmującą, ale nie wyłącznie grupę cyklopropylową, grupę cyklobutylową, grupę cyklopentylową, grupę cykloheksylową, grupę cykloheptylową itp.
Określenie grupa cykloalkenylowa oznacza grupę cykloalkenylową zawierającą 4-8 atomów węgla, obejmującą np. grupę cyklobutenylową, grupę cyklopentenylową, grupę cykloheksenylową, grupę cykloheptenylową itp.
Określenie grupa aryloalkilowa oznacza grupę aryloalkilową zawierającą 7-8 atomów węgla, obejmującą, ale nie wyłącznie grupę benzylową, grupę fenyloetylową itp.
Określenie grupa alkilenotlenkowa oznacza grupę alkilenotlenkową zawierającą 2-6 atomów węgla i obejmującą np. grupę aksiranylową, grupę oksetanylową, grupę tetrahydrofuranylową, grupę tetrahydropiranylową itp.
Korzystne związki według wynalazku określone są wzorem (1), w którym R1 oznacza grupę alkilową o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, zawierającą 2-6 atomów węgla, grupę alkenylową o prostym lub rozgałęzionym łańcuchu, zawierającą 3 atomy węgla, grupę cykloalkilową zawierającą 5-6 atomów węgla lub ewentualnie podstawioną grupę fenylową; R2 oznacza grupę etylową, grupę n-propylową, grupę izopropylową lub grupę sec-butylową; R3 oznacza atom wodoru lub grupę metylową: Rd oznacza atom wodoru lub grupę metylową; R5 oznacza atom wodoru lub grupę metylową; R6 oznacza atom wodoru lub grupę metylową; Q oznacza ewentualnie podstawioną grupę fenylową; m oznacza liczbę całkowitą równą 0 lub 1; n równe jest O; Z\ Z2 i Z oznaczają atomy tlenu lub atomy siarki; a aminokwas jest izomerem L.
Związki o wzorze (1) według wynalazku mogą występować jako stereoizomery na skutek obecności dwóch lub więcej centrów chiralnych. Wynalazek dotyczy wszystkich takich stereoizomerów, w tym diastereoizomerów, enancjomerów i ich mieszanin, które można rozdzielić odpowiednimi sposobami.
Związki o wzorze (1) według wynalazku przedstawiono poniżej w tabelach 1-12. Należy jednak zdawać sobie sprawę, że wynalazek nie ogranicza się do tych związków. Numery związków podane w tabelach 1-12 dotyczą przedstawionego następnie opisu.
W tabelach 1-12 związki nr 108, 433, 456, 459, 460, 461, 462, 464, 467, 470, 471 i 475 zawierają grupę aminokwasu o konfiguracji D,L; związek nr 109 zawiera grupę aminokwasu o konfiguracji D; związki nr 233, 234, 235, 236, 237, 238, 425, 426 i 427 zawierają grupy kwasu (2S)-masłowego; a związki pozostałe zawierają grupę aminokwasu o konfiguracji L; związki nr 33,345 i 346; związki nr 107,116 i 117; związki nr 135,395 i 396; związki nr 228, 414 i 415; oraz związki nr 452, 453 i 454 stanowią mieszaniny diastereoizomerów oraz poszczególne diastereoizomery. Ponadto związki nr 26 i 27; związki nr 45 i 356; związki nr 335 i 336; związki nr 397 i 401; oraz związki nr 409 i 410 stanowią odpowiednio
175 906 mieszaniny diastereoizomerów i jeden z diatteferizrmerów. Związek nr 108 stanowi mieszaninę czterech izomerów, a związek 433 stanowi mieszaninę dwóch izomerów. Związki nr 483-501, 504, 505, 510-5,8, 521 i 522 stanowią L-Val-DL-Ala; związki nr 502, 503, 508, 509, 519 i 525 stanowią L-Val-D-Ala; związek nr 520 stanowi L-Val-L-Ala; związki nr 506 i 523 stanowią L-Ile-D- Ala; związek nr 526 stanowi L-Val-Gly; a związek nr 507 i 526 stanowią (2S)-butylilo-D-Ala.
W tabelach wyrażenia i-C3H7', t-C4H9, s-C4H9 i 1-C4H9 oznaczają odpowiednio grupę izopropylową, grupę tert-butylową, grupę sec-butylową i grupę izobutylową.
175 906
Tabela 1
1 R—Z —
Z O
Π II 3 c—NH—CH-C—NH-CH-CH^-Z —A 9θΗ
R CHj wzór 2
Zwią- zek nr R1 R9 zi z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik 1 załamania (ηπ20)
1 t-C4Hg ch3 0 0 0 -o 88-92
2 t-C4H9 ch3 0 0 0 98-100
3 t-C4H9 ch3 0 0 0 Cl g 1,5051
4 t-C4H9 ch3 0 0 0 ©Z>-c' 97-98
5 t-C4H9 ch3 0 0 0 77-80
6 t-C4H9 ch3 0 0 0 CH, 1,5051
7 t-C4H9 ch3 0 0 0 99-101
8 t-C4H9 ch3 0 0 0 OCH, 86-89
9 t-C4H9 ch3 0 0 0 OCH, 1,4899
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn 20)
10 t-C4H9 CH3 0 0 0 86-89
11 t-C4H9 CH3 0 0 0 CN F
12 t-C4H9 CH3 0 0 0 Z ^CN 83-87
13 t-C4H9 CH3 0 0 0 -V~ CN 53-56
14 t-C4H9 CH3 0 0 0 no2 1,5081
15 t-C4H9 CH3 0 0 0 no2 F 112-114
16 t-C4H9 CH3 0 0 0 105-107
17 t-C4H9 CH3 0 0 0 95-97
18 t-CąH9 CH3 0 0 0 -d 89-92
19 t-C4H9 CH3 0 0 0 85-89
20 t-C4H9 CH3 0 0 0 Cl 99-100
Cl
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn‘:u)
21 t-C4H9 CH3 0 0 0 α —C 102-104
22 t-C4H9 CH3 0 0 0 OCH, 44 OCH3 87-91
23 t-C4H9 CH3 0 0 0 OCH, —c V-och 88-90
24 t-C4H9 CH3 0 0 0 Cl —V 98-103
25 t-C4H9 CH3 0 0 0 α —<\ XCI α 120-125
26 t-C4H9 CH3 0 0 0 108-110
27 t-C4H9 CH3 0 0 0 143-146
28 t-C4H9 CH3 0 0 0 -0 115-117
29 t-C4H9 CH3 0 0 0 94-98
30 i-C3h7 OH 3 0 0 0 Ο
31 1-C3H7 CH3 0 0 0 Cl
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 21 z 2 z 3 A I tem?· topn. (°C) lub współczynnik załamania (np^O)
32 i-C3H7 CH3 0 0 0 Cl
33 i_C3H7 CH3 0 0 0 149-152
34 i-C3H7 CH3 0 0 0 H3C
35 i-C3H7 CH3 0 0 0
36 i-C3H7 CH3 0 0 0 -OoH·
37 1-C3H7 CH3 0 0 0 OCH, dó>
38 i-C3H7 CH3 0 0 0 OCH,
39 i.-C3H7 CH3 0 0 0 —
40 i-C3H7 CH3 0 0 0 CN dj
41 i-C3H7 CH3 0 0 0 CN -d
42 1-C3H7 CH3 0 0 0 -/>—CN 149-152
43 i-C3H7 CH3 0 0 0 no2 /y
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr Rl R9 Zl z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (ηρ^Ο)
32 i-C3H7 CH3 0 0 0 Cl d
33 i-C3H7 CH3 0 0 0 -Οα 149-152
34 i-C3H7 CH3 0 0 0 H3C
35 i-C3H7 CH3 0 0 0 CH, -d
36 i-C3H7 CH3 0 0 0
37 t-C4H9 CH3 0 0 0 OCH, d7
38 i-C3H7 CH3 0 0 0 OCH,
39 i-C3H7 CH3 0 0 0
40 i-C3H7 CH3 0 0 0 CN d>
41 i-C3H7 CH3 0 0 0 CN ©i
42 i-C3H7 CH3 0 0 0 -2 ^d~CN 149-152
43 1-C3H7 CH3 0 0 0 NO, dj
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
i Zwią- zek | nr r1 R9 z1 z2 z3 A temp· topn. (°C) lub współczynnik załamania (n^O) |
44 I-C3H7 CH3 0 0 0 NO,
45 i-C3H7 CH3 0 0 0 nie oznaczano
46 i_C3H7 CH3 0 0 0
47 i-C3H7 CH3 0 0 0
48 1-C3H7 CH3 0 0 0 -0
49 C 2H 5 CH3 0 0 0 Cl dl
50 C 2 H5 CH3 0 0 0 Cl ii
51 C2H5 CH3 0 0 0 —c ci
52 C2C5 CH3 0 0 0 CN dD
53 C2H5 CH3 0 0 0 CN -d
54 c2h5 CH3 0 0 0 —2 2~~cn 112-115 1
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr Rl R9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (npĆ)
44 i-C3H7 CH3 0 0 0 ND, -d
45 t-C4H9 CH3 0 0 0 nie oznaczano
46 i-C3H7 CH3 0 0 0 ~d>
47 i-C3H7 CH3 0 0 0
48 i_C3h7 CH3 0 0 0 -CG-
49 C2C5 CH3 0 0 0 Cl -d
50 C2C5 CH3 0 0 0 Cl d
51 C2C5 CH3 0 0 0 -θ-α
52 C2C5 CH3 0 0 0 CN
53 CH3 0 0 0 CN -d
54 ^2^5 CH3 0 0 0 -CN 112-115
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 z 1 z 2 z 3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nD20)
55 C2C5 CH3 0 0 0 NO, ~d>
56 C2H5 CH3 0 0 0 NO, -d
57 C2H5 CH3 0 0 0
58 S-C4H9 CH3 0 0 0
59 S-C4H9 CH3 0 0 0 -©dcH,
60 S-C4H9 CH3 0 0 0 -2 2—004;
61 S-C4H9 CH3 0 0 0
62 S-C4H9 CH3 0 0 0 0
63 S-C4H9 CH3 0 0 0 —2 2~cn 140-143
64 S-C4H9 CH3 0 0 0
65 S-C4H9 CH3 0 0 0
66 3-C4H9 CH3 0 0 0 —222“°°^
67 S-C4H9 ch3 0 0 0 Cl
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. ( C) lub współczynnik j załamania (η^θ) j
68 S-C4H9 CH3 O O 0 Cl -b
69 -c=ch2 I ch3 CH3 O O 0 Cl 43
70 -c=ch2 ch3 CH3 O O 0 Cl
71 -c=ch2 I ch3 CH3 O O 0
72 -c=ch2 I ch3 CH3 O O 0 imo2 43
73 -c=ch2 I ch3 CH3 O O 0
74 -c=ch2 I ch3 CH3 O O 0
75 -c=ch2 I ch3 CH3 0 O 0 CN -b
76 -c=ch2 I ch3 CH3 0 O 0 CN -b
77 -c=ch2 I ch3 CH3 0 0 0 -CN 82-86
78 -c=ch2 I ch3 CH3 0 0 0 O-
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. C^C) 1 lub współczynnik załamania (ηη 2θ) |
79 -c=ch2 1 ch3 ch3 0 0 0
80 ch3 0 0 0 Cl bj
81 -0 ch3 0 0 0 Cl
82 ch3 0 0 0
83 -0 ch3 0 0 0 NO, A)
84 -Ό ch3 0 0 0 F)
85 ch3 0 0 0 -NO;
86 ch3 0 0 0 CN -b
87 ch3 0 0 0 CN F
88 -0 ch3 0 0 0 -Ocn- 145-148
89 ch3 0 0 0 Cl b)
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Z Wiązek nr Rl R9 zi z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik /Γ) załamania (nn^u)
79 -c=ch2 I CHą CH3 0 0 0 -^^>-ocf3
80 CH3 0 0 0 Cl -b
81 -0 CH3 0 0 0 Cl b
82 -a CH3 0 0 0
83 o CH3 0 0 0 NO, b>
84 -Ό CH3 0 0 0 -ó
85 -Ό CH3 0 0 0
86 -Ό CH3 0 0 0 CN b>
87 CH3 0 0 0 CN b>
88 o CH3 0 0 0 -^b~CN 145-148
89 CH3 0 0 0 Cl -b
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (ηρ^θ)
90 CH3 0 0 0 Cl 73
91 -o CH3 0 0 0 -Cl·0
92 -o CH3 0 0 0 NO, 73
93 CH3 0 0 0 73
94 CH3 0 0 0 —yy^
95 CH3 0 0 0 CN -d>
96 O CH3 0 0 0 CN -<3
97 -o CH3 0 0 0 —q-cn 158-162
98 -o CH3 0 0 0 73 123-126
99 73 CH3 0 0 0 Cl 33
100 -o CH3 0 0 0 Cl
101 73 CH3 0 0 0 -Cl·0 165-170
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 z 1 z 2 z 3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np^O)
90 -o CH3 0 0 0 Cl o
91 -Ό CH3 0 0 0
92 CH3 0 0 0 NO, DD
93 o CH3 0 0 0 FF
94 CH3 0 0 0
95 o CH3 0 0 0 CN dJ
96 o CH3 0 0 0 CN -d
97 o CH3 0 0 0 —2 cn 158-162
98 AD CH3 0 0 0 d> 123-126
99 CH3 0 0 0 Cl -d'
100 -o CH3 0 0 0 Cl d
101 O CH3 0 0 0 -0 165-170
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr Rl- R9 zl z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (πρ2θ)
102 -o CH3 0 0 0 NO, RJ
103 RJ CH3 0 0 0 ND, RJ
104 RJ CH3 0 0 0 166-169
105 -O CH3 0 0 0 CN -b
106 RJ CH3 0 o 0 CN Rj·
107 -o CH3 0 0 0 -^R-CN 142-146
108 RJ CH3 0 0 0 -}-CN 158-162
109 RJ CH3 0 0 0 -y—CN 128-133
110 RJ CH3 0 0 0 bJ
111 RJ CH3 0 0 0 Rj
112 -O CH3 0 0 0 R> 137-142
113 RJ CH3 0 0 0 —^-Βγ
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 z1 z2 z3 A temp· topn. (C) lub współczynnik załamania (np^O) j
114 77 CH3 0 0 0 ©©-cf, 151-155
115 77 CH3 0 0 0 —222-OCF3 144-147
116 77 CH3 0 0 0 77-“ 145-147
117 77 CH3 0 0 0 —<2 cn 166-170
118 Cl dj CH3 0 0 0 α
119 Cl d7 CH3 0 0 0 Cl 75'
120 C^ CH3 0 0 0 ©>°'
121 Cl 77 CH3 0 0 0 NO, d7-
122 Cl 77 CH3 0 0 0 NO, 77
123 Cl d7 CH3 0 0 0 7Z7-·
124 C^ CH3 0 0 0 —2 cn 137-142
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
ZwWą- zek nr r1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np^b
114 -o CH3 0 0 0 151-155
115 77 CH3 0 0 0 -£>ocFj 144-147
116 -o CH3 0 0 0 -2 CN 145-147
117 77 CH3 0 0 0 —2 2~cn 166-170
118 Cl b> CH3 0 0 0 Cl
119 Cl b> CH3 0 0 0 Cl b
120 Cl b> CH3 0 0 0 -θ-α
121 α b> CH3 0 0 0 NO, -b>
122 Cl 77 CH3 0 0 0
123 Cl b> CH3 0 0 0
124 Cl b> CH3 0 0 0 -2 y^CN 137-142
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 Z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (ηη 2θ)
125 Cl 33 ch3 0 0 0
126 Cl 33' ch3 0 0 0 CC
127 Cl 33 ch3 0 0 0 CC01
128 Cl ch3 0 0 0 —no2
129 Cl 37 ch3 0 0 0 -cn 114-117
130 Cl 33 ch3 0 0 0 ~dCF
131 Cl 33 ch3 0 0 0 373-
132 Cl ch3 0 0 0 CZCcf’
133 CC ch3 0 0 0 cc
134 Cl·01 ch3 0 0 0 yy^-Ną, 133-138
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 z1 z2 z3 A .........— .....-η tem?· topn. (°C) lub współczynnik załamania (n^C)
135 -Cd01 CH3 0 0 0 156-160
136 CH3 0 0 0 ©z©
137 CH3 0 0 0
138 O CH3 0 0 0 -C-OCH,
139 ©Z) CH3 0 0 0 -
140 AJ CH3 0 0 0 ZZ-h 0
141 CH3 0 0 0 —fy
142 A> CH3 0 0 0 —yy-cH,
143 A3 CH3 0 0 0 —yy-cF3
144 A> CH3 0 0 0 —y>^
145 A3 CH3 0 0 0 ~ 0
146 A3 CH3 0 0 0 —y^-c-c^
147 O CH3 0 O 0 0
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 z1 z 2 z 3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20)
148 o CH3 0 0 0
149 o CH3 0 0 0 —o
150 b CH3 0 0 0
151 b CH3 0 0 0 —<^25>°ch3
152 CH, b CH3 0 0 0
153 CH, b CH3 0 0 0
154 CH, b CH3 0 0 0 —y_cN 146-150
155 b' CH3 0 0 0 -Oa
156 CH, b CH3 0 0 0 -H©>-no2
157 CH, b CH3 0 0 0 -^>—CN 97-100
158 CH3 0 0 0 OCI
159 CH3 0 0 0 b©~N°2
160 CH3 0 0 0 -V- CN 152-155
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 r9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nD^®)
161 OCH -b CH3 0 0 0
162 OCH -b CH3 0 0 0 -b^>-NO2
163 OCH, -b> CH3 0 0 0 -/ ^3—CN 137-140
164 4Γ CH3 0 0 0
165 OCH, 43 CH3 0 0 0
166 OCH, -d CH3 0 0 0 -CN 134-137
167 -—OCH, CH3 0 0 0
168 -/-OCH, CH3 0 0 0 —<^Χ-νο2
169 -^-OCH, CH3 0 0 0 -CN 139-145
170 Cl CH3 0 0 0
171 Cl CH3 0 0 0
172 Cl CH3 0 0 0 -/>—CN
173 OCH, -OCH, CH3 0 0 0 ^Zbcl
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zdą- zek nr R1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np^O)
174 OCHj -0CH) CH3 0 0 0 NO2
175 OCH, -0CH> CH3 0 0 0 —2 2^~cn
176 73 CH3 0 0 0
177 73 CH3 0 0 0 —2
178 Tj CH3 0 0 0 ^©-CN
17 9 73 CH3 0 0 0 ©Zl·0
180 73 CH3 0 0 0
181 73 CH3 0 0 0 —2 2~cn
182 5P CH3 0 0 0 —2 nq2
183 CH3 0 0 0
184 CH2CH2C1 CH3 0 0 0 —2 y~cn 170-175
185 CH2C1 CH3 0 0 0 —2 2—NO2
186 CH(C1)CH3 CH3 0 0 0 —2 2~~cn
187 CH2CF3 CH3 0 0 0 —2 VCN
188 CH2“CsCH CH3 0 0 0 —22©-^
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20)
189 CH2CH2OCH3 CH3 0 0 0
190 CH2CH2OCH3 CH3 0 0 0
191 CH2CH2OCH3 CH3 0 0 0 —y~cN
192 -CH2-- CH3 0 0 0
193 -CHj— CH3 0 0 0 -^R-CN 125-128
194 -CH,—/ ^CH, CH3 0 0 0 —ct
195 -CR—CH, CH3 0 0 0 98-101
196 -CH,— CH3 0 0 0 -O-a
197 t-Cg.Hg CH3 0 0 0 —CHpl
198 t-C4H9 CH3 0 0 0 —ochf2
199 i-C3H7 CH3 0 0 0 —CHa
200 i-C3H7 CH3 0 0 0 —ochf2
201 RJ CH3 0 0 0 —(^^R-CHP
202 RJ CH3 0 0 0 —y~OCHF2
203 RJ CH3 s 0 0 _£yc, 111-113
204 “O CH3 s 0 0 149-152
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20)
205 -o CH3 S 0 0 —2 cn 146-149
206 JA CH3 0 s 0 0-
207 -o ch3 0 s 0 —2 ^nq2
208 -O CH3 0 s 0 —cn nie oznaczano
209 -o CH3 s s 0 -θ-α
210 -o CH3 s s 0
211 JA CH3 s s 0 —2 cn nie oznaczano
212 JA CH3 0 0 s JA 140-144
213 JA CH3 0 0 s 136-140
214 AJ CH3 0 0 s —222-^ 123-126
215 JA CH3 0 0 s —2 y~cN 144-146
216 t-CąHę CH3 0 0 s 74-78
217 t-C4H9 CH3 0 0 s —<22y N°2 109-112
218 t-C4Hg CH3 0 0 s -<222—CN
219 i-C3H7 CH3 0 0 s 0 122-126
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R 9 Z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np2®)
220 i-C3H7 CH3 0 0 s —yy-cN 165-169
221 i-C3H7 CH3 0 0 NH C© 158-160
Zwią- zek nr R1 R 9 Z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np2®)
222 t-C4H9 CH3 0 0 NCH3
223 O CH3 0 0 NCOCH3 —y~cN
224 o CH3 0 0 NCCH^C> C©
225 o CH3 0 0 NCO2CH3 -—CN
Zwią- zek nr R1 R9 Z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np2®)
226 t-C4H9 C2H5 0 0 0 CC1 101-104
227 t-C4H9 C2»5 0 0 0 128-130
228 t-C4H9 C2H5 0 0 0 -©-CN 100-106
229 t-C4H9 C2H5 0 0 0 c©
230 0 C2H 0 0 0 c© 149-154
231 -0 C2H5 0 0 0 ^©3-no2 152-154
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
I Zwią- zek nr .1 R9 z1 z2 Z3 A temp. topn. ( C) i lub współczynnik załamania (np2°) j
232 -O' C2H5 0 0 0 108-112
233 t-C4H9 H 0 0 0 1,5081
234 t-CąHg H 0 0 0
235 t-C4H9 H 0 0 0 —y~ cn nie oznaczano
236 -o H 0 0 0 125-130
237 o H 0 0 0
238 -o H 0 0 0 -O™ 43-46
239 t-C4H9 CH3 0 0 0
240 t-C4H9 CH3 0 0 0 Cl -CHf-d©
241 t-CąHg CH3 0 0 0 Cl
242 t-CąHg CH3 0 0 0 —CHj-2 2~q
243 t-CąHg CH3 0 0 0
244 t-C4H9 CH3 0 0 0
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 zl Z3 A temp. topn. ( C) lub współczynnik załamania (ηρ^θ)
245 t-C4H9 CH3 0 0 0 cMZX~cn
246 i-C3H7 ch3 0 0 0 —ch,—α 104-109
247 i-C3H7 ch3 0 0 0
248 i-C3H7 ch3 0 0 0
249 O ch3 0 0 0 —CH—α
250 -o ch3 0 0 0 —CHj -NOj
251 -o ch3 0 0 0 —CHz— CN
252 o ch3 0 0 0 Cl ci
253 ch3 0 0 0
254 i-C3H7 ch3 0 0 0 b-O CH, -
255 i-C3H7 ch3 0 0 0 -CH-b V-C1 CH,
256 O ch3 0 0 0 -<pH—/ b—α CH,
257 i-C3H7 ch3 0 0 0 CH, t_ -K) CH, -
258 i-C3H7 ch3 0 0 0 CH, -?~b2bci CH, -
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zw.ą- zek nr R1 R9 zi z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np2^)
259 77 CH3 0 0 0 CHa ,_ 7Q CHa X'
260 t-C4H9 CH3 0 0 NH 7Η©Ζ) CH3 '-'
261 t-C429 CH3 0 0 NH CH3 ,_ 7:7 CHa X/
262 1-C327 CH3 0 0 NH CH3 '-'
263 i-C3h7 CH3 0 0 NH CH3 t( i-o
264 77 CH3 0 0 NH 77O
265 77 CH3 0 0 NH CH3 ,_k 70
266 t-C4H9 CH3 0 0 0 TJ'
2 67 t-C4H9 CH3 0 0 0 α
268 i-C3H7 CH3 0 0 0 /—N ©J
269 i-C3H7 CH3 0 0 0 Cl )—N \Z/
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R 9 Z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (η^20)
270 i-C3H7 CH3 0 0 0 Cl
271 A> CH3 0 0 0 r— N
272 o CH3 0 0 0 Cl
273 A) CH3 0 0 0 Cl
274 A> CH3 0 0 0 no2
275 A) CH3 0 0 0 Ν—λ F 60-65
276 t-C4H9 CH3 0 0 0
277 i-C3H7 CH3 0 0 0 -O°
278 -0 CH3 0 0 0 -0
279 t-C4H9 CH3 0 0 0 /—N -ch2—
280 t-C4Hg CH3 0 0 0 -ch2-\
281 1-C3H7 CH3 0 0 0
282 i-C3H7 CH3 0 0 0 -CH2-{ N
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr Rl R9 Zl z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (πρ^θ)
283 b CH3 0 0 0 ,—N -CH,—
284 b CH3 0 0 0 -CH2-\
285 i-C3H7 CH3 0 0 0
286 i-C3H7 CH3 0 0 s -ο®)*
287 b CH3 0 0 0
288 b CH3 0 0 s -O®)
289 b CH3 0 0 NH 0 1 1 1
290 i~C 3 h7 CH3 0 0 NH -ęn-O CN °
291 i-C3H7 CH3 0 0 NH -ęn^O CN b
292 b CH3 0 0 NH -ęn-O CN 0
293 b CH3 0 0 NH CN 5
294 i-C3H7 CH3 0 0 0
295 i-C3H7 CH3 0 0 0 -b~ęCj CH,
296 i-C3H7 CH3 0 0 0 -cH-jęO CN
297 i-C3H7 CH3 0 0 NH -cH-jęO CN
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 Z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20
298 JJ CH3 0 0 0
299 AJ CH3 0 0 0 Cl γη ΓΊί J cn,
300 AJ CH3 0 0 0 -cm CN
301 AJ CH3 0 0 NH -CH -ζΖΟ CN
302 J3 CH3 0 0 NH Cl .ch jęu
303 JA CH3 0 0 NH Chi
304 i-C3H7 CH3 0 0 NH -^-ζζΟ cą
305 i-A3H7 CH3 0 0 NH CH,
306 i-C3H7 CH3 0 0 NH cii
307 i-C3H7 CH3 0 0 NH CH,
308 i-C3H7 CH3 0 0 NH -JX> CHj
309 i-C3H7 CH3 0 0 0 ./~Ά
2 Cj
310 i-C3H7 CH3 0 0 0
l< 2
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 i—1 Z2 Z3 A temp. topn. ( C) lub współczynnik załamania (ηρ^θ)
311 o CH3 0 0 nhch2ocH3 -CN
Zwią- zek nr r1 R9 z1 Z2 z3 A - :-—— temp. topn. ( C) lub współczynnik załamania (πρ^θ)
312 -0 CH3 0 0 SO —y~cM
313 RJ CH3 0 0 SO2 -O™
314 -O CH3 0 0 NH -?hO cooch3
315 i-C3H7 CH3 0 0 NH β —CH b
316 i-C3H7 CH3 0 0 0 —CH— ^-0
317 -CHj —CN CH3 0 0 0 ~Ο-α
318 -chj——cn CH3 0 0 0 -O-™
319 -CN CH3 0 0 0
320 —cn CH3 0 0 0
321 -^>—CN CH3 0 0 0 -^>—CN
322 CH3 0 0 0
323 bib· CH3 0 0 0 -O™ 115-117
324 ^2)Η~οσ'3 CH3 0 0 0 -^y.a
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwwą- zek nr R1 R9 Z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np2®)
325 —ocp3 CH3 0 0 0 —yy~No2
326 ocf3 CH3 0 0 0 -—CN 127-129
327 -Ć-C4H9 CH3 0 0 0 -S-CHą 93-96
328 -Ć-C4H9 CH3 0 0 0 -C©*· 48-51
329 t-CzHg CH3 0 0 0 '—' 0 122-125
330 t-CzHg CH3 0 0 s © 74-77
331 t-CzHg CH3 0 0 s © 1,5164
332 t-CzHg CH3 0 0 s © 1,5319
333 C-C4H9 CH3 0 0 s -<C©>—OCHj 1,5361
334 t-CzHg CH3 0 0 NH C 102-104
335 C-C4H9 CH3 0 0 s ©Z© 80-84
336 t-CzHg CH3 0 0 s Oci 133-137
337 t-CzHg CH3 0 0 s Cl C 1,5360
338 t—C4H9 CH3 0 0 s a 1,5361
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 Z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nD-θ)
339 t-C4H9 CH3 0 0 s CHa -b 1,5274
340 t-C4H9 CH3 0 0 s CK -b 1,5245
341 t-C4H9 CH3 0 0 s 1,5269
342 C-C4H9 CH3 0 0 s 66-69
343 t-C4H9 CH3 0 0 0 NO, b OCH, 71-74
344 t-C4,H9 CH3 0 0 s OCH, -d 1,5312
345 i-C3H7 CH3 0 0 0 -cy° 161-163
346 i-CaH7 CH3 0 0 0 167-171
347 i-C3H7 CH3 0 0 0 α —y~ci α 166-172
348 i-C3H7 CH3 0 0 s bi 121-123
349 i-C3H7 CH3 0 0 s t3 125-129
350 i-C3H7 CH3 0 0 s bb 103-106
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 R9 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (ηρ2θ)
351 i-C3H7 CH3 0 0 s —0CH3 122-125
352 i-C3H7 ch3 0 0 s 155-158
353 i-C3H7 ch3 0 0 NH -0 130-134
354 i-C3H7 ch3 0 0 so -o 119-123
355 i-C3H7 ch3 0 0 so2 -77' 151-153
356 i-C3H7 ch3 0 0 0 177-180
357 i-C3H7 ch3 0 0 s CN bd 137-140
358 i-C3H7 ch3 0 0 nch3 b7 145-148
359 i-C3H7 ch3 0 0 NH 155-156
360 i-C3H7 ch3 0 0 nch3 77 141-143
361 i-C3H7 ch3 0 0 NH Cl bj 85-90
362 i-C3H7 ch3 0 0 NH α -o 143-145
363 i-C3H7 ch3 0 0 nch3 ©>CI 65-67
364 i-C3H7 ch3 0 0 NH 77* 146-149
365 i-C3H7 ch3 0 0 S 115-118
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 z1 Z2 z3 A temp. topn. ( C) lub współczynnik załamania (nn 20)
366 i-C3H7 CH3 0 0 s 124-127
367 i-C3H7 CH3 0 0 s 0 AJ 119-121
368 i-C3H7 CH3 0 0 s 107-110
369 i-C3H7 CH3 0 0 s AA 111-115
370 i-C3H7 CH3 0 0 s OCH, 109-112
371 i-C4Hg CH3 0 0 0 125-130
372 C5H11 CH3 0 0 0 —CN 109-111
373 c6h13 CH3 0 0 0 -O™ 107-110
374 -ChkC^ CH, CH3 0 0 0 122-125
375 i-^C3H7 CH3 0 0 NCOCH3 Ab 56-60
376 Aj CH3 0 0 0 — 181-184
377 -A CH3 0 0 0 -/ ^>—CN 201-204
378 CH3 0 0 0 —CN 111-116
379 A CH3 0 0 0 -y 141-142
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 Z1 z2 Z3 A temp. topn. ( C) lub współczynnik zała^^a (nn‘2C) |
380 CH3 0 0 0 —c y~cN 133-136
381 CH2C2CH CH3 0 0 0 -CN 148-151
382 CH3 0 0 0 - 161-164
383 CH, CH3 0 0 0 -CN 102-107
384 b CH3 0 0 0 Cl -^H-CI Cl 159-162
385 b CH3 0 0 NH -0 130-134
386 b CH3 0 0 s 127-130
387 b CH3 0 0 s ^CN 108-110
388 b CH3 0 0 NH ©Zl·” 154-156
389 b CH3 0 0 NCH3 -0 125-130
390 b CH3 0 0 NH b’ 147-149
391 -o ch3 0 0 NCH3 -b 64-70
392 b CH3 0 0 NH / /Cl 117-119
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 z1 Z2 z3 A temp. topn. (C) lub współczynnik załamania (np2®)
393 -o CH3 0 0 NH 3>* 156-160
394 ©© CH3 0 0 0 —©-CH 156-162
395 Ο-α CH3 0 0 0 —yy~cN 137-140
396 o CH3 0 0 0 -CN 174-179
397 ©© CH3 0 0 0 —c 153-156
398 yy-^2 CH3 0 0 0 —y cn 130-134
399 -33 CH3 0 0 0 yy©^ 156-161
400 © CH3 0 0 0 —y~-cn 125-129
401 33' CH3 0 0 0 —cn 155-158
402 CH3 0 0 0 -^©CN 141-144
403 33« CH3 0 0 0 —yy_cN 153-154
404 CH3 0 0 0 —cn 144-148
405 CH3 0 0 0 —<yy~cN 129-133
406 33 CH3 0 0 NH Cl yy> 60-62
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 Z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20
407 t-C4H9 CH3 0 0 0 N-\ -C© 90-93
408 CH, 77 CH3 0 0 0 —2 CN 129-130
409 t-C4Hg CH3 0 0 0 N—\ 7 111-112
410 t-C4H9 CH3 0 0 0 Ν—Λ 7d 129-131
411 b —<2^-CH3 CHa CH3 0 0 0 —2 cn 163-164
412 I-C3H7 CH3 0 0 0 Ν—λ 118-120
413 77 CH3 0 0 0 Ν—\ —C /-Cl 123-124
414 t-C4H9 C2H5 0 0 0 -2 /^CN 122-125
415 t-C4H9 77 0 0 0 —2 y~cN 135-137
416 i-C3H7 C2H5 0 0 s 77 85-86
417 1-C3H7 CpH5 0 0 0 —2 2~cn 145-148
418 C2H5 0 0 0 ©>CN 139-141
419 -0 c?h5 0 0 s —2 cn 105-107
420 73 C2H5 0 0 s bb 130-133
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 z1 z2 3 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (n^2®)
421 O c?h5 0 0 NH 137-139
422 o c?h5 0 0 NCH3 53-56
423 c?h5 0 0 0 -/ ^CN 159-163
424 -O' c?h5 0 0 0 -b—CN 150-153
425 i-C3H7 H 0 0 0 -/ ^b~CN 118-121
426 H 0 0 0 -/ y—CN 127-132
427 bZba H 0 0 0 -CN 141-145
428 i--C3H7 CH3 0 0 0 217-220
429 O CH3 0 0 0 0 65-68
430 i-C3H7 CH3 s 0 0 161-163
431 C2H5 CH3 s 0 0 —y-cN 152-154
432 C2H5 CH3 s 0 0 —2 2—Ν°2 164-166
433 0 CH3 0 0 0 118-120
175 906
Tabela 1 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R9 Z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20
434 O CH3 0 0 NCOCH3 O-'
435 i-C3H7 CH3 0 0 NCO2CH3
436 i-C3H7 CH3 0 0 71-73
437 i_C3H7 CH3 0 0 NCH2OCH3
Zwią- zek nr r1 R9 z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn 20)
438 Cl CH3 0 0 0 -y—CN
439 % CH3 0 0 0 -Ocn 135-138
440 -ChtCHr^J^ CH3 0 0 0 —y~cn 112-114
441 I-C3H7 CH3 0 0 NH
175 906
Tabela 2
Z o
1 II II 3
R-Z-C - NH-CH- C- NH-CH- CK,- CHj- Z - A
I I
CH CHj </ \
R CHa
Zwwą- zek nr r1 R9 Z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik 2 fi załamania (np‘‘u)
442 O CH3 0 0 0 -Oa
443 t-CJAg CH3 0 0 0 ~O~C'
444 i-C3H7 CH3 0 0 0
445 Ci CH3 0 0 0 OCH, —<2^^
446 <^-<222 CH3 0 0 0 OCH, —( —oci
447 i-C3H7 CH3 0 0 0 ocii —225“°°^
448 JJ< CH3 0 0 0 —2 2~cn
449 t-C4H9 CH3 0 0 0 —2 y~cn
450 i-C3H7 CH3 0 0 0 —2 2~cn
175 906
Tabela 3
O o
II II
R - O - C - Md - CH - C - NH - CH - CHj- O - Q l2 I
R CHj wzór 4
Zwią’ zek nr R1 R2 I temp, topn. ( C) Q t lub współczynnik | II załamania (np^0) |
451 -2 OCHF2 C 3H 7 —2 ^-ΟΝ 117-119
452 t-C4H9 C 3H 7 -O™ 78-80
453 t-C4H9 C 3 H 7 105-107
454 t-C4H9 C 3H 7 —2 on 93-95
455 t-C4H9 i~C4H9 ©z© nie oznaczano
456 t-C4H9 -a —2 y~cN 140-142
457 t-C4H9 t-C4H9 68-71
458 t-C4H9 7} 61-64
459 t-C4H9 —2^2-0^ 124-126
460 t-C4H9 -C=CH2 CH3 —2 2°^ 1,5132
461 t-C4H9 -C=CH2 -O™ 107-109
4 62 i-C3H7 7 —2 2~cn 155-158
175 906
Tabela 3 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R2 Q temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn 20)
463 i-C3H7 -O™ 149-151
464 i-C3H7 ^zy-a -/>—CN 158-161
465 -o C3H7 -y—CN 88-91
466 -o i-CgHg -y~CN 43-47
467 RJ -Ό -CN 153-156
468 t-C^9 -/ y>—CN 75-78
469 -o RJ 68-71
470 RJ ~Oa -CN 152-155
471 Rj -CN 141-145
472 ό 0 ββ -O™ 170-174
473 t-C4H9 -£>-cn 46-49
474 RJ —y~cN 155-157
475 -y>—CN 128-129
476 -Sn CHj i^C3 H7 -O 127-129
175 906
Tabela 3 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 r2 Q temp. topn. ( C) lub współczynnik załamania (np^C)
47 Cl -b i-C3H7 -^b~CN 152-154
478 t-^C4H9 i-C3H7 100-103
479 t-^C4H9 i_C3H7 Ν—Λ -C 7-^3 105-106
Cl
480 t-^C4H9 i-C3H7 N—. -(N 109-112
Cl c^
481 i-C3H7 i_C3H7 Ν—λ -(N 173-175
Cl ąHs
482 -cm© i_C3H7 -CN 128-129
175 906
Tabela 4
O o
II II 3
R — O — C — NH — CH — C — NH — CH — Z -A wzór 5
Zwią- zek nr R1 R2 R4 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn 20
483 t-C4Hg —07 CH3 0 H II 1 ON 0Z0 82-87
484 t-C4H9 i-C3H7 CH3 0 H 11 1 ON -OCH; 156-159
485 t-C^Hg i-C3H7 CH3 0 H 11 ! ON O”0* 145-149
486 t-C4Hg i_C3H7 CH3 0 H 11 1 C-N -00 96-100
487 t-C4H9 i_C3H7 CH3 O H 11 1 C-N AD 157-158
488 t-C,^ i-C3H7 CH3 0 H 11 1 ON α -A 83-86
489 t-C4Hg i_C3H7 CH3 0 H 11 1 ON C| 144-146
490 t-C4H9 i-C3H7 CH3 0 CH, 11 1 ON -00 70-73
491 t-C4H9 i-C3H7 CH3 0 H 11 1 ON Cl ό 140-143
492 i-C3H7 i-C3H7 CH3 O H 11 1 ON 00 179-182
493 i-C3H7 i-C3H7 CH3 0 H 11 1 C-N -OCH, 251-255
494 AC3H7 i-C3H7 CH3 0 H 11 1 ON — 219-222
495 AC3H7 i-C3H7 CH3 0 H 11 1 ON -—CN 88-92
175 906
Tabela 4 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R2 R4 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20)
496 ί-ΟβΗγ ί-ΟβΗγ ΟΗβ 0 Η II 1 C—Ν 211-212
497 i-C3H7 ί-ΟβΗγ ΟΗβ 0 Η II 1 C-N α b 210-213
498 ί-ΟβΗγ ί-ΟβΗγ ΟΗβ Ο Η II 1 C-N 200-203
499 ί-ΟβΗγ ί-ΟβΗγ ΟΗβ 0 CH, II 1 C-N bZbc' 68-72
500 ί-ΟβΗγ ι-ΟβΗγ ΟΗβ Ο Η II ι C-N Cl b 205-210
501 ί-ΟβΗγ ί-ΟβΗγ ΟΗβ 0 Η II 1 C—Ν CN b 113-115
502 ί-ΟβΗγ i_C3h7 CH3 0 Η II ! C—Ν -CN 184-186
503 ί-ΟβΗγ ί-ΟβΗγ CH3 Ο Η II 1 C—Ν -CN 73-75
504 ί-ΟβΗγ ί-ΟβΗγ CH3 ΟΟΟ 184-185
505 ί-ΟβΗγ ί-ΟβΗγ CH3 ΟΟΟ -Ό 151-153
506 ί-ΟβΗγ s-C4H9 CH3 0 Η II 1 C—Ν -—CN 197-198
507 ί-ΟβΗγ C2H5 ΟΗβ 0 Η II 1 C—Ν -2 2~CN 84-87
508 s-C4H9 ί-ΟβΗγ ΟΗβ Ο Η II 1 C-N —<2~y~cn 165-167
509 ί-ΟβΗγ ΟΗβ 0 Η 11 1 C—Ν bZbCN 197-199
510 0 ί-ο3η7 CH3 Ο Η II 1 C-N ^Zbcl 201-204
175 906
Tabela 4 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 r2 r4 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20)
511 -o i-C3H7 CH3 O H II 1 C-N -ί OCH, 219-221
512 o i-C3H7 CH3 0 H u 1 C-N —y©^ 245-250
513 o i-C3h7 CH3 0 H 11 1 C-N ©z© 225-230
514 o i-C3H7 CH3 O H 11 1 C-N cj 199-202
515 o i-C3H7 CH3 O H 11 1 C-N α © 194-197
516 o i-C3h7 CH3 O H 11 1 C-N -ck,-^ α 173-175
517 o i_C 3H7 CH3 0 CH, li 1 C-N ©z© 69-71
518 o i-C3H7 CH3 0 H 11 1 C-N CN © 149-153
519 o i-C3h7 CH3 0 H 11 1 C-N -CN 158-161
520 o i-C3h7 CH3 0 H 11 1 C-N —y~cN 202-203
521 o i-C3h7 CH3 COO ©Z© 168-170
522 o i-C3h7 CH3 COO 0 175-178
523 o s-C4H9 CH3 0 H 11 I C-N -(©©-CN 157-159
524 o C2C5 CH3 0 H 11 1 C-N -—CN 156-158
525 ©©Q i-C3h7 CH3 0 H 11 1 C-N -33© 182-184
526 i-C3H7 i“C3h7 H 0 H 11 1 C-N 181-185
175 906
1 u R-Z-CTabela 5
O
II 3
NH - CH - C - NH - CH*- CHj- Z I
CH / \
CH3 C^ wzór 6
Zwią- zek nr r1 Z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20)
527 t-C4H9 0 0 0 TJ 158-160
528 t-C4H9 0 0 0
529 t-C4Hg 0 0 0 —222—^2
530 t-C4H9 0 0 0 —2 2—cn
531 t-C4H9 0 0 0
532 i-C3H7 0 0 0 —222-^
533 I-C3H7 0 0 0 —2 y~cn
534 i-C3H7 0 0 0 -O-C.3
535 77 0 0 0 Cl
536 -O 0 0 0 α TJ
537 77 0 0 0 -O~ci
175 906
Tabela 5 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn 20)
538 JJ 0 0 0 NO, AJ
539 o 0 0 0 NO, fi
540 JJ 0 0 0 —22/^^
541 -o 0 0 0 CN aJ
542 JJ 0 0 0 CN Jj
543 JJ' 0 0 0 —2 2~cn
544 FD s 0 0 —2 2~cn
545 JJ 0 s 0 —2 2~cn
546 JJ s s 0 —2 2~cn
547 JJ 0 0 s JJ
548 JJ 0 0 s -0-α
549 JJ 0 0 s —222-1^3
550 JJ 0 0 s —2 y~cN
175 906
Tabela 5 (ciąg dalszy)
Z^i^- zek nr Rl zl z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (npb
551 t-C4H9 0 0 s b 75-77
552 t-C4H9 0 0 s -(^b^2
553 t-C4H9 0 0 s -—CN
554 Cl b 0 0 0 ©ZC
555 Cl b 0 0 0 ——no2
556 Cl b 0 0 0 -CN
557 α -b 0 0 0
558 α b 0 0 0 CZl·^
559 α b 0 0 0 —y~cn
560 -CC 0 0 0 -Cl·0
561 ~Oci 0 0 0 —no2
562 -CC 0 0 0 -CN
175 906
Tabela 5 (ciąg dalszy)
I Zwią- zek nr R1 z1 Z2 Z3 A tem?. topn. ( C) lub współczynnik załamania (nn20)
563 —22©°°^ 0 0 0 ©Z©
564 -c^O 0 0 0
565 0 0 0 —2 cn
566 -CHr22~CH> 0 0 0 OCH, -2~0CH3
567 —2>-> 0 0 0
568 i-C3H7 0 0 0 Cl —\ 2~ci Cl
569 i-C3H7 0 0 0 H3C -Z Z—CH \ 7 3 H3C
570 77 0 0 0 Cl —\ 2~q Cl
571 ©Z) 0 0 0 HA ~y_/ CHs V
572 i-C3H7 0 0 NH 77'
573 i-C3H7 0 0 NH Cl d7
175 906
Tabela 5 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 z1 z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np28)
574 i“C3H7 0 0 NH α Rj
575 i-C3H7 0 0 NH
57 6 i-C3H7 0 0 NCH3 -Cl
577 i-C3H7 0 0 NCH3 —
578 i-C3H7 0 0 NCH3 -—CN
57 9 RJ 0 0 NH -£β°,
580 RR 0 0 NH -—CN
581 RR 0 0 NCH3 -NO,
582 RR 0 0 NCH3 -<y CN
583 i-C3H7 0 0 S 0
584 i-C3H7 0 0 S
585 i-C3H7 0 0 S —
58 6 i-C3H7 0 0 S -<y —CN
587 i-C3H7 0 0 0 -CH-C 7— Cl O-/
588 RR 0 0 0 -CH-R A—Cl ĆHj \=7
175 906
Tabela 5 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 Z1 Z2 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (n^^°)
589 i-C3H7 0 0 0 Cl JJ
590 i-C3H7 0 0 0 y Cl
591 JJ 0 0 0 /-N di Cl
592 i-<3H7 0 0 0 «Αν
593 i-C3H7 0 0 0 -ęn-Λ Jl CN U
594 i-C3H7 0 0 0 -ęn-yO CN b
595 JJ 0 0 0
596 JJ 0 0 0 -ęn-d-o? CN u
597 i-C3H7 0 0 0
598 i-C3H7 0 0 0 -ch,—2 2
599 JJ 0 0 0 -ci—2 2
600 i-C3H7 0 0 0 -CHr-ęO
601 i-C3H7 0 0 0 -cU.sjO
175 906
Tabela 6
O
-9HCH 1 i ii N 3
R -Z -Ć-NH-CH-C -NH-CH-CH-Z -A CH. CH.
h3c
CH.
wzór 7
Iwi/zą| zek | nr F Z2 Z3 A temp. topn. ( C) lub współczynnik załamania (np^O |
602 t-C4H9 0 0 0 O nie oznaczano
603 t-C4H9 0 0 0 Cl 77-
604 t-C4H9 0 0 0 Cl 77
605 t-C4H9 0 0 0 ©z© 1,4784
606 t-C4H9 0 0 0 —22©*°* 1,5109
607 t-C4H9 0 0 0 —2 2~cn nie oznaczano
608 I-C3H7 0 0 0 77“
609 1-C3H7 0 0 0 -Cl·™1
610 I-C3H7 0 0 0 —C 2~cn
611 -0 0 0 0 -0
612 77 0 0 0 ©z©
175 906
Tabela 6 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr R1 z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn 2®)
613 CJ 0 0 0 -—no2
614 o 0 0 0 —y~cN
615 “O s 0 0 ©z©
616 o s 0 0 ©Z©n
617 cj 0 s 0 —\ />—Cl
618 CJ 0 s 0 —y~cN
619 CJ s s 0 -Oa
620 CJ s s 0 —C /*—cn
621 1-C3H7 0 0 s ©I©
622 i-C3H7 0 0 s -—CN
623 CJ 0 0 s
624 CJ 0 0 s —<y©No2
625 -0 0 0 s —cn
626 α -b 0 0 0 —yy~No2
175 906
Tabela 6 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr Rl Z1 z2 z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nbb
627 α b 0 0 0 -CN
628 α b 0 0 0 -(7 —NOj
62 9 α b 0 0 0 —y~cn
630 ©IC 0 0 0
631 ©I© 0 0 0 -I/—CN
632 0 0 0 -—CN
633 0 0 0 OCHg -(7 QCH3
634 i-C3H7 0 0 0 -CH-f 7—Cl ĆH,©b
635 b 0 0 0 -ch—<7 y— ci ÓH3 \=/
636 i-C3H7 0 0 0 b Cl
637 b 0 0 0 /-=N V? Cl
638 i-C3Hη 0 0 0 /—N
639 i-C3H7 0 0 0 -CH,—
175 906
Tabela 7
O o
II u 3
R — O — C — NH — CH — C — NH — CH — CHj- Z—A I I
XH CN
CH, 0H, wzór 8
I Związek nr r1 Z3 A temp. topn. ( C) lub współczynnik łamania (nD20)
640 t-C4Hg 0 A)
641 t-C4Hg 0 -00
642 t^Hg 0 -CN
643 i-C3H7 0 “00 153-155
644 i-C3H7 0 —
645 i-C3H7 0 —y~cN
646 AD 0 Cl 0
647 A> 0 Cl 0
648 A> 0 -00 157-160
1 649 O 0 —yy~No2
175 906
Tabela 7 (ciąg dalszy)
Związek nr r1 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn 2(0)
650 43 0 -2 y~ CN
651 α b 0
652 Cl b 0 —XX-°n
653 α b 0 —O--.
654 α b 0 -2 2~—CN
655 0
656 0 -<2 CN
657 0
658 0 -—CN
659 -^χχ—ch 0 —0-^
660 0
661 b s o
662 o s
175 906
Tabela 7 (ciąg dalszy)
Związek nr r1 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (πρ2θ)
663 77 s —2 2~~cn
664 -O 0 /^N b Cl
665 7Q 0 -Cl^—2 /
175 906
Tabela 8
O
H R-O-CNH - CH — C —
I
CHj 1 / 3 C/CHj—Z -A wzór 9
Związek nr r1 Z3 A -1 temp. topn. ( C) lub współczynnik załamoiia (np2®)
666 t-^Hg 0 RR
667 t-C4H9 0 Cl RR
668 t-C4Hg 0 Cl RR
669 t-C4H9 0 -Cl
670 i-C3H7 0
671 i-C3H7 0 —
672 i-C3H7 0 1,5111
673 RR 0 Cl RR
674 0 Cl rr
675 RR 0 Rd-
175 906
Tabela 8 (ciąg dalszy)
Zwózek nr Rl z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np20)
676 77 0 —20^
677 77 0 —2 2—cn
678 0 HZ>-ci
679 77“ 0 —2>^
680 ©Z© 0 -<byCN
681 —0HH 0 £yc,
682 0 —22-^
683 —<Zjz-ch3 0 —2 2—cn
684 —<222-0-3 0 -czh
685 -CH 0
686 ΗΖΗ* 0 —2>^
687 —2222°°^ 0 —2 y~cN
688 -CH!-<dd> 0 —2>-2
689 0 —2 2~-cn
690 -CHr—222“ 0 hzh
691 -CHj—2 2— 0 —2 2~cn
175 906
Tabela 8 (ciąg dalszy)
Związek nr r1 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn20)
692 77 S -c©
693 Tj s —
694 Tj s —y-cN
695 i_C3H7 0
696 — 777 0 -CH;—y~CI
697 Tj 0
698 Tj 0 -chj—y-c·
Tabela 9
O o 1 II II
R — O — C — NH — CH — C —
I
Ci XCi
- ch-ch2— z - a I
Czi wzór 10
Związek nr r1 Z3 A temp. topn. ( C) 1 lub współczynnik załamania (η^θ)
699 t-C4H9 0 JJ
700 t-C4H9 0 Cl dJ
701 t-C4H9 0 Cl fd
702 t-C4Hg 0
703 i-C3H'7 0 -Ha
704 i-C3H7 0
705 i-C3H7 0
706 JJ 0 ~d~a
707 JJ 0 —22^-^
708 JJ 0 -Q-cn 128-130
709 JJ- 0
175 906
Tabela 9 (ciąg dalszy)
Zxw_<ązek nr r1 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (njyJ
710 0 —22-^
711 -CH 0 —2 2—cn
712 i“C3H7 0
713 i-C3H7 0 -ch,—2 y~q
714 i-C3H7 0 b-O CHj '-'
715 77 0 -ch,—2 2~ci
716 77 0 -CH-V- Cl
717 i-C3H7 0 /=N -q α
718 i-C3H7 0 -ch,—2 2
719 TJ 0 Ją Cl
720 77 0
721 i-C3H7 s -CH
722 1-C3H7 s —222^
723 i-C3H7 s HIHn
175 906
Tabela 9 (ciąg dalszy)
Związek nr R1 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn 20
724 O s
725 o s —2 2—no2
726 o s —2 2~cn
175 906
Tabela 10
O
R-O-C-hH-CH-C-NH-CH -Cł^-Z - A /QH
CH, 0H,
C3H7 wzór 11
I Związek nr r1 Z3 A temp. topn. ( C) lub współczynnik załamania (nn20) |
727 t-C4H9 0 010
728 AC4H9 0 010’
729 t-^C4H9 0 —CN
730 i-OH; 0 00α
731 1-C3H7 0 —yy-^
732 i-C3H7 0 —y cn
733 A 0 00a
734 A 0 0Z0’
735 A 0 00CN
736 ί-C3H7 s 00α
737 i-C3H7 s 0«
738 A s —y- cn 1
175 906
Tabela 11
O o
II II 3
R-O-C-NH-CH-C-NH-- CH,- CHj- CHj-Z -A
I
CHj ^CH, wzór 12
Związek nr r1 Z3 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np2®)
739 -CHj-^^-C^ 0 OCHj
740 i-C3H7 0
741 i-C3H7 0 -—CN 150-151
742 RR 0
743 RR 0 —czy-^
744 RR 0 -CN
745 i-C3H7 s —/ y~cn
746 RR s -y>—CN
747 i-C3H7 0 -ch,—yy^-ci
748 i-C3H7 0 r=n R? α
749 1-C3H7 0 -CHj—ς /N
175 906
Tabela 12
O i II
R-O-Co
II
NH-CH-CCH3
R
I
NH-CH-C -O-A
wzór 13
Zwią- zek nr R1 r4 r5 r6 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (np2®)
750 CC H H CH3 -—CN nie oznaczano
751 t-C4Hg H H CH3 -l·—CN 46-50
752 i-C3H7 H H CH3 -/ CN
753 b H H CH3 —
7 54 t-C4H9 H H CH3
755 i-C3H7 H H CH3 —
756 b H H CH3 dl·01
757 t-C4H9 H H CH3 dC
758 i-bH7 H H CH3 dl·01
759 d) H CH3 CH3 -CN
760 t-C4H9 H CH3 CH3 dl·™
761 i-C3H7 H CH3 CH3 -CN
175 906
Tabela 12 (ciąg dalszy)
Zwią- zek nr r1 R4 R5 R6 A temp. topn. (°C) lub współczynnik załamania (nn 20)
762 H CH3 CH3 -20-^
763 t-C^g H CH3 CH3 —2 y—no?
764 i-C3H7 H CH3 CH3 -<0b-N°2
765 0D H CH3 CH3 00-ci
766 t-C4H9 H CH3 CH3 -Cl
7 67 i-C3H7 H CH3 CH3 010'
7 68 O i-C3H7 H H -2—CN 150-152
769 t-C4H9 i-C3H7 H H -2—CN
770 i-C3H7 i-C3H7 H H —2 2—cn 154-157
771 0D i-C3H7 H H —ΧΧ^
772 t-C4H9 i-C3H7 H H —<20-n°2
773 i_C3H7 i-C3H7 H H —0>-no2
774 i-C3H7 H H 00CI
775 t-C4H9 i-C3H7 H H -O-ci
776 i-C3H7 i-C3H7 H H 00c'
175 906
Związki o wzorze 1 według wynalazku wytworzyć można np. w następujący sposób: Sposób wytwarzania A (Schemat reakcji 1)
gdzie R1, R2, r3, r4, r5, r6, r7, r8, z2, z3, Q, m oraz n mają znaczenie podane wyżej.
Związki o wzorze 1 według wynalazku wytworzyć można w reakcji pochodnej aminokwasu o wzorze 14 lub pochodnej aminokwasu, w którym grupia karboksylowa jest aktywowana, z aminą o wzorze 15, w obecności zasady i/lub katalizatora, gdy jest to niezbędne.
W reakcji tej jako pochodną aminokwasu o wzorze 15 z aktywowaną grupą karboksylową wymienić można np. halogenek kwasowy taki jak chlorek kwasowy, bezwodnik kwasowy pochodzący od dwóch cząsteczek pochodnych aminokwasu o wzorze 14, mieszany bezwodnik kwasowy pochodzący od pochodnej aminokwasu o wzorze 14 i innego kwasu lub kwasu O-alkilowęglowego, a także aktywowany ester taki jak ester p-nitrofenylowy, ester 2-tetrahydropirarnylowy i ester 2-pirydylowy, itp. Takie pochodne aminokwasu z aktywowanymi grupami karboksylowymi wytworzyć można znanymi sposobami [patrz np. Methoden der Organischen Chemie, Vol. 15, No. 2, od str. 2; Georg Thieme Verlag Stuttgart: 1974; Chemische Berichte, Vol. 38, str. 605 (1905); Journal of the American Chemical Society, Vol. 74, str. 676 (1952); oraz Journal of the American Chemical Society, Vol. 86, str. 1839 (1964).
Dodatkowo reakcję powyższą można również przeprowadzić stosując środek kondensujący taki jak, N,N'-dicykloheksylokarbodiimid, karbonylodiimidazol, chlorek 2-chloro1,3-dimetyloimidazoliowy itp.
Reakcję można przeprowadzić w zwykłym rozpuszczalniku; zastosować można dowolny rozpuszczalnik, który nie hamuje reakcji, np. węglowodory takie jak pentan, heksan, heptan, cykloheksan, eter naftowy, ligroina, benzen, toluen, ksylen itp., chlorowcowane węglowodory takie jak dichlorometan, dichloroetan, chloroform, tetrachlorek węgla, chlorobenzen, dichlorobenzen itp., etery takie jak eter dietylowy, eter diizopropylowy, eter dimetylowy glikolu etylenowego, tetrahydrofuran, dioksan itp., ketony takie jak aceton, metyloetyloketon, metyloizopropyloketon, metyloizobutyloketon itp., estry takie jak octan metylu, octan etylu itp., nitryle takie jak acetonitryl, propionitryl, benzonitryl itp., polarne rozpuszczalniki aprotonowe takie jak dimetylosulfotlenek, dimetyloformamid, sulfolan itp., oraz mieszane rozpuszczalniki zawierające połączone rozpuszczalniki wybrane spośród wspomnianych powyżej.
Jako zasadę zastosować można dowolnego typu zasadę stosowaną w tego typu reakcji. Wymienić można np. wodorotlenki metali alkalicznych takie jak wodorotlenek sodowy,
175 906 wodorotlenek potasowy itp., wodorotlenki metali ziem alkalicznych takie jak wodorotlenek wapniowy itp., węglany metali alkalicznych takie jak węglan sodowy, węglan potasowy itp., wodorowęglany metali alkalicznych takie jak wodorowęglan sodowy, wodorowęglan potasowy itp., zasady organiczne takie jak trietyloamina, trimetyloamina, dimetyloanilina, pirydyna, N-metylomorfolina, N-metylopiperydyna, 1,5-diazabicyklo-[4.3.0]non-5-en (DBN), 1,8-diazabicyklo[5.4.0]undec-7-en (DBU) itp., a korzystnie aminy trzeciorzędowe takie jak trietyloamina, pirydyna, N-metylopiperydyna itp.
Jako katalizator wymienić można 4-dimetyloaminopirydynę, 1-hydroksybenzotriazol, dimetyloformamid itp. Reakcję prowadzi się w temperaturze od -75 °C do 100°C, korzystnie od -60 do 40°C. Czas reakcji wynosi korzystnie 1-20 godzin.
Ponadto związki o wzorze 14 jako materiały wyjściowe wytworzyć można zasadniczo znanymi sposobami [patrz np. Methoden der Organischen Chemie, Vol. 15, No. 2, od str. 2; Georg Thieme Verlag Stuttgart: 1974; Chemistry of the Amino Acids, Vol. 2, str. 891; John Wiley & Sons, N.Y. (1964); oraz Journal of the American Chemical Society, Vol. 79, str. 4686 (1957)]. Znane są różne sposoby wytwarzania związków o wzorze 15, w tym sposoby ujawnione w pierwszej publikacji zgłoszenia patentowego japońskiego nr Sho 63-146876, w Tetrahedron Letters, str. 21, 1973 oraz w pierwszej publikacji zgłoszenia patentowego japońskiego nr Hei 5-271206.
Sposób wytwarzania B (Schemat reakcji 2)
gdzie R1, R2, r3, r4, r5, r6, r7, r8, z\ Z2, Z3 Q, m oraz n mają znaczenie podane wyżej, a Y oznacza atom chlorowca, grupę 4,6-dimetylopirymidynylotio, grupę ROC(O)O- lub grupę -ON=C(CN)Ph (w której Ph oznacza grupę fenylową).
Związki według wynalazku o wzorze 1 wytwarzać można w reakcji związku o wzorze 16 z aminą o wzorze 17 lub solą pochodnej aminy z kwasem nieorganicznym, taką jak chlorowodorek itp., albo z solą pochodnej aminy z kwasem organicznym, taką jak tosylan itp., w razie potrzeby w obecności zasady.
Reakcję można przeprowadzić w zwykłym rozpuszczalniku; zastosować można dowolny rozpuszczalnik, który nie hamuje reakcji, np. węglowodory takie jak pentan, heksan, heptan, cykloheksan, eter naftowy, ligroina, benzen, toluen, ksylen itp., chlorowcowane węglowodory takie jak dichlorometan, dichloroetan, chloroform, tetrachlorek węgla, chlorobenzen, dichlorobenzen itp., estry takie jak eter dietylowy, eter diizopropylowy, eter dimetylowy glikolu etylenowego, tetrahydrofuran, dioksan itp., ketony takie jak aceton, metyloetyloketon, metyloizopropyloketon, metyloizobutyloketon itp., estry takie jak octan
175 906 metylu, octan etylu itp., nitryle takie jak acetoriitryl, propionitryl, benzonitryl itp., polarne rozpuszczalniki aprotonowe takie jak dimetylosulfotlenek, dimetyloformamid, sulfolan itp., oraz mieszane rozpuszczalniki zawierające połączone rozpuszczalniki wybrane spośród wspomnianych powyżej.
Jako zasadę zastosować można dowolnego typu zasadę stosowaną w tego typu reakcji. Wymienić można np. wodorotlenki metali alkalicznych takie jak wodorotlenek sodowy, wodorotlenek potasowy itp., wodorotlenki metali ziem alkalicznych takie jak wodorotlenek wapniowy itp., węglany metali alkalicznych takie jak węglan sodowy, węglan potasowy itp., wodorowęglany metali alkalicznych takie jak wodorowęglan sodowy, wodorowęglan potasowy itp., zasady organiczne takie jak trietyloamina, trimetyloamina, dimetyloanilma, N-metylomorfolina, pirydyna, N-metylopiperydyna, 1,5-diazabicyklo-[4.3.0]]non-5-en (DBN), bS-diazabicyklo^AOjundec-T-en (DBU) itp., a korzystnie aminy trzeciorzędowe takie jak trietyloamina, pirydyna, N-metylopiperydyna itp. Reakcję prowadzi się w temperaturze od -20°C do 100°C, korzystnie od 0 do 40°C. Czas reakcji wynosi korzystnie od 30 minut do 20 godzin.
Związki o wzorze 17 będące materiałami wyjściowymi są związkami nowymi i można je wytwarzać np. poddając obróbce karbaminiany związków o wzorze 1 wytworzone sposobem A, z wykorzystaniem znanego sposobu usuwania grupy chroniącej grupę aminową aminokwasu, takiego jak redukcja katalityczna albo obróbka kwasami takimi jak ciekły kwas fluorowodorowy, kwasy sulfonowe, kwas chlorowodorowy, kwas bromowodorowy, kwas mrówkowy itp.
Poniżej przedstawiono w przykładach I - X syntezę pochodnych amidów aminokwasów o wzorach 15 i 17, będących nowymi półproduktami do wytwarzania związków według wynalazku.
Przykład I. Wytwarzanie 2-(4-cyjuiofenoksy)-1-metyloetyloaminy (półproduktu nr 1)
293 g octanu amonowego i 16,7 g cyjanoborowodorku sodowego dodano do roztworu 66,5 g 4-ay'anofenoksyaaetonu w 1500 ml metanolu, po czym uzyskaną mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i zakwaszono stężonym kwasem solnym. Dodano 500 ml eteru dietylowego i 300 ml wody. Następnie warstwę wodną zalkalizowano 5% wodnym roztworem wodorotlenku sodowego, roztwór wyekstrahowano 1000 ml eteru dietylowego i przemyto wodą. Warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodowym i eter dietylowy usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość przedestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując 13,0 g pożądanego produktu (19%). Temperatura wrzenia 132°C/0,26 x 133,322 N/m2
Przykład II. Wytwarzanie 2-(4-chloro-2-metylofenoksy)-1-metyloetyloaminy (półproduktu nr 2)
120 g octanu amonowego i 9,8 cyanoborowodorku sodowego dodano do roztworu zawierającego 31 g (4-chloro-2-metylofenoksy)acetonu w 700 ml metanolu i uzyskaną mieszaninę reakcyną mieszano przez 20 godzin w temperaturze pokojowej. Po zatężeniu mieszaniny reakcyjnej pod zmniejszonym ciśnieniem do pozostałości dodano 180 ml stężonego kwasu solnego i 100 ml wody. Całość mieszano przez 1 godzinę, po czym wyekstrahowano 300 ml eteru dietylowego. Warstwę wodną zalkalizowano 5% wodnym roztworem wodorotlenku sodowego, o czym wyekstrahowano 500 ml octanu etylu. Warstwę organiczną przemyto wodą, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Z uzyskanych oleistych produktów usunięto frakcję o niskiej temperaturze wrzenia otrzymując 25 g (81% wydajności) pożądanego produktu. Współczynnik załamania światła 1,5360.
Przykład III. Wytwarzanie 2-(4-chlorofenoksy)-1-metylopropyloaminy (półproduktu nr 3) g octanu amonowego i 6,7 g cyjanoborowodorku sodowego dodano do roztworu zawierającego 21 g S-^chlorofenoksyj-Z-butanonu w 500 ml metanolu i mieszaninę reakcyjną
175 906 mieszano przez 20 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i do pozostałości dodano 180 ml stężonego kwasu solnego i 100 ml wody. Całość wyekstrahowano 300 ml eteru dietylowego. Uzyskaną warstwę wodną zalkalizowano 5% wodnym roztworem wodorotlenku sodowego, o czym wyekstahowano 500 ml octanu etylu. Warstwę organiczną przemyto wodą, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Z uzyskanych oleistych produktów usunięto frakcję o niskiej temperaturze wrzenia otrzymując 18 g (86% wydajności) pożądanego produktu. Współczynnik załamania światła 1,5360.
Przykład IV. Wytwarzanie 1-metylo-2-(2-metylofenoksy)etyloaminy (półproduktu nr 4)
Roztwór zawierający 36 g eteru O-metylowego oksymu 2-(2-metylofenoksy)acetonu w 150 ml dimetoksyetanu wkroplono do zawiesiny zawierającej 13 g borowodorku sodowego w 500 ml dimetoksyetanu w temperaturze pokojowej. Po mieszaniu przez 15 minut w temperaturze pokojowej do mieszaniny wkroplono roztwór zawierający 66 g kompleksu trifluorku boru z eterem dietylowym, rozpuszczonego w 100 ml dimetoksyetanu w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyną mieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut, po czym ogrzewano we wrzeniu pod chłodnicą zwrotną przez 3 godziny. Uzyskaną mieszaninę odstawiono do ostygnięcia do temperatury pokojowej, po czym zakwaszono 10% kwasem solnym. Warstwę dimetoksyetanu zatężono i połączono z warstwą wodną. Mieszaninę zalkalizowano węglanem sodowym, po czym wyekstrahowano dichlorometanem, a następnie przemyto wodą. Warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym, po czym dichlorometan usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość przedestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując 6,4 g (21% wydajności) pożądanego produktu. Temperatura wrzenia: 65°C/0,08 x 133,322 N/m.
Przykład V. Wytwarzanie 2-(4-cyjanofenoksy)-1-metyloetyloaminy (półproduktu nr 1)
50.0 g 2-amino-1-propanolu wkroplono do mieszanej mieszaniny 29,3 g 60% wodorku sodowego i 300 ml N,N-dimetyloformamidu w 0°C. Po mieszaniu mieszaniny reakcyjnej przez 30 minut w 0°C wkroplono do niej roztwór 121,2 g 4-bromobenzonitrylu w N,Ndimetyloformamidzie. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 20 godzin w temperaturze pokojowej. Po zakończeniu reakcji uzyskaną mieszaninę wylano do wody i wyekstrahowano octanem etylu. Warstwę organiczną przemyto wodą, a następnie wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym. Octan etylu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość przedestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując 48,0 g pożądanego produktu (41% wydajności). Temperatura wrzenia: 132°C/0,26 x 133,322 N/m2
Przykład VI. Wytwarzanie (-)-2-(4-cyanofenoksy)-1-metyloetyloaminy (półproduktu nr 5)
25,0 g R-(-)-2-amino-1-propanolu wkroplono do mieszanej mieszaniny 15,0 g 60% wodorku sodowego i 200 ml N,N-dimetyloformamidu w temperaturze 5-10°C. Po mieszaniu mieszaniny reakcyjnej przez 30 minut wkroplono do niej roztwór 45,0 g 4-chlorobenzonitrylu w N,N-dimetyloformamidzie. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 20 godzin w temperaturze pokojowej. Po zakończeniu reakcji mieszaninę reakcyjną wylano do wody i wyekstrahowano octanem etylu. Warstwę organiczną przemyto wodą, a następnie wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym. Octan etylu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem.- Pozostałość przedestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując 33,0 e pożądanego produktu (56% wydajności). Temperatura wrzenia: 60-66°C/0,08 x 133,322 N/m2 [a ]d -15,7° (C 1,0, CH3OH).
Przykład VII. Wytwarzanie 1-metylo-2-(2-pirymidyloksy)etyloaminy (półproduktu nr 6)
2,0 g 2-amino-1-propanolu wkroplono do mieszanej mieszaniny 1,3 g 60% wodorku sodowego i 30 ml N,N-dimetyloformamidu w temperaturze pokojowej. Po mieszaniu przez 30 minut do mieszaniny reakcyjnej wkroplono roztwór 3,7 g 2-chloropirymidyny w N,N-dimetyloformamidzie. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 godziny w 100°C.
175 906
Po zakończeniu reakcji mieszaninę reakcyną schłodzono. Osad odsączono. Rozpuszczalnik z przesączu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 2,1 g pożądanego produktu (50% wydajności). Współczynnik załamania światła 1,5481.
Przykład VIII. Wytwarzanie 1-metylo-2-(4-pirydyloksy)etyloaminy (półproduktu nr 7)
6,2 g 2-amino-1-propanolu wkroplono do mieszanej mieszaniny 4,0 g 60% wodorku sodowego i 50 ml N,N-dimetyloformamidu w 5-10°C. Po mieszaniu przez 30 minut do mieszaniny reakcyjnej dodano porcjami 12,5 g chlorowodorku 4-chloropirydyny. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 20 godzin w temperaturze pokojowej. Po zakończeniu reakcji osad odsączono. Rozpuszczalnik z przesączu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 3,8 g pożądanego produktu (30% wydajności). Współczynnik załamania światła 1,5469. '
Konkretne przykłady półproduktów o wzorze 15 uzyskanych sposobami opisanymi w przykładach I - VIII podano w tabeli 13.
Tabela 13 ? ©©©^ NHj —CH —CH—O—/ © <!n
Półprodukt nr R 6 Xp Współczynnik załamania światła (nD20) lub temperatura wrzenia (°c—Mig) m
8 H 2-OCH3 96 , 5/ 0, 15 x 133,322
9 H 3-OCH3 1,5158
10 H 4-OCH3 95/0,10 x 133,322
11 H 2-CN 1,5566
12 H 3-CN 1,5409
13 H 2-F 70/0,22 x 133,322
14 H 3-F 74 / 0, 15 x 133,322
15 H 2-NO2 1,5582
16 H 2,4-Cl2 1,5475
17 H 3,4-CI2 107 / 0,16 x 133,322
18 H 3,5-CI2 100 / 0, 12 x 133,322
19 H 3,4-(OCH3)2 1,5361
20 H 3,5-COCH3)? 12,5/0, 10 x 133,322
21 CH3 4-CN 1,5480
22 CH3 4-NO2 1, 6263
175 906
Przykład IX. Wytwarzanie chlorowodorku
N- [2-(4-cyj anof enoksy)- 1-metyloetylol -L-walinamidu (półproduktu nr 23)
Gazowy chlorowodorek wprowadzono do roztworu zawierającego 3,7 g N2-tertbutoksykarbonylo-N1-[2-(4-cyjanofenoksy)-l-metyloetylo]-L·walinamidu w 100 ml chlorku metylenu przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Po zakończeniu reakcji chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując surowe kryształy. Surowe kryształy przemyto acetonem otrzymując 3,1 g pożądanego produktu (100% wydajności). Temperatury topnienia 59-63°C.
Przykład X. Wytwarzanie N1-[2-(4-cyjanofenoksy)-l-metyloetylo]-L-izoleucynamidu (półproduktu nr 24)
Gazowy chlorowodór wprowadzano do roztworu zawierającego 15,0 g N2-tert-butoksykarbonylo-N1-[2-(4-cyjanofenoksy)-l-metyloetylo]-L-izoleucynamidu w 300 ml chlorku metylenu przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Po zakończeniu reakcji chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując surowe kryształy. Do surowych kryształów dodano 200 ml nasyconego wodnego roztworu wodorowęglanu sodowego i 200 ml chlorku metylenu, po czym uzyskaną mieszaninę mieszano przez 30 minut i wyekstrahowano chlorkiem metylenu. Warstwę organiczną przemyto wodą i wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodowym. Chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskany surowy produkt przemyto actanem otrzymując 10,0 g pożądanego produktu (90% wydajności). Temperatura topnienia 64-67°C.
Konkretne przykłady półproduktów o wzorze 17 uzyskanych sposobami opisanymi w przykładach IX i X podano w tabeli 14.
Tabela 14 •L ?
NHj —CH—C — NH—CH —CH, —O —Q R2
Półprodukt nr R2 Q Wsppłczynnik załamania światła (πρ2θ) lub temperatura wrzenia (°c-/ng) m
25 i-C3H7 N—\ Ό-*’ 73-75
26 C2C5 43-44
27 C2C5 ^zy^ 1,5391
28 C 3h 7 -—CN 1,5299
29 t-C4H9 -—CN 1,5251
30 i-C3H7 -—CN 1,5250
175 906
Najlepszy sposób realizacji wynalazku
Sposoby wytwarzania związków według wynalazku oraz ich zastosowanie opisano szczegółowo w poniższych przykładach syntezy XI - LXXI.
Przykład XI. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N1 -['1-metylo-2-(4-nitrofenoksy)etylo]-L-walinamidu (związku nr 16)
0,5 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu zawierającego 1,1 g N-tert-butoksykarbonylo-L-waliny w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu mieszaniny reakcyjnej przez 10 minut, w tej samej temperaturze dodano do mieszaniny 0,7 g chloromrówczanu izobutylu w -40°C i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1 g 1-metylo-2-(4-nitrofenoksy)etyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość w postaci surowych kryształów oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,7 g pożądanego produktu w postaci proszku o barwie żółtej (55% wydajności).
Przykład XII. Wytwarzanie N-[2-(4-^;y'£^n(^l^^jnoksy)-1-metyloetylo]-N2-izopropenyloksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 77)
0,6 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,4 g chloromrówczanu izobutylu dodano do roztworu 0,9 g chlorowodorku N-[2-(4-cyjanofenoksy)-1-metyloetylo]-L-walinamidu w 50 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość w postaci surowych kryształów oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,23 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych ziaren (13% wydajności).
Przykład XIII. Wytwarzanie N -[2^(4^^i^n(^i^^noksy)-1-metyloetylo]-N -fenoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 107)
1.3 g N-metylomorfoliny dodano do roztworu 3 g N-fenoksykarbonylo-L-waliny w 50 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 1,7 g chloromrówczanu izobutylu w -40°C i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 2,2 g 2-(4-cyjanofenoksy)-l-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość w postaci surowych kryształów oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,1 g pożądanego produktu w postaci białego proszku (22 % wydajności).
Przykład XIV. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N1-[2-(4-cy'anofenoksy)-1-metyloetylo]-L-izoleucynamidu (związku nr 228)
1.3 g N-netylopipeiydyny dodano do roztworu 3 g N-tert-butoksykarbonylo-L-izoleucyny w 60 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 1,8 g chloromrówczanu izobutylu w -40°C i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 2,3 g 2-(4-cy'anofenoksy)92
175 906
1-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin.
Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,6 g pożądanego produktu w postaci białego proszku (12 % wydajności).
Przykład XV. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N!-(2-fenylotioetylo)-L-walinamidu (związku nr 551) g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 2,1 g N-tert-butoksykarbonylo-L-waliny w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 1,3 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1,5- g 2-fenylotioetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,4 g pożądanego produktu w postaci ziaren o barwie kremowo-żółtej (12 % wydajności).
Przykład XVI. Wytwarzanie ^-tert-butoksykarbonylo-N1-[1-metylo-2-(4-mtrofenoksy)propylo]-L-walinamidu (związku nr 606)
0,5 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 1 g N-tert-butoksykarbonylo-L-waliny w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszanu przez 15 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,7 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1 g 'l-metylo-2-(4-nitrofenoksy)propyloammy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość w postaci oleistej substancji oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,1 g pożądanego produktu w postaci lepkiej cieczy o barwiej żóttej (56% wy^c^ćiji^tśśdi).
Przykład XVII. Wytwarzanie N2-łert-buto.ksykarbonylo-Nl-[2-(3,5-dimetoksyfenoksy)-1-metyloetylo]-L-walinamidu (związku nr 22)
0,5 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 1,0 g N-tert-butoksykarbonylo-L-waliny w 100 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,7 g chloromrówczanu izobutylu w -40°C i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1 g 2-(3,5-cyjanofenoksy)1 -metyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość w postaci surowych kryształów oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,3 g pożądanego produktu w postaci białego proszku (64% wydajności).
175 906
Przykład XVIII. Wytwarzanie N2-tćrt-butoksykarbonylo-N1 - [ 1 -metylo-2- (2,4,6-trichlorofenoksy)etylo] -L-walinamidu (związku nr 25)
1,7 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 3,8 g N-tert-butoksykarbonylo-L-waliny w 80 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 15 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 2,4 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 4,5 g l-metylo-2-(2,4,6-trichlorofenoksy)etyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 4,6 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych kryształów igłowych (58% wydajności).
Przykład XlX. Wytwarzanie N2-izopropoksykarbonylo-N1-[1-metylo-2-(4-nitrofenoksy)etylo)-L-walinamidu (związku nr 45)
1,2 g N-metylopipeiydyny dodano do roztworu 2,5 g N-izopropoksykarbonylo-L-waliny w 100 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 1,7 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 2,2 g 2-(4-nitrofenoksy)-lmetyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,3 pożądanego produktu w postaci substancji szklistej o barwie żółtej (6% wydajności).
1H-NMR (CDCb, δ):
1,16 -1,33 (6H, m)
1,43 -1,36 (99H, m)
2,56 (11H m)
4,01 (2H, m)
4,00 - 5,33 (3IH m)
6,17 (1H, d)
6,87 ((2H d)
8,06 (22H d) 1 2
Przykład XX. Wytwarzanie N -[2-(4-cyjanofenoksy)-1-metyloetylo]-N -
-cykloheksyloksykarbonylo-L-wćilinamidu (związku nr 97)
0,8 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 2,0 g N-cykloheksyloksykarbonylo-Lwaliny w 150 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 1,1 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1,5 g 2-(4-cyanofenoksy)-1metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej
175 906 na żelu krzemionkowym uzyskując 0,5 g pożądanego produktu w postaci proszku o barwie jasno brunatnej (16% wydajności).
Przykład XXI. Wytwarzanie N1 -[1-metylo-2-(4trifluorometylofenoksy)etylo]-N-fenoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 114)
1,6 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 4,0 g N-fenoksykarbonylo-L-waliny w 80 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 15 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 2,2 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C Do mieszaniny dodano 3,5 g 1-metylo-2-(4-trifluorometylofenoksy)etyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 2,8 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (40% wydajności).
Przykład XXII. Wytwarzanie N-[1-metylo-2-(4-trifluorometoksyfenrksy)eΐylo]N-fenoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 115)
1.7 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 4,0 g N-fenoksykarbonylo-L-waliny w 80 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 15 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 2,3 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C.
Do mieszaniny dodano 4,0 g 1-meΐylo-2-(4-ΐrifluorrmetoksyfenoksy)etyl(rammy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 3,4 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (45% wydajności).
Przykład XXIII. Wytwarzanie Ni-[2-(4-cyanofenoksy)-1-metyloetylr]-N-fenoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 116 i 117)
1.8 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 4,2 g N-fenoksykarbonylo-L-waliny w 100 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 2,4 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 3,1 g Zb-cyjanofenoksyj-l-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej· przez 20 gockiin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,0 g białego proszku. 0,6 g uzyskanego białego proszku oczyszczano metodą wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej (poniżej określonej jako HPLC) (YMC063-15, heksan/octan etylu = 55/45) w celu rozdzielenia dwóch frakcji. Jako składnik pierwszej frakcji o krótkim czasie retencji uzyskano 0,3 g białego proszku (7% wydajności) o temperaturze topnienia 145-147°C, a jako składnik drugiej frakcji o długim czasie retencji uzyskano 0,3 g białego proszku (7% wydajności) o temperaturze topnienia 166-170°C.
175 906
Przykład XXIV. Wytwarzanie N2-[2-(4-^^j^i^(^j^^:noksy)-1-metyloetylo]-N2-(3-metoksyfenoksykarbonylo)-L-walinamidu (związku nr 166)
1,0 g N-metylomorfoliny dodano do roztworu 1,5 g chlorowodorku N-[2-(4-cyjanofenoksy)-1 -metyloetylo]-L-walinamidu w 100 ml chlorku metylenu w -20°C. Po dodaniu 0,9 g chloromrówczanu 3-metoksyfenylu w -20°C mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,25 g pożądanego produktu w postaci białych płytkowych kryształów (12 % wydajności).
Przykład XXV. Wytwarzanie N2-(2-chloroetoksykarbonylo)-N1-[2-(4-c;yi^]^(^fenoksy)-1-metyloetylo]-L-^^^:^i^jamidu (związku nr 184)
0,5 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 1,1 g N-(2-chloroetoksykarbonylo)L-waliny w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 15 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,7 g chloromrówczanu izobutylu w -40°C i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 0,9 g 2-(4-cyanofenoksy)1-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość w postaci oleistej substancji oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,0 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych ziaren (52% wydajności).
Przykład XXVI. Wytwarzanie N-[2-(4-cjanofenoksy)-1-metyloetylo]-N2-(4-metylobenzyloksykarbonylo)-L-walmamidu (związku nr 195)
0,6 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 1,5 g N-(4-metylobeniydoksykarbonylo)-L-waliny w 100 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszanu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,8 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1,0 g 2-(4-cyjanofenoksy)1-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość w postaci surowych kryształów oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,6 g pożądanego produktu w postaci jasno białego proszku (28% wydajności).
Przykład XXVII. Wytwarzanie N1 -[2-(4-cyJanofenoksy)-1-metyloetylo]-N2-fenoksytiokarbonylo-L-walinamidu (związku nr 208)
0,4 g N-metylomorfoliny dodano do zawiesiny 1,1 g N1 -[^•^(^-^^£^r^(^l^^]noksy)-1-metyloetylo]-L-wallnamidu w 40 ml chlorku metylenu w -15°C. Po dodaniu 0,7 g chloroditionomrówczanu fenylu w -15°C mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin.
Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy chlorku metylenu wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii
175 906 kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,2 g pożądanego produktu w postaci klejącej się substancji o barwie żółtej (75% wydajności).
1H-NMR (CDCl3, δ):
1,05 ('H, m)
1.35 ('H, m)
2,30 ((H, m)
4,00 ((2H m)
4,44 ((H, m)
4,54 ((1H m)
6,16, 6,25 ((H, d)
7,26 (9IH m)
7,51 ((H, br) ,
Przykład XXVIn.Wytwarzanie N e[2-(4-cr’anofenoksy)-1emetyloetylu]eN2-
-(fenylotio)tiokarbonylo-L-walinamidu (związku nr 211)
0,5 g N-metylomorfoliny dodano do zawiesiny 1,1 g ^-[^-(b-cyanofenoksyj-l-metyloetylo]-L-walinamidu w 40 ml chlorku metylenu w -15°C. Po dodaniu 0,9 g chloroditionomrówczanu fenylu w -15°C mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy chlorku metylenu wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,4 g pożądanego produktu w postaci klejącej się substancji o barwie żółtej (66% wydajności).
Ή-NMR (CDCl3, δ):
0,83 (6H, m)
1,30,1,32 (33, d)
2,13 (1H, m)
3,96 (2H, m)
4.35 (1H, m)
4,78 (1H, dd)
6,04, 6,13 (IH d)
6,93,6,98 ((2H d)
7,15, 7,22 (1H, d)
7,57 ('TH m)
Przykład XXIX. Wytwarzanie N -(1-metylo-2-fenylotioetylo)-N2-fenoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 212)
1,3 g N-metylomorfomny oodano do noiwiesiny 3J3 g chlorowodorku ΝΉ- (mety(m-efenylotioetylo)-L-walinamidu w 80 ml chlorku metylenu w -15°C. Po dodaniu 1,9 chloromrókczodu fenylu w -15°C mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu wars-wa chlorku metylenu wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 2,3 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (54% wydajności).
Przykład XXX. Wytwarzanie N 1e[2-(4-chloroanillno)-lem3tyloetylo]-N2-izopropoksakarbodalo-L-walinamidu (związku nr 221)
1,9 g N-mg tylopipeo/dynr donmo da noztworu w g N-izgpropokruku-bllna1o-L-waliny w 80 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 15 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 2,6 g chlorumrówcsadu isobutylu i mieszanie kodtyduokado
175 906 przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 3,5 g 2-(4-chloroanilino)-l-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 3,3 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (47% wydajności).
Przykład XXXI. Wytwarzanie 2-tert-butoksykarbonyloamino-N-[2-(4-chlorofenoksy)-1-metyloetylo]-(2S)-butyramidu (związku nr 233)
2,0 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 4,1 g kwasu (2S)-2-tert-butoksykarbonyloaminomasłowego w 60 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 2,7 g chloromrówczanu izobutylu w -40°C i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 3,7 g (2-(4-chlorofenoksy)-l-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 5,6 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnej lepiącej się substancji (76% wydajności).
PrzykładXXXII. Wytwarzanie 2-tert-butoksykarbonyloamino-N- [2-(4-cyj anofenoksy)- 1-metyloetylo] -(2S)-butyramidu (związku nr 235)
0,5 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 1,0 g kwasu (2S)-2-tert-butoksykarbonyloaminomasłowego w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,7 g chloromrówczanu izobutylu w -20°C i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 0,9 g 2-(4-cyjjmofenoksy)-l-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,0 g pożądanego produktu w postaci lepiącej się substancji (54% wydajności).
©-NMR (CDCh, δ):
0,94 (3H, t)
1,20-1,50 (12H, m)
1,69 (2H, m)
3,83-4,56 (4H, m)
5,30 (1H, d)
6,60 (1H, m)
6,90 (ZH Φ
7,50 (2H, dd
Przykład XXXIII. Wytwarzanie N-[2-(4-cłhorobenzyloksy)-1-metyloetylo]-N-izopropoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 246)
0,5 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 1,0 g N-izopropoksykarbonylo-Lwaliny w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 15 minut w tej samej
175 906 temperaturze do mieszaniny dodano 0,7 g chloromrówczanu izobutylu w -40°C i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1 g 2-(4-chlorobenzyloksy)-lmetyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną oleistą pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,9 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych kryształów płytkowych (48% wydajności).
Przykład XXXIV. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N1-[1-metylo-2-(4-metylotiofenoksy)etylo]-L-walinamidu (związku nr 327)
3.4 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 7,5 g N-tert-butoksykarbonylo-L-waliny w 100 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 4,7 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 6,8 g l-metylo-2-(4-metylotiofenoksy)etyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną oleistą pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 6,2 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych kryształów słupkowych (46% wydajności).
Przykład XXXV. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N1-[1-metylo-2-(4-metylosulfinylofenoksy)etylo]-L-walinamidu (związku nr 328)
1.5 g kwasu m-chloroperbenzoesowego dodano do roztworu 3,0 g N2-tert-butoksykarbonylo-N1 -[1-metylo-2-(4-metylotiofenoksy)etylo]-L-walinamidu w 60 ml chlorku metylenu w 0°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 5 godzin, po czym przesączono ją. Przesącz przemyto kolejno nasyconym wodnym roztworem węgalnu potasowego i wodą, po czym warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem.
Uzyskaną oleistą pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymując 1,7 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych kryształów (56% wydajności).
Przykład XXXVI. Wytwarzanie N2tert-buto^sykarbonylo-N1-[1-metylo-2-(4-metylosulfonylofenoksy)etylo]-L-walinamidu (związku nr 329)
2,1 g kwasu m-chloroperbenzoesowego dodano do roztworu 2,0 g N2-tert-butoksykarbonylo-Ni-[1-metylo-2-(4-metylotiofenoksy)etylo]-L-walinamidu w 50 ml chlorku metylenu w 0°C. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano we wrzeniu pod chłodnicą zwrotną przez 8 godzin, po czym pozostawiono ją do ostygnięcia do temperatury pokojowej i przesączono. Przesącz przemyto kolejno nasyconym wodnym roztworem węglanu potasowego i wodą, po czym warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymując 1,3 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych kryształów słupkowych (60% wydajności).
Przykład XXXVII. Wytwarzanie N1
-[2-(4-fluorofenylosulfinylo)-l-metyloetylo]-N-izopropoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 354)
175 906
1.3 g kwasu m-chloroperbenzoesowego dodano do roztworu 2,5 g N1-[2-(4-fluorofenylotio)-l-metyloetylo]-N-izopropoksykarbonylo-L-walinamidu w 50 ml chlorku metylenu w 0°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 5 godzin, po czym przesączono ją. Przesącz przemyto kolejno nasyconym wodnym roztworem węglanu potasowego i wodą, po czym warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymując 1,8 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych kryształów słupkowych (69% wydajności).
Przykład XXXVIII. Wytwarzanie N1-[2-(4-fluorofenylosulfonylo)-1-metyloetylo]-N2 -izopropoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 355)
3.4 g kwasu m-chloroperbenzoesowego dodano do roztworu 2,2 g N1 -[2-(4-fluorofenylotio)-1-metyloetylo]-N2-izopropoksykarbonylo-L-walmamidu w 50 ml chlorku metylenu w 0°C. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano we wrzeniu pod chłodnicą zwrotną przez 8 godzin, po czym pozostawiono ją do ostygnięcia do temperatury pokojowej i przesączono. Przesącz przemyto kolejno nasyconym wodnym roztworem węglanu potasowego i wodą, po czym warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymując 2,0 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (83% wydajności).
Przykład XXXIX. Wytwarzanie N2izopropoksykarbonylo-N1-[1.-metylo-2-(2-metylofenylotio)etylo]-L-walmamidu (związku nr 367)
1,9 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 3,9 N-izopropoksykarbonylo-Lrwaliny w 80 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 2,6 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 3,.5 g l-metylo-2-(2-metylofenylotio)etyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 3,6 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (51% wydajności).
Przykład XL. Wytwarzanie N1 -[2-(4-cyjanofenoksy)-1-metyloetylo)-N2-(3-tetrahydrofuranyl)oksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 376)
1,0 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,7 g chloromrówczanu 3-tetrahydrofuranylu dodano do zawiesiny 1,5 g chlorowodorku N-[2-(4-ęyanofenoksy)-1-metyloetylo]-L-walinamidu w 100 ml chlorku metylenu w -20°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,1 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (61% wydajności).
Przykład XLI. N-[2-(4-cyjanofenoksy)-l-metyloetylo)-N2-(3-metylocykloheksylokarbonylo)-L-walinamidu (związku nr 379)
0,4 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,8 g chloromrówczanu 3-metylocykloheksylu dodano do zawiesiny 1,0 g Nj-[2-(4-ęyanofenoksy)-l-metyloetylo]-L-walinamidu w 50 ml
100
175 906 chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,2 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (80% wydajności).
Przykład XLlI. Wytwarzanie N i-[2-(4-cyjanofenoksyj-'l-metyloetylo)-N2-propargiloksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 381)
0,2 g N-metylomorfolmy, a następnie 0,2 g chloromrówczanu propargilu dodano do zawiesiny 0,5 g N -[2-(4-cyjanofenoksy)-l-metyloetylo]-L-walmamidu w 30 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,5 g pożądanego produktu'w postaci białego proszku (78% wydajności).
Przykład XLIII. Wytwarzanie Ni-[2-(4-cyanofeno]ksy-l-metyloetylo)-N2-(2-metoksy-1-metyloetyl)oksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 383)
1,0 g N-metylomorfolior, ii nastapnie OJ g cłdoromrówczanw 2-metoksy-l-metyloetylu dodano do zawiesiny 1,5 g Ni-[0-(4-cyjanofenoksy)-l-metyloetylo]-L-walinamide w 150 ml chlorku metylenu w -20°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanem wej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,37 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów płytkowych (20 % wydajności).
Przykład XLIV. Wytwarzanie N-[2-(4-fluoro-N-metyloamlmo)t1tmetaloetylo]-Nt-fgπoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 391)
1.6 g N-metalopiperydaπy dodano do roztworu 3,9 g y-feπoksykart>onylo-L-walina w 80 ml chlorku metylenu w - 20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 2,2 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 3,,3 g2-(4-fhιoro-N-metyjoanilino)-l-me1yloetyt loaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcynej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,2 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (19% wydajności).
Przykład XLV. Wytwarzanie N2t(4tchlorofgnoksykarbonalo)-Nl- [2-(4^ anofenoks y- 1tmetyloetylo] -L-walinamidu (związku nr 395 i 396)
1.7 g Ntmetylopiperydyπy dodano do roztworu 4,7 g N-(4-chlorofenoksykarbonalo)t L-waliny w 250 ml chlorku metylenu w -20°©. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 2,3 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 3,0 g 0-(4tcyjanofeπoksa)-lt
175 906
101 łych kryształów płytkowych (18% wydajności). Przykład XLVII. Wytwarzanie N metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,4 g pożądanego produktu w postaci białego proszku. Dodatkowo proszek oczyszczano metodą HPLC (YMC-063-15, heksan/octan etylu = 55/45 w celu rozdzielania dwóch frakcji. Jako składnik pierwszej frakcji o krótkim czasie retencji uzyskano 0,17 g białego proszku (2% wydajności) o temperaturze topnienia 137-140°C, a jako składnik drugiej frakcji o długim czasie retencji uzyskano 0,17 g białego proszku (2% wydajności) o temperaturze topnienia 174-179°C.
Przykład XLVI. Wytwarzanie Nl-[2-(4-cytanofenoksyt-l-metyloetylo-N2-(2-nitrofenoksykarbonylo)-L-wal.inamidu (związku nr 400)
1,3 ,g N-metylomorfoliny, a następnie 2,5 g chloromrówczanu 2-nitrofenylu dodano do zawiesiny 3,4 g N1-[2-(4-cyanofenoksy)-l-metyloetylo]-L-walinamidu w 100 ml chlorku metylenu w -20°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,0 g pożądanego produktu w postaci bia[2-(4--atanofenoksyt)l-metyloetylo-N -(4-fluorofenoksykarbonylo)-L-walinamidu (związku nr 401)
1,2 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 3,0 g N-(4-fluorofenoksykarbonylo)L-waliny w 80 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 15 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 1,6 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 2,3 g (-)-2-(4-<^ęyar^(^^^^e^^oks^)^lmetyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,1 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (23% wydajności).
Przykład XLVIII. Wytwarzanie Nl-[2-(4-cytanofenoksyt-l-metyloetylo-N2-(3.4-dimetylofenoksykarbonylo)-L-walinamidu (związku nr 403)
0,6 g N-metylomorfoliny, a następnie 1,2 g chloromrówczanu 3,4-dimetylofenylu dodano do zawiesiny 1,5 g Nl-[2-(4-cytjlnofenoksyt-l-metyloetylo]-L-walinamidu w 50 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,7 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (74% wydajności).
102
175 906
Przykład XLIX. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N1-[2-(2-pirydyloksy)-1-metyloetylo]-L-walinamidu (związku nr 409)
2,0 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 4,3 g N-tert-butoksykarbonylo-L-waliny w 80 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano w -40°C 2,7 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 3,3 g 2-(2-pirydyloks;/)-^'l-met^yloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 2,0 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych ziaren (28% wydajności).
Przykład L. Wytwarzanie N-[2-(5-chloro-2-pirydyloksy)-'1-metylretykr]-N-izopropyloksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 412)
0,8 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,5 g chloromrówczanu izopropylu dodano do zawiesiny 1,4 g chlorowodorku N-[2-(5-chloro-2-pirydylrksy)-1-metylretylo]-L-walnamidu w 50 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromśitografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,6 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych ziaren (38% wydajności).
Przykład LI. WYtwwazanie N1 -[2-(5-chloro-2-pirydylokss)-llmetyloetylorj
-N-fenoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 413)
0,8 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,7 g chloromrówczanu fenylu dodano do zawiesiny 1,4 g chlorowodorku Ni-[2-(5-chloro-2-pirydyloksy)-1-metyloetylr]-L-walinamidu w 50 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,6 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych ziaren (34% wydajności).
Przykład LII. Wytwarzanie ^^-^Βυοη-N-metyloaniliNo)-l-metyloetylo]-N-fenoksykarbonylr-L·izoleucynamidu (związku nr 422)
1,9 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 4,8 g Ntfenoksykarbonykr-L-izoleocyny w 80 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano w -40°C 2,6 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 3,5 2t(etfloaro-N-metylot anilina)-l-metyloetylaammy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą
103 chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,1 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (13% wydajności).
Przykład LIII. Wytwarzanie N2-(etylotio)karbonylo-N1-[1-metylo-2-(4-i^^i^^ofenoksy)etylo]-L-'^;alii^^amidu (związku nr 432)
0,3 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,4 g chlorotiomrówczanu etylu dodano do zawiesiny 0,9 g N-[1-metylo-2-(4-nitrofenoksy)etylo]-L-walinamidu w 50 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,0 g pożądanego produktu w postaci ziaren o barwie żółtej (79% wydajności).
Przykład LIV. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N1-[2-(4-cyanofenoksy)-1-metyloetylo-L-leucynamidu (związku nr 455)
1,5 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 3,4 g N-tert-butoksykarbonylo-L-leucyny w 60 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano w -40°C 2,0 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 2,6 g 2-(4-cyjanofenoksy)1-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 5,1 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnej lepiącej się substancji (86% wydajności).
©-NMR (CDCh, δ):
0,92 (6H, m)
1,28,1,32 (3H, φ
1,43 (9H, s)
1,46, 1,65 (2H, m)
1,65 (1H, m)
3,98 (2H, m)
4,06 (1H, m)
4,35 (1H, m)
4,91 (1H, br)
6,46 (^]H, br)
6,97 (2H, ć)
7,57 (2H dd)
Przykład LV. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N-[2-(4-cyanofenoksy)-1-metyloetylo-L-tert-leucynamidu (związek nr 457)
1,7 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 4 g N-tert-butoksykarbonylo-L-tertleucyny w 50 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano w -40°C 2,4 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 3,1 g 2-(4-cyjanofenoksy)1-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną
104
175 906 wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 3,9 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnej substancji bezpostaciowej (58% wydajności).
Przykład LVI. Wytwarzanie amidu kwasu 2-tert-butoksykarbonyloamino-3-metylo-N-[2-(4-cyjanofenoksy)-1-metyloetylo]-3-butenowego (związku nr 460)
0,5 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 1,1 g kwasu 2-tert-butoksykarbonyloamino-3-metylo-3-butenowego w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano w -40°C 0,7 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1,9 g 2-(4-ęyjanofenoksy)-l-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,3 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnej klejącej się substancji (32% wydajności).
Przykład LVII. Wytwarzanie amidu kwasu N-[2-(4-cyjanofenoksy)-1-metyloetylo]-2-izopropoksykaarbonyloaaminocyklopentylooctowego (związku nr 462)
0,4 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,5 g chloromrówczanu izopropylu dodano do zawiesiny 1,2 g kwasu 2-aamino-N-[2-(4-cyjaanofenoksy)-1-metyloetylo]cyklopentylooctowego w 40 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,4 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych kryształów płytkowych (90% wydajności).
Przykład LVIII. Wytwarzanie N -[2-(4-cyjanofenoksy)-1-metyloetylo-N -fenoksykarbonylo-L-norwalinamidu (związku nr 465)
0,5 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,8 g chloromrówczanu fenylu dodano do zawiesiny 1,4 g N-[2-(4-cyanofenoksy)-1-metyloetylo]-L-norwalinamidu w 40 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,1 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych kryształów płytkowych (57% wydajności).
Przykład LIX. Wytwarzanie Ni-[2-(4-cyjanofenoksy)-1-metyloetylo-N2-fenoksykarbonylo-L-leucynamidu (związku nr 466)
0,5 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,8 g chloromrówczanu fenylu dodano do zawiesiny 1,5 g N1-[2-(4-cyjanofenoksy)-1-metyloetylo]-L-leucynamidu w 40 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny
175 906
105 reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,5 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnego proszku (73% wydajności).
Przykład LX. Wytwarzanie amidu kwasu 2-(4-chlorofenoksykarbonyloamino)-N-[2-(4-cyanofenoksy)-l-metyloetylo]ayklopentylooctowego (związku nr 471)
0,4 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,8 g chloromrówczanu 4-chlorofenylu dodano do zawiesiny 1,2 g amidu kwasu 2-amino-N~[2-(4-cytanofenoksy)-1-metyloetylo]cyklopentylooctowego w 40 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,6 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych ziaren (30% wydajności).
Przykład LXI. Wytwarzanie N2-benzyloksykarbonylo-N-[2-(4-cy'anofenoksy)-1-metyloetylo-N2-fenoksykarbonylo-L-glicynamidu (związku nr 475)
0,4 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,6 g chloromrówczanu benzylu dodano do zawiesiny 1,3 g N-[2-(4-cyianofenoksy)-1-metyloetylo]-(4-chlorofenylo)glicynamidu w 40 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny rekacyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,2 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych ziaren (70% wydajności).
Przykład LXII. N2-(1-cyano-1-metyloetoksykarbonylo)-N1-[2-(4-cyanofenoksy)-1-metyloetylo]-L-walinamidu (związku nr 476)
0,5 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,4 g chloromrówczanu 1-cyiano-1-metyloetylu dodano do zawiesiny 0,7 g chlorowodorku N-[2-(4--ctanofenoksy)-1-metyloetylo]-L-wal^ namidu w 50 ml chlorku metylenu w -20°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,6 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych ziaren (71% wydajności).
Przykład LXIII. Ń2-(2-chlorocykloheksyloksykarbonylo)-N1-[2-(4-cy'anofenoksy)-1-metyloetylo-L-walinamidu (związku nr 477)
0,4 g N-metylomorfoliny, a następnie 0,9 g chloromrówczanu 2-chlorocykloheksylu dodano do zawiesiny 1,0 g chlorowodorku Ni-[2-(4--yianofenoksy)-1-metyloetylo]-L-walinamidu w 50 ml chlorku metylenu w -20°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny rakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano
106
175 906 metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,1 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (71% wydajności).
Przykład LXIV. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N1-[2-(3-chloro-5-trifluorometylo-2-pirydyloksy)-1-metyloetylo]L-walinamidu (związku nr 479)
2,0 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 5,6 g N-tert-butoksykarbonylo-L-waliny w 100 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano w -40°C 2,7 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1,5 g 2-(3-chloro-5-trifluo-ometylc-2-plrydyloksy)-1-metyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 7,0 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych ziaren (77% wydajności).
PrzykładLXV. Wytwarzanie N1
-[1-(5-chlo-o-6-etylo-4-pirymldynyloksy)-2-propylo]-N2-izopropoksykarbonylo-L-walinamidu (związku nr 481)
0,34 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 0,7 g N-izopropoksyka-borlylo-Lwaliny w 50 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,47 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 0,74 g l-(5-chloro-6-etylo-4pl-ymidynyloksy)-2-propyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawino do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,6 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów słupkowych (43% wydajności).
Przykład LXVI. Wytwarzanie N-tert-butoksykarbonylo-L-walilo-N-(4-chlorofenylo)-N-metylo-DL-alaninamidu (związku nr 490)
0,9 g N-metylopipeiydyny dodano do roztworu 2,0 g N-tert-butoksykarbonylo-L-walmy w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 1,3 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 2,0 g N1 -(4-chlorofenylo)-N1 -metylo-DL-alanmamidu w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 3,4 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnych kryształów igłowych (87% wydajności).
Przykład LXVII. Wytwarzanie N-izopropoksykarbonylo-L-izoleucylo-N-(4-cy*imofe]nrlo)-D-alaninamidu (związku nr 506)
0,26 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 0,57 g N-izopropoksykarbonylo-Lizoleucyny w 60 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej
175 906
107 temperaturze do mieszaniny dodano 0,36 g chloromrówcuadu iuobu-alu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 0,5 g Nl-4-cyjJinofenylo)eDealanidamidu w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatur^' pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometan^ej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wy-syszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,5 g pożądango produktu w postaci białego proszku (49% wydajności).
Przykład LXVIII. Wytwarzanie N-cykloheksyloksykarbonylo-L-waliloeN-(4-cyjjinofenylo)-D-alaninamidu (związku nr 509)
0,6 g N-metylumurfolina, a następnie 0,6 g chloromrówcuadu cyklopentylu dodano do zawiesiny 1,0 g chlorowodorku L-walilo-N-(4-cylanofenyloralaninamidu w 50 ml chlorku metylenu w -20°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorumetaduwej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,6 g pożądanego produktu w postaci białych kryształów (49% wydajności).
Przykład LXIX. Wytwarzanie N-fenuksakarbonylo-L-walilo-Ne(4-chlorobenzalo)-DL-alanidamidu (związku nr 516)
0,55 g Nemetalumorfolidy, a następnie 0,43 g chlorumrówczadu fenylu dodano do zawiesiny 0,95 g chlorowodorku L-walilo-N-(4-chloroben2srlo)-DL-alanmamidu w 50 ml chlorku metylenu w -15°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,9 g pożądanego produktu w postaci białego proszku (75% wydajności).
Przykład LXX. Wytwarzanie estru fenylowego
NefeduksykarbodalueL-walilo-DLealanida (związku nr 522)
0,24 g N-metyloyipelydlyny dodano do roztworu 0,57 g N-fenuksykarbonylu-L-walida w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,33 g chluromrówczadu iuobutalu i mieszanie kudtaduowado przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 0,5 g estru fenylowego DL-alaniny w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometadoweJ kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,2 g pożądanego produktu w postaci białego proszku (20% wydajności).
Przykład LXXI. Wytwarzanie Nle(4~cy*anofedalo)-Nzl·
-(2-fedoksykarbonyloamino)-(2S)-buty]:ylo-D-alaninamidu (związku nr 524)
0,45 g Nemetylupipelydany dodano do roztworu 1,0 g kwasu (2S)e2-f3doksakarbodaloamidomasłuwego w 50 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10
108
175 906 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,61 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 0,85 g N^^cyanofenyl^ol-^ID-^lianinamidu w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskane surowe kryształy oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,8 g pożądanego produktu w postaci białego proszku (45% wydajności).
Przykład LXXII. Wytwarzanie N-izopropoksykarbonylo-LtwalilotNt -(4-^^ianofenylo)glicynamidu (związku nr 526)
0,3 g N-metylopiperydyny dodano do roztworu 0,6 g N-izopropoksykarbonylo-L-wat liny w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,4 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 0,5 g Nl-(4tcyjanofeπylo)glicyπamidu w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,5 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnego proszku (49% wydajności).
Przykład LXXIII. Wytwarzanie N2-tert-butoksykarbonylo-N -(1,2-dimetylo-2tfeπoksyetylo)-L-walinamidu (związku nr 602)
0,6 g N-metylopiperydany dodano do roztworu 1,3 g N-terttbutoksykarbonylo-Ltwaliny w 40 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny dodano 0,8 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1 g 1,2-dimetylo-2-fenoksyetyloamina w -60°C i mieszninę pozostawino do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną oleistą substację oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,3 g pożądanego produktu w postaci białej klejącej się substancji (57% wydajności).
1H-NMR (CDCb, δ):
0,8-1,02 (6H, m)
1,18-1,45 (15H, m)
2,10 (1H, m)
3,65-4,45 (3H, m)
5,18 (1H, m)
6,38 (1H, m)
6,72-7,35 (5H, m)
Przykład LXXIV.Wytwarzanie N2-ter·ttbutoksykarboπalo-Nlt
-^2-(4^ anofenoksy)-1,0-dimetyloetylo] -L-walinamidu (związku nr 607)
0,5 g N-metalopiperydyny dodano do roztworu 1,1 g Ntter·t-butoksykarbonylo-L-waliny w 60 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze, do mieszaniny dodano 0,7 g chloromrówczanu izobutylu i mieszanie kontynuowano
175 906
109 przez 1 godzinę w -20°C. Do mieszaniny dodano 1,0 g 2-(4-cy'anofenoksy)-1,2-dimetyloetyloaminy w -60°C i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Po przemyciu warstwy dichlorometanowej kolejno 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wodą warstwę organiczną wysuszono nad bezwwodnym siarczanem magnezowym i chlorek metylenu usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 1,2 g pożądanego produktu w postaci bezbarwnej substancji szklistej (61% wydajności).
1H-NMR (CDCls, δ):
0,79-1.03 6^¾ m)
1,15-1,46 (15H, m)
2,03 (1H, m)
3,63-4,72 (3H, m)
5,06 (1H, m)
6.30 (1H, m)
6,83-7,60 (4H, m)
Przykład LXXV. Wytwarzanie N1-[2-(4-cyjanofenoksy)propylo]-NR
-fenoksykarbonylo-L-walin amidu (związku nr 750)
0,16 g N-metylopiperydyny dodano do zawiesiny 0,25 g chlorowodorku N1-[2-(4-cyjanofenoksy)propylo]-L-walinamidu w 20 ml chlorku metylenu w -20°C. Po mieszaniu przez 10 minut w tej samej temperaturze do mieszaniny wkroplono 0,13 g chloromrówczanu fenylu i mieszaninę pozostawiono do ogrzania się z mieszaniem do temperatury pokojowej, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Po usunięciu chlorku metylenu pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczano metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym uzyskując 0,2 g pożądanego produktu w postaci białej klejącej się substancji (63% wydajności).
‘H-NMR CDCl3, (δ):
1,00 (6H, m)
1,23 (3H, d)
2,13 (1H, m)
3.31 (1H, m)
4,00 (2H, m)
4,49 (1H, m)
5,93 (1H, d)
6,52 (1H, m)
6,80-7,56 m)
Środek grzybobójczy według wynalazku do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie stanowi kompozycję zawierającą pochodną amidu aminokwasu o wzorze 1 jako składnik aktywny. W przypadku gdy związki według wynalazku stosowane są jako środki grzybobójcze do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie, związki działające jako składniki aktywne można odpowiednio preparować, zależnie od potrzeb. Składnik aktywny rozcieńcza się zazwyczaj obojętnym, ciekłym lub stałym nośnikiem, dodając do niego w razie potrzeby środek powierzchniowo czynny itp. Mieszankę przyrządza się następnie w znany sposób w postaci drobnego proszku, proszku zwilżalnego, koncentratu do emulgowania, granulatu itp.
Do przykładowych odpowiednich nośników stosowanych przy wytwarzaniu kompozycji należą stałe nośniki takie jak talk, bentonit, glinka, kaolin, ziemia okrzemkowa, tasmanit, wermikulit, wapno gaszone, piasek krzemionkowy, siarczan amonowy, mocznik itp.; oraz ciekłe nośniki takie jak alkohol izopropylowy, ksylen, cykloheksanem, metylonaftalen itp. Do przykładowych odpowiednich środków powierzchniowo czynnych i dyspergatorów należą sole kwasu dinaftylometanosulfonowego, estrów siarczanowych alkoholi, kwasu alkiloarylosulfonowego i kwasu ligninosulfonowego, etery glikoli polioksyetylenowych,
110
175 906 etery polioksyetyleno-alkiloarylowe, monoalkilany polioksyetylenosorbitanu itp. Do przykładowych odpowiednich środków pomocniczych należy karboksymetyloceluloza itp. Preparaty takie można stosować bezpośrednio lub po rozcieńczeniu preparatu do odpowiedniego stężenia.
Środek grzybobójczy według wynalazku do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie można stosować w wielu celach; np. do obróbki nasion, do opryskiwania łodyg i liści, do wstrzykiwania do wody nawadniającej oraz przez wprowadzanie do gleby. Udział składnika aktywnego dobiera się zależnie od potrzeb. Gdy preparat jest w postaci drobnego proszku lub granulatu, korzystne stężenie aktywnego składnika wynosi od 0,1 do 20% wag. W przypadku koncentratu do emulgowania lub proszku zwilżalnego odpowiednie stężenie składnika aktywnego wynosi od 5 do 80% wag.
Stosowana dawka środka grzybobójczego według wynalazku do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie może zmieniać się w zależności od rodzaju stosowanego składnika aktywnego, rodzaju zwalczanego szkodnika lub choroby, charakteru występowania szkodnika lub choroby, stopnia uszkodzenia, warunków środowiska, postaci preparatu itp. Gdy środek grzybobójczy według wynalazku do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie nanosi się bezpośrednio w postaci drobnego proszku lub granulatu, zaleca się, aby stosowana dawka wybrana była odpowiednio z zakresu od 0,1 g do 5 kg/ar, a korzystnie z zakresu od 1 g do 1 kg/ar. Natomiast w przypadku gdy środek grzybobójczy według wynalazku jest w postaci cieczy, np. koncentratu do emulgowania lub zwilżalnego proszku, zaleca się, aby stosowana dawka składnika aktywnego wybrana była odpowiednio z zakresu od 0,1 do 10 000 ppm, a korzystnie z zakresu od 10 do 3 000 ppm.
Związki według wynalazku w opisanych powyżej preparatach mogą zwalczać choroby roślin powodowane przez grzyby Oomycetes, Ascomycetes, Deuteromycetes i Basidiomycetes lub inne grzyby chorobotwórcze. Do grzybów tych należą, ale nie wyłącznie, Pseudoperonospora takie jak mącznik ogórka (Pseudoperonospora cubensis), Phytophthora takie jak zaraza ziemniaczana (Phytophthora infestans) i Plasmopara takie jak mączniak rzekomy winorośli (Plasmopara viticola).
Środek grzybobójczy według wynalazku do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie można stosować sam lub w kombinacji z innymi środkami grzybobójczymi, środkami owadobójczymi, środkami chwastobójczymi, modyfikatorami wzrostu roślin, nawozami sztucznymi itp.
Poniżej w przykładach LXXVI - LXXIX przedsawiono reprezentatywne preparaty, przy czym wszystkie % oznaczają procenty wag..
Przykład LXXVI.
Drobny proszek
2% związku nr 15, 5% ziemi okrzemkowej i 93% glinki dokładnie wymieszano i rozdrobniono na drobny proszek.
Przykład LXXVII.
Proszek zwilżalny
50% związku nr 16, 45% ziemi okrzemkowej, 2% dinaftylometanodisulfonianu sodowego i 3% ligninosulfonianu sodowego dokładnie wymieszano i rozdrobniono uzyskując proszek zwilżalny.
Przykład LXXVIII.
Koncentrat do emulgowania
30% związku nr 19, 20% cykloheksanonu, 11% eteru polioksyetyleno-alkiloarylowego, 4% ałtólobenzenosulfonianu wapniowego i 35% metylonaftalenu rozpuszczono do ujednorodnienia uzyskując koncentrat do emulgowania.
175 906
111
Przykład LXXIX.
Granulat
5% związku nr 101, 2% soli sodowej sulfonianu alkoholu laurylowego, 5% ligninosulfonianu sodowego, 2% karboksymetylocelulozy i 86% glinki wymieszano i rozdrobniono. Do rozdrobnionej mieszanki dodano 20% wody. Uzyskaną mieszankę ugniatano i uformowano z niej granulki o wielkości od 14 do 32 mash stosując granulator wytłaczarkowy, a następnie wysuszono uzyskując pożądany granulat.
Działanie środków według wynalazku
Środki grzybobójcze według wynalakzu do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie wykazują wysoką zdolność do zwalczania wzrostu lub rozprzestrzeniania się mącznika ogórka (Pseudoperonospora cubensis), zarazy ziemniaczanej pomidora Phytophthora infestans) i mączniaka rzekomego winorośli (Plasmopara viticola), a ponadto działają skutecznie na zarazę ziemniaczaną (Phytophthora infestans). Na dodatek środki grzybobójcze według wynalazku do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie wykazują nie tylko zdolność do zapobiegania infekcjom grzybowym, ale także wykazują zdolność zwalczania grzybów chorobotwórczych po zaatakowaniu przez nie roślin-gospodarzy. Środki grzybobójcze według wynalazku do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie charakteryzują się również tym, że nie są szkodliwymi chemikaliami i wykazują doskonałą charakterystykę pod względem działania układowego, aktywności resztkowej i trwałości po opadach deszczu.
Działanie związków według wynalazku zilustrowano poniżej w przykładach LXXX LXXXIII. Jako związek porównawczy X i związek porównawczy Y w przykładach zastosowano związki ujawnione jako półprodukty w syntezie leków w pierwszej publikacji zgłoszenia patentowego japońskiego nr Sho 62-89696. Związki porównawcze zastosowano po przyrządzeniu w taki sam saposób jak badane związki według wynalazku.
Związek porównawczy X: N2-tert-butoksykarbonylo-N1-(2-fenoksyetylo)-D-alaninamid
Związek porównawczy Y: N2-tert-butoksykarbonylo-N1-(2-fenylotioetylo)-D-alaninamid
Przykład LXXX. Badanie działania zapobiegającego infekcji przez mącznik ogórka (Pseudoperonospora cubensis)
Nasiona ogórka (odmiana Sagami hanjiro) wysiano w ilości po 10 nasion do kwadratowych doniczek z PCW (polichlorku winylu) o krawędzi 9 cm. Doniczki wstawiono do szklarni na 7 dni, do osiągnięcia stadium liścieni. Proszek zwilżalny wytworzony w sposób podany w przykładzie LXXVII rozcieńczono wodą do stężenia składnika aktywnego 500 ppm i uzyskany wodny preparat zastosowano w dawce 10 ml na doniczkę z siewkami ogórka w stadium liścieni. Po wyschnięciu na powietrzu rośliny zarażono zawiesinę spory mącznika ogórka (Pseudoperonospora cubensis) stosując oprysk, po czym rośliny umieszczono na 24 godziny w komorze wilgotnościowej w 22°C i wstawiono do szklarni. W siódmym dniu po zarażeniu stopień zmian chorobowych oceniano zgodnie z wzorcami oceny podanymi w tabeli 15, tak aby wyodrębnić działanie zapobiegawcze związków według wynalazku.
Wyniki badania podano w tabeli 16.
Tabela 15
Wzorzec oceny Zaatakowana powierzchnia
Klasa A Nie zaobserwowano zmian chorobowych
Klasa B Zaatakowane poniżej 25% powierzchni
Klasa C Zaatakowane 25% i powyżej, ale mniej niż 50% powierzchni
Klasa D Zaatakowane 50% powierzchni lub powyżej
112
Tabela 16
Związek nr Ocena
1 B
2 A
4 A
6 A
7 A
8 B
10 A
13 A
14 B
16 A
17 A
18 B
19 A
23 A
24 B
26 B
27 A
29 A
33 A
42 A
45 A
54 B
63 A
77 A
88 A
98 A
101 A
104 A
107 A
108 A
112 A
114 A
115 A
116 A
Związek nr Ocena
124 B
129 A
134 A
135 A
154 A
157 A
160 A
163 A
166 A
169 A
184 A
193 A
195 B
204 B
205 A
208 A
211 A
212 A
213 A
214 A
215 A
216 A
217 A
219 A
220 A
221 A
227 A
228 A
230 A
231 A
232 A
235 A
236 A
238 A
Związek nr Ocena
246 B
323 A
326 A
327 A
328 A
329 B
331 B
333 B
335 A
336 A
338 A
339 A
340 A
341 A
342 A
343 A
344 B
345 A
347 A
348 B
349 A
350 B
351 A
352 A
353 A
354 A
355 A
356 A
357 B
358 A
359 A
360 A
361 B
362 B
175 906
113
Tabela 16 (ciąg dalszy)
Związek nr Ocena
363 A
364 B
365 A
266 A
367 A
368 A
369 A
370 A
371 A
372 A
373 A
374 A
376 A
377 A
378 A
379 A
380 A
381 A
382 A
383 A
385 A
386 A
387 B
388 A
389 A
390 A
391 A
3 92 A
393 A
394 A
395 A
397 A
399 A
Związek nr Ocena
401 A
402 A
403 A
405 A
408 A
410 A
411 B
412 A
413 A
414 A
416 A
417 A
418 A
419 A
421 A
422 A
423 A
424 A
425 A
426 A
427 A
429 A
430 A
431 A
432 A
439 A
440 A
451 A
452 A
453 A
455 A
456 A
462 A
Związek nr Ocena
465 A
466 A
4 67 A
468 A
471 B
477 A
482 A
486 A
492 A
493 A
4 95 A
496 B
499 B
502 A
506 A
508 A
509 A
510 A
511 A
512 A
513 A
517 A
519 A
523 A
525 A
605 A
606 A
607 A
708 A
768 A
770 A
Związek porównawczy X D
Związek porównawczy Y D
114
175 906
Przykład LXXXI. Badanie zwalczania infekcji powodowanej przez mącznika ogórka (Pseudoperonospora cubensis)
Nasiona ogórka (odmiana Sagami hanjiro) wysiano w ilości po 10 nasion do kwasratowych doniczek z PCW (polichlorku winylu) o krawędzi 9 cm. Doniczki wstawiono do szklarni na 7 dni, do osiągnięcia stadium liścieni. Siewki zarażono zawiesiną spory mączniaka ogórka (Pseudoperonospora cubensis) i umieszczono na 24 godziny w komorze wilgotnościowej w 22°C. Po wyschnięciu na powietrzu proszek zwilżalny wytworzony w sposób podany w przykładzie LXXVII rozcieńczono wodą do stężenia składnika aktywnego 500 ppm i uzyskany wodny preparat zastosowano w dawce 10 ml na doniczkę z siewkami ogórka w stadium liścieni rośliny i wstawiono do szklarni. W siódmym dniu po zarażeniu stopień zmian chorobowych oceniano zgodnie z wzorcami oceny podanymi w tabeli 15, tak aby wyodrębnić działanie zapobiegawcze związków według wynalazku.
Wyniki badania podano w tabeli 17.
Związek nr Ocena
4 B
10 A
13 A
16 A
19 B
29 A
33 A
42 A
45 A
54 B
63 A
77 A
88 B
104 A
107 A
108 B
114 B
115 A
116 A
124 A
129 B
134 A
135 A
154 A
157 A
Tabela 17
Związek nr Ocena
160 A
163 A
184 B
212 A
213 A
215 A
216 B
219 A
220 B
221 A
228 B
230 B
231 A
232 A
238 A
333 A
335 A
336 A
340 B
341 B
342 A
345 A
348 B
349 A
351 A
Związek nr Ocena
352 A
353 A
354 A
355 A
356 A
358 A
360 B
365 A
367 B
368 A
369 A
371 A
374 A
376 A
378 A
381 B
382 A
383 A
385 A
386 A
388 B
394 A
395 A
397 A
399 A
175 906
115
Tabela 17 ciąg dalszy
Związek nr Ocena
401 A
402 B
405 B
414 A
416 A
417 A
418 A
419 B
423 A
424 A
425 A
427 A
429 A
439 A
451 A
Związek nr Ocena
452 A
453 A
455 A
456 A
462 A
465 A
466 A
467 B
468 A
477 B
486 B
492 A
495 A
499 B
502 A
Związek nr Ocena
506 A
508 A
509 A
513 A
517 A
519 B
523 A
606 A
607 B
708 A
768 B
770 B
Związek porównawczy X D
Związek porównawczy Y D
Przykład LXXXII. Badanie działania zapobiegającego infekcji przez zarazę ziemniaczaną (Phytophthora infestans)
Po jednej siewce pomidora (odmiana Ponterosa) przesadzono do porcelanowych doniczek (o średnicy 12 cm) i umieszczono w szklarni. Proszek zwilżalny wytworzony w sposób podany w przykładzie LXXVII rozcieńczono wodą do stężenia składnika aktywnego 500 ppm i uzyskany wodny preparat zastosowano w dawce 20 ml na doniczkę z siewką pomidora w stadium 6 lub 7 liścia. Po wysuszeniu na powietrzu rośliny zarażono zawiesiną zoosporagium grzyba, zarazy ziemniaczanej (Phytophthora infestans) i umieszczono w komorze wilgotnościowej w 22°C. W czwartym dniu po zarażeniu określono wskaźnik intensywności na podstawie wielkości zaatakowanej powierzchni, zgodnie z tabelą 18. Stopień uszkodzenia wyliczono zgodnie z równaniem 1, a wskaźnik intensywności i zdolność do zapobiegania chorobie (aktywność zwalczania choroby) wyliczono zgodnie z równaniem 2.
Wyniki podano w tabeli 19.
Tabela 18
Wskaźnik intensywności Zaatakowana powierzchnia
0 Nie zaobserwowano zmian chorobowych
1 poniżej 51%
2 od 5 do mniej niż 33,3%
3 od 33,3 do mniej niż 66,6%
4 66,6% lub powyżej
116
Równanie 1
Stopień Σ (wskaźnik intensywności x liczba liści) =-------xloo uszkodzenia(%) 4 x liczba liści badanych
Równanie 2
Aktywność (1 - Stopień uszkodzenia) = --- χ 100 zwalczania (%) Stopień uszkodzenia roślin kontrolnych
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
2 100
4 100
6 100
7 100
10 100
13 100
16 100
17 100
19 100
23 100
27 100
29 100
33 100
42 100
45 100
63 100
77 100
88 100
98 100
101 100
104 100
107 100
108 100
Tabela 19
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
112 100
115 100
116 100
129 100
134 100
135 100
154 100
157 100
160 100
163 100
166 100
169 100
184 100
193 100
213 100
215 100
217 100
220 100
221 100
228 100
231 100
232 100
235 100
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
238 100
323 100
326 100
336 100
345 100
352 100
356 100
359 100
360 100
364 100
365 100
369 100
371 100
372 100
373 100
374 100
378 100
379 100
380 100
381 100
382 100
386 100
388 100
175 906
117
Tabela 19 ciąg dalszy
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
390 100
391 100
393 100
394 100
395 100
397 100
399 100
401 100
402 100
403 100
404 100
405 100
408 100
414 100
417 100
418 100
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
423 100
424 100
427 100
430 100
439 100
440 100
451 100
462 100
465 100
466 100
467 100
477 100
482 100
492 100
495 100
502 100
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
508 100
509 100
513 100
519 100
523 100
605 100
606 100
607 100
708 100
768 100
770 100
Związek porównawczy X 0
Związek porównawczy Y 0
Przykład LXXXIII. Badanie działania zapobiegającego infekcji przez mączniak rzekomy winorośli (Plasmopara viticola)
Ukorzenione sadzonki winorośli (odmiana Kyoho), każda wyrośnięta ze szczepu i przycięta, hodowano w porcelanowych doniczkach (o średnicy 12 cm) i trzymano w szklarni. Proszek zwilżalda wytworzony w sposób podany w przykładzie LXXVII rozcieńczono wodą do stężenia składnika aktywnego 500 ppm i uzyskany wodny preparat zastosowano w dawce 20 ml na doniczkę z siewką pomidora w stadium 4 lub 5 liścia. Po wysuszeniu na powietrzu rośliny zarażono zawiesiną uuospurangium grzyba, mącznika rzekomego winorośli (Plasmopara viticola) i umieszczono w komorze wilgotnościowej w 22°C na 24 godziny. Po przetrzamywadiu w szklarni przez 7 dni po zarażeniu rośliny ponownie umieszczono w komorze wilgutduSciowej w 22°C na 24 godziny, aby zapewnić rozwój kunidiosporów. Ustalono obszar, na którym kodidiuspora rosną na każdym liściu i określono wskaźnik intensywności na podstawie wzorców podanych w tabeli 18. Stopień uszkodzenia wyliczono zgodnie z równaniem 1, a wskaźnik intensywności i zdolność do zapobiegania chorobie (aktywność zwalczania choroby) wyliczono zgodnie z równaniem 2.
Wyniki podano w tabeli 20.
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
2 100
4 100
6 100
Tabela 20
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
7 100
10 100
13 100
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
16 100
17 100
19 100
118
175 906
Tabela 20 ciąg dalszy
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
23 100
27 100
29 100
33 100
42 100
45 100
63 100
77 100
88 100
98 100
101 100
104 100
107 100
108 100
112 100
115 100
116 100
129 100
134 100
135 100
154 100
157 100
160 100
163 100
166 100
169 100
184 100
193 100
213 100
215 100
217 100
220 100
221 100
228 100
231 100
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
232 100
235 100
238 100
323 100
326 100
336 100
345 100
352 100
356 100
359 100
360 100
364 100
365 100
369 100
371 100
372 100
373 100
374 100
378 100
379 100
380 100
381 100
382 100
386 100
388 100
390 100
391 100
393 100
394 100
395 100
397 100
399 100
401 100
402 100
403 100
Związek nr Aktywność zwalczania (%)
404 100
405 100
408 100
414 100
417 100
418 100
423 100
424 100
427 100
430 100
439 100
440 100
451 100
462 100
465 100
466 100
467 100
477 100
482 100
492 100
495 100
502 100
508 100
509 100
513 100
519 100
523 100
605 100
606 100
607 100
708 100
768 100
770 100
Związek porównawczy X 0
Związek porówπawcza Y 0
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (11)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Pochodna amidu aminokwasu o wzorze w którym R1 oznacza grupę niższoalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę alkoksylową i grupę cyjanową), grupę niższoąlkenylową, grupę niższoalkinylową, grupę cykloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową i atom chlorowca), grupę cykloalkiloalkilową, grupę cykloalkenylową, grupę alkilenotlenkową, grupę aryloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową, grupę cyjanową i grupę nitrową), grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca), grupę niższoalkilową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową, albo grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową,
    R2 oznacza grupę etylową, grupę n-propylową, grupę izopropylową, grupę izobutylową, grupę sec-butylową, grupę tertbutylową, grupę alkenylową, grupę cykloalkilową, grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci atomu chlorowca),
    R3 oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową,
    R4 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową lub grupę cyjanową, każdy z R5, R6 i R7 oznacza niezależnie atom wodoru lub grupę niższoalkilową,
    R8 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową, grupę aryloalkilową, grupę fenylową, grupę alkoksykarbonylową lub grupę cyjanową, każdy z Z1Z oznacza niezależnie atom tlenu lub atom siarki,
    175 906
    Z3 oznacza atom tlenu, atom siarki, grupę N-R10 (w której R10 oznacza atom wodoru, grupę metylową, grupę metylokarbonylową, grupę fenylokarbonylową, grupę metoksykarbonylową lub grupę metoksymetylową), grupę sulfinylową, grupę sulfonylową, grupę COO albo grupę CONRn (gdzie Rn oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową),
    Q oznacza grupę fenylową [ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę niższoalkilową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową, grupę niższoalkoksykarbonylową, grupę metylosulfonylową, grupę metylosulfinylową, grupę metylotio, która może być podstawiona atomem chlorowca, grupę dimetyloaminową, grupę fenylosulfonylową, grupę acylową i grupę fenylową], grupę alkilenotlenkową, grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową (ewentualnie zawierającą grupę wybraną z atomu chlorowca, grupy alkilowej, trifiuorometylowej i nitrowej), albo grupę benzotienylową lub chinolinową, ewentualnie zawierającą podstawnik wybrany z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę nitrową, m oznacza liczbę całkowitą od 0 do 2, a n równe jest 0 lub 1.
  2. 2. Pochodna amidu aminokwasu według zastrz. 1, o wzorze
    R- Z-CCH ' i
    R Λ8 m
    (18) w którym Ri oznacza grupę niższoalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę alkoksylową),
    175 906 grupę niższoalkenylową, grupę niższoalkinylową, grupę cykloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci grupy metylowej), grupę cykloalkenylową, grupę alkilenotlenkową, grupę aryloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową, grupę cyjanową i grupę nitrową), · grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę metylową, grupę metoksylową, grupę cyjanową, grupę trifluorometylową, grupę trifluorometoksylową i grupę nitrową), albo grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową,
    R3 oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową,
    R4 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową lub grupę cyjanową, każdy z R5, R6 i R7 oznacza niezależnie atom wodoru lub grupę niższoalkilową,
    R8 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową, grupę aryloalkilową, grupę fenylową, grupę alkoksykarbonylową lub grupę cy'anową,
    R9 oznacza atom wodoru, grupę metylową lub grupę etylową, każdy z Z’i Z2 oznacza niezależnie atom tlenu lub atom siarki, □ J 1 fl 1 fl z
    Z oznacza atom tlenu, atom siarki, grupę N-R (w której R oznacza atom wodoru, grupę metylową, grupę metylokarbonylową, grupę fenylokarbonylową, grupę metoksykarbonylową lub grupę metoksymetylową), grupę sulfinylową lub grupę sulfonylową,
    Q oznacza grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę niższoalkilową, która może być podstawiona co najmniej jednym atomem chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona co najmniej jednym atomem chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową, grupę niższoalkoksykarbonylową, grupę metylosulfonylową, grupę metylosulfinylową, grupę metylotio, która może być podstawiona atomem chlorowca, grupę dimetyloaminową, grupę fenylosulfonylową, grupę acylową i grupę fenylową), grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową (ewentualnie zawierającą podstawnik wybrany z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę nitrową), albo grupę benzotienylową lub chinolinową, ewentualnie zawierającą podstawnik wybrany z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę nitrową, m oznacza liczbę całkowitą od 0 do 2, a n równe jest 0 lub 1.
  3. 3. Pochodna amidu aminokwasu według zastrz. 1, o wzorze
    O (19)
    175 906 w którym R? oznacza grupę C1-C6 alkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę alkoksylową), grupę C2-Có alkenylową, grupę C2-Cć alkinylową, grupę C3-C8 cykloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci grupy metylowej), grupę C2-C8 alkilenctlenkową, grupę C7-C8 aryloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci grupy metylowej) albo grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę metylową, grupę metoksylową, grupę trifluorometylową, grupę trifluorometoksylową i grupę nitrową),
    R4 oznacza atom wodoru, grupę C1-C3 alkilową lub grupę cyjanową,
    R6 oznacza atom wodoru lub grupę C1-C3 alkilową,
    R9 oznacza atom wodoru, grupę metylową lub grupę etylową, każdy z Zi Z2 oznacza niezależnie atom tlenu lub atom siarki,
    Z oznacza atom tlenu, atom siarki, grupę N-R (w której R oznacza atom wodoru, grupę metylową, grupę metylokarbonylową lub grupę fenylokarbonylową), grupę sulfinylową lub grupę sulfonylową,
    Q oznacza grupę fenylową [ewentualnie zawie rającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę C1-C3 alkilową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę C1-C3 alkoksylową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową, grupę metylosulfonylową, grupę metylosulfinylową i grupę metylotio], grupę pirymidynylową lub grupę pirydylową, która może być podstawiona atomem chlorowca, m równe jest 1 lub 2, a n równe jest 0 lub 1.
  4. 4. Pochodna amidu aminokwasu według zastrz. 1, o wzorze c-m-<j>d-c-m-ch-ch,-oCH, (20) w którym Ri oznacza grupę izopropylową, grupę tert-butylową, grupę cyklopentylową lub grupę fenylową (ewentualnie zawie rającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę metylową, grupę metoksylową i grupę nitrową), a
    X oznacza atom chlorowca, grupę cyjanową lub grupę nitrową.
  5. 5. Pochodna amidu aminokwasu według zastrz. 1, o wzorze
    R-O-C
    - (j)H - C - hM - CH, - O
    CH CH, / \ 9
    CH, CH, (21) w którym R1 oznacza grupę izopropylową, grupę tert-butylową, grupę cyklopentylową, grupę cykloheksylową, która może być podstawiona grupą metylową, albo grupą fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo
    175 906 różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę metylową, grupę metoksylową, grupę trifluorometytową, grupę trifluorometoksylową i grupę nitrową), a
    X oznacza atom chlorowca, grupę cyjanową lub grupę nitrową.
  6. 6. Pochodna amidu aminokwasu według zastrz. 1, o wzorze
    1 II li
    R-O-C-W-^H-C-WCH / \
    CH, w którym R oznacza grupę izopropylową, grupę tert-butylową, grupę cyklopentylową lub grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę metylową, grupę metoksylową i grupę nitrową), a
    X oznacza atom chlorowca, grupę cyjanową lub grupę nitrową.
  7. 7. Pc?c:łicjdr^a amidu aminolwasu według zasttz. 1, o tworze
    O O 1 II II r — O — C — NH — (jiH — C — ΪΉ — (jiH— Cł^-O-Cł R CH, (23) w którym R1 oznacza grupę C1-C6 alkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci grupy cyjanowej), grupę C3-C8 cykloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci atomu chlorowca), grupę C4-C8 cykloalkilo-Ci-Cs alkilową, grupę benzylową lub grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę difluorometoksylową),
    R2 oznacza grupę n-propylową, grupę izopropylową, grupę izobutylową, grupę tertbutylową, grupę izopropenylową, grupę C3-C8 cykloalkilową lub grupę fenylową (ewentualnie podstawioną co najmniej jednym atomem chlorowca), a
    Q oznacza grupę fenylową (ewentualnie podstawioną co najmniej jedną grupą cyjanową), grupę pirydylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę trifluorometylową) lub grupę pirymidynylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę Ci-C3 alkilową).
  8. 8. Pochodna amidu aminokwasu według zastrz. 1, o wzorze O O
    1 II II 3
    R_O-C-MH-(j)H-C-NH - — (CH>)n-Q R R (24) w którym Ri oznacza grupę Ci-C alkilową, grupę C3-C8 cykloalkilową lub grupę fenylową (ewentualnie podstawioną co najmniej jednym atomem chlorowca),
    R2 oznacza grupę etylową, grupę izopropylową lub grupę sec-butylową,
    R4 oznacza atom wodoru lub grupę C1-C3 alkilową,
    Z3 oznacza grupę COO lub grupę CONRn (w której R12 oznacza atom wodoru lub grupę C1-C3 alkilową),
    175 906
    Q oznacza grupę fenylową (ewentualnie 'zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę Ci-C3 alkilową, grupę Ci-C3 alkoksylową i grupę cyjanową), a n równe jest 0 lub 1.
  9. 9. Sposób wytwarzania pochodnej amidu aminokwasu o wzorze w którym R1 oznacza grupę niższoalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę alkoksylową i grupę cyjanową), grupę niższoalkenylową, grupę niższoalkinylową, grupę cykloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową i atom chlorowca), grupę cykloalkiloalkilową, grupę cykloalkenylową, grupę alkilenotlenkową, grupę aryloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową, grupę cyjanową i grupę nitrową), grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę niższoalkilową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową, albo grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową,
    R2 oznacza grupę etylową, grupę n-propylową, grupę izopropylową, grupę izobutylową, grupę sec-butylową, grupę tert-butylową, grupę alkenylową, grupę cykloalkilową, grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci atomu chlorowca),
    R3 oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową,
    R4 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową lub grupę cyjanową, każdy z R5, R6 i R7 oznacza niezależnie atom wodoru lub grupę niższoalkilową,
    R8 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową, grupę aryloalkilową, grupę fenylową, grupę alkoksykarbonylową lub grupę cyjanową, każdy z Z1 i Z2 oznacza niezależnie atom tlenu lub atom siarki,
    Z3 oznacza atom tlenu, atom siarki, grupę N-R1° (w której Ri° oznacza atom wodoru, grupę metylową, grupę metylokarbonylową, grupę fenylokarbonylową, grupę metoksykarbonylową lub grupę metoksymetylową), grupę sulfinylową, grupę sulfonylową,
    175 906 grupę COO albo grupę CONRii (gdzie Rn oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową),
    Q oznacza grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę niższoalkilową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową, grupę niższoalkoksykarbonylową, grupę metylosulfonylową, grupę metylosulfinylową, grupę metylotio, która może być podstawiona atomem chlorowca, grupę dimetyloaminową, grupę fenylosulfonylową, grupę acylową i grupę fenylową), grupę alkilenotlenkową, grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową, (ewentualnie zawierającą grupę wybraną z atomu chlorowca, grupy alkilowej, trifluorometylowej i nitrowej), albo grupę benzotienylową lub chinolinową, ewentualnie zawierającą podstawnik wybrany z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę nitrową, m oznacza liczbę całkowitą od 0 do 2, a n jest równe 0 lub 1, znamienny tym, że poddaje się reakcji związek o wzorze
    1 1 ii H ,
    R - Z - C - NH - CH — C -OH (14)
    Ί O 1 O w którym R , R , Z i Z mają znaczenie podane wyżej, ze związkiem o wzorze
    NHj— r' r r (15) (15) w którym R3, R4, R5, R6, R7, R8, Z3, Q, m oraz n mają znaczenie podane wyżej.
  10. 10. Sposób wytwarzania pochodnej amidu aminokwasu o wzorze
    R-Z-C- NH
    II
    R (1)
    175 906 w którym R1 oznacza grupę niższoalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę alkoksylową i grupę cyjanową), grupę niższoalkenylową, grupę niższoalkinylową, grupę cykloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową i atom chlorowca), grupę cykloalkiloalkilową, grupę cykloalkenylową, grupę alkilenotlenkową, grupę aryloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową, grupę cyjanową i grupę nitrową), grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca), grupę niższoalkilową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową), albo grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową,
    R2 oznacza grupę etylową, grupę n-propylową, grupę izopropylową, grupę izobutylową, grupę sec-butylową, grupę tert-butylową, grupę alkenylową, grupę cykloalkilową, grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci atomu chlorowca),
    R3 oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową,
    R4 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową lub grupę cyjanową, każdy z R5, R6 i R7 oznacza niezależnie atom wodoru lub grupę niższoalkilową,
    R8 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową, grupę aryloalkilową, grupę fenylową, grupę alkoksykarbonylową lub grupę cyjanową, każdy z Z1 Z2 oznacza niezależnie atom tlenu lub atom siarki,
    Z3 oznacza atom tlenu, atom siarki, grupę N-R10 (w której Rw oznacza atom wodoru, grupę metylową, grupę metylokarbonylową, grupę fenylokarbonylową, grupę metoksykarbonylową lub grupę metoksymetylową), grupę sulfinylową, grupę sulfonylową, grupę COO albo grupę CONR11 gdzie Rn oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową,
    Q oznacza grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej:
    atom chlorowca, grupę niższoalkilową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową,
    175 906 grupę niższoalkoksykarbonylową, grupę metylosulfonylową, grupę metylosulfinylową, grupę metylotio, która może być podstawiona atomem chlorowca, grupę dimetyloaminową, grupę fenylosulfonylową, grupę acylową i grupę fenylową), grupę alkilenotlenkową, grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową, (ewentualnie zawierającą grupę wybraną z atomu chlorowca, grupy alkilowej, trifluorometylowej i nitrowej), albo grupę benzotienylową lub chinolinową, ewentualnie zawierającą podstawnik wybrany z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę nitrową, m oznacza liczbę całkowitą od 0 do 2, a n jest równe 0 lub 1, znamienny tym, że poddaje się reakcji związek o wzorze
    Z
    1 1 II
    R-Z-C-Y (16) w którym Y oznacza atom chlorowca, grupę 4,6-dimetylopirymidynylotio, grupę r1OC(O)O- lub grupę -ON=C(CN)Ph (w której Ph oznacza grupę fenylową), a R*, Z1 i Z mają znaczenie podane wyżej, ze związkiem o wzorze w którym R2 R3 R , R , R , R , R , Z , Q m oraz n mają znaczenie podane wyżej.
  11. 11. Środek grzybobójczy do stosowania w rolnictwie lub ogrodnictwie, znamienny tym, że zawiera 0,1 - 20% wagowych pochodnej amidu aminokwasu o wzorze 1
    Z
    1 1 II
    R-Z-C-
    -Q (1) w którym R1 oznacza grupę niższoalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę alkoksylową i grupę cyjanową), grupę niższoalkenylową, grupę niższoalkinylową,
    175 906 grupę cykloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową i atom chlorowca), grupę cykloalkiloalkilową, grupę cykloalkenylową, grupę alkilenotlenkową, grupę aryloalkilową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej grupę metylową, grupę cyjanową i grupę nitrową), grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej atom chlorowca, grupę niższoalkilową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cyjanową, grupę nitrową), albo grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową,
    R2 oznacza grupę etylową, grupę n-propylową, grupę izopropylową, grupę izobutylową, grupę sec-butylową, grupę tert-butylową, grupę alkenylową, grupę cykloalkilową, grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden podstawnik w postaci atomu chlorowca),
    R3 oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową,
    R4 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową lub grupę cyjanową, każdy z R5, R6 i R7 oznacza niezależnie atom wodoru lub grupę niższoalkilową,
    R8 oznacza atom wodoru, grupę niższoalkilową, grupę aryloalkilową, grupę fenylową, grupę alkoksykarbonylową lub grupę cyjanową, każdy z Zi Z2 oznacza niezależnie atom tlenu lub atom siarki,
    Z3 oznacza atom tlenu, atom siarki, grupę N-Rio (w której Rw oznacza atom wodoru, grupę metylową, grupę metylokarbonylową, grupę fenylokarbonylową, grupę metoksykarbonylową lub grupę metoksymetylową), grupę sulfinylową, grupę sulfonylową, grupę COO albo grupę CONRii (gdzie Rn oznacza atom wodoru albo grupę niższoalkilową),
    Q oznacza grupę fenylową (ewentualnie zawierającą co najmniej jeden lub więcej takich samych albo różnych podstawników wybranych z grupy obejmującej;
    atom chlorowca, grupę niższoalkilową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę niższoalkoksylową, która może być podstawiona jednym albo więcej takimi samymi lub różnymi atomami chlorowca, grupę cy'anową, grupę nitrową, grupę niższoalkoksykarbonylową, grupę metylosulfonylową, grupę metylosulfinylową, grupę metylotio, która może być podstawiona atomem chlorowca, grupę dimetyloaminową,
    175 906 grupę fenylosulfonylową, grupę acylową i grupę fenylową), grupę alkilenotlenkową, grupę pirydylową, pirymidynylową, furylową lub tienylową, (ewentualnie zawierającą grupę wybraną z atomu chlorowca, grupy alkilowej, trifluorometylowej i nitrowej), albo grupę benzotienylową lub chinolinową ewentualnie zawierającą podstawnik wybrany z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę nitrową, m oznacza liczbę całkowitą od 0 do 2, a njest równe 0 ' lub 1, oraz nośnik w postaci drobnego proszku, lub zawiera 5 - 20% wagowych pochodnej amidu aminokwasu o wzorze 1, w którym podstawniki mają znaczenie podane wyżej, oraz nośnik w postaci koncentratu do emulgowania lub zwilżalnego proszku.
PL94306836A 1993-04-28 1994-04-27 Pochodne amidów aminokwasów,sposób wytwarzania pochodnych amidów aminokwasów oraz środki grzybobójcze do stosowania w rolnictwie i ogrodnictwie. PL175906B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
JP12545593 1993-04-28
PCT/JP1994/000708 WO1994025432A1 (en) 1993-04-28 1994-04-27 Amino acid amide derivative, agrohorticultural bactericide, and production process

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL306836A1 PL306836A1 (en) 1995-04-18
PL175906B1 true PL175906B1 (pl) 1999-03-31

Family

ID=14910526

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL94306836A PL175906B1 (pl) 1993-04-28 1994-04-27 Pochodne amidów aminokwasów,sposób wytwarzania pochodnych amidów aminokwasów oraz środki grzybobójcze do stosowania w rolnictwie i ogrodnictwie.

Country Status (9)

Country Link
US (2) US5574064A (pl)
EP (1) EP0648740B1 (pl)
CN (1) CN1078204C (pl)
BR (1) BR9405281A (pl)
DE (1) DE69406083T2 (pl)
PL (1) PL175906B1 (pl)
RO (1) RO112859B1 (pl)
RU (1) RU2128186C1 (pl)
WO (1) WO1994025432A1 (pl)

Families Citing this family (25)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5811424A (en) * 1994-10-27 1998-09-22 Kumiai Chemical Industry Co., Ltd. Amino-acid amide derivatives, method for producing the same, and agricultural or horticultural fungicides
US5977410A (en) * 1995-10-24 1999-11-02 Ube Industries, Ltd. N-[(fluoroalkoxy) phenoxyalkyl]benzamide compounds, intermediates thereof, process for producing the same, and agricultural and horticultural pesticides
GB9723407D0 (en) * 1997-11-05 1998-01-07 Ciba Geigy Ag Organic compounds
UA70327C2 (uk) * 1998-06-08 2004-10-15 Баєр Акціенгезельшафт Спосіб боротьби з фітопатогенними хворобами сільськогосподарських рослин та фунгіцидна композиція
AU757777B2 (en) * 1998-12-04 2003-03-06 Influx, Inc. Inhibitors of multidrug transporters
WO2000051998A1 (en) 1999-03-02 2000-09-08 Boehringer Ingelheim Pharmaceuticals, Inc. Compounds useful as reversible inhibitors of cathepsin s
US6420364B1 (en) 1999-09-13 2002-07-16 Boehringer Ingelheim Pharmaceuticals, Inc. Compound useful as reversible inhibitors of cysteine proteases
US6696456B1 (en) 1999-10-14 2004-02-24 The Procter & Gamble Company Beta disubstituted metalloprotease inhibitors
GB0003111D0 (en) 2000-02-10 2000-03-29 Novartis Ag Organic compounds
EP1408027A4 (en) * 2001-07-18 2006-08-30 Mitsui Chemicals Inc DIAMINE DERIVATIVE, PROCESS FOR PRODUCING DIAMINE DERIVATIVE, AND FUNGICIDE CONTAINING THE DIAMINE DERIVATIVE AS THE ACTIVE INGREDIENT
FR2836143B1 (fr) * 2002-02-21 2004-04-16 Servier Lab Nouveaux derives d'acides amines, leur procede de preparation et les compositions pharmaceutiques qui les contiennent
US7109243B2 (en) * 2003-03-24 2006-09-19 Irm Llc Inhibitors of cathepsin S
US7384970B2 (en) * 2003-03-24 2008-06-10 Irm Llc Inhibitors of cathepsin S
US7173051B2 (en) * 2003-06-13 2007-02-06 Irm, Llc Inhibitors of cathepsin S
US7256207B2 (en) * 2003-08-20 2007-08-14 Irm Llc Inhibitors of cathepsin S
JP4627496B2 (ja) * 2003-10-31 2011-02-09 三井化学アグロ株式会社 ジアミン誘導体、その製造方法およびそれらを有効成分とする植物病害防除剤
AR050258A1 (es) * 2004-07-21 2006-10-11 Mitsui Chemicals Inc Derivado de diamina, proceso de la preparacion de este, y fungicida que contiene el derivado de diamina como ingrediente activo
CN101786997B (zh) * 2006-08-04 2011-09-14 华南农业大学 氨基酸与农药的耦合物及其制备方法与作为农药的应用
CN102452959A (zh) * 2010-10-20 2012-05-16 中国农业科学院植物保护研究所 取代的缬氨酰胺衍生物及其制备
CN102617394B (zh) * 2012-04-01 2014-12-17 浙江工业大学 一种双酰氨类化合物及其应用
CN102617393B (zh) * 2012-04-01 2014-08-06 浙江工业大学 一种双酰氨类化合物
CN104016886B (zh) * 2014-06-20 2016-06-15 南开大学 一种n-1,2-二取代乙基缬氨酰胺氨基甲酸酯衍生物及应用
CN105037208B (zh) * 2015-06-18 2017-06-06 南开大学 一种n‑(1‑甲基‑2‑取代乙基)缬氨酰胺氨基甲酸酯衍生物及应用
CN105037207B (zh) * 2015-06-18 2017-05-17 南开大学 一种(异)亮氨酰胺氨基甲酸酯衍生物及应用
CN104945293B (zh) * 2015-06-18 2017-04-12 南开大学 一种含硫氨基酸酰胺氨基甲酸酯衍生物及应用

Family Cites Families (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE4035851A1 (de) * 1990-11-10 1992-05-14 Bayer Ag Substituierte aminosaeureamid-derivate deren herstellung und verwendung
DE4026966A1 (de) * 1990-08-25 1992-02-27 Bayer Ag Substituierte valinamid-derivate
DE4030062A1 (de) * 1990-09-22 1992-03-26 Bayer Ag Substituierte aminosaeureamid-derivate deren herstellung und verwendung
EP0493683A1 (en) * 1990-12-20 1992-07-08 American Cyanamid Company Fungicidal amino acid amides
DE4102042A1 (de) * 1991-01-24 1992-07-30 Bayer Ag Substituierte aminosaeureamid-derivate deren herstellung und verwendung als fungizide
DE4203084A1 (de) * 1992-02-04 1993-08-05 Bayer Ag Substituierte aminosaeureamide
JP3283114B2 (ja) * 1992-09-07 2002-05-20 クミアイ化学工業株式会社 縮合ヘテロ環誘導体及び農園芸用殺菌剤

Also Published As

Publication number Publication date
EP0648740A1 (en) 1995-04-19
BR9405281A (pt) 1999-08-31
CN1078204C (zh) 2002-01-23
DE69406083T2 (de) 1998-02-26
US5574064A (en) 1996-11-12
WO1994025432A1 (en) 1994-11-10
CN1108863A (zh) 1995-09-20
RU94046335A (ru) 1996-10-27
EP0648740B1 (en) 1997-10-08
PL306836A1 (en) 1995-04-18
RU2128186C1 (ru) 1999-03-27
DE69406083D1 (de) 1997-11-13
US5723469A (en) 1998-03-03
RO112859B1 (ro) 1998-01-30
EP0648740A4 (en) 1995-09-20

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL175906B1 (pl) Pochodne amidów aminokwasów,sposób wytwarzania pochodnych amidów aminokwasów oraz środki grzybobójcze do stosowania w rolnictwie i ogrodnictwie.
RU2129548C1 (ru) Производные амидов аминокислот, способы их получения, сельскохозяйственные или садовые фунгициды и способ уничтожения грибов
KR890003850B1 (ko) 피라졸 옥심 유도체의 제조방법
US3639474A (en) N-substituted perfluoroalkane-sulfonamides
CS203031B2 (en) Fungicide and process for preparing effective compounds
BRPI0413156B1 (pt) compostos, métodos para produção dos mesmos, derivados de anilina, inseticidas e métodos para usar produto químico e para prevenção de pestes
EP4050000A1 (en) Aryl sulfide containing benzylamine structure, synthesis method therefor and application thereof
US20030203944A1 (en) Novel thiocarbamic acid derivatives and the pharmaceutical compositions containing the same
RU2098408C1 (ru) Конденсированные гетероциклические производные, способы их получения, композиция на их основе, способ борьбы с грибками
JP4517454B2 (ja) ４−（１−フルオロエチル）チアゾール−５−カルボン酸アミド誘導体及び農園芸用の有害生物防除剤
JPS626548B2 (pl)
US4804762A (en) N-cyanoalkylisonicotinamide derivatives
CS201020B2 (en) Fungicide
CA2044797A1 (en) N-benzyl-n&#39;-phenyl- and phenalkyl-thioureas
JP3672944B2 (ja) アミノ酸アミド誘導体及び農園芸用殺菌剤
JP3127386B2 (ja) アミノ酸アミド誘導体及び農園芸用殺菌剤
EP0398059B1 (de) Cyclopropanoylaminosäureamid-Derivate
CA2180000C (en) Amino-acid amide derivatives, method for producing the same, and agricultural or horticultural fungicides
EP0866056B1 (en) N- (fluoroalkoxy)phenoxyalkyl]benzamide compounds, intermediates thereof, process for producing the same, and agricultural and horticultural pesticides
JPH04230653A (ja) アミノ酸アミド誘導体、その製法及びそれを用いた有害生物防除剤
US4935053A (en) Unsaturated haloacetanilides
JP4449229B2 (ja) ６−（１−フルオロエチル）−５−ヨード−４−アルキルアミノピリミジン誘導体、その製法及び農園芸用の有害生物防除剤
HU191074B (en) Fungicide and microbicide compositions containing n-sulfenilized benzyl-sulfonamides as active agents and process for producing the active agents
JP3719295B2 (ja) Ｎ−〔（フルオロアルコキシ）フェノキシアルキル〕ベンズアミド化合物、中間体、それらの製法及び農園芸用の有害生物防除剤
Galli et al. 1, 3-Acyl migration in carbonic acid derivatives—synthesis of S-polyhalogenoalkyl N-acyl-N-aryl (alkyl) thiocarbamates

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20080427