PL174642B1 - Naczynie do przygotowywania potraw - Google Patents

Abstract

1. Naczynie do przygotowywania po-- traw, wykonane z pojedynczej tarczy z mate- rialu metalicznego i posiadajace lekko wklesle dno umieszczone na plycie grzejnej, zna- mienne tym, ze w dnie (1) jest umocowana plytka (2) oslaniajaca czesc dna (1) i z mate- rialu metalicznego majacego odmienne wla- sciwosci mechaniczne, termiczne oraz fizyczne niz material metaliczny tarczy (3) F IG.1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest naczynie do przygotowywania potraw.

Znane są naczynia do przygotowywania potraw, w których próbowano wyeliminować zjawisko deformacji dna spowodowanej zjawiskami termicznymi.

Znane naczynia do przygotowywania potraw są na ogół wytłaczane z jednego arkusza blachy aluminiowej. Podczas ogrzewania takich naczyń, zewnętrzna powierzchnia dna stykająca się z płytą grzejną lub palnikiem wystawiona jest na działanie znacznie wyższej temperatury niż wewnętrzna powierzchnia dna. Prowadzi to do termicznego rozszerzenia się dna naczynia i jego wybrzuszenia. Aby wyeliminować to uciążliwe zjawisko, dnu naczynia nadaje się lekko wklęsły kształt tak, że podczas ogrzewania dna, rozszerza się ono i przyjmuje kształt zasadniczo płaski. Podczas schładzania dno naczynia teoretycznie odzyskuje swój wklęsły kształt. Doświadczenie wykazuje jednak, że na skutek wielokrotnego powtórzenia operacji nagrzewania i schładzania wklęsłość dna maleje, następnie dno przyjmuje kształt płaski, aż w końcu ulega wybrzuszeniu i naczynie staje się praktycznie bezużyteczne. Zjawisko to wynika z właściwości aluminium. W trakcie kolejnych operacji podgrzewania i schładzania przekroczony zostaje zakres odkształceń sprężystych co w efekcie prowadzi do nieodwracalnego odkształcenia.

174 642

Celem obecnego wynalazku jest wyeliminowanie nieodwracalnego odkształcenia dna naczynia do przygotowania potraw wykonanych z arkusza metalu lub lekkiego stopu, na przykład aluminium.

Naczynie do przygotowania potraw wykonane z pojedynczej tarczy z materiału metalicznego i posiadające lekko wklęsłe dno umieszczane na płycie grzejnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że w dnie jest umocowana płytka osłaniająca część dna i z materiału metalicznego mającego odmienne właściwości mechaniczne, termiczne, oraz fizyczne niż materiał metaliczny tarczy.

Korzystnie płytka jest podzielona na sektory.

Korzystnie naczynie jest ukształtowane z jednego aluminiowego arkusza tarczy, a płytka jest stalowa.

Korzystnie dno ma usytuowaną wokół płytki powierzchnię nośną wysuniętą ponad zewnętrzną powierzchnię płytki.

Korzystnie płytka zakrywa od 5 do 30% powierzchni dna.

Korzystnie płytka posiada otwory i jest częściowo osadzona w dnie.

Korzystnie grubość płytki mieści się w granicach od 3/10 do 5/10 mm, a płytka jest osadzona w dnie na głębokość od 0,5/10 do 1,5/10 mm, przy czym grubość aluminiowego dna wynosi od 2,5 do 5 mm.

Korzystnie płytka przylega do rowka wykonanego w dnie.

Korzystnie płytka ma kształt tarczy lub pierścienia korzystnie podzielonego na szereg segmentów.

Korzystnie płytka jest usytuowana centrycznie w dnie naczynia.

Korzystnie płytka jest usytuowana mimośrodowo w dnie naczynia.

Korzystnie otwory płytki mają wymiar mniejszy od podwójnej odległości między nimi.

Korzystnie otwory mają średnicę około 3 mm, a przerwa między dwoma otworami wynosi około 2 mm.

Dzięki osadzeniu płytki w określonej strefie dna naczynia i dzięki temu, żejej właściwości mechaniczne, termiczne i fizyczne różnią się od właściwości metalu lub stopu metali tworzących pozostałą część naczynia eliminuje się wszelkie nieodwracalne odkształcenia dna naczynia, nawet jeśli zostało ono wielokrotnie poddane kolejnym operacjom ogrzewania i schładzania. Próby wykazały, że istotne jest aby opisana powyżej płytka była osadzona tylko na niewielkiej części dna. Wklęsłość dna, w którym umieszczona jest płytka, korzystnie jest wykonana w momencie wytłaczania tarczy z metalu lub lekkiego stopu metali, w której uprzednio osadzono w całości lub częściowo wspomnianą płytkę. Głównym składnikiem metalu lub stopu metali, z którego wykonano naczynie jest na ogół aluminium, a płytka, całkowicie lub częściowo osadzona w dnie, jest na ogół stalowa, a korzystnie ze stali nierdzewnej. Na obwodzie płytki może być wykonany rowek. Korzystnie płytka posiada otwory i jest całkowicie lub częściowo osadzona w dnie w taki sposób, że metal dna całkowicie wypełnia te otwory. Takie osadzenie płytki sprawia, że wystaje ona nieznacznie poza powierzchnię dna. Płytka może być osadzona w materiale dna metodą tłoczenia na zimno. Zbyt głębokie osadzenie płytki w metalu dna okazuje się szkodliwe.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w widoku z góry tarczę przeznaczoną do wytłoczenia na kształt naczynia, fig. 2 wspomnianą tarczę w przekroju.

Na figurach 1 i 2 przedstawiono tarczę 3 wyciętą z arkusza metalu lub lekkiego stopu, na przykład aluminium. Tarcza 3 ta jest tłoczona w znany sposób w celu uzyskania naczynia do przygotowywania potraw, na przykład patelni lub rondla, z dnem, które ma być umieszczone na płycie grzejnej lub palniku. Na fig. 1 zaznaczony przerywaną linią okrąg C określa obwód dna 1 naczynia. Dno 1 wykonane jest podczas wytłaczania tarczy 3 z niewielką wypukłością. Dno 1 posiada w swojej centralnej części płytkę 2 z metalu lub stopu metali o innych właściwościach niż metal lub stop, z którego wykonano tarczę 3. Płytka 2 jest, jak widać na fig. 2, osadzona w metalu dna 1, a obwodowa część 2a płytki 2 przylega do rowka 4 wykonanego w dnie 1. Po wytłoczeniu tarczy 3 dno 1 ma usytuowaną wokół płytki 2 powierzchnię nośną 5 wysuniętą ponad zewnętrzną powierzchnię płytki 2, tak więc wypukłość dna 1 jest taka, że po umieszczeniu

174 642 naczynia na płycie grzejnej powierzchnia 5 dna 1 wokół płytki 2 styka się z płytką grzejną, natomiast płytka 2 nie styka się z nią. Tarcza 3 jest wykonana z aluminium o grubości od 2,5 do 5 mm. Płytka 2 jest wykonana ze stali nierdzewnej i pokrywa od 5 do 30% powierzchni dna 1. Mała powierzchnia pokrycia dna 1 przez płytkę 2 zapewnia najlepsze wyniki zarówno pod względem wytrzymałości dna 1 na odkształcenie pod wpływem kolejnych operacji nagrzewania i schładzania jak i pod względem przewodzenia ciepła i rozkładu temperatur. Wyniki te są efektem częściowego osadzenia płytki 2 w centralnej strefie dna 1 naczynia oraz innych właściwości stali w odniesieniu do aluminium, co sprawia, że odkształcenie nie staje się nieodwracalne pod wpływem kolejnych operacji nagrzewania i schładzania.

W przykładzie wykonania uwidocznionym na fig. 1 i 2 płytka 2 posiada okrągłe otwory 6 rozmieszczone równomiernie i w jednakowych odległościach od siebie na całej powierzchni płytki 2. Płytka 2 jest częściowo osadzona w dnie 1 metodą wtłaczania na zimno. W ten sposób płytka 2 jest trwale połączona z dnem 1 naczynia w wielu punktach i ogranicza wszelkie odkształcenia dna 1 dzięki temu, że jest wykonana ze stali. W wybranym przykładzie wykonania, w przypadku dna 1 aluminiowego o grubości mieszczącej się w granicach od 2,5 do 5 mm, grubość płytki 2 mieści się w granicach od 3/10 do 5/10 mm, a płytka 2 osadzona jest w dnie 1 na głębokość wynoszącą od 0,5/10 do 1,5/10 mm. Jak to widać na fig. 1 płytka 2 ma kształt tarczy. Mogłaby ona też mieć kształt wielokąta lub pierścienia. Płytka 2 może być podzielona na szereg sektorów lub być wykonana w formie siatki. Wymiar otworów 6 płytki 2 nie jest wielkością krytyczną, korzystnie otwory 6 płytki 2 mają średnicę mniejszą niż podwójna odległość między otworami. W podanym przykładzie wykonania otwory 6 mają średnicę około 3 mm, a odstęp między dwoma otworami 6 wynosi około 2 mm.

Poniżej zamieszczone są wyniki porównawcze między dwoma patelniami, z których jedna jest wykonana w sposób konwencjonalny, a druga według wynalazku. Obie patelnie miały identyczne wymiary i wykonane były przy użyciu tarczy z aluminium o grubości 3,4 mm. W dnie patelni według wynalazku zainstalowana była okrągła płytka ze stali nierdzewnej o grubości 0,5 mm i średnicy 75 mm. Obie patelnie zostały poddane kolejnym procesom gwałtownego podgrzewania i schładzania (nagrzewanie do temperatury 250°C, a następnie schładzanie w strumieniu wody z kranu do temperatury około 20°C. Po trzydziestu wspomnianych powyżej operacjach dno konwencjonalnej patelni uległo nieodwracalnemu odkształceniu. W przypadku patelni według wynalazku stwierdzono nieodwracalne odkształcenie dna dopiero po 300 operacjach podgrzewania i schładzania.

Płytka 2 może mieć dowolny kształt i nie musi być usytuowana centrycznie w dnie naczynia. Płytka 2 może mieć na przykład kształt gwiazdy o dowolnej liczbie ramion. Płytka może być asymetryczna i mieć kształt na przykład ramienia biegnącego przykładowo w kierunku uchwytu naczynia.

174 642

FIG. 2

174 642

FIG.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims (13)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Naczynie do przygotowywania potraw, wykonane z pojedynczej tarczy z materiału metalicznego i posiadające lekko wklęsłe dno umieszczone na płycie grzejnej, znamienne tym, że w dnie (1) jest umocowana płytka (2) osłaniająca część dna (1) i z materiału metalicznego mającego odmienne właściwości mechaniczne, termiczne oraz fizyczne niż materiał metaliczny tarczy (3).
2. 2. Naczynie według zastrz. 1, znamienne tym, że płytka (2) jest podzielona na sektory.
3. 3. Naczynie według zastrz. 1, znamienne tym, że jest ukształtowane z jednego aluminiowego arkusza tarczy (3), a płytka (2) jest stalowa.
4. 4. Naczynie według zastrz. 1, znamienne tym, że dno (1) ma usytuowaną wokół płytki (2) powierzchnię nośną (5) wysuniętą ponad zewnętrzną powierzchnię płytki (2).
5. 5. Naczynie według zastrz. 4, znamienne tym, że płytka (2) zakrywa od 5 do 30% powierzchni dna (1).
6. 6. Naczynie według zastrz. 5, znamienne tym, że płytka (2) posiada otwory (6) i jest częściowo osadzona w dnie (1).
7. 7. Naczynie według zastrz. 6, znamienne tym, że grubość płytki (2) mieści się w granicach od 3/10 do 5/10 mm, a płytka (2) jest osadzona w dnie (1) na głębokość od 0,5/10 do 1,5/10 mm, przy czym grubość aluminiowego dna (1) wynosi od 2,5 do 5 mm.
8. 8. Naczynie według zastrz. 7, znamienne tym, że płytka (2) przylega do rowka (4) wykonanego w dnie (1).
9. 9. Naczynie według zastrz. 1 albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, znamienne tym, że płytka (2) ma kształt tarczy lub pierścienia korzystnie podzielonego na szereg segmentów.
10. 10. Naczynie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, znamienne tym, że płytka (2) jest usytuowana centrycznie w dnie (1) naczynia.
11. 11. Naczynie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, znamienne tym, że płytka (2) jest usytuowana mimośrodowo w dnie (1) naczynia.
12. 12. Naczynie według zastrz. 9, znamienne tym, że otwory (6) płytki (2) mają wymiar mniejszy od podwójnej odległości między nimi.
13. 13. Naczynie według zastrz. 12, znamienne tym, że otwory (6) mają średnicę około 3 mm, a przerwa między dwoma otworami (6) wynosi około 2 mm.