PL173624B1

PL173624B1 - Papier zabezpieczony przed fałszowaniem i sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem

Info

Publication number: PL173624B1
Application number: PL94303263A
Authority: PL
Inventors: Hajo Mück; Siegfried Harms
Original assignee: Giesecke & Devrient Gmbh
Priority date: 1993-05-01
Filing date: 1994-04-29
Publication date: 1998-04-30
Also published as: SI21608B; CA2569243C; US5783275A; EP0625431B1; TW261643B; ES2178067T3; EP0860298B1; DK0625431T3; SI21608A; EP0860298A3; SI9400202A; NO20045040L; FI942003A0; CN1062927C; NO941538D0; BR9401667A; CN1102865A; DE4314380B4; CA2122528A1; NO941538L

Abstract

1 Papier zabezpieczony przed falszowaniem, za- wierajacy co najmniej dwie warstwy papierowe, przy czym w jednej z nich jest zaglebiona zabezpieczajaca tasma o szero- kosci co najmniej 2 mm, odslonieta co najmniej w czesci na obu jej powierzchniach w oknach uksztaltowanych w powierzchni papieru, znamienny tym, ze pierwsza warstwa (6) zawierajaca zabezpieczajaca tasme (7) jest pokryta co najmniej jedna druga warstwa (9) i trwale jest z nia polaczona, przy czym druga warstwa (9) ma grubosc stanowiaca od 10% do 50%, a korzystnie 20% calkowitej grubosci papieru (15). 15. Sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego przed falszowaniem, w którym ksztaltuje sie co najmniej jedna warstwe papieru na sicie z wystepami 1 jednoczesnie zagle- bia sie w niej zabezpieczajaca tasme o szerokosci co najmniej 2 mm, przy czym co najmniej czesciowo odslania sie zabezpie- czajaca tasme po na co najm niej jednej powierzchni, a nastepnie papieru poddaje sie kalendrowaniu, cieciu 1 susze- niu, znam ienny tym, ze jednoczesnie z pierwsza warstwa (6) papieru z zaglebiona zabezpieczajaca tasma (7) ksztaltuje sie co najmniej jedna druga warstwe (9), która osadza sie na przeciwleglej do sita (4) powierzchni uformowanej pierwszej warstwy (6) 1 laczy sie warstwy pierwsza (6) 1 druga (9) ze soba, przy czym ksztaltuje sie druga warstwe (9) o grubosci od 10% do 50%, a korzystnie 20% calkowitej grubosci papieru (15) FIG.1 FIG.11 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest papier zabezpieczony przed fałszowaniem i sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem.

173 624

Znane jest osadzanie elementów zabezpieczających w postaci taśm, taśm lub tym podobnych w papierach zabezpieczanych przed fałszowaniem, takich jak banknoty, papiery wartościowe, dokumenty, karty identyfikacyjne i inne. Te taśmy lub taśmy są zwykle umieszczane w papierze podczas wytwarzania papieru. Przy pomocy cylindrycznych maszyn kształtujących taśma jest wprowadzana do masy papierowej i układana -przy sicie w taki sposób, że zostaje ona osadzona w postaci włókna podczas formowania arkusza, taki sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem jest opisany na przykład w opisach zgłoszeń patentowych EP 0279880 (Crane) i EP 0492407 (GAO).

W pewnych przypadkach jest pożądane, aby element zabezpieczający był osadzony w papierze zabezpieczonym przed fałszowaniem w taki sposób, aby był widoczny w co najmniej jednym miejscu powierzchni tego papieru. Jeżeli element zabezpieczający daje opcjonalnie różny efekt, jego działanie jest znacznie zwiększone, lub w wielu przypadkach w ogóle możliwe, kiedy zabezpieczający element jest co najmniej częściowo widoczny.

Jeden ze sposobów włączenia tak zwanych okienkowych zabezpieczających taśm w dokumencie jest znany z opisu zgłoszenia patentowego EP 0059056 (Portals). Element zabezpieczający jest doprowadzany w pobliże sita poza masą papierową w taki sposób, że układany jest na podporach umieszczonych na nim, zwanych w następującym tekście występami. W miejscach, gdzie zabezpieczająca nić jest ułożona na występach, po stronie zwróconej do sita nie jest formowany papier, a więc jest ona całkowicie odsłonięta w tych miejscach w ostatecznie utworzonym papierze.

Wiadomo jest, że osadzenie zabezpieczających nici powoduje w praktyce trudności, ze względu na to, że kształtowanie arkusza jest utrudnione nad i pod taśmą, ponieważ prędkość przepływu masy w kierunku sita jest wyraźnie zmieniona lub zmniejszona w obszarze taśmy. Jest to tym wyraźniejsze im szersza nić ma być osadzona. W celu zapewnienia dobrej jakości arkusza, sposób znany z opisu zgłoszenia patentowego EP 0059056 jest ograniczony do taśm, które nie przekraczają od 1 mm do 1,5 mm.

W celu zapewnienia osadzania również szerszych taśm zabezpieczających, w opisie zgłoszenia patentowego EP 0070172 (Portlas) zaproponowano osadzanie taśmy typowym sposobem opisanym na początku (bez podpór) ale wykonując materiał osadzanej taśmy o specjalnych właściwościach. Taśma zabezpieczająca w postaci folii jest wykonana jako przepuszczalna ciecz w pewnych okresowo powtarzających się prostokątnych obszarach tak, że podczas wytwarzania papieru osadzanie włókien lub kształtowanie arkusza jest możliwie nie zmienione w tych obszarach, ale tworzenie arkusza jest niemożliwe w obszarach nieprzepuszczalnych. Podczas osadzania takiej taśmy zabezpieczającej, jej obszary ukształtowane jako strefy nieprzepuszczalne są całkowicie odsłonięte po jednej stronie.

Chociaż ten sposób umożliwia osadzanie bardzo szerokich taśm w papierze i zapewnia widoczność obszarów okiennych, ma wadę polegającą na tym, że jednorodność taśmy jest okresowo przerywana w kierunku wzdłużnym poprzez powtarzające się perforacje. To podważa specjalną zaletę wcześniejszych okiennych taśm zabezpieczających, polegającą na tym, że efekty optyczne taśmy (napisy negatywowe, zmienne właściwości optyczne i tym podobne) tylko w obszarach okien są odróżnialne w odbitym świetle, a obszary osadzone w papierze są również rozróżnialne w świetle przechodzącym. Jeżeli nić lub taśma zabezpieczająca jest jednorodna w kierunku wzdłużnym, jest ona rozróżnialna jako nieprzerwana wstęga w świetle przechodzącym i jest łatwa do badania. Jeżeli ma ona niejednorodności w obszarach osadzonych w papierze, nie różni się ona w zasadzie w widoku w świetle odbitym i padającym i dlatego trudno jest ją odróżnić od nałożonej imitacji.

Papier zabezpieczony przed fałszowaniem według wynalazku, zawierający co najmniej dwie warstwy, przy czym w jednej z nich jest zagłębiona zabezpieczająca taśma o szerokości co najmniej 2 mm, odsłonięta co najmniej w części na obu jej powierzchniach w oknach ukształtowanych w warstwie, charakteryzuje się tym, że pierwsza warstwa zawierająca zabezpieczająca taśmę jest pokryta co najmniej jedną drugą warstwą i trwale jest z nią połączona, przy czym druga warstwa ma grubość stanowiącą od 10% do 50%, a korzystnie 20% całkowitej grubości papieru.

173 624

Zabezpieczająca taśma jest wyposażona w optyczne znaki, a zwłaszcza w obraz dyfrakcyjny, hologramy, znaki interferencyjne lub jest wyposażona w drukowane obrazy, zwłaszcza negatywowe lub pozytywowe. Zabezpieczająca taśma zawiera korzystnie warstwę metalową lub substancje fluorescencyjne, zwłaszcza substancje fluorescencyjne w świetle dziennym.

Druga warstwa ma okna, w których jest odsłonięta zabezpieczająca taśma.

W innej odmianie wynalazku, papier zabezpieczony przed fałszowaniem, zawierający co najmniej jedną warstwę, w której jest zagłębiona zabezpieczająca taśma, która jest odsłonięta co najmniej w części na co najmniej jednej jej powierzchni i ma pierwszy obszar przepuszczalny dla cieczy i drugi obszar nieprzepuszczalny dla cieczy, charakteryzuje się tym, że przepuszczalny dla cieczy pierwszy obszar zabezpieczającej taśmy rozciąga się na całej jej długości przy co najmniej jednej jej krawędzi i jest on zagłębiony i zamocowany w pierwszej warstwie papieru, a drugi obszar zabezpieczającej taśmy ma jednakową szerokość na całej długości zabezpieczającej taśmy i jest całkowicie odsłonięty na co najmniej jednej jej powierzchni.

Zabezpieczająca taśma jest wyposażona w optyczne znaki, a zwłaszcza w obraz dyfrakcyjny, hologramy, znaki interferencyjne lub jest wyposażona w drukowane obrazy, zwłaszcza negatywowe lub pozytywowe. Zabezpieczająca taśma zawiera warstwę metalową lub substancje fluorescencyjne, zwłaszcza substancje fluorescencyjne w świetle dziennym.

Przepuszczalny dla cieczy pierwszy obszar jest przepuszczalny dla włókien.

Zabezpieczająca taśma ma jeden pierwszy obszar, który jest zamocowany w obszarze krawędziowym papieru.

Pierwsza warstwa zawierająca zabezpieczającą taśmę jest pokryta co najmniej jedną drugą warstwą i trwale jest z nią połączona, przy czym druga warstwa ma grubość stanowiącą od 10% do 50%, a korzystnie 20%, całkowitej grubości papieru.

Sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem według wynalazku, polega na tym, że kształtuje się co najmniej jedną warstwę papieru na sicie z występami i jednocześnie zagłębia się w niej zabezpieczającą taśmę o szerokości co najmniej 2 mm, przy czym co najmniej częściowo odsłania się zabezpieczającą taśmę na co najmniej jednej jej powierzchni, a następnie papier poddaje się kalendrowaniu, cięciu i suszeniu. Sposób charakteryzuje się tym, że jednocześnie z pierwszą warstwą papieru z zagłębioną zabezpieczającą taśmą kształtuje się co najmniej jedną drugą warstwę, którą osadza się na przeciwległej do sita powierzchni uformowanej pierwszej warstwy i łączy się warstwy pierwszą i drugą ze sobą, przy czym kształtuje się drugą warstwę o grubości od 10% do 50%, a korzystnie 20% całkowitej grubości papieru.

Jednocześnie z wytwarzaniem drugiej warstwy wytwarza się trzecią warstwę papieru i osadza się ją po przeciwnej stronie pierwszej warstwy względem drugiej warstwy. Druga warstwa papierowa i trzecia warstwa papierowa mają jednakowe kształty. W drugiej warstwie kształtuje się okna w miejscach odpowiadających odsłoniętym obszarom zabezpieczającej taśmy.

Zabezpieczającą taśmę doprowadza się do sita z zewnątrz masy papierowej. Zabezpieczającą taśmę doprowadza się do w^f^t^^pu sita mającego kształt pierścieniowy. Układa się ją na sicie, kiedy około 30% arkusza jest już uformowane.

W drugiej odmianie wynalazku sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem, polega na tym, że kształtuje się co najmniej jedną warstwę papieru na sicie z występami i jednocześnie zagłębia się w nią zabezpieczającą taśmę, która ma co najmniej jeden pierwszy obszar przepuszczalny dla cieczy i drugi obszar nieprzepuszczalny dla cieczy, a następnie papier poddaje się kalandrowaniu, cięciu, suszeniu. Sposób charakteryzuje się tym, że w pierwszej warstwie zagłębia się i mocuje przepuszczalny dla cieczy pierwszy obszar zabezpieczającej taśmy, który rozciąga się na całej jej długości przy co najmniej jednej jej krawędzi, przy czym nieprzepuszczalny dla cieczy drugi obszar zabezpieczającej taśmy umieszcza się na występach sita, a pierwszy obszar umieszcza się poza występami. Jednocześnie z pierwszą warstwą papieru z zagłębioną zabezpieczającą taśmą kształtuje się co

173 624 najmniej jedną drugą warstwę, którą osadza się na przeciwległej do sita powierzchni uformowanej pierwszej warstwy i łączy się warstwy pierwszą i drugą ze sobą.

W drugiej warstwie papieru kształtuje się okna w miejscach odpowiadających odsłoniętym obszarom, zabezpieczającej taśmy.

Zabezpieczającą taśmę doprowadza się do sita z zewnątrz masy papierowej, korzystnie do występu sita, który ma kształt pierścieniowy. Zabezpieczającą taśmę układa się na sicie, kiedy około 30% arkusza jest już uformowane.

Co najmniej jedna druga warstwa papieru ma równomierny kształt. Według wynalazku, zabezpieczony papier z odsłoniętą taśmą zabezpieczającą wytworzony w znany sposób ma tak dobraną szerokość zabezpieczającej taśmy, że w końcowym papierze celowo tworzy się skazy w postaci przypadkowych dziur w obszarze zabezpieczającej taśmy lub taśmy. Zwykle fachowcy wszelkimi środkami usiłowali uniknąć takich skaz. Według wynalazku w zabezpieczonym papierze takie skazy są dopuszczalne, a wstęga papierowa mająca takie skazy jest zestawiana i łączona z innymi, pozbawionymi skaz wstęgami papierowymi, które je przykrywają.

Wynalazek opiera się na stwierdzeniu, , że kiedy wprowadza się do produkcji zabezpieczonego papieru taśmy lub taśmy o zwiększającej się szerokości, skazy powstają najpierw nad zabezpieczającą taśmą po stronie przeciwnej do sita (tylnej) dla danej szerokości taśmy. Jeżeli dalej zwiększa się szerokość taśmy, liczba i wielkość tych skaz wzrasta, ale nie pojawiają się one po stronie papieru zwróconej do sita (przedniej). Dopiero po dalszym zwiększeniu szerokości taśmy skazy pojawiają się jednocześnie po obu stronach. Jeżeli szerokość taśmy zabezpieczającej jest dalej zwiększana, to ekstremalnych warunkach po obu jej stronach nie tworzy się żaden arkusz.

Jeżeli określi się eksperymentalnie szerokość zabezpieczającej taśmy, przy której pojawiają się skazy na tylnej stronie i szerokość, przy której pojawiają się skazy na przedniej stronie, można określić graniczne wartości wyboru użytecznej taśmy zabezpieczającej w poszczególnych przypadkach.

Doświadczalnie stwierdzono, że pierwsze skazy pojawiają się po tylnej stronie taśmy, gdy jej szerokość jest około 1,5 do 2 mm. Bez dodatkowych środków w papierowej maszynie czerpakowej można zwiększyć szerokość zabezpieczającej taśmy do około 4 do 5 mm (przy typowym rozmiarze sita i typowej wysokości występów) zanim pojawią się skazy również na przedniej stronie papieru.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku jest teraz możliwe po raz pierwszy zastosowanie taśmy zabezpieczającej o szerokości do 4 mm, zamiast wcześniejszych 0,75 do 1 mm, bez stosowania dodatkowych środków w czerpakowej maszynie papierowej. Poprzez dodatkowe zwiększenie rozmiaru sita (co jest możliwe jedynie w wąskim zakresie, jeżeli nie zmienia się długości włókna) i zwiększenie wysokości i kształtu występów, możliwe jest dalsze zwiększenie szerokości taśmy unikając powstawania skaz na przedniej stronie papieru.

Zastosowanie dodatkowych przepuszczalnych dla cieczy obszarów w części krawędziowej taśmy, niewidocznych w końcowym papierze umożliwia dalsze poszerzenie zabezpieczającej taśmy. Zapewnia to także osadzenie i zamocowanie taśmy w obszarze krawędziowym nawet, gdy nieprzepuszczalna część taśmy jest całkowicie odsłonięta. Ten sposób pozwala osadzić w pierwszej wstędze papierowej taśmę, która ma żądaną szerokość i w ekstremalnych warunkach jest całkowicie dostępna z obu stron.

Jeżeli po obu stronach taśmy są umieszczone przepuszczalne krawędziowe obszary odpowiednio szerokie, taśma zabezpieczająca jest tak silnie zamocowana w warstwach papieru umieszczonych po bokach, że taśma może być uszkodzona w papierze jedynie pod dużym obciążeniem mechanicznym, taki zabezpieczony papier może być stosowany nawet bez nakładania dodatkowej warstwy. Zastosowanie dodatkowych warstw dodatkowo stabilizuje papier i zmienia jego wygląd zewnętrzny. Druga warstwa papieru może także mieć obszary okienne w sąsiedztwie taśmy, w których będzie ona widoczna.

Zastosowanie dodatkowych warstw papierowych po jednej lub po drugiej stronie z obszarami okiennymi lub bez nich umożliwia wytwarzanie wariantów papieru, które wyraźnie różnią się od wcześniejszych. Wyjątkowo szerokie taśmy zabezpieczające nadają papierom szczególny wygląd, który wyróżnia je wyraźnie od pozostałych i nie mogą one być reprodukowane nawet na nowoczesnych kopiarkach.

Szeroka taśma zabezpieczająca papier według wynalazku pozwala na łatwiejsze jej zbadanie w związku z większą powierzchnią, szczególnie gdy zastosowane są jednocześnie okna. Większa powierzchnia umożliwia także naniesienie bardziej złożonego rysunku i efektów optycznych, co dodatkowo utrudnia podrabianie takiej taśmy.

Ponieważ zabezpieczony papier może być wytwarzany na typowych maszynach czerpakowych, możliwe jest zastosowanie nowego sposobu bez dużych nakładów lub inwestycji. Zastosowanie taśmy zabezpieczającej z przepuszczalnym obszarem krawędziowym stwarza zupełnie nowe możliwości projektowania papieru zabezpieczonego, ponieważ taśma zabezpieczająca może być teraz połączona z papierem w bardzo prosty sposób na całej długości po jednej lub obu stronach tak, że jest całkowicie dostępna. Dostępność i widoczność tych taśm może być ograniczona w pewnych przypadkach po jednej lub obu stronach poprzez zastosowanie dodatkowych warstw papieru, które mogą mieć okna ułożone zgodnie lub przemiennie. Poprzez specjalne ułożenie takich taśm w wieloegzemplarzowej wstędze papierowej, lub poprzez cięcie wstęg/arkuszy w obszarze taśmy, można wytwarzać papiery, które są wykonane z przezroczystej folii na jednej krawędzi i są zagłębione w papierze na daną odległość.

Przedmiot wynalazku jest pokazany w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schemat wytwarzania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem w dwusitowej maszynie papierniczej, fig. 2 - fragment sita z występami do wytwarzania okien w warstwie papieru, fig. 3 - zabezpieczony papier z widoczną zabezpieczającą taśmą w widoku z przodu, fig. 4 - pierwsza warstwa zabezpieczonego papieru w przekroju, fig. 5 zabezpieczony papier zawierający dwie warstwy w przekroju, fig. 6 - schemat zabezpieczającej taśmy z przepuszczającymi ciecz krawędziowymi obszarami, fig. 7 - fragment sita z pierścieniowym występem, fig. 8 - występ sita z fig. 7 z ułożoną na nim zabezpieczającą taśmą, w przekroju poprzecznym, fig. 9 - inny przykład wykonania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem z ciągłym oknem, fig. 10 - pierwsza warstwa papieru z fig. 9 w przekroju wzdłuż linii C-D z fig. 9, fig. 11 - zabezpieczony papier z fig. 9, 10 po nałożeniu drugiej warstwy w przekroju wzdłuż linii C-D, fig. 12 - następny przykład wykonania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem z osadzoną taśmą zabezpieczającą i różnymi wariantami okien, fig. 13 - papier z fig. 12 w przekroju wzdłuż linii E-F z fig. 12, fig. 14 - kolejny przykład wykonania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem z przezroczystą krawędziową zabezpieczającą taśmą w widoku z przodu, fig. 15 - papier z fig. 14 w przekroju wzdłuż linii G-H z fig. 14.

Na figurze 1 przedstawiono schemat dwusitowej maszyny papierniczej używanej do wytwarzania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem. Maszyna zawiera dwa cylindryczne zespoły czerpakowe 1, 2 połączone ze sobą podwieszonym filcem 3. W pierwszym zespole czerpakowym 1 kształtuje się na sicie 4 pierwszą warstwę 6 papieru, w której osadza się zabezpieczającą taśmę 7. Zabezpieczającą taśmę 7 układa się na występach 5 sita 4 zanim te występy 5 lub odpowiadający mu obszar sita 4 zostanie zanurzony w masie papierowej 8 pierwszego zespołu czerpakowego 1. Przy takim sposobie wytwarzania pierwszej warstwy papieru 6, zabezpieczająca taśma 7 jest umieszczana wewnątrz wstęgi papieru. Jednak w obszarach, gdzie jest ona ułożona na występach 5, zabezpieczająca taśma 7 jest odsłonięta.

Jednocześnie z pierwszą warstwą 6 papieru przygotowuje się drugą warstwę 9 papieru za pomocą drugiego zespołu' czerpakowego 2. W tym przykładzie wykonania druga warstwa 9 jest jednorodna, to znaczy nie ma okien lub tym podobnych. Druga warstwa 9 papieru jest odbierana z drugiego sita 11 za pomocą filcu podnoszącego 10, łączącego się z pierwszą warstwą 6 papieru w obszarze rolki łączącej 12 i dostarczana razem do dalszego zespołu przetwarzającego (kalandrowania, sklejania i tym podobne) maszyny papierniczej.

Na figurze 2 pokazano fragment pierwszego cyllndrycznego zespołu czerpakowego 1, na której wyraźniej przedstawiono opisane umieszczanie zabezpieczającej taśmy 7. Jak

173 624 widać, niemożliwe jest kształtowanie arkusza w obszarach, gdzie zabezpieczająca taśma 7 jest ułożona na występie 5, ponieważ żadne włókna nie mogą być tam osadzone ze względu na bezpośredni styk pomiędzy zabezpieczającą taśmą 7 i występem 5. W końcowym papierze te powierzchnie styku tworzą okna, w których zabezpieczająca taśma 7 jest odsłonięta. Występy 5 sita 4 są zwykle znacznie szersze niż zabezpieczająca taśma 7. To umożliwia umieszczenie zabezpieczającej taśmy 7 przy szerokim zakresie tolerancji. Zależnie od kształtu występów 5 i ich wzajemnego rozmieszczenia na obwodzie sita 4, liczba i położenie okien w ostatecznym papierze może być planowana selektywnie.

Jak wcześniej wspomniano, kształtowanie arkusza w obszarze zabezpieczającej taśmy 7 zależy od jej szerokości, ponieważ zwykle nieprzepuszczalna dla cieczy taśma 7 utrudnia odwadnianie przez sito 4. Jeżeli zastosowana zabezpieczająca taśma 7 jest zbyt szeroka, mogą pojawić się skazy w postaci dziur 18, które odsłaniają zabezpieczającą zabezpieczającą taśmę 7 (fig. 3, 4). Ponieważ pierwsze skazy mogą wystąpić przy szerokości zabezpieczającej taśmy 7 już około 1,5 mm, zwykle stosuje się zabezpieczające taśmy o maksymalnej szerokości 1 mm.

Dokładne badania wykazały, że kiedy szerokość zabezpieczającej taśmy zwiększa się, skazy w postaci dziur 18 nie pojawiają się jednocześnie, jak oczekuje się, po obu stronach zabezpieczającej taśmy, to jest w wewnętrznej części 13 zwóconej do sita 4 i w przeciwnej do sita 4 zewnętrznej części 14 pierwszej warstwy 6. Skazy pojawiają się najpierw z tyłu zabezpieczającej taśmy 7, to jest z zewnętrznej części 14 wstęgi papierowej. Dopiero wyraźne zwiększenie szerokości zabezpieczającej taśmy 7 ma również wpływ na powstawanie przypadkowych dziur również w wewnętrznej części 13 wstęgi papieru oprócz celowo wytworzonych tam okien. Jeżeli szerokość zabezpieczającej taśmy 7 jest dalej zwiększana liczba, to wielkość dziur w obu częściach 13,14 wstęgi papierowej zwiększa się dalej o ile kształtowany arkusz nie zostanie ostatecznie zabezpieczony po obu stronach w obszarze zabezpieczającej taśmy.

W pierwszym przykładzie wykonania jest zastosowana zabezpieczająca taśma 7, której szerokość jest dobrana na tyle duża, że skazy w postaci dziur 18 pojawiają się z tyłu zabezpieczonego papieru, to znaczy w zewnętrznej części 14, ale takie skazy nie są jeszcze widoczne w wewnętrznej części 13 wstęgi papierowej. Taka zabezpieczająca taśma 7 ma korzystnie szerokość od 2 do 4 mm.

Według wynalazku taką wadliwą tylną stronę pierwszej warstwy 6 zabezpieczanego papieru 15 pokrywa się drugą warstwą 9 papieru wytworzoną w drugim cylindrycznym zespole czerpakowym 2. W obszarach dziur 18 zawsze więc występuje minimalna grubość papieru stanowiąca jednorodną powierzchnię papierową. Dziury w pierwszej warstwie 6 papieru są więc ukryte przed oglądającym.

Na figurze 3 pokazano papier zabezpieczony przed fałszowaniem 15 z osadzoną zabezpieczajacą taśmą 7 widoczną od przodu. Ma on obszary okienne 16 i obszary zamknięte 17, w których zabezpieczająca taśma 7 jest sadzona w papierze lub przykryta włóknami.

Zabezpieczony papier 15 pokazany na fig. 3, fig. 4 - jest papierem wytworzonym konwencjonalnym sposobem, w którym osadza się stosunkowo szeroka taśma zabezpieczająca 7 o szerokości 4 mm. Papier ten ma na tylnej stronie w obszarze pomiędzy oknami 16 skazę w postaci dziury 18, przez którą taśma zabezpieczająca 7 jest odsłonięta podobnie jak w oknie 16.

Na figurze 5 przedstawiono przekrój A-B zabezpieczonego papieru 15, taki sam jak na fig. 4 wytworzony sposobem według wynalazku. W tym przykładzie wykonania skaza w postaci dziury 18 jest przykryta dodatkową drugą warstwą 9 papieru. Chociaż pierwsza warstwa 6 i druga warstwa 9 są zaznaczone inaczej na fig. 5, żadne oddzielne warstwy nie są odróżnialne w końcowym papierze 15, ponieważ obie warstwy 6, 9 łączy się razem wkrótce po ukształtowaniu arkusza w etapach przetwarzających (kalandrowaniu, klejeniu, suszeniu i tym podobne) tak dokładnie, że poszczególne warstwy nie są rozdzielane lub rózróżnialne. Wzajemne nałożenie tych dwóch warstw 6, 9 wywołuje wrażenie, że wytworzona wstęga papierowa jest pozbawiona dziur 18.

173 624

Na figurze 6 przedstawiono przykład wykonania specjalnej zabezpieczającej taśmy 19, która jest znacznie szersza niż zabezpieczająca taśma 7. Taśma zabezpieczająca 19 ma szerokość na przykład 20 lub 30 mm. Ma ona pierwsze obszary 20 przepuszczalne dla cieczy, a korzystnie nawet przepuszczalne dla włókien, które są usytuowane przy obu bokach zabezpieczającej taśmy 19. W środku zabezpieczająca taśma 19 ma nieprzepuszczalny dla cieczy drugi obszar 21.

Taka taśma zabezpieczająca 19 może być wytwarzana na przykład z taśmy foliowej, która ma wykonane przepuszczalne dla cieczy lub włókien boczne pierwsze obszary 20, na przykład poprzez perforacje. Alternatywnie można zastosować taśmę tkaninową przepuszczalną dla cieczy lub włókien, która ma wykonany drugi obszar 21 jako nieprzepuszczalny dla cieczy poprzez specjalną impregnację lub powleczenie.

Taką taśmę zabezpieczającą 19 wprowadza się, jak pokazano na fig. 7, wokół pierścieniowego występu 22 sita 4 w kierunku jego obrotu. Pierścieniowy występ 22 jest na tyle wąski, że przepuszczalne dla cieczy pierwsze obszary 20 wystąją poza ten występ 22 (fig. 8), a nieprzepuszczalny drugi obszar 21 taśmy zabezpieczającej 19jest umieszczany na pierścieniowym występie 22 sita 4 i w papierze zabezpieczonym leży w płaszczyźnie arkusza. Wystające przepuszczalne pierwsze obszary 20 są zagłębione w papierze.

Tym sposobem uzyskuje się zabezpieczony przed fałszowaniem papier, w którym jest osadzona wy'ątkowo szeroka taśma zabezpieczająca 19, której środkowy drugi obszar 21 jest widoczny swobodnie z obu stron. Pierwsze obszary 20 są trwale osadzone w pierwszej warstwie 23 papieru wskutek ich przepuszczalnej budowy. Pierwszą warstwę 23 takiego papieru 15 przedstawiono na fig. 9,10 w widoku z przodu i w przekroju poprzecznym.

Na figurze 11 pokazano papier zabezpieczony przed fałszowaniem 15, w którym jedna strona jest wyposażona w drugą warstwę 9 papieru. Ta nadaje jednorodny wygląd papieru 15 po jednej stronie. Po tej stronie może on być więc cały drukowany jak typowy papier zabezpieczony przed fałszowaniem.

Po drugiej stronie zabezpieczony papier ma ciągłą okno, w którym jest widoczna zabezpieczająca taśma 19. Jeżeli zabezpieczająca taśma 19 jest halograficzna lub daje inne różne efekty optyczne, jest korzystne umieszczać takie obszary jedynie na drukowanym obrazie w obszarach przejściowych. Jeżeli zabezpieczająca taśma 19 ma jedynie powierzchnię o metalowym połysku, z których, każda jest stosunkowo łatwa do podrobienia, korzystne jestwykonanie zabezpieczającego nadruku (druk rotograwiurowy i tym podobne) w tych obszarach. Dzięki temu metaliczny połysk i zabezpieczający nadruk są trwale połączone.

W przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 12, 13 pierwsza warstwa 23 papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem 15 jest połączona po obu stronach z dwiema drugimi warstwami 27, 28. Zewnętrzne drugie warstwy 27, 28 mają okna 16 w styku z zabezpieczającą taśmą 19, które są usytuowane względem siebie tak, że w jednym oknie 16 zabezpieczająca taśma 19jest widoczna po obu jej stronach, a w drugim oknie 16 jest widoczna tylko od przodu, zaś w jeszcze innym oknie 16 tylko od tyłu. Taki zabezpieczony papier 15 może być przetwarzany po obu stronach jak zwykłe papiery zabezpieczone przed fałszowaniem. W oknach 16 o stosunkowo dużej powierzchni wszystkie wizualnie odróżnialne właściwości wykonane na zabezpieczającej taśmie 19 są bardzo łatwo widoczne, a zatem łatwe do odróżnienia przez każdego bez pomocy optycznej. Okna 16 widoczne z obu stron umożliwiają zastosowanie właściwości oglądanych na wylot, na przykład barwnych warstw zmieniających się w przechodzącym i odbitym świetle, które zwiększają odporność na fałszowanie.

Na figurach 14, 15 przedstawiono zabezpieczony papier 15, w którym zabezpieczająca taśma 26 jest umieszczona w obszarze krawędziowym pierwszej warstwy 25 papieru 15. Jak pokazano w szczególności na fig. 15, zabezpieczająca taśma 26 jest osadzona w pierwszej warstwie 25 tylko po jednej jej stronie. Taki zabezpieczony papier 15 może być wytworzony na przykład poprzez umieszczenie taśmy zabezpieczającej 26 w wieloegzemplarzowej wstędze papierowej, a następnie pocięcie tej wstęgi na poszczególne egzemplarze banknotów wzdłuż linii przebiegającej w środku zabezpie10 czającej taśmy 26. Alternatywnie możliwe jest umieszczenie zabezpieczającej taśmy 26 w obszarze krawędziowym linii przecięcia podczas wytwarzania papieru w taki sposób, że obszar zabezpieczającej taśmy 26 wystający poza krawędź cięcia jest usuwany jako taśma odpadowa. W tym przypadku szerokość obszaru folii może być utrzymana dokładniej, ponieważ jest sterowany kierunek linii cięcia w przejściu pomiędzy folią i papierem, ale wadą jest to, że wymagane jest dokonywanie kilku cięć, aby zapewnić dokładność. Ponadto ten sposób zmniejsza użyteczną powierzchnię wstęgi papierowej.

Dla ekspertów są oczywiste modyfikacje powyżej przedstawionych przykładów w oparciu o ideę wynalazczą.

173 624

Δ

FIG.5

173 624

FIG.8

173 624

h—^F

FIG.12

FIG.15

173 624

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Papier zabezpieczony przed fałszowaniem, zawierający co najmniej dwie warstwy papierowe, przy czym w jednej z nich jest zagłębiona zabezpieczająca taśma o szerokości co najmniej 2 mm, odsłonięta co najmniej w części na obu jej powierzchniach w oknach ukształtowanych w powierzchni papieru, znamienny tym, że pierwsza warstwa (6) zawierająca zabezpieczająca taśmę (7) jest pokryta co najmniej jedną drugą warstwą (9) i trwale jest z nią połączona, przy czym druga warstwa (9) ma grubość stanowiącą od 10% do 50%, a korzystnie 20% całkowitej grubości papieru (15).

2. Papier według zastrz. 1, znamienny tym, że zabezpieczająca taśma (7) jest wyposażona w optyczne znaki, a zwłaszcza w obraz dyfrakcyjny, hologramy, znaki interferencyjne.

3. Papier według zastrz. 1, znamienny tym, że zabezpieczająca taśma (7) jest wyposażona w drukowane obrazy, zwłaszcza negatywowe lub pozytywowe.

4. Papier według zastrz. 1, znamienny tym, że zabezpieczająca taśma (7) zawiera warstwę metalową.

5. Papier według zastrz. 1, znamienny tym, że zabezpieczająca taśma (7) zawiera substancje fluorescencyjne, zwłaszcza substancje fluorescencyjne w świetle dziennym.

6. Papier według zastrz. 1, znamienny tym, że druga warstwa (9) ma okno (16), w których jest odsłonięta zabezpieczająca taśma (7).

7. Papier zabezpieczony przed fałszowaniem, zawierający co najmniej jedną warstwę, w której jest zagłębiona zabezpieczająca taśma, która jest odsłonięta co najmniej w części na co najmniej jednej jej powierzchni i ma pierwszy obszar przepuszczalny dla cieczy i drugi obszar nieprzepuszczalny dla cieczy, znamienny tym, że przepuszczalny dla cieczy pierwszy obszar (20) zabezpieczającej taśmy (19, 26) rozciąga się na całej jej długości przy co najmniej jednej jej krawędzi i jest on zagłębiony i zamocowany w pierwszej warstwie (23, 25) papieru (15), a drugi obszar (21) zabezpieczającej taśmy (19, 26) rozciąga się na całej długości zabezpieczającej taśmy (19,26) i jest całkowicie odsłonięty na co najmniej jednej jej powierzchni.

8. Papier według zastrz. 7, znamienny tym, że zabezpieczająca taśma (19, 26) jest wyposażona w optyczne znaki, a zwłaszcza w obraz dyfrakcyjny, hologramy, znaki interferencyjne.

9. Papier według zastrz. 7, znamienny tym, że zabezpieczająca taśma (19, 26) jest wyposażona w drukowane obrazy, zwłaszcza negatywowe lub pozytywowe.

10. Papier według zastrz. 7, znamienny tym, że zabezpieczająca taśma (19, 26) zawiera warstwę metalową.

11. Papier według zastrz. 7, znamienny tym, że zabezpieczająca taśma (19, 26) zawiera substancje fluorescencyjne, zwłaszcza substancje fluorescencyjne w świetle dziennym.

12. Papier według zastrz. 7, znamienny tym, że przepuszczalny dla cieczy pierwszy obszar (20) jest przepuszczalny dla włókien.

13. Papier według zastrz. 7, znamienny tym, że zabezpieczająca taśma (26) ma jeden pierwszy obszar (20), który jest zamocowany w obszarze krawędziowym pierwszej warstwy (25) papieru.

14. Papier według zastrz. 7, znamienny tym, że pierwsza warstwa (23) zawierająca zabezpieczającą taśmę (19) jest pokryta co najmniej jedną drugą warstwą (9, 27, 28) i trwale jest z nią połączona, przy czym druga warstwa (9,27, 28) ma grubość stanowiącą od 10% do 50%, a korzystnie 20%, całkowitej grubości papieru (15).

173 624

15. Sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem, w którym kształtuje się co najmniej jedną warstwę papieru na sicie z występami i jednocześnie zagłębia się w niej zabezpieczającą taśmę o szerokości co najmniej 2 mm, przy czym co najmniej częściowo odsłania się zabezpieczającą taśmę po na co najmniej jednej powierzchni, a następnie papieru poddaje się kalendrowaniu, cięciu i suszeniu, znamienny tym, że jednocześnie z pierwszą warstwą (6) papieru z zagłębioną zabezpieczającą taśmą (7) kształtuje się co najmniej jedna drugą warstwę (9), którą osadza się na przeciwległej do sita (4) powierzchni uformowanej pierwszej warstwy (6) i łączy się warstwy pierwszą (6) i drugą (9) ze sobą, przy czym kształtuje się drugą warstwę (9) o grubości od 10% do 50%, a korzystnie 20% całkowitej grubości papieru (15).

16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że jednocześnie z wytwarzaniem drugiej warstwy (9) wytwarza się trzecią warstwę papieru i osadza się ją po przeciwnej stronie warstwy (6) względem drugiej warstwy (9).

17. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że w drugiej warstwie (9) kształtuje się okna (16) w miejscach odpowiadających odsłoniętym obszarom zabezpieczającej taśmy (7).

18. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że zabezpieczającą taśmę (7) doprowadza się do sita (4) z zewnątrz masy papierowej (8).

19. Sposób według zastrz. 18, znamienny tym, że zabezpieczającą taśmę doprowadza się do występu (5) sita (4) mającego kształt pierścieniowy.

20. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że zabezpieczającą taśmę (7) układa się na sicie (4), kiedy około 30% arkusza jest już uformowane.

21. Sposób według zastrz. 16, znamienny tym, że druga warstwa papierowa (9) i trzecia warstwa papierowa mają jednakowe kształty. ^:

22. Sposób wytwarzania papieru zabezpieczonego przed fałszowaniem, w którym kształtuje się co najmniej jedną warstwę papieru na sicie z 'występami i jednocześnie zagłębia się w nią zabezpieczającą taśmę, która ma co najmniej jeden pierwszy obszar przepuszczalny dla cieczy i drugi obszar nieprzepuszczalny dla cieczy, a następnie papier poddaje się kalandrowaniu, cięciu, suszeniu, znamienny tym, że w pierwszej warstwie (23) zagłębia się i mocuje przepuszczalny dla cieczy pierwszy obszar (20) zabezpieczającej taśmy (19), który rozciąga się na całej długości zabezpieczającej taśmy (19) przy co najmniej jednej jej krawędzi, przy czym nieprzepuszczalny dla cieczy drugi obszar (21) zabezpieczającej taśmy (19) umieszcza się na występach (22) sita (4), a pierwszy obszar (20) umieszcza się poza występami (22), zaś jednocześnie z pierwszą warstwą (23) papieru z zagłębioną zabezpieczającą taśmą (19) kształtuje się co najmniej jedną drugą warstwę (9,27,28), którą osadza się na przeciwległej do sita (4) powierzchni uformowanej pierwszej warstwy (6) i łączy się warstwy pierwszą (23) i drugą (9,27,28) ze sobą.

23. Sposób według zastrz. 22, znamienny tym, że w drugiej warstwie (9, 27, 28) papieru kształtuje się okna (16) w miejscach odpowiadających odsłoniętym obszarom zabezpieczającej taśmy (19).

24. Sposób według zastrz. 23, znamienny tym, że zabezpieczającą taśmę (19) doprowadza się do sita (4) z zewnątrz masy papierowej (8).

25. Sposób według zastrz. 24, znamienny tym, że zabezpieczającą taśmą doprowadza się do występu (22) sita (4), który ma kształt pierścieniowy.

26. Sposób według zastrz. 25, znamienny tym, że zabezpieczającą taśmę układa się na sicie (4), kiedy około 30% arkusza jest już uformowane.

27. Sposób według zastrz. 22, znamienny tym, że co najmniej jedna druga warstwa (9,27, 28) papieru ma równomierny kształt.