PL172356B1

PL172356B1 - Strug do urabiania podziemnego PL PL PL

Info

Publication number: PL172356B1
Application number: PL30184394A
Authority: PL
Inventors: Gerhard Siepenkort; Christoph Rassmann
Original assignee: Westfalia Becorit Ind Tech
Priority date: 1993-01-12
Filing date: 1994-01-10
Publication date: 1997-09-30
Also published as: CZ284965B6; CZ794A3; CN1103462A; DE4300534C2; PL301843A1; DE4300534A1

Abstract

1. Strug do urabiania podziemnego, który swoim korpusem jest prowadzony na prowadni- cy strugowej, posiadajacej kanaly lancuchowe dla lancucha strugowego, umieszczonej od stro- ny sciany na przekladalnym przenosniku i na swoich obu koncach jest wyposazony w noze strugowe, umieszczone jedne nad drugimi, przy czym prowadnica strugowa jest zaopatrzona w otwór szczelinowy, rozciagajacy sie w kierunku jazdy struga, dla przechwycenia zabieraka, który jest przylaczony w kanale lancuchowym za po- moca czesci sprzeglowej do odcinka ciagowego lancucha strugowego i wchodzi w wybranie, które jest umieszczone w korpusie, pomiedzy jego koncami, posiadajacymi noze, znamienny tym, ze zabierak (19) oddzialywujacy jako czlon posuwowy na korpus (2) struga (1) na swoich obu przeciwleglych koncach posiada powierzch- nie zderzakowe (24), które odpowiadaja wspól- pracujacym powierzchniom zderzakowym (25) ograniczajacym od strony koncy wybranie (18) w korpusie (2). FIG. 1 PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy struga do urabiania podziemnego, który swoim korpusem jest prowadzony na prowadnicy strugowej, posiadającej kanały łańcuchowe dla łańcucha strugowego, umieszczonej od strony ściany na przekładalnym przenośniku i na swoich obu końcach jest wyposażony w noże strugowe, umieszczone jedne nad drugim, przy czym prowadnica strugowa jest zaopatrzona w otwór szczelinowy, rozciągający się w kierunku jazdy struga, dla przechwycenia zabieraka, który jest przyłączony w kanale łańcuchowym za pomocą części sprzęgłowej do odcinka ciągowego łańcucha strugowego i wchodzi w wybranie, które jest umieszczone w korpusie, pomiędzy jego końcami, posiadającymi noże.

Strugi urabiające, względnie węglowe, które są prowadzone przymusowo na prowadnicy strugowej, zabudowanej od strony ściany na przenośniku ścianowym i przy wykonywaniu pracy urabianie poruszają się w obu kierunkach wzdłuż ściany, przez łańcuch strugowy napędzany obiegowo w kanałach łańcuchowych prowadnicy strugowej, są znane w różnorodnych wykonaniach. Strugi węglowe, używane w górnictwie najczęściej na końcach swojego korpusu posiadają ramię zabierakowe, które przechodzi przez otwór szczelinowy prowadnicy strugowej do odcinka ciągowego łańcucha strugowego i w kanale łańcuchowym są przyłączone do jego obu końców. Jest także znane wyposażenie struga węglowego na jego obu końcach w płaskie płozy ślizgowe, które jako części zużywające się są połączone łatwo wymienialnie z korpusem struga i do których jest przyłączony łańcuch strugowy (opisy zgłoszeniowe DE nr 3 313 502, 3 935 036). Jest także znane połączenie dwóch strugów pojedynczych przez odporne na rozciąganie połączenie przegubowe w strug podwójny (opis zgłoszeniowy DE nr 3 447 192). Znane jest również, że pomiędzy obydwoma strugami pojedynczymi są włączone przegubowo sanki pośrednie, prowadzone na prowadnicy ślizgowej, do których jest przyłączony łańcuch strugowy (opis patentowy DE nr 2 704 809).

Znany jest także strug węglowy, który posiada w wybraniu umieszczonym w obszarze środkowym korpusu struga, człon nastawczy w rodzaju sanek, ruchliwy w kierunku ciągnienia łańcucha wobec korpusu, do którego jest przyłączony swoimi końcami łańcuch strugowy (opis patentowy DE nr 3 041 485). Za pomocą członu nastawczego, przez wieloczłonowe złącze napędowe, są w ten sposób sprzężone przestawialne w wysokości nośniki noży od spągowych, że nośnik noży spągowych, wybiegający w kierunku jazdy struga jest podnoszony do położenia neutralnego, a nośnik noży spągowych dobiegający jest przymusowo obniżony do położenia roboczego. Wymiar przestawiania w wysokości nośników noży odspągowych jest określony przez nastawialne zderzaki mimośrodowe. Przy tym sposobie budowy struga człon nastawczy, przenoszący siłę ciągnącą łańcucha strugowego, pozostaje w sprzężeniu przymusowym z obydwoma nośnikami noży odspągowych. Sprzężenie napędowe za pomocą elementów przejmujących siły robocze prowadzi do nakładczego i podatnego na zużycie sposobu budowy struga oraz do stosunkowo dużych jego wymiarów. Niekorzystne jest także, że podczas pracy struga wysokie siły ciągowe łańcucha strugowego są kierowane na zderzaki mimośrodowe, które określają drogę nastawiania członu nastawczego. Wychodząc ze struga urabiającego powyższego rodzaju, zadaniem wynalazku jest takie ukształtowanie struga, przy uniknięciu wieloczłonowego mechanizmu dla przestawiania przymusowego nośników noży odspągowych a przez to

172 356 i uproszczenie sposobu budowy, żeby przy polepszonych warunkach poruszania struga, prowadzonego przymusowo na prowadnicy strugowej, było osiągalne polepszone przenoszenie wysokich sił ciągowych napędzanego łańcucha strugowego na strug, a zabierak, zastosowany do przenoszenia sił ciągowych, mógł być wykonany jako element łatwo wymienialny w razie potrzeby.

Zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że zabierak oddziaływujący jako człon posuwowy na korpus struga, posiada na swoich obu przeciwległych końcach powierzchnie zderzakowe, które odpowiadają współpracującym powierzchniom zderzakowym ograniczającym od strony końcy wybranie w korpusie. Korzystnie współpracujące powierzchnie zderzakowe są umieszczone w korpusie pomiędzy płaszczyzną struga a grupami noży na jego końcach. W strugu urabiającym według wynalazku zabierak przyłączony do łańcucha strugowego w kanale łańcuchowym prowadnicy strugowej, tworzy niezależnie od właściwych części prowadzących struga element konstrukcyjny, służący jedynie do przenoszenia siły ciągowej łańcucha strugowego, który znajduje się w wybraniu, umieszczonym w obszarze środkowym korpusu struga i podczas pracy struga oddziaływuje na strug w rodzaju członu posuwowego, który zamiast zabierania ciągnącego jest zasadniczo posuwany przez ciągniony łańcuchem zabierak. Przy tym wysokie siły łańcucha są pewnie i bez nadmiernego prasowania powierzchni przenoszone przez powierzchnie zderzakowe zabieraka i przyporządkowane współpracujące powierzchnie zderzakowe. Warunki poruszania struga są polepszone przez zabierak, oddziaływujący posuwowo na korpus, a także dzięki temu istnieje możliwość nastawiania korpusu wobec zabieraka do każdorazowego przebiegu prowadnicy strugowej. Zabierak nie pozostaje w żadnym mechanicznym połączeniu przymusowym z korpusem struga i jego nożami, względnie nośnikami noży. Zabierak tworzy dlatego prostą i łatwo montowalny i wymienialny w razie potrzeby element konstrukcyjny.

Korzystnie zabierak jest ukształtowany w rodzaju sanek, prowadzonych na prowadnicy strugowej. Sanki i korpus struga mogą dlatego, przy zachowaniu przenoszenia siły ciągowej łańcucha, nastawiać się niezależnie od siebie do przebiegu prowadnicy strugowej. Układ z korzyścią jest tak dobrany, że wybranie, przyjmujące zabierak, jest otwarte w kierunku strony dolnej korpusu struga. Umożliwia to przy zabudowie nasadzanie korpusu struga od góry na zabierak przyłączony do łańcucha strugowego lub jego zdejmowanie w celu wymiany zabieraka. Poza tym osiąga się w korzystny sposób możliwość podparcia zabieraka stroną dolną na szynie ślizgowej prowadnicy strugowej, która jednocześnie tworzy tor ślizgowy dla korpusu struga. Przy tym zabierak jest celowo tak wykonany, że on w kierunku swoich obu końcy wznosi się, w przybliżeniu w rodzaju płozy tak, że istnieje możliwość lepszego przebiegu przez obszary stykowe, pomiędzy kolejnymi odcinkami prowadnicy strugowej. Zaleca się także takie ukształtowanie zabieraka, że opiera się w przybliżeniu baryłkowatymi powierzchniami ślizgowymi na szynie ślizgowej. Zabierak jest przy tym umieszczony z pewnym luzem ruchowym w kierunku ciągnienia łańcucha pomiędzy powierzchniami zderzakowymi wybrania i celowo także z ograniczonym luzem ruchomym jest umieszczony swobodnie ruchliwie w kierunkach poprzecznych do kierunku ciągnienia łańcucha.

W uprzywilejowanej postaci wykonania wynalazku zabierak, patrząc w kierunku jazdy struga posiada długość, która jest większa od długości jego części sprzęgłowej, poruszającej się w kanale łańcuchowym prowadnicy strugowej, do której jest przyłączony łańcuch strugowy. Długość zabieraka jest przy tym większa od jego wysokości i szerokości. Zwykle zaleca się takie wykonanie zabieraka w postaci sanek, że on wystaje przez otwór szczelinowy prowadnicy strugowej i przechwytuje hakowo prowadnicę strugową na górnej krawędzi otworu szczelinowego. Część sprzęgłowa, połączona na stałe z zabierakiem jest celowo ukształtowana jako prosty hak.

Zaleca się wykonanie powierzchni zderzakowych zabieraka jako wypukłych lub kulistych tak, że stale jest zapewnione dobre przenoszenie siły ciągnącej łańcucha przy względnych ruchach nastawczych korpusu struga i zabieraka do przebiegu prowadnicy strugowej. Układ celowo jest tak dobrany, że korpus struga po stronie zabieraka, zwróconej do prowadnicy strugowej przechwytuje bocznie wybranie i/lub na stronie zabieraka zwróconej do ściany

172 356 wybrania zabierak jest bocznie podchwytywany na swoich obu końcach za pomocą listew krawędziowych.

Ze szczególną zaletą wynalazek jest stosowany w strugu, który jest prowadzony na prowadnicy strugowej, której szyna ślizgowa, oparta na spągu, tworzy tor ślizgowy dla korpusu struga, a jednocześnie służy do ograniczenia cięcia struga. Takie prowadnice strugowe są znane i praktycznie stosowane w górnictwie. Odcinek ciągowy łańcucha strugowego jest prowadzony w dolnym kanale łańcuchowym prowadnicy strugowej, która w celu zaczepienia zabieraka jest zaopatrzona we wspomniany otwór szczelinowy.

Prowadzenie struga w dolnym obszarze prowadnicy strugowej następuje celowo za pomocą płóz prowadzących w rodzaju pazura, które są umieszczone wymienialnie jako części zużywające się na końcach korpusu struga i są tak ułożyskowane ruchliwie przegubowo na korpusie struga, że one mogą dostosowywać się do przebiegu prowadnicy strugowej. Płozy prowadzące wchodzą w kanał łańcuchowy prowadnicy strugowej, ale bez połączenia z łańcuchem strugowym. Korzystnie płozy prowadzące są umieszczone z przestawieniem wobec noży strugowych i celowo także noży odspągowych na korpusie struga. Przy tym płozy prowadzące spełniają funkcje wypełnienia przestrzeni w odniesieniu do zwału węgla leżącego na przejściu struga.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia strug w widoku od ściany, bez prowadnicy strugowej, fig. 2 - strug według fig. 1 w widoku w kierunku wzdłuż ściany, według strzałki II na fig. 1, a fig. 3 - strug według fig. 1 i 2 w widoku z góry, przy czym prowadnica strugowa jest pominięta. Strug urabiający względnie węglowy 1 swoim jednoczęściowym, w rodzaju sanek korpusem 2 jest prowadzony przymusowo na prowadnicy strugowej 3, która jest umieszczona od strony ściany na przekładalnym przenośniku ścianowym 4. On składa się z odcinków przekładalnego przenośnika zgrzebłowego łańcuchowego, który jest umieszczony przed nieprzestawioną ścianą wyrobiska i rozciąga się wzdłuż urabianej ściany, jak to jest znane.

Prowadnica strugowa 3 jest znana, przykładowo z opisu patentowego DE nr 30 41 405. Posiada ona, z tyłu osłony 5 w rodzaju rampy, dwa umieszczone jeden nad drugim kanały łańcuchowe 6 i 7 dla napędzanego łańcucha strugowego 8 bez końca, którego na fig. 3 jedynie jest pokazany odcinek ciągowy, prowadzony w dolnym kanale łańcuchowym 7. Poza tym prowadnica strugowa 3 posiada szynę ślizgową 9, opierającą się o spąg, która tworzy tor ślizgowy dla korpusu 2 struga. Pomiędzy szyną ślizgową 9 a dolną belką prowadzącą 10 prowadnicy strugowej 3, znajduje się otwór szczelinowy 11, rozciągający na całej jej długości. Strug 1, jak pokazuje fig. 1, jest ukształtowany symetrycznie wokół swojej pionowej płaszczyzny symetrii. Na obu końcach jego korpusu 2 są umieszczone jeden nad drugim noże strugowe 12, które tworzą noże dłutujące i są osadzone w kieszeniach nośnika nożowego 13, który jest ukształtowany jako klapa nożowa, która jest przyłączona do korpusu 2, wychylnie wokół pionowej osi. Poniżej noży strugowych 12 znajdują się noże odspągowe 14, które są umieszczone na segmentach wychylnych 15, które w płaszczyźnie prostopadłej są ułożyskowane wychylnie w korpusie 2 i od strony tylnej opierają się na nastawialnym zderzaku mimośrodowym 16, za pomocą którego jest nastawialna wysokość cięcia noży odspągowych 14. Także takie okłady noży odspągowych z segmentami wychylnymi są znane. Współśrodkowo korpus 2 jest wyposażony w kolumnę nożową 17, która posiada noże dla obu kierunków jazdy struga. Takie układy są również znane.

Korpus 2 struga pomiędzy nożami strugowymi 12, 14, a więc w środkowym obszarze posiada kieszeń przyjmującą, względnie wybranie 18, które jest otwarte w kierunku jego strony dolnej i przyjmuje belkowy zabierak 19, który jest ukształtowany w rodzaju sanek, prowadzonych na prowadnicy strugowej 3, która swoją stroną dolną jest przesuwana po szynie ślizgowej 9 prowadnicy strugowej 3. Korzystnie zabierak 19 jest wykonany z części odlewanej odpornej na zużycie. On jest kulistymi powierzchniami ślizgowymi 20 oparty na szynie ślizgowej 9 i w kierunku do swoich obu końców w miejscach 21 od strony dolnej jest wykonany z powiększeniem w rodzaju płozy, jak jest ukształtowany lekko wypukłe. Z zabierakiem 19 jest połączona część sprzęgłowa 23, przebiegająca w dolnym kanale łańcuchowym 7 prowadnicy strugowej 3, która służy do przyłączenia zabieraka 19 do łańcucha strugowego 8, względnie jego odcinka ciągowego. Część sprzęgłowa 23 jest ukształtowana jako hak. Oba końce łańcucha strugowego

172 356 są swoimi ogniwami łańcuchowymi 8' zawieszone na hakach części sprzęgłowej 23. Zabierak 19 jest tak ukształtowany, że on swoją stopą przechodzi przez otwór szczelinowy 11 prowadnicy strugowej 3, przy czym on przechwytuje w rodzaju haka górną krawędź ograniczającą otworu szczelinowego 11, utworzoną przez belkę prowadzącą 10 prowadnicy strugowej 3. Przy tym zabierak 19 wystaje przez otwór szczelinowy 11. Zabierak 19, ukształtowany jako sanki jest dlatego swoim zaczepem hakowym, przechwytującym od dołu w rodzaju pazura belkę prowadzącą 10, prowadzony z luzem na prowadnicy strugowej 3, niezależnie od korpusu 2 struga.

Zabierak 19 na swoich obu przeciwległych końcach posiada powierzchnię zderzakową 24, która jest wykonana z niewielką kulistością. Wybranie 18 w korpusie 2, przyjmujące zabierak 19, na swoich obu przeciw ległych końcach jest sigramczone przez swspółpracującą spowierzchmę zderzakową 25. Obie współpracujące powierzchnie zderzakowe 25 są każdorazowo umieszczone pomiędzy środkiem struga a grupami noży 12, 14. Zwłaszcza z fig. 1 można rozpoznać, że zabierak 19, niepołączony z korpusem 2 i jego nośnikami nożowymi, jest umieszczony swobodnie ruchliwie z nieznacznym luzem ruchowym, w kierunku ciągnienia łańcucha strugowego 8, pomiędzy współpracującymi powierzchniami zderzakowymi 25 w wybraniu 18 korpusu 2. Jednocześnie zabierak 19 ma wystarczający luz ruchowy wobec korpusu 2 także w obu kierunkach poprzecznych do kierunku ciągnienia łańcucha, to znaczy w pionie i w kierunkach poprzecznych struga. Rozumie się, że wybranie 18 jest otwarte w kierunku do prowadnicy strugowej 3 dla przechwycenia zabieraka 19, względnie części płozowej zabieraka 19, łączącej zabierak 19 z częścią sprzęgłową 23, która przechwytuje hakowo belkę prowadzącą 10. Długość zabieraka 19, określona przez odstęp obu powierzchni zderzakowych 24 w kierunku jazdy struga, jak to jest zaznaczone na fig. 3, jest większa od długości części sprzęgłowej 23, przebiegającej w kanale łańcuchowym 7. Przy tym długość zabieraka 19 jest także większa od jego wysokości i szerokości. Wybranie 18 może rozciągać się na całej szerokości korpusu 2 w jego obszarze środkowym. Także w tym przypadku jest ono otwarte w kierunku do ściany. Jak pokazuje fig. 1 korpus 2 posiada listwy krawędziowe 26, które bocznie przechwytują końce zabieraka 19, na jego powierzchniach zderzakowych 24, to znaczy w kierunku do ściany. Odpowiednie listwy krawędziowe 27, zgodnie z fig. 3, mogą być także umieszczone w korpusie 2, po stronie chwytowej zabieraka 19 zwróconej do prowadnicy strugowej 3. Poza tym z fig. 3 można rozpoznać, że zabierak 19 ma szerokość, która jest mniejsza od szerokości korpusu 2 struga. Zabierak 19 leży zatem w wybraniu 18 z cofnięciem swoich powierzchni bocznych 28 wobec powierzchni bocznych 29 korpusu 2, w kierunku do prowadnicy strugowej 3. Jeżeli strug 1 jest ciągniony przez napędzany łańcuch strugowy 8 w kierunku strzałki A, to sankowy zabierak 19 ze swoją powierzchnią zderzakową 24, pokazaną na prawej stronie fig. 1, porusza się do współpracującej powierzchni zderzakowej 25 korpusu 2, leżącej przed nią tak, że strug 1 jest współzabierany przez zabierak 19 w kierunku strzałki A. Zabierak 19 tworzy więc człon posuwowy, który współzabiera przesuwnie korpus 2 struga. Natomiast przy kierunku jazdy struga 1 w kierunku przeciwnym do kierunku strzałki A powierzchnia zderzakowa 24, pokazana po lewej stronie fig. 1, porusza się do leżącej przed nią współpracującej powierzchni zderzakowej 25.

Jak pokazuje fig. 2 korpus 2 jest prowadzony pazurami prowadzącymi 30 na listwie prowadzącej 31, umieszczonej na powierzchni górnej prowadnicy strugowej 3, która jest przechwytywana hakowo przez pazury prowadzące 30. Prowadzenie korpusu 2 na stronie dolnej prowadnicy strugowej 3 odbywa się za pomocą płóz prowadzących 32, w postaci pazura, które jak pokazuje fig. 2 przechodzą przez otwór szczelinowy 11 i przechwytuje belkę prowadzącą 10, przy czym płozy prowadzące 32 nie są połączone z Sańcuchem strugowym 8, poruszającym się w dolnym kanale łańcuchowym. Płozy prowadzące 32 jako części zużywające się są umieszczone łatwo wymienialne w korpusie 2 struga. One są przyłączone wychylnie w wysokości w przegubie 33, umieszczonym na obu końcach korpusu 2 tak, że one mogą dostosowywać się do przebiegu prowadnicy strugowej 3. Fig. 1 i 3 pokazują, że płozy prowadzące 32 są umieszczone w kierunku jazdy struga 1 przed nożami strugowymi 12 i 14.

Jak wspomniano zabierak 19 jest ukształtowany jako sanki, prowadzone na prowadnicy strugowej 3 w jej dolnym obszarze, które nieobciążone przez ciężar korpusu 2 struga ślizgają się po szynie ślizgowej 9 prowadnicy strugowej 3. Zamiast tego może być przewidziane toczne

172 356 podparcie zabieraka 19 na prowadnicy strugowej 3. Zabierak 19 nie jest połączony z korpusem 2 struga przez przeguby lub inne mechaniczne elementy sprzęgłowe i dlatego niezależnie od korpusu 2 struga może dopasowywać się do przebiegu prowadnicy strugowej 3. Uchwyt hakowy zabieraka 19 na belce prowadzącej 10, ograniczającej od strony górnej otwór szczelinowy 11, odpowiada uchwytowi hakowemu płóz prowadzących 32. Jest widoczne, że cały korpus 2 struga po oddzieleniu płóz prowadzących 32 może być podniesiony do góry od zabieraka 19, przyłączonego do łańcucha strugowego 8. Dzięki temu jest możliwa prosta wymiana zabieraka 19. Wybranie 18 na stronie dolnej korpusu 2, przyjmujące zabierak 19, jest więc całkowicie zamknięte także w kierunku ściany.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Strug do urabiania podziemnego, który swoim korpusem jest prowadzony na prowadnicy strugowej, posiadającej kanały łańcuchowe dla łańcucha strugowego, umieszczonej od strony ściany na przekładalnym przenośniku i na swoich obu końcach jest wyposażony w noże strugowe, umieszczone jedne nad drugimi, przy czym prowadnica strugowa jest zaopatrzona w otwór szczelinowy, rozciągający się w kierunku jazdy struga, dla przechwycenia zabieraka, który jest przyłączony w kanale łańcuchowym za pomocą części sprzęgłowej do odcinka ciągowego łańcucha strugowego i wchodzi w wybranie, które jest umieszczone w korpusie, pomiędzy jego końcami, posiadającymi noże, znamienny tym, że zabierak (19) oddziaływujący jako człon posuwowy na korpus (2) struga (1) na swoich obu przeci wległych końcach posiada powierzchnie zderzakowe (24), które odpowiadają współpracującym powierzchniom zderzakowym (25) ograniczającym od strony końcy wybranie (18) w korpusie (2).
2. Strug według zastrz. 1, znamienny tym, że współpracujące powierzchnie zderzakowe (25) są umieszczone pomiędzy płaszczyzną symetrii struga (1) a grupami noży (12) na obu końcach korpusu (2).
3. Strug według zastrz. 1, znamienny tym, że zabierak (19) jest ukształtowany jako sanki, prowadzone na prowadnicy strugowej (3).
4. Strug według zastrz. 1, znamienny tym, że wybranie (18) jest otwarte w kierunku do strony dolnej korpusu (2).
5. Strug według zastrz. 3, znamienny tym, że zabierak (19) swoją stroną dolną jest prowadzony na szynie ślizgowej (9) prowadnicy strugowej (3), która jednocześnie tworzy tor ślizgowy dla korpusu (2).
6. Strug według zastrz. 5, znamienny tym, że zabierak (19) za pomocą kulistych powierzchni ślizgowych (20) jest oparty na szynie ślizgowej (9).
7. Strug według zastrz. 5, znamienny tym, że zabierak (19) za pomocą rolek tocznych jest podparty na prowadnicy strugowej (3).
8. Strug według zastrz. 5 lub 6 lub 7, znamienny tym, że zabierak (19), patrząc w kierunku jazdy struga (1), ma długość, która jest większa od długości jego części sprzęgłowej (23), poruszającej się w kanale łańcuchowym (7) prowadnicy strugowej (3).
9. Strug według zastrz. 8, znamienny tym, że długość zabieraka (19) jest większa od jego wysokości i szerokości.
10. Strug według zastrz. 9, znamienny tym, że zabierak (19), który nie jest połączony z korpusem (2) i jego nośnikami noży (13) jest umieszczony z luzem ruchomym, w kierunku ciągnienia łańcucha, pomiędzy powierzchniami zderzakowymi (25) wybrania (18) i/lub jest umieszczony z ograniczeniem swobodnego ruchu w korpusie (2) w kierunkach poprzecznych do kierunku ciągnienia łańcucha.
11. Strug według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnie zderzakowe (24) zabieraka (19) są wykonane jako wypukłe lub kuliste.
12. Strug według zastrz. 10, znamienny tym, że zabierak (19) wystaje przez otwór szczelinowy (11) prowadnicy strugowej (3) i ją przechwytuje hakowo na górnej krawędzi otworu szczelinowego (11).
13. Strug według zastrz. 11, znamienny tym, że zabierak (19) jest wykonany jako część odlewana.
14. Strug według zastrz. 12 lub 13, znamienny tym, że zabierak (19) na swoich końcach jest wykonany w miejscach (21) rozszerzająco w kierunku do swoich końców.
15. Strug według zastrz. 10, znamienny tym, że korpus (2) na stronie wybrania (18) zwróconej do prowadnicy strugowej (3) i/lub na stronie wybrania (18) zwróconej do ściany jest zaopatrzony w listwy boczne (26, 27) przechwytujące zabierak (19) na jego końcach.

172 356
16. Strug według zastrz. 8, znamienny tym, że część sprzęgłowa (23) zabieraka (19) jest ukształtowana jako hak.
17. Strug według zastrz. 14, znamienny tym, że zabierak (19) na swojej stronie górnej (22) jest ukształtowany wypukłe, względnie zwęża się w kierunku do swoich końcy.
18. Strug według zastrz. 15, znamienny tym, że korpus (2) na swoich końcach posiada płozę prowadzącą (32) w rodzaju pazura, nie połączoną z łańcuchem strugowym (8), wprowadzoną w kanał łańcuchowy (7) prowadnicy strugowej (3), które są umieszczone ruchliwie wychylnie i wymienialnie w korpusie (2) jako części zużywające się.
19. Strug według zastrz. 18, znamienny tym, że płozy prowadzące (32) są umieszczone w korpusie (2) z przestawieniem wobec noży strugowych (12,14).