PL171934B1

PL171934B1 - Pakunek i sposób pakowania toreb w zwój PL

Info

Publication number: PL171934B1
Application number: PL93307055A
Authority: PL
Inventors: Per Nyman; Veikko Koivumaki
Original assignee: Rosenlew Ab Oy W
Priority date: 1992-07-15
Filing date: 1993-07-14
Publication date: 1997-07-31
Also published as: EP0650438A1; NO950122L; PL307055A1; FI91141B; CA2140139A1; WO1994002361A1; EP0650438B1; HU218505B; AU668745B2; RU95105022A; DE69314342D1; HU9500093D0; AU4503993A; FI91141C; DE69314342T2; RU2108949C1; NZ253723A; US5619840A; NO950122D0; JPH07508958A

Abstract

1. Pakunek dostawczy toreb o duzych rozmiarach, nawinietych wokól rdzenia zwo- ju, przy czym kazda torba zachodzi na naste- pna torbe, która to duza torba zawiera powloke z czescia uchwytowa, która jest grubsza od pozostalej struktury duzej torby, znamienny tym, ze czesci krawedziowe po- wloki (11) kazdej duzej torby (10), sa w kierunku wzdluznym zagiete do srodka tak, ze maja w kierunku wzdluznym jednakowa grubosc. FIG. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest pakunek dostawczy toreb o dużych rozmiarach i sposób pakowania tych toreb w zwój.

Znany jest, na przykład z opisu patentowego GB 1 594 558, sposób wytwarzania toreb w postaci zwojów toreb papierowych, czyli pakunków dostawczych, w których gotowe torby, przynajmniej częściowo pokrywają się wzajemnie przy obracaniu rdzenia zwoju. Podczas zwijania, czyli w trakcie wytwarzania pakunku dostawczego, warstwy papieru wiązane są za pomocą dwóch ciągłych sznurów albo pętli otaczających zwój toreb, ponieważ małe papierowe torby nie mają własności zamozaciskania się. W tym znanym sposobie zwijania toreb papierowych sklejony tylny szew torby nie może leżeć na wierzchu tylnego szwu kolejnej torby, ponieważ suszenie tylnego szwu częściowo polega na tym, że woda występująca w kleju przenika do przylegającego papieru, a jeśli ten rodzaj suszenia papieru nie jest wystarczający, to sklejony szew byłby wilgotny, a torba nie miałaby wymaganej wytrzymałości.

Wyżej opisana technika wykorzystywana jest także do pakowania w pakunki dostawcze toreb wykonanych z tworzyw sztucznych.

171 934

W opisie patentowym US 4 808 754 przedstawiono torby do noszenia, wykonane z tworzywa sztucznego, ułożone jedna za drugą, w ciągły pas. Pomiędzy torbami znajduje się linia perforacji, wzdłuż której torby mogą być odrywane kolejno ze zwoju. Torby te nie są od siebie oddzielane i nakładane na siebie. Część do noszenia, lub uchwyt podnoszący tej torby, stanowi część bocznej wstawki, gdy kawałek środkowej części torby zostaje odcięty, a w tym samym czasie zostaje usunięta również część wstawki. Środkowa część tego rodzaju zwoju zawsze pozostaje luźna, lecz to rozluźnienie nie jest szkodliwe w tym przypadku dla stabilności zwoju, ponieważ zwój utrzymuje zwartą postać dzięki wstawkom.

Małe torby od dawna są napełniane całkowicie automatycznie. Technicznie możliwe jest również automatyczne napełnianie toreb o dużych rozmiarach. Dla uzyskania automatycznego napełniania toreb o dużych rozmiarach, torby te powinny być dostarczane do użytkowników w ściśle określony sposób, czyli w pakunkach dostawczych danego typu tak, by uchwyt robota albo element zbierający, zawsze był w stanie znaleźć kolejną torbę, dla jej napełnienia.

W torbach o dużych rozmiarach, a szczególnie w dużych torbach wyposażonych w zbierane pętle podnoszące, struktura zbieranej pętli podnoszącej powoduje znaczne zgrubienie w porównaniu z resztą struktury dużej torby. Takie duże torby dotychczas nie mogły być pakowane w pakunek zwojowy, czyli w pakunek dostawczy, ponieważ okazało się, że nie jest możliwe uzyskanie stabilnego pakunku zwojowego. W dużych torbach tego typu struktura zbieranych pętli podnoszących otoczona jest na ogół oddzielnym uchwytem, przy czym jeśli duże torby są nawijane dookoła rdzenia zwoju, tak, że uchwyt podnoszący znajduje się pośrodku, a duże torby są umieszczane jedna za drugą, przy czym następna zachodzi na poprzednią torbę uzyskuje się bardzo nierówny pakunek zwojowy, ze względu na występowanie grubej i wąskiej części uchwytowej, co w połączeniu ze zwiększoną średnicą pakunku zwojowego, uniemożliwia pozostawanie w zwartej postaci i prowadzi do jego rozpadania.

Celem wynalazku jest opracowanie wystarczająco stabilnego pakunku dostawczego toreb o dużych rozmiarach, który umożliwia automatyczne ich napełnianie. Celem wynalazku jest także opracowanie sposobu pakowania dużych toreb w pakunki dostawcze, umożliwiającego dostarczenie jednakowo grubych i stabilnych pakunków zwojowych tak, aby pozwalał na automatyczne napełnianie dużych toreb.

Pakunek dostawczy toreb o dużych rozmiarach według wynalazku, zawiera torby nawinięte wokół rdzenia zwoju. Każda torba zachodzi na następną torbę i zawiera powłokę z częścią uchwytową, która jest grubsza od pozostałej struktury dużej torby. Pakunek taki charakteryzuje się tym, że części krawędziowe powłoki każdej dużej torby są w kierunku wzdłużnym zagięte do środka tak, że mają w kierunku wzdłużnym jednakową grubość.

Korzystnym jest, że każda z warstw dużych toreb w pakunku dostawczym jest związana za pomocą przynajmniej jednego ciągłego sznurka albo pętli, albo tylko zewnętrzna warstwa dużych toreb pakunku dostawczego jest związana za pomocą przynajmniej jednego sznurka albo pętli. Każda duża torba wyposażona jest w torbę wewnętrzną. Część uchwytowa struktury pętli podnoszącej dużej torby jest dołączona do torby wewnętrznej.

Sposób według wynalazku przeznaczony jest do pakowania toreb o dużych rozmiarach w zwój, zwłaszcza w pakunek dostawczy, a charakteryzuje się tym, że umieszcza się duże torby w linii pakowania tak, że każda torba zachodzi na wierzch następnej i prowadzi się je przez prowadnice zaginające na stanowisku zaginania, przy czym za pomocą prowadnic zagina się wzdłużne części krawędziowe powłok dużych toreb do środka. Następnie, duże torby z zagiętymi częściami krawędziowymi wprowadza się na rdzeń zwoju i nawija się dookoła rdzenia zwoju w pakunek dostawczy.

Korzystnym jest, że podczas wytwarzania pakunku dostawczego każdą z warstw dużych toreb wiąże się za pomocą przynajmniej jednego ciągłego sznurka albo pętli, albo tylko zewnętrzną warstwę dużych toreb kompletnego pakunku dostawczego wiąże się za pomocą przynajmniej jednego sznurka albo pętli. Duże torby umieszczone z zachodzeniem jednej na wierzch drugiej podaje się do prowadnic zaginających na stanowisku zaginania z dnem dużej torby ustawionym przodem do kierunku podawania.

Innowacją dokonaną w pakunku dostawczym dużych toreb i sposobie ich pakowania w pakunki dostawcze jest wyrównanie niepożądanej różnicy grubości części uchwytowej dużych

171 934 toreb przez zagięcie części krawędziowych dużych toreb za pomocą prowadnic zaginających tak, by na całej swojej długości duża torba miała zasadniczo jednakową grubość. Każda warstwa utworzona z dużych toreb umieszczonych kolejno jedna na drugiej jest związana za pomocą przynajmniej jednego sznurka albo pętli.

Dzięki zastosowaniu pakunku dostawczego dla dużych toreb oraz sposobu ich pakowania w zwój, uzyskano wiele znaczących zalet. Pakunek dostawczy jest stabilny i wystarczająco zwarty, a ponadto wystarczająca ilość dużych toreb może zostać zapakowana w małej objętości. Zatem, koszty przechowywania i transportu są niskie. Obsługa kompletnych pakunków dostawczych dużych toreb jest prosta i szybka, a ponadto, po napełnieniu dużych toreb, kompletny pakunek dostawczy może zostać tak rozpakowany, by umożliwić jednoczesne automatyczne napełnianie dużych toreb, co daje znaczną oszczędność w wypełnianiu dużych toreb. W praktyce, duże torby mogą być napełniane także ręcznie, co jest powszechnie stosowane.

Ponieważ w pakunku dostawczym toreb o dużych rozmiarach, według wynalazku, torby są umieszczone w zwoju, wyjęcie jednej torby staje się znacznie łatwiejsze. Rozpakowywanie zwoju może być łatwo zorganizowane tak, aby torby były uwalniane zawsze w tej samej pozycji, w której ramię robota może je łatwo odnaleźć i przenieść do miejsca napełniania.

Rozwiązanie według wynalazku objaśniono w korzystnym przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia znaną torbę o dużych rozmiarach, w rzucie pionowym, fig. 2 - przekrój poprzeczny dużej torby z fig. 1, fig. 3 - schemat linii do pakowania dużych toreb w zwój, w widoku z góry, fig. 4 - kompletny pakunek dużych toreb według wynalazku w rzucie pionowym, a fig. 5 przedstawia pakunek dostawczy z fig. 4, w widoku z góry.

Znana duża torba 10, przedstawiona na fig. 1 i 2, zawiera powłokę 11, dno 12, strukturę pętli podnoszącej 13 i otwór do napełniania 14. W przedstawionym przykładzie struktura pętli podnoszącej 13 zawiera dwie oddzielne pętle podnoszące połączone ze sobą i otoczone przez część uchwytową 15. Na fig. 1, za pomocą linii przerywanej przedstawiono wewnętrzną torbę

16. Połączenie 17 części uchwytowej 15 struktury pętli podnoszącej 13 z torbą wewnętrzną 16 przedstawiono na fig. 1, za pomocą linii przerywanej. Jak przedstawiono na fig. 2, część uchwytowa 15 dużej torby 10 jest znacznie grubsza od reszty struktury tej torby 10. Dla większej przejrzystości, na fig. 2 nie zaznaczono wewnętrznej torby 16.

Zgodnie ze sposobem według wynalazku, duże torby 10 umieszcza się kolejno jedna za drugą w linii pakowania, tak że każda torba zachodzi na torbę następną. Ponadto, torby najpierw przepuszcza się przez stanowisko zaginania, gdzie prowadnice zaginające 19 zaginają części krawędziowe dużych toreb 10 do środka tak, że duże torby 10 mają jednakową grubość, jak pokazano na fig. 3. Jak przedstawiono na fig. 3, torby są prowadzone do przodu tak, że dno 12 dużej torby 10 jest ustawione w kierunku podawania. Nie jest to jednak konieczne, ponieważ duże torby 10 mogą być również podawane tak, by część do podnoszenia tej torby 10 była ustawiona w kierunku podawania. Wykonanie według fig. 3 zapewnia korzyść polegającą na tym, że z kompletnego pakunku dostawczego 30 duże torby 10 mogą być rozpakowane tak, by górne ich części były rozpakowane na początku, przy czym napełnianie dużych toreb 10 jest łatwiejsze i może zostać zautomatyzowane.

Zachodzące na siebie duże torby 10 zagięte do środka w częściach krawędziowych, podaje się w postaci jednostajnego strumienia na rdzeń zwoju 20. Jak przedstawiono na fig. 3 torba wewnętrzna 16 jest zaopatrzona w część wlotową 18. Na stanowisku pakowania każda warstwa dużych toreb zostaje otoczona przez przynajmniej jeden ciągły sznurek albo pętlę 21, przy czym zwojowy pakunek dostawczy 30 jest wytwarzany jak pokazano na fig. 4 i 5. Jak przedstawiono na fig. 3, zastosowano korzystnie dwa odcinki sznurka albo pętli 21.

Użycie ciągłych sznurków albo pętli 21 jest wskazane, ponieważ każda warstwa toreb o dużych rozmiarach, z kompletnego pakunku dostawczego 30, jest wówczas możliwie najbardziej ściśnięta i zwarta, dzięki czemu pakunek dostawczy 30, o dużej średnicy, jest wystarczająco ścisły i stabilny. Używanie ciągłych sznurków albo pętli 21 wokół każdej warstwy dużych toreb nie jest konieczne. Zamiast tego, pakunek dostawczy 30 dużych toreb może być tak wykonany, że każda oddzielna warstwa tych toreb nie będzie otoczona przez sznurek albo pętlę 21, ale jedynie górna ostatnia warstwa kompletnego pakunku dostawczego 30 toreb będzie otoczona przez sznurki albo pętle 21.

171 934

Pakunek dostawczy 30 dużych toreb zgodnie z wynalazkiem może być obsługiwany z łatwością i szybko na stanowisku napełniania. Automat znajdujący się na stanowisku napełniania rozpakowuje z pakunku dostawczego, czyli z pakunku zwojowego 30, jedną dużą torbę 10 za każdym razem i przesyła tę torbę 10 do stanowiska napełniania. Nie są wymagane żadne dodatkowe pomiary dotyczące układu napełniania dużych toreb towarem. Sposób według wynalazku zapewnia automatyczne napełnianie dużych toreb, bez potrzeby ręcznej obsługi.

FIG. 4

FIG. 5

¹¹ , ι

FIG. 2

15 19

FIG. 3

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Pakunek dostawczy toreb o dużych rozmiarach, nawiniętych wokół rdzenia zwoju, przy czym każda torba zachodzi na następną torbę, która to duża torba zawiera powłokę z częścią uchwytową, która jest grubsza od pozostałej struktury dużej torby, znamienny tym, że części krawędziowe powłoki (11) każdej dużej torby (10), są w kierunku wzdłużnym zagięte do środka tak, że mają w kierunku wzdłużnym jednakową grubość.

2. Pakunek według zastrz. 1, znamienny tym, że każda z warstw dużych toreb (10) w pakunku dostawczym (30) jest związana za pomocą przynajmniej jednego ciągłego sznurka albo pętli (21). .

3. Pakunek według zastrz. 1, znamienny tym, że zewnętrzna warstwa dużych toreb (10) pakunku dostawczego (30) jest związana za pomocą przynajmniej jednego sznurka albo pętli (21).

4. Pakunek według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że każda duża torba (10) wyposażona jest w torbę wewnętrzną (16).

5. Pakunek według zastrz. 4, znamienny tym, że część uchwytowa (15) struktury pętli podnoszącej (13) dużej torby (10) jest dołączona do torby wewnętrznej (16).

6. Sposób pakowania toreb o dużych rozmiarach w zwój, zwłaszcza w pakunek dostawczy, znamienny tym, że umieszcza się duże torby (10) w linii pakowania tak, że każda torba zachodzi na wierzch następnej i prowadzi się je przez prowadnice zaginające (19) na stanowisku zaginania, przy czym za pomocą prowadnic zagina się wzdłużne części krawędziowe powłok (11) dużych toreb (10) do środka, a następnie duże torby (10) z zagiętymi częściami krawędziowymi wprowadza się na rdzeń zwoju (20) i nawija się dookoła rdzenia zwoju (20) w pakunek dostawczy (30).

7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że podczas wytwarzania pakunku dostawczego (30) każdą z warstw dużych toreb (10) wiąże się za pomocą przynajmniej jednego ciągłego sznurka albo pętli (21).

8. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że zewnętrzną warstwę dużych toreb (10) kompletnego pakunku dostawczego (30) wiąże się za pomocą przynajmniej jednego sznurka albo pętli (21).

9. Sposób według zastrz. 7 albo 8, znamienny tym, że duże torby (10) umieszczone z zachodzeniem jednej na wierzch drugiej podaje się do prowadnic zaginających (19) na stanowisku zaginania z dnem (12) dużej torby (10) ustawionym przodem do kierunku podawania.